The Effects of Losartan on Lipid Peroxidation and the Antioxidant System in the Bone Tissue of Diabetic Rats

Amaç: Diyabet, kırık riskini artırabilecek osteopeni ve osteoporoz gibi kemik hastalıklarına yolaçarken, serbest radikallerin diyabetle ilişkili kemik rezorpsiyonunda önemli rol oynadığı önesürülmüştür. Anjiyotensin-dönüştürücü enzim inhibitörleri ve anjiyotensin reseptör blokörlerinindiyabetik hastalarda kemik kaybını ve kırılma riskini azaltabilmesi muhtemeldir. Bu nedenleçalışmamız, diyabetik sıçan femurlarında losartanın oksidatif stres ve antioksidan savunma sistemiüzerindeki etkilerini araştırmak ve böylece kemik kalitesindeki bozulmanın olası mekanizmasınıaçıklamak için tasarlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Sıçanlar dört gruba ayrılmıştır: Kontrol (K), diyabet (D), losartanla tedaviedilen diyabet (D-LOS) ve losartanla tedavi edilen kontrol (K-LOS). Diyabet, tek doz streptozotosin(50 mg/kg) enjeksiyonu ile indüklenmiştir. Diyabetli sıçanlara 8 hafta boyunca 5 mg/kg/gün losartanuygulanmıştır. Kemik dokularında, 2-tiobarbiturik asit reaktif ürünlerinin düzeyi (TBARS), süperoksitdismutaz (SOD), katalaz (KAT) ve glutatyon peroksidaz (GPx) aktiviteleri incelenmiştir.Bulgular: Diyabet uygulaması ile kemik dokuda anlamlı düzeyde artan TBARS değerleri losartanuygulaması ile düşmüştür. Diğer yandan, D grubunda SOD aktivitesi azalırken KAT aktivitesindebir değişiklik gözlenmemiştir ve losartan tedavisi SOD aktivitesi üzerinde etkili olmamıştır. Diyabetile birlikte anlamlı düzeyde düşen GPx aktivitesi losartan tedavisi ile normal seviyelerine dönmüştür.Sonuç: Bu bulgular, losartan tedavisinin diyabetik sıçan femurunda oksidatif stresin indüklediğikemik kalitesindeki düşüşü antioksidan enzimlerin modülasyonunu sağlayarak düzeltebileceğinigöstermektedir.