Search

Koyunlar ülkemizin coğrafi konumundan dolayı mevsime bağlı poliöstrik hayvanlardır. Koyunlarda, çiftleşme sezonu içinde gebe kalmadıkları sürece 17-20 günde bir ovulasyon şekillenir. İdeal bir sürü yönetiminde, çiftleştirilmiş ya da tohumlanmış koyunların gebelikleri 17 gün içinde tespit edilerek, gebe kalmamış olanların bir sonraki östrus siklusunda gebe bırakılması önemlidir. Bu yüzden gebelik teşhisinin çiftleşmeden sonraki 17 gün içinde yapılması üretim planlaması açısından büyük önem arz etmektedir. Bu sebeple, koyunlarda, kanda gebelikle ilişkili glikoprotein (Pregnancy Associated Glycoprotein, PAG) konsantrasyonlarının radyoimmunoassay (RIA) yöntemiyle ölçülerek gebelik teşhisinin mümkün olan en kısa sürede yapılması amaçlanmıştır.Bu tezde PAG konsantrasyonları, serum örneklerinden RIA yöntemi ile doku örneklerinden real-time PCR yöntemi ile ölçüldü. Materyal olarak Türkiye' de Bursa ili Nilüfer ilçesine bağlı Görükle mahallesinde bulunan bir (40⁰ 23' N, 28⁰ 85' E) özel koyun çiftliğinden, T.C. Gıda Tarım ve Orman Bakanlığı'na bağlı Bursa İl Tarım ve Orman Müdürlüğü kayıtları esas alınarak 2-4 yaş aralığındaki multipar özellikte olan ve en son 4 ay önce doğum yapmış koyunlar kullanıldı. Kan örnekleri için 20 koyun (Gebe:10, Gebe olmayan:10, n=20), doku örnekleri içinde 12 adet koyun (n=12) kullanıldı. Örneklerin toplanması için gerekli olan koyunların östrus senkronizasyonuna 2017 yılı mayıs ayında başlandı. Koyunlarda erken dönemde gebelik teşhisi için 6 farklı RIA yöntemi test edildi. Bu amaçla koyunlar çiftleştirildikten sonra 0., 10., 15., 16., 17., 18., 19. ve 20. günlerde kan örnekleri alınarak kan serumunda ovPAG konsantrasyonu RIA-497, RIA-706, RIA-780, RIA-860, RIA-srPool ve RIA-wbPool yöntemleriyle ölçüldü. Koyunlarda gebelik teşhisi için RIA-860 ve RIA-wbPool yöntemleri ilk defa bu tez çalışmasında test edildi. Ayrıca uterus dokusunda ovPAG ekspresyonunu ortaya koymak için real-time PCR ölçümü yapıldı. Doku örnekleri çiftleştirmeyi takiben 0., 14., 20. ve 30. günlerde toplandı. Ortalama PAG konsantrasyonları, RIA-780'de 17. günden, RIA-706'da 18 günden, RIA-srPool ve RIA-wbPool'da 19. günden itibaren arttığı görüldü (P

Sunulan çalışmada; koç sperma sulandırıcısına eklenen 25 mM, 50 mM ve 100 mM L-karnitin ve 0,25 mM, 0,50 mM ve 1 mM Alfa lipoik asitin bireysel ve birlikte kullanılarak, inkübasyon boyunca spermanın yaşam süresini nasıl etkileyeceği ve spermatozoonların dişi genital kanaldaki olası ömrünün artırılabilmesi amaçlanmıştır.Sperma, beş adet Kıvırcık ırkı koçtan elektro-ejakülatör yöntemi kullanılarak alındı. En az +++ mass aktivite, %70 motililite ve 1,5 x109 spermatozoon/ml özelliğinde olan sperma örnekleri birleştirilerek (pooling) 16 eşit hacme bölündü. Biri kontrol olmak üzere içinde L-karnitin, Alfa lipoik asit veya her ikisinin karışımlarının farklı yoğunluklarını içeren sulandırıcılardan biri ile iki aşamalı sulandırma tekniğine göre sulandırılarak payet yöntemine göre donduruldu. Pooling, sulandırma, ekilibrasyon, eritme sonrası (0. saat) ve inkübasyon sonrası 3. ve 6. saatlerde spermanın motilite, plazma membran fonksiyon bütünlüğü (HOST) ve akrozomal bütünlüğü (PSA) değerlendirildi.Dondurma-eritme ve inkübasyon aşamalarına bağlı olarak, motilite, plazma membran fonksiyonel ve akrozom bütünlüğünün her işlemde azaldığı görüldü. Eritme sonrası aşamada sadece Alfa lipoik asit içeren grupların spermatolojik değerlerinin kontrol grubu ile benzerlik gösterdiği (P>0.05), L-karnitin eklenmesinin akrozomal bütünlüğü anlamlı bir şekilde koruduğu (P 0.05). Addition of L-carnitine significantly maintained acrosomal integrity (P

Bu araştırmanın amacı, çoklu antimikrobiyal dirençli (multidrug resistance: MDR) Escherichia coli'de (E. coli) geniş spektrumlu β-laktamaz (GSBL) üretiminin fenotipik ve genotipik yöntemlerle karakterize edilmesidir. Sağlıklı ve enfeksiyon bulgusu gösteren hayvanlardan 112 E. coli izolatı seçilerek araştırmaya dahil edildi. İzolatların antimikrobiyal direnç profillerini belirlemek amacıyla fenotipik tarama ve doğrulama testleri, broth-mikrodilüsyon ve disk difüzyon yöntemleri yapıldı. Genotipik testler ise PCR'la gerçekleştirildi. Antimikrobiyal duyarlılık çalışmalarında E. coli ATCC 25922 kontrol suşu olarak kullanıldı. Broth-mikrodilüsyon yöntemi ile seftazidim (CAZ) ve sefotaksimin (CTX) MİK değerleri ve disk difüzyon yöntemiyle ise bu ilaçların hem tek başına hem de klavulanik asit ilaçları ile kombinasyonlarının MİK değerleri CLSI'in (Clinical and Laboratory Standarts Institute) önerileri doğrultusunda değerlendirildi.Broth-mikrodilüsyon testi sonucuna göre 92 izolat (%82,14) seftazidime duyarlıyken 2 izolat (%1,78) orta duyarlı, 18 izolat (%16,07) ise dirençli olarak belirlendi. Sefotaksim için bu değerler sırasıyla 45 izolat (%40,17) duyarlı, 35 izolat (%31,25) orta duyarlı ve 32 izolat (%28,57) ise dirençli olarak belirlendi. Disk difüzyon yöntemi ile yapılan doğrulama testlerinde bir izolatın seftazidime (% 0.89) ve bir izolatın ise sefotaksime (% 0.89) dirençli olduğu tespit edildi. 111 izolatın her iki bileşiğe duyarlı olduğu ve hiç bir izolatın orta duyarlı olmadığı belirlendi. CLSI'nin kriterlerine göre 1 adet izolat fenotipik olarak GSBL pozitif, 111 adet izolat ise GSBL negatif olarak değerlendirildi. Dirençli ve duyarlı bulanan E. coli izolatlarının GSBL varlığı, GSBL üretilmesinden sorumlu olan bla genlerinden blaSHV geninin tespitine bağlı olarak polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile değerlendirildi. blaSHV geninin hem GSBL pozitif hem de GSBL negatif E. coli izolatların hiçbirinde bulunmadığı belirlendi. Bu araştırmanın sonuçlarına göre dirençli ve MDR E. coli izolatlarının tek başına kullanılan β-laktam grubu bileşiklere karşı önemli düzeyde duyarlılıklarını yitirdikleri belirlenmiştir. Ancak GSBL nitelenmesi için gerekli olan klinik eşik değerlere sahip izolat sayısı çok düşüktür. Bu nedenle MDR ve GSBL arasında bağımlı ilişki değerlendirildiğinde GSBL varlığının her zaman MDR ile ilişkilendirilemeyeceği öngörülebilir The aim of this study was to characterize the production extended-spectrum β-lactamase (ESBL) in multidrug resistant (MDR) Escherichia coli (E. coli) by phenotypic and genotypic methods.A total of 112 E. coli isolates with healthy and infectious findings were selected and included in the study. Phenotypic screening and validation tests were performed with broth-microdilution and disc diffusion methods to determine the antimicrobial resistance profiles of the isolates. Genotypic tests were performed with PCR. E. coli ATCC 25922 was used as control strain in antimicrobial susceptibility studies. MIC values of ceftazidime and cefotaxime drugs were evaluated by broth-microdilution method and disk diffusion method of these drugs both alone and in combination with clavulanic acid drugs (Clinical and Laboratory Standards Institute) were evaluated according to CLSI recommendations.While 92 isolates (82.14%) were susceptible to ceftazidime, 2 isolates (1.78%) were medium sensitive and 18 isolates (16.07%) were resistant to broth microdilution test. For cefotaxime, 45 isolates (40.17%) were susceptible, 35 isolates (31.25%) were moderately sensitive and 32 isolates (28.57%) were resistant. One of the isolates was resistant to ceftazidime (0.89%) and one to cefotaxime (0.89%). 111 isolates were sensitive to both compounds and no isolates were moderately sensitive.According to CLSI criteria, 1 isolate was phenotypically ESBL positive and 111 isolates were ESBL negative. The presence of ESBL in resistant and susceptible E. coli isolates was determined by polymerase chain reaction (PCR) for the blaSHV gene, one of the bla genes responsible for ESBL production. The blaSHV gene was found to contain none of the ESBL positive and ESBL negative E. coli isolates.According to the results of this study, resistant and MDR E. coli isolates lost significant sensitivity to β-lactam group compounds used alone. However, the number of isolates with clinical thresholds required for ESBL characterization is very low. Therefore, when the dependent relationship between MDR and ESBL is evaluated, it can be predicted that the presence of ESBL is not always associated with MDR. 76

Propolis, bal arılarının bitki ve ağaçların sürgün, çatlak gibi kısımlarında bulunan reçine ve salgıları toplayıp oluşturdukları bir arı ürünüdür. Çok eskilerden beri insanlar tarafından bilinen propolisin zengin içeriği ve biyolojik özelliği sebebiyle günümüzde apiterapi, sağlıklı beslenme, gıda ve biyokozmetik alanında kullanımı yaygınlaşmıştır. Fenolik bileşiklerin propolisin ana kimyasal bileşenleri olduğu ve propolise biyolojik özellikler kazandırdığı bilinmektedir. Ayrıca propolisin içeriğindeki fenolik bileşiklerin sayı ve miktarları, toplandıkları bölgelere göre değişim gösterebilmektedir.Bu çalışmanın amacı Azerbaycan propolislerinin içerdiği faydalı biyolojik özelikleri bilinen fenolik bileşiklerin sayı ve miktarlarını belirleyerek Azerbaycan propolisinin kalitesi ile ilgili bilgi sahibi olmaktır. Bu amaçla 2018 Eylül ayında Azerbaycan'ın 5 ilinde bulunan 14 farklı arılıktan propolisler kazınarak toplandı. Propolisteki 17 farklı fenolik bileşiğin (gallik asit, epigallokateşin gallat, kafeik asit, ferulik asit, isoferulik asit, metilşiringat, 3,4-dimetoksisinamik asit, kuersetin, sinnamik asit, naringenin, apigenin, kaemferol, krisin, pinosembrin, galangin, kafeik asit fenetil ester ve kalkon) analizi nicel ve nitel olarak HPLC-DAD sistemi kullanılarak yapıldı.Analiz sonucunda, Azerbaycan propolislerinde toplamda hedeflenen 17 fenolik bileşik ölçülebilir düzeylerde tespit edildi. Tespit edilen toplam 17 farklı fenolik bileşikten epigallokateşin gallat, kafeik asit, ferulik asit ve isoferulik asit 14 numunenin tamamında tespit edildi.Sonuç olarak, bu çalışmadaki Azerbaycan propolislerinin fenolik bileşik içeriğinin Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika propolislerinin yapısıyla benzerlik gösterdiği ve miktarları açısından değerlendirildiğinde analizi yapılmış ve belirli bir kaliteye sahip diğer ülkelerin propolisleriyle benzer kaliteye sahip olduğu tespit edilmiştir. Propolis is a bee product that honey bees collect and form resins and secretions found in the shoots and cracks of plants and trees. Propolis has been known to humans since ancient times, and due to its rich content and biological properties, it has become widespread in apitherapy, healthy nutrition, food and biocosmetics. It is known that phenolic compounds are the main chemical components of propolis and give propolis biological properties. In addition, the number and amount of phenolic compounds in propolis may vary depending on the regions where they are collected.The aim of this study is to determine the number and amount of phenolic compounds which have beneficial biological properties are known in the content of Azerbaijani propolis and thus to have knowledge about the quality of Azerbaijan propolis. For this purpose, scraped propolis samples collected from 14 different apiaries in 5 provinces in September 2018 of Azerbaijan. 17 different phenolic compounds (gallic acid, epigallocatechin gallate, caffeic acid, ferulic acid, isoferulic acid, methylchiringate, 3,4-dimethoxycinamic acid, quercetin, cinnamic acid, naringenin, apigenin, kaemferol, chrisin, pinosembrin, galangin, caffeic acid phenethyl ester and chalcone) analysis were performed quantitatively and qualitatively using HPLC-DAD system.As a result of the analysis, a total of 17 targeted phenolic compounds were detected at measurable levels in Azerbaijani propolis. Epigallocatechin gallate, caffeic acid, ferulic acid and isoferulic acid from a total of 17 different phenolic compounds were detected in all 14 samples.As a result, the phenolic compound content of Azerbaijan propolis in this study is similar to the structure of European, Asian and North American propolis and confirmed has a certain quality when evaluated in terms of their amounts with analyzed results of other countries. 74

Bu çalışmada tek başına ya da 1 mM sistein ile kombine edilen alabalık seminal plazmasının (ASP) farklı dozlarının (%0, %1, %10, %15) koç spermasının dondurulması ve eritme sonrası inkübasyon direnci üzerine etkilerinin belirlemesi amaçlanmıştır. Sperma, on baş Kıvırcık ırkı koçtan elektro-ejakülatör ile gün aşırı alındı ve birleştirildi (pooling). Pooling sonrası ortalama motilite, plazma membran bütünlüğü, akrozom ve DNA hasarı oranları sırasıyla %83,00; %89,80; %8,20; %3,40 olarak değerlendirildi. Pooling sonrası sekiz eşit hacimde bölünen sperma, %0, %1, %10, %15 oranında ASP içeren sisteinli ve sisteinsiz sulandırıcılarla final hacim 1:5 (sperma/sulandırıcı) olacak şekilde sulandırıldı ve sıcaklığı bir saat içinde 5 ºC'a indirildi. Ardından spermaya %0, %1, %10, %15 ASP ilave edilen sisteinli ve sisteinsiz sulandırıcı B (%6 gliserol) eklenerek iki saat boyunca ekilibrasyona bırakıldı. Ekilibrasyon sonrası sperma 0,25 mLhacimli payetlere çekilerek programlanabilir dondurma cihazıyla donduruldu ve sıvı azot tankında saklandı. Eritme sonrası ve inkübasyonun 3 ila 5. saatlerinde motilite, HOST, akrozomal hasar ve DNA hasarı oranları saptandı. Eritme sonrası ve inkübasyonun 3. saatinde motilite ve plazma membran bütünlüğünün %10 ASP-sistein içeren sulandırıcı ile daha yüksek oranda korunduğu saptandı (P

Bu çalışmada Pırlaklardabazı genetic ve çevresel faktörlerin döl verimive sütten kesim öncesi büyüme özellikleri üzerine etkilerinin incelenmesi, bu özelliklere ilişkin genetik parametrelerin hesaplanarak seleksiyon indeks denklemlerinin kurulması ve böylece verim özelliklerinin iyileştirilmesi yollarının ortaya konulması hedeflenmiştir. Araştırma verileri Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü' nün Kütahya Pırlak-I Halk Elinde Islah Projesi kapsamındaki dört Pırlak elit sürü işletmesinden 2015 - 2016 yılları arasında derlenmiştir.Bir doğumdaki kuzu sayısı 1,13 bulunmuştur. Kuzuların doğum, 60., 75., 90., 105., 120. ve 130. gün canlı ağırlıklarına ait en küçük kareler ortalamaları sırasıyla 3,757; 14,248; 16,346; 18,556; 20,355; 21,299 ve 25,189 kg olarak tespit edilmiştir. Çalışmada kuzuların 60., 75., 90., 105., 120. ve 130. gün kabuk altı yağ derinliğine ait en küçük kareler ortalamalarının sırasıyla 1,605 mm; 1,715 mm; 1,997 mm; 2,175 mm; 2,529 mm ve 2,720 mm olduğu belirlenmiştir. Kuzuların 60., 75., 90., 105., 120. ve 130. gün göz kası derinliğine ait en küçük kareler ortalamaları sırasıyla 1,515 cm; 1,608 cm; 1,726 cm; 1,809 cm; 1,814 cm ve 2,014 cm olarak saptanmıştır. Kuzuların 60., 75., 90., 105., 120. ve 130. gün göz kası genişliğine ait en küçük kareler ortalamaları sırasıyla 4,339 cm; 4,532 cm; 4,974 cm; 5,272 cm; 5,467 cm ve 5,668 cm bulunmuştur. Kuzuların 60., 75., 90., 105., 120. ve 130. gün göz kası alanına ait en küçük kareler ortalamaları 4,510 cm2; 5,165 cm2; 6,006 cm2; 6,615 cm2; 6,961 cm2 ve 8,149 cm2 olmuştur. Bir doğumdaki kuzu sayısı üzerine coğrafi bölgenin ve doğum zamanın etkisi önemli (P

Bu çalışmada üç süt sığırı işletmesinde yetiştirilen Holştayn ve Simental ırkı 126 baş sığıra ait döl verim kaydı kullanılarak farklı döl verim özellikleri ve bunların bazılarını etkileyen çevre faktörleri ile bu döl verimi parametrelerinde ideal düzeyden sapmaların yol açtığı ekonomik kayıpları belirlemek hedeflenmiştir.İlkine buzağılama yaşı Holştaynlarda ve Simentallerde 872,2 ile 949,2 gün belirlenmiştir. En küçük kareler ortalamaları gebelik başına tohumlama sayısının Holştaynlarda ve Simentallerde 1,74 ile 1,47 aşım olduğunu göstermiştir. Varyans analizleri sonucunda gebelik başına tohumlama sayısına tohumlama yılının etkisinin önemli (P

Ovariohisterektomi yapılan köpeklerde cerrahi yaklaşımın postoperatif ve oksidatif stres ile ağrı üzerine etkisiSunulan çalışmada, operasyon süresi ve ensizyon uzunluğu gibi farklı cerrahi yaklaşımların postoperatif ve oksidatif stres ile ağrı üzerine etkilerinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada, kliniğimize ovariohisterektomi (OHE) amacıyla getirilen yaşları 1-3 arasında olan ve ortalama 25 ± 2.1 kg canlı ağırlığa sahip farklı ırklardan toplam 24 adet dişi köpek kullanıldı. Kontrol grubunu (n=12) tecrübeli bir hekim tarafından operasyonu yapılan köpekler oluştururken, deneme grubunu (n=12) intörn öğrenciler tarafından operasyonu gerçekleştirilen köpekler oluşturdu. İlk kan örneği operasyondan 24 saat önce (T-24) alındı. Operasyonlar genel anestezi altında gerçekleştirilirken premedikasyon sırasında (T) da kan örnekleri alındı. Sonra değerlendirmek üzere kan örneklemelerine operasyonun hemen bitiminde (T0) ve operasyon sonrası 30. dakikada (T ½) ve 1. (T1), 2. (T2), 4. (T4) ve 6. (T6) saatlerde venöz kan örnekleri alındı. Ağrının değerlendirilmesi için Modifiye Melbourne (MM) Ağrı Skalası kullanıldı. Deneme grubundaki hayvanlar aynı anestezi, operasyon ve kan örneklemeleri prosedürlerinde intörn öğrenciler tarafından opere edildi. Her iki grupta da ensizyon uzunluğu ve operasyon süresi kayıt altına alındı. Kontrol ve deneme grupları arasında operasyondan 24 saat önceki serum kortizol düzeylerinin istatistiksel olarak bir fark oluşturmadığı izlenirken, diğer ölçüm zamanlarındaki değerlerin deneme grubunda kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu belirlendi (p

