Search

Με την παρούσα σκοπείται η μελέτη εν σχέση με την διαφάνεια και πιο συγκεκριμένα την καταπολέμηση της διαφθοράς και διαπλοκής στην Κύπρο. Ειδικότερα, επιδιώκεται η διενέργεια κριτικής διερεύνησης και ανάλυσης των υφιστάμενων νομοθετικών και/ή θεσμικών πλαισίων που διέπουν τα της καταπολέμησης του φαινομένου της διαφθοράς σε εθνικό επίπεδο καθώς και της τυχόν εισέτι, εν σχέση με το θέμα, νομολογίας, ούτως ώστε να δύναται αφετέρου να εξαχθεί και καταδειχθεί εάν όντας τυγχάνει αποτελεσματικής αντιμετώπισης. Διευκρινίζεται, δε, ότι παρόλο που το φαινόμενο της διαφθοράς εντοπίζεται και μεταξύ ιδιωτικών σχέσεων, δηλαδή μεταξύ δύο ιδιωτών (ιδιωτική διαφθορά), η παρούσα εστιάζεται κυρίως και πιο αποκλειστικά στη σφαίρα της δημόσιας διαφθοράς ή/και της διαφθοράς του δημόσιου βίου καθώς αυτή επηρεάζει ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο με σοβαρότερες συνέπειες. Πέραν της ποιοτικής μεθόδου η οποία τυγχάνει χρήσης, δια μέσω διεθνών πηγών και/ή βιβλιογραφίας, στην παρούσα χρησιμοποιήθηκε και η ποσοτική ερευνητική μεθοδολογία, ακόμη και σε δευτερογενή, διασαφηνίζεται, μορφή, τουτέστιν, παράθεση και αξιολόγηση στοιχείων ή δεδομένων που έχουν ήδη συλλεχθεί στα πλαίσια προγενέστερων ερευνών, διακριτών θεμάτων, τα οποία δυνατόν να τροφοδοτήσουν σχετικώς το ερευνητικό θέμα και της παρούσας. Τούτων λεχθέντων, η εν λόγω συνεισφορά ενασχολείται καταρχάς με τον προσδιορισμό της ευρύτερης «ετυμολογίας» της διαφθοράς και δη εννοιολόγηση και/ή εννοιολογική προσέγγιση του φαινομένου αυτού. Προβαίνει, περαιτέρω, σε παράθεση των διαφόρων κατηγοριών διαφθοράς καθώς και των ποικίλων μορφών που δύναται να λάβει και δια των οποίων εμφιλοχωρεί, δε, στην Πολιτεία. Επιπροσθέτως, αναφέρει περιεκτικά τις αιτίες ή/και παράγοντες που εξωθούν ή συμβάλουν σε διαφθορά καθώς και τις επιπτώσεις που δύναται συνακόλουθα να επιφέρει στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο Επιπλέον, εκθέτει τις σημαντικότερες, κατά το βαθμό του εφικτού, πτυχές τόσο των εθνικών όσο και διεθνών θεσμικών και/ή νομοθετικών πλαισίων που διέπουν την αντιμετώπιση του εν λόγω φαινομένου στην εθνική, πάντοτε, σφαίρα και σκιαγραφεί τη σχετική, με περιπτώσεις διαφθοράς, νομολογία σε εθνικό επίπεδο, καθώς αυτή αποτελεί εξάλλου και το υπέρτατο βαρόμετρο για σκοπούς διασαφήνισης του βαθμού αποτελεσματικότητας αντιμετώπισης, αφενός, καθώς και της ευρύτερης φιλοσοφίας της Πολιτείας έναντι, αφετέρου, τέτοιων φαινομένων. Ακολούθως, εν κατακλείδι, αναλύει, υπό ιδιαίτερο πρίσμα, τις αξιολογήσεις που τυγχάνει η Δημοκρατία καθώς και τις αντιλήψεις που περιβάλλουν αυτήν σε σχέση με τα θέματα διαφθοράς, έτσι ώστε να εκφέρει, καταλήγοντας, κρίση όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του υφιστάμενου, δια την καταπολέμηση της, πλαισίου.

Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά τις επιδράσεις της διαφθοράς στις άμεσες ξένες επενδύσεις χρημιμοποιώντας τόσο συμβατικούς δείκτες όσο και εναλλακτικές μετρήσεις για αυτήν. Η εργασία ξεκινά με ανάλυση χρονοσειρών και στην συνέχεια επικεντρώνεται σε ένα πλαίσιο παλινδρομήσεων μέσω της γλώσσας προγραμματισμού R. Η ανάλυση βασίζεται σε δύο συστάδες χωρών, αυτή της ανατολικής Ευρώπης και αυτή του υπολοίπου Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια της ανάλυσης μελετώνται επίσης άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν τους ξένους επενδυτές στην λήψη αποφάσεων . Τα αποτελέσματα δείχνουν πως οι μέχρι τώρα συμβατικές αναλύσεις είναι πολύ δύσκολο να δώσουν απαντήση στο εάν και πως η διαφθορά επηρεάζει τις ειροές άμεσων επενδύσεων. Αντίθετα η εργασία έδειξε πως εναλλακτικά proxies ίσως είναι σε θέση να βοηθήσουν, ειδικά όταν λαμβάνονται υπόψιν παράγοντες όπως οι ιδιαιτερότητες κάθε χώρας ή ακόμα και η χώρα προέλευσης του επενδυτή.

Αναντίρρητα η οικονομική εγκληματικότητα και η διαφθορά, άρρηκτα συνδεδεμένες, είναι φαινόμενα που απαντώνται ήδη από τα πρώτα στάδια της εξελικτικής πορείας του ανθρώπινου γένους και σε κάθε μορφή κοινωνίας που συγκροτήθηκε από την αρχαιότητα έως σήμερα, συνεπώς ουδαμού δύναται να λεχθεί πως αποτελούν σύγχρονα, ιδιότυπα και ρηξικέλευθα φαινόμενα. Δυστυχώς, όμως η ραγδαία επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος που γνώρισε η ανθρωπότητα τις τελευταίες δεκαετίες, συνέβαλε καταλυτικά στην ανακάλυψη όλο και περισσότερων τρόπων και μέσων διάπραξης οικονομικών εγκλημάτων και αδικημάτων διαφθοράς, οξύνοντας τις επιπτώσεις που αυτά επιφέρουν στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι και καθιστώντας τιτάνια την προσπάθεια αντιμετώπισης τους από τους διεθνείς οργανισμούς. Στα πλαίσια δε του δυσχερέστατου έργου άμβλυνσης των συνεπειών των ανωτέρω φαινομένων, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο προσδιορίζει συγκεκριμένες κατευθύνσεις δράσεων σε επίπεδο κρατικού μηχανισμού. Στην παρούσα εργασία, μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, μελετάται το ζήτημα της διαφθοράς και της οικονομικής εγκληματικότητας στο δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που διερευνήθηκαν, η διαφθορά και η οικονομική εγκληματικότητα ως εγκλήματα λευκού κολάρου χαρακτηρίζονται από τη δυσκολία εντοπισμού και εξιχνίασης τους, μολονότι οι συνέπειές τους λαμβάνουν τεράστιες διαστάσεις στον κοινωνικό ιστό. Και τούτο διότι οι φορολογούμενοι πολίτες είναι αυτοί που σηκώνουν το βάρος της κατάστασης αυτής, ενώ στην πληθώρα των περιπτώσεων της διαφθοράς, οι πραγματικοί ένοχοι παραμένουν ανεπηρέαστοι από το σύστημα δικαιοσύνης, αφού δεν ασκούνται κατηγορίες σε βάρος τους ένεκα της αδυναμίας περισυλλογής στοιχείων προς απόδειξη της ύπαρξης εγκληματικών ενεργειών. Η διαφθορά είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται παγκοσμίως σε αναπτυσσόμενα και ανεπτυγμένα κράτη, με την Ελλάδα να κατέχει μια θέση χαμηλού ρίσκου για διαφθορά στην παγκόσμια κατάταξη. Παρόλα αυτά, ως χώρα με έντονο πρόβλημα γραφειοκρατίας, ευνοιοκρατίας και θεμελιωδών νομικών, κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών δυσλειτουργιών, φαίνεται να δέχεται σφοδρά τις συνέπειες της διαφθοράς και της οικονομικής εγκληματικότητας, με σαφείς προεκτάσεις στην αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών και στην υπονόμευση της συνολικής ανάπτυξης και ευημερίας., Undeniably, economic crime and corruption, inseparably linked, are phenomena that have been present since the first stages of human evolution and in every form of society that has been established from ancient times until today. Therefore, it cannot be said that they are modern, peculiar or groundbreaking phenomena. Unfortunately, however, the rapid scientific and technological progress that humanity has experienced in recent decades, has contributed significantly to the discovery of more and more ways and means of committing financial crimes and corruption offenses, escalating the effects they cause to the social, economic