Search

Bu çalışmada, civa (Hg) ile oksidatif stres oluşturan ratlarda polydatinin etkisi araştırıldı. 35 adet wistar albino cinsi rat beş gruba ayrıldı. Grup I negatif kontrol ve Grup II pozitif kontrol olarak belirlendi. Pozitif kontrol grubuna 7. gün sonunda 5mg/kg dozunda civa tek doz intraperitoneal olarak verildi. III, IV ve V. gruplara sırasıyla 25mg/kg, 50 mg/kg, 100mg/kg dozlarda polydatin 7 gün boyunca gastrik gavaj yoluyla verildi ve bu gruplara 7. gün sonunda 5mg/kg civa tek doz intraperitoneal olarak verildi. Ratlardan alınan kan, karaciğer, beyin, böbrek, akciğer, kalp ve testis doku örneklerinde antioksidan enzim aktiviteleri (katalaz CAT ve süperoksitdismutaz, SOD), redükte glutatyon (GSH) ve malondialdehit (MDA) seviyeleri belirlendi. Ayrıca, histopatolojik incelemeler gerçekleştirildi. Böbrek ve karaciğer örneklerinde TNF-α, IFN- γ ve NF-kB yangısal genlerinin moleküler analizi gerçekleştirildi. Civa uygulaması rat dokularında antioksidan enzim aktivitelerinde azalmaya neden oldu. Ayrıca, GSH düzeylerinde de azalmaya sebep oldu. Bununla birlikte, MDA düzeyini yükseltti. TNF-α, IFN- γ ve NF-kB ekspresyon düzeylerini yükseltti ve doku hasarına neden oldu. Polydatin uygulaması artan dozlarda koruyucu etki gösterdi. Sonuç olarak, civa uygulamasıyla meydana gelen oksidatif strese karşı polydatinin koruyucu etki gösterdiği belirlendi. This study aimed to determine the effect of polydatin in rats that caused oxidative stress by mercury (Hg). 35 Wistar albino rats were divided into five groups. Group I was determined as negative control and Group II as positive control. At the end of the 7th day, a single dose of 5mg/kg mercury was administered intraperitoneally to the positive control group. Groups III, IV, and V were given 25mg/kg, 50mg/kg, and 100mg/kg doses of polydatin, respectively, for 7 days by gastric gavage, and at the end of the 7th day, a single dose of 5mg/kg mercury was given intraperitoneally. Antioxidant enzyme activities (catalase CAT and superoxide dismutase, SOD), reduced glutathione (GSH) and malondialdehyde (MDA) levels were determined in blood, liver, brain, kidney, lung, heart and testes tissue samples taken from rats. In addition, histopathological examinations were performed. Molecular analysis of IFN-γ, TNF-α and NF-kB inflammatory genes was performed in kidney and liver samples. Mercury application caused a decrease in antioxidant enzyme activities in rat tissues. It also caused a decrease in GSH levels. However, it did raise the MDA level. It increased the expression levels of TNF-α, IFN-γ and NF-kB and caused tissue damage. Polydatin administration showed a protective effect at increasing doses. Consequently, it was determined that polydatin had a protective effect against oxidative stress caused by mercury application. Bu tez çalışması; Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi (BAPK) Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: “20.SAĞ.BİL.28”

Malathion yaygın olarak kullanılan organofosfatlı bir pestisittir. Bu madde, zirai alanda yararları olduğu kadar biliçsiz kullanımı halk sağlığını ve ekosistemi olumsuz etkileyecek zararlara da neden olabilir. Bu çalışmada malathion ile oksidatif stres oluşturan ratlarda, ferulik asitin olası koruyucu etkisinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada 42 adet Wistar Albino Rat kullanıldı ve altı farklı grup oluşturuldu; Birinci Grup negatif kontrol, 2. grup yağ grubu, 3. grup pozitif kontrol (30 gün boyunca oral yolla 27 mg/kg dozunda malathion verildi.) olarak belirlendi. Ayrıca diğer 4, 5, 6. gruplara da 30 gün süreyle, günde bir defa olacak şekilde oral yolla 27 mg/kg malathion ile beraber sırasıyla günde 12,5 mg/kg, 25 mg/kg, 50 mg/kg dozunda gastrik gavaj yoluyla ferulik asit uygulandı. 30 gün süren çalışmanın sonucunda ratlardan alınan kan, kalp, karaciğer, böbrek, beyin, akciğer ve testis dokularında antioksidan enzim aktiviteleri (SOD, CAT), lipid peroksidasyon (MDA), glutatyon (GSH) değerleri analiz edildi ve histopatolojik incelemeler gerçekleştirildi. Ayrıca ratlardan alınan karaciğer ve böbrek doku örneklerinden IFN- γ, TNF-α ve NFkB proinflamatuvar genlerinin moleküler analizi gerçekleştirildi. Malathion uygulaması antioksidan enzim aktivitelerinde azalmaya neden oldu. Ayrıca, malathion uygulaması glutatyon seviyelerinide azalmaya neden olurken lipid peroksidasyon seviyelerini yükseltti. Proinflamatuvar genlerin ekspreyon düzeylerinde artışa neden oldu ve dokularda histopatolojik değişikliklere neden oldu. Ferulik asit uygulaması bu olumsuz etkileri tersine çevirdi ve en yüksek etkisi 50 mg/kg dozda görüldü. Çalışma sonucunda, malathion tarafından indüklenen oksidatif strese karşı doğal antioksidan olan ferulik asitin etkili bir koruyucu olduğu tespit edildi Malathion is a widely used organophosphate pesticide. While this substance has benefits in the agricultural field, its unconscious use may also cause harm that will adversely affect public health and the ecosystem. In this study, it was aimed to investigate the possible protective effect of ferulic acid in rats that caused oxidative stress with malathion. In the study, 42 Wistar Albino Rats were used and six different groups were formed; Group 1 was determined as negative control, Group 2 as oil group, Group 3 as positive control (27 mg/kg malathion was given orally for 30 days). In addition, the other 4th, 5th, and 6th groups were administered orally, once a day for 30 days, with 27 mg/kg malathion and ferulic acid was applied by gastric gavage at a dose of 12.5 mg/kg, 25 mg/kg, and 50 mg/kg per day, respectively. As a result of the study that lasted for 30 days, antioxidant enzyme activities (SOD, CAT), lipid peroxidation (MDA), glutathione (GSH) values were analyzed and histopathological examinations were performed in blood, heart, liver, kidney, brain, lung and testes tissues taken from rats. In addition, molecular analysis of IFN-γ, TNF-α and NFkB proinflammatory genes was performed from liver and kidney tissue samples taken from rats. Malathion application caused a decrease in antioxidant enzyme activities. In addition, malathion administration caused a decrease in glutathione levels and increased lipid peroxidation levels. It caused an increase in the expression levels of proinflammatory genes and caused histopathological changes in tissues. Ferulic acid administration reversed these negative effects and the highest effect was seen at 50 mg/kg dose. As a result of the study, it was determined that ferulic acid, a natural antioxidant, has a protective effect against oxidative stress induced by malathion. Bu tez çalışması; Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi (BAPK) Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: “20.SAĞ.BİL.26”

