Search

Bu araştırma, Giresun ilinde geleneksel olarak yağmurla beslenen 'Tombul' fındık çeşidi ile tesis edilmiş bir bahçede, çotanak dökümleri için kritik olan son döküm döneminde uygulanan damla sulamanın depolanma sırasında fizikokimyasal içeriklerindeki değişimlerin belirlenmesi amacıyla 2015 ve 2016 yıllarında yürütülmüştür. Deneme tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak tasarlanmıştır. Ocaklardaki bitkiler (çok gövdeli çalı) 16 Temmuz (46.08 mm/60 cm), 26 Temmuz (44.68 mm/60 cm), 30 Temmuz (43.68 mm/60 cm) ve 06 Ağustos (44.08 mm/60 cm) tarihlerinde damla sulama ile sulanmıştır. Kurutulmuş kabuklu fındıklar sulu ve susuz olarak gruplandırılmıştır. Her tekerrürde 12 kg kabuklu fındık kullanılmıştır. Fındıklar, 12 ay boyunca laboratuvar koşullarında (20-22 ºC ve %70-80 bağıl nem) file çuvallarda muhafaza edilmiştir. Sonuçlar, nem, kül, yağ ve palmitik asit değerlerinin ilave sulama uygulamasından önemli ölçüde etkilendiğini göstermiştir. En düşük nem ve kül değerleri ile en yüksek yağ ve palmitik asit değerleri sulanan bitki örneklerinden elde edilmiştir. Öte yandan, protein, ransidite, peroksit ve E vitamini ile palmitik asit dışındaki diğer yağ asitlerindeki değişimler önemli bulunmamıştır. Sonuç olarak, fındıkta depolama sırasında bazı fizikokimyasal değişiklikler üzerinde hasat öncesi dönemde ilave sulamanın önemli bir etkiye sahip olduğu söylenebilir. Bu sonuçlara göre, son çotanak döküm döneminde yetersiz yağış olması durumunda fındıkta depolama kalitesi için ilave sulama önerilebilir., This research was carried out to evaluate the changes of physicochemical contents during storage of 'Tombul' hazelnut cultivar irrigated at the pre-harvest cluster drop period, which is critical for cluster drops, in a conventional rain-fed 'Tombul' hazelnut orchard in Giresun province (Turkey) in 2015 and 2016. The experiment was designed as randomized plots with 3 replications. The plants (multi-stemmed bush) were irrigated with drip irrigation on 16 July (46.08 mm/60 cm), 26 July (44.68 mm/60 cm), 30 July (43.68 mm/60 cm) and 06 August (44.08 mm/60 cm). The dried in-shell hazelnuts were grouped as irrigated and unirrigated (control) samples. 12 kg of in-shell hazelnuts were used in each replication. The hazelnuts were stored in mesh bags under laboratory conditions (20-22 ºC and 70-80% relative humidity) for 12 months. The results showed that moisture, ash, oil, and palmitic acid values were significantly affected by the irrigation application. The lowest moisture and ash values, and the highest oil and palmitic acid values were obtained from the samples of irrigated plants. On the other hand, the changes in protein, rancidity, peroxide and vitamin E, and other fatty acids, except for the palmitic acid, were not significant. In conclusion, it can be said that supplementary irrigation in the pre-harvest period has a significant effect on some physicochemical changes during storage in hazelnuts. According to these results, supplementary irrigation can be recommended for hazelnut storage quality in case of insufficient precipitation during the last cluster drop period.

Bu çalışma 2018 ve 2019 yıllarında Tokat ili Niksar ilçesinde doğada kendiliğinden yetişmekte olan kaliteli alıç (Crataegus spp.) genotiplerinin ön seleksiyon çalışmaları ile belirlenmesi ve pomolojik yönden tanımlanması amacı ile yürütülmüştür. 2018 yılında meyveleri iri olan ve taç gelişimi alanına göre, göreceli olarak en az orta düzeyde verimli olan 36 alıç genotipinden meyve örnekleri alınarak pomolojik analizleri yapılmıştır. Bu genotipler meyve ağırlığı, meyve eti oranı ve verim potansiyeli bakımından tartılı derecelendirmeye tabi tutulmuş ve ikinci yıl değerlendirmek üzere 20 genotip seçilmiştir. 2019 yılında seçilen 20 genotipten tekrar meyve örnekleri alınarak pomolojik analizleri yapılmıştır. Bu genotipler de meyve ağırlığı, meyve eti oranı, verim potansiyeli, toplam kuru madde oranı, aroma, dikenlilik, C vitamini ve suda çözünür kuru madde miktarı bakımından tartılı derecelendirmeye tabi tutulmuştur. Sonuç olarak çeşit adayı potansiyeli yüksek olan 5 genotip seçilmiştir. Ümitvar 5 alıç genotipinde meyve ağırlığı 4.1 g ile 6.3 g, çekirdek ağırlığı 0.1 g ile 1.0 g; meyve eti oranı %83.2 ile %96.6; toplam kuru madde oranı %39.8 ile %47.4; suda çözünür kuru madde miktarı %15.7 ile %26.5 ve C vitamini içeriği 80 mg L-1 ile 147 mg L-1 arasında değişim göstermiştir.

