Search

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergeye istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Bu çalışmada, Arap dilinin Belâgat alanındaki ara cümle konusu incelenmiştir. Ara cümle, meânî ilminin alanına giren itnâb sanatı içerisinde yer alır. Ara cümle, bir veya mana bakımından muttasıl olan iki cümle arasına, yanlış anlama vehmini ortadan kaldırmak ya da bir nükteyi ifade etmek amacıyla gelen ve i'rapta mahalli olmayan cümle demektir. Bu çalışmada, belâgat ilminin tanımı ve tarihi üzerinde durulmuştur. Daha sonra belâgatın bölümleri olan beyân, meânî ve bedi' ilimleri hakkında bilgi verilmiştir. Ara cümlenin de bir bölümü olduğu itnâb ve kısımları ele alındıktan sonra çalışmanın esas konusu olan ara cümle incelenmiştir. Ara cümlenin diğer cümlelerle olan münasebeti, kelamda zikredilme amaçları, ara cümlenin başında getirilen harfler ve kullanıldığı yerler gibi konular ele alınmıştır. Bu konularla ilgili olarak Kur'ân-ı Kerîm ve şiirlerden faydalanılmıştır. Ara cümlenin Kur'ân bağlamında cümleye kattığı anlamlara değinilmiştir. Sonuç olarak ara cümlenin mana üzerinde büyük bir etkisinin olduğu verilen örneklerle desteklenmiştir. In this study, the parenthetical sentence of the Arabic in the area of Belâgat has been examined. Parenthetical sentence takes place in the itnâb art which is related to the field of meânî. The parenthetical sentence means a sentence which come between a sentence or two sentences that are integrated in order to eliminate misunderstanding and to express an aphorism. Parenthetical sentence has no place of expression. In this study, the definition and history of the science of rhetoric have been dwelled on. Then, the some information about the elements of the rethoric such as beyân, meânî and bedi' has been stated. After taking the itnâb and its parts as a part of the sentence, the parenthetical sentence which is the main subject of the study has been examined. The topics such as the relationship of the parenthetical sentence with other sentences, the purposes of the parenthetical sentences, the letters given at the beginning of the sentence and the places where they are used have been discussed. The Qur'an and poems were used in relation to these subjects. The meanings of the sentence in terms of the Qur'an have been mentioned. As a result, it is supported with examples given that the intermediate sentence has a great effect on meaning.

Mustafâ Hayri Efendi'nin el-Muktataf min Uyuni't-Tefâsir adlı eseri, kendi dönemine kadar te'lîf edilmiş tefsirlerin bir özeti mahiyetindedir. Müellifin eserde, son dönemlerde telif edilmiş tefsirlerden; Reşid Rıza'nın, Tefsirü'el-Menar adlı eseri ve Elmalılı'nın, Hak Dini Kur'ân Dili adlı tefsirinden yararlanmış olması, eserin dikkat çekici yönlerindendir. Eser, Kur'ân âyetlerinde bulunan dil ile ilgili konuları, edebi sanatların inceliklerini, fıkhi ve i'tikadi bilgileri ihtiva etmektedir. Bunun yanında Mustafâ Hoca, âyetleri tefsir ederken Kura'n'ı Kur'an'la tefsir etmiş, hadislere müracaat etmiş, Sahabe ve Tâbiun sözlerini de aktarmıştır. Bundan dolayı eser, rivayet içerikli dirayet tefsiri niteliğini kazanmıştır. Müellif, eserinde ayetleri ahenk içinde, okuyucuyu ayrıntılara boğmadan ve yormadan aktarmıştır. Tez, bir giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde, tezin konusu, önemi, yöntemi ve kaynakları hakkında bilgi verilmiştir. Birinci bölümde, Adıyamanlı Mustafa Hayri Efendi'nin; hayatı, ilmî kişiliği, eserleri üzerinde durulmuştur. Bunun yanında, söz konusu eserin, el yazmasının şekli, muhtevası ve eser üzerinde yapılan çalışmalar hakkında bilgi verilmiştir. İkinci bölümde ise `el-Muktataf min Uyuni' t-Tefasr'in muhteva ve metodolojisi hakkında bilgi verilmiştir.Anahtar Sözcükler Tefsir, Rivayet, Dirayet, Kelam, Beyan, Bedi Mustafa Hayri Efendi's al-Muktataf min Uyuni't-Tefasir` is a summary of his commentaries encompassing his time. The fact that the author