Search

Bu çalışma Türkiye için toplam tüketim fonksiyonunu kredi reji - mindeki değişimleri dikkate alarak incelemektedir. Krediye erişim koşullarındaki değişimlerin hem toplam tüketim fonksiyonunun parametrelerini hem de tüketim ve makroekonomik değişkenler arasındaki kısa dönem dinamikleri önemli ölçüde etkilediği so- nucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular, gevşek kredi rejiminin hakim olduğu son dönemlerde [2003-2013], finansal değişkenle - rin toplam tüketim üzerinde görece daha büyük etkiye sahip ol - duğunu ve gelirin toplam tüketim üzerindeki etkisinin azaldığını göstermektedir. Ayrıca, varyans ayrıştırması analizi sonuçları söz konusu dönemde tüketimdeki dalgalanmaların ana kaynağının gelir şoklarından ziyade finansal şoklar olduğunu ortaya koymak- tadır. Özetle, ulaşılan bulgular krediye erişimin artmasıyla son dönemlerde tüketimin gelire aşırı duyarlılığının azaldığını, buna karşın tüketim ve finansal değişkenler arasındaki bağın güçlen - diğini göstermektedir. Bu bulgular politika yapıcıların hızlı yurtiçi tüketim büyümesini baskılamak için finansal değişkenlere odak- lanmaları gerektiğini ima etmektedir., This paper examines the aggregate consumption function for Tur- key considering changes in credit regimes. The fndings suggest that changes in access to domestic credit substantially afect both short- and long-run dynamics between aggregate consumption and macroeconomic variables. They show that the fnancial vari - ables have a relatively strong efect on aggregate consumption, and the efect of income on aggregate consumption decreases in the recent period [2003-2013] which is characterized by the loose-credit regime. Furthermore, the results suggest that fuc- tuations in the aggregate consumption are primarily driven by the fnancial shocks rather than the income shocks during this pe - riod. Overall, with greater access to domestic credit, in the recent decade, the link between aggregate consumption and fnancial variables strengthens, and thereby the excess sensitivity of ag - gregate consumption to income declines in Turkey. This implies that policy makers should mainly focus on the fnancial variables to curb the rapid domestic consumption growth.

Bankalar dünya genelinde en büyük kredi kaynağı oldukları için bankacılık sektörünün rekabetçi yapısının firmaların krediye erişimlerini etkilemesi beklenir. Bu çalışmanın amacı bankacılık sektöründeki rekabetin firmaların krediye erişimde karşılaştıkları zorlukları ne yönde etkilediğini bulmaktır. Çalışmanın mevcut literatüre iki katkısı vardır. İlk olarak, rekabeti ölçmek için nispeten yeni bir ölçü olan Boone göstergesi kullanılmıştır. İkinci olarak literatürde şimdiye dek kullanılmış en geniş veri setini kullanmıştır. Uygulanan sıralı probit modelinin sonuçları bankacılık sektöründeki rekabet ve firmaların karşı karşıya kaldığı finansal zorluklar arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir, Does a Competitive Banking Sector Promote Access to Credit by Firms?Since banks are the biggest source of credit around the world, the competitive structure of banking sector can affect the access to credit by firms. The aim of this paper is to explore the effect of bank competition on access to credit by firms. This paper has two contributions to the literature. First, it uses a relatively new measure of competition, i.e. Boone indicator for banking sector. Second, it employs the widest dataset that is ever used in the literature. The results of ordered probit model indicate a positive relationship between competition in banking and access to credit by firms

Kamu kesimi iç borçlanmasının özel sektör kredileri üzerine etkisini inceleyen bu çalışmada kullanılan birinci model 2002 Ocak ayından 2019 Aralık ayına kadar olan süreyi kapsamakta ve kamu harcamaları, kamu iç borç stoku, özel sektör kredileri, ticari kredi faizleri değişkenlerinden oluşmaktadır. Ayrıca, kamu yatırım harcamaları ile özel sektör yatırım harcamaları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla oluşturulan ikinci model 1998-2019 yıllarını içeren kamu yatırım harcamaları ile özel sektör yatırım harcamaları veri setinden oluşmaktadır. Her iki modeli oluşturan verilerin birim kök içermesi ve farklı seviyelerde durağan olması nedeniyle VAR analizi yardımıyla Granger Nedensellik Test'i incelenmiş, sonuçlar Etki-Tepki testi aracılığıyla açıklanmıştır. Elde edilen bulgulara göre birinci model için kamu iç borç stoku ticari kredi faizlerinin, ticari kredi faizleri ise özel sektör kredilerinin Granger nedenidir. Etki – Tepki Testi sonuçlarına göre ticari kredi faizleri, kamu iç borç stokuna verilecek şok karşısında artış göstererek, özel sektörün kredi kullanımına olumsuz etkide bulunmaktadır. Böylece kamu iç borç stokunda meydana gelen artış, faizler üzerinden özel sektörünün krediye ulaşımına olumsuz yönde yansımaktadır. İkinci model için elde edilen bulgulara göre ise kamu yatırım harcamaları özel sektör yatırım harcamalarının Granger nedenidir