Objective: This research was carried out to determine the fruit and tree characteristics of some important standard cherry varieties grown in Taşova (Amasya) district.Materials and Methods: The study was carried out in a cherry complete orchard belonging to a producer in Yerkozlu Village. The material of the research carried out in 2019 and 2020 was 0900 Ziraat, Early Burlat, Premier Giant and Lambert standard cherry varieties are grown most in the region. The research was planned according to the randomized plots experimental design and with 3 replications, and statistical analyzes were performed by determining the 2019, 2020 and average data of the fruit and tree characteristics of the cultivars.Results: The variation of most of the investigated fruit and tree characteristics according to the cultivars was found to be statistically significant. According to the average data, it was determined that the important fruit characteristics of 0900 Ziraat and Premier Giant cultivars, which are 100 fruit weight, fruit size, fruit volume, fruit firmness, seed weight, fruit stalk thickness and fruit stalk weight, were higher than other cultivars. Among the varieties, Premier Giant had the highest average 100 fruit weight (886.27 g), while Lambert variety had the lowest (609.03 g). On the other hand, Lambert was found to be the highest productive with 75.83 kg of yield per tree, and Premier Giant was the lowest productive with 35.50 kg.Conclusion: As a result, it was determined that the examined cherry cultivars had unique characteristics and showed a good performance in the ecology of the region, Amaç: Bu araştırma Taşova (Amasya) ilçesinde yetiştirilmekte olan bazı önemli standart kiraz çeşitlerine ait meyve ve ağaç özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür.Materyal ve Yöntem: Çalışma, Yerkozlu köyünde bir üreticiye ait kapama ticari kiraz bahçesinde yürütülmüştür. 2019 ve 2020 yıllarında yürütülen araştırmanın materyalini bölgede en fazla yetiştirilen 0900 Ziraat, Early Burlat, Premier Giant ve Lambert standart kiraz çeşitleri oluşturmuştur. Araştırma tesadüf parselleri deneme desenine göre ve 3 tekerrürlü olarak planlanmış olup çeşitlerin meyve ve ağaç özelliklerine ait 2019, 2020 ve ortalama veriler belirlenerek istatistik analizler yapılmıştır. Araştırma Bulguları: İncelenen meyve ve ağaç özelliklerinin çoğunluğunun çeşitlere göre değişimi istatistik olarak önemli bulunmuştur. Ortalama verilere göre 0900 Ziraat ve Premier Giant çeşitlerinde önemli meyve özellikleri olan 100 meyve ağırlığı, meyve iriliği, meyve hacmi, meyve eti sertliği, çekirdek ağırlığı, meyve sap kalınlığı ve meyve sap ağırlığının diğer çeşitlere göre yüksek olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerden Premier Giant en yüksek ortalama 100 meyve ağırlığına (886.27 g) sahip olurken Lambert çeşidi en düşük (609.03 g) değere sahip olmuştur. Diğer taraftan, verim değeri bakımından 75.83 kg/ağaç ile Lambert en yüksek verimli, 35.50 kg ile de Premier Giant çeşidi en düşük verime sahip çeşit olduğu bulunmuştur.Sonuç: Sonuç olarak incelenen kiraz çeşitlerinin kendilerine özgü özelliklere sahip olduğu ve bölge ekolojisinde iyi bir performans gösterdiği belirlenmiştir.

