Search

WOS: 000503767500015, Mader-i Mevlâna Külliyesi, Mevlâna Celâleddin Rumî’nin annesi Mümine Hatun’un Karaman’da bulunan kabrinin çevresine çeşitli vakıf binalarının inşa edilmesiyle kurulmuştur. Külliyenin en eski ve ana yapısının Mümine Hatun’un türbesi olmasından dolayı buraya bu isim verilmiş olup Valide Sultan’ın mezarının yanı sıra burada, Hz. Mevlâna’nın ağabeyi Muhammed Alâeddin’in kabri ile Mevlevî şeyhlerinin ve çelebilerin mezarları da bulunmaktadır. Külliye, Mader-i Mevlâna’nın vefatından çok sonra Hz. Mevlâna’nın torunu Ulu Arif Çelebi’nin müridiKalemioğlu Ahi Mehmed Bey tarafından inşa edilmiş; Karamanoğlu Mirza Halil Bey ve onun oğlu Alâeddin Bey dönemlerinde iseonarım ve ilavelerle genişletilip değiştirilmiştir. Aktekke (Ağa Tekke) Cami, Kalemiye Zaviyesi, Karaman Mevlevîhanesi, Mader-i Mevlâna Türbesi, Mümine Hatun Türbesi ve Valide Sultan Cami gibi çeşitli isimlerle de anılan bu Karamanoğlu yapısında, elimizdeki arşiv belgelerine göre XVIII.-XIX. yüzyıllara ait toplamda 10 adet; XX.-XXI. yüzyıllara ait olarak ise 7 adettadilat ve tamirat girişimibulunmaktadır. Dolayısıyla Osmanlı Devleti’ninve Türkiye Cumhuriyeti’nin Mader-i Mevlâna Külliyesi’ne ait yapıları koruma ve vakıf binası olarak hayatiyetini sürdürme çabasından yola çıkılarak çalışmamızda; külliyenin tamir ve tadilat süreci, onarım ve bakım masrafları, burada kimlerin çalıştığı gibi hususlar üzerinden bazı değerlendirmeler yapılmıştır. Ayrıca külliyenin 700 yılı aşkın bir süre boyunca geçirdiği değişim ve dönüşümü, Osmanlı’nın bu eski eseri korumak için gösterdiği ihtimamı çözümleyebilmek amacıyla külliyenin Mevleviliğe ait olması veya Hz. Mevlâna’nın annesinin merkatının burada bulunmasının bu süreçte etkili olup olmadığı sorgulanmıştır., Mader-i Mevlana Islamic-Ottoman Social Complex was established with the construction of various foundation structures around the mother of Mevlana Celaleddin Rumi, Mumine Hatun's grave being in Karaman. Since the oldest and main structure of the social complex was Mumine Hatun's shrine, this name was given to it and other than the Mother's grave, there are also the graves of Muhammed Alaeddin, the brother of Hz. Mevlana, Mevlevi sheikhs and gents. The social complex was built by Kalemioglu Ali Mehmed Bey, who was the disciple of the grandson of Hz. Mevlana, the Great Arif Celebi. Much later than Mader-i Mevlana's death and in the eras of Karamanoglu Mirza Halil Bey and his son Aldeddin Bey, it was expanded and changed with repairs and additions. In this Karamanoglu structure also named as Aktekke (Aga Tekke) Mosque, Kalemiye Islamic Monastery, Karaman Mevlevi Lodge, Mader-i Mevlana Shrine, Miimine Hatun Shrine and Valide Sultan Mosque, there are 10 modification and repair initiatives in XVIII.-XIX centuries; 7 modification and repair initiatives in XX.-XXI. centuries according to our archive documents. Therefore, some evaluations were made on issues such as the repair and modification process, restoration and maintenance expenses and who the workers are with the attempt to protect the vitality of the structures of Mader-i Mevlana Social Complex of the Ottoman Empire and Turkish Republic. In addition, it was questioned whether the fact that the social complex's belonging to the Mevleviyeh or Hz. Mevlana's mother's grave's being here was effective in this process in order to analyse the change and transformation that the social complex went through for more than 700 years, and the care that the Ottoman showed to protect this old work of art.