Kanser, kardiyovasküler sistem hastalıklarından sonra en çok ölüme sebep olan bir hastalıktır. Karaciğerin primer malign tümörlerinin çok büyük bir kısmını hepatosellüler karsinom oluşturmaktadır. Dietilnitrozamin (DEN), genetik etkili kimyasal kansorejenlerin büyük bir kısmını teşkil etmektedir. DEN; sigara dumanında, kürlenmiş ve kızartılmış yemeklerde, kozmetik ürünlerde, alkollü içkilerde, işlenmiş et ürünlerinde, tarımda kullanılan kimyasallarda, çeşitli endüstriyel ürünlerde bulunmaktadır. Karaciğerde metabolize edilen DEN; karsinojenik, teratojenik, toksik ve mutajenik etkilere sahiptir. DEN, bilim dünyasında deney hayvanlarında karaciğer tümöründe indükleyici olarak yaygın şekilde kullanılmaktadır. Günümüzde alternatif tıpta yaygın bir şekilde kullanılan ısırgan otunun birçok medikal (antikanserojen, antiinflamatuar, antimikrobiyal, antitoksik, antioksidan, hepatoprotektif, antidiyabetik ve hipoglisemik) özelliklere sahip olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, ratlarda deneysel olarak DEN ile indüklenen hepatosellüler karsinogenezis sürecinde Urtica dioica tohumu ekstraktının (UDTE) antitümör etkinliği araştırılmıştır. Bu amaçla; toplam 40 rat, her biri 8'erli 5 gruba ayrıldı. Kontrol grubu, UDTE grubu; her bir rat günlük olarak orogastrik 1 ml UDTE (0,5 ml eter yağ ekstresi ve 0,5 ml etanol ekstresi), DEN grubu; 200 mg DEN/kg/rat, DEN+UDTE-1 grubu; 200 mg DEN/kg/rat + her bir rat günlük olarak orogastrik 1 ml UDTE (etanol ekstresi), DEN+UDTE-2 grubu; 200 mg DEN/kg/rat DEN+her bir rat günlük olarak orogastrik 1 ml UDTE (eter yağ ekstresi) aldı. 16 haftalık deneme sonunda nekropsileri yapılan ratlardan biyokimyasal ve histopatolojik analizler için örnekler alındı. Biyokimyasal olarak DEN uygulaması; AST, ALT ve LDH aktiviteleri ile TOS ve MDA düzeylerini artırırken, TAS, GSH, CAT, SOD ve GSH-Px düzeylerini ise azaltmıştır. Ancak DEN ile birlikte UDTE kullanımının antioksidan kapasiteyi artırdığı ve oksidatif stresi baskıladığı, karaciğer harabiyetini önlediği gözlenmiştir. Diğer taraftan DEN uygulamasının, tümör belirteçlerinden özellikle CA 15-3, CA 19-9 ve CA 125-II aktivitelerini ve apoptotik faktörlerden özellikle kaspaz-3 seviyelerini önemli ölçüde artırdığı, DEN ile birlikte UDTE kullanımının ise bu artışları azalttığı saptanmıştır. Patolojik olarak DEN grubunda karaciğerde ince granüler bir görünüm; histopatolojik olarak ise hepatositlerde yaygın olarak büyük ve küçük hücre değişimleri ile karakterize displaziler ile dejenerasyon, safra kanalı hiperplazisi, yangısal hücre infiltrasyonları, fibrozis ve kolestazis gözlendi. DEN+UDTE gruplarında bu morfolojik değişikliklerden büyük hücre değişimlerinin, kistik dejenere hepatositlerin ve fibrozisin oluşmadığı, diğerlerinin ise hafif düzeylerde kaldığı gözlendi. İmmunohistokimyasal olarak, DEN grubunda Hep par-1, AFP, kaspaz-3 ve iNOS boyamalarında belirgin reaksiyon gözlenirken DEN ile birlikte UDTE verilen gruplarda bu antikorların ekspresyonlarında anlamlı azalma olduğu saptandı. Bu bulgulara göre; DEN ile indüklenen hepatosellüler karsinogenezis sürecinde UDT ekstraktının güçlü antioksidan kapasitesi sayesinde doku hasarını engelleyerek çok belirgin düzeyde antitümör etkinliğe sahip olduğu sonucuna varılmıştır. Cancer is the second commonest cause of death a disease that causes after cardiovascular system diseases the most death. A large part of the primary malignant tumors of the liver is hepatocellular carcinoma. Diethylnitrosamine (DEN) constitutes a large part of genetically effective chemical carcinogens. DEN is found in cigarette smoke, cured and fried foods, cosmetic products, alcoholic beverages, processed meat products, chemicals used in agriculture and various industrial products. DEN are metabolized in the liver and have carcinogenic, teratogenic, toxic and mutagenic effects. DEN is widely used as an inducer for tumor formation of the liver in experimental animals. It is known that stinging nettle (Urtica dioica) which is widely used in alternative medicine today, has many medicinal properties such as anticanccinogenic, anti-inflammatory, antimicrobial, antitoxic, antioxidant, hepatoprotective, antidiabetic and hypoglycemic. In the present study, the antitumor activity of Urtica dioica was investigated in the process of hepatocellular carcinogenesis induced by diethylnitrosamine in rats. For this purpose; 40 rats in total were divided into 5 groups of 8 each. The control group was fed with normal rat food. UDS group rats were given 1 ml of UDS extract (0.5 ml ether oil extract and 0.5 ml ethanol extract) orogastrically daily for 16 weeks. DEN group were given 200 mg/kg DEN once intraperitoneally. DEN+UDSE-1 group were given 200 mg/kg DEN once intraperitoneally and 1 ml of UDS ethanol extract orogastrically daily for 16 weeks. DEN+UDSE-2 group were given 200 mg/kg DEN once intraperitoneally and 1 ml of UDS ether oil extract orogastrically daily for 16 weeks. At the end of the 16 weeks trial, samples were taken from the necropsied rats for biochemical and histopathological analysis. Biochemically; DEN application caused the levels of TOS and MDA, the activities of AST, ALT and LDH to increas, but the levels of TAS, GSH, CAT, SOD and GSH-Px to decrease. However, it was observed that the use of UDSE together with DEN increased antioxidant capacity, suppressed oxidative stress and prevented liver damage. On the other hand, it was determined that DEN administration significantly increased levels of tumor markers CA 15-3, CA 19-9 and CA 125-II activities, especially caspase-3 levels and the use of UDSE together with DEN reverses these increases. Pathologically, in the DEN group, there was a fine granular appearance on the surface of the livers. Histopathologically, the dysplasias in the form of large and small cell changes were commonly observed in hepatocytes. Additionally, bile duct hyperplasia, inflammatory cell infiltrations, fibrosis and cholestasis were seen in the liver parenchyma. In the groups receiving UDSE with DEN, dysplastic large cell changes, cystic degenative hepatocytes and fibrosis were not observed, however the other pathological changes were at mild levels. Immunohistochemically, in the DEN group, there was a significant retraction in Hep par-1, AFP, caspase-3 and iNOS staining, while in the groups receiving UDTE with DEN, there was a significant decrease in the expression of these antibodies. According to these results, in the process of hepatocellular carcinogenesis induced by diethylnitrosamine, it was concluded that UDS extract has a very significant antitumor activity by preventing tissue damage due to its strong antioxidant capacity. 114

Son yıllarda insanlar ve hayvanlar için ciddi bir sağlık problemi olan obezite ideal vücut ağırlığının %15-20'sinden fazla olması olarak tanımlanmaktadır ve köpeklerde genel olarak vücut kondisyon skorlaması yapılarak sınıflandırılma yapılmaktadır. Obez olduğu belirlenen köpeklerin obezite ile eş zamanlı olarak asemptomatik veya semptomatik çeşitli hastalıklardan muzdarip oldukları bilinmektedir. Bu hastalıklar birtakım kan parametrelerinde değişikliklere sebep olmaktadır. Bu çalışmanın amacı normal vücut kondisyonuna sahip ve obez köpeklerde rutin biyobelirteçler yanında asimetrik dimetilarjinin (ADMA) ve oksidatif stres [süperoksitdismutaz (SOD), malondialdehit (MDA), katalaz (CAT)] parametrelerinin belirlenmesidir. Çalışmamızda 20 adet normal vücut kondisyonlu ve 20 adet obez olmak üzere toplam 40 adet köpekten kan örnekleri alınmıştır. Bu kan örnekleri hemogram ve rutin biyokimyasal parametreler açısından laboratuvarda değerlendirilmiştir. Analizi yapılan rutin biyobelirteçler dışında ADMA ve oksidatif stres parametreleri de değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin bir kısmı obez ve normal vücut kondisyonlu köpek grupları arasında belirgin farklılık göstermiştir. Hematolojik parametrelerden MCV (P=0,036), MCH (P=0,018), PLT (0,009) ve MPV (P

FELİN ATAKSİ SENDROMUNDA FEKAL MİKROBİYOTA TRANSPLANTASYONUNUN ETKİNLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI Adak H.İ Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü İç Hastalıkları Programı Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2019. Yapılmış olan çalışmalarda ve litaratür taramalarında nörolojik defisiti bulunan canlılarda bağırsak mikrobiyotasında disbiyozis olduğu tesbit edilmiştir. Bu çalışmada ataksik kedilerde bağırsak mikrobiyotasını Fekal Mikrobiyota Transplantasyonuyla (FMT) restore ederek var olan hastalığın semptomlarının geriletilmesi ve/veya hastalığın iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Genel muayenesi yapılan ve klinik bakıda her hangi bir sağlık problemi belirlenmeyen (hasta hayvanlar ile aynı yaş gruplarından) donörden dışkı örnekleri alındı. Alınan dışkı örnekler sedimentasyon/flotasyon yöntemiyle parazitolojik olarak incelenmiş ve her hangi bir sestod, nematod ve protozoona rastlanmayanlar dışkı örnekleri kullanılmıştır. Ortalama olarak her hasta için donörlerden 20 gr dışkı örneği alınmış olup öncelikle dışkı % 0,9 NaCl (ortalama 50-100 ml) ile sulandırılıp homojenize hale getirildi. Sonrasında büyük partiküllerin ayrılması amacıyla bir süzgeç yardımıyla hazırlanan solüsyon büyük partiküllerden ayırılmıştır. İlk yarım saat içerisinde dışkı hasta hayvanlara rektal yolla (serum seti aracılığında) transplante edildi. Üç gün ara ile toplamda 5 uygulama yapılıp hasta hayvanlarda genel durum gözlemlendi.Çalışmaya dahil edilen 10 kedide klinik bulgu olarak paraliz, tremor, inkordinasyon, eliptik yürüyüş gözlemlendi. Transpantasyon uygulamaları sonrasında 10 vakanın tamamında klinik bulgularda iyileşme veya gerileme gözlemlendi ve nörolojik muayene eşliğinde transpantasyon öncesi ve sonrası hastanın Modifiye Glasgow Koma Skoru verileri karşılaştırıldı. Yapılan istatistiksel değerlendirme sonucunda (sağaltım öncesi ile sonrası median ± standart sapma) bakımından motor aktivite [5 ± 1.07 ile 6 ± 0.32] , bilinç seviyesi [4.5 ± 1.35 ile 6 ± 0], beyin sapı refleksi [5 ± 0.74 ile 6 ± 0] olarak tespit edilmiştir. İstatistiksel değerlendirme sonucu (sağaltım öncesi ile sonrası ortalama değer ± standart sapma) bakımından motor aktivite [4.4 ± 1.07 ile 5.9 ± 0.3], bilinç seviyesi [4.5 ± 1.35 ile 6 ± 0], beyin sapı refleksi [4.9 ± 0.7 ile 6 ± 0] olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak ataksisi mevcut kedilerde FMT ile sızıntılı bağırsağa ait muhtemel intestinal permeabilite artışı ile nöroinflamasyonun önlenebileceği, mikrobiyotanın restore edilmesi ile bağırsakta mikrobiayatada biyoçeşitliliğin azalmasına ilişkin nörotransmiter bağlantılı metabolitlerin seviyelerindeki değişimlerinde önüne geçilerek bağırsak-beyin ekseninde olumsuz iletişimin ya da beyin fonksyionarı üzerindeki olumsuz etkileşimin engellenebileceği öne sürülebilir. Bu çalışma Adnan Menderes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından VTF-19001 nolu proje ile desteklenmiştir. INVESTIGATION ON THE EFFICACY OF FECAL MICROBIOTA TRANPLANTATION IN CATS WITH ATAXIA Adak H.İ Adnan Menderes University Institute of Health Sciences Internal Medicine Program, Aydın, 2019 In the researches and literature survey, it was found that there was dysbiosis within te microbiata within organisms presenting neurological deficits. Accompanied with this information it was aimed to restore the intestinal microbiata of ataxic cats with Fecal Microbial Transplantation (FMT) in an attempt to alleviate the symptoms of the existing disease and/or to improve the disease. Stool samples were taken from the donor (from the same age groups as the sick animals) without any health problems as detected by general examination and clinical approach. Obtained fecal samples were parasitologically examined via sedimentation/flotation method and to those of samples were used without any cestode, nematode and protozoa. On average, 20 gr stool samples were taken from each donor for each patient which was initally diluted with 0.9% NaCl (50-100 ml) and homogenized. The solution was then separated from large particles using a strainer to remove large particles. In the first half-hour, the stool was transplanted via rectal route (by serum set) into sick animals. A total of 5 treatments were performed within 3 days intervals and general conditions were observed in the animals. Paralysis, tremor, incoordination, elliptic gait were observed as clinical findings in 10 cats with ataxia included in the study. All 10 cases showed improvement or regression of clinical findings after transplanation, and the modified Glasgow Coma Score data of the patient were compared before and after transplanation with neurological examination. As a result of the statistical evaluation (median ± standard deviation before and after treatment) motor activity [5 ± 1.07 to 6 ± 0.32], level of consciousness [4.5 ± 1.35 to 6 ± 0], brain stem reflex [5 ± 0.74 to 6 ± 0 ] determined. Statistical evaluation (mean value ± standard deviation before and after treatment) motor activity [4.4 ± 1.07 to 5.9 ± 0.3], level of consciousness [4.5 ± 1.35 to 6 ± 0], brain stem reflex [4.9 ± 0.7 ± 6 ± 0] determined. In conclusion to those of cats with ataxia, FMT should have prevent intestinal permability increase and neuroinflammation probably due to leaky gut; within the restoration of microbiata, prevention of alterations among metabolite levels in relationship with neurotransmitter due to microbiata diversity thus intercept the negative crosstalk between gut-brain axis or interaction beyond brain functions. This study was supprted by Adnan Menderes University Research Funding Unit with Project no: VTF-19001. İÇİNDEKİLER TEŞEKKÜR i İÇİNDEKİLER iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ viii ŞEKİLLER DİZİNİ ix TABLOLAR DİZİNİ xiii ÖZET xv ABSTRACT xvii 1.GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1.Ataksinin tanımı 3 2.2. Ataksi Çeşitleri 3 2.2.1. Serebellar ataksi 4 1.2.2. Vestibuler ataksi 4 1.2.3.Duyusal (spinal veya genel proprioseptif) ataksi 5 1.3.Kedilerde Generalize Ataksilerin Sebepleri 11 1.3.1.Feline Enfeksiyöz Peritonitis: 11 1.3.2.Metronidazol Toksisitesi: 12 1.3.3.Lizozomal Depolama Hastalıkları: 13 1.3.4.Serebellar hipoplazi: 14 1.3.5. İntrakranial İntra-Araknoid Kistler 15 1.3.6.Otitis media/interna 16 1.3.7.İdiopatik vestibuler sendrom 17 1.3.8. Aminoglikozid antiboyotikler 18 1.3.9. Konjenital vestibular sendrom 18 1.4. Küçük Hayvanlarda Nörolojik Muayene 19 1.4.1. Hastanın geçmişi 20 1.4.2. Fiziksel Muayene 21 1.4.3. Nörolojik muayene 21 1.4.4. Gözlem 21 1.4.5. Bilinç, farkındalık, davranış 22 1.4.6. Duruş ve vücut pozisyonu 23 1.4.7. Yürüyüşün Değerlendirilmesi 25 1.4.8.Elle Muayene 27 1.4.8.1.Kranyal sinir muayenesi 27 1.4.8.1.2.Olfaktör Sinir - (CN I) 27 1.4.8.1.3. Okülomotor Sinir (CN III) 29 1.4.8.1.4. Troklear sinir (CN IV) 30 1.4.8.1.5. Trigeminal sinir (CN V) 30 1.4.8.1.6. Abdusent sinir (CN VI) 31 1.4.8.1.7. Fasial sinir (CN VII) 31 1.4.8.1.8. Vestibulocochlear sinir (CN VIII) 32 1.4.8.1.9.Glossopharyngeal sinir (CN IX) ve Vagus siniri (CN X) 32 1.4.9. Postüral reaksiyonlar 36 1.4.9.1. Proprioseptif yerleştirme 36 1.4.9.2. Propioseptif Atlama 38 1.4.9.3. Yerleştirme yanıtı 39 1.4.9.4. Omurga refleksleri 40 1.4.9.5. Pelvik kollarda çekilme refleksi 41 1.4.9.6. Patellar refleks 42 1.4.9.7. Torasik kollarda geri çekilme refleksi 43 1.4.9.8. Perineal refleks 43 1.4.9.9. İdrar kesesi palpasyonu 44 1.4.9.10. Duyusal değerlendirme 44 1.4.9.11.Nosisepsiyon testi 44 1.4.9.12. Kutanöz trunci refleksi (pannikulus) 45 1.5. Sağaltım 45 1.5.1. Antikonvülzan 45 1.5.1.1. Fenobarbital 45 1.5.1.2.Bromit 46 1.5.1.3.Zonisamit 47 1.5.1.4. Levetirasetam 48 1.5.1.5. Felbamat 48 1.5.1.6. Gabapentin 49 1.5.1.7.Klorazepat 49 1.5.1.8.Diazepam 50 1.5.1.9.Topiramat 51 1.5.2.Alternatif Sağaltım Yöntemi 51 1.5.2.1.Fekal Transplantasyon 51 1.5.2.1.1-) Küçük Hayvanlarda Fekal Mikrobiyota Nakli Uygulamaları 52 1.5.2.1.2-)Mekanizma 52 1.5.2.1.3-)Endikasyonları 53 1.5.2.1.4-)Donör seçimi 54 1.5.2.1.5-)Hazırlık 54 1.5.2.1.6-)Yönetim 55 1.5.2.2.Mikrobiyota-Bağırsak-Beyin Aksı 56 1.5.2.1.3. Mikrobiyota ve Nörodejenerasyon 58 3. GEREÇ VE YÖNTEM 61 3.1. Hayvan Materyali 61 3.2.Dışkı Örneklerinin Toplanması ve Hazırlanması 61 3.3. Klinik ve Nörolojik Muayene 67 3.3.1.Gözlem Genel Bilgi 67 3.3.1.1.Gözlem Klinik Muayene 68 3.3.2.Kranial sinirler genel bilgiler 69 3.3.2.1.Tehdit Tepkisi 71 3.3.2.2.Pupil Işık Refleks 72 3.3.2.3.Strabizmin Değerlendirilmesi 73 3.3.2.4.Palpebral Refleks 74 3.3.2.5. Okülosefalik Refleks / Fizyolojik Nistagmus 75 3.3.3. Postural reaksiyonlar genel bilgiler 76 3.3.3.1.Postural reaksiyonlar klinik muayene 77 3.3.4.Omurga refleksleri genel bilgiler 80 3.3.4.1.Anal Sfinkter Refleks 81 3.3.4.2.Pedal fleksör rekleks 81 3.3.4.3.Patella Refleks 82 3.3.4.4.Kutanöz hissi ve ağrı genel bilgi 83 3.3.4.4.1. .Kutanöz hissi ve ağrı klinik muayene 84 3.4.Modifiye Glasgow koma skorlaması 85 3.4.1.Modifiye Glasgow koma skoru nedir? 85 3.4.1.1.Bilinç seviyesi 86 3.4.1.2.Duruş ve uzuv motor fonksiyonu 87 3.4.1.3.Beyin sapı refleksleri 87 3.4.2.Koma Ölçeğinin Uygulanması 88 3.5. İstatistiksel değerlendirme 89 4.BULGULAR 90 5.TARTIŞMA 159 6.SONUÇ VE ÖNERİLER 166 KAYNAKLAR 167 ÖZGEÇMİŞ 186

Bu çalışmada düvelerde cinsiyeti belirlenmiş sperma (CBS) ile östrus başlangıcını takiben farklı zamanlarda tohumlamanın gebelik oranı üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada 299 adet 13 aylık ve üzeri Holstein ırkı düve kullanıldı. Çalışmaya hem östrus indüksiyonu/senkronizasyonu (tek doz PGF2α) sonrası hem de doğal östrusa gelen düveler dahil edildi. Düvelerin östrus takibi aktivite-geviş ölçer sistemi (SCR Dataflow II) ile yapıldı. Östrusları tespit edilen düveler rastlantısal olarak üç gruba ayrıldı; Grup1 (n=100) östrus başlangıcından itibaren 12-16. saatler, Grup2 (n=100) 16,1-20. saatler, Grup3 (n=99) ise 20,1-24. saatler arasında üç farklı boğaya ait CBS ile tohumlandı. Düvelere 30±3 ve 60±3 günlerde olmak üzere ultrasonografi ile iki kez gebelik muayenesi yapıldı. Sıcaklık stresini değerlendirmek amacıyla Sıcaklık-Nem İndeksi (SNİ) kullanıldı. İstatistiki değerlendirmeler SPSS paket programı kullanılarak yapıldı. Birinci gebelik muayenesinde Grup1'de %49,0 (49/100); Grup2'de %49,0 (49/100) ve Grup3'de %58,6 (58/99) gebelik oranı tespit edildi. Gruplar arasında istatistiki fark belirlenemezken, Grup3'te diğer gruplara göre yaklaşık %10'luk sayısal bir farklılık belirlendi. İkinci gebelik muayenesinde (Grup1'de %49,0; Grup2'de %47,0 ve Grup3'de, %55,6) gruplar arası fark saptanamadı. Kullanılan spermalar karşılaştırıldığında C boğasına ait sperma ile (%65,6) diğer iki boğaya ait spermalara (A boğası sperması %41,4; B boğası sperması %49,5) göre daha fazla (p

