Search

Sosyo-Politik Narsisizm veİktidar İlişkileri

Siyaset PsikolojisindeDurumcu ve Eğilimci Yaklaşımlar

Türkiye’de Terörizmin Politik Psikolojisi

Bu çalışma bugün içinde yaşamakta olduğumuz çağı, kuramsal olarak geç modern ve postmodern olmak üzere iki farklı perspektiften hareket ederek betimlemeye ve bu bağlamda ortaya çıkan yeni siyaset biçimleri analiz etmeye girişmektedir. Bunu yaparken, kuramsal kaynakları birbirinden farklı olan geç modern ve postmodern perspektiflerin aynı zamanda güçlü ve zayıf yanları karşılaştırmalı olarak değerlendirilmeye çalışılmaktadır

The term “postmodern(ism)” which has been employed in various disciplines, is so amorphous and ambiguous that it cannot be defined easily. Nevertheless, once the context in which it is used, is taken into consideration, it is possible to reach what the term postmodern(ism) signifies. In this study, postmodernism conceptualized as “postmodern discourse” is analysed as a way of thinking, viz. philosophical category. The object of the study is to analyze postmodern discourse at the levels of ontology, epistemology and ethico-politics, and to explore its main parameters, Çeşitli disiplinlerde kullanılmış olan “postmodern(izm)” terimi, oldukça biçimsiz ve belirsiz olduğundan dolayı, söz konusu terimi tanımlamak pek kolay değildir. Bununla birlikte postmodernizmin kullanıldığı bağlam göz önüne alındığı takdirde, söz konusu terimin ne anlam ifade ettiğine ilişkin bir tanıma ulaşmak olanaklıdır. Postmodernizm kavramının, çeşitli disiplinlerde görülmesi, aslında tek bir postmodernizm yerine, birden çok postmodernizm biçimlerinin olduğunu ima etmektedir. O bakımdan bu çalışmada, “postmodern söylem” biçiminde kavramlaştırılan postmodernizm, bir düşünce biçimi, veya felsefi bir kategori olarak ele alınmaktadır. Bu çalışmanın amacı ise postmodern söylemi ontolojik, epistemolojik ve etikpolitik düzeylerde çözümleyerek, söz konusu söylemin temel parametrelerini tespit etmektir

