Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, baş-boyun radyoterapisi planlanan hastalarda, radyoterapi sonrası submandibular bezlerde meydana gelen değişikliklerin USG kullanılarak incelenmesidir.Materyal ve Metot: Araştırmamızda 23 hastanın 46 submandibular bezi, radyoterapi öncesi, radyoterapi başlangıcından sonraki ikinci ve altıncı ayda ekojenite, ekotekstür, marjin ve boyutsal (antero-posterior, supero-inferior, medio-lateral uzunluk ve hacim) değişiklikler açısından ultrasonografik olarak değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistiksel olarak analiz edildi.Bulgular: Radyoterapi öncesi % 93.5 oranında hiperekoik ekojeniteye sahip bezler, radyoterapi başlangıcından 2 ve 6 ay sonra değerlendirildiğinde, sırasıyla % 60.9, % 43.5 oranında izoekoik/hipoekoik olarak değişim gösterdi. Bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

Tükürük bezi taşı cerrahisi: İki olgu sunumu Sialolithiazis, “sialolit” olarak tanımlanan tükürük bezi taşlarının gelişimi ile oluşan bir rahatsızlıktır. Sialolitiazis %80 oranında submandibular tükürük bezinin içinde veya duktusunda görülmektedir. Tükürük bezi hastalıklarının tanısında farklı görüntüleme teknikleri kullanılabilir. Bu makalede iki farklı hastanın submandibular tükürük bezin duktusunda teşhis edilen sialolitlerin cerrahi eksizyonu rapor edilmektedir., Surgical treatment of salivary gland stones: Two case reports Sialolithiazis is a disturbance caused by the development of salivary gland stones, known as "sialoliths". Sialolithiasis occurs in 80% of the submandibular salivary glands. Different imaging techniques can be used to diagnose salivary gland diseases. In this report two cases of sialoliths which diagnosed in the submandibular salivary gland and excised surgically are presented.

Siyalore, oromotor olgunlaşma gerçekleştikten sonra, tükürüğün istemsiz olarak fazla salgılanması ve ağızdan dışarı akmasıdır. Bu birçok nörolojik hastalığın önemli bir semptomudur. Bu çalışmanın amacı, submandibular beze uygulanan OK-432'nin bez histopatolojisi üzerindeki etkilerini incelemek ve siyalore tedavisinde kullanılan geleneksel tedavi yöntemlerine yeni bir alternatif tedavi oluşturmaktır.Çalışma, rastgele seçilerek üç gruba ayrılan 21 Yeni Zelanda türü erişkin tavşan üzerinde gerçekleştirilmiştir. Deneklerin submandibular bezine Grup I'de (n=7) 0.2 ml, Grup II'de (n=7) 0.5 ml OK-432; Grup III (n=7)'de ise 0.5 ml serum fizyolojik uygulanmıştır. Denekler bu uygulamalardan 42 gün sonra dekapite edilmiş ve bilateral submandibular bezleri eksize edilmiştir. Bunlardan hazırlanan preperatlar duktal enflamasyon, asiner hücre enflamasyonu, fibrozis, lipomatozis, atrofi ve ödem yönünden ışık mikroskobu ile değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular; yok: - (0), hafif: + (1), orta: ++ (2), şiddetli: +++ (3) olarak derecelendirilmiştir. Bu parametreler açısından gruplar birbirleriyle karşılaştırılmış ancak parametrelerin hiçbirinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.05).Çalışmamızın sonucunda, OK-432'nin submandibular bezlerde histopatolojik değişikliklere yol açmadığı, bu nedenle de OK-432'nin siyalore tedavisinde kullanılacak alternatif bir tedavi yöntemi olmayacağı anlaşılmıştır. Bu nedenle bu konuda daha çok deneysel çalışmalar yapılması gerektiğini düşünmekteyiz. Sialorrhea is the excessive involuntary production of saliva and its flowing out from the mouth after oromotor maturation has occurred. It is an important symptom of various neurological illnesses. The aim of this study is to examine the histopathological effects of OK-432 on the gland when it is injected into the submandibular gland and to create an alternative treatment to the traditional treatment methods used for treating sialorrhea.The study was conducted on three groups of randomly selected New Zealand mature rabbits. In Group I (n=7), the gland of the tested rabbits were treated with 0,2 ml OK-432, in Group II (n=7) 0,5 ml OK-432 and Group III was treated with 0,5 ml normal saline. The rabbits were decapitated 42 days later and their bilateral submandibular glands were excised. Preparats prepared with the glands (specimens) were studied under a light microscope in terms of ductal inflammation, acinar cell inflammation, fibrosis, lipomatozis, atrophy and edema. The findings were graded a 4-point-scale – (0) no, + (1) mild, ++ (2) moderate and +++ (3) severe. The groups were compared with each other in regards to these parameters but no statistically significant finding was found among the groups (p>0.05).At the end of the study, it has been understood that OK-432 causes no histopathological changes in submandibular glands and therefore it cannot be used as an alternative treatment method for treating sialorrhea. Thus, we think that more experimental studies are needed in this field. 50