Morkaraman Irkı Koyunlarda Uzun Süreli Transportta Oluşan Stresin Neden Olduğu İmmun Supresyon Üzerine Parapoxvirus Ovis, Corynobacterium Cutis lizatı ve C Vitamininin Etkisinin AraştırılmasıAmaç: Hayvan transportu dünyada ve ülkemizde çeşitli sebeplerle yapılmaktadır. Transport, hayvanlar üzerinde ciddi stres oluşturmakta ve oluşan stres immunsupresyona neden olmaktadır. İmmunsupresyon sonucu hayvanlar çeşitli olumsuz etkilere karşı savunmasız kalmaktadır. Bu nedenle bu çalışmada Morkaraman ırkı koyunlarda uzun süreli transportta oluşan stresin neden olduğu immunsupresyon üzerine Parapoxvirus Ovis, Corynobacterium Cutis lizatı ve C Vitamininin etkisinin araştırılması amaçlandı.Materyal ve Metot: Bu çalışmanın materyalini, aynı bakım ve besleme şartlarına tabi tutulan, 32 adet, 1-2 yaşlı Morkaraman ırkı koyun oluşturdu. Çalışma, 1 kontrol, 3 deneme grubu (iPPVO, CCL ve Vit-C) olmak üzere toplamda 4 gruptan oluştu ve her grupta 8 koyun kullanıldı. İPPVO grubunda, son uygulamanın yapıldığı günün ertesi günü transport gerçekleştirilecek şekilde, 3 gün arayla 2 kez 2 ml iPPVO intra muskuler yolla uygulandı. CCL grubunda, transport son uygulamanın yapıldığı günün ertesi günü gerçekleştirilecek şekilde 8 gün arayla 2 kez 2 ml CCL deri altı yolla uygulandı. Vit-C grubunda koyunlara transporttan hemen önce 200 mg/kg dozda C vitamini intra muskuler yolla uygulandı. Kontrol grubuna transporttan bir gün önce sadece 10 ml serum fizyolojik derialtı yolla uygulandı. Çalışma kapsamındaki tüm koyunların transport öncesi (TÖ), transport sonrası (TS), transport sonrası 1.gün (TS1) ve transport sonrası 7.günlerde (TS7) klinik bulgular (vücut sıcaklığı, nabız ve solunum sayısı), hematolojik (lökosit, lenfosit ve nötrofil sayısı) ve biyokimyasal parametreler [kortizol, adrenalin, adenozin deaminaz (ADA) ve haptoglobin (Hp)] değerlendirildi. Hematolojik analizler için Veteriner hemogram cihazı kullanılırken, biyokimyasal analizler için koyun spesifik ELISA test kitleri kullanıldı.Bulgular: Kontrol grubunda (Grup-IV) TÖ'ye göre TS'de hematolojik analizlerde istatistiksel olarak önemli bir fark görülmezken (P>0.05), kortizol (TÖ:1.67±0.03, TS:3.00±0.10), adrenalin (TÖ:6.30±0.17, TS:12.23±0.40) ve Hp (TÖ:22.26±0.80, TS:31.01±1.14) düzeylerinde istatistiksel olarak önemli bir artış (P0.05), adrenalin düzeyi (TÖ:6.63±0.24, TS:8.44±0.24), kortizol düzeyi (TÖ:1.65±0.05, TS:1.96±0.04), ADA aktivitesi (TÖ:3.75±0.97, TS:8.31±0.56) ve Hp düzeylerinde (TÖ:20.69±1.22, TS:28.92±1.26) istatistiksel olarak önemli bir artış görüldü (P0.05), a statistically significant increase in cortisol (BT:1.67±0.03, PT:3.00 ± 0.10), adrenaline (BT:6.30±0.17, PT:12.23±0.40) and Hp levels (BT:22.26±0.80, PT:31.01±1.14) (P0.05).Conclusion: It was concluded that stress was formed as a result of long-term transport in sheep of the Morkaraman breed, and that vitamin C administration before transport had a more anti-stress effect than other groups. It was determined that iPPVO administration had a positive effect on lymphocyte count, ADA activity and Hp level, CCL and Vit-C administration also had a positive effect on ADA activity, in these aspects it had positive results against immunosuppression in PT, and there was a positive correlation between ADA activity and lymphocyte count. 0

YÖK Tez ID: 536809 Bu çalışma Kırıkkale ilinde yer alan 6 adet hayvancılık işletmesinden alınan yem ve rasyon örneklerinin besi dönemlerine uygunluğunu tespit etmek amacı ile yapılmıştır. İlde hayvancılık sektöründe faal olarak yer alan 6 adet işletme belirlenmiş ve işletmelerden 15'er gün aralıklarla yem ve rasyon örnekleri alınmıştır. 15'er gün aralıklarla alınan yem örnekleri 0-45. gün ve 45-90. gün arasında 2 dönem olarak değerlendirilmiştir. Aynı zamanda da ortalama canlı ağırlık artışları tespit edilmiştir. Böylelikle besi dönemlerinde uygulanan yem ve rasyon örneklerinin canlı ağırlık artışına etkisi tespit edilmek istenmiştir. Alınan yem ve rasyon örnekleri, laboratuvar ortamında uygun koşullarda saklanmış ve her dönem için her örneğe ait ham yağ (HY), ham protein (HP), ham kül (HK), ham selülöz (HS), kuru madde (KM), asit deterjan fiber (ADF) ve nötral deterjan fiber (NDF) oranları belirlenmiştir. Belirlenen oranların hayvan sayılarına ve besi dönemlerine göre değerlendirmesi yapılmıştır. İşletme büyüklüğünün rasyon hazırlama üzerinde etkisinin olup olmadığı ve besi dönemlerinde dikkat edilmesi gereken rasyon oranlarına dikkat edilmediği tespit edilmiştir. Örneğin, besi dönemlerine göre yapılan değerlendirmede HP oranının ilave edilmesi gerekenden fazla olduğu görülmüştür. Bu durumun hem besicilik maliyetini artırdığı hem de metabolik hastalıklara sebep olduğu düşünüldüğünde çiftçilerin rasyon hazırlama ve hayvan besleme konularında teknik destek alması gerekliliği ortaya konulmuştur. ANAHTAR SÖZCÜKLER: Besicilik, Besi dönemleri, Kaba yem, Kesif yem, Rasyon. This study was carried out to determine the suitability of feed and ration samples taken from 6 livestock farms in Kırıkkale province. In the province, 6 farms active in the livestock sector were identified and feed and ration samples were taken at 15-day intervals. The feed samples taken were evaluated as 2 periods between 0-45 days and 45-90 days. At the same time, average live weight increases were determined. Thus, the effect of feed and ration samples applied in fattening periods on the live weight gain was determined. Samples of feed and ration taken were stored in suitable conditions under laboratory conditions. Then, for all periods, each sample of crude oil (HY), crude protein (HP), crude ash (HK), crude cellulose (HS), dry matter (KM), acid detergent fiber (ADF) and neutral detergent fiber (NDF) ratios were determined. The determined rates were evaluated according to animal numbers and fattening periods. It was determined whether the size of the breeding farm has an effect on ration preparation. In addition, it was determined that the ration rates which should be considered during the fattening periods were not taken into consideration. For example, in the evaluation made according to the fattening periods, it was observed that the HP ratio was higher than needed. Considering that this situation increases the cost of fattening and causes metabolic diseases, it has been revealed that farmers should receive technical support in ration preparation and animal feeding. KEY WORDS: Fattening, Fattening periods, Forage, Concentrate feed, Ration.

Amaç: Sudan'ın başkenti Hartum'da fermente edilmiş deve sütünden elde edilen ve geleneksel bir ürün olarak tüketime sunulan garrisin değerlendirilmesi, niteliklerinin belirlenmesi ve halk sağlığı açısından risk durumunun araştırılması amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Gariss üretiminde kullanılacak çiğ deve sütü örnekleri Hartum'un farklı bölgelerinden toplandı. Süte starter kültür olarak inoküle edilecek gariss bir deve çiftliğinden temin edildi. Hazırlanan gariss örneklerinin mikrobiyolojik ve kimyasal özelliklerinden bazıları standart metotlara göre araştırıldı. Bulgular: Gariss örneklerinde toplam mezofilik aerobik bakteri sayısı 6.63±0.64 log kob/ml, psikrofil aerobik bakteri sayısı 4.72±0.49 log kob/ml, Lactobacillus spp. sayısı 6.49±0.61 log kob/ml, Lactococcus spp. sayısı 6.57±0.60 log kob/ml, maya/küf sayısı 4.24±0.51 log kob/ml, Enterococcus spp. sayısı 5.89±0.42 log kob/ml ve koliform grubu sayısı 1.35±1.62 log kob/ml olarak bulunmuştur. Örneklerde toplam kuru madde miktarı %10.61±1.36, protein %3.79±0.86, yağ %3.24±0.81, kül %0.766±0.12, aw 0.9939±0.0033, pH 3.56±0.47 ve titre edilebilir asitlik %0.82±0.25 ortalama olarak belirlenmiştir. Garisste aflatoksin M1 (AFM1) seviyesi 13.24±6.68 ppt olarak belirlenmiştir. Ayrıca gariss örneklerinin mineral madde ve ağır metallerin içeriği ve konsantrasyonu ortalama K 1716.39±243.30 ppm, Mg 90.24±22.94 ppm, P 741.43±179.07 ppm, Al 21.87±23.19 ppm, Cd 0.00109±0.00038 ppm, Cu 0.1873±0.10573 ppm, Fe 1.87±1.49 ppm, Hg 0.0066±0.00488 ppm, Pb 0.00497±0.00685 ppm, Sn 0.00863±0.0055 ppm, Zn 10.49±2.72 ppm olarak belirlenmiştir. As elementi ise numunelerin hiç birinde tespit edilememiştir.Sonuç: Hartum'da tüketime sunulan garissin kimyasal kalitesi, aflatoksin M1 ve ağır metaller ile kirlenme düzeyleri açısından iyi bir durumda olduğu, mikrobiyal kalitesinin geliştirilmesi için çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatine varıldı.Anahtar kelimeler: Hartum, deve sütü, fermentasyon, gariss, kimyasal ve mikrobiyolojik kalite, ağır metal, aflatoksin M1. Aim: The aim of this study was to evaluate the gariss `which is a traditionally fermented camel milk product consumed in Khartoum in Sudan and to determine its quality and to investigate public health risk situation.Material and Methods: The samples of raw camel's milk to be used in the production of gariss were collected from different regions of the Khartoum province where the gariss to be inoculated into the milk as starter culture was collected from one camels farm in Khartoum province. Some of the microbiological and chemical properties of the prepared gariss samples were investigated according to standard methods.Results: In gariss samples the mean level of microorganisms counts were found as 6.63±0.64 log cfu/ml for total mesophilic aerobic bacteria, 4.72±0.49 log cfu /ml for Psychrophilic aerobic bacteria, 6.49±0.61 log cfu/ml for Lactobacillus spp., 6.57±0.60 log cfu/ml for Lactococcus spp., 4.24±0.51 log cfu/ml for yeast/mold, 5.89±0.42 log cfu/ml for Enterococcus spp. and 1.35±1.62 log cfu/ml for coliform. The chemical properties of the samples were found as %10.61±1.36 total solids, %3.79±0.86 protein, %3.24±0.8 fat, %0.766±0.12 ash, 0.9939±0.0033 aw, 3.56±0.47 pH value and % 0.82±0.25 titratable acidity (lactic acid). In gariss samples the mean levels of aflatoxin M1 (AFM1) were 13.24±6.68 ppt, while the mean levels of minerals and heavy metals were 1716.39±243.30 ppm, 90.24±22.94 ppm, 741.43±179.07 ppm, 21.87±23.19 ppm, 0.00109±0.00038 ppm, 0.1873±0.10573 ppm, 1.87±1.49 ppm, 0.0066±0.00488 ppm, 0.00497±0.00685 ppm, 0.00863±0.0055 ppm, 10.49±2.72 ppm for K, Mg, P, Al, Cd, Cu, Fe, Hg, Pb, Sn and Zn respectively. Arsenik 'As' was not detected in any of the samples. Conclusion: It was concluded that gariss, which is offered for consumption in Khartoum, is in good condition in terms of chemical quality, contamination levels with aflatoxin M1 and heavy metals and studies are needed to improve its microbial quality.Key Words: Khartoum, camel milk, fermentation, gariss, chemical and microbiological quality, heavy metal, aflatoxin M1. 107

Baraj MG. Van ve Mardin illerine bağlı bazı köylerde içme sularının fiziksel özellikleri ve mineraliçeriklerinin incelenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Veteriner Biyokimya Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Van, 2019. Bu çalışma, Mardin ve Van'da her ilden seçilen 20 noktadan alınan toplam 40 adet içme suyu örneğinin fiziksel özellikleri, ağır metal ve mineral içerikleri bakımından incelenmesi ve elde edilen sonuçlar doğrultusunda içme sularının kalitesinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. İki bölgede seçilen noktalardan 2018 yılı Ağustos döneminde su örnekleri alınmış ve gerekli analizleri yapılmak üzere uygun koşullarda laboratuvara ulaştırılmıştır. Örneklerin iyon ve metal analizleri Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Merkezi Laboratuvarı'nda gerçekleştirildi. Arsenik, Bakır, Bor, Kadmiyum, Kobalt,Mangan, Nikel, Kurşun, Selenyum ve Çinko analizleriiçin İndüktif Eşleşmiş Plazma ve Kütle Spektrometresi (ThermoScientific X II Series ICP-MS) ile, Magnezyum analizleri için İndüktif Eşleşmiş Plazma – Optik Emisyon Spektrometresi (ThermoScientificIcap 6300 DOU ICP-OES) ile yapıldı. Florür, Klorür, Nitrit, Nitrat, Bromür, Sülfat ve Fosfat analizleri de Dionex iyon kromatografisi (Dionex ICS 3000) ile gerçekleştirildi. İletkenlik, pH, ORP, TDS ve min. salt analizleri ise Myron L Company POOL PRO PS6FC cihazı ile yapıldı. Elde edilen sonuçların istatistik analizi T testi ile SPSS 20 kullanılarak yapıldı. Organoleptik olarak incelenen renk, koku ve bulanıklık parametrelerinin istatistik analizinde ise Khi Kare testi kullanıldı. Çalışma sonucunda iki ilin su örneklerine ait Florür, Klorür, Nitrit, Nitrat, Bromür, Bor, Kadmiyum, Kobalt, Çinko, İletkenlik, TDS (Toplam Çözünmüş Katı Madde), ORP (Redoks Potansiyeli) ve sıcaklık değerleri arasındaki fark anlamlı bulunmuştur. Ayrıca İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik tarafından belirlenen sınır değerlerin üzerinde ağır metal içeren içme suları saptanmış , Van'dan alınan su örneklerde Nikel, Mardin'den alınan örneklerde ise fosfat tespit edilmemiştir.2 ilde 40 farklı noktadan alınan su numunelerinde dikkati çeken konular maddeler halinde sunulmuş olup saptanan bozulukların yerel yönetimlere ve çevre ve halk sağlık birimlerine sunulmasının gerektiği , bozuklukların giderilmesinin bu yörede yaşayanlar için önemli olduğu vurgulanmıştırAnahtar kelimeler:Ağır Metal, İçme Suyu, Mardin, Mineral Madde, Su Kalitesi, Van Baraj MG. Examination of physicalpropertiesand mineral contents of drinking water in some villages in Van and Mardin provinces. Van Yuzuncu Yil University Institute of Health Sciences Department ofVeterinary Biochemistry Master Thesis, Van, 2019. This study was carried out to investigate the physical properties of 40 drinking water sample staken from 20 points selected from each province in Mardin and Van in terms of their heavy metal and mineral contents and to evaluate the quality of drinking water according to the results obtained. Water samples were taken from the selected points in two regions in August 2018 and sent to the laboratory under appropriate conditions to make the necessary analyzes. Theionand metal analyzes of the samples were carried out at Van Yuzuncu Yil University Central Laboratory. Inductive Coupled Plasma-Optical Emission Spectrometer (ThermoScientificIcap 6300 DOU ICP-OES) wasused for Magnesium analyzes. Arsenic,Copper, Boron, Cadmium, Cobalt, Manganese, Nickel, Lead, Selenium and Zinc Analysis ofweredone byInductive Coupled Plasma and Mass Spectrometry (ThermoScientific X II Series ICP-MS) wasused. Fluoride, Chloride, Nitrite, Nitrate, Bromide, Sulfate and Phosphate analyzes were determined byDionexionchromatography (DionexICS 3000). Myron L Company POOL PRO PS6FC device were used tomeasure conductivity, pH, ORP, TDS and min. salt analyzes. Statistical analysis of the results was performed by using T test and SPSS 20. In the statistical analysis of color, odorand turbidity parameters which were examined organoleptically, Khi Square test wasused. As a result of thestudy, the difference between Fuoride, Chlorine, Nitrite, Nitrate, Bromide, Boron, Cadmium, Cobalt, Zinc, Conductivity, TDS (total dissolved solid), ORP (redoxpotential) and temperature values of the water samples of the two provinces were found to be significant. Moreover, drinking water containing heavy metals above the limit values determined by the Regulation on Water for Human Consumption. Nickel and Phosphate were not detected in the sample staken from Van and Mardin respectively. In the water sample staken from 40 different points in 2 provinces, the most important issues are presented as substances and it is emphasized that the deficiencies should be presented to the local administrations and the public and health units and the removal of the disorders is important for thoseliving in this region.Keywords: Heavy Metal, Drinking Water, Mardin, Mineral Made, Water Quality, Van 110

Kataraktlı köpeklerde göz küresinin B-mod ultrasonografikmorfometrisi ve muayenesiFakoemulsifikasyon ve intraoküler lens implantasyonu veteriner oftalmolojide sıkuygulanan cerrahi girişimlerdir. Kataraktlı hastalarda vitreus ve fundusun oftalmoskopi iledeğerlendirilmesi olanaklı değildir. Bu nedenle katarakt cerrahisi öncesinde diğer intraokülerlezyonların değerlendirilmesi amacıyla oküler ultrasonografi yapılması cerrahi işlembaşarısını etkilemektedir. Fakoemulsifikasyon operasyonunun en sık karşılaşılankomplikasyonu posterior lens opaklaşması olup bu durum sekonder katarakt olarakisimlendirilir. Sekonder kataraktın, lens uzaklaştırıldıktan sonra posterior lens kapsülü içineözel implantlar yerleştirilmesi ile en aza indirilmesi sağlanmaktadır. Preoperatif olarak;kullanılacak olan prostetik intraoküler lensin boyutunun belirlenmesinin cerrahi girişimbaşarısını arttırdığı yapılan çalışmalar ile ortaya konulmuştur. Bu çalışmada, geriatrikkataraktlı köpeklerde B-mod ultrasonografi eşliğinde intraoküler patolojilerindeğerlendirilmesi, lensin morfometrisinin belirlenmesi ve çalışma sonuçlarının prostetikintraoküler lens implantasyonlarına rehberlik etmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla AnkaraÜniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesi'de oküler muayesine yapılan ve katarakttespit edilen 8 yaş üstü köpeklere ait 30 göz utltrasonografik olarak değerlendirilmiştir.Değerlendirilen gözlere ait ön kamara aksiyal derinliği, lens aksiyal ve ekvator çapı ve gözküresi aksiyal çapılarına ait ölçümler istatistiksel olarak değerlendirilimiştir. Elde edilenveriler ve istatistiksel sonuçlar ışığında intraprostetik lens implantasyonu öncesinde B-modoküler biyometrik ölçümlerin kolay elde edilebilir bir yöntem olduğu ortaya konmuştur.Anahtar Sözcükler: B-mod, Köpek, Katarakt, Oküler biyometri. B-mode Ultrasonographic Morphometry and Evaluation of Globe InCataractous DogsPhacoemulsification and intra-ocular lens implantation are commonly performedsurgical procedures in veterinary ophthalmology. It is not possible to evaluate the vitreousand fundus by using ophthalmoscope in cataractous patients. Therefore, ultrasonographicassessment of the other intraocular lesion prior to cataract surgery effects the success of thesurgery.The most common complication of phacoemulsification is posterior lensopacification, which is called secondary cataract. This complication can prevent by placingspecial implants into the posterior lens capsule after lens removed. According to previousstudies determination of the lens size prior the surgery may improve operation success.Theaim of this study is to evaluate the intra-ocular pathologies, lens morphometry by using B-mode ultrasonography and prepare a guideline for prosthetic intra-ocular lensimplantation.For this purpose, a total of 30 eyes of geriatric dogs which diagnosed cataractby ophalmic examination evaluated by ultrasanography at Ankara University Faculty ofVeterinary Medicine. In ultrasonographic examination anterior chamber depth; lens axial andequatorial lenght, axial depth of the globe mesured and evaluated statistically. All dataobtained from the patients and statistical results show that B-mod ocular biometricevaluation before intraprostatic lens implantaion is easy usefull tool to perform.Keywords: B-mod, Cataract, Dog, Ocular biometry. 90

