Search

Copyright of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi is the property of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Pediatric Emergency & Intensive Care Medicine / Çocuk Acil ve Voğun Bakım Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Objective: Patients in pediatric intensive care units are more likely to develop serious nosocomial infections due to comorbidities, longer and more invasive procedural treatments, and the development of immunosuppression. We described Candida infections, management, morbidity and mortality in critically ill pediatric patients. Materials and Methods: A retrospective single-center study includes patients aged 1 month-18 years treated against candidemia from January to December 2021. This included those who had blood cultures of Candida species growth. We excluded patients with infection Candida in endotracheal aspiration and/or urinary specimens, etc. The demographic characteristics, medical histories, comorbidities, length of stay, need for mechanical ventilation supports, laboratories, relationship use of catheters and total parenteral nutrition, treatment periods, antifungal response/ resistance, duration of treatment and adverse effects, morbidities/mortalities. Results: In this study, the total mortality rate was 40.7%, and the mortality rate due to candidemia was detected at 44.4%, but the correlation between candidemia and mortality was not significant (p=0.975). However, 18.5% of them are caused by nosocomial. The mortality risk did not change for subtypes (p=0.975). No significant correlation was found when mortality (p=0.07) and central venous catheter infection (p=0.563) were compared using total parenteral nutrition. Conclusion: In our study, in which 27 patients were followed up for nosocomial candidemia, the rate of candidemia was found to be higher in patients with comorbidity, long-term mechanical ventilation support, central venous catheter use, long hospital stay, parenteral nutritional support, and high Pediatric Risk of Mortality III score. C. parapsilosis was detected most frequently in our Candida subtype unit with a rate of 59.3%. The fluconazole 8 (29.6%), amphotericin B 18 (66.7%) and voriconazole 1 (3.7%) patients were initiated. At this treatment time, only 4 (14.8%) patients developed organ failure. In our study, we detected a total mortality rate of 40.7%. However, 18.5% of them were caused by nosocomial candidemia. Considering all these reasons, we believe that our risk factors, diagnosis, treatment, follow-up, and management process will contribute to the literature. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Meandros Medical & Dental Journal is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Introduction: The incidence of Candidemia, which is a significant cause of morbidity and mortality, is increasing. Patients with a diagnosis of malignancy, who use immunosuppressants, and who require follow-up in the intensive care unit are at high risk for Candidemia. The incidence and resistance patterns of Candida species may vary depending on population, geographical location, and previous antifungal exposure. It was aimed to identify Candida spp. isolated from blood culture samples of patients diagnosed with malignancy for the species level, and to determine their antifungal drug susceptibility, in this study. Materials and Methods: In this study, the results of the samples with growth in blood cultures between January 2016 and July-2022 were examined retrospectively. The patients with a diagnosis of Candida spp. fungal growth in at least one blood culture set during hospitalization and the patients with a diagnosis of malignancy defined as candidemia and treated with antifungal were included in the study. Results: Candida albicans growth was detected in 43.5% (10) of the blood cultures included in the study. Nonalbicans species were isolated in a total of 13 blood cultures (56.5%): 30.4% (7) C. parapsilosis; 17.4% (4) C. glabrata; 4.3% (1) C. tropicalis; 4.3% (1) C. krusei. Very low resistance rates were determined against many antifungals such as Amphotericin B (0%), Micafungin (0%), Fluconazole (10%), Posaconazole (0%), Voriconazole (0%), and Anidulafungin (25%) for C. albicans isolates in our study. On the other hand, higher levels of resistance were observed for almost all antifungals for non-albicans species, the incidence of which has increased in recent years. Discussion and Suggestions: The epidemiology of Candida infections has been changing in recent years. Although C. albicans is still the main reason for invasive Candidiasis in many clinical environments, a significant number of patients are now infected with non-albicans Candida species. Candida species may show differential susceptibility to commonly used antifungal agents. The susceptibility of Candida species to commonly used antifungal agents varies. As in our study, we believe that following the epidemiological data and antifungal susceptibility patterns of medical centers will allow effective empirical treatment and improve Candidemia prognosis. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Aim: Candidemia has high morbidity and mortality rate in critically ill patients hospitalized in intensive care units. Prompt initiation of accurate anti-fungal therapy is essential for survival. In this study, a 6-year retrospective candidemia analysis of pediatric intensive care unit (PICU) was performed to review candida species distribution, risk factors for candidemia and change in the antifungal resistance in years. Material and Method: The candidemia episodes of children followed in the PICU of XXX Hospital between January 2014 and January 2020 were analyzed. The demographic and clinical characteristics, laboratory findings, treatments and outcomes of the patients were obtained from the medical records. Results: Fifty-nine episodes of candidemia (54.2% female) were reported in six years, median age at diagnosis was 43 months (range 1-225), median hospital stay was 48 days (range 3-664). All patients had used broad-spectrum antibiotics, majority had comorbidities (89.8%), nasogastric tube (84.7), central venous catheter (78.0%), and on mechanic ventilation (76.3%). Type of candida species was identified in 36 episodes of candidemia; 47.2% of these episodes were caused by C. parapsilosis, 38,9% by C. albicans, 8.3% by C. glabrata (8.3%), 2.8% by C. lusitaniae, and 2.8% by C. tropicalis. Length of hospital stay was longer among patients with nonalbicans candidemia, and these patients had higher leucocyte count at diagnosis. The rate of antifungal resistance increased over the years. Overall, thirty-day mortality rate was 16.9%. Conclusion: For critically ill patients with markedly elevated leucocyte count and long hospital stay, empiric antifungal treatment should cover nonalbicans candida with antifungal resistance.