Sialolipom; intraoral yerleşimli lipom varyantı olarak tanımlanan, nadir görülen benign bir tümördür. Tümör, etrafı ince kapsüllü, matür adipozit ve normal tükrük bezi dokusundan oluşmaktadır. Bu çalışmada, 55 yaşında, bayan bir hastada submandibuler gland yerleşimli sialolipom olgusu sunuldu., Sialolipom is a rare benign tumor, defined as the variant of intraoral lipoma. Tumour is completely surrounded by thin fibrous capsule and consisted of mature adipocytes and normal salivary gland tissue. In here, we present a 55 years old female patient with submandibular gland located sialolipoma.

Objective: The aim of this study was to compare the parotid (P) and submandibular (SM) glands uptake and excretion ratios of 99mTc-pertechnetate, which were calculated by using the backgrounds drawn on five different areas. Methods: Ninety-eight P and 98 SM glands of totally 48 patients were included in the study. 99mTc-pertechnetate salivary gland scintigraphy was performed in all patients. Oral stimulation with lemon juice was made at 15th minute of the imaging. The 99mTc-pertechnetate uptake and excretion ratios of the P and SM glands were calculated separately without using any background, and by using the backgrounds drawn on wide frontal, narrow frontal, temporal, cervical and shoulder regions. These values were statistically compared with each other in pairwise manner. Results: The radioactivity uptake and excretion ratios of the P and SM glands calculated without using any background correction were statistically different from that calculated by using any background correction. In addition, the radioactivity uptake and excretion ratios of the P and SM glands calculated by using the backgrounds drawn on five different areas were mostly found statistically different from each other (p

Introduction: Sialolithiasis is one of the most common disease of salivary glands. The incidence of the disease in adult population is 12/1000. However, most of the salivary gland stones occur on the submandibular gland and or its duct. Clinically, recurrent and painful swellings that affects the salivary gland or its duct can be seen. Material and Method: In this case report, a giant submandibular sialolithiasis that opened to the floor of the mouth spontaneously was presented. Conclusion: The treatment of sialolithiasis can varies according to the localization of the stone, duration of the symptoms and the size of the stone. In this case, the stone that erupted to the mouth spontaneously was removed surgically. Key words: Sialolithiasis; Submandibular Gland; Treatment., Giriş: sialolitiazis tükürük bezlerinde en sık görülen hastalıklardan biri olup, erişkin popülasyonda görülme sıklığı 12/1000'dir. Bununla birlikte tükürük bezi taşlarının büyük bir kısmı submandibular bez ve veya kanalında oluşur. Klinik olarak; tükürük bezi veya kanalını etkileyen ağrılı ve tekrarlayan şişlikler ile seyreden bir hastalıktır. Materyal: Bu makalede kendiliğinden ağız içine açılan, oldukça büyük boyuta ulaşmış bir submandibular siyalolitiyazis olgusunu sunulmuştur. Sonuç: Siyalolitiyazis tedavisi, taşın yerleşim yerine, semptomların süresine ve taşın büyüklüğüne bağlı olarak değişir. Sunduğumuz olguda ağız içerisine spontan olarak açılmış olan taş cerrahi olarak çıkarılmıştır. Anahtar kelimeler: Sialolitiazis, Submandibular Bez; Tedavi.

