Search

Bu araştırma, Giresun ilinde geleneksel olarak yağmurla beslenen 'Tombul' fındık çeşidi ile tesis edilmiş bir bahçede, çotanak dökümleri için kritik olan son döküm döneminde uygulanan damla sulamanın depolanma sırasında fizikokimyasal içeriklerindeki değişimlerin belirlenmesi amacıyla 2015 ve 2016 yıllarında yürütülmüştür. Deneme tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak tasarlanmıştır. Ocaklardaki bitkiler (çok gövdeli çalı) 16 Temmuz (46.08 mm/60 cm), 26 Temmuz (44.68 mm/60 cm), 30 Temmuz (43.68 mm/60 cm) ve 06 Ağustos (44.08 mm/60 cm) tarihlerinde damla sulama ile sulanmıştır. Kurutulmuş kabuklu fındıklar sulu ve susuz olarak gruplandırılmıştır. Her tekerrürde 12 kg kabuklu fındık kullanılmıştır. Fındıklar, 12 ay boyunca laboratuvar koşullarında (20-22 ºC ve %70-80 bağıl nem) file çuvallarda muhafaza edilmiştir. Sonuçlar, nem, kül, yağ ve palmitik asit değerlerinin ilave sulama uygulamasından önemli ölçüde etkilendiğini göstermiştir. En düşük nem ve kül değerleri ile en yüksek yağ ve palmitik asit değerleri sulanan bitki örneklerinden elde edilmiştir. Öte yandan, protein, ransidite, peroksit ve E vitamini ile palmitik asit dışındaki diğer yağ asitlerindeki değişimler önemli bulunmamıştır. Sonuç olarak, fındıkta depolama sırasında bazı fizikokimyasal değişiklikler üzerinde hasat öncesi dönemde ilave sulamanın önemli bir etkiye sahip olduğu söylenebilir. Bu sonuçlara göre, son çotanak döküm döneminde yetersiz yağış olması durumunda fındıkta depolama kalitesi için ilave sulama önerilebilir., This research was carried out to evaluate the changes of physicochemical contents during storage of 'Tombul' hazelnut cultivar irrigated at the pre-harvest cluster drop period, which is critical for cluster drops, in a conventional rain-fed 'Tombul' hazelnut orchard in Giresun province (Turkey) in 2015 and 2016. The experiment was designed as randomized plots with 3 replications. The plants (multi-stemmed bush) were irrigated with drip irrigation on 16 July (46.08 mm/60 cm), 26 July (44.68 mm/60 cm), 30 July (43.68 mm/60 cm) and 06 August (44.08 mm/60 cm). The dried in-shell hazelnuts were grouped as irrigated and unirrigated (control) samples. 12 kg of in-shell hazelnuts were used in each replication. The hazelnuts were stored in mesh bags under laboratory conditions (20-22 ºC and 70-80% relative humidity) for 12 months. The results showed that moisture, ash, oil, and palmitic acid values were significantly affected by the irrigation application. The lowest moisture and ash values, and the highest oil and palmitic acid values were obtained from the samples of irrigated plants. On the other hand, the changes in protein, rancidity, peroxide and vitamin E, and other fatty acids, except for the palmitic acid, were not significant. In conclusion, it can be said that supplementary irrigation in the pre-harvest period has a significant effect on some physicochemical changes during storage in hazelnuts. According to these results, supplementary irrigation can be recommended for hazelnut storage quality in case of insufficient precipitation during the last cluster drop period.

Bu çalışma 2018 ve 2019 yıllarında Tokat ili Niksar ilçesinde doğada kendiliğinden yetişmekte olan kaliteli alıç (Crataegus spp.) genotiplerinin ön seleksiyon çalışmaları ile belirlenmesi ve pomolojik yönden tanımlanması amacı ile yürütülmüştür. 2018 yılında meyveleri iri olan ve taç gelişimi alanına göre, göreceli olarak en az orta düzeyde verimli olan 36 alıç genotipinden meyve örnekleri alınarak pomolojik analizleri yapılmıştır. Bu genotipler meyve ağırlığı, meyve eti oranı ve verim potansiyeli bakımından tartılı derecelendirmeye tabi tutulmuş ve ikinci yıl değerlendirmek üzere 20 genotip seçilmiştir. 2019 yılında seçilen 20 genotipten tekrar meyve örnekleri alınarak pomolojik analizleri yapılmıştır. Bu genotipler de meyve ağırlığı, meyve eti oranı, verim potansiyeli, toplam kuru madde oranı, aroma, dikenlilik, C vitamini ve suda çözünür kuru madde miktarı bakımından tartılı derecelendirmeye tabi tutulmuştur. Sonuç olarak çeşit adayı potansiyeli yüksek olan 5 genotip seçilmiştir. Ümitvar 5 alıç genotipinde meyve ağırlığı 4.1 g ile 6.3 g, çekirdek ağırlığı 0.1 g ile 1.0 g; meyve eti oranı %83.2 ile %96.6; toplam kuru madde oranı %39.8 ile %47.4; suda çözünür kuru madde miktarı %15.7 ile %26.5 ve C vitamini içeriği 80 mg L-1 ile 147 mg L-1 arasında değişim göstermiştir.

Objective: This research was carried out to determine the fruit and tree characteristics of some important standard cherry varieties grown in Taşova (Amasya) district.Materials and Methods: The study was carried out in a cherry complete orchard belonging to a producer in Yerkozlu Village. The material of the research carried out in 2019 and 2020 was 0900 Ziraat, Early Burlat, Premier Giant and Lambert standard cherry varieties are grown most in the region. The research was planned according to the randomized plots experimental design and with 3 replications, and statistical analyzes were performed by determining the 2019, 2020 and average data of the fruit and tree characteristics of the cultivars.Results: The variation of most of the investigated fruit and tree characteristics according to the cultivars was found to be statistically significant. According to the average data, it was determined that the important fruit characteristics of 0900 Ziraat and Premier Giant cultivars, which are 100 fruit weight, fruit size, fruit volume, fruit firmness, seed weight, fruit stalk thickness and fruit stalk weight, were higher than other cultivars. Among the varieties, Premier Giant had the highest average 100 fruit weight (886.27 g), while Lambert variety had the lowest (609.03 g). On the other hand, Lambert was found to be the highest productive with 75.83 kg of yield per tree, and Premier Giant was the lowest productive with 35.50 kg.Conclusion: As a result, it was determined that the examined cherry cultivars had unique characteristics and showed a good performance in the ecology of the region, Amaç: Bu araştırma Taşova (Amasya) ilçesinde yetiştirilmekte olan bazı önemli standart kiraz çeşitlerine ait meyve ve ağaç özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür.Materyal ve Yöntem: Çalışma, Yerkozlu köyünde bir üreticiye ait kapama ticari kiraz bahçesinde yürütülmüştür. 2019 ve 2020 yıllarında yürütülen araştırmanın materyalini bölgede en fazla yetiştirilen 0900 Ziraat, Early Burlat, Premier Giant ve Lambert standart kiraz çeşitleri oluşturmuştur. Araştırma tesadüf parselleri deneme desenine göre ve 3 tekerrürlü olarak planlanmış olup çeşitlerin meyve ve ağaç özelliklerine ait 2019, 2020 ve ortalama veriler belirlenerek istatistik analizler yapılmıştır. Araştırma Bulguları: İncelenen meyve ve ağaç özelliklerinin çoğunluğunun çeşitlere göre değişimi istatistik olarak önemli bulunmuştur. Ortalama verilere göre 0900 Ziraat ve Premier Giant çeşitlerinde önemli meyve özellikleri olan 100 meyve ağırlığı, meyve iriliği, meyve hacmi, meyve eti sertliği, çekirdek ağırlığı, meyve sap kalınlığı ve meyve sap ağırlığının diğer çeşitlere göre yüksek olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerden Premier Giant en yüksek ortalama 100 meyve ağırlığına (886.27 g) sahip olurken Lambert çeşidi en düşük (609.03 g) değere sahip olmuştur. Diğer taraftan, verim değeri bakımından 75.83 kg/ağaç ile Lambert en yüksek verimli, 35.50 kg ile de Premier Giant çeşidi en düşük verime sahip çeşit olduğu bulunmuştur.Sonuç: Sonuç olarak incelenen kiraz çeşitlerinin kendilerine özgü özelliklere sahip olduğu ve bölge ekolojisinde iyi bir performans gösterdiği belirlenmiştir.

In recent years, besides fruit quality features, nutritional values, and properties such as their use in the health and food industry have been sought in fruit species. Hawthorn is one of the fruits that draws attention to these aspects. This study was carried out to determine the sugar and acid contents that are important for health of wild hawthorn (Crataegus spp.) genotypes grown, in the Niksar district (Tokat province, Turkey). Fruit samples were taken from 11 different genotypes in 2018 and 2019. In these samples, organic acid and sugar content analyzes were made based on fresh weight by HPLC. Statistical analysis of the data was performed and the differences of the parameters according to the genotypes were tested. As a result of the study, acid and sugar contents of the genotypes were found to be significantly different. In genotypes, malic, succinic, and citric acid and sucrose, glucose, and fructose contents (mg / 100g) varied between 339.7-683.5, 241.2-757.8, 18.7-65.7, 72.0-5358.3, 883.5-2545.0, and 982.5-2436.8, respectively. The NK-AL 31 genotype attracted attention with its high sucrose and total sugar content, and the NK-AL28 genotype with a high total value of malic, succinic, and citric acid. It can be said that the results are noteworthy for breeding studies; they will contribute to the literature due to the limited number of studies on the subject and to its use in food products due to the benefits of sugar and organic acid for human health. On the other hand, these results also revealed that organic acid and sugar contents can be used in comparison and differentiation of hawthorn genotypes., Son yıllarda meyve türlerinde meyve kalite özellikleri yanında besin değerleri ile sağlık ve gıda sektöründe kullanımları gibi özellikleri de aranmaktadır. Alıç da bu yönleriyle dikkat çeken meyvelerden birisidir. Bu çalışma Niksar ilçesinde (Tokat) doğada kendiliğinden yetişmekte olan alıç (Crataegus spp.) genotiplerinde sağlık yönünden önemli olan şeker ve asit içeriklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Birbirlerinden farklı görülen 11 genotipten 2018 ve 2019 yıllarında meyve örnekleri alınmıştır. Bu örneklerde HPLC cihazı ile yaş ağırlık esasına göre organik asit ve şeker içerikleri analizleri yapılmıştır. Elde edilen verilere göre istatistik analiz yapılarak parametrelerin genotiplere göre farklılıkları test edilmiştir. Çalışma sonucunda, asit ve şeker içerikleri genotiplere göre önemli düzeyde farklı çıkmıştır. Genotiplerde malik, süksinik ve sitrik asit ile sükroz, glikoz ve fruktoz içerikleri (mg/100g) sırasıyla, 339.7-683.5, 241.2-757.8, 18.7-65.7, 72.0-5358.3, 883.5-2545.0 ve 982.5-2436.8 arasında değişmiştir. NK-AL31 nolu genotip yüksek sükroz ve toplam şeker içeriği ile ve NK-AL28 nolu genotip yüksek malik, süksinik ve sitrik asidin toplam değeri ile dikkat çekmiştir. Sonuçların ıslah çalışmaları için dikkate değer olduğu; konusunda az sayıda çalışılmış olması dolayısıyla literatüre ve şeker ile organik asidin insan sağlığına yararları nedeniyle de gıda ürünlerinde kullanımına katkı yapacağı söylenebilir. Diğer taraftan, bu sonuçlar alıç genotiplerinin birbirleriyle karşılaştırılması ve ayırt edilmesinde organik asit ve şeker içeriklerinin kullanılabileceğini de ortaya koymuştur.

Sahip olduğu ekolojik zenginlik Türkiye’nin geniş bir coğrafyada birçok meyve türünün yetişmesine ve anavatanı olmasına ya da anavatanları arasında yer almasına sebep olmuştur. Armudun da gen merkezleri arasında yer alan Türkiye’de çok sayıda mahalli armut çeşit ve genotipleri bulunmakta ve bunlar da meyve ıslahı bakımından önem arz etmektedir. Bu çalışma da Ordu ili Gölköy ilçesinde bir üreticiye ait olan ve 1800’lü yıllarda kurulduğu bilinen isimsiz armut genotiplerinin bulunduğu bir bahçede 2018 ve 2019 yıllarında yürütülmüştür. Yapılan incelemelerle, eylül sonu-ekim başlarında hasat olumuna gelen ve meyve pomolojik özellikleri bakımından birbirinden farklı olan 10 genotip belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre genotiplerde meyve ağırlığı 61.83 g-155.56 g, meyve çapı 48.86 mm-64.98 mm, meyve boyu 47.94 mm-62.08 mm, meyve sapı uzunluğu 33.82 mm-33.90 mm, meyve sapı kalınlığı 2.01 mm-3.34 mm, çekirdek evi eni 3.96 mm- 5.86 mm, çekirdek evi boyu 7.54 mm- 10.41 mm, meyve eti sertliği 3.93 kg/cm2-5.47 kg/cm2, meyve suyunda suda çözünür kuru madde içeriği %8.05-%13.15 ve titreedilebilir asit miktarı %1.48-%3.92 değerleri arasında değişmiştir. İncelenen genotipler ilerideki çeşit ıslahı çalışmaları için dikkate alınabilir.