In recent years, besides fruit quality features, nutritional values, and properties such as their use in the health and food industry have been sought in fruit species. Hawthorn is one of the fruits that draws attention to these aspects. This study was carried out to determine the sugar and acid contents that are important for health of wild hawthorn (Crataegus spp.) genotypes grown, in the Niksar district (Tokat province, Turkey). Fruit samples were taken from 11 different genotypes in 2018 and 2019. In these samples, organic acid and sugar content analyzes were made based on fresh weight by HPLC. Statistical analysis of the data was performed and the differences of the parameters according to the genotypes were tested. As a result of the study, acid and sugar contents of the genotypes were found to be significantly different. In genotypes, malic, succinic, and citric acid and sucrose, glucose, and fructose contents (mg / 100g) varied between 339.7-683.5, 241.2-757.8, 18.7-65.7, 72.0-5358.3, 883.5-2545.0, and 982.5-2436.8, respectively. The NK-AL 31 genotype attracted attention with its high sucrose and total sugar content, and the NK-AL28 genotype with a high total value of malic, succinic, and citric acid. It can be said that the results are noteworthy for breeding studies; they will contribute to the literature due to the limited number of studies on the subject and to its use in food products due to the benefits of sugar and organic acid for human health. On the other hand, these results also revealed that organic acid and sugar contents can be used in comparison and differentiation of hawthorn genotypes., Son yıllarda meyve türlerinde meyve kalite özellikleri yanında besin değerleri ile sağlık ve gıda sektöründe kullanımları gibi özellikleri de aranmaktadır. Alıç da bu yönleriyle dikkat çeken meyvelerden birisidir. Bu çalışma Niksar ilçesinde (Tokat) doğada kendiliğinden yetişmekte olan alıç (Crataegus spp.) genotiplerinde sağlık yönünden önemli olan şeker ve asit içeriklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Birbirlerinden farklı görülen 11 genotipten 2018 ve 2019 yıllarında meyve örnekleri alınmıştır. Bu örneklerde HPLC cihazı ile yaş ağırlık esasına göre organik asit ve şeker içerikleri analizleri yapılmıştır. Elde edilen verilere göre istatistik analiz yapılarak parametrelerin genotiplere göre farklılıkları test edilmiştir. Çalışma sonucunda, asit ve şeker içerikleri genotiplere göre önemli düzeyde farklı çıkmıştır. Genotiplerde malik, süksinik ve sitrik asit ile sükroz, glikoz ve fruktoz içerikleri (mg/100g) sırasıyla, 339.7-683.5, 241.2-757.8, 18.7-65.7, 72.0-5358.3, 883.5-2545.0 ve 982.5-2436.8 arasında değişmiştir. NK-AL31 nolu genotip yüksek sükroz ve toplam şeker içeriği ile ve NK-AL28 nolu genotip yüksek malik, süksinik ve sitrik asidin toplam değeri ile dikkat çekmiştir. Sonuçların ıslah çalışmaları için dikkate değer olduğu; konusunda az sayıda çalışılmış olması dolayısıyla literatüre ve şeker ile organik asidin insan sağlığına yararları nedeniyle de gıda ürünlerinde kullanımına katkı yapacağı söylenebilir. Diğer taraftan, bu sonuçlar alıç genotiplerinin birbirleriyle karşılaştırılması ve ayırt edilmesinde organik asit ve şeker içeriklerinin kullanılabileceğini de ortaya koymuştur.

Sahip olduğu ekolojik zenginlik Türkiye’nin geniş bir coğrafyada birçok meyve türünün yetişmesine ve anavatanı olmasına ya da anavatanları arasında yer almasına sebep olmuştur. Armudun da gen merkezleri arasında yer alan Türkiye’de çok sayıda mahalli armut çeşit ve genotipleri bulunmakta ve bunlar da meyve ıslahı bakımından önem arz etmektedir. Bu çalışma da Ordu ili Gölköy ilçesinde bir üreticiye ait olan ve 1800’lü yıllarda kurulduğu bilinen isimsiz armut genotiplerinin bulunduğu bir bahçede 2018 ve 2019 yıllarında yürütülmüştür. Yapılan incelemelerle, eylül sonu-ekim başlarında hasat olumuna gelen ve meyve pomolojik özellikleri bakımından birbirinden farklı olan 10 genotip belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre genotiplerde meyve ağırlığı 61.83 g-155.56 g, meyve çapı 48.86 mm-64.98 mm, meyve boyu 47.94 mm-62.08 mm, meyve sapı uzunluğu 33.82 mm-33.90 mm, meyve sapı kalınlığı 2.01 mm-3.34 mm, çekirdek evi eni 3.96 mm- 5.86 mm, çekirdek evi boyu 7.54 mm- 10.41 mm, meyve eti sertliği 3.93 kg/cm2-5.47 kg/cm2, meyve suyunda suda çözünür kuru madde içeriği %8.05-%13.15 ve titreedilebilir asit miktarı %1.48-%3.92 değerleri arasında değişmiştir. İncelenen genotipler ilerideki çeşit ıslahı çalışmaları için dikkate alınabilir.

Bu çalışma 2018 yılında Ordu ili Gölköy ilçesinde ‘Çakıldak’ fındık çeşidine ait bir üretici bahçesinde yürütülmüştür. Çalışmada çeşidinde çotanak dökümü ile bitki ve meyve özellikleri arasındaki ilişkilere ait ilk sonuçların belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü ve her tekerrürde 3 ocak olacak şekilde planlanmıştır. Her tekerrürdeki 25 Mayıs, 25 Haziran, 25 Temmuz ile hasat tarihinde (18 Ağustos) çotanaklar sayılmış ve buna göre çotanak döküm oranları belirlenmiştir. Hasat döneminde belirlenen bitki ve meyve özellikleri ile çotanak dökümleri arasında yapılan korelasyon analizi sonucunda, 1. dönemdeki (25 Mayıs-25 Haziran) döküm oranı ile 2. dönemdeki (25 Mayıs-25 Temmuz) döküm oranı, 2. dönemdeki ile de toplam döküm (25 Mayıs-18 Ağustos) oranı arasında pozitif önemli, 1. ve 2. dönemdeki döküm oranları ile sağlam meyve oranı arasında negatif ve önemli ilişkiler çıkmıştır. 1. dönemdeki dökümlerin artışıyla kabuklu küçük meyve oranının arttığı, 1. ve 2. dönemdeki dökümlerin artışıyla boş meyve oranının arttığı belirlenmiştir. Dal verimi ile verim etkinliği üzerine 1. ve 2. dönem çotanak dökümleri negatif yönde önemli etki etmiştir. 2. dönemdeki dökümler ile kabuklu meyve ağırlığı, kabuklu meyve iriliği, kabuk kalınlığı, iç meyve ağırlığı ve iç meyve iriliği arasında negatif önemli ilişkiler çıkmıştır. 1. dönem dökümleri bu özelliklerden sadece kabuklu meyve iriliğini, toplam döküm oranı ise iç meyve iriliğini negatif yönde ve kusurlu iç oranını da pozitif yönde etkilemiştir. Toplam meyve sayısına bütün dökümler olumsuz etki yaparken, hasattaki çotanak sayısına 2. dönemdeki ve toplamdaki dökümler olumsuz etki yapmıştır. Temel bileşen analizi sonucunda, 28 değişkenin 6 temel bileşen ile özetlendiği ve bu 6 temel bileşenin toplam varyasyonu açıklama oranının %72.115 olduğu belirlenmiştir. Birinci temel bileşenle dal verimi, toplam meyve sayısı, dal verimi etkinliği, iç meyve iriliği, kabuklu meyve iriliği, hasattaki çotanak sayısı, kabuklu meyve ağırlığı ve iç meyve ağırlığı arasındaki ilişkilerin yüksek ve pozitif yönde olduğu; 2. çotanak döküm oranı, 1. çotanak döküm oranı ve boş meyve oranı arasındaki ilişkilerin yüksek ve negatif yönde olduğu belirlenmiştir.

