Search

The influence of grain moisture content at harvest and at the moment of popping on popping volume and percentage of unpopped kernels was analysed. Four popcorn hybrids were studied. Hybrids were harvested when grain moisture content was: above 25%, between 20 - 25%, and below 18%. Each sample was popped at 20%, 18%, 16%, 14%, 12%, and 10% of grain moisture. All examined factors and their interactions significantly influenced both popping volume and percentage of unpopped kernels. The highest popping volume and the lowest percentage of unpopped kernels were observed at 14% grain moisture content. Hybrid ZP 608k had the highest popping volume and the lowest percentage of unpopped kernels at all treatments and overall. The lowest popping volume and the highest percentage of unpopped kernels were noticed for ZP 501k. The lowest percentage of unpopped kernels was observed in the last harvest term when grain moisture content was below 18%., Zapremina kokičavosti je pored potencijala rodnosti najvažnija osobina hibrida kokičara. Više faktora utiče na nju: genotip, uslovi proizvodnje, dorade i čuvanja zrna, kao i metode kokanja. Maksimalan potencijal zapremine kokičavosti postiže se samo ako je hibrid dostigao punu zrelost. Ipak, najvažniji je uticaj sadržaja vlage u trenutku kokanja. Sadržaj vlage od oko 14% je optimalan i pri njemu se ostvaruju najviše zapremine kokičavosti. U radu je ispitivan uticaj sadržaja vlage u zrnu prilikom berbe i u trenutku kokanja na osobine kokičavosti: zapremina kokičavosti i procenat neiskokanog zrna. Ove osobine proučavane su na na četiri hibrida kukuruza kokičara. Hibridi su brani u tri termina pri sadržaju vlage: preko 25%, između 20 - 25%, i nižoj od 18%. Zatim je svaki od uzoraka kokan pri sadržaju vlage od 20%, 18%, 16%, 14%, 12%, i 10%. Analiza varijanse ukazala je na značajan uticaj genotipa, sadržaja vlage prilikom berbe, kao i interakcija na zapreminu kokičavosti i procenat neiskokanog zrna. Najviša zapremina kokičavosti ostvarena je pri sadržaju vlage od 14%, a takođe pri ovom sadržaju vlage najmanji je bio i procenat neiskokanog zrna. Hibrid ZP 608k je imao najvišu zapreminu kokičavosti i najmanji procenat neiskokanog zrna, kako u proseku svih tretmana, tako i po proučavanim tretmanima, dok je najamnju zapreminu kokičavosti i najveći procenat neiskokanog zrna imao hibrid ZP 501k. Najmanji procenat neiskokanog zrna utvrđen je u zadnjem terminu berbe, kada je sadržaj vlage u zrnu bio ispod 18%.

This research encompassed a total of 12 popcorn hybrids planted according to the RCBD in three replicates in Zemun Polje in 2016. The following traits were analyzed: grain yield (t/ha), kernel size, 1000 kernel weight, popping volume, percentage of unpopped kernels, and sensory characteristics (the appearance, taste, smell, tenderness, crispness, adhesiveness to the teeth, presence of pericarp and overall taste acceptability of popcorns). The analysis of variance showed significant differences between the popcorn hybrids with regard to the traits analyzed. The grain yield ranged from 4.78 t/ha (ZP 644/1k) to 7.38 t/ha (ZP 557/1k). The lowest popping volume was noticed in ZP 501k (28 cm3/g), whereas the highest popping volume was found in the lower-yielding hybrid ZP 544/1k (40.17 cm3/g). The percentage of unpopped kernels was very low and it ranged from 0.66% to 4.57%. The analysis of sensory characteristics of popcorns also showed differences between 12 popcorn hybrids., Kukuruz kokičar predstavlja specijalnu vrstu kukuruza tvrdunca koji se najčešće koristi za ljudsku ishranu. Zbog toga je kod ove vrste kukuruza, pored prinosa, od izuzetnog značaja i kvalitet njegovog iskokanog zrna. Za ovaj rad je odabrano 12 hibrida kukuruza kokičara, koji su bili posejani po modelu RCBD u tri ponavljanja u toku 2016. godine. Ispitivane su sledeće osobine: prinos, karakteristike neiskokanog zrna - veličina zrna