Search

Bu çalışmada UV koruması sağlanmış Emamactin benzoate içeren bir preparatın elma içkurduna olan etkinliği ele alınmıştır.UV korumalı bu ilacın uygulama yapılan elma ağaçları üzerindeki kalıcılığının artacağı ve buna bağlı olarak ilacın etkinliğinin daha uzun süreceği varsayılmıştır.Bu çalışma ile UV korumalı kimyasal preparatın etkinliği incelenmiş ve UV korumalı preparatın, aynı etken maddeli UV'siz preparat ile karşılaştırması yapılmıştır.Bu amaçla Isparta'nın Eğirdir ilçesi ile Denizli'nin Çivril ilçesinden birer elma bahçesi seçilmiş ve denemeler 2012 yılında yapılmıştır.Eğirdir'de yapılan çalışmanın sonucunda 50 g/kg Emamectin benzoate içeren UV korumalı preparat, 12.5 g/100 l su dozunda %56.71, 15g/100 l su dozunda %79.69, 17.5 g/100 l su dozunda %84.12, 20 g/100 l su dozunda %95.07 oranında etki göstermiştir.UV koruması olmayan 20 g/100 l su dozunda etken maddeyi içeren preparat ise %40.50 oranında etki göstermiştir.İlaçsız kontrol parselinde ise ortalama %15.17 kurtlu meyve oranı tespit edilmiştir.Çivril'de yapılan çalışmanın sonucunda 50 g/kg Emamectin benzoate içeren UV korumalı preparat 12.5 g/100 l su dozunda %69.45, 15g/100 l su dozunda %92.78, 17.5 g/100 l su dozunda %95.34, 20 g/100 l su dozunda %96.44 oranında etki göstermiştir.UV koruması olmayan ve aynı oranda aynı etken maddeyi içeren preparat ise %65.97 oranında etki göstermiştir.İlaçsız kontrol parselinde ise ortalama %37.81 kurtlu meyve oranı tespit edilmiştir.Elde edilen sonuçlara bağlı olarak UV korumalı Emamectin benzoate etkili maddesinin, UV koruması olmayan Emamectin benzoate etkili maddesine göre çok daha düşük dozlarda etkili olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: UV, Emamectin benzoate, elma içkurdu, doz, In this study efficacy of UV protectant added Emamactin benzoate preparation on codling moth was discussed.The purpose of the study was to show higher persistence and increased efficacy of this insecticide on the apple trees.In this study, UV protectant added Emamactin benzoate preparation was examined and compared to the same active ingredients without UV protectant.For this purpose, two apple orchards were selected; one from Eğirdir/Isparta and one from Çivril/Denizli and studies were conducted in 2012.UV protectant added 50 g/kg concentrated Emamactin benzoate preparation showed 56.71%, 79.69%, 84.12% and 95.07% effects at 12.5 g/100 lt, 15 g/100 lt, 17.5 g/100 lt and 20 g/100 lt dilution in water, respectively in Eğirdir/Isparta.Same active substance without UV protectant showed 65.97% effect at 20 g/100 lt dilution in water.In insecticide free research plots (control), 15.17% wormy fruits were determined.As a result of studies in Çivril/Denizli, UV protectant added 50 g/kg concentrated Emamactin benzoate preparation showed 69.45% effect at 12.5 g/100 lt dilution in water, 92.78% effect at 15g/100 lt dilution in water, 95.34% effect at 17.5 g/100 lt dilution in water and 96.44 % effect at 20 g/100 lt dilution in water.Same active substance without UV protectant showed 40.50% effect at 20 g/100 lt dilution in water.In insecticide free research plots (control), 37.81% wormy fruits were determined.The results of this study showed that UV protectant added Emamectin benzoate was more effective at lower dosage than Emamectin benzoate without UV protectant. Keywords: UV, Emamectin benzoate, codling moth, dosage, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Bu çalışmada, bazı fungisitler tohum, yeşil aksam, tohum + yeşil aksam ilaçlaması şeklinde uygulanarak, nohut ekim alanlarında verim kayıplarına yol açan nohut antraknozu [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] hastalığına karşı etkinlikleri araştırılmıştır. Denemede Mancozeb (Maco M45), Thiram (Kimarsol) ve Pyraclostrobin + Boscalid (Bellis) etken maddeli fungisitler ile Koçbaşı (duyarlı) ve Sarı 98 (dayanıklı) nohut çeşitleri kullanılmıştır. Çalışma sonucunda en etkili olarak Sarı 98 nohut çeşidi üzerinde tohum + yeşil aksam ilaç uygulaması % 27.4 hastalık şiddeti ile tespit edilmiştir. En etkili fungisit olarak Pyraclostrobin + Boscalid % 21.8 hastalık şiddeti ile tohum + yeşil aksam uygulamasında tespit edilmiştir. Koçbaşı nohut çeşidinde ise, aynı uygulamada hastalık şiddeti % 36.3 oranında tespit edilmiştir. Ayrıca tohum+ yeşil aksam ilaçlaması ve Pyraclostrobin + Boscalid etken maddeli fungisit aynı anda değerlendirildiğinde, hastalık şiddetinin % 12.6 seviyesine olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler; Koçbaşı, Sarı 98, Nohut, Antraknoz hastalığı, Ascochyta rabiei, In this study, some fungicides were applied as seed, foliar, seed + foliar application to investigate their activity against the chickpea anthracnose [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.]] disease caused yield losses in chickpea cultivation areas. Mancozeb (Maco M45), Thiram (Kimarsol) Pyraclostrobin + Boscalid (Bellis) fungicides and Koçbaşı (sensitive) and Sarı 98 (resistant) chickpea cultivars were used in the experiment. As a result of the study, the most effective application of the seed + foliar on the Sarı 98 chickpea cultivar was detected with 27.4% disease severity. Pyraclostrobin + Boscalid as the most effective fungicide was detected in 21.8% disease severity with application of seed + foliar. In the same application, disease severity was determined as 36.3% on the Koçbaşı cultivar. In addition, when the seed + foliar application and pyraclostrobin + boscalid active fungicide were evaluated at the same time, it was determined that the disease severity was 12.6%. Keywords; Koçbaşı, Sarı 98, Chickpea, Anthracnose disease, Ascochyta rabiei, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2018., Kaynakça var.

Bu çalışmada elma bahçelerinde yaygın kullanılan bazı pestisitlerin avcı akar Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae).a karşı yan etkileri belirlenmiştir. Bu amaçla özellikle Isparta elma bahçelerinde yoğun olarak kullanılan ve IPM programları içerisinde öncelik verilen insektisitler, insektisit-akarisitler ve akarisitler seçilmiştir. Bunlar akarisitlerden; spirodiclofen, cyhexatin, hexythiazox ve clofentezine, insektisitlerden; indoxacarb, chlorantraniliprole, diflubenzuron ve pyriproxyfen, insektisit-akarisitlerden ise spiromesifen ve abamectin etkili maddeli ilaçlardır. İlaçların avcı akar N. californicus.a yan etkisini belirlemek için yaprak disk metodu kullanılmıştır. İlaçlar ilaçlama kulesi ile uygulanmıştır. Ölü-canlı sayımları uygulamadan 1,3,5 ve 7 gün sonra yapılmıştır. Avcının yumurta dönemi uygulamalarında yumurtaların açılıp açılmadığı ise her gün kontrol edilmiştir. Sonuç olarak hexythiazox dışındaki pestisitler avcı akarın yumurtaları üzerinde etki göstermemiştir. Hexythiazox.un ise 2T ve T dozlarının çok düşük etki gösterdiği belirlenmiştir. N. Californicus nimflerine karşı 2T dozunda chlorantraniliprole, Some of common used the pesticides in apple orchards against predator mite Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae) determined side-effects. For this purpose, the insecticides, acaricides, and insectisides-acaricides used frequently especially in apple orchards in Isparta and IPM programs were selected. These pesticides are acaricides; spirodiclofen, cyhexatin, hexythiazox and clofentezine, insecticides; chlorantraniliprole, diflubenzuron and pyriproxyfen and insecticides-acaricides; spiromesifen and abamectin. The leaf-disk method was used to determine the side effects of the pesticides to predator mite. Pesticides were applied with spray tower. After application at the 1,3,5 and 7 th days the dead-live counts was made. Also in application to eggs, every day the observation was made whether the eggs of the predator mite were open. As a result, the treated pesticides (except hexythiazox) on the predator mite eggs did not show effect. 2T and T dose of Hexythiazox showed very low effect at 2T and T doses. While tree doses 2T , T and T/2 doses of abamectin were harmful to N. californicus nymph, clofentezine< cyhexatin, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Bu çalışmada, Antalya ili turunçgil bahçelerinde zararlı Diaspididae (Hemiptera: Coccoidea) familyasına bağlı türler ile bunların doğal düşmanları saptanmıştır.Ayrıca, önemli türlerin ve bunların doğal düşmanlarının populasyon değişimleri 2011 ve 2012 yıllarında Tarım Bakanlığına bağlı, BATEM (Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü)’in mandarin, altıntop, portakal ve limon bahçelerinde incelenmiştir. Çalışma sonucunda Aonidiella aurantii (Maskell), Aonidiella citrina (Craw), Chrysomphalus dictyospermi (Morgan), Lepidosaphes beckii (Newman), Lepidosaphes gloverii (Packard), Parlatoria pergandii Comstock kabuklubit türleri saptanmıştır. Bunlardan Aonidilla aurantii en yaygın tür, Lepidosaphes gloverii ve Chrysomphalus dictyospermi nadir türler olarak belirlenmiştir. Doğal düşmanlardan predatör olarak Chilocorus bipustulatus (L.), Oenopia conglobata (L.) ve Rhyzobius lophanthae (Blaisdell) (Coleoptera: Coccinellidae), parazitoit olarak Aphytis melinus DeBach, Encarsia citrina (Craw), Encarsia spp. (Hymenoptera: Aphelinidae), Comperiella bifasciata Howard, Zaomma lambinus (Walker) ve Metaphycus sp. (Hymenoptera: Encyrtidae) türleri saptanmıştır. Zaomma lambinus’un C. dictyospermi üzerindeki varlığı ilk kez bu çalışmayla ortaya çıkarılmıştır. Araştırma sonucunda, önemli bulunan türlerden A. aurantii, A. citrina ve P. pergandii ile doğal düşmanları C. bipustulatus, O. conglobata, A. melinus ve Encarsia spp.’nin populasyon değişimleri incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kabuklubit, avcı, asalak, turunçgil, populasyon değişimi, In this study, species belonging to Diaspididae (Hemiptera: Coccoidea) family and their natural enemies, of citrus orchards in Antalya province, were determined. In addition, population fluctuations of important species and their natural enemies were investigated in the mandarin, grapefruit, orange and lemon orchards of BATEM (West Mediterranean Agricultural Research Institute) in 2011-2012 years. As a result, Aonidiella aurantii (Maskell), Aonidiella citrina (Craw), Chrysomphalus dictyospermi (Morgan), Lepidosaphes beckii (Newman), Lepidosaphes gloverii (Packard), Parlatoria pergandii Comstock species of scale insects were found. It was determined that the most common species was Aonidilla aurantii and the most rare species were Lepidosaphes gloverii and Chrysomphalus dictyospermi. Natural enemies determined in the study were; Chilocorus bipustulatus (L.), Oenopia conglobata (L.) and Rhyzobius lophanthae (Blaisdell) (Coleoptera: Coccinellidae) as predators, and Aphytis melinus DeBach, Encarsia citrina (Craw), Encarsia spp. (Hymenoptera: Aphelinidae), Comperiella bifasciata Howard, Zaomma lambinus (Walker ) and Metaphycus sp. (Hymenoptera: Encyrtidae) as parazitoids. This is the first report of Z. lambinus on C. dictyospermi. In this study, population dynamics of A. aurantii, A. citrina and P. pergandii, and C. bipustulatus, O. conglobata, A. melinus and Encarsia spp. as their natural enemies, were investigated. KeyWords: Scale insect, predator, parazitoid, citrus, population fluctuation, Tez ( Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, Allium tuncelianum etanol ekstraktının domates ve biberde önemli dokuz patojene karşı in vitro ve in vivo etkileri ile bitkilerde toplam fenolik bileşiklerin miktarı üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ekstraktın doğrudan ve uçucu bileşenlerinin etkileri için yürütülen in vitro testlerde, ekstraktın 0-%1.5 dozu ve kapak kültür yöntemi tam dozunun fungal ve benzeri etmenlerin miseliyal gelişmesi ve bakteriyel etmenlerin koloni gelişmesi üzerine etkileri belirlenmiştir. Ekstraktın %1.5 dozu Pythium deliense ve Rhizoctonia solani'nin miseliyal gelişmesini tamamen inhibe ederken, Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici'nin miseliyal gelişmesini %51.3 oranında engellemiştir. Ekstraktın uçucu bileşenleri F. oxysporum f.sp. lycopersici ve Sclerotium rolfsii'nin koloni gelişmesini %67.7 ve %55.7 oranında azaltmıştır. Ekstraktın %1.5 dozu Pseudomonas syringae pv. tomato ve Clavibacter michigansis subsp. michiganensis'in koloni gelişimini sırasıyla %100 ve %42; uçucu bileşenler ekstraktın tam dozu ile koloni gelişimini sırasıyla %63.6 ve %62.2 oranında engellemiştir. Saksı koşullarında ekstraktın %0.5, %1.0 ve %1.5 dozunu bitkilere toprak kökenli patojenlere karşı sulama suyu şeklinde, domateste bakteriyel benek hastalığına karşı ise püskürtme şeklinde uygulanmış, patojen inokulasyonundan sonra deneme sonunda hastalık şiddeti belirlenmiştir. Saksı çalışması sonucuna göre, ekstrakt fungal ve benzeri etmenlerden Botrytis cinerea, F. oxysporum f.sp. lycopersici, P. deliense, R. Solani ve S. rolfsii'ye karşı artan dozlarda hastalık şiddetini azaltmış ve %1.5 dozda bu azalma oranları sırasıyla %76.8, %56.6. %47.4, %85.8 ve 53.1 olmuştur. Denemede hastalık değerlendirmelerinin hemen sonrasında uygulamalarda toplam fenolik bileşik miktarları spektrofotometrik yöntemle belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, domates ve biber bitkilerinde patojenin tek başına uyguladığında tepki olarak fenolik bileşiklerin miktarının kontrole oranla belirli düzeyde arttığı ancak ekstraktın farklı dozları ve patojen kombinasyonlarında bu miktarların kontrole kıyasla çok daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, sarımsağın etanol eksktraktı in vitro ve in vivo'da bazı patojenlerin gelişimini azaltarak etkili olmuş ve ümitvar sonuçlar elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Allium tuncelianum, domates, biber, toprak kökenli patojenler, hastalık şiddeti, fenolik bileşikler, In this thesis, determination of in vitro and in vivo effects of etanol extract of Allium tuncelianum on nine important pathogens of tomato and pepper and total phenolic compounds in plants were studied. In vitro tests conducted for the direct effects and volatile components effects of extract, the 0-1.5% doses of direct effect and full dose with cover culture on mycelial development of fungal and fungal like agents and colony development of bacterial agents were determined. The mycelial development of Pythium deliense and Rhizoctonia solani were completely inhibited by 1.5% dose of extract while the mycelial development of Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici was decreased by 51.3%. Volatile compounds of extract decreased the colony development of F. oxysporum f.sp. lycopersici and Sclerotium rolfsii by 67.7% and 55.7%. The colony development of Pseudomonas syringae pv. tomato and Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis were inhibited by 100% and %42, respectively, with 1.5% dose of the extractand volatile compounds was inhibited by 63.6% and 62.2%, respectively with full dose of extract. In pot conditions, 0.5%, 1.0% and 1.5% doses of the extract were applied to plant as soil irrigation against soil-borne pathogens and as spraying against bacterial speck of tomato and disease severity was determined after pathogen inoculation at the end of the experiment. According to the results of the pot study, the disease severity of fungal and fungal-like agents including Botrytis cinerea, F. oxysporum f.sp. lycopersici, P. deliense, R. solani and S. rolfsii were decreased with increasing doses and reduction ratios were determined as 76.8%, 56.6%, 47.4%, 85.8% and 53.1%, respectively at 1.5% dose of the extract. In the experiment, the total amount of phenolic compounds in the treatments immediately after the assessment of disease was determined by the spectrophotometric method. Total amount of phenolic compounds in tomato and pepper plants increased at a certain level in response to the in pathogen applied alone compared to control, but amount was determined to be much higher compared to the control in different doses of extract and pathogen combinations. As a result of the study, the ethanol extract of garlic were effective in vitro and in vivo reducing the development of some pathogens and promising results were obtained. Keywords: Allium tuncelianum, tomato, pepper, soil-borne pathogen, disease severity, phenolic substances, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Bu çalışmada Isparta ili elma bahçelerinden toplanan Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)'nin etoxale ve spirodiclofen’e karşı duyarlılık düzeyleri belirlenmiştir. Elma bahçelerinden toplam 26 T. urticae populasyonu toplanmıştır. Bu populasyonlara hassas populasyonda belirlenen diagnostik doz uygulanmış ve sadece 2011 yılında toplanan 6 populasyonda spirodiclofen'e karşı ve 1 populasyonda da etoxazole'e karşı direnç olabileceği tahmin edilmiştir. Ancak bu