This study was carried out to determine the bioactive compounds of superior medlar genotypes grown in Terme district (Samsun province in the Black Sea region of Northern Turkey) in 2017 and 2018. In the genotypes, the ascorbic acid varied from 24.6 mg 100 g-1 to 35.1 mg 100 g-1; organic acid contents (citric, malic, succinic) from 2.4 mg 100 g-1 to 13.0 mg 100 g-1, from 576.5 mg 100 g-1 to 707.4 mg 100 g-1, from 111.9 mg 100 g-1 to 188.5 mg 100 g-1, respectively; sugar contents (sucrose, glucose, fructose) from 111.9 mg 100 g-1 to 227.4 mg 100 g-1, from 2226.9 mg 100 g-1 to 2955.5 mg 100 g-1, from 3530.7 mg 100 g-1 to 4740.8 mg /100 g-1, respectively; the total phenol content from 24.0 mg GAE 100 g-1 to 107.4 mg GAE 100 g-1 and antioxidant activity from 9.1 mmol TE 100 g-1 to 50 mmol TE 100 g-1. It can be said that some genotypes are remarkable in terms of total phenolic, antioxidant activity and ascorbic acid contents.

Bu çalışma Ordu ili Ulubey ilçesinde yetiştirilen ’Tombul’ ve ‘Palaz’ fındık çeşitlerinde bitki morfolojik özellikleri ile verim ve bazı meyve kalite parametreleri arasındaki ilişkileri ortaya koymak için 2016 yılında yürütülmüştür. Deneme, tesadüf parselleri deneme desenine göre ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışmada bitki ve meyve özelliklerine ait toplam otuz altı karakter arasındaki ilişkiler korelasyon ve path analizi ile incelenmiştir. Çalışma sonuçları verim ve kalitenin birçok faktörden doğrudan veya dolaylı olarak etkilendiğini göstermiştir. Zuruf ve yaprak özellikleri ve bitki gelişmesine ait özellikler ile verim ve kalite özellikleri arasında bazı önemli ilişkiler belirlenmiştir. Bunun yanında verim ile bitki boyu (0.609**), gövde çevresi (0.769**), toplam çotanak sayısı (0.639**), toplam meyve sayısı (0.928**), boş meyve oranı (-0.764**), meyve hacmi (0.522*), meyve yoğunluğu (-0.582*), iç şekil indeksi (0.574*), iç hacmi (0.491*) ve iç yoğunluğu (-0.597**) arasındaki ilişkilerin önemli olduğu belirlenmiştir. Verim üzerine en yüksek doğrudan etkiye sahip olan özellikler, sırasıyla toplam meyve sayısı (1.048) ile meyve yoğunluğu (0.723) olmuştur. Dolaylı etkilere bakıldığında, bitki boyunun (0.683), gövde çevresinin (0.766), toplam çotanak sayısının (0.700), boş meyve oranının (-0.688) ve iç şekil indeksinin (0.712) toplam meyve sayısı üzerinden verime olan dolaylı etkileri; meyve hacminin (-0.662), iç hacminin (-0.548) ve iç yoğunluğunun da (0.630) meyve yoğunluğu üzerinden verime olan dolaylı etkileri doğrudan etkilerinden daha yüksek bulunmuştur.

