Search

Amaç: Diyabet, kırık riskini artırabilecek osteopeni ve osteoporoz gibi kemik hastalıklarına yolaçarken, serbest radikallerin diyabetle ilişkili kemik rezorpsiyonunda önemli rol oynadığı önesürülmüştür. Anjiyotensin-dönüştürücü enzim inhibitörleri ve anjiyotensin reseptör blokörlerinindiyabetik hastalarda kemik kaybını ve kırılma riskini azaltabilmesi muhtemeldir. Bu nedenleçalışmamız, diyabetik sıçan femurlarında losartanın oksidatif stres ve antioksidan savunma sistemiüzerindeki etkilerini araştırmak ve böylece kemik kalitesindeki bozulmanın olası mekanizmasınıaçıklamak için tasarlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Sıçanlar dört gruba ayrılmıştır: Kontrol (K), diyabet (D), losartanla tedaviedilen diyabet (D-LOS) ve losartanla tedavi edilen kontrol (K-LOS). Diyabet, tek doz streptozotosin(50 mg/kg) enjeksiyonu ile indüklenmiştir. Diyabetli sıçanlara 8 hafta boyunca 5 mg/kg/gün losartanuygulanmıştır. Kemik dokularında, 2-tiobarbiturik asit reaktif ürünlerinin düzeyi (TBARS), süperoksitdismutaz (SOD), katalaz (KAT) ve glutatyon peroksidaz (GPx) aktiviteleri incelenmiştir.Bulgular: Diyabet uygulaması ile kemik dokuda anlamlı düzeyde artan TBARS değerleri losartanuygulaması ile düşmüştür. Diğer yandan, D grubunda SOD aktivitesi azalırken KAT aktivitesindebir değişiklik gözlenmemiştir ve losartan tedavisi SOD aktivitesi üzerinde etkili olmamıştır. Diyabetile birlikte anlamlı düzeyde düşen GPx aktivitesi losartan tedavisi ile normal seviyelerine dönmüştür.Sonuç: Bu bulgular, losartan tedavisinin diyabetik sıçan femurunda oksidatif stresin indüklediğikemik kalitesindeki düşüşü antioksidan enzimlerin modülasyonunu sağlayarak düzeltebileceğinigöstermektedir.

Objectives: FK506 is an effective immunosuppressive drug for treating graft rejection in transplants patients. However, the neuroregenerative effect of FK506 has been well described in the literature. The aim of this study was to investigate the effects of FK506 in alpha motor neurons after primary and delayed repair of sciatic nerve.Methods: Rats (n=72) were divided into 6 groups. Control, sham-operated, primary repair FK506 (-), primary repair FK506 (+), delayed repair FK506 (-), and delayed repair FK506 (+) groups.Results: After injury, the normal structure of the motor neuron perikarya was maintained by primary repair in the FK506 (+) group. In the delayed repair group, beneficial effect of FK506 was found to be less effective. The SFI value reached -50 recovery level in the FK506-treated group earlier than those of not FK506-treated groups.Conclusion: Beneficial effect of FK506 has been approved by functional and ultrastructural data in both of primary and delayed repair groups.

AIM: Our aim is to compare the success level of the students on the subjects the upper extremity and shoulder anatomy applied by the problem based education method and the anatomy of the arm, forearm and hand applied by the classical education during 2002-2003 education year. One year later during the 2003-2004 education year, we applied the veritable exam about the same subjects to the same students in order to obtain the success level and compare the two distinct education methods, (the problem based education and the classical education.) METHOD: Akdeniz University, Faculty of Medicine, 1st Year students were the test group. During the 2002-2003 academic year two types of examinations were applied to the students. The examination about the upper extremity and shoulder anatomy was done according to the problem based education method, the other examination about the arm, forearm and hand anatomy was done according to the classical method. After one year, during the 2003-2004 academic period, the same questions were applied in an examination in order to obtain the success level of the students. FINDINGS: When we compared the mean point of the examination results, done according to the problem based education and the mean point of the examinations results done according to the classical education applied in the 2002-2003 education year, we did not find any statistical difference between the mean points of the two examinations. There wasn’t also any statistical difference between the mean points of the same exams that applied one year later. RESULTS: Our results have shown that there isn’t any statistical difference between the education methods, the problem based education and the classical education and the mean points of the students’ taken both from the 2002-2003 education year exams and both from the following year exams., AMAÇ: 2002-2003 eğitim öğretim döneminde öğrencilerin, Probleme Dayalı Öğrenim (PDÖ) ile öğrenilen üst ekstremite ve omuz anatomisi ve klasik eğitim metodu ile öğrenilen kol, ön kol ve el anatomisi ile ilgili konulardaki bilgi düzeyini ve bir yıl sonra bu bilgiyi ne düzeyde hatırladıklarını saptamak, iki farklı eğitim modelinin sınav başarısını karşılaştırmaktır. YÖNTEM: Araştırma grubunu oluşturan öğrencilere (Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem I öğrencilerinin tümü) 2002-2003 eğitim öğretim döneminde PDÖ de öğrenilen üst ekstremite, omuz anatomisi (20 soru), klasik eğitim ile öğrenilen kol, önkol ve el anatomisi ile ilgili (20 soru) sorulan sorular, bir yıl sonra bir sınavda tekrar sorularak öğrencilerin bilgi düzeyleri saptanmıştır. BULGULAR: Öğrencilerin 2002-2003 eğitim döneminde PDÖ ve klasik eğitim sınavlarında aldıkları puan ortalamaları incelendiğinde iki ortalama arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. İkinci yıl değerleri incelendiğinde ise PDÖ ve klasik eğitim ortalama başarı puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır. SONUÇ: Bu araştırma sonucunda gerek ilk gerekse ikinci yılda öğrencilerin sınavlarda aldıkları puan ortalamaları ile eğitim sistemi arasında anlamlı bir ilişki olmadığı saptanmıştır.