Objective: Candida species are among the most common causes of bloodstream infections and are associated with serious morbidity and mortality. Especially with the increasing number of patients receiving chemotherapy and other immunosuppressive treatment, developments in transplantation surgery, widespread use of broad spectrum antibiotics, the incidence of bloodstream infections caused by Candida species has increased in the last two decades. With the increase in the incidence of candidiasis, other Candida species are also increasing. With this change, increasing resistance to conventional treatments is also reported. In this study, it was aimed to evaluate the species distribution, resistance pattern, risk factors and clinical course in candidemia cases in the intensive care unit with a 3-year retrospective analysis. Methods: Hospital infection surveillance forms and medical records of patients who were followed up in Neurology Intensive Care Unit of our hospital's and diagnosed with candidemia between January 2017-December 2019 were retrospectively evaluated. Results: In our study, Candida species were isolated in at least one blood culture from a total of 25 patients. The average age of the patients is 75.7 ± 11.8 (min 49-max 91). The average hospitalization day of the patients in the intensive care unit was 94.6 ± 63.7 (min 14-max 270) days. Non albicans Candida was isolated in twentythree (92%) of the patients. The most common species (92%) among non albicans candida is C. parapsilosis. Fluconazole resistance was 76% (n = 19) in patients with candidemia, and no resistance was found against anidulafungin and caspofungin. The mean period from admission to the detection of reproduction was 47.9 ± 26.9 days, six patients (24%) received fluconazole and nineteen (76%) received anidulafungin therapy. All patients had a history of antibiotherapy before kandidemia was detected, and the average duration of antibiotherapy before candidemia was 49.8 ± 28.3 (min 9-max 120) days. Mortality developed in 76% (n = 19) of the patients. Conclusion: We believe that the most common cause of candidemia is C. parapsilosis and high fluconazole resistance are important factors that should be considered in the treatment of these life-threatening infections in the neurology intensive care unit of our hospital. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Van Tip Dergisi is the property of Yuzuncu Yil University, Faculty of Medicine and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Objective: Candidemia is a major cause of mortality among healthcare-associated infections. Considering the increase in non-albicans species in recent years, it is important to define the treatment approach by identifying Candida at the species level. The aim of this study was to evaluate the epidemiological characteristics, risk factors and mortality of patients with candidemia in our hospital. Material and Method: Forty-four patients with Candida species isolated from at least one bottle of blood culture taken during hospitalization between January 2013 and October 2019 were included in the study. Patients’ demographic information, comorbidities, duration of hospitalization and ward, neutropenia, total parenteral nutrition (TPN), steroid administration and invasive device use, antimicrobial treatments used in the last month, source of candidemia, acute phase indicators, Candida species and antifungal resistance, antifungal treatment, clinical response and mortality were evaluated retrospectively. Candida species and antifungal susceptibilities were identified using the automated system VITEK®2 (bioMérieux, Marcy l’Etoile, France). Results: A total of 44 patients with candidemia participated; the median age was 57, and 27 (61.3%) were male. The median length of stay was 33.5 days. Forty-two (95.4%) of the cases were accompanied by multiple comorbidities, and the most common aetiology was malignancy (59%). Most (97.7%) of the patients had received broad-spectrum antibiotic treatment in the last month. Central venous catheters (CVCs) were used in 35 (79.5%) of the cases and 50% of them were treated with TPN. Candida albicans (54.6%) was the most common species, followed by Candida tropicalis (18.2%). Non-albicans species were observed to increase over time. Thirty-day mortality was 36.3%. Conclusion: Non-albicans candidemia was found to have increased over the years in our study. The main risk factors for candidemia were determined as the presence of comorbidities, especially malignancy, prior broad-spectrum antibiotherapy use, TPN treatment and the presence of CVC. The mortality rate in this study was also consistent with the literature. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Surgery & Medicine (JOSAM) is the property of Journal of Surgery & Medicine and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi is the property of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Online Turkish Journal of Health Sciences (OTJHS) / Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi is the property of Oguz KARABAY and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: Candida lusitaniae direnç profili ve tedavide "breakthrough"- tekrarlayan kandidemiler görülmesi nedeniyle özgün ve klinik önemi olan bir kandida türüdür. Poliyenlere in vitro duyarlı olsa bile in vivo direnç görülebilir, azol ve ekinokandinlere genellikle duyarlıdır. Özellikle immünosüpresif hastalarda mortalitesi yüksek enfeksiyonlara sebep olabilmektedir. Olgu: Yirmi sekiz yaşında kadın, bilinen endometriozis zemininde gelişen metastatik seromüsinöz endometrioid over karsinom tanılı hasta paklitaksel ve bevasizumab rejimi sonrası başlayan bir haftadır devam eden üşüme-titreme, ateş şikayeti nedeniyle yatırıldı. Yatışının ikinci gününde hemokültürde maya üremesi üzerine anidulafungin başlandı. İki şişe hemokültür ve idrar kültüründe kandida üremesi görülen hastada 19 gün boyunca hemokültürde üreme aralıklarla devam etti. Üreyen izolat MALDI-TOF MS (Biomerieux) ile Candida lusitaniae olarak tanımlandı. Yapılan göz dibi muayenesi, transtorasik ekokardiyografi, batın ultrasonografi görüntülemelerinde bulgu saptanmadı. Duyarlılık deneyinde direnç saptanmadı (E-test, Biomerieux), 19. günde tedavi amfoterisin-B olarak değiştirildi. Negatif hemokültürünün üzerinden 14 gün daha devam edilerek tedavi sonlandırıldı. Aynı gün alınan kontrol hemokültüründe C. lusitaniae üremesi üzerine yeniden anidulafungin başlandı. Boğaz sürüntüsü, dışkı ve idrar kültürü gönderildi. Hemokültür dışında idrar kültüründe C. lusitaniae saptandı. Bilateral Double-J stenti olan hastada idrar odak olarak değerlendirildi. Geriye dönük incelemede, acil stent uygulaması yapılan hastanın, uygulama günü alınan idrar kültüründe kandida üremesi olduğu saptandı. Kliniği stabil olmaması, malignitesinin ilerlemesi nedeniyle stent değişimi yapılamadı. Tekrarlayan kandidemi sonrası anidulafungin tedavisi tamamlanan hastanın tedavisi idrar konsantrasyonu yüksek olan flukonazol ile klinik durumu dikkate alınarak 27 güne kadar uzatıldı. Sonraki takiplerinde herhangi bir kültürde kandida üremesi tekrarlamadı (Şekil 1, Tablo 1). Sonuç: Candida lusitaniae kandidemisinde