This research was carried out on ‘Tombul’ hazelnut cultivar grown in Giresun province of Turkey in 2015. In the study, it was researched that the variations of vitamin E content and fatty acid compositions according to different irrigation levels. The treatments were arranged in a completely randomized design with three replications. Irrigations were made by mini sprinkler method. Three treatments were applied to ocaks (multi-stem bush form system): an un-irrigated control and two water levels, corresponding to the restution of 50% and 100%. The results showed that the vitamin E content and some fatty acids were affected by irrigation levels. The highest vitamin E content (488.77 mg kg-1) was obtained at irrigation level of 50%. Oleic acid was changed from 82.62% (un-irrigated) to 85.24% (100% irrigation level), and linoleic acid from 6.28% (50% irrigation level) to 8.76% (un-irrigated)., Bu araştırma, 2015 yılında Giresun ilinde yetiştirilen 'Tombul' fındık çeşidinde yürütülmüştür. Çalışmada farklı sulama düzeylerine göre (% 0, % 50 ve % 100) E vitamini ve yağ asitleri bileşenlerinin değişimi araştırılmıştır. Deneme, tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Sulamalar mini yağmurlama sistemiyle yapılmıştır. Fındık ocaklarına, sulama yapılmayan kontrol ile % 50 ve % 100 sulama olmak üzere 3 uygulama yapılmıştır. Sonuçlar, E vitamini içeriğinin ve bazı yağ asitlerinin sulama seviyelerinden etkilendiğini göstermiştir. En yüksek E vitamini içeriği (488.77 mg kg-1) % 50 sulama seviyesinde elde edilmiştir. Oleik asit % 82.62'den (kontrol)% 85.24'e (% 100 sulama seviyesi) ve linoleik asit% 6.28'den (% 50 sulama seviyesi) % 8.76'ya (kontrol) kadar değişim göstermiştir.

Bu çalışma, Ordu ilinde yetiştirilen‘Hayward’ kivi çeşidi meyvelerinde 2015 yılında yürütülmüştür. Çalışmada elmave karpit ile olgunlaştırılan kivi meyvesindeki bazı fiziksel ve kimyasaldeğişimler araştırılmıştır. Çalışma sonucunda meyve eti sertliğindekideğişimlerin uygulama ile zaman faktörü interaksiyonuna; nem, toplam kurumadde, askorbik asit, glikoz, fruktoz ve toplam şekerdeki değişimlerinuygulamalara; suda çözünür kuru madde miktarı ve sakkarozdaki değişimlerin dezamana bağlı olarak önemli çıktığı belirlenmiştir. Çalışmada elma, kiviyiönemli olgunlaşma parametreleri olan meyve eti sertliği ile suda çözünür kurumadde miktarı değerleri yönünden, 4. günde yeme olumuna getirmişken, karpituygulamasında belirtilen olum parametreleri için biraz daha zamanın geçmesigerektiği anlaşılmıştır. Sonuç olarak, hem daha kısa sürede olgunlaştırmayısağlaması ve hem de sağlık yönünden riskleri bulunan karpite göre doğal birfaktör olması nedenleriyle kivinin olgunlaştırılmasında elmanın kullanımıtavsiye edilmiştir., Bu çalışma, Ordu ilinde yetiştirilen ‘Hayward’ kivi çeşidi meyvelerinde 2015 yılında yürütülmüştür. Çalışmada elma ve karpit ile olgunlaştırılan kivi meyvesindeki bazı fiziksel ve kimyasal değişimler araştırılmıştır. Çalışma sonucunda meyve eti sertliğindeki değişimlerin uygulama ile zaman faktörü interaksiyonuna; nem, toplam kuru madde, askorbik asit, glikoz, fruktoz ve toplam şekerdeki değişimlerin uygulamalara; suda çözünür kuru madde miktarı ve sukrozdaki değişimlerin de zamana bağlı olarak önemli çıktığı belirlenmiştir. Çalışmada elma, kiviyi önemli olgunlaşma parametreleri olan meyve eti sertliği ile suda çözünür kuru madde miktarı değerleri yönünden, 4. günde yeme olumuna getirmişken, karpit uygulamasında belirtilen olum parametreleri için biraz daha zamanın geçmesi gerektiği anlaşılmıştır. Sonuç olarak, hem daha kısa sürede olgunlaştırmayı sağlaması ve hem de sağlık yönünden riskleri bulunan karpite göre doğal bir faktör olması nedenleriyle ev tüketimlerinde kivinin olgunlaştırılmasında elmanın kullanımı tavsiye edilmiştir.

Bu çalışma keçiboynuzunda (Ceratonia siliqua L.) farklı sülfürik asit ve suda bekletmeuygulamalarına göre tohum çimlenme oranlarının değişimini belirlemek amacıylayürütülmüştür. Tohumlar Silifke (Mersin) yöresinde doğada yetişen 17 genotipeait ağaçlardan alınmıştır. Katlama uygulamasından sonra, tohumlar farklısürelerde (15, 30 ve 60 dakika) sülfürik aside (H2SO4)daldırılıp ardından, petri kaplarında farklı sürelerde (1, 2 ve 3 gün) sudabekletilmiştir. Petri kaplarından bekletilen tohumlar sonra perlit ortamınaekilmişlerdir. Çalışma sonucunda, en düşük çimlenme oranının (% 38.52) kontrolgrubunda olduğu, sülfürik asitte bekletme süreleri arasında farklılıklarınönemsiz olduğu, sülfürik asit uygulamasından sonraki suda bekletme uygulamalarıarasındaki farklılıkların önemli olduğu ve en yüksek çimlenme oranının (%87.78) asit uygulamasından sonra 2 gün suda bekletmede olduğu belirlenmiştir.