Bu çalışma, Van ilinde sokak köpeklerinde Echinococcus spp.'nin yayılışını koproantijen ELISA yöntemi ile tesbit etmek amacıyla yapılmıştır. Toplam 150 köpek dışkısı önce Taenia spp. yumurtaları yönünden çinko sülfat flotasyon metoduyla muayene edilmiştir. Dışkı örneklerinde Echinococcus spp.'nin koproantijenlerinin varlığı ticari bir koproantijen ELISA kiti kullanılarak (Combined kit) (COMBINED BIOTECH CO., LTD, Shenzhen,P.R.China) incelenmiştir. Köpeklerin % 15.3'ünün Taenia spp. ile enfekte olduğu tespit edildi. Köpeklerde Echinococcus spp'nin. koproantijen prevalansı % 29.3 oranında bulundu. Dışkı muayenesinde köpeklerin Taenia spp. haricinde Toxascaris leonina (% 13.3), Toxocara canis (% 11.3), Ancylostoma caninum (% 2.6) ve Trichuris vulpis (% 0.6) ile de enfekte olduğu görülmüştür. Bu çalışma Van'da köpeklerde Echinococcus spp.'nin koproantijen ELISA tekniği ile araştırıldığı ilk çalışmadır. This study was carried out to determine the prevalence of Echinococcus spp. in stray dogs in Van province by coproantigen ELISA. Fecal samples were collected from 150 dogs. Firstly, it were examined for Taenia spp. eggs by zinc sulphate flotation technique. After that presence of Echinococcus spp. coproantigens was examined by coproantigen ELISA test using a commercial coproantigen ELISA kit (Combined kit) (COMBINED BIOTECH CO., LTD, Shenzhen,P.R.China). 15.3% of the dogs were infected with Taenia spp. The prevalence of Echinococcus spp. coproantigen in dogs was 29.3%. In the fecal examination, dogs were also found to be infected with Toxascaris leonina (% 13.3), Toxocara canis (% 11.3), Ancylostoma caninum (% 2.6) and Trichuris vulpis (% 0.6). This study is the first to investigate of Echinococcus spp. in dogs in Van using the coproantigen ELISA technique. 77

Sunulan çalışmanın amacı; multipar Holstein sütçü ineklerde prepartum dönemde antioksidan uyggulamalarının oksidatif stres (kan serumu total antioksidan statüsü; TAS ve total oksidan statüsü; TOS), kolostrum kalitesi (kolostrum TAS ve IgG düzeyleri) ve enerji metabolizması belirteci olan kan BHBA düzeylerine etkisin araştırılması ve elde edilen verilerin pratikte sütçü sürülerin yönetiminde kullanılabilirliğinin belirlenmesidir.Çalışmanın hayvan materyalini; TMR ile bireysel ihtiyaçlarına göre beslenen, vücut kondisyonları, laktasyon sayıları ve önceki laktasyon verimleri benzer olan, geleneksel kuru dönem süresine tabi olan, serbest duraklı ahırlarda barındırılan ve gebeliğinin son döneminde olan toplamda 80 adet Holstein multipar sütçü inek oluşturdu. Çalışmada kullanılan inekler randomize gruplandırma yöntemi ile tedavi (Grup 1; n=40) ve kontrol grubu olarak (Grup 2; n=40) iki gruba ayrıldı. Grup 1'de bulunan ineklere beklenen doğum tarihinden önceki -215 ve -105. günlerde intramusküler yolla antioksidan (A,D,E viaminleri ve Se, Cu, Mn, Zn iz elementleri) uygulamaları yapıldı. Grup 2' de bulunan ineklere ise, aynı hacimde aynı günlerde intramusküler yolla serum fizyolojik uygulandı.Grup 1 ve Grup 2'de bulunan ineklerde TAS ve TOS düzeylerini ölçmek için, prepartum 215 ve 105 ile postpartum 73 ve 143. günlerde kan örnekleri alındı. Kolostrum TAS ve IgG düzeylerini belirlenmesi için doğumdan hemen sonra kolostrum örnekleri alındı. Kan BHBA seviyeleri postpartum 7±3 ile 14±3. günlerde alınan kan örneklerinden ölçüldü. Prepartum dönemde antioksidan uygulamalarının; TAS değişimlerini etkilemediği (P=0,089), postpartum 7±3 ile 14±3. günlerde TOS seviyesini azalttığı (P

Çalışma materyalini, 18 Ekim 2017 ve 27 Aralık 2017 tarihleri arasında kliniğimize getirilen; yaş, cinsiyet, ırk ve kilo bakımından çeşitlilik gösteren 10 adet kedi oluşturmuştur. Muayenelerinde sindirim sistemi hastalıkları bulunmadığı saptanmıştır. Kedilerin yaş dağılımı 1 - 11 yaş iken ırk dağılımı ise; 3 Melez , 1 Chinchilla, 2 British Short Hair, 2 Persian-Himalayan Melez , 1 Sarman ve 1 Egzotik Short Hair şeklindeydi. Çalışma gruplarında yer alan kedilerin 4 tanesini erkek, 6 tanesini dişi kediler oluşturmuştur. Çalışma öncesi ya da esnasında hiçbir kediye sedasyon ve anestezik madde uygulanmamıştır. Çalışmada ultrasonografik muayene ilk önce 12 saatlik açlık periyodunu takiben ve daha sonra kediler 1 hafta arayla 3 farklı gıda tipi ile beslendikten sonra yapılmıştır. Yapılan çalışmada açken tüm hayvanlarda mide; rugal kıvrımları ile birlikte total olarak görüntü alanına girmiştir. Midenin rugal kıvrımlarının görüntülenmek istendiği durumlarda ultrason muayenesinin açken yapılması, ancak mide duvarının, özellikle de kalınlık açısından, doğru değerlendirilmesinin gıda alımından sonra daha sağlıklı olacağı görülmüştür. Ayrıca gastrointestinal kanaldaki içeriğin; yaş mamaya su veya chia tohumu ilave edilerek yapılan beslemenin ardından daha hızlı ilerlediği; besleme yapıldıktan hemen sonra alınan görüntülerde içeriğin duedonumda; 30. ve 60. dakikalarda ise jejenum ve ileumda izlenebildiği görülmüştür. Kedilere sadece yaş mama ile besleme yapıldığında, intestinal içerik bulunduğu segmentte hiperekojen parlamalara sebep olarak, intestinal duvarın değerlendirilmesini güçleştirmiştir. Ancak, su ve chia tohumu ilave edilen gruplarda görüntü daha heterojen olarak izlenmiş ve intestinal kanal duvarlarının ayrımı daha kolay yapılmıştır. Chia tohumunun farkedilir bir tadının ve kokusunun olmaması sebebiyle; herhangi bir zorlamaya gerek kalmaksızın gıdaya ilave edilerek; açken yapılan ultrason muayenesinin akabinde, tamamlayıcı bir yöntem olarak ultrason muayenesi için kullanılabileceği kanısına varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Chia tohumu, ekojenite, gastrointestinal, kedi, ultrasonografi. Study material was consisted of 10 cats from different breed, gender, age and weight brought to our clinic between October 18, 2017 and December 27, 2017. In the systemic examinations and anamnesis information of the cats included in the study, no health problems related to the digestive system were encountered. The age distribution of cats was 1 - 11 years of age and the distribution of race was 3 melez -breed, 1 chinchilla, 2 british short hair, 2 persian-himalayan melez , 1 sarman and 1 exotic short hair. Four cats in the study groups were male and 6 were female. None of the cats were not sedated or anesthetized before or during the study. Ultrasonographic examinations were performed first after 12 hours fasting period and then after feeding cats with 3 different food types at 1 week intervals. In the study, the stomach of the all subjects was fully entered to the ultrasonographic images while it was empty. In cases the rugal folds of the stomach are desired to be monitorized, it may be recommended that the ultrasonografic examination following fasting period. But, it was seen that the correct evaluation of the gastric wall, especially in terms of thickness, will be healthier after food intake.Also, it was noticed that the gastrointestinal tract content moved faster when cats were fed with wet food mixed with water or swollen chia seeds; the contents were in duodenum in the examination immediately after feeding and can be seen in the jejunum and ileum in the 30 and 60 minutes' examinations. When the cats fed with only wet food, intestinal content caused hyperechogenic speckles at the segments where found in it, and led to harder the evaluation of the intestinal wall. However, in the groups with added water and chia seeds, the image was more heterogeneous and the separation of the intestinal canal walls was easier. It was found that the ultrasound examination following feeding the animals with the wet food mixed Chia seeds, and most of cats eat probably this mixture willingly, can be used as a complementary method to the ultrasound examination following fasting period.Keywords: Cat, chia seed, echogenicity, gastrointestinal, ultrasonography. 72

Bu çalışmada, yoğun egzersiz uygulanan ratlarda amilopektin (A) ve krom (Cr) takviyesinin tek başına veya kombine kullanımlarının, enerji deposu, kas yorgunluğu ile alakalı biyokimyasal belirteçler, Peroksizom Proliferatör Aktive Reseptörü-gamma (PPAR-γ) Glikoz Transporter-2 (GLUT-2) ve 4 (GLUT-4) düzeyleri üzerine etkileri araştırıldı. Otuz beş adet albino Wistar rat 5 gruba ayrıldı (n=7): (i) Yoğun egzersiz (E); (ii) E+Amilopektin (A); (iii) E+A+Krom pikolinat (CrPik); (iv) E+A+ Krom histidinat (CrHis); (v): E+A+CrPik+CrHis. Ratlara günlük olarak 0.0316 g amilopektin ve 11.06 g elementel Cr/kg CA CrPik ve CrHis verildi. Gruplar arasında ortalama koşu süresi (55±1.15 vs 76±1.91) farklılık gösterdi (P< 0.05). E grubuyla kıyaslandığında, E+A+CrPik+CrHis grubunda kan glikoz düzeyi önemli düzeyde azaldı (P< 0.05). Kas ve karaciğer glikojen içeriği ile kan insülin konsantrasyonunun artması ve serum laktat konsantrasyonunun azalması bakımından en iyi etki E+A+CrPik+CrHis grubunda tespit edildi (P< 0.05). Ancak, A ve Cr kaynaklarının takviyesi, GLUT-2, GLUT-4 ve PPAR-γ ekspresyonlarında değişikliğe neden olmadı. Sonuç olarak, egzersiz uygulanan ratlarda amilopektinin ile Cr'un kombine kullanımı, enerji veren besin maddelerinin tasarrufunu ve kas yorgunluğunu azaltmıştır. Bu durum yarış atı performansının arttırılmasına ve engellilik problemlerinin önlenmesine de katkı sağlayabilir. This study evaluated the effects of amylopectin (A) and chromium (Cr) forms alone or in combination on energy storage, muscle fatigue-related biochemical markers and expression of peroxisome proliferator-activated receptors (PPAR-γ), glucose transporter-2 and 4 (GLUT-2 and GLUT-4) in rats during exhaustive exercise. Thirty-five male Wistar rats were divided into 5 groups (n=7): (i) exhaustive exercise (E); (ii) E+A; (iii) E+A+chromium picolinate (CrPic); (iv) E+A+chromium histidinate (CrHis), (v) E+A+CrPic+CrHis. Rats received 0.0316 g of amylopectin and 11.06 g of elementel Cr kg-1 body weight given as CrPic and CrHis per day. The mean duration of exercise differed (55±1.15 vs 76±1.91) between groups (P < 0.05). Blood glucose level was significantly reduced in E+A+CrPic+CrHis group compared to the E group. The E+A+CrPic+CrHis group was superior in terms of increasing muscle and liver glycogen contents and blood insulin concentration and of decreasing serum lactate concentration (P < 0.05). However, A and Cr supplementation did not alter GLUT-2, GLUT-4, and PPAR-γ expressions. In conclusion, amylopectin in combination with supplemental Cr enhanced energy-yielding nutrient conservation and reduced muscle fatigue in exercised rats. They can also help prevent racehorse performance and disability problems. 91

Bu çalışma Antalya İli ve çevresindeki büyükbaş hayvan işletmelerinde Bovine Viral Diyare Virus (BVDV) enfeksiyonunun seroprevalansının araştırılması amacıyla yapıldı. Çalışmada 94 işletmede bulunan 6 ay-15 yaş aralığında 470 adet sığırdan alınan kan örnekleri kullanıldı. Hayvanlara ait kan örnekleri V.Jugularis'ten 10 ml'lik steril vakumlu tüplere alındı. Tüpler 2000 devirde 10 dk. santrifüj edildi. Elde edilen serumlar test yapılana kadar -25 derecede derin dondurucuda saklandı. Serumlarda BVDV'una karşı antikor (Ab) varlığını belirlemek için BVDV (Ab)-ELISA, BVDV antijen (Ag) varlığını belirlemek için de BVDV (Ag)-ELISA test kitleri kullanıldı. İncelenen örneklerinden 322'si (%68,51) seropozitif, 148'i (%31,48) seronegatif, 13'ü (%2,76) persiste enfekte olarak tespit edildi. Seropozitiflik oranının yaş grupları arasında istatistiksel açıdan önemli olduğu belirlendi (p

Kadmiyum ve diğer ağır metaller hem çevresel hem de mesleki maruziyetlerle insan sağlığını tehdit etmekte ve sanayide yaygın olarak kullanılmaktadır. Resveratrol anti-inflamatuvar, antioksidan, antitümör ve immunomodulatör özellikleri olan doğal bir polifenolik bileşiktir. Bu nedenle yapılan çalışmada Swiss albino farelerin plazma, karaciğer, böbrek ve kalp dokusunda kadmiyum toksisitesine karşı resveratrolün koruyucu etkisi araştırılmıştır. Çalışmamızda 35 fare eşit olarak 5 gruba ayrılmıştır. Grup 1: Kontrol grubu (kadmiyuma maruz kalmamış normal ad libitum beslenen grup), Grup II: Alkol grubu (% 1 etil alkol) Grup III: Kadmiyum (CdCl2, 1 mg/kg/gün), Grup IV: Resveratrol (10 mg/kg/gün, %1'lik etil alkolde çözündü), Grup V: Kadmiyum+Resveratrol (1 mg/kg/gün + 10 mg/kg/gün). Tüm uygulamalar 21 gün süreyle oral gavaj yoluyla uygulanmıştır. Uygulama süresi sonunda karaciğer, böbrek ve kalp dokusunda oksidatif stresin göstergesi olarak malondialdehit (MDA) ve nitrik oksit (NO) miktarları, antioksidan savunmanın biyobelirteci olarak redükte glutatyon (GSH) miktarı, akut faz yanıtın bir göstergesi olan total siyalik asit (TSA) ve plazmada aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), gamma-glutamil transferaz (GGT) enzim aktiviteleri spektrofotometrik yöntemlerle belirlenmiştir. Kadmiyum verilen grupta MDA, NO, TSA düzeyi ve AST, ALT, GGT enzim aktivitesi karaciğer, böbrek ve kalpte kontrole göre önemli derecede artarken, GSH düzeyi ise kontrole göre önemli derecede azalmıştır. Kadmiyum+resveratrol verilen grupta ise MDA, NO, TSA düzeyi ve AST, ALT, GGT enzim aktivite düzeylerinin kadmiyum verilen gruba göre istatistiksel olarak önemli derecede azalırken, GSH düzeyi ise önemli derecede artmıştır. Sonuç olarak kadmiyumun toksik etkisine karşı resveratrolün karaciğer, böbrek ve kalpte koruyucu etkisinin olabileceği kanısına varıldı. Cadmium and other heavy metals which are commonly used in industry could threaten human health with both environmental and occupational exposures. Resveratrol, a natural polyphenol, is thought to have some properties such as anti-inflammatory, antioxidant, antitumor and immunomodulatory. Therefore, the present study was designed to examine the protective effect of resveratrol against cadmium toxicity in plasma, liver, kidney and heart tissue of Swiss albino mice. In our study, thirty five mice were equally divided into five groups, namely Groups I-V. Group I: Control group (a normal feeding ad libitum group that has not been exposed to cadmium), Group II: Alcohol group (1 % ethyl alcohol), Group III: Cadmium (CdCl2, 1 mg/kg/day), Group IV: Resveratrol (10 mg/kg/day, dissolved in 1 % ethyl alcohol), Group V: Cadmium+Resveratrol (1 mg/kg/day + 10 mg/kg/day). All treatments were administered orally via gavage for 21 days. The amount of malondialdehyde (MDA) and nitric oxide (NO) as an indicator of oxidative stress in liver, kidney, and heart tissue at the end of the application period, the amount of reduced glutathione (GSH) as a biomarker of antioxidant defense, total sialic acid (TSA) as an indicator of acute phase response and aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), gamma-glutamyl transferase (GGT) enzyme activities in plasma were determined by spectrophotometric methods. In cadmium group, it was determined that MDA, NO, TSA level and AST, ALT, GGT enzyme activities increased significantly compared to control in the liver, kidney, and heart, while GSH level decreased significantly compared to control. In cadmium+resveratrol group, it was determined that MDA, NO, TSA level and AST, ALT, GGT enzyme activity levels decreased, while GSH level increased statistically significantly compared to cadmium groups. As a result, it was concluded that resveratrol may have a protective effect on the liver, kidney and heart against the toxic effect of cadmium. 70

Bu tez çalıĢması, Ağrı Et ve Süt Kurumu Et Kombinasında kesilenMorkaraman ve melezi koyunların kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesiamacıyla yapılmıĢtır. ÇalıĢmada, halk elinde yetiĢtiriciliği yapılan, sağlıklı, 151 baĢdiĢi, 49 baĢ erkek toplam 200 baĢ hayvanın verileri kullanılmıĢtır. Bu hayvanlardan46‟sı Morkaraman, 154‟ü de Morkaraman melezidir. Morkaraman ve Morkaramanmelezi koyunlarda cinsiyete göre diĢi ve erkeklerde canlı ağırlık ortalaması sırasıyla50.42 ve 55.96 kg, karkas ağırlığı 23.25 ve 27.09 kg, deri ağırlığı 5.20 ve 5.92 kg,baĢ ağırlığı 2.41 ve 2.80 kg, ayak ağırlığı 0.90 ve 1.02 kg, iç organ ağırlığı 5.67 ve6.32 kg, karkas randımanı % 46.07 ve 48.36 olarak bulunmuĢtur. Cinsiyetin canlıağırlık ve ayak ağırlığı üzerindeki etkisi önemsiz (P>0.05) olurken, karkas, deri, baĢ,iç organ ağırlıkları ve karkas randımanı üzerindeki etkisi önemli (P0.05). Kesim vekarkas özellikleri arasındaki fenotipik korelesyon katsayıları genellikle pozitif veönemli belirlenmiĢtir (p

