Search

Toplumsal cinsiyet, biyolojik cinsiyetin yarattığı farklılıklardan ortaya çıkarak, kadın ve erkeğin toplumlardaki kimliği ve konumu üzerinde belirleyici olmaktadır. İktidar söyleminin de kendi meşruiyetini sağlamak için bütüncüllüğünü sürekli erteleyerek yeniden ürettiği bu kimlikler bir inşa halinde devinir. Bu devinim özellikle yeniden yapılandırılmaya çalışılan toplumlarda çok belirgin bir şekilde gözlemlenebilir.Türk tarihinde önemli bir dönüm noktasını oluşturan dönemler olan Tanzimat ? Meşrutiyet ve Erken Cumhuriyet bir ulusun yeni baştan inşa edilmeye çalışıldığı süreçtir. Toplumun her katmanında gerçekleştirilen yapılanma, o toplumu oluşturan en temel varlığı, kadın ve erkeği yeni baştan konumlandırmak anlamını taşımaktadır. Toplumsal cinsiyet rollerinin yeniden belirlendiği sürece sanat ve özellikle tiyatro araç olarak katkı sağlamaktadır. Tiyatro metinlerinde kadın ? erkek karakter ve tipler, inşa edilen milliyetçilik ve modernleşme ideolojileri doğrultusunda konumlandırıldığının izleri takip edilebilmektedir. Gender becomes decisive on status and identity of men and women in a society by looming out of the difference between sexes. These identies which constantly postpone power discourse?s unity for ensuring its legitimacy move in process of construction. This move can be distinctly observed in the restructuring societies.Such as Tanzimat (the political reforms made in the Ottoman Empire in 1839) and Early Republican periods of Turkish History are time courses which a nation is being tried to restructured all over again. Constructuring in every phase of society means replacing of men and women which forms that society. Art and especially theatre have roles as a medium in redefining process of gender roles. Men and women character and figures in theatre texts can be seen that they were replaced by the nationalist and modernist ideologies. 156

Leylâ Erbil, eserlerinde sosyal ve siyasal olaylara karşı duyarlı olmasının yanı sıra kullandığı anlatım teknikleri açısından da Türk edebiyatındaki en önemli yazarlardan biridir. Nezihe Muhiddin ise, kendi döneminin önemli sorunlarını eserlerine yansıtmıştır. Bu anlamda her iki yazarın bu çalışma için önemli ortak özelliklerinin olduğu açıktır.Bu tezin amacı, eserlerinde toplumsal olayları irdeleyen iki yazarın eserlerinden yola çıkarak bir karşılaştırma yapmaktır. Söz konusu karşılaştırma, kadının sosyal konumundan kaynaklanan problemleri ve bu problemlerin kadın açısından ne gibi sonuçlar doğurduğunu sonuç olarak da, bu sonuçların edebî metinlere nasıl yansıdığını açıklamayı amaçlamaktadır. Bu nedenle, kadının sosyal konumu da göz önüne alvınarak, Nietzche'nin köle ahlâkını açıklamak için literatüre kazandırdığı bir terminus olan ressentiment'dan yararlanılacaktır.Tezin ilk bölümünde, yazarların edebî kimlikleri ve incelenen eserleri hakkında bilgi veriliyor. Bu amaçla Nezihe Muhiddin'in Benliğim Benimdir!, Güzellik Kraliçesi, Sus Kalbim Sus; Leylâ Erbil'in ise, Tuhaf Bir Kadın, Karanlığın Günü, Üç Başlı Ejderha, Mektup Aşkları, Cüce ve Kalan isimli eserleri ele alınıyor.?Modernizmle İlişkilendirilebilecek Kavramlar? başlıklı ikinci bölümde, ressentiment ve üçgen arzu hakkında açıklama yapılmasının ardından, ?Türk Modernleşme Projesine Eleştirel Bir Bakış? başlıklı üçüncü bölümde Türkiye'de modernizim süreci tarihsel açıdan ele alınıyor. Konuya, ?hegemonik erkeklik? ve ?toplumsal cinsiyet? açısından yeni bir bakış açısı getiriliyor.Tezin ?Edebî Düzlemde Kadın Ressentiment'ı? başlıklı son bölümde ise, seçilen eserlerde, ressentiment'ın nasıl ortaya çıktığı, eserlerden alıntılanan bölümler aracığılığıyla açıklanıyor. Böylece, ressentiment'ın kadın açısından modernizm sürecinde nasıl bir dönüşüm geçirdiği inceleniyor.Anahtar sözcükler: ressentiment, üçgen arzu, modernizm, kadın yazar. Leyla Erbil, in addition to her handling the social and political facts in her literal work, has a unique place in Turkish literature because of her expression techniques. Nezihe Muhiddin, on the other hand, has reflected the problems of her own era to her works; critized the institution of slavery and concubinage. The facts that both Leyla Erbil and Nezihe Muhiddin adapt the sociological aspects of the life to literary texts, and they focus on woman issues make them significant to consider in this work.The aim of this paper is to make comparisons of these two writers who both examine the social events. This comperative work aims to evaluate/explain the problems occured due to the social statue of women, and how these problems are concluded; thus how these conclusions are reflected on literature. Considering the social statue of women; Nietzche's technical term `ressentiment`, for which he uses to explain the slavery ethics, will be highlighted in the paper.In the first chapter, some background the information is presented about the identity of writers and their works which are examined in this paper. The works studied are Benliğim Benimdir!(I Am The Master!), Güzellik Kraliçesi (Beauty Queen), Sus Kalbim Sus (Hush Now Hush) which are written by Nezihe Muhiddin, and Leyla Erbil's Tuhaf Bir Kadın(A Strange Woman), Karanlığın Günü(The Day of Darkness), Üç Başlı Ejderha(Three Headed Dragon), Mektup Aşkları(Love in Letters), Cüce(The Dwarf) and Kalan (Remains).After the second chapter, titled as `The Notions that can be Associated with Modernism` which includes the explanation of the `ressentiment and triangular desire` , the modernisation process in Turkey is historically examined in the third chapter, titled as ` The Critical view on Turkish Modernisation Project.` A new perspective is brought by means of hegemonical menhood and gender.The emergence of ressentiment and the transformation of ressentiment in women's modernization process are examined and explained with the examples from the chosen works, in the last chapter titled as ` The Ressentiment of Women on Literal Level`.Key words: ressentiment, triangular desire, modernisation, women authors. 106

Tanzimat'ın ilanını takiben ülke yönetiminde yapılan düzenlemeler devletin kuruluşundan itibaren temel idari birim olan sancakların yönetim yapısını da değiştirdi. Tanzimat'ın öngördüğü yeniliklerden biri iltizam siteminin kaldırılarak vergilerin herkesin gelirine göre eşit miktarda toplanması idi. Bunun uygulanması için her sancağa doğrudan hükümete tarafından atanan ve mütesellimlerin görevini üstlenecek muhassıllar atandı. Muhassıllara yardımcı olmak üzere yanlarına yeteri kadar kâtip verildi. Ayrıca başta vergi konusu olmak üzere sancağın diğer meselelerinin görüşüleceği bir muhassıllık meclisi oluşturuldu.İki yıl devam eden bu uygulamadan istenilen verim alınamaması üzerine 1842 yılında taşra idaresi yeni baştan düzenlendi. 1849 yılında kapsamlı bir değişiklik yapılarak 1864 yılına kadar temel taşra idare kanunu diyebileceğimiz bir talimat yürürlüğe girdi. Bu talimata göre sancak yöneticisi yine kaymakamdı. Küçük meclisler ise isim değiştiriyor sancak meclisi adını alıyordu. Osmanlı Devleti Islahat Fermanı'nda taşra yönetiminde Müslüman olmayan milletler için bir düzenleme sözü verince 1858 yılında bir düzenleme daha yapıldı. Bu düzenleme ile doğrudan merkeze bağlı müstakil sancaklar oluşturularak idaresi mutasarrıflara verildi. 1864 yılında yürürlüğe giren vilayet nizamnamesi ile sancakların ismi liva olarak değiştirildi. Liva idaresi ise mutasarrıflara verildi. Livalarda idari, askeri, mali, eğitim, sağlık gibi konuların görüşülüp karara bağlandığı liva idare meclisleri oluşturuldu. 1864 Vilâyet Nizâmnâmesi'nden sonra 1871 ve 1913 yıllarında yürürlüğe giren diğer iki vilayet kanunu sancakların yönetim yapılarında çok kapsamlı değişiklikler getirmemiştir. Bu durum sancakların 1921 yılında kaldırılmasına kadar devam etmiştir. Kaldırılan sancakların büyük bir bölümü cumhuriyet döneminde vilayet konumuna gelmiştir. After the announcement of the Tanzimat, the amendments made in the country?s administration also changed the structure of the Sandjaks? administration being the basic administrative entity dating from the foundation of the state.One of the changes foreseen by the Tanzimat was that, by cancelling the iltizam (tax-farming) system, taxes were collected on an equally amount according to the income of everyone. For this implementation, muhassillar were appointed for each Sandjak assuming the duty of agents of governor and being directly appointed by the government. A sufficient number of clerks were given to muhassillar for helping them. Besides an assembly of muhassıllık was created in order to discuss especially taxes but also other matters referring to Sandjaks.This implementation lasted for two years and did not produce the desired efficiency. This is why the province administration in 1842 was arranged all over. A comprehensive legal amendment was day by day needed in the province administration and in 1849 this comprehensive amendment being made and valid until 1864, a regulation that we can call the basic law for province administration came into force. According to this regulation the Sandjak administrator was still the kaymakam. Changing name, the minor assemblies became Sandjak assemblies. The Ottoman Empire giving promise in the Reform Edict to make an amendment for non-Muslim people in the province administration, a new amendment was established in 1858. With this amendment, autonomous sandjaks which were directly dependent on the centre were created and their administration was given to Mutasarrıf. The Vilayet regulations coming into force in 1864 changed the names of Sandjaks into liva. The administration of liva was given to Mutasarrıf. Liva administrative assemblies were created where matters like administration, military, finance, education and health were discussed and decisions taken. After the Vilayet regulations of 1864, the two other vilayet laws coming into force in 1871 and 1913 did not change much in the structure of the Sandjak administration. This situation continued until 1921 when the Sandjaks were abolished. Most of the abolished Sandjaks became vilayets during the republican period. 292

Tarihsel ve zihinsel varoluş, toplumların varlıklarını belirleyen iki temel unsurdur. Tarihsel varoluş ?kronolojik zaman?la sınırlanmıştır. Zihinsel varoluş ise ortak-kültürel bellek ile sürekli akış halindedir. Uzmanlaşmış hafıza koruyucu ve taşıyıcı tiplerle devamedegelir. Bu bağlamda âşık adı verilen şahsiyetler, aktarıcı ve koruyucu işlevleriyle, toplumun zihinsel akış halindeki varlığını sürdüren şahsiyetlerdir. Dolayısıyla âşıkların eserleri toplumun ortak-kültürel belleğine ilişkin algı ve tasarımları yansıtan en güzel örneklerden biridir.Bu çalışmada, Tanzimat'tan günümüze Anadolu sahasında yaşayan âşıkların şiirlerinde geçen mitolojik unsurlar incelenmiştir. Aşıkların arasından elli âşık seçilmiştir. Veriler âşıklarla ilgili basılmış kitaplardan, yüksek lisans ve doktora tezlerinden elde edilmiştir. Dolayısıyla metin merkezli bir yöntem üzerinden hareket edilmiştir. Elde edilen verilerin analizi noktasında ise sosyal ve kültürel bağlam dikkate alınmıştır. Sonuç olarak Tanzimat'tan günümüze âşık şiirinde mitik algı ve tasarımların değişim-dönüşüm geçirerek günümüze kadar geldiği tespit edilmiştir.Tez üç bölümden oluşmaktadır. Birinci Bölüm'de Âşık Edebiyatıyla ilgili genel değerlendirmeler yapılmıştır. İkinci Bölümde, Tanzimat'tan günümüze mitoloji algısı ve mitolojinin toplum, kültür, sanat, dil ve edebiyatla olan ilişkisi değerlendirilmiştir. Üçüncü Bölüm'de ise, Türk mitik algı ve tasarımlarının âşık şiirlerindeki yansımaları incelenmiş ve bunlar soyut algıdan somut algıya doğru bir yöntemle sıralanmıştır.Anahtar Kelimeler: Mitoloji, Âşık Şiiri, Tanzimat, Kültürel Bellek, Değişim veDönüşümler. Historical and mental existence are two basic elements determining the assets of societies. Historical existence is limited by chronological time. The mental existence is in a continuous flow with common-cultural memory. Thanks to the types specialized in the protection of memory and its transmission. In this context, the representatives called ?The Ashik?, with function as transmitter and protecter of this tradition are personalities who continue the presence of society in mental flow. Therefore, the works of ashiks are one of the most beautiful examples reflecting perception and design related to the culturel-common memory of society.In this study, we have examined the mythological elements in the poems of the ashiks in Anatolia since The Tanzimat Period. We have chosen fifty ashiks among them. The datas have been obtained from the books, master and doctorate thesis published on their poems. We have used a method focused on the texts. As to analyse them, we have considered into their social and cultural contexts. As a result, we have observed that myhtic perceptions and designs have existed so far by changing- transforming.This thesis consists of three chapters. In the chapter I, we have exposed general evaluations related to ashiks literature. In the chapter II, we have given, from the Tanzimat Period, perception of mythology and its relations with society, culture, art, language and literature. In the last chapter, we have examined reflections of Turkish mythical perception and designs on ashiks poems. They have ranged them from abstract perception to which is concrete.Key Words: The Tanzimat Period, Mythology, Ashiks poems, Cultural-Common Memory, changed and transformed. 137

Tanzimat Edebiyatı, yönünü Batı'ya döndüğü kadar yaşadığı toplumun sorunlarına da ayna tutan bir edebiyat dönemidir. Eşitlik, hürriyet, adalet gibi kavramlar bu dönemle birlikte edebiyatımızdaki yerini almıştır.Tanzimat Döneminde ev içi hizmetlilik anlayışı, esaretle gelişen bir süreçtir. Dönem içerisindeki pek çok yazar, eserlerinde bu olguya geniş bir şekilde yer vermiş; toplumun bu bireylere yaklaşımını, bireylerin yaşadıklarını irdelemiştir. Toplum içerisinde kabul görmüş birtakım değer yargıları, bireyin hürriyeti temi çevresinde mercek altına alınmıştır. Eserlerde yaygın olarak konaklardaki cariyelik anlayışının işlendiği görülmektedir. Özellikle cariyelerin evin hanımı ve beyi tarafından gördüğü muameleler, bu kurumdaki aksaklıkları gözler önüne sermektedir. Kimi eserlerde ev içi hizmetlilerin mutlu sona kavuştukları görülürken kimisinde ise hayattan koparıldıkları görülmektedir. Dönem yazarlarının bu konuyu işlerken romantizm akımı ile realizmin unsurlarını başarıyla harmanladıkları görülmektedir. Bunda; görülen, tanık olunan olayların, içinde yetişilen konakların, kimi zaman ise esir bir annenin evladına anlattığı hikâyelerin katkısı büyüktür.Tanzimat sanatçıları, işledikleri konularla kendi dönemlerini etkiledikleri kadar sonraki dönemleri de etkilemiş ve yol açıcı olmuşlardır. Tanzimat Dönemi ev içi hizmetlilik anlayışı, bireyin haklarının sorgulandığı, esarete bakış açısının değişmesi yönünde adımların atıldığı, yeni bir toplum düzeninin arzulandığını gösteren bir tem olması bakımından oldukça önemlidir.Anahtar Sözcükler: Hizmetli, konak, cariye, esaret, esir. Literature of Reforms belongs to a period of literature which reflected the problems of the society in which it existed as much as directed its intentions towards the West. Such concepts as equality, freedom and justice took place in our literature by this period.In period of Reforms the concept of family servant grown by the fact of slavery. A number of authors considered this fact widely in their works and investigated the life of these individuals and the society?s approach to them. Some value judgments accepted by the society inspected in the frame of the theme of individual freedom. It is observed that the works commonly considered the concept of concubine which was a part of the mansions of that period. Particularly the treatments of the ladies and gentlemen of these mansions to the concubines and failures of this institution were shown. It is seen that in some of these works house servants achieve a happy end but in others their threat of life is broken by the householders. It is observed that authors of this period mixed the elements of Romanticism and of Realism successfully. Certain events that had been observed and witnessed , mansions in which the authors grown up and a story which was told by a slave mother to her child make considerable contribution to them as materials.Authors of the Reform Period influenced later periods as much as their own and they opened a new way for them. In the Reform period the concept of house servant was a considerably significant theme, since in terms of which individual rights were inquired and important steps were taken for evaluating slavery and since it exhibited a desire for a new order.Key words: Servant, Mansion, concubine, slavery, slave. 177

Bu çalışma Tanzimat Dönemi olarak bilinen 1839-1876 yılları arasında Trabzon'un sosyal, idari ve ekonomik durumunu, Tanzimat reformları ve bu dönemde şehri etkileyen diğer iç ve dış dinamikler çerçevesinde incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın kapsamı temel olarak Tanzimat Dönemi olmakla birlikte şehirdeki değişimin bir çizginin devamı olması itibarı ile zaman zaman bu sınırların dışına da çıkılmıştır. Çalışmada temel kaynak olarak arşiv malzemeleri kullanılmıştır. Fransız, İngiliz ve Osmanlı arşiv kaynakları bir arada kullanıldığı için bu kaynaklar arasında mukayeseli ve bütünleştirici bir yöntem izlenmiştir. Bununla birlikte özellikle yabancı kaynakların iktisadi konular hakkında daha önemli olduğunu da vurgulamak gerekir.Çalışma Tanzimat Dönemi Trabzon'unu daha geniş bir çerçeveden incelemek amacıyla başlıca dört bölüm halinde hazırlanmıştır. İlk bölümde şehirdeki yerleşim dokusu ile birlikte bu doku üzerindeki demografik yapının 19. yüzyıldaki yerel şartlar ile uğradığı değişim ve bu değişimin en belirgin kaynakları incelenmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde ise idari yapının ayânlıktan merkezi hükümetin kontrolünde olan bir idareye doğru olan dönüşüm süreci ve bu sürecin belli başlı kurumlarını tespit etmeye çalışmaktadır. Üçüncü bölümde de Tanzimat Döneminde Trabzon'da değişimlerin en önemli itici gücü olarak iktisadi yapı, bu yapımın bel kemiğini oluşturan ve dalgalı bir seyir izleyen ticaret, değişim sürecinde ayakta kalmaya çalışan geleneksel üretim faaliyetleri ve bölge ekonomisinin temel unsuru olan tarımsal üretimde görülen değişmeler ele alınmıştır. Dördüncü bölümde ise imparatorluk genelinde bir 19. yüzyıl şehri yaratan ulaşım ve haberleşme olanakları ile şehirdeki kentleşmenin boyutları kaynakların elverdiği ölçüde incelenmeye çalışılmıştır.Bu dört başlık altında gerçekleştirilen çalışmanın en önemli tespiti Trabzon'da Tanzimat Dönemindeki değişimin en az merkezi idarenin taşradaki düzenlemeleri kadar pek çok etkenin şekillendirdiği yerel koşulların bir gereği olarak ortaya çıktığıdır. The purpose of this study is to examine the social, administrative and economic situation of Trabzon in Tanzimat Period (1839-1876) and determine the effects of the Tanzimat reforms and other domestic and external dynamics on the city in this period. Although the scope of this study is based on Tanzimat Period, considering the continuity of change in the city, we sometimes passed these limits. Archival materials are used as main sources in this study. As the study is based on the French, British and Ottoman archival sources, they are used in comparative and integrative methods. But it is useful to emphasize that French and British archival sources were especially important about economic structure of the city.The study is prepared in four main sections to examine a broader context of Trabzon in Tanzimat Period. The first chapter deals with the settlement pattern, demographic changes crated by local conditions in the 19th century, and the most evident sources of these demographic changes in the city. The second chapter focuses on the transformation process of administrative structure from the period of local notables (ayân) to the strict control of central government, and the administrative organisation which were created by the new system. The third chapter also focuses on the economic structure of Trabzon as the most important impulsive force on the transformation of the city, especially trade pattern which formed the backbone of the economic structure, the situation of traditional manufacturing activities in the period of change and the picture of agricultural production as the basic element of regional economy. The last chapter analyses the urbanization process in the context of Tanzimat reforms in the 19th century in the Ottoman cities and try to create a comparative perspective between Tanzimat city and 19th century Trabzon. The study which was realized in four chapters shows that not only the regulations of the central government in provinces but local conditions which were shaped by different factors created a Tanzimat city in Trabzon. 457

