Search

Sütten kesilmeyerek analarıyla beraber mer’ada otlatılan (sınırsız emzirme, S’sız E), 75 günlükken sütten kesilerek ayrı bir sürü şeklinde mer’ada otlatılan (sınırlı emzirme, S’lı E) ve yine 75 günlükken sütten kesilerek merada otlatılıp akşam karma yemle (KY) desteklenen (S’lı E + KY) Morkaraman kuzu gruplarını mer’a başı ve mer’a sonu ağırlıkları ile mer’adaki günlük canlı ağırlık artışı açısından mukayese etmek gayesiyle yürütülen araştırmada, performans parametrelerini etkileyen faktörler doğum tipi, ananın yaşı, cinsiyet ve muamele grubundan (S’sız E, S’lı E, S’lı E + KY) oluşmuştur. Genelde performans parametreleri söz konusu faktörlerden önemli derecede etkilenmiştir (P

Thisstudy was carried out to determine theeffects of boron (orthoboric acid) addition to the diets of hens in the latelaying period on performanceand some serum parameters.Two hundred eighty-eight Lohman commercial laying hens which are 62 weeks oldwere fed with 0, 50, 75, and 150 mg/kg of B for 12 weeks. The research wascarried out in 18 replicates, and four laying hens were used for eachreplicate. During the research,16-hour lighting was applied and feed and water were given as ad-libitum.Supplementation of different level of B did not alter the live weight changeand average egg weight from performance characteristics, but egg productionincreased and also feed efficiency and daily feed intake reduced (P0.05), but alanin amino transaminase (ALT) was affected by Boron(P, Yumurtacı tavukrasyonlarına farklı seviyelerde Bor (B) ilavesinin performans ve bazı önemlikan serum parametreleri üzerine etkisini tespit etmek amacıyla yürütülençalışmada, 62 haftalık, 288 adet Lohman yumurtacı ticari hibrit 12 haftaboyunca 0, 50, 75 ve 150 mg/kg seviyelerde B içeren 4 farklı rasyonlayemlenmişlerdir. Araştırma 18 tekerrürlü olarak yürütülmüş ve her birtekerrürde 4 adet tavuk kullanılmıştır. Araştırma boyunca 16 saat aydınlatmaprogramı uygulanmış, yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir. İlave B,canlı ağırlık değişimi ve ortalama yumurta ağırlığını etkilemezken, günlük yemtüketimini azaltıp, yumurta verimini artırarak yemden yararlanma oranını önemliderecede (P0.05), alanin amino transaminaz (ALT) enzim aktivitesine etkisiönemli bulunmuştur (P

This experiment was conducted to investigate the effect of coriander oilsupplementation at different levels into diets of laying hens on performance,egg quality traits, yolk thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) valuesand some blood parameters. A total of 96Lohmann white layers, 24 weeks of age, were used in this study as control andthree treatment groups, each containing 24 hens. Control group (K-0) was fedwith diet containing a standard commercial layer diet, other treatment groupswere fed with diets containing basal diet plus 0.1% (KY-1), 0.3% (KY-2), 0.5%(KY-3) coriander oil, respectively. Experiment lasted for 12 weeks. Performance parameters such as bodyweight change, feed intake, feed conversion rate and cracked egg rate were not affected by dietarytreatments (P>0.05), but adding coriander oil into layer diets increasedegg production and decreased egg weight compared with the control group (P0.05). While coriander oil supplementationdecreased serum cholesterol content, other serum parameters were not affectedby dietary treatment (P>0.05). Yolk TBARS valueswere not differed among the treatment groups (P>0.05) during storage time(0, 7, 14 and 28 days). The storage timeaffected TBARS formation (P, Yumurtacı tavuk rasyonlarına kişniş yağı ilavesinin performans, yumurta kalite özellikleri, yumurta sarısı Tiyobarbitürik asit reaktif madde (TBARS) değerleri ve bazı serum parametreleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmada, her biri 24 adet hayvandan oluşan 1 kontrol ve 3 deneme grubu olmak üzere toplam 96 adet 24 haftalık yaşta Lohmann beyaz yumurtacı tavuk kullanılmıştır. Kontrol grubu (K-0) ticari yumurtacı tavuk yemiyle, diğer gruplar ise bazal yeme sırasıyla %0,1 (KY-1), %0,3 (KY-2) ve %0,5 (KY-3) düzeylerinde kişniş yağı ilavesiyle oluşturulan rasyonlarla 2 haftası deneme rasyonlarına alıştırma periyodu olmak üzere toplam 12 hafta süreyle beslenmiştir. Performans özelliklerinden günlük yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve hasarlı yumurta oranına muamelelerin etkisinin olmadığı (P>0,05); ancak kontrole göretüm grupların yumurta verimini artırdığı (P0,05) görülmüştür. Kişniş yağı serum kan parametrelerinden kolesterol değerini (P0,05). Yumurtaların depolama süresince (0, 7, 14 ve 28 gün) yumurta sarısı TBARS değerleri bakımından gruplar arasında anlamlı bir fark gözlenmemiştir (P>0,05). K-0, KY-1, KY- 2 ve KY-3 gruplarının 0, 7, 14 ve 28. günlerdeki TBARS değerleri üzerine depolama zamanının etkisinin önemli olduğu saptanmış ve 28. gündeki TBARS değerinin önemli derecede yüksek olduğu belirlenmiştir.

This study was carried out to determine the effects of boron (ortoboric acid) addition into the diets of hens in the late laying period on egg shell quality, and tibia biomechanic parameters and mineral concentrations of serum, egg shell and tibia. Lohman commercial laying hens which are 62 weeks old were fed with 0, 50, 75, and 150 mg/kg of B for 12 weeks. Although the addition of B into the diet increased the egg weight (P0.05). B from serum minerals increased (P 0.05), while the B mineral concentration of tibia bone increased (P, Yumurtacı tavuk rasyonlarına farklı seviyelerde Bor (B) ilavesinin yumurta kabuk kalitesi ve tibia biyomekaniği parametreleri ile serum, kabuk ve tibia mineral konsantrasyonları üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmada, 62 haftalık Lohman yumurtacı ticari hibrit 0, 50, 75 ve 150 mg/kg seviyelerde B içeren dört farklı rasyonla 12 hafta süreyle yemlenmişlerdir. Rasyona ilave edilen B, yumurta ağırlığı ve kırılma mukavemetini artırıp (P0.05) belirlenmiştir. Serum minerallerinden B muameleden etkilenmiş (P0.05) olurken, tibia kemik B mineral konsantrasyonunda artış (P

Çiğ ve fiziksel muameleye (ıslatılmış ve kavrulmuş)tabi tutulmuş adi fiğin (Vicia sativa L.)etlik piliç rasyonlarına %20 oranında katılmasının performans, kesim ve bazıkan parametreleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla yürütülen çalışmada,200 adet bir günlük Ross-308 etlik civciv şansa bağlı olarak 4 gruba ayrılmışve 1. grup bazal yemle(K), 2., 3. ve 4. gruplar ise sırasıyla %20 çiğ (ÇF),ıslatılmış (IF) ve kavrulmuş fiğ (KF) katılarak oluşturulan rasyonlarla 6 haftasüreyle beslenmişlerdir. Rasyonlar hayvanların besin madde ihtiyacınıkarşılayacak şekilde izonitrojenik ve izokalorik olarak hazırlanmış ve ad-libitum düzeyde verilmiştir. Denemesüresince performans kriterleri için haftalık tartımlar yapılmış ve kananalizleri için kesim öncesi kan örnekleri alınmıştır. Deneme sonunda hergruptan ortalama besi sonu canlı ağırlığa en yakın 5 hayvan seçilerek bazı kesimözellikleri belirlenmiştir. Grupların ortalama günlük canlı ağırlık artışlarısırasıyla 47.92, 46.65, 48.12, 47.30 g; ortalama günlük yem tüketimleri 110.34,100.51, 104.31, 105.25 g; yemden yararlanma oranları (kg yem/kg CA) 2.32, 2.26,2,17, 2.22 olarak saptanmıştır. Canlı ağırlık artışı üzerine muamelenin etkisiönemsiz bulunmuştur. Gruplar arasında mortalite bakımından önemli bir farkgörülmemiştir. HDL, LDL ve kolesterol hariç diğer kan serum parametreleri ilekesim özellikleri muameleden etkilenmemiştir. Sonuç olarak, IF ve KF ilebeslenen grupların bazal yem (K) ve çiğ fiğ içeren rasyonla beslenen gruplarlaperformans ve kesim özellikleri bakımından paralellik arz etmesi, mortalitenin ise söz konusu gruplarda K ve ÇFgruplarına göre daha düşük olması, %20 düzeyine kadar ıslatılmış ve kavrulmuşfiğin protein kaynağı olarak etlik piliç rasyonlarına katılabileceğinigöstermektedir., This study was conducted to investigate theeffects of inclusion of raw or physical treated (water-soaked and roasted)common vetch seed into broiler diets on performance,slaughter traits and some blood parameters. A total of 200 Ross- 308 broilerchicks, one day of age, were randomly allocated to four groups. Treatmentgroups were fed with basal diet (C) ordiets containing of basal diet plus 20% raw vetch seed (RV), basal dietplus 20% water-soaked vetch seed (SV), basal diet plus 20% roasted vetch seed(RV) for 6weeks. Diets were formulated isonitrogenous and isocaloric with all othernutrients recommended NRC requirements for broilers and given ad-libitum to treatment groups. Duringthe trial, live weights and feed consumptions wereweekly determined for performance traits, and blood samples were taken foranalysis before slaughter. At the end of the experiment, 5 chicken wereselected from each group to determine slaughter traits. Average daily liveweight gain(g), daily feed intake(g) andfeed efficiency (kg feed / kg of weight gain) were47.92, 46.65, 48.12, 47.30; 110.34,100.51, 104.31, 105.25; 2.32, 2.26, 2.17, 2.22 forthe K, ÇF, IF and KF groups, respectively. The effect of treatment onperformance traits was insignificant (P>0.05). No significant differenceswere found among the groups in mortality (P> 0.05). Cholesterol, HDL and LDLfrom blood serum parameters were affected by treatment, but the effect oftreatment on the other blood parameters andslaughter traits were not significant in present study. Consequently,the results from thepresent study indicated that soaked and roasted common vetch seed may beadded up to20% as a protein source in broiler diets withouta negative effect on performance, slaughter traits andblood parameters.