ve kamu yatırım harcamalarına verilen şok, özel sektör yatırım harcamalarının azalmasına neden olmaktadır. Ayrıca, özel sektör yatırım harcamalarında meydana gelen olumsuzluk, Etki – Tepki analizine göre uzun süre boyunca etkisini devam ettirecektir. Sonuç olarak, harcamaların finansmanında özel sektör tarafında da sıklıkla kullanılan iç kaynakların, kamu kesimi tarafından iç borçlanma yoluyla sağlanması, ticari kredi faizlerinin olumsuz etkilenmesine neden olmaktadır. Böylece, kaynaklarını kamu kesimine aktaran bankalar, tembel banka görünümü sergileyerek özel sektör açısından krediye ulaşımı faiz aracılığıyla olumsuz yönde etkileyecektir. Ayrıca, kamu yatırım harcamalarındaki artış, özel sektör yatırım harcamalarında azalışa neden olarak ülke gelişmişliğinin lokomotifi olan özel sektörün piyasadan dışlanması sorununu beraberinde getirecektir., In this study the first model used for examining the effect of public sector domestic borrowing on private sector loans covers the period from January 2002 to December 2019 and consists of the variables of public expenditures, public domestic debt, private sector loans, commercial loan interest. In addition, the second model, which was created to examine the relationship between public investment expenditures and private sector investment expenditures, consists of the data set of public investment expenditures and private sector investment expenditures, including the years 1998 - 2019. Since the data forming both models contain unit root and are stationary at different levels, the Granger Causality Test was examined with the help of VAR analysis, and the results were explained through the Impact-Response Test. According to the findings, for the first model, public domestic debt is the Granger cause of commercial loan rates, and commercial loan rates is Granger cause of private sector loans. According to the results of the Impulse – Response Test, commercial loan rates increase in the face of the shock to the public domestic debt and have a negative impact on the credit utilization of the private sector. Thus, the increase in the public domestic debt stock has a negative impact on the private sector's access to credit over interest rates. According to the findings obtained for second model, public investment expenditures are the Granger cause of private sector investment expenditures and the shock to public investment expenditures causes a decrease in private sector investment expenditures. In addition, the negative impact in private sector investment expenditures will continue to have an impact for a long time, according to the Impulse – Response analysis. As a result, the utilization of domestic resources, which are frequently used by the private sector in financing expenditures, by the public sector through domestic borrowing, causes the commercial loan interests to be adversely affected. Thus, banks that transfer their resources to the public sector will display the appearance of lazy bank and will adversely affect the private sector's access to credit through interest rate. In addition, the increase in public investment expenditures will cause a decrease in private sector investment expenditures and will bring the problem of exclusion of the private sector, which is the prominent of the country's development, from the market.

Bu çalışmanın amacı, tarım işletmelerinin Tarım Kredi Kooperatiflerinin (TKK) kredisine erişimi ve kredi taleplerini etkileyen faktörlerin ortaya konulmasıdır. Araştırmanın birincil verileri, Samsun İli Çarşamba İlçesinde faaliyet gösteren TKK'ya ortak olan ve ortak olmayan çiftçiler arasından basit tesadüfi örnekleme yöntemine göre seçilen 160 çiftçiyle yüz yüze yapılan anketlerden elde edilmiştir. Bununla birlikte, Türk İstatistik Kurumu (TÜİK), TKK Merkez Birliği, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu (BDDK), Yem Sanayicileri Birliği ve diğer kurumlardan temin ikincil verilerden de materyal olarak yararlanılmıştır. Üreticilerin TKK'nın kredisine erişimi ve kredi talebini etkileyen faktörlerin belirlenmesinde Heckman's Sample Selection (HSS) modelinden yararlanılmıştır. Araştırma kapsamındaki tarım işletmelerinin %30'u TKK'nin kredisine erişerek ortalama 17.447,92 TL'lik bir kredi kullanmışlardır. Probit model tahmin sonuçları; işletme yöneticisinin yaşı, eğitim seviyesi, asıl mesleği, hane halkı nüfusu, sulama imkânı, net tarımsal gelirler, işletme kaydı tutma, TKK'ne üyelik süresi, kredi kartı varlığı, kredi faiz oranı işletmelerin TKK kredisine erişimini istatistiki olarak pozitif yönde, işletmenin traktör varlığı, işgücü kiralama, hane halkı geliri ve faize karşı dini tutumu değişkenlerinin ise TKK'lerinin kredisine erişimini istatistiki olarak negatif yönde etkilediğini göstermektedir. Diğer kaynaklardan kredi kullanma TKK'nden kullanılan kredi tutarını istatistiki olarak pozitif yönde etkilerken, asıl mesleğin çiftçilik olması, tasarruf alışkanlığın olması, riski sevme, fındık yetiştiriciliğinde uzmanlaşma ve arazi