populasyonların hiç birinde önemli ölçüde bir duyarlılık kaybı belirlenemiştir. Bu populasyonların biyokimyasal sonuçları da hassas populasyonla benzerlik göstermiştir. Bu ilaçların direnç mekanizmalarını belirlemek için hassas populasyonda bu ilaçlar ile seleksiyon yapılmıştır. Etoxazole ile yapılan 5 seleksiyon ile direnç 45.769 kata, scrolodiclofen ile yapılan 8 seleksiyonda direnç 5.427 kata yükselmiştir. Biyokimyasal analiz sonuçlarına göre etoxazole direncinde esteraz ve P450 enzimleri scrolodiclofen direncinde P450 ve GST enzimleri rol oynayabilir. Anahtar Kelimeler: Tetranychus urticae, resistance, spirodiclofen, etoxazole, detoxifikasyon enzimleri, akarisit direnci., In this study, Tetranychus urticae were collected from the apple orchards in Isparta district region, susceptibility levels of spirodiclefen and etoxazole determined. A total of 26 T. urticae populations collected from apple orchards.The diagnostic dose that determined susceptible population were applied to field populations, and only six populations against spirodiclofen and one populations against to etoxazole that collected in 2011 was estimated to develop resistance. However, no significant loss of sensitivity was found in any of these populations. These populations were similar to the precision of biochemical results. To determine the mechanisms of resistance to these acaricides, the precise population selection was made with these acaricides. The resistance made by etoxazole with 5 selections have increased 45.769 fold and made by scrolodiclofen with 8 selections 5.427 fold. According to the results of biochemical analysis, esteraz and P450 enzymes might play a role in this etoxazole resistance, and the enzyme P450 ve GST might play a role in scrolodiclofen resistance. Keywords: Tetranychus urticae, resistance, spirodiclofen, etoxazole, detoxification enzymes, acaricides resistance., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Son yıllarda Dünya'da ve Türkiye'de arı kolonilerindeki azalmanın yapılan araştırmalarda birden fazla nedeni olduğu belirlenmiş, ancak en çok böcek öldürücü ilaçlar (insektisit) üzerinde durulmaya başlanmıştır. Tarımsal üretimde kullanılan böcek öldürücülerin zehirli etkileri doğrudan (tarlacı arıların ölümü) veya dolaylı yoldan (arıların yolunu şaşırması veya yön bulma yeteneğini kaybetmesi, hafıza kaybı ve öğrenme kaybı, kalp çalışmasının aksaması, solunum ritminin bozulması, ani sıcaklık kaybı, hırçınlık ve yavru zehirlenmesi) gibidir. Bu çalışmada Neonicotinoid grubundan Imidacloprid ve Thiamethoxam'ın bal arıları üzerine etkilerini belirlenmesi amaçlanmıştır.Çalışma materyali olarak Anadolu bal arısı (Apis mellifera anatoliaca) ve yapay çiçek modelleri kullanılmıştır. Önce tarlacı arılara Imidacloprid ve Thiamethoxam laboratuvar ortamında doğrudan verilerek pestisitlerin etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Daha sonra tarlacı arılar kokulu şeker solüsyonu ile çalışılacak bölgeye alıştırılmış, yapay çiçek modelleri üzerinde pestisitler arılara yapay çiçekler vasıtası ile yedirilerek etkileri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, farklı dozlarda Imidacloprid ve Thiamethoxam'ın ile beslenen arıların hareketlerinde bozulmalar meydana gelmiş ve kovanına geri dönemediği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Apis mellifera, Neonikotinoid, Arı Ölümleri, Yapay Çiçek modeli, Arılarda davranış, In recent years, different researches were made about the reduction at the bee colonies, in the World and Turkey. Several reasons were determined but the most important result were about insecticides. The toxicity effects of the insecticides, used to be sprayed on to crops, are either direct (death of foragers) or indirect ones (such as: loss of orientation and food collection, loss of memory and learning capacity, reduction of heart function, alteration of respiration rhythm, hypothermia, aggressiveness, brood toxicity). In this study it was aimed determining effects to honey bees of Imidacloprid and Thiamethoxam from Neonicotinoid group. Anatolian honey bees (Apis mellifera anatoliaca) and artifical flower models were used as materials. First, Imidacloprid and Thiamethoxam were given to forager bees and the effects of pesticides were tested directly in the lab. Then foragers were trained to the study area by scented sugar solution. Forager bees were fed with pesticides on artificial flower pathces and the effects of pesticides were determined indirectly in the field. As a result, it is realised that the bees, which are fed with different doses of Imidacloprid and Thiamethoxam, have irregular behaviours and also didn't fly back to their hives. Keywords: Apis mellifera, Neonicotinoid, Bee mortality, Artificial Flower model, Behavior of bees, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında, Glomus intraradices (Mycosym) ve Karışık mikorizal fungusların (EndoRoots) (G. intraradices, G. aggregatum, G. mossea, G. clarum, G. monosporus, G. deserticola, G. brassilianum, G. etunicatum, G. margarita) domateste bitki gelişimi, Pseudomonas syringae pv. tomato'nun (Pst) neden olduğu bakteriyel benek hastalığı üzerine etkileri araştırılmıştır. Saksı denemesinde, bakır, EndoRoots ve Mycosym hastalık şiddetini sırasıyla %45.5, %42.97, %30.51 oranlarında azaltmıştır. Mikorizal funguslar Mycosym ve EndoRoots’un hastalık etmeni varlığındaki kolonizasyon oranları ise sırasıyla %40.82 ve %43.28 olarak belirlenmiştir. Mycosym ve EndoRoots domates köklerinde sırasıyla %35.87 ve %42.09 oranlarında kolonize olmuştur. Mikorizal kolonizasyonunun gerçekleştiği rizosferden Bradford yöntemi ile ekstrakte edilen total glomalin miktarları sadece mikorizal fungus ve hastalık ile birlikte mikorizal fungus uygulamalarında kontrole göre artış göstermiştir.Mycosym ve EndoRoots bitki boyunu sırasıyla %11.44 ve %23.97 oranında arttırmıştır. Aynı uygulamaların kök uzunluğu ve gövde çapı üzerine etkileri kontrolle benzer olmuştur. Mikorizal fungusların sürgün yaş ve kuru ağırlığı ile kök kuru ağırlığı üzerine pozitif etkisi olduğu görülmüştür. Mikorizal fungus uygulaması hastalıklı bitkilerin boyunda artışa neden olmuş ve diğer parametrelerde ise azalmanın yanı sıra istatistik olarak benzer sonuçlar ortaya çıkarmıştır. Bitkideki toplam fenolik bileşik miktarlarında kontrole göre Mycosym ve EndoRoots sırasıyla %49.4 ve %72.2 oranlarında artış gözlenirken; Mycosym+Pst ve EndoRoots+Pst'de sırasıyla %63.9 ve %54.3 oranlarında artış göstermiştir.Sonuç olarak tek ve karışık mikorizal fungus uygulamaları bitki gelişimi artmış ve bakteriyel benek hastalığına karşı destekleyici uygulama olarak ümitvar bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Domates, Arbüsküler mikorizal fungus, Glomus spp., Pseudomonas syringae pv. tomato, Glomalin, Toplam fenolik bileşikler, In this thesis, the effects of Glomus intraradices (Mycosym) and Mixed Mycorrhiza (EndoRoots) (G. intraradices, G. aggregatum, G. mossea, G. clarum, G. monosporus, G. deserticola, G. brassilianum, G. etunicatum, G. margarita) arbuscular mycorrhizal fungi in tomato bacterial speck disease Pseudomonas syringae pv. tomato (Pst) were investigated. In pot experiment, cupper, EndoRoots and Mycosym applications decreased disease severity 45.5%, 42.97%, and 30.51% respectively. In the healthy tomato plant roots colonization rates of Mycosym and EndoRoots were 35.87%-42.09%. In the presence of pathogen, rates of mycorrhizal fungi colonized in the roots of plants were Mycosym+Pst 40.82% and EndoRoots+Pst 43.28%. The amounts of total glomalin extracted from the rhizosphere where mycorrhizal colonization takes place, by the Bradford method, only mycorrhizal fungi and disease treated mycorrhizal fungi applications were increased compared to control. Mycosym and EndoRoots increased plant height 11.44% and 23.97% respectively. Same treatments have similar effects on root length and stem diameter. Mycorrhizal fungi were found to have a positive effect on stem fresh, dry weights and root dry weight. Application of mycorrhizal fungi caused an increase in the lengths of the infected plants and revealed a decrease as well as statistically similar results on theother parameters. Compared to control, Mycosym and EndoRoots increased the total amount of phenolic compounds 49.4%, 72.2% and also Mycosym+Pst and EndoRoots+Pst treatments increased rates 63.9%, 54.3% respectively. As a result, the application of single and mixed mycorrhizal fungi were found promising in supporting plant growth and against bacterial spot disease. Keywords: Tomato, Arbuscular mycorrhizal fungi, Glomus spp., Pseudomonas syringae pv. tomato, Glomalin, Total phenolic compounds, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Virülent Kök-ur nematodu popülasyonları, dayanıklı çeşit kullanımını sınırlayan önemli faktörlerden birisidir ve bitkide dayanıklılığı sağlayan genin etkinliğini ortadan kaldırmaktadır. Bu çalışmada, Batı Akdeniz Bölgesi'nden toplanan Kök-ur nematodu popülasyonlarının "N, Me5, Me7-Mech1, Me1-Mech2" genlerini taşıyan dayanıklı biber hatlarında avirülent / virülent konukçu reaksiyonlarının araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında 51 adet Kök-ur nematodu popülasyonunun saf kültürleri 1 yumurta paketinden kontrollü koşullar altında duyarlı Tueza F1 domates çeşidinde yapılmıştır. Popülasyonlar tür düzeyinde morfolojik olarak perineal modellerinden ve türe özgü primerler ile moleküler olarak tanımlanmıştır. Tanımlamalar sonucu, 26 adet Meloidogyne incognita, 21 adet M. javanica, 3 adet M. hapla ve 1 adet M. arenaria popülasyonu tespit edilmiştir. N genine sahip Carolina Wonder biber hattında M. incognita, M. javanica, M. arenaria ve M. hapla popülasyonlarının avirülent reaksiyon gösterdiği saptanmıştır. Me7-Mech1 genine sahip CM334 dayanıklı biber hatlarında M. incognita, M. javanica, M. arenaria avirülent reaksiyon gösterirken, M. hapla virülent reaksiyon göstermiştir. Me1-Mech2 genlerini taşıyan PM217 dayanıklı biber hattında D4, F6, K4 ve KA2 M. incognita popülasyonları virülent reaksiyon göstermiş, virülenslik oranları sırasıyla 0.86, 0.65, 0.96 ve 0.95 olarak bulunmuştur. M. arenaria dayanıklılığı sağlayan Me5 genini taşıyan Yolo Wonder biber hattında K18 M. arenaria popülasyonunun dayanıklılığı kırdığı saptanmıştır. Ayrıca, Yolo Wonder biber hattında K16, F7, F4 ve A1 M. javanica popülasyonları 1.15-3.25 arasında üreme oranı göstermiştir. Üç Isparta M. hapla popülasyonu PM217 ve Yolo Wonder dayanıklı biber hatlarında virülens reaksiyon göstermiştir. Çalışmanın sonucunda, N geni taşıyan Carolina Wonder ve Me7-Mech1 genlerini taşıyan CM334 biber hatlarının Kök-ur nematodu popülasyonlarının kontrolünde oldukça stabil nematod dayanıklılığı sağladığı tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Biber, Nematod dayanıklılığı, Kök-ur Nematodları, Virülenslik, Virulence reaction of root-knot nematode populations is one of the major limited factors to use of nematode resistant variety in the nematode management and virulent populations eliminate the effectiveness of genes that providing resistance. In the present study, virulence / avirulence reaction of root-knot nematode populations collected from West Mediterranean Region of Turkey was investigated in resistant pepper accessions that include nematode resistance genes; N, Me5, Me7-Mech1, Me1-Mech2. Fifty one root-knot nematode populations were pure cultured from single egg mass in the susceptible Tueza F1 tomato cv. under controlled conditions. Afterwards, the populations were identified by morphologically according to perineal patterns and molecularly with species specific scar primers. The populations of twenty-six Meloidogyne incognita, twenty-one M. javanica, three M. hapla and one population M. arenaria were confirmed by taxonomic studies. None of all root-knot nematode populations observed virulent reaction to Carolina Wonder carriying N gene. While M. incognita, M. arenaria and M. javanica were showed avirulent reaction, M. hapla reproduced on CM334 pepper accession including Me7-Mech1 nematode resistant genes. Four M. incognita populations, D4, F6, K4 ve KA2 showed virulent reaction and break down nematode resistance in PM217 pepper line including Me1-Mech2 genes. The ratio of virulence (Ch constant) M. incognita populations D4, F6, K4 and KA2 were detected 0.86, 0.65, 0.96 and 0.95, respectively. Meloidogyne arenaria K18 population broken down Me5 nematode resistance gene in Yolo Wonder pepper accession. Additionally, four M. javanica populations, K16, F7, F4 and A1, reproduced in Yolo Wonder line including Me5 gene and reproduction potential (RP) of these M. javanica populations were detected between 1.15 and 3.25 in this pepper line. Three M. hapla populations showed virulent reaction in the PM217 and Yolo Wonder pepper lines including Me1-Mech2 and Me5 RN genes. As a result of the study, it was observed that Carolina Wonder and CM334 pepper accession having N and Me7-Mech1 genes provided more stable nematode resistance in pepper to control root-knot nematode populations. Key Words: Pepper, Nematode Resistance, Root-knot nematodes, Virulence, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ziraat Mühendisliği Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Bu çalışma, 2013 ve 2014 yıllarında Isparta'da kiraz ağaçlarının çiçekleri üzerinde ekonomik zarara neden olan Tropinota hirta (Poda) (Coleoptera: Scarabaeidae)'nın farklı çekiciler kullanılarak yakalanması amaçlanmıştır. Bu çalışmada açık mavi renkli plastik huniler kullanılmıştır. Ayrıca ticari olarak kullanılan VARb3k tuzaklarda tuzak çeşidinin çalışmada kullanılan diğer tuzaklarla karşılaştırılmak için denemeye dahil edilmiştir. Çalışmada çekici olarak Trans-Cinnamyl alkol+Anethol (CA), Trans-Cinnamyl alkol+Anethol+Geraniol (CAG), Trans-Cinnamyl alkol+Anetho+Eugenol (CAE) ve Trans-Cinnamyl alkol+Anethol+4-Methoxyphenethyl alkol (CAM) karışımları kullanılmıştır. Çalışma kiraz bahçelerinde on tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Bu çalışma ile 2013 yılında en fazla böcek, içerisinde CA ve CAG çekicili huni tuzaklar ile 260 adet, en az böcek ise içerisinde CA çekicisi bulunan ticari funnel tipi tuzaklarla 24 adet olarak yakalanmıştır. 