made us of the previously interpreted works such as Tefsîrü'el-Menâr` and Elmalılı's, `Hak Dini Kur'ân Dili` is noteworthy. The work includes subjects related to language found in the verses of the Qur'an, the details of literary arts, fiqh, and faith-related information. In addition, Mustafa Hoca interpreted the verses of the Qur'an using the Qur'an and its hadiths, and also talked about the `Sahaba` and `tabiun`. Hence, the work acquired the nature of being a wisdom interpretation containing rumor. The author explains the verses clearly. The thesis consists of an introduction and two parts. In the introduction, information on the topic of the thesis, its importance, method, and resources are given. In the first part, the life, scientific personality and works of Adıyamanlı Mustafa Hayri Efendi are pointed out. In addition to this, information about the work, the shape of the manuscript, the contents and the studies conducted on the work are given. In the second part, information regarding al-Muktataf min Uyûni ' t-Tefâsîr' s the content and methodology.KeywordsInterpretation, Rumor, Wisdom, Word, Declaration, Bedi 113

Bu çalışmada ülkemizde yeterince tanınmayan İbâzî âlim Muhammed b. Yusuf Itfiyyiş'in hayatı, eserleri, ilmî kişiliği ve mensup olduğu mezhep hakkında bilgiler verilmiş; daha sonra da müellifin Teysiru't-Tefsir adlı eseri tanıtılarak çeşitli yönlerden değerlendirilmiştir. Kur'an'ın sünnî, şiî ve mutezilî yorumlarının yanı sıra ibâzî yorumu da olmasına karşın ülkemizde Kur'an'ın ibâzi yorumuyla alakalı çalışmalar oldukça az ve yetersizdir. Çalışmamız ile bu alandaki eksikliğin kısmen de olsa giderileceğini umuyoruz. Tezimizde, ibâzîlerin Kur'an'a bakış açısının daha iyi yansıtılması için, ibâzîler tarafından Kutbu'l-Eimme diye nitelendirilerek en büyük âlim olduğuna işaret edilen ve uzun hayatı süresince üç tefsir telif etmiş olan Itfiyyiş'in son tefsiri olan Teysiru't-Tefsir adlı eseri ele alındı. Çalışmamızın sonunda müellifin, gereksiz diyebileceğimiz rivayetlere çok fazla yer verdiğini, fıkhî ve filolojik tahlillerini zaman zaman tefsir kitabını aşacak derecede uzattığını, itikada dair ayetleri mezhebinin etkisinde kalarak tevil ettiğini ancak toplumdaki yaygın kanaatin aksine sahâbeden hiç kimseye dil uzatmadığını bilakis hepsi hakkında güzel sözler söylediğini tespit ettik. Ayrıca müellifin Hâricîler, Mutezile ve Şia'ya şiddetli eleştiriler yöneltip kendilerine hakarete varacak sözler sarf ettiğini buna karşın Ehl-i sünnet'e eleştirilerde bulunurken daha hassas ve yapıcı davrandığını gördük. In this study, the information is given about the Ibâzî scholar Muhammad b. Yusuf Itfiyyiṣ's life, works, scientific personality and the sect he belonged; then the author's book Teysiru't-Tafsir was introduced and evaluated in various ways.Despite the Sunni, Shi'i, and Mu'tazila interpretations of the Qur'an as well as the Ibâzî interpretation, the works are rather insufficient on the Ibâzî interpretation of the Qur'an in our country. We believe that our work will partially eliminate this defficiency. In our study, Itfiyyiṣ has been labelled as the greatest scholar `Qutb al-Eimme` by Ibâzîs. In order to better reflect his viewpoint for the Qur'an, Teysiru't-Tafsir which is the last comment of Itfiyyiṣ who wrote three interpretations of the Qur'an during his long life, is discussed. At the end of our study, we found that the author gave a lot of importance to the narrations that we might say unnecessary and he extended his jurisprudential and philological analyzes exceeding the book of tafsir from time to time and he interpreted the verses on the faith under the influence of the sect, he spoke well about the Sahabas contrary to popular belief in the society. We have also seen tha the writer made extreme criticism and the words like defamation for the Mu'tazila, and Shia despite that he was more sensitive and constructive in criticizing the Sunni tradition. 341

