Search

Εισαγωγή: Η πρόληψη καθώς και η αποκατάσταση μετά από τραυματισμό είναι ιδιαιτέρως σημαντική ιδίως στον επαγγελματικό αθλητισμό και για αυτό το λόγο πολλοί μελετητές έχουν ασχοληθεί με αυτές. Σκοπός: Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στη προσέγγιση του ζητήματος της πρόληψης και αποκατάστασης τραυματισμών στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο αξιοποιώντας τη βιβλιογραφία, αναδεικνύοντας τις βασικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε αυτούς τους τομείς. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της διεθνούς και εγχώριας βιβλιογραφίας αναζητώντας επιστημονικές δημοσιεύσεις της τελευταίας δεκαετίας. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση πραγματοποιήθηκε στις διεθνείς βάσεις δεδομένων Science Direct, Scopus, Google Scholar, Pub Med. Αποτελέσματα: Πλειάδα μεθόδων έχουν διερευνηθεί τόσο αναφορικά με το στάδιο της πρόληψης των τραυματισμών όσο και σε περιπτώσεις αποκατάστασης. Στις μεθόδους πρόληψης εξετάστηκαν τα προγράμματα πρόληψης και βελτίωσης της απόδοσης ΡΕΡ το οποίο έδειξε ενδυνάμωση των τετρακέφαλων και οπίσθιων μηριαίων και περιορισμένο κίνδυνο τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Το Nordic Hamstring Exercise έδειξε σημαντική μείωση στους τραυματισμούς του οπίσθιου μηριαίου, το WTA αναδεικνύει τη βελτίωση του συντονισμού και των κινήσεων, τα προγράμματα πρόληψης τραυματισμών FIFA δείχνουν μείωση των τραυματισμών και η ολιστική προσέγγιση πρόληψης τραυματισμών δείχνει μείωση των τραυματισμών ~3 φορές κατά την σεζόν. Αναφορικά με τις τεχνικές αποκατάστασης διερευνήθηκαν βάση της βιβλιογραφίας η μέθοδος EPAT η οποία έδειξε σε υψηλό ποσοστό μείωση της απουσίας των παικτών από τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις, το πρωτόκολλο RICE το οποίο συμβάλλει στην αποκατάσταση του συντονισμού και της ιδιοδεκτικότητας, καθώς και στην ομαλοποίηση των κινήσεων, η κρυοθεραπεία έχει γρηγορότερη αποκατάσταση των τραυματισμών, το μασάζ επιφέρει ανακούφιση από μυικούς πόνους και η χειρουργική αποκατάσταση. Συμπεράσματα: Από τη μελέτη των ερευνών προκύπτει ότι έχουν δημιουργηθεί διάφορα πρωτόκολλα με στόχο την αύξηση της απόδοσης των ποδοσφαιριστών με γνώμονα σαφώς την προστασία τους από τραυματισμούς. Κάθε μέθοδος διαθέτει σημαντικά στοιχεία, ώστε να επιτυγχάνονται θετικά αποτελέσματα. Στις μεθόδους πρόληψης τα προγράμματα της FIFA κατέχουν σημαντική θέση στη βιβλιογραφία και καταγράφουν σημαντικά ποσοστά επιτυχίας. Αναφορικά με τις μεθόδους αποκατάστασης σημαντικά ευρήματα διαπιστώνονται για το μασάζ και τη μέθοδο EPAT. Introduction: Prevention as well as rehabilitation after injury is particularly important especially in professional sports and for this reason many scholars have dealt with them. Purpose: The aim of this study is to investigate the literature on the issue of prevention and rehabilitation of injuries in professional football and to highlight the main methods used in these areas. Methodology: International and domestic literature was reviewed in search of scientific publications of the last decade. The literature review was conducted in the international databases Science Direct, Scopus, Google Scholar, Pub Med. Results: A number of methods have been investigated for both injury prevention and rehabilitation. Prevention methods examined, included prevention and performance enhancement programs ΡΕΡ, which showed strengthening of the quadriceps and hamstrings and reduction in the risk of anterior cruciate ligament injury. Nordic Hamstring Exercise showed a significant reduction in hamstring injuries, WTA highlights improvement in coordination and movement, FIFA injury prevention programs show a reduction in injuries and the holistic injury prevention approach shows a ~3 fold reduction in injuries over the course of the season. Regarding the rehabilitation methods investigated based on the literature the EPAT method which showed a high percentage reduction in the absence of the players from their competitive obligations, the RICE protocol which contributes to the restoration of coordination and self-confidence, the RICE protocol which contributes to the restoration of coordination and self-confidence Conclusions: The study of the research shows that various protocols have been created to increase the performance of football players with a clear focus on protecting them from injury. Each method has important elements to achieve positive results. Among prevention methods, FIFA's programmes have a prominent place in the literature and record significant success rates. Regarding rehabilitation methods, significant findings were found for the massage and the EPAT method.

Στη σύγχρονη καλαθοσφαίριση του 2022 παρατηρείται όλο και πιο έντονα το στοιχείο του μακρινού σουτ και πιο συγκεκριμένα του τρίποντου να διευρύνεται και να αποτελεί έναν από τους βασικότερους πυλώνες προκειμένου να φτάσει μια ομάδα στη νίκη. Αυτή η κυριαρχία έχει διαφοροποιήσει τον τρόπο που στήνονται οι ομάδες και τα συστήματά τους με αποτέλεσμα να περιορίζονται άλλες επιθετικές ενέργειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παιχνίδι στο post. Πρόκειται για μια επιθετική προσέγγιση που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά με σκοπό να εκμεταλλευτεί κάποιος παίκτης το πλεονέκτημά του στη σωματική δύναμη ή το ύψος έναντι του αντιπάλου και με αυτό το τρόπο να φτάσει μέχρι το καλάθι, ωστόσο σήμερα έχει μειωθεί κατά πολύ η συχνότητα χρησιμοποίησής του ποστ λόγω της διαφοροποίησης του αθλήματος και της κυριαρχίας του τριπόντου ως βασικό επιθετικό όπλο μιας ομάδας. Προκειμένου να ερευνηθεί η εφαρμογή, η συχνότητα και η αποτελεσματικότητα αυτού του είδους παιχνιδιού στη εποχή που διανύουμε, διενεργήθηκε σημειογραφική ανάλυση 53 φετινών αγώνων από διαφορετικά επίπεδα και κατηγορίες(10 euroleague, 15 NBA, 10 ncaa, 10 Α2/Β Εθνική/Γ εθνική, 8 Α1) καθώς και 27 παλαιότερων αγώνων των αντίστοιχων πρωταθλημάτων ώστε να μελετηθεί κατά πόσο διατηρείται αυτό το είδος επίθεσης στη επικαιρότητα αλλά και κατά πόσο είναι αποδοτικό σήμερα σε σύγκριση με τη προηγούμενη δεκαετία. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το παιχνίδι στο ποστ δεν έχει τη βαρύτητα που είχε στο παρελθόν. Μολονότι η αποδοτικότητα παραμένει σε ικανοποιητικά επίπεδα, η αλλαγή του ρυθμού του παιχνιδιού καθώς και η διαφορετική σωματοδομή των παικτών έχει οδηγήσει στη μείωση αυτού του παιχνιδιού και στη εφαρμογή του ως μέσο προκειμένου να δημιουργήσει ο παίκτης που κάνει ποστ για τους συμπαίκτες του, ενώ στο παρελθόν αποκλειστικός στόχος αυτής της επιλογής ήταν ο παίκτης να τελειώσει τη φάση. Από την έρευνα προκύπτει ότι σήμερα η ευστοχία στο ποστ δεν αποτελεί παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει στη νίκη ενώ στο παρελθόν ήταν πολύ πιο πιθανό όποιος είχε υψηλότερα ποσοστά ευστοχίας να κερδίσει τελικά. Ιn the modern basketball of 2022, it seems that the element of using long range shoots, and especially from the 3 point line, is expanding as a theory being the most basic pillar in order to reach a team to victory. this dominance has diversified the way teams and their systems are setted up thus they are limiting other offensive actions.A typical example is the game in the post. It's about an aggressive approach that used to be used too often with purpose for a player to exploit his advantage in physical strength or the height compared to the opponent and in this way to reach the basket, however, today the frequency of using the post has greatly decreased due to the diversification of the sport and the dominance of the three-point as a team's main offensive weapon. in order to study the application, frequency and effectiveness of this type of game in our time, a notational analysis was conducted of 53 games of this year's competitions from different levels and categories ((10 euroleague, 15 NBA, 10 ncaa, 10 A2/B National/C national, 8 A1) as well as 27 games of these competitions from previous years in order to study whether this type of offense is maintained in current playbooks but also to find out to what extent it is efficient today compared to previous decade. The results of the research showed that the post game does not have the importance it had in the past. Although efficiency remains at satisfactory levels, the change of pace of the game as well as the different physique of the players has led to its reduction game and in its application as a means for the player to create who posts for his teammates, while in the past he was an exclusive target of this choice was the player to end the phase. From research it follows that today the accuracy in the post is not a factor that can lead to victory whereas in the past it was much more likely whoever had higher hit rates to win eventually.

Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι η μελέτη και η συγκέντρωση της βιβλιογραφίας σχετικά με τους μηχανισμούς και τον τρόπο εφαρμογής των διατάσεων ιδιοδεκτικής νευρομυικής διευκόλυνσης καθώς και η μελέτη της επίδρασής τους στην αθλητική απόδοση. Αρχικά, μέσα από την ανάλυση της βιβλιογραφίας προσδιορίστηκαν οι βασικές τεχνικές διάτασης ιδιοδεκτικής νευρομυϊκής διευκόλυνσης, της τεχνικής σύσπασης- χαλάρωσης (Contract-Relax, CR) και της τεχνικής σύσπασης-χαλάρωσης-σύσπασης ανταγωνιστή (Contract Relax Antagonist Contract; CRAC). Στη συνέχεια, εξετάστηκαν οι τέσσερις θεωρητικοί μηχανισμοί (αυτογενούς αναστολής, αμοιβαίας αναστολής, τάσης [σύσπασης] – χαλάρωσης και θεωρίας της πύλης ελέγχου του πόνου), στους οποίους βασίζεται η δράση τους. Επιπλέoν, μελετήθηκε η επίδραση των διατάσεων ιδιοδεκτικής νευρομυϊκής διευκόλυνσης σε παραμέτρους απόδοσης. Συμπερασματικά φαίνεται ότι η άμεση επίδραση των διατάσεων ιδιοδεκτικής νευρομυικής διευκόλυνσης είναι παροδική και χαρακτηρίζεται ως αρνητική για την μυϊκή απόδοση, ειδικά όταν η εφαρμογή τους προηγείται δραστηριοτήτων δύναμης. Αντικρουόμενα συμπεράσματα προκύπτουν για την άμεση επίδραση τους στην παραγωγή ισχύος. Από την άλλη, η χρόνια και συστηματική εφαρμογή των διατάσεων ιδιοδεκτικής νευρομυικής διευκόλυνσης φαίνεται να έχει ξεκάθαρα ευεργετικά αποτελέσματα στους παράγοντες απόδοσης. Φαίνεται, ωστόσο, ότι το θέμα των διατάσεων ιδιοδεκτικής νευρομυικής διευκόλυνσης χρίζει περαιτέρω διερεύνησης και μελέτης, για να κατανοηθεί όσο το δυνατό περισσότερο η λειτουργία τους και να καθοριστεί με ακριβέστερο τρόπο η εφαρμογή τους. ΟΧΙ

Η ελληνορωμαϊκή πάλη αποτελει αν όχι το αρχαιότερο, ένα από τα αρχαιότερα ολυμπιακά αθλήματα, άμεσα συνδεδεμένη με την αρχαιά Ελλάδα και το ολυμπιακό πνεύμα. Σκοπός της εργασίας είναι, να παρουσιάσει το ολυμπιακό άθλημα της ελληνορωμαϊκής πάλης, όπως αυτό εξελίχθηκε στη διάρκεια των αιώνων, εστιάζοντας στο υπάρχον κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο ισχύει για όλες τις διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Όπως καταδείχθηκε, το άθλημα έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές και χαρακτηρίζεται από ένα αυστηρό πλαίσιο διαδικασιών, ώστε οι συμμετέχοντες να μπορούν να λάβουν μέρος σε αθλητικές εκδηλώσεις. Οι αυστηρές διαδικασίες επίσης αφορούν και τη διεξαγωγή των αγώνων, οι οποίες πρέπει να τηρούνται χωρίς κανενός είδους παρέκκλιση από τους αθλητές. Η εργασία εστιάζει και σε ζητήματα που αφορούν την υγιεινή του αθλήματος, καθώς αρκετοί αθλητές πολλές φορές χρησιμοποιούν πρακτικές για το βάρος και τη διατροφή τους, που έχουν αρνητικές συνέπειες για τον οργανισμό τους. Επίσης η εργασία επικεντρώνεται και σε ζητήματα κακώσεων, καθώς η πάλη λόγω της φύσης της ως άθλημα, προκαλεί πολλές φορές σημαντικούς τραυματισμούς στους συμμετέχοντες. Όλες οι προαναφερόμενες πτυχές με τις οποίες καταπιάστηκε η εργασία, επεδίωξαν να γίνει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη και ενδελεχή έρευνα για το γενικότερο πλαίσιο ανάπτυξης του αθλήματος της ελληνορωμαϊκής πάλης, σε μία προσπάθεια ο εκάστοτε μελετητής, ερευνητής ή ενδιαφερόμενος, να σχηματίσει μία πλήρη εικόνα και άποψη επί αυτού. ΝΟ

Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνήσει τη χρησιμότητα των παιχνιδιών περιορισμένου χώρου στη χειροσφαίριση, καθώς αποτελούν προπονητική μέθοδο για την βελτίωση της απόδοσης των αθλητών. Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση άρθρων χρησιμοποιώντας τη μηχανή αναζήτησης Google Scholar και τις βάσεις δεδομένων Pubmed και Scopus. Η αναζήτηση συμπεριλάμβανε συνδυασμό των διάφορων όρων στην αγγλική γλώσσα, ώστε να αναγνωριστούν άρθρα σχετικά με το θέμα της μελέτης όπως: «small sided games», «handball», «physiological demands», «training», «heart rate», «court dimensions», «effects», «number of players», «intensity». Αυτές οι λέξεις-κλειδιά χρησιμοποιήθηκαν μεμονωμένα ή και συνδυασμένα. Η περίοδος αναζήτησης των μελετών κυμάνθηκε από το 2009 έως το 2020. Από τις 50 μελέτες που εντοπίστηκαν σε πρώτη φάση, μόνο 18 πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης και επιλέχθηκαν. Από τα αποτελέσματα της ανασκόπησης διαπιστώθηκε ότι οι διαστάσεις γηπέδου, ο αριθμός παικτών σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις διαστάσεις, οι αλλαγές στους κανόνες, οι προπονητικοί μέθοδοι και η σύγκρισ ή τους, η ευχαρίστηση και το φύλο μπορεί να συμβάλουν ευεργετικά στη βελτίωση των φυ σικών ικανοτήτων και των τεχνικών και τακτικών δεξιοτήτων των χειροσφαιριστών. Επίσης παρέχουν μια ευρύτερη γνώση για τις επιπτώσεις των στρατηγικών εκπαίδευσης με παιχνίδια περιορισμένου χώρου. Συνολικά συμπεραίνεται, ότι τα ευρήματα της μελέτης παρέχο υν ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών που δικαιολογούν τη χρήση παιχνιδιών περιορισμένου χώρου ως μεθοδολογική πηγή για την προετοιμασία των χειροσφαιριστών. NO

Η επίκαιρη 24η Χειμερινή Ολυμπιάδα του Πεκίνου, το διπλωματικό μποϋκοτάζ ορισμένων χωρών σ ’αυτήν, καθώς και η προηγηθείσα εξαφάνιση, εντός της χώρας της, της κινέζας τενίστριας Πενγκ Σουάι φέρνει και πάλι στο προσκήνιο το σημαντικό ρόλο που ασκεί η πολιτική στα αθλητικά τεκταινόμενα και αναδεικνύει το ερώτημα της παρούσας πτυχιακής εργασίας που αφορά το αν και κατά πόσο εργαλειοποιείται ο αθλητισμός υψηλού επιπέδου από το καθεστώς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Απώτερος στόχος είναι η ανάδειξη των ποικίλων σκοπιμοτήτων αυτής της εργαλειοποίησης του αθλητισμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα συζητηθούν, ακολουθώντας μια χρονολογική πορεία -1949 έως σήμερα- ιστορικής αφήγησης αλλά και πολιτικό-φιλοσοφικής ανάλυσης σε σχέση με την επίδραση που άσκησαν ως προς την πιθανή εργαλειοποίηση του αθλητισμού, ζητήματα όπως: ο ρόλος του αθλητισμού κατά την ίδρυση της κομμουνιστικής Κίνας και η αντίστοιχη «αθλητική διπλωματία» που βοήθησε στην διεθνή αναγνώριση του νέου αυτού κράτους, ο ρόλος της προπαγάνδας μέσω της τέχνης, η σχέση της λεγόμενης «πολιτιστικής επανάστασης» και του αθλητισμού, η καίρια συμβολή συγκεκριμένων αθλημάτων όπως το βόλεϊ και το μπάσκετ, καθώς και το κομβικό ιστορικά σημείο της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων από την Κίνα. Η ερευνά μας θα ενισχύσει την πεποίθηση ότι στην κομμουνιστική Κίνα, όπου επικράτησαν ιδιαίτερες ιστορικό-πολιτιστικές συνθήκες και υπήρχε έλλειψη, ιδίως στο παρελθόν, άλλων διεξόδων προβολής του συγκεκριμένου πολιτικού καθεστώτος, η διατήρηση και ενίσχυση με κάθε μέσο του υφιστάμενου πολιτικού Status Quo είναι η απόλυτη προτεραιότητα! Μια προτεραιότητα που επισκιάζει όμως ατομικά δικαιώματα και παραδοσιακά ολυμπιακά ιδεώδη και αναγάγει τον πρωταθλητισμό σε ένα «εργαλείο» διαιώνισης της. The current 24th Beijing Winter Olympics, the diplomatic boycott of some countries regarding this event, as well as the recent disappearance, within her own country, of the Chinese female tennis player Peng Shui, bring to the fore again the important role that politics plays in sports and highlights the core issue of the present dissertation on whether and to what extent high-level sport is instrumentalized by the regime of the People's Republic of China. The ultimate goal of this thesis is to accentuate the diverse expediencies of this “tooling of sport”. In this context, following a chronological course of historical narrative -1949 to date- but also a political and philosophical analysis in relation to the impact they had on the possible instrumentalization of sport, several issues will be discussed: the role of sport in the early stage of communist China and the corresponding “diplomacy of sports" that helped this new state to be internationally recognized, the role of state propaganda through art, the relationship between the so-called "cultural revolution" and sport, the key role of specific sports such as volleyball and basketball, as well as the crucial historical moment of the organization of the Olympic Games from China. Our research will reinforce the belief that in communist China, where particular historical & cultural conditions have been prevailed leading -especially in the past- to the lack of other ways of promoting the dominant political regime, the maintenance and the strengthening by any means of the existing political Status Quo is the absolute priority! A priority that, however, overshadows individual rights and traditional Olympic ideals and reduces high-level sports to a "tool" for its perpetuation.