ÖZET Çeşitli disiplinlerde kullanılmış olan `postmodern(izm)` terimi, oldukça biçimsiz ve belirsiz olduğundan dolayı, söz konusu terimi tanımlamak pek kolay değildir. Bununla birlikte postmodernizmin kullanıldığı bağlam göz önüne alındığı takdirde, söz konusu terimin ne anlam ifade ettiğine ilişkin bir tanıma ulaşılabilmektedir. Bu çalışmada felsefi bir kategori veya bir düşünce biçimi olarak sınırlandırılan postmodernizm, `postmodern söylem` biçiminde kavramlaştırılmaktadır. Bu çalışmanın amacı ise postmodern söylemin siyaset kuramı üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır. Söz konusu çalışmanın temel tezi, postmodern söylemin siyaset kuramı olarak klasik liberalizm ile klasik Marksizm üzerinde hem yıkıcı hem de yeniden yapılandırıcı etkide bulunabileceğidir. Postmodern söylemin bu ikili etkisi, bu çalışmada `postmodern söylemin paradoksu` olarak kavramlaştırılmaktadır. Bu çerçevede anti-özcülük, olumsallık, anti-temelcilik ve anti-tekabüliyetçilik olarak saptanan postmodern söylemin parametreleri, gerek klasik liberalizmin gerekse klasik Marksizmin felsefi temellerinin altını oymaktadır. Öte yandan postmodern söylemin modern siyaset kuramı üzerinde aynı zamanda yeniden yapılandırıcı bir etkisi de bulunmaktadır. Başka bir anlatımla, liberalizm ile Marksizmin, postmodern söylemin parametrelerince yeniden yapılandırılması olanaklıdır. Bu bağlamda postmodern söylemin yeniden yapılandırıcı bir etkisi olarak Richard Rorty'nin `postmodernist burjuva liberalizmi` ile Ernesto Laclau ve Chantal Mouffe'un `post-Marksizmi`, ontolojik, epistemolojik ve etik-politik önkabulleri açısından çözümlenmektedir. Liberalizm veya Marksizmin, postmodern söyleme uygun bir biçimde yeniden tanımlandığı takdirde, varlığını modern/postmodern bir siyaset kuramı olarak sürdürebileceği ileri sürülmektedir. Ayrıca modern ve postmodern arasında bir eklemlenmeyle ilişkiliIll olan postmodern söylemin yeniden yapılandırıcı etkisi, siyaset kuramına bir katkı olarak da okunabilir. Liberalizm ile Marksizmin yeniden yapılandırılmış formları olan postmodernist burjuva liberalizmi ile post-Marksizm, bir yandan klasik formlarının felsefi temellerinden paradigma düzeyinde bir kopuş gerçekleştirirken, diğer yandan da klasik formlarıyla olan sürekliliklerini koruyabilmektedirler. Karşılaştırmalı olarak postmodernist burjuva liberalizmi ile post-Marksizmin, farklılıklar olmakla birlikte, felsefi temelleri açısından birbirlerine yaklaştıkları açıkça görülmektedir. Bununla birlikte postmodernist burjuva liberalizmi ile post-Marksizm klasik formlarıyla sürekliliklerini sürdürdükleri ölçüde, birbirlerinden uzaklaşmaktadırlar. IV ABSTRACT The term `postmodern(ism)` which has been employed in various disciplines, is so amorphous and ambiguous that it cannot be defined easily. Nevertheless, once a context in which it is used, is taken into consideration, it is possible to reach what the term postmodern(ism) signifies. In this study, postmodernism which is limited to a philosophical category or a way of thinking, is conceptualized as `postmodern discourse`. The object of the study is to find out the effects of the postmodern discourse on modern political theory. The main thesis of this study is that the postmodern discourse may have both destructive and reconstructive effects on classical liberalism and classical Marxism as modern political theories. These binary effects of the postmodern discourse are conceptualized, in this study, as `the paradox of the postmodern discourse`. Within this framework, the parameters of the postmodern discourse which are conceived as anti-essentialism, contingency, anti-foundationalism and anti-correspondence, undermine the philosophical foundations of both classical liberalism and classical Marxism. On the other hand, the postmodern discourse has also a reconstructive effect on both political theories. In other words, İt is possible for liberalism and Marxism to be reconstructed by the parameters of the postmodern discourse. In this context, as a reconstructive effect of the postmodern discourse, Richard Rorty's `postmodernist bourgeois liberalism` and Ernesto Laclau and Chantal Mouffe's `post-Marxism` are analysed in terms of ontological, epistemological and ethical-political presuppositions of both theories. It is argued that once liberalism or Marxism is redescribed in accordance with the postmodern discourse, it is possible to maintain its existence as a modern/postmodern political theory. Furthermore, the reconstructive effect of the postmodern discourse which is related to an articulationbetween the modern and the postmodern, can be read as a contribution to political theory as well. Both postmodernist bourgeois liberalism and post-Marksism which are the reconstructed forms of liberalism and Marxism, on the one hand, paradigmatically break with the philosophical foundations of their classical forms, and on the other hand, they are able to keep the continuities between their classical forms. Comparatively, it is evident that postmodernist bourgeois liberalism and post- Marksism, despite differences, converge on their philosophical foundations. Nevertheless, the more they keep the continuities between their classical forms, the more they diverge from each other. 417