Buaraştırma, 2008 ve 2009 yıllarında Ordu ili Kabataş ilçesinde ‘Çakıldak’ fındıkçeşidinde 400 m, 600 m ve 800 m rakımlı bahçelerinde yürütülmüştür. Çalışmada küçükmeyve, buruşuk iç, boş meyve, çift iç ve sağlam iç oranlarının farklı rakımlaragöre değişimi araştırılmıştır. Çalışma sonucunda her iki yılda da küçük meyve,buruşuk iç, boş meyve ve çift iç oranlarının rakımlara göre değişiminin önemliolmadığı, sağlam iç oranının ise her iki yılda da rakımlara göre değişimininönemli olduğu belirlenmiştir. En yüksek sağlam iç oranı 400 m ve 600 mrakımdaki bahçelerde, en düşük oran ise 800 m rakımdaki bahçelerdebelirlenmiştir.

This research was carried out at the Abant İzzet Baysal University, Vocational High School of Bolu research areas in 2014. In this study, ‘Deveci’, ‘Akça’ and ‘Williams’ pear varieties (Pyrus communis L.) were grafted by chip budding method on two–year–old seedling and OHF–333 rootstocks in the greenhouse and external environment. All budding applications were done on the 15 May, 2014. In conclusion, bud take percentages varied from 60% to 100%; bud sprouting percentages varied from 56.67% to 100%. These parameters, ‘Deveci’ and ‘Akça’ pear cultivars grafted on the OHF–333 rootstocks in greenhouse gave highest results; ‘Williams’ pear cultivar grafted on the seedling rootstock in external environment gave the lowest result. Graft shoot lengths varied from 30.05 cm to 49.00 cm; graft shoot diameters varied from 4.82 mm to 7.17 mm. These parameters, ‘Akça’ and ‘Williams’ pear cultivars grafted on the OHF–333 rootstocks in external environment gave highest results; ‘Deveci’ pear cultivar grafted on the seedling rootstock in greenhouse gave the lowest result. In the experiment, better results in the external environment were caused by the higher temperature and the insufficiency of irrigation in the greenhouse., Bu araştırma, 2014 yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Bolu Meslek Yüksekokulu araştırma sahasında yürütülmüştür. Bu çalışmada, Deveci, Akça ve Williams armut çeşitleri (Pyrus communis L.) iki yaşlı çöğür ve OHF–333 anaçları üzerine yongalı göz aşısıyla sera içi ve dış ortamda aşılanmıştır. Tüm aşılar 15 Mayıs 2014 tarihinde yapılmıştır. Çalışma sonucunda aşı tutma oranı %60–100 ve aşı sürme oranı %56.67–100 arasında değişiklik göstermiştir. Bu parametrelerde, Deveci ve Akça armut çeşitlerinin sera içerisinde OHF–333 anacı üzerine aşılanmasından en iyi sonuç, Williams armut çeşidinin dış ortamda çöğür anacı üzerine aşılanmasından en düşük sonuç alınmıştır. Aşı sürgün uzunlukları 30.05–49.0 cm ve aşı sürgün çapları 4.82–7.17 mm arasında değişiklik göstermiştir. Bu parametrelerde, Akça ve Williams armut çeşitlerinin dış ortamda OHF–333 anacı üzerine aşılanmasından en iyi sonuç, Deveci armut çeşidinin sera içerisinde çöğür anacı üzerine aşılanmasından en düşük sonuç alınmıştır. Denemede dış ortamda daha iyi sonuçlar alınmasına dış ortama göre sera içerisindeki sıcaklığın daha yüksek olması ve sulamanın yetersizliği sebep olmuştur

Bu çalışma, 2015 yılında Giresun koşullarında yetiştirilen ‘Hayward’ kivi çeşidinde meyve gelişim periyodusüresince meydana gelen fiziksel değişimlerin ortaya konulması amacıylayürütülmüştür. Araştırmada meyve gelişim süresince meyve ağırlığı, meyveboyutları (en, boy, kalınlık) ve hacim değerlerinde düzenli artış görülmüştür.Meyve eti sertliğinde dalgalanmalar görülmekle birlikte genel olarak meyvegelişim süresince azalmıştır. Meyve kabuk kalınlığı değeri meyve gelişimsüresince dalgalanmalar göstermiş, genel olarak hasat olumu döneminde en yüksekdeğere ulaşmıştır. Çalışmasonucunda hasat olum döneminde fiziksel özelliklerdenmeyve ağırlığı 13.29 g ile 92.99 g, meyve eni 27.41 mmile 53.19 mm, meyve boyu 34.91 mm ile 63.68 mm, meyve kalınlığı 24.71 mm ile 45.12 mm,hacim 13.71 ml ile 95.18 ml, kabuk kalınlığı 0.55 mm ile 1.27 mm, yoğunluk 0.94g/ml ile 0.99 g/ml, meyve eti sertliği 7.63 kg/cm² ile 11.33 kg/cm², usaremiktarı % 39.12 ile % 67.83 arasında değişim göstermiştir. Meyve kabuk rengindegenel olarak parlaklığın meyve gelişim süresince azaldığı, “a” değerininyeşilden açık kırmızı renge doğru değiştiği, “b” değerinin ise sarıdan açıksarı renge doğru değiştiği saptanmıştır. Meyve et renginde de meyve gelişimsüresince parlaklığın genel olarak azaldığı, “a” değerinin yeşilden koyu yeşilrenge değiştiğini, “b” değerinin de sarıdan koyu sarı renge doğru değiştiğitespit edilmiştir.