Bu çalışma 2018 yılında Ordu ili Gölköy ilçesinde ‘Çakıldak’ fındık çeşidine ait bir üretici bahçesinde yürütülmüştür. Çalışmada çeşidinde çotanak dökümü ile bitki ve meyve özellikleri arasındaki ilişkilere ait ilk sonuçların belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü ve her tekerrürde 3 ocak olacak şekilde planlanmıştır. Her tekerrürdeki 25 Mayıs, 25 Haziran, 25 Temmuz ile hasat tarihinde (18 Ağustos) çotanaklar sayılmış ve buna göre çotanak döküm oranları belirlenmiştir. Hasat döneminde belirlenen bitki ve meyve özellikleri ile çotanak dökümleri arasında yapılan korelasyon analizi sonucunda, 1. dönemdeki (25 Mayıs-25 Haziran) döküm oranı ile 2. dönemdeki (25 Mayıs-25 Temmuz) döküm oranı, 2. dönemdeki ile de toplam döküm (25 Mayıs-18 Ağustos) oranı arasında pozitif önemli, 1. ve 2. dönemdeki döküm oranları ile sağlam meyve oranı arasında negatif ve önemli ilişkiler çıkmıştır. 1. dönemdeki dökümlerin artışıyla kabuklu küçük meyve oranının arttığı, 1. ve 2. dönemdeki dökümlerin artışıyla boş meyve oranının arttığı belirlenmiştir. Dal verimi ile verim etkinliği üzerine 1. ve 2. dönem çotanak dökümleri negatif yönde önemli etki etmiştir. 2. dönemdeki dökümler ile kabuklu meyve ağırlığı, kabuklu meyve iriliği, kabuk kalınlığı, iç meyve ağırlığı ve iç meyve iriliği arasında negatif önemli ilişkiler çıkmıştır. 1. dönem dökümleri bu özelliklerden sadece kabuklu meyve iriliğini, toplam döküm oranı ise iç meyve iriliğini negatif yönde ve kusurlu iç oranını da pozitif yönde etkilemiştir. Toplam meyve sayısına bütün dökümler olumsuz etki yaparken, hasattaki çotanak sayısına 2. dönemdeki ve toplamdaki dökümler olumsuz etki yapmıştır. Temel bileşen analizi sonucunda, 28 değişkenin 6 temel bileşen ile özetlendiği ve bu 6 temel bileşenin toplam varyasyonu açıklama oranının %72.115 olduğu belirlenmiştir. Birinci temel bileşenle dal verimi, toplam meyve sayısı, dal verimi etkinliği, iç meyve iriliği, kabuklu meyve iriliği, hasattaki çotanak sayısı, kabuklu meyve ağırlığı ve iç meyve ağırlığı arasındaki ilişkilerin yüksek ve pozitif yönde olduğu; 2. çotanak döküm oranı, 1. çotanak döküm oranı ve boş meyve oranı arasındaki ilişkilerin yüksek ve negatif yönde olduğu belirlenmiştir.

This study was carried out to determine the bioactive compounds of superior medlar genotypes grown in Terme district (Samsun province in the Black Sea region of Northern Turkey) in 2017 and 2018. In the genotypes, the ascorbic acid varied from 24.6 mg 100 g-1 to 35.1 mg 100 g-1; organic acid contents (citric, malic, succinic) from 2.4 mg 100 g-1 to 13.0 mg 100 g-1, from 576.5 mg 100 g-1 to 707.4 mg 100 g-1, from 111.9 mg 100 g-1 to 188.5 mg 100 g-1, respectively; sugar contents (sucrose, glucose, fructose) from 111.9 mg 100 g-1 to 227.4 mg 100 g-1, from 2226.9 mg 100 g-1 to 2955.5 mg 100 g-1, from 3530.7 mg 100 g-1 to 4740.8 mg /100 g-1, respectively; the total phenol content from 24.0 mg GAE 100 g-1 to 107.4 mg GAE 100 g-1 and antioxidant activity from 9.1 mmol TE 100 g-1 to 50 mmol TE 100 g-1. It can be said that some genotypes are remarkable in terms of total phenolic, antioxidant activity and ascorbic acid contents.

Bu çalışma Ordu ili Ulubey ilçesinde yetiştirilen ’Tombul’ ve ‘Palaz’ fındık çeşitlerinde bitki morfolojik özellikleri ile verim ve bazı meyve kalite parametreleri arasındaki ilişkileri ortaya koymak için 2016 yılında yürütülmüştür. Deneme, tesadüf parselleri deneme desenine göre ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışmada bitki ve meyve özelliklerine ait toplam otuz altı karakter arasındaki ilişkiler korelasyon ve path analizi ile incelenmiştir. Çalışma sonuçları verim ve kalitenin birçok faktörden doğrudan veya dolaylı olarak etkilendiğini göstermiştir. Zuruf ve yaprak özellikleri ve bitki gelişmesine ait özellikler ile verim ve kalite özellikleri arasında bazı önemli ilişkiler belirlenmiştir. Bunun yanında verim ile bitki boyu (0.609**), gövde çevresi (0.769**), toplam çotanak sayısı (0.639**), toplam meyve sayısı (0.928**), boş meyve oranı (-0.764**), meyve hacmi (0.522*), meyve yoğunluğu (-0.582*), iç şekil indeksi (0.574*), iç hacmi (0.491*) ve iç yoğunluğu (-0.597**) arasındaki ilişkilerin önemli olduğu belirlenmiştir. Verim üzerine en yüksek doğrudan etkiye sahip olan özellikler, sırasıyla toplam meyve sayısı (1.048) ile meyve yoğunluğu (0.723) olmuştur. Dolaylı etkilere bakıldığında, bitki boyunun (0.683), gövde çevresinin (0.766), toplam çotanak sayısının (0.700), boş meyve oranının (-0.688) ve iç şekil indeksinin (0.712) toplam meyve sayısı üzerinden verime olan dolaylı etkileri; meyve hacminin (-0.662), iç hacminin (-0.548) ve iç yoğunluğunun da (0.630) meyve yoğunluğu üzerinden verime olan dolaylı etkileri doğrudan etkilerinden daha yüksek bulunmuştur.

This research was carried out on ‘Tombul’ hazelnut cultivar grown in Giresun province of Turkey in 2015. In the study, it was researched that the variations of vitamin E content and fatty acid compositions according to different irrigation levels. The treatments were arranged in a completely randomized design with three replications. Irrigations were made by mini sprinkler method. Three treatments were applied to ocaks (multi-stem bush form system): an un-irrigated control and two water levels, corresponding to the restution of 50% and 100%. The results showed that the vitamin E content and some fatty acids were affected by irrigation levels. The highest vitamin E content (488.77 mg kg-1) was obtained at irrigation level of 50%. Oleic acid was changed from 82.62% (un-irrigated) to 85.24% (100% irrigation level), and linoleic acid from 6.28% (50% irrigation level) to 8.76% (un-irrigated)., Bu araştırma, 2015 yılında Giresun ilinde yetiştirilen 'Tombul' fındık çeşidinde yürütülmüştür. Çalışmada farklı sulama düzeylerine göre (% 0, % 50 ve % 100) E vitamini ve yağ asitleri bileşenlerinin değişimi araştırılmıştır. Deneme, tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Sulamalar mini yağmurlama sistemiyle yapılmıştır. Fındık ocaklarına, sulama yapılmayan kontrol ile % 50 ve % 100 sulama olmak üzere 3 uygulama yapılmıştır. Sonuçlar, E vitamini içeriğinin ve bazı yağ asitlerinin sulama seviyelerinden etkilendiğini göstermiştir. En yüksek E vitamini içeriği (488.77 mg kg-1) % 50 sulama seviyesinde elde edilmiştir. Oleik asit % 82.62'den (kontrol)% 85.24'e (% 100 sulama seviyesi) ve linoleik asit% 6.28'den (% 50 sulama seviyesi) % 8.76'ya (kontrol) kadar değişim göstermiştir.

Bu çalışma, Ordu ilinde yetiştirilen‘Hayward’ kivi çeşidi meyvelerinde 2015 yılında yürütülmüştür. Çalışmada elmave karpit ile olgunlaştırılan kivi meyvesindeki bazı fiziksel ve kimyasaldeğişimler araştırılmıştır. Çalışma sonucunda meyve eti sertliğindekideğişimlerin uygulama ile zaman faktörü interaksiyonuna; nem, toplam kurumadde, askorbik asit, glikoz, fruktoz ve toplam şekerdeki değişimlerinuygulamalara; suda çözünür kuru madde miktarı ve sakkarozdaki değişimlerin dezamana bağlı olarak önemli çıktığı belirlenmiştir. Çalışmada elma, kiviyiönemli olgunlaşma parametreleri olan meyve eti sertliği ile suda çözünür kurumadde miktarı değerleri yönünden, 4. günde yeme olumuna getirmişken, karpituygulamasında belirtilen olum parametreleri için biraz daha zamanın geçmesigerektiği anlaşılmıştır. Sonuç olarak, hem daha kısa sürede olgunlaştırmayısağlaması ve hem de sağlık yönünden riskleri bulunan karpite göre doğal birfaktör olması nedenleriyle kivinin olgunlaştırılmasında elmanın kullanımıtavsiye edilmiştir., Bu çalışma, Ordu ilinde yetiştirilen ‘Hayward’ kivi çeşidi meyvelerinde 2015 yılında yürütülmüştür. Çalışmada elma ve karpit ile olgunlaştırılan kivi meyvesindeki bazı fiziksel ve kimyasal değişimler araştırılmıştır. Çalışma sonucunda meyve eti sertliğindeki değişimlerin uygulama ile zaman faktörü interaksiyonuna; nem, toplam kuru madde, askorbik asit, glikoz, fruktoz ve toplam şekerdeki değişimlerin uygulamalara; suda çözünür kuru madde miktarı ve sukrozdaki değişimlerin de zamana bağlı olarak önemli çıktığı belirlenmiştir. Çalışmada elma, kiviyi önemli olgunlaşma parametreleri olan meyve eti sertliği ile suda çözünür kuru madde miktarı değerleri yönünden, 4. günde yeme olumuna getirmişken, karpit uygulamasında belirtilen olum parametreleri için biraz daha zamanın geçmesi gerektiği anlaşılmıştır. Sonuç olarak, hem daha kısa sürede olgunlaştırmayı sağlaması ve hem de sağlık yönünden riskleri bulunan karpite göre doğal bir faktör olması nedenleriyle ev tüketimlerinde kivinin olgunlaştırılmasında elmanın kullanımı tavsiye edilmiştir.

Bu çalışma keçiboynuzunda (Ceratonia siliqua L.) farklı sülfürik asit ve suda bekletmeuygulamalarına göre tohum çimlenme oranlarının değişimini belirlemek amacıylayürütülmüştür. Tohumlar Silifke (Mersin) yöresinde doğada yetişen 17 genotipeait ağaçlardan alınmıştır. Katlama uygulamasından sonra, tohumlar farklısürelerde (15, 30 ve 60 dakika) sülfürik aside (H2SO4)daldırılıp ardından, petri kaplarında farklı sürelerde (1, 2 ve 3 gün) sudabekletilmiştir. Petri kaplarından bekletilen tohumlar sonra perlit ortamınaekilmişlerdir. Çalışma sonucunda, en düşük çimlenme oranının (% 38.52) kontrolgrubunda olduğu, sülfürik asitte bekletme süreleri arasında farklılıklarınönemsiz olduğu, sülfürik asit uygulamasından sonraki suda bekletme uygulamalarıarasındaki farklılıkların önemli olduğu ve en yüksek çimlenme oranının (%87.78) asit uygulamasından sonra 2 gün suda bekletmede olduğu belirlenmiştir.

Buaraştırma, 2008 ve 2009 yıllarında Ordu ili Kabataş ilçesinde ‘Çakıldak’ fındıkçeşidinde 400 m, 600 m ve 800 m rakımlı bahçelerinde yürütülmüştür. Çalışmada küçükmeyve, buruşuk iç, boş meyve, çift iç ve sağlam iç oranlarının farklı rakımlaragöre değişimi araştırılmıştır. Çalışma sonucunda her iki yılda da küçük meyve,buruşuk iç, boş meyve ve çift iç oranlarının rakımlara göre değişiminin önemliolmadığı, sağlam iç oranının ise her iki yılda da rakımlara göre değişimininönemli olduğu belirlenmiştir. En yüksek sağlam iç oranı 400 m ve 600 mrakımdaki bahçelerde, en düşük oran ise 800 m rakımdaki bahçelerdebelirlenmiştir.