Oldukça reaktif bir element olan flor, halojen bir elementtir. Flor, diş ve kemik metabolizması için önemli ve dışarıdan alınması gereken elementlerden biridir. Ancak flor alımının dozdan bağımsız olarak zararlı etkileri olduğuna yönelik yaygın bir yanlış algı vardır. Resveratrolün bir glikoziti olan polydatin anti-inflamatuar ve antioksidan dahil olmak üzere çeşitli biyolojik fonksiyonlar sergiler. Günümüzde araştırmacılar tarafından hücre koruyucu etkilerinin olduğu bildirilen polydatinin antioksidan ajan olarak oksidan maddelere karşı kullanımı sıklıkla incelenen bir konu olmuştur. Bu çalışmada ratlarda florid kaynaklı oluşturulan oksidatif strese karşı polydatinin koruyucu etkisinin araştırılması amaçlandı. Bu amaçla ratlara içme suyu ile 600 ppm NaF ad libitum olarak verildi. Tedavi grubuna polydatin 25; 50; 100 mg/kg dozda gastrik gavaj yoluyla uygulandı. 14 gün süren çalışmanın sonucu hayvanlardan elde edilen kan, kalp, karaciğer, böbrek, beyin, testis ve akciğerden SOD, MDA, CAT, GSH değerleri analiz edilerek incelendi. Alınan doku örneklerinin histopatolojik incelemeleri yapıldı. Serumda AST, ALT ve ALP düzeyleri ölçüldü. Bununla birlikte, IFN-γ, TNF-α and NFkB yangısal genlerinin ekspresyon düzeyleri incelendi. Ratların tüm dokularında sodyum florür lipit peroksidasyonunu uyararak CAT, SOD ve GSH seviyelerini azalttı. Ayrıca, MDA, AST, ALP ve ALT düzeylerini yükseltti. Polydatin uygulaması SOD, CAT ve GSH değerlerini kontrole yaklaştırdı ve MDA seviyesini azalttı. Aynı zamanda polydatin uygulaması serum AST, ALT ve ALP değerlerini kontrol grubuna yaklaştırdı. Çalışma sonucunda sodyum florür uygulamasıyla oluşturulan oksidatif stres üzerinde doğal bir antioksidan olan polydatinin koruyucu etki gösterdiği belirlendi. Fluoride, a highly reactive element, is a halogen element. Fluoride is one of the elements that are important for tooth and bone metabolism and must be taken from outside. However, there is a common misconception that fluorine intake has harmful effects regardless of dose. Polydatin, a glycoside of resveratrol, exhibits a variety of biological functions, including anti-inflammatory and antioxidant. Today, the use of polydatin, which is reported to have cell-protective effects by researchers, as an antioxidant agent against oxidant substances has been a frequently studied subject. In this study, it was aimed to investigate the protective effect of polydatin against sodium fluoride-induced oxidative stress in rats. For this purpose, 600 ppm NaF was given ad libitum to the rats with drinking water. Polydatin was given to the treatment groups at the doses of 25; 50; 100 mg/kg by gastric gavage. In the 14 days study, SOD, MDA, CAT, GSH values from blood, heart, liver, kidney, brain, testis and lung obtained from animals were analyzed. Histopathological examinations of the tissue samples were performed. AST, ALT and ALP levels were measured in serum. In addition, the expression levels of IFN-γ, TNF-α and NFkB inflammatory genes were examined. Sodium fluoride stimulated lipid peroxidation and decreased CAT, SOD and GSH levels in all tissues of rats. It also increased MDA, AST, ALP, and ALT levels. Polydatin application brought SOD, CAT and GSH values closer to control and decreased MDA levels. At the same time, polydatin application brought serum AST, ALT and ALP values closer to the control group. As a result of the study, it was determined that polydatin, a natural antioxidant, had a protective effect on the oxidative stress created by sodium fluoride application. Fluoride, a highly reactive element, is a halogen element. Fluoride is one of the elements that are important for tooth and bone metabolism and must be taken from outside. However, there is a common misconception that fluorine intake has harmful effects regardless of dose. Polydatin, a glycoside of resveratrol, exhibits a variety of biological functions, including anti-inflammatory and antioxidant. Today, the use of polydatin, which is reported to have cell-protective effects by researchers, as an antioxidant agent against oxidant substances has been a frequently studied subject. In this study, it was aimed to investigate the protective effect of polydatin against sodium fluoride-induced oxidative stress in rats. For this purpose, 600 ppm NaF was given ad libitum to the rats with drinking water. Polydatin was given to the treatment groups at the doses of 25; 50; 100 mg/kg by gastric gavage. In the 14 days study, SOD, MDA, CAT, GSH values from blood, heart, liver, kidney, brain, testis and lung obtained from animals were analyzed. Histopathological examinations of the tissue samples were performed. AST, ALT and ALP levels were measured in serum. In addition, the expression levels of IFN-γ, TNF-α and NFkB inflammatory genes were examined. Sodium fluoride stimulated lipid peroxidation and decreased CAT, SOD and GSH levels in all tissues of rats. It also increased MDA, AST, ALP, and ALT levels. Polydatin application brought SOD, CAT and GSH values closer to control and decreased MDA levels. At the same time, polydatin application brought serum AST, ALT and ALP values closer to the control group. As a result of the study, it was determined that polydatin, a natural antioxidant, had a protective effect on the oxidative stress created by sodium fluoride application.