2014 yılında, 1126 adet ile en fazla birey yerden 1.5 m yükseklikte, içerisinde CAM çekicisi bulunan huni tuzaklarda yakalanmıştır. Anahtar Kelimeler: Çekici, kiraz, Cinnamyl alkol, Anethol, Geraniol, Eugenol, 4-Methoxyphenethyl, mavi huni, Tropinota hirta, This study was conducted to capture Tropinota hirta (Poda) (Coleoptera: Scarabaeidae) that cause economic damage on flowers of cherry trees, using different floral attractant in 2013 and 2014 in Isparta. The aim of this study determines the most effective floral attractant for capturing T.hirta. Four different attractants were used with light blue funnel plastic trap and a commercial funnel plastic trap. Also, the commercial trap named as VARb3k were also included in the study to compare with other traps. The mixtures of floral attractants are Trans-Cinnamyl alcohol+Anethol (CA), Trans-Cinnamyl alcohol+Anethol+Geraniol (CAG), Trans-Cinnamyl alcohol+Anethol+Eugenol (CAE), Trans-Cinnamyl alcohol +Anethol+4-Methoxyphenethyl alcohol (CAM). The study was carried out on cherry orchards as ten (10) replications. Most insects (260) were captured by CA and CAG floral attractants in funnel-type traps in 2013 and fewest insects (24) were captured by CA attractive in commercial funnel-type traps. The most of insects (1126) were captured by CAM floral attractant together colored white steel blue funnel traps, at 1.5 m height from the ground in 2014. Keywords: Attractant, Cinnamyl alkol, Anethole, Geraniol, Eugenol, 4-Methoxyphenethyl, blue funnel, Tropinota hirta, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Turunçgillerde ekonomik kayba neden olan birçok zararlı tür olduğu bilinmektedir. Bunlar içerisinde, Chrysomphalus dictyospermi Morgan (Hemiptera: Diaspididae) ve Coccus hesperidum L. (Hemiptera: Coccidae), önemli kayıplara neden olabilecek potansiyele sahip zararlılardır. Bu zararlıların biyoekolojik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla, bu çalışmada zararlıların net üreme gücü (R0), kalıtsal üreme yeteneği (rm), ortalama döl süresi (T0), popülasyonun ikiye katlanma süresi (T2), toplam üreme oranı (GRR) ve günlük maksimum üreme değeri (λ) gibi yaşam çizelgesi parametreleri belirlenmiştir. Denemeler, 25°C sıcaklık, %60 orantılı nem ve 16 saat aydınlık 8 saat karanlık ışıklandırma koşullarına ayarlanmış iklimlendirme dolabında yürütülmüştür. Chrysomphalus dictyospermi'nin yaşam çizelgesi ile ilgili denemeler, Cucurbita maxima (Cucurbitaceae) kabağı üzerinde yapılırken, C. hesperidum ile ilgili olanlar ise C. moschata kabağı üzerinde yapılmıştır. Her iki zararlı böcek türü ile ilgili denemeler için zararlı ile bulaşık kabaklardan ergin dişi bireylerin bırakmış oldukları yumurtalar, temiz kabakların üzerine alınmıştır. Yumurtadan çıkan nimflerin kabak üzerine yerleşmeleri takip edilmiş ve sonra yerleşen nimflerin etrafı yaklaşık 2x2 cm ebatlarında olacak şekilde özel bir yapıştırıcı ile çevrelenmiştir. Elde edilen verilere göre, C. dictyospermi ve C. hesperidum'un net üreme gücü (R0) sırasıyla 73.963 ve 246.920 dişi/dişi/döl olarak bulunmuştur. Bu zararlıların kalıtsal üreme yeteneği (rm) sırasıyla 0.053 ve 0.050 dişi/dişi/gün olarak hesaplanmıştır. Chrysomphalus dictyospermi için ortalama döl süresi (T0), 81.191 gün olarak hesaplanırken, C. hesperidum için 110.639 gün olarak belirlenmiştir. Chrysomphalus dictyospermi için popülasyonun ikiye katlanma süresi (T2), toplam üreme oranı (GRR) ve günlük maksimum üreme değeri (λ) sırasıyla 13.077 gün, 142.482 yumurta/dişi ve 1.054 yumurta/dişi/gün olarak bulunmuştur. Coccus hesperidum'da ise bu değerler sırasıyla 13.921 gün, 578.719 yumurta/dişi ve 1.05 yumurta/dişi/gün olarak hesaplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Kabak, Kahverengi yumuşak koşnil, Siyah kabuklubit, yaşam çizelgesi, It is known that there are several pests which can cause damage on citrus. Among them, Chrysomphalus dictyospermi Morgan (Diaspididae) and Coccus hesperidum L. (Coccidae) from Hemiptera are pest insects which have a potential to cause important economic losses on citrus. For the goal to determination of bioecological features of these pests, the study found out net production rate (R0), intrinsic rate of increase (rm), mean generation time (T0), doubling time (T2), total production rate (GRR) and finite rate of increment (λ) the life tables. The experiments were conducted in a climate chamber set to temperature 25°C, relative humidity 60% and photoperiod 16:8 h. While the experiment on the life table of C. dictyospermi was performed on Cucurbita maxima (Cucurbitaceae) pumpkin, the experiment related to C. hesperidum was done on C. moschata pumpkin. For the experiments on life tables of both insect pests, the eggs laid by adult female from infected pumpkins were transferred to the clean pumpkins. Then, newly hatched nymphs were monitored till settlement on the pumpkins and afterward, square cells in about 2x2 cm were drawn with a special stickem around the settled nymphs on the pumpkins. The data analysis practiced at the end of the study showed that net production rate (R0) of C. dictyospermi and C. hesperidum is 73.963 and 246.920 female/female/offspring, respectively. Intrinsic rate of increase (rm) for the pests was calculated as 0.053 and 0.050 female/female/day, respectively. While mean generation time (T0) was found as 81.191 days for C. dictyospermi, it was determined as 110.639 days for C. hesperidum. Doubling time (T2), total production rate (GRR) and finite rate of increment (λ) were found as 13.077 days, 142.482 egg/female and 1.054 egg/female/day for C. dictyospermi, respectively. As regards C. hesperidum, these aforementioned values were calculated as 13.921 days, 578.719 egg/female and 1.051 egg/female/day, respectively. Keywords: Pumpkin, Brown soft scale, Dictyospermum scale, life table., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Hyphantria cunea (Drury) (Lepidoptera: Arctiidae) özellikle Samsun ilinde olmak üzere Orta Karadeniz Bölgesinde fındığın en önemli zararlılarından biridir. Bu çalışma H. cunea.nın kışlayan pupalarında bulunan biyolojik mücadele etmenlerini belirlemek için ele alınmıştır. Bu amaçla 2008 ve 2009 yıllarının ilkbahar başlangıcında, Samsun ilinin Çarşamba, Terme ve Salıpazarı ilçelerine bağlı farklı köylerindeki 38 fındık bahçesinden kelebeğin kışlayan pupaları toplanmıştır. Bu pupalardan beş ichneumonid, Enicospilus ramidulus, Pimpla rufipes, Virgichneumon albilineatus, V. dumeticola ve Gelis sp.; 4 chalcidoid, Chouioia cunea, Conomorium amplum, Dibrachys boarmiae ve Psychophagus omnivorus; 2 tachinid, Compsilura concinnata ve Nemoraea pellucida ve yeni bir braconid türü, Dinotrema samsunense Fischer and Sullivan n. sp. elde edilmiştir. Dinotrema samsunense, E. ramidulus ve V. albilineatus türleri H. cunea için yeni kayıt; Dibrachys boarmiae ve Gelis sp. Türkiye.de H. cunea için yeni kayıt; ve C. cunea, C. amplum ve V. Albilineatus Türkiye için yeni kayıt niteliğinde bulunmuştur. Toplam parazitizm 2008 yılında % 13.8, 2009 yılında % 11.3 olarak bulunmuştur. Pupalardan Aspergillus westerdijkiae, Beauveria bassiana, Paecilomyces fumosoroseus, Paecilomyces lilacinus ve Trichoderma koningiopsis olmak üzere beş fungus izole edilmiştir. Yapılan ön çalışmada bu funguslardan Paecilomyces fumosoroseus ve B. bassiana H. cunea.nın larvalarına karşı çok etkin olarak bulunmuştur. Pupalardan ayrıca Bacillus cereus GC subgroup B, Enterobacter intermedius, Enterecoccus mundtii, Pseudomonas agarici, P. fluorescens biotype C, P. Putida biotype B ve P. savastanoi pv. fraxini olmak üzere 7 adet bakteri elde edilmiştir. Bulunan bu etmenlerden Psychophagus omnivorus ve Chouioia cunea yetiştirilip salımı yapılmak üzere en etkin türler olarak belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Karadeniz, fındık, Hyphantria cunea, biyolojik mücadele, Hyphantria cunea (Drury) (Lepidoptera: Arctiidae) is a serious pest of hazelnut plantations in the central Black Sea region of Turkey, especially the Samsun region. The current study investigated the biological control agents of its overwintering pupal stage in Samsun province. In the early springs of 2008 and 2009, pupae were collected from 38 hazelnut plantations in the Carsamba, Salipazari and Terme districts. Five ichneumonids, Enicospilus ramidulus, Pimpla rufipes, Virgichneumon albilineatus, V. dumeticola and Gelis sp.; 4 chalcidoids, Chouioia cunea, Conomorium amplum, Dibrachys boarmiae and Psychophagus omnivorus; 2 tachinids, Compsilura concinnata and Nemoraea pellucida; and a new species of braconid, Dinotrema samsunense Fischer and Sullivan n. sp., were reared. Dinotrema samsunense, E. ramidulus and V. albilineatus are new reports for H. cunea; D. boarmiae and Gelis sp. are new reports for H. cunea in Turkey; and C. cunea, C. amplum and V. albilineatus are new records for Turkey. Overall parasitism was 13.8% in 2008 and 11.3% in 2009. Five fungi, Aspergillus westerdijkiae, Beauveria bassiana, Paecilomyces fumosoroseus, Paecilomyces lilacinus and Trichoderma koningiopsis, were isolated from pupae. Paecilomyces fumosoroseus and B. Bassiana caused high mortality of H. cunea larvae in a preliminary study. The seven bacteria isolated from pupae were Bacillus cereus GC subgroup B, Enterobacter intermedius, Enterecoccus mundtii, Pseudomonas agarici, P. fluorescens biotype C, P. Putida biotype B and P. savastanoi pv. fraxini. Psychophagus omnivorus and C. Cunea emerged as candidates for mass rearing and augmentative release. Key Words: Black Sea, hazelnut, Hyphantria cunea, biological control, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Anason (Pimpinella anisum L.), dereotu (Anethum graveolens L.), kimyon (Cuminum cyminum L.), kişniş (Coriandrum sativum L.), rezene (Foeniculum vulgare Mill.) dünyada ve ülkemizde kültürü yapılan çok değerli tıbbi ve aromatikbitkileridir. Bu araştırmada anason, kimyon, kişniş, rezene ve dereotu çeşitlerinin ve populasyonlarının Isparta ekolojik koşullarında bazı tarımsal ve teknolojik özelliklerinin belirlenmesi ve petroselinik asit kaynağı olarak değerlendirme olanaklarının araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada materyal olarak “Türkmen09” ve “Egebir09” kimyon çeşitleri, “Gamze”, “Erbaa” ve “Arslan”kişniş çeşitleri ile birlikte “Ankara” kimyon populasyonu, “Çardak”, “Burdur” ve “Yeşilova”anason populasyonları, “Denizli”, “Muğla” ve “Burdur”rezene populasyonları, “Burdur”, “Balıkesir” ve “Akşehir”dereotu populasyonları kullanılmıştır. Tarla denemesi, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. En yüksek tohum/meyve verimi kimyonda“Egebir09” çeşidinden (97.00kg/da), anasonda“Yeşilova”populasyonundan (47.01kg/da), rezenede“Denizli”populasyonundan (63.66kg/da), kişnişte“Erbaa” çeşidinden (82.85kg/da) vedereotunda“Balıkesir”populasyonundan (69.45kg/da) elde edilmiştir. En yüksek sabit yağ oranı kimyonda“Egebir09” çeşidinde (%29.03), anasonda“Yeşilova”populasyonunda (%24.38), rezenede“Denizli”populasyonu (%23.67), kişnişte“Arslan” çeşidi (%24.63) vedereotunda“Burdur”populasyonunda (%21.24) belirlenmiştir. En yüksek uçucu yağ oranı kimyonda“Türkmen09” çeşidi (%2.13), anasonda“Burdur”populasyonu (%3.60), rezenede“Burdur”populasyonunda (%3.13), kişnişte“Gamze” çeşidinde (%0.47) vedereotunda“Burdur”populasyonunda (%3.73) tespit edilmiştir. En önemli ana uçucu yağ bileşenikimyondaa‐thojenol (%30‐43), anasondaanethol (%95‐97), rezenedeanethol (%79‐89), kişniştelinalool (%81‐85) vedereotunda karvon (%37‐68) olarak bulunmuştur. En yüksek petroselinik asit oranıise kimyonda “Türkmen09” çeşidinde (%60.18), anasonda“Çardak”populasyonunda (%63.37), rezenede“Burdur”populasyonunda (%83.49), kişnişte“Erbaa” çeşidinde (%79.89) ve dereotunda“Burdur”populasyonunda (%87.28) kaydedilmiştir. Anahtar Kelimeler:kimyon, anason, rezene, kişniş, dereotu, verim, sabit yağ, uçucu yağ, petroselinik asit., Anise (Pimpinella anisum L.), dill weed (Anethum graveolens L.), cumin (Cuminum cyminum L.), coriander (Coriandrum sativum L.) and fennel (Foeniculum vulgare Mill.) are the most valuable medicinal and aromatic plants cultured in the world and also in Turkey. In this research, it was aimed to determine the agronomic and technological properties together with opportinities of a source of petroselinic acid in the varieties and populations of aniseed, cumin, coriander, fennel and dill in Isparta ecological conditions. The plant meterials in the research were varieties of Cumin (Türkmen09 and Egebir09) and coriender (Gamze, Erbaa and Arslan), local populations of cumin (Ankara), aniseed (Çardak, Burdur and Yeşilova), fennel (Burdur, Muğla and Denizli) and dill (Burdur, Balıkesir and Akşehir).The field experiment was randomized block design with 3 replicates. The highest seed/fruit yield was obtained from “Egebir09” cumin variety (97 kg/da), “Yeşilova” aniseed population (47 kg/da), “Denizli” fennel population (64 kg/da), “Erbaa” coriander variety (83 kg/da) and “Balıkesir” dill population (70 kg/da). The highest fixed oil content was obtained from “Egebir09 cumin variety (29%), “Yeşilova”aniseed population (24%), “Denizli”fennel population (24%), “Arslan” coriander variety (26%)and “Balıkesir”dill population (21%). The highest essential oil content were obtained from “Türkmen09”cumin variety (2.13%), “Burdur”anise population (3.60%), “Burdur” fennel population (3.13%), “Gamze” coriander variety (0.47%) and “Burdur” dill population (3.73%). The main essential oil component was a‐thojenol (30‐43%) in cumin, anethole (95‐97%) in anise, anethole (79‐89%) in fennel, linalool (81‐85%) in coriander and carvone (37‐68%) in dill. Finally, the highest petroselinic acid ratio wasdetermined in“Türkmen09” (60.18%) in cumin, “Çardak” population (63.37%) in anise, “Burdur”population (83.49%) in fennel,“Erbaa” variety (79.89%) in coriander and “Burdur” population (87.28%) in dill. Keywords: Cumin, anise, fennel, coriender, dill, yield, fixed oil, essential oil, petroselinic acid., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ziraat Mühendisliği Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Tuta absoluta (Meyrick) (Lep.: Gelechiidae ), Akdeniz bölgesinde domates üretim alanlarında zararlı bir türdür. T. absoluta'nın Newton, Caracas, Torry ve Şimşek domates çeşitleri üzerinde gelişme süreleri ve ölüm oranları ile yaşam çizelgeleri çalışılmıştır. T. absoluta ergin öncesi dönemleri, toplam gelişme süresini Caracas çeşidinde 24.50 gün ile en uzun sürede, Newton, Torry ve Şimşek çeşitlerinde ise sırasıyla 23, 23.95 ve 22.88 günde tamamlamıştır.Toplam ölüm oranları ise Newton, Caracas, Torry ve Şimşek domates çeşitlerinde sırasıyla % 40.46, 53.79, 41.10 ve 73.13 olarak saptanmıştır. T. absoluta ’nın Newton, Caracas, Torry ve Şimşek domates çeşitlerinde yaşam çizelgeleri oluşturulduğunda net üreme gücünün (Ro) sırasıyla 55.8, 47.5, 64.6 ve 35.8 dişi/dişi/döl, kalıtsal üreme kapasitesinin (rm) 0.169, 0.159, 0.173 ve 0.150 dişi/dişi/gün, popülasyonun ikiye katlanma süresinin (DT) 4.09, 4.36, 4.00 ve 4.63 gün, ortalama döl süresinin (To) 23.7, 24.3, 24.1 ve 23.9 gün ve üreme gücü sınırının (λ) 1.184, 1.172, 1.189 ve 1.161 (birey/dişi/gün) olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Tuta absoluta, Domates, yaşam çizelgesi, net üreme gücü, kalıtsal üreme kapasitesi, ortalama döl süresi, Tuta absoluta (Meyrick) (Lep.: Gelechiidae) is a harmful species in tomato plantations in Mediterranean Region of Turkey. The developmental time and mortality rate of, T. absoluta, on the tomato varieties of Newton, Caracas, Torry and Şimşek were studied. Total developmental time of immature stages was 23, 23.95 and 22.88 on the tomato varieties of Newton, Torry and Şimşek, longest on Caracas (24.50). Total mortality of immature stages was % % 40.46, 53.79, 41.10 and 73.13 on the tomato varieties of Newton, Caracas, Torry and Şimşek respectively. When the life-tables were constructed for T. absoluta, net reproductive rate (Ro), intrinsic rate of increase (rm), doubling time (DT), mean generation time (To) were found to be 55.8, 47.5, 64.6 and 35.8 females/females/generation, 0.169, 0.159, 0.173 and 0.150 females/females/day, 4.09, 4.36, 4.00 and 4.63 days, 23.7, 24.3, 24.1 and 23.9 days and finite rate of increment (λ) 1.184, 1.172, 1.189 and 1.161 individual/females/day on Newton, Caracas, Torry and Şimşek tomato varieties respectively. Keywords: Tuta absoluta, tomato, life table, net reproductive rate, intrinsic rate of increase, mean generation time, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Spodoptera littoralis, Egyptian cottonworm, is one the most crucial pests that threats corn, tomato, pepper and especially cotton. They feed on leaves, fruits and flowers of these plants. Chemical methods which applied to pests were determined to cause resistance. Furthermore, it is confirmed that applied insectisides damage environment, as well. Because of this situation, alternative methods have been started to be developed againist this pest. Enthemopathogenic fungus constitiute an important part of integrated pest management programe. In this study, 15 isolates of B. bassiana and M. anisoplia isolated from the soil in Isparta were determined against S. littoralis larvae under laboratory conditions. Single concentration (107conidia/mL-1) of each entomopathogenic fungi was applied to 4th larval instars, with agar surface methods. After determination of the most effective five entomopathogenic fungi, we performed Dose-response mortality bioassays using 5 different concentrations (1×105, 1×106, 1×107, 1×108 and 1×109 conidia/mL-1) with agar surface methods. Number of dead insects was determined at every day after applications. Beauveria bassiana isolates (BMAUM-E2003, BMAUM-E6001 ve BMAUM-M6001) were found to be very effective and their LT50 were 2.76, 3.97 and 4.23 days, respectively. We believe that BMAUM-E2003 and BMAUM-E6001 isolates are worthwhile for future studies. Keywords: Spodoptera littoralis, Entomopathogenic fungi, Biological control, Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2017., Spodoptera littoralis başta pamuk olmak üzere, mısır, domates, biber, marul bitkisinde görülen önemli zararlılardandır. Bu bitkilerin yaprak, meyve ve çiçek kısımlarında beslenmektedir. Zararlıya karşı uygulanan kimyasal savaş yöntemleri sonucu, insektisitlere karşı direnç oluşmasına sebep olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca uygulanan insektisitlerin çevreye de zarar verdiği tespit edilmiştir. Bundan dolayı bu böceğe karşı alternatif savaş yöntemleri geliştirilmeye başlanmıştır. Entomopatojen funguslar, biyolojik kontrol etmeni olarak birçok zararlı böcek ile entegre mücadelenin önemli bir bölümünü oluştururlar. Bu çalışmada Isparta il merkezi ve çevre ilçelerinden örneklenen topraklardan izole edilen ve ön patojenite testi sonucu patojenitesi yüksek bulunan Beauveria bassiana ve Metarhizium anisopliae fungus izolatlarından 15 tanesinin biyolojik etkinlikleri Spodoptera littoralis'e karşı denenmiştir. Bu fungus izolatlarından 1x107 conidia/mL-1 konsantrasyonunda spor süspansiyonları hazırlanmış ve 3. veya 4. dönemdeki S. littoralis larvalarına Agar yüzeyi biyoassay yöntemi tekniği ile denenmiştir. Bioassay uygulaması sonucu en etkili bulunan 5 izolatın S. littoralis larvalarının %50 ölüm zamanı (LT50) ve %50 ölüm konsantrasyonlarının (LC50) belirlenmesi için 1×105, 1×106, 1×107, 1×108 ve 1×109 conidia/mL-1 konsantrasyonları uygulanmıştır. Sonuç olarak, B. bassiana izolatları oldukça etkili bulunmuş ve bunlardan BMAUM-E2003, BMAUM-E6001 ve BMAUM-M6001 için LT50 değerleri sırası ile 2.76, 3.97 ve 4.23 gün olarak hesaplanmıştır. BMAUM-E2003 ve BMAUM-E6001 izolatlarının ileriki çalışmalardan kullanılma potansiyeli olduğu düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Spodoptera littoralis, Entomopatojen fungus, Biyolojik mücadele, Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae

Bu çalışmada Turunçgil unlubiti Planococcus citri'nin önemli bir parazitoiti olan Coccidoxenoides perminutus Girault (Hymenoptera: Encyrtidae)'un biyolojik parametrelerinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Denemeler 25±1°C sıcaklık, %60±5 orantılı nem ve 16 saat aydınlık 8 saat karanlık koşulların ayarlandığı iklim odalarında gerçekleştirilmiştir. Parazitoitin detaylı biyolojik parametreleri yaşam çizelgesi oluşturularak elde edilmiştir. Çalışma sonucunda C. perminutus'un yumurtadan ergine gelişme süresi 15.975 gün, ömrü 17.400 gün ve Chiperbolü 33.375 gün olarak saptanmıştır. Parazitoit günlük olarak ortalama 9.377 yumurta bırakmış olup, birey başına bırakılan yumurta sayısı ise 162.475 olarak hesaplanmıştır. Bırakılan yumurta sayıları üzerinden oluşturulan yaşam çizelgesi parametreleri ise: kalıtsal üreme yeteneği (rm) 0.292 yumurta/birey/gün; net üreme gücü (R0) 208.976 yumurta/birey/generasyon; ortalama döl süresi (T0) 18.324 gün; brüt üreme oranı (GRR) 216.804; popülasyonun ikiye katlanma süresi (T2) 2.377 gün ve artış oranı sınırı (λ) 1.338 yumurta/birey/gün olarak belirlenmiştir. Yaşa bağlı olarak elde edilen canlı kalma oranı (lx) verilerinin Weibull dağılım grafiği çizilmiş ve bunun Holing'in 1. Tip yaşam eğrisine benzediği, yani artan popülasyon eğiliminde olduğu görülmüştür. Ayrıca günlük bırakılan yumurta (mx) sayıları yardımı ile de Enkegaard dağılım grafiği ve parametreleri oluşturulmuştur. Anahtar Kelimeler: Unlubit, parazitoit, biyoloji, Weibull, Enkegaard, In this study some biological charecteristics of Coccidoxenoides perminutus Girault (Hymenoptera: Encyrtidae), an important parasitoid of the citrus mealybug, Planococcus citri were investigated. Treatments were conducted in climatized rooms with 25±1°C temperature, 60±5 %RH and LD 16:8 conditions. Detailed biological parameters of parasitoid were obtained by forming a life table. As a result, development time to adult from egg, life time and C Hyperbole of C. perminutus were determined as 15.975 days, 17.400 days and 33.375 days respectively. The parasitoid was laid the average 9.377 eggs dayly, the total number of eggs laid by per individual was calculated to be 162.475. Life table parameters created over the number of eggs laid: the intrinsic rates of increases (rm), net production rates (R0), mean generation time (T0), total production rate (GRR), doubling time (T2), and finite rate of increment (λ) were calculated as 0.292 eggs/individual/day, 208.976 eggs/individual/generation, 18.324 days, 216.804, 2.377 days and 1.338 eggs/individual/day respectively. Weibull distribution graph of obtained survival rate (lx) data depending on age drawn and it is similar to Type 1 holing life curve, that has been shown to have a tendency of increasing population. Additionally Enkegaard distribution graph and its parameters were formed by using dayly laid egg numbers. Keywords: Mealybug,parasitoid, biology, Weibull, Enkegaard, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Bu çalışma, Antalya ili ve ilçelerinde örtüaltı hıyar (Cucumis sativus L.) ve kabak (Cucurbita pepo L.) üretim alanlarında ZYMV (Zucchini yellow mosaic virüs), PRSV (Papaya ring spot virüs), SqMV (Squash mosaic virüs) ve CMV (Cucumber mosaic virüs)'nün varlığının, serolojik, enfekteli dokulardan dsRNA'nın ekstraksiyonu ve analizi ve biyolojik yöntemlerle saptanması ve toplanan örneklerdeki yaygınlığının ortaya konulması amacıyla 2014-2015 yılları arasında yürütülmüştür. Örtüaltı hıyar ve kabak üretim alanlarından alınan ve virüs şüphesi duyulan 455 yaprak ve meyve örneğinin hepsi DAS-ELISA ile testlenmiştir. Teslenen 455 örneğin 346 adedininde (%76) bir ve daha fazla virüs ile enfekteli olduğu belirlenmiştir. ELISA testleri sonucunda pozitif reaksiyon veren bitkilerden alınan dokular mekanik inokulasyon çalışmalarında kullanılmıştır. İndikatör bitkiler üzerinde 15- 30 gün gibi bir sürede simptom çıkışı gözlenmiştir. dsRNA'nın Ekstraksiyonu ve Analizi çalışmalarında ZYMV ve PRSV'ye özgü viral RNA profilleri %1.2' lik agaroz jelde 100 Volt akım altında 1 saat elektroforetik ayırıma tabi tutularak elde edilirken CMV'ye ait RNA profilleri elde edilememştir. Anahtar Kelimeler: Hıyar, Kabak, CMV, ZYMV, PRSV, SqMV, ELISA, Mekanik inokulasyon, dsRNA analizi, This study was conducted to determine of ZYMV (Zucchini yellow mosaic virüs), PRSV (Papaya ring spot virüs), SqMV (Squash mosaic virüs) ve CMV (Cucumber mosaic virüs) in cucumber and pumpkin by using serological, ınfected tissue dsRNA extractıon and analzye and biological methods in Antalya Province and Counties between 2014 and 2015. Collected samples in the greenhouses were tested with ELISA test. ELISA test show that among 455 samples, 346 were infected with one and more viruses and infection ration was determined as 76 %. As a results ELISA tests, positives samples were used for mechanical inoculation studies. The symptoms were observed on indicator plants in 15-30 days after inoculation. DsRNA extraction ve analysis studies, belong to CMV, ZYMV and PRSV spesific viral RNA profiles were analyzed in 1.2 % agarose gel by electophoresis at 100 volt for 1 hour. Accordingly, spesific RNA profiles were obtained but RNA profiles of CMV were not obtained. Keywords: Cucumber, Pumpkin, CMV, ZYMV, PRSV, SqMV, ELISA, Mechanical Inoculation, dsRNA analyze., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ziraat Mühendisliği Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Bu çalışma Isparta, Burdur, Afyon, Denizli illerinde bulunan şeker pancarı üretim alanlarında 2006-2007 yılları arasında yürütülmüştür. Üretim alanlarına yapılan surveyler sırasında şeker pancarı nekrotik sarı damar virüsünün (Beet necrotic yellow vein virus=BNYVV) simptomlarının gözlenmesi araştırmayı bu doğrultuda yönlendirmiştir. Bu amaçla survey alanlarında 203 adet toprak örneği toplanmıştır. Toplanan toprak örneklerinde Kasandra çeşiti şeker pancarı yetiştirilmiş ve 9 haftalık yetişme süresi sonunda hasat edilmiştir. Hasat edilen şeker pancarı bitkileri biyolojik, serolojik ve moleküler çalışmalarda kullanılmıştır. Virüsün tanılama çalışmalarında tuzak bitki yöntemi, mekaniksel inokulasyon çalışmaları, Double Antibody Sandwich Enzyme Linked Immunosorbent Assay (DAS-ELISA), Ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu( RT-PCR), nested ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu (nRT-PCR), immunocapture ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu yöntemleri kullanılmıştır. Ayrıca çalışmada üç PCR yönteminin bu virüs için kullanılabilirliği ve hassasiyeti araştırılmıştır. Hassas test bitkilerine mekaniksel inokulasyon sonucunda BNYVV için tipik belirtiler gözlenmiştir. DAS-ELISA testi sonucunda alınan toprak örneklerinde BNYVV.nün hastalık oranı % 41.87 olarak belirlenirken, uygulanan üç PCR yöntemi ile alınan örneklerdeki hastalık oranı % 64.53 olarak belirlenmiştir. Yapılan çalışmalarla PCR yöntemlerinin BNYVV.nün teşhisi için kullanılabileceği ancak Immunocapture RT-PCR yönteminin diğer iki yönteme göre daha hassas olduğu saptanmıştır. Vektör fungus olan Polymyxa betae (Keskin).nin oluşturduğu spor yapılarının tespiti için tuzak bitkilerin kökleri asit fuksin içeren laktofenol boya ile boyanmış ve sistosoriler gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Şeker pancarı, Beet necrotic yellow vein virus, Rhizomania DAS-ELISA, moleküler teşhis, This study was carry out in Isparta, Burdur, Afyon, Denizli provinces between years of 2006 and 2007. Due to high occurence of Beet necrotic yellow vein virüs (BNYVV) symptoms in field surveys the study mainly focused on identification of this virus in sugar beet area. For this purpose, 203 soil samples were collected from the research area. Sugar beet cultivar Kasandra was sown in to soil samples as bait plant and harvested after nine weeks of growth period. Harvested sugar beet plants was used for biological, serological and molecular methods. Different identification methods including bait plant test, mechanical inoculation to indicator plants, Double Antibody Sandwich Enzyme Linked Immunosorbent Assay (DAS-ELISA), Reverse transcription polimerase chain reaction (RT-PCR), nested reverse transcription polimerase chain reaction, immunocapture reverse transcription polimerase chain reaction were used for virus detection. Furthermore, The applicability and sensitivit of three PCR methods for BNYVV detection were investigated. The virus was transmitted to sensitive test plants by mechanical inoculations. These plants produced typical BNYVV symptoms. The diseases incidence, as percentage of collected soil samples for BNYVV, was found 41.87 % by DAS ELISA and 64.53 % by three PCR methods. It was found that the all three PCR methods evaluated in this study can be used for detection of BNYVV but immunocapture RT-PCR method was found to be more sensitive than other PCR methods. In order to determine the fungal structures of the vector fungus Polymyxa betae (Keskin) for bait plant roots were stained in acid fuccin lacto phenol and examined the fungal cystosori with a light microscope. Key Words: Sugar beet, Beet necrotic yellow vein virus, Rhizomania, DAS-ELISA, molecular detection, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2010., Kaynakça var.

Bu çalışmada, Antalya ili karanfil seralarında toprak kökenli fungusların yaygınlığı, izolasyon sıklıkları, etmenlerin tanılanması ve patojenitelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Antalya ilinde Ekim 2013 ve Şubat 2014 üretim sezonunda karanfil yetiştiriciliği yapılan toplam 29 seradan hastalık belirtisi gösteren bitki örnekleri alınmış ve izolasyonlar yapılmıştır. İzolasyon sonuçlarına göre elde edilen fungusların cins ve tür düzeyinde makroskobik ve mikroskobik yöntemler kullanılarak tanıları yapılmıştır. Tanısı yapılan türlerin Turbo karanfil çeşidinde patojeniteleri belirlenmiştir. Karanfil seralarında en yaygın cins Fusarium spp. olmuş ve yaygınlık oranı %39,1-72,2 arasında değişim göstermiştir. Diğer izole edilen cinsler; Pythium sp., Rhizoctonia sp., Verticillium sp. ve Macrophomina sp.'dir.Yapılan tanılama çalışmaları sonucunda Fusarium cinsine ait türler: Fusarium acutatum, F. avenaceum, F. chlamydosporum, F. equiseti, F. oxysporum, F. poae, F. proliferatum, F. sambucinum, F. solani, F. tricinctum ve F. verticillioides olarak belirlenmiştir. Tanısı yapılan diğer türler; Macrophomina phaseolina, Pythium irregulare, Rhizoctonia solani ve Verticillium tricorpus’tur. F. oxysporum en yaygın izole edilen tür olup izolasyon sıklığı %17,1-67,9 arasında değişmiştir. F. chlamydosporum ise yaygınlığı en az olan tür olarak belirlenmiştir.Turbo karanfil çeşidindeki patojenite testi sonuçlarına göre Fusarium türlerinin hastalık şiddeti %60-88 arasında değişmiştir ve F. solani virülensi en yüksek tür olarak belirlenmiştir. Fusarium dışındaki türlerin hastalık şiddeti oranları ise %44-52 arasında olmuştur. Sonuç olarak Antalya ili karanfil seralarında toplam 15 tür belirlenmiş ve bunların karanfil yetiştiriciliğinde potansiyel problem olduğu ortaya konulmuştur. Anahtar Kelimeler: Antalya, Fusarium spp., izolasyon, karanfil, patojenite., In this study, determination of disease prevalence, isolation frequency, species and pathogenicity of soilborne fungal disease in carnation greenhouses in Antalya Province was aimed.Total of 29 plant samples showing disease symptoms were collected from the carnation greenhouses in Antalya and isolations were made, during October 2013-February 2014 growing season. According to the results of isolations, identifications were made at genus and species level of fungi obtained, using macroscopic and microscopic techniques. Pathogenicity of identified species were determined using Turbo carnation variety. The most common genus was Fusarium and prevalence rates ranged from 39,1 to 72,2% in carnation greenhouses. The other isolated genera were Pythium sp, Rhizoctonia sp, Verticillium sp and Macrophomina sp. As a result of the diagnostic studies, species belonging to the genus Fusarium were determined as F. acutatum, F. avenaceum, F. chlamydosporum, F. equiseti, F. oxysporum, F. poae, F. proliferatum, F. sambucinum, F. solani, F. tricinctum and F. verticillioides. The other identified species were; Macrophomina phaseolina, Pythium irregulare, Rhizoctonia solani and Verticillium tricorpus. F. oxysporum is the most commonly isolated species and frequency of isolation ranged from 17,1 to 67,9%. F. chlamydosporum was determined as the least widespread species.According to the pathogenicity test in Turbo carnation variety, the disease severity of Fusarium species were changed between 60-88 % and determined that F. solani had the highest pathogenicity rates among the others. The disease severity of other species except Fusarium were below 44-52%.Consequently, a total of 15 species have been identified and has been demonstrated that have potential to cause problem in carnation cultivation in greenhouses in Antalya province. Keywords: Antalya, Fusarium spp., isolation, carnation, pathogenicity, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Hamamböcekleri en önemli kentsel ve endüstriyel zararlılardır. Hamamböcekleri ile mücadelede öncelikli olarak tercih edilen insektisit kullanımının insan ve çevre sağlığını tehdit etmesi, depolanmış yiyeceklere bulaşması ve hamamböceklerinin kimyasallara dayanıklılık geliştirmesi gibi olumsuz etkileri nedeniyle alternatif kontrol metotlarının araştırılmasına ihtiyaç duyulmuştur. Kimyasal mücadeleye alternatif olarak entomopatojen fungusların insan ve çevreye karşı patojenik ve toksik olmaması nedeniyle güvenle hamamböceklerine karşı kullanılabileceği düşünülmüştür. Çalışmada, Blatta lateralis'den izole edilen entomopatojen funguslar, entomopatojen fungus içeren Nostalgist®, Nibortem® isimli biyoinsektisitler ve Metarhizium anisopliae preperatı laboratuvar koşullarında B. lateralis’in 3. dönem nimf ve erginlerine karşı kullanılmıştır. B. lateralis kadavralarından izole edilip, 109 spor/ml konsantrasyonda hazırlanılan Beauveria bassiana spor süspansiyonunu B. lateralis nimf ve erginleri üzerine püskürtme ve besinlerine püskürtme, Nostalgist®, Nibortem® biyoinsektisitlerinin hamamböceği üzerine püskürtme, İngiltere izolatı Metarhizium anisopliae toz formulasyonunun B. lateralis’in yaşadığı ortama ve besinine bulaştırma, PDA ortamında gelişen B. bassiana sporları ile direkt temas yöntemleri kullanılarak biyolojik etkinlikleri belirlenmiştir. Denemeler 7 karakterli ve her tekerrürde 10 böcek olacak şekilde 5 tekerrürlü olarak Süleyman Demirel Üniversitesi, Bitki Koruma Bölümünde yer alan iklim odasında yürütülmüştür. Çalışma sonucunda; M. anisopliae’nin B. lateralis’in yaşadığı yüzeye bulaştırma yönteminin en etkili yöntem olduğu tespit edilmiştir. Uygulamadan 13 gün sonra B. lateralis erginlerinde % 100, B. lateralis nimflerinde 20. gün sonunda %46 ölüm gözlenirken, M. anisopliae'nin besine bulaştırma yöntemi uygulanan 3. dönem nimf ve erginlerde ölüm gözlenmemiştir. Beauveria bassiana spor kitlesi ile bulaştırma yönteminde B. lateralis erginlerinde 20. gün sonunda %44 ölüm, nimflerde ise etkisiz kalarak %6 ölüm gözlenmiştir. B. bassiana etkili maddeli Nostalgist uygulamasında 20. gün sonunda B. lateralis erginlerinde %40, nimflerde ise %48 ölüm gözlenmiştir. Nibortem, 109 spor/ml konsantrasyonda hazırlanan B. bassiana spor süspansiyonunun B.lateralis üzerine püskürtme yöntemi, besinine püskürtme yöntemi uygulamalarında kayda değer ölüm gözlenmemiş ve kontrol uygulaması ile istatistiksel açıdan fark olmadığı belirlenmiştir. Yapılan laboratuvar çalışmalarında, M. anisopliae’nin ergin dönemi üzerinde, B. lateralis'in savaşında etkili bir mikrobiyal savaş etmeni olabilecek potansiyele sahip olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Blatta lateralis, Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae, entomopatojen fungus, biyopestisit, biyolojik mücadele, Cockroaches are one of the most famous urban and industrial pests. The use of insecticide, which is the preferred choice in controlling cockroaches, has led to the search for alternative control methods because it poses problems such as threatening human and environmental health, contamination of stored food, and the development of chemical resistance of cockroaches. As an alternative to chemical control, entomopathogenic fungi are thought to be used safely against cockroaches because they are not pathogenic and toxic to humans and the environment. In this study, entomopathogenic fungi isolated from Blatta lateralis, Nostalgist® and Nibortem® named bioinsecticides containing entomopathogenic fungi and a Metarhizium anisopliae based product were used against the 3rd instar nymphs and adults of B. lateralis under laboratory conditions. 