WOS:000562252500015 According to Islam, the material and moral protection of orphans, patients, widows, elderly and poor people who compose the weak part of the society constitutes an important issue. In fact, those who help such people in society have been regarded as a auspicious believer. Ottoman State which is an Islamic state also acted with this awareness of responsibility and and thus aimed to ensure social continuity by respecting the social order and welfare. Accordingly, there are many policies developed and implemented by the Ottoman State. One of these is also the guarding of children born from multiple pregnancies in poor families with "tav'am salary" application. This application, the earliest examples of which corresponded to the 1760s, was applied until the last times of the Ottoman State. Tav'am salary application is important in terms of protecting the family institution and to show the responsibility of the state to its citizens. It is also important in that it constitutes a part of the policies implemented in the regulation of center-periphery relations and the "modern social state" understanding beginning to develop from the second half of the XIXth century. The main resource of the study consists of Presidency Ottoman Archive Documents. These documents, obtained through the random (accidental / incidental) sampling method were evaluated according to the type of multiple pregnancies, the amount of salary, the institution making the payment, the professions and statuses of the parents and their places of residence. Accordingly, the aim of the study was to determine to whom and for how long the taw'am salaries were paid, what the amount of these salary was and whether the number of children, the profession and status of the father and the region they lived in formed a factor in salary allocation. In addition, the institution making the payments and the reasons of the state for paying such salaries were examined in the study. İslamiyet’e göre toplumun zayıf kesimini oluşturan yetim, hasta, dul, yaşlı ve yoksul kişilerin maddî ve manevî olarak himâye edilmesi önemli bir hususu teşkîl etmektedir. Hatta toplumda bu gibi kişilere yardım edenler Allah’a yakın ve hayırlı bir mümin olarak görülmüşlerdir. Bir İslam devleti olan Osmanlı Devleti de bu sorumluluk bilinciyle hareket etmiş ve böylece toplum düzeni ve refahını gözeterek toplumsal sürekliliği sağlamayı amaçlamıştır. Bu doğrultuda Osmanlı Devleti’nin geliştirdiği ve uyguladığı pek çok politika bulunmaktadır. Bunlardan biri de, yoksul ailelerde çoğul gebeliklerle dünyaya gelen çocukların tev’em maaşı uygulaması ile gözetilmesidir. En erken tarihli örnekleri 1760’lara tekabül eden bu uygulama, Osmanlı Devleti’nin son zamanlarına kadar tatbik edilmiştir. Tev’em maaşı uygulaması, aile kurumunun korunması ve devletin tebaasına olan sorumluluğunu göstermesi açısından önemlidir. Ayrıca XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren gelişmeye başlayan “modern sosyal devlet” anlayışının ve merkez-çevre ilişkilerinin düzenlenmesinde uygulanan politikaların bir parçasını teşkîl etmesi açısından da mühimdir. Çalışmanın temel kaynağını Cumhurbaşkanlığı Osmanlı Arşiv Belgeleri oluşturmaktadır. Seçkisiz (rastgele / tesadüfî) örnekleme yöntemi ile elde edilen belgeler; çoğul gebeliklerin türü, maaş miktarı, ödemeyi yapan kurum, ebeveynlerin meslekleri ve statüsü ile ikamet yerlerine göre değerlendirmeye alınmıştır. Bu kapsamda tev’em maaşı ödemelerinin kimlere ve ne kadar süre ödendiği, maaş miktarının ne kadar olduğu; ayrıca çocuk sayısının, babanın mesleğinin, statüsünün veya yaşadıkları bölgenin maaş tahsisinde bir etken oluşturup oluşturmadığı tespit edilmeye çalışılmıştır. Bunun yanı sıra çalışmada, maaşların ödendiği kurum ile devletin bu maaşı ödeme nedenleri de araştırılmıştır.