and political life and making it extremely difficult to international organizations to deal with them. In the context of the difficult task of mitigating the consequences of the above phenomena, the current institutional framework determines specific courses of action on a state mechanism level. The issue of corruption and financial crime in the public sector is studied in this paper, through the literature review. According to the data investigated, corruption and economic crime as white-collar crimes are characterized by their difficulty in being detected and solved, although their consequences have enormous effects on society. And this is because the tax-paying citizens are the ones who bear the burden of this situation, while in the majority of cases of corruption, the real culprits remain unaffected by the justice system, since no charges are brought against them due to the inability to collect evidence for proof of the existence of criminal acts. Corruption is a phenomenon that occurs worldwide in developing and developed nations, with Greece occupying a low-risk position for corruption in the global ranking. Nevertheless, as a country with a strong problem of bureaucracy, favoritism and fundamental legal, socio-economic and political dysfunctions, it seems to be experiencing the severe consequences of corruption and economic crime, with clear implications in weakening democratic institutions and undermining overall development and prosperity., Σε συνεργασία με: Νομικής (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)

Αντικείμενο της εργασίας αποτελούν τα ευνοϊκά μέτρα, ήτοι οι ρυθμίσεις που προβλέπουν την ευνοϊκή μεταχείριση των υπεύθυνων για την τέλεση μιας αξιόποινης πράξης, ως αντάλλαγμα για τη συνδρομή τους στη δίωξη άλλων, βαριών εγκλημάτων. Κοινό χαρακτηριστικό των μέτρων αυτών είναι ότι οι δικαιούχοι τους καταγγέλλουν τρίτα πρόσωπα, προκειμένου να αντιμετωπίσουν ελαφρύτερες συνέπειες για τα εγκλήματα, που διέπραξαν οι ίδιοι. Για το λόγο αυτό, τα ευνοϊκά μέτρα είναι γνωστά και ως «το ελαφρυντικό του καταδότη». Στην παρούσα εργασία αναλύονται τα ευνοϊκά μέτρα, που προβλέπονται τόσο στον ΠΚ, όσο και στο ν. 4139/2013 («Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις»). Υπογραμμίζεται ότι προβλέψεις για ευνοϊκά μέτρα περιέχονται και σε άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους. Ωστόσο, αυτή η δικαιοπολιτικά αμφιλεγόμενη ρύθμιση ταυτίστηκε ιστορικά, στην ελληνική νομοθεσία, με το χώρο των ναρκωτικών, ο οποίος αποτέλεσε την αφετηρία και για την επέκτασή της στους άλλους χώρους, που προβλέπονται σήμερα στον ΠΚ (οργανωμένο έγκλημα, υπηρεσιακά εγκλήματα, εμπορία ανθρώπων, γενετήσια εκμετάλλευση ανηλίκων κ.λπ.), ενώ εμφανίζεται συχνότατα στη δικαστηριακή πρακτική και τη νομολογία. Η εργασία χωρίζεται σε τρία μέρη: Στο πρώτο γίνεται η αντιπαραβολή των ευνοϊκών μέτρων με το θεσμό των «μαρτύρων του στέμματος», ενώ εξετάζεται πώς λειτουργούν τα μέτρα αυτά από πλευράς δικονομικού δικαίου. Στο κυρίως μέρος αναλύονται λεπτομερώς τα ευνοϊκά μέτρα των άρθ. 187Γ, 263Α ΠΚ και 27 ν. 4139/2013, ενώ γίνεται και μια σύντομη αναφορά στα ουσιωδέστερα ζητήματα των λοιπών ευνοϊκών μέτρων του ΠΚ. Συγκεκριμένα, εξετάζονται οι λόγοι, για τους οποίους προβλέπονται τα μέτρα αυτά ειδικά για τα συγκεκριμένα εγκληματικά πεδία, η εισαγωγή και η ιστορική εξέλιξη των εν λόγω ρυθμίσεων στο ελληνικό δίκαιο, καθώς και η νομική φύση της εκάστοτε ρύθμισης. Επίσης, αναλύονται οι προϋποθέσεις εφαρμογής και οι έννομες συνέπειες των προβλέψεων αυτών, αλλά και η αντιμετώπισή τους από τη νομολογία. Τέλος, γίνεται μια προσπάθεια για τη συστηματοποίηση της κριτικής, που έχει διατυπωθεί για τα μέτρα αυτά από τη θεωρία, προκειμένου να έχει ο αναγνώστης μια συνολική εικόνα των ενστάσεων και των προβλημάτων, που γεννούν αυτές οι αμφιλεγόμενες ρυθμίσεις, σε σχέση τόσο με τη μεταχείριση των δραστών, όσο και με τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες του ποινικού μας δικαίου, The subject of this study is the leniency measures, i.e., the provisions that provide beneficiary