Οι τραυματισμοί στην σπονδυλική στήλη στην ενόργανη γυμναστική είναι ένα φαινόμενο συχνό, που μπορεί να σταθεί ακόμη και εμπόδιο στην αθλητική καριέρα του ατόμου. Για αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντική η γνώση των εγγενών κινδύνων που «κρύβει» το εν λόγο άθλημα σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του. Επίσης, μελετώνται οι βασικές έννοιες που είναι σχετικές με τους τραυματισμούς του μυοτενόντιου συνόλου ενός αθλητή/τρια, η κατηγοριοποίηση και η αιτιολογία τους. Ύστερα γίνεται αναφορά στο τρόπο που τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αθλήματος της ενόργανης γυμναστικής μπορούν να λειτουργήσουν ως παράγοντες πρόκλησης τραυματισμού στην σπονδυλική στήλη και αναλύονται οι πιο συχνοί τραυματισμοί από αυτούς. Μερικές από τις λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: σπονδυλική στήλη (spine), σπονδυλικοί τραυματισμοί (spinal injuries), πρώιμη εξειδίκευση (early specialization). Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης έδειξαν ότι οι φορτίσεις που δέχεται ο άξονας της σπονδυλικής στήλης στην ενόργανη γυμναστική μπορούν να προκαλέσουν σοβαρούς τραυματισμούς, κυρίως χρόνιους όπως η σπονδυλόλυση, η σπονδυλολίσθηση και η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Μελετάμε ένα άθλημα το οποίο χαρακτηρίζεται «πρώιμης εξειδίκευσης», όπου ο αθλητής μαθαίνει να εκτελεί πολύπλοκες δεξιότητες οι οποίες απαιτούν συνδυαστικές κινήσεις του σπονδυλικού άξονα αλλά και υπέρμετρες συμπιεστικές δυνάμεις κατά μήκος αυτού. Συνεπώς η γυμναστική προπόνηση σχετίζεται με τον κίνδυνο τραυματισμού ενός ανώριμου μυοσκελετικού συστήματος, ειδικότερα στις σπονδυλικές δομές, και είναι καθήκον των προπονητών οι κίνδυνοι να ελαχιστοποιούνται. ΟΧΙ

Κίνητρο συγγραφής της έρευνας που θα αναλύσουμε, ήταν να αναδείξει τη στάση, τις γνώσεις και τις αντιλήψεις εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής σχετικά με τη συμβολή του μαθήματος φυσικής αγωγής στην προώθηση της καλλιέργειας της κοινωνικής και συναισθηματικής μάθησης των παιδιών. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν δύο εν ενεργεία εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής με περισσότερα από δέκα χρόνια προϋπηρεσίας στη σχολική εκπαίδευση. Κατά τη διαδικασία της συλλογής των δεδομένων χρησιμοποιηθήκαν (α) δύο ημι-δομημένες συνεντεύξεις και (β) σημειώσεις ημερολογίου ερευνητή. Τα δεδομένα αναλύθηκαν συνδυαστικά με βάση τις αρχές της ποιοτικής μεθοδολογίας έρευνας. Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψαν οι ακόλουθοι θεματικοί άξονες: (α) ορισμός της έννοιας κοινωνική και συναισθηματική μάθηση, (β) σημασία της ανάπτυξης των κοινωνικο-συναισθηματικών δεξιοτήτων στη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα, (γ) καλλιέργεια των κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων και ο ρόλος του εκπαιδευτικού φυσικής αγωγής, (δ) η σχέση εκπαιδευτικού-μαθητών. Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι είναι πολύ σημαντικό να καθιερωθούν προγράμματα φυσικής αγωγής εστιασμένα στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, της συνεργασίας, και της αυτοεκτίμησης μέσω της κίνησης. Τα προγράμματα αυτά κρίνονται απαραίτητα για τη δημιουργία ενός ασφαλούς πλαισίου ανάπτυξης των κοινωνικο-συναισθηματικών δεξιοτήτων των μαθητών. Η σύγχρονη σχολική εκπαίδευση και πιο συγκεκριμένα το μάθημα φυσικής αγωγής είναι σημαντικό να υποστηρίξει την κοινωνική-συναισθηματική μάθηση των παιδιών και των νέων. Δεδομένου ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού κρίνεται κομβικός είναι απαραίτητη η θέσπιση προγραμμάτων επαγγελματικής μάθησης και υποστήριξης των εκπαιδευτικών προς αυτή την κατεύθυνση. ΟΧΙ

Η παρούσα μελέτη αποβλέπει στη διερεύνηση της σκοπιμότητας και της βιωσιμότητας της επιχειρηματικής δραστηριότητας που αφορά στην εκμάθηση του αθλήματος της αντισφαίρισης σε παιδιά 3 έως 6 ετών. Τούτο διότι το άθλημα της αντισφαίρισης γνωρίζει πλέον ιδιαίτερη προβολή και δημοφιλία εξ’ αιτίας των επιτυχιών σε παγκόσμιο επίπεδο των Ελλήνων αθλητών Στέφανου Τσιτσιπά και Μαρίας Σάκαρη. Η αυξανόμενη ζήτηση για υπηρεσίες αντισφαίρισης φέρνει στο προσκήνιο της αγοράς νέες ανάγκες διαπιστώνοντας εύκολα έτσι ένα κενό στην εν λόγω αγορά. Με τη σύνταξη ενός Business Plan εξετάζεται εύκολα και εκτενώς η βιωσιμότητα της επιχειρηματικής ιδέας, οι απαιτήσεις μια τέτοιας οργάνωσης, καθώς και λύσεις σε πιθανά προβλήματα που ενδέχεται να προκύψουν. Μελετάται και ακολουθείται σχετική βιβλιογραφία καθώς και εναλλακτικά σενάρια ανάπτυξης της ιδέας. Η ανάγκη για την οργάνωση ενός business plan είναι ξεκάθαρη και κρίνεται απαραίτητη καθώς διαφαίνεται η δομή και οι στόχοι και η γενικότερη οργάνωση της επιχείρησης (Παπαδάκης, 2012 no

Το pH είναι ένα μέγεθος που μας δείχνει την οξύτητα ενός διαλύματος και συγκεκριμένα τη συγκέντρωση Η+ στο αίμα. Έχει αποδειχτεί ότι η έντονη άσκηση μειώνει το pH του αίματος καθώς οι μεταβολικές αντιδράσεις παράγουν μεγάλες συγκεντρώσεις Η+ . Σκοπός της εργασίας ήταν να βρεθεί αν η διατροφή μπορεί να επηρεάσει το pH του αίματος και την απόδοση σε μια αναερόβια δοκιμασία. Δεκατρείς υγιείς άντρες πραγματοποίησαν Wingate test 30 δευτερολέπτων στο 100% της μέγιστης προσπάθειάς τους σε δύο διαφορετικές συνθήκες άσκησης. Κάθε Wingate test πραγματοποιήθηκε σε κυκλοεργόμετρο μετά από προετοιμασία του δοκιμαζομένου, δωδεκάωρης νηστείας και αποχής από υγρά για τουλάχιστον 12 ώρες από το προγραμματισμένο ραντεβού χωρίς να έχουν κάνει οποιαδήποτε μορφής άσκηση την προηγούμενη μέρα. Συνολικά οι δοκιμαζόμενοι πραγματοποίησαν 3 συνεδρίες ο καθένας. Στην πρώτη συνεδρία πραγματοποιήθηκαν 11 μετρήσεις του pH στο αίμα για 40 λεπτά μετά τη λήψη χυμού πορτοκαλιού. Στις δύο επόμενες επισκέψεις στο εργαστήριο, κατανάλωσαν πριν την άσκηση με τυχαία σειρά, είτε χυμό πορτοκαλιού (pH≈ 3,2), είτε χυμό πορτοκαλιού με μαγειρική σόδα (pH≈ 6,8). Η ποσότητα του χυμού πορτοκαλιού που κατανάλωναν οι δοκιμαζόμενοι ήταν 8 ml/kg σωματικής μάζας, ενώ 4% ήταν η ποσότητα της σόδας που διαλύαμε μέσα στον χυμό. Κατά την άσκηση, μετρήθηκε το pH του αίματος μία φορά πριν την λήψη του συμπληρώματος, και δύο φορές, στο 3ο και 5ο λεπτό μετά το τέλος της άσκησης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι μετά την χορήγηση του όξινου διαλύματος η διακύμανση του pH δεν είναι σταθερή στη διάρκεια των 40 λεπτών. Επιπλέον φάνηκε ότι το όξινο διάλυμα δεν μπορεί να επηρεάσει το pH του αίματος, ούτε την μέγιστη ισχύ (920,54± 128,97 Watt στο όξινο διάλυμα, 930,46± 115,85 Watt στο ουδέτερο διάλυμα, p>0,05), ούτε τον δείκτη κόπωσης (48,84± 6,89 % στο όξινο διάλυμα, 49,06± 8,40 % στο ουδέτερο διάλυμα, p>0,05) στις δύο διαφορετικές συνθήκες άσκησης. Φαίνεται ότι η λήψη όξινου συμπληρώματος δεν μπορεί να επηρεάσει, τόσο το pH του αίματος, όσο και την αναερόβια ικανότητα. ΟΧΙ

Η Σαρκοπενία είναι μία προσφάτως αναγνωρισθείσα (και επισήμως) ασθένεια, που επηρεάζει τη μυϊκή ποσότητα και ποιότητα, και χαρακτηρίζεται από προοδευτική απώλεια της μυϊκής μάζας και δύναμης, των δύο κύριων κλινικών εκδηλώσεών της, που μπορούν να οδηγήσουν σε σωματική αναπηρία και απώλεια της αυτονομίας. Η σαρκοπενία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ευπάθεια ή να αποτελεί μέρος του συνδρόμου ευπάθειας. Η μυϊκή φθορά και εξασθένιση των καρκινοπαθών αποκαλείται καχεξία. Η σαρκοπενία θεωρείται ότι είναι ένα πολυπαραγοντικό γηριατρικό σύνδρομο, που συνδέεται με υψηλό κίνδυνο θανάτου (αυξημένη θνησιμότητα). Η πρόοδος της ηλικίας, η δυσθρεψία/υποθρεψία και η πτωχή σωματική δραστηριότητα αποτελούν τους κύριους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξής της. Υπό αυτές τις συνθήκες (πτωχή διάθρεψη, απουσία σωματικής άσκησης), η σαρκοπενία προκύπτει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της γήρανσης, εκλαμβανόμενη ως φυσικό και αναπόσπαστο κομμάτι του γήρατος. Διάφορα χρόνια νοσήματα συμβάλλουν επίσης στην ανάδυσή της. Ο σημαντικά υψηλός επιπολασμός της σαρκοπενίας, στους πληθυσμούς των ηλικιωμένων, την καθιστά ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η αποτελεσματική θεραπεία είναι πολύ σημαντικές για τη μείωση των κλινικών και κοινωνικοοικονομικών συνεπειών της. Η σωματική άσκηση και η επαρκής διάθρεψη/διατροφή, σε όλες τις ηλικίες, συνιστούν τη βάση των προτεινόμενων προληπτικών μέτρων και θεραπευτικών παρεμβάσεων, για την αντιμετώπισή της . Η σχετιζόμενη με την ηλικία μυϊκή ατροφία αποτελεί την τυπική έκφραση της σαρκοπενίας, Ως εκ τούτου, η ανάδειξη των αιτίων και των σχετικών παθοφυσιολογοκών μηχανισμών της μυϊκής ατροφίας είναι απαραίτητη για την κατανόηση της αιτιοπαθοφυσιολογίας της σαρκοπενίας. Σε κάθε περίπτωση, η αυξημένη σωματική δραστηριότητα και, ειδικότερα, η άσκηση με αντιστάσεις έχει πρωτεύοντα ρόλο στην πρόληψη και θεραπεία της. Επομένως η χορήγηση (προς τους ασθενείς) επιστημονικά τεκμηριωμένης συνταγής άσκησης είναι ένα κρίσιμο ζήτημα. Ο σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η ανασκόπηση της υπάρχουσας γνώσης επί της σαρκοπενίας, με έμφαση στη σπουδαιότητα της άσκησης, στο πλαίσιο της μεγάλης συνεισφοράς της στην αντιμετώπιση του συνδρόμου του γηράσκοντος σκελετικού μυός. Sarcopenia is a recently recognized (officially) disease affecting skeletal muscles quantity and quality, that is characterized by progressive loss of muscle mass and strength, its two major clinical manifestations, both of which may lead to physical disability and loss of autonomy. It may also lead to frailty or be a part of frailty syndrome. Muscle wasting and weakness of cancer patients is called cachexia, while sarcopenia is considered to be a multifactorial geriatric syndrome, associated with high risk of death (meaning increased mortality). Aging, malnutrition and poor physical activity are main risk factors of its development. Under these circumstances (poor nutrition, low physical activity), sarcopenia emerges as an inevitable result of senescence, taken as a natural and integral part of aging. Several other chronic diseases also contribute to its emerging. The significantly high prevalence of sarcopenia, among the elderly populations, makes it a serious public health problem. Prevention, early diagnosis and effective treatment are of great importance for reducing its clinical and socioeconomical consequences. Systematic and evidence-based physical exercise and adequate nutrition, in all ages, constitute the base of proposed preventive measures and therapeutical interventions for its confrontation. Age related muscle atrophy is the typical expression of sarcopenia. Thus, highlighting its causes and relative pathophysiological mechanisms is necessary for the comprehension of etiopathophysiology of sarcopenia. In any case, increased physical activity and, specifically, resistance exercise plays a prime role in its prevention and treatment of this particular syndrome. Therefore, providing evidence-based exercise prescription is a crucial matter. The purpose of present study is reviewing existing bibliography about sarcopenia, emphasizing the importance of exercise, in the context of its great contribution to treating the aging muscle syndrome.