Yetim, öksüz, hasta, yaşlı, mecnun ve müsrif gibi ehliyetsiz kişiler,hayatlarını idame ettirebilmeleri, haklarından faydalanabilmeleri ve zorduruma düşmemeleri için hukukî ve malî temsile ihtiyaç duymaktadır.İslâm hukukunda himaye edilmesi zorunlu kılınan ve hakları üzerindeehliyet sahibi olmayan bu kişilere genel olarak hacir denilmektedir.Kişiler, yaş ve sağlık durumları ile mali yetkinliklerine göre iki farklışekilde hacir altına alınmaktadır. Buna rağmen hukukî ve malî temsilaçısından eşit kabul edilen hacirlerin, yaş ve sağlık durumlarına göreşahsî bakım ve gözetime ihtiyaç duydukları aşikârdır. Çalışmamızınhazırlanmasında, Osmanlı döneminde vesâyet altındaki hacirler ile ilgiliKonyaŞer’iyyeSicilleri’neyansıyançeşitlitutanaklardanfaydalanılmıştır. Öncelikle, 1640-1740 yılları arasına tarihlenensicillerdeki örneklerden yetimler, öksüzler ve gözetime muhtaç olan diğerhacirlerin bakımı, muhafazası ve ihtiyaçlarının karşılanması hususundanasıl bir yöntem izlendiği sorgulanmıştır. Ayrıca Osmanlı’da vasîlikkurumunun incelenmesi amacıyla; “Osmanlı vesâyet uygulaması, İslâmhukukundaki uygulamadan farklı mıdır? Bu dönemde hacirlerinkorunması aileye mi, devlete mi aittir? Haciri koruyacak olan kişi veyakurumun hangi özelliklere sahip olması gerekir? Muhafaza ile görevlikişilerin yükümlülükleri nelerdir? Hangi şartlarda kişi, korunma altınaalınır? Hacirin, bakım ve gözetimi süresince masrafları nasıl karşılanır?”gibi sorulara cevap aranacaktır. Bu soruların cevaplanması amacıylafıkıh kitapları, fetvâ kitapları, ayet ve hadislerden istifade edilerek şer’iyyesicillerinde yer alan örneklerle uygulamanın ne olduğu, teorideki vepratikteki durumunun nasıl olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır., Noncompetent people such as orphan, motherless, mad,extravagantneed legal and financial representation to live on, benefit fromtheir rights and not to get into a jam. These people, who shouldobligatorily be protected, and who are noncompotent fort heir rights aregenerally referred to as those with juridical disability. Persons areinterdicted two different forms according to their age and health statusand financial competence. Nevertheless, it is obvious that the juradicaldisability, which are considered equal in terms of legal and financialrepresentation, need personal care and supervision according to their ageand health status. During the preparation of our study, various officialreports, reflecting on the Konya’s court records regarding people withjuridical disability who were undercustody in Ottoman period, were used.Firstly, which method was followed regarding the care, maintenance andmeeting needs of orphans, motherless people and other people withjuridical disability who need supervision were questioned throughsamples from the records dating from 1640 to 1740. Moreover, theanswer of question ssuch as “Is the application of wardship different fromthe practice in Islamic law? Is the protection of people with juridicaldisability under the responsibility of the state or family at this period?Which characteristics should the person or institution have that will protectperson with juridical disability? What are the obligations of persons incharge of protection? Under which conditions is the person with juridicaldisability put under protection? How the expenses of person with juridicaldisability are covered during the period of care and supervision?” weresought with the aim of the investigation of wardship association inOttoman. Benefiting from islamic law books, fetwa books, verses andhadiths, and also through the samples included in court records, thesituation in theory and practice was attempted to be determined in orderto answer above mentioned questions.

