Erzincan İli Büyükbaş Hayvan Varlığı, Sorunları ve Çözüm Önerileri

In this study, the situation of animal husbandry of Erzincan province between the years of 2000 -2010 were examined, and its problems and proposals for solutions were discussed for the last decade, Some important changes have occurred in point of view of existence of bovine during 2000-2010 in Erzincan province. As compared, the number of total native cattle, buffalo and cattle crossbreeds of province in 2010 years were lower as 51.8%, 52.5% and 11.4% respectively, than those of the 2000 years, On the other hand, the number of pure breeding of cattle increased as 15.8%, according to 2000 years. For the same period mentioned above, the number of total native, buffalo, pure cattle breed and cultural crossbreeds of Erzincan province were respectively 1.62%, 0.8%, 1.5% and 0.9% of Turkey bovine numbers, as proportioned. The vast majority of the existing livestock enterprises in the province of Erzincan is the style of a small family business. Main problems of animal husbandry of the province are related to scanty animal shelters, lack of cultivation, high costs of feeding because of yield losses of pastures, inadequate forage and crops production and uncoordinated agriculture.
Bu çalışmada, 2000 - 2010 yılları arasında Erzincan ili büyükbaş hayvan varlığının durumu ve sorunları incelenmiş, çözüm önerileri üzerinde tartışılmıştır. Söz konusu dönem içerisinde ilin büyükbaş hayvan varlığında önemli değişikliklerin meydana geldiği gözlenmiştir. 2010 yılındaki büyükbaş hayvan varlığı 2000 yılı ile mukayese edildiğinde toplam yerli, manda ve kültür melezi sayılarında sırasıyla %51.8, %52.5 ve %11.4 oranında azalma gösterdiği kaydedilmiştir. Kültür ırkı hayvan sayısında ise %15.8 artış gözlenmiştir. Yine aynı dönem içerisinde ildeki büyükbaş hayvan varlığının ülke büyükbaş hayvan varlığına oranlandığında %1.62’sini yerli ırk, %0.8’ini manda, %1.5’ini kültür ırkı ve %0.9’unu ise kültür melezi hayvanlar oluşturduğu tespit edilmiştir. Erzincan ilinde mevcut hayvancılık işletmelerinin büyük bir çoğunluğunun küçük aile işletmeciliği tarzında olması, hayvan barınaklarının yetiştiricilik için uygun olmayışı, meraların verim düşüklüğü, yem bitkileri tarımının yetersiz ve plansız yapılması, yem maliyetlerinin yüksekliği hayvancılığın ildeki başlıca problemlerini oluşturmaktadır.