This research was carried out at the Abant İzzet Baysal University, Vocational High School of Bolu research areas in 2014. In this study, ‘Deveci’, ‘Akça’ and ‘Williams’ pear varieties (Pyrus communis L.) were grafted by chip budding method on two–year–old seedling and OHF–333 rootstocks in the greenhouse and external environment. All budding applications were done on the 15 May, 2014. In conclusion, bud take percentages varied from 60% to 100%; bud sprouting percentages varied from 56.67% to 100%. These parameters, ‘Deveci’ and ‘Akça’ pear cultivars grafted on the OHF–333 rootstocks in greenhouse gave highest results; ‘Williams’ pear cultivar grafted on the seedling rootstock in external environment gave the lowest result. Graft shoot lengths varied from 30.05 cm to 49.00 cm; graft shoot diameters varied from 4.82 mm to 7.17 mm. These parameters, ‘Akça’ and ‘Williams’ pear cultivars grafted on the OHF–333 rootstocks in external environment gave highest results; ‘Deveci’ pear cultivar grafted on the seedling rootstock in greenhouse gave the lowest result. In the experiment, better results in the external environment were caused by the higher temperature and the insufficiency of irrigation in the greenhouse., Bu araştırma, 2014 yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Bolu Meslek Yüksekokulu araştırma sahasında yürütülmüştür. Bu çalışmada, Deveci, Akça ve Williams armut çeşitleri (Pyrus communis L.) iki yaşlı çöğür ve OHF–333 anaçları üzerine yongalı göz aşısıyla sera içi ve dış ortamda aşılanmıştır. Tüm aşılar 15 Mayıs 2014 tarihinde yapılmıştır. Çalışma sonucunda aşı tutma oranı %60–100 ve aşı sürme oranı %56.67–100 arasında değişiklik göstermiştir. Bu parametrelerde, Deveci ve Akça armut çeşitlerinin sera içerisinde OHF–333 anacı üzerine aşılanmasından en iyi sonuç, Williams armut çeşidinin dış ortamda çöğür anacı üzerine aşılanmasından en düşük sonuç alınmıştır. Aşı sürgün uzunlukları 30.05–49.0 cm ve aşı sürgün çapları 4.82–7.17 mm arasında değişiklik göstermiştir. Bu parametrelerde, Akça ve Williams armut çeşitlerinin dış ortamda OHF–333 anacı üzerine aşılanmasından en iyi sonuç, Deveci armut çeşidinin sera içerisinde çöğür anacı üzerine aşılanmasından en düşük sonuç alınmıştır. Denemede dış ortamda daha iyi sonuçlar alınmasına dış ortama göre sera içerisindeki sıcaklığın daha yüksek olması ve sulamanın yetersizliği sebep olmuştur

Bu çalışma, 2015 yılında Giresun koşullarında yetiştirilen ‘Hayward’ kivi çeşidinde meyve gelişim periyodusüresince meydana gelen fiziksel değişimlerin ortaya konulması amacıylayürütülmüştür. Araştırmada meyve gelişim süresince meyve ağırlığı, meyveboyutları (en, boy, kalınlık) ve hacim değerlerinde düzenli artış görülmüştür.Meyve eti sertliğinde dalgalanmalar görülmekle birlikte genel olarak meyvegelişim süresince azalmıştır. Meyve kabuk kalınlığı değeri meyve gelişimsüresince dalgalanmalar göstermiş, genel olarak hasat olumu döneminde en yüksekdeğere ulaşmıştır. Çalışmasonucunda hasat olum döneminde fiziksel özelliklerdenmeyve ağırlığı 13.29 g ile 92.99 g, meyve eni 27.41 mmile 53.19 mm, meyve boyu 34.91 mm ile 63.68 mm, meyve kalınlığı 24.71 mm ile 45.12 mm,hacim 13.71 ml ile 95.18 ml, kabuk kalınlığı 0.55 mm ile 1.27 mm, yoğunluk 0.94g/ml ile 0.99 g/ml, meyve eti sertliği 7.63 kg/cm² ile 11.33 kg/cm², usaremiktarı % 39.12 ile % 67.83 arasında değişim göstermiştir. Meyve kabuk rengindegenel olarak parlaklığın meyve gelişim süresince azaldığı, “a” değerininyeşilden açık kırmızı renge doğru değiştiği, “b” değerinin ise sarıdan açıksarı renge doğru değiştiği saptanmıştır. Meyve et renginde de meyve gelişimsüresince parlaklığın genel olarak azaldığı, “a” değerinin yeşilden koyu yeşilrenge değiştiğini, “b” değerinin de sarıdan koyu sarı renge doğru değiştiğitespit edilmiştir.

This study was carried out to determine the changing of mineral matter contents according to sunshine conditions and harvest periods in fresh tea leaves (Camelia sinensis L.). This study was planned at three tea orchards which sunny during the day (100 % PAR), sunny half-day (66 % PAR) and shady (41 % PAR), and at three harvest periods. Al, Ca, Cu, Fe, Mg, Mn, S and Zn analyzes were made in each orchard and every harvest period. Experiment was set up out in randomized blocks design with two factors and three replications. As a result of the study, it was determined that the mineral contents of the tea leaves changed according to the sunshine conditions of the orchards and harvest periods and this situation also showed a difference according to the mineral matter., Bu çalışma yaş çay yaprağının (Camelia sinensis L.) verim, kalite parametreleri ve mineral madde içeriklerinin bahçelerin güneşlenme durumu ve hasat dönemlerine göre değişimini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 2015 yılında, Rize’nin Güneysu ilçesinde gün boyu güneş alan (% 100 PAR), günün yarısında güneşli (% 66 PAR) ve gölgeli bahçede (% 41 PAR) ve 3 hasat döneminde yürütülmüştür. Her bahçede ve her sürgün döneminde alınan yaş çay yapraklarında Al, Ca, Cu, Fe, Mg, Mn, S ve Zn analizleri yapılmıştır. Deneme deseni tesadüf bloklarında 2 faktörlü ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışma sonucunda çay yaprağının mineral madde içeriklerinin bahçelerin güneşlenme durumları ile hasat dönemlerine göre değiştiği ve bu durumun mineral madde çeşidine göre de farklılık arzettiği belirlenmiştir.

Buçalışma 2017 yılında Trabzon ilinin Of ilçesinde yetiştirilen önemli yerelarmut çeşitlerinin meyve ve ağaç özelliklerinin incelenmesi amacıylayürütülmüştür. Çalışmada ilçede yetiştirilen ve Haziran ile Eylül aylarıarasında hasat olumuna gelen yerel armut çeşitleri pomolojik özellikleriyönünden karakterize edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, belirlenen 7 yerelerkenci ve orta mevsim çeşitlerinde ortalama meyve ağırlığı 53,80 g (Yağ) ile151,48 g (Eğrisap); meyve eni 43,86 mm (Yağ) ile 66,48 mm (Eğrisap);meyve çapı43,47 mm (Yağ) ile 62,86 mm (Eğrisap); meyve boyu 57,30 mm (Kiraz 1) ile 83,58mm (Harnap); meyve eti sertliği 2,81 kg (Ciğerli Kiraz) ile 8,29 kg (Eğrisap);meyve suyunda pH değeri 3,96 (Kiraz 2) ile 4,81 (Ciğerli Kiraz); suda çözünürkuru madde içeriği % 10,6 (Kiraz 1) ile % 12,95 (Harnap) ve titre edilebilirasit miktarı % 2,06 (Ciğerli Kiraz) ile % 5,83 (Kiraz 2) arasında değişmiştir.

2014-2015 yılları arasındayürütülen bu çalışmada, muşmulanın çelikle çoğaltılma olanaklarınınaraştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada Samsun-Tekkeköy ilçesinde belirlenen 1,Trabzon-Sürmene ilçesinde belirlenen 10 ve Trabzon-Tonya ilçesinde belirlenen 8genotipin çelikleri materyal olarak kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, Tekkeköygenotipine ait odun çeliklerinde sadece 5000 ppm IBA uygulamasında % 4.44köklenme olduğu, yeşil ve yarı odun çelikler ile diğer dozlarda ise köklenmeolmadığı; 2, 9, 11, 15 ve 17 nolu Sürmene genotiplerinin yeşil çeliklerinde5000 ppm IBA uygulamasında, sırasıyla % 50, % 33.33, % 33.33, % 33.33 ve %33.33 oranlarında köklenme olduğu, diğer genotiplerde (6, 7, 11, 16 ve 19 nolugenotipler) ve odun çeliklerinde ise köklenme olmadığı; 1, 5, 19, 20 ve 21 nolu Tonya genotiplerininyeşil çeliklerinde 5000 ppm IBA uygulamasında, sırasıyla, % 20.00, % 33.33, %33.33, % 20 ve % 40.00 oranlarında köklenme olduğu, diğer genotiplerde ise (9,10 ve 25 nolu genotipler) köklenme olmadığı belirlenmiştir. Çeliklerde yeterliköklenme elde edilemediğinden, köklenme oranları dışındaki parametreler(canlılık oranı, en gelişmiş kök uzunluğu, en gelişmiş kök çapı, kök yaşağırlığı, kök kuru ağırlığı, kök sayısı ve kök kalitesi) değerlendirilememiş veistatistik analiz de yapılamamıştır. Sonuç olarak, muşmula çeliklerinin IBA ileköklendirilmesinin zor olduğu fakat hormon, doz, genotip ve çeşit bazında dahakapsamlı çalışmalarının yapılmasının yararlı olacağı söylenebilir.

Bu araştırma 2012-2013 yıllarında Trabzon ili Çaykara ilçesi ve 25 Mahallesinde yürütülmüştür. Araştırmada uzun yıllardır yetiştirilen mahalli armut genotiplerinin pomolojik özellikleri incelenmiştir. Çalışmada 169 mahalli armut genotipi belirlenmiştir. Belirlenen genotiplerin birbirleriyle karşılaştırılması amacıyla 2012 yılında yapılan tartılı derecelendirme sonucunda 97 mahalli armut genotipi meyve ağırlığı, paslılık, yeme kalitesi ve dış kalite bakımından seçilmiştir. Çalışmada ilk yıl hasat olum tarihlerine göre genotipler yazlık, güzlük ve kışlık olarak 3 gruba ayrılmışlardır. 2013 yılında yapılan tartılı derecelendirme sonucuna göre de 18 Yazlık, 9 Güzlük ve 7 Kışlık olmak üzere toplamda 34 armut genotipi ümitvar olarak belirlenmiştir. Ümitvar yazlık, güzlük ve kışlık genotiplerin meyve ağırlığı sırasıyla 81.3 g-148.7 g, 88.5 g-155.7 g ve 69.9 g-221.4 g, meyve eni sırasıyla 49.9 mm-62.2 mm, 53.0 mm-65.4 mm ve 49.3 mm-68.6 mm, meyve boyu sırasıyla 45.8 mm-78.5 mm, 54.3 mm-86.7 mm ve 52.1 mm-91.1 mm, meyve eti sertliği sırasıyla 5.0 kg cm-2-9.8 kg cm-2. 6.8 kg cm-2-13.9kg cm-2 ve 4.8 kg cm-2-8.6 kg cm-2, suda çözünür kuru madde içeriği sırasıyla % 10.0-% 14.4, % 9.7-% 12.8 ve % 11.3-% 16.6, titre edilebilir asit içeriği sırasıyla % 0.69-% 4.38, % 1.43-% 7.63 ve % 2.25-% 16.0 arasında bulunmuştur.

Thisstudy was carried out to determine the promising wild rose hip genotypes grownin Akıncılar County (Sivas Province, Turkey) during 2008 and 2009 years. In thefirst year of the study nine promising genotypes were selected among 55 wildrose hip genotypes from point of view of selection criteria. In the secondyear, phenological, morphological and pomological characteristics of ninepromising genotypes were determined. Some important fruit characteristics ofgenotypes were evaluated in the study, average fruit flesh ratios were between63.89 %-75.01 %; fruit weights were between 1.65 g-2.78 g (SVS-53); vitamin Ccontents were between 438.79 mg/100 g-766.13 mg/100 g; soluble solid contentswere between 23.24 %-34.10 %, and total dry matter contents were between 34.61%-45.52 %., Bu çalışma, Sivas ilinin Akıncılarilçesinde doğal olarak yetişen kuşburnu populasyonundan üstün özelliklere sahipgenotiplerin belirlenmesi amacıyla 2008 ve 2009 yıllarında yürütülmüştür.Çalışmanın ilk yılında 55 kuşburnu genotipinden meyve örneği alınmış veseleksiyon kriterleri doğrultusunda yapılan değerlendirmeler sonucu 9 genotipümitvar olarak seçilmiştir. İkinci yıl seçilen dokuz genotipin fenolojik,morfolojik ve pomolojik özellikleri belirlenmiştir. Seçilen genotiplerde meyveeti oranı % 63,89-% 75,01; meyve ağırlığı 1,65 g-2,78 g; C vitamini438,79 mg/100 g-766,13 mg/100 g; suda çözünebilir kuru madde oranı % 23,24- % 34,10 ve toplam kuru madde oranı %34,61-% 45,52 değerleri arasında değişmiştir.

A study was conducted in order to determine certain pre-tests parameters (covering time-span of 1970-2012) of monthly mean, maximum and minimum temperatures and relative humidity and precipitation in the Eastern Black Sea region of Turkey and results interpreted considering engineering and agricultural works. Mann-Kendall and Sequential Mann-Kendall tests were employed to determine likely trends in the region using a software. Result of this work interpreted considering increasing effects of high temperatures crop water requirements on agricultural productivity.