Tartrazin (E 102), sarı renkte hammaddesi kömür katranı olan sentetik bir azo boyasıdır. En ucuz sentetik boyalardan biridir ve sıklıkla pastacılık sektöründe kek ve şekerleme yapımında, alkolsüz içecekler, hazır pudingler, hazır çorbalar, sakız, çerez, reçel, jelatin, jöle, hardal, ketçap ve pek çok başka gıda maddesinde kullanılmaktadır. Kekiğin ana bileşeni olan karvakrol antioksidan, anti-bakteriyel ve anti-inflamatuar özelliklere sahip bir bileşik olup ABD Gıda ve İlaç Dairesi tarafından insan tüketimine uygun olarak tanımlanmış, fenolik bir bileşik olarak Avrupa Gıda Konseyi tarafından da kullanımına izin verilmiştir. Günümüzde antioksidan ajan olarak karvakrolün, potansiyel kullanımları araştırmacıların yoğun ilgisini çekmiş ve yapılan çalışmalarla karvakrolün antioksidan ve hücre koruyucu etkilerinin olduğu bildirilmiştir. Planlamış olduğumuz bu araştırma ile ratlarda tartrazinin meydana getirdiği oksidatif hasara karşı karvakrolün antioksidan etkisinin incelenmesi amaçlandı. Çalışmamız doğrultusunda, tartrazin (500 mg/kg) ve karvakrol (12,5; 25; 50 mg/kg) miktarlarda 21 gün boyunca ratlara gastrik gavaj ile verildi. Bu süre sonunda hayvanlardan elde edilen kan, karaciğer, beyin, böbrek, akciğer, testis ve kalp doku örneklerinden süperoksit dismutaz (SOD), redükte glutatyon (GSH), malondialdehit (MDA) ve katalaz (CAT) enzimlerinin seviyeleri incelendi. Ayrıca serumda alanin aminotransferaz (ALT), aspartat aminotransferaz (AST) ve alkalen fosfataz (ALP) düzeyleri ölçüldü. Ratlardan alınan karaciğer ve böbrek doku örneklerinde doku hasarı ile ilişkili olan IFN- γ, TNF-α ve NFkB yangısal genlerinin moleküler analizi ve histopatolojik incelemeleri gerçekleştirildi. Tartrazin, ratların tüm dokularında lipit peroksidasyonu uyararak SOD, CAT ve GSH düzeylerini azalttı, MDA aktivitesini yükseltti, serum ALT, ALP ve AST aktivitelerini de yükseltti. Karvakrol uygulaması ile dokulardaki SOD, CAT ve GSH düzeyleri kontrole yaklaşırken, MDA aktivitesi ise azaldı. Diğer taraftan karvakrol, serum AST, ALT ve ALP aktivitelerini kontrol grubuna yaklaştırdı. Elde edilen bulgular, tartrazin uygulamasının plazma ve hücrelerde oksidatif strese neden olduğunu ve doğal bir antioksidan madde olan karvakrolün oral tartrazin toksisitesi üzerinde koruma etkisinin olduğunu ve tartrazin’in sebep olduğu oksidatif strese bağlı olumsuz etkileri düzelttiğini göstermektedir. Çalışmada elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirmesi yapılarak, gruplar arası farklılıkların önemi ile parametreler arası ilişkiler saptanmış ve karvakrolün, tartrazin ile oksidatif hasara karşı olası koruyucu etkinliği belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre karvakrolün oksidatif strese bağlı doku ve organ hasarlarının önlenmesinde olumlu etkilere sahip olduğu ortaya konmuştur. Tartrazine (E 102) is a yellow synthetic azo dye whose raw material is coal tar. It is one of the cheapest synthetic dyes and is often used in the pastry industry for making cakes and confectionery, soft drinks, instant puddings, instant soups, chewing gum, snacks, jams, gelatin, jelly, mustard, ketchup and many other foodstuffs. Carvacrol, the main component of thyme, is a compound with antioxidant, anti-bacterial and anti-inflammatory properties. Today, the potential uses of carvacrol as an antioxidant agent have attracted the attention of researchers and studies have reported that carvacrol has antioxidant and cell protective effects. The aim of this study, which we planned, was to examine the antioxidant effect of carvacrol against oxidative damage caused by tartrazine in rats. In line with our study, tartrazine (500 mg/kg) and carvacrol (12.5; 25; 50 mg/kg) were administered to rats by gastric gavage for 21 days. At the end of this period, the levels of superoxide dismutase (SOD), reduced glutathione (GSH), malondialdehyde (MDA) and catalase (CAT) enzymes were examined from blood, liver, brain, kidney, lung, testes and heart tissue samples obtained from animals. In addition, serum alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST) and alkaline phosphatase (ALP) levels were measured. Molecular analysis and histopathological examinations of IFN-γ, TNF-α and NFkB inflammatory genes associated with tissue damage were performed in liver and kidney tissue samples taken from rats. Tartrazine decreased SOD, CAT and GSH levels by stimulating lipid peroxidation in all tissues of rats, increased MDA activity, and increased serum ALT, ALP and AST activities. With the application of carvacrol, SOD, CAT and GSH levels in the tissues approached the control, while MDA activity decreased. On the other hand, carvacrol brought the serum AST, ALT and ALP activities closer to the control group. The findings show that tartrazine administration causes oxidative stress in plasma and cells, and carvacrol, a natural antioxidant, has a protective effect on oral tartrazine toxicity and corrects the negative effects of tartrazine-induced oxidative stress. By statistical evaluation of the data obtained in the study, the importance of the differences between the groups and the relationships between the parameters were determined and the possible protective effectiveness of carvacrol against oxidative damage with tartrazine was determined. According to these results, it has been revealed that carvacrol has positive effects in the prevention of tissue and organ damage due to oxidative stress. Bu tez çalışması; Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Proje Araştırmaları Koordinasyon Birimi (BAPK) Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: “20.SAĞ.BİL.10”

Yapılan tez çalışmasında sodyum kanalı bloke edici insektisit çeşidi olan Metaflumizon (MTF)’un erkek ratlarda lipid peroksidasyon, antioksidan aktivite düzeyleri, karaciğer, böbrek ve beyin dokuları üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Uygulama için Afyon Kocatepe Üniversitesi Etik Kurul’undan 49533702/189 sayılı onay alınarak başlandı. Çalışmada 300-350 g 10-12 haftalık toplam 32 Sprague Dawley erkek rat, her kafesde 8’erli hayvan olacak şekilde rastgele örnekleme yöntemiyle 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna fizyolojik su, ikinci gruba 50 mg/kg MTF, üçüncü gruba 100 mg/kg ve son gruba 200 mg/kg MTF gastrik gavaj yoluyla oral olarak 28 gün boyunca uygulandı. Çalışma sonunda elde edilen veriler değerlendirildiğinde kontrol grubuna göre MTF‘un artan dozlarda uygulamasının eritrosit örneklerinde, karaciğer, böbrek ve beyin dokularında malondialdehit (MDA), süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) seviyelerinin anlamlı derecede (p˂0,05) arttığı, glutatyon (GSH) seviyelerinin ise azaldığı belirlendi. Ek olarak artan dozlarda MTF uygulaması ile plazma aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), alkalen fosfataz (ALP) , üre, kreatinin, total protein ve glukoz seviyelerinin anlamlı derecede (p˂0,05) arttığı rapor edildi. Bunlara ek olarak MTF50, MTF100 ve MTF200 gruplarında karaciğer, böbrek, testis ve beyin dokularında hasara ilişkin histopatolojik değişiklikler ile hücre ölümünü gösteren apoptotik bulguların oluştuğu belirlenmiştir. Tez çalışması sonucunda elde edilen bulgulara göre MTF’un ratlarda oksidatif stresi indüklediği ve karaciğer, böbrek ve beyin dokuları üzerinde histopatolojik hasarlar meydana getirdiği tespit edilmiştir. In the thesis study, it was aimed to investigate the effects of Metaflumizon (MTF), a sodium channel blocking insecticide, on lipid peroxidation, antioxidant activity levels, liver, kidney and brain tissues in male rats. The application was started with the approval numbered 49533702/189 from the Afyon Kocatepe University Ethics Committee. In the study, a total of 32 Sprague Dawley male rats, 300-350 g, 10-12 weeks old, were randomly divided into 4 groups with 8 animals in each cage. Physiological water was administered to the control group, 50 mg/kg MTF to the second group, 100 mg/kg to the third group, and 200 mg/kg MTF to the last group by gastric gavage for 28 days orally. When the data obtained at the end of the study were evaluated, compared to the control group, the application of MTF in increasing doses increased the levels of malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) significantly (p˂0.05) in erythrocyte samples, liver, kidney and brain tissues. It was determined that glutathione (GSH) levels decreased. In addition, it was reported that plasma aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), alkaline phosphatase (ALP), urea, creatinine, total protein and glucose levels increased significantly (p˂0.05) with increasing doses of MTF. In addition, it was determined that histopathological changes related to damage to liver, kidney, testis and brain tissues and apoptotic findings indicating cell death occurred in MTF50, MTF100 and MTF200 groups. According to the findings obtained as a result of the thesis study, it was determined that MTF induced oxidative stress in rats and caused histopathological damage on liver, kidney and brain tissues. Bu tez çalışması; Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Proje Araştırmaları Koordinasyon Birimi (BAPK) Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: “20. SAĞ. BİL.23”

