Search

The aim of the research was to determine the effects of red ginseng root powder on performance, immune system, caecal microbial population and some blood parameters in broilers. A total of 224 daily Ross 308 male broiler chicks were divided into one control group and three experimental groups each containing 56 chicks. Red ginseng root powder was added to the diets of groups at the level of 0, 75, 150 and 225 mg/kg, respectively. The experimental period was 38 days. There were no differences in growth performance. Addition of 225 mg/kg of the red ginseng root powder increased the relative weight percentages of spleen and gizzard (P

The aim of the present study was to investigate the usage of thyme leaves and its effects on performance, some egg quality traits and humoral immunity in laying hens. A total of 108 laying hens aged 36 weeks were randomly assigned to three dietary groups for 16 weeks. Dried and ground (Thymus vulgaris L.) thyme leaves were used at the level of 0, 1 and 2% in the diets of groups. Feed intake, body weight, egg production, egg weight and egg quality characteristics were not affected by dietary thyme supplementation. Thyme supplementation at 2% resulted in beneficial effects in laying hens due to the lowering of yolk cholesterol and total saturated fatty acids concentration while increasing omega-3 fatty acids. Furthermore, the yolk malondialdehyde, blood serum cholesterol and triglycerides levels were reduced and antibody titers against SRBC were increased with 2% thyme supplementation. In conclusion, the results showed the antioxidative and hypolipidemic effects of thyme supplementation in laying hens along with improved humoral immune response without any negative effects on performance and egg quality characteristics.

The aim of this study was to evaluate some pelleting characteristics of beef cattle concentrate with added sepiolite and potassium humate alone or combined. For this purpose, one control group (basal concentrate) with no additive and five treatment groups with 1% sepiolite (S), 0.25% potassium humate (H-25), 0.50% potassium humate (H-50), 1% sepiolite + 0.25% potassium humate (SH-25) and 1% sepiolite + 0.50% potassium humate (SH-50) added as top-dressed into mixer were used. For each experimental group, a total of 36 tons of pellet concentrates were produced in six batches with 6 tons per batch. The basal pelleted concentrate included 90.29% dry matter, 14.51% crude protein, 11.76% crude fibre and 3.14% ether extract. Results showed that adding sepiolite up to 1% in beef cattle concentrate as top-dressed in mixer reduced moisture losses and improved the durability of pelleted feed. Sepiolite addition also lowered pellet water activity during storage. Adding potassium humate alone up to 0.50% was not enough to improve the pellet quality in terms of durability or water activity. Potassium humate supplementation alone or with sepiolite presented with lower moisture losses than control, and it was more evident during storage. In conclusion, the use of sepiolite in beef cattle concentrates as pellet binder seemed to be providing more durable feed pellets with lower water activity. Promising results were obtained from both the supplements in limiting the moisture losses post- pelleting and storage. Regarding the role of potassium humate as pellet binder in animal feed industry further research is needed.

The aim of the study was to explain the effects of betaine and sepiolite in diets on performance, carcass characteristics, some blood parameters and some intestinal health parameters in broilers. A total of 192 daily Ross 308 male broiler chicks were divided into one control group and three experiment groups each containing 48 chicks. Betaine and sepiolite was added as top dressed to the diets of experimental groups at the level of 0.15% betaine (1st group), 1.5% sepiolite (2nd group) and 0.15% betaine + 1.5% sepiolite (3rd group). Sepiolite and betaine were not added to the diet of control group. The experimental period was 6 weeks. No differences were observed in body weight, overall body weight gain, feed intake, feed conversion ratio, carcass yield and the relative weights of gizzard, heart, liver, spleen and bursa of Fabricius among groups. The relative weight of abdominal fat decreased with betaine usage. Supplemental betaine increased relative percentage of kidney weight. Dietary supplementation of betaine with sepiolite had some positive effects on intestinal histomorphology characteristics. The level of serum triglyceride was reduced with 0.15% betaine inclusion in the diet. Albumin, cholesterol, protein, uric acid, AST, ALP and ALT levels of blood serum were not affected by betaine with and without sepiolite supplement. Blood serum IgG level was increased by dietary supplementation of betaine with and without sepiolite. It is concluded that the dietary usage of betaine with sepiolite in broilers can be useful in the field due to having some improvements in intestinal histomorphology and immunity.

Aeromonas turleri sucul ortamda yaygin olarak bulunan ve hem soguk kanli hayvanlarda hem de insanlar da cesitli hastaliklara neden olabilen Gram negatif basillerdir. Bu calisma, ulkemizde balik ve yetistirme sularindan izole edilmis olan Aeromonas izolatlarinin antimikrobiyal duyarlilik profillerinin belirlenmesi amaciyla gerceklestirildi. Calismaya uc farkli cografik bolgeden (Karadeniz, Akdeniz, Ege) izole edilmis olan toplam 45 Aeromonas izolati (20 A. sobria, 10 A. hydrophila, dokuz A. salmonicida, dort A. bestiarum, iki A. veroni) dahil edildi. Izolatlarin 13 farkli antimikrobiyal ajana karsi antimikrobiyal aktiviteleri disk difuzyon yontemiyle degerlendirildi. Test edilen antimikrobiyaller icerisinde gentamisin butun izolatlarin duyarli oldugu tek antimikrobiyal olarak belirlendi. Florfenikol ve siprofloksasin’in yuksek duzeyde etkin olduklari (direnc orani %8.9), en dusuk duyarlilik oranin ise amoksisilin (%17.8), ampisilin (%22.2) ve oksolonik asit’e (%35.6) karsi sekillendigi belirlendi. Sonuc olarak, calismada farkli oranlarda ilac direncinin saptanmis olmasi hem balik hem de insan hastaliklarinin tedavisinde uygun antimikrobiyel ajanlarin secilmesinin onemini ortaya koymakla birlikte Aeromonas turleri icin etkin ulusal antimikrobiyal direnc izleme sistemlerine ihtiyac duyuldugunu gostermektedir