The experiments were carried out on Tombul, Palaz, Çakıldak and Kalınkara hazelnut cultivars grown at the Hazelnut Research Institute in Giresun (Turkey) in 2013 and 2014 years. The dried nuts (moisture content in kernels 6%) were stored shelled in jute bags for 12 months at room conditions (average temperature 18.5°C and average relative humidity 67%). The experiment was carried out as a factoriyel experiment in a completely randomized block design with three replicates. Fat content, free fatty acidity, peroxide, crude protein and colours parameters were measured at harvest and 3 month intervals during storage. Palaz, Çakıldak and Kalınkara cultivars showed better performance than the Tombul cultivar for fat content during the storage, and fat content was changed from 57.25% (Tombul) to 65.87% (Kalınkara) at the end of storage. Free fatty acidity and peroxide values of Tombul cultivar were different from the other cultivars, and increased especially after the ninth month. However, free fatty acidity and peroxide values of all cultivars remained below 1%, and eating quality was not affected negatively at the end of storage. Crude protein values at the end of storage were higher than the initial values in all cultivars. Crude protein content decreased slightly after the ninth month, but no adverse effect on quality was detected in all cultivars during storage. According to these results, it can be said that Tombul cultivar can be stored for 9 months, and Palaz, Çakıldak and Kalınkara cultivars can be stored for 12 months under storage conditions in the study., Bu çalışma Giresun Fındık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü araştırma ve uygulama bahçesinde yetiştirilen Tombul, Palaz, Çakıldak ve Kalınkara fındık çeşitlerinde 2013 ve 2014 yıllarında yürütülmüştür. Kurutulan fındıklar (iç fındıkta nem düzeyi %6’ya geldiğinde) jüt çuvallara yerleştirilmiş ve oda koşullarında (ortalama sıcaklık 18.5°C ve ortalama nispi nem %67) 12 ay boyunca depolanmıştır. Çalışma tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Depolama öncesi ilk olmak üzere, üç ay ara ile toplam beş dönemde toplam yağ, serbest yağ asidi, peroksit, ham protein ve renk analizleri yapılmıştır. Toplam yağ değeri bakımından, Palaz, Çakıldak ve Kalınkara çeşitleri, depolama süresince, Tombul çeşidine göre daha iyi performans göstermiş ve depolama sonunda %57.25 (Tombul) ile %65.87 (Kalınkara) arasında değişmiştir. Tombul çeşidinin serbest yağ asitliği ve peroksit değerleri, diğer çeşitlerden farklı olarak, özellikle 9. aydan sonra yükselmişse de, bu iki değer bütün çeşitlerde depolama sonunda %1 değerinin oldukça altında kalmış ve yeme kalitesini olumsuz etkileyecek bir durum oluşmamıştır. Ham protein değeri bütün çeşitlerde başlangıç değerlerine göre depolama sonunda daha yüksek olmuştur. Depolama süresince bu değer bakımından bütün çeşitlerde olumsuz bir durum oluşmamışsa da, 9. aydan sonra az da olsa düşüşler meydana gelmiştir. Buna göre çalışmadaki depolama koşullarında, incelenen kriterler yönünden, Tombul çeşidinin 9 ay, Palaz, Çakıldak ve Kalınkara çeşitlerinin de 12 ay depolanabileceği söylenebilir.

Bu çalışma Ünye ve çevresinde yetiştirilen 18 mahalli armut çeşidi üzerinde yürütülmüştür. 2005 ve 2006 yıllarında alınan meyve örnekleri pomolojik yönden incelenmiştir. İncelenen mahalli armut çeşitleri Acı Kabak, Akarca, Atina, Bal-1, Bal-2, Batum Şeker, Çiçek, Göynü, Kara Göynü (Sulu armut), Kara, Kavun, Ketencik, Kış, Mehmet-1, Mehmet-2, Mustafa Bey, Orak ve Şeker çeşitleridir. İncelenen çeşitlerde meyve ağırlığı 18.7 g (Ketencik) - 258.3 g (Acı Kabak); meyve eni 34.1 mm (Ketencik) - 82.0 mm (Acı Kabak); meyve boyu 31.2 mm (Ketencik) - 78.5 mm (Acı Kabak); suda çözünür kuru madde miktarı % 10.0 (Göynü) - % 15.3 (Bal-2) ve asitlik % 0.6 (Ketencik) - % 4.6 (Orak) arasında değişmiştir

Bu çalışma 2007-2008 yıllarında iki yıl süre ile yürütülmüştür. Malatya’da yoğun olarak yetiştirilen Hacıhaliloğlu, Kabaaşı ve Hasanbey kayısı çeşitleri ile bir Zerdali tipinin taze meyve örneklerindeki polifenol içerikleri UV- DAD, dedektörü ile yüksek basınçlı sıvı kromotoğrafisi (HPLC) cihazı kullanılarak belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar neticesinde her bir kayısı örneğindeki polifenol miktarları istatisitiki olarak birbirinden farklılık göstermiştir (p < 0.05). Tüm kayısı numuneleri içerisinde, en yüksek düzeyde olan polifenolün 2007 yılında ve kuercetin-3-rutinoside (rutin) olduğu ve bunun da 95.3 µg/kuru madde değeriyle Hacıhaliloğlu ve Kabaaşı çeşitlerinde belirlendiği görülmüştür. En az miktardaki polifenol olan p-kumarik asidin yine 2007 yılında ve 0.21 µg/kuru madde değeriyle Hasanbey çeşidinde olduğu belirlenmiştir.

Bu araştırma ‘Hayward’ kivi çeşidinin meyve kalite özelliklerinin rakım ve yöneye göre değişiminin belirlenmesi amacıyla 2007 ve 2008 yıllarında Ordu'da yürütülmüştür. Araştırmada meyve eni 45,65 mm ile 64,51 mm, meyve kalınlığı 50,92 mm ile 72,82 mm, meyve boyu 57,15 mm ile 83,69 mm, meyve ağırlığı 87,93 g ile 105,92 g, meyve hacmi 80,22 ml ile 95,67 ml, meyve yoğunluğu 1,03 gr/ml ile 1,18 gr/ml, meyve eti sertliği 0,47 kg ile 0,64 kg, suda çözünebilir kuru madde miktarı % 12,70 ile % 13,83, toplam kuru madde miktarı % 15,38 ile % 16,41, pH 4,00 ile 4,03, C vitamini 76,19 mg/100 ml ile 111,97 mg/100 ml ve titre edilebilir asitlik miktarı % 1,10 ile % 1,26 arasında belirlenmiştir. İstatistiksel analizlere göre, rakım arttıkça meyve ağırlığı ve meyve hacmi azalmış; meyve boyu, meyve ağırlığı ve titre edilebilir asitlik değerleri güney yöneyde daha fazla olmuş; suda çözünür kuru madde miktarı ve toplam kuru madde miktarları kuzey yöneyde daha fazla olmuştur. Çalışma sonucuna göre kivi bahçelerinin tesisinde rakım ve yöneyin birlikte dikkate alınması gerektiği ve 100 m rakıma kadar olan yerlerde ve güney yöneylerde bahçelerin tesis edilmesinin meyve kalite özellikleri açısından daha üstün sonuçlar verdiği ortaya çıkmıştır.

This study was carried out on 12 local fig cultivars (Ağustos, Beyaz, Beyaz Torosan, Değirmen, İpek, İstanbul, Kara, Kara Torosan, Kara Patlıcan, Kuş, Pamuk and Patlıcan) grown in Middle and Eastern Black Sea Region of Turkey (Ordu, Giresun and Trabzon cities) in 1999-2000. In this study, interrelationships among important fruit quality characteristics in fig selection (fruit weight, fruit width, fruit length, peel thickness, ostiol width, fruit shape index, leaf width, leaf length, total soluble solids, titratable acidity and pH value in fruit juices) were determined by path analysis. There were some significant correlations between fruit and leaf characteristics. It was determined that the positive correlation between fruit weight and fruit width, fruit length, leaf length, pH in juice, and the negative correlation between fruit weight and titratable acidity in juice. The direct effects of fruit width and leaf length on fruit weight were more important than their indirect effects.Key Words : Fig, Ficus carica, Fruit, Leaf, Correlation, Path analysisİncir Seleksiyonunda Önemli Olan Bazı Meyve ve Yaprak Özellikleri Arasındaki Karşılıklı İlişkilerÖZET: Bu çalışma 1999-2000 yıllarında, Türkiye’nin orta ve doğu Karadeniz bölgesinde (Ordu, Trabzon ve Giresun illerinde) yetiştirilen sofralık 12 mahalli incir çeşidi (Ağustos, Beyaz, Beyaz Torosan, Değirmen, İpek, İstanbul, Kara, Kara Torosan, Kara Patlıcan, Kuş, Pamuk ve Patlıcan) üzerinde yürütülmüştür. Bu çalışmada, incir seleksiyonunda önemli olan bazı meyve kalite faktörleri (meyve ağırlığı, meyve eni, meyve boyu, kabuk kalınlığı, ostiol genişliği, meyve şekil indeksi, yaprak eni, yaprak boyu, toplam suda çözünür kuru madde miktarı, titre edilebilir asitlik, ve pH) arasındaki ilişkiler path analizi ile belirlenmiştir. Meyve ve yaprak özellikleri arasında bazı önemli ilişkiler belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, meyve ağırlığı ve meyve eni, meyve boyu, yaprak boyu, pH arasında pozitif; meyve ağırlığı ve titrasyon asitliği arasında negatif ilişki belirlenmiştir. Meyve eni ve yaprak boyunun meyve ağırlığı üzerine olan doğrudan etkileri dolaylı etkilerinden daha fazla olmuştur.Anahtar Kelimeler : İncir, Ficus carica, meyve, yaprak, korelasyon, path analizi

The first applications in food irradiation using X-rays were performed in 1921. The purposes of the applications are the prevention, reduction or elimination of both microorganisms causing food spoilage and biochemical changes, prolong shelf life of foods or control of ripening period in foods. The first legal regulations related to food irradiation began after 1983. In Turkey, “Food Irradiation Regulation” was enforced in 1999. As an alternative to chemical applications, irradiation has been used for many products. In this study, irradiation applications on nuts have been reviewed, Gıdalardaki ilk ışınlama uygulamaları 1921 yılında X ışınları kullanılarak yapılmıştır. Uygulamaların yapılmasındaki amaç gıdalarda bozulmaya sebep olan mikroorganizmalar ve biyokimyasal olayların miktar ve faaliyetlerinin engellenmesi, azaltılması, yok edilmesi, gıdaların raf ömürlerinin uzatılması veya olgunlaşma süresinin kontrol edilmesidir. Gıda ışınlaması ile ilgili yasal düzenlemeler 1983’den sonra başlamıştır. Ülkemizde “Gıda Işınlama Yönetmeliği” 1999 tarihinde yayımlanmıştır. Kimyasal uygulamalara alternatif olarak kullanılabilecek olan ışınlama ile ilgili birçok üründe çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmada sert kabuklu ürünlerde yapılan ışınlama uygulamaları incelenmiştir

Bu çalışma 2018 ve 2019 yıllarında Tokat ili Niksar ilçesinde doğada kendiliğinden yetişmekte olan kaliteli alıç (Crataegus spp.) genotiplerinin ön seleksiyon çalışmaları ile belirlenmesi ve pomolojik yönden tanımlanması amacı ile yürütülmüştür. 2018 yılında meyveleri iri olan ve taç gelişimi alanına göre, göreceli olarak en az orta düzeyde verimli olan 36 alıç genotipinden meyve örnekleri alınarak pomolojik analizleri yapılmıştır. Bu genotipler meyve ağırlığı, meyve eti oranı ve verim potansiyeli bakımından tartılı derecelendirmeye tabi tutulmuş ve ikinci yıl değerlendirmek üzere 20 genotip seçilmiştir. 2019 yılında seçilen 20 genotipten tekrar meyve örnekleri alınarak pomolojik analizleri yapılmıştır. Bu genotipler de meyve ağırlığı, meyve eti oranı, verim potansiyeli, toplam kuru madde oranı, aroma, dikenlilik, C vitamini ve suda çözünür kuru madde miktarı bakımından tartılı derecelendirmeye tabi tutulmuştur. Sonuç olarak çeşit adayı potansiyeli yüksek olan 5 genotip seçilmiştir. Ümitvar 5 alıç genotipinde meyve ağırlığı 4.1 g ile 6.3 g, çekirdek ağırlığı 0.1 g ile 1.0 g; meyve eti oranı %83.2 ile %96.6; toplam kuru madde oranı %39.8 ile %47.4; suda çözünür kuru madde miktarı %15.7 ile %26.5 ve C vitamini içeriği 80 mg/L ile 147 mg/L arasında değişim göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Alıç, Crataegus spp., Genotip, Islah, Pomoloji, Seleksiyon This study was carried out in 2018 and 2019 in Niksar district (Tokat province of Turkey) to determine the quality of hawthorn (Crataegus spp.) genotypes that are grown spontaneously in nature by preselection studies and to identify them pomologically. In 2018, fruit samples were obtained from 36 hawthorn genotypes, which were large in size and relatively at least moderately productive according to the volume of crown development, and pomological analyzes were performed. In these genotypes the `Weighted-Rankit Method` was performed in terms of fruit weight, fruit flesh ratio and yield potential, and 20 genotypes were selected to evaluate in the second year. Fruit samples were provided from 20 selected genotypes in 2019 and pomological analyzes were carried out. In these genotypes the `Weighted-Rankit Method` was also performed in terms of fruit weight, fruit flesh ratio, yield potential, total dry matter ratio, flavor, thornyness, vitamin C and total soluble solids content. As a result, 5 genotypes with high potential for cultivar candidates were selected. In promising 5 hawthorn genotypes, fruit weight varied between 4.1 g to 6.3 g, core weight varied between 0.1 g to 1.0 g; fruit flesh ratio varied between 83.2% to 96.6%; total dry matter ratio varied between 39.8% to 47.4%; total soluble solids content varied between 15.7% and 26.5% and the content of vitamin C varied between 80 mg/L and 147 mg/L. Keywords: Crataegus spp., Hawthorn, Genotype, Breeding, Selection, Pomology 49