Objectives: The problems encountered during recovery of traumatic brachial plexus injuries despite adequate treatment has important socioeconomic impacts. Neurotization of median nerve with brachialis muscle branch of musculocutaneous nerve has become popular recently. Whether it is superior to transfer of brachialis muscle to finger flexors is still unclear. Our research on human cadavers is aimed at examining the possibility of this nerve transfer by quantitatively describing the courses of related nerves. Patients and Methods: Ten upper extremities of 5 fresh cadavers (4 males, 1 female; mean age 46.3 years) were dissected and measurements were made on related nerves. Results: The neurotization of median nerve with brachialis muscle branch of musculocutaneous nerve is not possible in every case due to the distance between posterior fascicular group of median nerve and the brachialis branch, and the size discrepancy between these two nerves. Conclusion: Frequent variations of the anatomic structure originating from interracial differences decrease the applicability of the neurotization of median nerve with brachialis muscle branch of musculocutaneous nerve. Turkish Başlık: Muskulokütan Sinirin Brakiyalis Dalının Medyan Sinirin Posterior Fasiküler Grubunun Nörotizasyonunda Kullanılabilirliğinin Araştırılması: Kadavra Çalışması Anahtar Kelimeler: Nörotizasyon; brakialis kası; sinir transferi; tendon transferi Amaç: Travmatik brakiyal pleksus lezyonlarında el fonksiyonlarının tedaviye rağmen elde edilememesi önemli sosyoekonomik sorunlara yol açmaktadır. Medyan sinirin muskülokütan sinirin brakiyalise giden dalıyla nörotizasyonu son zamanlarda popülerlik kazanmış bir onarım yöntemidir. Bu yöntemin parmak fleksörlerine brakiyalis kasının transferine üstün olup olmadığı netlik kazanmamıştır. İnsan kadavralarında yürüttüğümüz çalışmamız transferi önerilen sinirlerde yapılacak ölçümlerle bu yöntemin olanaklılığını araştırmayı hedeflemektedir. Hastalar ve Yöntemler: Beş taze kadavra (4 erkek, 1 kadın; ort. yaş 46.3) üzerinde 10 üst ekstremite diseke edilmiş ve ilgili sinirler üzerinde ölçüm yapılmıştır. Bulgular: Medyan sinirin muskülokütan sinirin brakiyalise giden dalıyla nörotizasyonu her olguda olanaklı olamamaktadır. Bunun nedeni medyan sinirin posterior fasiküler grubu ve brakiyalis dalı arasındaki çap uyumsuzluğu ve aralarında direkt koaptasyona izin vermeyecek uzaklık olarak görülmektedir. Sonuç: Anatomik yapıda toplumlar arası farklılıklara bağlı olduğu düşünülen varyasyonlar medyan sinirin muskülokütan sinirin brakiyalis dalı ile nörotizasyonunun genel uygulanabilirliğini azaltmaktadır., Amaç: Travmatik brakiyal pleksus lezyonlarında el fonksiyonlarının tedaviye rağmen elde edilememesi önemli sosyoekonomik sorunlara yol açmaktadır. Medyan sinirin muskülokütan sinirin brakiyalise giden dalıyla nörotizasyonu son zamanlarda popülerlik kazanmış bir onarım yöntemidir. Bu yöntemin parmak fleksörlerine brakiyalis kasının transferine üstün olup olmadığı netlik kazanmamıştır. İnsan kadavralarında yürüttüğümüz çalışmamız transferi önerilen sinirlerde yapılacak ölçümlerle bu yöntemin olanaklılığını araş- tırmayı hedeflemektedir. Hastalar ve Yöntemler: Beş taze kadavra (4 erkek, 1 kadın; ort. yaş 46.3) üzerinde 10 üst ekstremite diseke edilmiş ve ilgili sinirler üzerinde ölçüm yapılmıştır. Bulgular: Medyan sinirin muskülokütan sinirin brakiyalise giden dalıyla nörotizasyonu her olguda olanaklı olamamaktadır. Bunun nedeni medyan sinirin posterior fasiküler grubu ve brakiyalis dalı arasındaki çap uyumsuzluğu ve aralarında direkt koaptasyona izin vermeyecek uzaklık olarak görülmektedir. Sonuç: Anatomik yapıda toplumlar arası farklılıklara bağlı olduğu düşünülen varyasyonlar medyan sinirin muskülokütan sinirin brakiyalis dalı ile nörotizasyonunun genel uygulanabilirliğini azaltmaktadır.