varlığı değişkenleri TKK'nden kredi talebini istatistiki olarak negatif yönde etkilemektedir. TKK'lerinin kredisine erişimi ve kullanımın arttırılabilmesi için; kredi kullanım koşullarının esnek hale getirilmesi, kredi geri ödeme alışkanlığı olan ortaklardan istenen teminatların hafifletilmesi, TKK'lerinin daha verimli çalışmalarının sağlanması, TKK'lerinin kooperatif bankası kurarak mevduat toplamaya başlamaları ve öz kaynaklarını arttırmaları gerekli görülmektedir. The purpose of this study was to determine the factors influencing the farms' access to and demand for agricultural credit from the Agricultural Credit Cooperatives. The primary data of this study was obtained via the face to face questionnaires from the selected 160 farmers using the simple random sampling method in Çarşamba district of Samsun province. The secondary data from Turkish Statistical Institute, ACC Central Union, Banking Regulation and Supervision Agency, Feed Industrialists Association and other institutions and organizations was used as material. The Heckman's sample selection model was used to determine the factors affecting the use of and demand for credit from the ACC. Thirty percent of the farms reached the ACC's credit and they used an average loan of 17.447,92 TL. Probit model results show that age, education and main profession of householder, household size, irrigation facility, agricultural income, farm record keeping, membership duration to the ACC, existence of credit card and interest of credit have a positive effect on the access to credit of the ACCs, whereas tractor ownership, hire labor, household income and attitudes towards interest have a negative effect on access to credit from the ACCs. While the use of credit from other sources positively affects the amount of credit used from the ACCs, main profession as farmer, saving behavior, risk attitude, specialization in hazelnut farming and land size have a negative effect on the demand for loans from ACCs. In order to increase access to and use of the ACC' credit, the conditions of loan should be made flexible, the members who have repayment habit should be requested less guarantee, ensuring the ACCs should be managed efficiently, establishing the cooperative bank and increasing their own resources. 134

Dış ticaret, ülke ekonomileriiçin hayati önemi haizdir. Her ülke ihracatını artırmak ve dış ticaretini yönlendirmekister. İhracat teşvik kredileri, ihracatı artırmak için kullanılan yöntemlerdenbiridir. Eximbank, düşük maliyetli kaynak bulmak ve ihracat yapan firmalara düşükmaliyetli kredi vermekle görevlendirilmiş bir kamu bankadır. Bugünkü uygulamadaEximbank, ihracat kredisi tahsisini banka teminat mektubu şartına bağlamıştır. İhracatyapan firmaların Eximbank ihracat kredisine erişebilmek için öncelikle bankateminat mektubu kredisine erişmeleri gerekmektedir. Eximbank, bu tercihiyle, ihracatkredisi verme ile kredi miktarı ve toplam kredi maliyetini belirlemeinisiyatifini dolaylı olarak banklara devrettiği ifade edilebilir., Foreigntrade is vital for country economies. Every country wants to raise the exportsand to conduct the foreign trade. Export incentive credit is one of tools toincrease export. Eximbank is a state bank tasked to find the low–cost resourcesand to grant credits at low–cost. Currently, Eximbank makes conditional on thecollateral of bank’s letter of guarantee for allocating credits. Exportingcompanies need firstly to access the credit of bank’s letter of guarantee for enablingto access the credit of Eximbank. It can be expressed that Eximbank indirectly transferredto the banks the initiative of granting export credit and determining the totalcosts of credits.

Bankalar dünya genelinde en büyük kredi kaynağı oldukları için bankacılık sektörünün rekabetçi yapısının firmaların krediye erişimlerini etkilemesi beklenir. Bu çalışmanınamacı bankacılık sektöründeki rekabetin firmaların krediye erişimde karşılaştıkları zorlukları ne yönde etkilediğini bulmaktır. Çalışmanın mevcut literatüre iki katkısı vardır. İlkolarak, rekabeti ölçmek için nispeten yeni bir ölçü olan Boone göstergesi kullanılmıştır.İkinci olarak literatürde şimdiye dek kullanılmış en geniş veri setini kullanmıştır. Uygulanan sıralı probit modelinin sonuçları bankacılık sektöründeki rekabet ve firmaların karşıkarşıya kaldığı finansal zorluklar arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir. Since banks are the biggest source of credit around the world, the competitive structure of banking sector can affect the access to credit by firms. The aim of this paper is to explore the effect of bank competition on access to credit by firms. This paper has two contributions to the literature. First, it uses a relatively new measure of competition, i.e. Boone indicator for banking sector. Second, it employs the widest dataset that is ever used in the literature. The results of ordered probit model indicate a positive relationship between competition in banking and access to credit by firms.