109 spore/ml Beauveria bassiana aquerous spore suspension isolated from B. lateralis cadavers was sprayed on nymphs and adults of B. lateralis and their bait; bioinsecticides called Nostalgist® and Nibortem® were sprayed on cockroaches; Insects were exposured to a contaminated surface and bait with M. anisopliae powdery formulation as well as the method of direct contact with B. bassiana spores incubated in PDA method was used. All these methods helped the study test their biological infectivity. The bioassays, with 7 characters and 5 replicates (each one with 10 cockroaches) were conducted at a climatice chamber located at the Plant Protection Department of Süleyman Demirel University. At the end of the study; M. anisopliae has been found to be the most effective method of infecting the surface of B. lateralis. Thirteen days after the application, 100 % of B. lateralis adults and 46 % of B. lateralis nymphs died at the end of the 20th day, whereas no deaths were observed in the 3rd stage nymph and adults in which M. anisopliae infected with food was infected. 44% death ratio was observed on adults of B. lateralis in Beauveria bassiana spore mass contamination method at the end of the 20th day while 6% death ratio among nymph was recorded. In Nostalgist application with B. bassiana actives, 40% death ratio among adult of B. lateralis and 48% death ratio among nymph were observed at the end of the 20th day. No significant death ratios have been recorded in Nibortem, 109 spore/ml B. bassiana suspension on B. lateralis spray method and method of spraying onto bait and no statistical variation has been found compared to control application. The laboratory works have revealed that M. anisopliae is an effective microbial method against adult stage of B. lateralis. Keywords: Blatta lateralis, Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae, entomopathogenic fungus, biopesticide, biological control, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Bu çalışma, Isparta ilinde yetiştirilen kabak üretim alanlarında Hıyar Mozayik Virüsü (Cucumber Mosaic Virus, CMV)’nün biyolojik, serolojik ve moleküler tanısının yapılması amacıyla 2011-2012 yılları arasında yürütülmüştür. Üretim alanlarında yürütülen sürveyler sırasında kabak bitkilerinde yoğun bir şekilde virüs enfeksiyonlarına özgü belirtileri gözlenmiştir. Virüsün tanılama çalışmalarında; mekanik inokulasyon denemeleri, DAS-ELISA (Double-antibody sandwich enzyme linked immunosorbent assay) testleri, dsRNA (Double stranded RNA) analizi ve RT-PCR (Reverse transcription polimerase chain reaction) çalışmaları gerçekleştirilmiştir.Araziden toplanan ve virüslü olduğundan şüphelenilen bitkiler, öncelikle ELISA yöntemi ile testlenmiştir. Testlenen toplam 268 örneğin 54 adedinin CMV ile enfekteli olduğu saptanmıştır. Testlenen örneklerdeki hastalık oranı ise % 20.149 olarak belirlenmiştir.ELISA testlerinde pozitif sonuç veren örnekler mekanik inokulasyon çalışmalarında kullanılmıştır. İndikatör bitkiler üzerinde 12- 15 gün gibi bir sürede simptom çıkışı gözlenmiştir.ELISA testleri sonucunda CMV negatif sonuç veren ancak pozitife yakın absorbans değere sahip olan 35 bitki örneğinden total RNA ekstraksiyonu yapılmış ve bunlar RT- PCR yönteminde kullanılmıştır. Agaroz jel elektroforezde 35 örneğin tamamında beklenen seviyede ve CMV’ye özgü 678 bp’lik bve büyüklüğü gözlenmiştir.CMV’nin dsRNA izolasyonu ve analizi çalışmalarında, mekaniksel inokulasyon çalışmalarında sistemik enfeksiyon sergileyen Nicotiana tabacum Xanthii bitkisinin yaprakları kullanılmıştır. Virüse özgü RNA’lar % 1.2’lik agaroz jelde 100Volt akım altında 2.5- 3 saat elektroforetik ayırıma tabi tutulduğunda virüse spesifik 3 RNA profili elde edilmiştir. Anahtar kelimeler: Kabak, Kabakgiller, Cucumber mosaic virus, ELISA, Mekanik inokulasyon, RT-PCR, dsRNA analizi., This study was conducted to determine of Cucumber mosaic virus (CMV) in squash production areas by using biological, serological and molecular methods in Isparta province between 2011 ve 2012. During the field surveys, intensively virus spesific symptoms in squash plants were observed. For this purpose, different identification methods including mechanical inoculation to indicator plants, DAS-ELISA (Double-antibody sandwich enzyme linked immunosorbent assay), dsRNA (Double stranded RNA) analysis and RT-PCR (Reverse transcription polimerase chain reaction) were used in this study.Collected samples suspected to be CMV were firstly tested with ELISA test. ELISA tests showed that among 268 samples, 54 were infected with CMV and infection ratio for CMV was determined as 20.149 of the field samples.As a results ELISA tests, CMV positives samples were used for mechanical inoculation studies. The symptoms were observed on indicator plants in 12- 15 days after inoculation.İn the study ELISA, negative 35 plant samples were used for total RNA extraction and tested by RT-PCR for CMV. The respected size of band with 678 bp was observed on agarose gel electrophoresis for CMV.For CMV dsRNA isolation ve analysis studies, showing sistemically infection Nicotiana tabacum Xanthii plants leaves were used. Virus spesific RNAs were analyzed in 1.2 % agarose gel by electophoresis at 100 volt for 2.5-3 hr. As a result of ds RNA analysis, spesific 3 CMV RNA profiles were obtained. Keywords: Squash, Cucurbits, Cucumber mosaic virus, ELISA, Mechanical Inoculation, RT- PCR, dsRNA analysis., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Türkiye narın anavatanı olarak kabul edilen ülkelerden birisi olup, son yıllarda nar alanlarının genişlemesiyle de dünyada ilk sıralarda yer almaktadır. Gerek tarım alanlarındaki doğal dengenin bozulması ve gerekse nar alanlarının genişlemesi nedeniyle nar bahçelerinde birçok zararlı sorunu ortaya çıkmıştır.Bu çalışmada Antalya ilindeki nar üretim alanlarında sorun olan zararlılar ile parazitoit ve predatörlerin saptanması amaçlanmıştır.Antalya merkez ve ilçelerinde yetiştirilen nar bahçelerinde 2011 ve 2012 yıllarında yürütülen çalışmalar sonucunda 6 takımından 12 familyaya ait 19 zararlı türün varlığı belirlenmiştir. Bu zararlı türlerden Frankliniella occidentalis, Nezara viridula, Siphoninus phillyreae, Planococcus citri, Ectomyelois ceratoniae ve Ceratitis capitata en yaygın türler olarak belirlenmiştir.Çalışmada, Forficula auricularia, Chrysoperla carnea, Coccinella septempunctata, Cryptolaemus montrouzieri, Nephus includens, Scymnus rubromaculatus, Oenopia (Synharmonia) conglobata ve Serangium parcesetosum olmak üzere toplam 8 tür yararlı böcek olarak saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Antalya, nar, zararlı, yararlı, Turkey is one of the most important countries in pomegranate production and in recent years the expansion of pomegranate areas ranks Turkey to be listed at first place in the world. Due to the disruption of the natural balance in agricultural areas and the expansion of pomegranate areas, many pests have emerged in pomegranate orchards.In this study, pests and parasitoids and predators were determined in pomegranate production areas of Antalya province.Pomegranate orchards of Antalya province were examined in 2011- 2012 and, 19 pest species belonging to 12 families of 6 orders were determined. Frankliniella occidentalis, Nezara viridula, Siphoninus phillyreae, Planococcus citri, Ectomyelois ceratoniae and Ceratitis capitata were identified as the most common species.A total of 8 species, Frankliniella occidentalis, Nezara viridula, Siphoninus phillyreae, Planococcus citri, Ectomyelois ceratoniae and Ceratitis capitata were also determined as beneficial insects. Keywords: Antalya, pomegranate, pests, natural enemies, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Bu tez çalışmasında 6 farklı etkili maddeye sahip fungisitlerin (bakır‐hidroksit, maneb, iprodione, difenoconazole, cholorothalonil ve thiophanate‐methyl) Alternaria Mali'nin Isparta Merkez, Aksu, Atabey, Eğirdir, Gelendost ve Gönen ilçelerinden izole edilmiş 6 izolatı (AK1‐K; A1‐B; GK‐30; Ge‐1; G1‐B; M2‐K) üzerinde in vitro ve in vivo’da misel gelişimi, spor çimlenmesi, çimlenen sporların hifsel gelişimi ve elma fidanlarında hastalık şiddeti (%) üzerine etkileri araştırılmıştır. In vitro çalışmalarda, fungisit etken maddelerinin 0‐500 ppm dozlarının koloni çapı üzerine etkisi, 0‐100 ppm dozlarının ise çimlenen sporların hif uzunlukları üzerine etkisi belirlenmiştir. In vivo çalışmalarda ise fungisitlerin 3 farklı dozu önceden fidanlara püskürtülmüş ve daha sonra A. mali’nin virülensliği yüksek olan GK‐30 izolatının spor süspansiyonu püskürtülerek hastalık şiddeti belirlenmiştir. Fungisitlerin farklı dozlarının artan konsatrasyonları A. mali’nin misel gelişmesi, spor çimlenmesi ve çimlenen sporların hif uzunluklarını değişen oranda azaltmış veya tamamen engellemiştir. Fungisitlerden 250 ppm dozunda uygulanan maneb patojenin M‐2K, AK1‐K, G1‐B ve GK‐30 izolatlarının ve iprodione, izolatların tümünün misel gelişmesini tamamen engellemiştir. Bakır hidroksit 350 ppm dozunda A1‐B, M2‐K ve AK1‐K izolatlarının misel gelişmesini tamamen durdurmuş ancak diğer izolatların gelişmesini %79.1‐89.7 oranında azaltmıştır. Difenoconazole, izolatlar arasında değişkenlik göstermekle birlikte 450‐500 ppm’de misel gelişmeyi tamamen engellemiştir. Chlorothalonil ve thiophanate‐methyl doz artışı ile birlikte misel gelişmesini azaltmıştır. Fungisitler A. mali’nin spor çimlenmesi üzerine 0‐100 ppm arasında değişen oranlarda etki göstermiştir. Maneb çimlenen sporların hif uzunluklarını izolatlara göre 50‐ 100 ppm dozlarında tamamen engellemiştir. Fungisitlerden 100 ppm dozlarda bakır hidroksit 2 izolatın, iprodione 4 izolatın, chlorothalonil 3 izolatın, difenconazole 2 izolatın ve thiophanate‐methyl ise 3 izolatın spor çimlenmesini tamamen engellemiştir. Fungisitlerin farklı konsantrasyonları fidanlarda hastalık şiddetini kontrole oranla azaltmıştır. Fungisitler GK‐30 izolatına karşı elmada standart kullanım dozu dahil üç farklı dozda uygulanmıştır. Hastalık şiddetini bakır hidroksit %61.6‐87.2, iprodione %59,3‐70,9 oranlarında azaltmıştır. Sonuçlar incelendiğinde elmada bakır hidroksit, maneb ve iprodione’nun A. mali’ye karşı başarı ile kullanılabileceğini göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Alternaria mali, elma, fungisit, biyoetkinlik, hastalık şiddeti., In this thesis, the effects of six fungicides (copper hydroxide, maneb, iprodione, difenoconazole, chlorothalonil and thiophanate‐methyl) on mycelial development, spore germination, hypal development of germinated spores of 6 isolates (AK1‐K; A1‐B; GK‐30; Ge‐1; G1‐B; M2‐K) of Alternaria mali isolated from Merkez, Aksu, Atabey, Eğirdir, Gelendost and Gönen Provinces of Isparta in vitro and disease severity (%) of apple seedlings in vivo were investigated. In vitro studies, the effects of 0‐500 ppm concentrations of fungicide active ingredients on colony diameter and 0‐100 ppm concentration on hyphal length on germinated spores were determined. In vivo study, three different doses of fungicides were sprayed on the seedlings in advance and then were determined the disease severity by treating spore suspension of GK‐30 isolate with high virulence of A. mali. Mycelial development, spore germination and hypal length of germinated spores of A. mali were reduced at varying level or completely inhibited by increasing concentrations of the different doses of fungicides. Among fungicides, mycelial development of M‐2K, AK1‐K, G1‐B and GK‐30 isolates were inhibited by maneb and all isolates by iprodione at 250 ppm concentration. Copper hydroxide inhibited the mycelial development of A1‐B, M2‐K and AK1‐K isolates completely at 350 ppm concentration, while reduced the development of other isolates by 79.1‐89.7%. Difenoconazole completely inhibited the mycelial development at 450‐500 ppm with some variations among isolates. Chlorothalonil and thiophanate‐methyl reduced the mycelial development with increasing concentrations. Fungicides affected the spore germination of A. mali at 0‐100 ppm with varying ratios. Maneb inhibited the hypal length at 50‐100 ppm depending on isolates. Among fungicides, 100 ppm concentration of copper hydroxide, iprodione, chlorothalonil, difenoconazole and thiophanate‐methyl inhibited the spore germination of 2, 4, 3, 2 and 3 isolates, respectively. Different concentrations of the fungicides reduced the disease severity on the plants compared to control. Three different doses including the standard dose were applied to apple against GK‐30 isolate. Copper hydroxide and iprodione reduced the disease severity by 61.6‐87.2% and 59,3‐70,9%, respectively. The results showed that copper hydroxide, maneb and iprodione could be used against A. mali on apple successfully. Keywords: Alternaria mali, apple, fungicides, bioassay, disease severity., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ziraat Mühendisliği Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Elma bahçelerinde ekonomik kayıplara neden olan birçok zararlı ve hastalık vardır.Bunlardan biri olan Avrupa kırmızıörümceği Panonychus ulmi Koch. (Acari: Tetranychidae) elma bahçelerinde önemli zararlara neden olmaktadır. Isparta'da üreticiler zararlı ve hastalıkların savaşımında daha çok kimyasal savaşım yöntemlerini tercih etmektedirler. Zararlıların, yoğun kullanılan tarım ilaçlarına karşı direnç kazanması olası bir durumdur. Bu nedenle, bu çalışmada Isparta elma bahçelerinden toplanan P. ulmi popülasyonlarının; akarisitlere karşı direnç durumları, esteraz ve P450 enzimlerinin seviyeleri incelenmiştir. Biyoassay çalışmalarında, ilaçlama kulesi-yaprak biyoassay yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, Panonychus ulmi popülasyonlarında hexythiazox’a karşı 0.6-1.2 kat, etoxazole’e karşı ise 0.5-1.7 kat direnç belirlenmiştir. P. ulmi popülasyonlarında, her iki aktif maddeye karşı da önemli bir duyarlılık kaybı belirlenmemiştir. P450 enzim aktivitesi, iki farklı yöntem kullanılarak analiz edilmiştir. PNOD substratı kullanılarak fotometrik olarak belirlenen P450 enzim aktivitesinde, popülasyonlar arasında istatistiki bir fark bulunamamıştır. P450 enzim aktivitesinin, ECOD substratı kullanılarak florimetrik olarak belirlenmesinde ise popülasyonlar arasında önemli istatistiki farklar bulunmuştur. Esteraz enzim seviyeleri ise 16.10-26.28 mOD/min/mg protein değerleri arasında belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Panonychus ulmi, P450, esteraz, etoxazole, hexythiazox, direnç, akarisit, There are many pests and diseases that causing economic losses in apple orchards.European red mite Panonychus ulmi Koch (Acari: Tetranychidae) is caused significant damages in apple orchards. Growers prefer more chemical methods to control for pest and disease control in Isparta. It is possible that pests develop resistance against pesticide used intensively. Therefore, in this study, P. ulmi populations that collected from Isparta apple orchards resistant to acaricides, levels of esterase and P450 enzymes were examined. In biyoassay studies, disinfestation tower-leaf biyoassay methods were used. According to the results obtained, the resistance was determined against to Hexythiazox 0.6-1.2 fold, against to etoxazole 0.5-1.7 fold in P. ulmi populations. It was not determined that a significant loss of sensitivity against both active substances in P. ulmi populations. Activity of P450 enzyme was analyzed using two different methods. In activity of P450 enzyme that determined photometrically using the PNOD substrate, a statistical difference was not found between populations. In activity of P450 enzyme that determined fluorometric using the PNOD substrate, significant statistical differences were found between populations. Levels of esterase enzyme were determined that between 16.10-26.28 mOD/min/mg protein values. Keywords: Panonychus ulmi, P450, esterase, etoxazole, hexythiazox, direnç, akarisit 2014, 54, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2002., Kaynakça var.