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. İslam'ın ilk dönemlerinden günümüze kadar Kur'ân-ı Kerim'in anlaşılmasına yönelik değişik tefsîr metotları kullanılmıştır. Bunlardan birisi de konulu tefsîr metodudur. Bu metod kısaca "tefsîrde belli bir konuyu ele alıp incelemek" demektir. Konulu tefsîrin bir türü de sûre çalışmasıdır. Dolayısıyla Meryem sûresi üzerine yaptığımı bu çalışma, sûre eksenli konulu tefsîre girer. Meryem sûresi üzerine yaptığımız bu çalışmada sûrenin ana konularını, içerdiği edebî sanatları, cedelleri ve kıssaları, elimizden geldiğince açıklamaya çalıştık. Araştırmamız giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde araştırmamızın amacını, metodunu, gayesini, konulu tefsîr hakkında genel bilgileri ve konulu tefsîrin tarihçesini verdik. Birinci bölümde "Meryem Sûresine Genel Bakış" başlığı altında Meryem sûresinin ismini, âyet sayısını, sûrenin üslûbuyla ilgili konuları, edebî sanatları ve sûrenin içerdiği cedelleri açıkladık. İkinci ve son bölümde ise "Meryem Sûresinde Kıssalar" başlığı altında Meryem sûresinde geçen, sûrenin ana hatlarını oluşturan ilk iki kıssa olan Zekeriya-Yahyâ (a.s) ile Meryem-İsa (a.s) kıssalarını hemen hemen tüm yönleriyle ele aldık Various methods of tafsir have been used to understand the Qur'an from the early Islamic days to the present day. One of them is the method of subject tafsir (conceptual/holistic tafsir). This method simply means "to examine a certain subject in tafsir". One type of subject tafsir is surah studies. Therefore, this study we conducted on Maryam surah is classified as a time-based subject tafsir. In this study we conducted on Maryam surah, we tried to clarify the main subjects of the surah, the literary arts it contain and its arguments and stories as much as we could. Our research consists of introduction and two other chapters. In the introduction, we stated the purpose, methodology, goal, general information about subject tafsir and the history of subject tafsir. In the first chapter, under the title of "Overview of Maryam Surah" we have explained the name of the surah, the number of verses, issues related to the literary style, its literary arts and arguments. In the second and last chapter, under the title of "Stories in Maryam Surah" we discussed the two stories of Zechariah-John and Marry-Jesus, which form the main outlines of the surah, from almost all aspects.

`Bikâî'nin Nazmü'd-Dürer'inde İsrâîliyyât` isimli bu çalışma bir giriş ve üç ana bölümden oluşmaktadır.Çalışmanın giriş bölümü araştırmanın konusu, önemi, yöntem ve sınırlarına ayrılmıştır.Çalışmanın birinci bölümü Bikâî'nin hayatı, eserleri ve tefsîr ilmindeki yeri konusuna ayrılmıştır.Çalışmanın ikinci bölümü Bikâî'nin isrâîliyyâta bakışına tahsis edilmiştir. Burada Bikâî'nin isrâîliyyâtı nakletme amacı ve anlayışı üzerinde derinlemesine bir tahlîl yapıldıktan sonra isrâîliyyâtı nakletme sınırı üzerinde durulmuştur. İsrâîliyyâtın tefsîrde kaynak olabilirliği ile ilgili Bikâî'nin görüşü üzerinde durulmuş, müellifin isrâîliyyât naklinin yapılabileceğine dair delilleri ayrıntılı bir şekilde ortaya konulmuştur.Çalışmanın üçüncü bölümü Bikâî'nin âyet tefsîrlerinde isrâîliyyâtı şâhit getirmesine tahsîs edilmiştir. Bu bölümde başta Bikâî'nin isrâîliyyâtı takdîm ederken kullandığı yöntem olmak üzere isrâîliyyât nakillerinde Kitâb-ı Mukaddes metnini doğrudan kullanması ile ortaya çıkan isrâîliyyât anlayışı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Müellifimizin başta Tevrât olmak üzere İncîl ve Zebûr'dan sayfalarca nakil yaptığı ve bu nakil tarzının isrâîliyât konusunda yeni bir yöntem olduğu hususu çalışmamızda ortaya konulmuştur. Sonuç bölümünde ise müellifimizin isrâîliyyât nakli olarak Kitâb-ı Mukaddes nakillerinin kullanılabileceği görüşüyle birlikte bu konudaki genel değerlendirmemiz yer almaktadır. This study which name is Bikâî'nin Nazmü'd-Dürer'inde İsrâîliyyât consist of one introduction and