11 ÖZET Bu çalışma, Türk milliyetçiliğinin Kıbrıs Türk toplumundaki gelişimini ve Türkiye'nin bu oluşum ve gelişim üzerindeki etkisini incelemeye yönelik bir girişimdir. Tezin amacı, Kıbrıslı Türk aydınların Türk milliyetçiliğine yönelmelerinin olası nedenlerini saptamak ve Türkiye'den nasıl etkilendiklerini göstermektir. Bu çalışmada, genel olarak Kıbrıs Türk milliyetçiliğinin, Kıbrıs Türk toplumunun tarihsel ve toplumsal koşulları içerisinde gelişip, son analizde ideolojik bakımdan Türk milliyetçiliğinden kaynaklandığı ileri sürülmektedir. Kıbrıslı Türk seçkinler, 1923 yılında Türk ulus devleti kuruluncaya kadar, kendilerini Müslüman kimliğiyle özdeşleştirdiler. Bu bakımdan İslam dini Kıbrıs'taki milli bilincin gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır. Diğer bir deyişle, Kıbrıslı Türk seçkinlerin dinsel bağlılıkları, etnik milliyetçiliğe dönüşmüştür. Öte yandan Kıbrıslı Türk seçkinlerin Rum milliyetçilerin enosis (Yunanistan ile birleşme) istemlerine karşı koymaya yönelik sergiledikleri siyasal eylemler, Türk milliyetçiliğinin Kıbrıs'ta tutunum sağlayabileceği bir zemin yarattı. Ayrıca Osmanlı İmparatorluğu' ndaki siyasal ve kültürel iklim Kıbrıslı Türk aydınları da bir ölçüde etkilemiştir. Bununla birlikte, Türkiye'nin Kıbrıslı Türk aydınlar üzerindeki etkisi, daha çok Anadolu'daki Bağımsızlık Savaşı sırasında artmaya başlamıştır. Daha sonra Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulması ve bazı Kemalist devrimler, Kıbrıs Türk milliyetçiliğinin oluşumunda önemli rol oynamıştır. Daha çok bir aydın hareketi olan Kıbrıs'taki Türk milliyetçiliği, 1920'lerde gelişmeye başlamıştır. 1950'lerde Türkiye'nin Kıbrıs Türk milliyetçiliği üzerindeki siyasal- ideolojik etkisi oldukça belirgin bir hal almıştır. Sonuç itibariyle, Kıbrıs Türk milliyetçiliği etnik milliyetçilik olarak kategorize edilmektedir. Bunun yanısıra diaspora ve patı milliyetçiliklerin bazı özelliklerini de sergilemektedir. Ill ABSTRACT This study is an attempt to examine the progress of Turkish nationalism among Turkish Cypriots and the influence of Turkey on its formation and progression. It aimed at bringing out the probable reasons of the Turkish Cypriot intellectuals' orientation towards Turkish nationalism and demonstrating how they were influenced by Turkey. It is argued that Turkish Cypriot nationalism developed within the Turkish Cypriot community's historical and social conditions and that in the final analysis, its ideological source is Turkish nationalism. The Turkish Cypriot elite contributed to identification with Muslim identity until that the Turkish national state came into existence in 1923. So It is clear that Islam played a significant role in the steady development of a national consciousness in Cyprus. In other words, the Turkish Cypriot elite's religious attachment is transformed into ethnic nationalism. On the other hand, the Turkish Cypriot elite's political activities - particularly frequent protests against enosis which is a Greek claim on Cyprus- provided a ground for the attachment of Turkish nationalism in Cyprus. Furthermore, the political an cultural climate in Ottoman Empire, to an extent, had influence on some Turkish Cypriot intellectuals as well. Turkey's influence on Turkish Cypriot intellectuals seemed to be increased during the war of independence. Afterwards, the establishment of Turkish Republic and some Kemalist reforms played an important role in the formation of Turkish Cypriot nationalism. In 1920s, Turkish nationalism in Cyprus which was essentially an intellectual movement, began to flourish. In 1950s, It was quite obvious that Turkey had political-ideological influence on Turkish Cypriot nationalism of which discourse was Turkey-centered. As a result, Turkish Cypriot nationalism is catagorized as ethnic nationalism. Moreover, It exhibits some characteristics of diaspora and pan nationalisms as well. 153