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Ticaret Üniversitesi -- Kaynakça var. ÖZET Türkiye’de 2000’li yıllardan itibaren kredilerde gözlemlenen genişlemenin azalan özel tasarruflar üzerindeki etkisi yoğun tartışma alanı bulmuştur. Bu kapsamda, kredilerin özel tasarruflar için bir fırsat yaratıp yaratmadığı sorusu gündeme gelmiş ve borç alanlar açısından kredilerin refah etkisi sıklıkla sorgulanmıştır. Standart tüketim (tasarruf) davranışı modelleri, krediye erişimin iyileştirilmesinin tüketim düzleştirme ve yatırım olanakları kapsamında tasarrufları düşüreceğini göstermektedir. Bu yaklaşıma göre, artan krediler ihtiyat güdüsü ile tasarrufları hafifletmekte ve kurumların yatırım için gerçekleştirdikleri birikimleri daha az önemli hale getirmektedir. Bununla birlikte, kredilerin özel tasarruflar üzerindeki etkisini hanehalklarına verilen krediler ve kurumsal krediler özelinde ayrı ayrı analiz eden az sayıda çalışma bulunmaktadır. İlgili literatür kredilerin özel tasarruflar üzerindeki negatif etkisinin tüketici kredileri kapsamında teori ile uyumlu olduğuna buna karşılık kurumsal kredilere ilişkin bulgular tarafından desteklemediğine işaret etmektedir. Bu tez çalışmasının temel amacı Türkiye’de hanehalklarına verilen toplam krediler ile finansal olmayan kurumlara verilen kredilerin, özel tasarruflar üzerindeki etkisini belirlemektir. Çalışma, 1986-2019 yılları arasındaki dönemi kapsamaktadır ve analiz yöntemi olarak Pesaran vd. (2001) tarafından ortaya atılan sınır testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, Türkiye’de ilgili dönemde tüketici kredileri ve ticari kredilerin özel tasarruflar üzerinde etkin bir rol oynadığı sonucuna varılmıştır. Veriler yıllıktır ve tasarruf verileri Kalkınma Bakanlığı, kredi verileri ise BIS’ten elde edilmiştir. Analizden elde edilen sonuçlara göre, bütün sektörlerden Hanehalklarına Verilen Toplam Krediler/GSYİH ve bütün sektörlerden Finansal Olmayan Kurumlara Verilen Krediler/GSYİH değişkenleri istatistiksel olarak anlamlıdır. Bütün sektörlerden Hanehalklarına Verilen Toplam Krediler/GSYİH’deki %1’lik bir artış, Özel Tasarrufları %0. 55 azaltmaktadır. Bütün sektörlerden Finansal Olmayan Kurumlara Verilen Krediler/GSYİH’deki %1’lik bir artış Özel Tasarrufları %0. 21 artırmaktadır. Anahtar Kelimeler: Özel Tasarruflar, Tüketici Kredileri, Ticari Krediler, Gelir, ADRL Yaklaşımı. ABSTRACT The effect of the expansion observed in loans since 2000s in Turkey over the decreasing private savings has been heavily debated. In this regard The question of whether loans create an opportunity for private savings has been raised and the welfare impact of loans for consumers has often been questioned. Standard models of consumption (saving) behavior suggest that improving access to credit will reduce savings as part of consumption smoothing and investment opportunities. According to this approach, increasing loans ease the savings with the precautionary motive and make the savings realized by the institutions for investment less important. However, there are few studies that analyze the effect of loans on private savings separately for household loans and corporate loans. The relevant literature points out that the negative effect of loans on private savings is consistent with the theory in the context of consumer loans, but not supported by the findings on corporate loans. The main purpose of this thesis study is to determine the effect of total loans given to households and loans to non-financial institutions on private savings in Turkey. The study covers the period between 1986 and 2019 and the boundary test introduced by Pesaran etc. (2001) was used as the analysis method. According to the findings, it was concluded that consumer loans and commercial loans played an active role on private savings in the relevant period in Turkey. Data that used are annual. Savings data are from the Ministry of Development and loan data are from BIS. According to the results obtained from the analysis, the variables total credits to households/GDP from all sectors and credits to non-financial institutions/GDP from all sectors are statistically significant. A 1% increase in total credits to households/GDP from all sectors reduces private savings by 0. 55%. A 1% increase in lending to nonfinancial institutions/GDP from all sectors increases private savings by 0. 21%. Keywords: Private Savings, Consumer Loans, Commercial Loans, Income, ADRL Approach İÇİNDEKİLER ÖZET . iv ABSTRACT. v İÇİNDEKİLER. vi TABLO LİSTESİ. ix ŞEKİL LİSTESİ. x 1. GİRİŞ. 1 2. TASARRUFLARA VE KREDİLERE İLİŞKİN KAVRAMSAL ÇERÇEVE . 3 2. 1. Tasarruflara İlişkin Temel Kavramlar. 3 2. 1. 1. Tasarrufun Tanımı. 3 2. 1. 2. Tasarruf Fonksiyonu. 4 2. 1. 3. Tasarrufun Türleri . 5 2. 1. 3. 1. İç Tasarruflar-Dış Tasarruflar. 5 2. 1. 3. 2. Özel Tasarruf . 6 2. 1. 3. 2. 1. Hanehalkı Tasarruf. 6 2. 1. 3. 2. 2. Kurumsal Tasarruf . 7 2. 1. 3. 3. Kamu Tasarrufu . 7 2. 1. 3. 4. Zorunlu Tasarruflar-Gönüllü Tasarruflar. 