Εισαγωγή: Σε μια εποχή που τα ερευνητικά δεδομένα για την αξία της άσκησης στην υγεία-ευρωστία πληθαίνουν, η υποκινητικότητα συνεχίζει να εμφανίζεται σε ευρεία κλίμακα. Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι μέσο ερευνητικής ανασκόπησης να προσδιοριστεί κατά πόσον το CrossFit, μια έκφραση υ-ψηλής έντασης λειτουργικής προπόνησης, το οποίο αποτελεί μια διαδεδομένη μέθοδο άσκησης, είναι αποδοτικό και ασφαλές για τον γενικό πληθυσμό. Μεθοδολογία: Για τον παραπάνω σκοπό διενεργήθηκε αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση «PubMed» με λέξεις κλειδιά που σχετίζονταν με το CrossFit και α) τις οξείες και χρόνιες αποκρίσεις, β) την βελτίωση παραμέτρων φυσικής κατάστασης και υγείας και γ) τους τραυματισμούς ο οποίοι σχετίζονταν με αυτό. Αποτελέσματα: Εν τέλη, για της ανάγκες της παρούσης εργασίας συμπεριλήφθηκαν 5 μελέτες (1 συστηματική ανασκόπηση και 4 πειραματικές μελέτες) για την πρώτη θεματική ενότητα, 10 πειραματικές μελέτες για τη δεύτερη θεματική ενότητα και άλλες 10 για την τρίτη θεματική ενότητα, όπως αυτές περιεγράφηκαν παραπάνω. Συμπεράσματα: Το CrossFit αποτελεί επαρκές ερέθισμα για να προκαλέσει την ομοιόσταση του οργανισμού, γεγονός το οποίο εκφράζεται με πληθώρα μεταβολικών, ορμονικών και φλεγμονωδών αντιδράσεων σε οξεία και χρόνια φάση καθώς και με ευεργετικές χρόνιες προσαρμογές σε παραμέτρους φυσικής κατάστασης και υγείας. Όσον αφορά τους τραυματισμούς οι οποίοι σχετίζονται με το CrossFit, αν και εμφανίζεται ερευνητική ασυμφωνία ως προς κάποιες παραμέτρους, φαίνεται ότι το CrossFit παρουσιάζει παρόμοια επικινδυνότητα με άλλες μεθόδους άσκησης. Συνολικά, το CrossFit μπορεί να θεωρηθεί μια αποδοτική μέθοδος άσκησης για την καταπολέμηση της υποκινητικότητας στην σύγχρονη κοινωνία. OXI

Ένα εναλλακτικό μάθημα Θρησκευτικών, που θα παρακολουθούν όσοι/ες απαλλάσσονται για «λόγους συνείδησης» από το Θρησκευτικό μάθημα, επειδή έχει κατά πλειονότητα Ορθόδοξο Χριστιανικό περιεχόμενο, φαίνεται να εισάγεται στο ελληνικό σχολείο. Στην Ευρώπη, σε πολλά συστήματα με ομολογιακή Θρησκευτική Εκπαίδευση, υπάρχει ήδη. Σε κάποιες χώρες δεν υπάρχει, διότι η Θρησκευτική Εκπαίδευση και το ένα μάθημα που προσφέρεται στο σχολείο δεν αφορά μία θρησκεία, αλλά πολλές ή γενικά τη θρησκεία και τις κοσμοαντιλήψεις.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη της επίδρασης ενός προγράμματος διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού (ΕΠΧ), με τη χρήση της μορφολογικής μεθόδου διδασκαλίας, (α) στη χορευτική επίδοση και (β) στον χορευτικό γραμματισμό, υπό το πρίσμα της κριτικής παιδαγωγικής. Ειδικότερα, μελετάται η επίδραση του προγράμματος (α) στη συνολική χορευτική επίδοση, (β) στις βασικές κινητικές έννοιες της χορευτικής επίδοσης (Σώμα, Χρόνος, Χώρος, Βάρος, Σχήμα και Ροή), ξεχωριστά, και (γ) στις γνωστικές και μεταγνωστικές δεξιότητες της κριτικής σκέψης (ερμηνεία, ανάλυση, αξιολόγηση, εξαγωγή συμπερασμάτων, επεξήγηση και αυτορρύθμιση), σχετικά με την κατανόηση της χορευτικής μορφής, κατά τη διδασκαλία του ΕΠΧ. Για τον σκοπό, αυτό, διενεργήθηκε εκπαιδευτική έρευνα δράσης δύο ερευνητικών κύκλων, διάρκειας 10 και 5 εβδομάδων, αντίστοιχα, με τη συμμετοχή συνολικά 116 δευτεροετών φοιτητών/τριών της ΣΕΦΑΑ/ΤΕΦΑΑ ΕΚΠΑ [n (α΄κύκλου)=60, n (β΄κύκλου)=56]. Σε κάθε ερευνητικό κύκλο, οι φοιτητές/τριες ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες: την Πειραματική Ομάδα Α, η οποία διδάχθηκε ΕΠΧ με τη μορφολογική μέθοδο διδασκαλίας, και την Πειραματική Ομάδα Β, στην οποία εφαρμόστηκε η μιμητική μέθοδος. Η χορευτική επίδοση των φοιτητών/τριών αξιολογήθηκε πριν και μετά την εφαρμογή του προγράμματος, με το όργανο Αξιολόγησης της Χορευτικής Επίδοσης (Α.ΧΕ.Π.), ενώ οι γνωστικές και μεταγνωστικές δεξιότητες της κριτικής σκέψης αξιολογήθηκαν μέσω παρατήρησης και συνέντευξης. Από τα αποτελέσματα των αναλύσεων διακύμανσης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων που εφαρμόστηκαν στις επιδόσεις των συμμετεχόντων στο Α.Χ.ΕΠ., διαπιστώθηκε ότι, και τους δύο ερευνητικούς κύκλους, υπήρξε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ των παραγόντων «μέτρηση» και «ομάδα», τόσο στη συνολική χορευτική επίδοση (η2 = .75 και η2 = .44, για τον α΄ και β΄ κύκλο, αντίστοιχα), όσο και στις επιμέρους συνιστώσες της (η2 =.30 -.77 και η2 =.26 -.48 για τον α΄ και β΄ κύκλο, αντίστοιχα), με τους φοιτητές/τριες της Πειραματικής Ομάδας Α να υπερέχουν στατιστικά σημαντικά των φοιτητών/τριων της Πειραματικής Ομάδας Β, σε όλες τις εξεταζόμενες μεταβλητές. Επιπρόσθετα, από την ανάλυση των δεδομένων των συνεντεύξεων και της παρατήρησης, διαπιστώθηκε ότι, κατά τη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας και στους δύο ερευνητικούς κύκλους οι φοιτητές/τριες της Πειραματικής Ομάδας Α ενεπλάκησαν πιο ενεργά σε πρακτικές και τεχνικές κριτικής σκέψης των πληροφοριών και των πηγών που χρησιμοποιούσαν, για την κατανόηση της χορευτικής μορφής, σε σχέση με τους φοιτητές/τριες της Πειραματικής Ομάδας Β. Τα ευρήματα της παρούσας εργασίας, στην οποία πραγματοποιήθηκε σύγκριση μορφολογικής και η μιμητικής μεθόδου διδασκαλίας του ΕΠΧ, υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα της μορφολογικής μεθόδου στη βελτίωση της χορευτικής επίδοσης και μάλιστα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους διδασκαλίας του ΕΠΧ, και καταδεικνύουν πως η εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου οδηγεί σε εμπλοκή των συμμετεχόντων/ουσών σε διαδικασίες χορευτικού γραμματισμού και κριτικής παιδαγωγικής, γεγονός σημαντικό για την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα του μαθήματος. Η περαιτέρω διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της μορφολογικής μεθόδου διδασκαλίας στη χορευτική επίδοση, καθώς και στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και τη δημιουργία κριτικά σκεπτόμενων «χορευτών» θα συμβάλλει σημαντικά στη διδακτική πρακτική του ΕΠΧ. The purpose of this research was to study the effect of a teaching program, about Greek traditional dance (GTD), with the morphological method of teaching, (a) in dance performance and (b) in dance literacy, concerning critical pedagogy. More specifically, this research investigated the effect of this program (a) in the total dance performance, (b) in the basic kinetic concepts that constitute dance performance (Body-Time-Space-Weight-Schema-Flow), separately, and (c) in cognitive and metacognitive critical thinking skills (interpretation, analysis, evaluation, inference, explanation, self-regulation), regarding apprehension of the dance form, during the teaching of GTD. For that purpose, a two-circle educational action research was conducted, with a duration of 10 and 5 weeks respectively, participating 116 sophomores of SPESS/DPSS UOA [n (a’ circle)=60, n (b’ circle)=56]. In every research circle, the participants were assorted in two groups: Experimental Group A, which taught with the morphological method of teaching GTD and Experimental Group B, which taught using the mimetic method. Dance performance was evaluated, before and after the implementation of the program, through Dance Performance Assessment Instrument (DPAI), while cognitive and metacognitive critical thinking skills were assessed through observation and interview. From the results of variance analyses of repeated measurements that applied on participants’ performances through DPAI, it is argued that, in both research circles, there was significant interaction between the factors “group” and “measurement” both in the total dance performance (η2 = .75 και η2 = .44, for the first and second circle, respectively) and in its individual components (η2 =.30 -.77 και η2 =.26 -.48, for the first and second circle, respectively), with the sophomores of the Experimental Group A to statistically surpass those of Experimental Group B significantly, in all the examined variables. Moreover, from the data analysis of interviews and observation, it was demonstrated that during the educational process the participants of Experimental Group A were more actively involved in critical thinking practices and techniques of information and recourses that were used, regarding the apprehension of the dance form, in contrast with the participants of Experimental Group B. Research findings of this study, in which a comparison of morphological and mimetic method of teaching GTD was made, claim the effectiveness of the morphological method in the improvement of the dance performance, and in fact in different duration programs of teaching GTD, and demonstrate that the application of this particular method leads the participants to involve in dance literacy and critical pedagogy practices, which are important for the effectiveness and quality of the course. Further investigation of effectiveness of the morphological method of teaching about dance performance, and also cultivation of critical thinking skills and forging critical thinking “dancers” will grievously contribute to the didactics of GTD.

Η μέθοδος διδασκαλίας που θα επιλέξει ο εκάστοτε προπονητής σε κάθε άθλημα αποτελεί πολύ βασικό παράγοντα για την αποτελεσματικότητα του μαθήματος. Οι μέθοδοι διδασκαλίας χωρίζονται σε 2 κατηγορίες τις παραγωγικές και τις αναπαραγωγικές. Στις παραγωγικές το μάθημα γίνεται με επίκεντρο τον μαθητή, ενώ στις αναπαραγωγικές με επίκεντρο τον δάσκαλο. Όσον αφορά στο άθλημα της κολύμβησης, φαίνεται ότι σε γενικές γραμμές επικρατούν οι αναπαραγωγικές μέθοδοι διδασκαλίας, χωρίς ωστόσο αυτό να έχει αποδειχθεί ερευνητικά. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει την επιλογή των μεθόδων διδασκαλίας από προπονητές και προπονήτριες κολύμβησης και να εξετάσει την ύπαρξη πιθανών διαφορών σε σχέση με το φύλο και το επίπεδο σπουδών τους. Οι συμμετέχοντες σε αυτήν την έρευνα ήταν 55 προπονητές (27 άνδρες και 28 γυναίκες). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν διαδικτυακά μία μεταφρασμένη και τροποποιημένη έκδοση του ερωτηματολογίου «Students’ experiences with and perceptions of Mosston’s teaching styles (Cothran, Kulinna & Ward, 2000). Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε απουσία διαφορών στην εφαρμογή παραγωγικών ή αναπαραγωγικών μεθόδων διδασκαλίας ως προς το φύλο των προπονητών. Ωστόσο, φάνηκε να υπάρχουν διαφορές στις προσεγγίσεις και στις μεθόδους διδασκαλίας που χρησιμοποιούσαν οι διάφοροι προπονητές κολύμβησης, με άξονα το επίπεδο σπουδών τους. Ειδικότερα, οι φοιτητές/τριες και απόφοιτοι Σχολών Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού φάνηκε να χρησιμοποιούν τις παραγωγικές μεθόδους περισσότερο από τους φοιτητές/τριες και αποφοίτους προπονητικών ή άλλων σχολών, οι οποίοι φάνηκε να προτιμούν τη χρήση αναπαραγωγικών μεθόδων διδασκαλίας. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας είναι σύμφωνα με τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν κι άλλες έρευνες με παρόμοια θεματολογία, ώστε να μπορούν να γενικευτούν τα παραπάνω αποτελέσματα. The teaching method that will be chosen by the coach in each sport is a very key factor for the effectiveness of the course. Teaching methods are divided into 2 categories: productive and reproductive. In the productive ones the lesson is focused on the student, while in the reproductive ones it is focused on the teacher. As far as the sport of swimming is concerned, it seems that in general, reproductive teaching methods prevail, although this has not been proven by research. The purpose of this study was to investigate the choice of teaching methods by coaches and bathing coaches and to examine the possible differences in terms of gender and level of education. Participants in this study were 55 coaches (27 men and 28 women). Participants completed a translated and modified version of the "Student's experiences with and perceptions of Mosston's teaching styles" questionnaire online (Cothran, Kulinna & Ward, 2000). The results showed that there were no differences in the application of productive or reproductive teaching methods regarding the gender of the coaches. However, there appeared to be differences in the approaches and teaching methods used by the various swimming coaches, depending on their level of education. In particular, students and graduates of Physical Education and Sports Schools seemed to use productive methods more than students and graduates of coaching or other schools, who seemed to prefer the use of reproductive teaching methods. The findings of the present study are in line with the findings of previous research. However, it is necessary to conduct other research on similar topics, so that the above results can be generalized.

Το δέκαθλο θεωρείται σύνθετο αγώνισμα και αποτελείται από 10 επιμέρους αγωνίσματα. Ο δεκαθλητής καλείται να φέρει εις πέρας 10 διαφορετικά και πολλές φορές αντικρουόμενα όσον αφορά τη προπόνηση αγωνίσματα σε δύο ημέρες αγόνων. Αναζητήσαμε συσχετίσεις μεταξύ αγωνισμάτων και ομάδων αυτών, τη σημασία τους στην τελική βαθμολογία και παράγοντες που επηρεάζουν την επίδοση στο καθένα από αυτά. Τα δεδομένα της βιβλιογραφίας αναφορικά με το δέκαθλο και οι αιτίες αυτού του φαινομένου δεν είναι ξεκάθαρα. Επίσης οι προπονητικές στρατηγικές και οι ανάγκες των αθλητών δεν είναι γνωστές στην πρόσφατη βιβλιογραφία. Προσδιορίσαμε μέσω στατιστικής ανάλυσης το επίπεδο των αθλητών του δεκάθλου σε κάθε ένα από τα αγωνίσματα και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε συσχετίσεις με άλλα αγωνίσματα. Ακόμα με ερωτηματολόγια που δώσαμε σε δεκαθλητές και επταθλήτριες πήραμε απαντήσεις για σημαντικά ερωτήματα που απασχολούν την έρευνα. Τέλος αναζητήσαμε και συγκεντρώσαμε από την πρόσφατη βιβλιογραφία χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το δέκαθλο. Καταλήξαμε πως το επίπεδο των δεκαθλητών είναι αρκετά χαμηλό διότι υπάρχει πολύ μικρό ποσοστό αθλητών που είναι πολύ καλοί σε τουλάχιστον 2 κατηγορίες αθλημάτων ( άλματα, δρομικά , ρίψεις) ενώ κανένας και στα 3. Επίσης φάνηκε πως το επίπεδο στα αθλήματα ρίψεων είναι αρκετά χαμηλό και αναζητήσαμε τις αιτίες αυτού του φαινομένου στην πρόσφατη βιβλιογραφία. ΟΧΙ

Η καθιστική ζωή η οποία χαρακτηρίζει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την υγεία των ανθρώπων και μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στον θάνατο. Η υιοθέτηση ενός πιο ενεργού τρόπου ζωής καθώς και η συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης μπορούν να αποτελέσουν το φάρμακο για την αντιμετώπιση των κινδύνων της υποκινητικότητας καθώς και να βελτιώσουν αισθητά την υγεία και την ποιότητα ζωής του γενικού πληθυσμού. Ωστόσο, παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν αυτά τα οφέλη δεν επιτυγχάνουν επαρκή συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης κάτι που ίσως οφείλεται στην απουσία κινήτρου και ενδιαφέροντος για τους συνηθισμένους τρόπους άσκησης. Συνεπώς, είναι σημαντικό να προσφέρονται περισσότερα προγράμματα άσκησης ή και να δημιουργούνται καινούργια με σκοπό την κάλυψη των ενδιαφερόντων και αναγκών περισσότερων ανθρώπων. Τα αθλήματα χάρη στην παιγνιώδη τους μορφής και σε συνδυασμό με τον ανταγωνιστικό ή συναγωνιστικό τους χαρακτήρα αποτελούν μια ελκυστική μορφή άσκησης οδηγώντας επίσης σε μεγαλύτερα επίπεδα προσκόλλησης. Ιδιαίτερα το τένις αλλά και γενικότερα τα αθλήματα ρακέτας χρησιμοποιούνται από πολλούς ανθρώπους ως μέσο για άσκηση εξασφαλίζοντας μάλιστα την δυνατότητα για συμμετοχή μέχρι και σε προχωρημένες ηλικίες προσφέροντας σημαντικά οφέλη στην λειτουργικότητα και την αυτονομίας τους. Από την άλλη, αυτά τα αθλήματα απαιτούν ανεπτυγμένες τεχνικές δεξιότητες καθώς και την αφιέρωση μεγάλου μέρους της προπόνησης στην βελτίωσή τους, κάτι που μπορεί να αποτρέψει την συμμετοχή ανθρώπων που δεν είναι εξοικειωμένοι με το άθλημα. 4 Το Cardio Tennis δημιουργήθηκε για να καλύψει αυτό το κενό, προσφέροντας στοχευμένη αερόβια άσκηση μέσα από ένα δημοφιλές και διασκεδαστικό άθλημα όπως το τένις, και χωρίς να απαιτεί προηγούμενη εμπειρία και τεχνική επιδεξιότητα. Η δημοφιλία του Cardio Tennis έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, παρότι χρησιμοποιείται από πολλούς ανθρώπους για την επίτευξη των στόχων υγείας τους, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για τις επιδράσεις του καθώς και για την δοσολογία και την συνταγογράφησή του. Συνεπώς, σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο εντοπισμός ερευνών που να μελετούν τις άμεσες αλλά και μακροχρόνιες επιδράσεις του Cardio Tennis σε παράγοντες που σχετίζονται με την υγεία, καθώς να αναγνωριστούν άλλα στοιχεία που να υποδεικνύουν αν το Cardio Tennis αποτελεί κατάλληλο μέσο για την δραστηριοποίηση και την συμμετοχή μεγαλύτερου μέρους τους πληθυσμού σε ένα πρόγραμμα άσκησης. Τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής ανασκόπησης δείχνουν πως μία προπόνηση Cardio Tennis αποτελεί επαρκές ερέθισμα για την πρόκληση φυσιολογικών προσαρμογών και την βελτίωση παραγόντων υγείας, ενώ επίσης ικανοποιεί τις συστάσεις για άσκηση των αρμόδιων οργανισμών υγείας. Όσον αφορά τις μακροχρόνιες επιδράσεις φαίνεται πως το Cardio Tennis οδηγεί σε πολλαπλά οφέλη βελτιώνοντας την μεταβολική, την καρδιαγγειακή αλλά και την μυοσκελετική υγεία. Τέλος, άλλα στοιχεία όπως η παιγνιώδης μορφή, το κοινωνικό περιβάλλον, η χρησιμοποίηση μουσικής και η έλλειψη κριτικής και ανταγωνισμού, μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη προσκόλληση στην άσκηση και μακροχρόνια συμμετοχή, οδηγώντας σε πιο ευνοϊκές συνθήκες για την επίτευξη υγεία και ευρωστίας. όχι

Η παρούσα μελέτη διερευνά τον θρησκευτικό γραμματισμό και τη θρησκευτικότητα των νέων που αποφοίτησαν το 2020 από τη Γ΄ Λυκείου της ελληνικής Εκπαίδευσης και έχουν διδαχθεί δέκα χρόνια υποχρεωτικά το μάθημα των Θρησκευτικών. Σκοπός της είναι να περιγράψει το επίπεδο του θρησκευτικού γραμματισμού και της θρησκευτικότητάς τους. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από 12-10-2020 μέχρι 20-02-2021 σε 996 απόφοιτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέσω ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων. Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι πως οι νέοι στην Ελλάδα κατέχουν μέτρια ποσοστά θρησκευτικών γνώσεων και θρησκευτικότητας. Η συμβολή της έρευνας έγκειται στο ότι παρέχει μία εικόνα για το επίπεδο θρησκευτικού γραμματισμού και θρησκευτικότητας της σύγχρονης γενιάς στην Ελλάδα, η οποία θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη στον σχεδιασμό του Προγράμματος Σπουδών της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης.