treatment to those prosecuted of a criminal offense, in exchange for their assistance in the prosecution of more serious crimes. A common feature of the measures is that the beneficiaries denounce third parties, in order to face lighter fines or other penalties for the crimes they committed. Hence, these leniency measures are known as the “whistleblower’ s mitigation”. This paper analyses the leniency measures, provided by both the Greek PC and the Greek Law No. 4139/2013 (“Law on addictive substances and other provisions”). It is underlying though that similar measures are also found in other criminal laws. However, this legally and politically controversial regulation has been historically identified, in Greek legislation, with the drugs field legislation, constituting the starting point for its implementation in other legal fields, currently provided for in the Greek PC (organized crime, service crimes, human trafficking, sexual exploitation of minors, etc.) while it appears in judicial practice and jurisprudence frequently. This paper is divided into three parts. In the first part, an attempt is made to compare these measures with the institution of “crown witnesses” and examine how these measures operate from the perspective of criminal procedural law. In the main part, the leniency measures of Articles 187C, 263A Greek PC, and 27 of Greek Law No. 4136/2013 are examined thoroughly, while a brief reference is also made to the most essential issues of the other leniency measures of the Greek PC. Particularly, there will be examined the reasons why these measures are provided specifically for these criminal fields, the introduction and historical development of the regulations in question in Greek law, as well as the legal nature of each regulation. The application conditions and legal consequences of these provisions are also analyzed, as well as their treatment by jurisprudence. Finally, an attempt is made to systematize the criticism that has been formulated for these measures from the theory, to provide the reader with a comprehensive picture of the objections and problems that these controversial regulations generate, both about the treatment of offenders, as well as the fundamental principles and values of Greek criminal law

Η συγκεκριμένη μελέτη, θα παρουσιάσει το θεσμό του “whistleblower”, με τη συμβολή του οποίου - θα τολμήσω να πω - επιτυγχάνεται με προσωπική αυταπάρνηση, μεταξύ άλλων, η ακεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής, η πρόληψη της διαφθοράς και η κοινωνική ευημερία. Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύεται εννοιολογικά ο μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος και οι κατηγορίες αυτών σε συνδυασμό με την προστασία που προβλέπεται απο τη σημαντικότερη διάταξη του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, καθώς επίσης και το τι είναι δημόσιο συμφέρον, μια έννοια τόσο ευρεία και με πολλές προεκτάσεις και εν τέλει τι διαχωρίζει το δημόσιο από το ιδιωτικό συμφέρον, διάκριση με ουσιώδη χαρακτήρα, όπως θα διαπυστώσουμε. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα γίνει μια σύντομη ιστορική αναδρομή η οποία θα ξεκινήσει απο τα Αρχαία χρόνια και θα τελειώσει στη σύχρονη εποχή, ενώ μετέπειτα θα γίνει και μια αναφορά σε αλλοδαπές έννομες τάξεις και σε Υπερεθνικούς Οργανισμούς, ιδιαίτερα σημαντικούς για την εξέλιξη και μορφοποίηση του θεσμού του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Στο τρίτο κεφάλαιο θα αποτυπωθεί η νομοθετική κατοχύρωση του θεσμού, θα παρατίθεται η ανάλυση του στην Ελληνική έννομη τάξη, εκτενής ανάλυση του άρθρου 47 ΚΠΔ, το οποίο και προσδίδει τον χαρακτήρα, τον τίτλο αν μου επιτραπεί του μάρτυρος δημοσίου συμφέροντος, τις προυποθέσεις εφαρμογής αλλά και τη συνοπτική εφαρμογή του με τη βοήθεια της νομολογίας μέσω της αναφοράς μιας πολύκροτης υπόθεσεις για τα ελληνικά δεδομένα. Σίγουρα στο τρίτο κεφάλαιο δεν θα μπορούσαν να παραληφθούν τα ευνοικά μέτρα για τους συνεργαζόμενους μάρτυρες, μια κατηγορία ιδιαίτερα σημαντική για την πάταξη της διαφθοράς και την καταπολέμηση