Bu çalışmanın amacı; ilköğretim 6. Sınıf Türkçe öğretiminde kullanılan istasyon tekniğinin öğrencilerin akademik başarısı ve Türkçe dersine yönelik tutumları üzerindeki etkisini belirlemek, uygulamaya ilişkin gözlemler yapmak ve ders öğretmeni ile öğrencilerin uygulamaya ilişkin görüşlerini ortaya koymaktır.Araştırma, 2015-2016 eğitim-öğretim yılının güz döneminde Sivas il merkezinde bulunan Süleyman Demirel Ortaokulu'nda öğrenim görmekte olan 6. sınıf öğrencileriyle gerçekleştirilmiştir. Araştırma, deney ve kontrol grubu olarak belirlenen iki şubede yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu; deney grubunda 18, kontrol grubunda ise 17 öğrenci olmak üzere toplamda 35 öğrenciden oluşmaktadır. Deney grubunda istasyon tekniği, kontrol grubunda ise mevcut programdaki uygulama kullanılmıştır. Yapılan uygulama, 6. Sınıf Türkçe dersinde yer alan `Atatürkçülük` ünitesi kapsamında 6 hafta boyunca toplamda 12 ders saati içerisinde yürütülmüştür.Araştırmada, nicel ve nitel verilerin bir arada kullanıldığı karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın nicel boyutuna ilişkin verileri toplamak için araştırmacı tarafından geliştirilen `Başarı Testi` ve Acat (2000) tarafından geliştirilen `Türkçe Dersine İlişkin Tutum Ölçeği (TDTÖ)`; nitel boyutuna ilişkin verileri toplamak için de görüşme ve gözlem formları kullanılmıştır. Araştırmanın deneysel boyutunda, öntest-sontest kontrol gruplu deneysel desen tercih edilmiştir. Nitel boyutta ise uygulama sonunda, deney grubunda yer alan öğrencilerin tamamı ve uygulamada görev alan öğretmenle görüşmeler yapılmıştır. Ayrıca uygulama süresince araştırmacı tarafından gözlem yapılmıştır.Nicel verilerin toplanmasında kullanılan ve araştırmacı tarafından geliştirilen başarı testi 33 sorudan oluşmaktadır. Başarı testinin ortalama güçlüğü ,51 olarak hesaplanmıştır. Başarı testine ilişkin KR-21 güvenirlik katsayısı ,88 ve Gutmans L2 güvenirlik katsayısı ,88 olarak belirlenmiştir. Araştırma kapsamındaki öğrencilerin Türkçe dersine ilişkin tutumlarını belirlemek amacıyla, Acat (2000) tarafından geliştirilen `Türkçe Dersine İlişkin Tutum Ölçeği (TDTÖ)` kullanılmıştır. Beşli likert tipinde hazırlanan ölçek; 10 olumlu, 10 olumsuz madde olmak üzere toplam 20 maddeden oluşmaktadır. Elde edilen nicel veriler, SPSS 22 paket programından ve istatistiksel yöntemlerden yararlanılarak analiz edilmiştir. Nitel verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından oluşturulan görüşme ve gözlem formları kullanılmıştır. Görüşme ve gözlemlerden elde edilen nitel veriler ise NVIVO 10 programı kullanılarak analiz edilmiştir.Araştırma sonucunda; Türkçe dersinde istasyon tekniğinin kullanılmasının deney grubu öğrencilerinin akademik başarı ve kalıcılık puanlarını olumlu etkilediği belirlenmiştir. Mevcut programın kullanıldığı kontrol grubu öğrencilerinin akademik başarı ve kalıcılık puanlarında anlamlı farklılık görülmemiştir. Deney ve kontrol grubunun sontest ve kalıcılık puanları karşılaştırıldığında; deney grubu öğrencilerinin daha başarılı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca hem istasyon tekniğinin kullanıldığı deney grubu öğrencilerinin hem de mevcut programın kullanıldığı kontrol grubu öğrencilerinin tutum puanlarında olumlu artışın olduğu tespit edilmiştir. Deney grubundaki öğrencilerin ve kontrol grubundaki öğrencilerin tutum puanları karşılaştırıldığında; deney grubu öğrencilerinin daha yüksek puan aldıkları görülmüştür. Araştırmanın nitel boyutunda; istasyon tekniği uygulamasına ilişkin beş tema belirlenmiştir. Bu temalar; istasyon tekniği uygulamasının nasıl yapıldığı, uygulama sonrasında ortaya çıkan duyuşsal durum, istasyon tekniği uygulamasının faydaları/katkıları, uygulamada problem yaşanan durumlar ve Türkçe dersinde istasyon tekniğinin tekrar kullanılma isteğidir. Araştırmanın nicel ve nitel sonuçları birlikte incelendiğinde; sonuçların birbirini desteklediği ve tutarlılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Öğrenciler, istasyon tekniği uygulamasını genel anlamda faydalı bulmuş ve uygulamaya ilişkin olumlu görüş belirtmişlerdir. Araştırma sonuçları doğrultusunda; Türkçe öğretiminde istasyon tekniği uygulamalarına daha fazla yer verilmesi, farklı öğretim kademelerinde ve farklı sınıf düzeylerinde kullanılması önerilmiştir. İstasyon tekniğinin Türkçe ve diğer derslerde uygulanmasının öğrencilerin derslere karşı daha olumlu bir tutum kazanmalarını destekleyeceği ifade edilerek bu tekniğin uygulanmasına ilişkin öğretmenlere bilgi verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca benzer araştırmaların Türkçe dersinde ve diğer derslerde farklı konularda da yapılmasının alana katkı sağlayacağı düşünülmektedir. İstasyon tekniği uygulamasından en üst düzeyde yararın sağlanabilmesi için öğretmenlere teknikle ilgili gerekli bilgilerin verilmesi ve okullarda fiziki öğrenme ortamları oluşturulurken çağdaş öğretim yöntem ve tekniklerinin özelliklerinin yetkililer tarafından dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. Anahtar kelimeler: Türkçe öğretimi, İstasyon tekniği, İşbirlikli öğrenme, Akademik başarı, Tutum. The purpose of this study is to identify the effect of the station technique, used in the Turkish class of the 6th grade in an elementary school, on the students' academic