Η καλαθοσφαίριση είναι ένα άθλημα,το οποίο εξελίσσεται συνεχώς,οι προπονητές αναλύουν καθημερινά γεγονότα με σκοπό την βελτίωση και την ανάπτυξη νέων ιδεών στην ομάδα τους,προσπαθούν να βρουν λύση στις αδυναμίες που έγκειται να παρουσιάσει η ομάδα τους και να εξελίξουν το παιχνίδι της σε άμυνα και επίθεση. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχει παρουσιαστεί τεράστια εξέλιξη στο κομμάτι του pick and roll παιχνιδιού,το οποίο έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι όλων των ομάδων στον τομέα της επίθεσης, με τις λεπτομέρειες στην ταχύτητα,στη ροή και στη δομή να κάνουν τη διαφορά. Γι’αυτό το λόγο εμείς στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με την αντιμετώπιση του pick and roll από την άμυνα, θα αναλύσουμε όλα τα είδη αντιμετώπισης και θα καταγράψουμε όλα τα αποτελέσματα κάθε άμυνας,όπως τα ποσοστά επιτυχίας της κάθε διαφορετικής αντιμετώπισης,τα ποσοστά αποτυχίας και γενικά όλα όσα διαδραματίζονται στην αντιμετώπιση του pick and roll στο περσινό πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ της Α΄1.Παράλληλα,μέσα από το πλαίσιο της έρευνας αυτής και σύμφωνα με τα αποτελέσματα της, οι προπονητές του αθλήματος θα μπορούν να λάβουν ανατροφοδότηση και υλικό,ώστε να τους βοηθήσει στη λειτουργία της ομάδας τους. Σίγουρα σε αυτό παίζει καθοριστικό ρόλο το υλικό που διαθέτει ο κάθε προπονητής. Εν κατακλείδι, χαρακτηριστικό ρόλο στο να εισάγουμε κάποιο είδος αντιμετώπισης,παίζουν τα χαρακτηριστικά που έχει ο επιθετικός παίκτης ή οι 2 επιθετικοί παίκτες, ώστε μέσα από την αντιμετώπιση να μπορέσει ο προπονητής να περιορίσει σε κάποιο βαθμό το δυνατό κομμάτι,δηλαδή τον τρόπο παιχνιδιού του παίκτη ή των παικτών. Γι’αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας το scouting, δηλαδή η ανάλυση του αντιπάλου. ΟΧΙ

H αντισφαίριση ως ένα άθλημα από τα πιο δημοφιλή παγκοσμίως, παρουσιάζει πολλά οφέλη στη σωματική και ψυχική υγεία των αθλητών. Ωστόσο, όπως και σε όλα τα σπορ αθλήματα, πάντα είναι υπαρκτός ο κίνδυνος τραυματισμού. Η παρούσα εργασία είχε ως σκοπό την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με την αντισφαίριση και τους πιο συνήθεις τραυματισμούς από την ενασχόλησή της, ενώ παράλληλα δόθηκε έμφαση σε παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση των τραυματισμών. Πιο συγκεκριμένα διερευνήθηκαν η εξέλιξη και ο γρήγορος σημερινός ρυθμός του παιχνιδιού, οι διαφορετικές επιφάνειες των γηπέδων και το είδος της ρακέτας. Οι περισσότερες έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι τραυματισμοί στα κάτω άκρα είναι οι πιο συχνοί, σε σχέση με τους τραυματισμούς στα άνω άκρα, οι οποίοι φαίνεται είναι οι αμέσως επόμενοι σε συχνότητα. Επιπρόσθετα, στα κάτω άκρα οι τραυματισμοί είναι οξείς, ενώ στα άνω άκρα συνήθως είναι χρόνιοι. Οι πιο συνήθεις τραυματισμοί προκύπτουν στα διάφορα μέλη του σώματος λόγω υπέρχρησης και είναι η επικονδυλίτιδα, η τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου και η χρόνια μυϊκή καταπόνηση. Μεγάλη συχνότητα εμφανίζουν και οι οξείες κακώσεις στα γόνατα και στον αστράγαλο με μορφή διαστρέμματος, αλλά και οι μυϊκές θλάσεις. Δεν παύουν βέβαια να εμφανίζονται εξίσου συχνά και οι τραυματισμοί στον κορμό των αθλητών, οι οποίοι οφείλονται κατά κύριο λόγο στην εκτέλεση της κίνησης του σερβίς. Μελετήθηκε επίσης η αξία της προθέρμανσης και της αποθεραπείας για την πρόληψη των τραυματισμών. Τα παραπάνω ζητήματα μελετήθηκαν μέσω μια σειράς σύγχρονων ερευνών. Tennis as one of the most popular sports in the world, presents many benefits to the physical and mental health of athletes. However, as in all sports, there is always the risk of injury. usual injuries from her occupation. The purpose of this paper was to review the literature on tennis and the most common injuries from its practice. In addition, emphasis was placed on factors related to the occurrence of injuries. More specifically, the evolution and the fast current pace of the game, the different surfaces of the courts and the type of racket were investigated. Most research concludes that lower extremity injuries are the most common, with upper extremity injuries being the next most common. In addition, injuries to the lower extremities are acute, while the upper extremities are usually chronic. The most common injuries occur in various parts of the body due to overuse and are epicondylitis, rotator cuff tendonitis and chronic muscle strain. Acute injuries to the knees and ankles in the form of sprains, as well as muscle fractures are very common. Of course, injuries to the torso of the athletes, which are mainly due to the execution of the service movement, do not cease to appear just as often. Also, emphasis was placed on the value of warm-up and recovery to prevent injuries. The above issues have been studied through a series of modern researches.

Το Ταεκβοντό είναι μια παραδοσιακή κορεάτικη πολεμική τέχνη που χρονολογείται πριν από περισσότερα από 2000 χρόνια θεωρήθηκε αρχικά ως μια μορφή στρατιωτικής εκπαίδευσης. Tο Ταεκβοντό είναι μια παγκόσμια κοινή παραδοσιακή μορφή πολεμικής τέχνης. Taekwondo. Το «Tae» σημαίνει πόδι, το «Kwon» είναι το χέρι και το «Do» είναι η τέχνη και είναι ένα ενεργητικό, γρήγορο άθλημα που απαιτεί μεγάλη εκρηκτική δύναμη για να χτυπήσει τους αντιπάλους του χρησιμοποιώντας λακτίσματα σύμφωνα με τους κανόνες του αθλήματος (Jabbar, 2021). Το ταεκβοντό είναι ένα μαχητικό άθλημα, με διαλείποντα χαρακτηριστικά, στο οποίο οι αθλητές εκτελούν πολύπλοκες με υψηλές εντάσεις κινήσεις, ακολουθούμενες από περιόδους δραστηριότητας με χαμηλές εντάσεις ή παύσεις (Bridge et al.,2014; Santow, Franchiri Lima-Silva 2011). Έτσι οι ενεργειακές απαιτήσεις από τον οργανισμό του αθλητή είναι πολλές καθώς χρειάζεται και το αναερόβιο και το αερόβιο σύστημα εξάσκησης. Οι αγώνες του ταεκβοντό είναι δομημένοι η διάρκειά τους είναι σε έξι λεπτά. Χωρίζονται σε τρεις γύρους όπου η διάρκειά τους είναι δύο λεπτά με ένα διάλειμμα ενός λεπτού μεταξύ τους (World Taekwondo, 2016).Ο αθλητής που θα φτάσει στο τελικό αγώνα του, έχει παίξει πρωί και τον τελικό αγώνα απόγευμα με βράδυ. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η μελέτη των τραυματισμών στο αγώνισμα του ταεκβοντό. Να μελετηθούν ποια είναι τα πιο επιρρεπή σημεία του σώματος από τους τραυματισμούς καθώς και ποιές είναι οι ποιο επιρρεπής ομάδες αθλητών στους τραυματισμούς. Μέθοδος: Οι μελέτες αναζητήθηκαν σε δυο βάσεις ηλεκτρονικών δεδομένων της υπάρχουσας βιβλιογραφίας. Οι βάσεις αυτές ήταν οι Google scholar και Pubmed. Η αναζήτηση έγινε με τις λέξεις κλειδιά. Οι μελέτες είχαν χρονικό περιορισμό, μεταξύ του έτους 2004 έως και το έτος 2021.Επίσης ήταν στην αγγλική γλώσσα και οι τραυματισμοί αναφέρονταν σε όλες τις ηλικίες. Τα άρθρα ήταν πλήρες και ερευνήθηκαν ο τίτλος και η περίληψη τα οποία αφορούσαν το θέμα της παρούσας εργασίας. Σε περίπτωση που το θέμα δεν αφορούσε αυτή την εργασία απορρίπτονταν καθώς επίσης και οι διπλές μελέτες. Η τελική επιλογή για τον τραυματισμό των αθλητών και αθλητριών στο άθλημα του ταεκβοντό, ήταν τριάντα (30) μελέτες. Στις μελέτες αυτές δόθηκε ερωτηματολόγιο σε όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες πριν τις προπονήσεις και πριν τους αγώνες. Τα συμπεράσματα των μελετών αναλύθηκαν σε κατηγορίες: οι τραυματισμοί στην προπόνηση και στους αγώνες διοργάνωσης, τραυματισμοί στους αθλητές και στις αθλήτριες καθώς και σε ανήλικους και στους ενήλικους. Αποτελέσματα. Οι αθλητές έχουν περισσότερους τραυματισμούς από τις αθλήτριες. Οι αθλητές ή αθλήτριες που προπονούνται πολλές ώρες πάνω από τέσσερις ώρες την βδομάδα έχουν περισσότερες πιθανότητες τραυματισμού από άλλους αθλητές ή αθλήτριες με λιγότερες ώρες. Επίσης σημαντικό σημείο είναι η απώλεια χρόνου στον αγώνα ή στην προπόνηση από τον τραυματισμό του αθλητή. Συμπεράσματα. Στο ταεκβοντο αρκετοί αθλητές και αθλήτριες τραυματίζονται σε πόδια χέρια κορμό κεφάλι αλλά οι περισσότεροι τραυματισμοί είναι στα κάτω άκρα. Οι μώλωπες, τα διαστρέμματα και τα κατάγματα είναι σε μικρότερο ποσοστό. ΟΧΙ

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των προσαρμογών που επέρχονται στα πλαίσια της μεταδιεγερτικής ενεργοποίησης μέσω πλειομετρικής φάσης σε μια αθλητική δραστηριότητα μέγιστης έντασης όπως είναι αυτή των δρόμων ταχυτήτων και συγκεκριμένα της φάσης επιτάχυνσης. Μέθοδος: Στο πείραμα έλαβαν μέρος 15 αθλητές ταχυτήτων ερασιτεχνικού επιπέδου εκ των οποίων 9 ήταν άντρες (Ηλικία: 21,3±2.1 χρόνια, Ύψος: 1,77±0,05m, Βάρος: 71±2.5 kg, Προπονητική ηλικία: 6±2 χρόνια) και 6 ήταν γυναίκες (Ηλικία: 20,5±1,8 χρόνια, Ύψος: 1,65±0,03m, Βάρος: 57,5±1.5 kg, Προπονητική ηλικία: 5±2 χρόνια). Μετά από κοινή προθέρμανση όλων των δοκιμαζόμενων και δοκιμαστικές εκκινήσεις από τον βατήρα εκτέλεσαν 2 sprints 20m από βατήρα εκ των οποίων κρατήθηκε ο καλύτερος χρόνος. Στη συνέχεια εκτέλεσαν πλειομετρική άσκηση (ρυθμούς) και ύστερα από 8 min ξεκούρασης εκτέλεσαν άλλο ένα sprint από βατήρα εκκίνησης και χρονομετρήθηκε ξανά η απόδοσή τους. Για την καταγραφή των χρόνων χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της βιντεοσκόπησης με κάμερα υψηλής συχνότητας και η ανάλυση των χρόνων έγινε μέσω του προγράμματος Kinovea. Στατιστική Ανάλυση: Στα δεδομένα της έρευνας παρουσιάζονται μέσος όρος ± τυπική απόκλιση. Για την στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε το t-test ανά ζεύγη (paired sample t-test). Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε: α = 0,05. Αποτελέσματα: Μετά την ανάλυση των χρόνων μεταξύ των δύο συνθηκών, πριν και μετά την άσκηση ενεργοποίησης παρατηρήθηκε σημαντική στατιστική διαφορά. Στη πρώτη περίπτωση ο χειρότερος και καλύτερος χρόνος ήταν 3.24sec και 2.88sec αντίστοιχα ενώ στη δεύτερη ήταν 3.18sec και 2.86sec. Όσον αφορά τις μέσες τιμές και τις τυπικές αποκλίσεις αρχικά ήταν 3.04±0.10sec ενώ με την επίδραση της μεταδιεγερτικής ενεργοποίησης ήταν στο 2.99±0.08sec. Συμπερασματικά, το πρωτόκολλο φάνηκε να αποδίδει αυξημένη απόδοση στους αθλητές στη φάση επιτάχυνσης καθώς η πλειομετρική άσκηση ενεργοποίησε τους μηχανισμούς της μεταδιεγερτικής ενεργοποίησης και έτσι σε μία τόσο εκρηκτική και δυναμική δραστηριότητα βρήκε θετικό αντίκτυπο.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της συχνότητας και αποτελεσματικότητας των αλλαγών προπονητών στις ομάδες Α’ και Β’ κατηγορίας του Ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Για τον λόγο αυτό, καταγράφηκαν όλες οι αλλαγές προπονητών των ομάδων Α’ και Β’ Εθνικής Κατηγορίας Ελλάδος κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών περιόδων 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18 και 2018/19. Στην ανάλυση υπολογίστηκαν μόνο οι περιπτώσεις που ο προηγούμενος τεχνικός όσο και ο διάδοχός του ανέλαβαν την καθοδήγηση της ομάδας για τουλάχιστον 4 αγωνιστικές ο καθένας. Οι μεταβλητές που αναλύθηκαν είχαν σχέση με (α) τη συχνότητα αλλαγής προπονητή, και (β) τη συχνότητα αλλαγής προπονητή ανά κατηγορία, αγωνιστική περίοδο και γύρο. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν περιγραφικά στατιστικά, όπως συχνότητα (f & %f), μέσος όρος (X), τυπική απόκλιση (SD). Για τη σύγκριση της συχνότητας των κατανομών των διαφόρων ανεξάρτητων μεταβλητών εφαρμόσθηκε το x²-Test. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίσθηκε στο p < .05. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι μεγάλο ποσοστό ομάδων (το 61,23%) προχώρησε σε μία ή περισσότερες αλλαγές προπονητή κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών περιόδων 2014/2015 έως 2018/2019. Διαπιστώθηκε, ακόμα, ότι όσο χαμηλότερη είναι η κατηγορία της ομάδας τόσο περισσότερες είναι και οι αλλαγές των προπονητών (68,75% στη Β’ Εθνική έναντι 52,43% στην Α’ Εθνική). Επιπλέον, πολύ περισσότερες αλλαγές προπονητών καταγράφηκαν στον 1ο γύρο (ποσοστό 76,14%), παρά στον 2ο (ποσοστό 23,85%). Τέλος, οι συχνές αλλαγές προπονητών αποδεικνύουν ότι το επάγγελμα του προπονητή χαρακτηρίζεται από αστάθεια, ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει άμεσα την Ομοσπονδία Προπονητών Ποδοσφαίρου, καθώς και τους φορείς που εμπλέκονται με την εκπαίδευση προπονητών. The purpose of this paper is the investigation of the frequency and efficiency of changes in the position of the coach in the teams of the A and B Category of the Greek football championship. For this reason, all the coach changes of the teams of the A and B National Category of Greece during the seasons 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18 and 2018/19 were recorded. Only those cases in which both the previous coach and his successor took charge of the team for at least 4 matches each were counted in the analysis. The variables analyzed were related to (a) the frequency of the coach change, and (b) the frequency of the coach change by category, season and round. Descriptive statistics such as frequency (f & %f), mean (X), standard deviation (SD) were used for statistical analysis of the data. To compare the frequency distributions of the various independent variables the x² Test was applied. The level of significance was set at p < .05. The results of the research showed that a large percentage of teams (61.23%) advanced to one or more coach changes during the seasons 2014/2015 to 2018/2019. It was also established that the lower the category of the team, the more the changes of the coaches (68.75% in the B National Category compared to 52.43% in the A National Category). Furthermore, far more coach changes were recorded in the 1st round (76.14%) than in the 2nd round (23.85%). Finally, the frequent changes of coaches prove that the coaching profession is characterized by instability, an issue that should concern directly the Federation of Football Coaches, along with the competent bodies involved with the training of coaches.