38 ÖZET Tıp fakülteleri ve Biyolog ile ilgilen®» diğer fakültelerde deney hayvanı olarak çok kullanılan evcil tavşanlarda, safra yolla rının intrahepatic et extrahepatic dağılımında yaptığımız inceleme lerde aşağıdaki önemli bulguları saptadık. 1 - Tavşanda Due. nepaticus communis yoktur. 2 - Tavşanda Due. choledochus, Due. nepaticus dexter et sinis ter »in birleşmesiyle Oluşur. 4 - Tavşanda Lobus nepaticus dexter» de Due. lobus dexter medi- alis et lateralis olmak üzere 2 segmental kanal bulunmaktadır. 5 - Tavşanda Lobus hepatis sinister, Lobus sinister medialis, et lateralis olmak üzere 2 segment içerir. Lobus sinister medialis 2, Lobus sinister lateralis 2 ya da 3 subsegmental safra kanalcığı içerir. Bu subsegmental safra kanalları birleşerek Due. lobus sinis ter medialis et lateralis »i oluştururlar. Due. lobus sinister media lis et lateralis birleşerek Due. nepaticus sinister»! yaparlar. 6 - Tavşanda Lobus oaudatus Proc. papillaris et caudatus ol - mak Üzere 2 kısım içermektedir. Bu kısımlara ait kanallar birleşerek ya da bağımsız olarak Duo. choledochus» a katılır. 7 - Tavşan Lobus quadra tuşlunda 1 kanal bulunmakta ve bu kanal Due. lobus sinister medialis ve dallarına ya da Due. nepaticus si - nister»e katılmaktadır. 8 - İnsanda Lobus quadra tus et caudatus 'a ait kanallar birle şerek Due, segmentalis medialis 'i oluşturduğu halde tavşanda bu iki loba ait kanalların birleştiği olguya rastlanmadı.39 9 - Tavşanda Duo. oh.oledoch.us f pylordan 1 om kadar distalde duodenumun dorsal duvarx üzerindeki Papilla duodeni majoris'e agxl- maktadxr. 10 - Tavşanda Due. choledochus Due. panereaticus'la Mrleşme. den duodenuma acxlxr. 11 - Tavşanda safra kanalx çaprazlaşma yerleri dxsxnda arter ve V. porta dallarx arasxnda bulunur» 64

Amaç: Siyatik sinir hasarı sonrası rejenerasyonun değerlendirilmesinde sinir fonksiyonunu test eden analiz yöntemleri literatürde bildirilmiştir. Bu analiz yöntemleri içerisinde en sık kullanılanı siyatik fonksiyon indeksidir. Basit ve ucuz olması sebebiyle sık kullanılan bu analiz yöntemi bazı araştırmacılar tarafından da güvenilirliğinin az olması sebebiyle tercih edilmemektedir. Çalışmamızda yürüme paterninin rotarod performans aparatı kullanılarak video tabanlı görüntü analizinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Bu amaçla 30 denek (Grup 1 (Kontrol): 10 denek, Grup 2 (Sham): 10 denek, Grup 3 (sinir hasarı uygulanacak grup): 10 denek) çalışmaya dahil edilmiştir. Deneklerin yürüme hareketi rotarod performans aparatı kullanılarak arkadan bir video kamera (240 fps) ile kaydedildikten sonra video görüntüleri video tabanlı görüntü analiz sistemi ile değerlendirildi. Bulgular: Arkadan çekilen video görüntülerinde hasarlı alt ekstremitenin stance (ayak teması) ve swing (salınım) durumlarında diz ve ayakbileği eklem hareketlerinin zamana bağlı olarak değişimi, siyatik sinir hasarı sonrası bu eklem hareketlerinin nasıl etkilendiği incelendi. Sonuç: Çalışmamızda başka bir amaç için kullanılan bir aparatın başka bir analiz için bir araç olarak kullanılabileceği gözlemlenmiş ve siyatik sinirin rejenerasyonunda bir analiz yöntemi olarak kullanılabileceği kanaatine varılmıştır. Objective: Methods that analyze nerve function in evaluation of regeneration after sciatic nerve injury have been reported in the literature. The most frequently used analyzing method is the sciatic function index. This method, which is often used because it is simple and cheap, is not preferred by some researchers because of its low reliability. In the present study, we aimed to investigate the video-based motion analysis of walking pattern by using rotarod performance apparatus. Method: For this purpose, 30 subjects (Group 1 (Control): 10 subjects, Group 2 (Sham): 10 subjects, Group 3 (nerve damage subject group): 10 subjects) were included in the study. The video recordings were evaluated with a video-based motion analysis system after subjects walking motions on a rotarod performance apparatus were recorded with a video camera (240 fps) from the rear.Results: In the video recordings taken from the back, the time-dependent change of the movements of the knee and ankle joints and the effect sciatic nerve injury on both joints were examined in stance (foot contact) and swing phases in damaged lower extremity. Conclusion: We observed that apparatus used for another purpose can be used as a tool for another analysis method and we also concluded that it can be used as a method in analyzing of regeneration of the sciatic nerve. 48

Musculus biceps brachii kolun ön yüzünde bulunan 2 başlı bir kastır. Caput longum ve caput breve denilen başlarının ortak tendonu tuberositas radii'nin pürüzlü arka kısmında sonlanır. Tendonun mediale doğru genişleyen bir kısım aponeurotik lifleri aponeurosis musculi bicipitis brachii (aponeurosis bicipitalis; lacertus fibrosus) olarak adlandırılır, önkolun fleksör kaslarının başlangıç kısımlarını saran derin fasciaya karışır. Bu kas ön kolun, dolayısıyla elin en kuvvetli supinatorudur. Önkol supinasyondayken dirsek eklemine fleksiyon yaptırır. N. musculocutaneus tarafından innerve olur. Caput longum tendonu bir ağrı jeneratörü olarak kabul edilmektedir. Omuz ekleminin proprioseptif duyusuna olan katkısı da tartışma konusudur. Biz çalışmamızda; 15 adet sağ 15 adet sol taze donmuş kadavra kolunun m. biceps brachii caput longum tendonunu eksize ederek tendonda bulunan mekanoreseptör ve nosispetörleri tanımlamayı amaçladık. Hematoksilen-Eozin, anti S100 ve anti EMA antikorları ile yaptığımız histolojik ve immünohistokimyasal değerlendirmeler sonucunda 4 parçaya ayırdığımız tendonunun