etken in vitro duyarlı görünse bile antifungal tedavi altında tekrarlayan ataklara neden olabilir. Hastamızda odak kontrolü yapılamaması ve etkenin özellikleri nedeniyle başarısız olunduğu düşünülmüştür. Özellikle C. lusitaniae kandidemisi olan immünosüpresif hastalar hem klinik hem laboratuvarla yakından izlenmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: In this study, we aimed to determine the epidemiology of hospital-acquired candidemia, its incidence, prevalence of known risk factors, species distribution, their antifungal susceptibilities, and impact on mortality in adult patients. Methods: Between August 1, 2014 and May 31, 2016, 102 patients over the age of 18 who were hospitalized in the intensive care unit and other inpatient clinics of Akdeniz University Hospital with Candida spp. growing in at least one blood culture after 48 hours of hospitalization were prospectively evaluated. All isolates were identified to the species level. The Sensititre™ YeastOne™ (TREK Diagnostics, Thermo Fisher Scientific, East Grinstead, UK) panel was used for antifungal susceptibility testing. The results were evaluated according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) M27-S4 and M60 documents. Results: The incidence of candidemia was 1.22 cases per 1.000 cases. Of the 102 patients, 37 (36.3%) had Candida albicans, 65 (63.7%) had non-albicans Candida species infection. C. albicans was identified as the most common species followed by 23 (22.5%) C. parapsilosis, 17 (16.7%) C. tropicalis and 13 (12.7%) C. glabrata. Use of broad spectrum antibiotics (98%) and presence of urinary catheter (96.1%) were the most common risk factors. Echinocandins showed good activity against Candida species. C. parapsilosis had 8.7% fluconazole and 4.4% voriconazole resistance, and C. tropicalis had 5.9% fluconazole and 5.9% voriconazole resistance. Two C. parapsilosis and one C. tropicalis with fluconazole resistance had also cross resistance ilişto voriconazole. All strains were evaluated as wild strains according to the epidemiological thresholds of posaconazole and amphotericin B. Crude mortality rate associated with candidemia was 79.3%. Mechanical ventilation, central venous catheter use and total parenteral nutrition support increased mortality. Conclusions: Although Candida species with reduced sensitivity or intrinsic resistance are not a problem in our centre yet, identification at species level and antifungal susceptibility tests should be performed for isolates which cause candidemia. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: In the recent years, the epidemiology of nosocomial Candida infections and antifungals used in the treatment have changed significantly. Although Candida albicans is the most frequently identified species, but incidence of non-albicans Candida species are increased lately. In this study, it is aimed to contribute to the epidemiological database of our hospital and country by evaluating the distribution of Candida species isolated from nosocomial Candida infections. Methods: It was evaluated that agents isolated from 3840 nosocomial infections that detected in patients hospitalized in intensive care units and clinical departments of Ankara Research and Training Hospital during January 2010 and December 2015. Candida species isolated from various clinical specimens were evaluated by Infection Control Committee according to the "Centers for Disease Control and Prevention (CDC)" criteria. Distrubition of 350 Candida species isolated from nosocomial infections were investigated. Results: During the study period, the number of nosocomial infections determined among the patients hospitalized at the intensive care units and clinical departments of Ankara Research and Training Hospital were 2559 and 1281 respectively. The rate of Candida species detected from nosocomial infections in intensive care units and clinical departments were 11.2%, 3.7% respectively. The most common Candida species identified as an agent of nosocomial Candida infections was Candida albicans (39.7%). Among the non-albicans Candida group, C. parapsilosis (20.9%) was the most common agent followed by C. glabrata (17.4%) and C. tropicalis (15.1%). The most common nosocomial Candida infections were detected as Urinary tract infections. Conclusion: Epidemiology of nosocomial Candida infections can change to years and by hospital. Epidemiological studies should be performed at regular intervals in all hospitals in order to appropriate control of nosocomial Candida infections. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: Frequency of candidemia seems to increase in recent years and cause significant mortality and morbidity. The aim of the present study is to evaluate the ocular findings of patients followed in intensive care unit and who had Candida spp. growing in blood culture. Methods: A total of 20 patients older than 18 years of age with Candida spp. growing in their blood culture followed in Kanuni Sultan Süleyman Training and Research Hospital Adult Intensive Care Unit between January and September 2018 were included in the study. Ophthalmoscopy was done in all patients as soon as candidemia was detected. Age and gender of the patients, indication for hospitalization, comorbid conditions, species of the isolate, whether the patient received antifungal therapy, and their ocular findings were recorded. Results: Mean age was 58.6 years, and 13 (65%) of patients were male. Diabetes mellitus in 5 patients, and malignancy in 3 patients was detected, and the most common species was Candida parapsilosis represented by 9 isolates. Blood culture was obtained with clinical prediction, and empirical treatment was started. All patients were under antifungal therapy started empirically when the positive blood culture results were obtained. Fundoscopic examinations were evaluated as normal. Conclusions: Ophthalmoscopic pathology was not observed in any patients despite of the small number of patients included. We consider that further studies on this subject conducted with larger patient numbers would be valuable. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: This study aimed to investigate the antifungal susceptibility, typology, and risk factors of candidemia among adult and pediatric inpatients at a university hospital. Materials and Methods: A case-control study was designed, and data collected between December 2013 and December 2014 were retrospectively evaluated. The case group consisted of patients with candidemia. The control group was selected from the inpatients that did not develop candidemia but were admitted in the same clinic and during the same period as the candidemia group. The diagnosis of candidemia was based on a compatible clinical picture and positive blood culture of Candida spp. The demographic characteristics, sequential organ failure assessment (SOFA) scores, comorbidities, use of invasive devices, antibiotics administered, and duration of antibiotic uses were compared between both the groups. Results: Out of the 84 patients, 42 (50%) were included in the case group, and the remaining 42 (50%) were included in the control group. Out of all the patients, 3 1 (36.9%) were female, and 53 (63.1%) were male. When the clinical findings of the case and control groups were compared, the prevalence of nosocomial infections, sepsis, candiduria, and fever was statistically significantly higher in the case group. Among the isolated group in the study, 22 (52.4%) were identified as C. albicans, while the others were non-albicans Candida strains. The C. albicans strain (4.5%) was resistant to fluconazole, while 7 among the non-albicans Candida strains (35%) were resistant to fluconazole. In the case group, abdominal surgery, CVP catheter presence, TPN, endotracheal intubation, frequency of blood transfusion, and SOFA scores were significantly higher than the control groups. The logistic regression test demonstrated that TPN and blood transfusion are the most important risk factors for candidemia (OR=8.14 and OR=5.96, respectively). Conclusion: The invasive Candida infections continue to be a major health problem in Turkey and in our hospital. Particularly, it was observed that it is important to perform invasive procedures, antibiotic administration and parenteral nutrition carefully in patients hospitalized in the ICU. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: Bloodstream infections caused by Candida species are one of the most important cause that increase morbidity and mortality in hospitalized patients. Among the bloodstream infections caused by fungi, Candida species are the most frequently isolated ones. In addition to C. albicans (CA) from Candida species the prevalence of non-albicans Candida (NAC) species is gradually increasing. In our study, it was aimed to determine risk factors in candidemias caused by CA and NAC species isolated from the blood culture of the pediatric and adult patients for 3 years period and to compare patients having candidemias caused by the two species. Method: Samples taken from the candidemia suspected patients for blood culture were inoculated into BACTEC Aerobik/F bottles and placed into the automated system BACTEC 9240 (Becton Dickinson, Maryland, USA). The blood culture that signalized a positive growth alarm were subcultured on the 5% sheep blood and chocolate agars. Germ tube test was performed on isolated yeast colonies. The identification of germ tube test negative colonies were done according to the level of species with the use of API 20C AUX (bioMérieux, France) kit. Germ tube test positive isolates were identified as albicans Candida albicans. Results: It was observed that, from the total of 163 patients having Candida isolated from their blood culture 100 (61.3%) of them were between 0-17 years of age range, 63 (38.4%) were > 17 years of age, 86 (52.7%) male and 77 (47.2%) were female. It was determined that out of 163 patients, 150 episodes were nosocomial infections and 13 episodes were community aqcuired infections. CA was isolated from 79 (48.5%) of the patients, whereas NAC were isolated from 84 (51.5%). When we look through the distribution of non-albicans Candida species, it was observed that C. parapsilosis were 54 (32.9%), C. tropicalis were 10 (6.1%), C. famata were 10 (6.1%),C. glabrata were 5 (3.0%) and others (C. pelliculosa, C. crusei and C. norvogensis) were 5 (3.0%). Conclusion: For candidemia which was diagnosed with the growth of Candida species in blood culture, total parenteral nutrition (TPN) usage, presence of central venous catheter, underlying diseseases especially malignancy and burns and previous antibiotics treatment were determined as the risk factors for candidemia. Additionally before candidemia empiric antifungal treatment (p<0.05) and burn surgery, for example: early surgical excision of burned tissue, with debridement of necrotic tissue and grafting of skin, were evaluated as the increased risk factors of candidemias caused by NAC species. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Ciddi COVID-19 enfeksiyonunda kandidemi gelişme riski ve mortalitesi yüksektir. Kandidemi riski yüksek olan hastaların erken tanınması ve ampirik tedavi prognozun iyileştirilmesinde önemlidir. Bu çalışmanın amacı, COVID19 hastasında hastanın YBÜ takibindeki klinik özelliklerine dayalı olarak bir kandidemi tahmin skoru geliştirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 15 Ağustos 2020 ve 15 Ağustos 2021 tarihleri arasında Ankara Şehir Hastanesi’nde enfeksiyon uzmanı tarafından günlük vizit yapılan yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) yatan ciddi COVID19 hastaları dahil edildi. Ağır COVID-19 hastalarında demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri, uygulanan tedaviler ve kandidemiye potansiyel yatkınlık oluşturabilecek invaziv işlemlerin kandidemi gelişimi üzerindeki etkisi incelendi. Kandidemi gelişimini etkileyen değişkenleri ortaya çıkarmak için öncelikle tek değişkenli analiz yapıldı, ardından değişkenlerin etkilerini birlikte araştırmak ve bir puan modeli oluşturmak için değişken seçimi yaklaşımı kullanılarak çok değişkenli analiz uygulandı. Değişken seçimi, fast-step-down değişken seçim yaklaşımı kullanılarak yapıldı. Her bir risk faktörünün kandidemi gelişimi açısından Odds oranı tahmin edildi. 1000-Bootstrap örneğine göre p değeri kriterlerine bağlı olarak bağımsız değişkenler seçildi. Çalışmanın istatistiğinde SPSS 20.0 ve R stat package kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 1166 kandidemi gelişmeyen ve 139 kandidemi gelişen YBÜ hastası dahil edildi. Gruplar yaş, cinsiyet ve altta yatan komorbid hastalıklar açısından benzerdi (tümü için, p>0,05). Mortalite kandidemik hastalarda %87,1, kandidemi olmayan hastalarda %44,7’dir. Kandidemi gelişen hastalarda mekanik ventilasyon, santral venöz kateter (SVK), TPN, multifokal kandida kolonizasyonu, eş zamanlı enfeksiyon, bakteriyemi, geniş spektrumlu antibiyotik ve anti-MRSA antibiyotik kullanım oranları daha yüksek idi (tümü için, p>0,05) (Tablo 1). SVK varlığı (OR 19,07, CI 8,12-44,8, p<0,0001), multifokal kolonizasyon (OR 2,28, CI 1,39-3,72, p=0,001), 14 gün ve üzerinde YBÜ yatışı (OR 3,62, CI 2,42-5,44, p=0,001) ve kortikosteroid kullanımının olmaması (OR 0,51, CI 0,34-0,76, p=0.001) kandidemi gelişimi açısından bağımsız değişkenlerdi. Klinik tahmin skoru: SVK (51 puan), multifokal kolonizasyon (14 puan), uzun süreli yatış (23 puan), ve steroid kullanımının olmaması (12 puan) kriterleri üzerinden 56 puan alan hastalarda kandidemi gelişme riski yüksek olarak hesaplandı. Skorun AUC değeri 0,84 (CI 0,81-0,87). Sonuç: YBÜ’de yatan özellikle SVK bulunan hastalar kandidemi gelişimi açısından yüksek risk altındadır. SVK’ya ek olarak multifokal kolonizasyon, uzun süreli YBÜ yatışı olan ve/veya steroid kullanımı olmayan hastalarda kandidemi gelişim riski yüksek olduğundan ampirik antifungal erken dönemde düşünülmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Kandidemilerde mortalite oranı yüksektir. Günümüzde Candida albicans dışı etkenlerde