Σκοπός της εργασίας ήταν η αναφορά στη παγκοσμιότητα - πολυπολιτισμικότητα της πάλης. Για την εκπλήρωση του σκοπού της εργασίας έγινε αναφορά ιστορικών στοιχείων καθώς και αθλημάτων πάλης και πολεμικών τεχνών τόσο από την Ελλάδα όσο και από άλλες χώρες. Η μέθοδος που πραγματοποιήθηκε για την εκπόνηση της εργασίας αυτή στηρίζεται στην βιβλιογραφική έρευνα. Η μέθοδος αφορούσε τη μελέτη της ήδη υπάρχουσας ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας με στόχο να χρησιμοποιηθεί σε θεωρητικά συμπεράσματα. Οι πληροφορίες που αφορούν το βιβλιογραφικό μέρος της εργασίας ανακτήθηκαν από την αναζήτηση αρθρογραφίας από ιστοσελίδες που αφορούσαν τα είδη της πάλης και αναζητήθηκαν από ιστοσελίδες (π.χ. Google Scholar). Τα άρθρα αφορούσαν την πολυπολιτισμικότητα της πάλης. Τα άρθρα που χρησιμοποιήθηκαν αφορούσαν το θέμα της εργασίας. Ήταν στην αγγλική γλώσσα. Πραγματοποιήθηκε μετάφραση και χρησιμοποίηση εκείνων των στοιχείων που εξυπηρετούσαν τους σκοπούς της εργασίας. Η πάλη ως στοιχείο, της κουλτούρας των λαών αναδεικνύεται η συμβολή της στην καλλιέργεια μίας ορθής βιωματικής γνώσης. Μέσω της συστηματικής άσκησης της πάλης μπορεί να ενισχυθεί η φυσική κατάσταση ενός ατόμου: η δύναμη, η αντοχή, η ταχύτητα, η ευελιξία, ο συντονισμός κίνησης κ.λπ. καθώς ασκείται όλο το σώμα και ενεργοποιείται ολόκληρο το μυϊκό σύστημα. ΟΧΙ

Η παρούσα πτυχιακή εργασία έχει ως βασικό στόχο την αξιολόγηση στην επίδραση της πλειομετρικής προπόνησης και της προπόνησης έκρηξης στην επίδοση των αθλητών καλαθοσφαίρισης. Έτσι γίνεται παρουσίαση στα οφέλη και στα αρνητικά αποτελέσματα των συγκεκριμένων προπονήσεων. Αρχικά , γίνεται μια ιστορική αναδρομή στην εφεύρεση της πλειομετρικής προπόνησης και της σημαντικότητας της ανά τα χρόνια. Αναλύονται οι φάσεις εκτέλεσης των ασκήσεων , όπως και οι νευροφυσιολογικές και νευρομυικές προσαρμογές που προκαλούνται κατά την εκτέλεση τους. Στην συνέχεια , αναφέρονται τόσο τα θετικά αποτελέσματα όσο και τα αρνητικά. Στα θετικά αναλύεται η αύξηση δύναμης, ικανότητα αλτικής δυνατότητας , αυξημένη έκρηξη και συμπερασματικά καλύτερα αποτελέσματα εντος του γηπέδου. Επιπλέον σαν θετικό δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί η πρόληψη τραυματισμών με την βοήθεια μερικών παραμέτρων. Στα αρνητικά αποτελέσματα δόθηκε βάση στην επικινδυνότητα των περισσότερων ασκήσεων που αναλύθηκαν στην εργασία , δεδομένου της αυξημένης έντασης που χρειάζονται όλες οι ασκήσεις. Βάσει των συμπερασμάτων που προέκυψαν , ύστερα από ανάλυση ερευνών , η πλειομετρική προπόνηση και η προπόνηση έκρηξης , ατομικά και συνδυαστικά επιφέρουν φοβερά και εμφανέστατα στο γήπεδο αποτελέσματα. Αξιοσημείωτα αποτελέσματα φάνηκαν στην αναφορά των προπονήσεων αυτών στην πρόληψη και αποκατάσταση από τραυματισμούς. Κάθε προπονητής και γυμναστής θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει πλειομετρικές προπονήσεις στους προπονητικούς κύκλους τους. Τα αποτελέσματα που επιφέρουν είναι ταχύτερα και πιο αξιόπιστα από κάθε άλλο σχετικό είδος προπόνησης. NO

Η συγκεκριμένη έρευνα σκοπό έχει την καταγραφή, ανάλυση και αξιολόγηση του πλάγιου άουτ στο ποδόσφαιρο με βάση το τρέχoν αποτέλεσμα ενός αγώνα στο ισπανικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα τη σεζόν 2021/22. Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνηθεί η σημαντικότητα του πλαγίου άουτ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Έχουν αναλυθεί 369 πλάγια άουτ σε αγώνες του ισπανικού πρωταθλήματος με τη βοήθεια των προγραμμάτων KM player και We transfer. Χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα Excel για την καταγραφή των δεδομένων. Οι μεταβλητές που αναλύθηκαν ήταν: το τρέχoν αποτέλεσμα (win, loss) ενός αγώνα, τη στιγμή που εκτελείται το πλάγιο άουτ, η χρονική περίοδος, η έδρα, η διάρκεια, η πίεση, η κινητικότητα των παικτών, η απόσταση, η πορεία και η κατεύθυνση της μπάλας, η ζώνη του γηπέδου καθώς επίσης και το αποτέλεσμα του πλαγίου. Χρησιμοποιήθηκαν οι συχνότητες (f, %f) και το Chi-square test (χ2 test) στη στατιστική ανάλυση, ενώ η αξιοπιστία του πρωτοκόλλου καταγραφής ελέγχθηκε με το δείκτη Cohen’s Kappa. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίσθηκε στο p

Σκοπός της εργασίας ήταν να εξετάσει την επίδραση δύο διαφορετικών πλειομετρικών ασκήσεων στο κατακόρυφο άλμα και στη δυναμική ισορροπία σε φοιτητές ΣΕΦΑΑ. Το δείγμα αποτέλεσαν 16 φοιτητές της γυμναστικής ακαδημίας ( 8 αγόρια – 8 κορίτσια ) ηλικίας 23,50 ± 4,43 ετών, σωματικού βάρους 68,62 ± 14,86 κιλών , σωματικού αναστήματος 175,25 ± 13,61 εκατοστών. Η αξιολόγηση του κατακόρυφου άλματος έγινε με την εκτέλεση του κατακόρυφου άλματος από όρθια θέση (countermovment jump) στην πλατφόρμα Chronojump, ενώ η δυναμική ισορροπία αξιολογήθηκε μέσω του Υ Balance Test. Οι μετρήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν πριν και μετά την εκτέλεση της παρεμβατικής άσκησης. Την πρώτη μέρα ζητήθηκε από τους δοκιμαζόμενους να εκτελέσουν ένα δεκαπλούν πλειομετρικών αλμάτων ενώ την δεύτερη 3 σειρές των πέντε επαναλήψεων άλματα με γόνατα στο στήθος (tuck jumps). Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι τα δύο πρωτόκολλα είχαν διαφορετική επίδραση στους άνδρες και στις γυναίκες, με το ποσοστό βελτίωσης στην ισορροπία να είναι υψηλότερο στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ το ποσοστό βελτίωσης των γυναικών ήταν υψηλότερα στο κατακόρυφο άλμα και στα δύο πρωτόκολλα σε σχέση με τους άνδρες. ΟΧΙ

Σκοπός της μελέτης ήταν η συσχέτιση της απόδοσης στην υποδοχή του σερβίς των λίμπερο (Λ) και των ακραίων (Α) πετοσφαιριστριών με τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά τους. Επιμέρους σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των διαφορών των εν λόγω ειδικεύσεων στα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και στην απόδοσή τους στην υποδοχή. Αξιολογήθηκαν 31 αθλήτριες πετοσφαίρισης (Λ: 11, Α: 20) από ένα σύνολο 8 ομάδων, κατηγορίας pre-league. Οι αθλήτριες είχαν ηλικία 25,41±3,54 και προπονητική εμπειρία 13,64±4 έτη. Μετρήθηκε το ύψος, η μάζα του σώματος, το μήκος των άνω και κάτω άκρων, το άνοιγμα χεριών και υπολογίστηκε ο δείκτης της μάζας του σώματός τους. Επιπλέον, αξιολογήθηκαν και καταγράφηκαν συνολικά 4700 υποδοχές συνολικά 85 αγώνες πετοσφαίρισης με τη χρήση της κλίμακας των Eom και Schutz (1992). Πραγματοποιήθηκε ενδοατομικός και διατομικός έλεγχος αξιοπιστίας των κριτών και οι αντίστοιχοι συντελεστές ήταν r=0,92 και r=0,94. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η απόδοση στην υποδοχή του σερβίς σχετίζεται θετικά με την αγωνιστική εμπειρία του συνόλου των πετοσφαιριστριών αλλά και των ακραίων ειδικότερα, ενώ σχετίζεται αρνητικά με το ύψος, το άνοιγμα και τα μήκη χεριών και τα μήκη των ποδιών τους. Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι οι Α υπερτερούν των Λ (p

Σκοπός της εργασίας είναι η αναφορά στον παράγοντα άγχους και τη σχέση του με την απόδοση και τη δρομική οικονομία σε δρομείς μαραθωνίου. Για την ολοκλήρωση της εργασίας χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της βιβλιογραφικής έρευνας και αναζητήθηκε στο διαδίκτυο ξένη αρθρογραφία, σχετική με το θέμα της εργασίας. Η αναζήτηση της ξένης αρθρογραφίας πραγματοποιήθηκε μέσω των ηλεκτρονικών ιστοσελίδων (ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες) της Google Scholar και Pubmed. Τα άρθρα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν στην αγγλική γλώσσα και επί το πλείστον ήταν σύγχρονες έρευνες. Πραγματοποιήθηκε μετάφραση των άρθρων και χρησιμοποίηση των στοιχείων εκείνων που εξυπηρετούσαν τους στόχους και τους σκοπούς της εργασίας. Συμπερασματικά, το άγχος είναι αναπόφευκτο στη ζωή του δρομέα μεγάλων αποστάσεων, ωστόσο, η ψυχολογική κατάσταση όσο και η απόδοσή του μπορούν να αλλάξουν με βάση ορισμένους καθοριστικούς παράγοντες όπως είναι η αισιοδοξία και η αυτο-αποτελεσματικότητα. Η ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών όπως η συμπερίληψη στο προπονητικό πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων για την βελτίωση της ψυχολογίας των μαραθωνοδρόμων, θα συμβάλει αφενός στην μείωση του επιπέδου του αντιληπτού άγχους αφετέρου, στη βελτίωση της συνολικής απόδοσης των αθλητών. NO

Η παρούσα πτυχιακή εργασία, μελετά τις πηγές αυτοπεποίθησης σε αθλητές ερασιτεχνικών ομάδων καλαθοσφαίρισης. Για αυτό των σκοπό, συλλέχθηκε δείγμα αθλητών από ερασιτεχνικές κατηγορίες στην Ελλάδα και για την καταγραφή των πηγών αυτοπεποίθησης, χρησιμοποιήθηκε ένα αξιόπιστο και ευρέως αποδεκτό ερωτηματολόγιο με τίτλο «Sources of Sport Confidence Questionnaire» (SSCQ) (Vealey et al., 1998). Η στατιστική ανάλυση αξιολόγησε την χρησιμότητα του ερωτηματολογίου για την υπο-κατηγορία αθλητών, που απαρτίζουν το δείγμα, καθώς και κατέγραψε την σημαντικότητα εννέα διαφορετικών πηγών αυτοπεποίθησης, όπως ορίζονται από το SSCQ. Επιπλέον, καταγράφηκαν οι αλλαγές στις πηγές αυτοπεποίθησης ανάλογα με την θέση του αθλητή και της κατηγορίας της ομάδας στην οποία αγωνίζεται. To σημαντικότερα συμπεράσματα της ανάλυσης ήταν ότι κύριες πηγές αυτοπεποίθησης για τους μπασκετμπολίστες ερασιτεχνικών ομάδων ήταν η επίτευξη και η κοινωνική υποστήριξη. Τέλος, επιβεβαιώθηκε πως η δομή των ερωτήσεων του ερωτηματολογίου είναι κατάλληλη για την συγκεκριμένη υποκατηγορία αθλητών. ΟΧΙ

Το θέμα που πραγματεύεται η παρούσα ανασκόπηση είναι η θετική επίδραση της άσκησης και της φυσικής δραστηριότητας στην εμμηνόπαυση. Αρχικά, παρουσιάζονται τα συμπτώματα και τα προβλήματα που προκύπτουν στις γυναίκες κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Ο κύριος παρονομαστής για την εμφάνιση αυτών των δύσκολων συνθηκών για την γυναίκα είναι η μειωμένη ικανότητα των γενετικών ορμονών που αποδυναμώνουν συνολικά όλο τον οργανισμό και την υγεία, και συγκεκριμένα η μειωμένη ικανότητα του οιστρογόνου. Στην συνέχεια, παρουσιάζονται τα κεφάλαια για την επίδραση της εμμηνόπαυσης στον μεταβολισμό της γυναίκας, την επίδραση της άσκησης στα καρδιαγγειακά και την υπέρταση, την επίδραση της φυσικής δραστηριότητας στην διάθεση και στην ποιότητα ύπνου των εμμηνοπαυσιακών γυναικών και τέλος την επίδραση της άσκησης στην οστεοπόρωση και στην σαρκοπενία. Γίνεται πλήρης αναφορά για την αποθήκευση του λίπους και τις αλλαγές στην άλιπη μάζα της γυναίκας καθώς και συστάσεις άσκησης και διατροφής. Στην συνέχεια, παρουσιάζονται οι κίνδυνοι που μπορούν να προκύψουν από την δυσλειτουργία του μεταβολισμού της γυναίκας, όπως η υπέρταση και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιπλέον προσεγγίζονται, έκτος από τα σωματικά συμπτώματα της γυναίκας, και τα ψυχολογικά συμπτώματα, όπως η κατάθλιψη, καθώς και η ποιότητα ύπνου. Και τελικά, αναλύεται ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, που καθιστά τις γυναίκες επιρρεπείς σε κίνδυνο σε αυτήν την χρονική περίοδο της ζωής τους, η οστεοπόρωση και η σαρκοπενία. Τέλος, η φυσική δραστηριότητα παρουσιάζει βελτιώσεις σε όλους του τομείς που προαναφέρθηκαν αλλά λειτουργεί και ως μη κοστολογικό μέσο πρόληψης και θεραπείας. Τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης και της φυσικής δραστηριότητας είναι αναμφισβήτητα στην εμμηνόπαυση και είναι παγκόσμιο χρέος να ενισχύεται και να προτείνεται η συνταγογράφηση της άσκησης. The subject of this review is positive affect of exercise and physical activity in menopause. At first, the symptoms and problems that arise in women are presented during menopause. The main denominator for appearance of these difficult conditions for the woman is the reduced ability of genetic hormones that weaken the whole body and health overall, and specifically the reduced capacity of estrogen.Subsequently, capitals on the effect of menopause on metabolism are shown of the woman, the effect of exercise on cardiovascular and hypertension, the effect of physical activity on mood and sleep quality menopausal women and finally the effect of exercise on osteoporosis and in sarcopenia.Full coverage of fat storage and changes in women's lean mass as well as exercise and diet recommendations. Then, the risks that can arise from its malfunction are presented of the woman's metabolism, such as hypertension and cardiovascular diseases. In addition, apart from the physical symptoms of the woman, the psychological symptoms, such as depression, as well as sleep quality. And finally, another important issue is analyzed, which makes women prone to risk in this period of their lives, osteoporosis and sarcopenia.Finally, physical activity shows improvements in all areas mentioned above but also works as a cost-effective means of prevention and treatment. The beneficial effects of exercise and physical activity it is undeniably in menopause and it is a global debt to enhance and to propose the prescription of the exercise.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της επίδρασης της ηλικίας στη μέγιστη δύναμη των εκτεινόντων και των καμπτήρων του γόνατος, στην ευλυγισία των οπίσθιων μηριαίων και στο ποσοστό σωματικού λίπους ποδοσφαιριστών μίας ομάδας Γ΄ Εθνικής κατηγορίας. Σε αυτή την έρευνα έλαβαν μέρος 22 ποδοσφαιριστές ηλικίας 18-35 ετών, οι οποίοι ομαδοποιήθηκαν βάσει της ηλικίας τους, ως οι κάτω των 25 ετών (n=10) και οι 25 ετών και άνω (n=12). Η μέγιστη ομόκεντρη ροπή της δύναμης των εκτεινόντων (KE) και των καμπτήρων (KF) του γόνατος, εξετάστηκαν αμφίπλευρα μέσω ισοκινητικού δυναμόμετρου (Cybex), ενώ η ευλυγισία των οπίσθιων μηριαίων αξιολογήθηκε με το sit-and-reach τεστ (SAR) και το ποσοστό σωματικού λίπους μετρήθηκε με δερματοπτυχόμετρο. Οι μεταβλητές που μελετήθηκαν είναι η μέγιστη ροπή δύναμης των εκτεινόντων και καμπτήρων δεξιού και αριστερού γόνατος, η διαφορά των πρόσθιων και οπίσθιων μηριαίων μεταξύ δεξιού και αριστερού γόνατος, ο λόγος KF/KE αμφίπλευρα, η ευλυγισία των οπίσθιων μηριαίων και το ποσοστό του σωματικού λίπους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρξε υπεροχή μίας ηλικιακής ομάδας στο σύνολο των μεταβλητών που προέκυψαν από την ισοκινητική αξιολόγηση, ενώ οι ποδοσφαιριστές κάτω των 25 ετών είχαν ελαφρώς υψηλότερη τιμή κατά μέσο όρο (Μ.Ο.) στην ευλυγισία και στο ποσοστό σωματικού λίπους. Ωστόσο, σε καμία από τις εξεταζόμενες μεταβλητές δεν βρέθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά (p>0,05). Συμπερασματικά, ο παράγοντας της ηλικίας δεν δύναται να επηρεάσει τη μέγιστη δύναμη των κάτω άκρων, την ευλυγισία των οπίσθιων μηριαίων και το ποσοστό του σωματικού λίπους. Συνεπώς, δεν προτείνεται η ομαδοποίηση των ποδοσφαιριστών με κριτήριο την ηλικία, ενώ η προπόνηση δύναμης και κινητικότητας των κάτω άκρων κρίνεται απαραίτητη για την μεγιστοποίηση της απόδοσης και την πρόληψη τραυματισμών. Τέλος, είναι αναγκαίο να επισημανθεί ότι το θέμα χρήζει περεταίρω διερεύνησης, λόγω περιορισμένου αριθμού ερευνών και ετερογένειας των αποτελεσμάτων. The following study aims to investigate the effect of age on the maximum strength of knee extensors and flexors, on the flexibility of the hamstrings and on the body fat percentage of semi-professional football players. In this research, 22 football players aged 18-35 years, were divided into two groups based on their age as under 25 years (n = 10) and 25 years and over (n = 12). The maximum concentric torque of the extensors (KE) and flexors (KF) of the knee were examined bilaterally by an isokinetic dynamometer (Cybex), while the flexibility of the hamstrings was assessed by the sit-and-reach test (SAR) and the percentage body fat was measured with the method of skinfold calipers. The variables studied are the maximum torque of the right and left knee extensors and flexors, the difference between the anterior and posterior femurs between the right and left knee, the KF / KE ratio on both sides, the flexibility of the hamstrings and the body fat percentage. The results showed that there was no dominance of one age group in all the variables that emerged from the isokinetic evaluation, while footballers under 25 years had a slightly higher average value (Mean) in flexibility and body fat percentage. However, no statistically significant difference was found in any of the examined variables (p> 0.05). In conclusion, the age factor cannot affect the maximum strength of the lower limbs, the flexibility of the hamstrings and the body fat percentage. Therefore, it is not recommended to group players based on their age, while strength and mobility training of the lower limbs is necessary in case to maximize performance and avoid injuries. Finally, it is important to point out that the issue needs further investigation, due to the limited number of surveys and the heterogeneity of the results.

