Search

Çiğ ve fiziksel muameleye (ıslatılmış ve kavrulmuş)tabi tutulmuş adi fiğin (Vicia sativa L.)etlik piliç rasyonlarına %20 oranında katılmasının performans, kesim ve bazıkan parametreleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla yürütülen çalışmada,200 adet bir günlük Ross-308 etlik civciv şansa bağlı olarak 4 gruba ayrılmışve 1. grup bazal yemle(K), 2., 3. ve 4. gruplar ise sırasıyla %20 çiğ (ÇF),ıslatılmış (IF) ve kavrulmuş fiğ (KF) katılarak oluşturulan rasyonlarla 6 haftasüreyle beslenmişlerdir. Rasyonlar hayvanların besin madde ihtiyacınıkarşılayacak şekilde izonitrojenik ve izokalorik olarak hazırlanmış ve ad-libitum düzeyde verilmiştir. Denemesüresince performans kriterleri için haftalık tartımlar yapılmış ve kananalizleri için kesim öncesi kan örnekleri alınmıştır. Deneme sonunda hergruptan ortalama besi sonu canlı ağırlığa en yakın 5 hayvan seçilerek bazı kesimözellikleri belirlenmiştir. Grupların ortalama günlük canlı ağırlık artışlarısırasıyla 47.92, 46.65, 48.12, 47.30 g; ortalama günlük yem tüketimleri 110.34,100.51, 104.31, 105.25 g; yemden yararlanma oranları (kg yem/kg CA) 2.32, 2.26,2,17, 2.22 olarak saptanmıştır. Canlı ağırlık artışı üzerine muamelenin etkisiönemsiz bulunmuştur. Gruplar arasında mortalite bakımından önemli bir farkgörülmemiştir. HDL, LDL ve kolesterol hariç diğer kan serum parametreleri ilekesim özellikleri muameleden etkilenmemiştir. Sonuç olarak, IF ve KF ilebeslenen grupların bazal yem (K) ve çiğ fiğ içeren rasyonla beslenen gruplarlaperformans ve kesim özellikleri bakımından paralellik arz etmesi, mortalitenin ise söz konusu gruplarda K ve ÇFgruplarına göre daha düşük olması, %20 düzeyine kadar ıslatılmış ve kavrulmuşfiğin protein kaynağı olarak etlik piliç rasyonlarına katılabileceğinigöstermektedir., This study was conducted to investigate theeffects of inclusion of raw or physical treated (water-soaked and roasted)common vetch seed into broiler diets on performance,slaughter traits and some blood parameters. A total of 200 Ross- 308 broilerchicks, one day of age, were randomly allocated to four groups. Treatmentgroups were fed with basal diet (C) ordiets containing of basal diet plus 20% raw vetch seed (RV), basal dietplus 20% water-soaked vetch seed (SV), basal diet plus 20% roasted vetch seed(RV) for 6weeks. Diets were formulated isonitrogenous and isocaloric with all othernutrients recommended NRC requirements for broilers and given ad-libitum to treatment groups. Duringthe trial, live weights and feed consumptions wereweekly determined for performance traits, and blood samples were taken foranalysis before slaughter. At the end of the experiment, 5 chicken wereselected from each group to determine slaughter traits. Average daily liveweight gain(g), daily feed intake(g) andfeed efficiency (kg feed / kg of weight gain) were47.92, 46.65, 48.12, 47.30; 110.34,100.51, 104.31, 105.25; 2.32, 2.26, 2.17, 2.22 forthe K, ÇF, IF and KF groups, respectively. The effect of treatment onperformance traits was insignificant (P>0.05). No significant differenceswere found among the groups in mortality (P> 0.05). Cholesterol, HDL and LDLfrom blood serum parameters were affected by treatment, but the effect oftreatment on the other blood parameters andslaughter traits were not significant in present study. Consequently,the results from thepresent study indicated that soaked and roasted common vetch seed may beadded up to20% as a protein source in broiler diets withouta negative effect on performance, slaughter traits andblood parameters.

This study was conducted to determine the effects of different levels (0, 200, 250 and 300 mgCu/kg) of dietary cupper supplementation on some minerals (Cu, Zn, Fe, Mg, Ca and P) found in liver, breast and thigh tissues of laying hens. For this aim, 38-week old total 96 Lohman laying hens as 6 replicate cages each containing 4 hens, were allocated randomly to one of four dietary treatments. Treatment groups were fed diets containing (16.5% crude protein, 2670 kcal/kg ME) a standard commercial layer diet (Control), basal diet plus 200 (B-1), 250 (B-2) and 300 mgCu/kg (B-3) for 12 weeks. Dietary cupper supplementation did not affect calcium levels but altered levels of investigated other minerals (Cu, Zn, Fe, Mg and P) in all tissues (liver, breast and thigh) (P

