Search

oxi oxi

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει πώς επιδρά η εφαρμογή της μεθόδου πιλάτες, στην απόδοση αθλητριών καλλιτεχνικής κολύμβησης (ΚΚ). Στη μελέτη συμμετείχαν 18 εν ενεργεία αθλήτριες ΚΚ 13-15 ετών (13,8±0,8), οι οποίες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, πειραματική και ελέγχου. Η πειραματική ομάδα αντικατέστησε την προπόνηση στο γυμναστήριο με πρόγραμμα πιλάτες σε στρώμα, διάρκειας 60 λεπτών, για 2 φορές την εβδομάδα, σε σύνολο 8 εβδομάδων. Δημιουργήθηκε ασκησιολόγιο με ασκήσεις από το κλασικό ρεπερτόριο και χρήση μικρού εξοπλισμού (μικρή μπάλα πιλάτες, λάστιχα). Η ομάδα ελέγχου συνέχισε την συνηθισμένη προπόνηση. Όλες οι αθλήτριες αξιολογήθηκαν σε ασκήσεις ευλυγισίας στο έδαφος (σπαγκάτ, γέφυρα, ώμοι, γόνατα) και στις βασικές φιγούρες που εκτελούν στους αγώνες στο νερό (Ariana, Rio). Οι μετρήσεις έγιναν πριν την έναρξη και μετά το τέλος του προγράμματος παρέμβασης. Όλες οι παράμετροι εξετάστηκαν μέσω της ανάλυσης συνδιακύμανσης (ANCOVA) όπου οι τελικές μετρήσεις ορίστηκαν ως εξαρτημένες μεταβλητές και οι αρχικές ως συμμεταβλητές. Παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μετά τις 8 εβδομάδες υπέρ της πειραματικής ομάδας, τόσο στις ασκήσεις ευλυγισίας, σπαγκάτ (p=0.028), γέφυρα (p=0.003), ώμοι (p=0.005), όσο και στις φιγούρες, Ariana (p=0.001) και Rio (p=0.003). Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στην ευλυγισία στα γόνατα (p=0.376). Σε όλες τις αναλύσεις, η επίδραση της συμμεταβλητής ήταν σημαντική (p

οχι οχι

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η προσέγγιση ορισμένων παραγόντων, οι οποίοι θεωρούνται ικανοί να επηρεάσουν την απόδοση ενός αθλητή. Πιο συγκεκριμένα, θα αναλυθεί διεξοδικά το άθλημα της αντισφαίρισης. Με βάση τη μελέτη σχετικής βιβλιογραφίας, διαπιστώνεται πως οι παράγοντες που έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν ή να επηρεάσουν αρνητικά την απόδοση ενός παίκτη αντισφαίρισης είναι ποικίλοι και μπορούν να αναζητηθούν σε διαφόρους τομείς. Αρχικά, η εκμάθηση των βασικών πυλώνων της αντισφαίρισης είναι πρωταρχικής σημασίας, διότι εξοπλίζει τον εκπαιδευόμενο με το απαραίτητο γνωστικό υπόβαθρο. Εν συνεχεία, η διάρθρωση της προπόνησης συνδράμει στην ενδυνάμωση της σωματικής κατάστασης του αθλητή, ενώ τόσο η ανάπτυξη της τακτικής, όσο και της τεχνικής ενός παίκτη κρίνονται θεμελιώδεις παράμετροι που αναβαθμίζουν την ποιότητα του παιχνιδιού του. Ανάλογης βαρύτητας είναι η εξέλιξη της ψυχολογικής κατάστασης των αθλητών, τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια ενός αγώνα αντισφαίρισης. Με στόχο μάλιστα τη βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης των αθλητών, γίνεται χρήση ορισμένων τεχνικών χαλάρωσης. Παράλληλα, η δημιουργία ενός κατάλληλου διατροφικού πλαισίου σε συνδυασμό με τη μέριμνα για την επαρκή ενυδάτωση του αθλητή είναι δυνατόν να εξασφαλίσουν τη μεγιστοποίηση της απόδοσής του. Επίσης, η πορεία ενός αντισφαιριστή επηρεάζεται από την κατάσταση των εγκαταστάσεων στις οποίες διεξάγεται η προετοιμασία καθώς και η συμμετοχή του σε αγώνες. Έτσι, το αποτέλεσμα μιας αναμέτρησης συνδέεται άρρηκτα και με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του. Εν κατακλείδι, για την εκπόνηση της συγκεκριμένης εργασίας χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, ενώ προέκυψαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα αναφορικά με τους παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την απόδοση των αντισφαιριστών. οχι

Ο αθλητισμός και η τέχνη έχουν κοινό παρελθόν. Στην αρχαία Ελλάδα η σύνδεση των δύο επιστημών υπήρξε άρρηκτη καθώς οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από το αγωνιστικό κινούμενο σώμα και πρόσφεραν έργα πολιτισμού στην παγκοσμιότητα. Μέσω της πλαστικής τέχνης, τιμήθηκε, και διασώθηκε διαχρονικά, η αγωνιστική πρωτιά σπουδαίων αθλητών και δη Ολυμπιονικών. Με αυτήν τους την ενέργεια οι πόλεις αναγνώριζαν τη μοναδικότητα του νικητή – πολίτη τους και διατηρούσαν την ενθύμηση του κατορθώματός του. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, μέσω της καταγραφής των σημαντικότερων αθλητικών επιτευγμάτων που κορυφαίοι καλαθοσφαιριστές του ΝΒΑ πραγματοποίησαν, η διερεύνηση της ύπαρξης έργων πλαστικής – ανδριάντων – που να αποτυπώνουν τους συγκεκριμένους αθλητές. Οι καλαθοσφαιριστές αυτοί είναι ο Wilton Norman Chamberlain, ο Jerry Alan West, ο Oscar Palmer Robertson, ο Kareem Abdul Jabbar, ο Larry Joe Bird, ο Earvin “Magic” Johnson, ο Michael Jeffrey Jordan, ο Drazen Petrovic, ο Scotty Maurise Pippen Sr, ο Shaquille Rashaun O’Neal. Οι παίκτες αυτοί ασχολήθηκαν με την καλαθοσφαίριση από νεαρή ηλικία και έφτασαν σε ένα υψηλό επίπεδο της καριέρας τους, με συνεχείς επιβραβεύσεις και διακρίσεις. Παράγοντες όπως οικονομικές δυσχέρειες, φυλετικές διαφορές, οικογενειακά προβλήματα και σωματικοί τραυματισμοί διαδραμάτισαν μεν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους αλλά οι ίδιοι, μέσα από την αγωνιστική τους πειθαρχία και επιμονή, κατάφεραν να διαπρέψουν σε ύψιστο βαθμό. Επιπροσθέτως, ως προς τη μελέτη των χαρακτηριστικών της αδριαντοποίησης, παρατηρήθηκε πως τα γλυπτά φιλοτεχνήθηκαν σχεδόν όλα από κοινούς και διάσημους καλλιτέχνες, είχαν υλικό κατασκευής κατά κύριο λόγο το χαλκό και περιλαμβάνουν βάθρο. Δεδομένο σημαντικό, όπως φάνηκε, και ο χώρος ανέγερσης τους που αποδεικνύεται συναισθηματικής σημασίας, αφού άλλοτε τα τοποθετούσαν έξω από το Πανεπιστήμιο που αποφοίτησαν και άλλοτε έξω από την έδρα της ομάδας που συμμετείχαν στο NBA. Φυσικά, τεκμηριώθηκε πως η πρωτοβουλία κάθε νέου γλυπτού προερχόταν είτε από τη Διεύθυνση του Κολλεγίου όπου φοιτούσε ο αντίστοιχος παίκτης είτε από την ομάδα στην οποία είχε καταφέρει να φτάσει στο NBA καθώς επίσης και η στάση του αγάλματος συσχετιζόταν άμεσα με τη θέση του ως παίκτης στην αρένα (π.χ. point guard, small forward, center). Ακόμη διαπιστώθηκε πως η αθλητική υπέρβαση αυτών των θρυλικών αστέρων της καλαθοσφαίρισης βασίζεται στην αθλητική τους πειθαρχία μέσω των επιτευγμάτων που κατάφεραν και η ανδριαντοποίησή τους διαιωνίζει κατά αυτόν τον τρόπο αξίες και ιδανικά του αθλητισμού και ειδικά της καλαθοσφαίρισης. Sport and art have a common past. In ancient Greece, the connection between the two disciplines was unbreakable as artists were inspired by the racing moving body and offered works of culture to the world. Through plastic art, the competitive excellence of great athletes, especially Olympic champions, was honoured and preserved throughout time. Through this action, cities recognized the uniqueness of their victor-citizen and preserved the memory of his achievement. The purpose of this study is, through the recording of the most important athletic achievements that top NBA basketball players accomplished, to investigate the existence of works of plastic art - statues - that depict these athletes. These basketball players are Wilton Norman Chamberlain, Jerry Alan West, Oscar Palmer Robertson, Kareem Abdul Jabbar, Larry Joe Bird, Earvin "Magic" Johnson, Michael Jeffrey Jordan, Drazen Petrovic, Scotty Maurise Pippen Sr, Shaquille Rashaun O'Neal. These players were involved in basketball from a young age and reached a high level in their careers, with constant rewards and accolades. Factors such as financial hardship, racial differences, family problems and physical injuries played a catalytic role in the development of their careers but they themselves, through their competitive discipline and perseverance, managed to excel to the highest degree. In addition, as regards the study of the characteristics of adrianization, it was observed that the sculptures were almost all crafted by common and famous artists, were made primarily of copper and included a pedestal. Importantly, it was also shown that the site of their erection proved to be of sentimental significance, since sometimes they were placed outside the university where they graduated and sometimes outside the headquarters of the team that participated in the NBA. Of course, it was documented that the initiative for each new sculpture came either from the administration of the College where the respective player attended or from the team on which he had made it to the NBA as well as the statue's pose was directly related to his position as a player in the arena (e.g. point guard, small forward, center). It was also found that the athletic transcendence of these legendary basketball stars was based on their athletic discipline through the accomplishments they achieved and their masculinization in this way perpetuated values and ideals of sport and basketball in particular.

Η Pompe είναι μια νευρομυϊκή νόσος στην οποία οι ασθενείς χαρακτηρίζονται από μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων και αναπνευστικές δυσλειτουργίες. Προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο GAA, που οδηγεί στην έλλειψη του λυσοσωμικού ενζύμου όξινη α-γλυκοσιδάση. Το ένζυμο αυτό είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση του γλυκογόνου σε γλυκόζη και έλλειψή του οδηγεί στη συσσώρευση γλυκογόνου στα λυσοσώματα των κυττάρων προκαλώντας δυσλειτουργίες. Για τη μακροχρόνια παρακολούθηση της κλινικής κατάστασης των ασθενών, χρησιμοποιούνται ποικίλες δοκιμασίες με τις οποίες εκτιμάται η λειτουργική τους ικανότητα. Η πιο σημαντική είναι η δοκιμασία βάδισης έξι λεπτών, κατά την οποία ο ασθενής βαδίζει παλίνδρομα απόσταση είκοσι μέτρων και καταγράφεται η συνολική απόσταση που διένυσε. Άτομα όμως με σοβαρή μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων δεν μπορούν να υποφέρουν τη συγκεκριμένη δοκιμασία. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση μεταξύ της εξάλεπτης δοκιμασίας βάδισης και τριών άλλων πιο σύντομων δοκιμασιών ελέγχου λειτουργικής ικανότητας, σε ασθενείς με νόσο Pompe ενήλικης μορφής. Οι δοκιμασίες που επιλέχθηκαν ήταν η βάδιση δέκα μέτρων, η έγερση από κάθισμα, βάδιση τριών μέτρων επιστροφή και η δοκιμασία ανέβασμα σκάλας. Συμμετείχαν συνολικά δεκαπέντε ασθενείς με νόσο Pompe ενήλικης μορφής, ηλικίας δεκατεσσάρων (14) έως πενήντα-έξι (56) ετών, με σωματικό ανάστημα Μ=168,67cm (9,66cm) και σωματικό βάρος M=71,59kg (15,58kg). Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής συσχέτισης Pearson r, με επίπεδο σημαντικότητας p

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει αν η πρόκληση νοητικής κόπωσης θα επηρεάσει στον ίδιο βαθμό την αυτοεπιλεγόμενη ένταση στην κολύμβηση σε αθλητές υψηλής και χαμηλής αγωνιστικής και προπονητικής εμπειρίας. Δεκαπέντε υγιείς δοκιμαζόμενοι εξοικειωμένοι με την κολύμβηση χωρίστηκαν ανάλογα με την προπονητική και αγωνιστική τος εμπειρία σε δύο ομάδες: στην ομάδα υψηλής εμπειρίας (>10 έτη, N=7, ηλικία: 22±1 έτη, βάρος: 66± 12kg, ύψος: 172±8cm) και στην ομάδα χαμηλής εμπειρίας (

Η κοινωνία σχηματίζει ένα σύνολο κανόνων που καθορίζει τα όρια της γενικά αποδεκτής συμπεριφοράς. Συχνά, οι κανόνες εκφράζονται ως δηλώσεις σχετικά με το τί πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι. Αυτοί οι κανόνες, συνδυάζονται για να σχηματίσουν τον ηθικό κώδικα βάση του οποίου ζει και δρα η κοινωνία. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής ήταν η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της διδασκαλίας της ηθικής στο μάθημα της φυσικής αγωγής στα σχολεία και η αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής να την ενσωματώνουν και να τη διδάξουν. Για το σκοπό της μελέτης αναλύθηκαν 19 άρθρα που πληρούσαν τα κριτήρια επιλεξιμότητας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης το μάθημα της φυσικής αγωγής προάγει ηθικές αξίες στους μαθητές, όπως είναι ο σεβασμός, η δικαιοσύνη και η αλληλοβοήθεια ενώ φαίνεται πως το φύλο, η ηλικία, το είδος του αθλήματος και ο τύπος του σχολείου σχετίζονται με τη διαμόρφωση των ηθικών συμπεριφορών των μαθητών. Επίσης φαίνεται πως οι εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής κατέχουν επαρκείς γνώσεις σχετικά με τον κώδικα δεοντολογίας και ηθικής ωστόσο προτείνεται η συνεχής τους επιμόρφωση προκειμένου να υιοθετούν νέες στρατηγικές και μεθόδους διδασκαλίας της ηθικής. Στο μέλλον προτείνεται η συγκριτική αξιολόγηση των γνώσεων περί ηθικής των εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής διαφορετικών εκπαιδευτικών βαθμίδων αλλά και χωρών. οχι

Στην πετοσφαίριση γυναικών υψηλού επιπέδου οι ομάδες αγωνίζονται με σύστημα σύνθεσης 5:1, που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη εξειδίκευση των παικτριών στην αμυντική και επιθετική ζώνη. Η επίθεση είναι σημαντικότερη δεξιότητα στην πετοσφαίριση και οι παίκτριες, που την εκτελούν κυρίως, έχουν τον αγωνιστικό ρόλο των ακραίων και κεντρικών επιθετικών, της διαγώνιου της πασαδορου, ενώ δευτερευόντως εκτελούν επίθεση οι πασαδόροι. Παράλληλα, η επίθεση είναι δεξιότητα που περιλαμβάνεται σε πέντε αλληλουχίες ενεργειών της πετοσφαίρισης (C1= υποδοχή σερβίς/πάσα/επίθεση, C2= σερβίς/μπλοκ/άμυνα/πάσα/αντεπίθεση, C3= μπλοκ/άμυνα/πάσα/αντεπίθεση, C4= κάλυψη της επίθεσης/πάσα/επίθεση, C5= ελεύθερη μπάλα/πάσα/επίθεση). Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή του βαθμού ποιότητας ανά αγωνιστική ειδίκευση, ανά αλληλουχία δεξιοτήτων της πετοσφαίρισης. Από 20 αγώνες της τελικής φάσης πετοσφαίρισης Γυναικών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 στο Τόκυο, καταγράφηκαν 4.649 επιθετικές ενέργειες. Αξιολογήθηκαν οι επιθετικές ενέργειες σε τακτική κλίμακα τριών επιπέδων (κερδισμένη/συνεχιζόμενη/χαμένη επίθεση) όλων των αγωνιστικών ρόλων παικτριών ανά αλληλουχία. Ο ενδοατομικός έλεγχος αξιοπιστίας παρατηρητή πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο των επαναλαμβανόμενων καταγραφών και παρουσίασε τιμές σταθμισμένου δείκτη Cohen >0,80. Η στατιστική ανάλυση έγινε με έλεγχο ανεξαρτησίας χ2 και με τον συντελεστή Crammer’s V. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ακραίοι έχουν μεγαλύτερο ποσοστό κερδισμένων επιθέσεων στις C1 και C5, οι κεντρικοί στην C1 και οι διαγώνιοι στις C2 και C5. Αναφορικά με τις αλληλουχίες, στις αλληλουχίες C1, C2 και C3 πιο αποτελεσματικές παίκτριες είναι οι κεντρικές παίκτριες. Στις αλληλουχίες C4 και C5 τα μεγαλύτερα ποσοστά κερδισμένων επιθέσεων έχουν οι διαγώνιες, ενώ και οι πασαδόροι παρουσιάζουν πάνω από 50% επιτυχημένων επιθετικών ενεργειών στην C5. οχι