Bu araştırma, yumurta tavuğu rasyonlarına sepiyolit ilavesinin 22 hafta süreyle performans, yumurta kalitesi ve bazı kan parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 38 haftalık yaşta 135 adet Lohmann Brown yumurta tavuğu 1 kontrol ve 2 deneme grubuna ayrılmıştır. Sepiyolit kontrol, birinci ve ikinci deneme gruplarının rasyonlarında sırasıyla % 0, 0.5 ve 1 olacak şekilde ilave edilmiştir. Sepiyolit ilavesi yem tüketimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı ve yemden yararlanmayı etkilememiştir. Rasyonlarda %1 düzeyinde sepiyolit kullanılmasıyla yumurta kırılma mukavemeti (p

Bu araştırma, gökkuşağı alabalıkları rasyonlarına farklı düzeylerde maya otolizatı ilavesinin performans, bazı kan parametreleri ve lizozim aktivitesi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütüldü. Araştırmada hayvan materyali olarak ortalama ağırlıkları 35 g olan 180 adet gökkuşağı alabalığı (Oncorhynchus mykiss) kullanıldı. Deneme, her biri 60 adet hayvandan oluşan bir kontrol ve iki deneme olmak üzere toplam üç grup halinde yürütüldü. Her grup 20 balıktan oluşan üç alt gruba ayrıldı. Birinci ve ikinci deneme grupları rasyonlarına sırasıyla %0.1 ve %0.2 düzeylerinde maya otolizatı (Saccharomyces cerevisiae) ilave edildi. Deneme sekiz hafta sürdürüldü. Deneme sonunda yemlerine maya otolizatı ilave edilen balıklarda canlı ağırlık ve spesifik büyüme hızı kontrol grubuna gore daha yüksek bulundu. Rasyonlarda maya otolizatı kullanımı yem dönüşüm oranını olumlu yönde etkiledi. Alabalık rasyonlarına maya otolizatı ilavesi deneme sonunda boy, kondisyon faktörü, serum lizozim aktivitesi, toplam protein ve kolesterol değerleri arasında farklılık yaratmadı, serum trigliserit düzeyi maya otolizatı ilavesi ile azaldı. Rasyonlarına maya otolizatı ilave edilmiş balıklara ait karaciğer lizozim düzeyleri kontrol grubundan yüksek bulundu (P0.05). Sonuç olarak, Gökkuşağı alabalık rasyonlarına maya otolizatı ilavesi performans, spesifik büyüme hızı ve karaciğer lizozim düzeyinde artış sağladığından etkili bir katkı maddesi olabileceği kanısına varıldı. Ayrıca maya otolizatının %0.1 ve %0.2 düzeyinde kullanılması arasında performans ve diğer parametreler bakımından bir farklılık gözlenmediğinden, Gökkuşağı alabalık rasyonlarında maya otolizatı %0.1 düzeyinde kullanılabilir, The aim of this study was to determine the effects of dietary yeast autolysate (Saccharomyces cerevisiae) supplementation on performance characteristics, some blood parameters and lysozyme activity in rainbow trouts. A total of 180 rainbow trouts (Oncorhynchus mykiss) weighing approximately 35 g were used in this experiment. They were divided into one control group and two treatment groups each containing 60 fish. Each group was divided into three subgroups each containing 20 fish. The diets of the first and second treatment groups were supplemented with 0.1% and 0.2% yeast autolysates, respectively. The experimental period lasted for eight weeks. Fish, fed diets with yeast autolysate exhibited higher body weights and specific growth rates than those fed with control diet after eight weeks of experimental period. Feed conversion ratio was improved by dietary yeast autolysate. There were no significant differences among the groups on length, condition factor, serum lysozyme activity, serum total protein and serum cholesterol at the end of the experiment. Serum triglyceride levels decreased with yeast autolysate. Liver lysozyme level was higher in fish fed with diets including yeast autolysate than that of fed with control diet (P

This study was designed to investigate the effects of the usage of glycerol from biodiesel production from soybean oil in laying hen diets on laying performance, egg traits, heterophils to lymphocytes ratio (H/L), some blood parameters and antibody production to SRBC. A total of 180 Lohmann Brown laying hens 39 weeks of age were allocated to four dietary treatments with one control group and three treatment groups and fed for 16 weeks. Each group was divided into five replicates as subgroups, comprising of 9 hens each. Glycerol was used at the level of 2.5, 5 and 7.5% in the diets of the first, second and third treatment groups, respectively. The diets were formulated to be isocaloric and isonitrogenous. Dietary treatments did not significantly affect body weight, egg production, egg weight, feed efficiency, mortality, egg albumen index, egg yolk index and egg Haugh unit, yolk weight percentage, exterior egg quality characteristics, excreta moisture, H/L ratio, blood parameters and antibody production to SRBC. Hens fed diets with 7.5% glycerol consumed significantly less feed than those of the other groups. Egg yolk cholesterol concentration was significantly higher for hens fed diets with 5 and 7.5% glycerol as compared to those of the other groups (P

This study involved two separate experiments to determine the effects of tannic acid and lignosulfonate treatments of sunflower seed meal on the digestibility and rumen degradability characteristics of some nutrients in rams. Sunflower seed meal was treated with 3, 6 and 9% tannic acid, 5 and 10% lignosulfonate. In the first experiment, the digestibility coefficients of dry matter, organic matter and crude protein of sunflower seed meal samples were determined by a faeces collection method using 5 merino rams aged 1.5 years and weighing 66.5 kg. Tannic acid treatments of sunflower seed meal at the level of 3, 6 and 9% did not have any effect on in vivo crude nutrient digestibility. Crude protein digestibility values were not affected by the treatment of 5% lignosulfonate of sunflower seed meal but were decreased significantly (p