8 2. 2. 4. Tasarrufları Belirleyen Faktörler. 8 2. 2. 4. 1. Gelir ve Gelir Dağılımı. 8 2. 2. 4. 2. Sermaye-Yatırım. 9 2. 2. 4. 3. Reel Faiz . 11 2. 2. 4. 4. Enflasyon . 12 2. 2. 4. 5. Cari Açık (İthalat-İhracat) . 13 2. 2. 4. 6. Finansal Derinlik. 14 2. 2. 4. 7. Döviz Kuru . 15 2. 2. 4. 8. Vergiler. 16 2. 2. 4. 9. Borçlanma. 17 2. 2. 4. 10. Nüfus Yapısı . 18 2. 2. 4. 11. Sosyal Güvenlik Sistemi. 19 2. 3. Kredilere İlişkin Temel Kavramlar. 20 2. 3. 1. Kredinin Tanımı . 20 2. 3. 1. 1. Kredi Tayınlaması. 21 2. 3. 1. 2. Kredi Genişlemesi. 21 2. 3. 2. Kredinin Unsurları. 22 2. 3. 2. 1. Güven Unsuru . 22 2. 3. 2. 2. Risk Unsuru . 22 2. 3. 2. 3. Zaman Unsuru. 23 2. 3. 2. 4. Gelir Unsuru . 23 2. 3. 2. 5. Para Aktarım Mekanizması . 23 2. 3. 3. Kredi Türleri. 24 2. 3. 3. 1. Nakdi Krediler . 24 2. 3. 3. 1. 1. Spot Krediler. 25 2. 3. 3. 1. 2. Borçlu Cari Hesap Kredisi (Rotatif Kredi) . 25 2. 3. 3. 1. 3. İskonto/İştira Kredisi. 25 2. 3. 3. 1. 4. Döviz Kredileri. 26 2. 3. 3. 2. Gayrinakdî Krediler. 27 2. 3. 3. 2. 1. Akreditifler. 27 2. 3. 3. 2. 2. Teminat Mektupları. 27 2. 3. 3. 2. 3. Harici Garantiler. 28 2. 3. 3. 3. Vade ve Ödeme Açısından Krediler. 28 2. 3. 3. 4. Sabit ve Değişken Faizli Krediler. 28 2. 3. 3. 5. Teminat Açısından Krediler. 29 2. 3. 3. 6. Kaynaklarına Göre Krediler. 29 2. 3. 3. 6. 1. Banka Kaynaklı Krediler. 29 2. 3. 3. 6. 2. Banka Dışı Kaynaklardan Sağlanan Krediler . 30 2. 3. 4. Tüketici Kredileri . 31 2. 3. 4. 1. Konut Kredisi. 31 2. 3. 4. 2. Taşıt Kredisi. 32 2. 3. 4. 3. Kredi Kartı . 32 2. 3. 5. Ticari Krediler . 32 2. 3. 5. 1. Tarım Kredisi. 32 2. 3. 5. 2. Yatırım Kredisi . 33 2. 3. 5. 3. İşletme Kredisi. 33 2. 3. 5. 4. İhracat Kredisi. 33 3. TEORİK ÇERÇEVE. 34 3. 1. Tasarruf ve Tüketim Teorileri. 34 3. 1. 1. Tasarruf ve Tüketim İlişkisi . 34 3. 1. 2. Tasarruf Teorileri. 35 3. 1. 2. 1. Mutlak Gelir Hipotezi. 35 3. 1. 2. 2. Nispi Gelir Hipotezi. 38 3. 1. 2. 3. Dönemler Arası Gelir Hipotezi. 40 3. 1. 2. 4. Yaşam Boyu Gelir Hipotezi. 43 3. 1. 2. 5. Sürekli Gelir Hipotezi. 45 3. 1. 2. 6. Rassal Yürüyüş Hipotezi . 47 4. TÜRKİYE’DE TASARRUFLARIN VE KREDİLERİN GELİŞİMİ . 49 4. 1. Türkiye’de Tasarrufların Gelişimi . 49 4. 1. 1. 1980-1989 Yılları Arasında Makroekonomik Politikaların ve Olayların Tasarruflara Etkisi . 49 4. 1. 2. 1990-1999 Yılları Arasında Makroekonomik Politikaların ve Olayların Tasarruflara Etkisi . 51 4. 1. 3. 2000-2009 Yılları Arasında Makroekonomik Politikaların ve Olayların Tasarruflara Etkisi . 56 4. 1. 4. 2010-2019 Yılları Arasında Makroekonomik Politikalar ve Olayların Tasarruflara Etkisi . 60 4. 2. Türkiye Ekonomisinde Kredilerin Gelişimi. 63 4. 2. 1. Hanehalklarına ve Finansal Olmayan Kurumlara Verilen Kredilerin 1986- 2019 Dönemlerindeki Gelişimi . 65 5. LİTERATÜR DEĞERLENDİRMESİ. 77 6. VERİ SETİ VE EKONOMETRİK YÖNTEM. 81 6. 1. Veri Seti . 81 6. 2. Ekonometrik Yöntem. 81 6. 3. Ampirik Bulgular . 82 7. SONUÇ. 85 KAYNAKÇA. 88

Tarım, çoğu Afrika ülkesinin ekonomilerinin temelini oluşturmaktadır. Benin, ekonomik gelişimi tarıma dayanan Batı Afrika ülkelerinden biridir. Hayvancılık alt sektörü tarımda önemli bir yere sahiptir. Hayvancılıkla uğraşan çiftçiler hem büyük hem de küçükbaş hayvan yetiştirmektedir. Hayvanlarının pazarlanması için yetiştiriciler çoğunlukla hayvancılık pazarlarına gitmektedir. Benin'de esas olarak iki tür hayvan pazarı vardır. Bunlar geleneksel hayvan pazarı (MT) ve kendi kendini yöneten hayvan pazarıdır (MBA). Bu çalışma, özellikle bu iki piyasa türünün işleyişini ve Benin'deki yerel kalkınma üzerindeki etkilerini anlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada belirlenen hedeflere ulaşmak için 300 çiftçi ve 300 hayvan tüccarı olmak üzere toplam 600 katılımcı ile yüz yüze görüşülmültür. Çalışma Gogounou, Nikki, Bassila, Matéri, Save ve Kétou (Iwoyé) belediyelerinde yapılmıştır. Çalışmanın sonuçları, ankete katılan çiftçiilerin çoğunlukla erkek (97.67%) olduğunu ortaya koymuştur. Yaş, eğitim düzeyi, hayvancılıktaki deneyim, kredi erişimi, sığır sayısı, koyun sayısı, mera kullanımı, veterinerlik hizmetlerine erişim ve kooperatife ortaklık değişkenleri, MBA hayvan pazarlarını tercih eden çiftçilerin hanehalkı gelirleri üzerinde anlamlı ve olumlu etkiye sahiptir. Hayvancılıktaki deneyim, sığır sayısı, mera kullanımı, tarım arazisi sahipliği ve koyun sayısı bağımsız değişkenleri, MT hayvan pazarlarını tercih eden çiftçilerin gelirleri üzerinde anlamlı ve olumlu etkiye sahiptir. Hayvanların pazarlama maliyetleri MT'lerde MBA'lere göre daha yüksektir. Çiftçilerin pazarlama marjları MBA'lerde MT'lere göre daha yüksektir. MBA'ler sığır (1.43) ve koyun (2.50) ticaretinde etkindir. MT'ler, sığır ticareti (0.99) için etkin değildir ancak koyun ticareti (1.89) için etkindir. Hayvancılık pazarları altyapı (çitler, ofisler, yollar vb.), aracılar, güvensizlik, yüksek taşıma masrafları vb. sorunları yaşamaktadır. Pazar bilgilerine erişim, ödeme şekli, kooperatif ortaklığı, sığır sürüsünün büyüklüğü, koyun sürüsünün büyüklüğü, keçi sürüsünün büyüklüğü ve tarım