Η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι το πιο γρήγορο άθλημα με μπάλα στον κόσμο(Beli, 2019) και αυτό την κατατάσσει ως ένα από τα πιο απαιτητικά αθλήματα του πλανήτη. Είναι ένα πολύ τεχνικό άθλημα, που σε συνδυασμό με τον μικρό μέγεθος του τραπεζιού και τον μικρό χρόνο αντίδρασης που έχει στην διάθεση του ο παίκτης, το καθιστά δύσκολο στην κατανόηση του από τον απλό θεατή. Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπόψιν, η παγκόσμια ομοσπονδία της επιτραπέζιας αντισφαίρισης προέβη σε κάποιες αλλαγές στον εξοπλισμό και στους κανονισμούς του αθλήματος, στην προσπάθεια της να κάνει το άθλημα πιο προσιτό και κατανοητό στα μάτια του θεατή- τηλεθεατή. Στην συγκεκριμένη εργασία αναλύονται λοιπόν οι αλλαγές αυτές, καθώς και οι επιπτώσεις που έχουν οι αλλαγές αυτές στους αθλητές της αγωνιστικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης Η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι το πιο γρήγορο άθλημα με μπάλα στον κόσμο(Beli, 2019) και αυτό την κατατάσσει ως ένα από τα πιο απαιτητικά αθλήματα του πλανήτη. Είναι ένα πολύ τεχνικό άθλημα, που σε συνδυασμό με τον μικρό μέγεθος του τραπεζιού και τον μικρό χρόνο αντίδρασης που έχει στην διάθεση του ο παίκτης, το καθιστά δύσκολο στην κατανόηση του από τον απλό θεατή. Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπόψιν, η παγκόσμια ομοσπονδία της επιτραπέζιας αντισφαίρισης προέβη σε κάποιες αλλαγές στον εξοπλισμό και στους κανονισμούς του αθλήματος, στην προσπάθεια της να κάνει το άθλημα πιο προσιτό και κατανοητό στα μάτια του θεατή- τηλεθεατή. Στην συγκεκριμένη εργασία αναλύονται λοιπόν οι αλλαγές αυτές, καθώς και οι επιπτώσεις που έχουν οι αλλαγές αυτές στους αθλητές της αγωνιστικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης

O σκοπός του πειράματος ήταν να μελετήσει την πιθανή επίδραση του μυϊκού μικροτραυματισμού του κάτω άκρου με ισοκινητική έκκεντρη άσκηση στην μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου που εκτελείται σε χειροεργόμετρο. Το δείγμα αποτελούνταν από 6 ενήλικους ελεύθερα ασκούμενους και επισκέφτηκαν το εργαστήριο δύο φορές. Η πρώτη επίσκεψη αφορούσε την εκτίμηση της αερόβιας ικανότητας τους (Μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου - VO2max) στο χειροεργόμετρο, ενώ πριν και μετά την άσκηση πραγματοποιήθηκε μέτρηση του κορεσμού οξυγόνου. Μισή ώρα αργότερα, πραγματοποιήθηκε πρωτόκολλο ισοκινητικής έκκεντρης άσκησης (5 σειρές x 15 επαναλήψεις με διάλειμμα 2΄). Η έκκεντρη άσκηση πραγματοποιήθηκε σε ένα από τα δύο μέλη με τυχαία επιλογή. Η ένταση της έκκεντρης άσκησης ήταν μέγιστη. Πριν και 48 ώρες μετά την έκκεντρη άσκηση αξιολογήθηκε ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος στους πρόσθιους μηριαίους και των δύο μέλών. Στις 48 ώρες μετά την έκκεντρη άσκηση επαναλήφθηκε η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου στο χειροεργόμετρο. Η σημαντική αύξηση του καθυστερημένου μυϊκού πόνου 48 ώρες μετά την άσκηση μόνο στο πειραματικό άκρο επιβεβαιώνει τον μυϊκό μικροτραυματισμό (p0,05). Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη μας έδειξε ότι το σύστημα μεταφορών οξυγόνου δεν επηρεάζεται από ασυνήθιστη άσκηση μεμονωμένης μυϊκής ομάδας που προκαλεί μυϊκό μικροτραυματισμό. όχι

Στο πρόβλημα-δραστηριότητα οι μαθητές θα κάνουν πρακτική εφαρμογή του Πυθαγόρειου Θεωρήματος, για να διερευνήσουν ένα πρόβλημα -προϊόν μυθοπλασίας- και θα χρησιμοποιήσουν μαθηματικές δεξιότητες για να εντοπίσουν αποδεικτικά στοιχεία σε μία ληστεία. Το σενάριο της δραστηριότητας πραγματεύεται τις σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των πλευρών ορθογωνίου τριγώνου, τις πυθαγόρειες τριάδες, τις ικανές και αναγκαίες συνθήκες για να είναι ένα τρίγωνο ορθογώνιο. Σκοπός της είναι να εντοπιστούν δυσκολίες ή παρανοήσεις είτε κατά την λεκτική κατανόηση της περιγραφής του προβλήματος είτε κατά την διαδικασία της επίλυσής του, ενώ φιλοδοξεί να συμβάλει στην αλλαγή-βελτίωση της στάσης των μαθητών απέναντι στα μαθηματικά και στην προσέγγισή τους.

Οι ρομποτικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο τις τελευταίες δεκαετίες στην αποκατάσταση των νευρολογικών παθήσεων. Στην παρούσα πτυχιακή εργασία εξετάστηκε η επίδραση παρεμβατικών προγραμμάτων με τη χρήση ρομποτικού μηχανισμού στη βάδιση μετά από Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ). Συγκεκριμένα, αναλύθηκε η επίδραση παρεμβατικών προγραμμάτων τα οποία περιλάμβαναν είτε αποκλειστικά τη χρήση ρομποτικών μηχανισμών είτε συνδυασμό με τυπική αποκατάσταση. Ορισμένες μελέτες εξέτασαν την επίδραση παρεμβατικών προγραμμάτων με τη χρήση ρομποτικών μηχανισμών στις χωροχρονικές μεταβλητές της βάδισης σε μια ομάδα ενώ άλλες σύγκριναν την επίδραση των συνδυαστικών προγραμμάτων ή των ρομποτικών μηχανισμών αποκλειστικά με την τυπική αποκατάσταση. Τα συμπεράσματα που εξάγονται από την ανασκόπηση των ερευνών και των συστηματικών ανασκοπήσεων είναι ενθαρρυντικά. Οι σημαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων, είναι το στάδιο του ΑΕΕ στο οποίο εφαρμόζεται το παρεμβατικό πρόγραμμα, το είδος του παρεμβατικού προγράμματος και ο βαθμός της αναπηρίας. Συγκεκριμένα, τα προγράμματα τα οποία συνδυάζουν τη χρήση ρομποτικών μηχανισμών και τυπικής αποκατάστασης αποφέρουν τα βέλτιστα αποτελέσματα σε άτομα με οξύ και υποξύ ΑΕΕ, ενώ περισσότερο φαίνεται να επωφελούνται μη περιπατητικά άτομα ή άτομα με περιορισμένη λειτουργικότητα στη βάδιση. ΟΧΙ

Οι επαγγελματικές ανησυχίες των πτυχιούχων Σχολών Επιστήμης της Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (εφεξής ΣΕΦΑΑ) σχετίζονται τόσο με πρακτικά ζητήματα, που αφορούν στην ίδια την εργασία, όσο και με θέματα σταδιοδρομίας και εξέλιξης. Στη σύγχρονη αγορά εργασίας αναδεικνύονται πτυχές, οι οποίες σχετίζονται είτε με προβλήματα και φόβους, είτε με ευκαιρίες για αναβάθμιση δεξιοτήτων και αναπροσαρμογή εργασιακών στόχων. Με γνώμονα τις ραγδαίες εξελίξεις, η παρούσα μελέτη σχεδιάστηκε για να: α) αποτυπώσει τις επαγγελματικές ανησυχίες, β) αξιολογήσει την επαγγελματική προσαρμοστικότητα και γ) ανιχνεύσει τον φόβο για την Coronavirus Disease 2019 (εφεξής Covid-19) και τη σχέση της με την επαγγελματική προσαρμοστικότητα, σε πτυχιούχους ΣΕΦΑΑ με ειδίκευση στην Προσαρμοσμένη Φυσική Δραστηριότητα (εφεξής ΠΦΔ). Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος χρησιμοποιήθηκε μεικτή μέθοδος συλλογής δεδομένων. Η συλλογή των ποσοτικών δεδομένων προήλθε από την χορήγηση των κλιμάκων Επαγγελματικής Προσαρμοστικότητας και Μέτρησης του Φόβου για την Covid-19 σε 174 πτυχιούχους της ΣΕΦΑΑ, ενώ τα ποιοτικά δεδομένα παράχθηκαν από ημιδομημένες συνεντεύξεις, σε έξι πτυχιούχους ΣΕΦΑΑ, με ειδίκευση στην ΠΦΔ. Τα ποσοτικά αποτελέσματα αξιολογήθηκαν στατιστικά με το Statistical Package for the Social Sciences (εφεξής SPSS), με έλεγχο Cronbach alpha, πολυμεταβλητικές και μονομεταβλητικές αναλύσεις διασποράς / Multivariate Analysis of the Variance (εφεξής MANOVA) & Analysis of the Variance (εφεξής ANOVA). Για την ποιοτική ανάλυση των δεδομένων, επιλέχθηκε ανάλυση περιεχομένου και ένα οργανωμένο σύστημα κατηγοριών, που προέκυψε από τις συνεντεύξεις. Αναφορικά με τα ποσοτικά αποτελέσματα, ο έλεγχος εσωτερικής συνοχής των ερωτημάτων στην CAAS έδωσε ικανοποιητικούς δείκτες αξιοπιστίας (α= .817 έως .855). Για τον έλεγχο δομικής εγκυρότητας χρησιμοποιήθηκε διερευνητική ανάλυση παραγόντων και τα αποτελέσματα συμφώνησαν με τη διεθνή βιβλιογραφία, πιστοποιώντας τους τέσσερις παράγοντες της CAAS (ανησυχία, έλεγχος, περιέργεια, αυτοπεποίθηση). Η πολυμεταβλητική ανάλυση διασποράς, αναφορικά με τα δημογραφικά στοιχεία, δεν έδειξε διαφοροποίηση στην επαγγελματική προσαρμοστικότητα, με εξαίρεση την ολοκλήρωση μεταπτυχιακών/διδακτορικών σπουδών. H κλίμακα Fear of COVID-19 Scale (εφεξής FVC-19S) δεν παρουσίασε κάποια στατιστικά σημαντική συσχέτιση με κάποια από τις δημογραφικές μεταβλητές, που αξιολογήθηκαν και με κανέναν από τους τέσσερις παράγοντες της CAAS. Όσον αφορά στα ποιοτικά δεδομένα, η ανάλυση περιεχομένου ανέδειξε 5 κατηγορίες, με συνολικά 24 καταχωρήσεις. Τα ποιοτικά δεδομένα αποκάλυψαν εκφάνσεις των επαγγελματικών ανησυχιών, οι οποίες σχετίζονταν με περιβαλλοντικούς και ενδο-ατομικούς παράγοντες, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Επιπλέον, εντοπίστηκαν τομείς της αγοράς εργασίας, οι οποίοι υπολείπονταν κατά τη διάρκεια των σπουδών και θεωρούνται απαραίτητοι για την κατάλληλη προετοιμασία και την καλύτερη εργασιακή ένταξη. The professional concerns of physical education graduates from the School of Physical Education and Sport Science are related with several practical issues, associated with their job-related concerns and their respected career development. In the contemporary labour market new aspects are revealed which are related either with problems and fears or to opportunities for skill upgrading and readjustment of occupational goals. In view of the ongoing rapid developments, the current study was designed to: a) determine the professional concerns, b) evaluate the career adaptability and c) detect the fear of Covid-19 and its relationship with the career adaptability of physical education graduates in the field of Adapted Physical Activity (APA). A mixed research method was used for data collection. The quantitative data was collected from the responses in the career adaptability scale and the fear of Covid-19 scale, in a sample of 174 graduates from the School of Physical Education and Sport Science. The qualitative data was originated from semistructured interviews to six graduates from the School of Physical Education and Sport Science with a specialization in APA. The SPSS was used to analyze the quantitative data, using Cronbach alpha, Intraclass Reliability Coefficie nts, univariate and multivariate analyses (MANOVAs, ANOVAs). A content analysis and an organised category system was developed for the qualitative data analysis. Regarding the quantitative results, the Cronbach alpha coefficients of internal consistency ranged from α= .817 to .855. The results from the exploratory factor analysis were in line with the literature, verifying the 4 CAAS factors (concern, control, curiosity, confidence). The multivariate analyses of variance, with respect to the demographic variables, revealed no differences in career adaptability, apart from graduate studies. The responses in the FVC-19S scale were not significantly associated with the demographic variables assessed and the 4 CAAS factors. Regarding the qualitative results, the content analysis revealed 5 categories with a total of 24 entries. The qualitative data underlined the aspects of the professional concerns related to environmental and intra-individual factors, both before and during the pandemic. In addition, separate sectors of the labour market were identified, which were necessary for the preparation of future physical education and sport science graduates. Future university curriculum may need to consider the above findings to strengthen the quality of their programs and prepare graduates for more effective integration in the labour market.

Η πετοσφαίριση επί άμμου, όπως και η πετοσφαίριση σάλας, έχει κυκλικό χαρακτήρα αφού οι δεξιότητες της επαναλαμβάνονται μέσα σε ένα αγωνιστικό επεισόδιο. Οι ενέργειες αυτές του παιχνιδιού έχουν ομαδοποιηθεί σε φάσεις ή αλληλουχίες. Ανεξάρτητα από την αλληλουχία, κάθε αγωνιζόμενη ομάδα συγκεντρώνει πόντους από τις τρεις δεξιότητες σκοραρίσματος (scoring skills), το σερβίς, την επίθεση και το μπλοκ, καθώς και από τα λάθη που κάνει η αντίπαλη ομάδα. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η έκβαση των αλληλουχιών της πετοσφαίρισης επί άμμου σε αγώνες γυναικών υψηλού επιπέδου, σε σχέση με τις δεξιότητες σκοραρίσματος, τον αριθμό επαφών και τα λάθη αντιπάλου. Το δείγμα της έρευνας ήταν οι αγώνες των 32 Εθνικών ομάδων γυναικών στο κυρίως ταμπλό της διοργάνωσης Beach Volley World Tour 2019 Finals Rome. Συνολικά εξετάστηκαν και αναλύθηκαν 56 αγώνες γυναικών, 130 σετ και 8.530 αλληλουχίες. Πραγματοποιήθηκε έλεγχος αξιοπιστίας των ερευνητών, όπου προέκυψαν αποδεκτές τιμές της ενδοατομικής και διατομικής αξιοπιστίας (K Cohen=0,930 και K Cohen=0,915, αντίστοιχα). Η στατιστική ανάλυση που χρησιμοποιήθηκε ήταν έλεγχος ανεξαρτησίας μεταξύ των μεταβλητών «αλληλουχία» και «ενέργεια σκοραρίσματος» ο οποίος έγινε μέσω του ελέγχου χ-τετράγωνο (χ2). Επιπλέον, υπολογίστηκε το μέγεθος αποτελέσματος (effect size) με βάση τον δείκτη Cramer’s V και υπολογίστηκαν τα αναπροσαρμοσμένα υπόλοιπα (adjusted residuals). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι αλληλουχίες με την συχνότερη εμφάνιση ήταν η CI (Ν=4776) και η CII (N=1714), με την CII να είναι η αλληλουχία με το μεγαλύτερο ποσοστό θετικής έκβασης 64,35%. Αναφορικά με τις δεξιότητες το επιθετικό χτύπημα είτε ως ενέργεια σκοραρίσματος είτε ως λάθος αντιπάλου είναι η δεξιότητα με την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης (Ν=3545, 74,1%). Ακολουθεί η δεξιότητα του σερβίς είτε ως ενέργεια σκοραρίσματος είτε ως λάθος αντιπάλου (Ν=799, 16,7%) και η δεξιότητα του μπλοκ (Ν=319, 6,6%). Παράλληλα, τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την σημαντικότητα του επιθετικού χτυπήματος και του σερβίς στην πετοσφαίριση επί άμμου. ΟΧΙ

Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης ήταν να συγκρίνει τις τιμές δύναμης, οι οποίες επιτυγχάνονται σε δοκιμασία προσδεμένης κολύμβησης (10, 15, 30 δευτερολέπτων), από Έλληνες κολυμβητές/-τριες με κολυμβητές/-τριες άλλων εθνικοτήτων. Επίσης κατεγράφη η σχέση μεταξύ κολυμβητικής απόδοσης στα 50, 100, 200 και 400 μέτρα ελεύθερο και της μέσης τιμής δύναμης σε δοκιμασία προσδεμένης κολύμβησης 30, 15 και 10 δευτερολέπτων. Η αναζήτηση έγινε στις βιβλιογραφικές βάσεις: «Scopus», «Pubmed» και «Google Scholar». Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: προσδεμένη κολύμβηση (tethered swimming). Από την αναζήτηση εμφανίστηκαν 631 έρευνες, από τις οποίες επιλέχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν οι 26. Επίσης για την αναζήτηση επιπλέον ερευνών που περιλάμβαναν δοκιμασία προσδεμένης κολύμβησης με Έλληνες κολυμβητές έγινε βιβλιογραφική αναζήτηση στη βάση «Πέργαμος». Εμφανίστηκαν 10 έρευνες από τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν οι 7. Οι Έλληνες κολυμβητές ανεξαρτήτως φύλου, φαίνεται να πετυχαίνουν παρόμοιες μέσες τιμές συγκριτικά με κολυμβητές άλλων εθνικοτήτων για τις ηλικίες από 12 έως και άνω των 17 ετών. Οι κολυμβητές άλλων εθνικοτήτων φαίνεται να υπερτερούν των Ελλήνων όσον αφορά τη μέση δύναμη, στις ηλικιακές ομάδες 12-14 (άλλες εθνικότητες: 80,7±26,3 N, Έλληνες: 68,2±4,8 N) και 15-16 ετών. Όσον αφορά άνδρες κολυμβητές, οι Έλληνες κολυμβητές επιτυγχάνουν υψηλότερες μέσες τιμές (105,8±31,7 Ν), σε σχέση με αυτές των κολυμβητών άλλων εθνικοτήτων (98,6±30,6 Ν) για ηλικίες από 12 έως και άνω των 17 ετών. Σχετικά με την μέση τιμή δύναμης στις ηλικίες 12-14 ετών σε γυναίκες, οι κολυμβήτριες άλλων εθνικοτήτων (101,6 ± 20,0) υπερτερούν των Ελληνίδων (67,5 ± 19,4) κατά 34%. Οι τιμές των κολυμβητών/- τριών ανεξαρτήτως φύλου, είναι παρόμοιες μεταξύ Ελλήνων/-ίδων και κολυμβητών/-τριών άλλων εθνικοτήτων. Το ίδιο ισχύει και για τιμές δύναμης των ανδρών κολυμβητών, ενώ για τις γυναίκες, υπάρχουν περιορισμένα ερευνητικά δεδομένα, μόνο για τις ηλικίες 12-14 ετών όπου και υπερισχύουν οι κολυμβήτριες άλλων εθνικοτήτων.

«Μία βασική κίνηση στην καλλιτεχνική κολύμβηση (ΚΚ) εκτελείται με ένα απότομο κατακόρυφο πέταγμα-άλμα και τα δύο χέρια επάνω από το κεφάλι» (boost, FINA 2017- 2021). Τόσο σε ατομικές όσο και ομαδικές χορογραφίες, το ύψος του boost στο νερό είναι σημαντικό και θεωρείται βασικό κριτήριο αξιολόγησης. Σκοπός της έρευνας ήταν να εξεταστεί η αξιοπιστία του boost σε διαφορετικές προπονητικές συνθήκες σε αθλήτριες ΚΚ υψηλού επιπέδου. Το δείγμα αποτελείται από 12 αθλήτριες ΚΚ, ηλικίας 20±5 ετών, με προπονητική εμπειρία 10±5 έτη. Οι δοκιμασίες της έρευνας περιλάμβαναν τρία boost με ενδιάμεσο διάλειμμα δέκα δευτερολέπτων, πριν και μετά από χορογραφία διάρκειας τεσσάρων λεπτών η οποία επαναλήφθηκε τέσσερις φορές με διάλλειμα δύο λεπτά ανάμεσα σε κάθε τετράλεπτο (4x4 min). Σκοπός ήταν η εξέταση της αξιοπιστίας των πεταγμάτων σε συνθήκες έντασης και ηρεμίας αντίστοιχα. Υπήρξε βιντεοσκόπηση των πεταγμάτων με κάμερα (Fs= 60Hz, Casio Ex-F1, Japan) που τοποθετήθηκε σταθερά απέναντι από τις αθλήτριες. Δύο ανεξάρτητοι κριτές υπολόγισαν το ύψος του boost, με τη βοήθεια του προγράμματος ανάλυσης εικόνας Kinovea (KINOVEA-manual 09). Χρησιμοποιήθηκαν Ttest για εξαρτημένα δείγματα καθώς και ο συντελεστής συσχέτισης r Pearson με σκοπό την εξέταση στη μεταβολή τους ύψους των πεταγμάτων. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης για να εξεταστεί η μεταβολή στο ύψος μεταξύ των πεταγμάτων πριν και μετά τη χορογραφία. Τα πετάγματα πριν, παρουσίασαν σταδιακή πτώση με Μ.Ο (73,1±6,0,και 73,0±6,1) από το πρώτο μέχρι το τελευταίο παρά τις μικρές διαφορές, σε αντίθεση με τα πετάγματα μετά, τα οποία παρουσίασαν σημαντική άνοδο με Μ.Ο (70,2. ± 5,6 και 70,4±5,6) ανάμεσα στους δύο κριτές αντίστοιχα. Συμπερασματικά, δεν παρουσιάστηκαν διαφορές ανάμεσα στις τιμές των δύο κριτών για τα πετάγματα πριν και μετά τη χορογραφία. Οι μικρές πτώσεις ίσως να οφείλονται στο δείκτη κόπωσης των αθλητριών μετά τη χορογραφία, χωρίς όμως να επηρεάζουν τα αποτελέσματα αξιοπιστίας που εμφάνισαν τα πετάγματα. Λέξεις κλειδιά: Καλλιτεχνική κολύμβηση, αξιοπιστία, boost, Kinovea ΟΧΙ

Η συνεχής εξέλιξη του αθλήματος της Καλαθοσφαίρισης, είναι φανερή μέσα στις δεκαετίες. Έτσι, λοιπόν, σκοπός της εργασίας μας είναι να εμβαθύνει, μέσω της στατιστικής στην εξέλιξη του αθλήματος και να μελετήσει τη διαφορά των επιθετικών ενεργειών στο ΝΒΑ, όπου θεωρείται το κορύφαιο πρωτάθλημα του κόσμου. Σκοπός της μελέτης μας είναι να αποδείξουμε την αλλαγή του αθλήματος με τον τρόπο που κάθε ομάδα επιτυγχάνει πόντους σε σχέση με το παρελθόν. Πιο συγκεκριμένα, μελετώντας τις συνολικές επιθετικές ενέργειες των ομάδων μέσα και έξω από τη γραμμή των τριών πόντων τη σεζόν 2010-11 και 2021-22 θα καταλήξουμε ότι τα σουτ τριών πόντων διαδραματίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην έκβαση ενός αγώνα και στην κατάληξη της πορείας μιας ομάδας σε σχέση με το παρελθόν. Η παρούσα μελέτη έχει ως βασικό στόχο να αποδείξει την αλλαγή στις απαιτήσεις του αθλήματος τόσο στα χαρακτηριστικά των παικτών, όσο και στην επιθετική και αμυντική τακτική των ομάδων. Σημαντικό , εύρημα της μελέτης μας θεωρείται ότι η ενέργειες έξω από τη γραμμή των τριών πόντων μεταξύ των αγωνιστικών περιόδων που μελετήθηκαν, αυξήθηκαν κατά 95%, ενώ παράλληλα και το ποσοστό που καταλαμβάνουν πλέον τα σουτ τριών πόντων στο συνολικό σκορ των ομάδων είχε τη σημαντική αύξηση της τάξεως του 14,3%. Όλα αυτά μας δείχνουν ότι υπάρχει η τάση των πιο επιτυχημένων ομάδων να έχουν μεγαλύτερο ποσοστό ενεργειών έξω από το τρίποντο, δίχως όμως αυτό να αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας. The continuous evolution of the sport of Basketball has been evident throughout the decades. As such, the purpose of this paper is to highlight, using statistical analysis, the evolution of the sport as well as to study the difference seen in the offensive actions in NBA basketball, which is considered the top basketball league worldwide. The aim of the study is to demonstrate the change of the sport by investigating the way each team achieves points compared to the past. More specifically, by studying the total offensive actions of teams both inside and outside the three-point line in the 2010-11 and 2021-22 seasons it will be concluded that the three-point shooting plays a much larger role in the outcome of a game and, as such, in the ranking of a team’s course in relation to the past. Therefore, the main objective of the study is to demonstrate the change of the sport both in the characteristics of the players and in the offensive and defensive tactics of the teams. An important finding of the study is that the actions outside the three-point line between the periods studied increased by 95%, while at the same time the percentage of the three-point shots in the total score of the teams had a significant increase of 14.3%. All the above support that the most successful teams tend to have a greater percentage of actions outside the three-pointer; however, without this being a necessary condition for success.

Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να παρουσιάσει ένα σύνολο μελετών που έχουν διεξαχθεί παγκοσμίως σχετικά με την διατροφή των αθλητών πάλης και συγκεκριμένα με τις μεθόδους που ακολουθούν για την ταχεία απώλεια του βάρους τους προ-αγωνιστικά καθώς και τις επιπτώσεις που φέρει τόσο στην απόδοση όσο και στην ψυχολογία τους. Η διατροφή αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα για την υγεία και την απόδοση των αθλητών, και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους παλαιστές. Στην πάλη, οι αθλητές πρέπει να διατηρούν την κατάλληλη κατηγορία του βάρους τους και να είναι σε καλή σωματική κατάσταση για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των αγώνων. Ωστόσο, η ταχεία απώλεια βάρους μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία και την απόδοση των παλαιστών. Τα συμπεράσματα της παρούσης βιβλιογραφικής ανασκόπησης έδειξαν ότι στις περισσότερες έρευνες όλες οι τεχνικές ταχείας απώλειας βάρους θα επιτρέψουν στους παλαιστές να φτάσουν σε μια συγκεκριμένη κατηγορία βάρους όμως αυτό μπορεί να μην είναι ασφαλές για την μακροπρόθεσμη υγεία του αθλητή. Συνολικά, η διατροφή και η απώλεια βάρους αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για την υγεία και την απόδοση των παλαιστών. Οι παλαιστές πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τις σωστές διατροφικές ανάγκες και να γίνεται σωστή επιλογή υγιεινών τροφίμων καθώς επίσης να λαμβάνουν συμβουλές από επαγγελματίες προπονητές και διατροφολόγους με σκοπό να έχουν μια επιτυχημένη καριέρα στην πάλη και να διατηρήσουν την υγεία τους για την υπόλοιπη ζωή τους. ΟΧΙ

Παρότι οι αθλητικές ομοσπονδίες ως μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί δε λειτουργούν με σκοπό τη δημιουργία του κέρδους, η ικανότητά τους να είναι οικονομικά αποδοτικές συντελεί στην εκπλήρωση του στόχου τους που είναι η ανάπτυξη και η προαγωγή του εκάστοτε αθλήματος. Η ικανότητα των ομοσπονδιών να προσελκύουν οικονομικούς πόρους είναι πολύ σημαντική για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους, συνεπώς η μέτρηση της οικονομικής απόδοσης μιας αθλητικής ομοσπονδίας αποτελεί σημαντικό εργαλείο για τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων του οργανισμού. Οι μελέτες για τη μέτρηση της οικονομικής απόδοσης των αθλητικών ομοσπονδιών είναι ελάχιστες λόγω της δυσκολίας συγκέντρωσης και καταγραφής των απαραίτητων οικονομικών δεδομένων. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανάλυση της διαχρονικής εξέλιξης της οικονομικής απόδοσης της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ) και η σύγκριση με την Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης Ελλάδος (ΟΧΕ). Τα δεδομένα προέρχονται από στοιχεία του ετήσιου οικονομικού απολογισμού και του μητρώου ενεργών σωματείων που παρείχαν η ΕΟΠΕ και η ΟΧΕ για τη χρονική περίοδο 2000-2019 και 2006-2019 αντίστοιχα. Το δείγμα της έρευνας αφορά στη χρονική περίοδο από το 2006 έως και το 2019 όπου εφαρμόστηκε το ειδικό εργαλείο μέτρησης οικονομικής απόδοσης αθλητικής ομοσπονδίας των Winand, Zintz και Scheerer (2012). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι δύο ομοσπονδίες, διαχρονικά, λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά από την κρατική επιχορήγηση με την ΟΧΕ να παραμένει εξαρτημένη από σε μεγαλύτερο βαθμό. Τα έξοδά τους σχεδόν ισοσκελίζονται με τα έσοδα γεγονός που δε δίνει τη δυνατότητα για νέες επενδύσεις σε υπηρεσίες. Αν και η ΕΟΠΕ εμφανίζει μεγαλύτερα εμπορικά έσοδα, είναι ένας τομέας στον οποίο θα μπορούσαν και οι δύο ομοσπονδίες να στοχεύσουν μελλοντικά. Φαίνεται πως δεν αρκεί οι ομοσπονδίες να λειτουργούν συντηρητικά, αλλά θα πρέπει να ακολουθήσουν τις σύγχρονες στρατηγικές αρχές του μάνατζμεντ και μάρκετινγκ για την απεξάρτηση από την κρατική επιχορήγηση μέσω της προσέλκυσης εναλλακτικών πηγών εσόδων. Although sports federations, as non-profit organizations do not serve the purpose of generating profit, their ability to be economically efficient is very important for fulfilling their goal, which is the development and promotion of each sport. Measuring the financial performance of a sports federation is an important tool for determining organizational strategies. Research in the field of financial performance of sports federations is limited due to the difficulty of gathering and registering the necessary financial data. The purpose of this study is to analyze the financial performance of the Hellenic Volleyball Federation and the comparison with the Hellenic Handball Federation. The data collected through the annual financial reports, concern the period 2000-2019 for the Hellenic Volleyball Federation and 2006-2019 for the Hellenic Handball Federation. There was applied a special tool for measuring financial performance of sports federations by Winand, Zintz and Scheerer (2012). According to the results, the two federations, throughout time, depend almost exclusively on public funding, with the Hellenic Handball Federation remaining dependent to a greater extent. Their expenses are almost balanced with the income, which does not allow for new investments. It seems that it is not enough for the federations to operate conservatively, but they should follow the modern strategic principles of management and marketing in order decrease public funding, by attracting alternative sources of income.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να παρουσιάσει την στρατηγική του Φορμαρίσματος και την επίδραση του στις αγωνιστικές επιδόσεις των δρομικών αγωνισμάτων ταχύτητας. Μέσα από τη συγκεκριμένη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας παρατηρήθηκε πως η χρήση του Φορμαρίσματος βελτιώνει τη σωματική και ψυχική κατάσταση του αθλητή. Σε αθλήματα ισχύς, έκρηξης, ταχύτητας, όπως και στους δρόμους μικρών αποστάσεων, αν και δεν υπάρχουν πειραματικά δεδομένα, έχουν υπάρξει κάποια προπονητικά πλάνα όπου έδειξαν πως το Φορμάρισμα επηρεάζει θετικά τις τελικές επιδόσεις. Είναι όμως πολύ σημαντικό στο διάστημα αυτό να γίνει σωστή διαχείριση του όγκου και της έντασης της προπόνησης και ο αθλητής να πραγματοποιήσει τη μέγιστη επίδοση του τη σωστή χρονική στιγμή, δηλαδή την ημέρα του αγώνα. Στις έρευνες που παρατηρήθηκαν η διάρκεια που μπορεί να πραγματοποιηθεί το Φορμάρισμα είναι από 4 έως 28 ημέρες, κάτι το οποίο εξαρτάται από την υπερφόρτωση που έχει δεχθεί ο αθλητής προπονητικά τους προηγούμενους μήνες και κατά πόσο εύκολα θα διαχειριστεί την κόπωση και το προπονητικό στρες. Ο προπονητής μέσα από αυτή την προπονητική μείωση καλείται να διατηρήσει τις προσαρμογές που έχει αποκτήσει ο αθλητής και να τον προετοιμάσει σωματικά και ψυχικά να αποδώσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του στον αγώνα-στόχο. Συμπερασματικά, το Φορμάρισμα είναι μια διαδικασία πολύ σημαντική με θετικά αποτελέσματα που πρέπει να επιλέγεται στην προπονητική και αν χρησιμοποιηθεί σωστά ο αθλητής θα μπορέσει να βελτιστοποιήσει τις επιδόσεις του. όχι