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2012, Devlet kurumu sınırları içerisindeki mekanı organize ederken çeşitli enstrümanlar kullanmaktadır. Bu enstrümanların en etkilisi ve en önemlisi kamu yatırımlarıdır. Devlet kurumunun bölgesel politikalarının mekana yansımalarını zaman içerisinde izleyebilmek için kamu yatırımlarının sektörlere göre dönemsel incelemesini ve analizini yapmak gerekmektedir. Bir bölgenin devlet nezdinde hangi politik veya stratejik yönde geliştirilmek istendiğini bölgeye yapılan kamu yatırımlarının zamana göre değişiminden saptayabilmek oldukça kolaydır. Diğer bir deyişle, devletin, kamu yatırımlarını yönlendirdiği bölgesinin hangi zaman diliminde eğitim, hangi zaman diliminde sağlık, hangi zaman diliminde ulaşım ve haberleşme ve hangi zaman diliminde tarımsal nitelikte geliştirdiğini bu yatırımları inceleyerek saptamak mümkündür. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin sınırları içerisinde yer alan bir bölgenin kamu yatırımlarından aldığı payın dönemsel incelemesini yaparken, başlangıcını Osmanlı Devleti’nin yenileşme hareketi olan Tanzimat Fermanı olarak kabul etmek doğru bir yaklaşım olacaktır. Bunun başlıca sebebi, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kurulması ile sonuçlanan büyük Türk Devrimi’nin felsefi temelinin Tanzimat Fermanı ile atılmış olmasıdır. Geç Osmanlı döneminde başlayan bu yenileşme hareketi, beklenen sonuçlarını mevcut devlet yapısında vermemiş, devamında bu yapıyı geride bırakarak yepyeni bir devlet ile hedefine ulaşmıştır. Ancak, bu yeni devlet, yani Türkiye Cumhuriyeti Devleti, teşkilat yapısı itibariyle yeni bir yapı olmakla birlikte, temelinde Osmanlı Devleti’nin teşkilat yapısı üzerine kurulmuştur. Bu durumdan dolayı, Türkiye Cumhuriyeti Devleti sınırları içerisinde kalan bir bölgenin mekansal, stratejik yapısını incelerken, araştırmanın başlatılması gereken zaman dilimi Geç Osmanlı dönemi, Tanzimat Dönemidir. Bu bilgiler ışığında bu tez, Tanzimat Döneminden günümüze uzanan zaman dilimini kapsamaktadır. Söz konusu zaman diliminde yapılan kamu yatırımları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti planlı döneme geçinceye kadar belirli bir teşkilat tarafından belirli bir disiplin ile gerçekleşmemiştir. Bu nedenle, planlı döneme kadar yapılan yatırımların incelendiği kısımda analitik veriler sürekli ve yeterli olmadığı için bu dönemde kantitatif çalışma yapılamamaktadır. Bundan dolayı, tezde incelenen Trakya Bölgesi için aynı durum geçerli olup, planlı döneme kadar olan kamu yatırımları kalitatif olarak incelenmiştir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin 1960 lar ile başlayan planlı döneme geçişi ile birlikte teşkilatlı ve disiplinli yatırım programları belirli bir kurum tarafından yönetilmiş (Devlet Planlama Teşkilatı, günümüzde Kalkınma Bakanlığı) ve mekanda uygulamaya geçmiştir.Planlı dönemde gerçekleştirilen kamu yatırımları disiplinli bir şekilde kayıt altına alınmış, yıllara, bölgelere, illere ve hatta projelere göre detaylı bir biçimde arşivlenmiştir. Bu arşivin sunmuş olduğu ölçülebilir veri tezin ilgili bölümü için analitik çalışma yapılabilmesine olanak sağlamıştır. Tezin kalitatif ve kantitatif inceleme yapılan her iki bölümünde de Trakya Bölgesi’nin kamu yatırımlarından kişi başına aldığı pay Trakya haricinde kalan bölgeler ile karşılaştırılmış ve bir takım bulgular elde edilmiştir.Bu bulgular ışığında özellikle kalitatif inceleme yapılan bölümde (Geç Osmanlı Dönemi) Trakya’nın jeopolitik konumundan dolayı askeri ve lojistik yatırımların ön plana çıktığı saptanmıştır.Kalitatif bölümün süreci incelendiğinde Erken Cumhuriyet Dönemi’nde güvenlik yatırımlarına ek olarak tarımsal kalkınmave köycülük politikaları ışığında bölgesel yatırımlar gerçekleştirildiği saptanmıştır. Bu durum çok partili hayata geçiş döneminde de devam etmiştir. Tezin kantitatif bölümünde ise elde edilen veri setinde yapılan analitik analizler ile Trakya Bölgesi’nin kamu yatırımlarından kişi başına aldığı payın diğer bölgelere oranla az olduğu sayısal olarak da saptanmıştır. Planlı dönem ve Liberal Ekonomi’ye Geçiş Dönemi’nde yapılan kamu yatırımları büyük oranda sanayi ve hizmet sektörlerinde yoğunlaşmıştır. Trakya, geçmişinden günümüze gelinceye değin korumuş olduğu tarıma elverişli, verimli toprakları ile üzerinde yaşayan insanlara yıllar yılı hizmet etmiştir. Bu durum zaman içerisinde değişmiş, bu bölge yalnızca tarımsal olarak değil, sınai ve hizmet alanlarında da kullanılmaya başlanmıştır. Sanayinin kirletici etmenlerinden etkilenen bölgede, tarımsal verimlilik azalmış, su havzaları kirlenmiş ve geçmişte sağladığı tarımsal altyapı bozulmuştur. Öte yandan, Trakya’nın Türkiye’nin Batı komşuları ile sınır oluşu bölgenin askeri açıdan ön plana çıkmasına sebebiyet vermiştir. Merkezi İstanbul Selimiye Kışlası’nda bulunan 1. Ordu’nun % 90 lık kısmı bölgede konuşlanmış vaziyettedir. Askeri stratejik açıdan ordunun hareketliliğini ve lojistik desteğini en kısa sürede sağlayabilmek için (ayrıca mal akımlarının ve ticaretin de hızlı yapılabilmesi için) bölge sınır boyunca ve sınırdan iç kesimlerine uzanan karayolu ağı ile donatılmıştır. Trakya’nın ülke içerisinde bulunan jeopolitik konumu ve askeri stratejik önemi zaman zaman hayati nitelik taşımış, topraklarının tarımsal niteliğini gözardı edilir duruma getirmiştir. Yapılan tüm inceleme, araştırma ve analizlere bakıldığında Trakya Bölgesi’nin altyapısı ile planlanan ve gerçekleştirilen kamu yatırımlarının birbirini destekler nitelikte olmadığı bulgusuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda planlanan ve gerçekleştirilen kamu yatırımlarının Trakya Bölgesi’nde kişi başına düşen payının diğer bölgelere oranla az olduğu elde edilen bulgularla ispatlanmıştır., A government organization uses various instruments when organizing the space within its territory. The most effective and important one of those instruments is public investments. In order to trace the reflections of the regional policies of the government organization on a space in time, periodical review and analysis of public investments must be performed in terms of sectors. It is quite easy to detect the political and strategic direction in which a region is desired to be developed by the state based on the change by time of the public investments made in such region. In other words, it is possible to determine by analyzing the investments the different periods during which the state developed its region by directing public investments thereto in terms of education, health, transportation and communication and agriculture. When performing a periodical analysis of the share received by a region located in the territory of the State of Republic of Turkey, it will be a correct approach to start it with the “Tanzimat Fermanı” (the Imperial Edict of Reorganization – tn) which is the innovation movement of the Ottoman State. The main reason for this is the fact that the philosophical foundation of the great Turkish Revolution which resulted in the establishment of the State of Republic of Turkey was laid with the “Tanzimat Fermanı.” This innovation movement which started during the Late Ottoman period didn’t produce its expected results within the structure of the existing state, but subsequently achieved its goal with a brand new state by leaving that structure behind. But this new state, namely the State of Republic of Turkey, although it was a new structure in terms of its organizational structure, it was founded on the underlying organizational structure of the Ottoman State. Because of this, when analyzing the spatial, strategic structure of a region included in the territory of the State of Republic of Turkey, the period required to be taken as the start of the research is the Late Ottoman Period, the Tanzimat Reform Era. In the light of these details, this thesis covers the period from the Tanzimat Reform Era to present. The public investments made during the said period did not take place in a certain discipline by a certain organization until the State of Republic of Turkey transited to planned period. Therefore, because the analytic data is not continuous and sufficient in the section where the investments made until the planned period, a quantitative study cannot be performed for this period. Thus, the same is applicable for the Thracian Region analyzed in the thesis and the public investments until the planned period are analyzed on a qualitative basis. Upon the transition of the State of Republic of Turkey to the planned period starting with the 1960s, organized and disciplined investment programs were managed by a certain institution (State Planning Organization, today’s Ministry of Development) and put into practice in the space. The public investments made during the planned period were recorded in a disciplined manner and archived in detail in terms of years, regions, provinces and even projects. The measurable data provided by this archive enabled an analytic study for the respective section of the thesis. In both of the sections of the thesis where qualitative and quantitative analyses are made, The quota per capita received by the Thracian Region from public investments is compared that of the non-Thracian regions and some findings are obtained. In the light of these findings, and particularly in the section where qualitative analysis is performed (Late Ottoman Period), it is determined that military and logistic investments came into prominence due to the geopolitical position of Thrace. In review of the process of the qualitative section, it is found that regional investments were made pursuant to agricultural development and peasantist policies in addition to security investments during the Early Republican Period. This was also carried on during the period of transition to the multi-party system. In the quantitative section of the thesis, it is numerically determined that the quota per capita received by the Thracian Region from public investments is lower than that of the other regions through the analytic analyses performed in the data set obtained. The public investments made during the planned period and the Period of Transition to Liberal Economy mainly focused on industrial and service sectors. Thrace has been serving the people living on it for many years with its arable and fertile soils it maintained from the past to present. This changed in time and this region began to be used not only for agricultural purposes, but also for industrial and service fields. In the region impacted by the polluting factors of industry, agricultural productivity decreased, water basins are polluted and the agricultural infrastructure it provided in the past spoiled. On the other hand, the fact that Thrace borders on Turkey s Western neighbors resulted in coming into prominence of the region for military purposes. 90% of the Army I based at Selimiye Quarters, Istanbul is deployed in the region. In order to provide mobility and logistic support for the army in terms of military strategy (also to ensure rapid goods flow and trade), the region is provided with a highway network along the border and from the border in through the interiors. The geopolitical position and strategic importance of Thrace within the country became vital and made the agricultural quality of its soils negligible from time to time. In the light of all of the reviews, researches and analyses performed, it is found that the infrastructure of the Thracian Region and the public investments planned and made don’t support each other. In addition, it is proven through the findings obtained that the quota per capita of the public investments planned and made in the Thracian Region is lower than that of other regions., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tanzimat dönemi edebî nesrindeki üslûp değişmelerini ele aldığımız bu çalışmada dönemin edebî metinlerinde görülen üslûp değişmeleri üzerinde durulmuştur. Bu dönemle birlikte, Türk edebiyatının Batı'dan gelen yeni edebî türlerle karşılaştığı bilinmektedir. Yeni bir dil ve üslûp ihtiyacını da zorunlu kılan bu karşılaşma geleneksel alışkanlıklarla yeninin birlikte görüldüğü bir süreci doğurmuştur. Bu süreç aynı zamanda üslûbun çeşitlenmesini sağlamıştır.Çalışmanın birinci aşamasında üslûp konusunda teorik bir tarama, araştırma çalışması yapıldı. Elde edilen bilgiler bir araya getirildi. Çalışmanın yöntemi de bu bilgilerden hareketle oluşturuldu.İkinci aşamada ise dönemin edebî nesir dışında kalan nesir örnekleri değerlendirildi. Nesir dilindeki değişimi tarihî metinler, çeviri metinler, bilim-felsefe metinleri gazete yazıları üzerinden değerlendirdik.Tezimizin esas çalışma alanı olan edebî metinlerin üslûbu üç farklı kategori oluşturularak ele alındı: Roman-hikâye, tiyatro ve makale-deneme başlıkları altında edebî metinlerin üslubu incelendi. Eklektik bir yöntemin uygulandığı bu incelemede dönem yazarlarından örnekleme yoluyla türü ve yazarın üslûbunu temsil edeceği düşünülen eserler seçilmiştir. Yapılan değerlendirmelerde üsluptaki değişmeler, değişimin sebepleri ve sonuçları üzerinde durulmuştur.Bu üslûp incelemelerinin sonucunda dönemin edebî nesrinde, hem geleneksel anlatılardan gelen üslup özelliklerinin hem de Batı kaynaklı üslup özelliklerinin bir arada bulunduğu görülmüştür. Edebî dilin de zaman içerisinde bir değişim ve dönüşüm yaşadığı Tanzimat döneminde üslûpta çeşitli değişmelerin görüldüğünü ve ikilik olarak ifade edebileceğimiz bir üslup niteliğinin kendisini gösterdiğini tespit ettik.Anahtar Kelimeler: Tanzimat Dönemi, Edebî Nesir, Üslup, Deime In the thesis, I discuss the stylistic changes in the literary prose of Tanzimat Period, especially the stylistic variations in the literary texts of the period. In this period, Ottoman-Turkish literature was confronted with challenge of the new literary genres of the Western Europe. This challenge required a new literary language and style, and brought about a hybrid literary formation in which the ancient and the local was necessarily asssembled together with the new and the European.In the first part of the thesis, I review the literature and analyse the theoretical framework of the studies on stylistics in general. In this way, I reconstruct a workable framework for my method in the thesis.In the second part of the thesis, I discuss the works other than literary prose in the period. I analyse the changes in the language of prose through the historical texts, translated works, scientific-philosophical texts, and newspaper articles.In the essential part of the thesis, I discuss the style of literary texts through three different categories: Under the headings of the novel-story, theatre, and article-essay do I analyse the stylicstic characteristics of literaty texts. Using an eclectical method, the thesis selects works which could be thought as representative of the genre and authorial style. In mu discussion, I especially point out the reasons and consequences of stylistic changes in the Tanzimat period. Following an eclectical method of stylistics, I analyze the texts in terms of its vocabulary, description and sentence structures.In conclusion, I argue that the Tanzimat literature demostrates both the traditional and the modern (that is to say, Western European, specifically romantic and realist) traits in the stylistic preferences of the period together. I conclude that these new literary genres brought about a dualistic formation in the literary language which should be studied especially with reference to the stylicstic changes in the prose.Keywords: Tanzimat Period, Literary Prose, Style, Stylistic Change 354

Bu tez On Dokuzuncu Yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu'nda ilk Tıp Okulu'nun açıldığı Tanzimat Dönemi ile yeni tıbbi kurumlar ile siyasi atmosferin ortaya çıktığı İkinci Meşrutiyet dönemi arasında modern hekimliğin bir meslek grubu olarak oluşumunu ele almaktadır. Çalışmanın amacı modern devletin oluşumunun bu belirli mesleğin ortaya çıkışı ile çakışma noktalarını yeni gelişmeye başlayan ilerlemecilik ve modernism fikirleri ekseninde ortaya koymaktır.Çalışma ilk olarak On Dokuzuncu Yüzyıl'ın yeni tıbbi teknoloji ve anlayışının yarattığı genel atmosferi tasvir etmektedir. Bunun ardından tıbbi faaliyetleri düzenleyen sistemi anlatmakta ve tıbbın bu sistemin dışında kalan icracıları ile başa çıkma yöntemleri incelenmektedir. Daha sonrasında, bu sistem içerisinde tıp öğrencilerinin yetiştirilmesi okuldaki gündelik hayatın siyasi ve politik faaliyetlerini vurgulayarak tartışılmaktadır. Son olarak üzerinde durulan nokta ise memleket hekimleri ile karantina hekimleri vasıtasıyla Osmanlı vilayetlerindeki sivil faaliyetler ile bunlara karşı geliştirilen tepkiler üzerinedir.Böylelikle modern hekimin ortaya çıkışı devlet nazarındaki değişim, hekimlerin kendilerini ve mesleklerini algılayışı ile toplumun hekimlere bakışı gözönünde bulundurularak ve esas olarak Başbakanlık Osmanlı Arşivleri belgelerine ek olarak hekimlerin biyografileri ile hatıratı kaynak olarak kullanılması ile tahlil edilmiştir. Çalışma bu mesleki elitin halkla, devletle ve meslekle ilişkisine bakarken gündelik hayatı sunmayı ve modern devletin ilerlemeci ve merkezileştirmeci idari anlayışının tesis ettiği hukuki yapılanmanın arkasındaki gündelik gelişmelere bakmayı hedeflemiştir. Physicians in the Nineteenth Century Modernizing Ottoman Empire (1839-1908)This dissertation studies the foundation of the modern professional group of physicians in the nineteenth century Ottoman Empire between the Tanzimat period, during which the first School of Medicine was introduced, and the Second Constitutional Period, after which new medical institutions and political atmosphere were born. The aim of the research is to find out the process in which the modern state formation overlapped with the appearance of this specific profession by considering new ideas of progressivism and modernism.The research first describes the general atmosphere created by the new medical technologies and understanding of the nineteenth century. Then, the new system regulating medical activities is explained and the ways to deal with irregular practitioners is analyzed. After that, within this new system, the formation of a medical student is described by focusing on an ordinary life within the school with political and medical activities. The final focus is given to their civilian activities and the different reactions to them in the Ottoman provinces through the study of provincial physicians and the quarantine doctors.The appearance of the physician is analyzed through the consideration of the shift in the eyes of the state, the self-perception of the physicians, and the perception of the physicians by the common people by primarily the use of the Prime Ministry Ottoman Archives in addition to the memoirs and biographies of the physicians. The study targets the introduction of everydayness of these professional elite in relation to the people, the state and the profession itself, and to look behind the legislations introduced under the progressivist and centralizing administrative mentality of the modern state. 376

XIX. yüzyıl Osmanlı Devleti için her alanda bir değişim dönemidir. Tanzimat ile birlikte Osmanlı toplumuna bazı yenilikler girer ve toplumda farklılıklar görülmeye başlar. Batıdan alınan yenilikler Osmanlı sosyal yaşantısını etkiler. XIX. yüzyıl Türk edebiyatının devrin sosyal ve siyasi ortamında gelişen olaylardan etkilenmesi uzun sürmez. Klasik ve halk hikâyelerini bir kenara bırakırsak hikâye ve roman türü ülkemize Tanzimat edebiyatıyla girer. İnceleme konumuzu teşkil eden deniz ve denizcilik alanında da Tanzimat dönemi, köklü değişimlerin yaşandığı bir devirdir.Coğrafi kavram olarak deniz, edebi eserlerde genellikle özgün bir imge olarak kullanılmıştır. XIX. yüzyıl Türk Edebiyatı'nda yeni yeni tanınmaya başlayan Batılı hikâye ve romanlar, vaka kuruluşunun genişliği ölçüsünde, olayları tahlil etmede, duygu ve düşünceleri okuyucuya vermede Tanzimat yazarları için gerçekten elverişli bir edebi vasıta olmuştur.Bu çalışmada Tanzimat devri hikaye ve romanlarında deniz teması ele alınacaktır. Denizin insan hayatındaki yeri ve öneminin yanında insan psikolojisi için değeri belirtilecektir. 19th century is a reform era for the Ottoman State. With the Tanzimat Reform Era some renovations get into the Ottoman Community and differences are noticed. The renovations adopted from the West affect the life of the Ottoman social life. It doesn't last long for the 19th century Turkish literature to be affected by the developments of social and political environment of the era. Apart from from the Classical and Folk tales, the story and novel genre are introduced to our country with Tanzimat Reform Era. The Tanzimat Era in the field of sea and marine which comprises our study is an era in which radical changes are experienced.The sea as a geographical concept has been generally used as an authentic image. Western stories and novels which just become popular in Turkish Literature have been sufficient instrument for Tanzimat authors to analyze the events, to transfer the emotions and thoughts to the readers with respect to the extensity of case formation.In this study, the sea theme will be issued in the Tanzimat Era story and novels. The place and importance of the sea in human's life and its value for the human psychology will be expressed. 148

Bu tezde Ahmet Mithat Efendi'nin Felâtun Bey ile Râkım Efendi (1876), Namık Kemal'in İntibah (1876) ve Recaizâde Mahmut Ekrem'in Araba Sevdası (1895) adlı romanları gerek ayrı ayrı gerekse birbirleriyle karşılaştırılarak narsisizm bağlamında incelenmiştir. Tanzimat dönemi erkek yazarlarının romanlarındaki başat erkek karakterlerin ve erkek egemen bakış açısına sahip anlatıcıların narsistik özellikler sergilediği belirlenmiştir. Buradan hareketle söz konusu narsisizmin bir cinsiyeti olduğu sonucuna varılmıştır. Tanzimat edebiyatının kurucu metinleri arasında yer alan bu romanların başat erkek karakterlerinin ve anlatıcılarının yanı sıra kurgusunun ve ilettiği tezin de narsistik bir yapılanma sunduğu saptanmıştır. Bu tespitin ardından narsisizmin neden Tanzimat romanlarının bütün katmanlarında görülen belirgin bir izlek olduğu sorgulanmıştır. Batılılaşma sürecinin başladığı dönemde yazılan bu romanlardaki narsistik örüntünün, gerileyen Osmanlı İmparatorluğu'nun yarattığı olumsuz benlik algısına karşı bir savunma olarak kurgulanmış büyüklenmeci tavrın edebî anlatılardaki yansısı olduğu sonucuna varılmıştır. Tezi bu sonuca ulaştıran, kendine hayranlık, büyüklenmecilik gibi tavırlarla kendini gösteren narsisizmin aslında temelde derin bir yaralanmışlıktan kaynaklandığı, büyüklenmeci tavrın narsisizmin nedeni değil sonucu olduğu ve bu tavrın aslında değersizlik hissine karşıt olarak geliştirilmiş bir savunma olduğu gerçeğidir.Anahtar sözcükler: Felâtun Bey ile Râkım Efendi, İntibah, Araba Sevdası, narsisizm. In this thesis, Ahmet Mithat Efendi's Felâtun Bey and Râkım Efendi (1876), Namık Kemal's Awakening (1876) and Recaizâde Mahmut Ekrem's The Carriage Affair (1895) are analyzed in the context of narcissism, both by presenting readings of each novel in itself, and by elaborating comparative aspects between the subject-matter novels. Dominant male characters in the work of male authors of the Tanzimat period, and narrators that reflect male-dominance in their viewpoints seem to reveal narcissistic traits. Given this aspect, the subject-matter narcissism is taken to be rather gendered. These novels, acknowledged as the founding texts of the Tanzimat literature, embed narcissistic structures not only regarding their dominant male characters and narrators, but also with their fictional configurations and theses. After establising this claim, the question of why narcissism is an encompassing and distinctive paradigm that is come across in every aspect of Tanzimat novels is taken up. The narcissistic pattern in the novels, which were written when the (self)-westernization/modernization process took off, is claimed to be the reflection of the arrogant attitude serving as a defense mechanism against the negative self-image, which was created by the retrogressing Ottoman Empire. The grounding facts for this conclusion are that the narcissistic character, which reveals itself by attitudes relating to vanity and arrogance, is in fact due to a deep resentment, that the arrogant attitude is not the cause for narcissism but the effect of it, and that this attitude actually is employed as a means of self-defense against the feeling of unworthiness.Keywords: Felâtun Bey and Râkım Efendi, Awakening, The Carriage Affair, narcissism. 93