belirgin artış görülmektedir. Bu da tedavide artan zorlukları beraberinde getirmektedir. Candida kefyr sık gördüğümüz bir etken değildir, bağışıklığı baskılanmış hematolojik maligniteli hastalarda daha sık görülmektedir. Olgu: Seksen yaşında erkek hasta, tip II diabetes mellitus ve hipertansiyon dışında komorbiditesi yoktu. Yüksek ateş ve nefes darlığı ile başvuruyor. Başvuruda oda havasında sPO: 88 idi. COVID-19 PCR 1 gün önce pozitif tespit edilmişti. Yatırıldığı gün beyaz küre:15x10³/µl, prokalsitonin 0,14 µg/l, glukoz 496 mgr/dl, kreatinin 1,6 mgr/dl, AST: 12, ALT: 9,9 U/l, Laktat: 2,4 µmol/l D-dimer: 0,76 µgr/ml, CRP: 61 mg/l idi. Hastanın yatışı yapıldığı gün çekilen toraks tomografisinde; her iki akciğer orta düzeyde tutulum gösteren COVID-19 uyumlu tomografi görünümü vardı (Şekil 1). Tam aşılaması yoktu. Bir ay önce Biontech ile bir doz aşılama yapılmıştı. Yatışında favipravir ve levofloksasin tedavisi ile birlikte oksimask ile oksijen desteği başlandı. Ancak 3 gün sonra nefes darlığına artış olması nedeni ile tedavisine 60 mgr prednol ve piperasilin tazobaktam eklendi. Birkaç gün sonra yüksek ateş ve solunumundaki kötüleşme ile yoğun bakım ünitesine alındı. Antibiyotik tedavisi ampirik olarak meropenem ve linezolid olarak genişletilirken, prednol 3 gün 250 mgr olarak planlandı. Bu arada alınan kan kültüründe Candida kefyr üredi. Amfoterisin B MIC: 0,5, itrakonazol MIC: 0,06, vorikonazol MIC: 0,015, anidulafungin MIC: 0,25 flukonazol MIC: 1 değerleri tespit edildi. Kaspofungin tedavisi başlandı. Antifungal tedavi başlandığı gün alınan kan sonuçları; beyaz küre: 24x10³/µl, D-dimer: 5,46 µgr/ml, CRP: 37 mg/l, prokalsitonin 0,3 µg/l, laktat: 3,2 µmol/l idi. Oral alımı bozulan hastanın beslenmesi nazogastrik ile enterale geçildi. Femoral santral kateter takıldı. Hızla solunumunda bozulma gelişen ve ajitasyonlarıda olan hasta entübe edildi ve TPN başlandı. Anakinra veya immünoplazma kullanılmadı. Yoğun bakıma alındıktan toplam 12 gün sonrasında eksitus oldu. Sonuç: Hastanemiz COVID-19 yoğun bakım ünitesinde kandidemi etkeni olarak sıklıkla Candida albicans saptanıyor olup, Candida kefyr sadece bir hastada tespit edilmiştir. Altta yatan maligniteler, immünosüpresif hastalıklar, organ nakilleri, antibiyotik kullanımı, steroid kullanımı, invaziv girişimler, parenteral beslenme candidemi riskini artırır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: In this study, agents of candidemia and predictive factors in patients with haematological malignancy are evaluated. Methods: All positive blood culture results of inpatients in haematology unit between January 2006 and December 2013 were determined using laboratory information system. Blood cultures in which Candida species grew were evaluated. The data collected included demographic characteristics, underlying diseases, type of stem cell transplantation, absolute neutrophil counts, the causative Candida spp. and co-infecting fungi or bacteria, occurrence of chorioretinitis-endophthalmitis, occurrence of rash, antifungal therapies and risk factors like diabetes mellitus, dialysis, total parenteral nutrition, surgery, presence of central venous catheter and corticosteroid use. Results: In the 8-year period, among 1379 positive blood cultures, 67 (4.9%) were due to fungal species. The agents were 57 (85.1%) Candida spp., 3 (4.5%) Aspergillus spp., 3 (4.5%) Trichosporon spp., 2 (3%) Saccharomyces spp. and 2 (3%) Geotrichium spp. Among the Candida species, the most frequently isolated species were non-albicans Candida (86%) dominated by C. tropicalis (51%). Five (8.7%) patients had a concomitant bacterial or fungal bloodstream infection other than Candida spp. The concomitant organisms included C. tropicalis and Enterococcus faecium (n=2), C. kefyr and Stenotrophomonas maltophilia (n=1), C. kefyr and Klebsiella sp. (n=1), and C. kefyr and C. glabrata (n=1). Caspofungin (33 patients, 57.9%) was the most frequently administered antifungal agent in candidemia, followed by amphotericin B (15 patients, 26.3%) and fluconazole (8 patients, 14%). Neutropenia (<500/mm3) was found to be associated with candidemias with non-albicans species. Conclusions: The proportion of bloodstream infections due to non-albicans Candida species was high (86%). This changing epidemiology must be taken into consideration for optimal empirical treatment. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: Candidemia is the fourth most common infection among nosocomial blood circulation infections. Although Candida albicans is the most frequently identified species in invasive candidiasis, incidence of non-albicans Candida species were increased especially among critically ill patients. This reflects the changes in clinical practice. The main objective of the present study is to determine the distribution of the Candida species that causes candidemia in our hospital and contributes to the prevention of nosocomial infections. Methods: In a retrospective study (2013-2014) on candidemia, various Candida species isolated from blood cultures were evaluated and their epidemiological, clinical, and microbiological characteristics were determined. Results: A total of 200 species of Candida were identified and the distribution was as follows: 38% C. albicans, 24.5% C. parapsilosis, 16.5% C. tropicalis, 13% C. glabrata, 3% C. krusei, 2% C. sake, 1% C. lusitaniae, 0.5% C. guilliermondii. The highest amounts of (103/200; 51.5%) of Candida species were identified at the adult intensive care unit. Conclusion: Parallel to the increase in the patient population that is as risk for Candida infections, epidemiological studies should be made to identify the species and develop effective treatment protocols. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: SARS-CoV-2'nin neden olduğu Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) küresel bir halk sağlığı problemidir. Yoğun bakımda özellikle entübe takip edilen, uzun süre hospitalize kalan kritik COVID-19 tanılı hastalar kandidemi açısından yüksek risk altındadır. Kritik hastalarda IL-6 antagonisti olan tocilizumab yaygın olarak kullanılmaktadır. IL-6 defisiti olan farelerin sistemik kandida enfeksiyonlarına daha duyarlı, IL-6 normal olan gruba göre daha kısa yaşam süresi ve yüksek fungal yüke sahip olduğu çalışmalarda gösterilmiştir. Bu çalışmada COVID-19 ilişkili kandidemisi olan hastalar retrospektif değerlendirilmiş ve risk faktörleri araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: 11.03.2020-28.02.2021 tarihleri arasında COVID-19 tanısı alıp kan kültüründe Candida spp. üreyen hastalar çalışmaya alındı. Hasta verilerine hastane otomasyon sistemi, dosya ve epikrizlerden ulaşıldı. Bulgular: Yedi hastada kandidemi saptandı. Hastaların dördü (%57,1) erkek, üçü (%42,9) kadın, yaş medyan (minimum-maksimum) değeri 55 (37-97) yıl idi. Kandideminin klasik risk faktörlerine bakıldığında hastaların tamamı (7/%100) yoğun bakımda, santral venöz kateteri bulunan ve geniş spektrumlu antibiyotik tedavisi alan hastalardı. Hastaların beşi (%71,4) entübe, üçü (%42,9) total parenteral nütrisyon almaktaydı. COVID-19 ilişkili risk faktörleri olarak tanımlanan ekstrakorporeal membran oksijenasyon kullanımı yoktu, steroid kullanımı yedi (%100), tocilizumab kullanımı beş (%71,4) ve şiddetli akciğer epitel hasarı yedi (%100) hastada saptandı. İki (%28,6) hastada eş zamanlı idrar kültüründe kandida üredi. Bir (%14,3) hastada ise eş zamanlı orofaringeal kandidiyazis mevcuttu. Hastaların biri (%14,3) şifa ile taburcu edildi, altısı (%85,7) yaşamını yitirdi. Tablo 1'de hastaların demografik, klinik ve mikrobiyolojik özellikleri tanımlanmıştır. Sonuç: Kritik hastalarda uygun zamanda başlanan antifungal tedavinin mortalite üzerinde olumlu etkisi bilinmektedir. COVID-19 hastalarında kandidemi tanısında kan kültürü zayıf bir duyarlılığa ve uzun sonuç süresine sahip olduğundan, yüksek pozitif ve/veya negatif prediktif değerler veren skorlamalara veya tanısal testlerin geliştirilmesine ihtiyaç vardır. Risk faktörlerine sahip hastalarda invazif kandidiyazis akla gelmeli ve ampirik tedavi değerlendirilmelidir. Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) hastalarında, kandidaya bağlı süperenfeksiyonun insidansı ve mortaliteye etkisi bilinmemektedir. Yayınlanmış çalışmalarda heterojen sonuçlar dikkat çekmektedir. Bu hastalarda invaziv kandidiyazın yükünü tanımlamak için iyi tasarlanmış, prospektif epidemiyolojik çalışmalar yapılmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Kandidemi, yüksek ölüm oranları ile dünya çapında sık görülen bir kan dolaşımı enfeksiyonudur. Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) hastalarının önemli bir kısmında akut solunum sıkıntısı sendromu gelişir. Bu durum yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatış ve mekanik ventilasyon gerektirir, bu da hastaları bakteriyel ve fungal enfeksiyonlara bağlı nozokomiyal enfeksiyonlara yatkın hale getirir. Bu yazıda COVID-19 hastası olan ve Candida süperenfeksiyonu görülen 2 olgumuzu sunmayı amaçladık. Olgu 1: Altmış üç yaşında primer hipertansiyon ve diabetes mellitus'u olan kadın hasta COVID-19 pnömonisi ile yatırıldı. Solunum parametrelerinin kötü olması sebebiyle YBÜ'ye yatışı yapıldı. Non-invaziv mekanik ventilasyon desteği sağlandı. Laboratuvar incelemelerinde lökosit sayısı: 9,430/mm2, lenfosit sayısı: 960/mm2, nötrofil sayısı: 7,940/mm2, C-reaktif protein (CRP): 134 mg/l, D-dimer: 1,070 ng/ml, ferritin: 900 µg/l, laktat dehidrogenaz (LDH): 462 U/l, alanin aminotransferaz (ALT): 33 U/l, aspartat aminotransferoz (AST): 46 U/l, Ca: 8,3 mg/dl idi. Hasta sitokin fırtınası ile komplike hale geldi. Yüksek doz metilprednizolon ve birden fazla geniş spektrumlu antimikrobiyal tedavi alan hastanın periferik kan kültüründe Candida parapsilosis üredi. Duyarlılık sonuçlarına göre flukonazol verildi. Antifungal tedavinin 20. gününde periferik kan kültürlerinin negatifleşmesi ve enfeksiyon parametrelerinin düzelmesi üzerine antifungal tedavi sonlandırıldı. Takiplerinde solunum parametreleri düzelmeyen hasta ileri merkeze sevk edildi. Olgu 2: Seksen yedi yaşında primer hipertansiyonu olan erkek hasta COVID-19 pnömonisi ile yatırıldı. Laboratuvar incelemelerinde lökosit: 5450/mm2, lenfosit: 760/mm2, nötrofil: 4550/mm2, CRP: 93 mg/l, ferritin: 955 µg/l, D-dimer: 3,951 ng/ml, LDH: 370 U/l, ALT: 10 U/l, AST: 19 U/l idi. Oral alımı olmayan hasta paranteral beslendi. Hasta alt gastrointestinal kanama nedeniyle YBÜ'de takip edildi. Solunum parametreleri kötü olan ve enflamatuvar parametreleri yükselen hasta deksametazon ve birden fazla antimikrobiyal tedavi aldı. Mekanik ventilasyon desteği sağlandı. Uzun süreli YBÜ'de yatışı olan hastanın periferik kan kültüründe Candida lusitaniae üredi. Duyarlılık sonuçlarına göre flukonazol başlandı. Antifungal tedavinin 6. gününde durumu kötüleşen hasta öldü. Sonuç: COVID-19 hastaları arasında, Candida'ya bağlı süper enfeksiyon insidansı şu anda bilinmemektedir. Candida süper enfeksiyonunun artmış mortaliteye yol açıp açmadığı veya yalnızca COVID-19 enfeksiyonunun ciddiyetinin bir göstergesi olup olmadığı da bilinmemektedir. Yüksek mortalite göz önüne alındığında, kandideminin erken tanınması ve uygun antifungal tedavi ihtiyacı, YBÜ'deki COVID-19 hastalarının sonuçlarını iyileştirmek için temel gerekliliklerdir. Bu raporla, COVID-19 hastalarıyla ilişkili nozokomiyal enfeksiyonları tanımaya, klinisyenlerin dikkatini çekmeyi hedefledik. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Aim: The purpose of this study was to evaluate the risk factors, incidence and mortality rate of candidemic cases in Reanimation Intensive Care Units (ICU). Material and Methods: This study was conducted in reanimation units 1 and 2 in Inonu University Medical Faculty Hospital between 1st January 2011 and 31st January 2012. These unites had a total capacity of 20 beds. The 24 patients were evaluated for clinical properties, mortality rates and risk factors for candidemia prospectively. Thirty two control group cases were determined, who had not had any candidemia episodes in the same units. Blood cultures were studied with BACT/ALERT® 3D. Results: Candida spp. was isolated from blood cultures of 24 patients in totally 488 admission and 5476 patients' days in the study period. There were 9 female and 15 male candidemic patients and the median age was 58.45 (19-84) years. Two patients of 24 candida spp. were Candida albicans and 22 of them (91.6%) were non albicans Candida. The incidence of candidemia was found 49 in 1000 admissions and 43 in 10000 patient days. Totally parenteral nutrition (TPN) (OR: 9.05, 95% CI: 1.02-80.12), surgery (OR: 4.20 (%95 CI: 1.34-13.12) and using cefoperazone-sulbactam (OR: 3.96, 95% CI: 1.18-13.26) were determined as the most important risk factors. The mortality rate was similar In candidemic and non-candidemic groups. Conclusion: More than 90% of candidemia episodes were developed with NAC in reanimation units and identification of candida species is important for the treatment approaches. In addition TPN was found the most important risk factor. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objectives: Rapid and accurate identification of Candida species from blood cultures is crucial to ensure effective antifungal therapy and to reduce the morbidity and mortality associated with bloodstream fungal infections. In this study, we aimed to identify Candida spp. from blood culture samples with fluorescent in situ hybridization (FISH), polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) and conventional methods. Materials and Methods: A total of 50 yeast positive samples out of 325 blood culture positive samples and 50 blood culture negative samples were examined by FISH, PCRRFLP and conventional methods to identify Candida spp. Results: All three methods generally were compatible for identification of single-species Candida spp. (p<0.001). But, FISH and PCR-RFLP for the identification of multi-species Candida spp. were found more compatible than conventional methods (p<0.001). Besides, FISH is cheaper and quicker than the other two methods in the identification of Candida spp. from blood culture positive samples. The rates of multi-species candidemia with FISH, PCR-RFLP and conventional methods were 20%, 6% and 4%, respectively. Conclusion: Both PCR-RFLP and FISH methods might be preferred for the rapid identification of Candida spp. from blood culture positive samples. However, FISH is a more suitable method for the detection of multi-species candidemia. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objectives: Candidemia remains a major cause of morbidity and mortality and can be prevented with the application of some interventions. We aimed to analyze the effect of staff education, renewing the TPN unit and establishing candida score in the high-risk patients in ICU on candidemia epidemiology Methods:. All candidemia episodes during 2006 - 2012 were selected from infection control committee records analyzed retrospectively. Mainly two interventions were done to decrease candidemia incidence: staff education and renewal of TPN with an automatized system in 2007, and application of "candida score" in high-risk patients in the ICUs to guide empirical antifungal treatment in 2009. The incidence of candidemia were compared before and after interventions. For the statistical analysis, percentages of candidemia through seven years were assessed by Cochrane Armitage test of linear trend. Results: A total of 267 episodes of candidemia were identified in the study period. The number of candidemia was significantly decreased in 2007 after staff education and renewal of the TPN (p: 0,035). In 2008, a statistically significant increase was detected (p: 0.020). In 2009, "Candida score" was introduced in the ICUs to detect high-risk patients and to decide early antifungal therapy. And than candidemia incidence was decresed significantly year by year Conclusion: Our study, staff education and renewal of TPN has shown a positive effect to decrease candidemi incidence, but its effectivity was limited for a short period. Implementation of "candida score" in the ICUs was found to be more effective to decrease candidemia incidence. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Kandidemi gelişmesini kolaylaştıran risk faktörlerinden biri yoğun bakım ünitesinde yatmaktır. Ağır COVID-19 hastalarının yoğun bakım ünitesinde takip edilmesi, kandidemi gelişmesini kolaylaştıran çoklu risk faktörlerine hastaların maruz kalması kandidemi insidansında artmasına ve mortalite oranını olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmada kandidemi gelişen hastaların klinik özellikleriyle birlikte mortalite üzerine etki eden risk faktörleri değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 1 Haziran 2020-31 Aralık 2021 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Sancaktepe Şehit Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği’nde takip edilirken kandidemi gelişen hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Elde edilen veriler SPSS programında analiz edildi. Bulgular: Kandidemi gelişen hastaların %52,1 (n=86) erkek olmak üzere toplam 165 olgu mevcuttu. Hastaların yaş ortalaması 66,52±15,95 yıldı. Hastaların %72,7’sinde (n=120) kanıtlanmış COVID-19 hastalığı ve %70,3’ünde (n=116) altta yatan en az bir hastalığı mevcuttu. Hastaların %84,3’ünde (n=139) mortal seyretti. Kan kültürlerinde en sık izole edilen ilk üç kandida türü sırasıyla C. albicans, C. parapisilosis ve C. tropicalis’ti. Santral kateter varlığı, total parenteral nutrisyon, mekanik ventilasyon uygulanması, tocilizumab kullanımı, sepsis tablosunun eşlik etmesi ve antifungal tedavi verilmesinin mortalite üzerine etkisi olmadığı saptanırken COVID-19 hastalık varlığı, altta yatan en az bir hastalık olması, ARDS tablosu gelişmesi ve kortikosteroid kullanımı istatistiksel olarak mortalite üzerine olumsuz yönde etkisi olduğu saptandı (Tablo 1). Sonuç: Çalışmamızda kortikosteroid kullanan COVID-19 hastalarının daha mortal seyrettiği belirlenmiştir. Oksijen ihityacı olan COVID-19 hastalarında kortikosteroid tedavisi hayat kurtarıcı olmakla birlikte, bu ilaçları kullanırken fungal enfeksiyon açısından dikkatli olmak ve hastaları bu açıdan takip etmek gereklidir. Kortikosteroid kullanan COVID-19 hastalarında kandidemi daha yüksek mortalite oranına sahiptir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Hem COVID-19’un hem de hastalık nedeniyle kullanılan steroid gibi immünosüpresif ajanların kandidemi gelişimini artırması olasıdır. Bu dönemde geniş spektrumlu antibiyotik kullanımında da artışlar gözlenmiştir. Bu çalışmada kandidemi risk faktörlerindeki değişimin gösterilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2020 ve 2021 yıllarındaki kan dolaşımı enfeksiyonları HEKK verilerinden retrospektif olarak çıkarılmıştır. Hastaların demografik verileri, enfeksiyon ve etkenlere ait veriler ile olası risk faktörleri SPSS v.22,0 programında analiz edilmiştir. Birden fazla enfeksiyonu olan hastaların ilk epizodları istatistiksel analize alınmıştır. Aynı zamanda Candida spp. üremesi ile bir başka üremesi olan hastalar kandidemi olarak kayıt edilmiştir. Bulgular: 2020 yılında 60, 2021 yılında 60 olmak üzere çalışmaya toplam 120 hasta dahil edildi. Hastaların %56,7’si erkek (n=68), yaş ortalaması 36,2±36,6 idi (min: 0, maks: 98). On sekiz yaş altında olanlar %39,2’sini (n=47) oluşturmaktaydı. Çalışmamıza dahil ettiğimiz 120 hastadan 65’i yaşamını yitirmişti (%54,2). Hastalarımızda %85 oranında santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu (n=102), %15 oranında ise laboratuvar ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu (n=18) tespit edildi. Bu hastaların ortalama yatış süreleri 51,9±45,8 idi. Tanı alana kadar geçen ortalama süre ise 27,7±27,2 idi. Kan dolaşımı enfeksiyonlarında %34,8 oranında Candida türleri (n=41) etken olarak tespit edilmiş olup mikroorganizmaların dağılımı ayrıntılı olarak Tablo 1’de gösterilmiştir. Kandidemi tespit edilen hastaların yaş ortalaması 28,9±31,3 iken tespit edilmeyen hastaların yaş ortalaması 39,9±31,1 idi. Toplam yatış süreleri karşılaştırıldığında ise kandidemisi bulunanlarda ortanca süre 64,9±46,2 iken kanidemisi bulunmayanlarda ortanca süre 45,2±27,4 idi. Tanı anına kadar geçen ortanca süre ise kandidemi bulunanlarda 34,2±27,5 iken kanidemi bulunmayalarda 24,3±26,7 olarak tespit edildi. Hastalarımızın ek hastalıkları, yatışları sırasında kullandıkları antibiyotikler, yapılan girişimsel işlemler karşılaştırıldığında tek değişkenli analizde 18 yaş altında olmak, toplam yatış süresi, tanı anına kadar geçen süre, aminoglikozit kullanımı, trakeostomi açılması risk faktörü olarak anlamlı bulunmuştur. Çok değişkenli analizde ise sadece birinci kuşak sefalosporin kullanımı kandidemi risk faktörü olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Antibiyotik kullanımı kandideminin bilinen risk faktörlerinden biridir. Ancak çalışmamızda geniş spektrumlu antibiyotikler yerine birinci kuşak sefalosporinler risk faktörü olarak tespit edildi. Çalışmamızda çocukluk yaş grubunda daha fazla birinci kuşak sefalosporin kullanımı tespit edilmiş olup, 18 yaş altı olmanın kandidemi için yüksek risk faktörü olmasında etken olması olasıdır. Sonuç olarak daha fazla hasta sayısı ile çocuk ve erişkin hasta grubunda ayrı çalışmaların yapılması önerilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Candida parapsilosis is a normal saprophyte of the skin and is characterized by the affinity for central venous catheters. Over the past decade, reports indicate that Candida parapsilosis is often the second most commonly isolated Candida species from blood cultures. This species has significantly lower sensitivity in vitro to echinocandins than other Candida species. In this paper, we have presented a case of Candida parapsilosis catheter-related sepsis in a patient with chronic renal failure. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: İnvaziv fungal enfeksiyonlara yol açan candida türleri hastane kaynaklı kan dolaşım sistemi infeksiyonlarının önemli bir nedenidir. Kandidemi, artmış bakım maliyeti ve hastanede yatış süresinin uzaması ile birlikte artmış ham ve atfedilebilir mortalite oranlarıyla ilişkilidir. Bu çalışmada yoğun bakımda abdominal dren kültüründe kandida üreyen hastalarda kandidemi gelişimi açısından bağımsız risk faktörlerini incelemeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Çalışma 01/01/2017-31/12/2018 tarihleri arasında yapıldı. Yoğun bakımda yatan, abdominal dren kültüründe candida üreyen hastaların tıbbi kayıtları retrospektif olarak incelendi. Eş zamanlı kan kültüründe candida üremesi olan hastalar tespit edildi. Hastaların GIS cerrahisi geçirme, YB uzun yatış, entübasyon, TPN başlama, ERCP/PTK işlemleri, dialize alınma, çoklu antibiyotik kullanma durumları kayıt edildi. Bulgular: Toplam 54 hastanın dren kültüründe candida üremesi tespit edildi. Hastaların 34'ü erkek, 20 tanesi kadındı. Yaş ortalaması 60.3 (min:27- max:88) idi. Bu hastaların eş zamanlı olarak alınan kan kültürleri de tarandı. Bu 54 hastadan 7 tanesinde kan kültüründe kandidemi tespit edildi. Dren kültürü ile beraber kan kültüründe candida tespit edilen hastaların tümü kaybedildi. Bu iki grup arasında GIS girişim ve cerrahisi açısından farklılık görülmezken, drenle beraber kan kültüründe de candida üreyen hastalarda yoğun bakım yatış süresi, diyalize girme, entübasyon, TPN kullanımı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05). Sonuç: Yoğun bakımda enfeksiyona neden olan Candida suşları genellikle hastanın kendi endojen florasından kaynaklanır. Özellikle gastrointestinal sistemde Candida türleri kolonize olabilmektedir. Fakat klinik hastalık tablosu nadir görülmektedir. Özellikle geçirilmiş abdominal cerrahi, akut böbrek yetmezliği, imunkompromize olmak, yoğun bakımda yatıyor olmak (>7 gün), parenteral nütrisyon, uzamış mekanik ventilasyon(>3 gün), çoklu antibiyotik kullanımı(3-5) kandidemi gelişmesi için bağımsız risk faktörleri bulunan hastalardaki üremeler candidal enfeksiyon oluşturması açısından daha yakından izlenmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Candida türleri, kan kültüründen en sık izole edilen mikroorganizmalardan olup, sağlık bakım hizmetlerindeki gelişmeler ve immunsupresif hasta saylarındaki artışla beraber daha da önem kazanmaktadır. Amerika'da hastane kökenli kan dolaşımı enfeksiyonlarının %8-10'una sebep olan Candida türleri, kan dolaşım enfeksiyonu etkenleri arasında dördüncü sırayı almakta ve önemli oranda morbidite ve mortaliteye nedeni olarak bildirilmektedir. Gereç-Yöntem: Bu çalışmada Balıkesir Devlet Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde 1 Ocak 2014-1 Ağustos 2019 tarihleri arasında gelişen kandidemiler retrospektif olarak incelendi. Verilerin toplanmasında hastanemiz sürveyans verileri ve otomasyon sisteminden yararlanıldı. Bulgular: Çalışma döneminde yoğun bakım ünitelerinde toplam 24 kandidemi tespit edildi. Kandidemi gelişen hastaların yaş ortalaması 52.25 ve 16'sı (%66,6) erkekti. Kan kültürlerinden izole edilen Candida türlerinin 11'i (%45,8) C. albicans, 14'ü (%58,2) Non-albicans Candida idi (Tablo 1). Kandidemilerin yıllara göre dağılımı değerlendirildiğinde; 2014 yılında 1, 2015 yılında 2, 2016 yılında 17, 2017 yılında 4 kandidemi tespit edildi. 2018 yılı ve sonrasında ise kandidemi saptanmadı (Grafik 1). Kandidemiler odak açısından değerlendirildiğinde; laboratuvar tarafından doğrulanmış kan dolaşım enfeksiyonu (LTD-KDE) 6(%25) hastada, santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu (KİKDE) 18 (%75) hastada tespit edildi. Sekonder KDE ise hiçbir hastada saptanmadı (Tablo 1). Sonuç: Kandidemilerde düzeltilebilen risk faktörlerinden olan invazif kateterlerin gereksiz kullanımının azaltılmasının ve etkili enfeksiyon kontrol önlemleri ile bu enfeksiyonların gelişiminin engelleyebileceği kanaatindeyiz. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Yoğun bakım hastalarında görülen fungal infeksiyonlar, sıklığı giderek artan mortalite ve morbidite nedenlerindendir. Kolonizasyon/infeksiyon ayrımı yapılması ve antifungal tedavinin erken başlaması için kandida kolonizasyon indeksi, kandida skoru ve Ostrosky Klinik Tahmin Kuralı gibi skorlamalar geliştirilmiştir. Bu çalışma ile İç Hastalıkları YBÜ'de fungal üremelerin ve infeksiyonların sıklığının ve etkenlerin türlerinin saptanmasıdır. Gereç-Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbni Sina Hastanesi İç Hastalıkları Yoğun Bakım Ünitesinde 1 Ocak 2016 --1 Aralık 2018 tarihleri arasında takip edilmiş olan hastalar geriye dönük olarak taranmış olup, hastaların demografik özellikleri, klinik ve radyolojik özellikleri, uygulanan tedaviler ve sonlanımları yanı sıra, üreyen fungal ajanların da özellikleri oluşturulan veri tabanına kaydedilmiştir. Bulgular: Çalışma dönemi içerisinde YBÜ'de yatışı süresince alınan kültürlerinde fungal üremesi tespit edilen 179 hasta ve bu hastaların 384 farklı fungal üremeleri çalışmamıza dahil edilmiştir. Çalışmamızda hastaların tanımlayıcı ve klinik özellikleri belirlenmiş olup solunum sistemi problemleri/ hastalıkları en sık yatış nedeni olarak tespit edildi. YBÜ yatışı sırasında en sık görülen ek hastalık ise kronik böbrek hastalığı olarak tespit edildi. Fungal üremeler arasında en sık görülen suş C.albicans olarak belirlendi. Özellikle C. glabrata'da belirgin olmak üzere, non-albicans Candida suşlarının görülme sıklığında yıllar içinde artış saptandı. Kandidemi olan hastalarda en sık etken C.parapsilosis olarak izlendi ve bu hastalarda klinik tablo daha ağır seyretmişti. Çok değişkenli analizde kandidemik ve non-kandidemik hastaların karşılaştırılmasında Kandida skoru kandidemi grubunda anlamlı derecede yüksek saptandı. Sonuç: YBÜ'de fungal infeksiyonlar önemli bir sorundur. Non-albicans Candida suşları görülme oranı giderek artmaktadır. C.parapsilosis suşları kandidemi etyolojisinde önemli bir yere sahiptir ve karşılaşılma oranları artmaktadır. Diğer fungal nedenlerin de YBÜ'de infeksiyon etkenleri olarak görülebilceği unutulmamalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Pediatric Emergency & Intensive Care Medicine / Çocuk Acil ve Voğun Bakım Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)