In this study, the situation of animal husbandry of Erzincan province between the years of 2000 -2010 were examined, and its problems and proposals for solutions were discussed for the last decade, Some important changes have occurred in point of view of existence of bovine during 2000-2010 in Erzincan province. As compared, the number of total native cattle, buffalo and cattle crossbreeds of province in 2010 years were lower as 51.8%, 52.5% and 11.4% respectively, than those of the 2000 years, On the other hand, the number of pure breeding of cattle increased as 15.8%, according to 2000 years. For the same period mentioned above, the number of total native, buffalo, pure cattle breed and cultural crossbreeds of Erzincan province were respectively 1.62%, 0.8%, 1.5% and 0.9% of Turkey bovine numbers, as proportioned. The vast majority of the existing livestock enterprises in the province of Erzincan is the style of a small family business. Main problems of animal husbandry of the province are related to scanty animal shelters, lack of cultivation, high costs of feeding because of yield losses of pastures, inadequate forage and crops production and uncoordinated agriculture., Bu çalışmada, 2000 - 2010 yılları arasında Erzincan ili büyükbaş hayvan varlığının durumu ve sorunları incelenmiş, çözüm önerileri üzerinde tartışılmıştır. Söz konusu dönem içerisinde ilin büyükbaş hayvan varlığında önemli değişikliklerin meydana geldiği gözlenmiştir. 2010 yılındaki büyükbaş hayvan varlığı 2000 yılı ile mukayese edildiğinde toplam yerli, manda ve kültür melezi sayılarında sırasıyla %51.8, %52.5 ve %11.4 oranında azalma gösterdiği kaydedilmiştir. Kültür ırkı hayvan sayısında ise %15.8 artış gözlenmiştir. Yine aynı dönem içerisinde ildeki büyükbaş hayvan varlığının ülke büyükbaş hayvan varlığına oranlandığında %1.62’sini yerli ırk, %0.8’ini manda, %1.5’ini kültür ırkı ve %0.9’unu ise kültür melezi hayvanlar oluşturduğu tespit edilmiştir. Erzincan ilinde mevcut hayvancılık işletmelerinin büyük bir çoğunluğunun küçük aile işletmeciliği tarzında olması, hayvan barınaklarının yetiştiricilik için uygun olmayışı, meraların verim düşüklüğü, yem bitkileri tarımının yetersiz ve plansız yapılması, yem maliyetlerinin yüksekliği hayvancılığın ildeki başlıca problemlerini oluşturmaktadır.

ÖZET: Bu araştırma, İvesi ve Morkaraman koyunlarında transferrin (Tf) tiplerinin belirlenmesi, Tf tipleri ile çeşitli verim özellikleri arasındaki muhtemel ilişkilerin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde bulunan İvesi ırkından 49, Morkaraman ırkından 52 adet olmak üzere toplam 101 adet saf anaç koyun üzerinde yürütülen çalışmada doğum, sütten kesim, 90. gün ağırlığı, mer'a sonu ağırlığı, kırkım sonu canlı ağırlık ve sütten kesime kadar günlük canlı ağırlık artışı ile kirli yapağı verimi tespit edilmiştir. Hayvanların boyun toplar damarından (W. Jugularis) 7.5 cc kan alınmıştır. Alınan kan örneklerinin serum ve alyuvar kısımları ayrılmıştır. Yatay nişasta jel elektroforez yöntemi ile serumdan transferrin tip tayini yapılmıştır. Araştırmada beş transferrin alleli (A, B, M, D ve E) ve bu alleller tarafından oluşturulan üç homozigot (AA, BB ve MM), altı heterozigot (AB, AM, AD, BD, BM ve BE) olmak üzere toplam 9 fenotip gözlenmiştir. Doğum ağırlığında Tf BM, MM ve AB tipliler Tf BD tipinden; sütten kesim ağırlığında, Tf BD tipi Tf AD, AA ve BM tiplerinden; 90. gün ağırlığında Tf MM tipi Tf AD, BD, AM ve BB tiplerinden, Tf BM tipi Tf AD tipinden; sütten kesime kadar günlük canlı ağırlık artışında ise Tf MM tipi diğer bütün tiplerden, Tf AB tipi Tf AD, AA, BB ve AM tiplerinden önemli derecede (P