arazisi miktarı çiftçilerin MBA seçimini pozitif yönde etkilerken, pazara uzaklık MBA seçimini negatif yönde etkilemektedir., Agriculture is the basis of the economies of most African countries. Benin is one of the West African countries whose economic development is based on agriculture. The livestock sub-sector occupies an important place in agriculture. The people who engage in livestock breeding raise large and small ruminants. To market their animals, livestock farmers often go to livestock markets. In Benin, there are two types of livestock markets that welcome herders. They are the traditional livestock markets (MT) and the self-managed livestock markets (MBA). This study was conducted with the aim of understanding the functioning of the MT and MBA markets and their impacts on local development in Benin. To achieve the objectives of this work, a random sample was drawn. It included a total of 600 respondents, including 300 livestock farmers and 300 livestock traders. The survey was conducted in the communes of Gogounou, Nikki, Bassila, Matéri, Save and Kétou (Iwoyé). The MBAs were each located in a commune, and their selection was made with the help of the Departmental Director of Livestock of the MAEP and on the basis that there were at least two MTs in each commune. The criterion of at least two TMs in each commune is explained by the fact that TMs are often very small livestock markets and to ensure that the number of respondents is reached. The results of the study revealed that the farmers surveyed were mostly men (97.67%) and women few (2.33%). Variables of age, education level, experience in animal husbandry, access to credit, number of cattle, number of sheep, pasture use, access to veterinary services and membership in the cooperative have a significant positive effect on household incomes of farmers who prefer MBA livestock markets. The variables of experience in animal husbandry, number of cattle, pasture use, farmland ownership and number of sheep have a significant positive effect on the incomes of farmers who prefer MT livestock markets. The transaction costs of animals are higher in MT than in MBA. Farmers' marketing margins are higher in MBA than in MT. MBA are efficient in cattle (1.43) and sheep (2.50) trade. MT are not efficient for cattle trading (0.99) but are efficient for sheep trading (1.89). Livestock markets are undermined by problems of market infrastructure such as fences, offices, roads, intermediaries, insecurity, etc. Access to market information, payment mode, cooperative membership, cattle herd size, sheep herd size, goat herd size and agricultural land positively affect farmers' choice of MBA markets, while distance to market negatively affects the choice of MBA.

Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin (KOBİ) geçmişten bu yana karşılaştıkları en temel sorunlarından bir tanesi finansman problemidir. Ölçeklerinin ticari kuruluşlara göre daha küçük olması, dış pazarlara daha yeni açılmaları gibi farklı nedenlerle KOBİ'ler büyüme aşamasında büyük oranlarda kaynak sıkıntısı yaşamaktadırlar. Bu süreçte KOBİ'lerin krediye ulaşmalarını kolaylaştıran ve 1840'lı yıllardan günümüze uygulanan politikalardan bir tanesi de Kredi Garanti Fonu (KGF) uygulamasıdır. KGF kuruluşları ile birlikte, KOBİ'lere bankalara yaptıkları kredi başvurularında kurumlar adına teminat sağlanmakta ve bu teminat ile KOBİ'ler finansmana daha kolay erişebilmektedir. Çalışmanın amacı KGF uygulamasını ve buna yönelik faaliyet gösteren kredi-kefalet kuruluşlarını ve uygulamalarını, farklı ülke uygulamaları altında incelemek ve Türkiye'deki KGF uygulamasını bu ülkelerle karşılaştırmaktır. Çalışmanın sonucunda farklı ülkelerdeki KGF uygulamaları karşısında Türkiye'nin mevcut durum analizi yapılmış, kefalet süreci ve kurumlarla ilgili bazı tespitlerde bulunulmuş, yeni öneriler sunulmuştur. One of the most fundamental problems SMEs have faced since the past is the problem of financing. SMEs are experiencing a great deal of financing difficulties during the growth phase, as scales are smaller than commercial establishments, and because they are only recently opened to foreign markets. One of the policies that facilitated SMEs' access to credit in this process is Loan Guarantee Fund (LGF) implementation. LGF's policies have been imp-lemented from 1840s to today. Together with the LGF institutions, collaterals are provided on behalf of the institutions in the loan application made by the SMEs to the banks and the SMEs can access the financing more easily with this guarantee. The purpose of the study is to examine the implementation of the LGF and its organizations practices of vary countries and to compare the imp-lementation of the LGF in Turkey with these countries. As a result of the study, Turkey's current situation analysis was conducted besides the LGF practices in different countries, some determinations were made about the bail process and institutions, and new proposals were presented.