Bu araştırma, rasyonlarda humat (farmagülatördryTM) ve probiyotik (proteksin™)kullanımınınbroylerlerde canlı ağırlık artışı, yem tüketimi,yemdenyararlanmatırmada toplam 285 adet günlük ticari Ross PM3 erkek broyler civciv kullanılmıştır.kontrol, 2 deneme olmak üzere toplam 3 grup halinde yürütülmüştür.Grupların her biri 19 adet civciv içeren beş alt gruba ayrılmıştır.Birinci ve:ikirici deneme grupları rasyonlarınatırma 42 gün sürdürülmüştür.oranı ve karkas randımanı bakımından2. deneme gruplarında ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla 2152.8, 2098.1 ve 2100.8 g, bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yemmiktarları ise sırasıyla1.80, 1.80 ve 1.81 kg olarak belirlenmiştir.teksin ™ ilavesinin canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve karkas randımanı üzerine olumsuz bir etkisi gözlenmemiştir, This experimentwas carried out to determine the effects of the usage of humate (farmagulatorin broiler rations on live weight gain, feed consumption,dryTM) and probiotic (protexin™)285 daily Ross PM3 broiler male chicks were used in this experiment. They were divided into one control group and two treatmentgroups each containing 95 chicks. Each group was divided into five subgroups each containingsecOlıd treatmentgroups were supplementedperimental period lasted 42 days. At the end of the study there were no statistically differences among the groups in Iive weight, liveweight gain, feed consumption,groııps were found as 2152.8, 2098.1 and 2 i00.8 g, respectively during 42 days trial period. Feed consumptionper one kg live weightgain of groups during trial were determinedas 1.80, 1.80 and 1.81 kg, respectively.lt is concluded that the supplementationmagulatorcass yield of broilers

WOS: 000342266000009, The objective of this study was to determine the effects of dietary yeast cell wall (YCW) on performance, egg quality, some blood parameters and humoral immune response of laying hens during 26 wks period. For this purpose a total of 225 Hyline Brown laying hens, 39 wks of age, were allocated to one control group and four treatment groups. Basal diet was supplemented with YCW derived from bakers yeast Saccharomyces cerevisiae (InteMOS) at the level of 1, 2, 3 and 4 g/kg in the diets of the first, second, third and fourth treatment groups, respectively. Dietary treatments did not significantly affect body weight, feed intake, egg production, egg weight, feed conversion, and egg internal and external quality characteristics. YCW supplementation at the level of 1 and 2 g/kg decreased egg yolk cholesterol level as mg per g yolk (P < 0.05). Blood serum levels of cholesterol and triglyceride were decreased with the dietary inclusion of YCW at the level of 2, 3 and 4 g/kg (P < 0.01). Dietary YCW supplementation increased antibody titres to SRBC (P < 0.01). As a result dietary YCW at the level of 1 and 2 g/kg had beneficial effects in the production of low cholesterol eggs and improvement in humoral immunity response., Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey), This work was supported by Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey).

WOS: 000344689400018, This study was carried out to determine the effects of dietary yeast cell wall supplementation on growth performance, carcass traits, antibody production to sheep red blood cells (SRBC) and histopathological changes in broilers. A total of 272 Ross 308 male broiler chicks aged one day were allocated into one control group and three treatment groups each containing 68 chicks. A basal diet was supplemented with 0, 1, 2 and 3 g/kg yeast cell wall (InteMos) to obtain dietary treatments. The experimental period lasted 6 weeks. Dietary yeast cell wall increased body weight gain during the first three weeks (P, Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey), The authors wish to thank Integro Food and Feed Manufacturing Company (Istanbul, Turkey) for supporting this study and Beypilic for supplying chicks (Bolu, Turkey).

This experiment was carried out to determine the effects of different levels of yeast culture (Saccharomyces cerevisiae) supplementation to the broiler turkey diets on the performance characteristics, some blood parameters and immune system. A total of 48 female poults aged five weeks were divided into one control group and three treatment groups each containing 12 female poults. The diets of the first, second and third treatment groups were supplemented with 1, 2 and 3 g/kg yeast culture (Diamond V “XP”, Saccharomyces cerevisiae), respectively. The experimental period lasted 10 weeks. At the end of the experiment body weight, body weight gain, feed consumption, feed efficiency, carcass yield, weights and rates of internal organs, abdominal fat and the values of pH and viscosity of small intestine of turkeys were not significantly affected by different levels of yeast culture. There were no significant differences among the groups in total protein, cholesterol, triglyceride, uric acid, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, alkaline phosphatase of blood serum and haemetological parameters. Immune system of turkeys was also not affected by dietary yeast culture. The results in this study demonstrated that yeast culture (Saccharomyces cerevisiae) supplementation at the levels of 1, 2 and 3 g/kg to the diets of female broiler turkeys did not have any significant effects on performance characteristics, some blood parameters and immune system., Bu araştırma, broyler dişi hindi rasyonlarına farklı düzeylerde maya kültürü (Saccharomyces cerevisiae) ilavesinin hindilerde verim özellikleri, bazı kan parametreleri ve immun sistem üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Toplam 48 adet 5 haftalık dişi palazı her biri 12 adet palazdan meydana gelen 1 kontrol ve 3 deneme olmak üzere toplam 4 gruba ayrılmıştır. Birinci, ikinci ve üçüncü deneme grupları rasyonlarına sırasıyla 1, 2 ve 3 g/kg düzeylerinde maya kültürü (Diamond V “XP”, Saccharomyces cerevisiae) ilave edilmiştir. Deneme 10 hafta sürdürülmüştür. Araştırma sonunda rasyonlara farklı düzeylerde ilave edilen maya kültürünün hindilerde canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı üzerine önemli etkisi gözlenmemiştir. Rasyonlara maya kültürü ilavesi karkas randımanını, iç organ ağırlıklarını, abdominal yağ ağırlığı ile oranlarını, ince bağırsak pH'sı ve viskositesini etkilememiştir. Kan serumu toplam protein, kolesterol, trigliserit, ürik asit ALT, AST, ALP düzeyleri bakımından gruplar arasında istatistik önem taşıyan farklılık oluşmamıştır. Hindilerde maya kültürünün immun sistem üzerinde de herhangi bir önemli etkisi olmadığı görülmüştür. Sonuç olarak, broyler dişi hindi rasyonlarına 1, 2 ve 3 g/kg düzeylerinde maya kültürü (Saccharomyces cerevisiae) ilavesinin hindilerde verim özellikleri, bazı kan parametreleri, ince bağırsak pH’sı ve viskositesi ile immun sistem üzerinde önemli bir etkisi saptanmamıştır.