ÖZET: Atatürk Üniversitesi Tarım İşletmesi'nde yetiştirilen İvesi ve Morkaraman kuzuların yarı entansif şartlardaki besi performanları bu çalışmayla karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Kuzuların büyüme ve besi özellikleri olarak ele alınan ortalama doğum ağırlığı İvesi ve Morkaramanlarda sırasıyla 4.47 ± 0.13 kg.,4.69 ± 0.12 kg.; sütten kesim öncesi ortalama ağırlık artışı 199 ± 7.93 g., 237 ± 7.66 g.; ortalama sütten kesim ağırlığı 15.50 ± 0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; besi başı ağırlığı 15.50 ±0.44 kg., 17.57 ± 0.43 kg.; beside ortalama günlük canlı ağırlık artışı 128.38 ± 8.074 g., 104.84 ± 7.870 g.; ortalama besi sonu ağırlığı 30.21 ± 0.955 kg., 28.26 ± 0.834 kg.; toplam ağırlık artışı 13.73 ± 0.864 kg., 11.20 ± 0.842 kg.; bir kg. canlı ağırlık artışı için mer'aya ilaveten tüketilen karma yem miktarı 4.04 kg. ve 4.65 kg. olarak tespit edilmiştir. Bu özelliklerden, sütten kesim öncesi ağırlık artışına ırk ve cinsiyetin; sütten kesim ağırlığı ile besi başlangıç ağırlığına ırk ve cinsiyetin yanısıra doğum ağırlığı ile sütten kesim yaşının; beside ortalama günlük ağırlık artışı ile toplam ağırlık artışına doğum ağırlığı dışındakilerinin; besi sonu ağırlığına ise cinsiyet ve sütten kesim yaşının önemli etkide bulunduğu tespit edilmiştir. THE COMPARISON OF FATTENING PERFORMANCES OF AWASSI AND REDKARAMAN LAMBS REARED IN THE SEMI-INTENSIVE CONDITION AT ATATURK UNIVERSITY AGRICULTURAL RESEARCH AN APPLICATION FARM. SUMMARY: In this research, the fattening performances of Awassi and Red-Karaman labms reared in the semi-intensive conditions at Ataturk University Agricultural Research and Application Farm were investigated comparatively. The birth weight, pre-weaning weight gain, weaning weight for Awassi and Redkaraman lambs were 4.47 ± 0.13 kg and 4.69 ± 0.12 kg; 199 ± 7.93 g and 237 ± 7.66 g; 15.5 ± 0.44 kg, 17.57 ± 0.43 kg respectively. The initial fattening weight, average daily weight gain on fattening, final fattening weight and total weight gain for Awassi and Redkaraman were 15.50 ± 0.44 kg and 17.57 ± 0.43 kg; 128.38 ± 8.074 g and 104.84 ± 7.870 g; 30.21 ± 0.955 kg, 28.26 ± 0.834 kg; 13.73 ± 0.864 kg, and 11.20 ± 0.842 kg respectively. Amount of concentrate feed consumed per kg weight gain for Awassi and Redkaraman were 4.04 kg and 4.65 kg respectively. The breed and sex affected significantly the pre-weaning weight gain. Besides of the breed and sex, birth weight and weaning age had a significant influence on the weaning weight, and initial fattening weight. Also the breed, sex, weaning age influenced significantly on average daily weight gain and total weight gain during the fattening. Final fattening weight was significantly affected by sex and weaning age.

ÖZET : Araştırma, yaklaşık iki aylıkken sütten kesilen Tuj erkek kuzularının entansif besi şartları altında besi performansları ile bazı kesim ve karkas özelliklerini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Beside sindirim bozukluklarına engel olmak amacıyla 100 g/gün/baş düzeyinde iyi kalite çayır otu ve ad-libitum düzeyde de % 16.00 ham protein içerikli kesif yem verilmiştir. Kuzuların beside canlı ağırlıkları iki haftada bir, yem tüketimleri ise haftada bir yapılan tartılarla tespit edilmiştir. Ortalama canlı ağırlık 44.00 kg'a ulaştığı zaman besiye son verilerek kesim ve karkas özellikleri belirlenmiştir. Araştırmada, sütten kesim ağırlığı, besi başlangıç ağırlığı, besi sonu ağırlığı, beside ortalama günlük ağırlık artışı ve yemden yararlanma katsayısı sırasıyla 21.6 ±1.12 kg. 22.8 ± 1.19 kg. 44.0 ± 1.57 kg, 236.0 ± 6.90 g, 5.32 olarak bulunmuştur. Kuzuların kesim ağırlığı, sıcak karkas ağırlığı, soğuk karkas ağırlığı, sıcak randıman ve soğuk randıman değerleri 42.8 ± 1.46 kg., 21.2 ± 0.80 kg., 20.7 ± 0.20 kg., % 49.5 ve % 48.4 olarak tespit edilmiştir. Araştırmada bazı yan ürünlerin ağırlıkları ile karkas karakterleri de belirlenmiştir. DETERMINATION OF THE FATTENING PERFORMANCE, AND SLAUGHTERING AND CARCASS CHARACTERISTICS OF TUSHIN LAMBS UNDER INTENSIVE FARM CONDITIONS SUMMARY : This study was conducted to determine fattening performance and some slaughtering and carcass characteristics of Tushin lambs weaned and subjected to intensive fattening at 2 months of age. During the fattening, a good qualty hay (100 g/day/per lamb) and concentrated feed contaning 16.00 % crude protein were supplied ad-libitum. The fattening was finished when average live weight reached to 44 kg, and the slaughtering and carcass characteristics were determined. In this study, the weaning weight, the initial weight of fattening, the post-fattening weight, the daily weight gain and average feed efficiency were found as 21.6 ± 1.12 kg., 22.8 ± 1.19 kg, 44.0 ± 1.57 kg, 236.0 ± 6.90 g and 5.32 respectively. The slaughtering weight, the hot carcass weight, the cold carcass weight, the hot dressing percentage and the cold dressing percentage values were 42.8 ± 1.46 kg, 21.2 ± 0.80 kg, 20.7 ± 0.20 kg, 49.5 % and 48.4 % respectively. Additionally, some by products and carcass characteristics were scaled.