Aile çiftçiliği, tüm aile fertlerinin katılımıyla gerçekleşen tarımsal üretim faaliyetidir. Aile çiftçiliğinde tarımsal üretim, öz tüketim ve pazara yönelik yapılmaktadır. Tarımsal ürünlerde doğrudan pazarlama, ürünlerin tüketiciye aracısız satışına olanak veren ve pazarlama marjlarının üreticide kaldığı pazarlama kanalıdır. Bu çalışmanın amacı, Hatay ili Samandağ ilçesi semt pazarlarında doğrudan pazarlama yapan çiftçilerin mevcut durumunu ve tarımsal sürdürülebilirliğe katkılarını araştırmaktır. Araştırmanın ana materyalini 2014-2015 üretim döneminde 86 üreticiyle yüz yüze yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmuştur. Araştırmada tamsayım metodu uygulanmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistiklerden yararlanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; üreticilerin yaş ortalaması 53.31 olup, eğitim seviyelerinin ağırlıklı olarak ilköğretim seviyesinin altında olduğu tespit edilmiştir. Üreticilerin %82.5'i pazarcılık dışında mesleği olmadığını belirtmiştir. Başka geçim kaynakları olmamasının sebepleri; üretenin ve satanın kendileri olmasından kaynaklı başka işlere ayıracak zamanlarının kalmaması ve sermaye yetersizliğidir. Üreticiler doğrudan pazarlama faaliyetini, ürünlerini aracısız satmak istedikleri için yapmaktadırlar. Seçilmiş bazı ürünlerde pazarlama marjlarının %38.89 ile %100.00 arasında hesaplanması bu sonucu desteklemektedir. Üreticiler, ortalama yıllık gelirlerinin %91.8'ini doğrudan pazarlamadan elde etmektedir. Yıllık ortalama pazarcılık gelirleri işletme başına 5766.25 TL'dir ve aylık olarak bakıldığında asgari ücretin hemen hemen yarısı kadardır. Fakat buna rağmen üreticilerin %93.0'ü gelecek yıllarda bu faaliyeti sürdüreceklerini belirtmişlerdir. Üreticilerin dekara ortalama gelirleri mevsime göre farklılık göstermektedir, kış döneminde elde edilen ortalama gelir yaza göre %5.3 daha yüksektir. Üreticilerin pazar yerine ortalama uzaklıkları 4.58 km'dir. Bu durum doğrudan pazarlamayı şehir merkezine yakın üreticiler için avantajlı hale getirmektedir. Pazarda satılamayan ürünler ağırlıklı olarak aile içi tüketimde kullanılmaktadır. Üreticilerin pazarda yaşadıkları en önemli sorun, semt pazar yerlerinin alt yapı eksikliğidir. Üreticilerin tarımsal destekler ve kredilere erişim imkanları, ortalama arazi genişlikleri 3.40 dekar olduğundan sınırlıdır. Üreticiler, arazi sulama yöntemleri ve tarımsal mekanizasyon açısından modern üretim tekniklerini kullanmada yetersizdirler. Araştırma, Samandağ'ında doğrudan pazarlama yapan aile işletmelerinin mevcut durumlarını ortaya koyma ve tespit edilen sorunlara çözüm önerileri sunması açısından önemlidir. Family farming is an agricultural production activitiy with the participation of all family members. Agricultural production in family farming, is made for self-consumption and the market. Direct marketing of agricultural product is a marketing channel, which enables the direct selling of products to consumers and enables marketing margins remain in the hands of the producers.The purpose of this study was to investigate the current situation of farmers engaged in direct marketing in Samandağ district of Hatay province and to investigate their contribution to agricultural sustainability. The main material of the research was the datas obtained from a survey conducted face to face with 86 producers production period of 2014-2015. Census method was applied in the research. Data were analyzed by using descriptive statistics. According to the survey; the average age of the producer is 53.31, it has been identified mainly under elementary education level. 82.5% of manufacturers stated that they have no profession outside the stallholder. The reasons why there is no other means of living for producers; having no time to devote to other tasks due to they are both producers and vendors alike, and lack of capital. Producers are making direct marketing because they want to sell their products without intermediaries. Marketing margins of some selected products calculated between 39% and 100% supports this result. 91.8% of the average annual revenue of producers is derived from direct marketing. The average annual income from direct marketing is 5766.25 TL and nearly half of the minimum wage when viewed on a monthly basis. Nevertheless, 93.0% of producers stated that they will continue this activity next years. The average income per hectare of producers is varying according to the season and the average income is higher than the 5.3% achieved during the winter than in summer. The average distance from market place is 4.58 km for producers. This situation provides advantages for producers in direct marketing which close to the city center. Products can not be sold in the market are used mainly in domestic consumption. The most important problem that producers experienced in the market place is the lack of infrastructure. Agricultural support and access to credit facilities are limited, due to the average land width is 3.40 hectares. They are inadequate to use land irrigation systems and agricultural mechanization in terms of modern production techniques.This research is important to provide solutions to problems identified and put forward current situation of family farmers engaged in the direct marketing in Samandağ district. 70

