Search

Israel has always claimed to be the only democracy in the Middle East. Yet the current government coalition is dominated by right-wing, ultra-Orthodox and national-religious parties advocating illiberal policies and seeking Jewish dominance across "Eretz Israel" - Israel itself and the occupied Palestinian territories. Accordingly, the government is working firstly to emphasise the Jewish elements in Israel's identity. It is secondly pushing ahead with settlement-building in and de facto annexation of parts of the occupied territories. Thirdly, it is steadily shrinking the spaces for Israel's civil society and human rights organisations. Germany and the EU should press Israel to comply with international law, improve the human rights situation and preserve spaces for civil society to thrive. In their policies, working towards respect for human rights and international law should no longer come second to conflict resolution. (author's abstract)

Göçler; genellikle tabiat şartları, ekonomik ve siyasal nedenler dolayısıyla meydana gelir. Tabiat şartları ve ekonomik nedenler genellikle iç göçleri doğururken, siyasal nedenler özellikle de savaş ve savaş sonucu toprak kayıpları, yerel halka baskı ve zorlamalar ise dış göçlerin olmasına neden olur. Bu hareketler hem nüfusun dağılımını, hem yerleşim durumunu hem de ekonomik, sosyal, kültürel hatta siyasal yapıyı da önemli ölçüde etkiler.Göçler; oluş nedenleri dolayısıyla iç göçler ve dış göçler olarak ayrılır. Özellikle tabiat şartları ve ekonomik nedenler genellikle iç göçlerin ana nedeni olmakla birlikte, bazen dış göçlere de neden olur. Savaş ve siyasal nedenler ise istisnaları olmakla birlikte, büyük ölçüde dışarıdan içeriye doğru yapılan göçlerin temel nedenidir.Türkiye Cumhuriyeti kuruluşundan itibaren sıklıkla dış göçlere maruz kalmıştır. O nedenle komşu devletlerle göç ve göçmenlerin hukuksal statüsünü düzenleyen pek çok anlaşma yapmıştır. Böylece hem göçleri kontrol altına almak hem de gelen göçmenlerin haklarını korumak yolunu tutmuştur. Özellikle Bulgaristan'dan tarihte çeşitli dönemlerde ülkemize önemli göçler olmuştur.Bu çalışmada 1950-1951 yılında yaşanan göç ve sınırların kapanması sonucu iki ülke arasında parçalanan ailelerin birleştirilmesini amaçlayan 1969-1978 yılları arasında yaşanan Bulgaristan göçü ele alınmıştır. Bu çalışmada Trakya bölgesine iskân edilen ailelerle görüşmeler yapılıp sonuçları değerlendirilmiştir. 1969-1978 yılları arasında bir yakının daveti ile Türkiye'ye gelen göçmenlere çeşitli sorular sorularak, onların göç öncesi ve göçten sonraki yaşamları hakkında analizler yapılarak göçün etkileri anlaşılmaya çalışılmıştır.Anahtar kelimeler: Göç, göçmen, Bulgaristan, Türkiye, parçalanmış aile Migrations; Usually due to natural conditions, economic and political reasons. While natural conditions and economic reasons often lead to internal migrations, political causes, especially land losses after war and war, and oppression and enforcement by the local people, lead to external migration. These movements affect both the distribution of population and the situation of settlement as well as economic, social, cultural and even political.Migrations; Are separated into internal migrations and external migration due to the reasons for their existence. In particular, natural conditions and economic reasons are often the main cause of internal migration, and sometimes external migration. War and political reasons, along with exceptions, are a major cause of immigration from outside to inside.Since the foundation of the Republic of Turkey, it has often been exposed to external migrations. For this reason, he has made many agreements with neighboring countries to regulate immigration and legal status of immigrants. Thus, both the immigration control and to protect the rights of migrants to keep the path. There have been significant immigrations from Bulgaria, especially in various periods in history.In this study, immigration in Bulgaria between 1969-1978, which aimed at the unification of the families that split between the two countries that resulted from the closure of the border between 1950 and 1951, was discussed. In this study, interviews were made with the families settled in Trakya region and the results were evaluated. Between 1969 and 1978, a number of immigrants came to Turkey with an invitation of a close friend, and they tried to understand their immigration influences by analyzing their pre-migration and post-migration lives.Key words: Migration, migrant, Bulgaria, Turkey, fragmented family 127

Israel nimmt seit jeher für sich in Anspruch, die einzige Demokratie im Nahen Osten zu sein. Allerdings dominieren in der aktuellen Regierungskoalition aus rechten, ultra-orthodoxen und nationalreligiösen Parteien Kräfte, die illiberale Positionen vertreten und die jüdische Dominanz im gesamten "Eretz Israel" (also in Israel und den besetzten palästinensischen Gebieten) akzentuieren wollen. Demgemäß bemüht sich die Regierung erstens, die jüdischen Elemente im Selbstverständnis Israels noch stärker zu gewichten als bislang. Zweitens treibt sie die Siedlungspolitik in den besetzten Gebieten und deren De-facto-Annexion voran. Drittens engt sie die Spielräume für Israels Zivilgesellschaft und Opposition zunehmend ein. Deutschland und die EU sollten gegenüber Israel auf die Durchsetzung internationalen Rechts, eine Verbesserung der Menschenrechtslage und die Bewahrung von Handlungsräumen für die Zivilgesellschaft hinwirken. Dabei sollte die Achtung menschen- und völkerrechtlich verbriefter Rechte einer Konfliktregelung nicht länger nachgeordnet werden. (Autorenreferat)

The perceived shift from chaos to an evolving order in Syria presents a challenge to Israel’s policy of limited intervention. Iran’s growing influence in Syria and its efforts to improve Hezbollah’s strategic capacities presents Israeli decision-makers with a sense of urgency to act now while the future settlement in Syria is still being shaped in order to avoid a fait accompli of an Iranian stronghold on Israel’s northern border. This notion is further enhanced by a perceived lack of a serious commitment from the main extra-regional powerbroker, Russia, as well as the US to Israel’s national security needs. During the last few months, the first signs of a change became apparent in Israel’s strategic approach as well as a new willingness to take active measures to con-tain Iran’s strategic efforts in Syria. The combination of a new proactive Israeli policy and the lack of a security regime to regulate the situation increases the likelihood of an unintended escalation between the parties. Germany should use its relations and leverage vis-à-vis the two parties to promote a new security regime between Israel and Iran and help prevent a destructive escalation. (Autorenreferat)

Türkiye'nin Avrupa'ya açılan kapısı olan Kuzeybatı Anadolu Tarih Öncesi Çağlardan günümüze kadar yerleşime sahne olmuştur. Günümüzde dahi yerleşim önemini korumaktadır. Yüzey araştırmaları ve kazılar sonucunda Kuzeybatı Anadolu'da Paleolitik, Epipaleolitik, Neolitik ve Kalkolitik dönemlerde yerleşmelerin söz konusu olduğu anlaşılmaktadır. Çalışma konumuza Çanakkale ve Balıkesir illeri dahil edilmiştir. Ele aldığımız illerinin her ikisinde de Paleolitik döneme ait Çanakkale'de 6, Balıkesir'de 5 olmak üzere toplamda 11 adet yerleşim yerine, Epipaleolitik döneme ait sadece Balıkesir'de 1 yerleşim yerine, Neolitik döneme ait Çanakkale'de 6, Balıkesir'de 3 olmak üzere toplamda 9 yerleşim yerine ve son olarak da Kalkolitik döneme ait Çanakkale'de 11 Balıkesir'de 14 olmak üzere toplamda 25 yerleşim yerine rastlanmıştır. Bu yerleşim yerlerinin çoğunun insan hayatının temel ihtiyacı olan sulak alanlara yakın bölgelerde kurulduğu tespit edilmiştir. Bu yerleşim yerlerine ışık tutan bilgilere bölgede yapılan yüzey araştırmaları ve kazıları sonucunda ele geçirilen buluntular sayesinde ulaşılır. Zaten yerleşim yerinden çıkarılanlar tarih öncesi çağların özelliklerini yansıtan buluntular olmuştur. Ancak gerek araştırmaların yetersizliği nedeniyle gerekse doğadaki canlılar tarafından bilinçsizce tahribe uğraması nedeniyle yerleşim yerlerinden çok geniş ayrıntılı bilgi elde etmek mümkün olmamıştır.`Kuzeybatı Anadolu'da İlk İskân İzleri` başlıklı tez çalışmasının amacı Paleolitik Dönem'den Tunç Çağ'ına kadar olan zaman aralığında Kuzeybatı Anadolu'da kazı çalışmaları ve yüzey araştırmaları yapılmış olan Çanakkale ve Balıkesir illeri çerçevesinde geniş hatlarıyla ele alarak incelemek ve bundan sonraki çalışmalara kaynak teşkil etmesini sağlamaktır. Çalışmanın bir başka amacı ise Çanakkale ve Balıkesir'in tarih öncesi dönemlerinden Paleolitik, Epipaleolitik, Neolitik ve Kalkolitik Çağlardaki ilk yerleşim yerlerinin hangileri olduğu, bu yerleşim yerlerinin ne gibi değişkenlikler göstererek birbirinden ayrıldığını ve tespit edilen yerleşim yerlerinden elde edilen buluntular ile yerleşim yerlerine dair genel özelliklerinin daha net anlaşılmasını sağlamaktır.Anahtar Kelimeler: Kuzeybatı Anadolu, İskân, Çanakkale, Balıkesir, Tarih öncesi Anatolia Turkey's gate opening Europe has became an attractive settlement for settlers throughout history since prehistoric times Even today it is of great promience as settlement. In result of surface surveys and excavations, It is understood that there were settlements in Northwestern Anatolia in the Paleolithic, Epipalaeolytic, Neolithic and Chalcolithic Periods. Cities of Çanakkale and Balıkesir have been included in our study topic.In both of the cities we studied, We encountered settlementsbelonging to Paleolithic Period- 6 in Çanakkale and 5 in Balıkesir in total 11; settlements belonging to Epipalaeolytic –only one in Balıkesir; settlements belonging to Neolithic 6 in Çanakkale and 3 in Balıkesir in total 9, and finally settlements belonging to Chalcolithic - 11 in Çanakkale and 14 in Balıkesir in total 25. It was identified that Most of these settlements were established in areas close to wetlands which is basic need of human life. Information which sheds light on these settlements is reached thanks to findings acquired as a result of surface surveys and excavations caried out in these areas. As a matter of fact, Findings unerathened from these settlements reflect the features of these prehistoric ages. Yet due to not only unsufficient researches but also to damage uncounciously caused by the living in the nature, It wasn't possible to obtain very detailed extensive information from settlements. The aim of this thesis study titled `First settlements traces in Northwest Anatolia` is to examine by studying their surface surveys and excavations which were done in Northwest Anatolia in time interval which is from Paleolithic Period to Bronze Age with very wide lines in the frame of Çanakkale and Balıkesir cities and to provide as source for subsequent works . Another aim of this study is to provide better understanding which the first settlements are in Paleolithic, Epipaleolytic, Neolithic and Chalcolitik Ages from prehistoric times of Çanakkale and Balıkesir, that these settlements separated from each other by showing what like variabilities and findings obtained from settlements which were identfied and general featurs as to settlements. Key Words: Northwest Anatolia, Settlement, Çanakkale, Balıkesir, Prehistoric. 80

Antik çağda Küçük Asya olarak bilinen bu yarımada bereketli topraklara sahipti. Tarım için çok uygundu Anadolu eski çağlarda büyük kervan yollarının üzerindeydi. Göçün, ticaretin ve uluslararası ilişkilerin can damarıydı.Çağlar boyunca, bu topraklar, doğu politikası için bir üs olmuştur. Bu yüzden, büyük krallıklar Küçük Asya'yı fethetmeye çalışmışlardır. Roma Anadolu'nun önemini hemen kavramıştır. Fakat M.Ö. 129 yılına kadar Anadolu'da hiç bir yeri ilhak etmemiştir. Anadolu'daki sorunları bir hakem gibi Roma çıkarları doğrultusunda, çözmeyi tercih etmiştir.Pompeius, Caesar ve Augustus, Anadolu'ya hakim olmanın üç kıtaya hakim olmak anlamına geldiğini fark etmişlerdi. Caesar'ın ölümünden sonra, Augustus güçlenmiştir. Roma'yı tek başına yönetmek istemiştir fakat gerçek niyetini saklamış ve cumhuriyetin kurumlarını korumaya çalışıyormuş gibi davranmıştır.Küçük Asya'da, Roma eyaletler kurmuştur. Ancak sınırları ve konumları içinde bulunulan koşullara ve imparatora göre değişmiştir. İkinci olarak Roma'nın gücünü ortaya koyan kentler inşa edilmiştir. Buna ilaveten imparator kültü ve tapınakları yaygınlaşmıştır.Roma, Küçük Asya'daki sorunları askeri güçle çözmemiştir. Çoğunlukla, diplomasiyi tercih etmiştir. Eyaletlerdeki zalim valileri cezalandırmıştır. Küçük Asya'daki eyaletlerden gelen vergileri kontrol etmeye çalışmıştır. Depremlerde, Anadolu'da zarar gören kentlere yardım edilmiştir. Bölgedeki kentlerdeki imar faaliyetlerini desteklenmiştir. Kentlerde Roma yanlısı elit bir sınıf ortaya çıkmıştır. Küçük Asya'daki kentlerdeki, bu zengin sınıf, Roma'nın desteğini alabilmek için imar faaliyetlerine yardımcı olmuş, bu yüzden kentler tarafından onurlandırılmıştır. Roma'da bu kişilere vatandaşlık vererek ödüllendirmiştir. Vatandaşlık elde eden bu kişiler özendirici olmuştur.Küçük Asya'yı Romalılaştırmak için yerleşim politikasını kullanılmıştır. Bu politika sonucunda, Anadolu'daki kentler imparatorluk ailesini onurlandırmak için tapınaklar inşaa etmiş,yazıtlar, heykeller dikmiş ve sikkeler basmıştır. Anadolu'daki dini inançlara saygı göstermiştir. Anadolu'daki halk Roma egemenliğini tanımıştır. Anadolu'da Pax Romana yani Roma barışı sağlanmıştır. This peninsula, which was known as Asia Minor in antique world, has fertile land. Its land, most favorable to agriculture. Anatolia are the great caravan routes of ancient times and acted arteries of migration, trade and channels of imperial communication.Throught the ages this land was the basis for the eastern policy for many kingdoms. For this reason,they tried to conquer Asia Minor. Rome at once, understood its importance but until 129 B.C. land from Anatolia wasn't annexed any land. Like a referee prefered to solve the problems in Anatolia in according to Rome's profit.Pompeius, Caesar and Augustus comprehended to conquer Anatolia means that expanded on the three continents; Asia, Europe, Africa.. After the death of Caesar, Augustus became powerful. He want to rule only but he hidden real purpose and pretended to protect the institutions of republic.Roman provinces have been established in Asia Minor. However, boundaries and status of them have been changed in accordance with the circumstances and emperor. Secondly, the city built on demonstrating the power of Rome. In addition, emperor cult and temples became more widespread.Rome did not solve the problems with arms in Anatolia. Mostly, he prefered diplomacy. Brutal governors in provinces were punished.. Especially, in Anatolia. Rome tried to control taxes from provinces of Asia Minor. Rome helped the cities in Asia Minor that has been damaged by earthquakes. Reconstruction workings has been supported by Rome both of money and .Rome fans elit class, has been emerged at cities of Asia Minor. This class in cities at Asia Minor, have helped construction activities for supporting of Rome, so have been honoured by cities. Rome rewarded them giving Roman citizenship. Those persons whose obtained citizenship have encouraged.Asia minor was Romanized by Helenistic culture. As a result of this policy, temples had been built, inscriptions and statues had been dedicated, also coins had been minted in Anatolia for honouring the imperial family. He had tolarated to religion in Asia Minor. People in Anatolia, had accepted Roman's suzerainity. Pax Romana, namely the peace of Rome, had been provided at provinces of Anatolia 433