In this study, the anatomical and micromorphological structure, karyological characteristics and biochemical content of Scutellaria orientalis subsp. virens and endemic Scutellaria salviifolia, whose distributions areas overlap, were compared. Some anatomical and micromorphological differences were observed on the taxa; scleranchymatic pericycle layer on the stem, stomata density, distribution of trichomes, as well as the main vascular bundle and general shape of the petiole. The chromosome numbers of both taxa were determined as 2n = 22. However, there was a difference between chromosome length range and total chromosome length. The chromosome numbers and chromosome morphologies of these species have been defined for the first time in this paper. Differences in biochemical content were observed between species. Chlorophyll a (Chl a), total chlorophyll (Total Chl), total carbohydrate and malondialdehyde (MDA) contents were determined higher in leaf and stem samples of S. orientalis subsp. virens than S. salviifolia. There was no significant difference between the two taxa in terms of chlorophyll b (Chl b) content. Carotenoid (Car) content was detected higher in leaves samples of S. orientalis subsp. virens, but no significant difference was found between stems samples. Also, the effect of taxa on biochemical contents in relation to the habitat they live in is given in this study., Bu çalışmada, yayılış alanları örtüşen Scutellaria orientalis subsp. virens ve endemik Scutellaria salviifolia'nın anatomik ve mikromorfolojik yapısı, karyolojik özellikleri ve biyokimyasal içeriği karşılaştırılmıştır. Taksonlarda bazı anatomik ve mikromorfolojik farklılıklar gözlenmiştir. Bunlar; gövdede sklerankimatik periskl tabakası, stoma yoğunluğu, trikomların dağılımı, petiyolün genel şekli ve ayrıca ana iletim demetinde birtakım farklılıklar şeklindedir. Her iki taksonun kromozom sayıları 2n=22 olarak belirlenmesine rağmen kromozom uzunluk aralığı ile toplam kromozom uzunluğu arasında fark görülmüştür. Bu türlerin kromozom sayıları ve kromozom morfolojileri ilk kez bu çalışmada tanımlanmıştır. Türler arasında biyokimyasal içerik farklılıkları da gözlenmiştir. S. orientalis subsp. virens'in yaprak ve gövde örneklerinde klorofil a (Chl a), toplam klorofil (Toplam Chl), toplam karbonhidrat ve malondialdehit (MDA) içeriğinin S. salviifolia'ya göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Klorofil b (Chl b) içeriği açısından iki takson arasında önemli bir fark tespit edilmemiştir. S. orientalis subsp. virens'in yaprak örneklerinde karotenoid (Car) içeriği daha yüksek saptanmış, ancak gövde örnekleri arasında önemli bir fark bulunmamıştır. Çalışmada taksonların yaşadıkları habitata göre biyokimyasal içerikleri üzerindeki etkisi de verilmiştir.

Bu araştırmada, subletal kurşun (Pb) derişiminin Nil tilapyası (Oreochromis niloticus)‘nda antioksidan enzim sistemi üzerine etkilerine karşı, yeme katılan humik maddenin koruyucu etkisi incelenmiştir. Bu amaçla 1,5 mg/L kurşun nitrat Pb(NO3)2 ortam derişimi etkisindeki balıklar, %0,2 oranında humik madde katkısı bulunan yem ile beslenmişlerdir. Kontrol grubu, humik madde (HM), Pb, ve Pb+HM grublarını içeren bu çalışmada 4. ve 10. günlerde karaciğer doku örnekleri alınmıştır. Karaciğer dokusu katalaz (CAT) ve süperoksit dismutaz (SOD) enzim aktiviteleri ve lipid peroksidasyon ürünü olan malondealdehit (MDA) seviyesi, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, subletal kurşun derişimi uygulanan grupta 4. ve 10. günlerde önemli oranda arttığı belirlenmiştir. Pb grubu ile HM+Pb grubu karşılaştırıldığında, CAT ve SOD aktivitesinde önemli bir değişime neden olmadığı, ancak humik madde uygulamasının karaciğer dokusu lipid peroksidasyonu üzerine Pb toksisitesinin etkisini azalttığı belirlenmiştir. Deneme sonuçlarına göre, yeme ilave edilen %0,2 humik madde, 1,5 mg/L Pb ortam derişiminin, O. niloticus karaciğer dokusu lipid peroksidasyon üzerindeki toksisitesini belirli düzeyde azalttığı belirlenmiştir.