success and on their attitudes towards the Turkish class, and to make observations about the implementation and to reveal views of the teacher and the students about the practice. The research was carried out with the participation of the 6th grade students at Süleyman Demirel Middle School in Sivas city center during the 2015-2016 Fall Semester. The research was carried out in two areas, designated as the experimental group and the control group. The study group comprised 35 students in total, of which 18 students were in the experimental group and 17 were in the control group. The station technique was implemented in the experimental group and the current programme was used in the control group. The Kemalism unit of the 6th grade Turkish class was carried out in 12 hour-long classes, completed over a six week period. In the study, the mixed method, which covers both quantitative and qualitative data, was used. The Achievement Test, developed by the researcher and the Attitude Scale Related to the Turkish Class (ASRTC), developed by Acat (2000), were used in order to collect data on the quantitative extent of the research; the interviews and observation forms were used to collect data on the qualitative dimension. An experimental design with a pretest-posttest control group was preferred in the experimental part of the research. In the qualitative part at the end of the application, all the students in the experimental group and the teacher who played a role in the practical implementation were interviewed. In addition, the researcher conducted observations during the implementation process.The achievement test developed by the researcher, which was used for the collection of quantitative data, consisted of 33 questions. The average difficulty of the achievement test was calculated as 51. For the achievement test, the KR-21 reliability coefficient was determined as .88 and the Gutmans L2 reliability coefficient as 88. In order to reveal the students' attitudes regarding the Turkish class the Attitude Scale Related to Turkish Class, which was developed by Acat (2000), was used. The scale, prepared in the five point Likert type, consisted of 20 items: 10 positive and 10 negative. The quantitative data obtained from the research was analyzed using the SPSS 22 packet program and statistical methods. For collecting the qualitative data, the researcher used previously prepared interview and observation forms and qualitative data obtained from the interviews and observations were analyzed by using the NVIVO 10 program.The results of the study indicated that using a station technique in the Turkish class positively affected the academic achievement and the retention scores of the experimental group. There was no significant difference in the academic achievement and the retention scores of the students in the control group, in which the current programme was implemented. In a comparison of the posttest and retention scores of the experimental and control groups, the research showed that the experimental group students were more successful. The study has also shown that the attitude scores of both the experimental group students, using the station technique, as well as the control group students, using the current programme, have increased positively. In terms of the comparison between the attitude scores of the students in the experimental group and the students in the control group, the research indicated that the scores of the students in the experimental group were higher. In the qualitative part of the research, five themes related to the implementation of the station technique were identified. These themes included: how to implement the station technique, the emotional situation following the implementation, the benefits/contributions of the station technique, the problematic situations during the implementation, and the wish to reuse the station technique in the Turkish class. When the quantitative and qualitative results of the research are examined together, the results support each other and show consistency. The students found the station technique to be useful in general terms and expressed positive views about its practice. In line with the results, the research suggests that teachers should implement the station technique more often in Turkish classes, as well as at various education levels and grades. The research also proposes that the implementation of the station technique in Turkish classes and other classes will help students gain a more positive attitude towards the class, and teachers should be advised how to implement this technique. The results also suggest that similar studies regarding Turkish classes and different subjects in other classes will contribute to the field. In order to get the highest level of benefit from the application of the station technique, it is suggested that teachers should be given the necessary information about the technique. Moreover, it is important that the authorities should take into consideration features of contemporary teaching methods and techniques when they establish physical learning environments in schools.Key Words: Turkish Language Teaching, Station technique, Peer Learning, Academic success, Attitude. 294