Bu çalışma 2018 ve 2019 yıllarında Ordu ili Fatsa ilçesinde yetiştirilen kışlık yerel armut çeşitlerinin pomolojik özelliklerinin belirlenmesi amacı ile yürütülmüştür Çalışmada Fatsa merkez ve mahallerinde yetişen 38 yerel kışlık armut çeşidi belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre yerel çeşitlerdeki ortalama meyve ağırlığı 45.1 g (Çörtük) ile 307.1 g (Kışlık 11); meyve eni 44.3 mm (Çörtük) ile 84.9 mm (Kışlık 11); meyve boyu 43.3 mm (Çörtük) ile 87.6 mm (Kışlık 12); meyve suyunda pH değeri 3.3 (Kışlık 19) ile 5.5 (Bal Armut 5); suda çözünür kuru madde içeriği %9.1 (Kışlık 13) ile %12.8 (Hicucur) ve titre edilebilir asit miktarı %1.3 (Bal Armut 4) ile %13.6 (Benekli) değerleri arasında değişmiştir. Genel kalite analizlerine göre yapılan değerlendirme sonucunda, Kışlık 23, Kışlık 12, Bal Armut 3, Keş Armut, Hicucur ve Susak Boğaz yerel kışlık armut çeşitlerinin standart çeşit adayları olarak dikkate alınmasına karar verilmiştir. This study was carried out with the aim of determining the pomological properties of the local winter pear varieties grown in Fatsa district of Ordu province (Turkey) in 2018 and 2019. In the study, 38 local winter pear varieties were determined. According to the research results, the average fruit weight was ranged from 45.1 g (Çörtük) to 307.1 g (Kışlık 11); fruit width from 44.3 mm (Çörtük) to 84.9 mm (Kışlık 11); fruit length from 43.3 mm (Çörtük) to 87.6 mm (Kışlık 12); pH value in fruit juice from 3.3 (Kışlık 19) to 5.5 (Bal Armut 5); soluble solid content from %9.1 (Kışlık 13) to %12.8 (Hicucur) and the amount of titratable acid from %1.3 (Bal Armut 4) to %13.6 (Benekli). As a result of the evaluation according to the general quality analysis, it was decided that the local winter pear varieties of Kışlık 23, Kışlık 12, Bal Armut 3, Keş Armut, Hicucur and Susak Boğaz were considered as standard variety candidates. 55

Bu araştırma 2017 ve 2018 yıllarında Samsun ili Çarşamba ilçesinde doğada kendiliğinden yetişen muşmula (Mespilus germanica L.) populasyonu ile üreticiler tarafından yetiştiştirilen, isimsiz ve kaynağı bilinmeyen genotipler üzerinde yürütülmüştür. Genotiplerde kimyasal ve fiziksel karakterizasyon yapılmıştır. İki yıllık ortalama değerlere göre meyve ağırlığı 20 g'ın üzerinde olan genotipler değerlendirilmiş ve böylece 20 genotip çalışma kapsamına alınmıştır. İncelenen genotiplerde iki yıllık ortalama değerlere göre, meyve ağırlığı 20.0 g-31.61 g, meyve eni 32.21 mm-39.83 mm, meyve boyu 35.17 mm-44.69 mm, meyve eti oranı % 85.35-91.21, toplam kuru madde oranı % 24.55-% 32.00, suda çözünür kuru madde miktarı % 6.80-% 9.90, C vitamini içeriği 170 mg/L-367 mg/L, antioksidan kapasite 16.76 mmol/100 g-190.98 mmol/100 g, organik asit içeriği 780.71 mg/100 mg-1960.6 mg/100 mg, toplam şeker içeriği 10474.2 mg/100 mg-13835.7 mg/100 mg ve toplam fenol içeriği 23.01 mg/100 g-79.65 mg/100 g arasında değişmiştir. Ayrıca genotiplerde meyve ağırlığı, meyve eti oranı, suda çözünür kuru madde oranı ve ağaçların verim potansiyeli özellikleri bakımından `Tartılı Derecelendirme` yapılmış ve 5 adet genotip ümitvar genotipler olarak seçilmiştir. This study was carried out on the medlar genotypes (Mespilus germanica L.) grown in Çarşamba district of Samsun province of Turkey in 2017 and 2018. In the genotypes chemical and physical traits were examined. Genotypes with fruit weight over 20 g were evaluated according to the two-year average values and thus 20 genotypes were included in the study. According to the two-year mean values in the genotypes examined, fruit weight 20.0 g-31.61 g, fruit width 32.21 mm-39.83 mm, fruit length 35.17 mm-44.69 mm, fruit volume 85.35 %-91.21 %, total dry matter rate 24.55 % -32.00 %, total soluble solids content 6.80 %-9.90 %, vitamin C content 170 mg/L-367 mg/L, antioxidant capacity 16.76 mmol/100 g-190.98 mmol/100 g, organic acid content 780.71 mg/100 mg-1960.6 mg/100 mg, total sugar content 10474.2 mg/100 mg-13835.7 mg/100 mg and the total phenol content ranged from 23.01 mg/100 g to 79.65 mg/100 g. In addition, the `Weighted-Rankit Method` was made for fruit weight, fruit flesh ratio, total soluble solid content and yield potential of the trees traits, and 5 promising genotypes were selected. 52

Bu çalışma Ordu ili Ulubey ilçesinde yetiştirilen 'Tombul' ve 'Palaz' fındıkçeşitlerinde bitki dış morofolojik özellikleri ile verim ve bazı kalite parametreleriarasındaki ilişkileri ortaya koymak için 2016 yılında yürütülmüştür. Deneme, tesadüfparselleri deneme desenine göre ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışmada bitkive meyve özelliklerine ait toplam otuzaltı karakter arasındaki ilşkiler korelasyon vepath analizi ile incelenmiştir. Çalışma sonuçları verim ve kalitenin birçok faktördendoğrudan veya dolaylı olarak etkilendiğini göstermiştir. Zuruf ve yaprak özellikleri vebitki gelişmesine ait özellikler ile verim ve kalite özellikleri arasında bazı önemliilişkiler belirlenmiştir. Bunun yanında verim ile bitki boyu (0.609**), gövde çevresi(0.769**), toplam çotanak sayısı (0.639**), toplam meyve sayısı (0.928**), boşmeyve oranı (-0.764**), meyve hacmi (0.522*), meyve yoğunluğu (-0.582*), iç şekilindeksi (0.574*), iç hacmi (0.491*) ve iç yoğunluğu (-0.597**) arasındaki ilişkilerinönemli olduğu belirlenmiştir. Verim üzerine en yüksek doğrudan etkiye sahip olanözellikler, sırasıyla toplam meyve sayısı (1.048) ile meyve yoğunluğu (0.723)olmuştur. Dolaylı etkilere bakıldığında, bitki boyunun (0.683), gövde çevresinin(0.766), toplam çotanak sayısının (0.700), boş meyve oranının (-0.688) ve iç şekilindeksinin (0.712) toplam meyve sayısı üzerinden verime olan dolaylı etkileri; meyvehacminin (-0.662), iç hacminin (-0.548) ve iç yoğunluğunun da (0.630) meyveyoğunluğu üzerinden verime olan dolaylı etkileri doğrudan etkilerinden daha yüksekbulunmuştur. Sonuç olarak, incelenen parametreler arasındaki korelasyonlar, özelliklede verim üzerine etkili olan parametreler, fındıkta yapılacak çeşit ıslahı çalışmalarındadikkate alınabilir. SUPERVISOR: PROF. DR. SAİM ZEKİ BOSTANThis study was carried out to determine the relationships among the plant externalmorphological traits with yield and quality using 'Tombul' and 'Palaz' hazelnutcultivars grown in Ulubey district of Ordu province (Turkey) in 2016. Theexperimental design was planned according to completely randomized plots with threereplicates. Total thirty six traits of plant and fruit characteristics were evaluated forcorrelation and path analysis. The results showed that yield and quality wereinfluenced by direct and indirect effects of many different traits. Some highlysignificant correlations were found between husk and leaf traits and plant growth traitswith yield and quality traits. In addition, highly significant correlations weredetermined between yield-plant height (0.609**), yield-trunk girth (0.769**), yield-total number of cluster (0.639**), yield-total nut number (0.928**), yield-blank nutraito (-0.764**), yield-nut volume (0.522*), yield-nut density (-0.582*), yield-kernelshape index (0.574*), yield-kernel volume (0.491*) and yield-kernel density (-0.597**). Total nut number (1.048) and nut density (0.723) had highest direct positiveeffects on yield, respectively. Indirect effects of plant height (0.683), trunk girth(0.766), total number of cluster (0.700), blank nut raito (-0.688) and kernel shape index(0.712) via total nut number on yield were more higher than direct effects, and indirecteffects of nut volume (-0.662), kernel volume (-0.548) and kernel density (0.630) vianut density on yield were more higher than direct effects. As a result, the correlationsbetween the parameters examined, especially those affecting the yield, could be usedin the variety breeding studies in hazelnut. 45

Bu çalışma 2017 ve 2018 yıllarında Trabzon ilinin Tonya ve Sürmene ilçelerinde doğada kendiliğinden yetişen ve seleksiyon ıslahı yöntemiyle seçilmiş olan muşmula genotiplerinin fitokimyasal ve antioksidan özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 8 genotip Sürmene ve 7 genotip Tonya ilçesinden olmak üzere toplam 15 genotip değerlendirilmiştir. Genotiplerde suda çözünür kuru madde miktarı % 7.9-13.8; titre edilebilir asit miktarı % 0.6-1.4; pH 8.7-9.1; C vitamini içeriği 21.5 mg/L-44.2 mg/L; toplam fenol içeriği 41.1 mg/100 g-410.8 mg/100 g; organik asit içeriği (sitrik asit, malik asit, süksinik asit) sırasıyla, 2 mg/100 g-32.0 mg/100 g, 590.5 mg/100 ile 1074.5 mg/100 g, 127.0 mg/100 mg-419.0 mg/100 g; şeker içeriği (sükroz, glikoz, fruktoz) sırasıyla, 126.5 mg/100 g-399.0 mg/100 g, 2108.0 mg/100 mg-3017.0 mg/100 g, 3254.5 mg/100 g-4726.0 mg/100 g; protein miktarı %1.6-% 2.7; toplam su miktarı % 68.20-% 75.82; yağ oranı % 0.14-% 9.39; toplam kül oranı % 2.2-% 6.8; toplam karbonhidrat oranı % 47.3-% 73.1 ve toplam antioksidan kapasitesi 13.1 mmol/100 g-77.8 mmol/100 g arasında bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Antioksidan, Fitokimyasal, Genotip, Mespilus germanica, Muşmula This study was carried out to determine the phytochemical and antioxidant properties of medlar genotypes which were grown in Tonya and Sürmene districts of Trabzon province in 2017 and 2018. Total of 15 genotypes were evaluated in the study, including 8 genotypes from Sürmene and 7 genotypes from Tonya.As a results, total soluble solid content was found 7.9%, 13.8%, the titratable acid content 0.6% to 1.4%, pH 8.7 to 9.1, vitamin C content 21.5 mg/L to 44.2 mg/L, total phenol content 41.1 mg/100g and 410.8 mg/100g, organic acid content (citric acid, malic acid, succinic acid) respectively, 2 mg/100g with 32.0 mg/100g, 590.5 mg/100g with 1074.5 mg/100g, 127.0 mg/100mg with 419.0 mg/100g, sugar content (sucrose, glucose, fructose) respectively; 399.0 mg/100g with 126.5 mg/100g, 3017.0 mg/100g with 2108.0 mg/100mg, 4726.0 mg/100g with 3254.5 mg/100g, protein content of 1.6% to 2.7%, moisture of 68.20% 75.82%, fatty content 0.14% to 9.39%, the ratio of ash was 2.2% to 6.8%, the total carbohydrate rate was 47.3% and 73.1%, and the antioxidant capacity ranged from 13.1 mmol/100g to 77.8 mmol/100g.Keywords: Antioxidant, Genotype, Medlar, Mespilus germanica, Phytochemical 39