ekstrakapsüler parçasında Pacini korpüskülü, Ruffini korpüskülü, Golgi tendon organı ve serbest sinir sonlanmaları, sulcus intertubercularis parçası, intrakapsüler parça ve origo parçasında ise Ruffini korpüskülü ve serbest sinir sonlanmaları olduğunu tespit ettik. Caput longum tendonunda mekanoreseptör ve nosispetörlere rastlamamız bu yapının omuz eklemi için önemli rol oynadığı sonucuna varmamızı sağlamıştır.Anahtar Sözcükler: mekanoreseptör, nosispetör, immünohistokimya, tendon, biceps brachii Biceps brachii muscle is a 2-headed muscle on the front of the arm. The long head arises from the supraglenoid tuberculum at the superior margin of the glenoid cavity, and glenoidal labrum. The short head called caput breve arises from coracoid process. The common tendon ends at the rough back of the radial tuberosity. Some aponeurotic fibers expanding medially to the tendon are called aponeurosis musculi bicipitis brachii (aponeurosis bicipitalis; lacertus fibrosus), which interfere with the deep fascia that surrounds the forearm flexor muscles. Biceps brachii is a powerful supinator. It flexes the elbow – most effectively, with the forearm supinated – and acts, to a slight extent, as a flexor of the shoulder joint.. It is innervated by musculocutaneous nerve.Tendon of caput longum has been regarded as a pain generator. The contribution of the shoulder joint to the proprioceptive sensation is a debate topic. In our study; we used 15 right 15 left fresh frozen cadaver arm. We aimed to describe the mechanoreceptors and nociceptors of the biceps brachii caput longum tendon by excising the tendon. We separated the tendon into four parts; extracapsulary, sulcus intertubercularis, intracapsulary and origo part. With immunohistochemical staining in extracapsulary part Pacini corpuscle, Ruffini corpuscle, Golgi tendon organ and free nerve endings were detected and all specimens showed immunoreactivity for Ruffini corpuscle and free nerve endings. At the end of our efforts the finding of mechanoreceptors and nociceptors in the tendon of Caput longum leads to the conclusion that the long head of biceps brachii has a potential proprioceptive role for the shoulder joint.Key words: mechanoreceptor, nociceptor, immunohistochemistry, tendon, biceps brachii 95

Amaç: Organik çözücüler günlük yaşantımızda ve endüstride yaygın olarak kullanılan sıvı maddelerdir. Bu maddelerden tiner uyuşturucu amaçlı kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı, selülozik tinerin kronik inhalasyona bağlı olarak rat bulbus olfactorius'unda oluşturacağı hasar üzerine melatonin ve C vitamininin etkilerini incelemektir.Yöntem: Çalışmamızda yaklaşık 400-450gr ağırlığında 90 adet Rattus norvegicus wistar kullanıldı. Sıçanlar 9 gruba ayrıldı. Sıçanlar 6 hafta süre ile günde 2 kez olmak üzere birer saat tiner inhalasyonu etkisine bırakıldı. Çalışmada selülozik tiner kullanıldı. Tinerin bileşimindeki solventlerin konsantrasyonları gaz dedektörü ile ölçüldü. Tanımlayıcı istatistikler; ortalama (mean), standart sapma (SD) ve medyan (ortanca), minimum (min), maksimum (max) değerleri ile sunulmuştur. Normallik varsayımı Shapiro-Wilk testi ile kontrol edilmiş ve veriler normal dağılım varsayımını sağlamadığı için iki grubun ölçüm değerleri arasındaki farkın analizinde Mann-Whitney U testi, ikiden fazla sayıda grubun karşılaştırılmasında Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Analizler SPSS 20.0 paket programı ile yapılmıştır. 0,05'den küçük p değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: Deney sonunda; deneklerin tüylerinde sararma, aşırı yalanma, sık göz kırpma gözlemledik. Histolojik ve ultrastrüktürel incelemede; tiner alan grubun bulbus olfactorius katmanlarında diğer gruplara göre incelme; mitokondri, ribozom ve endoplazmik retikulum sayılarında azalma, melatonin,C vitamini ve tiner alan grupta (Grup 5) kontrol grubuna yakın değerler gözlemledik. Tiner alan grubun diğer gruplara göre; GSH-Px, SOD, MDA ve CAT değerlerinde artma saptadık. Sonuç: Tiner inhalasyonu sonrası melatonin ve C vitamini almanın bulbus olfactorius'da oluşan hasara karşı önleyici; dolayısıyla işçi sağlığı açısından önemli olduğunu düşünüyoruz.Anahtar Kelimeler: selülozik tiner, C vitamini, melatonin, bulbus olfactorius Objective: Organic solvents are liquids that are widely used in our daily life and industry. Thinner is used for these drugs. The aim of our study is to investigate the effects of melatonin and vitamin C on the damage caused by chronic inhalation of cellulosic thinner in rat bulb olfactorius.Method: In our study, 90 male young Wistar rats weighing 400-450 gr were used. The rats were divided into 9 groups. Rats were exposed to thinner inhalation for 1 hour, twice daily for 6 weeks. Cellulosic thinner was used in the study. The concentrations of the solvents in the thinner composition were measured with a Drager gas detector. After thinner inhalation, melatoninin and vitamin C inhibitor and therapeutic effect will be investigated against damage to bulbus olfactorius. Results: At the end of the experiment; Feathers in the feathers, excessive lie, frequent winking was observed. Histologic and ultrastructural examination; Thinner and other groups of bulbus olfactorius layers have changed. In biochemical analysis; GSH-Px, MDA, Catalase and SOD values differed between groups. Group 2 has higher labyrinth values than groups 1 and 5. Conclusion: After thinner inhalation, the rat bulb olfactorius was damaged and biochemical, ultrastructural and histological levels were determined to prevent melatonin and vitamin C administration against this injury. Key words: Cellulosic thinner, vitamin C, melatonin, olfactory bulb 90