three main port.Introduction of the topic is the topic of the works, importance, the way and the border of the works. First part of the topic is assigned Bikâî's life, works and the place of in he interpretation. The second part of the work it is dwelled on conves of Israiliyyat after a deeply analyzed on Bikâî's understonding and purpose of the convey of Isra'iliyyat. It is dwelled on Bikâî's opinion about the possibility of being source of Isra'iliyyat in interpretation and the evidence of capability of author's convey of Isra'iliyyat is presented in detailed.The third part of the study is assigned to produce a witness of Isra'iliyyat in Bikâî's verse interpretation. In this section, particularly the method which is used by Bikâî's to present the Isra'iliyyat, ıt is tried to found out understanding of Isra'iliyyat which shows up by using directly Bible text in narration of Isra'iliyyat. It is tried to find out that the author guate from psalm, Bible, particularly Torah and This quatation becaame a new style about Isra'iliyyat. Our assessment in this topic together with the opionion of the outher which can be used the Bible narrations as narration of Isra'iliyyat appear in conclusion port. 248

Kur'ân'ın tefsiri çerçevesinde, dilbilim, en önemli unsur olma özelliğini taşımaktadır. Dilbilimsel tefsir faaliyetlerinin temeli Hz. Peygamber (s.a.v.) dönemine kadar uzanmaktadır. Erken dönemde yazılan ve günümüze kadar ulaşan, el-Vücûh ve'n-Nezâir, Garîbu'l-Kur'ân ve Me'âni'l-Kurân tarzındaki eserler de dilbilimsel tefsir faaliyetlerinin köklü bir geçmişe sahip olduğunu göstermektedir. İslâmî ilimlerin çoğunda önemli eserlere imza atan Taberî `Câmiü'l-Beyân 'an Te'vîli Âyi'l-Kurân` adlı tefsirinde dilbilimsel izahlarda bulunmuştur. Taberî, eserinde tartışmaya medar olan konularda dil ekollerinin görüşlerini tafsilatlı bir şekilde aktarmıştır. Ancak tercihlerde bulunurken Basralı dilcileri eleştirmekle birlikte Kûfeli dilcilerden yana tavır koymuştur. O, dilsel izahlarında dilbilim alt dallarından Sarf-İştikâk, Nahiv, Dirâsetü'l-Müfredât, İlmü'l-Delâle, İlmü'l-Esvât ve İlmu'l-Lehcât'ı sistemli bir şekilde işlemiştir. Tefsirinde rivâyetlerin ağırlığı önemli derecede hissedilmekle birlikte rivâyetlerle dilsel kaideler arasındaki bağlantıyı kurmaya çalıştığı görülmektedir. Dolayısıyla müfessirin dilsel izahları sathi ve düzensiz olmayıp, belli bir yöntem çerçevesinde olmuştur. Ayrıca dilbimin alt dallarından İlmü'l-Esvât'ın bir bölümü olarak değerlendirilen Kırâatleri işlemesi de tefsirinin önemli bir özelliği olarak zikredilmelidir. Bunun yanında ele aldığı her Kırâatten sonra dilbilimin diğer alt dallarına geçiş yapması da ayrıca belirtilmelidir. Taberî, dilbilimin diğer İslâm bilimlerine yansımasına da işaret etmiştir. Bu doğrultuda kırâatlerin yanında fıkhî yorumların şekillenmesinde dilsel etkenlerin rolünü ortaya koymuştur. Biz de bu çalışmada söz konusu hususları göz önüne alarak Taberî'nin, rivâyetlerin yanında, dilbilimsel tefsir yöntemini kullandığını incelemeye çalıştık. The linguistics is the most important element, within the framework of the Qur'an's tafsir. Indeed basis of linguistic tafsir activities, extends to the time of the Prophet (s.a.v.). In the several works that written in Vücûh ve'n-Nezâir, Garibu'l-Kur'ân and Me'âni'l-Kurân style in early period and reaching up to the present day style, it shows that linguistic tafsir activities have a long history. Taberî who signatoried most of the important works of Islamic science, he has been found in the linguistic tafsîr activities linguistic. He is convey the views of language schools in detail in the context of controversial arguments in these linguistic explanations. But when he was preferred the opinions, although he criticized Basra's linguists, he have taken a stand on Kûfe opinions side. He has linguistically explored the Sarf-İştikâk, Nahiv, Dirâsetü'l-Müfredât, İlmü'l-Delâle, İlmü'l-Esvât and İlmu'l-Lehcât