Tez çalışmasında, koç spermasının sulandırma sıvısına FCS (%15) ve farklı mM'lerde sisteamin eklenerek spermanın düşük sıcaklıklarda saklanması ve eritilmesi sonrasında, spermada gözlenen olumlu ya da olumsuz değişiklikler incelendi. Çalışma için 5 baş koçtan elektroejakülatör yardımı ile sperma alındı ve alınan spermalar spermatolojik özellikleri incelenerek her hayvandan eşit hacimde olacak şekilde bir araya getirildi. Sonuç değerlendirmeleri yapıldıktan sonra 6 eşit hacime ayrıldı. Birincisi kontrol grubu olmakla birlikte, ikinci gruba %15 FCS, üçüncü gruba 3 mM sisteamin, dördüncü gruba 3 mM sisteamin + %15 FCS, beşinci gruba 6 mM sisteamin ve altıncı gruba 6 mM sisteamin + %15 FCS olacak şekilde toplamda altı grup oluşturuldu. Sıvı azotla dondurma aşamaları takip edilerek payetlere çekilen sperma örnekleri, ekilibrasyon sonrası ve eritme sonrası aşamalarda; faz-kontrast mikroskobu, CASA (Computer Asisted Semen Analysis-Bilgisayar Destekli Sperma Analiz Sistemi), HOST, Hancock yöntemleri kullanılarak kalite ve morfolojik değerlendirmeye tabi tutuldu. Çalışmada 6 mM sisteamin eklenmiş gruplarda (5 ve 6. gruplar) motilitenin düştüğü ve ölü spermatozoa sayısının arttığı, bunun yanında diğer grupların (kontrol grubu, 2, 3 ve 4.grup) motilite ve morfolojilerinde dikkate değer değişimlerin olmadığı görüldü. Sonuç olarak FCS (%15) ve düşük mM'lerde sisteaminin, koç spermasının dondurulmasında toksik etki yaratmadığı ve sulandırıcılara eklenebileceği görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Koç sperması, donma-eritme, antioksidan, sisteamin, FCS. In the thesis study, positive and negative changes in semen were observed after storing spermatozoa at lower temperatures by adding different molarity cysteamine and FCS (15%) in sperm diluents. For the study, semen was taken from 5 rams with the help of electro-ejaculator. Spermatological quality of collected sperm were invastigate after that mixed with pooling system and the results were divided into 6 equal volumes. While the first was the control group, a total of six groups were formed by adding 15% FCS to the second group, 3 mM cysteamine to the third group, 3 mM cysteamine + 15% FCS to the fourth group, 6 mM cysteamine to the fifth group and 6 mM cysteamine + 15% FCS in the sixth group. Samples of semen taken into straws following the steps of freezing with liquid nitrogen, after equilibration and post-melting stages; quality and morphology evaluations were performed using phase-contrast microscopy, CASA (Computer Assisted Semen Analysis), HOST, Hancock methods. In the study, 6 mM cysteamine supplemented groups (groups 5 and 6) decreased motility and increased number of dead spermatozoa, also there were no significant changes in the motility and morphology of the other groups (control group, 2, 3 and 4). As a result, it was observed that cysteamine in low molarities and FCS (15%) did not have toxic effects on freezing of ram semen and these substances could be added to diluents.Key words: Ram sperm, freezing- thawing, antioxidant, cysteamine, FCS. 90

Bu çalışmada, kardiyovasküler sağlığın sürdürülmesinde, ayrıca diyabete bağlı gelişen çeşitli komplikasyonların önlenmesinde ve iyileştirilmesinde önemli rolleri olan 1,25-dihidroksikolekalsiferolün, kan glikoz değerleri ve vasküler yanıta etkilerini değerlendirmek amaçlandı. Bu amaçla, 28 adet Sprague Dawley erkek sıçan; kontrol (K), vitamin D (VitD), diyabet (D) ve Diyabet+Vitamin D (DVD) olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Diyabet oluşturmak için D ve DVD gruplarına streptozotosin tek doz 50 mg/kg dozunda, K ve D grubuna ise eş hacimde sitrat tampon solüsyonu intraperitoneal olarak verildi. Diyabet tanımlaması yapıldıktan sonra VitD ve DVD grubundaki sıçanlara 1,25-dihidroksikolekalsiferol 120 ng/100 g haftada bir kez subkutan yolla 6 hafta boyunca uygulandı. Kan glikoz düzeyleri, vücut ağırlığı ve kan basıncı ölçümleri haftalık olarak kaydedildi. Deney sonunda torasik aort halkalarında kasılma ve gevşeme yanıtları in vitro organ banyosunda değerlendirildi. Diyabet, 1. haftadan itibaren vücut ağırlığında azalmaya neden oldu (P

Farklı İşlem Görmüş Sütlerde Bazı Metal Düzeylerinin BelirlenmesiBu çalışmada tam yağlı, yarım yağlı, yağsız, organik, aromalı (çilekli, muzlu, kakaolu), pastörize ve çiğ sütlerde, çinko (Zn), selenyum (Se), bakır (Cu), demir (Fe), krom (Cr), nikel (Ni), kurşun (Pb), kadmiyum (Cd), arsenik (As) ve alüminyumun (Al) ölçülmesi amaçlandı. Örnekler, Ankara'daki marketlerde farklı tipte işlem görmüş ve ambalajlı olarak satılan steril ve pastörize sütler ile sütçülük işletmelerine gelen ve soğutmalı çiğ süt tanklarında bulunan sütlerden toplandı. Bunun için her grupta 10 adet olmak üzere toplam 90 örnek toplandı. Mikrodalga fırında yakma işleminin ardından analizler ICP-MS ile gerçekleştirildi. Analiz edilen örneklerin hiçbirinde Pb ve Cd'a rastlanmadı, ama tüm numunelerde Zn'ya rastlandı. Hedef elementler yönünden tüm süt çeşitleri değerlendirildiğinde en yüksek rastlanma sıklığına sahip metalin Zn olduğu ve bunu azalan sırayla Cr=As>Al>Se>Fe>Ni>Cu> Pb=Cd takip etti. Zn ayrıca, yağsız sütlerdeki ortalama Fe konsantrasyonu haricinde konsantrasyon açısından da en yüksek metal oldu. Esansiyel elementler arasında en düşük konsantrasyon Cu'da ölçülmüştür. Bu da sütün Cu açısından zayıf bir kaynak olduğunu gösterdi. İstenmeyen elementlerden Al ve As ise numunelerin sırasıyla %85 ve %94.45'inde bulundu. Bununla beraber mevcut konsantrasyonlar olumsuz bir etkiye neden olabilecek düzeyin altındaydı. Sonuç olarak sütlerdeki metal konsantrasyonları sütün tipine göre istatistiksel yönden önemli farklılıklar gösterdi. Böylece sütlerin hazırlanması sırasında düşük kalitede materyallerin kullanılmaması ve hayvanların tükettiği yem ve suların özellikle istenmeyen metallerle kirlenmiş olma olasılığına karşı sürekli kontrol edilmesi, hayvanların sanayi ve trafiğin olduğu yerlerin yakınlarında otlatılmaması, halk sağlığının korunması açısından sütteki metal konsantrasyonunun sürekli kontrol edilmesi önerilir.Anahtar Sözcükler: Aromalı süt, ICP-MS, Metal, Süt Determination of Some Metal Levels in Various Kinds of Milk Processed in Different WaysIn this study, it was aimed to measure zinc (Zn), selenium (Se), copper (Cu), iron (Fe), chromium (Cr), nickel (Ni), lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As), and aluminum (Al) in whole, semi-skimmed, skimmed, organic, aromatic (strawberries, banana, and cocoa), pasteurized and raw milk. The samples were collected from sterilized and pasteurized milk processed in different ways and sold in packages in supermarkets in Ankara and the milk kept in refrigerated raw milk storage tanks in dairy farms. For this, a total of 90 samples were collected as in 10 in each group. After microwave incineration, analyzes were performed using ICP-MS. Pb and Cd were not found in any of the analyzed samples, while Zn was observed in all samples. When all the milk types were evaluated in terms of the targeted elements, the metal with the highest frequency of occurrence was Zn followed by Cr=As> Al>Se>Fe>Ni>Cu>Pb=Cd in a decreasing order, respectively. Zn was also the highest metal in terms of concentration, except for the average Fe concentration in the skimmed milk. The lowest concentration among the essential elements was measured in Cu. This was the indication that milk was a weak source of Cu. The undesired elements, Al and As were found in 85% and 94.45% of the samples, respectively. However, the present concentrations were below the level of a probable negative effect. As a result, it was found out that the concentrations of metals in the milk showed statistically significant differences depending on the milk type. Therefore, it is recommended that low-quality materials should not be used during the preparation of milk, the feed and water consumed by animals should be controlled regularly against the possibility of contamination with especially undesired metals, the animals should not be pastured around industrial and traffic sites and the metal concentration in the milk should be controlled regularly in terms of protection of public health.Key Words: Aromatic Milk, ICP-MS, Metal, Milk 63

Köpeklerde sıklıkla karşılaşılan uzun kemik kırıklarının sağaltımı amacıyla uygulanan tekniklerin ve uygulama yöntemlerinin kemik iyileşmesine katkısı, geçmişten günümüze birçok çalışmaya konu olmuştur. Son yıllarda daha çok amaçlanan biyolojik iyileşmenin sağlanması için uygulanan teknikler arasından minimal invaziv plak osteosentezi önemli bir yer tutmaktadır.Bu çalışmada, köpeklerde karşılaşılan uzun kemik kırıklarının sağaltımı amacıyla uygulanan minimal invaziv plak osteosentezi ve biyolojik iyileşmenin, iyileşme sürecine ve fonksiyon geri kazanımına etkisinin gözlenmesi amaçlanmıştır.Bu çalışma, Mayıs 2017 - Mayıs 2018 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesi Cerrahi Kliniğine getirilen, klinik ve radyolojik muayeneleri sonrasında uzun kemik kırığı olduğu belirlenen farklı ırk, yaş ve cinsiyetteki 10 köpekte gerçekleştirilmiştir.10 olgunun, 6'sında radius - ulna, 4'ünde tibia kırığı tesbit edildi ve operasyonları gerçekleştirildi. Olgulara operasyon sonrası dönemde 10 gün süre ile Robert – Jones bandaj uygulandı ve 1., 10., 30., 45. ve 60. günlerde klinik ve radyografik muayenelerle ile iyileşme süreci gözlemlendi.Fonksiyonel değerlendirmede 10 olguda da çok iyi sonuç alınmıştır. The contribution of the techniques and methods to bone healing used for the treatment of long bone fractures frequently encountered in dogs has been the subject of many studies from past to present. In recent years, minimally invasive plate osteosynthesis has taken an important place amongst the techniques used for achieving targeted biological healing.The aim of this study was to observe the effect of minimally invasive plate osteosynthesis and biological healing on healing process and function recovery for the treatment of long bone fractures in dogs.This study was carried out in 10 dogs of different breeds, ages and sexes who were admitted to Ankara University Veterinary Faculty Animal Hospital Surgery Clinic between May 2017 and May 2018.Radius - ulna fractures was detected in 6, tibia fracture was detected in 4 of 10 cases and operations were performed. Postoperatively, the patients were treated with Robert – Jones bandage for 10 days and clinical and radiographic examinations were observed on the 1st, 10th, 30th, 45th and 60th days.Functional evaluation was very good in 10 cases. 80

Dünyada pet hayvan olarak beslenen kedi sayısındaki artış, veteriner hekimlerin de kedi kırıklarıyla daha sık karşı karşıya gelmesine neden olmuştur. Her ne kadar kedi uzun kemik kırıklarının tedavi prensipleri köpeklerdekine benzer ise de ortopedik teknikler açısından hastaya ve kırığa bağlı olmak üzere çeşitli farklılıklar mevcuttur.Bu çalışmada 58 kedide karşılaşılan 71 adet ekstremite uzun kemik kırığının değerlendirilmesi ve tedavi bulgularının paylaşılması amaçlanmıştır. Çalışmaya dahil edilen 58 kedide, arka bacak kırıklarının daha fazla görüldüğü, en sık kırılan kemiğin tibia olduğu ve bunu sırasıyla femur, humerus, antebrachium, radius ve ulna'nın izlediği belirlenmiştir. Olguların %51,72 sinin yüksekten düşme, %36,20 sinin çeşitli travmalara ve %12 sinin de trafik kazalarına bağlı olarak şekillendiği görülmüştür. Uygulanan sağaltım yöntemleri incelendiğinde 54 olguda intramedüller pin, 4 olguda plak ve 1 olguda plak ve pin, 4 olguda caput ve collum femoris rezeksiyonu, 4 olguda bandaj, 3 olguda eksternal fikzasyon ve daha önce opere edilmiş ve komplike olmuş açık enfekte antebrachium olgusunda da amputasyon uygulanmıştır. İki olgu hariç tüm olgularda fonksiyonel iyilişme sağlanmış ve hastalar bacaklarını kullamaya başlamışlardır. Kırık sağaltım yönteminin seçiminde en önemli kriter olarak ekonomik nedenlerin etkin olduğu belirlenmiş ve hasta sahiplerine sunulan alternatifler arasında fiyat uygunluğu sebebi ile büyük bölümünün intramedüller pin uygulamasını tercih ettiği ve plak kullanımını tercih etmedikleri belirlenmiştir. Sonuç olarak, kırık tipine her zaman en uygun sağaltım yöntemini seçmek ekonomik nedenlerden dolayı mümkün olmasa da, seçilen yöntemin doğru şekilde uygulanması ve birkaç yöntemin bir arada kullanılması (intramedüller pin, serklaj, bandaj) ile başarılı sonuçlar almanın mümkün olduğu kararına varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Kedi, ekstremite, uzun kemik, kırık, tedavi The increase in the number of cats fed as pet animals in the world has caused veterinarians to face feline fractures more frequently. Although the principles of treatment of long bone fractures in cats are similar to those of dogs, there are several differences in orthopedic techniques depending on the patient and the fracture. In this study, it was aimed to evaluate 71 extremity long bone fractures encountered in 58 cats and to share the findings of treatment. In 58 cats used in the study, it was determined that the hind limb fractures were more common and the most common fractured bone was the tibia, followed by the femur, humerus, antebrachium, radius and ulna. According to cause of fractures, it was observed that 51.72% were falling from height, 36.20% were caused by various traumas and 12% by traffic accidents.When the treatment methods were evaluated, intramedullary pin was used in 54 cases, plate and screws in 4 cases, plate and pin combination in one case, caput and collum femoris resection in 4 cases, bandage in 4 cases, external fixation in 3 cases, and amputation in open infected antebrachium case which was previously operated and complicated. Functional improvement was achieved in all cases except two cases and the patients started to use their legs.The most important criteria in choosing the method of fracture treatment was determined as the economic constraints and most of the owners preferred intramedullary pin and did not prefer the use of plate.As a result, although it may not possible to choose the most appropriate treatment method for fracture type because of economic reasons it is decided that it is possible to get successful results by using the chosen method correctly and sometimes using a few methods together (intramedullary pin, cerclage, bandage).Key Words: Cat, extremity, long bone, fracture, treatment 55

Pseudomonas aeruginosa inatçı bir patojendir ve antibiyotik dirençliliği nedeniyle de mücadelesi zordur. Araştırmamızda Aydın'ın Kuşadası ilçesinde bulunan özel bir Veteriner kliniğine 2017 yılı Ekim - Kasım - Aralık aylarında gelen köpeklerin burun boşluğundan alınan 100 adet sürüntü örneği Pseudomonas aeruginosa yönünden incelenmiştir. Örnekler alındıktan sonra soğuk zincir altında Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Mikrobiyoloji Rutin Teşhis laboratuarına getirilmişlerdir. Yapılan testler neticesinde 11 adet Pseudomonas aureginosa izole ve identifiye edilmiş ve bakterilere Kirby Bauer disk difüzyon yöntemi ile antibiyotik duyarlılık testleri yapılmıştır. İzole ve identifiye edilen Pseudomonas aeruginosa suşlarına yapılan antibiyotik duyarlılık testleri sonucunda 11 adet suşun tamamı Amoksisilin klavulonik asit (%100), Ampisilin/sulbaktam (%100), İmipemen (%100), Kloksasilin (%100) ve Penisilin/Novobiosin (%100) etken maddelerine dirençli olarak tespit edilmiştir. Elde edilen izolatlardan 7'si ise Kanamisin/Cephaleksin'e dirençli (%64), 4'ü ise duyarlı (%36) olarak bulunmuştur. Bununla birlikte 5 izolat Oksitetrasiklin'e orta düzey duyarlı (%45), 6 izolat ise duyarlı (%55) olarak belirlenmiştir. Çalışmada izole ve identifiye edilen 11 bakterinin tümü (%100) ise Enrofloksasin ve Gentamisin etken maddesine karşı duyarlı olarak rapor edilmiştir. Köpeklerde solunum yolunu etkileyen bakteriyel hastalıklarda etkenin identifikasyonu ve doğru antibiyotik seçimi oldukça önemlidir. Araştırma sonuçlarında da görüldüğü üzere P. aureginosa antibiyotik dirençliği açısından oldukça etkili bir bakteridir. Bu bakterinin görüldüğü durumlarda ise tam olarak duyarlı olduğu için yalnızca Enrofloksasin ve/veya Gentamisin etken maddeleri tavsiye edilmektedir.Anahtar kelimeler: Köpek, Pseudomonas aeruginosa, burun boşluğu, antibiyotik duyarlılık Pseudomonas aeruginosa is a persistent pathogen and it is difficult to control because of its antibiotic resistance. In our study, a sample of 100 swabs taken from the nasal cavity of dogs from October to December 2017 in a private veterinary clinic in Kuşadası district of Aydın were examined. After the samples had been taken, they were brought to Aydın Adnan Menderes University Veterinary Faculty Microbiology Routine Diagnosis laboratory under cold chain. In consequences of performed tests, 11 Pseudomonas aureginosa were isolated and identified and antibiotic susceptibility tests were performed by using Kirby Bauer disc diffusion method. As the results of antibiotic susceptibility tests, all of the 11 strains were determined resistant to Amoxicillin clavulonic acid (100%), Ampicillin/sulbactam (100%), İmipemen (100%), Cloxacillin (100%) and Penicillin/Novobiosin (100%). Seven of the isolates were resistant to Kanamycin/Cephaleksin (64%) while 4 of them (36%) were sensitive. However, 5 isolates were detected moderately-sensitive (45%) and 6 isolates were sensitive (55%) to oxytetracycline. Isolated and identified all of the 11 bacteria (100%) were reported to be sensitive to Enrofloxacin and Gentamicin. In bacterial diseases, affecting the respiratory tract in dogs, identification of the agent and selection of the correct antibiotic are very important. As seen in the research results, P. aureginosa is a highly effective bacteria for antibiotic resistance. In cases which this bacterium is encountered, active substances of Gentamicin and/or Enrofloxacin are recommended since its complete sensitiveness.,Key words: Dog, Pseudomonas aeruginosa, nasal cavitiy, antibiotic susceptibility 53

Sarı kantaron yağı geleneksel yara tedavisinde sıkça kullanılan bitkisel ürünlerden biridir. Çalışmada sarı kantaron yağının farelerde deri yarası iyileşmesi üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla 6 haftalık yaşta, erkek, 15 adet BALB/c ırkı fareler kullanıldı. Fareler, her grupta 5'er adet fare olacak şekilde sarı kantaron yağı, zeytinyağı ve fizyolojik tuzlu su grubu olarak 3 gruba ayrıldı. Genel anestezi altında her farenin sırt derisine punch biyopsi ile 6 adet tam katmanlı deri yarası açıldı. İyileşen yara alanları 22. günde toplanarak ELISA yöntemi ile hidroksiprolin ve total protein düzeylerine bakıldı. Elde edilen ELISA sonuçları ile yapılan istatiksel çalışmada; gruplar arası yara iyileşme süresi, yara kapanma miktarı, hidroksiprolin ve total protein miktarları arasında istatistiksel olarak fark bulunmadı (P>0,05). St. John's wort oil is one of the herbal products commonly used in traditional wound treatment. The aim of this study was to investigate the effects of St. John's wort oil on skin wound healing in mice. For this purpose, 6 weeks old, male, 15 BALB/c mice were used. Mice were divided into 3 groups as St. John's wort oil, olive oil and physiological saline group, with 5 mice in each group. Full-thickness six skin wounds were opened by punch biopsy on the dorsal skin of each mouse under general anesthesia. On the day 22, the areas of healed wound were collected and hydroxyproline and total protein levels were determined by ELISA method. In the statistical study performed on the ELISA results, no statistically significant difference was found between the groups in terms of wound healing time, amount of wound closure, hydroxyproline and total protein contents (P>0.05). 66