i apsolutna masa, zapremina kokičavosti i senzorne karakteristika kokice - izgled, ukus, miris, nežnost i hrskavost, lepljenje za zube, prisustvo perikarpa i opšta ocena. Prinos suvog zrna kretao se od 4,78 t/ha (ZP 644/1k) do 7,38 t/ha (ZP 557/1k). Najmanju zapreminu kokičavosti imao je hibrid ZP 501k (28 cm3/g), dok je najvišu zapreminu kokičavosti postigao hibrid ZP 544/1k (40.17 cm3/g). Procenat neiskokanog zrna bio je veoma nizak i kretao se od 0,66% do 4,57%. Veličina zrna određena je metodom broja zrna u 10 g i bila je u potpunoj saglasnosti sa apsolutnom masom zrna. Analizom varijanse utvrđena je varijabilnost između genotipova po svim analiziranim osobinama. Analiza senzornih karakteristika kokica pokazala je takođe da postoje razlike između ispitivanih hibrida, kao i da hibridi koji imaju kokice sa najpoželjnijim senzornim karakteristikama nisu oni koji su najprinosniji ili hibiridi sa najvećom zapreminom kokičavosti. Rezultati ovog istraživanja ukazuju na to da u selekciji hibrida kukuruza kokičara treba podjednako obratiti pažnju na odabir visokoprinosnih genotipova, ali uz postizanje i zadržavanje visokog kvalitetet krajnjeg proizvoda - kokice.

The percentage of moisture content at the moment of popping has the most significant impact on the popping volume of popcorn. In this research we observed the influence of the optimal moisture content of 14.2 % and lower moisture content (12, 10 and 8 %) on the popping volume of twelve popcorn hybrids. At moisture content of 14.2 % the highest popping volume was observed in ZP 611k (41.33 cm3/g). Four popcorn hybrids had very good popping volume of over 39 cm3/g and four hybrids achieved medium popping volume of 36-39 cm3/g, while three popcorn hybrids had unsatisfactory popping volumes below 36 cm3/g. Hybrid ZP 501k was the one with the lowest popping volume of 28.67 cm3/g. By reduction of percentage of moisture content in the grain, significant reductions in popping volumes were observed - in average 37.68, 27.97, 16.93 and 3.79 cm3/g, respectively. Analysis of variance showed that genotype, moisture content and their interaction had significant impact on the popping volume., Zapremina kokičavosti u najvećoj meri zavisi od sadržaja vlage u zrnu u momentu kokanja. Mnoga istraživanja pokazuju da je maksimalnu zapreminu kokičavosti moguće ostvariti pri sadržaju vlage u zrnu od oko 14%. Pri sadržaju vlage nižem od toga ne stvara se dovoljan pritisak za pucanje perikarpa i raspršivanje skrobnih zrna. Takođe i veći sadržaj vlage umanjuje zapreminu kokičavosti. U ovom istraživanju analiziran je uticaj optimalnog (14,2%) i smanjenog sadržaja vlage (12, 10, i 8%) u zrnu kukuruza kokičara na zapreminu kokičavosti. Posmatrano je 12 hibrida kokičara, stvorenih u Institutu za kukuruz 'Zemun Polje'. Pri optimalnom sadržaju vlage u zrnu najvišu zapreminu kokičavosti imao je hibrid ZP 611k (41,33 cm3/g), a još četiri hibrida postiglo je veoma dobru zapreminu kokičavosti od preko 39 cm3/g. Četiri hibrida ostvarilo je osrednju zapreminu kokičavosti, u rasponu od 36- 39 cm3/g, dok su tri hibrida bila sa niskom i nezadovoljavajućom zapreminom kokičavosti ispod 36 cm3/g. Od toga je hibrid ZP501k pokazao izuzetno nisku zapreminu kokičavosti od samo 28,67 cm3/g. Smanjenjem % vlage u zrnu opadala je i zapremina kokičavosti i za sadržaje vlage u zrnu od 14,2%, 12%, 10% i 8% prosečno je za sve hibride iznosila 37,68, 27,97, 16,93 i 3,79 cm3/g. Analiza varijanse pokazala je da su na zapreminu kokičavosti značajan uticaj imali hibridi i sadržaj vlage u zrnu, a takođe i interakcija ova dva faktora. Ovo je potvrđeno i LSD testom koji naročito ukazuje na statistički značajne razlike u pogledu zapremine kokičavosti u odnosu na hibride i sadržaj vlage u zrnu. PR This study was supported by the Ministry of Education, Science and Technological Development of the Republic of Serbia through the Project TR-31037.