Oncocytoma is a rare neoplasm which consists of 2% of benign salivary gland tumors. Usually oncocytoma is seen in 6th decade and female to male ratio is 1:1. Most of these tumors are localized in parotid gland, the involvement of other salivary glands is rare. The most common presentation is usually slow growing, asymptomatic mass lesion. In this paper a 68-year-old female patient admitted with the complaint of mass lesion at right submandibular gland and diagnosed with oncocytoma was presented and the topic was discussed along with the relevant literature. Key words: Salivary Glands; Submandibular Gland; Neoplasms; Oncocytoma., Onkositoma benign tükrük bezi tümörlerinin %2'sini oluşturan nadir bir neoplazidir. Genelde 6. dekatta görülür ve kadın/erkek oranı 1:1'dir. Bu tümörlerin büyük çoğunluğu parotis glandına yerleşir, diğer tükrük bezlerinde yerleşim nadirdir. Klinikte genelde asemptomatik , yavaş büyüyen kitle ile prezante olurlar. Bu yazıda sağ submandibuler gland yerleşimli kitle nedeniyle başvuran ve onkositoma tanısı alan 68 yaşında bayan hasta sunuldu ve konu literatür bilgileri eşliğinde tartışıldı. Anahtar kelimeler: Tükrük Bezleri; Submandibuler Bez; Neoplazmlar; Onkositoma.

Introduction: Injury to deep neck structures should be considered during emergency room (ER) admissions in patients with a chief complaint of swelling in the neck, particularly when there is a history of trauma to the neck. Life-threatening conditions should be assessed, diagnosis should be made using appropriate imaging modalities, and treatment should be planned accordingly. Case Report: A 30-year-old male presented to the ER with the chief complaint of a swollen neck 2 h after he fell off a bicycle. Based on the ultrasound and computed tomography analysis, he was diagnosed with isolated submandibular injury. Conclusion: Isolated submandibular injury following a blunt trauma is a rare condition. Obtaining appropriate imaging modalities is helpful in confirming the diagnosis. Patients with blunt trauma should also be carefully assessed for other, nonapparent injuries., NA

Aim: To retrospectively evaluate indications for surgery, histopathological results and surgery complications in patients who underwent submandibular gland excision.Methods: We retrospectively analyzed indications for surgery, age, sex, histopathological results, and surgery complications in 43 patients who underwent submandibular gland excision in our hospital between 2008 and 2012.Results: A total of 43 patients [30 male (69.7%), 13 female (30.2%)] were included in the study. The minimum postoperative follow-up period was 6 months. The mean age of the patients was 42.4 years, ranging from 11 to 86 years. 30 (69.7%) had painless swelling, 10 (23.2%) had painful swelling after eating, and three (6.9%) patients had infections frequently with pus spilling into the mouth. According to the histopathological results, 39 benign and four malign materials were excised and, sialadenitis was the most frequent benign pathology. As complications of the surgery; marginal mandibular nerve injury was seen in 4 patients (1 patient with persistent and three patients with transient nerve damage) and 2 patients had hematoma after surgery.Conclusion: The distribution of submandibular gland materials according to the histopathological types was similar to that in the literature. Although marginal facial nerve injury is the most common complication of submandibular gland excision, it was observed in our cases that only one patient experienced permanent nerve damage. Therefore, we assume that submandibular gland excision is a safe surgical procedure. © 2014, Haseki Training and Research Hospital. All rights reserved.