του εκμαυλισμού που επικρατεί στο δημόσιο τομέα. Στο τέταρτο κεφάλαιο θα γίνει σύντομη αναφορά σε δικονομικές δυνατότητες του whistleblower αλλά και του κατηγορούμενου, διότι η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ αυτών οφείλει να τηρηθεί, με βασικότερη ρύθμιση που διαφυλάσσει την ισορροπία, αυτή της ΕΣΔΑ. Σύντομη αναφορά θα γίνει στα κίνητρα που ωθούν, ή τι θα μπορούσε να ωθήσει ένα πρόσωπο στο να καταγγείλει επιλήψιμες πρακτικές και φυσικά μερικές συνοπτικές προτάσεις για τη δυνητική καλυτέρευση του θεσμού. Τέλος το να σφυρίζεις την σφυρίχτρα έναντι κάποιου μπορεί να γίνει επικίνδυνο, όποτε σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τα πιθανά αντίποινα και τις πράξεις αντεκδίκησης κατά του καταγγέλλοντος., This particular study will present the concept of whistleblower with his contribution and personal unselfishness , i will dare to say is being achieved the integrity of governal politics, the prevention of corruption and the social prosperity. In the first chapter we will analyze conceptually the whistleblower and all of the existed categories in combination with the predicted protection provided by the most important article contained in the Greek Code of Criminal Procedure in addition, what public interest really is, a concept with broad sense and finally what separates public interest to private which is a discrimination with essential characteristics. In the second chapter, we will start with a brief historical flashback, which will start from Ancient Greece, moving forward to the Roman Empire till the modern era. Into the same chapter we will examine foreign systems of law and directives, along with intercontinental institutions, with major importance for the evolvement and shaping of the whistleblower legislation. In the third chapter we will imprint the legislative consolidation of the whistleblower in Greece, an extensive analysis of article 47 CCD, which determines the character, the title and the conditions in order to be characterized as whistleblower. Also we will mention the first case of whistleblowing in Greece that troubled the Greek audience. In the fourth and final chapter of this study, a brief mention with the procedural possibilities of the whistleblower but also the accused person rights, because the fragile balance between the accuser and the accused is fundamental based on the European Convention of Human Rights. Finally short reference what might motivate someone to be a whistleblower will be made, along with reasons that might push an individual to report misconducts or reprehensible behaviors and some suggestions that might make the whistleblowing legislation a bit better. Closing a reference in retaliatory actions had to be made because it's the highest problem authorities have to surpass. Just like Stephen M. Koln said once no one likes to be told he violated the law., Σε συνεργασία με: Νομικής (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)

Στην παρούσα διπλωματική εργασία διερευνούμε τους παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση της εταιρείας να προβεί σε κεφαλαιοποίηση των εξόδων έρευνας και ανάπτυξης. Το βασικό ερώτημα στο οποίο απαντάμε είναι αν το επίπεδο της διαφθοράς μιας χώρας έχει επίδραση στην απόφαση της εταιρείας να κεφαλαιοποιεί τα έξοδα ανάπτυξης. Δεύτερον, διερευνούμε αν οι δείκτες εταιρικής διακυβέρνησης παρέχουν πληροφόρηση για την συγκεκριμένη απόφαση της εκάστοτε εταιρείας. Τρίτον, διερευνούμε την ύπαρξη επιπλέον προσδιοριστικών παραγόντων της απόφασης κεφαλαιοποίησης., In this dissertation we investigate the factors that influence the company's decision to capitalize on development costs. The key question we answer is whether a country's level of corruption has an impact on a company's decision to capitalize development costs. Secondly, we investigate whether corporate governance indicators provide information about the specific decision of each company. Third, we investigate the existence of additional determinants of the decision of development costs capitalization.