Bu araştırma, hindi yemlerine farklı düzeylerde (0, 50, 100 ve 150 mg/kg) L-karnitin katılmasının verim özellikleri, bazı kan parametreleri ve bağışıklık sistemi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada hayvan materyali olarak toplam 48 adet 6 haftalık dişi palaz kullanılmıştır. Deneme her biri 12 adet dişi palazdan meydana gelen 1 kontrol ve 3 deneme olmak üzere toplam 4 grup halinde yürütülmüştür. Her grup 3 dişi palazdan oluşan 4 tekrar grubuna ayrılmıştır. Birinci, ikinci ve üçüncü deneme grupları rasyonlarına sırasıyla 50, 100 ve 150 mg/kg düzeylerinde L-karnitin ilavesi yapılmıştır. Kontrol grubu rasyonuna L-karnitin ilave edilmemiştir. Araştırma 10 hafta sürdürülmüştür. Araştırma sonunda yemlere farklı düzeylerde katılan karnitinin hindilerde canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, karkas randımanı, iç organ ağırlıkları ve abdominal yağ ağırlığı ile oranlarını, ince bağırsak pH'sı ve kan serumunda toplam protein, kolesterol, trigliserit, alanin amino transferaz, aspartat amino transferaz ve alkalin fosfataz düzeyleri üzerine etkisi gözlenmemiştir. Hindilerde karnitinin bağışıklık sistemi üzerinde de herhangi bir etkisi olmadığı görülmüştür. Sonuç olarak, yemlere 50, 100 ve 150 mg/kg düzeylerinde L-karnitin ilavesinin broyler dişi hindilerde verim özellikleri, bazı kan parametreleri ve bağışıklık sistemi üzerinde önemli bir etkisi saptanmamıştır, This experiment was carried out to determine the effects of different levels of L-carnitine (0, 50, 100 and 150 mg/kg) added to the broiler turkey diets on performance characteristics, some blood parameters and immune system. A total of 48 female poults aged 6 weeks were used in this experiment. They were divided into one control group and three treatment groups each containing 12 female poults. Each group was divided into four replicate groups each containing 3 poults. The diets of the first, second and third treatment groups were supplemented with 50, 100 and 150 mg/kg L-carnitine, respectively. L-carnitine was not added to the diet of control group. The experimental period lasted 10 weeks. At the end of the experiment live weight, live weight gain, feed consumption, feed efficiency, carcass yield, weights and rates of internal organs and abdominal fat, pH value of small intestine and total protein, cholesterol, trigliceride, and activities of alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, alkaline phosphatase of blood serum were not affected by different levels of carnitine supplementation to diets. Immune system of female poults was not affected by dietary L-carnitine. The results in this study demonstrated that L-carnitine supplementation at the levels of 50, 100 and 150 mg/kg to the diets of female poults did not have any significant effects on performance characteristics, some blood parameters and immune system

This study was carried out to determine the effects of dietary sepiolite on performance, carcass traits and some blood parameters of broilers. A total of 204 daily Ross 308 female broiler chicks were allocated into one control group and two treatment groups each containing 68 chicks. Sepiolite was used at the level of 0%, 0.5% and 1% for the diets of control group and the first and second treatment groups, respectively. The experimental period lasted 6 weeks. Supplemental sepiolite improved body weight (P

WOS: 000231641800009, PubMed: 16156131, This experiment was carried out to determine the effects of using L-carnitine and humate alone or in combination in quail diets on laying performance, egg traits and blood parameters. A total of 280 Japanese quails aged 10 weeks, divided into one control group and three treatment groups, were used. The diets of the first, second and third treatment groups were supplemented with 100 mg L-carnitine/kg, 1.5 g humate (Farmagulator (R) Dry Plus)/kg and 100 mg L-camitine + 1.5 g humate/kg, respectively. The experimental period lasted 16 weeks. The addition of L-camitine and sodium humate alone or in combination did not significantly affect body weight, feed consumption, egg production, feed conversion ratio, mortality, egg-shell thickness, egg yolk index and the percentages of egg-shell, albumen and yolk. Egg weight increased (P < 0.001) with L-camitine supplementation. The values of egg albumen height (P < 0.05), egg albumen index (P < 0.01) and egg Haugh unit (P < 0.05) were increased with humate supplementation. Egg cholesterol content and blood serum parameters were not affected by the supplementation of L-camitine with or without humate. The results in this study demonstrated that L-carnitine supplementation increased egg weight while humate addition increased egg albumen index and egg Haugh unit of laying quails. However, the combined administration of L-camitine and humate did not have any significant effects on the parameters measured.