İkinci Meşrutiyet'in ilan edilmesinin ardından başlayan ve Osmanlı Devleti'nde İttihat ve Terakki dönemi olarak da adlandırabileceğimiz dönemde, hükümet müesseselerinin her birinde yeni anlayış ve ilkeler benimsenmiş, bu doğrultuda özellikle İttihat ve Terakki Cemiyeti tarafından benimsenen ve Meşrutiyet sisteminin ilan edilmesi ile uygulanmaya başlanan bu yeni anlayış tarzı doğrultusunda takip edilen politikaların Selanik Vilayeti'ne yansımaları görülmüştür. İkinci Meşrutiyet döneminde, idari, mülki, demografik, eğitim, bayındırlık alanlarında benimsenen yeni anlayış ile birlikte Selanik şehrinde bir dizi değişim ve gelişim yaşanmıştır. Bu noktada idari ve mülki politikalar kapsamında Selanik'in idari yapısında bir takım yeni düzenlemelere gidilirken, mülki açıdan, vilayetlerde idarecilere yetki genişliği maddesi kuvvetle müdafaa edilerek, valinin görev ve yetkilerindeki değişen yeni anlayış noktasında hareket edilmiştir. Bu yeni dönemde Selanik'in, iskân politikaları açısından da Müslüman muhacirlerin yerleştirilmesi noktasında siyasi ve ekonomik açıdan önemli bir yeri olmuş ve takip edilen iskân politikaları neticesinde, yeni yerleşim birimleri oluşturulmuştur. Eğitim politikaları kapsamında ise, Selanik'te bulunan bütün okullarda meşrutiyet sistemine uygun olan yeni düzenlemelere gidilerek, çağın gerekleri doğrultusunda politikalar takip edilmiştir. Bayındırlık açısından ise, Jön Türklerin iktidara gelmesi kentin yönetiminde bir dizi yeniliğin ortaya çıkmasını mümkün kılmış, ulaşım, aydınlatma gibi bayındırlık alanlarında şehir geliştirilmeye çalışılmıştır. Devletin Selanik politikalarına yön veren diğer bir unsur da, şehirdeki asayişsizlik olaylarının temel sebebi olan çetecilik faaliyetleri olmuş, İkinci Meşrutiyet yıllarında yoğun çete faaliyetlerine sahne olan şehre karşı, devlet, daha radikal ve kati tedbirler almak doğrultusunda politikalar takip etmiştir.Bütün bu noktada, özellikle meşrutiyet sisteminin savunuculuğunu yapan İttihat ve Terakki tarafından benimsenen yeni anlayış tarzı doğrultusunda takip edilen idari, mülki, eğitim, iskân ve bayındırlık alanlarındaki politikaların şehir üzerinde bir dizi yansıması görülmüş ve şehrin gelişmesine katkısı olmuştur.Anahtar Kelimeler: Selanik, İttihat ve Terakki, İkinci Meşrutiyet, Makedonya. In the period beginning from the promulgation of the Second Constitution and that also be called as the period of Committee of Union and Progress in Ottoman Empire, novel principles and understandings were embraced by governmental institutions. Accordingly, this new understanding which was especially embraced by the Committee of Union and Progress and started to be applied after the promulgation of the Constitutional system had some reflections on Thessaloniki Province. With this new understanding in the area of administration, civil, demography, education and public works, there had been a series of changes and developments in Thessaloniki Province during the Second Constitutional Period. At this point, there had been new regulations in the administrative structure of Thessaloniki within the administrative and civil policies while the changing understanding was executed in the governors' duties and authority by defending the decentralization item for the governors in provinces strongly. During this new period, Thessaloniki was politically and economically important in terms of settlement policies when it came to settling the Muslim immigrants. As a result of the settlement policies, new dwelling areas were founded. When it is considered in terms of education, new regulations were put into effect in all schools of Thessaloniki in accordance with the Constitutional system, and the policies in accordance with the necessities of the era were followed. As for the public works, the power of the Young Turks made it possible for a series of changes to be made in the management of the province, and some public works such as transportation and lighting were tried to be improved. Another factor that affected the policies of the state on Thessaloniki was the gangsterism, which was the main reason of the low public order in the city. The government took more radical and strict measures to intense gangster activities during the Second Constitutional Period.To sum up, the policies on administration, civil, education, settlement and public works that were embraced especially by the Committee of Union and Progress who were the defenders of Constitutional System had some reflections on Thessaloniki Province, and they contributed to the development of the province. Key Words: Thessaloniki, Union and Progress, the Second Constitution, Macedonia. 336

Bu tez 2006-2015 yılları arasında İsrail'in Batı Şeria ve Doğu Kudüs'teki yerleşim politikalarının işleyişini, İsrail-Filistin çatışmasındaki yerini ve yerleşimci şiddetinin Filistinliler ve İsrail hükümetlerinin yerleşim politikaları üzerindeki etkisini incelemektedir. Filistinlilerin birbirinden kopuk topluluklar halinde yaşamasına sebep olan İsrail yerleşim yerleri toprak bütünlüğü olan bir Filistin devleti kurulmasının önünde fiili engeller olmuştur. İsrail 2003 tarihli Yol Haritasında uygulamayı kabul ettiği yerleşim faaliyetlerinin durdurulması kararına uymamıştır. İsrail'in Filistin ile müzakerelere devam ederken bu yerleşim faaliyetlerine devam etmesi Filistin tarafının güvenini sarsmış ve İsrail-Filistin sorununun çözümünü geciktirmiştir. 2006 sonrası artan yerleşimci şiddeti ise İsrail yerleşim politikalarını yönlendirmeyi amaçlarken, Filistinlilerin hayatlarını zorlaştırmaktadır.Anahtar Kelimeler: Barış Süreci, İsrail-Filistin çatışması, İsrail Yerleşimleri, Yerleşimci Şiddeti, Batı Şeria This thesis examines the process of Israel's settlement policy in the West Bank and East Jerusalem between the years 2006-2015, his position in the Israeli-Palestian conflict and the impact of the settler violence on Palestians and Israeli governments' settlement policies. Israeli settlements causing Palestian communities torn apart from each other have been the obstacle for the establishment of a Palestinian state with its own territorial integrity. Israel did not abide by the decision of being stopped the settlement activities which have been approved in the Roadmap dated 2003. Although, Israel's both ongoing negotiations with the Palestians and keeping on those settlement activities have shaken the confidence of the Palestian side and procastinated the Israeli-Palestinian conflict resolution. On the one hand, the increasing settler violence after 2006 aims at routing the Israeli settlement policy, but on the other hand, it complicates the lives of Palestinians.Key Words: Israeli-Palestinian Conflict, Israeli Settlements, Peace Process, Settler Violence, West Bank 139

Afetler insanlar için fiziksel, ekonomik, sosyal ve çevresel kayıplar doğuran, normal yaşamı kesintiye uğratarak toplulukları etkileyen, doğal veya insan kaynaklı olaylardır. Afetler nedeniyle her yıl milyonlarca insanın yaşamı etkilenmekte ve özellikle az gelişmiş ülkelerde ciddi ekonomik kayıplar yaşanmaktadır. 2011 Van depremi yıkıcı bir afet olmakla birlikte afet yönetimi için aslında birçok açıdan bir milat niteliği de taşımaktadır. Van ili ve Türkiye için yeni bir başlangıç olan Van depreminde elde edilen tecrübeler, adeta bir laboratuvar deneyimi olarak kabul edilerek mevzuat değişiklikleri ile yeni yöntemsel yaklaşımlar benimsenmiş, 2009 tarihli 5902 sayılı Kanun yeni bir bakış açısıyla dinamik ve etkin bir şekilde hayata geçmeye başlamış bu Kanunla birlikte ikincil mevzuat çalışmaları da hız kazanmıştır. Üç bölümden oluşan bu tez çalışmasında 2011 yılında meydana gelen Van Depremleri sonrasında uygulanan iskan politikaları ve modelleri ele alınmış ve iskân politikalarının geliştirilmesine dair öneriler sunulmuştur. Disasters are natural or human-induced events that cause physical, economic, social, and environmental losses for humans, affecting communities by interrupting normal life. Every year Millions of people are affected because of disasters and serious economic losses are experienced especially in underdeveloped countries. 2011 Van earthquake is a devastating disaster, and in fact, it is also a milestone for disaster management in many respects. Experiences obtained in the Van earthquake, which is a new beginning for Van province and Turkey, are accepted as a laboratory experience and new legislative changes and new methodological approaches have been adopted. Law No. 5902 which is dated 2009 dynamically and effectively came to pass with this law secondary legislation studies have also accelerated. In this thesis study which consists of three parts, included settlement policy and settlement models that applied after the Van earthquake which took place in 2011, and proposals on the development of settlement policies are presented. 150

Eine integrierte und nachhaltige Mobilitätsentwicklung stellt die Verkehrspolitik auch zukünftig vor zentrale Herausforderungen. Vor dem Hintergrund des Klimawandels und der Verknappung fossiler Energieträger wird es auch in Zukunft notwendig sein, Strategien und Konzepte zu entwickeln, die eine integrierte, vernetzte und nachhaltige Mobilität sicherstellen. Dazu bedarf es aus raumordnerischer Sicht einer Differenzierung nach strukturräumlichen Unterschieden, um bedarfsgerechte Mobilitätsangebote zu schaffen und eine nachhaltige Mobilität in allen Landesteilen zu sichern. Providing integrated and sustainable mobility will remain a key challenge for transport policy in the future. Climate change and the increasing scarcity of fossil fuels will make it necessary to develop strategies and policies to ensure integrated, interconnected and sustainable mobility. From the perspective of spatial planning this requires consideration of differences in spatial structures in order to create or guarantee appropriate mobility offers in all parts of the country.

1783 yılında Rusya'nın Kırım'ı işgaliyle başlayan ve 1853-1856 Kırım Harbi ve 1859 yılında Şeyh Şamil'in direnişinin kırılmasıyla devam eden süreç Kırım ve Kafkasyalı yüz binlerce Müslümanı Rusya'nın baskı ve zulmü karşısında vatanını terk etmek mecburiyetinde bırakmıştı. Bu nedenle 19. yüzyılın ortalarında büyük kitleler halinde Kırım Tatarı, Nogay ve Kafkasyalı halklar güven ve refah içinde yaşamlarını sürdürebilmeyi umdukları Osmanlı topraklarına göç etmişti. Kitlesel göçlerin son bulduğu, göçmenlerin iskan işlemlerinin büyük oranda başarıyla sonuçlandığı bir dönemde yeni bir Osmanlı-Rus savaşı (1877-1878 / 93 Harbi) bu kez Kırım ve Kafkasya'nın yanı sıra Rumeli'den de yüz binlerce Müslümanın Osmanlı egemenliğindeki topraklara göçüne neden oldu. Devlet temelde insani duygularla olmak üzere ekonomik ve askeri beklentilerin de şekillendirdiği bir tutumla kendisine sığınan tüm göçmenleri kabul etmişti. Göç hadisesinin yoğun olarak yaşandığı 19. yüzyılın ikinci yarısında, doğusunda Kastamonu vilayeti kuzeyinde Karadeniz, batısında Şehremaneti'ne bağlı Şile ve Gebze kazaları ve güneyinde Hüdavendigar (Bursa) vilayeti ile çevrili Kocaeli Sancağı göçmenlerin sevk merkezi ve daimi iskan sahası olarak önemli bir konuma sahipti. Bu çalışmada Osmanlı Devleti'nin göçmenleri iskan faaliyetlerinin Kocaeli Sancağı özelindeki yansımaları ele alınarak, göçlerin Kocaeli Sancağına etkisi tespit edilmeye çalışılmıştır. Russia's occupation of Crimea in 1783, Crimean war of 1853-1856 and the breakup of Sheikh Shamil's resistance in 1859 forced hundreds of thousands of Crimean and Caucasian Muslims to leave their country under Russian oppression and persecution. This, cause, in the middle of the 19th century, the Crimean Tatar, Nogai and Caucasian peoples, to migrate to the Ottoman lands in hope of living in secure and prosperity.In a period when the mass migration ended and the settlement procedures of the immigrants were handled with success, this time a new Ottoman-Russian war (1877-1878 / 93 War) caused thousands of Muslims from Rumelia besides Crimean and Caucasian Muslims, to migrate to the lands under the sovereignty of Ottoman empire. With a policy shaped by mainly humanitarian values as well as economic and military expectations, the Ottoman state had accepted all asylum seekers who would like to take refuge in Ottoman lands. In the second half of the 19th century, especially when the immigration rate was quite high, Kastamonu province in the east; Blacksea region in the North; Şile and Gebze kazas bound to Şehremaneti (Municipality) in the West and Kocaeli district surrounded by boundaries of Hüdavendigar (Bursa) province in the south were the main immigration centers and permanent residential areas.In this study, reflections of the settlement activities of the immigrants of the Ottoman Empire were examined in the context of Kocaeli Sanjak and the effects thereof on the Kocaeli district were revealed. 435

Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde yaşanan toprak kayıpları Balkanlar ve Kafkasya'dan içe dönük büyük kitlesel göçlerin yaşanmasına neden olmuştu. Mütareke yıllarında ise bu defa Anadolu'da işgallerin yaşanmaya başlamasıyla beraber yeni bir iç göç hareketi başlamıştır. Osmanlı Devleti ilk başta meydana gelen göçlere engel olmak istemişse de Yunan katliamları ve İtilaf Devletleri'nin sessiz kalması sonucu başarılı olamamıştır. Bu yüzden çok zor şartlar altında kalan bu göçmenlerin ihtiyaçlarını karşılamak için imkânları ölçüsünde büyük çaba harcamıştır. Bir yandan ülkenin doğusunda ve batısında iç göçler yaşanırken bir yandan da dışarıdan çeşitli milletler Osmanlı topraklarına iltica etmeye devam etmiştir. Bu karmaşanın içinde bir de İtilaf Devletleri'nin müdahaleleri sonucu Ermeni ve Rum muhacirlerin Anadolu'ya sevkleri gerçekleştirilmiştir. Ermeni ve Rumların sevk ve iskânında Osmanlı Devleti'nin ihmali olduğu iddia edilse de mevcut belgelere göre kendi topraklarında mülteci durumuna düşen Türklerin vaziyeti onlara göre daha kötü bir manzara arz etmekte idi. Daha önce Anadolu'ya sığınan muhacirlere devlet imkân dâhilinde gereken yardımı yapmıştı ancak arka arkaya yaşanan büyük savaşlar ve işgal koşulları altında bu defa yardım konusunda çok ciddi sıkıntılar yaşanmıştır. Ayrıca Anadolu toprakları işgalden kurtarılıncaya kadar sevk ve iskân konusunda da önemli bir adım atılamamıştır. Bu çalışma ile gerek arşiv malzemeleri gerekse dönemin basınından edilen bilgiler çerçevesinde mütareke yıllarında göç ve iskân konusunda yaşanan bütün bu gelişmeler ele alınmaya çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler:Mütareke, göç, mülteci, iskân Great mass intra-regional migrations occurred from the Balkans and Caucasus due to the loss of the territories in the late period of Ottoman Empire. With the start of occupation of Anatolia during armistice, a new movement of migration started. Ottoman Empire tried to prevent this migration at first, but failed because of the Greek massacre of Turks, and Allied Powers didn't interfere. As a result, a great effort was made to meet the needs of these immigrants within the bounds of possibility. While internal immigrations continued on the eastern and western parts of the country, various nations proceeded to migrate to Ottoman territories. During this chaos, Armenian and Greek migrants were pushed to Anatolia by Allied Powers. Although it was claimed that Ottoman Empire was delinquent during transfer and settlement of Armenian and Greek population, the documents reveal that the condition of Turks, who became migrants on their own lands, was much worse. The Empire helped the migrants, who refuged to Anatolia within the bounds of possibility before. However, consecutive wars and occupation conditions resulted in problems in helping. Moreover, the government couldn't take any firm actions in transfer and settlement of migrants until occupation ended Anatolia. The present research studies the all these developments in migration and settlement during armistice, in the framework of archived documents and information obtained from the press of the period. Key Words: armistice, migration, refuge, settlement 398

Araştırma sahamız Karadeniz Bölgesi'nin Orta Karadeniz Bölümü'nde Yeşilırmak havzası kenarında, bir çöküntü havzasına kurulmuş olup kendisine bağlı 52 köyden oluşmaktadır. 1930 yılından önce merkeze bağlı bir bucak yerleşmesiyken 1928 yılında demiryolu ve 1933 yılında açılan şeker fabrikası ile iktisadi açıdan gelişmeye başlamıştır. 1944 yılında ilçe merkezi olmasıyla birlikte idari açıdan da bir merkez olan Turhal'da nüfus hızla artmış, artan nüfusa bağlı olarak yeni yerleşim alanları meydana gelmiştir. Geçmişte tarımsal iktisadi faaliyetlerin geliştiği Turhal'da iktisadi faaliyetlere sanayi de eklenmiş ve göçlerle birlikte büyük bir ilçe haline gelmiştir. Araştırma sahamızı oluşturan Turhal KAF üzerine kurulmuş, etrafı dağlık ve platoluk sahalarla çevrilmiştir. Bu dağlık ve platoluk sahalar Yeşilırmak ve kolları tarafından parçalanarak çeşitlik jeomorfolojik birimler meydana getirmişlerdir. Bu farklı jeomorfolojik birimler üzerinde farklı yerleşmeler kurulmuştur. KAF üzerine kurulmuş ova yerleşmesi olan Turhal'da meydana gelen demografik gelişme iktisadi faaliyetlerle desteklenememiş, buna bağlı olarak hızlı gelişen şehirlerin yaşadığı sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. Bu sorunların çözümü için ilk olarak gıdaya dayalı sanayi kollarına ağırlık verilmelidir. Şehrin gelecekteki yaşayacağı sıkıntılar önceden tespit edilmeli, gelecek şimdiden planlanmalıdır.Anahtar Sözcükler : Coğrafya, Beşeri Coğrafya, Nüfus, Yerleşme, Şehir, Göç,Sanayi, Köyler, Our research fields is at the edge of the central black sea Yesilirmak (green river) basin, depression basin of yesilirmak has been established, attached to 52 consist of the village. Before 1930 when a parish attached to the settlement, in 1928 railway and, opened in 1933 aspects of sugar factory in economic development has been started. I'm 1944 along with being administrative center of the country in terms of population, which has been increased rapidly in a central and growing population of Turhal depending on the new residential areas have occured. İn Turhal development of agricultural economik activity in the past has been a major industry and immigration has been a huge district. Based on our research field. Turhal KAF is surrounded by mountain's and plateau field, this mountain and plataue areas get fragmented apart by the geomorgholigical units by Yesilirmak have created regional diversity. The different geomorgholigical units on different settlements were established on KAF. KAF built on Plains settlement of demographic development occuring in economic activities launched at Turhal, accordingly is a fast growing city has faced problems. Be the first to solve these problems based on the food industry should be given the weigts on your arms. The city future must be determined before the troubles to face with, future should be planned in advanceKeywords : Geography, Human Geography, Population,Settlement, City, Immigration, Industry, Villages 215

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Ana Bilim Dalı, Eski Zağra 1371'de Osmanlı Devleti'nin Balkanları fetih sürecinde I. Murad döneminde fethedilmiştir. Orta kol üzerinde bulunması hasebiyle stratejik bir mevkide yer almaktadır. Fethin hemen ardından olmalı Osmanlı iskân politikası çerçevesinde Eski Zağra'nın kaza merkezine ve köylerine Anadolu'nun değişik bölgelerinden başta Yörük ve cemaatler olmak üzere Türk nüfusu iskâna tabi tutulmuştur. Bu politika neticesinde bir süre sonra Eski Zağra'da demografik yapı Türkler lehine değişmiştir. Bu çalışma, tamda bu nokta-i nazarı dikkate alarak XVI. yüzyılda Eski Zağra ile ilgili tahrir defterleri ve Balkanlar hakkında yapılmış mevcut literatürden de istifade ederek Eski Zağra'nın demografik yapısını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Böylece günümüzde Bulgaristan sınırları içerisinde yer alan Eski Zağra'nın XVI. yüzyılda ve Osmanlı hâkimiyetinde bir Müslüman-Türk yerleşim merkezi olduğu gösterilecektir. Tahrir defterleri sadece demografik yapıya dair veriler içermemektedir. Statik de olsa ekonomik yapının ortaya konulmasını sağlamaktadır. Nitekim defterler sayesinde demografik yapı ile birlikte bir Balkan kazasının Osmanlı hâkimiyetindeki ekonomisini değerlendirmek mümkün olmaktadır. Bu nedenle tahrir defterleri çalışmanın temel kaynağını oluşturmaktadır ve içerisinde barındırdığı verilerle araştırmamıza yön verecek niteliktedir. Gerek sosyal, gerek demografik ve gerekse ekonomik bakımdan birçok bilgi bu defterlerden edinilebilmektedir., Stara Zagora was conquered in 1371 during the Balkan conquest period of the Ottoman Empire under the reign of Murad I. It was in a strategically important position since it was located on the middle-branch. Just after the conquest, the city centre and the villages of Stara Zagora was inhabited by Turkish nomads and congregations from various regions of Anatolia according to the Ottoman settlement policy. After a while, the demographic structure was changed in favour of the Turks as a result of this policy. From this point of view, the aim of this study is to investigate the demographic structure of Stara Zagora in the XVI. century based on the registry books and existing literature sources on the Balkans. Thus, it will be demonstrated that Stara Zagora, which is currently located in Bulgaria, was a Muslim-Turk settlement in the XVI. century. Registry books provide information on the static economic structure as well as the demographic structure. It is possible to evaluate the economics of a Balkan town under Ottoman dominion by means of these registry books. Therefore, the registry books are the main source of this study and they have the quality to direct our research with the data they include. They contain several information on social, demographic and economic aspects.

Urartu Krallığı'nın merkezi bölgesi olarak ele aldığımız Van Gölü Havzası krallığın iskân biçimini tanımlayabilmek açısından temel kriterleri bünyesinde barındırmaktadır. Bu kriterleri tespit edip Urartu iskânın sistematik biçimde bir devlet politikasına dönüşüp dönüşmediğinin irdelendiği bu tez kapsamında ilk önce iskânın temel bileşenleri sorgulanmıştır. Urartu iskânının coğrafi olarak ne tür şartlara sahip olduğu ele alındıktan sonra iskân ettirilenlerin sosyo-politik ve sosyo-ekonomik yapıları belirlenmeye çalışılmıştır. Zira ilk bölümün Urartu iskân politikasının temel bileşenlerini belirlemeye yönelik başlıkları irdelediği söylenebilir. İkinci bölümde krallığın iskân politikasının mimaride belirginleştirdiği standart uygulamalar ve bu uygulamaların bölgesel kültür üzerindeki etkisi ele alınmıştır. İkinci bölümde değindiğimiz krali kentlerin öncelikle Doğu Anadolu coğrafyasında kent olabilme kriterleriyle örtüşüp örtüşmediği sorgulanmıştır. Urartu için yeniden bir kent tanımı yapılarak krali bir kentin bölümleri işlevleriyle örneklendirilmeye gayret edilmiştir. Üçüncü bölümde ele aldığımız kırsal yerleşme ölçütlerinin Urartu kırsalını ne derece tanımladığı irdelenirken destekleyici unsur olarak etno-arkeolojik verilere başvurulmuştur. Bölgenin değişmeyen coğrafyası, iklimi, aşiret yapısı ve iktisadi kültürleri günümüzden geriye doğru yapabileceğimiz çıkarımları mümkün kılmıştır. Urartu iskânı krali ve kırsal olarak ayrıldığı gibi her iki biçimin de mezarlık alanları değerlendirme kapsamında tutulmuştur. İskâncıların tıpkı yaşadıkları dönemde olduğu gibi öldükten sonra da ikametlerine gösterdikleri özen varsıllıkları ile alakalıdır. Bu bağlamda ele alınan mezar yapıları da krali ve kırsal yerleşmeler kapsamında değerlendirilmeye çalışılmıştır. Son olarak Urartu'nun Van Gölü Havzası'ndaki kentleri ile kırsalının arasındaki denge unsurunu oluşturan etmenlere dikkat çekilmek istenmiş ve bu bağlamda Urartu'nun kent- kırsal ilişkisi ifade edilmeye çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Urartu, İskan, Kent, Kırsal, Aşiret Van Lake Basin, which we consider to be the central area of the Urartian Kingdom, incorporates fundamental criteria for defining the realm of the settlement policy. Within the scope of the present dissertation, the identification of such criteria and an examination whether Urartian settlement policy systematically evolved into a state policy are studied. In this regard, the basic components of inhabited Urartu settlements are questioned. After a discussion on the geographic conditions in relation to Urartian settlements, the sociopolitical and socioeconomic statuses of the settlers are attempted to be identified. In this regard, it can be claimed that the first part of the dissertation examines the settlement policy so as to identify the basic settlement components. In part two, the standard architectural applications of the kingdom, and the influences of such applications on the regional culture are studied. Moreover, whether the royal cities, which is mentioned in the second part, coincide with Eastern Anatolian city criteria is examined. By offering a redefinition of the city model for Urartu, sections and functions of a royal city is attempted to be illustrated. In part three, the evaluation of the influence area of the rural settlement criteria on Urartian countryside is supported by ethno-archeological data. In light of the unchanging geography of the region, its climate, economic culture, and tribal structure, it has been possible to make retrospective observations, and deduce certain implications from the present to the past. Urartu settlement is divided in two forms: rural and royal. The cemetery areas of these two forms have been kept within the scope of the current evaluation. The care shown by the settlers for their settlements, as during their lifetime and after their death, can be related to their respective affluence. In this regard, the tomb structures, studied in this dissertation, are evaluated in relation to royal and rural settlement models. In part four, the present study attempts to draw attention to the components which establish a balance between Urartu cities in Van Lake Basin and Urartu countryside, and concordantly seeks to address Urartu's city – rural relationship.Key Words: Urartu, Settlement, City, Rural, Tribe 589