Amaç: Kadınlarda ilerleyen yaşta ortaya çıkan bir fizyolojik süreç olan menopoz ve yine ilerleyen yaşlarda görülme sıklığı artan diyabetin tekli veya kombine vucutda meydana getirdiği fizyopatolojik süreçlerin Parotis, Submandibular ve Sublingual Tükrük Bezlerinin üzerine olan etkilerinin sıçanlarda overektomi ve diyabet modeli oluşturularak ortaya çıkarılması amaçlandı. Materyal ve Metot: Yetişkin dişi 12 haftalık Sprague Dawley cinsi (n = 24) sıçanlar rastgele seçilerek sırasıyla, Sağlıklı Kontrol Grubu (n=6), Diyabet Grubu (n=6), Overektomi Grubu (n=6), Overektomi Sonrası Diyabet Uygulanan Grup (n=6) şeklinde dört gruba ayrıldı. Sonuçları değerlendirmek için histopatolojik, histokimyasal ve stereolojik analizler yapıldı. Bulgular: DM gruplarına ait parotis asinus epitellerinde artmış miktarda lipid birikimi ve dejenerasyonarlar ile salgı karakteri ve miktarında değişiklikler olduğunu, submandibular bezi DM ve/veya OVX gruplarında belirgin intersistiyel ödem, özellikle granüler kanallarında hasarlar ve serömuköz bezlerinde salgı içeriği yönünde değişiklikler olduğunu, sublingual bezi DM ve/veya OVX grupları epitelinde artmış PMNL infiltrayonu ve seröz yarım aylarında salgı yönünde parotis bezine yakın değişiklikler olduğunu gösterdi. Ayrıca stereolojik analizlerde makroskopik tükrük bezleri DM ve/veya OVX gruplarının asinus epitelinde hipertrofik ve atrofik değişikler olduğu izlendi.Sonuç: Elde ettiğimiz bulgulara göre diyabet ve overektominin parotis, submandibular ve sublingual bezleri üzerinde meydana getirdiği hücresel değişimler ve bu değişimlerin fizyopatolojik süreçleri açığa çıkarıldı. Bu bulgular diyabet ve menopoz patogenezi ile ilişkili tükrük bezlerinin rolünü açığa çıkaracak diğer fizyopatolojik süreçlerin aydınlatılmasına ışık tutabilir. Aim: In advancing age ın women tghe menopause is a physiological process that occurs and diabetes is a metabolic disease has an increased incidence. The aim of the study to examine single or combined effects of menopause and diabetes that causes pathophysiological processes on parotid, submandibular and sublingual salivary gland on ovariectomy and diabetes induced rat models.Material and method. Adult female 12 weeks old Sprague Dawley rats (n = 24) rats were randomly were divided into four groups; Healthy Control Group (n = 6), diabetic group (n = 6), ovariectomized group (n = 6), Post Ovariectomy Diabetes Induced Group (n = 6) respectively. To assess the results histopathological, histochemical and stereological analyzes were performed.Results. Increased amount of lipid accumulation and degeneration in asinus epithelium with the changes in the amount and character of secretion were detected in parotid gland belonging to DM groups. Significantly intersistiyel edema, particularly granular duct damage and changes in the content of seromucous gland secretion in DM and / or OVX groups of submandibular tissues. Increased PMNL infiltration and changes in the content of secretion of serous delimunes like parotid gland were seen in the sublingual gland DM and / or OVX groups. In addition, stereological analysis of macroscopic salivary glands, hypertrophic and atrophic changes in the asinus epithelium in DM and / or the OVX groups .Conclusion. According to our findings, ıt was detected that the effects of diabetes and ovariectomy on the cellular changes and pathophysiological processes of these changes in parotid, submandibular and sublingual glands. These findings may highlight to other pathophysiological processes of the role of the salivary glands associated with the pathogenesis of diabetes and menopause. 116

Papiller kistadenoma lenfomatozum (Warthin tümörü) parotis bezi kaynaklı benign bir tükrük bezi neoplazisidir. Genellikle parotis bezi kuyruğunda yerleşik olan ve yavaş büyüme şekli gösteren bu tümör nadiren parotis bezi dışında; servikal lenf nodlarında ve minör tükrük bezlerinde de görülebilir. Biz de bu yazıda atipik yerleşimli bir warthin tümörü olgusunu sunduk. Kırk yaşında herhangi başka bir sağlık problemi bulunmayan erkek hasta sağ çene köşesinin altında yerleşik kitle nedeniyle kliniğimize başvurdu. Yapılan fizik muayene ve görüntüleme sonrası servikal lenfadenopati ön tanısı ile eksizyonel biyopsi yapıldı. Histopatolojik görünümü warthin tümörü olarak yorumlandı. Postoperatif takiplerinde nüks ya da komplikasyon izlenmedi. Bu vakayı sunarak warthin tümörünün parotis bezi dışında boyunda herhangi başka bir lokalizasyonda da karşımıza çıkabileceği ve servikal bölgeye yerleşik kitlelere yaklaşımda akılda tutulması gerektiğini vurgulamak istedik. Papillary cystadenoma lymphamatosum (Warthin's tumor) is a benign salivary gland neoplasm of the parotid gland. It is usually encountered as a slowly growing mass located in the tail of the parotid gland, however it can be rarely derived from the cervical lymph nodes and minor salivary glands. In this article, we reported a case of warthin tumor with atpical location. A forty year-old patient consulted to our clinic who was suffering from a swelling below the right angulus mandible and otherwise healthy. He has undergone an excisional biopsy with the preliminary diagnosis of lymphadenopathy after physical examination and imaging. The histopathologic appearence was interpreted as warthin tumor. No complication or recurrence was observed in the follow-up period. We aimed to emphasize that this tumor may be also seen outside the parotid gland in any other localization of the neck and so it must be born in mind in cervical mass management.