Domates, Türkiye'de yetiştirilen en önemli sebzelerden biridir. Uşak ilinde sebze ve meyve seralarındaki üretimin %59'unu domates oluşturmaktadır. Ekonomik öneme sahip bu üründe kayıplara neden olan bir çok hastalık ve zararlı mevcut olup, bunların arasında domates güvesi, Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera: Gelechiidae)'nın önemli bir payı vardır. Domates bitkisinin toprak üstü tüm aksamında beslenen bu zararlı kontrol edilmezse %100'e varan oranda ürün kaybına neden olabilir. Ele alınan bu çalışma, Uşak ilinde bulunan merkez köylerinden Koyunbeyli'de açık alanda, Banaz ilçesine bağlı Hatipler Köyünde ise açık alan ve seralarda bulunan domates alanlarında yürütülmüştür. Söz konusu alanlarda Tuta absoluta popülasyonları feromon tuzakları ve gözle kontrol yöntemleri ile izlenmiştir. Sonuç olarak zararlının tuzaklarda yakalanan ergin sayısı seralarda en fazla 483 adet/hafta, arazide Hatipler Köyünde 351 adet/hafta, Koyunbeyli Köyünde 144 adet/hafta olarak belirlenmiştir. Domates bitkisinin yapraklarında belirlenen bulaşıklılık oranı seralarda en fazla %52, açık alanda Hatipler Köyünde %10, Koyunbeyli Köyünde %12, domates meyvelerindeki bulaşıklılık oranı ise seralarda en fazla %26, açık alanda Hatipler Köyünde %7, Koyunbeyli Köyünde %8 olarak saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Domates, Domates güvesi, Tuta absoluta, Popülasyon Gelişimi, Tomato is one of the most important vegetables grown in Turkey. The biggest share of greenhouse vegetable and fruit production constitutes about 59% of the tomatoes in Usak province. In our country, which may affect adversely tomatoes pest species was identified on 77's, among them the Tomato leafminer [Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera: Gelechiidae)] has a significant share. This pest can feed on all green parts of tomato plants and can couse 100% crop losses if not controlled. Aim of this study is population development of T. absoluta in open field and greenhouse conditions in Usak province. For this purpose, distribution of pest will be observed in tomato growing areas in the open and under cover by making sampling in Usak province. In addition population development of T. absoluta will be determined two tomato greenhouses in Banaz district. As a result ,the number of adults of pest, caught in traps in the greenhouse ,has been identified as maximum 483 unit/week,351 units/week in Hatipler village ,144 units/week in Koyunbeyli village.The rate of infection determinated on tomato plants' leaves maximum %52 in the greenhouses ,%10 in the open field in Hatipler village ,%12 in Koyunbeyli village ,the rate of infection on tomato fruits has been identified as maximum %26 in the greenhouses ,%7 in the open field in Hatipler village ,%8 in Koyunbeyli village. Keywords: Tomato, tomato leafminer, Tuta absoluta, population development, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Bu çalışmada elmalarda depo çürüklüğüne neden olan Penicillium expansum'a karşı, Akdeniz Bölgesinde doğal olarak yetişen yayla kekiği (Origanum minutiflorum), yarpuz (Mentha pulegium) ve taş kekiği (Teucrium polium) bitkilerinden elde edilen uçucu yağların antifungal etkinlikleri in vitro ve in vivo'da araştırılmıştır. In vitro denemelerde, uçucu yağların 1, 2.5, 5 ve 10 μl/petri dozlarının patojenin virülensi yüksek üç izolatının misel gelişimleri üzerindeki etkileri fumigasyon yöntemi ile incelenmiş ve hasat sonrasında hastalıkla mücadelede tavsiye edilen Thiabendazole etkili maddeli fungisit ile karşılaştırılmıştır. Denemede, uçucu yağ dozları arttıkça antifungal etki artmış, yayla kekiği uçucu yağı 2,5 μl/petri ve üzeri dozlarda fungisit ile aynı oranda antifungal etki göstererek etmenin misel gelişimlerini tamamen engellemiştir. Bu etkinin 2,5 μl/petri fungistatik iken, yüksek dozlarda fungisidal olduğu belirlenmiştir. Yarpuz ve taş kekiği bitkilerinin uçucu yağlarının etkinlikleri ise daha düşük bulunmuştur. In vivo'da koşullarda ise uçucu yağların hiçbirisi patojene karşı fungisit kadar etkili olamamış, 10 μl dozda engelleme oranları %55-87 arasında değişmiştir. Çalışma sonucunda özellikle yayla kekiği uçucu yağının P. expansum'a karşı hasat sonrası mücadelede kullanılabileceğine dair ümitvar sonuçlar elde edilmiştir., In this study, in vitro and in vivo antifungal effects of the essential oils of oregano (Origanum minutiflorum), squaw mint (Mentha pulegium) and felty germander (Teucrium polium) plants, naturally growing in the Mediterranean Region, against Penicillium expansum, storage rot agent of apples, were investigated. In vitro fumigant activities of 1, 2.5, 5 ve 10 μl/petri doses of the essential oils were determined against three virulent isolates of the pathogen and compared with the efficiency of fungicide Thiabendazole which is registered and commonly used against the pathogen. As a result, it was found that antifungal effects of the essential oils increased with the increasing doses and oregano oil at doses over 2,5 μl/petri showed similar effect with the fungicide and totally inhibited the mycelial growth of the P. expansum isolates. This effect was found to be fungistatic at 2,5 μl/petri dose, while it was fungicidal at higher doses. Antifungal effects of the essential oils of other plants were lower. In vivo experiment showed that none of the essential oils were as effective as the fungicide against the pathogen and inhibition rates at 10 μl dose changed between 55-87%. In consequence, promising results, on the possible use of oregano oil in the postharvest control of P. expansum, were obtained., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Bu çalışma 25±1 °C sıcaklık, % 65 ±5 orantılı nem ve 16/ 8 saat aydınlık/karanlık koşulları sahip iklim odasında yürütülmüştür. Tuta absoluta'nın, Alegria, Marabel, Marfona ve Lady Olympia patates çeşitleri üzerinde gelişme süreleri ve ölüm oranları ile yaşam çizelgeleri çalışılmıştır. T. absoluta ergin öncesi dönemleri, toplam gelişme süresini, Alegria, Marabel, Marfona ve Lady Olympia çeşitlerinde sırasıyla 24.22, 21.00, 25.75 ve 27.50 günde tamamlamıştır. Toplam ölüm oranları ise Alegria, Marabel, Marfona ve Lady Olympia patates çeşitlerinde sırasıyla % 26.7, 33.3, 30 ve 40 olarak saptanmıştır. T. absoluta'nın farklı patates çeşitlerinde yaşam çizelgeleri parametrelerinden net üreme gücünün (R0), sırasıyla 13.39, 8.31, 8.25 ve 4.98 dişi/dişi/döl, kalıtsal üreme yeteneği (rm) 0.088, 0.081, 0.073 ve 0.056 dişi/dişi/gün, ortalama döl süresinin (T0) 29.6, 25.7, 29.0 ve 28.7 gün olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Tuta absoluta, patates, yaşam çizelgesi, net üreme gücü, kalıtsal üreme kapasitesi, ortalama döl süresi., The study was conducted under laboratory conditions at 25±1 °C, % 65±5 relative humidity and 16:8 LD photoperiod Developmental duration and mortality rate of T. absoluta on the potato varieties of Alegria, Marabel, and Lady Olympia were studied. Total developmental time of immature stages was 24.22, 21.00, 25.75 and 27.50 on the potato varieties of Alegria, Marabel, Marfona and Lady Olympia, respectively. Total mortality of immature stages were 26.7%, 33.3, 30 and 40 on the potato varieties of Alegria, Marabel, Marfona and Lady Olympia, respectively. When the life-tables were constructed for Tuta absoluta on Alegria, Marabel, Marfona and Lady Olympia patato varieties, net reproductive rates were found as; (R0); 13.39, 8.31, 8.25 and 4.98 females/females/generation, intrinsic rate of increase (rm); 0.088, 0.081 and 0.073, 0.056 females/females/day, mean generation time (T0); 29.6, 25.7, 29.0 and 28.7 day, respectively. Keywords: Tuta absoluta, potato, life table, net reproductive rate, intrinsic rate of increase, mean generation time., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Bu çalışmada Isparta ili ve ilçelerinde elma bahçelerinde zararlı olan Cydia pomonella'nın thiacloprid, chlorpyrifos ethyl, diflubenzuron, ve chlorantraniliprol'e karşı, duyarlılık ve detoksifikasyon enzim düzeyleri belirlenmiştir. Bu amaçla Isparta ili ve ilçelerinden toplam 6 adet C. pomonella populasyonu toplanmıştır. İlaçlar Cydia pomonella'ya topikal aplikasyonla uygulanmıştır. Elde edilen veriler POLO PC programı ile analiz edilmiş ve LD50 değerleri elde edilmiştir. Tarla populasyonlarının LD50 değerleri hassas populasyonun LD50 değerlerine oranlanılarak direnç oranları hesaplanmıştır. C. pomonella populasyonlarında chlorpyrifos (, In this study susceptibility against thiacloprid, chlorpyrifos ethyl, diflubenzuron and chlorantraniliprol of Cydia pomonella collected from apple orchard in Isparta province and districts and their detoxification enzyme levels were determined. For this purpose, a total 6 populations of C. pomonella, were collected from Isparta province and districts. Pesticides were applied to C. pomonella by topical application method. The data were analyzed by the program POLO PC and LD50 values were calculated. The resistance ratios are calculated by comparing LD50 values field populations with LD50 value of the susceptible population. A significant sensitivity loss against chlorpyrifos (, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Elma bir ılıman iklim meyvesi olup, Isparta ili elma yetiştiriciliği bakımından uygun ekolojik koşulları nedeniyle ülkemizde önemli bir yere sahiptir. Eğirdir/Isparta'da ilkbahar aylarının yağışlı geçtiği zamanlar ağaçlar kara leke hastalığına karşı 20-25 kez ilaçlanmaktadır. Ülkemizde sadece elma kara leke hastalığı için ruhsatlı etkili madde sayısının 45'den fazla olduğu düşünülürse, elmada kullanılan pestisit sayısının ve kullanımının ne kadar fazla olduğu anlaşılmaktadır. Bunun sonucu olarak; pestisitler üretim maliyeti artmakta, ilaç kalıntısı nedeniyle üretilen elmaların özellikle dış pazarlarda satılması engellenerek büyük ekonomik kayıplara neden olmakta, ayrıca çevre ve insan sağlığı açısından risk oluşmaktadır. Elma kara leke hastalığına karşı mücadelede kimyasalların kullanılmasının sürdürülebilir tarım açısından ve canlıların olumsuz olarak etkilenmeleri nedeniyle alternatif mücadele yöntemleri üzerinde durulmaktadır. Bu konuda yapılan değişik çalışmalar içerisinde başarılı sonuçlar elde edilmiş olup, çevre ve gıda güvenliği açısından olumlu yanları nedeniyle, biyolojik mücadele kimyasal mücadeleye alternatifi olarak görülmüştür. Bu çalışmada, biyolojik etmen olan Trichoderma harzianum (T-22), Bacillus subtilis (BS) ve mikorizal preparat Endo Roots Soluble (ERS) kullanımlarının elma kara leke hastalığına [Venturia inaequalis (Cke.) Wint] karşı etkinlikleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda; kontrole göre tüm uygulamalar arasında farklar önemli bulunmuştur (P≤0,05). Venturia inaequalis'e karşı yapılan mücadelede % hastalık şiddeti en düşük T-22 (Yeşil Aksam) (%12,2) uygulamasında bulunmuştur. 2. olarak T-22 (Yeşil Aksam) + BS uygulaması, %13,0 değeriyle başarılı bulunmuştur. Kontrol grubunda enfekteli hastalık oranı %40,2 olarak tespit edilmiştir. Denemede en yüksek % etki T-22 (Yeşil Aksam) (%69,65) uygulamasında belirlenmiştir. BS (%48,76) tek başına iyi sonuçlar vermese de, % etki mikoriza ile birlikte uygulandığında (M + BS) %64,18; T-22 (Yeşil Aksam) ile birlikte uygulandığında %67,66 olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Venturia inaequalis, Kara leke hastalığı, Mikrobiyal preparat, Mikoriza (ERS), Trichoderma harzianum(T-22), Bacillus subtilis QST 713, Apple is a temperate climate fruit and Isparta province has an important place in our country in terms of apple cultivation due to its ecological conditions. During the rainy season in Egirdir/Isparta province, trees are sprayed 20-25 times against apple scab disease. If only about 45 % of the number of active substances licensed for apple scab disease in our country is considered, it is understood the more the number of fungucides used in apple. As a result, increases the production cost, prevents the sale of the products produced due to the drug residues, especially in foreign markets, causing great economic losses, and poses a risk for environment and human health. Alternative combating methods are being emphasized because the use of chemicals to combat this disease is negatively affected by sustainable agriculture and living things. It has been proven successful in different studies in this issue, biological control as an alternative to chemical combating because of their positive aspects in terms of environment and food safety. In this study, Trichoderma harzianum (T-22), Bacillus subtilis (BS) and mycorrhizal preparation [Endo Roots Soluble (ERS)] were investigated to determine their activity against apple scab disease [Venturia inaequalis (Cke.) Wint]. As a result, all applications were significant difference compared with control (P≤0,05). Disease severity was obtained with the lowest T-22 (Foliar) (12,2%) application. In T-22 (Foliar) + BS application was successful in the second place with 13,0%. In the control group, the disease severity was 40,2%. In the study, % effect was observed the best in the application of T-22 (69,65%). Although BS (48,76%) did not give good results to apple scab disease, % effect was determinated 64,18% with Mycorrhiza, 67,66% with T-22 (Foliar). Keywords: Venturia inaequalis, Apple scab disease, Microbial preparations, Mycorrhizal (ERS), Trichoderma harzianum (T-22), Bacillus subtilis QST 713, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2018., Kaynakça var.