Her yıl birçok insan periferik sinir hasarına maruz kalmaktadır ve bu hasarlar ekonomik ve sosyal kayıplara neden olmaktadır. Bu kayıpları en aza indirmek için yaralanma en kısa sürede tedavi edilmelidir. Etkin tedavi yöntemleri geliştirmek ise periferik sinir hasarını, dejenerasyon ve rejenerasyon sürecini daha iyi anlamakla mümkün olur. Bu süreci daha iyi anlayıp değerlendirmek için araştırıcılar çeşitli hasar modelleri, farklı periferik sinirler ve farklı denekler ve teknikler günümüzde sıklıkla kullanmaktadır. Siyatik sinir periferik sinir hasarı modelleri oluşturmak için tercih edilen sinirlerden birisidir. Ezi ve kesi modelleri de sinir hasarını simule etmek için tercih edilen yöntemlerin başında gelmektedir. Rejenerasyon sürecine etki eden birçok faktör de sinirbilimciler tarafından araştırılmaktadır. Bu faktörlerden bir tanesi de nörotrofik faktörlerdir. Birçok nörotrofik faktörden birisi olan vasküler endotel büyüme faktörünün (VEGF) yapılan çalışmalar ışığında anjiyogenez dışında sinir sistemi üzerine olan etkileri de tespit edilmiştir.Çalışmamızda sıçan siyatik sinirinde, farklı hasar modelleri uygulayarak, VEGF ekspresyonunu tespit etmeyi amaçladık. Bu amaca yönelik olarak 110 adet dişi sıçan kullanılmıştır. Gerekli izinler ve etik kurul onayı alındıktan sonra, denekler kontrol ve sham dahil olmak üzere ezi, tam kesi ve yarı kesi gruplarına ayrılmıştır. Her bir deney gurubu da kendi içerisinde 48. saat,14 günlük ve 30 günlük alt gruplarına ayrılarak, gurup başına 10 adet deneğin düştüğü toplam 11 gurup oluşturuldu. Cerrahi operasyon öncesinde ve operasyon sırasında yürüme patern analizi, geri çekme refleksi ve morfolojik değerlendirme yapıldı. Daha sonra deneklere guruplarına göre cerrahi işlem uygulandı. Deney süresi dolan denekler sakrifiye edilerek siyatik, elektron mikroskopik, immünohistokimyasal ve western blot analizi için siyatik sinir örnekleri alındı. Toplanan veriler yardımıyla, yürüme patern analizi, geri çekme refleksi değerlendirildi. Cerrahi operasyon öncesinde, cerrahi operasyon sırasında ve sonrasında stereomikroskop yardımı ile çekilen görüntüler morfolojik olarak değerlendirildi. Deneklerden alınan örneklerden ise elektron mikroskopik analiz ve moleküler biyolojik tekniklerden olan immünohistomiksal ve western blot analizi gerçekleştirildi. Deney gurupları arasında morfolojik olarak ve VEGF'in ekspresyonu yönünden kontrol ve sham gruplarına göre farklılıklar bulundu ve sonuçlar literatür bilgisi ile tartışıldı.Yürüme patern analizi sonuçlarına göre en iyi iyileşme -13,26 değer ile yarı kesi 30 günlük alt grubunda görüldü. Morfolojik olarak tüm deney gruplarının 48 saatlik alt gruplarında hasarlanma bölgesinde damarlanmada artış gözlemlendi. Elektron mikroskobik incelemede tüm deney gruplarının 48 saatlik alt gruplarında denejerasyonun başlangıcı görülürken, 30 günlük alt gruplarda rejenere liflerle birlikte myelinsiz liflerde tespit edildi. İmmünohistokimya sonuçlarına göre en fazla VEGF ekspresyonu yarı kesi 48 saatlik alt grupta görülürken, en az yarı kesi 30 günlük alt grupta görüldü. Western blot analizine göreyse en fazla VEGF ekspresyonu ezi 30 günlük alt grupta görülürken en az ekspresyon yarı kesi 14 günlük alt grupta görülmüştür.Elde ettiğimiz sonuçların siyatik sinirin farklı hasar modellerinde, morfolojinin anlaşılması ve VEGF ekspresyonun tayini yönünden konu ile ilgili çalışan araştırıcılara periferik sinir yaralanmalarında dejenerasyon ve rejenerasyon sürecini daha iyi anlamak üzere kaynak olacağı ve ileride yapılacak olan çalışmalara ışık tutacağı kanaatindeyiz.Anahtar kelimeler: Siyatik sinir, VEGF, ezi, tam kesi, yarı kesi, sıçan Every year many people are affected by peripheral nerve injuries that results in undesirable social and economical lost. In order to overcome those lost to minimum, injuries must be treated as soon as possible. Due to develop effective treatment methods, it is important to understand the whole process of degeneration and regeneration during peripheral nerve injuries. Today scientists research on different injury models on various peripheral nerves using much kind of experimental animals applied by many techniques in order to examine and reveal out the process. Sciatic nerve is commonly used to apply peripheral nerve injury models, so as crush and cut methods are widely used models to stimulate peripheral nerve injury. Neuroscientists also investigate many factors affecting the regeneration process. One of these factors is neurotrophic factors. Vascular endothelial growth factor (VEGF) is also a neurotrophic factor having a role not only in angiogenesis but also have effects on nervous system.In our study we aimed to investigate VEGF expression on rat sciatic nerve using different injury models. 