Hemangiomas are the most common masses of the major salivary glands in parotid glands in childhood particularly. They occur more frequently in the parotid gland and rarely the submandibular gland. Changes in blood flow dynamics within hemangiomas may induce thrombus formation and phleboliths. Cavernous hemangioma may lead to thrombophlebitis in major salivary glands in adults. To our knowledge, cavernous hemangioma of submandibular glands containing phleboliths in childhood has not been described so far in the literature. In this article, we report the first pediatric case of a cavernous hemangioma containing multiple phleboliths in the submandibular gland mimicking submandibular sialolithiasis in a seven-year-old boy.

Bu çalışmanın amacı submandibular bez eksizyonu sonrasında parotis bezinde histopatolojik değişiklikler olup olmadığının araştırılmasıdır.Çalışma, 1200-3000 gram ağırlığında 21 adet dişi Yeni Zelanda türü tavşan üzerinde gerçekleştirilmiştir. Denekler rastgele yedişerli üç gruba ayrılmıştır. Grup I? deki deneklerin tek taraflı submandibular bezleri çıkarılmış ve bir ay sonra parotis bezleri de çıkarılarak histopatolojik olarak incelenmiştir. Grup II?deki deneklerin her iki taraf submandibular bezleri çıkarılmış ve bir ay sonra parotis bezleri çıkarılarak parotis bezinde oluşan değişiklikler histopatolojik açıdan incelenmiştir. Grup III?deki deneklere (Kontrol grubu) herhangi bir müdahale yapılmadan parotis bezleri çıkarılmış ve histopatolojik olarak incelenmiştir. Spesmenler yarı ince doku kesitlerinde asiner hücrelerde mukus birikimi, interkalat duktus lümeninde dilatasyon, interkalat duktus lümeninde mukus birikimi, sitoplazmik granül birikimi, myoepitelyal hücre sayısı parametreleri açısından ışık mikroskobu ile değerlendirilmiştir. Her deneğe ait kesitten dört adet alan (x40, 100, 200, 400 objektif büyütme) sayılmış ve her grup için dört adet alanın ortalaması alınmıştır. Elde edilen bulgular; yok: - (0), hafif: + (1), orta: ++ (2), şiddetli: +++ (3) olarak derecelendirilmiştir.Çalışmamızda, grup I ile grup III arasında interkalat duktuslarda dilatasyon (p:0.006) ve asiner hücrelerde mukus birikimi (p: 0.001) bakımından anlamlı farklılık saptanırken, sitoplazmik granül birikimi (p:0.211), interkalat duktus lümeninde mukus birikimi (p:0.174) ve myoepitelyal hücre sayısı (p:0.74) bakımından anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Asiner hücrelerde mukus birikimi (p:0.040) bakımından grup I ile grup II arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanırken (p0.05). A significant difference was observed between group I and group II in mucoid collection in acinary cells (p:0.040), but there was no significant difference was observed in other parameters (p>0.05). There was no significant difference was observed between group I and group II and between group I and group III in cytoplasmic granule collection, mucoid collection in intercalated ducts and myoepithelial cell count (p>0.05). There was significant difference was observed between group II and group III in mucoid collection in intercalated ducts (p:0.027).At the result of our study we can say that, significant histopathologic changes occur in parotid glands after unilateral or bilateral submandibulary gland excision.Keywords: Submandibulary gland excision, parotid gland, histopathology 44