Türkler'in Balkanlarda ilk teması 1353 yılın da Edirne'nin fethiyle başladı ve 550 yıl sürecek olan Türkler'in Balkanlarda hâkimiyeti başladı. Türklerin Balkanlara hâkim olması ile birlikte Anadolu'da yaşayan Türkler Balkanlarda iskân edilmeye başladı. Osmanlı Devleti'nin anlayışında emperyalist bir anlayış olmadığından dolayı Balkan Halklarının her alanda özgürce yaşamasına olanak sağlamıştır. Balkanlarda hâkimiyet ile birlikte Balkan Halkları ve Türkler arasında kültürel, sosyal, mimari vb. pek çok alanda etkileşim meydana gelmiştir. Bu etkileşim sonucunda Balkan-Türk Kültürü oluşmuştur.Osmanlı Devleti'nin Balkanlara geçmesi ile birlikte sürekli fetihler ve iskânlar sonucunda Balkanlarda ilerleyişini sürdürmüş ve en geniş sınırlara ulaşmıştır. Yükseliş dönemimde Balkanlarda sürekli iskân faaliyeti sürdüren Osmanlı Devleti duraklama ve dağılma döneminde ise faklı bir sürece girmiştir. Bu sürece Geri Dönüş Süreci ismini vermemiz yerinde bir ifade olur. Bu geri dönüş süreci birçok sorunu da beraberinde getirmiştir.İlk olarak Osmanlı Devleti'ne göçler Kırım'ın Rusya tarafından işgal edilmesi ile başladı. Kafkaslarda Rus hâkimiyetine girmeye başladı. Fransız İhtilali'nin getirmiş olduğu milliyetçilik akımı göç akınlarını daha çok tetiklemeye başladı. 1787-1792 Osmanlı-Rus savaşları sonucunda Balkanlardan Anadolu'ya kitleler halinde göçler başladı. Türk göç tarihinin en önemli halkalarında birini 1877-1878 Osmanlı – Rus Savaşı'ndan sonraki göçler oluşturur.XX. yüzyılın başlarında meydana gelen Balkan Savaşları Balkanlarda yaşayan Türklerin kitleler halinde Anadolu'ya göç etmesine yol açmıştır. Balkanlardan gelen muhacirlerin sorunlarını çözmek için komisyonlar kurulmuştur. Muhacirlerin yerleşmesi için arazi sağlanmış, ev yapmaları için destek verilmiştir. Ayrıca askerlik ve vergi muafiyetleri sağlanarak daha rahat bir hayat sürmeleri için çaba harcanmıştır. Yaşanan sağlık sorunları nedeniyle hastaneler yapılmıştır. Tarım aletleri, tohumluk ve diğer ihtiyaçlar karşılanarak üretime katılmaları sağlanmıştır.Osmanlı Devleti I. Dünya Savaşından yenik çıkmış ve yerine Türkiye Cumhuriyeti kurulmuştu. Osmanlı Devleti'nden devraldığı Balkan ve Kafkas Türklerini ve Müslümanlarını sorunları Türkiye aynı hassasiyetle sürdürmüştür. 1921 yılında Yunanistan ile Türkiye arasında imzalanan Lozan Antlaşması ile 2 milyona yakın Türk ve Rum zorunlu göç olarak yer değiştirmiştir. 1934 yılında çıkarılan 2510 sayılı İskân Kanunu ile 500 bine yakın muhacir Anadolu'ya göç etmiştir. II. Dünya Savaşında aynı şekilde 1 milyon muhacir Anadolu'ya aralıklarla göç etmiştir. En son göç kitlesi ise 1989 yılında Bulgaristan'dan gelmiştir.Osmanlı Devleti'nin son 200 yılı yaşanan göç olayları geçmiştir. Osmanlı Devleti'nin mirasını alan Türkiye Cumhuriyeti bu konu ile çok yakından ilgilenmiş ve gelen muhacirleri iskân etmeye çalışmıştır. Bu iskân faaliyeti belirli kurallarla yapılmaya gayret edilmiş ve yer seçimleri muhacirlere uygun olarak yapılmaya çalışılmıştır. Bu iskânlar sonucu muhacirlerin en fazla yerleştiği alanların başında Batı Anadolu gelmektedir. Çalışma alanın Güney Marmara Bölümü olarak belirlenmesinde etkili olan faktör muhacirlerin bu alan da yoğun olarak nüfuslanmış olmasıdır. En etkili faktörlerin başında coğrafi mesafe ve yakınlık gelmektedir.Anahtar Kelimeler: Göç, Muhacir, Coğrafi Mesafe, İskân, Coğrafya The first connection of Turks with Balkans began in 1353 with the conquest of Edirne and 550-year-long Turkish domination in Balkans started. With the conquest of Balkans, Anatolian Turks living in Anatolia together with Turkey to dominate the Balkans began to be settled in the Balkans. Because of the Ottoman Empire in the Balkan mentality that allows the public has an understanding of imperialist live freely in all areas. People in the Balkans and Turkish rule in the Balkans, along with cultural, social, architectural and so on. interaction has occurred in many areas. As a result of this interaction Balkan-Turkey Culture formed.As a result of continuous conquests of the Ottoman Empire and the Balkans settlement pass with continued progress in the Balkans and reached the widest limits. Rise in the Balkans during my period of continuous settlement activities and the continued disintegration of the Ottoman Empire entered a pause is different. This process is back to give the name of the return process in place would be a statement. This repatriation process has brought with it many problems.Firstly, migration to the Ottoman Empire began with the occupation of Crimea by Russia. He began to enter the Russian rule in the Caucasus. The French Revolution brought by nationalist movements that began more trigger the influx of immigration. Ottoman-Russian War of 1787-1792 began to migrate into Anatolia from the Balkans as a result of the masses. 1877-1878 one of the most important people in the history of Turkish migration to Ottoman - Creates a migration after the Russian war.XX. It occurred at the beginning of the Balkan wars of the century led to migrate to Anatolia in large numbers of Turks living in the Balkans. Commission was established to solve the problems of immigrants from the Balkans. Provided land for the settlement of the refugees are given support to build houses. In addition, efforts have been made for a more comfortable riding life by providing military and tax exemptions. Hospitals have been made because of health problems experienced. Agricultural tools, seeds and other necessities are provided participate in the production are met.The Ottoman Empire was defeated in World War I and the Republic of Turkey was established instead. Balkan and Caucasus problems inherited from the Ottoman Empire and Turkish Muslims to Turkey continued with the same sensitivity. With close to 2 million to Greece in 1921 with the Treaty of Lausanne was signed between Turkish and Greek Cypriots forced migration in Turkey was replaced. Close to 500 thousand by 2510 Act issued in 1934, refugees have migrated to Anatolia. II. World War emigrated with uniformly spaced 1 million refugees Anatolia. The most recent mass immigration has come from Bulgaria in 1989.Migration from the Ottoman Empire in the last 200 years the events have passed. The area of the heritage of the Ottoman Empire, the Republic of Turkey was very interested in this issue and has tried to resettle the refugees came. These settlement activities have been efforts to be made to certain rules and has attempted to place the elections in accordance with the refugees. This settlement results at the beginning of the area where most of the refugees are from western Anatolia settled. Which factors affect the determination of refugees in the Department of South Marmara workspace, populated this area is intense. One of the most influential factor comes geographical distance and proximity.Keywords: migration, refugees, geographical distance, Housing, Geography 158

Sürgün, bir kişinin veya bir topluluğun herhangi bir nedenden dolayı yaşadığı topraklardan başka bir yere, iradesi dışında, yer değiştirmeye zorlanmasıdır. İlk Çağ toplumlarından modern zamanlara kadar, insanlık tarihinde birbirinden farklı sebeplerle sürgün politikası ve uygulamalarına rastlanmıştır. Türk tarihinin de hemen her evresinde gerek bir cezai müeyyide olarak ve gerekse sosyo - politik ve ekonomik nedenlerle sürgün yöntemine başvurulduğu görülmektedir. Osmanlı Devleti'nin gerek ceza kanunlarında ve gerekse siyasi geleneğindeki sürgün politikası ve uygulamaları, modern Türkiye'nin kuruluş sürecinde ve kurulduktan sonra da XX. yüzyılın ikinci yarısına kadar uygulanmıştır. Türk devriminin yaklaşık üç yıl devam eden bir bağımsızlık savaşı ile birlikte yürütülmesi, cumhuriyetin ilk yıllarında özellikle hassas bir ortam yaratmıştır. Bu hassasiyet, toprak bütünlüğünün korunması, tam bağımsızlığın sağlanması ve ideolojinin yerleşmesi noktasında derin bir kaygıyı da beraberinde getirmiştir. Bu hassasiyet ve kaygı, devrime karşı yönelen herhangi bir hareketi sindirmek konusunda alınacak tedbirleri de şekillendirmiştir.1923 - 1938 yılları arasında devrimi yürüten kadro, kendisine karşı yönelen muhalefeti etkisizleştirmek, toplumsal çatışmaların, kaosların meydana gelmesini önlemek ve ulus - devlet projesini uygulamaya koymak için birtakım yöntemlere başvurmayı gerekli görmüştür. Bu yöntemler arasında, çatışmayı yaratan ya da yaratma ihtimali olan kişi veya kişilerin bir yerden başka bir yere gönderilmesi, yani sürgün siyaseti bir araç olarak kullanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti'nin Osmanlı'dan devraldığı sürgün geleneğinin Osmanlı dönemi ile yer yer benzeştiği ve farklılaştığı görülmektedir. 1923 - 1938 döneminde uygulanan sürgün siyaseti, sorunun yapısına veya koşullara göre bazen ideolojik, bazen etnik, bazen hukuki ve bazen siyasi olabilmiştir. Çeşitli nedenlerle uygulanan sürgün politikaları belirli bir yasal mevzuata dayandırılmıştır. Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri dışında, 1927'ye kadar İstiklal Mahkemeleri de sürgün kararı verebilmiştir. Bunun dışında, 1923 - 1938 tarihleri arasında birden fazla iskân yasası çıkarılmıştır. Bu yasalar kitlesel sürgünlerin temel dayanağı olmuştur. Anahtar Kelimeler: Sürgün, Nüfus, Türk Devrimi, Milli Mücadele, İskân Kanunu, Ulusal Devlet, Mustafa Kemal Atatürk, Tek Parti Rejimi. Exile means forcing a person or a group of people to leave their home against their will and to live in another country. From the first ages to the modern times, there has been seen many examples of exile in the human historycaused by different reasons. In the Turkish history, it is possible to see that exile has been implemented either as a sanction or because of socio-political and economic reasons.The exile policy held in both penal code and political traditions of Ottoman Empire has continued to exist in the period of foundation of modern Turkey and after its foundation until the second half of 20th century.The fact that Turkish revolution has been carried out together with an independence war for three years has created a delicate context.This delicacy has caused a feeling of anxiety about maintaining territorial integrity, ensuring absolute independency and disseminating the ideology. This delicacy and feeling of anxiety has had a role in determining the precautions to be taken against any action opposed to revolution.The cadre who was dealing with the revolution between 1923 and 1938 has considered it necessary to apply some procedures to neutralize the opposition, to prevent chaos and social conflicts from happening and to put social-state project into practice.Among these procedures, displacing the person or people who have caused or may cause any conflict exile has been used as a political tool.The tradition of exile which Republic of Turkey has taken over from Ottoman Empire has some similarities with and differences from the Ottoman era. The exile policy applied between 1923-1938 has been ideological, ethnical, judicial and political in accordance with the structure and the condition of the problem.These exile policies has been based on a particular legal regulation.Except from the articles in Turkish Penal Code related to this issue, Independence Tribunals has also had the authority to give exile penalty until 1927. Apart from that, more than one settlement law has been legislated between 1923 and 1938. These laws have been become the basic foundation of exile of the masses.Keywords: Exile, deportation, populating, Turkish revolution, Independence Tribunals, settelement law, nation state, Mustafa Kemal Atatürk, nationalism, one party regime. 292

Bu çalışma, 1882 ve 1920 yılları arası Osmanlı Devleti'nin Filistin'deki Yahudi göçve iskanına olan politikasını incelemektedir. 1882'de Osmanlı Filistin'ine Yahudigöçü dalgası başlayınca, bazı Yahudi göçmenler Siyonist düşünce ile Filistin'desiyasi amaçlar güttüklerinden, Osmanlı Hükümeti Filistin'e göçü yasakladı. Fakat,Osmanlı yasaklarına rağmen, Filistin'de Siyonist bir varlık oluştu. Bu bağlamda, buçalışma Osmanlıların Siyonist harekete karşı kısıtlayıcı bir politika izlemesiniengelleyen faktörleri incelemeyi taahhüt etmektedir. Bu araştırmanın amacıgünümüzde Siyonizm'e yönelik Osmanlı politikasıyla ilgili popüler düşüncelerinyanlış olduğunu ve bu konunun çok daha kompleks olduğunu göstermektir. Bu tezOsmanlı Hükümetinin ne ölçüde Filistin'deki Yahudi hareketini kısıtlamak istediğinisorgularken, aynı zamanda yabancı Yahudiler'in Osmanlı Hükümeti tarafındanuygulanan birçok yasağa rağmen nasıl Osmanlı Filistin'ine gidip yerleşebildiği gibisorulara da yanıt aramaktadır. Bu çerçevede, Osmanlı liderlerinin Filistin'dekiSiyonist Hareket'e olan ilgileri de sorgulanacaktır. This thesis analyzes the characteristics of the Ottoman policy towards Jewishimmigration and settlement in Palestine during the period between 1882 and 1920.When the waves of the Jewish immigration to the Ottoman Palestine started in 1882,the Ottoman government put restrictions on it as some of the Jewish immigrants weremotivated by Zionist idea and had political aims in Palestine. However, despite theOttoman restrictions, a Zionist presence emerged in Palestine. In this respect, thisresearch undertakes to examine the factors that prevented the Ottomans frompursuing a restrictive policy towards Zionist movement. The aim of this research isto indicate that the popular beliefs concerning the Ottoman policy towards Zionismat present are mistaken and the issue is more complex. This thesis will also seek toanswer the questions such as how the foreign Jews were able to go and settle in theOttoman Palestine while questioning the capability of the Ottoman system to managethe control of its regulations. In this framework, the interest of the Ottoman leadersin the Zionist movement in Palestine will also be questioned. 250