Θέμα της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η διδασκαλία της αντισφαίρισης σε παιδιά ηλικίας 5 έως 10 ετών. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να αναδειχθεί η χρησιμότητα της διδασκαλίας της αντισφαίρισης και η ένταξη του μαθήματος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Πρέπει να αξιολογηθούν τα βασικά χαρακτηριστικά και οι παράγοντες της φυσικής κατάστασης των παιδιών ηλικίας 5 έως 10 ετών για να δουν πώς επιδρά το αγωνιστικό επίπεδο σε αυτές τις ηλικίες και πως μέσα από τη διδασκαλία μπορεί να υπάρξει η ώθηση των παιδιών στο άθλημα της αντισφαίρισης. Αυτό που είναι σημαντικό να αξιολογηθεί είναι τα χαρακτηριστικά όπως το ανάστημα, η σωματική μάζα, το άνοιγμα των χεριών και άλλοι παράγοντες για τη φυσική κατάσταση και την κινητικότητα των παιδιών αυτής της ηλικίας. Με αυτό τον τρόπο θα γίνει μία αξιολόγηση ερευνών που έχουν γίνει στο θέμα της διδασκαλίας της αντισφαίρισης σε παιδιά ηλικίας 5 -10 ετών. NO

Σκοπός της έρευνας ήταν να εξεταστεί αφενός η τάση και αφετέρου ορισμένες παράμετροι και η απόδοση του σερβίς ανά ειδίκευση πετοσφαιριστών/τριών υψηλού επιπέδου. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν οι αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ανδρών και Γυναικών του 2022 (Α=16 αγώνες, Γ= 16 αγώνες). Καταγράφηκαν και αξιολογήθηκαν 5551 ενέργειες σερβίς. Η αξιολόγηση της απόδοσης βασίστηκε στην εξαβάθμια (0-5) κλίμακα των Drikos και συν., 2019; Miskin και συν., 2010; Rocha & Barbanti, 2006. Ο έλεγχος της αξιοπιστίας πραγματοποιήθηκε με την μέθοδο Pearson, ο οποίος έδειξε υψηλό συντελεστή συσχέτισης ενδοατομικά r=0,813-1 και διατομικά r=0,852. Η ανεξαρτησία για τις κατηγορικές μεταβλητές πραγματοποιήθηκε με τον έλεγχο Χ2 και τον ακριβή έλεγχο του Fisher. Το επίπεδο σημαντικότητας για όλες τις μετρήσεις ορίστηκε στο p

H εικόνα σώματος είναι μια έννοια με πολλές διαστάσεις. Κατά βάση είναι τα συναισθήματα, οι αντιλήψεις και οι σκέψεις που έχει το άτομο για τον εαυτό του. Σκοπός της εργασίας είναι να ερευνηθεί η εικόνα σώματος αθλητριών ρυθμικής γυμναστικής εφηβικής ηλικίας και η σχέση μεταξύ εμφάνισης δυσαρέσκειας για την εικόνα του σώματος και δεσμού των αθλητριών με τη μητέρα τους. Στην έρευνα συμμετείχαν 29 αθλήτριες της εθνικής ομάδας της ρυθμικής γυμναστικής, οι οποίες απάντησαν στα ερωτηματολόγια Εικόνας Σώματος για χορεύτριες Κλασσικού & Σύγχρονου χορού (Ανδρουλιδάκη, Ψυχουντάκη, Κουτσούμπα, & Δόντη, 2020) και Ερωτηματολόγιο Γονικού Δεσμού (Parker et al., 1979). Τα σημαντικότερα ευρήματα από την ανάλυση των παραπάνω αποτελεσμάτων βρέθηκε ότι η εικόνα σώματος δεν σχετίζεται σημαντικά με το δεσμό που έχουν με την μητέρα, ότι ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) των αθλητριών φαίνεται να έχει ισχυρή συσχέτιση με την ηλικία τους και ότι η ικανοποίηση των αθλητριών από τη σωματική τους δομή δείχνει να σχετίζεται αρνητικά με την προπονητική ηλικία τους, αλλά και με τον δείκτη μάζας σώματός τους. Από ότι φαίνεται παρότι οι γονείς είναι βασική πηγή επιρροής για τα παιδιά, όταν πρόκειται για αθλητές επιπέδου εθνικής ομάδας είναι πιθανό ο προπονητής και άλλοι παράγοντες να έχουν διαμορφωτικό ρόλο στη καθημερινότητα και τη ζωή τους. The body image is a concept with different dimensions. Basically, it’s the feelings, the perceptions and the thoughts that each person has for themselves. The purpose of the following project is to study the body image of adolescent rhythmic gymnastics female athletes, as well as the relationship between their appearance, resentment for their image and the athlete’s bond with their mothers. The research consisted of 29 female athletes of the rhythmic gymnastics’ National Greek Team, who completed questionnaires about Body Image of dancers of classical and modern dance, and parental bond. The most significant findings of the above results’ analysis, showed that body image doesn’t notably relate to the relationship with the mother. The Body Mass Index (BMI) seems to relate to the age of the athletes. However, their satisfaction with their own physical structure, shows to be related negatively with the time period of them being athletes, and with the body image index as well. Evidently, even though it’s the parents that are supposed to have the biggest influence on their children when it comes to high level athletes, it is very common for the coach and other different factors to play an informative role to the athletes’ lives.

Οι αθλητικές ρίψεις είναι αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού, τα οποία είναι η σφαιροβολία, η σφυροβολία, η δισκοβολία, ο ακοντισμός και εντάσσονται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων. Για την βελτίωση της επίδοσης, οι αθλητές των ρίψεων ακολουθούν ένα πρόγραμμα προπόνησης βασισμένο στη θεωρία του περιοδισμού, η οποία διαιρεί το έτος σε μικρότερες περιόδους και φάσεις, ώστε ο όγκος, η ένταση και το είδος της επιβάρυνσης να ταξινομηθούν στις περιόδους με τον πιο ιδανικό τρόπο. Επίσης, σημαντικό ρόλο στην επίτευξη μίας ριπτικής επίδοσης παίζουν τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των αθλητών, αλλά και οι βιομηχανικοί παράγοντες, όπως είναι η ταχύτητα, η γωνία και το ύψος απελευθέρωσης του ριπτικού αντικειμένου. Ακόμα, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ ορισμένων παραγόντων, όπως η μυϊκή δύναμη, η μυϊκή ισχύς και η αρχιτεκτονική δομή του μυός, με την ριπτική επίδοση. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να καταγράψει τις αλλαγές που συμβαίνουν στα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της δομής του έξω πλατύ μηριαίου μυός κατά τη διάρκεια ενός προπονητικού έτους. Στην συγκεκριμένη εργασία, συμμετείχαν δώδεκα αθλητές υψηλού επιπέδου και των τεσσάρων ριπτικών αγωνισμάτων, οι οποίοι αξιολογήθηκαν στην αρχιτεκτονική δομή του έξω πλατύ μηριαίου μυός στην προπαρασκευαστική περίοδο: φάση 1 (Τ1) και 2 (Τ2) και στη φάση 3 (Τ3) της αγωνιστικής περιόδου, τους μήνες Δεκέμβριο-Μάρτιο και Ιούλιο, αντίστοιχα. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι το πάχος του μυός αυξήθηκε κατά 4,45% (p=0,018) μεταξύ των περιόδων Τ1-Τ2, ενώ μεταξύ Τ2-Τ3 μειώθηκε κατά 6,14% (p=0,013). Επιπλέον, από την πρώτη έως την τελευταία μέτρηση μειώθηκε το πάχος του έξω πλατύ μηριαίου μυός κατά 2,14% (p=0,052). Σύμφωνα με τη θεωρία του περιοδισμού (L.P. Matveyev 1965), τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται να δικαιολογούνται, καθώς ο όγκος της επιβάρυνσης είναι αυξημένος κατά την προπαρασκευαστική περίοδο, ενώ στην αγωνιστική μειώνεται αρκετά. ΟΧΙ

Η συγκεκριμένη πτυχιακή αποσκοπεί να εξετάσει την καρδιοαναπνευστική αντοχή – αερόβιο και αναερόβιο κατώφλι σε ποδοσφαιριστές ημι-επαγγελματικού επιπέδου, καθώς και αν το ηλικιακό επίπεδο των παικτών επιδρά σε αυτήν σημαντικά. Για την διεξαγωγή της έρευνας, πραγματοποιήθηκαν εργομετρικές μετρήσεις της καρδιοαναπνευστικής αντοχής σε ημιεπαγγελματίες ποδοσφαιριστές (n=21), που επιμερίστηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με την ηλικία. Στην αρχική ομάδα εντάχθηκαν όσοι ποδοσφαιριστές ήταν μικρότεροι από την ηλικία των 22 ετών (n=10), ύψους 180.3 ± 5.68 cm και με μέσο όρο λίπους (%) 8.93 ± 1.68%. Η άλλη ομάδα αποτελούνταν με ποδοσφαιριστές 22 χρόνων και άνω (n=11), ύψους 178.6 ± 6.9 cm και σωματικού λίπους 9.44 ± 2.13%. Οι μεταβλητές καρδιοαναπνευστικής αντοχής που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου, η ταχύτητα στην Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου, η Μέγιστη Καρδιακή Συχνότητα, η Ταχύτητα στο αναερόβιο κατώφλι, η Καρδιακή Συχνότητα στο αναερόβιο κατώφλι, η Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου στο αναερόβιο κατώφλι και η Μέγιστη Καρδιακή Συχνότητα στο αναερόβιο κατώφλι. Στη μέτρηση της πρόσληψης οξυγόνου και της καρδιακής συχνότητας χρησιμοποιήθηκε ένα δαπεδοεργόμετρο και μια ζώνη θώρακα, επίσης για τον προσδιορισμό του αναερόβιου κατωφλιού χρησιμοποιήθηκαν δύο κριτήρια. Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε με δείκτες της περιγραφικής στατιστικής. Τέτοιοι είναι ο μέσος όρος (ΜΟ) και η τυπική απόκλιση (ΤΑ). Παράλληλα, για τη σύγκριση των ανεξάρτητων μεταβλητών, δηλαδή των δύο ηλικιακών γκρουπ πραγματοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης (ANOVA) και το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στo p0.05). Συμπερασματικά, φαίνεται πως η ηλικία δεν επηρεάζει την καρδιοαναπνευστική αντοχή των ποδοσφαιριστών στο ημι-επαγγελματικό επίπεδο. Τα αποτελέσματα δίνουν σημαντικές πληροφορίες τις οποίες πρέπει να λάβουν υπόψη οι προπονητές. The aim of this dissertation is to investigate cardiorespiratory endurance - aerobic and anaerobic threshold in semi-professional footballers, as well as whether it is influenced by an age factor. For the implementation of the research, ergometric test of cardiorespiratory endurance was performed on semi-professional soccer players (n = 21), who were divided into two age groups. The first group included those players who were younger than 22 years old (n = 10), height 180.3 ± 5.68 cm and with an average fat percentage of 8.93. 1.68%. The second group consisted of players 22 years and older (n = 11), height 178.6 ± 6.9 cm and body fat 9.44 ± 2.13%. The cardiorespiratory endurance variables used were Maximum Oxygen Intake (VO2max), Velocity at Maximum Oxygen Intake (vVO2max), Maximum Heart Rate (Puls_max), Velocity at anaerobic threshold, pulse threshold (pulse threshold), Maximum Oxygen Intake at the Anaerobic Threshold (AK_VO2MAX_F) and Maximum Heart Rate at the Anaerobic Threshold (AK-PULSMAX-F). A floor ergometer and a chest band were used to measure oxygen uptake and heart rate, and two criteria were used to determine the anaerobic threshold. The data obtained from the ergometric test were statistically processed first on an Excel sheet and then with the statistical processing program SPSS 26. In the analysis descriptive statistical indicators such as mean (MO) and standard deviation (TA) were used, while for comparison of independent variables (two age groups) the analysis of variance (ANOVA) was used. The significance level was set at p

Στην παρούσα έρευνα, σκοπός ήταν η μελέτη και παρατήρηση της οξυγόνωσης του γαστροκνημίου μυός του κάτω άκρου κατά τη διάρκεια ισομετρικής συστολής μέχρι εξάντλησης. Για τις ανάγκες της έρευνας, αναλύθηκε αρχικά η ανατομία των σκελετικών μυών με έμφαση στο γαστροκνήμιο μυ. Στην συνέχεια περιγράφηκαν φυσιολογικές και εργοφυσιολογικές λειτουργίες που σχετίζονται με την μυϊκή οξυγόνωση, όπως ο μηχανισμός μυϊκής συστολής, ο μυϊκός κάματος και η οξυγόνωση κατά την άσκηση. Οι μετρήσεις έγιναν με το μηχάνημα Nirs Invos και συμμετείχαν εθελοντικά 10 αθλητές (5 γυναίκες και 5 άνδρες) ηλικίας 20-24 ετών. Για την στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε η δοκιμασία τ και repeated measurement ΑΝΟVA μέσω του στατιστικού πακέτου SPSS 28.0. Το πείραμα έδειξε ότι κατά την ισομετρική σύσπαση του γαστροκνημίου μυός μειώνεται σημαντικά η αιμάτωση κατά τα πρώτα δευτερόλεπτα της συστολής και στη συνέχεια παραμένει στα ίδια επίπεδα μέχρι να κοπωθεί πλήρως ο μυς. Επίσης σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε στην οξυγόνωση μεταξύ των δύο άκρων, υπέρ της αριστερής γαστροκνημίας, η οποία διαφορά παρέμεινε σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμασίας. ΟΧΙ

Οι γνώσεις σε θέματα διατροφής είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας της διατροφικής συμπεριφοράς. Είναι γνωστό ότι οι διατροφικές συνήθειες επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την αθλητική απόδοση. Η απόκτηση των κατάλληλων γνώσεων σε θέματα διατροφής, κρίνεται αναγκαία τόσο για τους προπονητές, όσο και για τους ίδιους τους αθλητές. Τα προγράμματα διατροφής πρέπει να στοχεύουν στην βελτιστοποίηση των επιδόσεων κάθε αθλητή σε συνδυασμό με την διατήρηση της υγείας και ευεξίας του. Η παρούσα πτυχιακή εργασία στοχεύει στην εξέταση των γνώσεων αθλητριών και προπονητών πετοσφαίρισης υψηλού επιπέδου σε θέματα διατροφής. Στη συγκεκριμένη έρευνα συμμετείχαν 53 αθλήτριες ηλικίας 23,5±2 ετών και 12 προπονητές-τριες ηλικίας 45,9±6 ετών που αγωνίζονταν σε ομάδες πετοσφαίρισης της Α1, της Α2 και της Pre League κατηγορίας. Η αθλητική ηλικία των παικτριών ήταν 11,2±2,8 έτη και η προπονητική ηλικία των προπονητών ήταν 12,7±3,5 έτη. Το ερωτηματολόγιο που δόθηκε στις αθλήτριες και στους προπονητές (Abridged Nutrition for Sport Knowledge Questionnaire, ANSKQ) είναι έγκυρο και αξιόπιστο και βασίστηκε στις τρέχουσες συστάσεις αθλητικής διατροφής. Αποτελείται από 11 ερωτήσεις σχετικές με γνώσεις διατροφής και από 24 ερωτήσεις που αφορούν γνώσεις αθλητικής διατροφής. Το ερωτηματολόγιο διανεμήθηκε σε ώρες προπόνησης και συμπληρώθηκε παρουσία της ερευνήτριας. Τα αποτελέσματα της παρούσας ερευνητικής εργασίας δείχνουν ότι τόσο οι αθλήτριες όσο και οι προπονητές έχουν ελλείψεις γνώσεων σε βασικά θέματα διατροφής, καθώς το 57,7% των αθλητριών και το 60,5% των προπονητών απάντησαν σωστά στο ερωτηματολόγιο διατροφής που κλήθηκαν να συμπληρώσουν. Παρόμοια αποτελέσματα συναντώνται και σε άλλες αντίστοιχες έρευνες στη βιβλιογραφία. Επομένως, κρίνεται αναγκαία η ενίσχυση των γνώσεων διατροφής αθλητριών και προπονητών, ώστε, σε συνδυασμό με τα κατάλληλα προπονητικά ερεθίσματα, να επιτυγχάνονται τα καλυτέρα δυνατά αποτελέσματα στην απόδοση και στην υγεία. ΟΧΙ