Bu çalışma Erzurum ilinde doğal olarak yetişen 12 farklı baklagil yem bitkisinin in vitro gaz üretim miktarları (İVGÜ) ve buna ait parametreleri ile organik madde sindirilebilirlikleri (OMS), metabolik enerji (ME), net enerji laktasyon (NEL) ve kimyasal bileşimlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada, yem bitkisi olarak; yonca (Medicago sativa), melez yonca (Medicago varia), dağ İspanyol korungası (Hedysarum elegans), kuş fiği (Vicia cracca), tüylü fiğ (Vicia villosa), dağ fiği (Vicia alpestris), dağ üçgülü (Trifolium montanum), kafkas üçgülü (Trifolium ambiguum), üç başlı üçgül (Trifolium trichocephalum), alaca taç otu (Coronilla varia), doğu taç otu (Coronilla orientatis) ve sarı çiçekli gazal boynuzu (Lotus corniculatus) incelenmiştir. İn vitro gaz üretim tekniğinde kullanılan rumen sıvısı rumen kanülü takılmış 8 yaşında bir baş Holstein ırkı boğanın rumeninden alınmıştır. Gaz ölçümleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatlik inkübasyonlar sonrasında yapılmıştır. İnkübasyonlar sonunda İVGÜ en yüksek dağ fiğinde (65.33 ml ), en düşük ise üç başlı üçgülde (32.82 ml) bulunmuştur. Gaz üretim parametrelerinden ‘c’ değeri en yüksek Kafkas üçgülünde (0.14 ml/saat), en düşük dağ İspanyol korungasında (0.05 ml/saat) görülmüştür. OMS en yüksek dağ fiğinde (%75.91), en düşük melez yoncada (%50.99) olurken, ME ve NEL değerleri sırasıyla en yüksek dağ fiğinde (10.93 - 6.78 MJ/kg), en düşük üç başlı üçgül (6.90 - 3.80 MJ/kg) yem bitkisinde tespit edilmiştir., This study was carried out to determine the in vitro gas production values, gas production parameters, organic matter digestibilities (OMD), metabolizable energy (ME), net energy lactation (NEL) and chemical composition of 12 different legume forages grown as naturally in the pastures of Erzurum province. In present study, clover, (Medicago sativa), crssbred clover (Medicago varia), mountain hispanic sainfoin (Hedysarum elegans), bird vetch (Vicia cracca), hairy vetch (Vicia villosa), mountain vetch (Vicia alpestris), mountain clover (Trifolium montanum), caucasian clover (Trifolium ambiguum), the three-headed clover (Trifolium trichocephalum), tawny grass crown (Coronilla varia), the crown of the eastern horn of grass (Coronilla orientatis) and yellow flowers gazelle (Lotus corniculatus) were investigated as grass forage. The rumen fluid used in gas production technique was taken from the rumen of a 8 years old rumen-cannulated Holstein bull. Gas productions were determined after 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 and 96 h incubations. It was observed that the highest and the lowest IVGU values were determined for mountain wetch (65.33 ml) and the three-headed clover (32.82 ml), respectively. The highest and the lowest c values from gas production parameters were found as 0.14 ml/h and 0.05 ml/h for caucasian clover and mountain hispanic sainfoin. While highest and the lowest OMS values were for mountain vetch (75.91%) and crossbred clover (50.99%), the highest and lowest ME and NEL values were determined for mountain vetch (10.93-6.78 MJ/kg) and three-headed clover (6.90-3.80 MJ/kg), respectively.

This study was carried out to determine the in vitro gas production values, gas production parameters, organic matter digestibilities (OMD), metabolizable energy (ME), net energy lactation (NEL) and nutrients of some grass forages grown as naturally in the pastures of Erzurum province. In this study, 8 grasses [cocksfoot (Dactylis glomerata), crested wheatgrass (Agropyron cristatum), red fescue (Festuca rubra), sheep ball (Festuca ovina), tawny bromine (Bromus variegatus), blue split (Agropyron intermedium), kelp tail grass (Phleum pratense), meadow bluegrass (Poa pratensis)] were used. One Holstein bull with ruminal cannulas was used to get rumen fluid for gas production technique. Gas productions were determined at 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 and 96 h. It was observed significant differences among the grass forages in terms of chemical composition (DM, crude ash, OM, CP, EE, NDF, ADF, ADL, hemi sellulose, and sellulose) (P, Erzurum ilinde doğal olarak yetişen bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretim miktarları, gaz üretim parametreleri ve organik madde sindirilebilirlikleri (OMS) ile metabolik enerji (ME), net enerji laktasyon (NEL) ve besin maddeleri bileşimlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülen çalışmada, 8 adet buğdaygil yem bitkisi [domuz ayrığı (Dactylis glomerata), adi otlak ayrığı (Agropyron cristatum), kırmızı yumak (Festuca rubra), koyun yumağı (Festuca ovina), alaca brom (Bromus variegatus), mavi ayrık (Agropyron intermedium), çayır kelp kuyruğu (Phleum pratense), çayır salkım otu (Poa pratensis)] kullanılmıştır. İn vitro gaz üretim tekniğinde rumen sıvısı için 8 yaşında rumen kanülü takılmış bir baş Holstein ırkı boğa kullanılmıştır. İn vitro gaz ölçümleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat aralıklarla yapılmıştır. Buğdaygil yem bitkileri arasında kimyasal bileşim bakımından önemli farklılıklar gözlenmiştir (P

Some characteristics related with the fattening performance of Tushin lambs reared in the Research and Application Farm of Ataturk University and subjected to intensive fattening were determined. The inital fattening weight, final fattening weight, and total and daily weight gain during the fattening period were 19.71 kg, 38.07 kg, 18.35 kg and 203.48 g respectively. The feed conversion ratio (kg feed consumed/kg live weight gain) was 5.01. The effect of year on final fattening weight, total weight gain and average daily weight gain was found to be significant (p

The purpose of this study was to determine some traits related with milk yield and composition of Tushin sheep reared in semi-intensive conditions. The results showed that the duration of lactation of the ewes, the milk yield, and the averages of daily milk yield, and the percentages of milk fat and dry matter were 136.8 days, 33.09 l, 0.273 l, 6.91 % and 17.2 % respectively. The linear effect of lactatiton duration was highly significant (p

Sınırsız emzirtilen (1.grup) ve yetmiş beş günlük yaşta sütten kesilen (2.grup) İvesi ve Morkaraman kuzuların büyüme-gelişme özellikleri üzerine ırk, ana yaşı, doğum tipi ve cinsiyetin etkileri araştırılarak iki ırkın mukayesesi yapılmıştır. Doğum ağırlığı bakımından 2. grupta ırklar arasındaki fark önemli (p

This study was conducted to determine the effects of different levels (0, 200, 250 and 300 mgCu/kg) of dietary cupper supplementation on some minerals (Cu, Zn, Fe, Mg, Ca and P) found in liver, breast and thigh tissues of laying hens. For this aim, 38-week old total 96 Lohman laying hens as 6 replicate cages each containing 4 hens, were allocated randomly to one of four dietary treatments. Treatment groups were fed diets containing (16.5% crude protein, 2670 kcal/kg ME) a standard commercial layer diet (Control), basal diet plus 200 (B-1), 250 (B-2) and 300 mgCu/kg (B-3) for 12 weeks. Dietary cupper supplementation did not affect calcium levels but altered levels of investigated other minerals (Cu, Zn, Fe, Mg and P) in all tissues (liver, breast and thigh) (P