Anavatanı Güney Amerika olan Tuta absoluta (Meyrick, 1917) (Lepidoptera: Gelechiidae), Solanaceae familyasına ait kültür ve yabani bitkiler üzerinde beslenen oligofag bir zararlıdır. Bu çalışmada, zararlının önemli konukçusu olan biber, domates ve patlıcan bitkilerine kısıtlı uçuş alanı içerisinde yumurta bırakma tercihi ve olfaktometre yardımıyla konukçu bitkilere yönelimi belirlenmiştir. Yumurta bırakma tercihi ile ilgili denemelerde, kısıtlı uçuş alanı içerisinde biber, domates ve patlıcan bitkilerine 3. gün sonunda bırakılan yumurta sayıları ve 10. gün sonunda bu yumurtadan çıkan larvaların sayıları ve bu larvaların açmış oldukları galerilerin sayıları kaydedilmiştir. Bunun yanı sıra, çalışmada zararlının biber, domates ve patlıcan bitkilerine yönelimi belirlenmiştir. Tuta absoluta, kısıtlı uçuş alanı içerisinde biber, domates ve patlıcan bitkileri üzerine ortalama 0.03, 19.82 ve 8.03 adet yumurta bırakmıştır. Bu bitkiler üzerinde sayılan ortalama larva sayıları ise 0.03, 14.68 ve 5.15'dir. Bu larvaların konukçu bitki yaprakları üzerinde açtığı toplam 28.03 adet galerinin 0.03'ü biber bitkisi üzerinde, 21.53'ü domates bitkisi üzerinde ve 6.47'si ise patlıcan bitkisi üzerindedir. Olfaktometre sistemi içerisinde T. absoluta'nın konukçu bitkileri üzerine yumurta bırakma tercihi sıralaması çoktan aza doğru domates (ortalama 18.20 yumurta), patlıcan (ortalama 6.93 yumurta) ve biber (ortalama 0.53 yumurta) bitkileri olarak belirlenmiştir. Ayrıca bu çalışmada, zararlının siyah renk ve konukçu bitkileri arasındaki tercihi belirlenmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre, zararlının siyah rengi konukçu bitkilerine göre daha çok tercih ettiği anlaşılmıştır. Sonuç olarak, T. absoluta, konukçu bitkileri olan biber, domates ve patlıcan bitkileri içerisinden domates bitkisini daha çok tercih etmiştir. Patlıcan bitkisine de biber bitkisine göre daha çok yönelim göstermiştir. Ayrıca, zararlıya karşı yapılacak biyoteknik mücadele çalışmalarında siyah rengin cezbedici özelliğinden yararlanabileceği kanısına varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Konukçu tercihi, olfaktometre, Solanaceae, Tuta absoluta, Tuta absoluta (Meyrick, 1917) (Lepidoptera: Gelechiidae) originated from South America is an oligophagous pest on cultivars and weeds belonging to the family Solanaceae. The study found out oviposition preference of the pest to pepper, tomato and eggplant in a restricted flight area, and tendency of the pest to host plants through olfactometer. In the experiment related to the oviposition preference of the pest, the numbers of eggs to pepper, tomato and eggplant in a restricted flight area were counted at the 3rd day after the establishment of the experiment, and larvae hatched from these eggs and mines on leaves were recorded at the 10th day. Besides, the tendency of the pest to pepper, tomato and eggplant was also determined. Tuta absoluta laid average 0.03, 19.82 and 8.03 eggs on pepper, tomato and eggplant in a restricted flight area, respectively. The average number of larvae counted on these host plants were 0.03, 14.68 and 5.15, respectively. These larvae caused total 28.03 mines on leaves of host plants, including 0.03 mines on pepper, 21.53 mines on tomato and 6.47 mines on eggplant. Egg-laid preference ranking of T. absoluta on host plants in olfactometer system was determined as tomato (average 18.20 eggs), eggplant (average 6.93 eggs) and pepper (average 0.53 eggs) from more to less. In addition, this study determined the preference of the pest between black color and host plants. According to the results of the analyses, it is found that the pest preferred black color more than host plants. Consequently, tomato plant was more preferred by T. absoluta among all host plants. Also, the pest showed tendency to eggplant more than pepper. In addition, it was concluded that the attractive feature of black color can be used in biotechnical control against the pest. Keywords: Host preference, olfactometer, Solanaceae, Tuta absoluta, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Çalışma 25±1 °C sıcaklık, % 65±5 orantılı nem ve 16 saat aydınlık 8 saat karanlık koşullara sahip iklim odasında yürütülmüştür. Çalışmada Tuta absoluta'nın Savarona domates çeşidinin yaprakları üzerindeki gelişme süreleri, ölüm oranları ve farklı çiftleşme sürelerine bağlı olarak yaşam çizelgeleri elde edilmiştir.Tuta absoluta'nın toplam larva dönemi 12.3 ve pupa dönemi 5.38 gün olarak saptanmıştır.Tuta absoluta’nın üç farklı sürede çiftleştirilmesinin kalıtsal üreme yeteneğine (rm), ortalama döl süresine (T0) ve net üreme gücüne (R0) etkisi olduğu belirlenmiştir Bu değerler sırasıyla birinci gruptakiler için (rm) 0.23 dişi/dişi/gün, (T0) 30.09 gün, (R0) 8.84 dişi/dişi/döl, ikinci gruptakiler için (rm) 0.24 dişi/dişi/gün, (T0) 28.99 gün, (R0) 10.69 dişi/dişi/döl ve üçüncü gruptakiler için (rm) 0.24 dişi/dişi/gün, (T0) 29.04 gün, (R0) 10.24 dişi/dişi/döl olarak bulunmuştur. Birinci gruptaki T. absoluta'nın net üreme gücü (R0) ve kalıtsal üreme yeteneği (rm) değerleri iki ve üçüncü gruptakilere göre daha düşük, ortalama döl süresi ise daha yüksek bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Tuta absoluta, domates, yaşam çizelgesi, net üreme gücü, çiftleşme, In this study was conducted under laboratory conditions at a 25±1 °C, % 65±5 relative humidity and 16:8 LD photoperiod. It was studied on the life table parameters of the different mating times of T. absoluta feeding on the leaves of Savarona tomato variety.While the total duration of larval development was found 12.3 days, the pupal duration was 5,38 days. Three different mating times of T. absoluta were determined some effects on the instristic rate of increase (rm), the mean generation time (T0) and the net production rate (R0).Intrinsic rate of increase (rm), mean generation time (To) and the net production rate (Ro) were found to be 0.23 females/females/day, 30.09 days and 8.84 females/females/generation for first groups; 0.24 females/females/day, 28.99 days and 10.69 females/females/generation for second groups and 0.24 females/females/day, 29.04 days and 10.24 females/females/generation for third groups, respectively. Consequently, While the net reproductive rate and intrinsic rate of increase with first groups of T. absoluta were found lower than the others, the mean generation time was higher than the others. Keywords: Tuta absoluta, tomato, life table, net reproductive rate, mating, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Bu çalısma 2009 yılında Afyon İli Sultandağı ilçesinde elma ve kiraz bahçelerinde ağaçların çiçeklerinde zarar yapan Epicometis hirta (Coleoptera:Scarabaeidae).nın en fazla hangi tuzaklarla yakalanabileceğini saptamak amacıyla yapılmıştır. Çalısmada mavi renkli tuzaklar (yapışkan tuzak, huni+su, leğen+su) kullanılmış ve içine trans-anethol (% 14), cinnamyl alkol (% 20), 2-propanol, 1,1-oxybis (% 20) ve dipropylene glycol (% 35) bulunan çekiciler yerlestirilmistir. Çalısma 4 farklı yerdeki hem elma hem de kiraz bahçelerinde yürütülmüştür. Çalısma sonucunda yakalanan zararlı sayısı elma bahçeleri içinde en fazla 75 birey ile I nolu elma bahçesi olurken 2. sırayı toplam 57 birey ile III nolu elma bahçesi almıstır. Tüm elma bahçelerinde en fazla birey mavi renkli huni + cezbedici kullanılan tuzaklarda yakalanmıstır. Kiraz bahçelerinde ise ilk sırayı 1096 birey yakalanan III nolu kiraz bahçesi, 2. sırayı ise 157 birey yakalanan IV nolu kiraz bahçesi almıştır. Tüm kiraz bahçelerinde en fazla birey mavi renkli huni + cezbedici kullanılan tuzaklarda yakalanmıstır. Bahçelerde yakalanan baklazınnı.nın yapılan erkek ve disi ayrımları sonucunda elma bahçelerinde esey oranı; I ve III nolu elma bahçelerinde sırasıyla 0.44 ve 0.42 olarak bulunmustur. Kiraz bahçelerinde ise bu oran, en fazla bireyin yakalandığı III nolu kiraz bahçesinde 0,26 olurken, 2. sırada bulunan IV nolu kiraz bahçesinde ise bu oran 0,23 olarak bulunmustur. Elma bahçeleri içinde en fazla bireyin yakalanmasının ağaçların yasına bağlı olduğu düsünülmektedir. Aynı sonuçlar kiraz ağaçlarından da elde edilmistir. Sonuç olarak, özellikle küçük (7-9) yastaki ağaçlarda çiçeklenme dönemlerinde, mavi renkli huni ile birlikte cezbedici maddenin kullanılması, bu dönemlerde ilaçlama yapılamayan bu zararlının kontrol altına alınmasında etkili bir biyoteknik yöntem olduğu düsünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Epicometis hirta, Afyonkarahisar, Sultandağı, biyoteknik yöntem, cezbedici, mavi huni, The study was conducted in 2009, to determine the most effective traps for capturing Epicometis hirta (Coleoptera:Scarabaeidae), a pest of cherry and apple trees in Sultandagı district of Afyon province. In this study blue plastic traps (Sticky trap, funnel plus water and large pan plus water) and also an atractant containing cinnamyl alcohol, trans-anethol, dipropylene glycol and 2 propanol, 1,1-oxybis as commertial prepreation were used. Study was carried out in both apple and cherry orchards in four different sellected sites. With a total number of 75 sampled beetles, most individuals were captured in first apple orchard site followed by third apple orchard site with 57 beetles. The highest number of beetles were captured by the blue funnel plus water traps with atractant in the apple orchards. With a total number of 1096 sampled beetles, most individuals were captured in the third cherry orchard site followed by forth cherry orchard site with 157 beetles. In the cherry orchards the highest number of beetles were captured by the blue funnel plus water traps with atractant. The sexual index were found in the first and third apple orchard sites as 0,42 and 0,44 and in the third and fourth cherry orchard sites 0,26 and 0,23, respectively. We suppose that the number of beetles captured in apple orcards depends on the age of trees. Also the same results was obtained from the cherry trees in third and fourth orchard sites. In conclusion, we propose that use of a blue funnel trap plus water together with an attractant is an effective biotechnical method for controlling harmful species of various trees when chemicals could be applied during blooming period. Key Words: Epicometis hirta, Afyonkarahisar, Sultandağı, biotechnical method, atractant, blue funnel, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Tarım zararlısı böceklerin kontrolünde kullanılan kimyasal pestisitlerin çevreye vermiş oldukları olumsuzluklar nedeni ile alternatif kontrol metotları geliştirilmesi gerekmektedir.Biyolojik ve ekolojik mücadele metotları böceklerin zarar verici etkisini insektisitler kullanılmadan azalmak amacıyla uygulanmaktadır.Frankliniella occidentalis seralarda özellikle geniş bir sebze çeşitlerinde zararlara neden olan ve ayrıca bazı bitki virüslerinin vektörü olan polifag bir zararlıdır.Bu çalışmada, ticari biyopestisitlerden; Priority (Paecilomyces fumosoroseus), Bio-­‐Catch (Verticillium lecanii), Bio-­Power (Beauveria bassiana), Bio-­‐Magic (Metarhizium anisopliae), Bio-­‐Nematon (Paecilomyces lilacinus), Karanja Oil EC (Pongamia glabra ekstrakt) ve Nimbedicine EC (Azadiractin) biyolojik aktivitesi F. occidentalis'e laboratuvar koşulları altında, kuru film ve yaprak daldırma yöntemleri kullanılarak belirlenmiştir.Spinosad aktif bileşenli ticari insektisit ve saf su böcek öldürücü aktiviteyi karşılaştırmak amacıyla kullanılmıştır.Ölü böceklerin sayısı uygulamadan sonra 1., 3., 5., 7., ve 10. günlerde belirlenmiştir.Kuru film tekniğine göre 1., 3. ve 5. günlerdeki en yüksek etkiyi sırasıyla %84, %100, %100 ve %100 ile Lazer 48 SC oluşturmuştur.Diğer biyopestisitlerden ise 1. günde %60 ile Karanja Oil, 3. günde %91,30 ile Nimbedicine EC ve 5. günde %100 etki ile tüm biyopestisitler etkili bulunmuştur.Yaprak daldırma tekniğine göre 1., 3., 5., 7., ve 10. günlerdeki en yüksek etkiyi yine %65,22, %91,30, %100 ve %100 ile Laser oluştururken diğer biyopestisitlerden Nimbecidine EC 1., ,3., 5., 7., ve 10. günlerde %30,4, %47,83, %70,83, %86,36 ile etkili olmuştur. Anahtar Kelimeler: Trips, Frankliniella occidentalis, Paecilomyces, Verticillium, Beauveria, Metarhizium, Azadiractin, Pongamia., Because of increased environmental pollution by toxic chemicals, alternative control methods have to be developed to control agricultural insect pests.Biological and ecological control methods have been used to reduce destructive effects of insects without using insecticides.Frankliniella occidentalis is a pest causing harm on a wide variety of vegetables especially in greenhouses and also a vector of some plant viruses.In this study, biological activity of the commercial biopesticides; Priority (Paecilomyces fumosoroseus), Bio-­Catch (Verticillium lecanii), Bio­‐Power (Beauveria bassiana), Bio-­Magic (Metarhizium anisopliae), Bio-­Nematon (Paecilomyces lilacinus), Karanja Oil EC (Pongamia glabra extract) and Nimbedicine EC (Azadiractin) against F. occidentalis were determined under laboratory conditions, using residual film and leaf dipping methods.A commercial insecticide with Spinosad active ingredient was used to compare the insecticidal activity and distilled water was used as control.Number of dead insects were determined at 1., 3., 5., 7., and 10. days after the applications.With the dry film method, Lazer 48 SC was showed the highest infection rate with 84%, 100%, 100% and 100% in 1st, 3rd and 5th day, respectively.Karanja Oil and Nimbedicine EC showed 60% infection in 1st day and 91,30% infection in 3rd day, respectively.In the leaf dipping method, the highest infection rate in 1st, 3rd, 5th and 7th day was observed by Lazer 48 SC with 65,22%, 91,30%, 100% and 100%, respectively.The other biopesticide, Nimbedicine EC caused infection in 1st, 3rd, 5th, 7th and 10th day with 30,4%, 47,83%, 70,83% and 86,36%, respectively. Keywords: Thrips, Frankliniella occidentalis, Paecilomyces, Verticillium, Beauveria, Metarhizium, Azadiractin, Pongamia, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tarımsal üretimde ekonomik kayba neden olan birçok hastalık, zararlı ve yabancı ot vardır. Bu organizmalarla savaşımda birçok yöntem olmasına rağmen üreticiler diğer yöntemlere göre kimyasal savaşımı daha çok tercih etmektedirler. Kimyasal savaşımda kullanılan pestisitlerin yararları olduğu gibi dezavantajları da bulunmaktadır. Dezavantajları arasında, doğal dengeyi bozmak, insan ve sıcakkanlılarda doğrudan veya dolaylı olarak zehirlenmelere neden olmak, doğal düşmanlara (faydalı organizmalar) zarar vererek zararlı populasyonlarının artmasına ve hormoligosis'e neden olmak gösterilebilir. Bu çalışma da yaygın kullanılan bazı pestisitlerin elma bahçelerinin ana zararlılarından biri olan Avrupa Kırmızıörümceği (Panonychus ulmi Koch.) ve avcı akar Neoseiulus californicus'un (Mc Gregor) üreme gücü ve yaşam sürelerine etkileri araştırılmıştır. Pestisitler her iki akarın 0-24 saatlik larva dönemlerine ilaçlama kulesi - petri kabı yöntemi (ıslak pamuk üzerinde bulunan erik veya fasülye yaprakları) ile doğrudan uygulanmıştır. Cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen ve thiacloprid uygulanan Panonychus ulmi larvalarının ortalama yaşam süresi (larva+nimf+ergin) sırasıyla 24.975, 23.975, 23.775, 21.6, 23.85 gün olarak bulunmuştur. Cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen ve thiacloprid uygulanan Neoseiulus californicus larvalarının ortalama yaşam süresi (larva+nimf+ergin) sırasıyla 26.938, 25.4, 27.943, 25.714, 26.882 gün olarak bulunmuştur. Cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen ve thiacloprid uygulanan Panonychus ulmi dişi bireylerinin bırakmış oldukları ortalama yumurta sayısı 35.15, 37.625, 36.175, 33.95, 36.75 yumurta/dişi olarak bulunmuştur. Cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen ve thiacloprid uygulanan Neoseiulus californicus dişi bireylerinin bırakmış oldukları ortalama yumurta sayısı 46.438, 47.457, 46.429, 35.429, 42.382 yumurta/dişi olarak bulunmuştur. Denemede kullanılan ilaçların hiçbiri her iki türün bireylerinin bıraktıkları yumurtaların açılımını etkilememiştir. Anahtar Kelimeler: Panonychus ulmi, Neoseiulus californicus, Hormoligosis, İmidacloprid, Deltamethrin, Spirodiclofen, Cyphermethrin, Thiacloprid, There are many diseases, pests and weeds that cause economic loss in agricultural production. Although there are many methods in the control of these organisms, farmers generally prefer chemical control than other control methods. Beside the advanteges disadvantages of chemical pesticides used in the control are also available. Among the disadvantages, disrupt the natural balance, causing directly or indirectly poison to people and other animal, effect of natural enemies (beneficial organisms) result in increase in pest populations and hormoligosis. In this study, the effect of some pesticides commonly used in apple orchards was investigated on the reproductive rate and lifespan of European red mite (Panonychus ulmi Koch.) that is one of the main pests and predator mites Neoseiulus californicus's (Mc Gregor). Pesticides were directly applied on 0-24 hours larvae of both mite that is on the leafs on wet cotton in the petri dish (plum or beans) with spray tower. The average lifespan (larvae + nymphs + adults) of Panonychus ulmi larvae exposed to cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen and thiacloprid respectively was found to be 24 975, 23 975, 23 775, 21.6, 23.85 days. The average lifespan (larvae + nymphs + adults) of Neoseiulus californicus larvae exposed to cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen and thiacloprid respectively was found to be 26.938, 25.4, 27.943, 25.714, 26.882 days. The average number eggs of Panonychus ulmi larvae exposed to cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen and thiacloprid was found to be 35.15, 37.625, 36.175, 33.95, 36.75 eggs/female. The average number eggs of Neoseiulus californicus larvae exposed to cyphermethrin, imidacloprid, deltamethrin, spirodiclofen and thiacloprid was found to be 46.438, 47.457, 46.429, 35.429, 42.382 eggs/female. Any pesticides have not affected the opening of the eggs laid by individuals of both species. Keywords: Panonychus ulmi, Neoseiulus californicus, Hormoligosis, İmidacloprid, Deltamethrin, Spirodiclofen, Cyphermethrin, Thiacloprid, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Gül bitkisi binlerce yıldır gözlemlenmekte ve üretimi yapılmaktadır. Dünya çapında gül üretiminin yıllık 15000 ton olduğu tahmin edilmektedir. Türkiye ve Bulgaristan dünya gül üretiminde en önemli ülkelerdendir. Son yıllarda güle olan