Amaç: Bu çalışmada Erzurum ilinde yetiştirilen ve mezbahada kesilen koyun akciğer örneklerinde histopatolojik ve immünohistokimyasal (IHC) boyama yöntemi ile PI3 virüs antijeninin varlığı ve yaygınlığının belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Örnekleri sağlamak için 2017 yılının Ağustos-Kasım ayları arasında mezbahaya gidilerek kesilen 1462 koyunun akciğerleri makroskobik olarak muayene edildi. Çalışmada toplam 100 adet pnömonili koyun akciğer örneği incelendi. Alınan pnömonili akciğer örneklerinin rutin histopatolojik ve immünohistokimyasal incelemeleri gerçekleştirildi.Bulgular: İncelenen akciğer örneklerinin histopatolojik muayeneleri sonucunda gözlenen pnömoniler; kataral-irinli bronkopnömoni, fibrinli bronkopnömoni, interstisyel pnömoni, granülamatöz pnömoni ve verminöz pnömoni olarak sınıflandırıldı. Sunulan çalışmada; incelenen örneklerde (n=100) %23 fibrinli bronkopnömoni, %14 kataral-irinli bronkopnömoni, %69 interstisyel pnömoni, %7 granülomatöz pnömoni, %19 verminöz pnömoni ve %6 oranında da pulmoner adenamatöz bulgusuna rastlandı. Birçok olguda iki veya üç tip pnömoninin birlikte bulunduğu gözlendi. Koyun akciğer örneklerinin IHC boyanmasında PI3 virüs antijen pozitifliği %19 oranında tespit edildi. IHC yönteminde pozitifliklere çoğunlukla alveoler makrofajlarda, bronş, bronşiyol ve alveol epitel hücreleri stoplazmasında rastlanıldı.Sonuç: Araştırma bulguları değerlendirildiğinde; Erzurum ilinde koyunlarda PI3 virüsün prevalansı immünohistokimyasal metotla %19 olarak belirlenmiş ve genellikle etkenlerin alveolar makrofaj, bronş, bronşiol, alveoler ve bronş bez epitel hücrelerine yerleşim gösterdiği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Histopatoloji, immünohistokimya, koyun, parainfluenza 3, pnömoni Objective: The aim of this study was to determine the presence and prevalence of PI3 virüs antigen with histopathological and immünohistochemical (IHC) staining methods in sheep lung samples cut in slaughter in Erzurum provinceMaterials and Method: Between August and November 2017, 1462 sheep were cut to in the slaughterhouse and their lungs were examined macroscopically. In total 100 of the lung samples with pneumonia were examined. Routine histopathological and immünohistochemical staining of the collected lung tissues with pneumonia were performed.Results: As a result of macroscopic and histopathological examinations of the lung samples; catarrhal-prulent bronchopneumonia, fibrin bronchopneumonia, interstitial pneumonia, granulomatous pneumonia and verminous pneumonia observed. Pneumonia observed as a result of macroscopic and histopathological examination of the lung samples were classified as; catarrhal-prulent bronchopneumonia, fibrinous bronchopneumonia, interstitial pneumonia, granulomatous pneumonia and verminous pneumonia. In the present study; in the examined samples (n = 100), 23% fibrin bronchopneumonia, 14% catarrhal-irin bronchopneumonia, 69% interstitial pneumonia, 7% granulomatous pneumonia, 19% verminous pneumonia and 6% pulmonary adenomatous findings were found. Two or three types of pneumonia were observed in many some same cases. PI3 virüs antigen positivity in IHC staining of sheep lung samples was found 19%. In the IHC method, to positivities were found mostly in alveolar macrophages, in the cytoplasma of bronchial, bronchiol and alveolar epithelial cells.Conclusion: As a result of the research findings, the prevalence of PI3 virüs in sheep was determined as 19% in Erzurum province by immünohistochemical method and it was determined that the agents were generally located in the alveolar macrophages, bronchial, bronchiol, alveolar and bronchial epithelial cells.Keywords: Histopatholog, immünohistochemistry, parainfluenza 3, pneumonia, sheep. 102

Bu çalışmada, üreme sezonu dışında Tuj koyunlarının melatonin ve melatonin + progesteron ile östrus senkronizasyonunun bazı fertilite parametrelerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada, 2-4 yaşlı, 40-50 kg arasında 70 adet Tuj koyunu kullanıldı ve rastgele 5 gruba ayrıldı. Grup 1'e (G1, n=15) kulak arkasına deri altı olacak şekilde melatonin implantlar uygulandı. Melatonin uygulamasından 40 gün sonra gruba koç katımı yapılarak östrus takibi yapıldı. Grup 2'e (G2, n=15)melatonin implante edilmesinden 40 gün sonra 500 IU equine chorionic gonadotropin (eCG) enjeksiyonu yapılarak gruba koç katımı yapıldı östrus takibine başlandı. Grup 3'e (G3, n=15) melatonin implantlar uygulandı ve 40 gün sonra progesteron emdirilmiş süngerler (60 mg, medroksiprogesteron asetat), 9 gün kalacak şekilde intravaginal olarak yerleştirildi. Süngerlerin çıkarılma günü 500 IU eCG enjeksiyonu yapıldı ve gruba koç katımı yapılarak östrus takibine başlandı. Grup 4'e (G4, n=15) progesteron emdirilmiş süngerler 9 gün kalacak şekilde intravaginal olarak yerleştirildi. Süngerlerin çıkarılma günü 500 IU eCG enjeksiyonu yapıldı ve gruba koç katımı yapılarak östrus takibine başlandı. Grup 5'e (G5, n=10) kontrol grubu olarak seçildi ve diğer gruplarla koordineli şekilde koç katımı yapıldı. Koyunlara çiftleştikten 32 ± 4. gün sonra transrektal ultrasonografi ile gebelik muayenesi yapıldı. Melatonin uygulamasından 7 gün önce, melatonin uygulama günü, intravaginal sünger uygulamasından önce, sünger çıkarılma günü ve çiftleşme günü kan alınarak serum progesteron konsantrasyonu belirlendi. Çalışmada, östrus oranı, östrus süresi, gebelik oranı, kuzulama oranı, ikizlik oranı, kuzu verimi gibi reprodüktif özellikler belirlendi. Verilerin istatistiksel analizlerinde SPSS® paket programı kullanıldı. Çalışmada en yüksek östrus oranı G3 (%73,33) ve G4'te (%80) tespit edildi (P0,05), ayrıca G1'de %20, G2'de %13,33, G3'de %60, G4'te %46,67 ve G5'te %10 oranında gebelik belirlendi (P0,05). Gruplarda melatonin uygulamasından 7 gün önce, melatonin uygulama günü, sünger uygulama ve östrus günü serum progesteronkonsantrasyonlarının istatististiksel olarak farklı olmadığı ve 1 ng/mL'den daha düşüktü (P>0,05). Sünger çıkarılma günü serum progesteron konsantrasyonunun G3 ve G4'de diğer gruplardan istatistiksel olarak daha yüksekti (P0.05). In addition, the pregnancy rate was 20% in G1, 13.33% in G2, 60% in G3, 46.67% in G4, and 10% in G5 (P0.05). The serum progesterone concentrations 7 days before the melatonin application, on the day of the melatonin application, on the day of the sponge insertion, and on the day of estrus did not show any statistical differences between the groups and was lower than 1 ng/mL (P>0.05). On the day of the sponge removal, the serum progesterone concentrations of G3 and G4 were statistically higher than the other groups (P

Bu araştırma: ekstansif koşullarda yetiştirilen İvesi, Merinos ve Sakız kuzularında büyüme özellikleri araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışma Burdur ili Kemer ilçesinde halk elindeki İvesi, Merinos ve Sakız koyunlarının kuzuları kullanılmıştır. Araştırma kuzular işletmelerin bakım besleme şartlarında büyütülmüş ve dışarıdan müdahalede bulunulmamıştır. Araştırmada kuzuların büyüme performansları ile bazı vücut ölçüleri alınıp değerlendirilmiştir. Büyüme performansları için doğum, 60 ve 120 gün ağırlıkları ile tartımlarla beraber bazı vücut ölçüleri alınmıştır. Alınan bu değerleri istatistik analizlere tabi tutulmuştur. Sakız, İvesi ve Merinos ırkı kuzularda doğum ağırlığı değerleri sırasıyla 4,00±0.06; 3,56±0,6 ve 3,85±0,04 kg olarak belirlenmiştir. Kuzularda 60. gün ve 120. gün canlı ağırlıkları Sakız ırkı için sırasıyla 19,45±0,17, 39,05±0,39; İvesi kuzular için sırasıyla 14,90±0,11; 35,32±0,34; Merinos kuzular için sırasıyla 16,20±0,13; 34,00±0,33 kg olarak ölçülmüştür. İncelenen faktörler yönünden doğum ağırlığı Sakız ve İvesi kuzularında benzer iken Merinos kuzularına karşı önemli bir fark bulunmuştur (P0,05). Genotipin 120. gün canlı canlı ağırlığa etkisi istatistiki olarak önemli iken (P0.05). Sakız, İvesi ve Merinos kuzlarının 120. gün cidago uzunlukları sırasıyla 69,19; 63,74 ve 64,90 cm olarak belirlenmiş olup, genotip ve doğum tipinin etkisinin istatistiki olarak önemli (P0.05). Sakız, İvesi ve Merinos kuzlarının 120. gün sağrı yükseklikleri sırasıyla 70,64; 64,83 ve 66,83 cm olarak belirlenmiş olup, genotip ve doğum tipinin etkisinin istatistiki olarak önemli (P0.05). Sakız, İvesi ve Merinos kuzlarının 120. gün beden uzunluğu değerleri sırasıyla 75,36; 67,54 ve 71,17 cm olarak belirlenmiş olup, genotipin etkisinin istatistiki olarak önemli (P0.05). Göğüs çevresi aynı genotip sırasıyla 81,41; 82,77 ve 81,48 cm olarak hesaplanmış olup, genotip, cinsiyet ve doğum tipinin etkisinin istatistiki olarak önemsiz olduğu belirlenmiştir (P>0.05). Sonuç olarak büyüme performansı ve vücut ölçüleri bakımından en iyi genotipin Sakız ırkı olduğu, bu ırkı İvesi ve Merinos ırklarının takip ettiği belirlenmiştir. Bu iklim ve coğrafi şartlarda büyüme ve vücut ölçüleri yönünden yetiştiricilerin Sakız ırkını yetiştirmeleri tavsiye edilebilir. This study was designated to investigate growth traits of Awassi, Merino and Sakız lambs grown under extensible conditions. The present study was carried out in lambs grown under the similar maintenance feeding conditions of the enterprises and no external intervention in the locality of Kemer, Burdur. In this research, growth performance and some body measurements of lambs were recorded and evaluated. For evaluation of growth performances, weights and some body measurements were taken at birth, 60 and 120 days. These values were subjected to statistical analysis. The average birth weights of Sakız, Awassi and Merino lambs were 4,00±0,06; 3,56±0,06 and 3,85±0,04 kg, respectively. The average live weights of Sakız, Awassi and Merino lambs at 60th and 120th days of age were 19,45±0,17 and 39,05±0,39; 14,90±0,11 and 35,32±0,34; 16,20±0,13 and 34,00±0,33, respectively. While Sakız and Awassi lambs birth weight were similar however it was significant in Merino lambs, (P0,05). The effect of genotype on body weight was highly significant (p0,05). On the 120th day, it was statistically insignificant in terms of sex and type of birth, but it was found important in terms of genotypes (P0,05). The height of rump at 120 was 70,64, 64,83 and 66,83 cm in Sakız, Awassi and Merino lambs, respectively, the correlation was statistically significant in terms of genotypes and type of birth (P0,05). The length of body at day 120 was measured as; 75,36; 67,54 and 71,17 cm in Sakız, Awassi and Merino lambs, respectively, and there was statistically significant in terms of genotypes (P0,05). In terms of chest circumference, in the same genotypes the measured values were 81,41; 82,77 and 81,48 cm respectively. There was no statistically significant correlation among values (P>0.05). As a result, present study showed that the best genotype in terms of growth performance and body measurements was the Sakız breed, followed by Ivesi breed and Merino breed. When considering to climatic and geographical conditions of region with present results, Sakız breed of sheep could be the best option for breeding in the region. 63

Büyük kemik defektleri kendiliğinden iyileşmesi mümkün olmayıp greftlenmesi gerekir. Bu çalışmada tarafımızdan üretilen hidroksiapatit (HAp) esaslı biyoseramik malzemelerin in vitro ve in vivo biyouyumlulukların belirlenmesi amaçlandı.İn vivo deneyleri için her grupta 7 hayvan olacak şekilde 3 gruba ayrılan 42 adet Spraque Dawley ratları kullanıldı. Ratların genel anestezi altında proksimal tibianın medial bölgesinde ikişer adet 2 mm.'lik drille kemik defekti oluşturuldu. Oluşturulan defektlere 1. gruptaki olgulara kontrol grubu, 2. gruptaki olgulara ise tarafımızca üretilen alternatif HAp kemik greftleri ile dolduruldu. Üçüncü gruptaki olgulara da ticari hidroksapatit greftleri dolduruldu. Daha sonra operasyon bölgesi rutin cerrahi kurallara uygun olarak kapatıldı. Bütün ratlar postoperatif 14. ve 28. günlerde sakrifiye edildi. Histopatolojik değerlendirmelerde üretilen HAp impalantın kemikleşme sürecinde olduğu gözlendi.Sonuç olarak, üretilen HAp kemik grefti olarak kullanılabilirliği uzun süreli ve detaylı araştırmalar ile ortaya konulması yararlı olacağı kanısına varıldı.Anahtar Kelimeler: Hidroksiapatit, kemik defekti, rat The reconstruction of large bone defects needs to bone grafts without self-repair. It was aimed at investigating in vitro and in vivo biocompabilities of bioceramic materials based hydroxyapatite (Hap) that we produced.In this study, 42 Spraq dawley rats were used for in vivo. Rats divided into 3 groups equally. After general anesthesia, rats were drilled 2 defect of 2 mm on the upper poximal metaphysis of tibia. In the first group bone defect were left to heal by themselves without using any material. Bone defect were reconstruted with HAp material in the second group. Thirty group were filled with commercial HAp. Operation wounds were closed routine surgery. All rats were sacrified at the postoperative of 14th and 28 th days. Histopathologicaly, It was observed in the ossicification process of HAp produced.As a result, we need long term and more detailed examinations for evaluation of bioceramic materials based hydroxyapatite. 50

Amaç: Bu çalışmada, beyaz çayın kimyasal yapısında yer alan fenolik madde bileşenlerinin ve antioksidan düzeylerinin ortaya konulması amaçlandı.Materyal ve Metod: Araştırma Türkiye'nin Karadeniz yöresinden toplanan toplam 35 adet beyaz çay numunesi ile yapıldı. Beyaz çay örneklerinin antioksidan aktivitesi, total fenolik Madde tayin ve total flavonoid düzeyi sperktrofotometre ile analiz edildi. Diğer taraftan fenolik bileşiklerin analizi ise LC/MS-MS ile yapıldı. Bulgular: Çalışmada beyaz çay örneklerinde gallik asit miktarı 173,86±38,76 (ppb) ve kateşin otalaması ise 8,45±1,054 (ppb) hesaplandı. Ayrıca toplam fenolik madde miktarı ortalama 180,89±86,49 (mgQE/g), toplam flavonoid düzeyleri 153,70±35,83 (mgGAE/gr) ve radikal süpürücü etkinliği ise 29,66±13,71 (% inhibision) olarak belirlendi.Sonuç: Elde edilen sonuçlar, beyaz çay kalitesinin belirlemesinde fenolik bileşiklerin varlığı ve miktarı önemli bir faktör olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Antioksidan, Beyaz çay, Fenolik Madde, Fitoterapi Aim: In this study, determination of the phenolic compounds levels and antioxidant levels in the chemical structure of white tea semples. Material and Method: This research was collected from the Black Sea region of Turkey with a total of 35 samples of white tea. Antioxidant activity, total phenolic content and total flavonoid levels of white tea samples were analyzed by spectrophotometer. Other phenolic compounds were analyzed by LC/MS-MS metod.Results: In the study, the amount of gallic acid in white tea samples was calculated as 173.86±38.76 (ppb) and Catechin autum was 8.45±1.054 (ppb). In addition, the total amount of phenolic substances was 180.89±86.49 (mgQE/g), total flavonoid levels were 153.70±35.83 (mgGAE/gr) and radical scavenging activity was 29.66±13.71.Conclusion: The results obtained from this study have showed that in determining the quality of white tea, were very important factor the content and levels of phenolics of tea,Keywords: Antioxidant, White tea, Phenolic Substance, Phytotherapy 65

Çalışma materyalini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı kliniklerine getirilen ve konjunktiva hastalığı tanısı konulan farklı yaş, cinsiyet ve ırkta toplam 223 kedi ve köpek oluşturdu. Tüm olgularda inspeksiyon, fizik ve takiben oftalmoskopik muayene gerçekleştirildi. Oftalmolojik muayenede göz bütün eklenti organları ile genel olarak değerlendirildi. Köpeklerde saptanan olguların dağılımı konjunktivitis superficialis (49 olgu, 25 erkek, 24 dişi, 29 Melez, 4 Terrier, 3 Boston Terrier, 2 Boxer, 2 Golden Retriever, 2 Pommerian, 2 Sharpei, 2 Kangal, 1 Husky, 1 Rotweiller, 1 Cocker Spaniel), keratokonjunktivitis purulenta (25 olgu, 16 erkek, 9 dişi, 14 Melez, 3 Golden Retriever, 2 French Buldog, 1 Chow Chow, 1 Pug, 1 King Charles Cavalliers, 1 Pekingese, 1 Pointer, 1 Terrier), konjunktivitis follikularis (9 olgu, 7 erkek, 2 dişi, 3 Melez, 2 Bulldog, 1 Doberman, 1 Golden Retriever, 1 Terrier, 1 Rotweiller), keratokonjunktivitis sikka (17 olgu, 14 erkek, 3 dişi, 5 Melez, 6 Pug, 2 Cocker Spaniel, 2 Pekingese, 1 Alman Çoban Köpeği, 1 Bulldog), harder bezi protruzyonu (13 olgu, 8 erkek, 5 dişi, 5 Melez, 2 Kangal, 3 Pointer, 2 Bulldog, 1 Cane Corso), alerjik konjunktivitis (3 olgu, 2 erkek, 1 dişi, 2 Melez, 1 Alman Çoban Köpeği), panophthalmia purulenta (4 olgu, 3 erkek, 1 dişi, 3 Melez, 1 Pekingese), 1 korneakonjunktiva dermoidi (Melez, erkek), skleral granulom (1 erkek, Melez), konjunktivitis papillaris (1 olgu, Pug, erkek) şeklinde olmuştur.Kedilerde saptanan olguların dağılımı symblepharon (28 olgu, Melez, 14 erkek 14 dişi, 2 ay 2 yıl), herpes virüs konjunktivitisi (25 olgu, Melez, 12 erkek, 13 dişi) konjunktivitis follikularis (1 olgu, dişi, British Shorthair), konjunktivitis superficialis (14 olgu, 7 erkek, 7 dişi, 12 Melez, 1 Himalayan, 1 British Shorthair), keratokonjunktivitis sikka (2 olgu, erkek, Melez) yabancı cisim (1 olgu, erkek, Melez), alt göz kapağı yırtığı (1 olgu, erkek, Melez) horner sendromu (1 olgu, erkek, Melez) şeklinde olmuştur.Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı Küçük Hayvan Kliniklerine 01.01.2017 – 31.12.2018 tarihleri arasında getirilen toplam 5452 hasta içerisinde 223 kedi ve köpekte konjunktiva hastalığı tanısı konulmuştur. Toplam hasta sayısı içerisinde konjunktiva hastalıklarının oranı %4 olarak belirlenmiştir. Genel hasta sayısı içerisinde yer alan bu oranın azımsanmayacak düzeyde olduğu dikkati çekmektedir. Sonuç olarak kedi ve köpeklerde saptanan konjunktiva lezyonlarının ve hastalıklarının olası etiyoloji ve klinik görünümü belirlendi, uygulanan sağaltım ve elde edilen sonuçların meslek pratiğine katkı sağlaması ümit edilmektedir. The study material consisted of 223 cats and dogs with conjunctival diseases in different age, sex and race that were brought to Aydin Adnan Menderes University Veterinary Faculty Department of Surgery and diagnosed as conjunctival disease.Inspection clinic and ophthalmologic ophthalmoscopic examination were performed in all cases. In the ophthalmologic examination, the eye was evaluated with all the attachment organs. Conjunctivitis superficialis (49 cases, 25 males, 24 females, 29 Mixed, 4 Terriers, 3 Boston Terriers, 2 Boxers, 2 Golden Retrievers, 2 Pommerians, 2 Sharpei, 2 Kangals, 1 Husky, 1 Rottweiler, 1 Cocker Spaniel), keratoconjunctivitis purulenta (25 cases, 16 males, 9 females, 14 Mixed, 3 Golden Retrievers, 2 French Bulldogs, 1 Chow Chow, 1 Pug, 1 King Charles Cavaliers, 1 Pekingese, 1 Pointer, 1 Terrier) , conjunctivitis follicularis (9 cases, 7 males, 2 females, 3 Mixed, 2 Bulldogs, 1 Doberman, 1 Golden retriever, 1 Terrier, 1 Rottweiler), keratoconjunctivitis sikka (17 cases, 14 males, 3 females, 5 Mixed, 6 Pug, 2 Cocker Spaniels, 2 Pekingese, 1 German Shepherd, 1 Bulldog), harder gland protrusion (13 cases, 8 males, 5 females, 5 Mixed, 2 Kangals, 3 Pointer, 2 Bulldogs, 1 Cane Corso), allergic conjunctivitis (3 case, 2 males, 1 female, 2 Mixed, 1 German Shepherd), panophthalmia purulenta (4 cases, 3 males, 1 female, 3 Mixed, 1 Pekingese), 1 cornea konjunktiva dermoid (Mixed, male), scleral granuloma (1 male, Mixed), conjunctivitis papillaris (1 case, Pug, male) were diagnosed in the dogs.In the cats symblepharon (28 cases, Mixed, 14 male, 14 female, 2 months 2 years), herpes virus conjunctivitis (25 cases, Mixed, 12 male, 13 female) conjunctivitis follicularis (1 case, female, British Shorthair), conjunctivitis superficialis (14 cases, 7 males, 7 females, 12 Mixed, 1 Himalayan, 1 British Shorthair), keratokonjunktivitis sikka (2 cases, male, Mixed) foreign body (1 case, male, Mixed), lower eyelid rupture (1 case, male, Mixed) and Horner syndrome (1 case, male, Scottish fold) were recorded.Totally, 223 of the all the 5452 admitted to the Aydìn Adnan Menderes University Veterinary Faculty Small Animal Clinic of Surgery Department between 01.01.2017 and 31.12.2018 were presented with conjunctival diseases. The rate of conjunctival diseases in the other surgical conditions was %4. This rate cannot be underestimated considering general patient number. As a result, the possible etiology and clinical appearance of conjunctival lesions and diseases in cats and dogs are determined, and the treatment and results obtained are expected to contribute to the occupational practice. 78