In this study, the situation of animal husbandry of Erzincan province between the years of 2000 -2010 were examined, and its problems and proposals for solutions were discussed for the last decade, Some important changes have occurred in point of view of existence of bovine during 2000-2010 in Erzincan province. As compared, the number of total native cattle, buffalo and cattle crossbreeds of province in 2010 years were lower as 51.8%, 52.5% and 11.4% respectively, than those of the 2000 years, On the other hand, the number of pure breeding of cattle increased as 15.8%, according to 2000 years. For the same period mentioned above, the number of total native, buffalo, pure cattle breed and cultural crossbreeds of Erzincan province were respectively 1.62%, 0.8%, 1.5% and 0.9% of Turkey bovine numbers, as proportioned. The vast majority of the existing livestock enterprises in the province of Erzincan is the style of a small family business. Main problems of animal husbandry of the province are related to scanty animal shelters, lack of cultivation, high costs of feeding because of yield losses of pastures, inadequate forage and crops production and uncoordinated agriculture., Bu çalışmada, 2000 - 2010 yılları arasında Erzincan ili büyükbaş hayvan varlığının durumu ve sorunları incelenmiş, çözüm önerileri üzerinde tartışılmıştır. Söz konusu dönem içerisinde ilin büyükbaş hayvan varlığında önemli değişikliklerin meydana geldiği gözlenmiştir. 2010 yılındaki büyükbaş hayvan varlığı 2000 yılı ile mukayese edildiğinde toplam yerli, manda ve kültür melezi sayılarında sırasıyla %51.8, %52.5 ve %11.4 oranında azalma gösterdiği kaydedilmiştir. Kültür ırkı hayvan sayısında ise %15.8 artış gözlenmiştir. Yine aynı dönem içerisinde ildeki büyükbaş hayvan varlığının ülke büyükbaş hayvan varlığına oranlandığında %1.62’sini yerli ırk, %0.8’ini manda, %1.5’ini kültür ırkı ve %0.9’unu ise kültür melezi hayvanlar oluşturduğu tespit edilmiştir. Erzincan ilinde mevcut hayvancılık işletmelerinin büyük bir çoğunluğunun küçük aile işletmeciliği tarzında olması, hayvan barınaklarının yetiştiricilik için uygun olmayışı, meraların verim düşüklüğü, yem bitkileri tarımının yetersiz ve plansız yapılması, yem maliyetlerinin yüksekliği hayvancılığın ildeki başlıca problemlerini oluşturmaktadır.

ÖZET: Bu araştırma, İvesi ve Morkaraman koyunlarında transferrin (Tf) tiplerinin belirlenmesi, Tf tipleri ile çeşitli verim özellikleri arasındaki muhtemel ilişkilerin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde bulunan İvesi ırkından 49, Morkaraman ırkından 52 adet olmak üzere toplam 101 adet saf anaç koyun üzerinde yürütülen çalışmada doğum, sütten kesim, 90. gün ağırlığı, mer'a sonu ağırlığı, kırkım sonu canlı ağırlık ve sütten kesime kadar günlük canlı ağırlık artışı ile kirli yapağı verimi tespit edilmiştir. Hayvanların boyun toplar damarından (W. Jugularis) 7.5 cc kan alınmıştır. Alınan kan örneklerinin serum ve alyuvar kısımları ayrılmıştır. Yatay nişasta jel elektroforez yöntemi ile serumdan transferrin tip tayini yapılmıştır. Araştırmada beş transferrin alleli (A, B, M, D ve E) ve bu alleller tarafından oluşturulan üç homozigot (AA, BB ve MM), altı heterozigot (AB, AM, AD, BD, BM ve BE) olmak üzere toplam 9 fenotip gözlenmiştir. Doğum ağırlığında Tf BM, MM ve AB tipliler Tf BD tipinden; sütten kesim ağırlığında, Tf BD tipi Tf AD, AA ve BM tiplerinden; 90. gün ağırlığında Tf MM tipi Tf AD, BD, AM ve BB tiplerinden, Tf BM tipi Tf AD tipinden; sütten kesime kadar günlük canlı ağırlık artışında ise Tf MM tipi diğer bütün tiplerden, Tf AB tipi Tf AD, AA, BB ve AM tiplerinden önemli derecede (P

ÖZET: Atatürk Üniversitesi Tarım İşletmesi'nde yetiştirilen İvesi ve Morkaraman kuzuların yarı entansif şartlardaki besi performanları bu çalışmayla karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Kuzuların büyüme ve besi özellikleri olarak ele alınan ortalama doğum ağırlığı İvesi ve Morkaramanlarda sırasıyla 4.47 ± 0.13 kg.,4.69 ± 0.12 kg.; sütten kesim öncesi ortalama ağırlık artışı 199 ± 7.93 g., 237 ± 7.66 g.; ortalama sütten kesim ağırlığı 15.50 ± 0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; besi başı ağırlığı 15.50 ±0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; beside ortalama günlük canlı ağırlık artışı 128.38 ± 8.074 g., 104.84 ± 7.870 g.; ortalama besi sonu ağırlığı 30.21 ± 0.955 kg., 28.26 ± 0.834 kg.; toplam ağırlık artışı 13.73 ± 0.864 kg., 11.20 ± 0.842 kg.; bir kg. canlı ağırlık artışı için mer'aya ilaveten tüketilen karma yem miktarı 4.04 kg. ve 4.65 kg. olarak tespit edilmiştir. Bu özelliklerden, sütten kesim öncesi ağırlık artışına ırk ve cinsiyetin; sütten kesim ağırlığı ile besi başlangıç ağırlığına ırk ve cinsiyetin yanısıra doğum ağırlığı ile sütten kesim yaşının; beside ortalama günlük ağırlık artışı ile toplam ağırlık artışına doğum ağırlığı dışındakilerinin; besi sonu ağırlığına ise cinsiyet ve sütten kesim yaşının önemli etkide bulunduğu tespit edilmiştir. THE COMPARISON OF FATTENING PERFORMANCES OF AWASSI AND REDKARAMAN LAMBS REARED IN THE SEMI-INTENSIVE CONDITION AT ATATURK UNIVERSITY AGRICULTURAL RESEARCH AN APPLICATION FARM. SUMMARY: In this research, the fattening performances of Awassi and Red-Karaman labms reared in the semi-intensive conditions at Ataturk University Agricultural Research and Application Farm were investigated comparatively. The birth weight, pre-weaning weight gain, weaning weight for Awassi and Redkaraman lambs were 4.47 ± 0.13 kg and 4.69 ± 0.12 kg; 199 ± 7.93 g and 237 ± 7.66 g; 15.5 ± 0.44 kg, 17.57 ± 0.43 kg respectively. The initial fattening weight, average daily weight gain on fattening, final fattening weight and total weight gain for Awassi and Redkaraman were 15.50 ± 0.44 kg and 17.57 ± 0.43 kg; 128.38 ± 8.074 g and 104.84 ± 7.870 g; 30.21 ± 0.955 kg, 28.26 ± 0.834 kg; 13.73 ± 0.864 kg, and 11.20 ± 0.842 kg respectively. Amount of concentrate feed consumed per kg weight gain for Awassi and Redkaraman were 4.04 kg and 4.65 kg respectively. The breed and sex affected significantly the pre-weaning weight gain. Besides of the breed and sex, birth weight and weaning age had a significant influence on the weaning weight, and initial fattening weight. Also the breed, sex, weaning age influenced significantly on average daily weight gain and total weight gain during the fattening. Final fattening weight was significantly affected by sex and weaning age.

ÖZET : Araştırma, yaklaşık iki aylıkken sütten kesilen Tuj erkek kuzularının entansif besi şartları altında besi performansları ile bazı kesim ve karkas özelliklerini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Beside sindirim bozukluklarına engel olmak amacıyla 100 g/gün/baş düzeyinde iyi kalite çayır otu ve ad-libitum düzeyde de % 16.00 ham protein içerikli kesif yem verilmiştir. Kuzuların beside canlı ağırlıkları iki haftada bir, yem tüketimleri ise haftada bir yapılan tartılarla tespit edilmiştir. Ortalama canlı ağırlık 44.00 kg'a ulaştığı zaman besiye son verilerek kesim ve karkas özellikleri belirlenmiştir. Araştırmada, sütten kesim ağırlığı, besi başlangıç ağırlığı, besi sonu ağırlığı, beside ortalama günlük ağırlık artışı ve yemden yararlanma katsayısı sırasıyla 21.6 ±1.12 kg. 22.8 ± 1.19 kg. 44.0 ± 1.57 kg, 236.0 ± 6.90 g, 5.32 olarak bulunmuştur. Kuzuların kesim ağırlığı, sıcak karkas ağırlığı, soğuk karkas ağırlığı, sıcak randıman ve soğuk randıman değerleri 42.8 ± 1.46 kg., 21.2 ± 0.80 kg., 20.7 ± 0.20 kg., % 49.5 ve % 48.4 olarak tespit edilmiştir. Araştırmada bazı yan ürünlerin ağırlıkları ile karkas karakterleri de belirlenmiştir. DETERMINATION OF THE FATTENING PERFORMANCE, AND SLAUGHTERING AND CARCASS CHARACTERISTICS OF TUSHIN LAMBS UNDER INTENSIVE FARM CONDITIONS SUMMARY : This study was conducted to determine fattening performance and some slaughtering and carcass characteristics of Tushin lambs weaned and subjected to intensive fattening at 2 months of age. During the fattening, a good qualty hay (100 g/day/per lamb) and concentrated feed contaning 16.00 % crude protein were supplied ad-libitum. The fattening was finished when average live weight reached to 44 kg, and the slaughtering and carcass characteristics were determined. In this study, the weaning weight, the initial weight of fattening, the post-fattening weight, the daily weight gain and average feed efficiency were found as 21.6 ± 1.12 kg., 22.8 ± 1.19 kg, 44.0 ± 1.57 kg, 236.0 ± 6.90 g and 5.32 respectively. The slaughtering weight, the hot carcass weight, the cold carcass weight, the hot dressing percentage and the cold dressing percentage values were 42.8 ± 1.46 kg, 21.2 ± 0.80 kg, 20.7 ± 0.20 kg, 49.5 % and 48.4 % respectively. Additionally, some by products and carcass characteristics were scaled.

