Muşmulanın (Mespilus germanica L.) Çelikle Çoğaltılması

2014-2015 yılları arasındayürütülen bu çalışmada, muşmulanın çelikle çoğaltılma olanaklarınınaraştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada Samsun-Tekkeköy ilçesinde belirlenen 1,Trabzon-Sürmene ilçesinde belirlenen 10 ve Trabzon-Tonya ilçesinde belirlenen 8genotipin çelikleri materyal olarak kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, Tekkeköygenotipine ait odun çeliklerinde sadece 5000 ppm IBA uygulamasında % 4.44köklenme olduğu, yeşil ve yarı odun çelikler ile diğer dozlarda ise köklenmeolmadığı; 2, 9, 11, 15 ve 17 nolu Sürmene genotiplerinin yeşil çeliklerinde5000 ppm IBA uygulamasında, sırasıyla % 50, % 33.33, % 33.33, % 33.33 ve %33.33 oranlarında köklenme olduğu, diğer genotiplerde (6, 7, 11, 16 ve 19 nolugenotipler) ve odun çeliklerinde ise köklenme olmadığı; 1, 5, 19, 20 ve 21 nolu Tonya genotiplerininyeşil çeliklerinde 5000 ppm IBA uygulamasında, sırasıyla, % 20.00, % 33.33, %33.33, % 20 ve % 40.00 oranlarında köklenme olduğu, diğer genotiplerde ise (9,10 ve 25 nolu genotipler) köklenme olmadığı belirlenmiştir. Çeliklerde yeterliköklenme elde edilemediğinden, köklenme oranları dışındaki parametreler(canlılık oranı, en gelişmiş kök uzunluğu, en gelişmiş kök çapı, kök yaşağırlığı, kök kuru ağırlığı, kök sayısı ve kök kalitesi) değerlendirilememiş veistatistik analiz de yapılamamıştır. Sonuç olarak, muşmula çeliklerinin IBA ileköklendirilmesinin zor olduğu fakat hormon, doz, genotip ve çeşit bazında dahakapsamlı çalışmalarının yapılmasının yararlı olacağı söylenebilir.