This study was carried out to determine the effeets of the usage of enzyme and avaparcin alone or ın combinaıionon pcrforınance. carcass yield and same blood parameters of quails. A total of 328 daily Japanese quail chicb (Coııırniı coıumi\jupoııiCil) were used in this experiment. They \'oae divided into 4 groups (I control and 3 treatment groups) eaclı containıng 82chıcb. Each group was divided into 2 replieate groups eontaining 41 ehieks. Experimental diets were suppleınented withroxazyme-G (I 000 ppm) and avaparcin (I 5 ppm) alone or in combination. The experimental period la,ted five weeks. Aı the end ofthe study there were no statistically differenees among the groups in live weight. earcass yield and total protein and total lipid value,of blood serıını. Feed consumption per one kg live weight gain of control group and i..2. and 3. treatment groups during trial \Vercdetermined as 3.06. 3. 18. 3.09 and 3. i()kg, respectively. It is eoncluded that the supplementation of roxazyme-G with or wiıhoutavaparcin to tlıe rations had no important effect on fattening performanee, earcass yield and total protein and total lipid valucs ofblood senım of quai Ls.

Bu araştırma, findık küspesi ve findık içi kabuğunun rumende parçalanma özellikleriniin situ naylon kese tekniği ile belirlemek amacıyla yapılmıştır.Araştırmada rumen kanülü takılmış, ortalama 40 kg ağırlığında 3 ergin erkek Ankara keçisikullantllmştır. Hayvanlara iyi kaliteli kıyılmış kuru çayır otu ad libitum verilmiştir. Fındık küspesi vefindık içi kabuğu numuneleri 4,8,/6,24,48 ve 72 saatlik sürelerde rumene inkübe edilmiştir. Yemmaddelerinde ve inkübasyondan sonra kalan numunelerde ham besin madde miktarlarıbelirlenmiştir. Yem maddelerinin rumende parçalanma özellikleri p = a + b (/ - e-u) eşitliğindenyararlantlarak hesaplanmıştır.Fındık kÜ!ıpesi ve findık içi kabuğunun rumende maksimum potansiyel parçalanabilirliği(o + b) sırası ile kuru madde için % 94.14 ve 36.89, ham protein için % 97.02 ve 18.34 olarakbulunmuştur. Rumende ham protein parçalanma hız sabiti değerleri findık kü.\pesi ve findık içikahuğu için sırasıyla 0.5332 ve 0.0681/saat olarak tespit edilmiştir.Araştırma sonucu yem maddelerine ait elde edilen rumende parçalanma özellikleri,ruminamlar için daha ekonomik ra!ıyon yapılmasına ışık tutacaktır.

Bu araştırma, rasyonlara katılan % ı,2,3,4 ve 5 düzeylerindeki laktik asitin bıldırcınlarda besi performansı, karkas randımanı ve bazı kan parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Araştırmada toplam 552 adet dört günlük Japon bıldırcın civcivi (Coturnix cotunıixjaponica)kullanılmıştır. Her birinde 92 adet civciv bulunan bir kontrol ve beş deneme grubu düzenlenmiştir.Araştırma otuzbir gün sürdürülmüştür.Bıldırcın rasyonlarında % 5'e kadar laktik asit bulunması, araştırma sonunda canlı ağırlık,canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve karkas randımanı bakımından istatistikiaçıdan bir farklılık oluşturmamıştır. Bununla birlikte otuzbir günlük araştırma süresince rasyonunda% 1,2,4 ve 5 düzeylerinde laktik asit bulunan gruplar, kontrol grubuna göre bir kg canlı ağırlık artışıiçin % 4.4-5.3 düzeyinde daha az yem tüketmiştir. Rasyonlarında % 4 ve % 5 laktik asit bulunangrupların kan serumunda total protein ve total kolesterol değerleri kontrol grubuna göre istatistiki açıdan önemli derecede yüksek bulunmuştur (sırasıyla p

Bu araştırma. rasyonlara katılan % 2.4.6.8 ve i O düzeylerindekıburçağm (Vicia ervilia Lwilld) Japon bıldırcmlarında canli ağlı'lik artışı. yemtüketimi. yemden yararlanma, karkas randımanı ve kan serıımunda totalprotein, total lipid ve total kolesterol üzerine olan etkilerini belirlemekamacıyla yapılmışur.Araştırmada toplam 360 adet günlük Japon bıldırcm civcivi (Coturnixcoturnix japon ica) kul/anılmıştır. Her birinde 60 civciv bulunan bir kontrol ve5 deneme grubu düzenlenmiştir. Araştmna beş ha/ta sürdürülmüştür.Arapırma sonunda gruplar arasında canli ağlı'lik bakımından istatistikıaçıdan .farklilık hulunmaml)'lır (p>0()5). Beş haftalik araştırma süresincekontrol grubu. i. 2. 3. 4 ve ). gruplarda ortalama canli ağırlık artışı sırasıyla152.14, - 15762, 151.54, 15316. 154.65 ve 150.71 g olarak saptanmışlJrAraştırma süresince bir kg canli ağırlık artışı için tüketilen yem miktarıgruplarda sırası ile 3.18,2.99,3.04, 3.1J, 3.14 ve 3.35 kg olarak tespitedilmiştir.Beş haftalık araştırma süresince rasyonunda 9i' 10 düzeyinde bur..ça~bulunan grup. kontrol grubuna göre bir kg canli agırıik artışı ıçın % ).3)düzeyinde daha/azla yem tüketmiştir.Karkas randımanı ile serum total protein, total lipid ve total kolesterolbakımından gruplar arasındafarklılıklar görülmemiştirAraştırma sonunda burçağm bıldırcm besi ra.ıyanlarında % 8 düzeyinekadar kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