Araştırma, organik olarak açık ahırda yetiştirilen İsveç Kırmızısı ve Siyah Alaca danalarının besi performans özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, 19 baş İsveç Kırmızısı ve 20 baş Siyah Alaca danası olmak üzere toplam 39 baş hayvan kullanılmış ve hayvanlara konsantre ve kaba yemlerle su ad-libitum olarak verilmiştir. İsveç Kırmızısı ve Siyah Alacalarda deneme başı ağırlığı (6. ay ağırlığı) sırasıyla 199.8 ± 6.19 ve 178.7±6.04 kg; deneme sonu ağırlıkları (12. ay ağırlığı) 320.8±7.77 ve 315.5±7.55 kg; günlük canlı ağırlık artışları ise 0.712±0.04 ve 0.684± 0,04 kg olarak belirlenmiştir. Bir kg canlı ağırlık artışı için kuru madde esasına göre tüketilen kaba, konsantre ve toplam yem miktarları İsveç Kırmızılarında 5.348±0.75, 5.357±0.58 ve 10.705±1.24 kg, Siyah Alacalarda ise 4.987±0.75, 5.257±0.58 ve 10.244±1.24 kg olarak bulunmuştur. Günlük canlı ağırlık artışı ve bir kg ağırlık artışı için tüketilen yem miktarları bakımından ırklar arasındaki farklılıklar önemsiz olmuştur. Mevcut çalışmadan elde edilen bulgular, yaklaşık 6 aylıkken 6 ay süreyle denemeye alınan İsveç Kırmızısı ve Siyah Alaca ırkı danaların performans özellikleri bakımından benzer özellikler sergilediklerini göstermiştir.

ÖZET: Bu çalışma, kuşburnu çekirdeğinin ham besin madde oranları ile bu besin maddelerinin naylon kese yöntemi kullanılarak 0, 2, 4, 8, 16, 24, 48 ve 72 saatlik rumen inkübasyonu sonunda kuru madde (KM), ham protein (HP), ham yağ (HY), asit deterjan fiber (ADF) ve nötral deterjan fiber (NDF)’ın parçalanabilirliklerini ve bunlara ait etkin parçalanabilirlik parametrelerini incelemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmada rumen fistüllü 4 baş Karakaş erkek toklu kullanılmıştır. Kuşburnu çekirdeğinin KM, HP, HY, ADF ve NDF toplam parçalanabilirliğine ait ‘‘a+b’’ değeri sırasıyla %36.56, 78.19, 86.77, 14.04, 7.52 ve parçalanma hız sabitesi olan “c” değerleri % 0.152, 0.268, 0.105, 0.159 ve 0.336 /saat olarak belirlenmiştir. Kuşburnu çekirdeğinin k= 0.02, 0.05 ve 0.08 rumen akış hızında efektif KM, HP, HY, ADF ve NDF parçalanabilirlikleri yine aynı sıraya göre % 34.9, 75.0, 81.0, 13.1 ve 7.0; %33.0, 70.9, 75.1, 12.0 ve 6.2; %31.6, 67.5, 71.2, 11.2 ve 5.6 olarak saptanmıştır. Elde edilen sonuçlar ve literatür bildirişleri dikkate alındığında, öğütülmüş kuşburnu çekirdeğinin enerji ve protein bakımından kendisinden daha zengin olan yem ham maddeleri ile ruminantlar için hazırlanacak karma yemlere belirli bir düzeye kadar katılabileceği, ancak daha somut bilimsel verilere ulaşmak için bu çalışmanın devamı niteliğinde olan araştırmaların yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.Anahtar kelimeler: Kuşburnu çekirdeği, rumende parçalanabilirlik, naylon kese tekniğiDetermination of Rumen Degradability of Rosa Canina Seed by Nylon-Bag TechniqueABRSTRACT: This study was conducted to determine the rate of crude nutrient and the degradability of dry matter (DM), crude protein (CP), crude fat (CF), acid detergent fibre (ADF) and notral detergent fibre (NDF) in the rumen by nylon bag technique at 0, 2, 4, 8 16, 24, 48 and 72 h, and effectif degradabilitive (a, b, c and a+b) parameters of ground rosa canina seed. Four rumen fistulated Karakaş rams were used. Total degradability (a+b) and rate constant for the degradation (c) of DM, CP, CF, ADF and NDF of ground rosa canina seed were 36.56, 78.19, 86.77, 14.04 and 7.52%; 0.152, 0.268, 0.105, 0.159 and 0.336 %, respectively. Effective degradabilities of DM, CP, CF, ADF and NDF of rosa canina seed at k=0.02, 0.05 and 0.08 were obtained as 34.9, 75.0, 81.0, 13.1 and 7.0 %; 33.0, 70.9, 75.1, 12.0 and 6.2 %; 31.6, 67.5, 71.2, 11.2 and 5.6 % / h, respectively. In conclusion, results obtained from present study showed that ground rosa canina seed may be added to concentrate feeds of ruminants together with raw materials containing higher protein and energy than itself or may be used instead of some of these feed stuffs to be mixed into concentrate but further studies are needed to support these results.Key words: Rosa canina seed, rumen degradability, nylon-bag technique

BACKGROUND: The objective of this study was to determine the effects of humate on performance, egg quality and egg yolk fatty acid (FA) composition in laying hens.

Araştırmada hayvan materyali olarak Atatürk: Üniversitesi Tarım İşletmesinde yetiştirilen İvesi ve Mor karaman koyunları ile bunların 1992 doğumlu kuzuları kullanılmıştır. Bu çalışmada sütten kesimden sonra mer'aya ilaveten karma yem verilen kuzular büyüme ve besi özellikleri bakımından; laktasyon süresince mer'aya ek olarak süt yemi verilen koyunlar ise laktasyon süresi, süt verim ve özellikleri, yağ ve kuru madde oranı, süt yağı, kırkımdan sonraki vücut ağırlığı ve kirli yapağı gömlek ağırlığı bakımından mukayese edilmiştir. Kuzulara, sütten kesimi müteakip mer'a dönüşünde her iki haftada bir tespit edilen toplam ağırlığın %1. 5-2.0' si kadar kuzu besi yemi; koyunlara ise ilk sağım kontrolüne kadar 1 litre sütün oluşumu için; sağım kontrolünden sonra ise her 15 günde bir tekrarlanan kontrollerde îvesilerin ortalama günlük süt verimi esas alınarak bu sütün sentezlenmesi için gerekli olan protein ve enerjiyi kapsayan koyun süt yemi miktarı hesaplanmış ve mer'aya ek olarak hem îvesilere hem de Morkaramanlara verilmiştir. Kuzu büyüme ve besi özelliklerinde ırk, ana yaşı, cinsiyet, sütten kesim yaşı, doğum ağırlığı ve emilen süt miktarı; koyun verim özelliklerinde ise ırkın yanısıra yaş ve doğum şekli gibi kesikli varyasyon gösteren faktörlerle; laktasyon süt verimi, laktasyon süresi, kırkım sonrası canlı ağırlık gibi sürekli varyasyon gösteren faktörlerin etkileri en küçük kareler metodu ile incelenmiştir. Kuzuların büyüme ve besi özellikleri olarak ele alınan ortalama doğum ağırlığı îvesi ve Morkaramanlarda sırasıyla 4.47 ± 0.13 leg., 4. 69 ± 0.12 kg.; sütten lcesim öncesi ortalama ağırlık artışı 199 ± 7.93 g., 237 ± 7.66 g.; ortalama sütten kesim ağırlığı 15.50 ± 0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; besi başı ağırlığı 15.50 ±0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; beside ortalama günlük canlı ağırlık artışı 128.38 ± 8.074 g., 104.84 ± 7.870 g.; ortalama besi sonu ağırlığı 30.21 ± 0.955 kg., 28.26 ± 0.834 kg.; toplam ağırlık artışı 13.73 ± 0.864 kg., 11.20 ± 0.842 kg.; bir kg. canlı ağırlık artışı için mer'aya ilaveten tüketilen karma yem miktarı 4.04 kg. ve 4.65 kg. olarak tespit edilmiştir. Bu özelliklerden, sütten kesim öncesi ağırlık artışına ırk ve cinsiyetin; sütten kesim ağırlığı ile besi başlangıç ağırlığına ırk ve cinsiyetin yanısıra doğum ağırlığı ile sütten kesim yaşının; beside ortalama günlük ağırlık artışı ile toplam ağırlık artışına doğum ağırlığı dışındakilerinin; besi sonu ağırlığına ise cinsiyet ve sütten kesim yaşının önemli etkide bulunduğu tespit edilmiştir. Koyunların verim özellikleri ile ilgili analizlerden elde edilen sonuçlara göre laktasyon süresi îvesi ve Morkaramanlarda sırasıyla 169.04 ± 4.408 gün, 143.63 ± 4.473 gün; laktasyon süt verimi 138.64 ± 7.753 İt., 81.83 ±7.881 İt.; net süt verimi 86.42 ± 6.133 İt., 39.95 ± 6.184 İt.; kuzunun ortalama emdiği süt miktarı 51.84 ± 2.464 İt., 42.57 ± 2.505 İt.; ortalama günlük süt verimi 0.777 ±0.039 İt., 0.559 ± 0.040 İt.; yağ oranı % 6.24, % 5.66; kuru madde oranı % 16.05, % 16.04; süt yağı verimi 8.34 ± 0.619 İt., 4.37 ± 0.611 İt.; kırkım sonrası ortalama vücut ağırlığı 57.96 ± 1.401 kg., 57