The experiment with 12 popcorn hybrids was set up according to the RCB design in three replicates. Examined traits were: grain yield (GY), popping volume (PV) and number of kernels per 10g (NK). ANOVA showed statistical differences among examined genotypes according to all three traits. Grain yield of the hybrids varied from 3.36 t/ha (ZPSK 645/1k) up to 6.07 t/ha (ZPSK 611k). The lowest popping volume had hybrid ZPSK 501k (27.33 cm3/g), which is considered unsatisfactory, while five hybrids had good popping volume over 38.00 cm3/g. Negative correlation was determined between GY and PV (-0.52), which although wasn't significant indicated that higher yielding hybrids often have lower popping volumes. Significant correlation was between GY and NK (-0.70*), and between NK and PV (0.66*). These results point out to the fact that breeding of popcorn is very complex process, for there is necessity of producing high yielding and good popping quality hybrids, which is mostly contradictory., Definisanje visokog kvaliteta kukuruza kokičara zavisi od aspekta kako proizvođača, dorađivača tako i potrošača. Zbog toga se posebna pažnja u oplemenjivanju kukuruza kokičara posvećuje povećanju prinosa, ali sa zadržavanjem i povećanjem kvaliteta iskokaknog i neiskokanog zrna. Ogled sa 12 hibrida kukuruza kokičara postavljen je po principu slučajnog bloka u 3 ponavljanja. Ispitivane su osobine: prinos zrna kukuruza, zapremina kokičavosti i broj zrna u 10 g. Analiza varijanse pokazala je da postoje statistički značajne razlike između posmatranih genotipova u pogledu sve tri osobine. Prinos zrna hibrida u ovom istraživanju, kretao se od 3,36 t/ha (ZPSK 645/1k) do 6,07 t/ha (ZPSK 611k). Najmanju zapreminu ostvario je hibrid ZPSK 501k (27,33 cm3/g), što se smatra izuzetno niskom zapreminom, dok je 5 hibrida imalo dobru zapreminu kokičavosti od preko 38,00 cm3/g. Najvišu zapreminu kokičavosti ostvario je ZPSK 649/1k sa 39,50 cm3/g. Šest hibrida iz ovog istraživanja imalo je krupno zrno, pet hibrida je bilo srednje krupnoće zrna, dok je hibrid ZPSK 501k (83 zrna u 10 g) bio sitnog zrna. Negativna korelacija utvrđena je između prinosa i zapremine kokičavosti (-0,52), koja iako nije bila značajna ukazuje na srednju jačinu zavisnosti između parametara i na to da prinosniji hibridi uglavnom imaju manju zapreminu kokičavosti. Značajna negativna korelacija utvrđena je između prinosa i broja zrna u 10 g (-0,70*), dok je značajna pozitivna korelacija bila je između broja zrna u 10 g i zapremine kokičavosti (0,66*). Ovakvi rezultati govore u prilog komleksnosti procesa oplemenjivanja kukuruza kokičara.