Bu çalışmada Kayseri İli Yahyalı ilçesinde soy kütüğüne üye süt sığırcılık işletmelerinde yapılan suni tohumlama uygulamaları, bu uygulamaların başarısı, suni tohumlama uygulamaları sırasında karşılaşılan problemler ve bunlara ait çözüm önerilerinin getirilmesi amaçlandı. Bu çalışma, Kayseri ili Yahyalı ilçesi Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine üye 16 süt sığırı işletmesinde yürütüldü. Araştırma materyalini, yetiştiricilerden yüz yüze anket yoluyla elde edilen veriler oluşturmuştur. Çalışmada 16 süt sığırı işletmesi; ilkine buzağılama yaşı (hedef değer; ≤25 ay), buzağılama aralığı (hedef değer

Çalışmada tavşanlarda sifenotrinin toksikokinetiği araştırılmıştır. Bu amaçla 14 adet Yeni Zelanda ırkı, 2-2,5 kg ağırlığında 6 aylık dişi tavsan kullanılmıştır. Hayvanlar iki gruba ayrılmış ve her bir grupta 7'şer hayvan bulundurulmuştur. Birinci gruptaki her bir hayvana tek sefer 2,5 mg/kg.ca dozunda sifenotrin taşıt madde içinde (dimetilsülfoksit) damar içi olarak uygulanmıştır. İkinci gruptaki her bir hayvana yine tek sefer 2,5 mg/kg.ca dozunda sifenotrin aynı taşıt madde içinde sonda ile ağızdan verilmiştir. Sifenotrin uygulamasını takiben her bir hayvandan 0,083., 0,25., 0,5., 0,75., 1., 2., 4., 6., 8., 12., 18., 24., 36. ve 72. saatlerde heparinli tüplere kulak venasından kan alınmış ve plazmaları çıkarılmıştır. Plazma sifenotrin düzeyleri gaz kromatografi cihazında µECD aracılığıyla tespit edilmiştir. Ağızdan uygulama sifenotrinin plazma doruk yoğunluğu (Ydoruk), doruk değere ulaşma süresi (tdoruk), yarılanma ömrü (t1/2β), ortalama kalış süresi (MRT), eğrinin altında kalan alan (EAA0→∞) ve biyoyararlanım (F) değerleri sırasıyla 172,28±47,30 ng/ml, 1,07±0,42 saat, 12,95±1,11 saat, 17,79±1,69 saat, 2220,07±572,02 ng/saat/ml ve % 29,50 çıkmıştır. Damar içi uygulamada t1/2β, MRT ve EAA0→∞ değerleri ise sırasıyla, 7,66±0,74 saat, 9,28±0,62 saat ve 7524,31±2988,44 ng/saat/ml bulunmuştur. Çalışma sonucuna göre ağızdan uygulamada sindirim sisteminden sifenotrinin emilimi tam değildir ve biyoyararlanımı düşüktür. Vücutta kalış süreleri her iki verilme yolunda da çok kısa çıkmamıştır. Anahtar kelimeler: Sifenotrin, toksikokinetik, damar içi, ağız, tavşan. In this study, the toxicokinetics of cyphenothrin in rabbits were investigated. For this purpose, 14 New Zealand breeds, 6 months old female rabbit weighing 2-2.5 kg were used. The animals were divided into two groups and each group contained 7 animals. Each animal in the first group was administered 2.5 mg/kg.bw of cyphenothrin intravenously in vehicle (dimethyl sulfoxide) for single dose. Each animal in the second group was again given orally at a dose of 2.5 mg/kg.bw cyphenothrin in the same vehicle and single dose. Following administration of cyphenothrin, blood was collected from the ear vein and the plasma was removed into heparinized tubes at 0.083, 0.25, 0.5, 0.75, 1, 2, 4, 6, 8, 12, 18, 24, 36 and 72nd hours. Plasma cyphenothrin levels were determined by gas chromatography via µECD. Oral cyphenothrin plasma maximum concentration (Cmax), time to reach the maximum value (tmax), half-life (t1/2β), mean residence time (MRT), the area under the curve (AUC0→∞) and bioavailability (F) values respectively 172.28±47.30 ng/ml, 1.07±0.42 h, 12.95±1.11 h, 17.79±1.69 h, 2220.07±572.02 ng/h/ml and 29.50%. In intravenous administration, t1/2β, MRT and AUC0→∞ values were found to be 7.66±0.74 h, 9.28 ±0.62 h and 7524.31±2988.44 ng/h/ml, respectively. According to the results of the study, the absorption of cyphenothrin from the digestive system in oral administration is not complete and its bioavailability is low. Mean residience time in the body was not very short in both routes of administration. Key words: Cyphenothrin, toxicokinetic, intravenous, oral, rabbit. 65

Bu araştırma, Kayseri ilinde bulunan 50 baş ve üzeri işletme kapasitesine sahip 108 besi sığırcılığı işletmesinde yapılmıştır. İşletmelerin, üretimsel, yapısal özellikler ve işletmelerdeki refah düzeyinin tesbit edilmesi amaçlanmıştır. İşletmelerden 50-99 baş arası olanlar küçük, 100-199 baş arası olanlar orta, 200 ve üzeri işletmeler ise büyük ölçekli işletmeler olarak sınıflandırılmıştır. Anket sonuçları işletme ölçekleri ve eğitim durumları ile kıyaslanmıştır. İşletmelerin %71.30'u daha önceden besi ve süt hayvancılığı ile iştigal etmişlerdir. Üreticilerin %67.89' u hayvancılıkta ilk kuşaktır. Büyük işletmeler, küçük ve orta işletmelerden önemli düzeyde daha eski işletmelerdir. Bunların %88.89' unun hayvancılık dışı gelirleri vardır. Hiçbir kayıt tutmayanların oranı %38.89' dur. Periyodik tartım yapanların oranı ise %26.85' tir. Çiftlik sermayesi olarak kredi kullanım oranı %78.90' dır. Projelendirilmiş ahır oranı %14.68' dir. İnşaat öncesi su analizi yaptırma oranı büyük işletmelerde %55,60'tır. Arazi büyüklükleri ortalama 6.04 Da' dır. Hayvan başına düşen alan 8.84 m2' dir. Ahırların %50.93' ü Doğu-Batı istikametinde, %74.07' si bağlı duraklıdır. İşletme ölçeği arttıkça refah başta olmak üzere şartlarda iyileşmeler görülmektedir. Ancak fiyat istikrarının olmayışından dolayı besi sonu tekrar alımlarda sıkıntılar gözlenmektedir. Süt / et fiyat paritesi iyi dengelenerek süt hayvanlarının kesiminden kaynaklanan besi materyali sıkıntısı engellenmeli, çok zorunlu olmadıkça ithalat yapılmayarak kasaplık güç oranı artırılmalıdır.Anahtar kelimeler: Barınaklar, besi, hayvan refahı, sürü yönetimi, yemleme This study was carried out in 108 feeder cattle farm management which has 50 or more animals in Kayseri province. Aim of the study was to investigate productional and structural properties as well as level of welfare in these managements. Managements were classified according to number of animals they possessed as small (50-99), medium (100-199) and large (199 and over) managements. Questions in the surveys were compared with management scales and level of education. 71.30% managements were dealing with milk or beef production previously. %67.89 of producers are the first generation. Large managements were more established ones compared to small and medium managements. 38.89% managements did not have any records. 26.85% of the managements have periodic weighing of animals. 87.90% of the managements used credit as farm capital. 14.68% of barns were constructed with a project. Level of water analysis before construction was 55.60% in large managements. Mean land size was 6.04 Da. Area per animal was determined to be 8.84 m2. 50.93% of barns were in East-West direction while 74.07% had fixed rest. As the scale of the management increase, conditions including welfare are determined to be getting better. Nevertheless, there are some problems at the end of feeding season and sale time due to lack of stable price policies. Milk /meat parity must be well balanced, problems due to feeding materials deriving from slaughtering milk cattle must be resolved. Unless it is absolutely necessary, import of meat shall not allowed and butchery power level must be increased.Key words: Animal shelters , fattening, animal welfare, herd management, animal feeding 98

Bu çalışma, Afyonkarahisar ili Hocalar ilçesine bağlı köy ve beldelerdeki küçükbaş işletmelerinin mevcut durumunu ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın verileri 16 köy ve beldede 105 küçükbaş işletmesinden yetiştiricilerle yüz yüze yapılan anketler ile elde edilmiştir. Anket formu, işletmenin demografik bilgileri, barınak ve çevre düzenlemesine ilişkin bilgiler, işletmedeki bakım-besleme yöntemleri, işletmedeki sağım yöntemleri ve çiftlik yönetimi gibi konuları içermektedir. Ankete katılan yetiştiricilerin ortalama yaşı 48,47 olup, %75,20 oranıyla ilkokul mezunu oldukları tespit edilmiştir. İşletmelerindeki aile üyelerinin ortalama sayısı ile işletmelerin ortalama yaşı (yıl) sırasıyla 5,36 kişi ve 20,09 yıl olarak bulunmuştur. Araştırma kapsamında yetiştiricilerin genellikle ve eşit oranda (%45,70) yarı-açık ve kapalı barınak sistemlerini tercih ettikleri görülmüştür. Ağılların taban yapısının genel olarak topraktan oluştuğu (%74,30), çatı malzemesi olarak da kiremit (%72,40) kullanıldığı belirlenmiştir. Koyun ve Keçi işletmelerinde hayvanlara mera dışında yemin sadece kış aylarında verildiği saptanmıştır. Bu aylar içinde günlük verilen kaba ve konsantre yem miktarı sırasıyla 1,22 kg, 0,80 kg'dır. Küçükbaş işletmelerinde ise kuzu ve oğlakların süt emme süresinin 4 ile 6 ay arasında değiştiği saptanmıştır. Çalışmada, işletmelerde sağımdan önce hayvanların meme temizliğinin %48,40 oranıyla yapıldığı belirlenmiştir. Koyun ve keçilerin sütlerinin değerlendirilme şekli incelendiğinde, genel olarak sütün %70,50 oranında işlenerek peynir olarak satıldığı belirlenmiştir. Küçükbaş hayvancılıkla uğraşan yetiştiricilerin çok büyük bir kısmının (%93,30) bilgi desteği alma noktasında sıkıntılar yaşamadıkları ortaya konulmuştur. Bilgi desteği alınan kurumlar arasında en yüksek oran İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü'ne aittir (%35,40). Hem koyun hem de keçi işletmelerinde uygulanan sıfat şekli tamamı serbest sıfattır (%100). Sonuç olarak, Afyonkarahisar ili Hocalar merkez ilçesinde bilgi desteği alınsa da geleneksel yöntemlerin etkisini hissedilmesi ve özellikle de işletmelerin hemen hemen hepsinde kayıt sistemi olmaması önemli sıkıntılar arasındadır. İşletmelerdeki mevcut sıkıntıların azaltılarak, üretimin istenilen noktalara gelmesinde küçükbaş sektörü paydaşlarının daha etkin rol alması gerektiği düşünülmektedir.Anahtar kelimeler: Afyonkarahisar, Küçükbaş Yetiştiriciliği, Mevcut Durum The study was conducted to determine the present situation of small ruminant enterprises of Afyonkarahisar province, Hocalar district. Research data were collected from 105 enterprises at 16 villages and town by face to face questionnaires. The questionnaire contained main sections such as demographic data about the enterprise; the enterprise's housing and land¬scaping; data about the feed and feeding methods used in the enterprises; milk production and hygienic criteria in the en-terprises and farm management. It was determined that the average age of sheep and goat breeders were 48,47% and they graduated from primary school at the rate of 75,20%. The number of family members for enterprises was detected as 5.36 and on working experience was determined 20.9 year. In the surveyed sheep and goat enterprises, the rates of semi-open and closed barns used as a house type were detected at an equal rate of 45,70%. In addition to poor pasture conditions for animals feed was mostly was given for winter months. Given the amount of rough and concentrate (kg/day) for sheep and goat enterprises were determined as 1.22 kg and 0.80 kg, respectively. It was detected that duration of suckling period of lambs and kids were between 4 to 6 months. The percentage of cleaning of the udders before milking was defined 48.40. For the evaluation method of sheep and goat milk; mostly made cheese with the percentage of 70.50. It was determined that most of sheep and goat enterprises (93,30%) mostly have not been trouble for receive information. The highest ratio (35,40%) was detected for Directorate of Agriculture and Forestry. Free mating system was most common (100%) for mating season in the sheep and goat enterprises. As a result, it was seen that feeling the impact of traditional methods on management and also have not any specific record almost every enterprise were one of the most important problems in despite of having information. It was thought that partners of small ruminant sector have to take part in effectively for increasing the production levels thereyby decreasing the existing problems.Keywords: Afyonkarahisar, Small Husbandry, Current Status 54

Harnup (Cerotonia siliqua L.) halk arasında sağlık alanında çeşitli kullanımları olan bir bitkidir. Bu çalışma kapsamında, harnup meyve ekstraktı, harnup pekmezi ve harnup özü formunun adenokarsinomik insan alveolar bazal epitel hücresi (A549) ve fare adipoz doku kökenli fibroblast (L929/R) hücrelerinde, toksisite ve nekroz/apoptoz etkileri değerlendirildi. Bu amaçla MTT ve DOUBLE STAİNİNG protokolüne göre uygun besiyerleri oluşturularak hazırlanan A549 VE L929 hücreleri tripan mavisi ile boyandıktan sonra sayılan hücreler; kuyucuk başına 10.000 hücre düşecek şekilde 48 well-plate'de kültüre edildi. Üzerlerine L929 ve A549 için %10 fötal bovine serum, % 1 penisilin/streptomisin içeren DMEM (Dulbecco's Modified Eagle Medium) eklendi. Hücreler 37 °C de % 5 CO2'li inkübatörde 24 saat inkübe edildi. 24 saatlik inkübasyonun ardından keçiboynuzu pekmezi ve özü 1/10,1/20,1/40 oranlarındaki farklı seyreltmelerle 3 farklı konsantrasyon ve 5 farklı doz olarak uygulandı. Yine aynı şekilde 24 saat önceden ekstrakte edilen harnup meyvesi 5 farklı doz olarak uygulandı. 24 saat inkübasyondan sonra plakaların içindeki vasat atıldı ve her bir kuyucuk başına 100 μl fenol kırmızısı besiyeri ve 50 μl MTT solüsyonundan eklendi. Solüsyon eklendikten sonra 2 saat etüvde bekletildi. 2 saatin sonunda MTT solüsyonu çekilip üzerine 100 µl izopropanol eklenip ELİSA okuyucuda 570 nm'de okutularak toksisite sonuçlarına bakıldı. Elde edilen sonuçlara göre; harnup ekstraktının uygulanan dozlarda hem L929 hücrelere hem de A549 hücrelerine karşı toksik etki göstermediği tespit edildi. L929 ve A549 hücrelerine harnup pekmezi ve özü direk uygulandığında yüksek oranda toksisiteye sebep olduğu görülmüştür. Bu nedenle 1/10, 1/20 ve 1/40 oranında seyreltilerek elde edilen solüsyonlar 200 μg/ml konsantrasyona kadar hücrelere uygulanmıştır. Sonuçlara göre seyrelme oranı arttıkça, toksisitenin her üç formda da düştüğü gözlendi. İkili boyama protokolünde ise apoptoz/nekroz sonuçlarına bakılmıştır. Sonuçlara göre gerek L929 hücrelerde gerekse A549 hücrelerinde nekrotik ölüm apoptotik ölüme göre daha yüksek oranda olduğu tespit edilmiştir. Özellikle harnup ekstraktında apoptoz yok denecek kadar düşük olduğu görülmüştür. Pekmez ve özünde apoptoz oranları birbirine yakın elde edilmiştir. Ayrıca nekroz oranı yine seyrelme oranına ve uygulanan doza bağlı olarak değiştiği gözlenmiştir. Yüksek oranlarda, nekroz yüksek olarak bulunurken, oran düştükçe nekrozun azaldığı görülmüştür. L929 fibroblast hücrelerinde apoptoz oranının A549 kanser hücrelerine göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Harnup, ülkemiz şartlarında kolay yetiştirilebilen ve işlenebilen bir bitkidir. Çalışma kapsamında akciğer kanser hücrelerine yönelik etkileri de dikkate alınarak söz konusu bitkinin; tedavi ile uygulamalarda alternatif bir yaklaşım olarak ifade edilebileceği sonucuna ulaşılmıştır. Carob (Cerotonia siliqua L.) is a plant with various uses in the field of health among the public. The aim of this study was to evaluate the potential toxic, necrotic/apoptotic effects of carob (Cerotonia siliqua L.) fruit extract, syrup and essence on adenocarcinomic human alveolar basal epithelial cells (A549) and mouse adipose tissue derived fibroblast (L929) cells. For this purpose, in our MTT and DOUBLE STAİNİNG protocol experiments; A549 and L929 cells were prepared by forming suitable media, stained with trypan blue and seeded in 48 well-plate at 10,000 cellsper well. DMEM (containing 10% foetalbovine serum and 1% penicillin / streptomycin) were used for both cell cultures. The cells were incubated at 37 ° C in a 5% CO2 incubator for 24 hours. After 24 hours of incubation the carob syrup and essence; It was applied in 3 different concentrations and 5 different doses with 1/10, 1/20 and 1/40 different dilutions. In the same way, the extract of the carob extract, which was extracted 24 hours in advance, was applied at 5 different doses. After 24 hours of incubation, the residue in the plates was discarded and 100μl of phenol red and 50μl of MTT solution were added per well. After the solution was added, it was kept in the oven for 2 hours. After 2 hours, MTT solution was withdrawn, 100μl isopropanol was added and the ELISA reader was studied at 570 nm and toxicity results were examined. According to the results carob extract were not found to be toxic against both L929 cells and A549 cells at administered doses. High degree of toxicity was detected in L929 and A549 cells which carob syrup and essence were directly applied. Therefore, solutions obtained by diluting 1/10, 1/20 and 1/40 were applied to the cells up to a concentration of 200μg/ml. According to the results, as the dilution rate increased, the toxicity was observed to decrease in all three forms. Apoptosis / necrosis results were evaluated in the double staining protocol. According to the results, necrotic death in both L929 cells and A549 cells was higher than apoptotic death. Apoptosis in the carob extract were found to be especially low. In syrup and in essence, apoptosis ratios were found to be close to each other. In addition, the rate of necrosis was observed to vary depending on the dilution rate and the dose administered. In high doses, necrosis was found to be high, and necrosis was found to be decreased as it fell. The ratio of apoptosis in L929 cells was higher than that of A549 cells. Carob is a plant that can be easily cultivated and processed under the conditions of our country. Within the scope of the study, taking into consideration the effects on lung cancer cells; It can be expressed as an alternative approach in treatment with applications. 68

Amaç: Bu çalışmada sağlıklı ve ayak hastalıklı broylerlerden alınan böbrek, but, göğüs, kalp ve karaciğer dokuları biyokimyasal olarak antioksidan metabolizma yönünden ve ayak kemik dokusu da histopatolojik olarak incelerek meydana gelen değişikliklerin saptanması amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Çalışma, Ayak Hastalıklı Grup (AHG) ve Sağlıklı Grup (SG) olmak üzere iki grup halinde yürütülmüştür. Araştırmanın her grubunda 10 adet olmak üzere toplam 20 hayvan kullanılmıştır. Uygun ortamda kesilen hayvanlardan alınan böbrek, but, göğüs, kalp ve karaciğer dokularında süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) aktiviteleri ile glutatyon (GSH) ve lipid peroksidasyon (LPO) miktarları uygun yöntemler kullanılarak belirlenmiştir. Ayrıca ayak kemik dokusunda histopatolojik incelemeler yapılmıştır.Bulgular: Ayak hastalıklı grubun böbrek dokusunda CAT aktivisi (p0,05). Göğüs dokusunda ise AHG'nin SOD aktivitesi, GSH ve LPO miktarlarının arttığı (p0,05). Ayrıca AHG'nin karaciğer dokusunda SOD aktivitesi (p0,05).Sonuç: Ayak hastalıklı hayvanların tibial-tarsal kemik dokusunun tam olarak şekillenmediği, böbrek, kalp, karaciğer, but ve göğüs eti dokularında antioksidan aktivitelerin önemli oranda değiştiği, dikkat çeken en önemli bulguların başında ise özellikle but ve göğüs eti dokularında LPO'nun çok yüksek olduğu belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Antioksidan, Ayak hastalığı, Broyler Aim: The aim of this study was to determine the changes in kidney, thigh, chest, heart and liver tissues taken from healthy and leg disease broilers in terms of biochemical antioxidant metabolism and histopathological examination of foot bone tissue.Material and method: The study was conducted in two groups: Leg Disease Group (AHG) and Healthy Group (SG). A total of 20 animals (10 animals) were used in each group. The amount of superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) activities, glutathione (GSH) and lipid peroxidation (LPO) in kidney, thigh, chest, heart and liver tissues from animals slaughtered in the appropriate medium were determined using appropriate methods. Histopathological investigation of the leg bone tissue was also performed.Results: The CAT activity, GSH and LPO levels were found to be increased in kidney tissue of the leg diseased group (p 0,05) in drumstick tissue of AHG group. SOD activity, GSH and LPO levels increased (p 0,05) in heart tissue of AHG group. When liver tissue was investigation, SOD activity (p 0,05).Conclusion: It was determined that the tibial-tarsal bone tissue of the leg diseased animals was not fully formed, antioxidant activities were significantly changed in kidney, heart, liver, thigh and chest meat tissues, and LPO was very high especially in thigh and breast meat tissues.Key Words: Antioxidant, Leg Disease, Broilers 53