Bu araştırma, 1.5 aylıkken sütten kesilerek entansif besiye alınan Morkaraman kuzularında, farklı besi süreleri ve kesim ağırlıklarının besi performansı ve bazı önemli karkas karakterlerine etkilerini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 26 baş Morkaraman ekkek tekiz kuzusu kullanılmış ve 93, 107 ve 114 günlük besi sürelerinin etkisi araştırılmıştır. Beside kesif yem ad-libitum düzeyde, kuru çayır otu ise ilk iki hafta hayvan başına günde 200 g., daha sonra 100 g olarak verilmiştir. Besinin 93, 107 ve 114. günlerinde ortalama canlı ağırlık 40 kg, 45 kg ve 50 kg'a ulaştığı zaman her bir peryotta şansa bağlı olarak seçilen beşer adet hayvan kesilerek kesim ve karkas özellikleri belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar özet olarak aşağıda sırasıyla verilmiştir. 1 -Grupların ortalama besi başı ağırlığı 17.40 kg, toplam canlı ağırlık artışları ise 93, 107 ve 114 günlük besi peryotları sonunda sırasıyla 22.88 ± 0.39 kg, 27.90 ± 0.90 kg ve 31.07 ± 0.68 kg olarak tespit edilmiştir. 2-93, 107 ve 114 gün beslenen gruplarda ortalama günlük ağırlık artışı sırasıyla 1. grupta 246.22 ± 4.225 g, 2. grupta 261.66 ± 5.58 g ve 3. grupta 272.92 ± 4.23 g. olmuştur. Ağırlık artışı bakımından gruplar arasındaki fark çok önemli (P

Mevcut çalışma, sütten kesilmeyerek analarıyla birlikte merada otlatılan (sınırsız emzirme, S'sız E), 75 günlük yaşta sütten kesilerek ayrı bir sürü olarak merada otlatılan (sınırlı emzirme, S'lı E) ve yine 75 günlük yaşta sütten kesilerek merada otlatılıp mera dönüşü akşam konsantre yemle (KY) takviye edilen (S'lı E + KY) Morkaraman kuzularını doğum ağırlığı, mera başı ağırlığı, mera sonu ağırlığı ve meralama dönemi günlük canlı ağırlık artışı bakımından karşılaştırmak amacıyla yürütülmüştür. Performans özellikleri üzerine etkili faktör olarak doğum şekli, ana yaşı, cinsiyet ve grup (S'sız E, S'lı E, S'lı E + KY) ele alınmıştır. Genel olarak ele alınan faktörlerin performans parametreleriyle ilgili özellikler üzerine etkileri önemli bulunmuştur (p

Bu çalışma, değişik organik asitlerin, bireysel ve kombinasyonlarının (Fumarik Asit (Fu), Malik Asit (Ma), Formik Asit (Fo), Fu + Ma, Fu + Fo, Fo + Ma ve Fu + Ma + Fo) yonca (Medicago polymorphia), ak üçgül (Trifolium repens) ve tüylü fiğ (Vicia villosa)'in in vitro koşullarda gaz ve metan (CH4) üretimi ile rumen sıvısı uçucu yağ asitleri (UYA), organik madde sindirimi (OMS), metabolik enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) düzeyine etkilerinin saptanması amacıyla düzenlenmiştir. Çalışmada yaklaşık 2 yaşlı 2 baş İvesi koç kullanılmıştır. Yem materyali olarak Erzurum il merkez ilçesi mer'alarından toplanan yonca (Medicago polymorphia), ak üçgül (Trifolium repens) ve tüylü fiğ (Vicia villosa) otu oluşturmuştur. Yemlerin in vitro gaz üretimlerinin ölçülmesinde Hohenheim gas testi kullanılmış ve gaz ölçümleri sırasıyla 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96. saat aralıklarla yapılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgulara göre, yemler x organik asit interaksiyonlarının baklagil yem bitkilerinin farklı inkübasyon saatlerinde tespit edilen in vitro gaz üretim miktarları, ME, NEL ve OMS değerleri ile rumen sıvısı toplam ve bireysel uçucu yağ asitleri ve inkübasyonun 24. saatinde ölçülen metan gazı değerleri üzerine etkileri önemli bulunmuştur (p

Silaj suyu ile muamele edilen samanın in situ rumen parçalanabilirlik parametrelerini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmada, buğday samanına (B) silaj suyu (S), çeşme suyu (Ç), üre (Ü) ve melas (M) katarak oluşturulan, Saman+Üre+Melas (BÜM), Saman+Çeşme suyu (BÇ), Saman+Üre+Melas + Çeşme suyu (BÇÜM), Saman+Silaj suyu (BS) ve Saman+Silaj suyu+Çeşme suyu+ Üre+Melas (BSÇÜM) gibi 6 farklı yem grubu anaerobik şartlarda 45 günlük bir süreyle fermantasyona maruz bırakılmıştır. Fermente olmuş yemlerin in situ kuru madde (KM), organik madde (OM), ham protein (HP), asit detergent fiber (ADF) ve nötral detergent fiber (NDF) parçalanabililikleri, parçalanabilirliklere ait yem değeri parametreleri (a, b, c ve a+b) ve rumende efektif KM, OM, HP, ADF ve NDF parçalanabililiklerini belirlemek için ortalama 400 kg ve 20 aylık yaşta, rumen kanüllü 4 baş Holstein boğası hayvan materyali olarak kullanılmıştır. Kontrol ve diğer yem grupları rumende 4, 8, 16, 24, 48, 72 ve 96 saat sürelerle inkübasyona tabi tutulmuştur.Söz konusu yem grupları arasında KM, OM, HP, ADF ve NDF parçalanabilirlikleri ve parçalanabilirliklerine ait parametreler bakımından meydana gelen farklılıklar önemli (p

Yumurtacı tavuk rasyonlarına kişniş yağı ilavesinin performans, yumurta kalite özellikleri, yumurta sarısı Tiyobarbitürik asit reaktif madde (TBARS) değerleri ve bazı kan parametreleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmada, her biri 24 adet hayvandan oluşan 1 kontrol ve 3 deneme grubu olmak üzere toplam 96 adet 24 haftalık yaşta Lohmann beyaz yumurtacı tavuk kullanılmıştır. Kontrol grubu (K-0) ticari yumurtacı tavuk yemiyle, diğer gruplar ise bazal yeme sırasıyla %0.1 (KY-1), %0.3 (KY-2) ve %0.5 (KY-3) düzeylerinde kişniş yağı ilavesiyle oluşturulan rasyonlarla 2 haftası deneme rasyonlarına alıştırma periyodu olmak üzere toplam 12 hafta süreyle beslenmiştir.Performans özelliklerinden canlı ağırlık değişimi, günlük yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve hasarlı yumurta oranına muamelenin etkisinin olmadığı (P>0.05); ancak kontrole göre tüm grupların yumurta verimini artırdığı (P0.05) görülmüştür. Kişniş yağı serum kan parametrelerinden kolesterol değerini düşürmesine (P0.05). Depolama süresince (0, 7, 14 ve 28 gün) yumurta sarısı TBARS değerleri bakımından gruplar arasında anlamlı bir fark gözlenmemiştir (P>0.05). K-0, KY-1, KY-2 ve KY-3 gruplarının 0, 7, 14 ve 28. günlerdeki TBARS değerleri üzerine depolama zamanının etkisi önemli olduğu bulunmuştur. Ayrıca 28. gündeki TBARS değerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. This experiment was conducted to investigate the effect of coriander oil supplementation at different levels into diets of hens on performance, egg quality traits, yolk thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) values and some blood parameters. A total of 96 Lohmann white layers, 24 weeks of age, were used in this study as control and three treatment groups, each containing 24 hens. Control group (K-0) was fed diets containing a standard commercial layer diet, other treatment groups were fed diets containing basal diet plus 0.1% (KY-1), 0.3%(KY-2), 0.5%(KY-3) coriander oil respectively during the 12 weeks experimental period. Performance parameters such as body weight change, feed intake, feed conversion rate and cracked egg rate were not affected by dietary treatments (P>0.05), but adding coriander oil into layer diets increased egg production and decreased egg weight compared with the control group (P0.05). While coriander oil supplementation increased serum cholesterol content, other serum parameters were not affected by dietary treatment (P>0.05). Yolk TBARS values were not differed among the treatment groups (P>0.05) during storage time (0, 7, 14 and 28 days). The storage time affected TBARS formation (P