Am 29. April 2014 enden die neunmonatigen Verhandlungen, auf die sich die US-amerikanischen Vermittler und die beiden nahöstlichen Konfliktparteien im letzten Sommer geeinigt hatten. Ein Abbruch oder Scheitern der Verhandlungen birgt weitreichende Risiken. Selbst wenn es den Vermittlern noch gelänge, eine Fortsetzung zu erwirken, werden sich die Gräben kaum wie avisiert binnen eines weiteren Jahres überwinden lassen – zumindest, wenn der bisherige Verhandlungsansatz beibehalten wird. Damit aber wird sich die Einstaatenrealität weiter verfestigen, die sich zwischen Mittelmeer und Jordan längst herausgebildet hat. Deutschland und seine Partner in der EU sollten den Alternativen klar ins Auge sehen: entweder ein deutlich robusterer Verhandlungsansatz, mit dem sich doch noch eine Zweistaatenregelung erreichen lässt, oder das Einsetzen für gleiche politische, wirtschaftliche und kulturelle Rechte aller im von Israel kontrollierten Gebiet. (Autorenreferat)

Bu tez çalışmasının amacı, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş ve gelişim sürecini, devletin demografik müdahaleleri ve eğitim politikasının bu müdahalelerle ilişkisi üzerinden anlamaya çalışmaktır. Geç Osmanlı dönemi başlayan Türk uluslaşma hareketi (İttihat ve Terakki Cemiyeti-İTC), Osmanlı coğrafyasındaki farklı etnik ve dini toplumları, Türklük üzerinden kurguladığı ulus için aşılması gereken birer sorun olarak görmüştür. Gayrimüslim toplumlar, Türklüğe asimile edilemeyecek olarak görüldüğünden toplu öldürme, mübadele, tehcir ve zorla yerinden edilmeyle sınırların dışına çıkarılmış, Türk olmayan Müslüman toplumlar (Kürt, Laz, Çerkez, Pomak) ise Anadolu'nun farklı yerlerine göç ettirilerek ve iskâna tabi tutularak Türklüğe asimle edilmeye çalışılmıştır.İTC ile başlayan uluslaşma süreci Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla da devam etmiş, bu dönemde de benzer politikalar uygulanmıştır. Cumhuriyetin kurulmasından sonra, resmi- gayri resmi birçok uygulamayla nüfusun yerinden edilmesi ve iskâna tabi tutulmasına devam edilirken bir yandan da bu politikaların devamı ve tamamlayıcısı olarak eğitim kurumlarından yararlanılmaya çalışılmıştır. Ancak, yurttaş inşasında önemli bir yeri olan eğitim kurumları ekonomik yetersizlikten dolayı daha geç ve az kullanılmıştır. Böylece, iskân politikalarının devamı ve tamamlayıcısı olarak görülebilecek Yatılı İlköğretim Bölge Okulları'nın (YİBO) sistematik olarak açılması 1960'ların başında mümkün olmuştur. Açıldıkları yerler ve bu okulların işleyişlerine bakıldığında, YİBO'ların 1960 öncesindeki iskân politikalarına uyumlu bir şekilde inşa edildiği söylenebilir. Ulusun homojenleştirilmesi için geçici bir çözüm olarak kullanılan iskân siyaseti, eğitim politikalarıyla birlikte kalıcı bir hale getirilmiştir. Sonuç olarak, devlet, homojen bir ulus inşa etmek için farklı etnik ve dini gruplara demografik müdahalelerde bulunmuş ve bunun ardından bu müdahaleyle uygun bir eğitim politikası uygulamaya çalışmıştır.ANAHTAR KELİMELER: Uluslaşma, Homojen, İttihat ve Terakki Cemiyeti, Etnik, Asimilasyon, Kürt, İskân, Yatılı İlköğretim Bölge Okulları The aim of this thesis is to discuss the foundation and development of Turkish Republic within the context of the state's demographic interventions and its relationship with education policies. Starting during the late Ottoman period, the Turkish nation-building project (Ittihad and Terraki Cemiyeti/Union and Progress Party) approached the different ethnic and religious communities living under the Ottoman reign as an obstacle for its nation-building process based on Turkishness. Non-Muslim communities were considered to be non-assimilable and thus subjected to mass killings, population exchanges, exiles or were forcibly immigrated, whereas non-Turkish Muslim communities (such as Kurds, Lazs, Circassians and Pomaks) were made to immigrate to different parts of Anatolia in order to be assimilated into Turkish identity.The nation-building process starting with the Union and Progress Party continued after the founding of the Turkish Republic and similar political programs were implemented afterwards too. After the founding of the republic, while the population and settlement policies continued through various official and non-official ways on the one hand, education was instrumentalized as complementary of these policies on the other hand. Yet, due to economic incompetencies, the education policies in question were introduced later and in a limited way despite its importance in constituting subjects. As such, the establishment of Regional Primary Boarding Schools (BPS) in a systematic way became possible only in the beginning of the 1960s as the continuation and complementation of settlement policies. By looking at their geographical location and the way they operate, it can be said that Regional Primary Boarding Schools are constructed in parallel with settlement policies of before 1960s. The settlement policies, which were put out as a temporary solution in the aim of homogenization of the nation, became a permanent polity with ongoing education policies. Consequently, the state intervened in demographic terms to different ethnic and religious communities in order to build a homogenous nation and tried to implement a politic of education that goes in line with this intervention.KEYWORDS: Nation-building, Homogenous, Union and Progress Party, Ethnicity, Assimilation, Kurdish, Settlement, Boarding Primary Schools 235

Bu tezin konusu tek parti dönemindeki toprak reformu tartışmalarıdır. İlk önce, bu tartışmaların arka planını resmetmek için, toprak üzerindeki mülkiyet ve tasarruf ilişkilerinin geç Osmanlı döneminden erken Cumhuriyete nasıl değiştiği incelenmektedir. Burada esas soru, tarımsal üretimin ticarileşmesinin toprak üzerindeki mülkiyet ve tasarruf ilişkilerini ne ölçüde değiştirdiğine dairdir. Bu sebeple, tartışma Osmanlı tarım kesiminin pazar ekonomisinin bir parçası haline geldiği on dokuzuncu yüzyıldan başlamaktadır. Burada meta üretimi, toprak yoğunlaşması ve mülksüzleşme süreçlerinin on dokuzuncu yüzyıl Anadolu'sundaki seyri ikincil literatür üzerinden ele alınmaktadır. Daha sonra ise, imparatorluktan miras kalan mülkiyet yapısının Cumhuriyet yönetiminin ilk yirmi yılında ne ölçüde ve ne şekillerde değiştiği yine ağırlıklı olarak ikincil literatür ışığında tartışmaya açılmaktadır. Türkiye'de toprak reformu fikrinin gelişimi yeterince çalışılmamış bir konudur. Bu tezde, var olan az sayıda çalışmanın ortak bir tarih anlatısından beslendiği tespit edilmektedir. Söz konusu anlatının öne çıkardığı tarihsel uğraklar sırasıyla şöyledir: Şeyh Said İsyanından sonra çıkarılan tehcir ve toprak dağıtımı kanunları, 1934 tarihli İskân Kanunu, 1935-1937 döneminin Toprak Kanunu tasarıları ve anayasa değişikliği ve nihayet 1945 tarihli Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu. Bu çalışmada, bahsi geçen uğraklar tek tek incelenmekte ve her birinde Kemalist rejimin toprak üzerindeki ilişkilere ne ölçüde ve hangi sebeplerle müdahale ettiği sorusu üzerine gidilmektedir. Diğer yandan, ortak/yerleşik tarih anlatısı birtakım önemli gelişmeleri dışarıda bırakmakta ve Kemalist toprak reformu projesinin evrimine dair ancak kısmi bir resim çizmektedir. Buna karşılık, bu tez, toprak reformu girişimlerini Kemalist rejimin güttüğü tarımsal politikaların bütünü içerisinde değerlendirmeye çalışmaktadır. İşte bu sebeple, 1930'ların hububat alımı politikası ve İkinci Dünya Savaşı yıllarının iaşe tedbirleri tartışmaya dahil edilmektedir.Anahtar Kelimeler: Toprak Reformu, Toprak Dağıtımı, Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu,İskân Politikaları, Anadolu'da Toprak Mülkiyeti ve Tasarruf İlişkileri This dissertation examines debates over land reform in the single-party period of the Republic of Turkey. It commences with a lengthy background discussion of tenurial relations in Ottoman and early Republican Anatolia. This part builds on secondary literature and revolves around the question as to whether commercialization of agricultural production altered patterns of land use and ownership in Anatolia. Therefore, the discussion starts off from nineteenth-century when Ottoman countryside was integrated to world markets through exportation of agricultural produce. Having shown the extent of land concentration and expropriation in nineteenth-century Anatolia, the present study proceeds to the Republican era and explores the evolution of tenurial relations from 1923 to 1945.Land reform is a scarcely studied subject in Turkey. Almost all scholarly studies on the subject are underlain by a common historical narrative which traces the development of a Kemalist land reform scheme through a series of key historical moments. These moments are deportation and land distribution laws enacted in the aftermath of Sheikh Said Rebellion, Settlement Law, land law bills of 1937-1935, constitutional amendment of 1937 and, finally, Law for Providing Land to Farmers of 1945. The present study examines all these moments with an eye to understanding why Kemalists sanctioned intervention in property relations on land. It also argues that the common/conventional narrative excludes certain crucial developments like 1930s' wheat purchase scheme and wartime policies of procurement. This dissertation aims to fill the gap by situating Kemalists' land reform attempts in the context of overall agricultural policies.Keywords: Land Reform, Distribution of Land, Law for Providing Land to Farmers,Settlement Policies, Tenurial Relations in Anatolia 433

Osmanlı Devletinde konargöçer bir Türkmen aşireti olan Avşarlar yazın Uzun Yayla kışın Çukurova'da yaşamaktaydılar. XIX. yüzyıldan itibaren Çukurova bölgesinde görülmeye başlayan yerel güçler hükümeti tanımamakta ve başına buyruk hareket etmekteydi. Öte yandan bölgede yaşayan diğer konargöçer aşiretler içersindeki eşkıyalar ise çevredeki yerli ahaliye zarar vermekteydi. Bölgede asayiş kalmadığı gibi oldukça verimli bir bölge olan Çukurova bakımsız bir hale gelmişti. Bunlarla birlikte Kırım Savaşından sonra yaşanan asker sıkıntısı üzerine İngilizlerin bölge ile ilgilenmeye başlamaları Güney Anadolu'nun ıslah edilmesini gündeme getirdi. 1865'te Derviş Paşa ve Cevdet Paşa öncülüğünde Güney Anadolu'ya Fırka-ı Islahiyye adıyla bir ordu gönderildi. Bu ordunun önemli görevlerinden birisi bölgeyi ıslah ettikten sonra aşiretlerin de iskân edilmesiydi. Bu bağlamda Avşarlarda yaylakları olan Uzun Yayla'da iskân edilmeyi istediler. Ancak buraya Kırım Savaşından bu yana Çerkez muhacirleri iskân edilmekteydi. Bunun üzerine Avşarların Uzun Yayla'daki iskânlarından vazgeçildi. Aşiretin müdürü Hacı Bey daha sonra Sarız bölgesinde iskân edilmeyi talep etti. Böylece Avşarlar Sarız, Tomarza ve Pınarbaşı'nda (Aziziye) iskân edildiler. Çalışmada iskân öncesi bölgenin genel durumu, iskânın sebepleri, iskân sırasında yaşanan aksaklıklar ile iskân anlatılmıştır. Afshar clans who were a nomadic tribe used to live in `Uzun Yayla` in summer and `Çukurova` in winter. The local powers that came out from the 19th century did not obey to the government. On the other hand, the bandits who lived among the other nomadic tribes in the same region used to give harm the local people. Not only the security in the region decreased, but Çukurova, which is a very fertile region, had also become neglected. In addition to the problems mentioned, the fact that English started to be interested in the region upon the lack of troops after the Crimean War, it was decided to populate the Southern Anatolia. In 1865 with the leadership of Cevdet Pasha and Darwish Pasha, an army which was named as `Fırka-ı Islahiyye` was sent to the Southern Anatolia. One of the important duties of the army was to settle the tribes after amending them. In this regard, Afshar clans asked for to be settled in `Uzun Yayla` where they spent the summer. However, the Circassian immigrants had been settled in this region since the Crimean War. Accordingly, the decision to settle Afshar clans in Uzun Yayla was given up. The chieftain of the tribe Hacı Bey asked for to be settled in the region Sarız. Therefore, Afshar clans were settled in Sarız, Tomarza and Pınarbaşı (Aziziye). In this study, the general situation of the region before the settlement, the reasons of the settlement, the problems during the settlement, and the settlement were examined. 123