Bu araştırma, %5, 10 ve 20 düzeylerinde ekmek mayası içeren rasyonların yumurta tavuklarında canlı ağırlık, yem tüketimi, yumurta verimi, yemden yararlanma, yumurta ağırlığı, yumurta kırılma mukavemeti ve kabukkalınlığı üzerine olan etkilerini incelemek amacı ile yapıldı.Araştırmada toplam J 32 adet 25 haftalık yumurta tipi melez Ross-Browntavuk kullanıldı. Her biri 33 tavuktan oluşan 1'i kontrol, 3'ü deneme olmaküzere 4 grup halinde yürütülen araştırma 26 hafta sürdürüldü.Ekmek mayasının %20 düzeyinde yumurta tavuğu rasyonlarında kullanılması yumurta verimini ve yemden yararlanmayı olumsuz yönde etkiledi.Rasyonunda %20 maya bulunan grupta kontrol grubuna göre yumurta veriminin %11.8 oranında daha az olduğu görüldü. Canlı ağırlık, yem tüketimi, yumurta ağırlığı, yumurta kırılma mukavemeti ve kabuk kalınlığı açısından gruplar arasında farklılık bulunmadı.Bu araştırma sonunda, ekmek mayasının yumurta tavuğu rasyonlarına protein kaynağı olarak %10 düzeyine kadar katılmasının uygun olacağı kanısınavarıldı

Bil araytırma, .')0 ür: ı00 /)/mı dli.?:~J'indebef,aiHk.ıjJsayan ra.~)'onlarm )"umurta lavvklarl1lda canlı (lğıdık, ymı tüketimi, )'umü.rta ı erimi, yemden yararlonma ,'c .'Yumıırta kalitesi ü;:.erine olan etkilerini incelemek amar:1)'la]apılmıytır.T7/Jl'lm 8'L fldet 24. h/J(talık Jumıırta tipi ınclez Hi.<

Bu çalışma, 7 ve 14 ppm düzeyinde monensin kapsayankonsantre yem karmalarının Merinos kuzularında canlı ağırlık kazancı, yem tüketimi ve yemden yararlanma üzerine olan etkileriniaraştırmak amacıyla yapıldı.Araştırmada 1.5-2.0 aylık sütten kesilmiş erkek Merinos kuzusu kullanıldı. Araştırma, her biri LObaş kuzudan oluşan 1kontrol,2 deneme olmak üzere 3 grup halinde yürütüldü.Araştırma süresince günlük ortalama canlı a!Jırlık artışı kontrol, 1 ve 2. deneme gruplarında sırasıyla 249.60, 247.38 ve266.75 g olarak bulundu. Her kg canlı ağırlık artışı için tüketilentoplam yem miktarlarının ise gruplarda sırasıyla, 6.07, 6.00 ve5.66 kg olduğu belirlendi.Sonuç olarak, 14 ppm monensinle beslenen kuzularda, canlıağırlık kazancının kontrol grubuna göre % 6.87 düzeyinde fazlaolduğu fakat bu artışın istatistiksel açıdan önem taşımadığı görüldü. Konsantre yeminde 14 ppm monensin içeren 2. grupta kontrolgrubuna göre % 6.75 düzeyinde yem tasarrufu sa,~/andı.

Çeşitli mercimek )'Cm ürünlcrind~ ()'fmlik mercimek, iyi kalitelimercimek kepeği, kötü kaliteli mercimek kepeği), kuru madde (KM), organikmadde (OM), azat (.iV), 1lijtral deterjan fiber (NDF) ve asit dete~jan fiber(ADF)'in rumende ]ıkılabilirlikleri in situ naylon torba tekniği ile 'belirlendi.Araştırmada rumen kanülü takılmış, ortalam), 40 kg ağırlığUlda olan3 baş Ankara keçi tekesi kullanıldı. Hayvanlar iyi kaliteli kıyılmış kuru çayırotu ile beslendiler.Yemlik mercimekte KAl, OM, NDF vı ADF'nin yıkıhibilirliği, diğermercimek yan ürünlerinden deka )'iiksek hulundv. Yemlik mercimek, iyi ile Mtükaliteli mercimek kepeği kuru maddesinin mmende maksimum jJotans(yel yıkılabilen değerleri sırasıyla % 87,58, 67.55 ve 5 ı.85 olarak belirlendi ..lvIerdmek yan ürünlerinin, ii;;;eUikle)'Cmlik mercimeğin, rumende çozunebilen ve yıkılabilen o'{.otlUıfazla miktarda olduğu gözlendi. Bu durum,mercimek yan ürünlerinin, runıenfonksiyonu için çözünehilert ve yıkılabilen 'azotsağlayarak düşük dü::.qde az:,ot kapS{l)'a71k{ıba yemleri tamamlayıcı olarakkullanılabileceğini göstermektedir

Summary: This experiment was carried out to determine the effects of the usage of L-carnitine in diets with different levels of energy on some productive characteristics and blood parameters of Japanese quail. A total of 204 quail chicks aged one week (Coturnix coturnix Japonica) were used. They were divided into four groups each containing 51 quail chicks. Diets having normal (3000 kcal/kg) and low (2700 kcal/kg) metabolizable energy level were supplemented with 0 and 100 mg/kg L-carnitine. Diets were formulated to be isonitrogenic. The experimental period lasted five weeks. L-carnitine supplementation to the diets having normal energy level did not affect the live weight at the end of the experiment, total live weight gain, feed intake per one kg live weight gain and carcass yield but increased total feed intake (p

Bu arastirma, rasyonlara soya kuspesi yerine katilan farkli duzeylerdeki ekmek mayasinin buyumekte olan tavsanlarda besi performansi ve besin madde sindirilme dereceleri uzerine etkilerini belirlemek amaciyla yapilmistir. Arastirmada 35 gunluk, ortalama 700 g agirlikta 20 erkek ve 20 disi olacak sekilde toplam 40 adet Yeni Zelanda irki tavsan kullanilmistir. Her biri onar tavsandan (bes disi, bes erkek) olusan, bir kontrol ve uc deneme olmak uzere dort grup duzenlenmistir. Her bir grup icin 3 kafes kullanilmistir. Birinci, ikinci ve ucuncu deneme gruplari rasyonlarina soya kuspesi yerine sirasiyla %2.5, 5.0 ve 7.5 duzeylerinde ekmek mayasi (Saccharomyces cerevisiae) ilave edilmistir. Arastirma bes hafta surdurulmustur. Arastirma suresince kontrol ve deneme gruplarindan elde edilen haftalik canli agirlik artislari sirasiyla ortalama 156.5, 158.9, 146.1 ve 132.5 g, bir kg canli agirlik artisi icin tuketilen yem miktari ise 3.74, 3.86, 3.88 ve 3.96 kg bulunmustur. Rasyonunda %7.5 maya bulunan grubun canli agirlik artisinin kontrol grubuna gore daha dusuk (p