Bu çalışmada, sıçanlarda akrilamid ile oluşturulan oksidatif strese karşı antioksidan ajan olan taurinin koruyucu etkisinin araştırılması amaçlandı. Toplam 35 Wistar erkek sıçan standart rodent yemiyle beslendi ve 5 eşit gruba ayrıldı. I. Grup: kontrol grubu, II. Grup: sadece 15 mg/kg akrilamid 60 gün boyunca gastrik gavaj yolu ile verildi. III., IV. ve V. gruplara sırasıyla akrilamid (15 mg/kg) ve taurin 50, 100 ve 200 mg/kg/gün olacak şekilde ağızdan gastrik gavaj ile verildi. Akrilamid uygulaması sıçanların kan ve dokularında malondialdehid seviyelerinde önemli bir artışa ve glutatyon seviyelerinde azalmaya neden oldu. Buna ilave olarak, akrilamid uygulaması ile süperoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerinin sıçan eritrosit ve dokularında azaldığı belirlendi. Taurin uygulamasının akrilamid ile indüklenen oksidatif stres ve lipid peroksidasyonu azaltarak vücudun antioksidan savunma sistemini iyileştirdiği belirlendi. Bunun yanı sıra, taurin uygulaması ile akrilamid verilen sıçanların karaciğer ve beyin dokularındaki IFN-γ, IL-1β, TNF-α ve NFĸB mRNA ekspresyon düzeylerinin azaldığı gözlendi. Ayrıca, taurin dokularda akrilamid ile indüklenen oksidatif stres sonucu oluşan histopatolojik değişikliklere karşı koruyucu etki gösterdi. Sonuçta doza bağlı olarak taurinin sıçanlarda antioksidan savunma mekanizmasını artırarak akrilamidle indüklenen oksidatif strese karşı koruyucu etki gösterdiği belirlendi. The aim of the present study was to evaluate the protective effect of taurine on acrylamide-induced oxidative stress in rats. Totally, 35 Wistar albino male rats were fed standard rodent diet and divided into 5 equal groups. I. Group: control group, II. Group: only 15 mg/kg acrylamide treated by gastric gavage for 60 days. III., IV., and V. group received 15 mg/kg acrylamide with taurine at dose of 50, 100 and 200 mg/kg/day by gastric gavage. Treatment with acrylamide significantly increased malondialdehyde levels and decreased glutathione levels in blood and tissues of rats. Additionally, acrylamide treatment decreased superoxide dismutase and catalase activities in erythrocyte and tissues of rats. However, treatment of taurine inhibited acrylamide-induced oxidative stress, lipid peroxidation, and enhanced the antioxidant enzymes activities. Besides, mRNA expression levels of IFN-γ, IL-1β, TNF-α, and NFĸB in liver and brain of acrylamide exposed rats were decreased with taurine treatment. Moreover, taurine exhibited protective action against the acrylamide-induced histopathological changes in tissues. In conclusion, it was determined that taurine in a dose-dependent manner has a protective effect against acrylamide induced oxidative stress by increasing antioxidant defense mechanism in rats.

Çalışmada gentamisin maruziyeti ile toksisite oluşturulan ratlarda borun (B) muhtemel koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla Wistar albino 56 erkek rat kullanıldı. Her grupta 7 hayvan olacak şekilde, kontrol, gentamisin (100 mg/kg i.p.), B-5 (5 mg/kg B, i.p.), B-10 (10 mg/kg B, i.p.), B-20 (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamisin (5 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-10 + gentamisin (10 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-20 + gentamisin (20 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.) olarak 8 gruba ayrıldı. Ratlara B uygulaması gentamisin enjeksiyonundan 4 gün önce verilmeye başlandı. Gentamisin uygulamasına 4. gün başlandı ve 12. gün bu uygulama sonlandırıldı. Gentamisin uygulamasının bitişinden itibaren hayvanlara 2 gün daha B verildi. Uygulama sonunda hayvanlardan anestezi altında karaciğer, kalp, beyin, akciğer ve testis dokuları alındı. Gentamisinin karaciğer dokusunda malondialdehid düzeylerini arttırdığı, buna karşın redükte glutatyon düzeylerini, superoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerini azalttığı tespit edildi. Histopatolojik incelemede gentamisinin dokularda hasar oluşturduğu gözlendi. Buna karşın, B uygulamasının gentamisin ile indüklenen hasarı azalttığı tespit edildi., The objective of this study was to determine the protective effects of boron on gentamicin induced toxicity in rats. Rats were divided into eight experimental groups containing seven animals in each group. Experimental groups were as follows; control group (fed without B), gentamicin group (100 mg/kg, i.p.), B-5 group (5 mg/kg B, i.p.), B-10 group (10 mg/kg B, i.p.), B-20 group (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamicin group (5 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), B-10 + gentamicin group (10 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), and B-20 + gentamicin group (20 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.). B was given to rats before four days. Gentamicin was given to rats on the fourth day and finished on the twelfth day. Also, administration of B was completed the fourteenth day. End of the experiment, liver, hearth, brain, lung, and testis tissues were collected from animals under anaesthesia. Administration of gentamicin increased malondialdehyde levels whereas decreased reduce glutathione levels, superoxide dismutase and catalase activities in the liver. Histopathologically, damages were detected in the tissues of gentamicin group. However, treatment of boron resulted in a reversal of gentamicin-induced damages.

Formaldehit yaygın olarak kullanılan suda çok iyi çözünen, renksiz, keskin kokulu kuvvetli elektrofilik özelliği nedeniyle oldukça reaktif bir bir aldehittir. Antiseptik, dezenfektan, kozmetik sanayinde, seralarda, hayvancılıkta, ahşap işlemede, reçine üretiminde, tıpta, endüstriyel alanda, diş hekimliğinde, laboratuvar malzemelerinin üretimi gibi birçok alanda formaldehit kullanılmakla birlikte, sigara dumanında da bulunur ve oksidatif strese yol açar. Gelişen teknoloji ve tıp ile birlikte sağlık açısından çeşitli hastalık olgularında teşhis ve tedavi amaçlı alternatif olarak birçok maddenin kullanımı söz konusu olmaktadır. Bununla birlikte, ülkemizin zengin bor madeni ihtiva etmesi ve bunun kullanımının arttırılması ile ekonomik açıdan da olumlu katkılar sağlanabilecektir. Bu durumun da yapılan veya yapılacak çalışma ve projelerle gerçekleştirilmesi büyük önem arz etmektedir. Bu tez çalışmasında, A549 akciğer epitel hücrelerinde formaldehit ile oluşturulan oksidatif streste borik asitin etkisini belirlemek amacıyla hücre canlılık testi (MTT), indirgenmiş glutatyon (GSH), malondialdehid (MDA), süperoksid dismutaz (SOD), katalaz (CAT) düzeyleri analiz edildi. Bunlara ilaveten oluşan inflamasyonda borik asitin etkisini belirlemek amacıyla β-aktin, Tnf-α, kaspaz-3, Bcl-XL ve NFĸB genlerinin mRNA ekspresyon düzeyleri moleküler olarak araştırıldı. Bu amaçla, A549 hücre hatları 12 saat borik asit 2,5;5 ve 10 mM düzeylerine maruz bırakıldı. Daha sonra 4 saat süresince 100 μM formaldehit hücre hatları üzerine uygulandı. Uygulama sonrasında, formaldehitin hücre canlılığını önemli derecede azalttığı, hücre lizatlarında MDA düzeylerini artıtdığı, GSH düzeyini azalttığı, SOD ve CAT enzim aktivitesi azalttığı, NO düzeyleri üzerine belirgin bir etki göstermediği belirlendi. Tnf-α, NFkB ve kaspaz-3 mRNA ekspresyon düzeylerinin formaldehit uygulaması ile arttığı. Buna karşın Bcl-XL mRNA ekspresyon düzeylerinde önemli bir değişim gözlenmediği belirlendi. Borik asitin formaldehit maruziyeti ile oluşan lipid peroksidasyonu, azalan antioksidan enzim aktivitesini, inflamasyon ve apoptozda rol alan genlerin artan mRNA ekspresyon düzeylerini tersine çevirdiği tespit edildi. Sonuç olarak, bor kaynağı olan borik asitin formaldehit maruziyeti ile A549 hücrelerinde oluşan oksidatif stres, inflamasyon ve apoptoziste önemli rol oynadığı ve hücre gelişimi üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirlendi. Formaldehyde is a highly reactive aldehyde due to its electrophilic character, which is colourless, pungent, well soluble in water and it has a strong odour. Formaldehyde is used in many fields such as cosmetics industry, greenhouses, livestock, wood processing, production, environment, industry, dentistry and it is also used in the production of resin, laboratory materials, antiseptics, disinfectants. Besides, it is found in cigarette smoke, and it causes oxidative stress. With the development of technology and medicine, many substances are used as an alternative for diagnosis and treatment in various diseases. Turkey possesses rich boron mine sources. The increase in the usage of boron will provide positive economic benefits. Therefore, it is of utmost importance for performing researches and projects in this area. In this thesis, cell viability test (MTT), reduced glutathione (GSH), malondialdehyde (MDA) levels and activities of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) were analysed to determine the effect of boric acid against formaldehyde-induced oxidative stress in A549 lung epithelial cells. Also, mRNA expression levels of β-actin, Tnf-α, caspase-3, Bcl-XL and NFκB genes were molecularly evaluated to determine the effect of boric acid in inflammation. For this purpose, A549 cell lines were exposed to 2.5, 5 and 10 mM boric acid for 12 hours. Then 100 μM formaldehyde was applied for 4 hours on cell lines. After application, it was determined that formaldehyde significantly reduced cell viability whereas increased MDA levels. However, it decreased GSH levels, SOD and CAT enzyme activities of cell lysates, and had no significant effect on NO levels of culture medium. Also, it was determined that formaldehyde administration increased Tnf-α, NFkB and caspase-3 mRNA expression levels, yet no significant change was observed in Bcl-XL mRNA expression levels. It was found that boric acid reversed lipid peroxidation, decreased antioxidant enzyme activity, increased mRNA expression levels of genes involved in inflammation and apoptosis which are caused by formaldehyde exposure. As a result, it was determined that boric acid, as a boron source, plays a significant role in formaldehyde-induced oxidative stress, inflammation and apoptosis in A549 cells and has positive effects on cell growth. Bu Tez Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 15.SAĞ.BİL.12 proje numarası ile desteklenmiştir