İsrail- Filistin Çatışması, 1948 yılında İsrail Devletinin kurulmasından bu yana Orta Doğu politikasının en önemli ve karmaşık konularından biri olarak süregelmiştir. İsrail- Filistin Çatışması, politik, sosyal, kültürel, dini ve insancıl boyutlara sahip olmakla birlikte her iki toplumun, Yahudi ve Filistinli, üzerinde derin sosyal etkilerin oluşmasıyla sonuçlanmıştır. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi ve Birleşmiş Milletler Genel Kurulu gibi uluslararası kuruluşların çok sayıda başarısız çözüm yolları üretmesi, her iki toplumun da sağlıklı temelleri olan bir barış üretmesini engellemiş ve çatışmanın boyutunu siyasi boyuttan inanç boyutuna çevirmiştir. İsrail Hükümeti ve onun İşgal Altındaki Filistin Bölgesindeki ayrımcı rejimi, 1948 yılından beri uygulamış olduğu politik uygulamaları ile uluslararası insancıl teamül hukuku ve uluslararası insan hakları hukukunun birçok yükümlülüğünü yerine getirmekte başarısız kalmıştır. Bu çalışmada İsrail ayrıkçı rejimin iki önemli bölümü, yerleşimciler ve ayrılık duvarı, uluslararası hukukun iki önemli branşı olan uluslararası insancıl teamül hukuku ve uluslararası insan hakları hukukunun ilke ve prensipleri doğrultusunda incelenecektir.Anahtar Kelimeler: İsrail – Filistin Çatışması, Yerleşimciler, Ayrılık Duvarı, Uluslararası İnsancıl Teamül Hukuku, Uluslararası İnsan Hakları Hukuku. Israel – Palestine Conflict has been one of the most important and complex issue of the politics of the Middle East since the establishment of the State of Israel in 1948. The Israel – Palestine conflict includes political, social, religious and humanitarian dimensions which culminated in profound social impacts on the both Jewish and Palestinian societies. The failure of the many resolutions in terms of the ending the conflict which were initiated by many international institutions such as United Nation Security Council and United Nation General Assenbly, politicized and radicalized the the conflict and transformed the nature of the conflict from a political argument to faith argument for the both nations. The Israel Government, in line with the its apartheid regime in Occupied Palestine Territory, has failed to perform the obligations of the international humanitarian law and international human rights law by means of its many political enforcements since the 1948. In this thesis, two of the these apartheid regime's implementations, namely settlement poicy and construction of the separation barrier, will be inquired in line with the obligations and rules of the two important branches of the international law which are international humanitarian law and international human rights law. Keywords: Israel –Palestine Conflict, Settlements, Separation Barrier, International Humanitarian Law, International Human Right Law. 150

The nine months of negotiations agreed last summer by the US mediators and the two parties ended on 29 April 2014. US Secretary of State John Kerry has since announced a pause in US facilitation activities. Yet, a definitive breakdown or failure of the Middle East peace talks bears far-reaching risks. Even if the mediators were to succeed in effecting a restart of talks, there is scant hope of bridging the rifts within the year envisaged – at least if the previous approach were to be maintained. That will lead to a further consolidation of the one-state reality that has long since emerged between the Mediterranean and River Jordan. Germany and its partners in the European Union must face up to the alternatives: either a much more robust approach to propel the talks to a two-state solution, or insistence on equal political, economic and cultural rights for all in the territories controlled by Israel. (author's abstract)

Mülteci sorunu, I. Dünya Savaşı ile gündeme gelmeye başlamış, II. Dünya Savaşı ile sorun büyümüş ve Soğuk Savaş döneminde zirveye ulaşmıştır. Soğuk Savaş döneminin en büyük sorunlarından biri, mülteci sorunudur dense yanlış olmaz.Türkiye, kurulduğu günden beri mülteci ve göçmen sorununu çözmek için çaba göstermiştir. Bu araştırmada kapsamı çok geniş olan mültecilik sorunu; 1979 yılında Sovyetler Birliği'nin Afganistan'ı işgal etmesi ile Pakistan'a sığınan Türk asıllı (Kırgız, Özbek, Kazak, Türkmen) Afgan mültecilerinin 1982 yılında özel bir yasa ile Türkiye'ye getirilmeleri ve Türkiye'nin bu mültecilere uyguladığı iskân ve istihdam politikası araştırılmıştır. Refugee Question began to come up with World War I, this problem expanded with World War II and reached the peak in the Cold War period. It is not wrong that saying `the most important problem of the Cold War period is the Refugee Question`Turkey has made an effort to solve refugee and immigration questions since her establishment.This thesis discusses the Refugee Question which is quite extensive; Afghan Refugees with Turkish Origin (Kirghiz, Uzbek, Kazakh, Turkmenian) who took refuge in Pakistan and was being brought to Turkey due to a special law when USSR occupied Afghanistan in 1979 and Inhabiting and Employment Policy implemented by Turkey for these refugees. 162

Doğu Anadolu sınır bölgesi olduğundan Osmanlı Devleti'nin kendi içinde ve dış devletlerle olan ilişkilerinde önemli bir yer tutmuştur. Bölgenin önemli kentlerinden biri Van şehridir. Sosyo-kültürel anlamda değişik bir yapıya sahip olan Van aynı zamanda İran'a açılan bir kapıdır. İran ile Osmanlı Devleti arasındaki siyasi ve askeri münasebetlerden dolayı zaman zaman sınırları farklılık gösteren Van şehri Osmanlı tarihinin Doğu Anadolu kısmının anlaşılmasında büyük bir öneme sahiptir.Tanzimat Dönemi Osmanlı Devleti'nin her alanda yenileşme ve yenileşmeyle birlikte merkezileşmeye gittiği bir dönemdir. Bu merkezileşmenin aşiretler üzerindeki bir etkisi aşiretleri iskân çabalarıdır. Van ve çevresindeki aşiretlerin iskânı Doğu'daki merkezileşme çabaları sürecinde başlamış ve 1845'te Diyarbakır ve Erzurum'un daha sonra 1847'de Tanzimat'ın Van ve çevresinde uygulanmasıyla hız kazanmıştır. Aşiretlerin iskânı Osmanlı'yı parçalanmaya kadar uğraştıran bir konu olmuştur. Bunda Van'ın sınır şehri olması ve aşiretlerin İran, Rusya gibi bölge devletlerinin sınırlarını doğal bir yaşam alanı olarak kullanmaları etkili olmuştur. İskân meselesi Cumhuriyet dönemine kadar sürmüştür. As Eastern Anatolia is a borderland, it had a important role between Ottoman Empire and its neighbors. One of the most important cities of that area is Van. By having a different structure consisting of social and culturel diversity, Van is also a gateway to Iran.At the beginning of the 19th century, Ottoman Empire needed to provide centralization on its areas and Tanzimat period was just a part of that centralization. In order to establish a more effective administrative system, Tanzimat reforms were implemented in Erzurum, Diyarbakır and also in Van in between 1845-1847. Nomadic tribes were a big problem in this time. After Kurdish Beys who were against Tanzimat were defused in that period, government needed to take the control of nomadic tribes through implementing them to get settled. As the tribes regarded the borderlands of countries such as Iran and Russiaas as their natural habitat, it was so diffucult to make them settled in area of Van. This fact caused the centralization of tribes to continue until the founding of the Republic of Turkey. 207

1926-1960 yılları arasında ülke içinde ve dışında bazı sıkıntılar baş göstermiştir. Doğu Anadolu bölgesinde bulunan Ağrı dağında isyan baş göstermiştir. Bu isyan üç kez tekrarlanmıştır. Askeri kuvvetler isyanı bastırmıştır. Ancak bölgede sular tam olarak durulmamış sürekli bir hareketlenme söz konusu olmuştur. Hükümet bu bölgede suların durulması için isyana katılan aileleri ve isyana meyilli olan aileleri bu bölgeden çıkarmayı uygun görmüştür. Bu sırada ülke dışında bir başka olay yaşanmıştır. Bulgaristan hükümeti rejim değişikliğine gitmiş ve bunun sonucunda da ülkede bulunana Türklere baskıcı bir politika izlemeye başlamıştır. Bulgaristan?da bulunan Türk halkı bu durumuna daha fazla dayanamayarak Türkiye?ye doğru göçe başlamışlardır. Türkiye kapılarını Bulgaristan?dan gelen Türklere açmıştır. Kafkaslardaki halkın da sıkıntısı aynı olmuştur. Kafkaslardaki Türklerde çözüm olarak Türkiye?ye göç etmişlerdir. Aynı döneme denk gelen sıkıntıların çözümü için iskân kanunları çıkarılması ön görülmüştür. Çıkarılan 885-1071-2510 sayılı iskân kanunlarında Kars, Iğdır ve Ağrı Doğu Anadolu?daki iskân mıntıkaları içinde kalmıştır. Bazı bölgeler yasaklı şehirler listesinde yer almıştır. Kars, Iğdır ve Ağrı?da iskân kanunları uygulanmaya konmuş, buradaki Kürt aileler farklı illere gönderilmiş ve Bulgaristan?dan gelen Türklerin bir kısmı ve Kafkaslardan gelen aileler Anadolu?dan gönderilen ailelerin yerlerine yerleştirilmişlerdir. İskân politikasının etkin kılınması için ve bölgeye getirilen halkın sıkıntı yaşamaması bölgeye adapte olması için çeşitli çalışmalarla desteklenmiştir. 1947 tarihinde iskân kanununda bir değişiklik yapılmıştır. Yapılan bu değişiklikte iskân politikaları neticesinde bölgeden gönderilen ailelerin yerlerine geri dönmeleri yasallaşmıştır. Yasaklı şehirlerde de bu kanun uygulanmıştır.Anahtar Kelimeler: İskan, İskan kanunları, Kars, Iğdır Ve Ağrı Between the years 1926-1960, some distruptions had been take place both inside and outside of the country. One of the most important of these distruptions is security problem experienced in Eastern Anatolia particularly in the region of Ağrı. Alongside this distruption experienced in the region , some rebellions had occured. These rebellions were surpassed, but everthing was not in order exactly in the region. In order to provide the security in the region, the state decided to remove some families which support the rebellion or participated in the rebellion out of the region. While these troubles were experienced inside, the Turks living in the abroad were also experiencing some troubles. People living in Bulgaria and Caucaisas have been experiencing some troubles due to regime changes in their countries. Turkish people living in these regions started to migrate as a result of repressive policies. In order to solve problem of migration and housing coincided with thus period, the laws of housing had been envisaged. In the result of the working carried out, The law of housing numbered of 885-1071-2510 was legalized. In the context of these laws, Kars Iğdır and Ağrı are located in the place of Eastern Anatolia . The laws of housing come into force in Kars Iğdır and Ağrı. Some arrengement were realized in the region in order to settle of these applications in regionKey Words: Housing, Law of Housing, Kars, Iğdır And Ağrı 100

Bu tez çalışmasında, Pusat Barajı yapımı nedeniyle sular altında kalan ve baraja yakın bir yere yeniden kurulan Pusat Köyü incelenmiştir. Araştırma yöntemi olarak derinlemesine görüşme, gözlem, sesli ve görüntülü belgeleme teknikleri ve istatistik analizleri kullanılmıştır.Eski Pusat Köyü'nde yaklaşık 80 hane sular altında kalmıştır. Pusat Baraj projesi nedeniyle toprakları ve yaşama alanları sular altında kalan köylüler devlet tarafından yeniden yerleşime tabi tutulmuşlardır. Yeni Pusat Köyü'nde 150 hane için yer tahsisi yapılmıştır. Araştırma evrenimiz sürekli köyde ikamet eden ve yeniden yerleşimin tüm safhalarını yaşayan 25 hane ile sınırlı tutulmuştur.Yeniden yerleştirme süreci boyunca köylüler ve resmi kurumlar arasında uyumsuzluğun neden olduğu bir takım sıkıntılar meydana gelmiştir. Öngörülenden daha uzun zaman alan yer tespiti ve yerleştirme aşaması köylülerde hoşnutsuzluk meydana getirmiştir.Hedef kitle, eski yerleşimin çok yakınına yerleştirildikleri için ?yeni bir çevreye uyum? sorunu yaşamamışlardır. Fakat yaşam biçimlerinde çok köklü değişimler meydana gelmiştir. Tarım arazilerini, bağ ve bahçelerini, hayvancılık uğraşlarını kaybettiklerinden dolayı eski yaşamlarına oranla daha fazla dışa bağımlı hale gelmişlerdir. Üreticilik vasıflarını kaybedip tüketici konumuna geçmişlerdir.Yeni Pusat Köyü'nde alt yapı çalışmaları tamamlanmıştır ve köy modern bir görünüme kavuşmuştur. Fakat yasal olarak yeni köy ilgili resmi kurumlar tarafından ilgili kanun maddeleri gereğince yerleşime uygun görülmemiştir.Anahtar Sözcükler: Yeniden Yerleşim, Uyum, Yer Değiştirme In this study the Pusat village, flooded due to the dam construction and reestablished in the vicinity of the dam a while ago, has been examined. In-depth interviews, observation, audial/visual recordings and statistical analysis have been utilized as the preferred research methods.80 houses were flooded with dam water in the old Pusat village. The villagers whose fields and living space overflew with water have been resettled by the government. 150 new houses have been allocated for the new Pusat village. The population of the study comprises 25 households of the old Pusat village who have gone through all the phases of the resettlement process.The resettlement has dramatically created a few problems between the villagers and government agencies. The reality of resettlement and the longer-than-expected process made the villagers upset whereas they have not had any integration problems since they resettled in a close area to the old village. But their lifestyle appears to have changed to a great extent. The fields and gardens for cultivation and livestock production had to stop, making the villagers more dependent on external resources. They have simply become consumers while they used to be producers in the past.The infrastructure of the new village has been completed, and the village has gained a modern outlook. But the authorities do not think that the new village complies with the legal requirements for accommodation.Key words: Resettlement, Integration, Displacement 149