110 female rats were used. After taken all the approvals from local ethical committee, rats were divided into control, sham, crush, cut and semi-cut main groups. Experimental groups also divided into subgroups as 48th hour, 15th day and 1st month, 10 animals per each, 11 groups totally. Before and during surgical operation walking track analysis, pinch test and morphological evaluation was performed. Animals were operated under stereomicroscope according to their experimental model. As determined in the schedule rats were sacrificed and sciatic nerve samples were collected for electron microscopy, immunohistochemistry and western blot analysis. Walking track analysis and pinch tests were scored in order to evaluate motor and sensorial recovery respectively. Images collected by stereomicroscope before, during and after the surgical process were examined morphologically. Electron microscopic analysis and immunohistochemistry and western blot analysis as molecular biologic techniques were investigated by collected sciatic nerve samples after routine appropriate procedures. We observed morphological and expressional differences of VEGF among the experimental groups, discussed by in the light of literature.Walking track analysis revealed that the most recovery was observed semi-cut 30 days subgroup by -13,26 value. Morphologically neovascularisation at the injury site was seen in all experimental 48th hour subgroups. In electron microscopic evaluation we observed the beginning of degeneration in all experimental 48th hour subgroups. Also in all experimental 30th day subgroups both regenerated nerve fibres and unmyleninated axons were seen. Immunohistochemically the most VEGF expression was seen in semi-cut 48th hour subgroup. On the contrary the least expression was observed in semi-cut 30th days subgroup. Western blot analysis revealed out that the most and the least VEGF expression was seen in crush 30th days and semi-cut 14th day subgroups respectively.We think that our results will help neuroscientists in the perspective of morphological and expressional way of VEGF in order to understand the degeneration and regeneration process during the peripheral nerve injury on different injury models of rat sciatic nerve and will shed light for further studies about the subject.Keywords: Sciatic nerve, VEGF, crush injury, cut injury, semicut injury, rat 121

Son yıllarda Renin anjiotensin sisteminin sadece dolaşım sistemi ile ilgili olmadığı başta kemik doku gibi diğer bazı dokular üzerinde de etkili olduğu ortaya koyulmuştur. Özellikle hücre kültürü çalışmalarında kemik dokuda Ang II Tip 1 reseptörlerinin eksprese oldukları bilinmektedir. Çalışmamızda Ang II tip 1 reseptör blokeri olarak Losartan'ın ovrektomize ratların femurları üzerinde meydana getirdiği biyomekaniksel ve histomorfolojik değişiklikler ortaya koyulması amaçlanmıştır.Çalışmamızda 120 adet Wistar cinsi yetişkin dişi rat kullanılmıştır. Deney hayvanları her bir grupta 15 adet olmak üzere 8 gruba ayrılmıştır. İlk 5 grup tedavi grubu olarak planlanmıştır. Bu gruplar kontrol (KONT), sham (SHAM), Losartan tedavi (KONT+LOS), overektomi (OVX) ve overektomi tedavi grubudur (OVX+LOS). Son 3 grupta ise Losartan'ın osteoporoz oluşum sürecine etkisi araştırılmıştır ve bu gruplar ise 12 haftalık overektomi grubu (OVX-1), 12 haftalık Losartan tedavi (KONT-1-LOS) ve 12 haftalık overektomi tedavi grubudur (OVX-1-LOS).Çalışmamızda AT1 reseptör blokeri olarak Losartan kullanılmıştır ve 5 g/kg/gün gavaj yoluyla deneklere verilmiştir. Bütün gruplardan elde edilen femurların kemik mineral yoğunluğu ölçümleri DEXA cihazı ile yapılmıştır ve daha sonra biyomekanik testler ve histomorfometrik analizler için kullanılmıştır. Losartan tedavisi sonrası OVX-LOS grubunun KMY değeri kontrol grubu seviyesine gelmiştir. Çekme testi sonuçlarına göre ise OVX-LOS grubunun tensile strength değerinin arttığı ve tensile strain değerlerinin ise OVX grubuna göre azaldığı görülmüştür. Eğme testlerinde ise OVX-LOS grubunun flexural strength ve flexural modulüs değerleri OVX grubuna göre artmıştır. Histomorfometrik ölçümlere göre ise OVX grubuna ait femurların alveolar alanlarının yüzde oranlarının arttığı öte yandan OVX-LOS grubunda yapılan ölçümlerde bu alanların oranları OVX grubuna göre daha yüksek oranda çıktığı görülmüştür.Öte yandan OVX-1-LOS ile OVX-1 gruplarının KMY ve yüzde alveolar alan değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunamamıştır. Bu gruplarda yapılan eğme deneylerinde fleksural strength ve fleksural modülüs, çekme deneylerinde tensile strength, stifness, young modülüs ve EAC değerleri OVX-1 grubunda KONT grubundan istatistiksel olarak daha düşük görülmesine rağmen OVX-1-LOS grubunun bu değerleri OVX-1 grubundan istatistiksel olarak daha yüksektir.Sonuç olarak Losartan overektomi yapılmış ratların biyomekanik karakterlerini geliştirmekle birlikte, kemik kütlesini artırmış ve trabeküler bağlantıları daha kuvvetli hale getirerek osteoporozun femur üzerindeki ağır etkilerini ortadan kaldırmıştır. Bu sonuçlar ışığında gelecekte AT1 reseptör blokerlerinin osteoporoz tedavisinde etkin bir tedavi yöntemi olarak kullanılabileceğini düşünüyoruz Renin angiotensin system (RAS) is operating not only systemically but also locally in several tissues, have been also studied in bone microenvironments. Osteoblasts and osteoclasts are known to express Ang II type I (AT1) receptor in cell cultures, suggesting the existence of local RAS in bone. Our study was designed to investigate the effects of losartan on overiectomized rats? femur, since the effect of AT1 receptor blocker on biomechanical parameters and histomorphometric alterations of osteoporotic bone has not been studied yet.In this study, 120 female Wistar rats were used. The animals were divided into ight groups as Control (n=15) (CONT), sham operated (n=15) (SHAM), losartan treated control (n=15) (CONT+LOS), overiectomized (n=15) (OVX), losartan treated overiectomized (n=15) (OVX+LOS), overiectomized (12 weeks) (n=15) (OVX-1), losartan treated control from first day (12 weeks) (n=15) (CONT-1-LOS) and losartan treated overiectomized from first day of overiectomized (12 weeks) (n=15) (OVX-1-LOS).Losartan as AT1 receptor blocker was administered via oral gavage for 8 weeks. Bone mineral density was measured using dual energy X-ray absorbsiometry, while tensile and three-point bending tests