Amaç: Bu araştırma bıldırcın rasyonlarına katılan karvakrol, alfa pinen ve sineol'den zengin esansiyel yağ karışımlarının performans, yumurta kalitesi ile yumurta lipid peroksidasyonu üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada toplam 420 adet (280 dişi ve 140 erkek) sekiz haftalık yaşta Japon bıldırcını (Coturnix coturnix japonica) kullanıldı. Bıldırcınlar her birinde 60 adet bulunan 1 kontrol ve 6 deneme grubuna ayrıldı. Her bir grup da kendi arasında 15 bıldırcın içeren 4 alt gruba bölündü. Kontrol grubu temel rasyonla beslendi. Karvakrol (K), alfapinen (P) ve sineol (S)’den oluşan deneme grubu rasyonlarına 100 ve 1000 mg/kg esansiyel yağ karışımları ilave edildi. Araştırma 8 haftada tamamlandı. Bulgular: Araştırmada yem tüketiminin P1000 ve S1000 gruplarında azaldığı (P, Aim: The present study was conducted to determine the effects of essential oil mixtures rich in carvacrol, alpha-pinene and cineole supplementation in laying quail diets on performance, egg quality, and egg lipid peroxidation. Materials and Methods: A total of 420 (280 females and 140 males) eight-week-old Japanese quails (Coturnix coturnix japonica) were used. They were divided into 1 control group and 6 treatment groups containing 60 quails in each. Each group was divided into four replicate groups each containing 15 quails. The control group was fed basal diet. The diets of treatment groups occurring from carvacrol (C), alpha-pinene (P) and cineole (Cn) were supplemented with 100 and 1000 mg/kg essential oil mixed. The experimental period was lasted for 8 weeks. Results: The results showed that feed consumption decreased in the P1000 and Cn1000 groups (P

Bu çalışmada; Elazığ ilinde toplanan P. cerasifera cv. “Pissardi Nigra“ ekstraktlarının antioksidan ve antimikrobiyal aktiviteleri araştırıldı. Bitki özlerinin DPPH serbest radikal temizleme aktivitesi, lipid peroksidasyon önleme etkinliği ve vitamin içerikleri ölçüldü. Eksraktların 25 µl konsantrasyondan itibaren serbest radikal temizleme etkisi gösterdiği ve bu etkinin doza bağımlı arttığı tespit edildi. In vitro ortamda FeCI2 grubunda lipid peroksidasyon düzeylerinin kontrol grubuna göre yüksek miktarlarda arttığı, meyve ekstraktı ve FeCI2 içeren gruplardaki lipid peroksidasyon seviyelerinin belirli oranlarda azaldığı görüldü. Ekstraktların en fazla E vitamini (50.60-57.32 mg/g) ihtiva ettiği belirlendi. Ayrıca, meyve kısımlarından elde edilen özütlerin 13 bakteri (14-22 mm), 3 maya (14-18 mm) ve 2 dermofit fungus (16-18 mm) üzerine farklı düzeylerde antimikrobiyal etki gösterdikleri tespit edilmiştir., In this study, antioksidant and antimicrobial activities of Prunus cerasifera cv. Pissardi Nigra collected from Elazığ were researched. The free radical scavenging activity (DPPH), lipid peroxidation inhibitory activity and vitamin amounts of plant extracts were measured. It showed that the free radical scavenging effect from 25 μl concentration of extracts. The effect was found to dose dependently increased. In vitro medium, it was determined that in FeCI2 group, lipid peroxidation amounts increases in a large ration with respect to the control group and lipid peroxidation levels in groups which includes plant extracts and FeCI2, decreases in certain amounts. According to results of the experiment, it was determined to contain a high amount of vitamin E in the extract (50.60-57.32 g/g). In addition, the antimicrobial activity studies of extract were shown to inhibit to different degrees the growth on thirteen bacteria (14-22 mm), three yeast (14-18 mm) and two dermatophyte (16-18 mm).