İç göç olgusu ve toplum üzerindeki etkileri uzun yıllar sosyal bilimciler tarafından tartışılan ve sosyal bilimcilerin ilgisinin daima üzerinde olduğu bir konudur. Yapılan bu çalışmada göç kavramının çeşitli tanımları yapılmış ve göç çeşitleri bu çeşitler içerisinde zorunlu göç özel olarak irdelenmiştir. Göçün mekâna ve zamana ilişkin özellikleri, göçmenlerin niyetlerinin, beklentilerinin göç kavramı üzerindeki etkisi ve göç çeşitleri hakkında kısa bilgi verilmiştir. Ardından, zorunlu göçün tanımı üzerinde durulmuş, Osmanlı Dönemi'nde uygulanan iskân politikalarında zorunlu göç hareketleri konu edilmiş, Kürt Milliyetçiliğinin, Cumhuriyet dönemi isyanlarının özellikleri, gelişimleri, Cumhuriyet döneminde oluşturulmaya çalışılan Türk Ulusu bilinci politikasının iç göçe etkisi irdelenmiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarında Doğu ve Güneydoğu bölgesinde yaşanan isyanların sonrasında bölgede huzur ve asayişin sağlanması amacıyla uygulamaya konulan yasal ve yapısal düzenlemeler üzerinde durulmuştur. Bu yasalardan bugün de geçerliliğini koruyan İskân Kanunu derinlemesine incelenmiş, iskân kanunun hazırlanmasına etki eden ülkedeki nüfus ve toprak sorunu üzerine elde edilen bilgiler derlenerek sunulmuştur. Özellikle, 1984 yılından itibaren bölgede etkinliğini arttıran PKK Terör Örgütünün bölgedeki şiddet eylemleri ve Devletin bu terör eylemlerine katkı sağlayan unsurların ortadan kaldırılmasını amaç edinen politikaları incelenmiştir. Bu kapsamda, bölgedeki insanların daha güvenli bölgelere naklini sağlayan ve aynı zaman da terör örgütünün lojistik desteğini de kırmayı amaç edinen OHAL kanunu çerçevesinde, uygulanan zorunlu göç hareketinin Doğu ve Güneydoğu bölgesindeki etkileri ortaya konularak, tarihsel bir perspektiften zorunlu göç olgusu ele alınmış, uygulanan politikaların yeni olmadığı güvenlik gerekçesiyle Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren Devlet tarafından bölgede kontrolün sağlanması amacıyla bu tip yapısal ve yasal düzenlemelere başvurulduğu göz önüne serilmiştir. Van ili özelinde de zorunlu göç ile gelen ekonomik, kültürel ve sosyal sorunlar üzerinde durulmuştur. Kontrol edilemeyen kırsal bölgelerde güvenliğin sağlanması amacıyla uygulanan zorunlu göç politikasının şehirdeki var olan güvenlik üzerinde olumsuz etkisi olduğu üzerinde durularak, kontrolsüz bir şekilde gerçekleşen zorunlu göçün şehirdeki suçlara doğrudan ve dolaylı olarak etkileri araştırılmış, zorunlu olarak yaşanan göçten mağdur olan çocukların işledikleri, karıştıkları suçlar üzerinden değerlendirilmiştir. Türk Ceza Kanunu çerçevesinde çocuğun tanımı ve çocuklar ile ilgili yasal düzenlemeler üzerinde durulmuştur. İl merkezinde 2008 yılında işlenen asayiş suçları istatistikî verileri kullanılarak, göç mağduru ailelerin çocukların işlediği suçların işledikleri suçlarda alacakları, yargılanacakları muhtemel cezalar irdelenmiş, son olarak da göçün çocuk suçları üzerindeki etkisi göç almış olan Van şehri özelinde istatistikî veriler kullanılarak incelenmiştir. ?Internal migration and its impact on the society? is a topic which has attracted the attention of social scientists and discussed by them for a long time. In this study, various definitions of the concept ?migration? and types of migrations were explicated; and the subject of ?mandatory migration? was the main focus of the study. A brief information was given about the features of migration related to space and time, the impact of immigrants? intentions and expectations on the concept of ?migration? and the types of migration. Also the impacts of housing policies of Ottoman Empire, Kurdish nationalism, insurgences in the Republican Era, and the policy of Turkish Nation Awareness which is attempted to be formed on the internal migration were discussed. The legal and structural arrangements put into practice in order to ensure peace and order in Eastern and Southeastern regions after the insurgences in the early years of the Republic. Among those laws, Settlement Law that is in place even today was examined in depth; information which had deeply affected the formation of Settlement Law and information obtained about the country?s population and land problem are presented in a well-organized manner. The mandatory migration after the terrorist activities of PKK in the region beginning from 1984 and the Turkish State?s efforts to stop the support to it and force people to move safer regions were studied deliberately. In this context, the impact of mandatory migration policy on Eastern and Sotheastern region was assessed within the framework of the law of the State of Emergency that enable people in the region migrate to the safer areas and intend to pull the rug the terrorist organization; mandatory migration was studied in a historical perspective; that the governing policies were not new, this type of legal and structural policies were sometimes referred by the state officials in order to ensure order in the region beginning from the early years of the Republic were brought into sharp relief. Additionally, the economic, cultural, and social problems due to mandatory migration in the city of Van were examined. The negative impacts of the policy of mandatory migration that is enforced in order to ensure order in uncontrolled rural areas on order in the city were studied; the direct and indirect impacts of unplanned mandatory migration on crimes in the city were inquired; and the results were evaluated in terms of the crimes that were committed by children who are victim of the mandatory migration. The definition of ?juvenile? and the possible penalties due to the commitment of a crime according to the Turkish Penal Code were also studied. The possible penalties and judicial process for the children of the families who are the victim of the migration were examined by using a statistical data related to order crimes committed in the City of Van in 2008;and finally the impact of migration on juvenile delinquency was examined using statistical data in the context of the city of Van that is settled by migrants immensly . 164

Türkiye Cumhuriyeti'nin İskân Siyaseti? adlı bu araştırma iki ana bölümden oluşmaktadır. Kavramsal çerçeve oluşturmak amacıyla ilk bölümde araştırmada sıklıkla kullanılan kavramlar incelenmekte ve Türkiye'de iskân siyasetinin tarihi geçmişini oluşturan Osmanlı Devleti'nin iskân siyaseti incelenmektedir.Türkiye Cumhuriyeti'nin İskân Siyasetinin Çözümlenmesi başlıklı ikinci bölümde; Cumhuriyetin iskân siyasetini şekillendiren nedenler ve iskân siyasetinin kapsamına giren unsurlar incelenerek iskân örgütlenmesi ve iskânla ilgili yasal düzenlemeler değerlendirilmektedir. Türkiye Cumhuriyeti tarihi bir göç tarihidir. Bu çerçevede Türkiye'de 1923'ten 2000'li yıllara değin yaşanılan göç deneyimi, güvenlik algılaması ve modernleşme süreci, iskân politikasının gelişimi üzerinde bir çok etkiye sahiptir.İskân siyasetinin uygulama örnekleri ise; göçler nedeniyle gerçekleştirilen iskân uygulamaları, güvenlik nedeniyle gerçekleştirilen iskân uygulamaları, yeniden yerleştirme (yeniden iskân) uygulamaları şeklindeki sınıflandırmayla incelenmektedir. İskân siyaseti ve uygulamalarının sosyal, ekonomik ve siyasal sonuçları kısmında ise genel bir değerlendirme yapılmaktadır. The thesis named ?Settlement Policy of the Republic of Turkey?, consists of two main sections. In the first section, the concepts commonly used in the research are examined to create the conceptual framework of the thesis and also Ottoman settlement policy which is historical background of settlement in Turkey is evaluated.In the second section titled ?Analysis of Settlement Policy of the Republic of Turkey?; the reasons that shaped the policy of settlement and factors related to settlement policy as well as settlement organization and the legal regulations related to the settlement are evaluated. The history of the Republic of Turkey is the history of migration. In this context, migration experience, security detection and modernization process of Turkey experienced from 1923 to 2000s has had many effects on the development of the settlement policy.Settlement policy practices are also studied by classifying as; the settlement due to migrations, the settlement due to security purposes, and resettlement applications. In the last part of the thesis, economic, social and political consequences of settlement policy and practices are evaluated in general. 430

Göç insanlık tarihi kadar eski bir olgudur. Toplumların hayatında her dönemde yer almış ve buna bağlı olarak toplumların kültürlerini de yakından etkilemektedir. Çünkü göç hareketleri, toplumların sosyal yapılarının önemli ölçüde değişmesine ve yeniden inşa edilmesine yol açmaktadır.?Aydın'ın Çeştepe ve Tepecik yerleşimlerinde yaşayan göçmenlerin uyum süreci üzerine bir değerlendirme? konulu tez çalışmasında karma göçün oluşturduğu yerleşimler ele alınmıştır.Göç etmeye karar veren göçmenler kendilerine uygun yeni yerler aramaya başlarlar. Göç eden insanların çoğunluğu, var olan kent merkezlerinin etrafında yeni yerleşim bölgeleri oluşturmuşlardır. Göç hareketlerinin toplumların yapılarını etkilemesi, sosyal bütünleşme sorununu ortaya çıkarmaktadır. Farklı kültürlere mensup topluluklar, göç sonucunda bir araya geldikleri zaman bütünleşerek yeni bir kültür ortaya çıkarırlar.Kentleşme, uygarlığın gelişiminde en önemli süreçlerden biridir. Bu süreç sadece nüfus birikimi değil aynı zamanda, ekonomik, sosyal ve siyasal dönüşümleri de içeren bir olgudur. Kentleşme Türkiye gibi ülkelerde neden-sonuç ilişkisi içerisinde gerçekleşen bir değişimi de ifade eder. Kırsal kaynakların sosyo-ekonomik ve psikolojik açıdan yeterli olmaması, bu değişim sürecinin hızını artırmaktadır.Bu araştırmada Aydın'ın Çeştepe ve Tepecik beldelerinde yer alan kır kökenli bireylerin kentlilik bilinci düzeyleri ve kentlilik bilincine etki eden demografik, sosyal ve ekonomik faktörlerin etkisinin öğrenilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada yas, cinsiyet, medeni durum, meslek, eğitim ve gelir düzeyi, kentte kalış süresi ile ilgili değişkenlerin kentlilik bilinci üzerindeki etkileri incelenmiştir. Mevlana Mahallesi bireylerinden seçilen 200 kişilik örneklem grubu üzerinde 89 soruluk anket formu yüz yüze görüşme tekniği ile uygulanmıştır. Immigration is an event as old as human history. It had existed in the life of communities in every term. So it had affected and has been affecting cultures of societies. Because immigration movements have been importantly changing social scructure of the societies and helping to be built again.When the immigrants decided to migrate they have began to look for new suitable places for themselves.The majority of immigrant have been constituted new settlement areas around city centres. As immigration movements have affected structure of societies, social integration problem has appeared. When the communiities belonging to different cultures come together as a result of immigration, they create a new culture by integrating. If the level of social integration is high, new created culture has been built very strongly.Urbanization is one of the most important processes in the development of civilization. This process includes not only the population accumulation, but also the economic, social and political conversion. In countries such as Turkey, urbanization also expresses the change within the cause-effect relationship. The rural resources not being sufficient enough in the socio-economic and psychological aspects also increase the process of twis change.In this research, it was aimed to find out the level of conscious of urban belonging on rural settlers, who reside at the avenue of Cestepe and Tepecik located in Aydın, and to learn impact of economic, demographic, and social factors on conscious of urban belonging. Variables such as age, gender, marriage status, profession, education, income level and duration of stay in urban areas and their influence on conscious of urban belonging were studied. Additionally, a survey which has eighty-nine questions was conducted face to face with the group of 250 people who resides at avenue Cestepe and Tepecik. 171