In this study 36 maize hybrids of different FAO maturity groups were observed in three successive years (2011, 2012 and 2013), on 8 locations. The main objective of this experiment was to observe the GxE interaction concerning yield, grain moisture, grain yield per ear and test weight. The experiment was set up according to the RCBD. Based on the obtained results average estimates, CV and overall ranking of hybrids were calculated. ANOVA was applied in order to estimate the effect of factors: genotype, environment and interaction. Thus the significance of all these factors was observed. Results of this research indicate the importance and necessity of performing multilocation and multiyear trials with the aim of observation and understanding the intensity of GxE interaction, as well as its influence on the grain yield and it components., Istraživanje je obuhvatilo 36 hibrida različitih FAO grupa zrenja, u 2011, 2012 i 2013 godini, na 8 lokaliteta. U ogledu je ispitivana interakcija genotip x sredina u pogledu stabilnosti prinosa zrna, vlage zrna, težine zrna po klipu i zapreminske mase kukuruza. Ogled je bio postavljen potpuno slučajnom blok sistemu (RCBD). Na osnovu dobijenih podataka izračunate su prosečne vrednosti, pokazatelji varijabilnosti posmatranih osobina i ukupan rang hibrida, a analizom varijanse utvrđena je značajnost efekta genotipa, sredina i interakcija. Za sve proučavane agronomske osobine, analizom varijanse su utvrđene statistički visokoznačajne vrednosti genotipa, sredina i interakcije. Najviši prosečan prinos zrna u ogledu ostvaren je u 2011. godini (11,62 t/ha), a najniži u 2012. godini (6,90 t/ha). Najniži prosečan procenat vlage zrna kukuruza u ogledu ostvaren je u veoma sušnoj 2012. godini (14,86%), dok između vrednosti ostvarenih u 2011. godini (19,47%) i 2013. godini (19,52%) nije bilo značajnije razlike. Vrednosti težine zrna po klipu kukuruza bile su direktno srazmerne vrednostima prinosa. Najveća zapreminska masa zrna kukuruza ostvarena je u sušnoj 2012. godini (74,84 kg/hl), dok je najmanje izmerena u kišovitoj 2013. godini (70,47 kg/hl). Rezultati ovog istraživanja potvrđuju neophodnost izvođenja višelokacijskih i višegodišnjih ogleda u cilju što boljeg sagledavanja intenziteta interakcija genotip x sredina, i njihovog uticaja na prinos i komponente prinosa hibrida kukuruza različitih FAO grupa zrenja na teritoriji Srbije. Da bi proizvodnja kukuruza bila stabilna, farmerima koji nemaju mogućnost navodnjavanja, već kukuruz gaje u suvom ratarenju, treba savetovati da seju hibride različite dužine vegetacije.

In this study 36 maize hybrids of different FAO maturity groups were observed in three successive years (2011, 2012 and 2013), on 8 locations. The main objective of this experiment was to observe the GxE interaction concerning yield, grain moisture, grain yield per ear and test weight. The experiment was set up according to the RCBD. Based on the obtained results average estimates, CV and overall ranking of hybrids were calculated. ANOVA was applied in order to estimate the effect of factors: genotype, environment and interaction. Thus the significance of all these factors was observed. Results of this research indicate the importance and necessity of performing multilocation and multiyear trials with the aim of observation and understanding the intensity of GxE interaction, as well as its influence on the grain yield and it components., Istraživanje je obuhvatilo 36 hibrida različitih FAO grupa zrenja, u 2011, 2012 i 2013 godini, na 8 lokaliteta. U ogledu je ispitivana interakcija genotip x sredina u pogledu stabilnosti prinosa zrna, vlage zrna, težine zrna po klipu i zapreminske mase kukuruza. Ogled je bio postavljen potpuno slučajnom blok sistemu (RCBD). Na osnovu dobijenih podataka izračunate su prosečne vrednosti, pokazatelji varijabilnosti posmatranih osobina i