Tarımsal ve kırsal kalkınmanın gerçekleşmesi için öncelikle sektörün finansman sorunlarının çözülmesi gerekmektedir. Kooperatifler, tarımsal finans kurumları ve bankaların entegrasyonuyla sektörün ihtiyacına cevap verecek çok yönlü ve etkin bir tarımsal bankacılık sisteminin oluşturulması üreticilerin krediye erişiminin sağlanması bakımından önem taşımaktadır. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülke uygulamaları incelendiğinde tarımsal kredilerin, sektörün yapısına ve üreticilerin ihtiyaçlarına uygun koşul ve nitelikte çeşitlendirilerek farklı bankacılık ürünleri tasarlandığı görülmektedir. Gelişmiş ülkelerin kalkınma süreçleri incelendiğinde tarım sektörünün istihdamdan aldığı pay azalırken ekonomiye reel katkısının arttığı görülmektedir Gelişmekte olan ülkelerde ise sektörün içinde bulunduğu yapısal ve finansal sorunların üretim hacmi ve kalitesini olumsuz yönde etkilediği, sektörün yüksek istihdam oranına rağmen arzulanan gelir ve katma değeri yaratamadığı görülmektedir.Ekonomik yapıdaki sorunlar ve tarımsal işletmelerdeki yapısal sorunların devam etmesi sebebiyle, finans alanında yeterli gelişme sağlanamamıştır. Bu sorunların devam etmesi tarımsal kredi konusunda etkin organizasyonun oluşmasını da engellemiştir. Sonuç olarak bir işletmenin varlığını devam ettirebilmesi ve büyümesi rakipleriyle rekabet gücüne bağlıdır. İşletmenin rekabet gücünün tesbit edilebilmesi de sözkonusu işletmenin finansal performansının ölçülmesi ve analiz edilmesi gerekliliği ile birlikte finansal performans ölçüm ve analizi yapan işletmelerin kendilerini toparlama ve öne geçme şanslarının, bu konuda ihmalkâr davranan işletmelerden her zaman daha yüksek olması beklenen bir durumdur. Before the realization of agricultural and rural development, financial problems of the sector have to be solved first. Creation of a versalite and efficient agricultural banking system with the integration of cooperatives, the agricultural finance corporations and banks which will respond to the needs of the producers is really important in terms of ensuring access to credit. When we look at the development practices of developing and developed countries we would see that agricultural credits and banking products are designed and diversified according to the needs of the sector structure and manufacturers. Analysis of development processes in developed countries shows that when the share of employment in the agricultural sector is decreasing, its contribution to the real economy increases. In developing countries, where structural and financial problems in the sector negatively affect the quality and volume of production also it doesn? t create desired income in spite of the high employment rate in the sector. Due to the problems in the economic and agricultural structures, sufficient progress did not achieved in the field of finance. Since these problems continue, it prevents the active formation of the agricultural credit organization. As a result, the survival and growth of the business depends on the competitiveness of its competitors 156

* Turgay Geçer. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İşletme ve Yönetim Bilimleri Fakültesi, İşletme Bölümü, İstanbul, Türkiye. Kredi sistemi; finansal enformasyon, kredi derecelendirme, kredi riski yönetimi, alacak ve kredi sigortası sistemleri, kredi türev piyasaları ve kredi garanti programlarından oluşan bütünleşik bir mimaridir. Kredi sisteminin ana amacı; bir ekonomik sistemde tüm kredi kanallarının işlerliğini sağlamak ve finansman ihtiyacı olan tüm gerçek ve tüzel kişilerin kredi kaynaklarına erişimini kolaylaştırmaktır. Kredi sisteminin önemli unsurlarından olan kredi garanti programları, geleneksel olarak, maruz kalınan kredi riskinin sabit bir yüzdesini karşılar. Bu çalışmada; bu sabit karşılama oranı yerine, beklenen zararın kredi fiyatına yansıtılması, kredi riskinden kaynaklanan beklenmeyen zararın ise kredi garanti programları tarafından karşılanması önerilmektedir. Credit system is an integrated architecture consisted of financial information, credit rating, credit risk management, receivables and credit insurance systems, credit derivative markets and credit guarantee programs. The main purpose of the credit system is to provide the functioning of all credit channels and to make it easy to access of credit sources demanded by all of real and legal persons in any economic system. Credit guarantee program, the one of prominent elements of the credit system, traditionally, covers a fixed percentage of credit risk exposure. In this study, it is proposed that the expected losses should be added up to credit price, instead of the fixed coverage ratio, and the unexpected losses should be covered by the credit guarantee programs.