were performed for evaluation of biomechanical properties of bone. The structural properties were analyzed by scanning electron microscopy and the captured images were quantified using image analysis software. There was a significant decrease in BMD values of OVX group which were reversed by losartan treatment. According to tensile test results; ultimate tensile strength and strain values of OVX+LOS group increased and decreased respectively when compared to that of OVX group. Losartan treatment also caused a significant recovery in flexural strength and modulus parameters regarding respective control values, which means OVX+LOS group had more force tolerance until break than OVX group. Histomorphological results revealed that; the ratio of alveolar cavities of OVX rat femurs was significantly higher than CONT rat femurs and it was significantly decreased after losartan treatment. There was no significant difference between OVX-1-LOS and OVX-1 according to BMD values and the ratio of alveolar cavities. There was a significant increase in all biomechanical parameters (fleksural strength, fleksural modulus, tensile strength, stifness, young modulus and EAC) of OVX-1-LOS according to OVX-1 group.In conclusion, losartan increased strength, mass and trabecular connections of ovariectomized rat femurs. Therefore, it is tempting to speculate that drugs including AT1 receptor blocker may be used for treatment of osteoporosis or reduction of detrimental effects governed by in the future. 72

ÖZETMedulla spinalis'in üst torakal-alt servikal bölgelerinde olu abilecekmekanik travmalar veya bası yaratan di er patolojiler ileri nörolojik hasarlarlasonlanmaktadır. Omurili in vasküler yapısı da omurilik yaralanmalarında direktyada indirekt yollardan yaralanma ile ili kili oldu u bilinmektedir. Medullaspinalis'in vasküler beslenmesinin zayıf oldu u alt servikal-üst torakalbölgesinin anatomisinin ortaya konması, bu bölgeye yönelik cerrahiyakla ımlarda vasküler anatominin korunması açısından önem ta ımaktadır.Çalı mamızda kobayda omurilik alt servikal, üst torakal bölgelerininkorozyon kast yöntemi kullanılarak arteriyel da ılımının modelini (kalıbını)olu turmak amaçlanmı tır. Bunun için çalı mamızda 20 adet erkek kobaykullanıldı. Perfüzyon ve fiksasyon i lemlerinden sonra damar sistemine kastmaddesi verildi. Kast maddesinin polimerizasyonundan sonra maserasyoni lemi gerçekle tirildi. Maserasyondan sonra elde etti imiz korozyon kastkalıplarını stereomikrosrop ile incelenip foto raflandı.Sonuç olarak kobayda medulla spinalis'in üst torakal-alt servikalbölgelerinin damar yapısının farklılıklarla beraber insandaki yapılara benzerlikgösterdi ini bulduk. Çalı mamızda kobayda medulla spinalis'in a. spinalisanterior, a. spinalis posterior, a. spinalis anterolateralis, a. spinalisposterolateralis ve a. vertebralis tarafından beslendi ini tespit ettik. Medullaspinalis'in alt servikal ve üst torakal bölgesinin arteriyel beslenmesinin medullaspinalis'in di er bölgelerine göre daha zayıf oldu unu gördük. Bu zayıfbeslenmenin kobayda a. spinalis anterior, a. spinalis posterior, a. spinalisanterolateralis ve a. spinalis posterolateralis arasındaki anastomatik dallartarafından kompanse edilebilece ini dü ünüyoruz. Elde etti imiz sonuçlarınileriki çalı malar için ara tırıcılara bir kaynak olaca ını ve fikir verece ini,ayrıca üst torakal-alt servikal bölgeye yönelik cerrahi müdahalelere ı ıktutaca ı kanısındayız.Anahtar kelimeler: medulla spinalis, damar sistemi, kobay, korozyonkast, kollateral dola ım, stereomikroskop. ABSTRACTMechanical traumas or pathologies that result compression that occur inupper thoracal and lower cervical part of the spinal cord causes neuraldeficiencies. It is known that the vascular structure of the spinal cord isassociated with spinal cord injuries direct or indirect ways. Thevasculaturization of the lower cervical and upper thoracal part of the spinalcord is poor, so that this region is important during surgical procedures in orderto preserve vascular structures.In our study we aim to form the vascular corrosion casts of polyesterresin of the upper thoracal-lower cervical region in 20 male adult Guinea pigs.After perfusion and fixation of the animals, polyester resin was injected. Afterpolymerization of polyester resin the vascular corrosion casts macerated, thenexposed vascular corrosion casts examined by stereomicroscope andphotographed.The vascular structure of the upper thoracal-lower cervical of the spinalcord in Guinae pigs resembles that in man. Howerver, important differencesexist. In our study we reveal out that the spinal cord of the Guinea pig issupplied by a. spinalis anterior, a. spinalis posterior, a. spinalis anterolateralis,a. spinalis posterolateralis and a. vertebralis. We observed that vascularcirculation of the upper thoracal and lower cervical of the medulla spinalis ofthe Guine pig is poor than the other regions of the spinal cord. This poorcirculation in the upper thoracal and lower cervical of the spinal cord can becompansed by small anastomatic vessels between a. spinalis anterior, a.spinalis posterior, a. spinalis anterolateralis and a. spinalis posterolateralis. Wethink that our findings can be a source for researchers in the further studiesand also can give an idea about the vasculature of this region on humans andcan be useful for surgical procedures.Key words; spinal cord, vascular structure, Guinea pig, corrosion cast,collateral circulation, steremicroscope. 46