Η μυϊκή λειτουργία συνδέεται στενά με την αρχιτεκτονική, τη μορφολογία και τις ιδιότητες της μυοτενόντιας μονάδας (ΜΤΜ). Είναι επαρκώς τεκμηριωμένο ότι η ελαστική συμπεριφορά και η αυξημένη μηχανική αντοχή των τενόντων τους επιτρέπει να μεταφέρουν και να μεταδίδουν αποτελεσματικά την παραγόμενη μυϊκή δύναμη. Πρόσφατα, η μελέτη των προσαρμογών της ΜΤΜ λόγω συστηματικής φόρτισης ή καταπόνησης μέσω της άσκησης/προπόνησης εστιάζεται στις αποκρίσεις καθώς και στη χρονική πορεία αυτών σε νεαρά άτομα. Σκοπός της μελέτης υπήρξε η διερεύνηση των προσαρμογών μυών και τενόντων λόγω συστηματικής φόρτισης και η σχέση τους με την μυϊκή λειτουργία. Δευτερεύων σκοπός αποτέλεσε η εξέταση της επίδρασης βιολογικών (ηλικία) και εξωγενών παραγόντων (άσκηση) στις φυσιολογικές (μορφολογία, δομή) και μηχανικές ιδιότητες της ΜΤΜ. Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση μελετών δημοσιευμένων στην Αγγλική γλώσσα στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων PubMed μεταξύ Ιουνίου 2021 και Ιανουαρίου 2022 με τις ακόλουθες λέξεις κλειδιά: muscle, tendon, maturity, adaptation, adolescence, youth, athletes, mechanical loading, training. Από το σύνολο των σχετικών επιλεγμένων μελετών, διεξάχθηκε ποιοτική ανάλυση σε 16 μελέτες παρέμβασης που εξέτασαν την επίδραση του μεγέθους παραμόρφωσης σε συνάρτηση των χαρακτηριστικών του ερεθίσματος καταπόνησης (δηλ., όγκος, ρυθμός, διάρκεια και κύκλος καταπόνησης) στα μηχανικά χαρακτηριστικά και στις υλικές ιδιότητες της ΜΤΜ. Το συνολικό δείγμα περιλάμβανε 430 συμμετέχοντες (279 άτομα ≤18 ετών - 112 άτομα >18 ετών) και εξετάστηκαν 510 επιγονατιδικοί και 419 αχίλλειοι τένοντες. Εξ’αυτών, 43 ανθρώπινοι τένοντες είχαν απομονωθεί από τη ΜΤΜ τους ενώ 24 τένοντες προέρχονταν από τα κάτω άκρα λαγών. Τα αποτελέσματα της ποιοτικής ανάλυσης έδειξαν ότι προκειμένου να υπάρξουν θετικές προσαρμοστικές αποκρίσεις της ΜΤΜ απαιτείται μηχανικό ερέθισμα με: α) υψηλό μέγεθος καταπόνησης/παραμόρφωσης (4.5-6.5%), αντίστοιχο έντασης ≥85% μιας μέγιστης εκούσιας ισομετρικής συστολής ανεξαρτήτως του είδους μυϊκής συστολής (έκκεντρη, ισομετρική, σύγκεντρη), β) ο όγκος καταπόνησης να είναι 3 δευτερόλεπτα επιμήκυνσης-φόρτισης με 3 δευτερόλεπτα χαλάρωσης για 5 σειρές των 4 επαναλήψεων για τουλάχιστον 3 μήνες, γ) επαναλαμβανόμενα φορτία μεγαλύτερης διάρκειας καταπόνησης συγκριτικά με συνεχώς διατηρούμενα φορτία. Σε αυτό το προτεινόμενο παρεμβατικό σχήμα συνίσταται περίοδο εξοικείωσης των 2 συνεδριών/εβδομάδα και στη συνέχεια η συχνότητα προπόνησης να ανέρχεται στις 4 φορές/εβδομάδα. Φάνηκε επίσης ότι οι θετικές προσαρμογές στη λειτουργία της ΜΤΜ λόγω συστηματικής μηχανικής φόρτισης διαφέρουν μεταξύ νεαρών και ενήλικων ατόμων. Συγκεκριμένα, κατά την παιδική ηλικία, η προπόνηση των τενόντων χρειάζεται μεταβλητό όγκο και ρυθμό καταπόνησης για να υπάρξουν προσαρμογές στη τενόντια σκληρότητα ενώ κατά το τέλος της εφηβείας παρατηρείται σαφή υπερτροφία του τένοντα, η οποία οδηγεί σε αύξηση της σκληρότητας, μείωση της παραμόρφωσης και σε μηχανική ενδυνάμωση αυτού. Σημαντικές διαφορές αναδείχθηκαν επίσης σχετικά με την χρονική πορεία των προσαρμογών της ΜΤΜ στη μηχανική φόρτιση σε άτομα κατά την περίοδο της ωρίμανσής τους συγκριτικά με ενήλικα άτομα λόγω της συστηματικής προπόνησης, και οι οποίες προτείνουν ανισορροπίες μεταξύ της μυϊκής δύναμης και της μηχανικής αντοχής του τένοντα ικανές να θέσουν τα νεαρά αναπτυσσόμενα άτομα σε κίνδυνο τραυματισμού υπέρχρησης. Οι παρατηρούμενες διαφορετικές προσαρμοστικές αποκρίσεις της ΜΤΜ βρέθηκαν ανεξάρτητα από το φύλο και τις ανθρωπομετρικές διαφορές. Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη παρέχει πρόσφατες ερευνητικές ενδείξεις σχετικά με τους μηχανισμούς προσαρμογής της ΜΤΜ καθώς και την χρονική πορεία αυτών σε συστηματικά μηχανικά ερεθίσματα ή φορτία σε νεαρά κυρίως άτομα. Τα αποτελέσματα της μελέτης δύνανται να συνεισφέρουν στην καλύτερη σχεδίαση και εφαρμογή προγραμμάτων προπόνησης της ΜΤΜ σε άτομα νεαρών ηλικιών από προπονητές και καθηγητές Φ.Α. προκειμένου να προκληθούν οι βέλτιστες ισορροπημένες προσαρμογές μεταξύ μυός και τένοντα και να προληφθούν τραυματισμοί. Muscle function is closely related to the architecture, morphology and properties of the musculotendinous unit (MTU). It is well established that the elastic behavior and the increased mechanical tolerance of tendons allows them to efficiently transfer and transmit the generated muscle force. Recently, the study of MTU adaptations due to systematic loading or strain via exercise/training focuses on the responses as well as the time course of these responses in young subjects. The aim of this study was to investigate muscle and tendon adaptations due to systematic loading and their relationship with muscle function. A secondary purpose was the investigation of the effect of biological (age) and extrinsic factors (exercise) on the physiological (morphology, structure) and mechanical properties of the MTU. A literature search of studies published in English in the electronic database PubMed was conducted between June 2021 and January 2022 with the following keywords: muscle, tendon, maturity, adaptation, adolescence, youth, athletes, mechanical loading, training. From the pool of relevant selected studies, a qualitative analysis was performed on 16 training-related studies that examined the effect of strain magnitude as a function of loading stimulus characteristics (i.e., loading volume, rate, duration and cycle) on the mechanical characteristics and material properties of the MTU. The total sample included 430 participants (279 subjects aged ≤18 years old - 112 subjects aged >18 years old) and 510 patellar and 419 Achilles healthy tendons were examined. Of these, 43 human tendons were isolated from their MTU, while 24 tendons were derived from the lower extremities of rabbits. The results of the qualitative analysis showed that in order to achieve positive adaptive responses of the MTU, a mechanical stimulus is required with: a) high magnitude of strain/deformation (4.5-6.5%), equivalent to an intensity ≥85% of a maximal voluntary isometric contraction regardless of muscle contraction type (eccentric, isometric, concentric), b) loading volume needs to be 3 seconds of tensile elongation-loading with 3 seconds of relaxation for 5 sets of 4 repetitions for at least 3 months, c) repetitive loads of longer loading duration compared to continuously maintained loads. In this proposed training regimen, familiarization period of 2 sessions/week is recommended and a subsequent training frequency of 4 sessions/week. The positive adaptations in MTU function due to systematic loading were also found to differ between young and adult subjects. Specifically, during childhood, tendon training needs variable loading volume and strain rate in order to induce adaptations in tendon stiffness, while towards the end of adolescence a clear hypertrophy of the tendon can be observed, which leads to an increased stiffness, a decreased deformation and a mechanical strengthening of the tendon. Significant differences were also seen regarding the time course of MTU adaptations to mechanical loading in subjects in their maturation period compared to adults as a result of systematic training. These time-related adaptations indicate imbalances between muscle strength and tendon tolerance capable of putting young growing subjects at risk of overuse injury. The observed differential adaptive responses of the MTU were found regardless of gender and anthropometric differences. In conclusion, the present study provides recent research evidence on the mechanisms of MTU adaptation and the time course of these to systemic mechanical stimuli or loads in young subjects mostly. The results of this study may contribute to a better design and implementation of MTU training regimens in young individuals by coaches and PE teachers in order to induce optimal balanced adaptations between muscle and tendon and prevent injuries.

Η παρούσα πτυχιακή εργασία εστιάζει στην καλαθοσφαίριση με μαξίδιο και παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη ανάλυση των ψυχοφυσιολογικών παραμέτρων, των κανονισμών, των τεχνικών δεξιοτήτων και της τακτικής του αθλήματος. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες αποτελούνται από την πλειονότητα των αθλημάτων των Ολυμπιακών Αγώνων, με την διαφορά ότι απαραρτίζονται από αθλητές με κινητική, νοητική ή οπτική αναπηρία, για τον λόγο αυτό υπάρχουν κάποιες μετατροπές στους κανονισμούς, στις τεχνικές και στις τακτικές κάθε αθλήματος λόγω των ιδιαιτεροτήτων. Παρατηρούνται αρκετές ομοιότητες μεταξύ της Παραολυμπιακής Καλαθοσφαίρισης και την Ολυμπιακής Καλαθοσφαίρισης, ως προς την εκτέλεση των τεχνικών δεξιοτήτων, των τακτικών προσεγγίσεων αλλά και της φυσικής κατάστασης. Αναφέρονται έρευνες όπου αναλύουν την συνεργασία του pick and roll στην Ολυμπιακή Καλαθοσφαίριση ως προς την αποτελεσματικότητα της συνεργασίας, την επιλογή των αθλητών κατά την συνεργασία αλλά και την αμυντική αποτελεσματικότητα. Παρακάτω παρουσιάζονται έρευνες όπου συγκρίνουν την Παραολυμπιακή με την Ολυμπιακή Καλαθοσφαίριση Επιπλέον, παρουσιάζονται ερευνητικές μελέτες σχετικά με τη χρήση του pick n roll στην Καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο και συγκρίνονται η Ολυμπιακή και Παραολυμπιακή καλαθοσφαίριση, όπου παρατηρείται ότι υπερτερούν οι αθλητές της Παραολυμπιακής Καλαθοσφαίρισης στους ψυχολογικούς παράγοντες αλλά και στην τεχνική κατάρτιση, καθώς επίσης σημειώνεται υψηλή επίδοση στις φυσιολογικές παραμέτρους. Στην συνέχεια αναπτύσσεται η μέθοδος της βιντεοανάλυσης ως προς τον ορισμό της, τα δεδομένα που συλλέγονται αλλά και την σημασία της και την επιδραστικότητά της στον αθλητισμό και ειδικότερα στην Καλαθοσφαίριση. Η χρησιμότητα της ανάλυσης είναι η περισυλλογή σημαντικών γεγονότων κατά την διάρκεια του αγωνίσματος προκειμένου να σημειωθούν λάθη, στατιστικά και κινήσεις αθλητών και προπονητών, προκείμενου να διορθωθούν ή να προστεθούν καταστάσεις για την προοδευτικότητα του ατόμου, της ομάδας αλλά και του αθλήματος. Τέλος, παρουσιάζονται τα συνολικά στατιστικά αποτελέσματα των ομάδων που συμμετείχαν στην διοργάνωση αλλά και μεμονωμένα τα στατιστικά της Εθνικής Ελλάδος. Παρατηρώντας τα δεδομένα, αναλυθήκαν τα αποτελέσματα δημιουργώντας ένα πόρισμα για την αιτιολογία των ποσοστών των στατιστικών δεδομένων αλλά και για την εξέλιξη του αθλήματος της Παραολυμπιακής Καλαθοσφαίρισης. This thesis focuses on wheelchair basketball and presents a comprehensive analysis of the psychophysiological parameters, regulations, technical skills and tactics of the sport. The Paralympic Games consist of the majority of the sports of the Olympic Games, with the difference that they are composed of athletes with motor, mental or visual disabilities, for this reason there are some changes in the regulations, techniques and tactics of each sport due to the specificities. There are several similarities between Paralympic Basketball and Olympic Basketball, in terms of execution of technical skills, tactical approaches and physical condition. Researches are mentioned where they analyze the cooperation of the pick and roll in Olympic Basketball in terms of the effectiveness of the cooperation, the choice of the athletes during the cooperation and also the defensive efficiency. Below are research studies comparing Paralympic and Olympic Basketball In addition, research studies are presented on the use of pick n roll in Wheelchair Basketball and Olympic and Paralympic basketball are compared, where it is observed that Paralympic Basketball athletes are superior in psychological factors as well in technical training, as well as a high performance in physiological parameters. Then the method of video analysis is developed in terms of its definition, the data collected but also its importance and its effectiveness in sports and especially in Basketball. The usefulness of the analysis is the collection of important events during the competition in order to note mistakes, statistics and movements of athletes and coaches, in order to correct or add situations for the progressiveness of the individual, the team and the sport. Finally, the overall statistical results of the teams that participated in the event are presented, as well as the individual statistics of the Greek National Team. By observing the data, the results were analyzed creating a conclusion for the rationale of the percentages of the statistical data and also for the development of the sport of Paralympic Basketball.