Sosyal bilimler arasında vazgeçilmez bir ilişki bulunmakta ve bu ilişki farklı ana bilim dallarında, bilgi alışverişi; dolayısıyla da disiplinler arası çalışmalarla bilim dünyasına katkıda bulunmaktadır. Bu anlamda edebiyat alanında ortaya çıkan bilimsel bulgular ve eserler de (hikâyeler, romanlar, tiyatro eserleri) Tarih bilimi tarafından kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Tanzimat ile II. Meşrutiyet dönemleri arasındaki Türk Roman yazarlarının sosyo-kültürel değişimlere içerik olarak yer veren bazı yapıtları incelenmiştir. Söz konusu yazarların bu süreçte gerek sosyal gerekse de kültürel hareketliliği; eserlerinde ne kadar işledikleri üzerinde durulmuştur. Çalışma kapsamında; evlilik kuramı, aile yapısı, siyasi baskı, davranış normlarında çehre farklılığı gibi toplumsal dinamiklerde belirgin sapmalar ve değişimler gözlenmiştir. Araştırma neticesinde dönemin roman yazarlarının, çağdaşı oldukları sosyo-kültürel olaylara kayıtsız kalmadıkları, aksine bunlara eserlerinde yer verdikleri saptanmıştır. Tanzimat toplumunun zengin bir toplumsal örgüye sahip olduğu düşünüldüğünde, belirtilen dönemleri yansıtan diğer pek çok eser incelenerek Osmanlı Devletinin sosyo-kültürel yapısını aydınlatacak yeni bilgilere ulaşmak mümkün olacaktır.Anahtar Kelimeler: Tanzimat, II. Meşrutiyet, Tarih, Edebiyat, Osmanlı Devleti, Türkiye There is a strong relationship among social sciences, this relationship is directly affects multidisciplinary studies positively, and also these findings bring many advantages to scientific studies. In this sense the studies of literature and the findings of them can be used for the studies of history. The purpose of this study is mainly examining the Turkish novel writers? studies the period between Tanzimat and II. Constitutional Terms, and also explain the composion of these writers about the socio-cultural changes. The social and cultural changes recorded by novel writers give us what subject they were handling on. This study is cover the theory of marriage, family structure, political pressure, the difference in behavioural norms, as a face significant deviations from the social dynamics and changes observed. As a result of this research, we reached the point of the authors of novel, do not reject the socio-cultural event of their terms in contrast they give place about them. If we think the social richness of the Constitutional term, we can illuminate socio-cultural structure with different knowledge.Keywords: Reforms, II. Constitution, History, Literature, the Ottoman Empire, Turkey 86

Namık Kemal (1840-88), modern Türk edebiyatının kurucu figürlerinden biri olmasının yanında, Türk modernleşmesinin de en önemli faillerindendir. Bu çalışmanın başlangıç argümanı, roman merkezli edebiyat tarihçiliğince ikincilleştirilen, ancak hepsi İntibah'tan önce yayımlanmış tarih anlatılarının, Namık Kemal'in düzyazı faaliyetleri arasında belirleyici bir rolü olduğudur.Bu tez, bu belirleyici rolün araştırılması için, Namık Kemal'in tarih anlatılarının uzun 19. yüzyılın değişen koşullarına göre tarihselleştirilmesini amaçlar ve bir düzyazı faaliyeti olarak başlangıçları 15. yüzyıla giden Osmanlı tarihyazımının, Türk edebiyatı söylemine dâhil bir araştırma alanı olarak değerlendirilmesini önerir. Bu önerinin kuramsal dayanakları Giambattista Vico ve ondan etkilenen Hayden White'ın, insan zihninin değişmecesel doğasını dikkate alan poetik tarih araştırmasına dayanır: ?metatarih?.Bu bağlmada tezin ?Tarihsel Anlatının Poetikası: Vico ve White? başlığını taşıyan birinci bölümünde, İtalyan filozof ve tarihçi Giambattista Vico'nun anıtsal çalışması Yeni Bilim'de geliştirdiği ?filolojik tarih kuramı?, Erich Auerbach ve Hayden White'ın değerlendirmeleri üzerinden tartışılıyor ve Hayden White'ın, Vico'dan ilham alarak Metatarih (1973)'te geliştirdiği poetik yöntemin ayrıntılı bir açıklaması yapılıyor.?Siyasalın Poetikası: Osmanlı Tarihyazımı? başlıklı ikinci bölüm ise, White'ın Vico'dan mülhem yönteminin evrenselliğini ortaya koyan bir uygulama içeriyor. Bu bölüm, Osmanlı tarihyazımının hem Osmanlı düzyazısallığı bağlamındaki başlangıç değerine dikkat çekiyor, hem de Türk edebiyatının modernleşmesini mümkün kılan 19. yüzyıldaki reform bilincinin, 16. yüzyılın ikinci yarısına uzanan tarihini, ele aldığı nitelikli ikincil kaynaklardan yola çıkarak ortaya koyduğu değişmecesel değişim örüntüsü ile değerlendiriyor.?Bir Kahramanın Metatarihi? başlıklı üçüncü bölümde, modern Türk edebiyatının başlangıç figürlerinden biri olan Namık Kemal'in biyografisi roman merkezli bir yaklaşımdan uzaklaştırılarak, yazdığı metinlerin çoğunluğunu oluşturan ?tarih anlatıları? odağa alınıyor. Bu bölüm, Namık Kemal'in biyografisini inşa etmek için kullandığı metinlerin ampirik vasıflarından yararlanmakla birlikte bu metinlerin kendilerinin de birer tarih anlatısı olduğu gerçeğinden yola çıkıyor ve kullandığı kaynakları metatarihsel bir düzlemde değerlendiriyor.?Umuda Tarih Yazmak? başlıklı son bölüm ise Namık Kemal bilgisini tarihselleştirmek için şu argümanla yola çıkıyor: Namık Kemal'in 1866-1876 yılları arasında yayımlanan tarih anlatılarında Osmanlı Devleti'nin geleceğine dair umut ilkesi korunuyor ve Avrupalı güçlerle sağlanan uzlaşının devletin geleceği için bir teminat olduğu kabul ediliyor. Bu bağlamda Namık Kemal'in Magosa'ya sürülmeden önce yayımlanan dört kitabı Devr-i İstilâ (1866), Barika-i Zafer (1872), Evrak-ı Perişan (1873) ve Vatan Yahut Silistre (1873) analiz edilerek, roman merkezli ?nesir? araştırmalarında dikkate alınmayan bu anlatıların, 19. yüzyıl Osmanlı tarihselliği bağlamında belirleyici bir önemde oldukları ortaya konuyor. In addition to being one of the most important agents of Turkish modernity, Namık Kemal (1840?88) is also among the founding figures of Turkish literature. Namık Kemal?s historical narratives, written before İntibah, have generally been accorded a lesser place by the novel-centric historians of Turkish literature. The current work, however, argues that the aforementioned texts actually had a determining effect on the author?s prose.In order to fully appreciate the formative role of these texts, this dissertation seeks to contextualize Namık Kemal?s historical narratives within the Ottoman Empire?s transformation during its own ?Long Nineteenth Century?. In addition, it suggests that Ottoman history writing, whose roots date back to the 15th century, should be considered as a new field of research within the discourse of Turkish literature. This suggestion utilizes the theoretical framework of ?metahistory?, which was laid down by Giambattista Vico and by Hayden White, whom Vico influenced.In this context, the first chapter, ?Poetics of Historical Narrative: Vico and White?, discusses the ?Philological History Theory?, developed by the Italian philosopher and historian Giambattista Vico in his monumental work New Science, through the assessments made by Erich Auerbach and Hayden White. It also offers a close analysis of Hayden White?s poetic methodology, which was inspired by Vico and was discussed in White?s Metahistory (1973).The second chapter, ?Poetics of Politics: Ottoman History Writing?, aims to show the universal applicability of certain parts of White?s Vico-inspired methodology. On the one hand, this chapter draws attention to the ?foundational value? of history writing in Ottoman prose. On the other hand, it also examines the 19th-century Ottoman reform mentality, along with its history, dating back to the second half of the 16th century, in the context of the theory of tropes, making use of reliable secondary sources.The third chapter, entitled ?The Metahistory of a Hero?, offers a biography of Namık Kemal that is separate from the usual novel-centric approach, focusing instead mainly on his ?historical narratives?. Though this chapter makes use of the empirical features of the texts in order to construct a biography of Namık Kemal, it operates from an understanding of the fact that these texts are themselves historical narratives and evaluates these sources on a metahistorical level.The final chapter, ?A Wishful Writing of History?, puts forward the following argument in historicizing our knowledge of Namık Kemal: the author?s historical narratives between 1866 and 1876 were written optimistically, ?hoping? for an auspicious future for the Ottoman state. In this context, four of Namık Kemal?s books, all of which had been published before Namık Kemal?s exile in Magosa ? Devr-i İstila (1866), Barika-i Zafer (1872), Evrak-ı Perişan (1873), and Vatan Yahut Silistre (1873) ? were analyzed. These narratives, which have not been taken into consideration in novel-centric studies of ?prose?, in fact play an important determining role in the context of 19th-century Ottoman prose. 233

Osmanlı Devleti, 19.yüzyılda devlet bütünlüğünü korumak amacıyla Avrupai tarzda bir dizi reform yaptı. Bu süreç sadece devlet mekanizmasının işleyişini değiştirmekle kalmıyor aynı zamanda toplumun değer yargılarını, zevk ve beğenisini de değiştiriyordu. Avrupa'ya ait olan kılık kıyafet, eğlence şekilleri, mağazalar ve daha pek çok batı menşeili moda unsurları Osmanlı toplumuna nüfuz etmeye başladı. Genel olarak Batılılaşma olarak ifade edilen bu süreçte toplumun ortak beğenisi giderek başkalaştı. Osmanlı halkının günlük yaşantısı ev, mahalle, çarşı vb. yerler arasında geçerken bu yapıya birçok Avrupai mekân eklendi. Dolayısıyla genellikle merkezde ortak zevk ve beğeni yerini zamanla batılı yaşam biçimlerine ve düşüncesine sahip alafranga insan tipiyle, milli ahlâkın korunmasından yana olan alaturka insan tipine bıraktı. Birincisi zaten siyasi ve ekonomik güç ile özdeşleştirdiği Avrupa'nın kültürel özelliklerini hayatlarına uygulamakta ikincisi ise Türk- İslam kültürünün özüne uygun olmayan Avrupa'ya temayülü eleştiriyordu. Bu durum aynı zamanda Osmanlı toplumunun yıllarca içinde bulunduğu medeniyet dairesinden başka bir medeniyet dairesine yönelişinin ve akabinde yaşanacak olan tartışmaların başlangıç noktasını oluşturuyordu.Hiç şüphesiz Tanzimat, Türk toplumunun Batılılaşma olgusunun bütün yönleriyle karşılaştığı ve uzunca bir süre değişim ve dönüşüm hareketleriyle geçen modernleşme sürecinin bütün sancılarını içinde barındıran bir dönemdi.Anahtar Kelimeler: Batılılaşma, Modernleşme, Tanzimat, Moda Ottoman State introduced a series of reforms in order to strengthen the mechanism of state and protect integrity of state at 19th century. This process was changing not only functioning of the mechanism of state but also the values, taste and appreciation of society. The dresses, types of entertainment, fashion shops which belong to European and so many fashion factors of Western origin began to penetrate the Ottoman society. In general, common admiration of society changed at this process is expressed as the Westernization. When daily life of the people of the Ottoman passes through house, neighborhood, marketplace and mosque, this structure added many European spaces. Consequently speacially at center the common pleasure and appreciation left in the course of time its place to European human type that have Western life styles and the idea with Turkish human style that think protection of national morality. When the first applied Europe's cultural characteristics which already identify oneself with political and economic power to the life of themselves, the second one was criticizing tendency to Europe which is not to be appropriate to essence of Turkish-Islamic culture. This state at the same time formed starting point of departure form civilization circle in which Ottoman society for years to the other civilization circle and discussions which would see after this.No doubt Administrative reforms was a period which Turkish community faced all aspects of Westernization and harbour all the pains of modernization process which lasted with change and transformation movements for a long time.Keywords: Westernization, Modernization, Tanzimat, Fashion 130

Bu çalışmada Tanzimat'tan sonra gelişen edebiyattan Cumhuriyet'e kadar olan dönemde kadının şiirlerde nasıl yer aldığı tematik bir sınıflandırmaya tabi tutularak incelenmiştir.Türk şiiri, Tanzimat'tan sonra bir dönüşüm geçirir. Şairlerin birçoğu Divan şiiri nazım biçimlerini kullanmalarına rağmen tematik anlamda yenilik peşindedirler. Bu dediklerimiz şiirde kadın için de geçerlidir. Öyle ki edebî anlamda Tanzimat'ın ikinci nesliyle başlayan kadının somutlaşması, hayatın içinde, gözümüzle gördüğümüz kadına yer verme düşüncesi giderek yaygınlaşır.Abdülhak Hâmid ve sonrasında gelen şairlerce kullanılan yabancı kadın temi, Millî Edebiyat akımıyla yerini Türk güzellere, sevgililere bırakmıştır. Ayrıca 1890'lı yıllar Osmanlı'nın son dönemlerine tanıklık ettiğimiz bir dönemdir. Bu yüzden ülkede savaş, açlık eksik olmazken genç kızlar çok zor şartlar altında geçimlerini sağlamaya çalışırlar. Oğullarını vatan için savaşmaya gönderen anneler, bağırlarına taş basarlar. Son olarak millî duyguların kabarık olduğu bugünlerde hemen hemen her şair, anne-vatan, sevgili-vatan temini kullanır. In this study, how woman took place in poetry through the period of literature after the Reform till Republic was scrutinized by thematic classification.Turkish poetry undergoes a change after the Reform. Most of the poets seek for a thematic innovation even they use verse format of the Ottoman poetry. All is prevalent for woman in poetry. Accordingly, starting with the second generation of the Reform, the embodiment of woman and the idea of giving place to the woman living in social life gradually become widespread.With National Literature movement, the theme of foreign woman used by Abdulhak Hamid and the succeeding poets, give its place to Turkish beauty and darlings. Additionally, 1890s are the period we witness the last periods of the Ottoman Empire. Therefore, young girls try to earn their lives under harsh conditions in the country struggling with the war and famine. The mothers who send their sons to war for their country have a heavy cross to bear. Finally, in these days when national feelings have risen, almost every poet uses the theme of mother-country and darling-country. 360

ÖZET:Bu çalışma edebiyat ve felsefenin kuvvetli bağlarından yola çıkarak, Tanzimat dönemi Türk düşüncesinde ahlak düşüncesini romanlar bağlamında ele almaktadır. Tanzimat dönemi Türk düşüncesi hem modern Batı düşüncesi hem de klasik İslâm düşüncesi ile ilişki içerisindedir. Roman edebi bir tür olmanın yanında aynı zamanda bir düşünce ürünü olarak da kabul edilmiştir. Roman yazarları romanı ahlakı düzeltmek için bir araç olarak kabul etmişlerdir. Bu düşünce romanların içeriğine de etki etmiştir. Romanlar, Tanzimat dönemi Türk düşüncesinde toplumsal, sosyal ve düşünsel amaçlar taşımışlardır. Tanzimat dönemi ahlak düşüncesi de klasik ahlak düşüncesinin yanında yeni ve modern bir ahlak düşüncesini topluma yaymaya çalışır. Roman da bu bakımdan ahlak felsefesinin önemli bir taşıyıcısı olmuştur. Bu düşünce özellikleri nedeniyle çalışmamız ilk dönem Türk romanlarında ahlak felsefesini ele almakta ve bu romanları İslam ahlak felsefesinin temel kavramları ekseninde analiz etmektedir.Anahtar Kavramlar: İslam Ahlâk felsefesi, Batı Düşüncesi, Tanzimat, Edebiyat, Roman, Ahlâk.ABSTRACT:Based on the hypothesis that there are strong connections between philosophy and literature, this dissertation analyzes the Turkish thought during the Tanzimat period by examining the novels of that time. The Turkish thought in the Tanzimat period is both related to the modern Western thought and classical Islamic thought. Novel has been accepted not just a literary genre but also a philosophical work because the Turkish novelists have considered novels as tools in order to restore the moral values of society and the consideration takes effects on novels’ contents. Therefore the novelists of that era had social and philosophical purposes as well as literal ones. Ethics in the Tanzimat period is a combination of classical ethics and modern ethics and the novelists of this period tried to impose this new ethical understanding to the society. Due to such characteristics of novels, I discussed the ethics in the initial period Turkish novels in this dissertation and analyzed the novels in the context of the essential concepts of Islamic ethics.Keywords: Islamic Ethics, Western thought, Tanzimat, Literature, Novel, Ethics.

Yüksek lisans tezi olarak hazırladığımız bu çalışmanın amacı; Namık Kemal'in İktisadi düşünce tarihimizdeki yerini ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda iktisadi düşüncenin ortaya çıkışı, iktisadi doktrinlerin tarihsel gelişimi, iktisadi düşüncenin Osmanlı fikir hayatında bulduğu yer ve Tanzimat sonrasında Osmanlı aydınlarının konuyla ilgili meydana getirdikleri fikirler alemine genel olarak değinildikten sonra Namık Kemal'in görüşleri aktarılmaya çalışılmıştır.Tezin birinci bölümünde İktisadi Düşüncenin Tarihsel Gelişimi Ve Osmanlı Devleti'ndeki Durumu ana hatlarıyla verilmeye çalışıldı.İkinci bölümde Namık Kemal'in iktisadi görüşleri anlatılmaya çalışıldı.Sonuç olarak bu çalışmada Namık Kemal'in iktisadi düşünce alanında dile getirdiği, diğer aydınlarla tartıştığı fikirlerini ortaya koyarak onun iktisadi düşünce hayatımızdaki yerini anlatmaya çalıştık. This post graduation study aims to define Namık Kemal's position in our economics history. To be able to achieve this, emergence of economic thought, historical development of economic doctrine, the place of economic thought in Ottoman State and ideas of Ottoman intellectuals which were declared after Tanzimat has been mentioned, and Namık Kemal's thoughts were tried to be transmitted.In the first chapter, Historical Development of Economics and the situation in the Ottoman State has been investigatedIn the second chapter, Namık Kemal's Economic thougts were described.To sum up, in this work, we tried to explain thoughts of Namık Kemal, which were discussed with other intellectuals; and describe his place in our economic life. 143

Tanzimat döneminde, toplam vergi yükünün mükellefler arasında adil dağılımı ve vergilerin düzenli olarak tahsil edilmesini sağlamak amacıyla, ahalinin mal varlığı ve kazançları tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu maksatla 1840 ve 1844 yıllarında iki kez temettüât tahrirleri denilen bir çeşit sayım gerçekleştirildi. Yapılan bu sayımlar neticesinde temettüât defterleri denilen, arşiv kaynakları ortaya çıktı. Bu defterlerden bir yerin içtimaî, iktisadî, demografik, etnik ve dini yapısı ile kişilerin mal varlıkları, kazançları ve ödediği vergileri hakkında çok mühim istatistikî malumata ulaşılabilmektedir. Bu çalışmada, 3 merkezî mahalle ve 15 köy olmak üzere, Meğri kazasına bağlı 18 yerleşim yerini kapsayan, 1844 yılında yapılan ikinci tahrirlere ait, 18 adet temettüât defterini ele aldık. Kazanın köylerinde 630, merkezinde 410 olmak üzere, toplam 1040 haneye ait kayıt bulunur. Tanzimat döneminde Aydın eyaletinin Menteşe sancağına bağlı olan Meğri, ismi Fethiye olarak değiştirilen Muğla'nın bir ilçesidir. Meğri kazası, bugünkü Fethiye ilçesinin tamamını değil, merkez ve merkeze yakın köylerini ihtiva etmektedir. Meğri kazası üzerine yaptığımız bu çalışma, Batı Akdeniz ve Güney Ege'deki birçok yerleşim yerinin 19. yüzyıl ortalarındaki genel durumu hakkında fikir vermektedir., To provide fair distribution of total tax load between tax payers and collection of taxes regularly, property and incomes of the public were tried to be detected. For this purpose, two enumerations called as 'Dividend Registrations' in 1840 and 1844. As a result of these enumerations, archive records which were called dividend books appeared. Very important statistical information may be obtained about social, financial, demographic, ethnical, religious and economic structure of a place and properties and incomes and paid taxes of persons. In this study, 18 dividend books which belong to second registration performed in 1844 including 18 settlements as 3 central quarter and 15 villages were discussed. There are 1040 registrations in total including 630 registrations in villages and 410 registrations in the centre. Megri, the old name of Fethiye which was bounded Menteşe district of Aydın state in Reform Era is a district of Muğla. The district of Megri only includes the center and villages close to the centre, not the whole Fethiye district. This study which we have performed on Megri district gives idea about general status of many settlements in Western Mediterranean and Southern Aegean in middle of 19th century.