ÖZETFormaldehit inhalasyonunun, burun mukozasında irrite edici özelliği olduğubilinmektedir. Fakat bu irritasyonun sitolojik düzeydeki boyutu tam olarakbilinmemektedir. Bu çalışmada formaldehit inhalasyonunun sıçanlarda hücrelerarasıbağlantı kompleksleri üzerine etkisi ışık mikroskobik, immünohistokimyasal ve elektronmikroskobik (TEM) yöntemlerle incelendi.Bu çalışmada yetişkin, Rattus norvegicus türü 20 adet dişi sıçan kullanıldı.Kontrol grubunda 10, deney grubunda 10 denek olmak üzere 2 grup oluşturuldu. Deneygrubu sıçanlar 90 gün süreyle günde 6 saat, haftada 5 gün olacak şekilde 15 ppmformaldehit buharına maruz bırakıldı. Her bir grupta, deney süresinin bittiği gündeneklerin nazal mukoza örnekleri alınıp histolojik yöntemlerle incelendi.Işık mikroskobik düzeyde, immünohistokimyasal yöntemlerle pozitif boyananprotein yapılarının (E-Cadherine, Occludin, Y-catenin) boyanma yoğunluğu yarı-kantitatif olarak değerlendirildiğinde, deney grubu bireylerinde daha düşük boyanmayoğunluğu gözlendi. Ayrıca solunum epitelinde; goblet hücrelerinde hipertrofi , bazallaminada yer yer kırılmalar, epitel hücrelerinde proliferasyon ve bu nedenle epitelkalınlığında gözle görülür artış belirlendi. TEM düzeyinde bazal laminada kalınlaşmave yer yer dejenerasyonlar, sitoplazmik alanlarda vakuol artışı ve kinosilyumlarıntübüler yapılarında düzensizlikler ile membranlarında netlik kaybı gözlendi.Sonuç olarak formaldehit inhalasyonun, hücreler arası bağlantı komplekslerininyapısında bulunan protein miktarında gözle görülür bir azalmaya neden olduğu dahayüksek dozaj uygulamalarında ise hücreler arası bağlantı komplekslerinde kopmalarolacağını düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Formaldehit inhalasyonu, Bağlantı Kompleksleri, Okludin, E-Kaderin, Katenin, TEMiv ABSTRACTThe irritable properties of formaldehyde inhalation for the nasal mucosa isknown. But in the cytological dimension it is not well known. In this study weexamined the effects of formaldehyde inhalation on rat?s intercellular junctions byusing light microscopy, immunohistochemistry and electron mcroscoby techniques.20 adult, female, Rattus norvegicus rats were used in this study. There were acontrol and an experiment group. 10 rats were in control group and 10 rats were inexperiment group. Experiment group was exposed to 15 ppm formaldehyde, 6h/day,5days/week for 12 weeks. In each group, when the experiment time finished, samples ofnasal mucosa were taken and then histological process had begun.We evaluated the staining density of proteins (E-Cadherine, Occludin, γ-catenin)by immunohistochemical methods semi-quantitatively, in light microscobic level . Inthe nasal mucosa of the experimental group, hipertrophy in goblet cell, degeneration inbasal lamina, stratification belong to the proliferation in epithelium cells were identifiedby immunohistochemistry. Vakuol increase in stoplasmic areas, irregular forms ofkinesiliums were identified by TEM and were photographed.Key words: Formaldehyde inhalation, Intercellular junctions, Occludin, E-Cadherine, Catenin, TEMv 62

ÖZET Periferik sinirlerin, sinir harabiyetini takiben rejenerasyon kapasitesine sahip olduklarının bilinmesine karşın rejenerasyon süreci ve sonuçları çok az miktarda bilinmektedir. Çalışmamızda egzersiz ile rejenerasyon arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bu amaçla 36 tavşanın N. ischiadicus'ları bir hemostatik klemp aracılığı ile ezilmiştir. 6 tavşan ise kontrol grubu olarak kullanıldı ve herhangi bir sinir ezisi uygulanmadı. Rejenerasyonu göstermek amacıyla periferik sinirden Kriyostat aracılığı ile kesitler alındı ve modifiye Pal-Weigert Metodu boyanarak myelinli lif sayılan tespit edildi. Ayrıca aynı deneklere HRP uygulanarak rejenere olan liflere ait motor nöronlar gösterildi. 2. hafta grubunda egzersiz yapan ve yapmayan gruplarda bir myelin debridmanı gözlendi; ve bu iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı. 3. hafta deneklerinde de aynı şekilde bir myelin debridmanı izlendi; ve egzersiz yapan ve yapmayan grup arasında anlamlı fark bulunamadı. 4. hafta grubunda ise myelin debridmanının kaldırıldığı ve egzersiz yapan grupta rejenere lifler varlığı gözlendi. Egzersiz yapmayan grupta ise herhangi bir rejenere life rastlanılmadı. Bu durum egzersizin rejenerasyonun 4. haftasında etkili olduğunu düşündürdü. SUMMARY Although it is known that the peripheral nerves have a regeneration capacity; the period of the regeneration and their results is known less after the degeneration of the peripheral nerves. In the present study, We investigated the relation between exercise and regeneration. For this purpose, sciatic nerves of the 36 rabbits were clamped by hemostatic clamp. In 6 rabbits as a control group, this was not performed. The peripheral nerve was cut by cryostat and stained by modified Pal-Weigert staining method for counting the myelinated fibers. Besides, HRP administration was performed in the same animals for showing the motor neurons which is belongs to regenerated fibers. In the group of the 2nd regeneration week, myelin debris was observed, and there was no significant difference between exercise trained and not trained groups. In the group of the 3rd regeneration week, also myelin debris was observed, and there was no significant difference between exercise trained and not trained groups. In the group of the 4th regeneration week, myelin debris was removed, and some myelineted fibers were observed in exercise trained group. On the other hand there was no myelineted fibers in not exercise trained group, and there was significant difference between exercise trained and not trained groups. As a result, we think that exercise is effective in the 4th regeneration week. Ill 40