talebin artmasından dolayı bu bitkinin önemi artmaktadır. Gül bitkisi üzerinde ekonomik zarara neden olan çok sayıda zararlı bulunmaktadır. Fakat yaprakbitleri gül yetiştiriciliği yapılan tüm alanlarda gözlendiği için en önemli zararlı konumundadır. Gül yaprakbiti Macrosiphum rosae (L.) (Hemiptera: Aphididae) gül bitkileri üzerinde beslenerek büyük oranda zarara neden olmaktadır. Bu sebeple, gül yaprakbitinin kontrolünde Hippodamia variegata (Goeze) (Coleoptera: Coccinellidae) gibi bazı biyolojik mücadele etmenlerinin etkinliğini belirlemek için yoğun çalışmalar yürütülmüştür. Bu çalışmada, Hippodamia variegata'nın dört larva dönemi, erkek ve dişi bireylerin Macrosiphum rosae (farklı yoğunluklarda) üzerindeki işlevsel tepkisi araştırılmıştır. Buna ek olarak yine aynı avcının M. rosae (farklı yoğunluklarda) üzerindeki sayısal tepki çalışmaları yürütülmüştür. Bütün denemelerde avcı böceklere besin olarak M. rosae'nin ikinci ve üçüncü dönem nimfleri (N2,N3) verilmiştir. Denemeler 27 ± 1 °C sıcaklık, % 65 ± 5 orantılı nem ve uzun gün aydınlatmalı (16:8) iklim odalarında gerçekleştirilmiştir. İşlevsel tepki denemelerinde elde edilen verilere göre her bir larva dönemi, erkek ve dişi bireyler için Holling'in Tip II eğrisine uyumlu olduğu gözlenmiştir. Bu da H. variegata'nın düşük yoğunluktaki av ile aktif olabileceğini göstermektedir. Ayrıca avcının tüm larva dönemleri L1, L2, L3, L4 ve erginler (erkek, dişi) için hesaplanan Yakalama Süresi Th sırasıyla 0.51, 0.72, 0.237, 0.136, 0.26 ve 0.21 saat olarak ortaya çıkarken, Saldırı Oranı a da sırasıyla 0.73, 0.85, 0.97, 1.037, 1.07 ve 1.06 olarak hesaplanmıştır. Çalışmada, 5 besin yoğunluğunda predatörün larva dönemlerini tamamlayamadığı saptanmıştır. Sayısal tepkilerin belirlenmesinde her yoğunluk seviyesi için avcı ölünceye kadar bıraktığı yumurta sayılarına göre, avcının sayısal tepkileri belirlenmiştir. Farklı yoğunluklarda (10, 20, 40 ve 80) H. variegata'nın sayısal tepki analizlerinde bıraktığı yumurta sayıları sırasıyla 68.0±9.548, 197.846±6.779, 643.6±11.94 ve 1224.0±5.605 olarak hesaplanmıştır. Avcının bıraktığı yumurta sayısının, av yoğunluklarındaki artışa paralel olarak arttığı ortaya konulmuştur. Predatör gruplarının (10, 20, 40, 80) yaşam çizelgesi analizlerinde net üreme gücü (R0), kalıtsal üreme gücü (rm), ortalama döl süresi (T0) sırasıyla 3.4, 34.399, 178.778 ve 532.451 dişi/dişi/generasyon, 0.027, 0.095, 0.162 ve 0.242 dişi/dişi/gün, 44.721, 37.331, 32.07 ve 25.979 gün olarak bulunmuştur. Predatör grupların populasyonun ikiye katlanma süresi (T2) ve artış oranı sınırı (λ) sırasıyla, 25.33, 7.314, 4.286 ve 2.869 gün, 1.028, 1.099, 1.176 ve 1.273 birey/dişi/gün olarak hesaplanmıştır. Sonuçlara dayanarak laboratuvar koşullarında avcının kitle üretiminin 80 yoğunluk üzerinde daha hızlı olabileceği söylenebilir. Yaşam çizelgesi parametreleri Euler-Lotka eşitliğine göre RmStat-3 programı kullanılarak hesaplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Biyolojik mücadele, gül yaprakbiti, yaşam çizelgesi, yakalama süresi, Holling., Rose has been observed and cultivated for thousands of years. The global production of rose flowers estimated at 15000 tons. Turkey and Bulgaria considered as the most important countries in the production of rose flowers. Recently, the importance of rose flowers rose due to the increase of demand for it. There are many pests that attack rose plants, but aphides considered as the most important one because of its presence in all areas of rose cultivation causing significant economic losses. Rose aphid Macrosiphum rosae (L.) (Hemiptera: Aphididae) causes severe damages during feeding on rose plants. For this reason, intensive studies have been carried out to determine the efficiency of some biological control agents such as Hippodamia variegata (Goeze) (Coleoptera: Coccinellidae) in controlling rose aphids. In this study, the Functional response of Hippodamia variegata to Macrosiphum rosae (diffirent densities) was studied in four larval stages and both sexes (male-female). In addition, the Numerical response of H. variegata to M. rosae (diffirent densities) was studied. The second and third instars of M. rosae were given to H. variegata as food on all treatments. The study was carried out in climatic chamber regulated at 27 ± 1 °C, 60 ± 5% RH and 16:8h (L: D). In the functional response the logistic regression showed a Holling type II curvilinear functional response for each instar, males and females; according Holling that means H. variegata could be active with low densities of M. rosae in the field. In addition, the attack rate for each instar, male and female were: 0.73, 0.85, 0.97, 1.037, 1.07 and 1.06 respectively while the handling time were 0.51, 0.72, 0.237, 0.136, 0.26 and 0.21 h respectively. In this study, when the predator ate on 5 individual (density), it could not complete the development to adult. The numerical response of the H. variegata has been determined for each density level until the predator dies according to the number of eggs to determine the numerical response. Numerical response analyses of H. variegata on different densities (10, 20, 40 and 80) demonstrated that the eggs laid by the predator were found 68.0±9.548, 197.846±6.779, 643.6±11.94 and 1224.0±5.605 egg for adult's life. It has been revealed that number of eggs laid by the predator increased as parallel to the increase in prey density. Life table analyses of the predator on different densities (10, 20, 40 and 80) demonstrated that the net reproductive rate (R0), intrinsic rate of increase (rm), mean generation time (T0) were found 3.4, 34.399, 178.778 and 532.451 females/females/generation, 0.027, 0.095, 0.162 and 0.242 females/females/day, 44.721, 37.331, 32.07 and 25.979 days, respectively. The doubling time (DT) and finite rates of increment (λ) of the predator groups were calculated to be 25.33, 7.314, 4.286 and 2.869 days, 1.028, 1.099, 1.176 and 1.273 individual/females/day, respectively. Based on the results, it is possible to say that mass production of the predator in laboratory conditions can be more economical and faster on the 80 individual of aphid insect, M. rosae than the others individuals. Life table parameters calculated by using RmStat-3 according to Euler-Lotka equality. Keywords: Biological control, rose aphid, life table, handling time, Holling., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Uşak iline bağlı Merkez, Banaz, Eşme, Karahallı, Sivaslı ve Ulubey ilçelerinde 2015 yılında yürütülen bu çalışmada, nohut tarlalarında bulunan yabancı otlar, yoğunlukları ve rastlanma sıklıkları belirlenmiştir. Araştırmanın yürütüldüğü alanlarda, 23 familyaya ait, 67 cinse giren 83 farklı yabancı ot türünün bulunduğu ve yabancı ot yoğunluğunun 21.565 adet/m² olduğu saptanmıştır. Araştırmanın yapıldığı ilçeler içerisinde en fazla yabancı ot tür sayısına Ulubey ilçesinde rastlanmış olup (79), bunu sırasıyla Merkez (74), Banaz (62), Eşme (56), Karahallı (50) ve Sivaslı (50) takip etmiştir. Araştırmada, ortalama olarak m²'de en yoğun türün Chenopodium album L. (10.020 adet/m²) olduğu belirlenmiş, bunu sırasıyla Avena sterilis L. (4.290 adet/m²), Convolvulus arvensis L. (3.592 adet/m²) ve Sinapis arvensis L. (1.048 adet/m²) takip etmiştir; rastlanma sıklığında ise en yaygın türler sırasıyla C. album L. (%65.840), C. arvensis L. (%48.971), A. sterilis L. (%39.314) ve S. arvensis L. (%21.495) olarak belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Uşak, nohut, yabancı otlar., This study was conducted in Banaz, Eşme, Karahallı, Sivaslı, Ulubey and Central districts of Uşak Province in 2015, and weeds intensity and frequency was determined in chickpea fields. It was found that 83 different weed species of 67 general belonging to 23 families and the average density is 21.565 plant in per m². Highest occurrence rate of weed species was Ulubey district (79) among the districts that survey was conducted, Central district followed it by (74), Banaz (62), Eşme (56), Karahallı (50) and Sivaslı (50) respectively. In this study, the most intense weed species was determined Chenopodium album L. (10.020 plant/m²), Avena sterilis L. (4.290 plant/m²), Convolvulus arvensis L. (3.592 plant/m²) and Sinapis arvensis L. (1.048 plant/m²). Respectively; the frequencies of occurrence of the most common weed species are determined C. album L. (65.840%), C. arvensis L. (48.971%), A. sterilis L. (39.314%) and S. arvensis L. (21.495%) respectively in Uşak province. Keywords: Uşak, chickpea, weeds., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Bu çalışma 2012 yılında Isparta iline bağlı Keçiborlu İlçesi, Ardıçlı Köyü’nde seçilen ikisi organik ve ikisi konvansiyonel olarak yetiştirilen Rosa damascena Miller (Rosales: Rosaceae) (yağ gülü) alanlarındaki habitatlarda yaşayan böceklerin çeşitlilik, dominantlık, popülasyon yoğunluk ilişkisi ve benzerlik gibi biyolojik çeşitlilik parametrelerinin karşılaştırılması amacı ile yapılmıştır. Nisan-Ekim ayları arasında çukur tuzak, süpürme, japon şemsiyesi ve ağız aspiratörü yöntemleri kullanılarak böcekler örneklenmiştir. Sonuçta organik tarım uygulanan her iki agro-ekosistemde, konvansiyonel tarımın yapıldığı diğer iki ekosisteme göre biyolojik çeşitlilik değerleri farklılık göstermiştir. Konvansiyonel tarımın yapıldığı her iki agro-ekosistemde de Shannon-Wiener ve Simpson çeşitlilik indeks değerleri organik tarımın yapıldığı yağ gülü habitatlarına göre düşük bulunurken, habitatlardaki popülasyon yoğunluk ilişkisi incelendiğinde Shannon Evenness değeri organik alanlarda bulunan böcek popülasyonlarının daha dengeli olduğu sonucunu vermiştir. Konvansiyonel tarım şeklinin uygulandığı gül bahçelerinin birbirlerine olan benzerlik değerlerinin daha yüksek hesaplandığı ve birbirlerine en benzer bölgeler olduğu belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan örnekleme yöntemlerinden homojenliği daha yüksek olan çukur tuzak örnekleme yönteminin biyolojik çeşitlilik çalışmalarında daha sağlıklı sonuçlar verdiği görülmüştür. Çalışmada ayrıca adı geçen bölgede örneklenen Carabidae, Coccinellidae, Curculionidae, Scarabaeidae, Silphidae ve Tenebrionidae familyalarına bağlı 65 böceğin tür bazında teşhisleri bu çalışma ile ilk kez belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Biyolojik Çeşitlilik, Rosa damascena, Organik Tarım, Konvansiyonel Tarım, The aim of the study is comparison of diversity, population density and similarity index of insects living in Rosa damascena Miller (Rosales: Rosaceae) (oil rose) gardens managed by rules of organic and conventional farming chosen in Isparta province, Keçiborlu County, Ardicli village during 2012. Pitfall traps, sweep, japanese umbrella and mouth aspirator were used for sampling of the insect species between April and October. Finally both agro-ecosystems were used and managed by the rules of organic farming were found different results of insect bio-diversity then another two agro-ecosystems were used and managed by the rules of the conventional faming. Shannon-Wiener and Simpson diversity index were found lower in both conventional rose gardens than other two organic rose agro-ecosystems while Shannon-evenness were found more stable in organic rose gardens than conventional ones. Similarity index of two agro-ecosystems managed by conventional farming habitats were found the most similar habitats. Besides, sampled 65 insect species belonging to the families Carabidae, Coccinellidae, Curculionidae, Scarabaeidae, Silphidae ve Tenebrionidae were declared the first time with this study. Keywords: Biological Diversity, Rosa damascena, Organic Farming, Conventional Farming, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

2010-2011 yıllarında Isparta merkez ve ilçelerinde yapılan bu çalışmada; park ve süs bitkilerinde zararlı olan sertkabuklubit türleri saptanmıştır. Örnekler; park, yol kenarı, izin alınan ev bahçesi, mesire yeri, koruluk, okul bahçesi, mezarlık, botanik parkı, üniversite kampüsü ve hayvanat bahçesi gibi yerlerden alınarak, preparatları yapılmış, fotoğrafları çekilmiş ve teşhisleri yapılmıştır.Teşhisler sonucunda Diaspididae familyasına ait 11 tür saptanmıştır. Bunlar; Acanthomytilus cedricola Balachowsky et Alkan, Aspidiotus hedericola Lindinger, Carulaspis carueli (Targioni-Tozzetti), Lepidosaphes ulmi (L.), Leucaspis pini (Hartig), Leucaspis pusilla Löw, Lineaspis ciliciae Balachowsky, Dynaspidiotus abieticola (Koroneos), Parlatoria oleae (Colvee), Targionia vitis (Signoret) ve Unaspis euonymi Comstock türleridir.Bu çalışma ile Türkiye'de Leucaspis pusilla, Cedrus libani (Toros sediri); Lepidosaphes ulmi, Symphoricarpos albus (İnciçalısı) ve Aesculus hippocastanum (Atkestanesi); Carulaspis carueli, Juniperus sabina (Sabin ardıcı) ve Cupressocyparis leylandii (Leylandi melez servisi) ve Targionia vitis, Platanus orientalis (Doğu çınarı) üzerinde ilk kez bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Diaspididae, Isparta, park, süs bitkisi, kabuklubit, In this research conducted the armored scale insect being harmful on parks and ornamental plants in Isparta province and its around in 2010-2011 years. The samples was took on parks of manucipality, way edges, house gardens, picnic areas, groves, school gardens, cemeteries, botanical parks, university campus and animal zoo and were made their preparations in laboratuary, taken photos and were identified.As a results of recognizing, 11 species were determined belonging to Diaspididae family. These species are Acanthomytilus cedricola Balachowsky et Alkan, Aspidiotus hedericola Lindinger, Carulaspis carueli (Targioni-Tozzetti), Lepidosaphes ulmi (L.), Leucaspis pini (Hartig), Leucaspis pusilla Löw, Lineaspis ciliciae Balachowsky, Dynaspidiotus abieticola (Koroneos), Parlatoria oleae (Colvee), Targionia vitis (Signoret) and Unaspis euonymiIn this study; were firstly recorded Leucaspis pusilla on Cedrus libani; Lepidosaphes ulmi on Symphoricarpos albus and Aesculus hippocastanum; Carulaspis carueli on Juniperus sabina ve Cupressocyparis leylandii and Targionia vitis on Platanus orientalis in Turkey. Keywords: Diaspididae, Isparta, park, ornamental plant, scale insect, Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2013., Kaynakça var.

Tez (Yüksek Lisans)- Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Bu çalışma Antalya ili ve ilçelerindeki zeytin bahçelerinde bulunan zararlı ve yararlı türlerin belirlenmesi ve önemli türlerin popülasyon takiplerinin yapılması amacıyla 2013-2015 yılları arasında yapılmıştır. Çalışma sonucunda Insecta sınıfının 9 takımına ait 61 familyadan toplam 297 türün zeytin bahçelerinde varlığı tespit edilmiştir. Çalışma kapsamında tespit edilen 29 tür zeytinde zararlı olarak, bu türlerden 9 adedi ise önemli zararlı tür olarak saptanmıştır. Saptanan türlerden 86 adedi yararlı tür, bunlardanda, 13'ü asalak, 73'ü avcı tür olarak belirlenmiştir. Çalışmada ayrıca Lythraria salicariae (Paykull, 1800) (Col.: Chrysomelidae) türü Türkiye için yeni kayıt olarak tespit edilmiştir. Yapılan çalışma ve literatür araştırması sonucunda önemli zeytin zararlısı olduğu belirlenen Bactrocera oleae Gmelin ve Euphyllura spp. türleri ile bunların avcıları Anthocoris nemoralis (Fabricius) ve Heterotoma merioptera (Scopoli)'nın 2014-2015 yıllarında popülasyon takipleri yapılmıştır. Zeytin pamuklubitinin her iki yılda da popülasyonunun yüksek olduğu, şubat ayında yumurtalarını bıraktığı, nimflerin nisan-mayıs aylarında en yüksek popülasyon seviyesine ulaştığı saptanmıştır. Yaz aylarında bahçelerde nimflere rastlanmadığı ve sıcak geçen sonbahar aylarında tekrar yumurtlama faaliyetlerinin başladığı, bu dönemde de kasım-aralık aylarında en yüksek seviyeye ulaştığı saptanmıştır. Zeytin pamuklubiti ergininin yıl boyunca bahçelerde bulunduğu, kışı ergin olarak geçirdiği saptanmıştır. Avcı türlerin popülasyon değişimi sonucunda, bahar aylarında sayılarının fazla olduğu ve Zeytin pamuklubiti sayısını düşürmede etkili bir unsur olduğu saptanmıştır. Zeytin sineğinin Antalya ilinde popülasyonunun yüksek olmadığı, genellikle sonbahar yağışlarından sonra popülasyonun arttığı saptanmıştır. Çalışma yapılan yıllarda sonbaharda Zeytin sineği popülasyonu artmış, 2014 yılında zarar oranı % 1'in altında kalırken verimin az olduğu 2015 yılında en yüksek zarar % 6 olarak bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Olea europea, Bactrocera oleae, Euphyllura spp. fauna, Antalya, This study was carried out during 2013-2015 in olive orchards of Antalya province inorder to determine harmful and beneficial species, and to search the population fluctiations of the important ones. Total of 297 species classified in 61 families belonging to 9 different orders in Insecta class were recorded as a result of studies. Among them 29 were found to be harmful in the olives and 9 species have been identified as an important harmfull species. 86 natural enemies were totally faund in olive production areas including 73 predators and 13 parasitoids. In the present study Lythraria salicariae (Paykull, 1800) (Col.: Chrysomelidae) have been identified first time from Turkey. As a result of survey conducted in 2013, Bactrocera oleae Gmelin ve Euphyllura spp. have been determined as important pests an populastion fluctations of these species were made together with their natural enemies Anthocoris nemoralis (Fabricius) and Heterotoma merioptera (Scopoli) in olive orchards during 2014-2015. It has been found that the olive psyllid reached high population, laid their eggs in February and reached the highest population of their nimphs during April and May in both of two years. Nimphs were not found during summer months, laid their eggs again during warm autumn months and reached the highest population levels during November and December for each years. İt has been determined adult olive psyllids were in the area during all year, spent winter as adult. Results of the monitoring of natural enemies showed that they were very important for decreasing the number of psyllids in during spring months. Olive fruit fly population was not high in Antalya province, populations were usually found to increase after autumn rains. In the present study, olive fruit flies populations have increased in autumn in both years. But the loss ratio has been lesser than 1% in 2014 while was found around 6% in 2015 as when less yield were obtained. Keywords: Olea europea, Bactrocera oleae, Euphyllura spp., fauna, Antalya, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ziraat Mühendisliği Bitki Koruma Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.