of the lower branches of linguistics. In his tafsir, the weight of the narrations is felt to a great degree. He provided the collision between these narrations and linguistic bases. So his linguistic explanations are not irregular and it is ordered within the framework of a certain method. In addition, the İlmü'l-Esvât which is regarded as part of the kırâat from the lower branches of linguistics, shows that Taberî is applied linguistic methods. Besides, when he switching to other sub-branches of linguistics after each Qur'an Recitation, shows us to reach the same conclusion. In this way, he also pointed to the reflection of linguistics on other Islamic sciences. In this direction, he tried to reveal the role of linguistic factors in shaping Islamic low interpretations besides the Qur'an Recitations. We have also tried to find out in this study that Taberî uses the linguistic commentary method besides his narratives, taking into consideration the subject matters. 387

Abdulhâdî KAYA el-Araşkî, Diyarbakır ve çevresinde yaşamış, ardından eserler bırakmış önemli âlimlerden biridir. Temel İslam İlimleri ile ilgili eserleri bulunan el-Araşkî'nin, hem hayatını ve ilmi kişiliğini hem de Tefsir alanında yazmış olduğu Tefsîru Sûreti Lokmân isimli eserini tahlil ettik. Çalışmamız bir giriş, iki bölüm ve sonuç kısmından oluşmaktadır. Girişte, araştırmanın konusu, önemi, kaynakları ve metodu hakkında bilgiler verdik. Birinci bölümde, el-Araşkî'nin yaşadığı dönemi, hayatı, ilmi kişiliği ve eserleri hakkında bilgiler verdik. İkinci bölümde ise tezimizin konusu olan Tefsîru Sûreti Lokmân adlı eserin tahlilini yaptık. Sonuç bölümünde de çalışmamızın neticesini anlattık.Tezin birinci bölümü ile ilgili olarak, önce kaynak taraması sonucunda elde ettiğimiz verileri bir araya getirdik. Sonra el-Araşkî'nin el yazma eserlerini temin ettik ve hepsini belli bir tasnife tabi tutarak yazıya geçirdik. İkinci bölümde ise Tefsîru Sûreti Lokmân adlı eserin genel özellikleri, müfessirin tefsirdeki metodu ve tefsirin diğer Kur'an İlimleri ile irtibatı gibi konuların analizini yaptık. Ardından müfessirin tefsirinde kullandığı konu başlıklarına bağlı kalarak içeriğini tahlil etmeye çalıştık. Diyarbakır yöresinde yaşamış olan merhum el-Araşkî, çeşitli dini eserler yazmış, tefsirle ilgili `Tefsîru Sûreti Lokmân` adlı eserinde de bu surenin tefsirini yapmıştır. Tefsirinde rivayet ve dirayet yöntemini bir arada kullanan el-Araşkî, ağırlıklı olarak, dil, belagat, itikat, eğitim ve benzeri konuları işlemiştir. Ayrıca, Kur'an İlimleri arasında sayılan Hurufu Mukataa, Nüzul Sebebi ve İ'cazu'l-Kur'an konularına da değinmiştir.Anahtar sözcüklerKur'an, el-Araşkî, Müfessir, Müellif, Yazar, Tefsir, Lokmân Abdulhâdî KAYA el-Araşkî lived in Diyarbakır and in its surrounding neighborhoods. He is one of important scholars and left behind him valuable works. Araşkî has works related to basic İslamic sciences. We were convinced to not only his life and scientific personality but also to analyze his Tefsîrû Sûreti Lokmân that he wrote in the field tafsir. Our work consist of an introduction, two chapters and a conclusion. In the introduction, we gave information about the topic of research, its importance, its resources and method. In the first chapter, we gave information about the era Araşkî lived, his life, his scientific personality and works. In the second chapter we analyzed the topic of our thesis which is titled Tefsîrû Sûreti Lokmân. In the conclusion, we talked about the consequence of our work.Concerning the first chapter of thesis, first we gathered the data which we obtained as a result of resources scanning. Afterwards, we attained Araşkî's handwriting works, classified them all according to their order and have written them. In the second chapter, we analyzed general characteristic the work named Tefsîrû Sûreti Lokmân, the author's method and the tefsir's other ot his related to Qur'anic sciences. Later, we