Samsun ilinin Terme ilçesi ve mahallelerinde 2017 ve 2018 yıllarında yürütülen bu çalışmada ümitvar muşmula genotiplerinin fiziksel ve kimyasal düzeyde karakterize edilmesi amaçlanmıştır. İki yıllık ortalama değerlere göre meyve ağırlığı 20 g'ın üzerinde olan genotipler değerlendirilmiştir. Bu genotiplerde, meyve ağırlığı 20.1 g-35.4 g, meyve eti oranı % 85.3-% 93.8, toplam kuru madde oranı % 25.7-% 30.6, suda çözünür kuru madde oranı % 7.3-% 10.6, C vitamini 24.6 mg/100 g-30.1 mg/100 g, antioksidan kapasite 45.44 mmol/100 g-618.27 mmol/100 g, organik asit içeriği (sitrik, malik, süksinik) sırasıyla 2.4 mg/100 g-13.0 mg/100 g, 576.6 mg/100 g-707.4 mg/100 g, 112.8 mg/100 g-188.5 mg/100 g, şeker içerikleri (sükroz, glikoz, fruktoz) sırasıyla 111.9 mg/100 g-227.4 mg/100 g, 2226.9 mg/100 g-2955.5 mg/100 g, 3827.6 mg/100 g-4740.8 mg/100 g ve toplam fenol içeriği 24.0 mg/100 g-107.4 mg/100 g arasında değişmiştir. Ayrıca genotiplerde meyve ağırlığı, meyve eti oranı, suda çözünür kuru madde oranı ve ağaçların verim potansiyeli özellikleri bakımından tartılı derecelendirme yapılmış ve ümitvar genotipler seçilmiştir.Anahtar Kelimeler: Fiziksel, Genotip, Kimyasal, Mespilus germanica, Muşmula This study was carried out to characterize the physical and chemical traits of promising medlar genotypes grown in Terme district and surroundings of Samsun province of Turkey in 2017 and 2018. Genotypes with fruit weight of more than 20 g were evaluated according to the two-year average values. In these genotypes, the fruit weight was 20.1 g-35.4 g, the rate of fruit flesh 85.3 %-93.8 %, the total dry matter rate 25.7 %-30.6 %, the total soluble solids content 7.3-10.6 %, the vitamin C 24.6 mg/100 g-30.1 mg/100 g, antioxidant capacity 45.44 mmol/100 g-618.27 mmol/100 g, organic acid contents (citric, malic, succinic) respectively, 2.4 mg/100 mg-13.0 mg/100 mg, 576.6 mg/100 mg-707.4 mg/100 mg, 112.8 mg/100 mg-188.5 mg/100 mg, sugar contents (sucrose, glucose, fructose) respectively, 111.9 mg/100 g-227.4 mg/100 g, 2226.9 mg/100 g-2955.5 mg/100 g, 3827.6 mg/100 g-4740.8 mg/100 g and the total phenol content 24.0 mg/100 g to 107.4 mg/100 g. In addition, the weighted-rankit method was made for fruit weight, fruit flesh rate, total soluble solids content and yield potential of the trees traits, and promising genotypes were selected. Keywords: Chemical, Genotype, Medlar, Mespilus germanica, Physical 48

Araştırma, 2015 ve 2016 yıllarında Giresun ilinde yürütülmüştür. Bu araştırmada damla sulama yönteminde farklı sulama konularının fındığın pomolojik özelliklerine ve 12 ay boyunca depolanan fındığın depo kalitesine olan etkisi araştırılmıştır. Deneme, tesadüf parselleri deneme deseninde 3 tekerrürlü, her tekkerrürde 3 ocak olacak şekilde planlanmıştır. Araştırmada, 3 farklı sulama döneminde (D1: Döllenme sonu, meyve tutumu dönemi, D2: Tohum taslağı-embriyo gelişimi dönemi, D3: Hasat olumu önü dönemi), 4 farklı sulama konusu (S1: sulama uygulanmayan konu, S2: D1, D2 ve D3 de sulama, S3: D2 de sulama diğer dönemler susuz, S4: D2 ve D3 te sulama, diğer dönemler susuz) uygulanmıştır.Kabuklu küçük meyve, boş meyve ve kusurlu iç meyve oranları sulama konularından önemli derecede etkilenmiş ve verim en yüksek S2 sulama konusunda belirlenmiştir. Ayrıca 2016 yılında S4 sulama konusundaki verimin, S1ve S3'tekinden daha yüksek olduğu ve S3 sulama konusunun tek başına verime etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. S2 ve S4 sulama konularındaki ocaklarda sağlam meyve oranı ile kabuklu ve iç meyve ağırlığı diğer sulama konularına göre daha fazla bulunmuştur. Kabuklu küçük meyve, kusurlu iç meyve ve boş meyve oranları ise S1 ve S3 sulama konularında daha fazla belirlenmiştir. Kabuklu meyve ağırlığı ve iç meyve ağırlığı değerlerinde S2 ve S4 sulama konularında artış görülürken, göbek boşluğu büyüklüğünde ise azalma tespit edilmiştir. Aynı zamanda, 2016 yılında S2 sulama konusunda çotanaktaki meyve sayısı artmıştır. Fındık ununda L* renk değerine sulama konularının etkisinin olmadığı tespit edilmiş, ancak depolama sürecinde L* değerinde azalma olduğu belirlenmiştir. Renk değerlerinden a*, b*, C* ve h° değerleri sulama konularına, depolama süresine ve yıllara göre farklılıklar göstermiştir. 2015 yılında S4, 2016 yılında ise S2 ve S4 sulama konularındaki örneklerin yağ oranları daha fazla olarak belirlenmiştir. Tohum taslağı-embriyo gelişimi dönemi ve hasat olumu önü döneminde sulama yapılmasının fındığın yağ oranını önemli düzeyde artırdığı sonucuna varılmıştır. Yağ içeriği yıllara ve depolama süresine göre önemli değişim göstermiştir. Sulama konularının protein değerine olan etkisi belirgin olarak tespit edilememiştir. Farklı sulama konularının kül oranına etkisi yıllara göre değişklik göstermiş, depolama sürecinde tüm sulama konularında kül oranında azalma olmuştur. Su aktivitesi değeri sulama konularından etkilenmiş ve bu durum yıllara göre farklılık göstermiştir. S4 sulama konusunda ransimat değeri depolama süresince diğer konulara göre daha uzun süre belirlenmiş ve tüm sulama konularında ransimat değerinde azalma olmuştur. Sulama konularının α-tokoferol oranına belirgin bir etkisi tespit edilememiş ancak depolama sürecinde α-tokoferol değeri tüm sulama konularında düşmüştür. 2015 ve 2016 yıllarında yağ asitlerinden palmitik asit (C16:0), oleik asit (C18:1n9c) ve linoleik asit (C18:2n6c) üzerine sulama konularının etkisi önemli (p

Bu çalışma farklı güneşlenme şartlarına sahip 'Tombul' ve 'Palaz' fındık çeşitlerine ait bahçelerde verim ve bazı kalite özelliklerinin değişimlerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 2016 yılında, Ordu'nun Fatsa ilçesinde yüksek düzeyde güneşli (% 100 PAR), orta düzeyde güneşli (% 66.34 PAR) ve düşük düzeyde güneşli (% 49.93 PAR) 3 bahçede bir vejetasyon periyodu içinde yürütülmüştür. Deneme deseni tesadüf bloklarında ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışma sonucunda, her iki çeşitte de bahçelerin güneşlenme düzeylerinin vegetatif ve generatif gelişme ile verim ve bazı önemli kalite özelliklerine önemli etki ettiği; ışıklanma azaldıkça verimin 'Tombul' çeşidinde % 58.44, 'Palaz' çeşidinde % 63.91'e kadar azaldığı; ışıklanma arttıkça sağlam meyve oranının 'Tombul' çeşidinde % 24.97, 'Palaz' çeşidinde % 32.55E kadar arttığı belirlenmiştir. % 100 PAR, % 66.34 PAR ve % 49.93 PAR değerine sahip bahçelerde, boş meyve oranı, sırasıyla 'Tombul' çeşidinde %15.00, % 31.07 ve % 36.07, 'Palaz' çeşidinde % 12.53, % 22.80 ve % 30.27; kusurlu iç oranı 'Tombul' çeşidinde % 3.37, % 6.20 ve % 5.40, 'Palaz' çeşidinde % 5.60, % 15.33 ve % 21.53 olarak belirlenmiştir. Sonuçta yeni bahçe tesislerinde bahçelerin ışıklanma koşullarının mutlaka dikkate alınması, hiç güneş almayan yerlere bahçe tesis edilmemesi ve mevcut bahçelerde kültürel uygulamaların bitkilerin ışığı yeterince alacak şekilde yapılması tavsiye edilebilir. This study was carried out to determine the changes yield and some quality characteristics of 'Tombul' and 'Palaz' hazelnut varieties according to different sunshine conditions. The study was carried out in a vegetation period in three orchards with level of high sunshine (100% PAR), level of moderate (66.34% PAR) and level of low sunshine (49.93% PAR) in the Fatsa district of Ordu province (Turkey) in 2016. The experiment was designed in random blocks and three replications. As a results, it was determined that vegetative and generative development in both cultivars has significant effect on yield and quality traits; as the lighting decreased, yield decreased by 58.44% in 'Tombul' and 63.91% in 'Palaz'; as the lighting increased, the ratio of good kernels increased by 24.97% in 'Tombul' and 32.55% in 'Palaz'. In the orchards with 100% PAR, 66.34% PAR and 49.93% PAR value, the percentage of blank nut was 15.00%, 31.07% and 36.07% in the 'Tombul' cultivar, and 12.53%, 22.80%, 30.27% in the 'Palaz' cultivar; the kernel defects rate was determined as 3.37%, 6.20%, 5.40% in 'Tombul' variety and 5.60%, 15.33, 21.53% in 'Palaz' variety, respectively. As a result, it may be recommended to take into consideration the sunshine conditions of the orchards in the new plantations, not to plantation the orchard in places that do not have any sunshine, and to apply the cultural practices in existing orchards to get enough light. 48

Bu çalışma 2015-2016 yılları arasında Amasya-Merkez (Göllübağları) ilçesinde yetiştirilen bir hünnap genotipine ait yeşil, yarı odunsu ve odun çeliklerinde farklı IBA (IndolButirik Asit) dozlarının köklenmeye etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma sonucunda, yeşil ve odun çeliklerinde köklenmenin belirlendiği, yarı odunsu çeliklerde ise köklenme görülmediği belirlenmiştir. Köklenme oranı ve en gelişmiş kök uzunluğuna (mm) ait en yüksek ortalama değerlerin yeşil çeliklerde, sırasıyla, % 7.93 ve 100.00mm olduğu; en gelişmiş ortalama kök çapı değerinin 3500 ppm IBA uygulamasında (3.53 mm), en ağır ortalama kök yaş ve kuru ağırlıklarının yeşil çeliklerin 3000 ppm IBA uygulamalarında, sırasıyla, 1.47 g ve 0.31 g olduğu; en yüksek kök kalitesinin de odun çeliklerinin 3500 ppm IBA uygulamasında (3.00) olduğu tespit edilmiştir. Çeliklerde canlılık oranı ve kök sayısı değerlerinin ise çelik tipi ve IBA dozlarına göre farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır. Anahtar Kelimeler: Çelikle çoğaltma, Hünnap, IBA,Ziziphusjujuba. This study was conducted to determine the effects of different IBA (Indole Butyric Acid) doses on rooting green, semi-hardwood and hardwood cuttings of a jujube genotype grown in the province of Amasya-Center (Göllübağları) (Turkey)between 2015-2016. As the result of the study, while rooting was not observed in semi-hardwood cuttings, it was observed in green and hardwood cuttings. The highest mean values for rooting rate and most advanced root length (mm) were found as 7.93 % and 100.00 mm in green cuttings, respectively; the most developed mean root diameter value after 3500 ppm IBA application (3.53 mm), and the heaviest mean root fresh and dry weights of green cuttings after 3000 ppm IBA applications were found as 1.47 g and 0.31 g, respectively; and the highest root quality of hardwood cuttings was found as 3500 ppm IBA (3.00). The viability rate and number of roots for the cuttings did not differ according to the cutting type and IBA doses. Key words:IBA, Jujube, Propagation by cutting, Ziziphusjujube. 43

Bu çalışma çayda farklı tarihlerde çırpmanın hasat tarihi, verim ve yaş çay kalite özelliklerine (kuru madde, toplam polifenol, toplam kül, selüloz, ekstrakt ve kafein) etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 2015 ve 2016 yıllarında, Trabzon'un Of ilçesinde bir üretici bahçesinde yürütülmüştür. Deneme deseni tesadüf parsellerinde ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çay ocaklarında hasat tablasının 10 cm altından, budama makasıyla 15 aralık, 1 ocak, 15 ocak, 1 şubat, 15 şubat, 1 mart, 15 mart ve 1 nisan olmak üzere 8 farklı tarihte çırpma uygulaması yapılmıştır. Çalışma sonucunda hasat tarihlerinde 1. sürgün döneminde kontrole göre 33 günlük, 2. sürgün döneminde 22 günlük ve 3. sürgün döneminde de 20 günlük gecikme belirlenmiştir. Çırpma uygulamasının, yapıldığı yılın bütün sürgün dönemlerinde, kontrole göre verim düşük olmuştur. Diğer taraftan, çırpma uygulamasının kalite özelliklerini genel olarak olumlu yönde etkilediği de belirlenmiştir. This study was carried out to determine the effect of skiffing at different times on tea harvest date, yield and quality characteristics (dry matter, total polyphenol, total ash, cellulose, axtract, caffeine) at a farmer orchard in Of county (Trabzon province of Turkey) in 2015 and 2016 years. Experiment was set up out in completely randomized design with one factor and three replications. In the tea bushes, skiffing applications were made from 10 cm below the harvesting tablein 8 different dates as 15 December, 1 January, 15 January, 1 February, 15 February, 1 March, 15 March and 1 April by pruning shears. The results showed that the harvest dates was affected by skiffing applications. In the harvest dates, it was determined that 33 days delay compared to the control during the first harvest period, 22 days in the second harvest period and 20 days in the third harvest period. In tea bushes where skiffing is applied and in all harvesting periods, yield was low compared to yield control.On the other hand, it has also been determined that the skiffing effect has a positive impact on quality characteristics in general. 43