Bu çalışmada, Osmanlı İmparatorluğu'ndan Cumhuriyet'e geçiş döneminde Leyla Saz tarafından yazılmış anı, şiir, beste, şarkı türleri, kendilerini ortaya çıkaran kadın anlatıcısı açısından incelenmektedir. Kadınlar çoğunlukla kendilerini anlatan erkekler tarafından değerlendirilmiş ve evinin hanımı ve çocuklarının annesi olarak nitelendirilerek bu vasfının dışında pek konumlandırılmamıştır. İnsanların ve toplumların varlığının yazılı bir şekilde ifadesi olan yazın aracılığıyla, kadın kalemler kendilerine atfedilen özelliklerin dışında farklı görevlerinin de olabileceğini göstermiş ve var olabilme mücadelesini başlatmışlardır. Leyla Saz, bir kadın kalem olarak, kadınlığın kaderini yazılı hale getirmiş, yaşadığı dönemlere ait şahit olduğu gerçekliklere kendi deyimiyle hiç mübalağa katmadan, olduğu gibi anlatmış ve kapalı bir dünya olan haremin sır perdesini aralayarak gün yüzüne çıkarmıştır. Yaşadığı saray ortamı, sahip olduğu yeteneklerin ortaya çıkmasına ve kendisini geliştirmesine olanak tanımış ve aynı ortamda bulunduğu müderrislerden istifade etmekten hiç çekinmeden musiki dersi alıp yabancı dilini geliştirmiştir. Üst düzey bir eğitim alan, saray yaşamına ve saray diline hakim olan Leyla saz halkla kaynaşmış ve onlardan üstün olduğu durum ve konumlarda hep alçakgönüllü davranmıştır. Bu özelliği ile saraylı bir yaşam sürüp halka yakın bir üslup geliştirmiştir. Yazdığı eserlerle yaşadığı döneme ayna tutan bu Kadın Kalemin ortaya çıkardığı anı, şiir, şarkı ve besteler, sosyolojik bir bakış açısıyla incelenmiştir. Bu çalışmada; Leyla Saz, yaşadığı toplumdan etkilenmiş mi, yoksa yazdığı eserleriyle toplumu mu etkilemiş sorusuna cevap aranarak ele alınmıştır. Bu sorunun cevabı aranırken literatür taraması yapılarak Leyla Saz'ın yazmış olduğu eserler ve Leyla Saz'a dair yazılanlar tek tek incelenmiştir. Bu araştırmada Leyla Saz'ın içinde bulunduğu toplumun kendisini etkilediğini, bunu eserlerine yansıttığını ve icra ettiği eserlerle toplumu etkilediğini savunuyorum. Bu araştırma ile bunu ortaya koymaya çalıştım. In this work the memories, poems, tunes and song types done by Leyla Saz during the period from Ottoman Empire to Turkish Republic were analylised. Women were mostly evaluated by men who described them and seemed as the lady of their home and the mother of their children and didn?t position accept these roles. They showed they had any other charateristics beside the ones deemed to them with the writings that is the written tool of the existence of humanity and societies and they started a struggle for existence. Leyla Saz as a woman; gave a voice of the destiny of being a woman, told the events she lived in her period without exaggeration as what it was actually as she said and buoyed a subject, like opening the secret curtain, which was intrugued like a closed world. The palace atmoshpere she lived gave her a chance exist her talents those she also had and develop herself,and also she was educated in music and foreign language by the tutors without any hesitage. Leyla Saz who was educated an upper level, well-done in palace life and language hit off with public and had been lovely to them in the situations she was at an upper level. With this character she lived a palace life and developed a style close to public. The poems, memories, songs and composes produced by this Female Pencil who clarified the period she lived , were analysed with a sociological view. It was discussed looking for an answer to the question is Leyla Saz was affected from the society or she affected the society with her products. While looking for an answer to this question a literatural research was done and the writings about her were analysed one by one. This research showed the society in which Leyla Saz lived affected her and she reflected these to her products, and she advocated that she affected the society with the performances she produced. I put forth this for consideration. 92

Mıgırdıç Cezayirliyan 1805 -1861 yılları arasında İstanbul'da yaşamış bir sarraftır. Bu çalışma Cezayirliyan'ın ekonomik ve politik faaliyetlerine odaklanarak kendisini ondokuzuncu yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu'nun en güçlü finansörlerinden biri olarak ele almaktadır.Bu çalışmada, Cezayirliyan'ın faaliyetleri, onun, borçlanma, vergi sistemi, ticaret ve endüstriye katılımı ve işleyişi şeklinde incelenmiştir. Cezayirliyan'ın bu alanlarda belirli olaylardaki rolü incelenerek, öncelikle, sarraflar, devlet görevlileri ve vergi toplayıcıları arasındaki işbirliği gibi iç içe geçmiş, karmaşık ilişkilerin gösterilmesi amaçlanmıştır. Daha sonra ise, Cezayirliyan'ın devlet görevlilerinin yanı sıra mültezimler ile olan ilişkilerinin ve ittifakının sürekli ve kalıcı olmadığı gösterilmiştir. Bu çalışma, literatüre, Osmanlı vergi sisteminde sarrafların işleyişini ve devletle olan ilişkilerini inceleyerek katkıda bulunmaktadır. Mıgırdıç Cezayirliyan was a sarraf who lived in Istanbul from 1805 to 1861. This study examines Cezayirliyan as one of the most powerful financiers of the Ottoman Empire in the nineteenth century by focusing on his economic and political activitiesIn this study, his activities were analyzed as his involvement in money lending, taxation system, trade and industry in the Ottoman Empire. Through the analysis of specific cases in which Cezayirliyan was involved, first, I aim to show the intertwined relationships such as alliances between sarrafs, state officials and tax collectors. Then, I argue that these alliances between Cezayirliyan and state officials as well as those between him and tax collectors were not permanent. This study contributes to the literature by examining sarrafs? role in Ottoman taxation system and depicting their relations. 128

Bu çalışmada, 19. yüzyılda Bektaşi tarikatının yasaklanması sonrasında Osmanlı Devleti'nin tarikatlara yönelik politikaları incelenmektedir.Klasik dönemden beri belli muafiyetler ve tahsisatlarla desteklenen tarikatlar Osmanlı Devleti'nin merkezileşme ve modernleşme sürecinde yeniden yapılandırılmışlardır. Bektaşiliğin kaldırılması ile birlikte Sünni öğretinin daha da yoğunlaştığı bir denetime maruz kalan tarikatlara yönelik Osmanlı Devleti, Tanzimat öncesinde büyük bir düzenlemeyi esas alan prensipler getirmiştir. Evkâf Nezareti'nin kurulması ile başlayan ve Tanzimat ile devam eden bu süreçte ise belli muafiyetlerini geçici olarak kaybeden tekkeler, devlet ile girdikleri sıkı münasebetlerinin bir sonucu olarak bu imtiyazlarını çoğunlukla yeniden elde etmişlerdir. Bir taraftan bürokratik ve toplumsal hayatta Batılılaşma süreci yaşanırken diğer taraftan geleneksel hayatın vazgeçilmez bir yönü olan tekkeler ise bizzat II. Mahmud, Abdülmecid ve Abdülaziz gibi padişahlar ve devlet adamları tarafından desteklenmişlerdir. Devletin merkezileşmesinin doğal bir sonucu olan denetim siyaseti ise tekkeler üzerinde etkili olmuş ve öncelikle fiili bir şekilde Şeyhülislamlık tarafından kontrol edilen tekkeler, 1866 tarihinde bu kurum bünyesinde kurulan Meclis-i Meşâyih kuruluşunun yönetimi altına girmişlerdir. In this study, it is examined that Ottoman State?s policies towards Sufi orders after the prohibition of Bektashi Order.The tariqats which had been supported with the specific allotments and exemptions since the classical age were reorganized in the process of centralization and modernisation of Ottoman State. They were subjected to the control including rigid Sünni tenets. Before Tanzimat, State brought a great arrangements to the tarikats. In the process which accelerated with the setting of Evkâf Ministry and advent of Tanzimat, although they had temporarily loosed some priveleges, after that they achieved to regain them. In fact, from the Sultans like II. Mahmud, Abdülmecid and Abdülaziz to many statesmen they keep on their supports. As a natural result of a centralisation of state, they were controlled by Şeyhulislam Institution. They were legally under the controll of Meclis-i Meşâyih which found in 1866. 497

1860'lı yıllarda başlayan günümüze kadar etkilerini devam ettiren İttihat ve Terakki Cemiyeti ülkemizde oldukça fazla önemli olmuş, geçmişte siyasetimizi şekillendirmiş ve günümüz siyaseti üzerinde halen etkinliğini devam ettirmektedir. Yeni Osmanlılar ve Jön Türkler diye adlandırdığımız hareket süreci içersinde oluşturulmuş olan İttihat ve Terakki'yi ayrıntılı olarak incelersek, Atatürk İlke ve İnkılâpları içersinde de etkilerini görebiliriz. Başlangıçta gizli bir cemiyet olarak Tıbbiye ve Askeri okul öğrencilerini kapsayan bu cemiyet daha sonra içerisine devlet adamları ve sarayda söz sahibi kimseleri de alarak genişlemiş ve bir süre sonra Osmanlı Devleti'nin kaderini de belirlemiştir. İttihat ve Terakki'nin siyasal modeli tek parti yaklaşımına dayanmaktadır.Tek parti yaklaşımında devlet, ekonomiden kültürel yapılanmaya kadar toplumun bütün sınıf ve katmanları üzerinde egemendir, şekillendiricidir. İttihat ve Terakki Cemiyetinin kökenlerinden başlayarak günümüze kadarki etkilerini değerlendirmeye alan bu tezde geçmişe önemli bir yolculuk yapılmış olay ve olgular bu doğrultuda incelenmiştir. Hazırlanan tezin ilk bölümünde cemiyetin kökenleri üzerinde duruldu. Cemiyetin dayanağı en çok Osmanlının son dönemlerine rastlar ve Osmanlının o dönem içindeki olayları ile şekillenir. Devamındaki bölümlerde İttihat ve Terakki'yi Osmanlının son döneminde tek parti haline getiren düşünce, cemiyetin yapısı, işleyişi yaptığı siyaset, sarayın üzerindeki etkisi ve ağırlıklı olarak eğitim sistemi detaylandırıldı.Günümüz eğitim sistemi ve işleyişi temelini İttihat ve Terakki'nin eğitim sisteminden almaktadır. Eğitimde modernleşmeyi temel alsalar da yenilik hareketlerini temele inmeden direkt yüksek öğretim kurumlarından başlatma çalışmaları, öğretmen ve kitap eksikliği, ders araç gereçlerinin olmayışı ve en önemli etken olarak da Medrese zihniyetinin devam edişi bu yenilik hareketlerinin başarılı olmasını engellemiştir.Osmanlı Devleti dönemi eğitim politikaları ve sonrası etkileri hakkında bilgi edinmek isteyen araştırmacılar için derlenmiş bilgilerin bulunduğu bu tez bilimsel esaslar temel alınarak hazırlanmıştır. Starting in 1860 continued to present the effects of the Union and Progress in our country became more important in the past has shaped our politics and current events on the politics of our day continues. The Ottomans and the Young Turks movement called the new process is created within the detailed inspection of the Committee of Union and Progress, Principles and Revolutions of the impact can be seen within. Initially as a secret society, including medical school and military school students later in this society have a voice in the palace to the statesmen and people, taking them after a period of expansion and the fate of the Ottoman Empire were also identified. Union and Progress' approach is based on the single-party political model.One-party state from the economy in the cultural approach to the whole class of society, and layers are dominant over the shape, use of. Beginning with the origins of the Union and Progress to date be considered in this thesis, a bridge from past to present events in this direction has been established. Prepared in the first part of the thesis focused on the origin of society. Most of the rest of society coincides with the last period of the Ottoman Empire and the Ottoman Empire are shaped by the events in that period. More in the section of Union and Progress' t the only party in the last period of the Ottoman Empire into the idea that the structure of society, its politics, the functioning of the palace and the impact was mainly the details of education system.Today's educational system and basic functioning of the Union and Progress Party's education system is. Education modernization based, although improvements movements foundation Without direct higher education institutions starting work, teachers and books lack, course materials in the absence of the most important factor as the madrasa mentality continued occurrence of this new movement to be successful has prevented.After the Ottoman Empire era of educational policies and want to learn about the effects of the researchers with information compiled for this thesis has been prepared on the basis of scientific principles 188

Vatan ve hürriyet şairi olarak anılan Namık Kemal, edebiyatımızda insanın bir kul ol-maktan öte iradî bir varlık olduğunu ve aklını kullanarak doğaya hâkim olabileceğini ilk defa ortaya atan Tanzimat dönemi aydınlarındandır. Onun eğitimle ortaya çıkarmak istediği yeni insanın en belirgin özelliği budur. Bugüne kadar sözü edilen yazarla ilgili pek çok çalışma vü-cuda getirilmiş olmasına rağmen onun akıl ve irade kavramlarıyla dirilttiği yeni insan figürü kapsamlı bir şekilde ele alınmamıştır. Bu çalışmada Namık Kemal'in eğitimle şekillendirmek istediği, edebî eserlerinde canlı bir şekilde karşımıza çıkan yeni insan ve onunla birlikte yükse-len tüm değerler, içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Çalışmanın kapsamı, yazarın Türk edebiyatına yeni giren edebî türler vasıtasıyla geleneksel anlayışın dışında, idealize edilmiş in-sanı örtülü ya da açık bir şekilde teklif ettiği eserlerinden oluşmaktadır. Araştırma tematik bir incelemeyi içerdiği için ana ve alt başlıkların belirlenmesinde eserlerden elde edilen veriler esas alınmıştır.Namık Kemal'in öncülüğünü ettiği yeni edebiyat anlayışının, toplumu çağdaşlaştırmayı, değiştirmeyi ve dönüştürmeyi amaçladığı görülmektedir. Dolayısıyla onun eserlerinde eğitim, yeni bir insan modeli yaratma anlamında ele alınmış, bir çağdaşlaştırma süreci olarak değerlen-dirilmiştir. Çağdaş eğitimin amaçlarından en önemlisi olan düşünen, eleştiren, sorgulayan, ye-niliğe açık bireyler yetiştirmek, Namık Kemal tarafından ilk kez bu dönemde ortaya atılmıştır. Araştırma grubunda yer alan eserlerde, Tanzimat sonrası değişen toplumda yerini alan eğitimli, iradeli, sorgulayıcı, kahraman, hamiyet sahibi insan tüm yönleriyle ele alınmış, böylelikle Na-mık Kemal'in Türk insanının çağdaşlaşma sürecine olan katkısı ortaya konmuştur.Sonuçta Tanzimat'la birlikte var olma çabasında olan insanoğlunun akıl ve iradesine güvenerek her şeyin üstesinden gelebilmesi için Namık Kemal'in eğitimci kimliğiyle büyük bir çaba harcadığı yargısına ulaşılmıştır. Elde edilen bu verilerin Türk toplum hafızasına ve alana katkı sağlaması umut edilmektedir.Anahtar Kelimeler: Namık Kemal, Tanzimat Dönemi Türk Edebiyatı, yeni insan, akıl ve irade, geleneksel eğitim, çağdaş eğitim, terbiye, yeni insanla birlikte yükselen değerler. Namık Kemal, a poet of Patriotism and Liberty, is one of the first intellectuals in Tanzimat Era who came with the idea that a person, beyond a human being, is a volitional existence and can rule over the nature by using his/her wisdom. This is the most significant characteristic of the new human that Namık Kemal tries to reveal through education. Although many studies were created about the aforementioned writers by this time, the new human figure that Namık Kemal revived with the concepts of wisdom and will has not been treated comprehensively. In this study, the new human Namık Kemal tried to create through education that appears before us vividly and the values rising with him/her are studied with the content analysis approach. In the selection of paradigm, writer?s works in which he covertly or overtly offers the idealized man through literary genres that are recently included in Turkish Literature, apart from traditional perception, are taken into consideration. As the study contains a thematic analysis, in the determination of the main and sub titles the data acquired from the works are grounded on.It is seen that the new literary perception pioneered by Namık Kemal intends to modernize, change and transform the society. So, education in his works is treated in terms of creating a new form of human being and considered a process of modernization. The most important aim of modern education, raising thinking, criticizing, questioning, innovative indi-viduals is, for the first time, brought up by Namık Kemal in this period. In the works within the scope of this study, educated, strong willed, questioning, heroic, patriotic human who took his/her place in the new society that changed after the Tanzimat Era is thoroughly discussed, in this way, Namık Kemal?s contribution to the modernization process of Turkish people is propounded.In the end, the conclusion is that in order for him/her to overcome everything by counting on his/her wisdom and will, Namık Kemal as an educationalist, made a great effort for the human being who, with the age of Tanzimat, is striving to exist.Key Words: Namık Kemal, Turkish Literature in the Tanzimat Era, new person, wisdom and will, traditional education, modern education, manners, values rising with the new human. 325

Tanzimat devri Türk edebiyatının ikinci nesline mensup Abdülhak Hâmid Tarhan, yeni Türk şiirinin kurucu isimlerinden biridir. Şâir-i Âzam olarak anılsa da kırk kadar eserinin yirmi dördünü tiyatro türünde verir. Bu çalışma Abdülhak Hâmid Tarhan'ın yirmi dört tiyatro eserini kapsar. Eserler, tek tek detaylı olarak incelenmiş, buna ilaveten muhteva, yapı, dil, anlatım ve üslûbu bakımında da genel olarak değerlendirilmiştir. Bu çalışma, eser merkezli bir çalışmadır. Abdülhak Hâmid'in tiyatro eserleri bir ?edebiyat eseri? olarak ele alınmış ve incelenmiştir.Bu çalışma ?Giriş?, ?Birinci Bölüm: Abdülhak Hâmid'in Tiyatro Eserlerinin Yapı ve Muhteva Bakımından İncelenmesi? ve ?İkinci Bölüm: Abdülhak Hâmid'in Tiyatro Eserlerinde Dil, Anlatım ve Üslûp? olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır.Giriş kısmında Abdülhak Hâmid'e kadar Türk tiyatrosu, Abdülhak Hâmid'in tiyatro anlayışı, Abdülhak Hâmid'in tarihî tiyatroları hakkında değerlendirme ve Abdülhak Hâmid'e tesir eden isimler ele alınmıştır.Birinci bölümde Abdülhak Hâmid'in tiyatro eserleri tasnif edilmiş, tiyatro eserleri tek tek incelenmiş ve Abdülhak Hâmid tiyatrosunun genel özellikleri muhteva ve yapı bakımından ele alınmıştır.İkinci bölümde de Abdülhak Hâmid'in tiyatro eserleri dil, anlatım ve üslûp bakımından incelenmiştir. Çalışmamızın sonuna genel değerlendirme mahiyetinde ?Sonuç? kısmı ve tezimiz boyunca yararlandığımız kaynaklar eklenmiştir.Anahtar Sözcükler:Abdülhak Hâmid Tarhan, Tiyatro, Tiyatro İncelemesi, Tanzimat Devri Türk Edebiyatı. Abdülhak Hâmid Tarhan, who is a member of second generation Turkish Literature of Administrative Reforms Era, is one of the founders of new Turkish poetry. Although he has been talked of as the greatest poet of his time, twenty-four of his forty work of arts consist of plays. This study includes his twenty-four plays. The works have been analyzed severally in a detailed way. In addition the content, structure, language, exposition and style have been evaluated on the whole. This study is work-centered. The works of Abdülhak Hâmid Tarhan have been handled as a ?literary work? and analyzed in this way.This study consists of three parts; Introduction, First Chapter: ?An Analysis of Abdülhak Hâmid Tarhan?s Plays in terms of Structure and Content? and Second Chapter: ?Language, Exposition and Style in Abdülhak Hâmid Tarhan?s Plays?.In Introduction part, Turkish Drama up to Abdülhak Hâmid Tarhan, Abdülhak Hâmid Tarhan?s Understanding of Drama, An Evaluation on Abdülhak Hâmid Tarhan?s Historical Plays and the names influencing his art have been handled.In First Chapter Abdülhak Hâmid Tarhan?s plays have been assorted, the plays are analyzed one by one and the general characteristics of his plays have been handled in terms of content and structure.In Second Chapter his plays have been analyzed in terms of language, exposition and style. At the end of this study ?Conclusion? part is given in order to evaluate the dissertation generally and the sources that we have made use of during the study have been added.Key words:Abdülhak Hâmid Tarhan,Drama, Drama Analysis,,Turkish Literature of Administrative Reforms Era 561