Erzurum ilinde süt sığırcılığı işletmelerinin yapısal özellikleri, bakım, besleme ve yemleme alışkanlıkları ile bu alışkanlıkların verim üzerindeki etkilerinin yeterince bilinmemesi ve uygulamadaki eksiklikler verimliliğin istenilen düzeye ulaşmasını engellemektedir.Çalışmanın amacı, süt sığırcılığı işletmelerinin başarısını etkileyen süt verimi üzerinde hayvan yetiştirme ile ilgili çiftçilerin tutum ve davranışları, hayvan besleme ve yemleme programları arasındaki ilişkileri belirlemek ve çiftçilerin yanlış ve tutarsız uygulamalarının üstesinden gelebilmelerine katkıda bulunmaktır. Erzurum'daki tarımsal kalınma kooperatiflerine üye 100 çiftçiden elde edilen birincil veriler; tanımlama istatistikleri, faktör ve çoklu doğrusal regresyon tekniklerini kapsayan analizler için kullanılmıştır. Araştırma verilerine göre işletmelerde ortalama 4,2 baş kültür ırkı süt sığır bulunmakta ve işletmelerin tamamında bütün hayvanlar meraya bırakılmaktadır. İşletmelerin %87' sinde kültür ırkı ineklere ortalama 1,5-4 kg/gün kesif yem verilmektedir. İşletmelerde kültür ırkı hayvanlar için süt verimini yoğun yem tüketimi, kuru ot tüketimi, yem bitkileri desteklemeleri, toplam süt geliri değişkenleri sırasıyla %24, %20 %07 ve %40 oranında artırırken, saman tüketimi %33 oranında düşürmektedir. Kültür melezi sığırlarda ise kuru ot tüketimi, yoğun yem tüketimi, merada ek besleme zamanı ve toplam süt geliri gibi değişkenler sırasıyla süt verimini %20, %30, %10 ve %50 oranında artırdığı belirlenmiştir.Araştırma sonuçlarına göre; süt sığırcılığı işletmelerinin başarısının bir göstergesi olarak kabul edilen süt verimi, teknik etkinlik ölçümlerine göre, pozitif etkileyen faktörler iyileştirilerek, negatif etkileyen faktörler ise elemine edilerek artırılabilir. O zaman çiftçiler artan sermaye devir oranına göre tarımsal gelirlerini artırabilir ve süt sığırcılığı yetiştiriciliğini sürdürülebilir kılabilirler. Böylece, çiftçi ailelerinin yaşam seviyelerini iyileştirip yatırım olanaklarını artırarak kırsal ve bölgesel kalkınmaya katkıda bulunabilirler. Anahtar Kelimeler: Erzurum, besleme ve yemleme alışkanlığı, süt verimi, karma yem, kaba yem. The incorrect application and no known enough of the effects on milk yield of the farmers' animal nutrition and feeding habits and attitudes, the structural attributes of dairy farms in Erzurum province has prevented from reaching to the desired level of the efficiency.The aim of the study is to determine the relationships among the farmers' attitude and behaviors, the animal nutrition and feeding program related to animal husbandry on the milk yield affecting the success of dairy cattle farms, and to contribute farmers to overcome incorrect and inconsistent applications. The data from the hundred farmers being the members of the agricultural development cooperatives in Erzurum were used for the analyses consisting of the descriptive, factor and multi-linear regression. The results from present study showed that there were 4.2 head culture dairy cow and all of them were taken out on pasture for six month, and it was given them average 1.5-4 kg/day concentrated feed at 87%of the farms. In the dairy farms, while concentrated feed intakes, fodder consumption of the culture cows, forage crops supports, total raw milk income increased the milk production 24%, 20%, 07% and 40% respectively; there was a negative relation between their straw intake and milk yield with a 33%decrease. On the other hand, the fodder and concentrated feed intakes, additional concentrated feed or hay at pasture and total raw milk income increased the milk yield with 20%, 30%, 10%and 50%for the cross-bred cows, respectively. According to the results from present study, milk yield being an indicator of the dairy farm success could be increased by being improved the factors affecting positively the milk yield and eliminated factors affecting negatively the milk yield with regard to technical effectiveness measurements. And then farmers could increase the agricultural income and sustaine the dairy cattle farming due to increasing capital circle rate. So, they could contribute to the rural and regional development by improving their family life levels and increasing investment possibilities. Key words: Erzurum, nutrition and feeding habits, milk yield, concentrated feed, forage feed, 108

Erzurum ilinde doğal olarak yetişen bazı baklagil ve buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretim miktarları, gaz üretim parametreleri ve organik madde sindirilebilirlikleri (OMS) ile metabolik enerji (ME), net enerji laktasyon (NEL), kimyasal bileşim ve nispi yem değerlerinin (NYD) belirlenmesi amacıyla yürütülen çalışmada, baklagil kaba yem bitkileri grubunda 12 ((yonca (Medicago sativa), melez yonca (Medicago varia), dağ İspanyol korungası (Hedysarum elegans), kuş fiği (Vicia cracca), tüylü fiğ (Vicia villosa), dağ fiği (Vicia alpestris), dağ üçgülü (Trifolium montanum), kafkas üçgülü (Trifolium ambiguum), üç başlı üçgül (Trifolium trichocephalum), alaca taç otu (Coronilla varia), doğu taç otu (Coronilla orientatis) ve sarı çiçekli gazal boynuzu (Lotus corniculatus)), buğdaygil yem bitkileri grubunda ise 8 adet ((domuz ayrığı (Dactylis glomerata), adi otlak ayrığı (Agropyron cristatum), kırmızı yumak (Festuca rubra), koyun yumağı (Festuca ovina), alaca brom (Bromus variegatus), mavi ayrık (Agropyron intermedium), çayır kelp kuyruğu (Phleum pratense), çayır salkım otu (Poa pratensis)) yem bitkisi incelenmiştir. İn vitro gaz üretim tekniğinde rumen sıvısı için 8 yaşında rumen kanülü takılmış bir baş Holstein ırkı boğa kullanılmıştır. Gaz ölçümleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat süre aralıklarla yapılmıştır.Baklagil ve buğdaygil yem bitkileri arasında kimyasal bileşim (KM, HK, OM, HP, HY, NDF, ADF, ADL, HemiSEL ve SEL) bakımından önemli farklılıklar gözlenmiştir. Yem bitkilerinin kimyasal bileşimleri arasında olan farklılıklar yemlerin in vitro gaz üretimlerini ve gaz parametrelerini de etkilemiştir. Sonuç olarak, incelenen baklagil ve buğdaygil bitkilerin geneli itibariyle HP, HY ve HK bakımından zengin, ADF, NDF ve ADL bakımından ise fakir olanlarının in vitro gaz üretimi, ME, NEL, OMS, KMT ve NYD özellikleri bakımından tatminkar sonuç ortaya koyduğu veya diğer bitkilerden daha yüksek değerler sergilediği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Baklagil yem bitkileri, buğdaygil yem bitkileri, kimyasal bileşim, in vitro gaz üretimi, nispi yem değeri This study was carried out to determine the in vitro gas production values, gas production parameters, organic matter digestibilities (OMD), metabolizable energy (ME), net energy lactation (NEL), chemical composition and relative feed values (RFV) of some legume and grass forages grown as naturally in the pastures of Erzurum province. In this study, 12 legume forages (clover, (Medicago sativa), mountain hispanic sainfoin (Hedysarum elegans), bird vetch (Vicia cracca), hairy vetch (Vicia villosa), mountain vetch (Vicia alpestris), mountain clover (Trifolium montanum), caucasian clover (Trifolium ambiguum), the three-headed clover (Trifolium trichocephalum), tawny grass crown (Coronilla varia), the crown of the eastern horn of grass (Coronilla orientatis) and yellow flowers gazelle (Lotus corniculatus)) and 8 grasses (cocksfoot (Dactylis glomerata), crested wheatgrass (Agropyron cristatum), red fescue (Festuca rubra), sheep ball (Festuca ovina), tawny bromine (Bromus variegatus), blue split (Agropyron intermedium), kelp tail grass (Phleum pratense), meadow bluegrass (Poa pratensis)) were investigated. One Holstein bull with ruminal cannulas was used to get rumen fluid for gas production technique. Gas productions were determined at 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 and 96 h. It was observed significant differences among the legume and grass forages in terms of chemical composition (DM, crude ash, OM, CP, EE, NDF, ADF, ADL, hemi sellulose, and sellulose) (P

Yumurtacı tavuk rasyonlarına farklı seviyelerde Bor (B) ilavesinin performans, kabuk kalite değerleri, bazı kan serum ve yumurta sarısı parametreleri, kan plazma mineral konsantrasyonu, tibia biyomekaniği ve mineral konsantrasyonu üzerine etkilerini tespit etmek amacıyla yürütülen bu çalışmada, 62 haftalık, 288 adet Lohman yumurtacı ticari hibrit 12 hafta boyunca 0, 50, 75 ve 150 mg/kg seviyelerde B içeren 4 dört farklı rasyonla yemlenmişlerdir. Araştırma 18 tekerrürlü olarak yürütülmüş ve her bir tekerrürde 4 adet tavuk kullanılmıştır. Araştırma boyunca 16 saat aydınlatma programı uygulanmış, yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir. İlave B, performans özelliklerinden canlı ağırlık ve ortalama yumurta ağırlığını değiştirmezken, hasarlı yumurta oranı, yemden yararlanma oranı ve günlük yem tüketimini azaltıp, yumurta verimini artırmıştır (P0.05) belirlenmiştir. Rasyona ilave edilen B'nin tibia kemiği biyomekanik özelliklerinin tamamına etkisi önemsiz (P>0.05) olurken, tibia kemik B mineral konsantrasyonunda artış (P 0.05). The effect of B on the biomechanical properties was not significant (P>0.05), while the B mineral concentration of tibia bone increased (P