Bu çalışma yaş çay yaprağının (Camelia sinensis L.) verim, kalite parametreleri ve mineral madde içeriklerinin bahçelerin güneşlenme durumu ve sürgün dönemlerine göre değişimini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 2015 yılında, Rize'nin Güneysu ilçesinde gün boyu güneş alan (% 100 PAR), günün yarısında güneşli (% 66 PAR) ve gölgeli bahçede (% 41 PAR) ve 3 hasat döneminde yürütülmüştür. Deneme deseni tesadüf bloklarında 2 faktörlü ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışma sonucunda yaş çaydaki verimin en fazla gölgeli bahçede (% 41 PAR) ve 1. sürgün döneminde belirlendiği; kuru madde, toplam kül ve kafein içeriğinin bahçelerin güneşlenme durumları ve sürgün dönemlerine göre önemli düzeyde değişmediği; en fazla toplam polifenol içeriğinin gölgeli bahçede (% 41 PAR) ve 2. sürgün döneminde olduğu; ham selüloz içeriğinin en fazla günün yarısı güneşli bahçede (% 66 PAR) ve 3. sürgün döneminde olduğu; su ekstraktı değerinin en fazla güneşli bahçede (% 100 PAR) ve 1. sürgün döneminde olduğu ve mineral madde içeriklerinin birçok faktöre göre değişebileceği belirlenmiştir. This study was carried out to determine the changing of yield, important quality characteristics and mineral matter contents according to sunshine condition and shooting period in fresh tea leaves (Camelia sinensis L.). This study was planned at three tea orchards which sunny during the day (100 % PAR), sunny half-day (66 % PAR) and shady (41 % PAR), and at three harvest periods. Experiment was set up out in randomized blocks design with two factors and three replications. In the results, it was determined that the most yield was obtained at shady orchard (41 % PAR), and in the first harvest period; dry matter, total ash and coffeine contents were nonsignificantly to all factors; the most total polyphenols was at shady orchard (41 % PAR), and in the second harvest period; the most crude cellulose content was sunny half-day orchard (66 % PAR), and in the third harvest period; the most water extract was sunny during the day orchard (100 % PAR), and in the first harvest period; mineral matter content may vary according to many factors. 54

2014 ve 2015 yıllarında yürütülen bu çalışmada, Tombul, Palaz ve Kalınkara fındık çeşitlerinde meyvelerin zuruftan elle ve patozla ayıklanmasının, kurutmadan önce, kurutmadan sonra ve 9 aylık depolama sürecinde bazı kalite kriterlerine etkileri araştırılmıştır. Kurutulan fındık örnekleri oda şartlarında 9 ay boyunca depolanmıştır. Örneklerde ayıklamadan itibaren toplam 9 aylık süreçte, kurutmadan önce, kurutmadan 1 hafta sonra ve depolama süresince 3' er ay aralıklarla aflatoksin (ppm), ham protein tayini (%), toplam yağ tayini (%), nem (%), renk, serbest yağ asidi (%), kül (g/100 g), peroksit (meqO2/kg) analizleri yapılmıştır. Başlangıçta ve son analiz döneminde ise ilaveten pomolojik analizler yapılmıştır. Çalışma sonucunda, nem (%), ham yağ (%), renk a* ve renk b* üzerine çeşit*uygulama*zaman üçlü interaksiyonunun etkisi istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Tüm çeşitlerde kurutma öncesinde patoz uygulamasındaki örneklerin daha yüksek nem içeriğine sahip olduğu belirlenmiştir. Bütün çeşitlerde ve her iki uygulamada da depolama süresince yağ içeriğinde önemli bir değişme olmadığı; patoz uygulamasının Kalınkara çeşidinde kurutma öncesinde yağ miktarının diğer zamanlara göre daha düşük, elle ayıklamanın da Tombul çeşidinde kurutmadan sonra diğer zamanlara göre daha düşük olmasına etki ettiği belirlenmiştir. Renk L* değerine çeşit*uygulama ve uygulama*zaman ikili interaksiyonunun önemli etki ettiği; Patoz uygulamasının Palaz çeşidinde L* değerini düşürdüğü belirlenmiştir. Fındıkların elle ya da patozla ayıklanmasının tek başına renk a* değeri üzerine önemli düzeyde etki etmediği belirlenmiştir. Patozla ayıklamanın Kalınkara ve Palaz çeşitlerinde sadece kurutmadan sonraki renk b* değeri bakımından önemli etki ettiği, bunun yanında en büyük renk b* değerlerinin elle ayıklanan örneklerden elde edildiği görülmüştür. Fındıkta peroksit miktarı sadece depolama sonuna kadar sıfır değerinde olup, depolama sonunda elle ayıklanmış ürünlerde 0.11 meqO2/kg ile 1.18 meqO2/kg, patozla ayıklanmış ürünlerde 0.13 meqO2/kg ile 3.24 meqO2/kg arasında değişmiştir.Fındıkta ham protein, toplam kül ve serbest yağ asidi miktarları ile 100 adet kabuklu meyve ağırlığı (gr), kabuklu meyve boyutları (mm), kabuk kalınlığı (mm), 100 adet iç meyve ağırlığı (gr), iç meyve boyutları (mm), göbek boşluğu (mm), buruşuk iç oranı (%) ve dolgun iç oranına (%) elle ya da patozla ayıklamanın etkilerinin önemsiz olduğu belirlenmiştir. Çalışmada hiçbir örnekte aflatoksin belirlenemediğinden uygulamaların aflatoksin bulunmamıştır. Yapılan bu çalışma sonucunda, genel olarak, fındıkta elle ayıklamanın kalite korunumu üzerine daha olumlu etki yaptığı, patoz makinesi ile ayıklamanın bazı önemli kalite özelliklerini gerek ayıklamadan hemen sonra, gerekse depolama süresince, tek başına ya da diğer bazı faktörlerin de birlikte etkisiyle olumsuz yönde etkilediği söylenebilir.Anahtar Kelimeler: Fındık, Corylus avellana, patoz, depolama, kalite değişimleri In this study, conducted between 2014 and 2015, the effects of husking the nuts from the husks manually and with a husking machine on some quality traits for hazelnut cultivars Tombul, Palaz and Kalınkara, before and after drying, and after 9 months of storage have been investigated. Dried hazelnut samples have been stored in a warehouse for 9 months, at room conditions. In the 9 months following the dehusking of the samples, aflatoxin (ppm), raw protein assessment (%), total fat assessment (%), moisture (%), color, free fatty acids (%), ash (g/100 g), peroxide (meqO2/kg) analyses have been conducted before drying, 1 week after drying, and once every 3 month. Additionally, pomological analyses have been conducted in the beginning and at the final analysis period.The study results have shown that the triple-interaction of variety*practice*time has statistically significant effects on moisture (%), raw oil (%), color a* and color b*. Samples dehusked with a machine prior to drying have been found to have a higher moisture content for all cultivars. For all cultivars and both practices, it has been found that there was no signficant change in oil content during storage; that manual husking decreased the oil content after drying for Kalınkara compared to other times and manual husking decreased the oil content after drying for Tombul compared to other times. It has been found that the variety*practice and practice*time double interactions affect the color L* value significantly; and that machine dehusking decreased the L* value only for the Palaz variety. It has been found that manual or machine dehusking of hazelnuts didn't significantly affect color a* values on its own. It was observed that machine dehusking only significantly affected the color b* value after drying for Kalınkara and Palaz varieties, and that the highest color b* values were obtained from manually dehusked samples.It has been determined that peroxide amount in hazelnuts was zero at the end of storage; and manually dehusked samples at the end of storage showed 0.11 - 1.18 meqO2/kg, while machine dehusked samples showed 0.13 – 3.24 meqO2/kg of peroxide content.It has been found that raw protein, total ash and free fatty acid amounts and 100 nut weight (g), nut dimensions (mm), shell thickness (mm), 100 kernel weight (g), kernel dimensions (mm), internal cavity (mm), shrivelled kernels (%) and good kernels (%) not affected from manual or machine dehusking. No aflatoxin has been found in any samples in the study, and the effects of the practices could not be measured.The results of this study, it has been found that the dehusking machine used to separate the nuts from the husks negatively impacted some important quality traits right after dehusking and during storage, on its own or with compounding factors, and that generally speaking, manual dehusking is a better method in terms of quality maintenance. Key Words: Hazelnut, Corylus avellana, Haymaker, Storage, Changes of Quality 81

Bu araştırma, 2014 yılı sürgün döneminde Abant İzzet Baysal Üniversitesi Bolu Meslek Yüksekokulu araştırma sahasında yürütülmüştür. Araştırmanın amacı, plastik yüksek tünel ve arazi koşullarında armut fidan üretimini karşılaştırmaktır. Bu çalışmada, Deveci, Akça ve Williams armut çeşitleri (PyruscommunisL.) iki yaşlı çöğür ve OHxF333 anaçları üzerine yongalı göz aşısıyla plastik yüksek tünel ve dış ortamda aşılanmıştır. Tüm aşılar 15 Mayıs 2014 tarihinde yapılmıştır. Aşılamadan sonra aşı tutma ve aşı sürme oranları, aşı sürgün uzunluğu ve çapı ile aşı sürgün gelişimleri incelenmiştir.Çalışma sonucunda aşı tutma oranı %60.0 ile %100 arasında, aşı sürme oranı ise %56.67 ile %100.0 arasında değişiklik göstermiştir. Bu parametrelerde, Deveci ve Akça armut çeşitlerinin sera içerisinde OHxF333 anacı üzerine aşılanmasından en iyi sonuç, Williams armut çeşidinin dış ortamda çöğür anacı üzerine aşılanmasından en düşük sonuç alınmıştır. Aşı sürgün uzunlukları 30.05 cm ile 49.0 cm arasında, aşı sürgün çapları ise 4.82 mm ile 7.17 mm arasında değişiklik göstermiştir. Bu parametrelerde, Akça ve Williams armut çeşitlerinin dış ortamda OHxF333 anacı üzerine aşılanmasından en iyi sonuç, Deveci armut çeşidinin plastik yüksek tünel içerisinde çöğür anacı üzerine aşılanmasından en düşük sonuç alınmıştır. Bu çalışma sonucunda, Bolu ekolojik koşullarında çöğür ve OHxF333 anacı üzerine Deveci, Akça ve Williams armut çeşitlerinin başarılı bir şekilde yongalı göz aşısıyla aşılanabileceği sonucuna varılmıştır. Elde ettiğimiz sonuçların Bolu ilinde fidan üretiminin gelişmesine katkı sağlayacağı ümit edilmektedir.Anahtar Kelimeler:Armut, Aşılama, Anaç, Sera, Dış Ortam This research was carried out at the AbantİzzetBaysal University, Vocational High School of Bolu research areas in 2014 growing season. The aim of the research was compared the production of pear sapling in the high plastic tunnel and field conditions. In this study, Deveci, Akça and Williams pear varieties (PyruscommunisL.) were grafted by chip budding method on two-year-old seedling and OHxF333 rootstocks in the high plastic tunnel and field condition. All budding operations were done on the 15 May, 2014. Bud take and bud sprouting ratios, graft shoot length and diameter, growth of graft shoots were determined after grafting. In conclusion, bud take ratio varied from 60.0% to 100%; bud sprouting ratio varied from 56.67% to 100.0 These parameters, Deveci and Akça pear cultivars grafted on the OHxF333 rootstocks in the greenhouse gave highest results; 'Williams' pear cultivar grafted on the seedling rootstock in field conditions gave the lowest result. Graft shoot lengths varied from 30.05 cm to 49.0 cm; graft shoot diameters varied from 4.82 mm to 7.17 mm. These parameters, Akça and Williams pear cultivars grafted on the OHxF333 rootstocks in field conditions gave highest results; Deveci pear cultivar grafted on the seedling rootstock in the high plastic tunnel gave the lowest result.According to the results of this study, Deveci, Akça and William pear varieties grafting by chip budding methods on seedling and OHxF333 rootstocks were found to be successful to pear plant production in Bolu ecological conditions. We hope our results will contribute to the development of pear sapling production in Bolu province.KeyWords:Pear, Grafting, Rootstock, Greenhouse, Outdoor 12