Osmanlı Devleti ilk olarak askeri alanda başlattığı ıslahat hareketlerine sosyal, idari ve mali alanlarda devam ettirmiştir. Çalışmamızda mali alanda yapılan ıslahat düzenlemeleri sonucunda ortaya çıkan temettü'at defterlerinden ML.VRD.TMT.nr 7227 No'lu Balıkesir kazasının köylerindeki Müslüman hanelerin kaydı olan defterin transkripsiyonu ve değerlendirmesi yapılmıştır.ML.VRD.TMT.nr 7227 No'lu Balıkesir kazasına bağlı köylerin temettü'at defterinde bulunan köylerden Atanos (Ovaköy), Mendehore (Balıklı), Halalca, Çayırhisar'ın sayfaları Sayın Mutlu Arslan tarafından yüksek lisans tezi olarak hazırlanmış olduğu için biz çalışmamızda bu sayfalara yer vermedik.Çalışmamız iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde temettü'at defterlerinin hazırlanışı ve önemi yer verilmiştir. İkinci bölümde Balıkesir kentinin tarihçesine dair bilgiler verilmiş üçüncü bölümde ise defterin transkripsiyonu ve defterdeki verilerin değerlendirmesine yer verilmiştir. Çalışmamızın sonunda da sonuç kısmı ile konu neticelendirilmiştir.Anahtar Kelimeler: Temettü'ât, Balıkesir, Temettü'ât Defterleri, Tanzimat. Following the improvements in Military, Ottoman Empire continued its reformation movements in social, administrative and economical fields. This study aims to evaluate and analyse the transciption of temettü?at records issued in Balıkesir central district, ML. VRD.TMT.nr no: 7227, which are the documents that have the records of the Muslim residences.Since the records including the folowing villages, stated in the temettü?at records issued in Balıkesir district, ML. VRD.TMT.nr no: 7227, Atanos (Ovaköy), Mendehore (Balıklı), Halalca, Çayırhisar, have been studied by Mutlu Arslan, these pages are not included in this study.This study is composed of three parts. The first part includes the importance and preparetion process of the temettü?at records. The second part includes the history of Balikesir. In the third part, the transcription and the evaluation of the record have been studied. Finally, the study has been concluded in the conclusion part.Key Words: Temettü?ât, Balikesir, Temettü?ât Records, Administrative Reforms. 606

1833- 1906 yılları arasında yaşayan Aleksandır Karatodori Tanzimat devrinde yetişen devlet adamlarından biridir. Saray hekimi olan babası İstefanaki'nin nüfuzuyla Tercüme Odası'nda göreve başlayan Aleksandır Karatodori, daha sonra yüksek öğrenim için Paris'e gitmiştir. Temelde matematik eğitimi alan Aleksandır, hukuk alanında yaptığı doktora ile Tanzimat devrinin ender devlet adamlarından biridir.Avrupa'dan döndüğünde Meclis-i Vâlâ'da mütercim olarak göreve başlayan Aleksandır Karatodori, Deniz Ticâret Mahkemesi Reisliği, Girit Vali Müşâvirliği, Ticâret Nezâreti Müsteşarlığı, iki kez Hâriciye Nezâreti Müsteşarlığı, Roma Sefirliği, Nâfia Nâzırlığı, Berlin Kongresi Birinci Murahhaslığı, Hâriciye Nâzırlığı, Nâfia Komisyonu Üyeliği, Sisam Beyliği, iki kez Girit Valiliği, Mütercim-i evvel ve Şûrâ-yı Devlet Azâlığı ve bu vazifeler sırasında kısa süreli birçok diplomatik görevlerde bulunarak yarım yüzyıla yakın bir süre bir Tanzimat bürokratı ve diplomatı olarak kapısında büyüdüğü Osmanlı İmparatorluğuna hizmet etmiştir. Meslek yaşamının en dikkat çekici evrelerinden biri, imparatorluğun ilk gayrimüslim Hâriciye Nâzırı olarak hükümette yer aldığı dönem olmuşturAleksandır Karatodori, Tanzimat dönemi devlet adamlarının birçoğu gibi ilimle ve cemiyet işleriyle de uğraşmıştır. Matematik, iktisat, arkeoloji ve tarih gibi ilimlerin yanı sıra edebiyat ve şiir gibi sanat dallarıyla, eser ve makale yazacak derecede meşgul olmuştur. Ayrıca Rumca, Türkçe, Arapça, Farsça, Latince, Fransızca, İtalyanca, İngilizce ve Almanca olmak üzere Doğu ve Batıdan toplam dokuz dil bilmekteydi. Öte yandan, Cemiyyet-i İlmiyye-i Osmâniyye, Tercüme Cemiyyeti ve Dersaâdet Rum Cemiyet-i Edebiyyesi gibi ilmî cemiyetlerin çeşitli faaliyetlerine iştirak ederek, bilgi birikimini Osmanlı toplumuyla paylaşmaya çalışmıştır.Tanzimat'la beraber Millet Sistemi'nin yerine oturtulmaya çalışılan Osmanlıcılık prensibine iyi bir örnek teşkil eden Aleksandır Karatodori, meslek yaşamı boyunca görev aldığı birimlerde yurtsever bir bürokrat ve diplomat olarak devlet çıkarlarını ve toprak bütünlüğünü korunmaya gayret göstermiştir. Alexander Charatheodory, living between the years 1833- 1906, one of the the statesman who grwe up in the Tanzimat Period. Alexander Charatheodory started the job in the Cahmber of Translation by the influence of his father, İstefanaki who was a palace physician. Then he went to Paris for higher education. Alexander basicly training in the field of Mathematics was the precious stateman of Tanzimat Period with his decorate in the field of law.When he turned back from Europe, he started the job as a translator at the Supreme Court, besides of being President of the Admiralty Court, Counsellor of Girit Governor, Deputy Minister of Commerce, Deputy Minister of Foreing Affairs as twice, Rome Ambassador, the Minister of Public Works, First Plenipotentiary at Berlin Congress, the Minister of Foreign Affairs, A Member of the Council of Public Works, Prince of Samos, Governor of Girit twice, First Translator and a member of the Council of State and in addition to these duties, had being in diplomatic issues in a short time, as a diplomat and a bureaucrat of Tanzimat he served for half of a century to Ottoman Empire in which he grwe up. It was one of the most remarkable period that he had taken part in the government as the first non-moslem Minister of Foreign Affairs.Alexander Charatheodory, like many of the statesman of the Tanzimat Period, concerned with science and society affairs. Mathematics, archeology, economics, and history, he also concerned with art such as literature and poetry that could even create works and write articles as well.In addition, he knew totally nine languages from the East and the West, such as Greek, Turkish, Arabic, Farsian, Latin, French, Itailan, English and German. On the other hand, he tried to share his knowledge with Ottoman Society joining the acitivities of Science Committees such as Cemiyyet-i İlmiyye-I Osmâniyye, Tercüme Cemiyyeti and Dersaâdet Rum Cemiyyeti Edebiyyesi.Charatheodory, was a good model of Osmanlıcılık principles which were tried to built instead of Millet System. As a patriotic bureaucrat and a diplomat, he tried to protect the state interests and territorial integrity in every office he took part. 283

Kütahya, siyasi varlığının başlangıcı olan Frigler'den itibaren Batı Anadolu'nun önemli kentlerinden birisi oldu. Selçuklular ile birlikte Türk hâkimiyetine giren Kütahya şehrinin bir Türk-İslam şehri olarak mamur hale getirildiği dönem Germiyanoğulları zamanıdır. Kütahya, XIII. yüzyılın son çeyreğine doğru Germiyan Beyliği'nin başşehri olması ile birlikte hızla gelişti. Germiyanoğullarının yaptırdığı cami, medrese, imaret, han ve hamam gibi yapılar ile şehir yeni bir kimliğe büründü. Kütahya, Osmanlı Devleti'ne geçişi ile birlikte Şehzade Bayezid'in vali olarak atanması üzerine Şehzade Sancağı oldu. Şehir, idarî olarak en yüksek noktaya Anadolu Beylerbeyliği'nin merkezi olarak ulaştı. Bu durumunu 1451 yılından 1833 yılındaki Mısır kuvvetlerinin işgaline kadar devam ettirdi. Tanzimat Döneminde yapılan idari değişikliklerle birlikte Hüdavendigar Vilayetine Sancak olarak bağlandı. Eyalet merkezi iken geniş bir coğrafyanın idari merkezi olan Kütahya'nın sınırları sancak olması birlikte daraldı. Tanzimat döneminde de idarî küçülme devam etti. Nitekim 1845'li yıllarda Kütahya Sancağı'na on altı kaza ve sekiz nahiye bağlı iken, 1870'li yıllara gelindiğinde bağlı kaza sayısı 4'e düştü. Aynı dönemde nahiye sayısı da 12 oldu.İdari konumu ile birlikte nüfusu sürekli bir artış gösteren Kütahya, ekonomik olarak geliştiği gibi sosyal ve kültürel zenginliklere de sahip oldu. Öyle ki, şehir bir taraftan çini ile tanınırken, kılık-kıyafeti, adet ve ananeleri ile de son derece zengindi.Kütahya, canlarını kurtarmak üzere vatanlarını terk ederek Osmanlı'ya sığınanların yerleştirildiği merkezlerden biridir. Avusturya'ya karşı bağımsızlık mücadelesine girişip, başarılı olamayınca vatanlarını terk etmek zorunda kalan Kossuth ve arkadaşlarının Kütahya'da ikamet ettirilmeleri, şehrin Avrupa kamuoyunda tanınmasına vesile oldu. Kırım Savaşı'ndan sonra artan Rus baskılarına dayanamayıp Osmanlı'ya sığınan Kafkas ve Kırım muhacirlerinin bir kısmını ağırlayan Kütahya şehri ve Kütahya halkı; muhacirlerin iskânları sırasında dikkate değer nakdi yardımda bulundu ve bu davranış İstanbul Hükümeti tarafından takdirle karşılandı. Kutahya is one of the major cities in western Anatolia from the time of Phrygians. The city of Kutahya entered the Turkish domination with the Seljuks and it became a prosperous Turk-Islam city during the time of Germiyans. It became the capital city of Germiyans towards the last quarter of the XIII. century and started to develop more rapidly. Germiyans built mosques, madrasas, soup kitchens, inns and baths and the city took on a new identity. After appointment of Prince Bayazid as a governor, Kutahya became a Prince Sanjak during the Ottoman era. The city administravely reached to the highest point by being the center of Anatolian Beylerbeyligi. This situation continued from 1451 to the occupation by Egypt in 1833. With the administrative changes in the Tanzimat Era, it became a sanjak of Hüdavendigar Vilayet. Kutahya was the center of a wide geographical area of a province but after it became a sanjak, its boundries also was narrowed. Administrative downsizing continued during the Tanzimat Era. While there were 16 towns and 8 townships in Kutahya in 1845s, there were only 4 towns and 12 townships in 1870s.Kutahya whose population increased together with its administrative position, also developed economically and had social and cultural wealth. While it is famous for tile, at the same time it has rich culture with its traditions and special wearings.Kutahya was also a city where refugees escaped from their counrty for saving their life were settled. The settlement of the Kossuth and his friends who raised against Austria and after being unsuccessful had to escape from their counrty allows Kutahya to become famous in Europe. Refugees from Caucasus and Crimea who escaped from the pressure of Russia and migrated to Ottoman lands were wellcomed by local people of Kutahya. They helped much these refugees and this behavior met with appreciation by Istanbul government. 360

Bu tez Tanzimat Dönemi'ne ait Çocuklara Kıraat ve Cumhuriyet Dönemi'ne ait Sevimli Mecmua dergileri üzerine bir çalışmadır. Çalışmamızda bu dergilerdeki çeviri metinler ve dış dünya kavramı etrafında gelişen metinler incelenmiştir. Bu incelemeyi yapmaktaki amacımız bu dergileri, üzerinde çalıştığımız metinler aracılığıyla konu, dil anlatım, imla noktalama ve görsel tasarım açısından değerlendirmektir. Ayrıca, bu dergiler vasıtasıyla iki dönem arası farklılıkları ve paralellikleri tespit etmek ve çocuk edebiyatının dergi yayıncılığı yönüyle geçirdiği değişim hakkında bilgi edinmektir. Çocuk dergileri, yayınlandıkları dönemin sosyal yaşantısıyla ilgili bilgiler aktarır. Çocuk edebiyatına ve çocuk eğitimine katkıda bulunur. Bu iki durum sonucunda dergiler üzerine yapılan çalışmalara olan ihtiyaç artmıştır. Hazırladığımız çalışma Tanzimat ve Cumhuriyet Dönemi'ne sosyal ve edebî açıdan ışık tutması yönüyle de önemli görülmektedir. Çalışmamızın araştırma sürecinde ilk olarak Çocuklara Kıraat (1881) ve Sevimli Mecmua (1925) adlı çocuk dergilerinin tüm sayıları (Çocuklara Kıraat 18 sayı, Sevimli Mecmua 13 sayı)nın bulunduğu kütüphaneler tespit edildi. Bu dergilerin tezimizde kullanım açısından yeterli materyale sahip olup olmadığı incelendi. Daha sonra dergilerdeki çeviri metinler belirlendi ve dünya edebiyatına ait farklı metinler ?dış dünya? kavramı kapsamında değerlendirildi. Dergilerde yer almış Türk Edebiyatı ve kültürü dışında kalan tüm öğeler bu kavram çerçevesinde incelendi. İncelenen metinler, dergilerdeki orijinal hallerine bağlı kalınarak Latin alfabesine aktarılmıştır. İki dergi arasında dönemleriyle birlikte karşılaştırma yapılmış ve bu karşılaştırma yapılırken sosyal bilimlerin araştırma yöntemlerinden karşılaştırmalı inceleme metodu kullanılmıştır., This is a work on the magazines named Çocuklara Kıraat which belongs to The Period of Tanzimat and Sevimli Mecmua published in The Period of Republic. In this work, translated texts in these magazines and the texts developing around the concept of outside world are studied. The aim of this work is to evaluate magazines from the aspect of their subject , grammar, punctuation and visual design by the texts we have worked on. It is also aimed to define the differences and parallelisms between both periods and to get information about the change through the magazine publishing of child literature by these magazines. Child Magazines inform us about the social life of the period they published in. They contribute to Child Literature and Child Education. Thus, the need to the studies on the magazines has increased. Our work is also important in the way of illuminating The Periods of Tanzimat and Republic in social and literary aspects. During our study ,the libraries where the whole series of Child Magazines named Çocuklara Kıraat (1881)( 18 numbers) and Sevimli Mecmua (1925) (13 numbers) take place are firstly determined. It is searched whether these magazines have enough materials for our work. In our next step, translated texts in the magazines are found and various texts which belong to world literature are evaluated according to the concept of ?outside world?.The whole items apart from the Turkish Literature and Culture which exist in the magazines are searched around this concept. Searched texts are rewritten in Latin letters by keeping their original forms in magazines. We have compared these two magazines with their periods and while making this comparison we have used the method of comparative study from those of Social Science.

Kuruluşa ve Kurtuluşa beşiklik yapan Söğüt'ün tarihini milattan öncesine dayandırmak mümkündür. Bilinen ilk ismi İTEA'dır. Bizans döneminde THEBASİON veya SEBASİYON diye isimlendirilmiştir. SAFSAF ve BİD kelimelerinin ?Söğüt Ağacı? anlamına gelmesi sebebiyle Müslüman Türkler bu yöreye ?SÖĞÜT? demişlerdir.13. yüzyılda Kayı Boyu Söğüt'e yerleşmiştir. Bursa'nın fethine kadar Os¬manlı Devleti'nin başkenti olmuştur. 1921-1922 yıllarında üç kez Yunan işgaline uğ¬rayan Söğüt, neredeyse tamamı yakılıp yıkılmıştır. Eskiye ait pek fazla bir şeyi kalmayan Söğüt, Cumhuriyet döneminde yeniden inşa edilmiştir. Kuruluş ve Kur¬tuluşa beşiklik eden Söğüt İlçesinde, her yıl Eylül Ayının ikinci hafta sonu yeni nesillerimize Ecdada saygı ve vefa duygusunun, vatan sevgisinin verildiği, birlik ve beraberliğimizin pekiştirildiği ?Ertuğrul Gaziyi Anma ve Söğüt Şenlikleri? düzenlenmektedir.Kurtuluş Savaşının en çetin geçtiği yerlerden birisi de Metristepe'dir. Metristepe bölgeye hakim bir yer olup, İnönü Savaşları bu bölgede yapıl¬mıştır. II. İnönü Zaferi kazanıldığında, Mustafa Kemal Paşa, İsmet Paşa'ya çektiği telgrafta ` Siz orada yalnız düşmanı değil milletin makus talihini de yendiniz dediği yerdir. Kazanılan zaferlerin ve aziz şehitlerimizin adına bir anıt yaptırılmış¬tır.Anahtar Kelimeler: Söğüt, Metristepe, Cumhuriyet, Kayı It is impossible that Söğüt being a cradle for the establishment of the Ottoman State and for the fight of Freedom has a history that goes back as far as the period before the birth of Chris(B.C.) The First known name of Söğüt was ITEA. It was called ?THEBASİON? or ?SEBASIYON` during the Roman times. The Moslem Turks called this place as ?SÖĞÜT? because SAFSAF and BİD mean the tree of willow?.The Kayı tribe came to Söğüt and started to live here in the 13th century. Söğüt had been the capital of the Ottoman State until the conquest of Bursa. During the years 1921 and 1922, Söğüt was occupied by the Greek soldiers three times and almost all of it was burnt and wrecked. Söğüt which didn't have too much of the past left was built again during the Republican Era. Every year at second weekend of September in Söğüt-The Cradle of the establishment of the Ottoman State and for the Fight of Freedom-Commemoration of Ertuğrul Gazi an Söğüt Festival-Which respect and faithfullness to our ancestors, patriotism are taught to new generations, which our union and unity is firmed up- is arranged.Metristepe is one the places where Indepence War passed very hard. Metristepe is an important place in the area and İnönü Wars took place in this area when İnönü War was won Mustafa Kemal Pasha wrote a letter to İsmet Pasha and he said about this place ?There, you not only defeated the enemy but also defeated the bad fortune of the nation.? A monument was constructed in the name of the victories and our beloved martyries.Key Words: Söğüt, Metristepe, Republican, Kayı. 252

1839'da ilan edilen Tanzimat Fermanı ile Osmanlı Devleti yeni bir süreç içerisine girmiştir. Bu süreç fikirlerde ve yapılarda pek çok sahada yeniliklerin gözlendiği bir dönem olmuştur. Tanzimat döneminde devlet idaresinde eski usul ve teamüllerin yeni asrın ihtiyacı için kâfi gelmemesinin yanında, memleket içinden ve Avrupa'lı devletlerin de baskıları sebebiyle, idarede yeni usullerin kabulü elzem olmuştur. Devletteki yenileşme fikri merkeziyetçilik etrafında cereyan ediyordu. Esasen tüm unsurları/ milletleri bir arada tutabilme ve böylece devletin siyasal bütünlüğünü koruma kaygısı yanında zor durumdaki mali yapısı da Osmanlı devletini merkeziyetçi yapıyordu.Bu amaçla bir yandan merkez idaresinde nezaretler ve meclisler oluşturularak, Avrupa ve bilhassa Fransa'dan mülhem kurumlar tesis edilirken diğer yandan taşra idaresinde ilk defa olarak yerel inisiyatifi temsil etmesi bakımından belediyecilik deneyimine girişilmiş, iltizam sistemi ve merkezin sıkı kontrolünden bağımsız taşra idarecilerinin yerine muhassıllık meclisleri, vilayet idare meclisleri gibi kısmen katılımcı kurumlar oluşturulmaya başlanmıştır. Ancak, Tanzimat döneminde yerel temsil göstergesi olan bu meclis ve idari amirler merkezin sıkı kontrolü altında görev yapmaktaydı.Bu bakımdan Tanzimat dönemi Osmanlı'da yerel yönetim deneyiminin ilk kez yaşandığı bir dönem olmasına rağmen, bu yerel kurulların oluşturulması ve uygulanması süreçleri temelde merkeziyetçi bir anlayışın ürünüdür. By the Tanzimat Declaration, which was declared in 1839 Ottoman State led to a new period. Tanzimat period was the process, which has been appear a lot of renovation about ideas and structurs. Besides the old regulations and traditions in government affairs couldn?t enough for new age?s requements, because of the press coming from the inner country and European governments, the new regulations?s acceptence were inevitable. The idea of innovation was focusing of centralization. The motivation of setting up the unity of all nations and so besides the wonder of maintain the political unity of the government, the financial conditions also made the Ottoman State centralized.By this objective in central adminstration some ministry were setting. While in Europe and particulary in France some significant institutions were being founded, on the other hand for the first time municipality was experienced. İltizam system, the Muhassıllık assembly and city provincial adminstrative assemblies were started to be founded. Howewer this assemblies, which symbolised the regional government was under the strict control of the centre of adminstrative board.The Tanzimat period was an age when regional rule was experienced for the first time, in addition it was considerable with its cenralization in adminstration. 128