Tarih boyunca çocuklar, toplumun en zayıf kesimini oluşturmuşlardır. Bu durum onların, haklarının ihlal edilmesine ve hor görülmelerine neden olurken dolaylı olarak da, fiziksel ve ruhsal gelişimlerini olumsuz yönde etkileyerek topluma kazandırılmalarına engel oluşturmuştur. Bu hususta İslâm hukuku, bireye verdiği önem ile çocuğun bedensel ve ruhsal gelişimini, bunun yanı sıra da haklarını koruma altına almaya çalışmıştır. Osmanlı Devleti de, fıkıhtaki hüküm ve uygulamalardan yola çıkarak çocuğun her açıdan korunması için uğraşmıştır. Fakat çocukla ilgili mevcut çalışmaların Tanzimat Fermanı'ndan sonra olması nedeniyle Osmanlı Devleti'nin klasik döneminde çocuğun toplumdaki konumu ve çocukla ilgili İslâm hükümlerinin ne derece uygulandığı hususu belirsiz kalmıştır. Dolayısıyla bu tez çalışmasında, çocuğun İslâm ve Osmanlı hukukundaki hakları, bakımı, himâyesi, çocuğa yönelik işlenen suçlar ve sicillere yansıyan çeşitli konular incelenerek Konya örneği üzerinden Osmanlı toplumunda çocuğun konumu ve hukukî durumu tespit edilmeye çalışılacaktır., Throughout history, children have formed the weakest segment of society. This situation while they cause their rights to be infringed and despised; indirectly, they have been prevented to gain to the community by the negative impact on physical and psychological development. In this respect, Islamic law has tried to protect the physical and spiritual development of the child, as well as his rights, with the importance given by the individual. The Ottoman Empire also strived to protect the child in every respect, based on good judgments and practices in Islamic law. However, since the current studies on children are after the Rescript of Gülhane, the position of the child in society in the classical period of the Ottoman State and case of the extent to which Islamic provisions concerning children are being applied remains uncertain. Therefore, in this thesis study, the position and rights of the child in the Ottoman society will be tried to be determined through the example of Konya by examining crimes committed against the child and the various issues reflected in the records and the rights, care and guardianship of the child in Islamic and Ottoman law.

Tenascin-C (TNC) is involved in tumor initiation and metastasis, and high TNC expression has been associated with poor prognosis in cancers such as glioma, breast, colon and lung carcinoma (Orend and Chiquet-Ehrismann, 2006; Oskarsson, 2013). Previous studies have shown that the transcriptional regulator megakaryoblastic leukemia-1 (MKL1) induces TNC expression in both normal and transformed mammary epithelial cells, and that this induction requires the potential DNA-binding SAP domain of MKL1 (Asparuhova et al., 2011). Therefore, we postulated that SAP-dependent MKL1 action might be responsible for the tumor-specific induction of TNC. By transcript profiling analyses, we identified genes that are co-regulated with TNC in HC11 mouse mammary epithelial cells. We found that the expression of this gene set is associated with high-proliferative poor-outcome classes in human breast cancer and with reduced survival rate for breast cancer patients independent of tumor grade. Many of the newly discovered SAP-dependent/SRF-independent MKL1 target genes are strongly implicated in cell proliferation, cell motility and cancer. Indeed, downregulation of these transcripts by overexpression of MKL1 lacking the SAP domain inhibited cell growth as well as cell migration. Interestingly, many of the SAP-dependent MKL1 target genes, including WNT1 inducible signaling pathway protein 1 (WISP1/CCN4) that we studied further, were mechanoresponsive (Gurbuz et al., 2014). WISP1 is a secreted, matricellular protein assigned to the CCN family, and aberrant WISP1 expression is observed in various pathologies including fibrosis and cancer (Berschneider et al., 2011). However, relatively little is known about the mechanistic details of its function. In our studies, we found that endogenous WISP1 expression correlates with the metastatic potential of isogenic mouse breast cancer cell lines. Furthermore, we observed that WISP1 mRNA levels within the mouse mammary gland tissue significantly increased upon irradiation, a treatment known to induce modifications in the tumor microenvironment leading to increased metastasis (Ruegg et al., 2011). Finally, we produced recombinant WISP1 protein and confirmed that WISP1 is N-glycosylated and that the secreted form of the protein undergoes additional post-translational modifications that increase its size and possibly add functional diversity to the protein. Using our purified recombinant protein we generated specific anti-WISP1 antibodies. In the future, these antibodies can be used to detect WISP1 in various tumor tissues.