tried to explain the content provided to abide by the topic title that the writer utilized. el-Araşkî lived in the region of Diyarbakır in our century and wrote various religiov works. He interpreted the chapter of Lokmân in his work called `Tefsîrû Sûreti Lokmân`. In his tafsir, Araşkî used both the method of narration and assertion and gerally utilized the topics such as language, eloquence, creed and education. Besides, he mentioned the topics which are considered to be among Qur'anic sciences such as Broken Letters, Reason of Revelation and Miraculousness the Qur'an.Key WordsQur'an, el-Araşkî, Commentary, Author, Writer, Interpretation, Lokmân 133

Kurʼânʼa göre insanın mutluluk arayışı, Hz. Âdemʼle başlar. Yaratılışından beri insan hayatının merkezinde olan mutluluk, tüm insanlığı muhatap alan Kurʼânʼın da en temel konularındandır. Kurʼân, mutluluğa dair tüm ifadeleriyle, insanın mutluluk arayışına yön vermekte, mutlu bir hayatın yollarına işaret etmektedir. Kurʼânʼa göre insanın dünyevi huzur ve mutluluğu, öncelikle iman esaslarını gönülden kabullenip özümsemeye ve bu esasları, iyi ve güzel davranışlara dönüştürerek hayatın her alanına yansıtmaya bağlıdır. İlgili ayetlerde dile getirilen birçok itikadî, aklî, ahlâkî, amelî ve sosyal prensip, insanı mutluluğa doğru götüren temel faktörlerdir. Ancak her halükârda dünyevi mutluluk, çeşitli yönlerden eksiklik ve kusurlar taşıyabilmektedir. Eksiksiz ve kusursuz bir mutluluğun, nihaî olarak yaşanacağı yer ise cennettir. Kurʼân, bu hususun altını hassasiyetle çizmekte, ayrıca dünya hayatı için sözkonusu edilen tüm faktörlerin aynı zamanda ebedî âlemde de insanı mutluluğa kavuşturacak faktörler olduğunu yani olumlu etkilerinin dünyada başlayıp ahirette ebediyen devam edeceğini vurgulamaktadır.Kurʼân perspektifinden insanın mutluluğunun incelendiği bu çalışmanın giriş kısmında, araştırmayla ilgili genel bilgiler ve mutluluğun tarifine dair görüşlere yer verilmekte; birinci bölümde Kurʼânʼda mutluluğa dair kavramsal çerçeve ele alınmaktadır. İkinci bölümde Kurʼânʼa göre insanın dünyevi mutluluğu, üçüncü bölümde ise insanın uhrevi mutluluğu konuları irdelenmektedir.Anahtar Sözcükler: Kurʼân, insan, mutluluk, sevinç, huzur, dünya, cennet The pursuit of happiness of the human, begins with Hz.Adam according to Qurʼan. Happiness is at the center of the human life since the human was crated and also it is one of the most fundamental issues in Qur'an which adresses all the human being. Qurʼan, with its all statements about happiness, gives direction to the human pursuit of happiness, pointing the way to a happy life. According to the Qurʼan, earthly peace and happiness of people is first depends willing to accept and internalize the principles of faith and to reflect these principles on all aspects of life converting well and good behavior. Miscellaneous verses that are related to creed, mind, morale, practical and social principles, are the main factors that lead the people to happiness. However the worldly happiness in can carry deficiencies and defects in various aspects. Complete and a perfect place to experience happiness is heaven. Qurʼan underlines this point insistently and emphasizes that all factors which bring happiness in this life, at the same time, will bring happiness to the people in the eternal realm. Namely, their positive effects will start in the world and will continue forever in the hereafter life. In the introduction of this study the happiness of human is examined with the perspective of Qurʼan, general information about research and views on the definition of happiness are included. In the first part, the conceptual framework for happiness in Qurʼan being examined. In the second part, earthy happiness of people according to Qurʼan, and in the third part, other worldly happiness of people according to Qurʼan, are being examined.Key Words: Qurʼan, human, happiness, joy, peace, world, heaven. 410

123