Παγκόσμια σκάνδαλα που αφορούν τη διαφθορά σε πρωτοφανή κλίμακα έχουν αναγκάσει τις κυβερνήσεις να αναζητήσουν νέες προσεγγίσεις για την αντιμετώπισή της. Οι δημόσιες συμβάσεις, ως βασικός πυλώνας διάθεσης δημοσίων κεφαλαίων, είναι επιρρεπείς στη διαφθορά. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη διαφθορά στις δημόσιες συμβάσεις και επιχειρεί να απαντήσει κατά πόσον μπορεί η εφαρμογή της αρχής της διαφάνειας στο πεδίο αυτό να λειτουργήσει ως στρατηγικό εργαλείο αντιμετώπισής της στην Κύπρο. Σαφώς, η σπουδαιότητα του θέματος είναι μεγάλη καθώς οι δημόσιες συμβάσεις αποτελούν βασικό πυρήνα της οικονομίας κάθε κράτους ενώ η διαφάνεια ενισχύει τις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου που συναντώνται σε κράτη που σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών τους. Η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθείται βασίζεται σε μία δομημένη παρουσίαση των βασικών εννοιών της διαφθοράς και της αρχής της διαφάνειας. Στην παρούσα διπλωματική γίνεται εκτενής ανάλυση της Κυπριακής νομοθεσίας και νομολογίας, καταλήγοντας σε εισηγήσεις που πηγάζουν από τη γερμανική έννομη τάξη η οποία αντιμετώπισε αποτελεσματικά τη διαφθορά στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων. Αυτή η διπλωματική υποστηρίζει ότι τα θετικά αποτελέσματα της διαφάνειας ως μέσο αντιμετώπισης της διαφθοράς είναι αναμφισβήτητα. Δεν υπάρχει, όμως, μόνο ένας παράγοντας αντιμετώπισης του καθολικού φαινομένου της διαφθοράς, αλλά απαιτείται συνδυασμός προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων. Συναφώς, η εισήγηση αφορά τη θέσπιση ενός συμπλέγματος από μέτρα που θα συμπληρώσουν τη δράση της αρχής της διαφάνειας και θα αφορούν την ενημέρωση και την εκπαίδευση των πολιτών, την τροποποίηση της νομοθεσίας, τη βελτίωση της πρακτικής με τρόπο ώστε να αποφεύγονται οι πολύπλοκοι διοικητικοί μηχανισμοί που επιτρέπουν τη διαφθορά.

This book consists of an attempt to provide a holistic and contemporary approach to the phenomenon of corruption. More specifically, a theoretical approach to the phenomenon of corruption is being attempted as well as an illustration of the main approaches of the international literature regarding the research of the phenomenon of corruption. As corruption is a complex and often difficult to define phenomenon, the main definitions that have been used internationally, the causal factors, the consequences as well as the essential differences between perceived and real levels of corruption are being analyzed. In the next stage, the multifaceted measures to combat the phenomenon of corruption are examined. Particular importance is given to the – often ignored – relationship between organized crime – money laundering – international financial relations and corruption., Το σύγγραμμα αποτελεί μία προσπάθεια ολιστικής προσέγγισης στο φαινόμενο της διαφθοράς. Πιο συγκεκριμένα επιχειρείται μία θεωρητική προσέγγιση στο φαινόμενο της διαφθοράς και απεικόνιση των κυριότερων προσεγγίσεων της διεθνούς βιβλιογραφίας σχετικά με την έρευνα του φαινομένου της διαφθοράς. Καθώς αποτελεί ένα φαινόμενο σύνθετο και συχνά δύσκολο να οριστεί, αναλύονται οι κυριότεροι ορισμοί που έχουν χρησιμοποιηθεί διεθνώς, οι αιτιακοί παράγοντες, οι συνέπειες καθώς και οι ουσιώδεις = διαφορές μεταξύ αντιληπτών και πραγματικών επιπέδων διαφθοράς. Σε επόμενο στάδιο εξετάζονται τα πολύπλευρα μέτρα για την καταπολέμηση του φαινομένου της διαφθοράς. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στην – συχνά αγνοούμενη – σχέση μεταξύ του οργανωμένου εγκλήματος – της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες – των διεθνών οικονομικών σχέσεων και της διαφθοράς.