Sarılı-sarmal-bölge-içeren-124 (Coiled-coil domain containing-124; CCDC-124) henüz fonksiyonu belirlenmemiş olan yeni bir gendir. Bu gen ökaryotlar arasında korunmuştur ve genin 223 amino asitten oluşan bir protein kodladığı düşünülmektedir. Geçmişte Tazebay grup projeleri kapsamında yapılan maya ikili hibrid deneyleri, CCDC-124 proteinin RasGEF1B guanine değiştirme faktörü ile etkileşim halinde olduğunu göstermiştir. RasGEF1B'nin ise Rap2'ye özgü bir guanine değiştirme faktörü olduğu araştırmalarda gösterilmiştir. CCDC-124 proteinin hücre içindeki fonksiyonunu ortaya çıkarmak için, Western Blotlama ve hücre içindeki yer taramalarını da içeren çeşitli biyokimyasal deneyler yapılmıştır. Bu deneylerde, CCDC-124 proteininin N-uç bölgesini tanıyan, bir poliklonal antikor kullanılmıştır. Fakat, antikorun poliklonal doğası doğrultusunda, bir çok, spesifik olmayan bağlanma da görülmüştür. Yapılan deneylerde, genin 33 kDa'lık bir proteini kodladığı ve proteinin hücre içinde dağınık, sitoplazmik bir yerleşim izlediği gözlemlenmiştir. Fakat, spesifik olmayan bağlanmalar da göz önüne alındığında, bu sonuçlar kesin değildir. Proteinin daha hassas bir şekilde algılanabilmesi için, CCDC-124 proteinine karşı monoclonal antikorlar üretilmiştir. Bu proje süresince farelere His işaretli CCDC-124 proteini enjekte edilmiştir. Antikorlar hibridoma teknolojisi ile üretilmiş ve daha sonra, bağlanma kapasiteleri doğrultusunda seçilmişlerdir. Proje neticesinde 3 adet hibridoma klonu elde edilmiştir. Bunlar 7F7, 15C11 ve 4B3 klonlarıdır. Üretilen antikorları karakterize etmek amacıyla Western Blotlama deneyleri yapılmış ve antikorların bağlanma özellikleri poliklonal antikor ile karşılaştırılmıştır. 3 antikor içinde, 33 kDa'da, en net sonucu veren 4B3 klonu olmuştur. Üretilen antikorlar, ileride, proteinin hücre içindeki yerinin belirlenmesinde ve bu yerin dışarıdan gelen sinyaller doğrultusunda değişip değişmemesinin araştırılmasında kullanılacaktır. Bu tür deneyler, CCDC-124 proteininin hücre içindeki fonksiyonunun araştırılmasına ışık tutacaktır. Coiled-coil-domain-containing-124 (CCDC-124) is a novel protein of unknown function. The Ccdc-124 gene is highly conserved among eukaryotic species and is predicted to encode a 223 amino acids long protein. Yeast-two-hybrid assays had shown that CCDC-124 interacts with RasGEF1B guanine exchange factor, which was previously identified as a specific guanine exchange factor for Rap2, a member of the Rap subfamily of Ras-like G-proteins. In order to reveal the cellular function of CCDC-124 protein, different biochemical experiments, including Western Blotting and Sub-cellular localization studies were performed. In those experiments, a polyclonal antibody against an N-terminal peptide of CCDC-124 was used. Nevertheless, due to its polyclonal nature this antibody exhibited non-specific binding. Although it was determined that the gene encodes a 33 kDa protein and that the protein has diffused cytoplasmic localization, the results were not precise. In order to detect the protein more accurately, monoclonal antibodies were generated against CCDC-124. Throughout the project, mice were injected with pure His-Tagged CCDC-124 protein. Via hybridoma technology antibodies were generated and selected for their recognition capacities. At the end, 3 positive hybridoma clones were produced: 7F7, 15C11 and 4B3. To characterize the produced monoclonal antibodies, Western Blot experiments were performed and their binding properties were compared to the polyclonal antibody. Among the three monoclones, 4B3 gave the most promising results at 33 kDa, in Western Blotting. The antibodies will be used in the determination of the protein's sub-cellular localization and in the analysis of its response to extracellular signals. These in turn will aid further analyses related to the protein's role within the cell. 73