Farklı seviyelerde fırında kurutulmuş sarımsak tozu (Allium sativum) ve bakırın herbirinin (CuSO4.5H2O) tek başına ve kombine olarak rasyona ilavesinin yumurtacı tavuklarda performans, yumurta kalitesi, organoleptik özellikler ve lipid metabolizması üzerine etkilerini incelemek amacıyla yürütülen çalışmada, 38 haftalık yaşta, 240 adet Lohmann ırkı hibrit ticari yumurta tavuğu, her bir grupta 6 tekerrür ve her tekerrürde (kafes) 5 hayvan olacak şekilde 8 farklı diyetsel gruba ayrılmıştır. Birinci gruptaki hayvanlar bazal rasyonla, diğer gruptakiler ise bazal rasyona 200 ppm bakır, %2 sarımsak tozu, %2 sarımsak tozu+200 ppm bakır, %4 sarımsak tozu, %4 sarımsak tozu +200 ppm bakır, %6 sarımsak tozu ve %6 sarımsak tozu+200 ppm bakır ilave edilerek oluşturulan rasyonlarla bir haftası deneme yemlerine alıştırma periyodu olmak üzere toplam on iki hafta süreyle beslenmişlerdir.Sarımsak tozu ve bakır ile besleme yemden yararlanma ve hasarlı yumurta oranını etkilemezken yumurta ağırlığı, yumurta verimi ve yem tüketimini düşürmüştür (P

Araştırma, Doğan Organik Ürünleri San. Tic. A. Ş. Dereyüzü Genç Hayvan veDamızlık Yetiştirme Merkezi'nde, organik olarak açık ahırda yetiştirilen İsveç Kırmızısıve Siyah Alaca danalarının performans özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür.Araştırmada, 19 baş İsveç Kırmızısı ve 20 baş Siyah Alaca danası olmak üzere toplam39 baş hayvan kullanılmış ve hayvanlara yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir.İsveç Kırmızısı ve Siyah Alacalarda deneme başı ağırlığı (6. ay ağırlığı) sırasıyla 199.8± 6.19 ve 178.7±6.04 kg; deneme sonu ağırlıkları (12. ay ağırlığı) 320.8±7.77 ve315.5±7.55 kg; günlük canlı ağırlık artışları ise 0.712±0.04 ve 0.684± 0,04 kg olarakbelirlenmiştir. Bir kg canlı ağırlık artışı için kuru madde esasına göre tüketilen kaba,konsantre ve toplam yem miktarları İsveç Kırmızılarında 5.348±0.75, 5.357±0.58 ve10.705±1.24 kg, Siyah Alacalarda ise 4.987±0.75, 5.257±0.58 ve 10.244±1.24 kg olarakbulunmuştur. Günlük canlı ağırlık artışı ve bir kg ağırlık artışı için tüketilen yemmiktarları bakımından ırklar arasındaki farklılıklar önemsiz olmuştur.Mevcut çalışmadan elde edilen bulgular, yaklaşık 6 aylıkken 6 ay süreyle denemeyealınan İsveç Kırmızısı ve Siyah Alaca ırkı danaların performans özellikleri bakımındanbenzer özellikler sergilediklerini göstermiştir.2006, 45 SayfaAnahtar Kelimeler : Organik Besleme, İsveç Kırmızısı, Siyah Alaca, PerformansÖzelliklerii This study was conducted to determine the performance traits of Swedish Red andHostein Friesian calves reared organically at open sheeds of organic dairy farm ofDogan Organic Products Campany in Dereyüzü distric of Kelkit. In present study, atotal of 39 Swedish Red (n=19) and Hostein Friesian (n=20) female calves at about 6months of age were used as animal material. Animals were fed ad libitum and had freeaccess to water during the experiment.Initial weights, final weights and daily weight gains were determined to be 199.8 ± 6.19and 178.7±6.04 kg, 320.8±7.77 and 315.5±7.55 kg, and 0.712±0.04 and 0.684± 0,04 kgfor Swedish Red and Hostein Friesian calves, respectively. In addition, hay, concentrateand total feed consumption per kg live weight gain were 5.348±0.75 and 4.987±0.75 kg,5.357±0.58 and 5.257±0.58 kg, and 10.705±1.24 and 10.244±1.24 kg for Swedish Redand Hostein Friesian calves, respectively. The effect of breed on daily weight gain andfeed consumption per kg live weight gain was insignificant.Results obtained from present study showed that aproximately 6-month Swedish Redand Hostein Friesian calves subjected to 6-month experiment were similar in terms ofperformance traits.2006, 45 SayfaKey words: Organic nutrition, Swedish Red, Holstein Friesian, Performance traitsii 55

Çiğ ve farklı fiziksel muamelelere (ıslatılmış ve kavrulmuş) tabi tutulmuş adi fiğin (Vicia sativa) yumurtacı tavuk rasyonlanna değişik oranlarda (%12.5 ve 25.0) katılmasının performans ve yumurta kalite özellikleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla yürütülen çalışmada, 30 haftalık yaşta, 168 adet Lohmann ırkı hibrit ticari yumurta tavuğu, her bir grupta 6 tekerrür ve her tekerrürde (kafes) 4 hayvan olacak şekilde 7 farklı diyetsel gruba ayrılmıştır. Birinci grup bazal yemle (Grup 1), diğer gruplar ise bazal yeme çiğ fiğden %12.5 (Grup 2), %25 (Grup 3), kavrulmuş fiğden %12.5 (Grup 4), %25 (Grup 5), ıslatılmış fiğden %12.5 (Grup 6) ve %25 (Grup 7) katılarak oluşturulan rasyonlarla bir haftası deneme yemlerine alıştırma periyodu olmak üzere toplam on üç hafta süreyle beslenmişlerdir. Performansa ait bulgular bakımından gruplar arasındaki farklılıklar istatistiksel bakımdan çok önemli (P0.05) bulunmuştur. Deneme geneli itibariyle grupların (Grup 1, 2, 3, 4, 5, 6 ve 7) ortalama canlı ağırlıkları sırasıyla 1.63, 1.64, 1.34, 1.61, 1.52, 1.60, 1.48 kg; yem tüketimleri 130.43, 120.54, 107.77, 124.02, 112.74, 118.55, 104.85 g; yumurta verimleri %90.31, 89.08, 60.31, 86.48, 68.62, 88.77, 61.80; yemden yararlanma oranları (kg yem/kg yumurta) 2.24, 2.16, 3.20, 2.29, 2.87, 2.11, 2.94; yumurta ağırlıkları 64.33, 61.68, 60.3, 63.71, 63.38, 63.08, 59.03 g; şekil indeksleri %74.75, 74.67, 73.08, 75.58, 75.08, 75.47, 74.99; yumurta kırılma mukavemetleri 2.104, 1.471, 1.920, 1.755,2.010, 1.743, 1.886 kg/cm2; yumurta kabuk kalınlıkları 1.154, 1.741, 1.129, 1.579, 1.162, 1.137, 1.135 mm; yumurta sarı rengi 9.67, 9.57, 9.44, 8.86, 9.00, 9.33, 9.28; yumurta san indeksleri % 43.25, 45.44, 44.74, 45.98, 44.18, 43.87, 44.40; yumurta ak indeksleri % 8.52, 12.42, 10.82, 11.97, 11.14, 9.52, 9.71; Haugh birimi değerleri yine aynı sırayla 81.68, 81.81, 89.18, 81.59, 90.63, 85.65, 85.81 olarak saptanmıştır. Pik dönemdeki yumurtacı tavukları yüksek seviyede adi fiğ içeren rasyonlarla yemlemenin yumurta kalitesi ve performansı önemli derecede gerilettiği görülmüştür. Aynı zamanda kavrulmuş fiğ içeren rasyonlarla beslenen gruplarda çiğ fiğ içeren rasyonlarla beslenen gruplara göre canlı ağırlık, yem tüketimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, şekil indeksi ve sarı rengi değerlerinde önemli seviyede iyileşmenin olduğu tespit edilmiştir. Islatılmış fiğ içeren rasyonlarla beslenen gruplarla çiğ fiğ içeren yemlerle beslenen gruplar arasında şekil indeksi hariç diğer kalite özellikleri ile performans değerleri bakımından önemli farlılıklar gözlenmemiştir. Kavrulmuş ve ıslatılmış fiğ içeren rasyonlarla beslenen gruplar ise sadece yem tüketimi ve yumurta ağırlığı bakımından farklılık göstermişlerdir. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, kavrulmuş fiğin yumurta tavuğu rasyonlanna %25 oranında katılabileceğini göstermiştir. 2004, 52 sayfa Anahtar Kelimeler : Yumurta tavuğu, Adi fiğ, Kavurma, Islatma, Performans, Yumurta kalitesi This study was conducted to investigate the effects of inclusion of raw or physical treated common vetch seed at different levels into diets of hens on performance and egg quality traits. A total of 168 Lohmann white layers, 30 wks of age, were allocated randomly seven groups, each formed 6 replicate cages as subgroups, comprising of four hens. Treatment groups were fed diets containing a standard commercial layer diet (Group 1), basal diet plus %12.5 (Group 2), % 25 raw vetch seed (Group 3), %12.5 (Group 4), % 25 roasted vetch (Group 5), %12.5 (Group 6) and % 25 water-soaked (Group 7) from week 30* to 43rd. During the experimental period (90 days), average body weight (kg), feed intake (g), egg production (%),and feed conversion ratio (kg feed consumed / kg egg produced) for the groups (group 1, 2, 3, 4, 5, 6 and 7) were 1.63, 1.64, 1.54, 1.61, 1.52, 1.60, 1.48; 130.43, 120.54, 107.77, 124.02, 112.74, 118.55, 104.85; 90.31, 89.08, 60.31, 86.48, 68.62, 88.77, 61.80; 2.24, 2.16, 3.20, 2.29, 2.87, 2.11, 2.94, respectively. Egg weight (g), shape index (%), shell stiffness (kg/cm2), shell thickness (mm), yolk color, yolk index (%), albumen index (%) and Haugh unit values for groups were found to be 64.33, 61.68, 60.3, 63.71, 63.38, 63.08, 59.03; 74.75, 74.67, 73.08, 75.58, 75.08, 75.47, 74.99; 2.104, 1.147, 1.920, 1.755, 2.010, 1.743, 1.886; 1.154, 1.741, 1.129, 1.579, 1.162, 1.137, 1.135; 9.67, 9.57, 9.44, 8.86, 9.00, 9.33, 9.28; 43.25, 45.44, 44.74, 45.98, 44.18, 43.87, 44.40; 8.52, 12.42, 10.82, 1 1.97, 1 1.14, 9.52, 9.71; 81.68, 81.81, 89.18, 81.59, 90.63, 85.65, 85.81, respectively. Consequently, feeding peak producing hens a high level of common vetch seed (Vicia sativa) importantly deteriorated laying performance and egg quality. Also, compared with group fed raw vetch seed, body weight, feed intake, egg production, egg weight, shape index and yolk color for layers fed the diet containing roasted common vetch seed importantly increased. Except for shape index remaining egg quality traits and performance were not different among the groups fed diets containing water-soaked and raw common vetch seed. Layers fed diets containing roasted and water-soaked common vetch seed were different solely from the point of feed intake and egg weight. Results from present study indicated that roasted vetch at %25 level was not detrimental to layers. 2004, 52 pages Keywords: Layer, Common vetch seed, Roasted, Water-soaked, Performance, Egg quality 11 62