Amaç: Bu çalışmada nazofarenks kanseri tanısıyla daha önce tedavileri yapılmış hastaların tedavi planlama Bilgisayarlı Tomografi (BT)'lerinden yararlanılarak sanal planlama ile konvansiyonel, üç boyutlu konformal radyoterapi (3BKRT) ve yoğunluk ayarlı radyoterapi (YART) tekniklerinin hedef hacim ve normal doku dozları üzerine etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı.Hastalar ve Yöntem: Haziran 2004 ile Aralık 2007 arasında T1-4N0M0 nazofarenks kanseri tanısıyla radikal radyoterapi uygulanmış olan 10 hastanın görüntüleme verilerinden faydalanıldı. Her bir hastaya ICRU 50-62'ye göre GTV, CTV, PTV ve OAR tanımlamaları sonrası konvansiyonel, 3BKRT ve YART planlamaları yapıldı. Konvansiyonel planlamada primer tümör ve üst boyun için eşmerkezli iki yan alan ve alt boyun için ön tek alan, 3BKRT'de eşmerkezli, non-koplanar 5 açı ve YART'ta eşmerkezli, non-koplanar 7 açı ile tedavi planlandı. Konvansiyonel ve 3BKRT'de GTV'e 2 Gy fraksiyon (fr) dozuyla 35 fr'da 70 Gy RT, subklinik hastalık bölgesine (CTV50) 25 fr'da 50 Gy, YART'de ise GTV'e ?Simultaneous Integrated Boost? tekniği ile 30 fr'da 66 Gy, CTV50'e 25 fr'da 54 Gy RT planlandı. Tedavi için uygun izodoz seçiminden sonra her hastanın 3 ayrı tedavi planlamasının doz volum histogramları (DVH) değerlendirildi. GTV ve PTV70 doz yüzdelerinin ortalamaları, medulla spinalis ve beyin sapının ortalama dozları, parotis bezleri için V26Gy (26 Gy ve üstü alan hacim yüzdesi) ve submandibuler bezler için D50 (normal dokunun %50 hacminin aldığı doz) değerleri saptandı. Gerek hedef hacimler gerekse normal dokular için tedavi planlama tipleri ikili olarak karşılaştırıldı. Planlamalar arasındaki farkları değerlendirmek için SPSS 11 programında ?paired samples t test? kullanıldı.Bulgular: GTV ve PTV70 için YART ile 3BKRT'den daha yüksek ortalama yüzde dozlar elde edilirken (p=0,003 ve p=0,01), bu iki hedef hacim için konvansiyonel planlama ile 3BKRT ve YART karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı. Medulla spinalis ortalama dozları karşılaştırıldığında 3BKRT ve YART ile konvansiyonel planlamaya göre daha düşük dozlar elde edildi (p

Dönüştürücü büyüme faktörü ? (Transforming growth factor ? , TGF- ? ), hemen hemen bütün hücre tiplerinden eksprese edilen önemli bir polipeptittir. TGF- ? gibi çeşitli büyüme faktörleri yara iyileşmesi sürecinde önemli rol oynar. Ağız yaralarına uygulanan TGF- ? ' nın tükürük bezi oksidan olaylarına etkilerinin araştırıldığı çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu sebeple ağız mukozasında cerrahi kesi yarasına TGF- ? uygulamasının, tükürük bezi oksidan olayları üzerine etkilerini, zaman bağımlı olarak araştırmayı planladık.Deneylerde Yeni Zelanda albino tavşanlar (erkek, n= 36, 2,5 ? 0,4 kg) kullanıldı. Submukozal kesi yapıldıktan sonra tavşanlar iki eşit gruba ayrıldılar: 1- Tedavi edilmeyen yaralar, 2- TGF- ? ile tedavi edilmiş yaralar. Yaralanmadan sonraki 1., 3. ve 5. günlerde tavşanlar kulak veninden aşırı dozda sodyum pentobarbital verilerek feda edildiler. Tükürük bezleri hemen çıkarılarak, lipit peroksidasyonunun son ürünü olan malondialdehit (MDA), önemli antioksidanlar olan glutatyon (GSH) ve askorbik asit (AA), nitrik oksit (NOx) düzeyleri ve nötrofil infiltrasyonunun göstergesi olan miyeloperoksidaz (MPO) aktivitesi spektrofotometrik yöntemle ölçüldü. Sonuçlar Anova Varyans Analizi ve Mann Whitney U testi ile karşılaştırıldı.Sonuçta ekzojen TGF- ? uygulaması ile tükürük bezi dokusunda tüm günlerde MDA, GSH ve NOx düzeyleri anlamlı artmış bulunmuştur. C vitamini düzeyi ve MPO enzim aktivitesi bakımından ise yaralanmanın 3. gününde bir artış tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler : TGF- ? , submandibular bez, lipit peroksidasyonu,antioksidan, MPO, vitamin C, nitrik oksit Transforming growth factor ? (TGF- ? ) is the important polypeptide which is expressed from all of the cell types. Various growth factors such as TGF- ? play significant roles during wound healing process. There are limited numbers of studies on the effect of exogenous TGF- ? implantation on oxidative events of salivary gland. That is why we planned to investigate the effects of oral submucosal implanted TGF- ? on the oxidative stress of salivary gland.In this study, we used New Zeland albino rabbits (male, n= 36, 2,5 ? 0,4 kg). After submucosal incisions were made the rabbits were divided into two equal groups: 1- Untreated wounds and 2- TGF- ? implanted wounds. The rabbits were killed by excess of sodium penthobarbitale anestesia on the 1st, 3th and 5th days of postwounding. Submandibular glands were excised immediately. The levels of malondialdehit (MDA) which is the last products of lipid peroxidation, glutathione (GSH) and ascorbic acid (AA) levels which are important antioxidants, nitric oxide (NOx) levels and myeloperoxidase (MPO) activity which is the indicator of neutrophil infilitration were measured by spectrophotometrically. Results were compared by Anova Variance Analysis and Mann Whitney U test.In conclusion, it has been found that exogenous TGF- ? treatment caused a increase in MDA, GSH and NOx levels of salivary gland. At the third day of wound healing, increased MPO activity and AA levels of salivary gland were determined by TGF-beta treatment.Key Words : TGF- ? , submandibulary gland, lipit peroxidation, antioxidant,MPO, Vitamine C, nitric oxide 92