Bu araştırmanın amacı Nevşehir ili süt sığırcılığının genel durumu ve hayvan besleme alışkanlıklarını belirlemektir. Araştırma kapsamında Nevşehir ilinde süt sığırı yetiştiriciliği yapılan 105 işletme ziyaret edilmiştir. Nevşehir ili süt sığırcılığının genel durumu ve hayvan besleme alışkanlıklarını belirlemek için işletme sahiplerine ankette bulunan sorular sorulmuştur. Anket formunda işletmeye ve işletme sahibine ait genel bilgiler, buzağı büyütme ve besleme, düvelerin beslenmesi ve tohumlanması, sağmal ineklerin bakım, besleme, sağım, yemleme ve görülen hastalıklara yönelik sorular sorulmuştur. Araştırmaya katılan 105 işletmenin sahip olduğu toplam hayvan sayısı 9.228'dir. Yetiştiricilen %97'sinin ilkokul mezunu oldukları ve bunların %75'inin sigortalı oldukları belirlenmiştir. Araştırma yapılan 105 işletmenin %50.5'inde holstein ırkının yetiştirildiği, %36,2'sinin holştein+simental ırklarının yetiştirildiği ve işletmelerde yerli ırk yetiştirilmediği tespit edilmiştir. İşletmelerde üretilen günlük süt miktarının 76.293 litre olduğu ve bu sütün 68.955 litresini sattıkları belirlenmiştir. İşletmelerin %85,7'sinde veteriner hekim çalışmadığı tespit edilmiştir. İşletmelerin %78,1'inde günde iki öğün yem verildiği ve verilen yemlerin %97,1'inin sağım sonrası verildiği belirlenmiştir. Tüm işletmelerde doğan buzağılara kolostrum verildiği ancak verilme zamanlarının farklı olduğu görülmüştür. Buzağılara günlük 2 öğün süt verildiği, sütten kesim yaşının işletmelerin %95,2'sinde 3-4 aylık yaşlarda olduğu belirlenmiştir. İşletmelerin %98,1'inde buzağılara kesif yem verildiği ancak ilk verilme zamanlarında farklılıklar olduğu, kaba yemlerin de ilk verilme zamanlarının farklı olduğu görülmüştür. İşletmelerin %100'ünde suni tohumlama yapıldığı belirlenmiştir. Düvelere, sağmal ineklere, kuru dönemdeki ineklere çoğu işletmelerin özel besleme yapmadığı, yapan işletmelerin de veteriner hekim çalıştırdığı belirlenmiştir. Sağmal ineklerde genellikle retensiyo sekundinarum ve mastitis problemlerinin görüldüğü belirlenmiştir. İşletmelerin %56,2'sinde yemlerin karışık verildiği, yem miktarlarını ise tecrübe veya göz kararı ile tespit ettikleri belirlenmiştir. İşletmelerin çoğunda kaba yem üretimi yapıldığı belirlenmiştir. Ancak üretilen kaba yem miktarı yetmediği için satın alındığı belirlenmiştir. İşletmelerde toplam ekili arazisinin 18.062 dekar olduğu, bunun da 9210 dekarında sulu tarım yapıldığı belirlenmiştir. Hayvanlarda beslenme hastalıklarının görülme sıklığına bakıldığında işletmelerin %23,8'inde asidozis ve ketozis, %64,8'inde abomasum deplasmanı, %9,5'inde süt humması, %2,9'unda laminitis görüldüğü tespit edilmiştir.Sonuç olarak araştırma yapılan işletme sahiplerinin çoğunun ilkokul mezunu oldukları, hayvan bakım ve besleme konusunda yeteri kadar bilgi sahibi olmadıkları, buzağı beslemede kolostrum ve süt içirme konusunda dikkatli oldukları ancak kaba ve kesif yem verme hususuna dikkat etmedikleri için buzağı gelişiminde sıkıntılar olduğu gözlenmiştir. İşletmede düve, gebe düve, sağmal inek beslenmesine dikkat edilmeden besleme yapıldığı için istenilen oranlarda verim elde edilmediği ve kảrlılığın düşük olduğu görülmüştür. Kaba yem üretimi bakımından da çoğunlukla dışa bağımlı oldukları anlaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Nevşehir, Süt Sığırı Yetiştiriciliği, Yem, Besleme Sorunları The aim of this study is to determine the general status of dairy cattle breeding and animal feeding habits in Nevşehir province. Within the scope of the research, 105 dairy cattle breeding companies in Nevşehir were visited. In order to determine the general status of dairy cattle breding and animal feedingt habits in Nevşehir, the owners were asked the questions in the survey. In the questionnaire, general information, about the farmer and the owner, growing and feeding calves, feeding and insemination of heifers, maintenance, feeding, milking, and diseases of dairy heifers were asked. The total number of animals owned by 105 enterprises participated in the research is 9.228. It was determined that %97 of the breeders were primary school graduates and %75 of the breeders were insured. It was found that %50.5 of the 105 farms were grown holstein, %36.2 were grown holstein+simental racers, and no farms were grown native breeds. It was determined that the daily milk produced in the farms was 76.293 litres and that they sold 68.955 litres of milk. It was found that %85.7 of the enterprises did not work as a veterinarian. It was determined that they feed two meals a day in %78.1 of the farms and %97.1 of the feeds were given after milking. Colostrum was given to calves born in all farms, bud it was observed that the time of administration was different. Calves were given 2 meals a day, %95.2 of the weaning age farms were 3-4 months old, %98.1 of the concentrate feed was given to the calves, but there was a difference in the time of first feeding, the first time of roughage is different. Artificial insemination was determined in %100 of the farms. Heifers, milking cows, dry cows, most of the farms do not provide special feed, it is determined that the enterprises employ veterinarians. It has been determined that milking cows generally have problems of abortion and mastitis. It was determined that %56.2 of the farms gave mixed feeds, and the feed amount was given by experience o reye decision. Most of the farms produce roughage. However, it was determined that the amount of roughage produced was not enough and purchased. It is determined that the total cultivated land of the enterprises is 18.062 decares and 9.210 decares of this area are irrigated. When we look at the frequency of feeding diseases in animals, acidosis and ketosis were detected in %23.8, omasum arreset (psalterium arreset) in %64.8, milk fever in %9,5 and laminitis in %2,9 of the enterprises. As a result, it was seen that the owners of the farms were primary school graduates, so they did not have enough information about animal care and feeding, although they were careful about feeding colostrum and milk in calf feeding but they did not pay attention to rough and concentrated feed. It was observed that heifer, pregnant heifer, dairy cows were fed in the farm without paying attention to the desired rate of yield, and also observed that the abdomen is low. It is understood that forage which the farms need is not produced enough and that they are dependent on the outside and obtained low profit due to this situation. Keywords: Nevşehir, Dairy Cattle Breeding, Feed, Feeding Problems. 92

Amaç: Bu çalışmada karma yemlere kekik (Origanum onites) uçucu yağı ilavesinin etlik piliçlerde performans, bazı kan parametreleri, jejenum villus uzunlukları ve et kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır.Materyal ve Metot: Deneme, kontrol grubu ve 3 farklı seviyede (100, 200 ve 400 ppm) kekik (Origanum onites) uçucu yağı ilavesi yapılan gruplar olmak üzere toplam 4 gruptan oluşturulmuştur. Denemede, her grup kendi içinde ve herbirinde 10 hayvan olacak şekilde 5 alt gruba ayrılmıştır. Denemede toplam 200 adet hayvan kullanılmıştır. Su ve yem ad libitum olarak verilmiştir. Aydınlatma 24 sa/gün olarak ayarlanmıştır. Ortam sıcaklığı haftalık olarak optimum değerlerde tutulmuştur. Kekik (Origanum onites) uçucu yağı katkısı günlük olarak uygulanmıştır.Bulgular: Etlik piliç rasyonlarına farklı düzeylerde kekik (Origanum onites) uçucu yağı katkısı; canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, karkas randımanı değerlerini etkilememiştir (P>0.05). Aynı şekilde serum biyokimyasal ve antioksidan değerler üzerine de kekik (Origanum onites) uçucu yağının önemli bir etkisi olmamıştır (P>0.05). Kekik (Origanum onites) uçucu yağı ilavesi dalak ağırlıkları, jejenum villus uzunlukları ve et rengi (a* değeri) parametrelerini önemli ölçüde etkilemiştir (P0.05).Sonuç: Kekik (Origanum onites) uçucu yağının genel olarak performans parametreleri üzerine önemli bir etkisi olmamıştır. Etlik piliçlerin besi performansını arttırmak için rasyonlara yem katkı maddesi olarak kekik (Origanum onites) uçucu yağının kullanılabileceği, ancak kullanım düzeyini belirlemek için konu ile ilgili daha fazla araştırma yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Antioksidan, etlik piliç, kekik uçucu yağı, performans, pH, renk, serum parametreleri, villus. ABSTRACT The Effect of Oregano (Origanum onites) Essential Oil on Fattening Performance, Jejenal Villus Length, and Some Blood Parameters in Broiler Rations. Aim: In this study, the effects of oregano (Origanum onites) essential oil supplementation to feeds on performance, some blood parameters, jejenum villus lengths, and meat quality were investigated in broiler chickens. Material and Method: The trial arranged 4 main groups, as control and different levels (100, 200 and 400 ppm) of oregano (Origanum onites) essential oil added. Each experiment is divided into 5 sub-groups, each with 10 animals in its own. A total of 200 animals were used in the experiment. Water and feed are given as ad libitum. Lighting is set to 24h/day. Ambient temperature is kept at optimum values weekly. The additive of oregano (Origanum Onites) essential oil was applied daily. Results: Different levels of oregano (Origanum onites) essential oil additive to broiler feeds did not affect the values of live weight, live weight gain, feed consumption, feed utilization rate, carcass yield (P>0.05). Similarly, oregano (Origanum onites) essential oil had no significant effect on serum biochemical and antioxidant values (P>0.05). The addition of oregano (Origanum onites) essential oil significantly affected spleen weights, jejenum villus lengths, and meat color (a * value) parameters (P0.05). Conclusion: The oregano (Origanum onites) essential oil generally had no significant effect on performance parameters. It has been concluded that oregano (Origanum onites) essential oil can be used as a feed additive to feeds to increase the fattening performance of broiler chickens, but further research is needed to determine the level of use. Key Words: Antioxidant, broiler chicken, color, oregano essential oil, performance, pH, serum parameters, villus. 121

Bu çalışmada, köpeklerde vektörlerle bulaşan ehrlichiosis hastalığının SIRS kriterleri açısından insidansının değerlendirilmesi ve SIRS' nun kriterlerine uygunluk göstermesi durumunda güncel tedavi yaklaşımına ek seçeneklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın hayvan materyalini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesi İç Hastalıkları Kliniğine ve İzmir illerindeki özel veteriner kliniklerine çeşitli şikayetler ile getirilen farklı ırk, yaş ve her iki cinsiyetten önceden herhangi bir sağaltım uygulaması yapılmamış ehrlichosisli 40 köpek oluşturdu. Ehrlichiosis tanısı konulan köpekler, hastalıkla ile uyumlu klinik bulgulardan (yüksek ateş, generalize lenfadenopati, iştahsızlık, splenomegali, kas zafiyeti, peteşi, epistaksis, dispne, poliartritis veya deride ekimoz) bir ya da birkaçını gösteren olgulardan seçildi. Klinik olarak ehrlichiosis şüpheli tanısı konulan köpeklerin laboratuvar muayenesi serolojik ve hematolojik değerlendirmeler kapsamında gerçekleştirildi. Herbir hayvanda ehrlichiosis ve ko-enfeksiyonların tanısı ve lökosit sayımı için Vena cephalica antebrachii'den EDTA'lı tüplere 2,5 ml kan alındı. Ehrlichiosis ve koenfeksiyonların tanısı ELISA prensibiyle çalışan ticari hızlı test kiti (Snap 4DX plus, Idexx, USA) araştırıldı. EDTA'lı tüplere alınan kan örneklerinde lökosit (WBC) sayıları otomatik tam kan sayım cihazı ile saptandı. Ehrlichiosis tanısı konulan bütün köpekler SIRS için tanımlanan tam kan ve klinik bulgulardan en az iki veya daha fazla bulguyu gösterenler SIRS için pozitif kabul edildi. Bu çalışmada kullanılan SIRS kriterleri Silverstein (2015) tarafından önerilen kriterler temelinde belirlendi. Her bir hayvan belirtilen hastalıklar yönünden klinik muayene ve laboratuvar testleri aracılığıyla muayene edildikten sonra 40 ehrlichiosisli köpeğin 34'ünde monoenfeksiyon belirlenirken 7'sinde ise koenfeksiyon tespit edildi. Bu çalışmada, SIRS'unun kriterleri yönünden değerlendirilen ehrlichiosisli 40 köpeğin 29 (%73)'unun SIRS pozitif olduğu belirlendi. Sonuç olarak; ehrlichiosisli köpeklerde SIRS pozitif tespit edilen hayvanlarda muhtemelen miyokardial hasarın olabileceği diüşünülerek gelecekte hastalıkla ilişkili evrelendirme yapılarak miyokardiyal hasarın belirteçlerinin de araştırılabileceği ve ehrlichosisli köpeklerein SIRS' nun kriterlerine göre değerlendirilip güncel sağaltım yaklaşımına ek seçeneklerin belirlenmesinin uygun olabileceği düşünüldü. The aim of this study was to evaluate the incidence of ehrlichiosis disease transmitted by vectors in dogs in terms of SIRS criteria and to determine additional options to the current treatment approach in the case of compliance with SIRS criteria. The animal material of the study consisted of 40 dogs with different breed, age and of both sexes with ehrlichosis which had not received any treatment presented by various complaints to the Internal Diseases Clinic of Adnan Menderes University Veterinary Faculty and the private veterinary clinics in İzmir provinces. Dogs diagnosed with Ehrlichiosis were selected from one of the clinical findings (high fever, generalized lymphadenopathy, loss of appetite, splenomegaly, epistaxis, dyspnea, polyarthritis) consistent with the disease. The diagnosis of ehrlichiosis and co-infections was made by commercial rapid test kits (Snap 4DX plus, Idexx, USA) working with the ELISA principle. Leukocyte (WBC) counts were determined by automatic blood cell counter in blood samples taken to EDTA tubes. All dogs diagnosed with Ehrlichiosis were found to be positive for SIRS, indicating at least two or more findings of hematology and clinical signs for SIRS. The SIRS criteria used in this study were determined based on the criteria proposed by Silverstein (2015). After each animal was evaluated for the indicated diseases with clinical examination and laboratory tests, ehrlichiosis monoinfection was determined in 33 and coinfection was detected in 7 of of 40 dogs. In the present study, 29 of 40 dogs (73%) with ehrlichiosis were SIRS positive. As a result; it was thought that myocardial damage may be present in dogs with SIRS positivity and that the markers of myocardial damage may be investigated in the future by disease-related staging. It would also be appropriate to determine the additional options for the current treatment approach according to SIRS criteria. 96

Sudak balığı Türkiye'de birçok tatlı su kaynağında bulunmakta ve genellikle dondurulmuş şekilde ihraç edilmektedir. Çalışmada sudak balığının marinasyon işlemi kullanılarak değerlendirilmesi ile birlikte farklı oranlarda nar suyu kullanımının sudak balığı marinatlarının kaliteleri üzerine olan etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla taze sudak balığı filetoları %4 asetik asit ve %10 tuz içeren salamura ile marine edilmiştir. Elde edilen marinatlar, %100 zeytinyağı (kontrol grubu), %75 zeytinyağı+%25 nar suyu (A grubu), %50 zeytinyağı+%50 nar suyu (B grubu) ve %25 zeytinyağı+%75 nar suyu (C grubu) ile soslanarak 4 farklı gruba ayrılmış ve +4oC'de 120 gün süreyle muhafaza edilmişlerdir. Taze sudak balığı filetoları ve marinatlarının kalitelerinin belirlenmesi için fiziksel-kimyasal (kuru madde, kül, yağ, protein, tuz, pH, asitlik, renk, toplam uçucu bazik azot ve tiyobarbitürik asit), mikrobiyolojik (toplam mezofilik aerob canlı, toplam psikrofilik aerob canlı, koliform grubu bakteriler, laktobasil grubu bakteriler, Staphylococcus-Micrococcus bakterileri, maya ve küfler, sülfit indirgeyen bakteriler) ve duyusal analizler yapılmıştır.Sudak balığı marinatlarında nar suyunun; kuru madde, kül, yağ, protein ve tuz miktarını düşürdüğü tespit edilmiştir. Muhafaza süresi sonunda kontrol grubu ile nar suyu içeren gruplar arasında asitlik düzeylerinin istatistiksel açıdan farklılığın olmadığı (p>0,05) belirlenmiştir. Nar suyunun, marinat renginin L* (parlaklık) değerini düşürdüğü, a* (kırmızı renk) değerini ise yükselttiği görülmüştür. Muhafaza süresince en yüksek pH değerlerinin kontrol grubunda olduğu belirlenmiş ve tespit edilen değerler ile A grubu pH değerleri arasında istatistiksel açıdan önemli bir fark olmadığı (p>0,05), B ve C grupları arasındaki farkın istatistiksel açıdan anlamlı olduğu (p0,05) tespit edilmiştir. Marinatların muhafazanın 120. günü itibariyle TVB-N ve TBA değerleri ile mikrobiyolojik açıdan tüketilebilir kalitede olduğu belirlense de duyusal açıdan 90. gün itibariyle tüketime uygun olmadığı görülmüştür.Sonuç olarak sudak balığınının marinasyon işlemi ile ekonomik değerinin arttırılabileceği, sudak balığı marinatlarının soslanmasında kullanılan nar suyunun ürüne lezzet, aroma ve renk vermesinin yanında, üründe asidik yapının korunmasına destek olduğu, içeriğinde bulunan birçok yararlı biyoaktif bileşenler ile tüketici sağlığı üzerinde olumlu etkileri olabileceği düşünülmektedir. `Pike-Perch`, which can be found in various freshwater sources in Turkey, is usually being exported in frozen form. The aim of the study was to determine the effects of marination, as well as using various rates of pomegranate juice on the quality of marinates. In this objective, fresh pike perch fillets were marinated in solution containing 4% acetic acid and 10% salt. Marinates produced with fresh pike perch fillets have been allocated to one of 4 groups sauced with, 100% olive oil (Group control), 75% olive oil and 25% pomegranate juice (Group A), 50% olive oil and 50% pomegranate juice (Group B), 25% olive oil and 75% pomegranate juice (Group C). All groups have been stored at +4oC for 120 days. To determine the quality of fresh pike perch fillets and marinates, physical-chemical analyses (dry matter, ash, fat, protein, salt, pH, acidity, color, total volatile basic nitrogen and thiobarbituric acid), microbiological parameters (total mesophilic aerobic bacteria, total psychrophilic aerobic bacteria, coliform bacteria, lactobacillus bacteria, Staphylococcus-Micrococcus bacteria, yeast and mold, sulphate-reducing bacteria) and sensory analysis were used.Pomegranate juice is found to be decreasing the dry matter, ash, fat, protein and salt in the pike perch marinates. There was not a statistical difference between acidity levels in control and pomegranate juice groups at the end of the storage period. It was shown that pomegranate juice reduces L* (brightness) value, while increasing a* (redness) value. During storage, highest pH values were in control group with no statistical difference between group A (p>0.05), whereas the difference between control and B, C groups were significant (p0.05). Even though TVB-N, TBA values and microbiological results showed that marinates still had enough quality to be consumed after 120 days in storage period, sensory assessments concluded that marinates were not suitable for consumption after 90 days.Consequently, it is thought that pike perch has the possibility to be used in marination technology, due to can be economically more valuable. Pomegranate juice, which is used in the sauce of pike-perch marinades, gives flavor, aroma, and color to the product, also supports the preservation of acidic structure in the product and may have positive effects on consumer health with many useful bioactive compounds. 168