Στόχος της έρευνας ήταν να δούμε αν υπάρχει συσχέτιση αναμεσά στην πρόσληψη πρωτεϊνών και την δύναμη σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, καθώς λόγω των προσαρμογών που κάνουν στο διαιτολόγιο τους αυτά τα άτομα διαταράσσεται η πρόσληψη πρωτεϊνών. Το δείγμα ήταν ασθενείς που έπασχαν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (μη ινσουλινοεξαρτώμενα άτομα, n=8, ηλικίας 67± 6 ετών ύψος 162 ± 10εκ, 75 ± 16 kg,). Οι δοκιμασίες πραγματοποιήθηκαν 1 φορά κάθε 3 συνεχόμενους μήνες και περιλάμβαναν τη δύναμη κατά την έκταση του γόνατος και δύναμη χειρολαβής. Η καταγραφή της διατροφής πραγματοποιούνταν για 3 μέρες (μια από αυτές Σάββατο ή Κυριακή). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρχε συσχέτιση αναμεσά στην πρόσληψη πρωτεϊνών με την παραγωγή δύναμης στο τεστ έκτασης γόνατος (p

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν έναν κορυφαίο αθλητικό θεσμό και ταυτόχρονα ένα σταυροδρόμι συνάντησης των πολιτισμών, με ξεκάθαρο το μήνυμα της ειρήνης και της συναδέλφωσης μέσω του αθλητισμού. Η μακραίωνη ιστορική παρουσία των Ολυμπιακών Αγώνων και η πορεία τους στη σύγχρονη εποχή αποτελεί πεδίο μελέτης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μεγάλη αξία στη διερεύνηση της απαρχής, της διαμόρφωσης και της εξέλιξής τους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εξέταση κάθε τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων από την εποχή της αναβίωσής τους στην Αθήνα το 1896, μέχρι και το Τόκυο 2020 (2021). Μέσα από τη διερεύνηση του συνόλου των τελετών θα διαπιστωθεί αν υπάρχουν βασικά και παγιωμένα χαρακτηριστικά ή διαφοροποιήσεις – ως προς το περιεχόμενο, τον τρόπο εκτέλεσης και προβολής – καθώς και τυχόν εννοιολογικές προεκτάσεις. Η τελετή έναρξης θεωρείται η μεγαλύτερη γιορτή όπου αθλητές και αθλήτριες, προπονητές, πολιτικοί, θεατές από όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης συναντιούνται στον ίδιο τόπο, χωρίς να γνωρίζουν ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Μια ποικιλία γλωσσών, συνηθειών και εκφράσεων, τρόπων ζωής συνυπάρχουν αρμονικά σε ένα στάδιο, με κοινή γλώσσα εκείνη του «αθλητικού πολιτισμού». Μέσα από ένα φαντασμαγορικό θέαμα ανάδειξης της πολιτισμικής κληρονομιάς, της ιστορίας, των ηθών και της μοναδικότητας κάθε χώρας, περνούν μηνύματα με επίκεντρο τον άνθρωπο, αναδεικνύοντας αξίες όπως η αλληλεγγύη, ο σεβασμός και η παγκόσμια ειρήνη. Όχι

Στην παρούσα εργασία κύριο μέλημα είναι να γίνει μία αναλυτική περιγραφή κατά βάση των αρχών της αθλητικής διατροφής πριν και μετά τον αγώνα της καλαθοσφαίρισης. Προτού περιγραφούν οι αρχές αυτές, το πρώτο κεφάλαιο αφιερώθηκε στην άρρηκτη σχέση μεταξύ αθλητισμού και υγείας. Τον ορισμό και το διαχωρισμό της άσκησης με την άθληση και την προπόνηση. Τέλος θα πραγματοποιηθεί μία βαθύτερη επαφή στον τομέα της καλαθοσφαίρισης και τα οφέλη της στον οργανισμό του αθλητή. Μετέπειτα στο δεύτερο κεφάλαιο θα διερευνηθούν οι ανάγκες και οι ενεργειακές απαιτήσεις των αθλητών της καλαθοσφαίρισης σε μακροθρεπτικά συστατικά, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη, βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία, βιταμίνη D, υγρά και ηλεκτρολύτες. Ακόμα θα γίνει αναφορά και στις βλαβερές συνέπειες υπερκατανάλωσης των στοιχείων αυτών. Τελειώνοντας στο τρίτο κεφάλαιο θα αναφερθούν οι βασικές αρχές της διατροφής πριν, κατά τη διάρκεια και μετά του αγώνα, δηλαδή θα γίνει μία περιγραφική ανάλυση της διατροφής πριν από τον αγώνα, συμβουλές κατά τον αγώνα αλλά και μετάπειτα αυτού. Το τελευταίο υποκεφάλαιο είναι εστιασμένο στην γενική διατροφή των αθλητών της καλαθοσφάιρησης ΟΧΙ

Ο ελληνικός παραδοσιακός χορός αποτελεί αναπόσπαστο φαινόμενο όλων των κοινωνιών και δίνει ταυτότητα στον κάθε τόπο σε συνδυασμό με τα ήθη και τα έθιμά του. Το ίδιο συμβαίνει και στο χωριό του Πραστού Αρκαδίας όπου η χορευτική του παράδοση συνοδεύει τους κατοίκους του στο πέρασμα των χρόνων μέχρι σήμερα. Στην πορεία του χρόνου, χωρίς άλλο, οι χορευτικές αυτές παραδόσεις μετασχηματίζονται ανάλογα με τις εκάστοτε κοινωνικο-πολιτισμικές και άλλες συνθήκες γνωρίζοντας ποικίλες υπάρξεις. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη του μετασχηματισμού της μουσικοχορευτικής παράδοσης του Πραστού Αρκαδίας κατά το χρονικό διάστημα 1940-2020 στο πλαίσιο της «πρώτης» και «δεύτερης» ύπαρξης του χορού. Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε εθνογραφική έρευνα. Για τη συλλογή των δεδομένων έγινε χρήση πρωτογενών και δευτερογενών πηγών. Για την καταγραφή και την ανάλυση των χορών χρησιμοποιήθηκε το σημειογραφικό σύστημα Labanotation και η δομικό-μορφολογική μέθοδος, ενώ η ερμηνεία των δεδομένων στηρίχθηκε στο μοντέλο της «πρώτης» και «δεύτερης» ύπαρξης του χορού. Από την ανάλυση των δεδομένων, αναδείχθηκαν δύο περίοδοι, η 1η (1940-1965) και η 2η (1965-2020), οι οποίες αντιστοιχούν στην «πρώτη» και «δεύτερη» ύπαρξη του χορού. Το χρονικό ορόσημο των δύο περιόδων τοποθετείται το 1965 λόγω των μετακινήσεων των κατοίκων προς άλλα πεδινά μέρη και της σταδιακής πλήρους ερήμωσης του χωριού, αλλά και λόγω των έντονων επιρροών που δέχθηκε από εκεί και μετά ο χορός. Όσον αφορά το χορευτικό ρεπερτόριο του Πραστού και, συγκεκριμένα, τους χορούς Καλαματιανό, Συρτό, Τσάμικο, Τρίο και Τσακώνικο, διαπιστώθηκε ότι παρουσιάζονται μετασχηματισμοί των χορευτικών τους μορφών στο πλαίσιο της «δεύτερης» ύπαρξης κυρίως σε ότι αφορά το χορευτικό τους ύφος. Greek traditional dance is an integral phenomenon of all societies and gives identity to each place in combination with its customs and manners. The same thing happens in the village of Prastos in Arcadia, where its dancing tradition accompanies its inhabitants over the years until today. In the course of time, without any other, these dance traditions are transformed depending on the socio-cultural and other conditions, knowing various existences. The aim of this paper is the study of the transformation of the music-dance tradition of Prastos Arcadia during the period 1940-2020 in the context of the "first" and "second" existence of the dance. For this aim, an ethnographic dance research was carried out. Primary and secondary sources were used to collect the data. The Labanotation notation system and the structural-morphological method were used to record and analyze the dances, while the interpretation of the data was based on the model of the "first" and "second" existence of the dance. From the analysis of the data, two periods emerged, the 1st (1940-1965) and the 2nd (1965-2020), which correspond to the "first" and "second" existence of the dance. The landmark of the two periods is placed in 1965 due to the movements of the inhabitants to other lowland places and the gradual complete desolation of the village, but also due to the intense influences that the dance received from then on. Regarding the dance repertoire of Prastos and, specifically, the Kalamatiano, Syrto, Tsamiko, Trio and Tsakoniko dances, it was found that transformations of their dance forms are presented in the context of the "second" existence, mainly in terms of their dance style.

Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της πιθανής επίδρασης ενός προγράμματος δυναμικής σταθεροποίησης στην ισορροπία και αλτική ικανότητα νεαρών αθλητών καλαθοσφαίρισης. Εννέα προέφηβοι αθλητές καλαθοσφαίρισης (ηλικίας 12.1±0.7 ετών, μάζας 52.4±17.9 κιλών, αναστήματος 158.1±10.1 εκατοστών) με προπονητική εμπειρία 3.3±1.4 ετών ακολούθησαν ένα πρόγραμμα παρέμβασης δυναμικής σταθεροποίησης διάρκειας 8 εβδομάδων, συχνότητας δύο φορές/εβδ και διάρκειας 20 λεπτών/συνεδρία. Η παρέμβαση διεξάγονταν πριν το κύριο μέρος της τυπικής προπόνησης καλαθοσφαίρισης και μετά από μια τυποποιημένη προθέρμανση, ενώ μεταξύ των συνεδριών παρεμβάλλονταν διάστημα 48 ωρών προκειμένου να εξασφαλιστεί πλήρη αποκατάσταση των συμμετεχόντων. Η παρέμβαση αποτελούνταν από ασκήσεις στατικών και δυναμικών στηρίξεων χωρίς αλλά και με περιορισμό της όρασης καθώς και από αλτικές ασκήσεις, ενώ βασίστηκε σε προοδευτική αύξηση της δυσκολίας μεταξύ των 4 πρώτων και 4 επόμενων εβδομάδων της παρέμβασης σε σχέση με τις απαιτήσεις για έλεγχο της όρθιας στάσης σώματος, της κατεύθυνσης μετατόπισης και της ταχύτητας εκτέλεσης των ασκήσεων. Πριν (ΑΡΧ) και µετά (ΤΕΛ) την παρέμβαση αξιολογήθηκαν με τυχαιοποιημένη σειρά: α) η ικανότητα στατικής ισορροπίας με τις δοκιμασίες της διποδικής και μονοποδικής στήριξης για αμφότερα τα κάτω άκρα με 2 προσπάθειες ανά συνθήκη στήριξης και σε 2 συνθήκες οπτικής πληροφορίας (ανοικτά (ΑΜ) - κλειστά μάτια (ΚΜ)) και διάρκειας δοκιμασίας 20 και 15 δευτερολέπτων αντίστοιχα, β) η ικανότητα δυναμικής ισορροπίας με τη δοκιμασία των πρόσθιων ορίων σταθερότητας, και γ) η κατακόρυφη αλτική ικανότητα με τις δοκιμασίες αλμάτων τύπου CMJ και SJ. Για όλες τις δοκιμασίες χρησιμοποιήθηκε προσαρμοσμένη μονοαξονική πλατφόρμα ισορροπίας (Wii Biovision, Fs=1000 HZ) για την καταγραφή των δεδομένων του Κέντρου Πίεσης (ΚΠ) και της κατακόρυφης δύναμης. Η απόδοση στη στατική ισορροπία προσδιορίστηκε από τις παραμέτρους: α) του μήκους μετατόπισης του ΚΠ (εκ), β) της περιοχής ταλάντευσης του ΚΠ (εκ2 ) και, γ-δ) του εύρους ταλάντευσης του ΚΠ στην πρόσθιο-οπίσθια και έσω-έξω πλάγια κατεύθυνση (εκ), ενώ η απόδοση στη δυναμική ισορροπία προσδιορίστηκε από τη ii διαφορά μεταξύ του πρόσθιου ορίου της πλατφόρμας ισορροπίας και της τελικής πιο πρόσθιας μετατόπισης του ΚΠ του δοκιμαζόμενου (εκ). Η κατακόρυφη αλτική απόδοση καθορίστηκε από επιλεγμένες χρονικές, δυναμικές και παράγωγες παραμέτρους της φάσης ώθησης. Η στατιστική ανάλυση βασίστηκε σε έλεγχο t εξαρτημένων δειγμάτων για πιθανές διαφορές λόγω της παρέμβασης (ΑΡΧ εν. ΤΕΛ μέτρησης), της συνθήκης όρασης (ΑΜ εν. ΚΜ) και του άκρου στήριξης (Αριστερό εν. Δεξί) στις προαναφερόμενες εξαρτημένες παραμέτρους (a = 0.05). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μετά την παρέμβαση υπήρξε σημαντική (p0.05) επιδείνωση σε όλες τις παραμέτρους του ΚΠ, με εξαίρεση τη μη στατιστικά σημαντική (p>0.05) βελτίωση της περιοχής ταλάντευσης και του εύρους της πρόσθιο-οπίσθιας και πλάγιας ταλάντευσης του ΚΠ μόνο για το δεξί κάτω άκρο με ΚΜ. Επιπλέον, βρέθηκε ότι ο περιορισμός της όρασης είχε αρνητική επίδραση ανεξαρτήτως της παρέμβασης με εξαίρεση την σημαντική (p0.05), ενώ στην απόδοση της αλτικής ικανότητας αυξήθηκαν σημαντικά (p0.05) deterioration in all the examined CoP parameters, with the exception of the non-statistically significant (p>0.05) improvement in the area and range of anteroposterior and mediolateral CoP sway, only for the right lower limb with eyes closed. In addition, it was found that restriction of vision had a negative effect regardless of the intervention, except for a significant (p0.05), while vertical jumping ability performance showed a significant (p

Η φάση της μετάβασης στην ποδοσφαίριση, δηλαδή της εναλλαγής κατοχής μπάλας μεταξύ των ομάδων, περιέχει επιθετικές και αμυντικές συμπεριφορές, όπου η σημασία τους για την έκβαση του αγώνα είναι κρίσιμη και χρήζει ανάλυσης. Στόχος της έρευνας ήταν η ανάπτυξη και εφαρμογή ενός μοντέλου πρόβλεψης της επιθετικής μετάβασης σε αγώνες ποδοσφαίρισης υψηλού επιπέδου. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν συνολικά 154 αγώνες, από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών 2018, γυναικών 2019 και νέων ανδρών 2019, καθώς και από τις διασυλλογικές διοργανώσεις του Champions League 2018-19 και των Πρωταθλημάτων Ισπανίας, Αγγλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ελλάδας 2018-19. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν τις διαφορές στον τρόπο παιχνιδιού κατά τη διάρκεια της επιθετικής μετάβασης μεταξύ: ανδρών - γυναικών, ανδρών - νέων ανδρών και διασυλλογικών πρωταθλημάτων. Τα μοντέλα πρόβλεψης της επιτυχίας που δημιουργήθηκαν με τη διωνυμική λογιστική παλινδρόμηση, εντόπισαν κοινές μεταβλητές για όλες τις διοργανώσεις και συγκεκριμένα: το χώρο ανάκτησης κατοχής, τη ζώνη διείσδυσης, τον αριθμό των μεταβιβάσεων και διεισδυτικών μεταβιβάσεων και τέλος, τη διάρκεια της επιθετικής αλληλουχίας. Λαμβάνοντας υπόψη την υψηλή αποτελεσματικότητα της επιθετικής μετάβασης και συγκεκριμένα της αντεπίθεσης, η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τα κρίσιμα συστατικά της για την επιτυχία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προπονητικές κατευθυντήριες γραμμές, τόσο για το σχεδιασμό της προπόνησης, όσο και για την τακτική διαχείριση κατά τη διάρκεια του αγώνα. The phase of transition, id est switching ball possession between the two teams, includes attacking and defending behaviors where their significance for the final result is crucial and requires deeper analysis. The aim of the present thesis was the development and application of a predictive model for attacking transition in elite football matches. The sample included in total 154 matches, from men’s World Cup 2018, women’s 2019 and youth men’s 2019, as well as from club tournaments of Champions League 2018-19 and leagues of Spain, England, Germany, Italy and Greece 2018-19. The results highlighted the differences concerning game play during attacking transition between: men - women, men - youth men and club tournaments. The predictive models constructed with binary logistic regression, detected common variables for all tournaments and more specific: the zone of ball recovery, the invasive zone, the number of passes and penetrative passes, and the duration of the attacking sequence. Taking into account the high efficiency of the attacking transition and in particular the counter-attack’s, the present study highlights it’s critical components for success which could be used as coaching guidelines for both training planning and tactical management during football matches.