Bu çalışmada, kerevit yemine farklı oranlarda katılan n-3 serisi yağ asitlerinin pleopodal yumurta, hepatopankreas ve kas dokusunda (abdomen eti) malondialdehit (MDA) ve glutatyon (GSH) düzeylerine etkileri araştırıldı. Bu amaçla n-3 serisi yağ asidi içermeyen, toplam enerji düzeyi 3600 kcal/kg ve ham protein oranı %35 olan bir kontrol yemi (Deneme 1) hazırlandı. Bu yeme %1, 2 ve 3 oranlarında n-3 serisi yağ asidi ilave edilerek sırasıyla 2, 3 ve 4 nolu deneme yemleri oluşturuldu. Üç tekrarlı olarak yürütülen çalışmada, 107 günlük besleme sonunda, kerevitlerden pleopodal yumurta, hepatopankreas ve kas doku örnekleri alınarak, MDA ve GSH düzeyleri araştırıldı. Sonuçta; pleopodal yumurtaların MDA ve GSH düzeylerinde gruplar arasında önemli farklılıklar belirlendi (P, In this study, the effects of dietary n-3 series fatty acids on the malondialdehyde (MDA) and glutathione(GSH) levels in pleopodal egg, hepatopancreas and muscle of freshwater crayfish (Astacus leptodactylus) were investigated. For this aim, a control diet (D1) containing 3600 kcal/kg gross energy and 35% crude protein was prepared. The experiment was carried out with the three following treatments: control groups (D1, not supplemented n-3 series fatty acids), D2 (1%), D3 (2%) and D4 (3%). At the end of feeding for 107 days, MDA and GSH levels in pleopodal egg, hepatopancreas and muscle of crayfish were investigated. In conclusion, a significant difference in the level of MDA and GSH of pleopodal egg was determined between the experimental groups (P

Aim: This study was carried out to determine the effects of false flax (Camelina sativa L.) meal supplementation to laying quail diets on performance, egg quality traits, and lipid peroxidation in serum and eggs. Materials and Methods: A total of 240 (160 females and 80 males) eight-week-old Japanese quails (Coturnix coturnix japonica) divided into one control group and four treatment groups containing 48 quails. Each group was divided into four replicate groups each containing 12 quails. The control group was fed diet containing soybean meal basis without false flax meal (0% FFM). The FFM was used at level of 5% (FFM5), 10% (FFM10), 15% (FFM15), and 20% (FFM20) in treatment diets. The experimental period was lasted for 8 weeks.Results: The results showed that feed intake was lowest in the FFM15 and FFM20 groups (P, Amaç: Bu araştırma yumurtacı bıldırcın rasyonlarına ketencik (Camelina sativa L.) küspesi ilavesinin performans ve yumurta kalite özellikleri ile serum ve yumurtada lipid peroksidasyon üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı.Gereç ve Yöntem: Araştırmada toplam 240 adet (160 dişi ve 80 erkek) sekiz haftalık Japon bıldırcını (Coturnix coturnix japonica) her biri 48 bıldırcından oluşan 1 kontrol ve 4 deneme grubuna ayrıldı. Her bir grup da 12 bıldırcından oluşan 4 alt gruba ayrıldı. Kontrol grubu ketencik küspesi (KK) ilavesi yapılmayan (%0 KK) soya fasülyesi küspesi temeline dayanan temel rasyonla beslendi. Deneme gruplarının rasyonlarında KK %5 (KK5), 10 (KK10), 15 (KK15) ve 20 (KK20) düzeylerinde kullanıldı. Araştırma 8 haftada tamamlandı.Bulgular: Araştırmada yem tüketiminin KK15 ve KK20 gruplarında en düşük olduğu belirlendi (P

Amaç: Serebral iskemi reperfüzyon yaralanmalarında oluşan oksidatif stress eksitotoksisiteye, kan-beyin bariyerinde bozulmaya ve inflamasyon süreçlerinin oluşmasına neden olur. Bu çalışmada ratlarda oluşturulan hipoksi reperfüzyon yaralanmasında düşük doz metotreksatın olası koruyucu etkileri araştırılmıştır. Yöntem ve Gereç: Serebral iskemi reperfüzyon yaralanması oluşturmak amacıyla KONTROL grubu haricindeki tüm deney hayvanlarının (N=30) iki taraflı karotis arterlerine 30 dakika süreyle geçici anevrizma klibi konulmuştur. Yaralanmadan 4 saat sonra KONTROL ve SHAM grubu haricindeki hayvanlara intraperitoneal düşük doz metotreksat (1.25 mg/kg/gün) verilmiştir. Takiben 72 saatin sonunda KONTROL (N=6), MTX-A (N=8) ve SHAM-A (N=6) grubundaki hayvanlara ve 10 günün sonunda MTX-C (N=8) ve SHAM-C (N=8) grubundaki hayvanlara ötenazi uygulanıp beyin dokuları çıkarılmış; hipokampustaki dejenere (piknotik) nöron hücre sayıları ve dokulardaki lipid peroksidasyon (LPO) düzeyleri istatistiksel analize tabi tulmuştur. Bulgular: KONTROL grubunun piknotik nöron sayılarının SHAM-A, SHAM-C, MTX-A ve MTX-C gruplarınınkinden düşük olduğu saptanmıştır. Öte yandan SHAM-A ve MTX-A grubuna ait sayım değerlerinin sırası ile SHAM-C ve MTX-C gruplarının değerlerine göre belirgin yüksek olduğu tespit edilmiştir. KONTROL grubunun LPO düzeylerinin SHAM-A and MTX-A gruplarından düşük ancak MTX-C ve SHAM-C gruplarının düzeyleri ile aynı olduğu bulunmuştur. Ayrıca, MTX-A grubunun LPO değerlerinin MTX-C grubuna göre daha yüksek olduğu da görülmüştür. Sonuç: Araştırmanın sonunda, düşük doz metotreksat tedavisinin ratların nöronal hücelerini serebral iskemi reperfüzyon yaralanmasının yıkıcı etkilerinden koruyamadığı gözlenmiştir. Background: During cerebral ischemia reperfusion injury, oxidative stress leads to excitotoxicity, blood brain barrier dysfunction and inflammation. This study was designed to evaluate possible protective effects of low dose methotrexate on cerebral transient ischemia reperfusion injury in rat. Methods: Except CONTROL group, temporary aneurysm clips were performed to both common carotid arteries of rats for duration of 30 minutes. Four hours later, except CONTROL and SHAM groups, methotrexate (1.25 mg/kg/day) was administered intraperitoneally. Seventy two hours later, animals of CONTROL, MTX-A and SHAM-A group; and ten days later animals of MTX-C and SHAM-C group were sacrificed and hippocampal pyknotic neuronal cell count results and tissue lipid peroxidation (LPO) values were analyzed statistically. Results: Pyknotic cell count values of CONTROL group were lower than SHAM-A, SHAM- C, MTX-A and MTX-C group values. Cell count values of SHAM-A and MTX-A group were higher than SHAM-C and MTX-C values, respectively. LPO values of CONTROL group were lower than SHAM-A and MTX-A values, but not different from MTX-C and SHAM-C values. LPO values of MTX-A group higher than MTX-C group values. Conclusion: Cell count values and LPO values demonstrated that low dose methotrexate could not prevent neuronal cells from destructive effects of transient ischemia reperfusion injury in rat.