This stucly was edrricd out LO cleternıine the cfleets of the usage of enzyıııe. prohiotie or anııhioıiL ~ı1üne or iııLomhınaliOLJ ın the raUons ,)n live weight. feed consıımption. egg procluetion. feed effieieney ~ınd cgg qualiıy or I~ıving Iıen' !\ ı"I~ı1Ol' iSı) Isa Brown layer, aged 2S weeks \Vere ıısed in this experınıent. They were dıvıded iLJto 7 groLJps (i Cl'nırol 'lIlel (ı ıreaııııenıgroLJP'1 e,ıciı contaııııng 27 hens. Eaeh group was divided into 3 .subgroups containing l) hens. Diels hasc'd on wlıc'al ~1I1dh~ırlcy \ıCIl'~1I"'~\Ilged.Experimenıal dieıs were ,upplcmenıed with enzyme. probiolie ancl antihıotıc ~ı1one or in eoıııhindıııın. Cirında/ym'\1 Cil'5(HHI (lıeıııicellulase, pel\lOSdna,e, p-glueandse (SIlOO uniı/g). pectinase, proted,e, anıylase) at ıhe levels of 11.5 kg/ııın 'I' en/vıııe.13locell (S(/(.clwrtll17IC1'S u'rev/sıal'. 2.5 X lO'! CFU/g) dt O.7S kg/ton as probiotie and Sıafae 20 (2ch vırginıaıııycıııı ~ii i kg/ıon d'dıııihıoıic (20 ppm virginiamycin) were USl'd. The cxperinıental period lasted 21l weeb. At ıhe enel of ıhe ,tııclv, tlıere were noS!aıi'licdly differenees anıong ıhe groups ın live weight. feed e1lieieney. cgg yolk index. egg white inclex ,ınci egg ILıııglı llIlıh EggprodLJLlion \vas signirieanıly inereased (p~1I11lhIOIIL+prohıoıie dnd enzyme+prnbiotie lo ıhe rdtioııs. Egg \Veight WdS signifiedntly ınıprovee! (por enıyıııe. antibıoıie+probioııe ancl enzynıe+probiotie to the raııons. As a resıılt. the suppleıııentaıion of prohıoıı" ",iılı eıı/yınc or~lIl1lhıolıC LO the ralions based on wheat and barley inıproved cgg produetion and egg, weıght wiıhollt d,!Yer.sc c'llel'l ıııı IcedelTıeiency and sonıe egg (jııaliıy eharaeteristies.)>

Arastirma, findik kuspesinin formaldehit ve kan ile muamele edilmesinin kuru madde (KM), organik madde (OM) ve ham proteinin (HP) rumende parcalanma ozellikleri ve etkin yikilabilirligi uzerine etkisini belirlemek amaciyla yapilmistir. Findik kuspesine formaldehit 0.4, 0.6, 0.8 ve 1 g / 100 g HP, kan ise 0.5, 0.75, 1.5 ve 2 l / kg KM duzeyinde katilmistir. Arastirmada rumen fistullu 3 bas ergin merinos kocu kullanilmistir. Numuneler 2, 4, 8, 16, 24 ve 48 saat sureyle rumende inkubasyona tabi tutulmustur. Findik kuspesi numunelerinin rumende KM, OM ve HP parcalanma ozellikleri ile etkin yikilabilirlikleri belirlenmistir. Findik kuspesinin 0.4 ve 0.6 g / 100 g HP duzeyinde formaldehit ile muamelesi proteinin rumende kolay cozunebilen miktarini sirasiyla % 21.24 ve % 33.49 duzeyinde arttirmis fakat zamanla yikilabilen miktarini % 16.04 ve % 12.14 duzeyinde azaltarak maksimum potansiyel yikilabilirligini etkilememistir. Kuspenin farkli duzeylerde kan ile muamelesi proteinin rumende kolay cozunebilen miktarini % 24.96 - 54.73 duzeyinde artirirken zamanla yikilabilen miktarini % 19.39 - 29.44 duzeyinde azaltmis, maksimum potansiyel yikilabilirliginde farklilik yaratmamistir. Kuspenin farkli duzeylerde formaldehit ve kan ile muamelesinden rumende 48 saatlik inkubasyon sonundaki KM, OM ve HP yikilma duzeyinin etkilenmedigi gozlenmistir. Sonuc olarak findik kuspesinin formaldehit veya kan ile muamelesinin rumen fermentasyonundan koruma saglayamadigi saptanmistir.

Bu ara~lırma: soya fasulyesi (Soja hispida Mihıch), fig (Vicia saıiva L). hurçak (Vicia I:'rvilla L wild) ve mürdümıi~e(Laılırrus sil/ivııs L) iiç degi~ik ticari enzim preparatı (Grindazym™ GP 5000, Bio-Fecd rıus CT, Energex CT) ilavesininkanatlıarda gerçek metaholize olahilir enerji degerleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. AraşlIrmada i yaşlı, ortalama 2. ikg canlı ağırllgll1da. yumurtacı damızlık Leghorıı horozlar kuııanıldı. Horozlar bireyscl kakslerde harındırıldı. Yem maddelcriningerçek metaholize olahilir encrji degerlerinin helirlenmesi için yapılan denemeler. 48 saatlik ön açlık diinemi ile 48 saatlık dışkıtoplama döncminden oluştu. Ön açlık döncminden sonra horozlar 40 g deneme yemi ilc mrla ycmlendi. Endojen dışkıyı belirlcmekiçın isc dencme ycmi yerinc horozıara 50 g glukoz verildi. Endojen dışkı miktarı. endojcn azot ve cndoJcn enelji kayıpları slr~\SIYldortalama 3.03 g. 0.58 g ve 9.8 i keal olarak tespit edildi. Soya fasulyesi. fig. burçak vc mürdümük için gcrçck meldbolize Oldhılırcnelji değerlcri sırasıyla 4486.3484. 3574 ve 3352 keal/kg kuru madde olarak hulundu. Grindaıym ™ GP'nin 19ikg. Bıo-Fecd PIILSCrnin O.S g/kg vc Encrgex Crnin O.S g/kg oranında bu baklagil tanelerine kalılması, gerçek metabolizc olabilir cncrJi değerlerindcistatisıik açıdan bir farklılık oluşturınadı.