Çeviribilim alanındaki gelişmeler neticesinde bugün yaygınlık kazanan betimleyici çeviri araştırmaları kapsamında çevirilerde kullanılan doğruluk ya da yanlışlık değerlendirmesi bir ölçüt olmaktan çıkmış ve çeviri ürünler toplumsal ideoloji ve kimlik, dinsel inançlar ve etnik kökenler, siyasi tercihler ve kültürel normlar gibi farklı olgular ile ilişkili kültürel birer ürün olarak incelenmeye başlamıştır. Bu çalışmada Tanzimat döneminde yapılan çeviriler Osmanlı modernleşme süreci kapsamında incelenmiş ve çeviri hareketleri Batılılaşma süreci içerisinde siyasi ve kültürel değişimler bağlamında değerlendirilmeye çalışılmıştır.Osmanlı Devleti'nde on dokuzuncu yüzyılda ağırlık kazanan Batılılaşarak modernleşme çabaları devlet kurumlarından toplumsal sistemlere doğru yayılmaya başlamış ve Osmanlı aydınlarınca kültürel zeminde edebi bir hareket içerisinde topluma benimsetilmeye çalışılmıştır. Osmanlı aydınlarının bu edebi hareket içerisinde başvurduğu kanallardan biri de çeviri faaliyeti olmuştur.Bu dönemde Osmanlı aydınlarınca gazeteler aracılığıyla yürütülen çeviri etkinliği neticesinde Osmanlı toplumuna tanıtılan roman, tiyatro gibi yeni edebi türlerle birlikte yeni kavram ve değerler de mevcut kültüre nüfuz etmeye başlamıştır. Osmanlı toplumuna kazandırılmaya çalışılan pozitivist düşünce ve Batı kültür ve fikir hayatına ait değerler çeviri eserlerle halka ulaştırılmıştır.Batı'ya dönük bir toplum yaratma sürecinde devlet ve aydınlarca yürütülen çeviri faaliyetinde göze çarpan en belirgin özellik söz konusu güç sahiplerinin politik ve kültürel tercihlerinin eser seçimine yansımasıdır. Devlet tarafından kurulan çeviri kurumlarının modern bir devlet yaratmak amacıyla özellikle Batılı eserlerin tercüme edilmesi için kuruldukları çok açık bir şekilde belirtilmiş ve aynı zamanda ortak bir Osmanlı kimliği yaratma çabalarına paralel olarak Osmanlı tarihi ve dilinin geliştirilmesine yönelik telif ve tercüme politikaları yürütülmüştür.Bireysel olarak yürütülen çeviri faaliyetlerinde ise kişilerin politik görüşleri çeviri eser tercihlerini etkilemiştir. Batı normlarına eşdeğer ancak aynı zamanda kendi kültürel değerlerinin de korunduğu bir kültür yaratmak isteyen Osmanlı aydını çevirisi yapılacak eserlerde kendi kültürlerinin kabul edemeyecekleri bir takım bölümleri çıkararak, değiştirerek ya da çeviride bazı eklemeler yaparak çevirileri hedef kültüre benimsetmeye çalışmışlardır.Özellikle Batılı eserler arasından yapılan seçimler doğrultusunda düşünülecek olduğunda bu dönemde yürütülen çeviri faaliyetlerinin bir kültür planlaması kapsamında yürütüldüğünü söylemek mümkündür. Zira Batılı değerler ile yoğrulmuş pozitivist düşünce yapısının yerleştirilmeye çalışıldığı bu kültür algısal bir değişim sürecinin sonucudur. Bu süreçte oluşturulmaya çalışılan düşünsel alt yapı yüksek oranda çeviri ile Batı'nın ithal edilmesi neticesinde gerçekleşmiştir. Thanks to descriptive translation studies gained popularity as a result of the recent developments in translation studies, translation products are now examined as cultural products appeared under different socio-cultural and political facts such as social ideology and identity, religious beliefs and ethnic origins, political preferences and cultural norms. Based on this cultural turn in translation studies this study focuses on the translations made during the Tanzimat refom era within the context of political and cultural changes experienced on the path to Westernization with a view shedding light on Ottoman modernization process.Prevailed in the nineteenth century, the Empire?s modernization efforts through Westernization began to spread towards social systems firstly envisaged for government agencies. Ottoman intellectuals tried to have these efforts adopted by Ottoman society on a cultural base with a literary movement whose one of the channels that these intellectuals resort was translation.Positivist thought and intellectual life of Western culture as well as new western concepts and values began to penetrate into the existing culture through with new literary genres such as theatre and novel introduced as a result of translation activity carried out in the newspapers by Ottoman intellectuals.The most prominent feature of the translation activities carried out by the state and the intellectuals during the process of creating a society oriented to West is that the political and cultural views of these patrons affected their selecting the texts to be translated. Besides having a compilation and translation policy so as to develop Ottoman history and language for a common Ottoman identity, it was also clearly stated that the translation agencies established by the government were founded to translate especially Western works in order to create a modern state.On the other hand, political and cultural views of the intellectuals were decisive on the selection of the texts to be translated. With an aspire to create a culture equivalent to Western norms as well as preserving the existing values, Ottoman intellectuals made some additions, abstractions or adaptations in their translations in order to have them accepted by the target culture.Regarding the choices out of the works belonging to Western culture, it can be said that translations made during the reform era were part of a culture planning as that culture which positivist thinking remolded with Western values was tried to be embedded was the result of a perceptual change. The intellectual infrastructure tried to be created during this process was substantially achieved by importing the West through translation. 141

Halk eğitim çalışmaları eğitim tarihimizde fazla üzerinde durulmayan bir konudur. Ülkemizdeki tarih araştırmaları daha çok dini, siyasal, askeri konularla ve ekonomi alanlarında yoğunlaşmıştır. Bu çalışmamızda ilk olarak halk eğitiminin genel eğitim felsefesinde, bir devletin ve bir toplumun yükselişinde oynadığı rolü belirlemeye çalıştık.Bu çalışmamızla halkın kültürel bilinç seviyesinin oluşumun evreleri üzerinde durmaya çalıştık. Konuya giriş bakımından ilk etapta klasik devirlerdeki Osmanlı toplum örgütlenmesinin oluşumu üzerinde durduk. Medreselerin kurulması, ahilik, toplumsal yardımlaşma ve bilimin ortaçağlar boyunca Osmanlı toplumda geçirdiği serüveni, yapılan araştırmalar ışığında izah etmeye gayret ettik. Burada elde ettiğimiz veri ve analizlere göre ortaçağlarda daha homojen olan toplumsal yapı ileriki devirlerde yapı değiştirecek ve milliyetçilik akımıyla parçalanmalar baş gösterecektir.Bir sonraki bölümde ise, 1839 yılında ilan edilen Tanzimat Fermanının toplumsal gelişime etkisi üzerinde durduk. Bu dönemde milliyetçilik akımlarıyla parçalanan toplumsal huzuru tekrar kazanmak için her etnik unsura haklar verilmeye çalışılmış ve genel olarak da iktisadi, siyasal ve eğitimsel olanaklar artırılmaya çalışılmıştır Toplumda daha önceki dönemlerde dönüşüm içinde olan ahlaki bilgiler Ahilik teşkilatının çökmesiyle medreselerin sırtına binmiştir. Medreseler ise bu dönüşümü siyasi ve dini elitler arasında sağlayabilmiş ve geniş halk kitlelerine ulaştıramamıştır. Buna üstelik bilim ve teknolojideki çağdaş yaklaşımları geriden takip etme yaklaşımı de eklenince eğitim ve bilim geniş Osmanlı kitlelerince hazmedilemeyen uzak mefhumlar olarak kalmıştır. Bu bölümde işte bu değişim üzerinde durarak, Osmanlı maarifinin teknik ve ilkesel sınırlarını halk eğitimi açısından ifade ettiği değere bakarak belirlemeye çalıştık. Fakat elde ettiğimiz verilere göre Osmanlılarda askeri alanlardaki eğitim ön planda tutulmuş, II. Meşrutiyet'li yıllara dek halk eğitimi eğitim hayatının son sıralarında gelmiştir. Bunun en kökü sebeplerinden biri Osmanlı halk kitlelerinin batıdaki gibi Rönesans ve reform hareketleriyle aydınlanamamış olması, coğrafi keşiflerde olduğu gibi de burjuva halk sınıfının doğamamış olmasıdır.İlerleyen bölümlerde ise basın yayın organlarının halk eğitimindeki önemi üzerinde durulmuştur. Gazetecilik faaliyetinin toplumsal bilinçlenmeyi doğurması için politik bir silaha dönüşmesi bir bakıma zararları dokunmuş olsa da devletin maarif organlarının boşluğunu tamamlamaya çalıştığı da bir gerçektir. Gündelik olaylardan, her hangi bir konuda detaylı bilgi edinmeye ve ileri düzeyde bir bilinç kazanmaya varıncaya dek basın çok önemli bir kültürel aydınlanma getirmiştir. Bunlara ek olarak konak ve cemiyet gibi toplumsal kurumların da bu aydınlanma macerasındaki işlevleri araştırılmıştır.Son bölümde de bu aydınlanma faaliyetlerine bir ömür vakfeden değerli ilim ve devlet adamlarının halk eğitimine hangi gözle baktığı üzerinde durulmuş, kendi ifadelerinden yola çıkarak bir dönem Osmanlı toplumsal hayatı resmedilmeye çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Tanzimat Fermanı, Islahat Fermanı, Maarif, Halk Eğitimi, Azınlıklar, Osmanlı Basını, Hukuk, Cemiyetler, Osmanlı Aydınları First of all with the thesis, researches of educational life for public is not a popular subject. In our country especially researches are being realised for spritual, political, armial and economic subjects, so I have tried to notice worth of public education according to education philosphy and also improvement of a Ottoman Empire and its community.In my thesis I tried to discuss as a scientifist about improvement phases of public?s conscious. At first step I tried to understand of cummunity organisation on classical ages of the empire. Then I tried to explain foundation of the first universites of the empire and as a social corporation to notice real worth of AHİ (brotherhood of community as a religional life) also progress of sciences in Ottoman world.Based on researches and analyses I have agreed that according to nationalism -after French Revolution- the community has begun the change to heterogeneous structure than homogeneous sturucture in classical ages its mean the community has broken to pieces as different nations.On further stage I duscussed about influence of Tanzimat Fermanı (Imperial Edict for order of Communty) in 1839. To repair broken peaces because of the nationalism, they begun to incerase of communty law for per nation In addition to this, they also started to have progress on economic, political and educational life.In old ages of the empire, circulation of practical knowledges by AHİs after it has damaged all the mission had to be shouldered by Medreses. (Moslem theological school). But the mentioned circulation was not wided to all communty but it was shared only by politic and religional elites.In additon to this, Ottoman world hasn?t got any success to catch universal degree and contemporary of sciences, so educational and scientific life rested so weak as a utopia. In this chapter I tried to design limits of education life of Ottomans as technics and principles, by focusing to communty. Reseaches for educational life shows us that there is no progress in public education without armial education until second declaration of Meşrutiyet (legitimacy) in 1908. As a basic reason of the mentioned occasion that there wasn?t any action like Renaissance and Reform and also Bourgeoisie couldnt take a place in Ottoman world as a basic point so there was no any real progress.In further stages I told about influence of press on progress of public conscious. Journalism was an action like a political gun but it has to be considered that it had a mission of educational life for public because Ottoman state was very weak in education policy. To have information from any subject about daily events to any subject in litterature, and also to have advanced conscious etc. the press or journalism occured as a cultural lightining. As a further detail also cultural cooperations and mansion?s life were searched.Finally as dedicated lifes to improvements of public; wise men, intellectuals and state men?s ideas, approches were considerd by their own speeches so we could have a possibilty to design of Ottoman community in their ages.Key words: Imperial Edict for order of Communty, Second Imperial Edict for order of Communty, Education, Minnorrities, Ottoman Press, Law, Corporations, Ottoman Intelligencies 126

Anahtar Kelimeler: Tanzimat Dönemi, Ceza Kanunnamesi, Şer’iyye Mahkemeleri, Nizamiyye MahkemeleriÖZETTANZİMAT DÖNEMİ OSMANLI CEZA HUKUKU UYGULAMASI Tanzimat dönemi, diğer birçok sahada olduğu gibi hukuk sahasında da önemli değişikliklerin görüldüğü bir dönemdir. Çeşitli sebepler, hukuk alanında birtakım yeniliklerin yapılmasını gerektirmiş ve bunun neticesinde hukuk mevzuatı hem biçim hem muhteva açısından ciddi ve ayrıntılı bir şekilde ilerleme kaydetmiş, mahkeme teşkilatında ıslahat yapılmış, yeni mahkemeler kurulmuştur. Tanzimat Fermanı’nın ilanının ardından yirmi yıl içinde üç ayrı ceza kanunu hazırlanmış, bunların üçüncüsüyle ceza hukukunda büyük oranda Batılı ceza hukuku anlayışı ve uygulamasına geçilmiştir. Kadim Fıkıh öğretisinin suçlar ve cezalar anlayışında “şahsî haklar” olarak görülen kısas, diyet gibi maddelerde Şer’î hukukun etkinliğini kabul edip sürdüren bu ceza hukuku anlayışı, diğer suçların tamamını ise, devlet ve topluma yönelik bir tehdit sayarak cezalandırmış, mağdur şahısların taleplerini beklemeden re’sen soruşturmaya yetkili mahkemeler ve savcılardan var olan bir adliye yapılanması getirmiştir. Ceza hukuku uygulamasında sadece hayat ve vücut dokunulmazlığına yönelik suçlarda, o da mağdur ve yakınlarının başvurusuyla muhakeme yetkisini kullanabilen Şer’iyye mahkemeleri, varlıklarını sürdürdükleri son ana kadar kısas ve diyet cezasına hükmedebilmişlerdir. Diğer suçların kovuşturulması ve cezalandırılmasında ise Nizâmiyye mahkemeleri yetkili olmuş, yeni kanunların getirdiği hükümler tatbik edilmiştir. Osmanlı Devleti tarihi boyunca zaten had cezalarının fazla yaygın bir tatbik sahasına sahip olmadığını biliyoruz. Tanzimat sonrası uygulamasında ise had cezalarına hemen hemen hiç rastlanmaz. Zaten hukukî yapı buna müsaade etmemektedir.Keywords: The Tanzimat Period, Criminal Code, Ser’iyye Courts, Nizamiyye Courts. ABSTRACTTHE IMPLEMENTATION OF OTTOMAN CRIMINAL LAW AT THE TANZIMAT PERIODThe Tanzimat period, is the one which had witnessed important changes in the field of law as it had witnessed in other many fields. Various reasons made some reforms in the field of law necessary and so the law codes has been improved by content and shape. And some reforms had been seen in court structures and new courts had been established. After the Tanzimat Decree, in twenty years, three penal code had been collected, with the third of them there had been a transition to Western penal law mentality and implementation. This criminal law policy which maintained sher’i law in kısas, diyat, etc seen as personel rights in classical fikh doctrin, considered all other crimes as a threat against the state and the society, punished them in this context, and established a court organisation and attorneys begin an investigation without need a demand from the offended person. With regard to implementation of criminal law, Sheriye court maintained its existence to the last time of Ottoman state, with respect of kısas and diyat penals, just in crimes against untouchability of life and body. Investigation and judging of other crimes was under the sovereignity of Nizamiye courts, and the rules of new criminal codes was implemented on these crimes. During the history of Ottoman state, as we know, the hadd punishments were not put into practice commonly, and after the Tanzimat these punishments had never been implemented. The law structure did’nt allow this implementation

The financial troubles of Ottoman Empire which started in 16th century reached its ultimate point in 19th century. The Ottoman Empire searching to get rid of these troubles directed towards making some reform activities during the Tanzimat Era. Some of the money needed for these reform activities was met via the external borrowings which the Ottoman Empire had applied reluctantly and then could not preclude. During the period of 1854-1876 which was included in the Tanzimat Era and called as the first borrowing period, the Ottoman Empire signed 15 external borrowing agreements totally. However, the loans received as a result of these agreements were not used properly and then the budget deficit could not be settled. At the end of these developments, a financial bankruptcy was experienced in the Ottoman Empire in 1876.

Bu çalışmada, hem genel anlamda bürokrasinin gelişim tarihi hem de Osmanlı bürokrasisinin ve daha özelde de Tanzimat dönemi Osmanlı yargı bürokrasisinin gelişimi ve günümüz yargı bürokrasisine etkileri süreç içerisinde ortaya konulmaya çalışılmıştır.Türk kamu yönetimi tarihinde Tanzimat döneminden Osmanlı Devleti'nin yıkılışına kadar olan dönem içinde yaşanan siyaset ve bürokrasi çekişmesine bakıldığında, bu çekişmenin sonucunda bürokrasinin zaferle ayrıldığı görülmektedir. Osmanlı bürokrasisini miras olarak devralan Türkiye Cumhuriyeti'nde de bu durum gözlenmektedir.Türkiye'nin devlet anlayışı ve idaresinde modernleşme ve laikleşmenin temeli sayılan Tanzimat dönemi, Türkiye'de sosyal, siyasal, hukuksal, kültürel, ekonomik vb. alanlarda bugün gelinen noktayı anlama ve tahlil etmede kilit bir dönem olarak karşımıza çıkar.Tanzimat'ı Tanzimat yapan, geleneksel Osmanlı Devleti'yle modern Türkiye Cumhuriyeti arasında köprü olmasıdır. Tanzimat döneminde yeni siyasal, sosyal ve hukuksal durumla kendini gösteren ?laiklik? olgusu aynı zamanda Türkiye Cumhuriyeti'nin de laik yapısının oluşumuna zemin hazırlamıştır.İşte bu çalışmada, kültür tarihimizin hemen her alanında bir dönüm noktası, bir yenilik zamanı ve geniş anlamda bir sosyo-kültürel değişim ve dönüşüm dönemi olarak adlandırılabilecek olan Tanzimat döneminin Osmanlı yargı bürokrasisinde ne gibi bir öneme sahip olduğu ve değişikliklere yol açtığını anlamacı bir yaklaşımla ortaya konulmaya çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Tanzimat, Osmanlı, Osmanlı Devleti, Bürokrasi, Yargı, Reform, Laiklik. It is evaluated both development of bureaucracy in general meaning and Ottoman bureaucracy, especially development of Ottoman judgement bureaucracy and its? effects today?s judgement bureaucracy within the process.In Turkish public administration history from Tanzimat Reform Era to collapsing Ottoman State when we evaluate politics and bureaucracy contention, bureaucracy has won the case at the end of contention. This case is observed from Turkish Republic which has taken Ottoman bureaucracy as a heritage.Tanzimat Reform Era which is the base of secularization and modernization in Turkey?s state consideration and administration is seen as a key era of Turkey?s social, political, juridical, cultural, economic etc. fields in understanding and entreating.Tanzimat, with its? manner, is a bridge between traditional Ottoman State and modern Turkish Republic. ?Secularization? fact with its? new politics, social and juridical case in Tanzimat era also lead up to basements of Turkish Republic?s secular concept. It is possible to evaluate Nizamiye (Regular) Courts as a primary example of secular establishments in Tanzimat Era.So in our this study, it is presented the sights of changings and importance of Tanzimat Era at privately juridical bureaucracy and Ottoman bureaucracy which could be named changing era, social-cultural changing era in general meaning, modernization time and milestone of our cultural history in all manners.Keywords: Tanzimat, Ottoman, Ottoman Empire, Bureaucracy, Judgement, Reform, Secularizm. 119

Osmanlı İmparatorluğu, XVIII. yüzyılın ilk yıllarından itibaren Avrupa'nın teknolojik ve ekonomik üstünlüğü karşısında sürekli olarak toprak ve saygınlık yitirmeye başlamış, XIX. yüzyılda ise dağılma sürecine girmiştir. İmparatorluğu bu süreçten kurtarabilmek adına imparatorluk içinde özellikle askeri alanda bir dizi düzenlemeye ve reforma girişilmiştir. Bunun yanı sıra imparatorluğun ayakta kalabilmesi için yalnızca askeri gücün yeterli olmayacağının görülmesiyle Avrupa devletleri ile ?denge politikası? izlenmiştir.Osmanlı İmparatorluğu ve Rus temsilcilerinin 1774 yılında imzaladıkları Küçük Kaynarca Anlaşması Tanzimat Dönemi (1839-1878) için bir başlangıç olma niteliği taşırken aynı zamanda dış güçleri de iç işlerde söz sahibi haline getirmiştir. Osmanlı devlet adamları ise ancak 1798 yılında Napoleon'un Mısır İşgali sırasında imparatorluğun içinde bulunduğu güç durumun, güçsüzlüğün ve yetersizliğin farkına varabilmişlerdir. Ayrıca Avrupalı bir devletin askeri ve diplomatik desteği olmaksızın imparatorluğun toprak bütünlüğünü ve bağımsızlığını korumanın imkânsızlığını tam anlamıyla kavrayabilmişlerdir.Osmanlı İmparatorluğu'nu Tanzimat Dönemi'ne götüren bu süreç Avrupa'da ve özellikle de İngiltere'de basının devletin finansal desteği olmadan ayakta kalabildiği ve özgür bir duruş sergilediği bir döneme denk gelir. Söz konusu gazetelerin en yetkin olanı günlük The Times gazetesiydi. 1785'te kurulan gazete, dünyanın ilk gazetelerindendir ve özellikle XIX. yüzyılda dış politika olmak üzere kamuoyu oluşturmada önemli bir role sahipti. Doğal olarak The Times gazetesinin XVI. yüzyıl sonlarında ticari amaçlarla başlayan Osmanlı- İngiliz ilişkilerinin XVIII. yüzyıl sonlarından itibaren kazandığı siyasi niteliğe kayıtsız kaldığı düşünülemez. Bu dönemde iki devlet arasındaki ilişkiler ve izlenen politikalar gazetenin imparatorluğa olan ilgisini ve dikkatini doruk noktasına ulaştırdı.The Times gazetesi gelişen olaylara dair haberleri ve görüşleri detaylı şekilde yayınlamıştır. Tüm gelişmelere dikkatle eğilen ve değerlendirmelerde bulunan gazetenin editör yorumları da olayların o günün bakış açısına ve algısına göre anlamlandırmaya çalışmada fayda sağlamıştır.Anahtar Kelimeler: The Times, Tanzimat Dönemi. Beginning from the first part of the eighteenth century, the Ottoman Empire started to lose territory and prestige constantly in the presence of European supremacy on economy and technology. In the nineteenth century it entered into a disintegration process. In the Ottoman Empire a range of regulations and reforms were proceeded especially in military area with the aim of rescuing the empire from this process. Besides, a balance policy was started to be followed with European states by realizing that military power was not merely sufficent for surviving of the empire.The Agreement of Kucuk Kaynarca which was signed between the Ottoman Empire and Russian representatives in 1774 was not only a starting point for the Tanzimat Era (1839-1878) but also it had made the external powers arbiters on the internal affairs of the empire. During Napoleon?s Egypt invasion in 1798, if the Ottoman statesmen only could realize the fact that the empire was in a diffucult position, it was also weak and insufficent. In addition, they exactly conceived the impossibility of saving territorial integrity and independence without any European state?s military and diplomatic support.The process that brought the Ottoman Empire to Tanzimat Era was coincided with a period in Europe, especially in England which the media could keep up itself freely without any financial support. The point at issue newspaper was daily The Times which was also the most competent. It was founded in 1785 and it was one of the first newspapers worldwide, most especially in nineteenth century, it had a vital role on shaping the public opinion particularly about political issues. Intrinsically, it is impossible to think that The Times had remained indifferent to the relations of England and the Ottoman Empire which was started with commercial aims in the sixteenth century and then gained a political route in the last years of eighteenth century. The relations of the two states and following policies culminated in the interest and attention of The Times.The Times published the news on events and opinions elaborately. The editorial comments that examined and evaluated for all developing events became efficient on trying to give the meaning of the period?s point of views and real perceptionsKeywords: The Times, The Tanzimat Era. 192