Bu araştırma, 2015 yılında Giresun koşullarında yetiştirilen 'Hayward' kivi çeşidinde meyve gelişim periyodu süresince meydana gelen fiziksel ve kimyasal değişimlerin ortaya konulması amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada meyve gelişim süresince meyve ağırlığı, meyve boyutları (en, boy, kalınlık), hacim, meyve suyu randımanı, SÇKM, titre edilebilir asit, toplam şekerde düzenli artış görülmüştür. Meyve eti sertliği ve askorbik asit değerlerinde dalgalanmalar görülmekle birlikte genel olarak meyve gelişim süresince azalmıştır. Toplam kuru madde, pH, glukoz, sukroz, meyve kabuk kalınlığı değerleri meyve gelişim süresince dalgalanmalar göstermiş, genel olarak hasat ve yeme olumu dönemlerinde en yüksek değere ulaşmıştır. Çalışma sonucunda hasat olum döneminde fiziksel özelliklerden meyve ağırlığı 13.288 g ile 92.987 g, meyve eni 27.414 mm ile 53.193 mm, meyve boyu 34.913 mm ile 63.681 mm, meyve kalınlığı 24.713 mm ile 45.124 mm, hacim 13.710 ml ile 95.182 ml, kabuk kalınlığı 0.554 mm ile 1.272 mm, yoğunluk 0.941 g/ml ile 0.987 g/ml, meyve eti sertliği 7.632 kg/cm² ile 11.330 kg/cm², meyve suyu randımanı % 39.119 ile % 67.827 arasında değişim göstermiştir. Kimyasal özelliklerden SÇKM % 2.944 ile % 13.306, pH değeri 3.363 - 3.448, kuru madde miktarı % 5.437 ile % 15.051, TEA değeri % 0.484 - % 1.496, sukroz değeri 0.078 g/kg ile 1.912 g/kg, glukoz değeri 2.250 g/kg ile 34.917 g/kg, toplam şeker değeri 9.444 g/kg ile 121.417 g/kg, C vitamini değeri 43.056 mg/100g ile 117.167 mg/100g arasında değişim göstermiştir. Meyve kabuk renginde genel olarak parlaklığın meyve gelişim süresince azaldığı, a değerinin yeşilden açık kırmızı renge doğru değiştiği, b değerinin ise sarıdan açık sarı renge doğru değiştiği saptanmıştır. Meyve et renginde de meyve gelişim süresince parlaklığın genel olarak azaldığı, a değerinin yeşilden koyu yeşil renge değiştiğini, b değerinin de sarıdan koyu sarı renge doğru değiştiği tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Kivi, 'Hayward', Meyve Gelişimi, Fiziksel, Kimyasal, Giresun This research was executed with the aim of exposing the physical and chemical changes in `Hayward` kiwifruit cultivar which was grown in Giresun province (Turkey) conditions during fruit development period in 2015. In search during fruit development in fruit weight, fruit dimensions (width, lenght, thickness), volume, fruit juice content, total soluble solid contents (brix), titratable acid and total sugar regular increase was seen. The fruit flesh firmness and the ascorbic acid (vitamin C) contents were seen and generally this floating decreased during fruit development. Total dry matter, pH, glukoz, sukroz, the value of fruit shell thickness the floating showed during fruit development and generally these went up the most high value in harvest periods. In study result from physical properties fruit weight showed change between 13.288 g - 92.987 g, fruit width 27.414 mm - 53.193 mm, fruit length 34.913 mm - 63.681 mm, fruit thickness 24.713 mm - 45.124 mm, fruit volume 13.710 ml - 95.182 ml, shell thickness 0.554 mm - 1.272 mm, fruit density 0.941 g/ml - 0.987 g/ml, flesh firmness 7.632 kg/cm² - 11.330 kg/cm², fruit juice content % 39.119 – 67.827. From chemical properties TSSC (brix) showed change between % 2.944 - % 13.306, pH value 3.363 – 3.448, dry substance amount % 5.437 - % 15.051, TEA value % 0.484 - % 1.496, sukroz value 0.078 g/kg – 1.912 g/kg, glukoz value 2.250 g/kg – 34.917 g/kg, total sugar value 9.444 g/kg – 121.417 g/kg, vitamin C value 43.056 mg/100g – 117.167 mg/100g. In fruit Shell color generally brightness decreased during fruit growing up, a value turned into from green to light red color, b value turned into from yellow to light yellow was determined. In fruit flesh color during fruit growing up brightness generally decreased, a value turned into from green to dark green color, b value turned into from yellow to dark yellow was determined. Key Words: Kiwifruit, 'Hayward', Fruit Development, Physical, Chemical, Giresun 69

Bu araştırma, Tombul fındık çeşidinde mini yağmurlama sulama yönteminde farklı su seviyesi uygulamalarının verim ve kaliteye etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma, 2015 yılında Giresun ilinde yürütülmüştür. Deneme, tesadüf parselleri deneme desenine göre bir faktörlü ve üç tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Araştırmada fındık ocakları üç farklı sulama düzeyinde (% 0, % 50 ve % 100) sulanmıştır. Fındık ocaklarında 2014 yılında her bir ocakta 5 dal olacak şekilde kış budaması yapılmıştır. Çalışmada mini yağmurlama sulama yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlar, verimin sulama düzeyinden etkilendiğini göstermiştir. En yüksek verim 3360.22 g/ocak ile % 65 sulama düzeyinde, en düşük verim 1412.14 g/ocak ile kontrol grubunda elde edilmiştir. Diğer taraftan, sulama düzeyleri kabuklu meyve ağırlığı (g), kabuk kalınlığı (mm), iç ağırlığı (g), iç iriliği (mm), boş meyve oranı (%), kusurlu iç oranı (%), sağlam iç oranı (%), kül içeriği (%), fındık unu L* renk değeri ve yaprak su potansiyeli (bar) üzerinde önemli etkiye, çotanaktaki meyve sayısı, kabuklu meyve iriliği (mm), kabuklu ve iç meyve şekil indeksi, göbek boşluğu (mm), iç oranı (%), kabuklu küçük meyve oranı (%), ortalama beyazlama oranı (%), yağ içeriği (%), protein içeriği (%), fındık ununda a* ve b* renk değerleri, yaprak sıcaklığı ve yaprak klorofil miktarı üzerinde önemsiz etkiye sahip olmuştur. En yüksek kabuklu meyve ağırlığı, kabuk kalınlığı, iç ağırlığı, iç iriliği, boş meyve oranı ve kusurlu iç oranı kontrol uygulamasında, en yüksek sağlam iç oranı ise % 50 sulama düzeyi uygulamasında belirlenmiştir. This research was conducted to determine the effect of different irrigation regimes in mini sprinkler method on yield and quality parameters of hazelnut cultivar 'Tombul'. This study was carried out in Giresun province (Turkey) in 2015. The experiment was set up out in completely randomized design with one factor and three replications. In the trial, hazelnut ocaks (multiple stem system) were irrigated with 3 different water levels (0 %, 50 %,and 100 %). Pruning was made in the ocaks as the number of stems will be 5 in 2014. In the study mini-sprinkler irrigation method was used. The results showed that the yield was affected by irrigation levels. The highest yield was obtained as 3360.22 g/ocak, at irrigation level of 65 %. The lowest yield 1412.14 g/ocak, at the control of 0 %. On the other hand, irrigation levels have a significant effect on nut weight (g), shell thickness (mm), kernel weight (g), kernel size (mm), blanks (%), defective kernels (%), good kernels (%), ash content (%), L* value in kernel powder and leaf water potential (bar) but nuts per cluster, nut size (mm), nut and kernel shape index, internal cavity (mm), kernel percentage (%), small nuts (%), average blanching percentage (%), fat content (%), protein content (%), a* and b* values in kernel powder, leaf temperature and amount of chlorophyll in leaf were not affected significantly. The highest values of nut weight, shell thickness, kernel weight, kernel size, blanks and defective kernels were obtained from control (0 %), and the highest good kernels were obtained from irrigation level of 50 %. 62

2014-2015 yillari arasında yürütülen bu calısmada, musmulanin celikle cogaltilmaolanaklarinin arastirilmasi amaclanmıstir. Calısmada Samsun-Tekkeköy ilcesindebelirlenen 1, Trabzon-Sürmene ilcesinde belirlenen 10 ve Trabzon-Tonya ilcesindebelirlenen 8 genotipin celikleri materyal olarak kullanilmistir. Calışma sonucunda,Tekkeköy genotipine ait odun celiklerinde sadece 5000 ppm IBA uygulamasinda %4.44 köklenme oldugu, yesil ve yari odun celikler ile diger dozlarda ise köklenmeolmadıgı; 2, 9, 11, 15 ve 17 nolu Sürmene genotiplerinin yeşil celiklerinde 5000 ppmIBA uygulamasinda, sirasiyla % 50, % 33.33, % 33.33, % 33.33 ve % 33.33oranlarinda köklenme oldugu, diger genotiplerde (6, 7, 11, 16 ve 19 nolu genotipler)ve odun celiklerinde ise köklenme olmadıgi; 1, 5, 19, 20 ve 21 nolu Tonyagenotiplerinin yesil celiklerinde 5000 ppm IBA uygulamasinda, sirasiyla, % 20.00,% 33.33, % 33.33, % 20 ve % 40.00 oranlarinda köklenme oldugu, digergenotiplerde ise (9, 10 ve 25 nolu genotipler) köklenme olmadıgı belirlenmistir.Celiklerde yeterli köklenme elde edilemediginden, köklenme oranlari disindakiparametreler (canlilik orani, en gelismis kök uzunlugu, en gelismis kök çapi, kök yasagirligi, kök kuru agırligi, kök sayisi ve kök kalitesi) degerlendirilememis veistatistik analiz de yapilamamıstir. Sonuc olarak, musmula celiklerinin IBA ileköklendirilmesinin zor oldugu fakat hormon, doz, genotip ve cesit bazında dahakapsamli calismalarinin yapilmasinin yararli olacagı söylenebilir. In this study that was carried out between 2014 and 2015 years, it was aimed toinvestigate the possibilites of propagation by cuttings of medlar. In the experiment,cuttings of a genotype from Tekkeköy County (Samsun province of Turkey), 10genotypes from Sürmene County (Trabzon province of Turkey), and 8 genotypesfromTonya County (Trabzon province of Turkey) were used as material. As theresult of the study, in hardwood cuttings of Tekkeköy genotype was observed 4.44 %rooting for 5000 ppm IBA, and no root formation were observed in softwood andsemi-hardwood cuttings, and the other doses; in the 2, 9, 11, 15 and 17 numberedSürmene genotypes, rooting rates at 5000 ppm IBA for softwood cuttings were 50 %,33.33 %, 33.33 %, 33.33 % and 33.33 %, respectively, and no rooting in the othergenotypes (6, 7, 11, 16 and 19) and in hardwood cuttings; in the 1, 5, 19, 20 and 21numbered Tonya genotypes, rooting rates at 5000 ppm IBA for softwood cuttingswere 20.00 %, 33.33 %, 33.33 %, 20 % and 40.00 %, respectively, and no rooting inthe other genotypes (9, 10 and 25). The other parameters except of rooting rate(viability rates, the most developed roots in both length and width, fresh root weightand dry weight, lateral root nember and root quality) have not been studied due tosufficient data can not be achieved, and also statistical analysis could not be done. Inconclusion, it may say that propagation by cuttings of medlar is difficult but it wouldbe beneficial to conduct comprehensive studies based on hormon, dose, genotype andcultivar. 38

Bu çalışmada Ordu ili sahil bölgesinde yetiştirilen ve 2012 yılında hasat edilmiş natürel iç fındıklar kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan iç fındıklara herhangibir dezenfeksiyon ya da disinfestasyon uygulaması yapılmamıştır. İç fındıklardan 200 g'lık vakumlu paketler hazırlanmıştır. Vakumlu paketlere kontrol (0 kGy), 0.5 kGy, 1 kGy ve 1.5 kGy dozlarda gama ışını uygulanmıştır. Işınlanan ürünler 20oC, %55-60 nemde 18 ay boyunca depolanmıştır. Işınlanmış ürünlerde depolama süresince meydana gelen kalite değişimlerini incelemek amacıyla üç aylık periyotlarla fiziksel ve kimyasal analizler [toplam yağ (%), serbest yağ asidi (%), peroksit (meq O2/kg), ham protein miktarı (%), HCl'de çözünmeyen kül tayini (g/100 g), yağ asitleri kompozisyonu (%), renk, nem (%), su aktivitesi tayini, E vitamini (mg/100 g), ham lif (%) ve duyusal analiz] ve mikrobiyoloji analizleri [toplam mezofilik aerobik bakteri ve küf-maya sayımı] yapılmıştır. Diğer taraftan önemli bir depo zararlısı olan Plodia interpunctella bulaştırılmış fındık örneklerine de aynı dozlar uygulanarak zararlı üzerine etkinliği araştırılmıştır. Çalışma sonucunda toplam yağ (%), peroksit (meqO2/kg), toplam canlı sayısı (log) ve küf-maya sayısı üzerine doz ve depolama süresi faktörleri ile doz*depolama süresi interaksiyonunun etkisi istatistik olarak önemli bulunmuştur. Işınlamadan hemen sonra yapılan başlangıç ölçümlerinde ışın dozundaki artışla birlikte toplam yağ miktarının arttığı görülmüştür. Ayrıca depolama süresi sonunda yağ miktarında azalma olmuştur. Işınlamadan hemen sonra yapılan başlangıç analizinde dozların peroksit değerini etkilemediği görülmüştür. Dozlar arasında 3 aylık depolama sonrasında önemli farklılık görülmüştür. Meyve kalitesinin düşmeye başladığını gösteren 1 meqO2/kg değerinin üzerine 1 kGy grubu 3 ay, kontrol ve 1.5 kGy grubu 6 ay, 0.5 kGy grubu ise 9 ay sonunda gelmiştir. Toplam mezofilik aerob bakteri ve küf-maya sayısı, doz miktarı ile ters orantılı değişim göstermiştir. Depolama süresi arttıkça hem toplam mezofilik aerob bakteri hem de küf-maya sayısı tüm dozlarda azalmıştır. a* (iç), b* (un) ve E vitamini değerleri üzerine doz ve depolama süresi faktörlerinin etkisi önemli bulunmuştur (p0.05).. Depolama süresince E vitamininde meydana gelen düşüş önemli bulunmuştur (p0.05). Vitamin E contents increased in both unirradiated and irradiated samples during storage (p