Böbrek iskemi-reperfüzyonunda oluşan oksidatif stres direkt olarak glomerular ve tubüler epitelyumu etkiler. Oksijen serbest radikaller renal iskemi-reperfüzyon yaralanmasının patofizyolojisinde önemli rol oynamaktadır. Mevcut çalışmanın amacı sıçanlarda deneysel olarak böbrek iskemi-reperfüzyon hasarında 3 hafta süreli çinko, melatonin ve çinko + melatonin takviyesinin doku ve plazmadaki malondialdehid (MDA) ile eritrosit ve dokudaki glutatyon (GSH) düzeyleri ve böbrek histolojine olan olan etkisini belirlemekti. Çalışma ağırlıkları ortalama 250 gr olan erkek Wistar albino ratlar üzerinde gerçekleştirildi. Deney grupları şu şekilde oluşturuldu. 1-Kontrol, 2-Sham, 3-İskemi-Reperfüzyon, 4-Çinko + İskemi-Reperfüzyon, 5- Melatonin+ İskemi-Reperfüzyon, 6-Çinko +Melatonin + İskemi-Reperfüzyon grubu. Çinko ve melatonin iskemi-reperfüzyon öncesi 3 mg/kg dozunda 3 hafta boyunca peritoniçi günlük olarak uygulandı. Renal iskemi-reperfüzyon genel anestezi yapılan hayvanlarda sol böbreklerin 45 dakika iskemi ve 1 saat reperfüzyonu şeklinde oluşturuldu. Uygulamanın bitiminde öldürülen hayvanlardan alınan kan ile böbrek dokusundaki MDA ve GSH seviyeleri ile dokudaki histolojik değişiklikler belirlendi. Böbrek dokusu ve eritrositlerde GSH değerlerinin çinko ve melatonin takviyesi yapılan gruplarda yükseldiği tespit edildi (P, Oxidative stres during the renal ischaemi-reperfusion affect directly glomeruler and tubuler epitelium. Oxygen free radicals have roles in pathophysiology of renal ischaemi-reperfusion injury. The aim of present study was determined to the effects of 3 weeks zinc, melatonin or zinc plus melatonin on plasma and tissue malondialdehyde (MDA) and eryhtrocyte and tissue glutathione levels and renal histology. Experiments were held on the Wistar-albino rats which mean body weight 250 gr. Groups were design as 1-Control, 2-Sham, 3-Ischaemi-Reperfusion, 4- Zinc + Ischaemi-Reperfusion, 5- Melatonin + Ischaemi-Reperfusion, 6-Zinc + Melatonin + Ischaemi-Reperfusion. Zinc and melatonin were supplemented as 3 mg/kg/day by intraperitoneally. For the renal ischaemi-reperfusion animals were anesthesized and left kidneys ischaemized and reperfused 45 and 60 minutes, respectively. Following that mentioned procedure animals were killed and MDA and GSH samples analyzed in renal tissue and blood and also histopathologic evaluation was done. GSH levels were increased in zinc and melatonin supplemented groups (P, Bu araştırma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 12202009 proje numarası ile desteklenmiştir.

Tez (Tıpta Uzmanlık) -- Kırıkkale Üniversitesi 88035 …

Amaç: Bu çalışmanın amacı, streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş akut yüzme egzersizi yaptırılan sıçanlarda çinko uygulamasının kas dokusundaki lipid peroksidasyonu ve antioksidan kapasite üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Spraque-Dawley cinsi 80 adet erişkin erkek ratlar kullanılan çalışmada. deney hayvanları eşit sayıda 8 gruba ayrıldı: Grup 1, genel kontrol. Grup 2, çinko uygulanan kontrol. Grup 3, çinko uygulanan diyabetli kontrol. Grup 4, yüzme kontrol. Grup 5, çinko uygulanan yüzme. Grup 6, çinko uygulanan diyabetli yüzme. Grup 7, diyabetli yüzme. Grup 8, diyabet grubu. Diyabet oluşturmak için hayvanlara 40 mg/kg dozunda intraperitoneal (ip) streptozotosin (STZ) enjekte edildi. Enjeksiyonlar 24 saat sonra aynı dozda tekrarlandı. Son enjeksiyonlardan 6 gün sonra kan glukozu 300 mg/dl ve üzerinde olan hayvanlar diyabetik olarak kabul edildi. Hayvanlara 4 hafta boyunca 6 mg/kg/gün ip çinko sülfat verildi. Dört hafta süren çalışmanın bitiminde deney hayvanlarından dekapitasyonla alınan kas doku örneklerinde MDA (nmol/gram/ protein) ve GSH (mg/dl/gram protein) düzeyleri tayin edildi. Bulgular: Kas dokusundaki en yüksek MDA değerleri grup 4 ve 7’de elde edildi. Grup 5 ve 6’nın kas MDA seviyeleri grup 4 ve 7’den düşük, diğer grupların tamamından yüksekti. Grup 5 ve 6 en yüksek kas GSH değerlerine sahipti. Grup 4’ün aynı parametresi grup 5 ve 6’dan düşük diğer grupların tamamından daha yüksekti. Kas dokusundaki en düşük GSH düzeyleri Grup 7 ve 8’de elde edildi. Sonuç: Çalışmanın sonuçları diyabetik sıçanlarda zorlu yüzme egzersizinin yol açtığı kas dokusundaki lipit peroksidasyonu üzerinde intraperitoneal çinko sülfat uygulamasının koruyucu rolü olduğunu göstermektedir., Objective: The objective of the present study is to explore the effect of zinc supplementation on lipid peroxidation and antioxidant capacity in the muscle tissue of rats which were induced diabetes with streptozotocin and subjected to acute swimming exercise. Material and Method: The study included 80 adult, male, Spraque-Dawley type rats, which were equally allocated to 8 groups. Group 1, general control. Group 2, zinc-supplemented control. Group 3, zinc-supplemented diabetic control. Group 4, swimming control. Group 5, zinc-supplemented swimming. Group 6, zinc-supplemented diabetic swimming. Group 7, diabetic swimming. Group 8, diabetes group. The animals were injected with 40 mg/kg intraperitoneal (ip) streptozotocin (STZ) to induce diabetes. The injections were repeated after 24 hours. The animals whose blood glucose stood at or over 300 mg/dl on day 6 following the last injection were considered diabetic. The animals were supplemented with 6 mg/kg/day ip zinc sulfate for 4 weeks. At the end of the 4-week study, the animals were decapitated to collect muscle tissue samples, which were analyzed in terms of MDA (nmol/gram/protein) and GSH (mg/dl/gram protein) levels. Results: The highest MDA values in the muscle tissue were established in groups 4 and 7. Muscle MDA levels in groups 5 and 6 were lower than those in groups 4 and 7, but higher than the levels in all other groups. Groups 5 and 6 had the highest muscle GSH values. Group 4 had this parameter lower than groups 5 and 6, but higher than others. The lowest GSH levels in the muscle tissue were obtained in groups 7 and 8. Conclusion: Results of the study demonstrate that zinc sulfate supplementation has a protective role against lipid peroxidation caused by strenuous swimming exercise in the muscle tissue of diabetic rats.