Bu çalışma, Osmanlı-Türk romanının ilk örneklerinde sıklıkla işlenen ?alafranga züppe? tiplemesi üzerine eğilerek, gerek Tanzimat yazarı gerekse toplum gözünde Batılılaşma algısını anlamaya çalışmaktadır. Bu noktaya eğilmek, iki temel iddiayı sorgulama amacı taşımaktadır: Birincisi gerçekten iddia edildiği gibi Tanzimat insanı Batı'yı yüzeysel anlamış, yenileşmeye ayak uyduramayıp kabukta bir değişim mi gerçekleştirmiştir? İkincisi: ?Alafranga züppe?nin Batılılaşma şekli ?aşırı-Batılılaşma? olarak tanımlanabilir mi? ?Aşırı-batılılaşmak? neyi ifade etmektedir?Bahsi edilen sorulara, roman ve gerçekliğin temsili, yazarın kaygısı, toplumsal ve kültürel değişim açılarından bakılarak cevaplar aranmaya çalışılmıştır. Bu çerçevede son dönem Osmanlı toplumundan seçtiğimiz portreler ise, bize dönem insanı hakkında fikir vermiş; bu insanların yaşanan değişimin farkında, Batılı değerleri özümsemiş ve hayat bütünlüğü içerine tutarlı bir şekilde yerleştirebilmiş olduğu sonucuna götürmektedir. Kısacası bu insanlar, kültürel senkretizmin Osmanlı modernleşmesi bağlamında özgün örneklerini oluşturmaktadır; dolayısıyla ?yabancı ve taklitçi züppe? tiplemesi dönem insanının özelliği olarak genelleştirilemez. The study tries to understand the perception of westernization in the case of both society and Tanzimat writers by examining ?westernized dandy? typecasting of early Ottoman ? Turkish Novels. To examine this typecasting, aims to question two basic thesis. First, Was it a superficial westernization of Tanzimat man that could not perceived the idea of West? Second, can the westernization form of ?westernized dandy? be described as ?over-westernization?? What is the meaning of ?over-westernization??The questions indicated above are examined trough reflection of novel and reality, the worry of writer and cultural and social changes in order to find answers. The potraits that were choosen from the late Ottoman society, created an idea about the people of the time. These people were aware of the changes and synchronized the merits of both the West and the East. Therefore, it is not possible to generalize typecasting of ? foreign and imitator dandy? as characteristics of the people of that period. 97

Batıdaki üretim yapısının Osmanlı'da mevcut geleneksel üretim usullerine üstünlüğünün anlaşıldığı Tanzimat Dönemi'nde devlet eliyle birçok fabrika kurulmuş ve bu arada özel teşebbüsünde teşviki için bir takım çalışmalar yapılmıştır. Ancak çalışmamızda da detaylı bir şekilde incelendiği üzere ekonomik yetersizlikler, kırsal kesimin direnişi, nüfusun azlığı, nitelikli eleman eksikliği gibi faktörler nedeniyle bu fabrikalar çok uzun ömürlü olamamıştır.Tanzimat Dönemi'nde ıslahat yapılacak alanların doğru tespit edilememesi, biçimsel yeniliklere önem verilmesi ve bu şekilde mali kaynakların yanlış kullanımı ile sanayileşme çabaları sonucu fabrikaların çoğunun zarar ederek kapanması İmparatorluğun bütçesini bir hayli sarmıştı. 1838 Balta Limanı Ticaret Antlaşması ile başlayan ithalat artışı, üretim gerilemesi ve dış ticaret açıklarına Tanzimat Dönemi'nde yeniliklere ilişkin israfa varan harcamalar da eklenince bütçe açıkları had safhaya ulaşmış ve Osmanlıyı borç batağına sürüklemiştir. In Reorganization Period that is understood Western production structure?s superiority to Otoman traditional production structure, a lot of factory was builded an some works was made for private enterprises by state. But, as can be examined broadly in our work, these factories didn?t live to a great age beacuse of factors like economical duties, resistance of countryside, minority of population, deficiency of classified element etc.It agitated Ottoman Empire?s budget that closing of factories beacuse of not to be determined lands for improvements, to be care about only formal improvements and to be use of financial resourses in Reorganization Period. Budget deficit reaches at critical stages and Ottoman Empire is get into a huge debt after importing incrase with Balta Limanı Commercia Treaty (1838), production recession, trade decifit and expences at prodigality for improvments in Reorganization Period. 153

Tanzimat'tan Avrupa Birliği'ne giriş sürecine kadar geçen dönemde, iktidara gelen her siyasi oluşum Türk mesleki ve teknik eğitim politikalarına kendi görüşü doğrultusunda yön vermiştir. Bu tezin amacı, Türkiye'de dönemsel olarak değişen, ülkemizde uygulanan mesleki ve teknik eğitim politikalarının incelenmesidir.Bu çalışmada; eğitim, mesleki ve teknik eğitim kavramlarına açıklık getirilerek başlanmış ve bu kavramların siyaset, yönetim ve ekonomi ile olan ilişkisi ortaya konulmuştur. Mesleki ve teknik eğitim için yapılan kanuni düzenlemeler, mesleki ve teknik eğitime yön veren kalkınma planları, hükümet programları ve milli eğitim şuraları belgeleri incelenmiştir. Mesleki ve teknik eğitim hizmeti veren kamu kurumları hakkında bilgi verilmiştir. Eğitim süreci içindeki öğrencilerin temel eğitim sonrası mesleki ve teknik eğitime geçiş yapmaları, buradan mezun olan öğrencilerin yükseköğretim programlarına yerleştirilmesi konu edilmiştir.Avrupa Birliği sürecinde Türkiye'de uygulanan AB destekli programlar ve projeler değerlendirilmiş, diğer AB üyesi ülkelerde uygulanan mesleki ve teknik eğitim politikaları incelenmiştir. Türkiye'deki mesleki ve teknik eğitim politikalarının, AB'ye uyum çalışmalarından ve AB eğitim programlarından etkilenerek son şeklini aldığı görülmüştür. Throughout the period from Tanzimat Period to the process of entrance to European Union, every political constitution in power has shaped Turkey?s technical and vocational education and training policies in accordance with its own point of wiew. The aim of this thesis is to analyze the policies of technical and vocational education applied in Turkey that display periodic changes.This study begins with the clarification of the terms ?education?, ?technical and vocational education? and their relationship with politics, administration and economics is stated. The legal arrangements about technical and vocational education, development plans, goverment programs and the documents of National Educational Council, which direct the technical and vocational education education are analyzed. Certain information related to the public bodies that provide technical and vocational education services is given. The issue about the ways of passing of the students in the process of education to the technical and vocational education after the formal education and their placement on higher education programs after graduation is handled.The European Union assisted programs and projects applied in Turkey in the process of EU are evaluated and the policies of technical and vocational education applied in other EU candidate countries are analyzed. The conclusion is that current technical and vocational education policies in Turkey have been shaped under the influence of EU adaptation efforts and EU education programs. 136

Osmanlı Diplomasisinin Modernleşmesinde Tanzimat Dönemi? başlıklı bu tezde, öncellikle modernleşmenin kavramsal ve tarihsel gelişimi ve Osmanlı modernleşmesi genel olarak tartışılmıştır. Daha sonra diplomasi kavramı ve diplomasinin tarihsel süreci ile Avrupa'da diplomasinin gelişimi detaylı olarak incelenmiştir. Bu çerçevede Avrupa'da Ad hoc diplomasiden sürekli diplomasiye geçiş süreci değerlendirilmiştir.Diğer taraftan, Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluş, yükselme, duraklama ve çöküş dönemlerindeki dış politikası ile dış politikayı yürütürken kullandığı yöntem tahlil edilmiştir. Osmanlı diplomasisinin kurumsal yapısı, Tanzimat döneminde diplomasi yöntemlerinde ortaya çıkan değişmeler ve Tanzimat dönemi Osmanlı dış politikasını önemli ölçüde etkileyen olaylar tartışılmıştır. In this dissertation, titled ?Ottoman Diplomacy in Tanzimat Era?, firstly conceptual and historical development of modernization and Ottoman modernization were considered and discussed generally. Later, the term of diplomacy and historical process of diplomacy are examined in details, with the development of diplomacy in Europe. The transition process from Ad hoc diplomacy to permanent diplomacy is evaluated in this perspective.Furthermore, foreign policy of the Ottoman Empire during its rise, growth, stagnation and dissolution periods, and methods of conducting this policy were examined in this thesis. The institutional structures, changes in diplomacy methods in Tanzimat era and situations which have prominent effects on the Ottoman foreign policy were discussed. 99

1833- 1906 yılları arasında yaşayan Aleksandır Karatodori Tanzimat devrinde yetişen devlet adamlarından biridir. Saray hekimi olan babası İstefanaki'nin nüfuzuyla Tercüme Odası'nda göreve başlayan Aleksandır Karatodori, daha sonra yüksek öğrenim için Paris'e gitmiştir. Temelde matematik eğitimi alan Aleksandır, hukuk alanında yaptığı doktora ile Tanzimat devrinin ender devlet adamlarından biridir. Avrupa'dan döndüğünde Meclis-i Vâlâ'da mütercim olarak göreve başlayan Aleksandır Karatodori, Deniz Ticâret Mahkemesi Reisliği, Girit Vali Müşâvirliği, Ticâret Nezâreti Müsteşarlığı, iki kez Hâriciye Nezâreti Müsteşarlığı, Roma Sefirliği, Nâfia Nâzırlığı, Berlin Kongresi Birinci Murahhaslığı, Hâriciye Nâzırlığı, Nâfia Komisyonu Üyeliği, Sisam Beyliği, iki kez Girit Valiliği, Mütercim-i evvel ve Şûrâ-yı Devlet Azâlığı ve bu vazifeler sırasında kısa süreli birçok diplomatik görevlerde bulunarak yarım yüzyıla yakın bir süre bir Tanzimat bürokratı ve diplomatı olarak kapısında büyüdüğü Osmanlı İmparatorluğuna hizmet etmiştir. Meslek yaşamının en dikkat çekici evrelerinden biri, imparatorluğun ilk gayrimüslim Hâriciye Nâzırı olarak hükümette yer aldığı dönem olmuştur Aleksandır Karatodori, Tanzimat dönemi devlet adamlarının birçoğu gibi ilimle ve cemiyet işleriyle de uğraşmıştır. Matematik, iktisat, arkeoloji ve tarih gibi ilimlerin yanı sıra edebiyat ve şiir gibi sanat dallarıyla, eser ve makale yazacak derecede meşgul olmuştur. Ayrıca Rumca, Türkçe, Arapça, Farsça, Latince, Fransızca, İtalyanca, İngilizce ve Almanca olmak üzere Doğu ve Batıdan toplam dokuz dil bilmekteydi. Öte yandan, Cemiyyet-i İlmiyye-i Osmâniyye, Tercüme Cemiyyeti ve Dersaâdet Rum Cemiyet-i Edebiyyesi gibi ilmî cemiyetlerin çeşitli faaliyetlerine iştirak ederek, bilgi birikimini Osmanlı toplumuyla paylaşmaya çalışmıştır. Tanzimat'la beraber Millet Sistemi'nin yerine oturtulmaya çalışılan Osmanlıcılık prensibine iyi bir örnek teşkil eden Aleksandır Karatodori, meslek yaşamı boyunca görev aldığı birimlerde yurtsever bir bürokrat ve diplomat olarak devlet çıkarlarını ve toprak bütünlüğünü korunmaya gayret göstermiştir., Alexander Charatheodory, living between the years 1833- 1906, one of the the statesman who grwe up in the Tanzimat Period. Alexander Charatheodory started the job in the Cahmber of Translation by the influence of his father, İstefanaki who was a palace physician. Then he went to Paris for higher education. Alexander basicly training in the field of Mathematics was the precious stateman of Tanzimat Period with his decorate in the field of law. When he turned back from Europe, he started the job as a translator at the Supreme Court, besides of being President of the Admiralty Court, Counsellor of Girit Governor, Deputy Minister of Commerce, Deputy Minister of Foreing Affairs as twice, Rome Ambassador, the Minister of Public Works, First Plenipotentiary at Berlin Congress, the Minister of Foreign Affairs, A Member of the Council of Public Works, Prince of Samos, Governor of Girit twice, First Translator and a member of the Council of State and in addition to these duties, had being in diplomatic issues in a short time, as a diplomat and a bureaucrat of Tanzimat he served for half of a century to Ottoman Empire in which he grwe up. It was one of the most remarkable period that he had taken part in the government as the first non-moslem Minister of Foreign Affairs. Alexander Charatheodory, like many of the statesman of the Tanzimat Period, concerned with science and society affairs. Mathematics, archeology, economics, and history, he also concerned with art such as literature and poetry that could even create works and write articles as well. In addition, he knew totally nine languages from the East and the West, such as Greek, Turkish, Arabic, Farsian, Latin, French, Itailan, English and German. On the other hand, he tried to share his knowledge with Ottoman Society joining the acitivities of Science Committees such as Cemiyyet-i İlmiyye-I Osmâniyye, Tercüme Cemiyyeti and Dersaâdet Rum Cemiyyeti Edebiyyesi. Charatheodory, was a good model of Osmanlıcılık principles which were tried to built instead of Millet System. As a patriotic bureaucrat and a diplomat, he tried to protect the state interests and territorial integrity in every office he took part.

Yerel yönetimler, sadece bu konu hakkında çalışma yapan akademik çevreleri değil, bir ülke üzerinde yaşayan bütün halkı ilgilendirmektedir. Çünkü yerel hizmetleri sunacak olan bu birimlerin karar organları halk tarafından seçilmekte ve iş başına gelenler tarafından sunulan hizmetler de halka yönelik olmaktadır. Yani yerel yönetim birimleri ile vatandaş arasında birbirini etkileyen ve birbirinden etkilenen bir döngü söz konusu olmaktadır. Birçok yönden önem arz eden yerel yönetimler konusu bu çalışmada, Osmanlı dönemini kapsayan tarihsel süreç içerisinde mali boyutlarıyla ele alınacak ve incelenecektir. Tanzimat öncesi dönemde modern anlamda yerel yönetim birimlerinden söz edilememektedir. Ülkemizde bugünkü anlamıyla yerel yönetimler, Tanzimat' la birlikte yapılan reformların önemli bir parçası olarak ortaya çıkmaya başlamıştır.Çalışmada, yerel yönetimler ve yerinden yönetim ile ilgili temel kavramlar ortaya konup, Osmanlı Devleti'nde yerinden yönetim uygulamasının geçerliliği çeşitli yönleriyle sorgulanacak, Tanzimat sonrası yerel hizmetleri gören birimler ilk olarak idari boyutlarıyla ortaya konulacak ve mali yapıları ayrıntılı şekilde incelenecek ve yerel yönetim birimlerinin Tanzimatla birlikte geçirdiği köklü mali değişim ortaya konulmaya çalışılacaktır. Local governments do not only concern the academic environment which is doing research on this topic, but also the whole community living in that country. Due to the fact that the administrative parts of these units providing local service are elected by the folk and services provided by those who come to power are community-oriented. In other words, there is a close loop between local administrative units and citizens which affect and are affected by each other.In this study, the local governments? subject that is highly of importance in many aspects, will be considered and inspected in administrative and financial dimensions, within a historical period including the Ottoman Period. Before the Tanzimat Period (Administrative Reforms, 1839), there used to be no local governments in modern sense. In our country, local governments in modern sense, started to come into existence as a significant part of the reforms during the Tanzimat Period. In this research, basic concepts about local governments and on-site administration are presented, the validity of on-site administration applications in Ottoman Empire will be questioned in various aspects, local service units after Tanzimat Period will be studied in administrative dimensions for the first time, and the essential financial change of the local administrative units by the effect of Tanzimat Period are meant to be set forth. 134

Batı dünyasında XIX. yüzyılın ikinci yarısı ile XX. yüzyılın başlarında ortaya çıkan yeni eğitim anlayışı ve arayışı günümüz batı medeniyetinin oluşmasında oldukça önem arz etmektedir. Osmanlı Devleti de aynı tarihlerde önem kazanmaya başlayan Batılılaşma hareketleriyle bu yeni anlayış ve arayış içerisine kendi safından dâhil olmuştur. 1839 Hatt-ı Hümayun'unun ilan edilmesiyle başlayan Tanzimat dönemi Türk eğitim tarihinin modernleşme ve lâikleşme sürecinde dönüm noktası olarak kabul edilmektedir. Toplumların modernleşmesini sağlamada en etkili yol eğitim sisteminin modernleşmesinden geçmektedir. Bu nedenle Osmanlı Devleti'nin modernleşmesinde gerekli olan alt yapı eğitim sistemi vasıtasıyla oluşturulmaya çalışılmıştır. Bu modernleşme çabalarından din eğitiminin etkilenmemesi kaçınılmazdır. Tanzimat, din eğitimi açısından etkileri günümüze kadar gelen bir dönemdir. Örgün eğitim sistemi içerisinde iki ayrı şekilde konumlanan din dersleri, bir yandan medreselerde dinî eğitim kapsamında sürdürülürken diğer yandan mekteplerde din eğitimi halini almıştır. Bu farklılıksa zamanla başka etkiler de işin içine girince dünya görüşü ve zihniyet açısından iki farklı grubun oluşmasına zemin hazırlayarak eğitimde bir ikilik meydana getirmiştir. Çalışmamızda din eğitimin değişen konumu ortaya koyularak, bu değişimin doğurduğu sonuçlar üzerinde durulmuştur.Anahtar Kelimeler: Tanzimat, Eğitim, Din Eğitimi The new perspective of education systems in western society which developed in the second term of the 19th century and the beginning of the 20th century was an important point for the modernization of western civilization. At the same time, the westernization movements began to gain importance in the Ottoman Empire and so this new perspective on education systems was incorporated into Ottoman reorganization efforts. The Tanzimat Era, which started with the Imperial edict of Gülhane (November, 1839), was the milestone in the history of the modernization and secularization of the Turkish education system. The most effective way to promote modernization of a society is to modernize its educational system. For this reason, during the modernization of Ottoman Empire, reformers applied innovations to the educational system first; that, these modernization efforts affected religious education as well was inevitable. In terms of religious education, the effects of Tanzimat were cumulative, and still resonate today. Religious courses are now administered in two separate ways in the formal educational system; religious education occurs both in the madrasas and in the state schools. In time, this diversity combined with other factors to create two different groups who are separated according to world view and mentality and this situation caused a duality in the society. In this study, the changing positions of religious education and the reflections of these situations are emphasized.Key Words: Tanzimat, Education, Religious Education 178

Sosyal hayat, edebî türler arasında en yakın ilişkiyi roman ile kurmuştur. Bu yönüyle roman; toplum hayatının geçirdiği evreleri ve birtakım sosyal olayları gözlemleyebilme açısından önem taşır. Roman yazarı da sosyal meseleleri naklederken üstlendiği tenkit edici konumu ile olumlu veya olumsuz bakış açısını yansıtmış olur.Tanzimat döneminin Osmanlı politik, ekonomik ve kültürel hayatı, devletin Batılılaşma çabalarının doğrultusunda derin değişimler yaşamış; Batılılaşma ile gelen yeni yaşayış tarzı, mevcut Osmanlı sosyal hayatını olumsuz yönde etkilemeye başlamıştır. Bunun yanında toplumun kendi bünyesindeki sosyal aksaklıklar da sosyal yapının hasar görmesine neden olmuştur. Tanzimat'ın ilk dönem romancılarının sosyal konulara duyarlı olmaları, bu değişimleri romanlarına yansıtmalarına imkân vermiştir. Bu bakımdan Tanzimat romanını, 19. Yüzyıl sosyal hayatının en doğru saptanabileceği alanlardan biri olarak değerlendirebiliriz. Tanzimat romancıları ve özellikle Ahmet Midhat Efendi, Osmanlı sosyal hayatı ile Avrupa sosyal hayatını çoğu zaman karşılaştırarak tenkit etmişlerdir. Bu yaklaşım, okura doğruyu ve yanlışı aynı anda gösterebilme endişesini yansıtmaktadır.Tanzimat devrinin romana yansıyan sosyal meseleleri; sosyo-politik, sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel olmak üzere üç kategoride toplanmış ve tenkit edilmiştir. Romancıların tenkitleri ve sosyal meseleler hakkındaki fikirleri, olay örgüsü etrafında işlenmesinin yanında fikir paragrafları ile de aktarılmıştır. Ayrıca Tanzimat romancılarının sergiledikleri eleştirel tutumlar, roman türünden beklentilerini de ortaya koymaktadır. Onlar, sosyal hayatta gördükleri yanlışlıkları, eserlerinde kullandıkları sosyal tenkit diliyle düzeltebileceklerine inanmışlardır.Anahtar sözcükler: Tanzimat Devri, roman, sosyal tenkit, sosyo-ekonomik hayat, sosyo-kültürel hayat, sosyo-politik hayat. Social life has the closest relation with novel among literary genres. With this perspective the novel has a great importance with its observing the stages social life has and some social evetns. The author of novels reflects either positive or negative point of view with undertaking a critical position while narrating the social events.The cultural, economical and political life of Ottoman in Tanzimat reform era experienced very deep changes in accordance with the state?s westernization effort; the new life style which came into use with westernization affected the existing social life of Ottoman in a negative way. Besides this, social flaws inside the society?s own structure also caused the social structure to suffer damage. The fact that novelists of Tanzimat era?s first period were sensitive to social issues let them to reflect these changes to their novels. In respect to this, we can evaluate Tanzimat novel as the one of best areas to determine the 19th century social life the most accurately. Tanzimat novelist especially Ahmet Midhat Efendi criticised the Ottoman and Eurooean social life mostly by comparing them. This approach creates the worry of showing the true and false to the reader at the same time.The social issues of Tanzimat era which were reflected to novels were dealt as three categories consisting of socio politic, socio economic and socio cultural and were criticised. Criticism and ideas about social issues were narrated with notion passages besides being treated about plotline. Critical attitudes of Tanzimat novelists also made their expectations from novel clear. They believed that they could retrieve the wrong in the social life by using social criticism language they used in their works.Key words: Tanzimat period, novel, social criticism, socio-economic life, socio-cultural life, socio-political life 527