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση και ανάλυση των τελικών προσπαθειών των ομάδων που αγωνίστηκαν στον 2ο γύρο του πρωταθλήματος 2016-2017 της La Liga της Ισπανίας, ώστε μέσω αυτών να διερευνηθεί η επίδραση της έδρας στους παράγοντες επίτευξης και απόδοσης των τελικών ενεργειών. Για αυτόν τον σκοπό αναλύθηκαν οι τελικές ενέργειες των δέκα πιο υψηλά ιστάμενων στον βαθμολογικό πίνακα ομάδων της La Liga στο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 2016-2017, με έμφαση στις τελικές προσπάθειες από Open Play, είτε αυτές ήταν οργανωμένες είτε αντεπιθέσεις. Εξετάσθηκαν, με την βοήθεια του προγράμματος WyScout, εννέα μεταβλητές που αφορούν τις τελικές ενέργειες με βάση την έδρα και το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα, το τρέχον αποτέλεσμα, τη χρονική περίοδο, τον τομέα έναρξης, την αρχική πίεση, το εάν η αρχική ενέργεια πραγματοποιήθηκε με ή χωρίς διείσδυση, το είδος επίθεσης, την τακτική προ τελικής προσπάθειας και το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν, με τη βοήθεια του προγράμματος SPSS 26, δείκτες της περιγραφικής στατιστικής, όπως Συχνότητα (f), Σχετική Συχνότητα (%f), ο Μέσος Όρος, και η Τυπική Απόκλιση, ενώ για τον έλεγχο των σημαντικών διαφορών με βάση την ανεξάρτητη μεταβλητή «έδρα» έγινε χρήση του χ2-Test. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίσθηκε στο p0,05). Στην μοναδική μεταβλητή που υπήρχε σημαντική διαφορά (p0.05). The only variable that indicated significant statistical difference (p

Το άθλημα της καλαθοσφαίρισης εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς στο πέρασμα των χρόνων. Η προσπάθεια να γίνει ακόμα πιο θεαματικό σπορ, έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο σύνθετο, γρήγορο και πολύπλοκο. Πέραν της εξαιρετικής τεχνικής και τακτικής κατάρτισης η οποία απαιτείται, ιδιαίτερα σε υψηλό επίπεδο, πλέον είναι εξίσου σημαντική και η αθλητικότητα των παικτριών και παικτών. Η ταχύτητα, ο συντονισμός, η αλτικότητα, η δύναμη, ο ρυθμός, η εκρηκτικότητα κτλ. αποτελούν βασικά στοιχεία προπόνησης και χαρακτηριστικά κάθε καλού παίκτη, παίκτριας. Αυτά τα αθλητικά στοιχεία στην καλαθοσφαίριση αξιοποιούνται τόσο στο ομαδικό παιχνίδι (σκριν, κίνηση στον χώρο κτλ.) όσο και στα ατομικά τεχνικά χαρακτηριστικά ενός παίκτη, είτε επιθετικά (σουτ, πάσα, ντρίπλα), είτε στα αμυντικά. Ο σχηματισμός της ατομικής τεχνικής κάθε αθλητή βασίζεται στα αθλητικά του χαρακτηριστικά. Σήμερα χρησιμοποιείται η βιντεοανάλυση από πολλούς προπονητές με σκοπό την αντιμετώπιση της αντίπαλης ομάδας. Ωστόσο, αυτή η δυνατότητα, να καταγράφουμε και να αναλύουμε τους αγώνες, μας δίνει και την ευκαιρία να παρατηρήσουμε, να αξιολογήσουμε και να διορθώσουμε-εξελίξουμε την τεχνική κάθε αθλητή. Στην παρούσα έρευνα έγινε ανάλυση σε 18 αγώνες του πρωταθλήματος της Α1 Γυναικών 2021-22 με στόχο την μελέτη των σουτ, είτε από ντρίπλα, είτε χωρίς. Η καταγραφή που έγινε αφορά το κάτω μέρος του σώματος και όχι την τεχνική των χεριών και του κορμού. Πιο συγκεκριμένα τα σταματήματα των παικτών για να σουτάρουν έξω από την περιοχή της ρακέτας, είτε στα διπλό πάτημα (jump stop,drop shot), είτε με πάτημα εναλλάξ (stride stop- pull up). όχι

Στην παρούσα εργασία, σκοπός ήταν να γίνει καταγραφή των άρθρων που υπάρχουν σε σχέση με τη γιόγκα στο χώρο της φιλοσοφίας του αθλητισμού και των σπορ, και στη συνέχεια να ακολουθήσει η κριτική αποτίμηση δύο τουλάχιστον από αυτά. Αναλύοντας τα δύο άρθρα, συνάγεται το συμπέρασμα πως μέσω της πρακτικής της γιόγκα και ειδικότερα λόγω της ενσώματης ενσυνειδητότητας, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της, αλλάζει ο τρόπος που προσεγγίσει το άτομο κάθε εμπειρία, έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται σε βάθος, σωματικά και νοητικά, την εμπειρία αυτή. Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι η ενσώματη ενσυνειδητότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για τη μορφωτική αξία της σχολικής σωματικής αγωγής. Ολοκληρώνοντας, τα άρθρα αναδεικνύουν τους λόγους που η ενσώματη ενσυνειδητότητα θα μπορούσε να περιλαμβάνεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, μέσω της σωματικής αγωγής, και αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της ποιοτικής διδασκαλίας μιας σειράς μαθημάτων γιόγκα. In this thesis, the purpose was to record the articles that exist in relation to yoga in the field of the philosophy of sport, and then critically evaluate of at least two of them. Analyzing the two articles, it is concluded that people broaden their life experience through the practice of yoga, and especially due to embodied mindfulness which is an integral part of it. In addition, it was found that embodied awareness can be used as an argument for the educational value of physical education in schools. In conclusion, the articles highlight the reasons why embodied awareness should be included in the education system, through physical education, and this could be achieved through the quality teaching of a yoga class.

όχι όχι

Το σύγχρονο μπάσκετ αποτελείται επιθετικά από ατομικές ενέργειες καθώς και από συνεργασίες δύο και τριών παικτών. Μία από τις πλέον χρησιμοποιούμενες συνεργασίες δύο παικτών είναι το pick & roll, ιδιαίτερα μετά τη μείωση της διάρκειας επίθεσης. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μετρηθούν και να αναλυθούν τα pick and roll στην Euroleague. Πραγματοποιήθηκαν σαράντα μετρήσεις (20 παιχνίδια), όπου υπήρχαν τουλάχιστον δύο παιχνίδια από κάθε ομάδα, τα παιχνίδια παρακολουθήθηκαν σε μαγνητοσκόπηση από το επίσημο κανάλι (Euroleague TV). Κρατήθηκαν ειδικά στατιστικά σε πίνακες (Excel) όπου καταγράφηκαν τα σουτ του χειριστή, οι πάσες στον σκρίνερ, οι πάσες σε τρίτο παίκτη, πόσες από αυτές τις πάσες μετατράπηκαν σε ασίστ καθώς και τα λάθη και τα κερδισμένα φάουλ. Για την αναλυτικότερη επεξεργασία τα pick & roll χωρίστηκαν σε κεντρικά και πλάγια (side). Σα δεδομένα, βρέθηκαν τα ποσοστά καθώς και ο τρόπος που εκτελεί ο χειριστής, η κίνηση που κάνει ο σκρίνερ (προς το καλάθι ή μακριά από αυτό), οι πάσες στη δυνατή και την αδύνατη πλευρά, τα λάθη, οι ασίστ, τα κερδισμένα φάουλ καθώς στα πλάγια pick & roll μετρήθηκε και η πλευρά που εκτελούνται. Τα ευρήματα παρουσιάζονται σε γραφήματα καθώς και με συγκριτικά ποσοστά. Εξάγονται και ορισμένα συμπεράσματα, όπως ότι τα περισσότερα pick & roll εκτελούνται κεντρικά, η πρώτη επιλογή του χειριστή είναι η πάσα και μετά το σουτ, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι φάσεις εκτελούνται από τον επωφελούμενο ή τον σκρίνερ. Γίνονται επίσης συγκρίσεις των κεντρικών και των πλάγιων screen στην μπάλα καθώς και σύγκριση μεταξύ νικητών και ηττημένων. Ωστόσο τα συμπεράσματα αυτά φανερώνουν μία τάση για τη χρησιμοποίηση του pick and roll καθώς το δείγμα είναι μικρό και δεν λαμβάνονται υπόψη αρκετοί παράγοντες (πχ τρόπος άμυνας αντίπαλης ομάδας, αντιμετώπιση συγκεκριμένης συνεργασίας από τον αντίπαλο, δυναμικότητα αντιπάλου). ΟΧΙ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Εισαγωγή – Σκοπός: Σκοπός ήταν να διερευνηθεί κατά πόσο ο εμπλουτισμός /αύξηση του ποσοστού των διατατικών ασκήσεων όλων των ειδών στην προετοιμασία των παλαιστών συμβάλει στην μείωση των μυοσκελετικών τραυματισμών. Μέθοδος: Στην μελέτη συμμετείχαν 19 αθλητές της ελευθέρας πάλης ηλικίας 21,3 ± 3,1 χρονών: Α Ομάδα: (n=10) και B Oμάδα: (n=9), με προπονητική εμεπειρία 7,2 ± 2,7 χρόνια (ερασιτέχνες, επιδόσεων και υψηλών επιδόσεων). Οι περισσότεροι αθλητές είχαν υποστεί κακώσεις τη χρονιά που πέρασε: το ποσοστό του 75% απάντησε πως έχει υποστεί τραυματισμό ενώ, μόνο το 25% ανέφερε πως δεν υπέστη τραυματισμό τη χρονιά που πέρασε. Στην πειραματική διαδικασία αρχικά οι δύο ομάδες αφιέρωναν ισόχρονη διάρκεια 8΄±3΄ λεπτά στην εφαρμογή διατατικών ασκήσεων, ενώ στην συνέχεια η Β ομάδα αύξησε τον συνολικό χρόνο εφαρμογής των διατατικών ασκήσεων σε 24΄±5΄ λεπτά. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε μεσω average (M), stdev (S), - Excel 2010. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η άυξηση του συνολικού χρόνου εφαρμογής διατατικών ασκήσεων μείωσε σημαντικά τους τραυματισμούς (> μεσαίου βαθμού) στην Β ομάδα από 9 σε 5 (-44,2%, p< 0,02). Συμπεράσματα: Η διευρημένη εφαρμογή διατατικών ασκήσεων συμβάλει στην μείωση των μυοσκελετικών τραυματισμών στους αθλητές ελευθέρας πάλης, συνεπώς είναι απαραίτητη στα πλαίσια προετοιμασίας των παλαιστών. ABSTRACT Introduction – Purpose: The purpose of study was to investigate whether the enrichment/increase in the percentage to the application of all types of stretching exercises contributes to the reduction of musculoskeletal injuries in the preparation of wrestlers. Method: 19 freestyle wrestlers aged 21.3 ± 3.1 years participated in the study: A Group: (n=10) and B Group: (n=9), with a training experience of 7.2 ± 2.7 years ( amateur athletes, performance athletes and high performance athletes). Most athletes had suffered injuries in the past year: 75% answered that they had suffered an injury, while only 25% reported that they had not suffered an injury in the past year. In the experimental process, initially the two groups devoted an equal duration of 8΄±3΄ minutes to the application of stretching exercises, while subsequently the B group increased the total time of application of the stretching exercises to 24΄±5΄ minutes. Statistical analysis was performed using average (M), stdev (S), - Excel 2010. Results: The results showed that increasing the total time of application of stretching exercises in the B group significantly reduced injuries (> moderate grade) from 9 to 5 (-44,5%, p< 0.02). Conclusions: The expanded application of stretching exercises contributes to the reduction of musculoskeletal injuries in freestyle wrestling athletes, therefore it is necessary in the context of the preparation of wrestlers.

Ο ηλικιωμένος πληθυσμός παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό νοσηρότητας συγκριτικά με τις υπόλοιπες ηλικιακές κατηγορίες. Καθώς ο άνθρωπος γερνά, υφίσταται αλλαγές στην σωματική του υπόσταση, με παράγοντες όπως η καρδιαγγειακή λειτουργία, η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, η μυική δύναμη και αντοχή, να φθίνουν με την πάροδο του χρόνου. Ουσιαστικά, η ποιότητα ζωής και η ικανότητα αυτόνομης λειτουργίας μέσα σε ένα κονωνικό σύνολο, μεταβάλλονται αρνητικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός πως πολλές από τις σοβαρότερες, χρόνιες κατά κύριο λόγο, ασθένεις, σχετίζονται άμεσα με την αναπόφευκτη διαδικασία της γήρανσης. Αξιοσημείωτα παραδείγματα αποτελούν η καρδιακή ανεπάρκεια, η στεφανιαία νόσος, ο διαβήτης τύπου 2 και το εγκεφαλικό επεισόδιο, που συναντώνται σε αυξανόμενα ποσοστά αναλογικά με την αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού. Η άσκηση, που στο μεγαλύτερο εύρος των περιπτώσεων παραλλείπεται, σύμφωνα με την βιβλιογραφία αποτελεί έναν από τους βασικότερους μηχανισμούς, τόσο για την πρόληψη των ασθενειών αυτών, όσο και για την αντιμετώπισή τους σε προγράμματα αποκατάστασης. Τα οφέλη της ποκίλουν και αναφέρονται σε καρδιαγγειακούς, ψυχολογικούς και γνωστικούς παράγοντες, προσφέροντας στον ασκούμενο μια ευκολότερη, πιο ευχάριστη και βατή καθημερινότητα, θέτωντας τα θεμέλια για βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η συγκεκριμένη βιβλιογραφικής ανασκόπηση είχε στόχο να παραθέσει τα οφέλη της διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης (ΗΙΙΤ), συγκριτικά με άλλες μεθόδους, όσον αφορά τους παράγοντες που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Συγκεκριμένα, εξετάστηκαν τα οφέλη της σε ηλικιωμένους ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσο, διαβήτη τύπου 2 και ασθενείς που έχουν επιζήσει από εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, με την ΗΙΙΤ στις περισσότερες των περιπτώσεων να εμφανίζει θετικότερα αποτελέσματα από τις άλλες μεθόδους. Μερικά από τα σημαντικότερα αποτελούν η βελτίωση της αερόβιας ικανότητας, της καρδιακής λειτουργίας, του γλυκαιμικού ελέγχου, η μείωση του ποσοστού θνησιμότητας και γενικότερα η βελτίωση της ποιότητας ζωής, που αποτελεί το βασικό ζητούμενο ενός ηλικιωμένου ατόμου. ΟΧΙ

Μια αντίληψη που επικρατεί ακόμη στη φυσιολογία της άσκησης υποστηρίζει ότι η πρόκληση μυϊκού μικρο-τραυματισμού, που παρατηρείται συχνά μετά την εκτέλεση έκκεντρου μυϊκού έργου, οφείλεται αποκλειστικά στο είδος της προηγειθήσας μυϊκής δραστηριότητας. Αιτία της παραπάνω θεώρησης είναι ο ελλιπής πειραματικός σχεδιασμός πολλών σχετικών ερευνών ως προς τη χρονική διάρκεια του παρεμβατικού προγράμματος. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάδειξη των νευρομυϊκών προσαρμογών που επέρχονται έπειτα από τη χρόνια εφαρμογή προγραμμάτων έκκεντρης άσκησης, στα οποία τηρούνται οι φυσιολογικές αρχές της προπόνησης. Φαίνεται, συγκεκριμένα, ότι η προοδευτική αύξηση της έντασης στα προγράμματα αυτά είναι ικανή να επιφέρει βελτίωση της μυϊκής δύναμης αλλά και της συνολικής λειτουργικότητας των συμμετεχόντων ατόμων, χωρίς την πρόκληση μυϊκού μικροτραυματισμού. Τέλος, η εμφάνιση καθυστερημένου μυϊκού πόνου δεν αποτελεί γνώρισμα του συγκεκριμένου είδους μυϊκής σύσπασης, αφού μπορεί να παρατηρηθεί μετά από οποιοδήποτε είδος άσκησης. Το φαινόμενο αυτό αποδίδεται μάλιστα από τους ερευνητές στην «ασυνήθιστη» φύση της έκκεντρης μυϊκής συστολής, η οποία δικαιολογείται από το γεγονός ότι η εκτέλεση των περισσότερων καθημερινών δραστηριοτήτων απαιτεί την παραγωγή θετικού μυϊκού έργου. NO

Το τένις είναι ένα δημοφιλές άθλημα που παίζεται από αγόρια, κορίτσια, άνδρες και γυναίκες. Οι προ – έφηβοι και οι έφηβοι παίκτες έχουν ανοιχτές πλάκες ανάπτυξης και μειωμένη μυϊκή δύναμη, χαμηλότερο επίπεδο συντονισμού και μικρότερο ανάστημα σε σύγκριση με τους ενήλικες παίκτες. Τα σωματικά χαρακτηριστικά του νεαρού παίκτη του τένις σημαίνουν ότι τίθενται μοναδικές απαιτήσεις στον αναπτυσσόμενο αθλητή που μπορούν, με τη σειρά τους, να σχετίζονται με διαφορετικούς τύπους και πρότυπα τραυματισμού. Οι συνηθισμένοι τύποι τραυματισμών σε παίκτες του τένις όλων των ηλικιών είναι οι μυϊκές καταπονήσεις – θλάσεις και τα διαστρέμματα συνδέσμων που οφείλονται σε υπέρχρηση. Οι εν λόγω τραυματισμοί αποτελούν ένα ιδιαίτερο πρόβλημα στην εφηβική ηλικιακή ομάδα γιατί, γενικά, αυτή η ομάδα ξεκινάει να παίζει με χαμηλότερο επίπεδο φυσικής κατάστασης. Ευτυχώς, οι τραυματισμοί σε νεότερους παίκτες δεν είναι συνήθως μακροχρόνιοι. Ανατομικά, οι τραυματισμοί των κάτω άκρων είναι πιο συχνοί από αυτούς που προκαλούνται στα άνω άκρα ή την σπονδυλική στήλη, με συχνότερο τον τραυματισμό στον αστράγαλο. Τέλος, ορισμένοι τραυματικοί τραυματισμοί, συμπεριλαμβανομένων των εκδορών, του μωλωπισμού, των πληγών και των καταγμάτων, μπορεί να είναι αναπόφευκτοι ως αποτέλεσμα επιθετικού παιχνιδιού, αλλά μπορούν να αποτραπούν με την παρακολούθηση του εξοπλισμούς και της επιφάνειας του γηπέδου ώστε να διασφαλιστεί ένας ασφαλής αγωνιστικός χώρος. όχι