Farklı yıllarda doğan (1998 (l.grup), 1999 (2.grup), 2000 (3.grup) ve 2001 (4.grup)) İvesi ve Morkaraman kuzulara farklı yetiştirme sistemleri uygulanan çalışmada, büyüme-gelişme ve yaşama gücü özellikleri üzerine ırk, ana yaşı, doğum tipi ve cinsiyetin doğrudan; doğum ağırlığı, mer'a başı yaşı ve mer'a başı ağırlığının ise linear etkileri araştırılarak iki ırkın mukayesesi yapılmıştır. Büyüme-gelişme özellikleri üzerine etkileri incelenen faktörlerden ırkın 3. grupta doğum ağırlığına (P

Bu çalışma, yumurta tavuğu rasyonlarına geç dönemde hayvansal ve bitkisel yağ ilavesinin performans, yumurta kalitesi ve yumurta sarısı yağ asidi kompozisyonu üzerine etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 200 adet Isa Brown bibrit yumurta tavuğu, herbiri dört alt gruptan oluşan beş gruba ayrılmıştır. Birinci grup bazal yemle (Grup 1), diğer gruplar ise bazal yeme %4 düzeyinde sırasıyla iç yağı (Grup 2), iç ve keten yağı karışımı (%2+%2) (Grup 3), ayçiçek yağı (Grup 4) ve keten yağı (Grup 5) ilave edilerek oluşturulan rasyonlarla beslenmiştir. Deneme, bir haftası deneme yemlerine alıştırma periyodu olmak üzere toplam dokuz hafta süreyle yürütülmüştür. Bu çalışmada performans ve yumurta sarısı yağ asidi kompozisyonuna ait bulgular bakımından gruplar arasındaki farklılıklar istatistiksel bakımdan önemli (P0.05) bulunmuştur. Deneme geneli itibariyle grupların günlük yem tüketimleri sırasıyla 115.09, 106.92, 106.48, 104.40 ve 101.41 gr; yemden yararlanma oranlan (kg yem/kg yumurta) 2.74, 2.47, 2.52, 2.32 ve 2.34; yumurta verimleri %53.51, 62.10, 60.70, 62.68 ve 59.23; hasarlı yumurta oranlan %3.08, 1.80, 2.34, 1.67 ve 1.84; yumurta ağırlıkları 62.52, 63.68, 64.17, 63.80 ve 63.60 gr; ak oranlan %62.67, 61.13, 62.34, 62.20 ve 62.32; san oranlan %27.50, 28.94, 27.60, 28.24 ve 28.28; kabuk oranlan %10.26, 9.93, 9.68, 9.56 ve 9.39; kabuk kalınlıkları 344.2, 343.4, 341.8, 342.2 ve 341.6 um; spesifik gravite değerleri 1.084, 1.083, 1.082, 1.083 ve 1.082 gr/cm3 ; Haugh birimi değerleri 77.22, 76.55, 76.78, 75.32 ve 75.85; şekil indeksi değerleri yine aynı sırayla %75.77, 75.58, 76.51, 76.53 ve 76.18 olarak saptanmıştır. Diyete yağ ilavesi yumurtlama performansım önemli derecede etkilemiş olmasına rağmen, yumurta kalite özellikleri üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. Keza bu çalışmada rasyona ilave edilen yağların yağ asidi kompozisyonlarının yumurta şansı yağ asidi profiline önemli derecede yansıdığı gözlenmiştir. Nitekim iç yağı içeren rasyonla beslenen gruptan elde edilen yumurta sanlarında palmitik ve stearik asit (%29.10, 10.17); karışık yağ alan grupta oleik asit (%40.08); ayçiçek yağı alan grupta linoleik ve araşidonik asit (%22.10, 2.78); keten yağı alan grupta ise linolenik asit ve DHA (%4.15, 2.54) oranlan kontrol grubu ve diğer gruplardan daha yüksek bulunmuştur. Mevcut çalışmadan elde edilen sonuçlar, diyetsel yağların yumurta şansı yağ asidi kompozisyonunda önemli değişiklikler meydana getirdiğini göstermiştir. 2003, 65 sayfa Anahtar Kelimeler : Yumurta tavuğu, Diyetsel yağ, Performans, Yumurta kalitesi, Yağ asidi kompozisyonu The objective of this study was to determine the effects of different sources of supplemental fat on laving performance, egg quality, and fatty acid composition of egg yolk during the late laying period. Two hundreds Isa Brown layers at age of 67 weeks were assigned randomly to following isonitrogenous diets fed ad libitum for nine weeks. A standard commercial layer feed (Group 1), basal diet plus 4% tallow (Group 2), basal diet plus 2% tallow and 2% flaxseed oil (Group 3), basal diet plus 4% sunflower oil (Group 4), and basal diet plus 4% flaxseed oil (Group 5) were offered from week 67th to 7501. Each diet was given to four groups, each containing 10 birds. Average daily feed intake (g), feed conversion efficiency (kg feed / kg egg ), hen-day egg productions (%), craked eggs (%) and egg weights (g) for the groups were 1 15.09, 2.74, 53.5 1, 3.08, 62.52 ; 106.92, 2.47, 62.10, 1.80, 63.68 ; 106.48, 2.52, 60.70, 2.34, 64.17 ; 104.40,2.32, 62.68, 1.67, 63.80; 101.41, 2.34, 59.23, 1.84, 63.60, respectively. Albumen, yolk and shell proportions (%), shell thickness (um), spesific gravities (gr/cm3), Haugh units and form indexes (%) were found to be 62.67, 27.50, 10.26, 344.2, 1.084, 77.22, 75.77; 61.13, 28.94, 9.93, 343.4, 1.083, 76.55, 75.58; 62.34, 27.60, 9.68, 341.8, 1.082, 76.78, 76.51; 62.20, 28.24, 9.56, 342.2, 1.083, 75.32, 76.53; 62.32, 28.28, 9.39, 341.6, 1.082, 75.85, 76.18, respectively. Dietary fat supplemantion affected the laying performance, but had no significant effects on egg quality parameters. The dietary fatty acid compositions were reflected to fatty acid composition of egg yolk lipids (P< 0.05). The supplemental tallow increased concentrations of saturated fatty acids (palmitic: 29.10%, stearic: 10. 17%). The proportions of linoleic and arachidonic acids in egg yolks for layers fed the diet containing %4 sunflower oil were higher than the other diets. The concentration of oleic acid (40.08%) was the highest in layers receiving the 2% tallow + 2% flaxseed oil diet. In addition, dietary flaxseed oil increased the concentration of o> linolenic (4.15%) and DHA (2.54%) in yolk at the expence of other unsaturated fatty acids. The results of this study indicated that dietary animal and vegetable fats cause various change in fatty acid composition of egg yolk. 2003, 65 pages Keywords : Laying hen, Dietary fat, Laving performance, Egg quality, Fatty acid composition 75