This study was carried out to determine the changing of mineral matter contents according to sunshine conditions and harvest periods in fresh tea leaves (Camelia sinensis L.). This study was planned at three tea orchards which sunny during the day (100 % PAR), sunny half-day (66 % PAR) and shady (41 % PAR), and at three harvest periods. Al, Ca, Cu, Fe, Mg, Mn, S and Zn analyzes were made in each orchard and every harvest period. Experiment was set up out in randomized blocks design with two factors and three replications. As a result of the study, it was determined that the mineral contents of the tea leaves changed according to the sunshine conditions of the orchards and harvest periods and this situation also showed a difference according to the mineral matter., Bu çalışma yaş çay yaprağının (Camelia sinensis L.) verim, kalite parametreleri ve mineral madde içeriklerinin bahçelerin güneşlenme durumu ve hasat dönemlerine göre değişimini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 2015 yılında, Rize’nin Güneysu ilçesinde gün boyu güneş alan (% 100 PAR), günün yarısında güneşli (% 66 PAR) ve gölgeli bahçede (% 41 PAR) ve 3 hasat döneminde yürütülmüştür. Her bahçede ve her sürgün döneminde alınan yaş çay yapraklarında Al, Ca, Cu, Fe, Mg, Mn, S ve Zn analizleri yapılmıştır. Deneme deseni tesadüf bloklarında 2 faktörlü ve 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışma sonucunda çay yaprağının mineral madde içeriklerinin bahçelerin güneşlenme durumları ile hasat dönemlerine göre değiştiği ve bu durumun mineral madde çeşidine göre de farklılık arzettiği belirlenmiştir.

Buçalışma 2017 yılında Trabzon ilinin Of ilçesinde yetiştirilen önemli yerelarmut çeşitlerinin meyve ve ağaç özelliklerinin incelenmesi amacıylayürütülmüştür. Çalışmada ilçede yetiştirilen ve Haziran ile Eylül aylarıarasında hasat olumuna gelen yerel armut çeşitleri pomolojik özellikleriyönünden karakterize edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, belirlenen 7 yerelerkenci ve orta mevsim çeşitlerinde ortalama meyve ağırlığı 53,80 g (Yağ) ile151,48 g (Eğrisap); meyve eni 43,86 mm (Yağ) ile 66,48 mm (Eğrisap);meyve çapı43,47 mm (Yağ) ile 62,86 mm (Eğrisap); meyve boyu 57,30 mm (Kiraz 1) ile 83,58mm (Harnap); meyve eti sertliği 2,81 kg (Ciğerli Kiraz) ile 8,29 kg (Eğrisap);meyve suyunda pH değeri 3,96 (Kiraz 2) ile 4,81 (Ciğerli Kiraz); suda çözünürkuru madde içeriği % 10,6 (Kiraz 1) ile % 12,95 (Harnap) ve titre edilebilirasit miktarı % 2,06 (Ciğerli Kiraz) ile % 5,83 (Kiraz 2) arasında değişmiştir.

2014-2015 yılları arasındayürütülen bu çalışmada, muşmulanın çelikle çoğaltılma olanaklarınınaraştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada Samsun-Tekkeköy ilçesinde belirlenen 1,Trabzon-Sürmene ilçesinde belirlenen 10 ve Trabzon-Tonya ilçesinde belirlenen 8genotipin çelikleri materyal olarak kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, Tekkeköygenotipine ait odun çeliklerinde sadece 5000 ppm IBA uygulamasında % 4.44köklenme olduğu, yeşil ve yarı odun çelikler ile diğer dozlarda ise köklenmeolmadığı; 2, 9, 11, 15 ve 17 nolu Sürmene genotiplerinin yeşil çeliklerinde5000 ppm IBA uygulamasında, sırasıyla % 50, % 33.33, % 33.33, % 33.33 ve %33.33 oranlarında köklenme olduğu, diğer genotiplerde (6, 7, 11, 16 ve 19 nolugenotipler) ve odun çeliklerinde ise köklenme olmadığı; 1, 5, 19, 20 ve 21 nolu Tonya genotiplerininyeşil çeliklerinde 5000 ppm IBA uygulamasında, sırasıyla, % 20.00, % 33.33, %33.33, % 20 ve % 40.00 oranlarında köklenme olduğu, diğer genotiplerde ise (9,10 ve 25 nolu genotipler) köklenme olmadığı belirlenmiştir. Çeliklerde yeterliköklenme elde edilemediğinden, köklenme oranları dışındaki parametreler(canlılık oranı, en gelişmiş kök uzunluğu, en gelişmiş kök çapı, kök yaşağırlığı, kök kuru ağırlığı, kök sayısı ve kök kalitesi) değerlendirilememiş veistatistik analiz de yapılamamıştır. Sonuç olarak, muşmula çeliklerinin IBA ileköklendirilmesinin zor olduğu fakat hormon, doz, genotip ve çeşit bazında dahakapsamlı çalışmalarının yapılmasının yararlı olacağı söylenebilir.