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010, Tanzimat Döneminde Batı etkisinde yapılmış geç dönem Osmanlı sivil mimarlık eserlerinin çoğunda olduğu gibi, cephesinde görülen Batı mimarisi eğilimi iç mekanda yerini geleneksel şemaların ışığında türetilmiş çözümlere bırakmış, gelenekseli hala içinde barındıran bir yapı olarak Ethem Paşa Konağı bu türde incelenen özel bir örnektir. Ancak batılılaşmanın yaşandığı ilk dönemin sosyal yapısını ve beğenilerini yansıtan ilk kagir konaklardan biri olarak varlığını günümüze kadar sürdürememiştir. Yoğun arsa spekülasyonu ve rant hırsı sonucunda koruma bilincine sahip olmayan mülk sahiplerinin isteği doğrultusunda 1967 yılında yıktırılmıştır. Günümüzde yürürlükteki imar planı ile rekonstrüksiyonu önerilen yapılar arasında yer alması nedeniyle tez konusu olarak seçilmiş, konağın hayata döndürülmesine yönelik yaklaşım irdelemiştir. Bunun yanı sıra üzerinde herhangi bir araştırma yapılmamış olan konak için belgeleme çalışmaları yapılarak özgün durumunu incelenmiştir. Bu kapsamda Ethem Paşa Konağı’nın restitüsyon çalışmalarına zemin oluşturacak mekan ve cephe kurgusuyla ilgili bütün belgeler değerlendirilmiş, aynı dönemde yapılan ve benzer yapım özelliklerini gösteren yapılar incelenmiştir. Elde edilen veriler görsel malzemeyle desteklenerek konağın ayrıntılı tanımı yapılmıştır. Rekonstrüksiyon kararına zemin teşkil etmek üzere koruma kuramı tarihi ve yaklaşımları, korumada etkili olacak uluslararası tüzükler, ilke kararları ve yasal araçlardan yararlanılmış; dünyadan ve ülkemizden rekonstrüksiyon uygulama örnekleri ışığında yapının özgünlüğü, mimari ve imaj değeri, çevre bütünlüğü ve toplumsal kaygılar bağlamında Ethem Paşa Konağı’nın rekonstrüksiyon gereklerinin oluşup oluşmadığı üzerine değerlendirmeler ortaya konmuştur., In the period of Tanzimat, as in many late period Ottoman civil architectural works built under Western Civilisation, Western architectural trend seen in the outer sides was placed with the solutions developed under the light of traditional schema the in inner sides. Ethem Pasha House as a building living the tradition is a special sample observed in this context. However, it has not survived its existence as a one of the stonework houses reflecting the social structure and admiration of early westernisation period. It was destructed in 1967 as a result of land speculations and profit greed, and in the direction of the desire of property owners careless about the cultural preservation. The reason why this building was chosen as the subject of thesis was that Ethem Pasha Konak was placed among the proposed structures to be reconstructed with the existing municipal plan and also it was aimed to evaluate this approach regarding the reconstruction go of the Konak. Additionally, it was intended to assess the originality of the Konak, on which no research has been conducted so far, by making documents available. In this direction, all available documents related to inner and outer side theories to be base for restitution works of Ethem Pasha Konak were evaluated and other buildings constructed in the same period and showing similar structural characteristics were investigated. The study was based on a detail identification of the Konak was made supporting the obtained data with visual materials. History and approaches of preservation theory to make basis for reconstruction decision were touched upon; international charters, principle decisions and legal instruments to be effective in preservation were benefited. The necessity of Ethem Pasha Konak’s reconstruction were examined under the light of reconstruction works applied in our country and around the world and in the context of its originality, architectural and image value, environmental completeness and social anxious., Yüksek Lisans, M.Sc.

Osmanlı Devleti'nde modernleşme süreci hemen her alanda olduğu gibi eğitim açısından da tam anlamıyla Tanzimat dönemi ile başlamıştır. İdârecilerin reformları uygulayacak kadroları oluşturmak üzere açtıkları memur okullarını, ilk ve orta öğretimdeki gelişmeler takip etmiş ve bu gelişmeler ilk defa medrese dışında eğitimci yetiştiren öğretmen okullarının tesisini sağlamıştır. Avrupa'dan transfer edilen bilim ve teknolojiyi askerî amaçlar dışında kullanma gayretleri ise kalifiye eleman ihtiyacını doğurmuş ve sivil meslekî-teknik eğitimi gündeme getirmiştir. Dolayısıyla özellikle ilk zamanlarda çeşitli alanlarda devletin ihtiyaç duyduğu sayıda uzman yetiştirmeyi amaçlayan, kurs mahiyetinde ve farklı kurumların bünyesinde meslek okulları açılmıştır.Dönemin ekonomik ve siyasi şartları, yetişmiş kadro sıkıntısı, kültürel alt yapı ve modern ders gereçlerinin yokluğu gibi zorluklar göz önünde bulundurulduğunda açılan bu okulların devletin, kendini güncellemesinde önemli rol oynadıkları tartışma götürmemektedir. Bu bağlamda bu çalışma, meslekî eğitim özelinde ve öngörülen zaman ile konusu sınırları ölçüsünde modernleşme tablosundaki resmin tamamını görmeye katkı sağlamayı hedeflemektedir.Üç bölümden oluşan çalışmamızın birinci bölümünde orta dereceli memur okullarının, ikinci bölümünde öğretmen ve üçüncü bölümünde teknik eleman yetiştiren okulların kuruluşu, yapıları ve eğitim-öğretim programları ile mezunlarının istihdamı gibi konular arşiv kayıtlarına dayanılarak ortaya konmaya çalışılmıştır. The modernization process in education, as well as in other fields, began with the Tanzimat period in Ottoman Empire. Developments in primary and secondary education followed the foundation of official schools that had been designed to create a team that would apply reforms issued by state administrators. Then teacher training schools other than madrasa were founded for the first time. The desire to apply science and technology transferred from Europe to non-military fields as well led to the need for qualified personnel and hence civilian vocational-technical education. Therefore, especially in the first time, in various fields and number of state needed the aim course of nature vocational schools were opened within different institutions.Considering hardships of that time such as economic and political conditions, shortage of trained staff, lack of cultural background and modern training materials, it is unquestionable that such schools played an important role in the development of the state. In this context, this study aims to see the full picture of modernization and its contribution to Vocational education.The first section of our three-part study is about the state secondary schools, and the second section is about teachers. In the third section, the organization, structure, and educational programs of technical schools and employment issues of their graduates are investigated by analyzing archive records. 354

XIX. yüzyıl, siyasal geleneğini değiştirmek zorunda kalan Devlet-i Aliyye'nin, hayat, inanç ve edebiyat görüşlerini de değiştirmek durumunda kaldığı hassas bir çağdır. Değişimin zorlayıcı doğasına uygun hareket etmek isteyen devlet ricali, varoluşları ve gelenekleri itibariyle Doğu'ya aittir ve daha en baştan sosyal hayat ve kültür açısından dualiteyi kurgulamışlardır. Tanzimat'tan Cumhuriyet'e uzanan siyasal mecrada, sosyal hayat-edebiyat ilişkisi açısından, fiziksel âlemi algılayışta daha seküler bir görüşün; metafizik âlemi algıda ise, ibadetlerin kendisine pek yer bulamadığı, ahlâkî anlamda iyi insan ülküsünün gündeme oturduğu görülür.Bu asırdan itibaren gittikçe hızlanarak, metafizik kavramlar, şüphe merkezinde ve sembolik anlamları doğrultusunda değerlendirilmeye başlanmıştır. Artık kavramlar akîde olarak değil; birer problematik olarak dikkat çeker. Şinasî'nin, Mustafa Reşit Paşa için, ?Medeniyet Resulü? demesi, ilk etapta haddi aşmak olarak yorumlanabilirken, şairimiz Abdülhak Hâmid Tarhan'a gelindiğinde, Allah için ?Tıfl-ı Ekber? denilerek, âdeta en yüceyi kuşanmış bir cüce tasviri yapılır. Buradaki göstermelik cüret, şatahat mantığıyla karıştırılmamalıdır. Biri naz-niyaz ilişkisinin doğal sonucu; diğeri ise kavramları Tanrısal sahadan alıp, insanî sahaya çekmenin bir göstergesidir. Bu bağlamda Hâmid'in fikrî yahut sanat algısında, gözü yaşlı ve bazen aşırıya giden bir Romantizm, bazen de metafizik âlemi tam bir şüpheyle eleştiren Pozitivizm izleri görülebilmektedir.Bu yolların arasından, sisli üçüncü bir yol açılır; fakat Hâmid bu sisli yoldan yeni bir üslup devşirmez, sadece o sisli yolda yürümeye devam eder. Bu yüzden, orada tam olarak üçüncü bir yol yoktur; üçüncü bir yola benzeyen flu bir çizgi görünür. Bu çizgiyi kavrama noktasında gerçek amacımız, yalnızca bir şahsı değil; yeni kavramları şahıslar merkezinde ikonolaştıran algıyı anlamaktır.Bu sisli haritanın inşâ ettiği metafizik evrende, ölüm korkusu ve kaybedecek zamanı olmayan adamın aşk tutkusu göze çarpar. Fikirler, yüzler dalgalanır; fakat en derinde, aşkın ve hususan ölümün ezici gücü daima hissedilir. For the Ottoman Empire, the nineteenth century is a critical period in which it had to alter the perceptions of life, belief, and literature due to the change of political tradition. The statesmen of the Empire, who aimed at properly acting toward the nature of transition, were Eastern in terms of their existences and traditions. Thus, they already set a duality of social and cultural life. In the political process since the Tanzimat to the Republican Era, the relationship between social life and literature changed. While secular perspective became dominant in the understanding of material world; the perception of spiritual world changed toward an ethic perception deposing prayers but idealizing good individual.Since the nineteenth century, the spiritual concepts rapidly began to be considered suspiciously and symbolically. Now, the concepts were understood as problematic, not doctrine. Even it can be interpreted as transgression that Şinasi?s calling ?the Prophet of the Civilization? for describing Mustafa Resit Pasha; the poet Abdulhak Hamid Tarhan, by calling Tifl-Ekber (Child Giant) ascribing to Allah, makes a description of a dwarf dressed with the most supreme?s characteristic. Here the nominal venture should not be confused with divine transcendence. One is a natural result of reluctance-supplication relation, other one is the reduction of divine concepts into human level. In the context of Hamid?s intellectual or art perception, one may trace the marks of extreme Romanticism, and also Positivism suspiciously criticizing the spiritual world. Between these two approaches, there is a foggy third path; however, Hamid does not invent a new methodology but just follows the path where it goes. Thus, the third path is not real, but only a flu line resembling a path. My actual purpose by understanding this path is to understand not only a person, but moreover to make clear the perception iconizing the new concepts in a way of human-centric.The desire of love of a man, who has no fear of death and no time to lose, comes clear in the metaphysic world built in this foggy map. The ideas and faces waves, but the intensive power of love and specifically of death is always felt in deep. 355

Ali Ekrem'in yakından tanıdığı, Tanzimat Dönemi'nin iki önemli sanatçısı olan Namık Kemal ve Recaizâde Mahmut Ekrem hakkındaki görüşlerini ele alan bu tez çalışması aşağıdaki bölümlerden oluşmaktadır:Çalışmanın `Giriş` bölümünde ilk olarak Ali Ekrem Bolayır'ın hayatı, sanatı ve eserlerine; ikinci olarak monografi türü ve türün Türk edebiyatındaki örneklerine; üçüncü olarak da Ali Ekrem'in monografi anlayışıyla ilgili bir değerlendirmeye yer verilmiştir.Daha sonraki bölümlerde ise Ali Ekrem'e ait Namık Kemal, Rûh-ı Kemal ile Recaizâde Mahmut Ekrem Bey Hayatı ve Âsârı adlı eserlerden hareketle Ali Ekrem'in Namık Kemal ve Recaizâde Mahmut Ekrem hakkındaki görüşlerinin değerlendirmesi yapılmıştır. Yazarın bu şahıslar hakkındaki görüşleri, özel ve resmî hayatları, eserleri, fikirleri, edebî ve siyasî şahsiyetleri, bağlı bulundukları edebî topluluk, arkadaşları, yaşadıkları devir, devrin eserlerine ve hayatlarına etkisi üzerinden incelenmiştir. Ayrıca çalışmada eserlerin içerikleri, dil ve üslûpları hakkındaki değerlendirmeler her kitap için ayrı başlıklar altında verilmiştir.Tez çalışmasına ek olarak, günümüz harflerine aktarılan Rûh-ı Kemal ile Recaizâde Mahmut Ekrem Bey Hayatı ve Âsârı adlı kitapların metinleri verilmiştir. This thesis project, which takes charge of the opinions of Ali Ekrem about the two outstanding artists of Tanzimat Period: Namık Kemal and Recaizâde Mahmut Ekrem who are well known by Ali Ekrem, consists of these sections below.In the introduction section of the thesis, firstly, it is mentioned the life and works of Ali Ekrem Bolayır, secondly, the type of Monograph and its samples in Turkish Literature are researched, and thirdly Ali Ekrem Bolayır's understanding of monograph will be studied.In the other sections, with the improvement of Ali Ekrem Bolayır's works, Namık Kemal, Rûh-ı Kemal and Recaizâde Mahmut Ekrem Bey Hayatı ve Âsârı, the opinions of Ali Ekrem about Namık Kemal and Recaizâde Mahmut Ekrem are evaluated. The point of the writer's view for those people was examined according to their private and civil lives, their works, ideas, literary and political individualities; the literary society that they belonged to, and the friends; the age they were living in, works of the age, and the affect of their lives. Also in this work, considered ideas about the contents of the works, the language and the way they used their tone, have all been given under separate titles for each book.Adition to the thesis, the text of the boks Recaizâde Mahmut Ekrem Bey Hayatı ve Âsârı and Rûh-ı Kemal which were transliterated into the modern Turkish have been given. 277

Türk toplumunda kadının yerinin tartışılmaya başlanması Osmanlı modernleşme hareketiyle önemli bir paralellik gösterir. XVIII. yüzyılda, önceleri askeri alanda başlayan Osmanlı modernleşme hareketi, XIX. yüzyılda imparatorluğun Batı karşısında geri kalmışlığının kabulüyle birlikte içtimai hayatın bütün katmanlarına yayılmıştır. Bu durum zaman içinde toplumda seferberlik haline dönüşmüş ve hemen ardından ?Batılı ve Modern bir neslin inşası? fikri ortaya çıkmıştır. Böylece kadın ve erkeğin toplumdaki konumunun yeniden ele alınması zorunlu hale gelmiştir.Batı tipi bir toplum için yapılan çalışmalar her ne kadar erkeği hedef alsa da, erkeğin ilk öğretmeninin evdeki anne ya da kadınlar olması kadının da modernleşmesini zorunlu kılmıştır. Bir zorunluluk ilişkisi içerisinde gelişen bu durum, kadınlara yönelik okulların, mesleki eğitim veren kursların açılmasını sağlamıştır. Özellikle Tanzimat fermanın ilanından sonra gelişen matbuat âleminde kadının Osmanlı toplumundaki konumunu tartışan pek çok gazete yazısı yazılmış, kadınlarla ilgili kitaplar neşredilmiştir. Dönemin pek çok edebi eserlerinin en önemli konularından birisi kadın meselesi olmuş ve olmaya devam etmektedir.Çalışmamızda, Osmanlı kadınının Tanzimat dönemi tiyatro metinlerinde nasıl ele alındığını sorusuna cevap aranmış, piyeslerdeki kadına ait meseleler: aile ve evlilik ilgili meseleler, eğitim ile ilgili meseleler ve sosyal hayata ait meseleler olmak üzere üç kısımda incelenmiştir. Ayrıca Tanzimat dönemi tiyatro metinlerinde kadın tipleri ideal, menfi, cariye kadın tipleri şeklinde incelenerek Tanzimat dönemi kadın algısını belirlemeye çalıştık. Women's place in Turkish society begins to be discussed with the Ottoman modernization movement is an important parallel. XVIII. century, the formerly Ottoman modernization movement, which started in the military field, XIX. century of the empire with the West against the accepted social backwardness has spread to all layers of life. In this case, over time, community mobilization, and soon after was transformed into a `modern Western, and the construction of a generation` idea has emerged. So that the position of women and men in society has become mandatory to be reconsidered.Western type of society, although the work is targeted at men, though, the first teacher of men or women to be mothers at home in women's modernization was necessitated. Obligation to develop a relationship in this case, schools for women, the opening of the course that has provided vocational training. After the declaration of the Tanzimat edict, especially in the developing world of the Press to discuss the position of women in Ottoman society of the many newspaper articles written, books have been published about women. Many literary works of the period, one of the most important issue was the question of women and continues to be.In our study, the Ottoman woman's Tanzimat period drama texts handled that answers to the question dialed, plays in the women's own issues: family and marriage issues, education-related issues and social life of issues in three parts were investigated. Moreover, the type of women in the Tanzimat period drama, the ideal, negative, concubines, female types as determined by examining the perception of women in the Tanzimat period, we tried. 179

Osmanlı Devleti'nde başkent İstanbul ile başlayan yapılanma, zaman içerisinde tüm ülke genelinde yaygınlaştırılmıştır. Merkezi hükümeti güçlendirme adına önemli bir görevi yerine getirecek olan belediyecilik teşkilatı halkın çeşitli konularda ihtiyaç duyduğu gereksinimlerin karşılanmasında vazife alacaktır.Osmanlı Devleti'nde bugünkü anlamda olmasa da belediyeciliğin var olduğunu bilmekteyiz. Tanzimat sonrasında her kurumda olduğu gibi devlet yönetiminde de yaşanan gelişme ve değişmelere paralel olarak belediyecilik konusunda da gerekli adımlar atılmıştır.Milli mücadele sonrasında kazanılan zafer gerçekleştirilen inkılâplarla taçlandırıp yeni bir yapılanmaya gidilirken, devlet yönetimi konusunda da köklü değişimler yapılmıştır. Özellikle, ülkenin yeniden imarı ve halkın ihtiyaçlarının karşılanması için belediye teşkilatları yeniden oluşturulmuştur.1921 Anayasası'nın yürürlüğe girmesi ile yerel yönetim alanında önemli değişiklikler yaşanmıştır. 1923 yılında Cumhuriyetin ilanı ve Ankara'nın başkent olması ile yeni bir dönem başlamıştır. 1924 tarihli belediye kanunu ile Ankara'da başlatılan çalışmalar diğer şehirler içinde örnek teşkil edecektir.1923 sonrasında hayata geçirilen kanunlar yerel yönetim yapılanması için önemlidir. Küçük değişikliklerle halen yürürlülük olan, 3 Nisan 1930 tarihli 1580 sayılı Belediye kanunu ile II. Meşrutiyetin ilanından itibaren gerçekleştirilmeye çalışılan değişiklikler gerçekleştirilmiştir.Türkiye'de modern anlamda belediyeciliğe geçilmesinin en önemli aşamalarından biri 1930 yılında yapılan belediye seçimleridir. Bu seçimler günümüze kadar hem yerel yönetimler hem de demokrasi alanında süregelen birçok konuda başlangıcı oluşturması açısından önemlidir. Yapılan inkılâpların devamı niteliğindeki seçimler demokrasi tarihimiz için önemlidir.Anahtar Kelimeler: Belediye seçimleri, yerel yönetim, Türk siyasal yaşamı, Türkiye Cumhuriyeti Starting in Istanbul, the capital of Ottoman Empire, the structuring was spread all over the country. Municipal organizations that would strengthen the central government in most of the cases would have the duty of meeting the needs of the citizens in some areas.We know that Ottoman Empire had its own municipal organization although it wasn?t the same compared modern times. There was a progress in municipal works in parallel with the changes and developments in every state institution after Tanzimat.After the National Struggle, there were radical changes in state administration. Especially for the reconstruction and meeting the needs of citizens, municipal organizations were re organized.When the 1921 Constitution became valid, there were some important changes in local administration. After Ankara was announced as the capital in 1923, a new era was introduced. The works starting 1924 after Municipality Act in Ankara used to be a model for other cities.One of the most important steps to introduce modern municipal works was 1930 local elections. These elections were important both for democracy and municipal system.Between 1930 and 1938, lots of acts were introduced to solve the problems encountered while implementing the 1580 numbered article in view of the country and its citizens expectations.Key Words: Local elections, local administration, Turkish Political Life, Republic of Turkey. 158