Hareket edebilen canlıların zaman ve mekânda yer değiştirmesi olarak tanımlanabilecek göçü, insanlar açısından, kişiye bağlı göçler ve zorunlu göçler olarak ikiye ayırmak mümkündür. Kişiye bağlı göçlerin temel özelliği, kişinin göç kararının öznesi olması, göç kararını veren ve eylemi gerçekleştiren olmasıdır. Yerinden edilme veya yerinden olma terimleriyle de ifade edilen zorunlu göçlerde ise kişinin göç kararının nesnesi durumunda olması söz konusudur. Göç kararı başkaları tarafından alınmakta, kişi karara uymak zorunda kalmaktadır. Zorunlu göçler; savaşlar, iç savaşlar, güvenlikle ilgili sorunlardan kaynaklanabileceği gibi, kalkınma programlarına bağlı ekonomik nedenler ya da deprem, sel, heyelan vb. doğal afetlerden kaynaklanabilir.Türkiye'de Dersim bölgesi, resmi adıyla Tunceli vilayetinde 1938 yılında gerçekleştirilen zorunlu göç, asayiş sorunları ve devletin bölgede kesin hâkimiyet kurma çabasından kaynaklanmış görünmektedir. Dersim'de yaşayan aşiretler Osmanlı Devleti'nin merkezileşme çabalarına karşı defalarca ayaklanmış, Rusya ile yapılan savaşlar sırasında devletin zayıflığından yararlanarak, askeri birliklere saldırmış ve devlet binalarını tahrip etmişlerdir. Osmanlı İmparatorluğu döneminden bu yana çevre illerde ve kendi aralarında çapul ve gasp, öldürme eylemleri yürüten Dersim aşiretleri, Kurtuluş Savaşı sırasında Sivas'ta yaşanan Koçgiri ayaklanmasına destek vermiştir.Modern bir ulus devlet olma ve ülkenin her tarafında hâkimiyetini kesin olarak kurmayı amaçlayan Türkiye Cumhuriyeti yöneticileri, Dersim hakkında raporlar hazırlamış ve hazırlatmışlardır. Devlet, kendisini hazır hissettiğinde de Dersim bölgesinin sınırlarını daraltmak suretiyle Tunceli vilayetini oluşturmuş ve orada özel bir yönetim şekli kurmuştur. Tunceli'de askeri kışlalar, devlet binaları, yol ve köprüler yapılmasına başlanmış, yeni okullar açılmıştır. Bu çalışmaların bölgeyi hâkimiyet altına almayı amaçladığını anlayan aşiret liderlerinin çabaları ile yeni yapılmakta olan köprüler yakılmış, askerlere yönelik saldırılar düzenlenmiştir. Bu eylemlerin sonucu ise 1937 ve 1938 yıllarında düzenlenen askeri harekâtlar ile ayaklanmaya katılan ya da ayaklanma olasılığı bulunan kişilerin öldürülmesi ya da Tunceli'den çıkarılarak, Batı illerinde zorunlu iskâna tabi tutulması olmuştur.Tunceli'de 1938 yılında yaşanan zorunlu göç, güvenlik nedeniyle yapılan ve zorunlu iskân ile desteklenen bir sürgün olarak nitelendirilebilir. Zorunlu göç ile bölgede devlet hâkimiyetinin sağlanması ve asayiş sorunlarının önlenmesi amacına ulaşılırken, bölge halkının gönderildikleri Batı illerinde asimile edilmesi sağlanamamıştır. Ancak, aşiret liderlerinin ve önderlerinin etkisi kırılmış, sembolik denecek düzeye inmiştir. Batı illerine sürülen halk, anadilini ve toplumsal özelliklerini kaybetmemiş, büyük çoğunluğu ilk fırsatta ayrıldıkları yerlere geri dönmüştür. Özel yönetime rağmen, Tunceli'de ekonomik kalkınma da yetersiz kalmış olup, il sosyo-ekonomik gelişmişlik açısından 81 il arasında 52. sıradadır. Devleti Tunceli'de kişi başına yaptığı harcama elde ettiği gelirden çok yüksek olup, bu harcamaların ağırlıklı bölümünü güvenlikle ilgili harcamalar oluşturmaktadır. Migration which could be defined as ?displacement in time and space for the moving creatures? and in terms of human being it can be divided into two categories such as migration meaning ?migration depends on person? and ?forced migration? or ?displacement?. The basic feature of the migration depending on the person is the person is the subject of the migration decision. He or she is the one who decides on migration. In forced migration which can also be called as ?displacement? the person is the object of the of migration. The decision for migration is taken by the others and the person is forced to comply with it. Forced migrations could be because of wars and civil wars, security problems or economic reasons or due to catastrophe such as earthquake, flood, and landslides.Forced migration from the region of Dersim or Tunceli province with its official name in 1938 occurred due to the goal of state to establish its full reign over the region and to solve security problems. Tribes living in Dersim rebelled several times against the centralization efforts during the Ottoman Empire, attacked Ottoman armies during the wars against Russian Army, and destroyed government buildings by taking advantage of the weakness of the state. Dersim tribes were attacking each other and also looting villages in the neighboring provinces. They also gave support to the uprising of Koçgiri in Sivas province during the Independence War of Turkey.Founders and executives of the Turkish Republic prepared reports about the geographical features of Dersim, tribes and their activities to solve the problems in the region. When the state felt ready, Turkish Grand Assembly passed two acts to govern the region with martial law and to create Tunceli province. Then with a government decree, a lieutenant general were assigned as governor of Tunceli province with special legal powers. Military barracks, government buildings, roads and bridges were constructed and new schools were opened. When they understood that the aim of construction works were to put the region under government control completely, the tribal leaders organized attacks to soldiers and had the bridges over the fast flowing rivers burned down. The results of these attacks were the military operations in 1937 and 1938 aiming to kill or exile the persons to the western provinces of Turkey who involved or organized the uprising. The forced migration from Tunceli in 1938 can be regarded as an exile which were made for security reasons and supported by a 10 year mandatory settlement.With the forced migration from the region, the state has reached some of its objectives such as establishing its reign all over the regions, solving security problems and to prevent tribes to loot villages in neighbouring provinces.The influence of tribal or religious leaders have broken and decreased to a symbolic level. On the other hand, people who wer exiled to the Western provinces have not lost their native language and social characteristics and the majority have returned back at the first opportunity. They could not be assimilated., The reason for putting the region under special governance was declared to increase the welfare of people living there but economic development is still inadequate in Tunceli province. It is 52nd out of 81 provinces in terms of socio-economic development. The expenditure per capita by the state in Tunceli is much higher than the income and the expenditures of the state are mainly security-related expenditures. 500

This chapter summarizes the literature on the evaluation of immigration policies. It brings together two strands of the literature dealing with the evaluation of labor market programs and with the economic integration of immigrants. Next to immigrant selection and settlement policies, there are four types of interventions that aim at improving the economic and social outcomes of immigrants: a) introduction programs, b) language training, c) labor market programs, and d) anti-discrimination policies. The chapter discusses problems associated with the evaluation of such programs, presents methodological approaches to circumvent these problems, and surveys empirical results and findings. It concludes with lessons from previous research and identifies avenues for future research.

İnsan topluluklarının bir düzen içerisinde refah ve huzurla yaşaması oldukça önemli bir gayedir. Devletlerin de en önemli amacı bireylerin ve dolayısıyla toplumun huzurunu sağlamaktır. İnsan topluluklarının iskân edildikleri yerlerde yaşadıkları herhangi bir problemin kitleler arasında büyümesi devleti kaos ortamına sürükleyeceği gibi bunların yaşadıkları yerlerde mutlu olmaları diğer durumun aksine ülkenin gelişmesine büyük bir katkı sağlayacaktır. İşte bu durumun farkında olan Osmanlı Devleti, iskân politikasını uygularken gelişi güzel değil, belirli bir plan dahilinde hareket etmiştir.XVI. yüzyılda sınırlarını genişletmeye devam eden Osmanlı Devleti, egemenlik sahasına giren bölgeleri hızlı bir şekilde imar ve iskâna açarak o bölgelerin hakimi olduğunu göstermeye çalışmıştır. Bunu yaparken de hoşgörüyü elden bırakmamıştır. Osmanlı Devleti, sömürgeci devletlerin aksine fethettiği yerlerde halkı din değiştirmeye zorlamamış ve onların mevcut düzenlerini sarsmamıştır.İskân çalışmaları, yeni fethedilen bölgelerin yanı sıra ıssız olarak nitelenen ya da güvenlik bakımından zayıf olan bölgelerle daha önce şen ve abadan olmasına rağmen zamanla çeşitli sebeplerle boşalan yerlerde yapılmıştır. Buralar iskân edilirken sürgünden yararlanılmıştır. Bunun için devlet sistemli bir sürgün yöntemi uygulamıştır. Ancak göçlerin zorunluluktan ziyade gönüllü olması tercih edilmiştir.İskâna en çok tâbi tutulan kesim konar-göçerlerdir. Fakat başta Celali ayaklanmaları gibi toplum düzenini bozan isyanlar yüzünden yerleşik Osmanlı toplumunu oluşturan şehirliler ve köylüler de bu politikadan etkilenmişlerdir. Osmanlı ülkesine dışarıdan gelen gerek Müslim gerekse gayrimüslim nüfusun yerleştirilmesi de ayrı bir meseledir.İskânın uygulandığı bölgelerin yapısı değişikliklere uğramıştır. Pek çok iskân bölgesi daha da büyüyerek mamur hale gelmiştir. İmar çalışmalarının bunda büyük katkısı olmuştur. Osmanlı müesseseleri bu konuda önemli bir role sahiptir. İnsanların her çeşit ihtiyacını karşılayan vakıflar sayesinde, bu bölgeler güçlü bir çekim merkezi haline gelmiştir. Ayrıca derbend, menzil ve kalelerin de iskân politikasındaki yeri göz ardı edilmemiştir.XVII. yüzyılda devletin içinde bulunduğu durumun da etkisiyle dışa dönük iskân politikasında yavaş yavaş değişimler gözlemlenmiştir. Ancak durum ne olursa olsun iskân politikası devlet varlığını devam ettirdiği sürece onunla birlikte yaşamıştır.Anahtar Kelimeler: İskân, Sürgün, Göç, Konar-göçer, İmar? İt is an important purpose that human beings live in peace. The most important pupose of the goverments is to provide peace for persons and society. The problems that people encounter at the places where they are moved may cause a chaos in goverment. However, being happy at these places contributes to developement in the country. Being aware of this situation, The Ottoman Empire worked in a plan while applying the settling policy.İn XVI. centuy, The Ottoman Empire that continues to enlarge the borders, tried to show that they are the owners of these places by opening their own areas to construction and settling. While doing this, The Empire behaved in a kind way. İt is a fact that they didn?t make the people change their religion like colonialist governments, and kept their life styles.Settling works were made at the places that were unsecure and desolate, but lively once upon a time. The Ottoman Empire also benefited from banishments as a settling method. For this reason, the government applied a systematic settling method. But, it is important that migration must be willingly, not unwillingly.İmmigrants are the ones that exposed to settling most. But the townsmen and villagers were also affected from this policy because of the rebellions that ruins the order of the society like Celali rebellions. İt is another matter is to settle both Muslims and non-Muslims who came from abroad.The structure of the areas, applied settling policy, changed. A lot of settling areas developed. Settling works contributed this situation. The Ottoman institutions have an important role on this subject. Thanks to the foundations that meet the needs of people, these areas became good attractions.İn XVII. century, with the effect of The Ottoman?s situation, some changes on extrovert settling policy were obversed slowly. But, no matter what the situation is, the settling policy continued as long as The Ottoman Empire existed.Key words: Settling, Banishment, Migration, İmmigrant, Constuction? 208

Die Einbeziehung der Fallbeispiele aus Österreich geschah in erster Linie im Sinne unterschiedlicher Faktorkräfte zu den deutschen Beispielen, sowohl was die externen Rahmenbedingungen staatlicher Entwicklung und internationaler Verflechtung als auch wirtschafts- und regionalpolitische Konzepte sowie Instrumente anging. Die Bewältigung des wirtschaftlichen Strukturwandels, die Steigerung der Wettbewerbsfähigkeit von Unternehmen und Region sowie die Anpassung an die wachsenden Standortanforderungen waren die Ziele der regionalen und kommunalen Wirtschaftspolitik in Verbindung mit den Wirtschafts- und Sozialpartnern in Oberösterreich und im Agglomerationsraum Linz. Möglich wurde die rasche Umsetzung durch finanzielle Beiträge (u.a. des Zukunftsfonds) von öffentlicher Hand und privater Wirtschaft, vor allem aber durch dynamisch und unternehmerisch agierende Einrichtungen, wie etwa die TMG, aber auch der Hochschulen, bis hin zu den jüngsten Aktionen auf internationaler Ebene. Basis sind dabei ohne Zweifel die funktionierenden Netzwerke von Personen, Unternehmen und Institutionen, das vorhandene Vertrauen zwischen den Partnern ("Handschlagqualität") und eine wachsende Gruppe "kluger Köpfe", deren Ideen man sie auch realisieren lässt. Grundlegend war außerdem das Konzept, dass man für jede Maßnahme einen "Kümmerer" eingesetzt hat und es genügend Plattformen gibt, wo sich die Ergebnisse präsentieren lassen (Tagungen, Messen, Austria Business Agency). The inclusion of case studies from Austria was primarily motivated by the differences in relevant factors from the German examples, both in terms of the external framework conditions of national development, international interconnections, and economic and regional policy concepts and in terms of the instruments applied. The aims of regional and municipal economic policy, together with economic and social partners in Upper Austria and the agglomeration of Linz, were to deal with economic structural change, to enhance the competitive ability of businesses and the region, and to adapt to the growing demands made on locations. The rapid implementation was made possible by financial contributions (for instance from the Future Fund) from the public authorities and private business, but particularly by the dynamic and enterprising activities of institutions such as the TMG and colleges, which even include recent international campaigns. The basis for this is undoubtedly provided by the active networks of people, businesses and institutions, the existent trust between the partners (“based on a handshake”), a growing group of bright minds whose ideas are also implemented, the concept that each measure implemented has a dedicated “trouble shooter” and that there are enough platforms on which results can be presented (congresses, exhibitions, Austria Business Agency).

Empirische Untersuchungen veranschaulichen die hohe Bedeutung der Siedlungsdichte als Einflussgröße auf die Pro-Kopf-Kosten der technischen Infrastruktur. Unter Status-quo- Bedingungen wird die Siedlungsdichte in Deutschland weiter zurückgehen. Dieser sog. Entdichtungsprozess ist mit deutlichen Remanenzkosteneffekten verbunden, weil eine Anpassung der Anlagen und Netze an eine rückläufige Nachfrage nur eingeschränkt möglich ist. Immer mehr Infrastruktur muss daher von weniger Nachfragern nach Infrastrukturleistungen als Beitrags- und Gebührenzahlern finanziert werden. In diesem Beitrag werden vor diesem Hintergrund zwei regionalisierte Szenarien der Entwicklung der Siedlungsdichte bis zum Jahr 2020 dargestellt und in ihren Ergebnissen diskutiert und bewertet. Ein Szenario unterstellt ein Fortbestehen der aktuellen Entwicklung,die durch stagnierende bzw. sinkende Bevölkerungszahlen und ein dynamisches Wachstum der Siedlungs- und Verkehrsfläche – und damit auch der Infrastruktur – gekennzeichnet ist. Das zweite Szenario nimmt an, dass das 30-Hektar-Reduktionsziel erreicht wird. Auf diese Weise können Regionen mit unterschiedlichen Betroffenheiten im Hinblick auf mögliche Remanenzkosteneffekte identifiziert werden. Der Beitrag schließt mit Empfehlungen für eine dichtestabilisierende Siedlungsentwicklung und diskutiert die Vorteile eines nationalen Effizienzziels, an der die zukünftige Siedlungsentwicklung zu bemessen ist. Empirical investigations indicate the high relevance of residential density as a factor affecting the per person cost of the technical infrastructure. The residential density will continue to decrease in Germany under present conditions. This so-called dedensification process has clear residual cost implications, since the options for adapting the facilities and networks to regressive demand are limited. Fewer customers must therefore pro rata fi nance more of the infrastructure with their contributions and fees. This paper develops two regionalised scenarios of residential density up to the year 2020 against this backdrop and discusses and evaluates the results. One scenario assumes the current development to persist, characterised by a stagnating or declining population and dynamic growth of the residential and traffic area – and concomitantly also the infrastructure. The second scenario assumes that the target of 30 hectare reduction will be achieved. Regions with different potential residual costs can in this way be identifi ed. The paper concludes with recommendations for density-stabilising residential development and discusses the advantages of national efficiency targets against which future residential developments may be measured.