ÖZET: Bu çalışma, kuşburnu çekirdeğinin ham besin madde oranları ile bu besin maddelerinin naylon kese yöntemi kullanılarak 0, 2, 4, 8, 16, 24, 48 ve 72 saatlik rumen inkübasyonu sonunda kuru madde (KM), ham protein (HP), ham yağ (HY), asit deterjan fiber (ADF) ve nötral deterjan fiber (NDF)’ın parçalanabilirliklerini ve bunlara ait etkin parçalanabilirlik parametrelerini incelemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmada rumen fistüllü 4 baş Karakaş erkek toklu kullanılmıştır. Kuşburnu çekirdeğinin KM, HP, HY, ADF ve NDF toplam parçalanabilirliğine ait ‘‘a+b’’ değeri sırasıyla %36.56, 78.19, 86.77, 14.04, 7.52 ve parçalanma hız sabitesi olan “c” değerleri % 0.152, 0.268, 0.105, 0.159 ve 0.336 /saat olarak belirlenmiştir. Kuşburnu çekirdeğinin k= 0.02, 0.05 ve 0.08 rumen akış hızında efektif KM, HP, HY, ADF ve NDF parçalanabilirlikleri yine aynı sıraya göre % 34.9, 75.0, 81.0, 13.1 ve 7.0; %33.0, 70.9, 75.1, 12.0 ve 6.2; %31.6, 67.5, 71.2, 11.2 ve 5.6 olarak saptanmıştır. Elde edilen sonuçlar ve literatür bildirişleri dikkate alındığında, öğütülmüş kuşburnu çekirdeğinin enerji ve protein bakımından kendisinden daha zengin olan yem ham maddeleri ile ruminantlar için hazırlanacak karma yemlere belirli bir düzeye kadar katılabileceği, ancak daha somut bilimsel verilere ulaşmak için bu çalışmanın devamı niteliğinde olan araştırmaların yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.Anahtar kelimeler: Kuşburnu çekirdeği, rumende parçalanabilirlik, naylon kese tekniğiDetermination of Rumen Degradability of Rosa Canina Seed by Nylon-Bag TechniqueABRSTRACT: This study was conducted to determine the rate of crude nutrient and the degradability of dry matter (DM), crude protein (CP), crude fat (CF), acid detergent fibre (ADF) and notral detergent fibre (NDF) in the rumen by nylon bag technique at 0, 2, 4, 8 16, 24, 48 and 72 h, and effectif degradabilitive (a, b, c and a+b) parameters of ground rosa canina seed. Four rumen fistulated Karakaş rams were used. Total degradability (a+b) and rate constant for the degradation (c) of DM, CP, CF, ADF and NDF of ground rosa canina seed were 36.56, 78.19, 86.77, 14.04 and 7.52%; 0.152, 0.268, 0.105, 0.159 and 0.336 %, respectively. Effective degradabilities of DM, CP, CF, ADF and NDF of rosa canina seed at k=0.02, 0.05 and 0.08 were obtained as 34.9, 75.0, 81.0, 13.1 and 7.0 %; 33.0, 70.9, 75.1, 12.0 and 6.2 %; 31.6, 67.5, 71.2, 11.2 and 5.6 % / h, respectively. In conclusion, results obtained from present study showed that ground rosa canina seed may be added to concentrate feeds of ruminants together with raw materials containing higher protein and energy than itself or may be used instead of some of these feed stuffs to be mixed into concentrate but further studies are needed to support these results.Key words: Rosa canina seed, rumen degradability, nylon-bag technique

BACKGROUND: The objective of this study was to determine the effects of humate on performance, egg quality and egg yolk fatty acid (FA) composition in laying hens.