Το αγώνισμα του άλματος τριπλούν αποτελεί ένα αγώνισμα με παράδοση στη χώρα μας, η οποία έχει αναδείξει αρκετούς αθλητές με διεθνείς διακρίσεις. Βέβαια μία πρόκληση που αντιμετωπίζει ο ελληνικός στίβος είναι ότι οι αθλητές εγκαταλείπουν τον αθλητισμό σε μικρή ηλικία, γεγονός που προκύπτει από ποικίλους παράγοντες, όπως η μη εξέλιξη του αθλητή, η εστίαση στις σπουδές του, η έλλειψη κινήτρων, η απογοήτευση κ.α. Όσον αφορά την εξέλιξη του αθλητή υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που την καθορίζουν. Κάποιοι από αυτούς είναι η βιολογική ηλικία του αθλητή όταν πρωτοεμφανίζεται στο αγώνισμα, η ανάπτυξή του, το φύλο του, η “πολύπλευρη” προπόνηση σε νεαρή ηλικία και η αποφυγή της πρόωρης εξειδίκευσης, οι τραυματισμοί κ.α. Στην παρούσα έρευνα μελετήθηκε η εξέλιξη των αθλητών και αθλητριών του άλματος τριπλούν από τις κατηγορίες Κ16 και Κ18 μέχρι την κατηγορία Ανδρών/Γυναικών για τις χρονιές 2010-2021. Στην έρευνα συμπεριλήφθηκαν 217 αθλητές (128 άνδρες και 89 γυναίκες) που κατατάχθηκαν στους πρώτους 8 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στις κατηγορίες Κ16, Κ18. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι οι γυναίκες παρουσιάζουν χαμηλότερη εξέλιξη σε σχέση με τους άνδρες. Οι επιδόσεις των γυναικών στις μικρότερες ηλικίες ήταν πιο κοντά στο Πανελλήνιο ρεκόρ, απ΄’ότι στις μεγαλύτερες ηλικιακά κατηγορίες. Οι επιδόσεις των ανδρών ήταν πιο κοντά στο Πανελλήνιο ρεκόρ στις μεγαλύτερες ηλικιακά κατηγορίες. Όπως προέκυψε, από τους 217 αθλητές που συμπεριλήφθηκαν στην έρευνα , μόνο 37 (24 άντρες και 13 γυναίκες) συνέχισαν την αγωνιστική τους δράση μέχρι την κατηγορία Κ23 και μόλις 13 (9 άντρες και 4 γυναίκες) μέχρι την κατηγορία Ανδρών/Γυναικών. Όχι

Σκοπός της έρευνας ήταν να εξετάσει την επίδραση ασκησιογενoύς ενεργοποίησης (ΑΕ) στην επίδοση στα 50 μέτρα ελεύθερης κολύμβησης. Δέκα άνδρες κολυμβητές (ηλικία: 22,0±1,06 έτη, σωματική μάζα: 83,67±12,35 kg, ανάστημα: 179,2±3,8 cm) συμμετείχαν σε δύο πειραματικές συνθήκες που πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικές ημέρες και με ισοσταθμισμένη σειρά. Ολοκλήρωσαν προθέρμανση διάρκειας πέντε λεπτών εκτός νερού και τυπική προθέρμανση κολύμβησης εντός νερού. Τριάντα λεπτά αργότερα κολύμπησαν 50 μέτρα ελεύθερο με μέγιστη ένταση. Στη μία συνθήκη (ΑΕ), 18 λεπτά μετά την προθέρμανση κολύμβησης και για τέσσερα λεπτά οι κολυμβητές εκτέλεσαν εκρηκτικά «push ups» και κατακόρυφα άλματα απο ημι-κάθισμα για 10 δευτερόλεπτα με μέγιστη ένταση και αποκατάσταση 50 δευτερολέπτων. Σε δεύτερη συνθήκη (Ελέγχου: Ε) κατά το ίδιο χρονικό διάστημα οι κολυμβητές εφάρμοσαν ήπιες διατάσεις και περιφορές των άνω άκρων. Στις δύο συνθήκες οι ασκήσεις ολοκληρώθηκαν οκτώ λεπτά πριν από την προσπάθεια 50 μέτρων. Κατεγράφη η επίδοση και η συχνότητα χεριάς για κάθε τμήμα 25 μέτρων και συνολικά στα 50 μέτρα. Ο δείκτης υποκειμενικής αντίληψης της κόπωσης κατεγράφη μετά την προθέρμανση στο νερό, μετά τις ασκήσεις εκτός νερού και μετά την προσπάθεια 50 μέτρων και ήταν αυξημένος στην ΑΕ συγκριτικά με την Ε συνθήκη (p0,05). Ο χρόνος στο δεύτερο τμήμα 25 μέτρων ήταν καλύτερος στη συνθήκη ΑΕ (p=0,04). Τα ευρήματα φανερώνουν ότι το συγκεκριμένο πρωτόκολλο ΑΕ με ασκήσεις με το βάρος του σώματος δεν ήταν επαρκές για να δημιουργήσει θετικές μεταβολές στον τελικό χρόνο στα 50 ελεύθερο. ΟΧΙ

Σκοπός: Σκοπός της εργασίας είναι διερεύνηση του ρόλου της διατροφής και των συμπληρωμάτων διατροφής στην ανάπτυξη της μυϊκής μάζας των ανθρώπων. Υλικό και μέθοδος : Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την εκπόνηση της εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση. Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας υλοποιήθηκε με τη βοήθεια των μηχανών αναζήτησης Pub Med και Scopus. Αποτελέσματα: Το μυϊκό σύστημα των ανθρώπων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία του γενικού πληθυσμού και στην επίτευξη υψηλών επιδόσεων στους επαγγελματίες αθλητές. Η ανάπτυξη της μυϊκής μάζας, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της διέγερσης της πρωτεινοσύνθεσης των μυών, μπορεί να επιτευχθεί με την κατανάλωση τροφών φυτικής και ζωικής προέλευσης, αλλά και με την κατανάλωση συμπληρωμάτων διατροφής και φαρμακευτικών σκευασμάτων όπως τα στεροειδή. Συμπεράσματα: Η πρωτεΐνη ζωικής προέλευσης επιδρά σε μεγάλο βαθμό στη διαδικασία της μυϊκής πρωτεινοσύνθεσης σε αθλητές και στον γενικό πληθυσμό. Ωστόσο, ο συνδυασμός τροφών φυτικής προέλευσης ή ζωικής και φυτικής προέλευσης, μπορεί να εξασφαλίσει την απαιτούμενη την απαιτούμενη ποσότητα πρωτεΐνης για την αύξηση της μυϊκής μάζας. Τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν υδροξύλιο β- μεθυλβουτυρικό, πρωτεΐνη, μονοένυδρη κρεατίνη, βασικά αμινοξέα και β-αλανίνη, αυξάνουν τη διαδικασία μυϊκής πρωτεινοσύνθεσης, ενώ δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για την αντίστοιχη δράση της τριφωσφορικής αδενισίνης, των αμινοξέων της διακλαδισμένης αλυσίδας και του φωσφατιδικού οξέος. Τα στεροειδή συμπληρώματα οξανδρολόνη και τεστοστερόνη αυξάνουν την ανάπτυξη των μυών, αλλά πολλά από αυτά είναι επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία. Λέξεις κλειδιά: Ανάπτυξη μυϊκής μάζας, διατροφή, συμπληρώματα διατροφής, στεροειδή,αναβολικά. ABSTRACT Aim: The aim of the present study was to investigate the role of nutrition and dietary supplements in the growth of muscle mass in humans. Materials and methods: This is a review of the literature and the search of the relevant studies was performed in the PubMed and Scopus databases. Results: The muscular system plays an important role in the health of the general population and for the achievement of high performance in professional athletes. The growth of muscle mass, which is achieved through the stimulation of muscle protein synthesis, can be accomplished by consuming plant and animal foods, but also by consuming dietary supplements and pharmaceuticals, such as steroids. Conclusions: Animal protein exerts a greater effect on the process of muscle protein synthesis in athletes and in the general population. However, the appropriate consumption of different plant foods or the combination of animal and plant foods can provide the required amount of protein in the two aforementioned populations. Dietary supplements containing β-Hydroxy β-methylbutyric acid, protein, creatine monohydrate, essential amino acids and β-alanine increase muscle protein synthesis, whereas there is no clear evidence for such an activity by adenosine triphosphate, branched chain amino acids and phosphatidic acid. Steroid supplements, such as oxandrolone and testosterone, trigger muscle growth, yet most of them may stimulate dangerous medical conditions. Keywords: muscle mass growth, nutrition, dietary supplements, anabolic steroids

Τα παιδιά αναπτύσσουν την γλώσσα και την ταυτότητα τους μέσω της αλληλεπίδρασης με τους άλλους. Συγκεκριμένα, τα δίγλωσσα παιδιά ευδοκιμούν και πετυχαίνουν σε περιβάλλοντα μάθησης, μέσα στα οποία καλλιεργούν μια πολύγλωσση οικολογία. Οι εκπαιδευτικοί και οι οικογένειες συνεργάζονται, ώστε να παρέχουν στα παιδιά ένα περιβάλλον, το οποίο είναι πλούσιο σε εμπειρίες και στις δύο γλώσσες. Στην παρούσα έρευνα διερευνώνται τόσο οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας όσο και οι πρακτικές που ακολουθούν στην τάξη τους.Mε βάση τόσο τα βιβλιογραφικά δεδομένα όσο και την έρευνά μας, προκύπτει ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί φάνηκε να υποστηρίζουν, ότι η διγλωσσία δεν αποτελεί εμπόδιο στην μάθηση. Παράλληλα, επιδιώκουν συμπεριληπτικές πρακτικές για την προαγωγή της μάθησης της Γ2 των δίγλωσσων μαθητών, αλλά και για τη διατήρηση της Γ1 και της πολιτιστικής ταυτότητας του κάθε μαθητή. Children develop their language and identity through interaction with others. Specifically, bilingual children thrive and succeed in learning environments that foster a multilingual ecology in which teachersand families work together to provide rich bilingual learning experiences. As regards the bilingual children, to this research, we analyzed the perception of the preschool teachers as much as the practical that they apply in their classroom. According to boththe literature and our research, it appears that most teachers seemed to support that bilingualism is not a barrier to learning. Additionally, theypursue inclusive practices in order to promote bilingual students' C2 learning, while they seeking to preserve each student's C1 and cultural identity.

Οι τραυματισμοί στην κατ’ ισχίον διάρθρωση, παρότι δεν είναι από τους συνηθέστερα εμφανιζόμενους, μπορεί να προκαλέσουν σημαντικά λειτουργικά προβλήματα μετά την εκδήλωσή τους. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ σημαντική η πρόληψη οποιουδήποτε τραυματισμού, ώστε αθλητές και ασκούμενοι να παραμένουν υγιείς και ενεργοί για τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της βιβλιογραφίας σχετικά με την κατ’ ισχίον διάρθρωση από πλευρά ανατομίας και κινησιολογίας. Επίσης, μελετώνται οι βασικές έννοιες που είναι σχετικές με τους τραυματισμούς του μυοτενόντιου συνόλου της κατ’ ισχίον διάρθρωσης, η κατηγοριο-ποίηση και η αιτιολογία τους. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: πύελος (pelvis), ισχίο (hip), τραυματισμοί (injuries), τραυματισμοί ισχίου (hip injuries), τενο-ντοπάθεια (tendinopathy), τενοντίτιδα (tendonitis), σύνδρομο καθυστερημένου μυϊκού πόνου (DOMS), κακώσεις (strains), μυϊκές κακώσεις (muscle strains) και τενόντιες κακώσεις (tendon strains). Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης έδειξαν ότι στο μυοτενόντιο σύνολο της υπό εξέταση διάρθρωσης, οι τραυματισμοί προέρχονται από αίτια υπέρχρησης. Με βάση τη βιβλιογραφία συμπεραίνεται πως η κατανόηση της έννοιας του τραυματισμού, της αιτιολογίας της εμφάνισής του και η εμβιομηχανική μελέτη αυτού αποτελούν τα κυριότερα σημεία για την καλύτερη μείωση πιθανοτήτων εμφάνισης ή επανεμφάνισης. Εν συνεχεία, παρουσιάζονται τα σημαντικότερα σημεία της διαδικασίας πρόληψης με βάση τα πρωτόκολλα που έχουν δημοσιευτεί για την πιο αποτελεσματική πρόληψη των τραυματισμών της κατ’ ισχίον διάρθρωσης. Παράλληλα, επισημαίνεται η σημαντικότητα της καταγραφής ενός προγράμματος που απευθύνεται στην αιτιολογία εμφάνισης του τραυματισμού και η εκ νέου αξιολόγηση αποδοτικότητάς του, μέσω κλινικής μελέτης υπό εργαστηριακές συνθήκες. ΟΧΙ