Bu araştırma broyler rasyonlarında probiyotik (protexin7M) veantibiyotiğin (zinc bacitracin) birlikte veya ayrı ayrı kullanımlarının canlı ağırlıkartışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, karkas randımanı ve yenilebilir içorganların ağırlığı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Araştırmada toplam 160 adet ticari Ross PM3 erkek broyler civcivkullanılmıştır. Araştırma her biri 40 civcivden oluşan 1 kontrol. 3 deneme olmaküzere toplam 4 grup halinde yürütülmüştür. Araştırma 42 gün sürdürülmüştür.Bütün gruplar 1-14. günlerde broyler civciv başlangıç yemi, 15-42. günlerdede broyler büyütme yemi ile beslenmişlerdir. Kontrol grubuna probiyotik ve antibiyotik kapsamayan yem verilmiştir. Birinci, 2. ve 3. deneme gruplarırasyonlarına ise sırasıyla protexin™, zinc bacitracin ve protexin'lM + zincbacitracin ilave edilmiştir.Ara,çtırma sonunda gruplar arasında canlı ağırlık, karkas randımanı veyenilebilir iç organların ağırlığı bakımından istatistiki açıdan farklılıkbulunamamıştır. Kırkiki günlük araştırma süresince kontrol ve denemegruplarında ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla 2199.96, 2259.91, 2323.12 ve2279.89 g olarak saptanmış, bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarlarıise sırasıyla 1.87, 1.87, 1.86 ve 1.87 kg olarak belirlenmiştir.Bu ara,çtırmada rasyonlara probiyotik ve/veya antibiyotik ilavesininbroylerlerde canlı ağırlık artışı, yemden yararlanma, karkas randımanı veyenilebilir iç organların ağırlığı üzerine önemli bi,. etkisinin olmadığı sonucunavarılmıştır.

Bu çalışma, % /0-20 düzeyinde findık içi kahıı/Iu kapsayan konsantre yem karmalannm erkek Merinos kUZlllannda etin fiziksel, kimyasal ve duyusal kalite nitelikleri üzerine etkisini helirlemek amacıyla yapıidr.Araştırmada J.5 -2.0 aylık .'lütfen kesilmiş 30 haş erkek Merinos kuzusu kul/amldı. Her hiri LOhaş kuzudan oluşan i kontrol, 2deneme olmak üzere 3 grup Iralinde yürütüldü.Etin kalite nitelikleri bakımından gruplar arasında istatistikiaçıdan önemli bir fark gözlenmedi. Böylece fındık içi kabuğununetin kalitesini olumsuz yönde etkilemediği sonucuna varıldı.

Bu araştırma Türkiye'nin farklı yerlerinden temin edilen kanatlıkarma yem ve yem hammaddelerinde metabolize olabilir enerji miktarlarınınbelirlenmesi için yapıldı.Yem ve yem hammaddelerinde metabolize olabilir enerji değerlerininhesaplanması için Carpenter ve Clegg'in öngiirdüğü formül ile Titusun formülükullanıldı. Bu formüllerden elde edilen sonuçlar standart değerler ile karşılaştınldı.Yulaf ve soya fasulyesi küspesinde her iki formülünde kullanılabileceğitespit edildi. Aıpa, buğday, mısır, buğday kepeği, ayçiçeği küspesi ve pamuktohumu küspelerinde ise Titus'un formülünün kullanılmasının daha güvenilirsonuçlar verdiği bulundu. Et-kemik unu ve balık ununda her iki formülden de

Bu araştırma % 5- iO düzeyinde fiğ içeren rasyonların )'ıımurtatavuklarında )'em tüketimi, yemden )'ararlanma, )'ıımurta verimi, .J'umurta kalitesi ve kan serum kalsiyum ve inorganik fosfor dÜZej'leri üzerine olan etkileriniincelemek amacryla .J'apıldı.Araştırmada toplam i50 adet 47 haftalık Hisex yumurta tipi, kahı'erengimelez taliuk kull'1nıldı. Araştırma her biri 50 adet taliuktan meydana gelen ikontrol, 2 deneme olmak üzere toplam 3 grup halinde )'ürütüldü. Araştırma 4 aysürdürüldü.Fiğin rasyond,z % iO düzeyinde bulunması yumurta taliuklarında yemtüketimi lie yumurta lierimini azaltmtl.Sına rağmen )'eın tüketimindeki azalmadaha fazıa olduğundan Ji.~in )'Cmden yararlanma derecesi üzerine olumlu etki)'aptığı görülmektedir. Yumurta özgül ağırlığımn % iO fiğ içeren grupta,yumurta sarı indeksinin ise % 5fiğ içeren grupta diğer gruplara nazaran dahafazla oldu,ğu ı!,ö'zlendi. Yumurta kalitesi ile ilgili dıiIer jjzellikler lie kan serumkalsi.J'um iJe inorganik fosfor düzeyleri bakımından gruplar arasında farklılıklar görülmedi. Ayrıca ras)'onlara katılan fiğin ."umurta taliuklarının sağlığıüzerine zararlı bir etkisi olmadı,ğı sapt:ındı