ÖZET Çal ı şmamı zda, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak -Burun Boğaz Anabilim Dalına 1987-1988 yılları arasında parotis ve submandibüler lokal i zasy onlu kitle nedeni ile başvuran 23 hasta siyalpgrafik ve ultrasonograf ik olarak incelenmiştir. Parotis ve submandibüler bölge patolojisi olan hastalar intra glandüler ve extraglanduler olarak iki ana grubu, bunlarda kendi aralarında benign ve malign olarak iki alt gruba ayrılarak değerlen dirilmiştir. Ameliyat edilmiş olan hastaların patolojik incelemelerinde kitle boyutları ölçülmüş siyalografi ve ultrasonograf ide elde edilmiş değerlerle kıyaslanma ştır. İntrensek benign kitlelerde siyalografik çalışmada gerilmiş ve deplase olmuş kanal sisteminin belirlediği asiner dolma defekti gözlenmiştir. Ultrasonograf ik incelemede ise net sınırlı, homojen eko yapısında hipoekoik kitle ile bazen bunun içinde anekoik kistik yapılar tesbit edilmiştir. Extrensek benign kitlelerde normal bir siyalogram veya glandda kompresyon, net sınırlı asiner silinme, ductuslarda itilme ve toplanma izlenirken, ultrasonograf ide glanda komşu kitle görünümü tesbit edilmiştir. Bazı olgularda siyalografik ve ultrasonograf ik incelemelerde extrensek ve intrensek ayrımına gidilememiştir. Malign kitlelerde yapılan siyalografik incelemede kanal sisteminde destrüksiyon, irregüler asiner dolma defekti, sialektatik alanlar ve karışık yapıda kontrast madde göllenmesi gözlenmiştir. Ult rasonograf ik incelemede ise heterojen eko yapısında düzensiz kenarlı kitle tespit edilmiştir. İnflamatuar porçeslerde siyalograf ide ana ductus ve onun dallarında dilatasyon, striktür, inkomplet dolma ve sialektatik alanlar ile sialolithiasis gözlenirken, ultrasonograf ik incelemede heterojen eko strüktürü, eko textüründe kabalaşma ile glandda orta derecede bir büyüklük ve bazı olgularda kuvvetli reflexion veren sialolithiasis tespit edilmiştir. Siyalografi ve ultrasonograf inin birlikte yapılması kitlenin extrensek ve intrensek yerleşimi, boyutu, benignite veya malignitesi hakkında daha güvenilir bilgi vermekte ve tanıya ışık tutmaktadır. - 37 - 42