ukupan rang hibrida, a analizom varijanse utvrđena je značajnost efekta genotipa, sredina i interakcija. Za sve proučavane agronomske osobine, analizom varijanse su utvrđene statistički visokoznačajne vrednosti genotipa, sredina i interakcije. Najviši prosečan prinos zrna u ogledu ostvaren je u 2011. godini (11,62 t/ha), a najniži u 2012. godini (6,90 t/ha). Najniži prosečan procenat vlage zrna kukuruza u ogledu ostvaren je u veoma sušnoj 2012. godini (14,86%), dok između vrednosti ostvarenih u 2011. godini (19,47%) i 2013. godini (19,52%) nije bilo značajnije razlike. Vrednosti težine zrna po klipu kukuruza bile su direktno srazmerne vrednostima prinosa. Najveća zapreminska masa zrna kukuruza ostvarena je u sušnoj 2012. godini (74,84 kg/hl), dok je najmanje izmerena u kišovitoj 2013. godini (70,47 kg/hl). Rezultati ovog istraživanja potvrđuju neophodnost izvođenja višelokacijskih i višegodišnjih ogleda u cilju što boljeg sagledavanja intenziteta interakcija genotip x sredina, i njihovog uticaja na prinos i komponente prinosa hibrida kukuruza različitih FAO grupa zrenja na teritoriji Srbije. Da bi proizvodnja kukuruza bila stabilna, farmerima koji nemaju mogućnost navodnjavanja, već kukuruz gaje u suvom ratarenju, treba savetovati da seju hibride različite dužine vegetacije.

Cold test (CT) is a valuable method of assessing maize seed vigour. Although widely used CT is not standardized because of variations in CT procedures. The objective of this study was to evaluate seed vigour of 15 maize inbred lines developed at the Maize Research Institute Zemun Polje, using two different substrates (soil and sand) in a severe CT (7.5°C for 10 days followed by 7 days at 20/30 °C). Statistical analysis showed that inbred lines differ significantly in seed vigour, and no difference between two applied substrates in CT. Coefficients of variation were lower in CT with sand (6.05 %), compared to the CT with soil (6.74%) due to variation in soil quality and presence of soil-borne pathogens. Both CT procedures were highly correlated with field emergence. Results of this research indicate that CT with sand is appropriate for testing maize seed vigour, with the potential for standardization., Vigor semena je veoma važan parametar kvaliteta, jer ukazuje na sposobnost semena da klija u suboptimalnim uslovima (niska temperatura, visoka vlažnost zemljišta itd.). Hladni test je važan metod za utvrđivanje vigora semena kukuruza. Iako je dobar pokazatelj nicanja u polju, i koristi se širom sveta, hladni test nije standardizovan zbog razlika u proceduri (temperatura, vrsta i vlažnost supstrata). Cilj ovog rada bio je ispitivanje vigora semena samooplodnih linija kukuruza primenom dva različita supstrata (zemlja i pesak) u hladnom testu. Za ispitivanje je odabrano 15 samooplodnih linija kukuruza stvorenih u Institutu za kukuruz 'Zemun Polje'. Primenjeni su izrazito stresni uslovi ispitivanja u hladnom testu (10 dana na 7,5°C, a zatim 7 dana na 20/30°C). Statističkom obradom podataka utvrđeno je da su se samooplodne linije značajno razlikovale po vigoru semena tj. tolerantnosti na niske temperature u periodu klijanja i početnog porasta. Sa druge strane nije utvrđena značajna razlika između dva primenjena supstrata u hladnom testu. Prosečna klijavost 15 samooplodnih linija u hladnom testu sa peskom iznosila je 82,2%, a u hladnom testu sa zemljom 80,1%. Koeficijent varijacije je bio niži u hladnom testu sa peskom (6,05%), nego u hladnom testu sa zemljom (6,74%), što se objašnjava variranjem u kvalitetu zemlje i prisustvu zemljišnih patogena. Obe ispitivane procedure su postigle visoku korelaciju sa nicanjem u polju. Rezultati ovih istraživanja ukazuju na mogućnost korišćenja peska kao supstrata u hladnom testu, čime bi se ispitivanje vigora semena kukuruza znatno olakšalo, a ujedno bi se stekli uslovi za standardizaciju hladnog testa.