Περίληψη Η ξαφνική εμφάνιση της Covid-19 έφερε πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των ανθρώπων με τα μικρά παιδιά και τους εφήβους να επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από την επικρατούσα κατάσταση. Ιδιαίτερα η λήψη αυστηρών μέτρων με σκοπό την αντιμετώπιση και την διαχείριση της πανδημίας, δημιούργησε αλλαγές ιδίως στη φυσική και σωματική δραστηριότητα των παιδιών. Η διατροφή τους άλλαξε, αφού πλέον ο χρόνος μέσα στο σπίτι ήταν περισσότερος και οι δραστηριότητες είχαν μειωθεί. Η εκπαιδευτική διαδικασία πραγματοποιούνταν εξ αποστάσεως, με αποτέλεσμα το μάθημα της φυσικής αγωγής να μην είναι απαιτητικό και η έλλειψη χώρου να αποτελεί άλλο ένα μειονέκτημα για την διεξαγωγή του συγκεκριμένου μαθήματος. Αυτό σήμανε και την έλλειψη της φυσικής δραστηριότητας. Επομένως, αντικείμενο της παρούσης εργασίας ήταν η μελέτη για τη διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα των παιδιών κατά τη διάρκεια του υποχρεωτικού περιορισμού στο σπίτι εξαιτίας της πανδημίας της Covid-19. To δείγμα αποτέλεσαν 105 παιδιά ηλικίας 4-18 ετών που συμπλήρωσαν δύο διαφορετικά ερωτηματολόγια, μία για το χρονικό διάστημα πριν τον υποχρεωτικό περιορισμό στο σπίτι λόγω της πανδημίας του Covid-19 και μία κατά την διάρκεια του περιορισμού. Για τη μέτρηση της σωματικής δραστηριότητας κατά τον ελεύθερο χρόνο χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Godin-Shephard Leisure-Time Physical Activity Questionnaire, ενώ για τη διατροφή χρησιμοποιήθηκε το Mediterranean Diet Quality Index in Children and Adolescents. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρξε διαφοροποίηση ως προς τη φυσική δραστηριότητα και τη μορφή της έντασής της, ενώ η διατροφή των παιδιών άλλαξε σημαντικά διαφοροποιώντας τη ποσότητα πρόσληψης των διαφόρων συστατικών (λαχανικά, όσπρια, κ.λ.π.) Συμπερασματικά η πανδημία επέφερε αλλαγές τόσο στη φυσική δραστηριότητα όσο κιαι στη διατροφή των παιδιών κατά τη διάρκεια εγκλεισμού λόγω του Covid-19. OXI

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιαστεί η μέθοδος προπόνησης πουακολουθήθηκε καθόλη τη διάρκεια της αθλητικής μου πορείας και την οποίαονόμασα «Πρόγραμμα Απόλυτης Εξειδίκευσης». Το εν λόγω Πρόγραμμαστηρίχθηκε στην επανάληψη της απόστασης του κάθε αγωνίσματος που εφάρμοσαημερησίως και το οποίο υλοποιήθηκε σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Η διάρκεια τηςεφαρμογής του συγκεκριμένου προγράμματος ήταν δεκαπέντε έτη. Ως μέθοδοςέρευνας αξιοποιήθηκε η «μελέτη περίπτωσης» (case study), η οποία δημιουργήθηκεκατά τα πρώτα έτη της αθλητικής μου διαδρομής και ήταν υποκείμενη σε αδιάλειπτη,λεπτομερή και σε βάθος έρευνα, με συνεχείς τροποποιήσεις. Τα αποτελέσματα τηςέρευνας έδειξαν ότι η αφοσίωση, ως «δέσμευση», του αθλητή στο συγκεκριμένοπροπονητικό πρόγραμμα συνέτεινε στην επίτευξη υψηλών επιδόσεων καισημαντικών διακρίσεων κατά την διάρκεια των ετών. Ακόμη, φάνηκε ότι έναςβασικός παράγοντας ο οποίος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση τηςψυχολογίας του αθλητή στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για την συμμετοχή του σεαγώνες σε επίπεδο πρωταθλητισμού ήταν αυτός της «νοερής απεικόνισης», δηλαδή ηδιαδικασία επισκόπησης του εαυτού του να εκτελεί την «κούρσα» των αγώνων, χωρίςτην ύπαρξη φυσικών κινήσεων. Μέσα από το προσωπικό μου βίωμα διαπίστωσα ότιστις εικόνες που διαμορφώνει στο μυαλό του ο αθλητής κατά την διενέργεια της«νοερής απεικόνισης», «βλέπει» ότι γίνεται ο ίδιος «νικητής». Υπό αυτή την οπτική,ο αθλητής «βλέπει» την επιθυμία του για επιτυχία στους αγώνες να υλοποιείται σερεαλιστικό πλαίσιο The purpose of this paper is to present the training method that was followedthroughout my athletic career and which I called the "Absolute SpecializationProgram". This Program was based on the repetition of the distance of each race that Iapplied daily and which was implemented throughout the year. The duration of theimplementation of the specific program was fifteen years. The "case study" was usedas a research method, which was created during the first years of my athletic careerand was subject to continuous, detailed and in-depth research, with constantmodifications. The results of the research showed that the athlete's dedication, as"commitment", to the specific training program contributed to the achievement ofhigh performances and important distinctions over the years. Furthermore, it appearedthat a key factor which played a decisive role in strengthening the athlete'spsychology in the context of his preparation for his participation in competitions atthe championship level was that of "mental visualization", i.e. the process ofvisualizing himself performing the "race" of the races, without the existence of naturalmovements. Through my personal experience, I found that in the images that theathlete forms in his mind during the "mental visualization", he "sees" that he himselfbecomes a "winner". In this perspective, the athlete "sees" his desire for success incompetition to be implemented in a realistic context

H λήψη time-out στην υδατοσφαίριση γίνεται συχνά από τους προπονητές πριν την πραγματοποίηση «παίκτη παραπάνω» με σκοπό να δοθούν κατάλληλες οδηγίες και να επιτευχθεί τέρμα.Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα στον «παίκτη παραπάνω» μετά από χρήση time-out στην υδατοσφαίριση. H μέθοδος που χρησιμοποιήσαμε για το σκοπό αυτό, ήταν η ανάλυση 121 αγώνων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση,το Champions League, σύμφωνα με την οποία βρέθηκε ότι είχαμε επιτυχία στον «παίκτη παραπάνω» μετά από time-out 42,56% και χωρίς χρήση time-out 38,9% ενώ η συνολική επιτυχία στον συγκεκριμένο τομέα ήταν 39,36%. Συμπερασματικά, η ανάλυση των αγώνων δεν επιβεβαίωσε προηγούμενα ευρήματα της βιβλιογραφίας και έδειξε ότι η αποτελεσματικότητα στον «παίκτη παραπάνω με από time-out κυμαίνεται στο 40% δείχνοντας όμως η λήψη time-out βοηθά στην αποτελεσματικότητα του «παίκτη παραπάνω» στην υδατοσφαίριση. Θα θέλαμε να αναφέρουμε πως μέσα από αυτή την εργασία θα επιδιώξουμε να αντιληφθούμε ποια είναι η καλύτερη στρατηγική στον τομέα του «παίκτη παραπάνω» και πως μπορούν να βοηθηθούν οι προπονητές μέσα από τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας. ΟΧΙ

Η μελέτη της αποκέντρωσης της εκπαιδευτικής διοίκησης από το 1982 έως σήμερα για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι παράγοντες που δυσχέραναν την ουσιαστική αποκέντρωση της εκπαιδευτικής διοίκησης κατ’ αντιστοιχία με την αποκέντρωση της γενικής διοίκησης της χώρας αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας μελέτης. Παράλληλα διερευνώνται οι επιδράσεις του διεθνούς περιβάλλοντος στη διαμόρφωση της υφιστάμενης κατάστασης και των προοπτικών που διαφαίνονται για την εκπαιδευτική αποκέντρωση στα πλαίσια γενικότερης σύγκλισης των εκπαιδευτικών συστημάτων που επιδιώκεται μέσω των πολιτικών της Ε.Ε. που επηρεάζουν το σχεδιασμό και τις κατευθύνσεις της εγχώριας εκπαιδευτικής πολιτικής. Με την πλήρη ένταξη και ενσωμάτωση της Ελλάδας σε υπερεθνικούς οργανισμούς προκύπτει ως αναπόφευκτη αναγκαιότητα η «αλλαγή παραδείγματος» ως προς την καταστατική οργάνωση του κράτους και των δημόσιων υπηρεσιών (γνωστή και ως new public management), περιλαμβανομένων των υπηρεσιών διοίκησης της εκπαίδευσης. Εκκινώντας από την παραδοχή ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από το πιο συγκεντρωτικά συστήματα στην Ε.Ε., το ερευνητικό μας ενδιαφέρον εστίασε στο σημείο που βρίσκεται η αποκέντρωση σήμερα και τις βασικές αιτίες που η πραγματική αποκέντρωση και η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στις περιφερειακές υπηρεσίες του συστήματος δεν έχει ολοκληρωθεί, παρά τις σχετικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες διαχρονικά. Περαιτέρω, αντικείμενο διερεύνησης υπήρξε ο βαθμός ετοιμότητας των εν λόγω υπηρεσιών να ασκήσουν αυτές τις αρμοδιότητες, όπως επισημαίνεται στις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών (ΟΟΣΑ, Διεθνής Τράπεζα) και οι συνέπειες που θα προκύψουν από μία μελλοντική στοχευμένη μεταβίβαση εξουσιών στο κατάλληλο επίπεδο διοίκησης για την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα του συστήματος. Το θεωρητικό πλαίσιο της έρευνας συγκροτείται από τη μελέτη των βασικών αρχών λειτουργίας του δημόσιου τομέα, όπου εντάσσονται οργανικά οι υπηρεσίες διοίκησης του συστήματος εκπαίδευσης και των χαρακτηριστικών της νέας δημόσιας διοίκησης(new public management) που τείνει να επικρατήσει διεθνώς. Στη συνέχεια προσεγγίζονται οι αρχές και εννοιολογικά σχήματα των θεωρητικών προσεγγίσεων του οργανωτικού φαινομένου, που επηρέασαν καθοριστικά τη διοίκηση του δημόσιου τομέα και αποτέλεσαν τους κύριους άξονες της ερευνητικής μας ανάλυσης. Επιπλέον, παρουσιάζεται η διάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα και οι διοικητικές λειτουργίες στα διάφορα επίπεδα λειτουργίας του (κεντρικό, περιφερειακό, τοπικό), καθώς και τα όργανα λήψης των αποφάσεων που αφορούν τη λειτουργία των σχολικών μονάδων, όπου λαμβάνει χώρα η εκπαιδευτική διαδικασία. Με την έρευνα που συμπεριλαμβάνεται στην παρούσα μελέτη προσεγγίζεται ερευνητικά η διοικητική πραγματικότητα των οργανωτικών μονάδων/υπηρεσιών της διοίκησης, και ο βαθμός αποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων τους. Μέσω του μεθοδολογικού παραδείγματος της ποιοτικής έρευνας αναλύεται το περιεχόμενο των συνεντεύξεων στελεχών της εκπαίδευσης σε διάφορες βαθμίδες της διοίκησης, απ’ όπου προέκυψαν αποτελέσματα με εξαιρετική σημασία για τη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής. Περαιτέρω, εξήχθησαν συμπεράσματα για τον διεκπεραιωτικό ουσιαστικά ρόλο που εξακολουθούν να ασκούν οι διευθυντές σε όλη την εκπαιδευτική ιεραρχία, την παρεμπόδιση της ευελιξίας των περιφερειακών και τοπικών δομών διοίκησης να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την επίλυση των ζητημάτων τοπικού χαρακτήρα και για την άσκηση περιφερειακής πολιτικής, καθόσον με τις εγκυκλίους της κεντρικής διοίκησης ρυθμίζεται με κάθε λεπτομέρεια η διοικητική τους δράση. Στο ίδιο πλαίσιο μελετάται ο διοικητικός κύκλος των εργασιών τους, οι μορφές επικοινωνίας (οριζόντια-κάθετη), καθώς και η λειτουργία των τυπικών και άτυπων οργανώσεων στις υπηρεσίες τους. Περαιτέρω, αναλύονται οι απόψεις τους σχετικά με τις προοπτικές αποκέντρωσης του συστήματος και την ανάληψη πιο ουσιαστικού ρόλου από τις περιφερειακές και τοπικές δομές διοίκησης στα πλαίσια των διεθνών τάσεων που διαμορφώνονται σχετικά, γεγονός που συναρτάται με την ευρύτερη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα και τον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Τέλος διατυπώνονται συμπερασματικές παρατηρήσεις σχετικά με τη δυναμική της πορείας αποκέντρωσης της διοίκησης και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται επιπλέον σε κάθε επίπεδο, επισημαίνονται οι ανασχετικοί παράγοντες και οι δομικές αδυναμίες που έχουν καθηλώσει το σύστημα σε μία σχετική αποσυγκέντρωση για περισσότερο από δύο δεκαετίες, ενώ προτείνονται πεδία για μελλοντική επιστημονική προσέγγιση που προέκυψαν προς διερεύνηση κατά την ερευνητική διαδικασία. The subject of this research is the study of the decentralization of the educational administration starting from 1982 to the present for primary and secondary education and the factors that hindered the substantial decentralization of the educational administration corresponding to the decentralization of the public sector of the country. At the same time, the effects of the international environment on the shaping of the current situation and the perspectives for educational decentralization that appear in the context of a more general convergence of educational systems pursued through EU policies are investigated; as well as the ways in which they influence the design and directions of domestic education policy. With the full inclusion and integration of Greece into supranational organizations, a "paradigm change" regarding the statutory organization of the state and public services (also known as new public management), including education administration services, emerges as an inevitable necessity. Starting from the assumption that Greece has one of the most centralized systems in the EU, our research interest focused on where decentralization stands today and the main reasons why real decentralization and the transfer of responsibilities to the regional services of the system do have not been completed, despite related reform efforts over time. Furthermore, the subject of investigation was the degree of readiness of the related services to exercise these powers, as indicated in the reports of international organizations (OECD, World Bank) and the consequences which will arise from a future targeted transfer of powers to the appropriate level of management for efficiency and system effectiveness. The theoretical framework of the research consists of the study of the basic operating principles of the public sector, where the administration services of the education system and the characteristics of the new public management which tends to prevail internationally, are organically included. Then, the principles and conceptual schemes of the theoretical approaches to the organizational phenomenon are approached, which decisively influenced the administration of the public sector and were the main axes of our research analysis. In addition, the structure of the education system in Greece and the administrative functions at its various levels of operation (central, regional, local) are presented, as well as the decision-making bodies concerning the operation of the school units, where the educational process takes place. , The administrative reality of the organizational units/services of the administration, and the degree of decentralization of their responsibilities, are approached with the research included in this study. Through the methodological paradigm of qualitative research, the content of the interviews of education executives at various levels of the administration is analyzed and results with great importance for the formulation of education policy were obtained. Furthermore, conclusions were drawn about the essentially executive role still exercised by principals throughout the educational hierarchy, hindering the flexibility of regional and local management structures to take initiatives to resolve issues of a local nature and to pursue regional policy, as with the circulars of the central administration regulate their administrative action in every detail. In the same context, the administrative cycle of their tasks, the forms of communication, as well as the operation of formal and informal organizations in their services are studied. Moreover, their opinions are analyzed regarding the prospects of decentralization of the system and the assumption of a more substantial role by the regional and local administration structures in the context of the international trends that are taking place in this regard; a fact which relates to the wider reform of the public sector and its mode of operation political system in Greece. Finally, concluding observations are made regarding the dynamics of the decentralization process of administration and the additional conditions required at each level, the inhibiting factors and structural weaknesses that have stuck the system in a relative decentralization for more than two decades are highlighted, while areas for improvement are proposed for future scientific approach that emerged for investigation during the research process.

Οι σκελετικοί μύες χαρακτηρίζονται από πλούσια αγγείωση, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται η μεταφορά και παροχή οξυγόνου και διάφορων θρεπτικών συστατικών στο σώμα. Το αγγειακό σύστημα, αποτελούμενο από τις αρτηρίες, τις φλέβες και τα άλλα αιμοφόρα αγγεία, είναι υπεύθυνο για την ρύθμιση της πίεσης του αίματος καθώς και την κατανομή της ροής του αίματος στους ιστούς. Η λειτουργία του αγγειακού συστήματος προσαρμόζεται ανάλογα με το επίπεδο άσκησης και φυσικής δραστηριότητας. Αυτό σημαίνει ότι σε συνθήκες καταπόνησης οι τιμές και τα επίπεδα αγγείωσης και αιμάτωσης των σκελετικών μυών διαφοροποιούνται. Χρησιμοποιώντας την μέθοδο της υπέρυθρης ακτινοβολίας, μέσω της χρήσης της ειδικής συσκευής INVOS (Medtronic), η παρούσα έρευνα μελετά τις αλλαγές στην οξυγόνωση του τετρακεφάλου μυός σε συνθήκες ηρεμίας και ήπιας καταπόνησης. NO