Bu araştırma 2012-2013 yıllarında Trabzon ili Çaykara ilçesi ve 25 Mahallesinde yürütülmüştür. Araştırmada uzun yıllardır yetiştirilen mahalli armut genotiplerinin pomolojik özellikleri incelenmiştir. Çalışmada 169 mahalli armut genotipi belirlenmiştir. Belirlenen genotiplerin birbirleriyle karşılaştırılması amacıyla 2012 yılında yapılan tartılı derecelendirme sonucunda 97 mahalli armut genotipi meyve ağırlığı, paslılık, yeme kalitesi ve dış kalite bakımından seçilmiştir. Çalışmada ilk yıl hasat olum tarihlerine göre genotipler yazlık, güzlük ve kışlık olarak 3 gruba ayrılmışlardır. 2013 yılında yapılan tartılı derecelendirme sonucuna göre de 18 Yazlık, 9 Güzlük ve 7 Kışlık olmak üzere toplamda 34 armut genotipi ümitvar olarak belirlenmiştir. Ümitvar yazlık, güzlük ve kışlık genotiplerin meyve ağırlığı sırasıyla 81.3 g-148.7 g, 88.5 g-155.7 g ve 69.9 g-221.4 g, meyve eni sırasıyla 49.9 mm-62.2 mm, 53.0 mm-65.4 mm ve 49.3 mm-68.6 mm, meyve boyu sırasıyla 45.8 mm-78.5 mm, 54.3 mm-86.7 mm ve 52.1 mm-91.1 mm, meyve eti sertliği sırasıyla 5.0 kg cm-2-9.8 kg cm-2. 6.8 kg cm-2-13.9kg cm-2 ve 4.8 kg cm-2-8.6 kg cm-2, suda çözünür kuru madde içeriği sırasıyla % 10.0-% 14.4, % 9.7-% 12.8 ve % 11.3-% 16.6, titre edilebilir asit içeriği sırasıyla % 0.69-% 4.38, % 1.43-% 7.63 ve % 2.25-% 16.0 arasında bulunmuştur.

Thisstudy was carried out to determine the promising wild rose hip genotypes grownin Akıncılar County (Sivas Province, Turkey) during 2008 and 2009 years. In thefirst year of the study nine promising genotypes were selected among 55 wildrose hip genotypes from point of view of selection criteria. In the secondyear, phenological, morphological and pomological characteristics of ninepromising genotypes were determined. Some important fruit characteristics ofgenotypes were evaluated in the study, average fruit flesh ratios were between63.89 %-75.01 %; fruit weights were between 1.65 g-2.78 g (SVS-53); vitamin Ccontents were between 438.79 mg/100 g-766.13 mg/100 g; soluble solid contentswere between 23.24 %-34.10 %, and total dry matter contents were between 34.61%-45.52 %., Bu çalışma, Sivas ilinin Akıncılarilçesinde doğal olarak yetişen kuşburnu populasyonundan üstün özelliklere sahipgenotiplerin belirlenmesi amacıyla 2008 ve 2009 yıllarında yürütülmüştür.Çalışmanın ilk yılında 55 kuşburnu genotipinden meyve örneği alınmış veseleksiyon kriterleri doğrultusunda yapılan değerlendirmeler sonucu 9 genotipümitvar olarak seçilmiştir. İkinci yıl seçilen dokuz genotipin fenolojik,morfolojik ve pomolojik özellikleri belirlenmiştir. Seçilen genotiplerde meyveeti oranı % 63,89-% 75,01; meyve ağırlığı 1,65 g-2,78 g; C vitamini438,79 mg/100 g-766,13 mg/100 g; suda çözünebilir kuru madde oranı % 23,24- % 34,10 ve toplam kuru madde oranı %34,61-% 45,52 değerleri arasında değişmiştir.

A study was conducted in order to determine certain pre-tests parameters (covering time-span of 1970-2012) of monthly mean, maximum and minimum temperatures and relative humidity and precipitation in the Eastern Black Sea region of Turkey and results interpreted considering engineering and agricultural works. Mann-Kendall and Sequential Mann-Kendall tests were employed to determine likely trends in the region using a software. Result of this work interpreted considering increasing effects of high temperatures crop water requirements on agricultural productivity.