Mader-i Mevlâna Külliyesi, Mevlâna Celâleddin Rumî’nin annesi Mümine Hatun’un Karaman’da bulunan kabrinin çevresine çeşitli vakıf binalarının inşa edilmesiyle kurulmuştur. Mümine Hatun’un türbesinin külliyenin en eski ve ana yapısı olmasından dolayı buraya bu isim verilmiş olup Valide Sultan’ın mezarının yanı sıra burada, Hz. Mevlâna’nın ağabeyi Muhammed Alâeddin’in kabri ile Mevlevî şeyhlerinin ve çelebilerin mezarları da bulunmaktadır. Külliye, Mader-i Mevlâna’nın vefatından çok sonra Hz. Mevlâna’nın torunu Ulu Arif Çelebi’nin müridi Kalemioğlu Ahi Mehmed Bey tarafından inşa edilmiş; Karamanoğlu Mirza Halil Bey ve onun oğlu Alâeddin Bey dönemlerinde ise onarım ve ilavelerle genişletilip değiştirilmiştir. Aktekke (Ağa Tekke) Cami, Kalemiye Zaviyesi, Karaman Mevlevîhanesi, Mader-i Mevlâna Türbesi, Mümine Hatun Türbesi ve Valide Sultan Cami gibi çeşitli isimlerle de anılan bu Karamanoğlu yapısında, elimizdeki arşiv belgelerine göre XVIII.-XIX. yüzyıllara ait toplamda 10 adet; XX.-XXI. yüzyıllara ait olarak ise 7 adet tadilat ve tamirat girişimi bulunmaktadır. Dolayısıyla Osmanlı Devleti’nin ve Türkiye Cumhuriyeti’nin Mader-i Mevlâna Külliyesi’ne ait yapıları koruma ve hayatiyetini sürdürme çabasından yola çıkılarak çalışmamızda; külliyenin tamir ve tadilat süreci, onarım ve bakım masrafları, burada kimlerin çalıştığı gibi hususlar üzerinden bazı değerlendirmeler yapılmıştır. Ayrıca külliyenin 700 yılı aşkın bir süre boyunca geçirdiği değişim ve dönüşümü, devletin bu eski eseri korumak için gösterdiği ihtimamı çözümleyebilmek amacıyla külliyenin Mevleviliğe ait olması veya Hz. Mevlâna’nın annesinin merkatının burada bulunmasının bu süreçte etkili olup olmadığı sorgulanmıştır, Mader-i Mevlâna Islamic-Ottoman Social Complex was established with the construction of various foundation structures around the mother of Mevlâna Celâleddin Rumî, Mümine Hatun’s grave being in Karaman. Since the oldest and main structure of the social complex was Mümine Hatun’s shrine, this name was given to it and other than the Mother’s grave, there are also the graves of Muhammed Alâeddin, the brother of Hz. Mevlâna, Mevlevi sheikhs and gents. The social complex was built by Kalemioğlu Ali Mehmed Bey, who was the disciple of the grandson of Hz. Mevlâna, the Great Arif Çelebi. Much later than Mader-i Mevlâna’s death and in the eras of Karamanoğlu Mirza Halil Bey and his son Alâeddin Bey, it was expanded and changed with repairs and additions. In this Karamanoğlu structure also named as Aktekke (Ağa Tekke) Mosque, Kalemiye Islamic Monastery, Karaman Mevlevi Lodge, Mader-i Mevlâna Shrine, Mümine Hatun Shrine and Valide Sultan Mosque, there are 10 modification and repair initiatives in XVIII.-XIX centuries; 7 modification and repair initiatives in XX.-XXI. centuries according to our archive documents. Therefore, some evaluations were made on issues such as the repair and modification process, restoration and maintenance expenses and who the workers are with the attempt to protect the vitality of the structures of Mader-i Mevlâna Social Complex of the Ottoman Empire and Turkish Republic. In addition, it was questioned whether the fact that the social complex’s belonging to the Mevleviyeh or Hz. Mevlâna’s mother’s grave’s being here was effective in this process in order to analyse the change and transformation that the social complex went through for more than 700 years, and the care that the Ottoman showed to protect this old work of art