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η καταγραφή της συχνότητας αλλά και της επίδρασης των αλλαγών προπονητή στην βαθμολογική θέση των ομάδων στις 3 πρώτες Κατηγορίες του Αγγλικού Πρωταθλήματος. Παράλληλα, επιδιώκεται να αναδειχθεί η αστάθεια του επαγγέλματος του προπονητή στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Για τον σκοπό αυτόν πραγματοποιήθηκε καταγραφή όλων των αλλαγών προπονητή στις πρώτες 3 κατηγορίες του αγγλικού πρωταθλήματος κατά τις περιόδους 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019 και 2020/2021. Στην συγκεκριμένη μελέτη συμπεριλήφθηκαν μόνο οι αντικαταστάσεις προπονητών κατά τις οποίες ο προπονητής που αντικαταστάθηκε, καθώς και ο διάδοχός του παρέμειναν στην ομάδα για τέσσερις ή περισσότερες αγωνιστικές. Τα ερευνητικά δεδομένα που καταγράφηκαν και εξετάσθηκαν περιέλαβαν μεταβλητές σχετικές με (α) τη συχνότητα αλλαγής του προπονητή, (β) τη συχνότητα αλλαγής των προπονητών ανά κατηγορία, αγωνιστική περίοδο και γύρο και (γ) την αποτελεσματικότητα της αλλαγής σύμφωνα με την βαθμολογική θέση. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν περιγραφικά στατιστικά, (συχνότητα f & %f), ενώ για τις συγκρίσεις των ανεξέρτητων μεταβλητών χρησιμοποιήθηκε το χ2-τεστ. Το επίπεδο σημαντικόττητας ορίσθηκε στο p.0.05) Συμπεραίνουμε με βάση τα παραπάνω αποτελέσματα ότι η εργασιακή θέση του προπονητή στις επαγγελματικές κατηγορίες είναι ασταθής, γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει την Ομοσπονδία Προπονητών Ποδοσφαίρου σχετικά με την κατοχύρωση νομικών δικαιωμάτων στο συγκεκριμένο επάγγελμα. The aim of this study is to record the frequency and effect of coach changes on the ranking position of teams in the top 3 Divisions of the English professional Championship. Meanwhile, the aim is to highlight the instability of the profession of coach in modern professional football. For this purpose, a recording of all coaching changes was made in the three Divisions during the periods 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019 and 2020/2021. In this study were taken into account only the coaches replacements when the ex-coach and the following remained at the club for at least four games and more. The research data recorded and examined included variables regarding with (a) the frequency of coach replacements, (b) the frequency of coach replacements according the division, the period and the number of the round and (c) the effectiveness regarding the rating position. For the analysis of the data, descriptive statistics were used (frequency f & f & % f), while for the comparisons of the unexamined variables the x2-test was used. The significance level was set at p.0.05) . From the recorded data, it can be assumed that the position of a coach in a professional league is chancy and as a result the Coaches Football Federation should be concerned regarding the consolidation of the legally rights in this specific profession.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθούν οι μεταβολές στην αλτική ικανότητα των παιδιών μετά από πλειομετρική προπόνηση 4 εβδομάδων. Στη μελέτη συμμετείχαν 13 αθλητές καλαθοσφαίρισης ηλικίας 11 ετών, τα οποία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες οι οποίες αποτελούνταν από 7 και 6 αγόρια αντίστοιχα (1 πειραματική και 1 ομάδα ελέγχου). Η αλτική ικανότητα των εξεταζόμενων και των δύο ομάδων αξιολογήθηκε πριν και μετά από το πρόγραμμα παρέμβασης. Οι μετρήσεις αφορούσαν το ύψος του άλματος με αντίθετη προπαρασκευαστική κίνηση (CMJ). Κάθε εξεταζόμενος πραγματοποίησε 2 προσπάθειες από τις οποίες λήφθηκε υπόψη αυτή με την υψηλότερη επίδοση. Η πειραματική ομάδα ακολούθησε πρόγραμμα πλειομετρικής προπόνησης για 4 εβδομάδες και με συχνότητα 3 φορές ανά εβδομάδα. Η προπονητική επιβάρυνση ήταν 8 σετ από 10 άλματα με αντίθετη προπαρασκευαστική κίνηση (CMJ) (8Χ10). Η ομάδα ελέγχου ακολούθησε απλά το πρόγραμμα φυσικής αγωγής στο σχολείο και το πρόγραμμα προπονήσεων της ομάδας. Μετά το πρόγραμμα παρέμβασης παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση (p < 0.001) στην αλτική ικανότητα των αθλητών σε σχέση με πριν από το πρόγραμμα παρέμβασης και για τις δύο ομάδες (πειραματική και ομάδα ελέγχου). Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η προπόνηση με άλματα με αντίθετη προπαρασκευαστική κίνηση επιδρά θετικά στην αλτική ικανότητα κατά την παιδική ηλικία αλλά κρίνεται απαραίτητη η περαιτέρω εφαρμογή προγραμμάτων νευρομυϊκής προπόνησης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και η εκ νέου αξιολόγηση αθλητών με μεγαλύτερο δείγμα για την διασφάλιση ακριβέστερων συμπερασμάτων. Επίσης, η εφαρμογή τέτοιων πρωτοκόλλων άσκησης πιθανόν να είναι ευεργετική στην πρόληψη των τραυματισμών, λόγω της ενίσχυσης σταθερότητας της άρθρωσης. The aim of the present study was to investigate the changes in children's jumping ability after 4 weeks of plyometric training. Thirteen 11-year-old basketball players participated in the study, who were divided into two groups consisting of 7 and 6 boys respectively (1 experimental and 1 control group). The jumping ability of the subjects of both groups was evaluated before and after the intervention program by measuring their counter movement jump height (CMJ). Each examinee performed 2 attempts, of which the one with the highest performance was taken into account. The experimental group followed a plyometric training program for 4 weeks and with a frequency of 3 times per week. The training load was 8 sets of 10 counter movement jumps (CMJ) (8X10). The control group simply followed the physical education program at school and the team training program. After the intervention program a statistically significant increase (p < 0.001) was observed in the jumping ability of the athletes compared to before the intervention program for both groups (experimental and control group). In conclusion, it can be said that counter movement jump training has a positive effect on jumping ability during childhood, but further implementation of neuromuscular training programs for a longer period of time and re-evaluation of athletes with a larger sample is necessary to ensure more accurate conclusions. Additionally, the implementation of such exercise protocols is likely to be beneficial in injury prevention, due to the enhancement of joint stability.

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο αποτιμάται σήμερα στην Ελλάδα η Δια Βίου Μάθηση και η Δια Βίου Άθληση (Γογγάκη, 2021α, 2021β). Μέσω της ανασκόπησης της βιβλιογραφίας αναδεικνύεται πρωτίστως η αξιολογία της αρχαίας ελληνικής σκέψης στα ζητήματα αυτά, ενώ παρουσιάζονται οι σύγχρονες παιδαγωγικές προϋποθέσεις και οι θεωρίες μάθησης (Κόκκος, 2005). Εξάλλου, επισημαίνεται η αντίστοιχη ευρωπαϊκή πολιτική, προκειμένου να καταστεί εφικτή μια συγκριτική θεώρηση του τρόπου εφαρμογής της Δια Βίου Μάθησης στην Ελλάδα (Πρόκου, 2009; Μπαμπάλης, 2014). Με βάση τη λειτουργία των φορέων της Δια Βίου Μάθησης και της Δια Βίου Άθλησης στην χώρα μας, εξετάζεται εάν και κατά πόσο οι δράσεις αυτές είναι ανεξάρτητες από προκαθορισμένους επαγγελματικούς στόχους και από ηλικιακά όρια, ώστε να μπορούν να ικανοποιούν την ανάγκη της αυτοβουλίας και της πλατωνικής οικειοπραγίας του ενήλικα (Γογγάκη, 2013α, 2021α). Η ανάδειξη των αδυναμιών των δύο Δια Βίου δράσεων, αποτελεί και το έναυσμα για την υποβολή μιας σειράς προτάσεων αξιοποίησής τους. Η διεξαγωγή της μελέτης βασίζεται στη φιλοσοφική μέθοδο, και ιδίως στην αξιολογία. Η τελευταία, ως κλάδος της φιλοσοφίας, αποτελεί το ειδικό εργαλείο τόσο για την εμβάθυνση στην έννοια της «αξίας» (Καραφύλλης, 2005) όσο και για τον συσχετισμό του θέματος με το αξιακό σύστημα της κοινωνίας (Friedrich, 2005; Thomas & Nelson, 2003; Γογγάκη 2021β). The object of the present study is to investigate the way in which Lifelong Learning and Lifelong Sports are valued today in Greece (Gongaki, 2021a, 2021b). Through the literature review, the evaluation of ancient Greek thought on these issues is highlighted. Afterwards, the modern pedagogical conditions and theories of learning are presented (Kokkos, 2005). The corresponding European policy is pointed out, in order to make a comparative view of the implementation of Lifelong Learning in Greece (Prokou, 2009; Babalis, 2014). As far as the bodies for Lifelong Learning and Lifelong Sports in our country and their competence, it is examined whether these actions are independent of predetermined goals and age limits, so that they can satisfy the need of aftovulia and oikeiopragia of the adult (Gongaki, 2013, 2021a). The study is based on the philosophical method, and especially on evaluation. The latter, as a branch of philosophy, is the special tool for deepening in the concept of "value" (Karafillis, 2005) and for correlating the issue with the value system of society (Friedrich, 2005; Thomas & Nelson, 2003; Gongaki 2021b).

H άρθρωση του ώμου είναι μία από τις πιο περίπλοκες αρθρώσεις του ανθρωπίνου σώματος. Η μορφολογία της είναι τέτοια ώστε να επιτρέπει μεγάλο εύρος κίνησης προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά ο μεγάλος βαθμός ελευθερίας των κινήσεων κάνει την άρθρωση αρκετά ασταθή και σχετικά ευάλωτη σε τραυματισμούς. Στον αθλητισμό παρατηρούνται συχνά τραυματισμοί στην συγκεκριμένη άρθρωση και ιδιαίτερα σε αθλητές ρίψεων (overhead athletes). Η παρούσα εργασία εστιάζει στον τραυματισμό των μυών του στροφικού πετάλου και ιδιαίτερα του υπερακανθίου μυός σε αθλητές ρίψεων. Οι τραυματισμοί του υπερακανθίου χωρίζονται κατά κύριο λόγο σε 3 κατηγορίες ανάλογα με την σοβαρότητα τους. Αρχικά παρατηρείται τενοντοπάθεια στη συνέχεια είναι δυνατό να παρουσιαστεί ρήξη μερικού πάχους και τέλος η ρήξη να είναι ολικού πάχους. Οι μέθοδοι αξιολόγησης των τραυματισμών στον ώμο είναι δύο: η κλινική και η απεικονιστική αξιολόγηση. Κατά την κλινική μέθοδο αξιολόγησης ο εξεταστής παίρνει το ιστορικό του τραυματισμού και εφαρμόζει κάποιες κλινικές δοκιμασίες. Η απεικονιστική αξιολόγηση γίνεται με την εφαρμογή διαφόρων απεικονιστικών μεθόδων, όπως είναι η απλή ακτινογραφία, η μαγνητική τομογραφία και το υπερηχογράφημα. Ο τρόπος αντιμετώπισης των διαφόρων παθήσεων του τενοντίου πετάλου εξαρτάται από την εντόπιση και την βαρύτητα του τραυματισμού. Στην τενοντοπάθεια και στην μερική ρήξη, έως 50% του πάχους του τένοντα, εφαρμόζεται συντηρητική μέθοδος αντιμετώπισης η οποία αποτελείται από ασκήσεις ενδυνάμωσης, διατάσεις για αύξηση του εύρους κίνησης και ειδικές ασκήσεις στοχευμένες στο άθλημα του ασθενή. Όταν πρόκειται για ρήξη άνω του 50% του πάχους του τένοντα η αντιμετώπιση είναι συχνά χειρουργική. οχι

Ο σκοπός της εργασίας είναι η αναφορά στην επίδραση της διατροφής και των συμπληρωμάτων στην απόδοση, αποκατάσταση, αντοχή, και ταχύτητα των αθλητών της αντισφαίρισης. Η μέθοδος που πραγματοποιήθηκε για την επίτευξη των στόχων της εργασίας στηρίζεται στην βιβλιογραφική έρευνα. Η μέθοδος αφορούσε τη μελέτη της ήδη υπάρχουσας διεθνούς βιβλιογραφίας με στόχο να χρησιμοποιηθεί σε θεωρητικά συμπεράσματα. Οι πληροφορίες που ανακτήθηκαν και αφορούν το βιβλιογραφικό μέρος της εργασίας ήταν από την αναζήτηση αρθρογραφίας από ιστοσελίδες που αφορούσαν την αντισφαίριση, την κατάλληλη διατροφή των κορυφαίων αθλητών καθώς και την επίδρασή της στην απόδοση στην ταχύτητα καθώς και στην αντοχή των τενιστών. Οι πληροφορίες αναζητήθηκαν από την ιστοσελίδα της Google Scholar. Τα άρθρα αφορούσαν την αντισφαίριση και την διατροφή των κορυφαίων τενιστών και αφορούσαν το θέμα της εργασίας. Η αρθρογραφία ήταν στην αγγλική γλώσσα και αφορούσε στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας κυρίως. Πραγματοποιήθηκε μετάφραση και χρησιμοποιήθηκαν εκείνα τα στοιχεία που κρίθηκαν αναγκαία για την πραγματοποίησης της συγγραφής της εργασίας. Συμπερασματικά η διατροφή και η προπόνηση είναι προσδιοριστικοί παράγοντες της συνολικής απόδοσης των αθλητών/τριών αντισφαίρισης. Ο σκοπός της εργασίας είναι η αναφορά στην επίδραση της διατροφής και των συμπληρωμάτων στην απόδοση, αποκατάσταση, αντοχή, και ταχύτητα των αθλητών της αντισφαίρισης. Η μέθοδος που πραγματοποιήθηκε για την επίτευξη των στόχων της εργασίας στηρίζεται στην βιβλιογραφική έρευνα. Η μέθοδος αφορούσε τη μελέτη της ήδη υπάρχουσας διεθνούς βιβλιογραφίας με στόχο να χρησιμοποιηθεί σε θεωρητικά συμπεράσματα. Οι πληροφορίες που ανακτήθηκαν και αφορούν το βιβλιογραφικό μέρος της εργασίας ήταν από την αναζήτηση αρθρογραφίας από ιστοσελίδες που αφορούσαν την αντισφαίριση, την κατάλληλη διατροφή των κορυφαίων αθλητών καθώς και την επίδρασή της στην απόδοση στην ταχύτητα καθώς και στην αντοχή των τενιστών. Οι πληροφορίες αναζητήθηκαν από την ιστοσελίδα της Google Scholar. Τα άρθρα αφορούσαν την αντισφαίριση και την διατροφή των κορυφαίων τενιστών και αφορούσαν το θέμα της εργασίας. Η αρθρογραφία ήταν στην αγγλική γλώσσα και αφορούσε στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας κυρίως. Πραγματοποιήθηκε μετάφραση και χρησιμοποιήθηκαν εκείνα τα στοιχεία που κρίθηκαν αναγκαία για την πραγματοποίησης της συγγραφής της εργασίας. Συμπερασματικά η διατροφή και η προπόνηση είναι προσδιοριστικοί παράγοντες της συνολικής απόδοσης των αθλητών/τριών αντισφαίρισης.

Περίληψη Σκοπός: Η ενόργανη και ρυθμική γυμναστική αποτελούν αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων τα οποία απαιτούν υψηλού επιπέδου προπόνηση από νεαρή ηλικία. Επομένως, ο κίνδυνος πρόκλησης τραυματισμού είναι πολύ υψηλός. Αναφορές από επαγγελματίες υγείας δείχνουν πως συμβαίνουν περισσότερο από 86.000 τραυματισμοί ετησίως που συνδέονται με την άθληση. Επιπλέον, σύμφωνα με τον Εθνικό Κολλεγιακό Αθλητικό Σύνδεσμο (National Collegiate Association) τη δεκαετία του 1980 ο ρυθμός αναφορών τραυματισμών κατά τη διάρκεια ασκήσεων αυξήθηκε από 100% σε 200%. Στην παρούσα εργασία θα παρουσιαστούν οι αιτίες τραυματισμών κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των ασκήσεων για το άθλημα κάθε και χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την αποκατάσταση και θεραπεία των τραυματισμών και των κακώσεων. Μεθοδολογία: Η μέθοδος η οποία χρησιμοποιήθηκε για την υλοποίηση αυτής της εργασίας ήταν η συστηματική ανασκόπηση βιβλιογραφικών αναφορών για τη συγκέντρωση και επεξεργασία όλων των πληροφοριών σχετικά με την εμφάνιση και την επιδημιολογία των τραυματισμών στα αθλήματα της ενόργανης και ρυθμικής γυμναστικής. Σε αυτά τα στοιχεία θα συμπεριληφθούν επιδημιολογικά στοιχεία όσον αφορά τη συχνότητα των τραυματισμών, τρόπους πρόληψης και θεραπείας αυτών στα δύο αυτά αθλήματα. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι τραυματισμοί στην ενόργανη και στη ρυθμική γυμναστική είναι συχνοί. Επιπλέον, οι παράγοντες κινδύνου ποικίλουν και έχουν να κάνουν με την ηλικία, το φύλο και την εμπειρία που διαθέτει ο αθλητής. Συγκεκριμένα, αθλητές και αθλήτριες με αρκετή εμπειρία πάνω στο άθλημά τους έχουν μικρότερα ποσοστά εμφάνισης κάποιας κάκωσης. Τέλος, οι συχνότεροι τραυματισμοί και στα δύο είδη γυμναστικής αφορούν κακώσεις των άνω και κάτω άκρων, συνδεσμικές κακώσεις και τενοντίτιδες και σε μικρότερο βαθμό κακώσεις της σπονδυλικής στήλης και της αυχενικής μοίρας. Συμπεράσματα: Από τα παραπάνω συμπεραίνεται πως η ενόργανη καθώς και η ρυθμική γυμναστική αποτελούν αθλήματα που ελλοχεύουν μεγάλο ρίσκο για πρόκληση ποικίλων τραυματισμών. Ωστόσο, με το κατάλληλο πλάνο προπόνησης και τον σωστό αθλητικό εξοπλισμό μπορεί να μειωθεί σε μεγάλο βαθμό η πρόκληση σοβαρού τραυματισμού. Επιπλέον, όλη η αθλητική ομάδα συμπεριλαμβανομένου του προπονητή και του ιατρικού προσωπικού θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για την φροντίδα του αθλητή σε περίπτωση τραυματισμού όπως και τον σχεδιασμό πλάνου φυσιοθεραπείας για την αποκατάσταση αυτού. ΟΧΙ

Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να αναδείξει, πώς στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο ποδόσφαιρο, κορίτσια εφηβικής ηλικίας αντιλαμβάνονται έμφυλους ρόλους, νόρμες και στερεότυπα και πώς συμμετέχουν σε διαδικασίες διαδικασίες διαπραγμάτευσης ρόλων, μέσα από τις οποίες επαναπροσδιορίζονται έμφυλοι ρόλοι και επιτελέσεις. Στην έρευνα συμμετείχαν έξι κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών, που παίζουν ποδόσφαιρο σε τοπικές ποδοσφαιρικές ομάδες. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν ημι-δομημένες συνεντεύξεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μέσω τηλεφώνου, πλατφόρμας τηλεδιάσκεψης ή δια ζώσης. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω τεχνικών ανάλυσης περιεχομένου και από αυτήν προέκυψαν τα ακόλουθα σχετικά με την εργασία θέματα : (α) Η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο ως θετική εμπειρία (β) Στερεότυπα φύλου και έμφυλες νόρμες σε ομάδες αγοριών (γ) Το ποδόσφαιρο ως ένα ουδέτερο φύλου άθλημα (δ) Οι έμφυλοι ρόλοι μπορεί να μην γίνονται αντιληπτοί ως τέτοιοι (ε) Έμφυλες νόρμες και στερεότυπα ως περιοριστικοί παράγοντες συμμετοχής στο ποδόσφαιρο. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι έμφυλες νόρμες και στερεότυπα μπορεί να λειτουργήσουν περιοριστικά για τη συμμετοχή κοριτσιών στο ποδόσφαιρο και ότι τα κορίτσια βιώνουν πιέσεις συμμόρφωσης με τέτοιες νόρμες, όμως τα κορίτσια που συμμετείχαν στην έρευνα δεν βιώνουν πίεση ρόλου (ασυμβατότητα δηλαδή καθηκόντων μεταξύ του ρόλου της αθλήτριας και έμφυλων ρόλων), ακριβώς γιατί ο τρόπος που ορίζουν τον ρόλο του κοινωνικού φύλου δεν περιέχει ασύμβατα καθήκοντα με τα καθήκοντα της αθλήτριας, η διαπραγμάτευση ρόλων δηλαδή γίνεται μέσα από την διαπραγμάτευση του ίδιου του ρόλου του κοινωνικού φύλου και του πως αυτό ορίζεται και οροθετείται. Επομένως το ποδόσφαιρο μπορεί να ιδωθεί ως πεδίο που λαμβάνουν χώρα επιτελέσεις κατασκευής (doing gender) και ανακατασκευής φύλου (redoing gender) . The purpose of this study was to investigate how adolescent girls who play football perceive gender roles, norms and stereotypes and how they engage in role-playing processes, through which gender roles and performances are redefined. The study involved six girls aged 12-18, who play football on local football teams. Data collection was accomplished through semi-structured interviews, which were conducted live, through video conferencing platforms or by telephone. The data analysis was performed through content analysis techniques and the main results were : (a) Football as a positive experience (b) Gender stereotypes and gender norms in boys' groups (c) Football as a gender neutral sport (d) Gender roles may not be perceived as such (e) Gender norms and stereotypes as limiting factors of participation in football. The analysis of the results showed that gender norms and stereotypes can indeed restrict girls participation in football ; however the girls who participated in the research didn’t report to experience role pressure (ie incompatibility between gender roles and their athletic role), precisely because the way they define gender roles is not perceived as incompatible with the role of the athlete. Therefore football can be perceived as a field where both gender construction (doing gender) and reconstruction practices (redoing gender) practices take place.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να ερευνηθεί αν είναι εφικτή η δημιουργία ενός γυμναστηρίου «Μεταξουργείο» στην Αθήνα. Για να υλοποιηθεί η μελέτη σκοπιμότητας αναζητήθηκαν έρευνες και δεδομένα για την γενική οικονομική κατάσταση της χώρας, του δήμου όπου στεγάζεται το κτήριο του μελλοντικού γυμναστηρίου καθώς και του πληθυσμού γενικά αλλά και ειδικότερα των αθλούμενων πολιτών του δήμου Αθηναίων. Επιπλέον, αναζητηθήκαν οι απαραίτητοι κανονισμοί και η νομοθεσία για την δημιουργία ιδιωτικού γυμναστηρίου και πραγματοποιήθηκε η αντιπαραβολή τους με την παρούσα κατάσταση του κτηρίου, στο οποίο προτείνεται η δημιουργία γυμναστηρίου. Τέλος, έγινε αυτοψία στον άμεσο και έμμεσο ανταγωνισμό της περιοχής και συνδυαστικά με την υφιστάμενη βιβλιογραφία που αφορά σε έρευνες σχετικά με τις προτιμήσεις των αθλούμενων της περιοχής, εντοπίστηκαν τα κενά της αγοράς και οι ευκαιρίες που μπορεί να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη και την κερδοφορία του γυμναστηρίου. Στην συνέχεια, αναζητήθηκαν οι εναλλακτικοί τρόποι υποστήριξης των δαπανών για την δημιουργία του. Μετά από την αξιολόγηση των παραπάνω δεδομένων, έγινε η εξαγωγή θετικού συμπεράσματος ως προς την εφικτότητα του εν λόγω επιχειρηματικού εγχειρήματος και των προϋποθέσεων για την διαφοροποίηση του από τον ανταγωνισμό οδηγούν στο επίσης συμπέρασμα της εφικτής δημιουργίας μιας υγιούς επιχείρησης. οχι

Το Ταεκβοντο είναι ένα μαχητικό άθλημα που εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο και η ανάγκη για αναζήτηση των παραγόντων που επηρεάζουν την απόδοση είναι αναγκαία. Η μελέτη της παρούσας εργασίας εξέτασε την σχέση της καλής ψυχολογικής κατάστασης με την απόδοση σε αθλητές Ταεκβοντο. Σκοπός της εργασίας ήταν η επεξήγηση της σημαντικότητας της ψυχολογίας στην απόδοση, ποιοι παράγοντες την επηρεάζουν αρνητικά ή θετικά, τρόπους που μπορούμε να την βελτιώσουμε αλλά και άλλους επίσης σημαντικούς παράγοντες όπως είναι ο χρόνος αντίδρασης, ο ρόλος των ημισφαιρίων ή η ικανότητα προσανατολισμού. Μέσα από 50 επιστημονικά άρθρα και συναφή με το αντικείμενο βιβλία, φάνηκε ότι η ποιότητα της ψυχολογίας και των άλλων παραγόντων διαδραματίζουν σε μεγάλο ποσοστό την αγωνιστική απόδοση των αθλητών Ταεκβοντο αλλά και ότι θα έπρεπε να τους δίνεται η απαραίτητη προσοχή όπως και σε κάθε άλλο αγωνιστικό παράγοντα που επηρεάζει την απόδοση π.χ. τεχνική, φυσική κατάσταση. Το αγωνιστικό άγχος είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την απόδοση των αθλητών. Ενω η αυξημένη αυτοπεποίθηση η νοερή απεικόνιση και ο θετικός αυτοδιάλογος είναι οι αποτελεσματικότεροι μέθοδοι βελτίωσης της ψυχολογίας. Όχι

Ένα από τα πιο δημοφιλή ομαδικά αθλήματα είναι η καλαθοσφαίριση . Για το λόγο αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι η βάση για την εκπλήρωση του επιθυμητού στόχου είναι οι συνεργασίες μεταξύ των παικτών και πιο συγκεκριμένα οι επιθετικές συνεργασίες μεταξύ των παικτών, για τις περιπτώσεις που γίνεται αναφορά σε ενέργειες που δημιουργούν καλάθια.. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η καταγραφή και ανάλυση των επιθετικών συνεργασιών μεταξύ δύο και τριών παικτών, που διακρίνονται στους 10 αγώνες 1ης και 2ης αγωνιστικής της Euroleague της περιόδου 2017-2018 αλλά και η αποτελεσματικότητα τους σε σύγκριση με την κατάληξη της τελικής προσπάθειας. Για την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού έγινε χρήση της μεθόδου της σημειογραφικής ανάλυσης. Η ανάλυση περιείχε ως δείγμα τους 10 αγώνες της Εuroleague της 1ης και 2ης αγωνιστικής, περιόδου 2017-2018. Τα αποτελέσματα από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων κατέγραψαν ότι η πιο συχνή συνεργασία μεταξύ των παικτών είναι το middle pick and Roll, ενώ δεύτερο σε συχνότητα ακολουθεί το side pick and roll. Επιπρόσθετα, η περιοχή εκτέλεσης των περισσότερων σουτ είναι η δεξιά πλευρά της ρακέτας, καθώς και το μεγαλύτερο ποσοστό ευστοχίας .Ακόμα αρκετά συχνή είναι και η χρήση των back screen, των hand off και των down screen κατά την διάρκεια μιας οργανωμένης επίθεσης. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις αρκετές προσπάθειες καταλήγουν σε επιθέσεις απομόνωσης (ISO) με υψηλό ποσοστό ευστοχίας και κερδισμένων φάουλ. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι προκειμένου να προκύψουν αυτά τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκε πρωτόκολλο και μοντέλο καταγραφής δεδομένων. NO

Σκοπός της έρευνας ήταν η εξέταση του αγωνιστικού προφίλ των ποδοσφαιριστών μίας ομάδας που αγωνίστηκε στο κορυφαίο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Κύπρου κατά την αγωνιστική περίοδο 2021-2022. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, διευκρινίστηκαν οι απαιτήσεις του συγκεκριμένου πρωταθλήματος και προέκυψαν χρήσιμες πληροφορίες για την προπόνηση αθλητών του επιπέδου αυτού. Οι μετρήσεις έγιναν με τη χρήση Παγκοσμίου Συστήματος Στιγματοθέτησης ή Global Positioning System (GPS) και συλλέχθηκαν δεδομένα από 28 αγώνες του πρωταθλήματος που αφορούσαν 17 ποδοσφαιριστές. Από αυτά, επιλέχθηκαν 10 περιπτώσεις, που αφορούσαν 6 διαφορετικές αγωνιστικές θέσεις (CD, FB, MFD, MFO, W, F). Μέσω της στατιστικής ανάλυσης εξετάστηκαν 7 μεταβλητές, που αφορούσαν τη συνολική καλυπτόμενη απόσταση και την καλυπτόμενη απόσταση σε 6 διαφορετικές ζώνες ταχύτητας (Z1=0-0.6 km/h, Z2= 0.7-7.1km/h, Z3= 7.2-14.3 km/h, Z4= 14.4-197 km/h, Z5= 19.8-25.1 km/h, Z6 >25.1km/h). Στη διαδικασία της στατιστικής ανάλυσης χρησιμοποιήθηκαν το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 25.0, ο μέσος όρος, η τυπική απόκλιση, η συχνότητα (f & %f) καθώς και ανάλυση διακύμανσης (ANOVA). Η ανάλυση αποκάλυψε σημαντικές διαφορές μεταξύ των ποδοσφαιριστών διαφορετικών θέσεων, όσον αφορά τις μεταβλητές που εξετάστηκαν. Ειδικότερα, σε όλες τις περιπτώσεις που τα αποτελέσματα κρίθηκαν στατιστικής σημασίας, οι κεντρικοί αμυντικοί (CD) κάλυψαν τη μικρότερη απόσταση, είτε είχε να κάνει με τη συνολική καλυπτόμενη απόσταση κατά τη διάρκεια του αγώνα, είτε με τις διαφορετικές ζώνες ταχύτητας. Οι αμυντικοί μέσοι (MFD), ήταν εκείνοι που διένυσαν μεγαλύτερες αποστάσεις στις ταχύτητες 0.7-7.1 km/h και 7.2-14.3 km/h. Στη ζώνη ταχύτητας 4 (14.4-19.7 km/h), όμως, οι επιθετικοί μέσοι και ύστερα οι επιθετικοί είχαν το μεγαλύτερο μέσο όρο καλυπτόμενης απόστασης (MFO=519±194m, F=506±101m). Στην περίπτωση της απόστασης που καλύφθηκαν σε ταχύτητες 19.8-25.1 km/h (Ζώνη ταχύτητας 5) προέκυψε ο μέσος όρος των 118±69 μέτρων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, την πρωτιά κατέλαβαν οι πλάγιοι αμυντικοί και αμέσως μετά οι πλάγιοι επιθετικοί καλύπτοντας σε μέσο όρο 144±50 και 142±46 μέτρα αντίστοιχα. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας υποστηρίζουν τις διαφορές της δρομικής δραστηριότητας μεταξύ παικτών διαφορετικών αγωνιστικών θέσεων κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν θα μπορούσαν να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τα μοτίβα των τρεξιμάτων χαμηλής και υψηλής έντασης ενός μεγάλου δείγματος ποδοσφαιριστών κορυφαίου εθνικού επιπέδου, που θα ήταν εφικτό να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη και συνταγογράφηση εξειδικευμένων προγραμμάτων προπόνησης, προσαρμοσμένα στην αγωνιστική θέση του κάθε αθλητή. Όχι

Το kick boxing είναι ένα σύγχρονο άθλημα που αποτελεί ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα μαχητικά αθλήματα στον κόσμο με συνεχώς αυξανόμενο κοινό. O σκοπός είναι να επιφέρει κάποιος αποφασιστικά και συχνότερα χτυπήματα στον αντίπαλο του, επομένως οι τραυματισμοί που μπορεί να προκύψουν είναι μια ρεαλιστική συνθήκη. Το πιο συχνό σημείο τραυματισμού αποτελεί το κεφάλι, με τα κάτω άκρα να το διαδέχονται. Ο σοβαρότερος τραυματισμός που μπορεί να προκύψει είναι η εγκεφαλική βλάβη. Οι ερασιτέχνες συγκεντρώνουν υψηλότερες πιθανότητες για τραυματισμό απ’ ότι οι επαγγελματίες λόγω της μειωμένης αμυντικής τους ικανότητας. Υπάρχουν στρατηγικές αντιμετώπισης των τραυματισμών και αφορούν τη χρήση προστατευτικών του στόματος και του κεφαλιού, αλλά και τη χρήση καλύτερης περίδεσης και μεγαλύτερων γαντιών στα χέρια. Σκοπό της παρούσας εργασίας αποτέλεσε η αναζήτηση του είδους και της συχνότητας των τραυματισμών, αλλά και η εύρεση και υπόδειξη των πιο πρόσφατων μεθόδων πρόληψης και αντιμετώπισης αυτών Kick Boxing is a well known sport with increasingly big audience. The goal is to inflict decisive and frequent blows on the opponent and as a result injuries are common to occur. The most common site of injury is the head, followed by the lower limbs. The most serious injury that can occur is a brain injury. Amateurs athletes have a higher chance of injury than professionals due to their reduced defensive ability. There are strategies to deal with injuries and they involve the use of mouth and head protection, but also the use of bandages and larger gloves on the hands. The purpose of this research was to search for the type and frequency of injuries, and also to find and suggest the most recent methods on how to prevent and deal with them.

Ο σκοπός της εργασίας ήταν να εξεταστεί η επίδραση της κλασικής μουσικής στην στατική και δυναμική ισορροπία καθώς και στην συναισθηματική κατάσταση και αντιλαμβανόμενη κόπωση των αθλητών/-τριών ενόργανης γυμναστικής και τραμπολίνο προαγωνιστικού επιπέδου μέσα από ένα παρεμβατικό πρόγραμμα 6 εβδομάδων. Το δείγμα αποτέλεσαν 20 αθλήτριες ενόργανης γυμναστικής και 16 αθλήτριες και 1 αθλητής του τραμπολίνο που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, πειραματική [ομάδα με μουσική παρέμβαση] και ελέγχου [ομάδα χωρίς μουσική]. Οι δοκιμαζόμενοι προσήλθαν στον χώρο του γυμναστηρίου δύο φορές. Την 1η φορά αφού τους έγινε γνωστός ο σκοπός της εργασίας και η καταγραφή των σωματομετρικών τους χαρακτηριστικών πραγματοποιήθηκε η πρώτη μέτρηση δυναμικής ισορροπίας μέσω του Y-Balance test, ενώ την 2η φορά αξιολογήθηκε η στατική ισορροπία με τη δοκιμασία BESS. Και τις δύο φορές τους χορηγήθηκε το ερωτηματολόγιο RPE-FS με κλίμακα αντιλαμβανόμενης κόπωσης και κλίμακα συναισθημάτων πριν και μετά την παρέμβαση. Και οι δύο ομάδες ακολούθησαν το ίδιο πρωτόκολλο διάρκειας 6 εβδομάδων από 2 φορές την εβδομάδα που περιλάμβανε την εκτέλεση συγκεκριμένων ασκήσεων. Η ομάδα του τραμπολίνο εκτέλεσε όλες τις ασκήσεις πάνω στο τραμπολίνο, ενώ η ομάδα της ενόργανης γυμναστικής στο έδαφος πάνω σε στρώματα. Μετά το πρωτόκολλο οι αθλητές/-τριες εκτελούσαν ασκήσεις του αθλήματός τους. Οι ομάδες με μουσική εκτέλεσαν το κύριο μέρος της προπόνησης με συνοδεία κλασσικής μουσικής, ενώ οι ομάδες χωρίς μουσική συνοδεία εκτέλεσαν το κύριο μέρος χωρίς ηχητική υπόκρουση. Κατά την διάρκεια των 6 εβδομάδων οι αθλητές συμπλήρωναν το ερωτηματολόγιο πριν και μετά από κάθε προπόνηση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρξε στατιστικά σημαντική βελτίωση στην στατική και την δυναμική ισορροπία στις αθλήτριες και των δύο αθλημάτων (p < .05) με το ποσοστό βελτίωσης των αθλητριών ενόργανης γυμναστικής να είναι συγκριτικά χαμηλότερο από το αντίστοιχο των αθλητριών τραμπολίνο. Επίσης, υπήρξαν σημαντικές διαφορές στις επιμέρους μετρήσεις στην συναισθηματική κατάσταση και την αντιλαμβανόμενη κόπωση στο εξεταζόμενο δείγμα. Συμπερασματικά, η μουσική διαφοροποιεί το ποσοστό βελτίωσης της απόδοσης σε νεαρές αθλήτριες προαγωνιστικού επιπέδου σε αυτά τα δύο αθλήματα. NO