Η παρούσα εργασία μελετά το φαινόμενο της Διαφθοράς και κατά πόσο αυτό επιδρά στην οικονομική μεγέθυνση μιας χώρας δηλαδή στο ρυθμό μεταβολής του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Η έρευνα αυτή πραγματοποιείται με μια θεωρητική αλλά και στατιστική-οικονομετρική μελέτη. Αρχικά, παρουσιάζεται η έννοια της διαφθοράς, οι μορφές που παίρνει, τα αίτια που την προκαλούν καθώς και οι γενικότερες επιπτώσεις της στην οικονομία. Έπειτα, παρουσιάζεται η έννοια του Ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος αλλά και της οικονομικής μεγέθυνσης. Ακόμη, παρουσιάζονται ορισμένες βιβλιογραφικές μελέτες και έρευνες που αναλύουν την σχέση της διαφθοράς με την οικονομική μεγέθυνση. Οι βιβλιογραφικές μελέτες ελέγχονται και με μια στατιστική και οικονομετρική μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας συμφωνούν με την βιβλιογραφική έρευνα καθώς μέσω της παλινδρόμησης δείχνουν ότι ο συντελεστής του κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει συσχέτιση με την οικονομική μεγέθυνση. Για να εμβαθύνει η ανάλυση, εισάγεται και μια επεξηγηματική μεταβλητή, η οποία είναι το νομικό σύστημα της χώρας.

Σκοπός της μελέτης είναι η ανάλυση του φαινομένου της διαφθοράς και οι ειδικές ρυθμίσεις στο πεδίο της Ποινικής Δικονομίας, οι οποίες έχουν επιστρατευθεί για την καταπολέμησή της. Στο πρώτο μέρος προσδιορίζεται η έννοια της διαφθοράς, η Διεθνής και Ευρωπαϊκή προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου, η προσέγγιση της διαφθοράς από τον Έλληνα νομοθέτη και οι συνέπειες της. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται ο θεσμός των Εισαγγελέων Οικονομικού Εγκλήματος. Παρατίθενται συγκριτικά το προϊσχύον καθεστώς του Εισαγγελέα Διαφθοράς και του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος με τις ισχύουσες προβλέψεις του ΚΠΔ και την πρόσφατη επιλογή του νομοθέτη να συγχωνεύσει τους δύο θεσμούς σε ένα πολυπρόσωπο όργανο με τη δημιουργία Τμήματος Οικονομικού Εγκλήματος, υπαγόμενο στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών. Ιδιαίτερης σημασίας και προσοχής χρήζουν οι ευχέρειες, που παρέχονται στους Εισαγγελείς Οικονομικού Εγκλήματος, περί άρσης του απορρήτου και της δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων προς το σκοπό διασφάλισης των συμφερόντων του δημοσίου. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται οι ειδικές ανακριτικές πράξεις επί εγκλημάτων διαφθοράς, όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 255 ΚΠΔ. Ειδικότερα, παρουσιάζεται η συγκαλυμμένη έρευνα, η άρση του απορρήτου, η καταγραφή δραστηριότητας εκτός κατοικίας και η συσχέτιση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα., The aim of the present thesis is to analyse the phenomenon of corruption and the specific provisions in the field of Criminal Procedure which have been drafted to face it. In the first chapter is presented the definition of corruption, the International and European effort to tackle the phenomenon, the approximation of corruption by the Greek legislator and its consequences. In the second chapter is depicted the institution of Financial Crime Prosecutors. A comparison is made of the previous status of the Corruption Prosecutor and the Financial Crime Prosecutor in accordance with the applicable provisions of the Code of Criminal Procedure and the recent choice of the legislator to merge the two institutions into a multi-person institution with the creation of a Financial Crime Department subject to the Athens Prosecutor's Office. Particular importance and attention should be given to the discretions provided to the Financial Crime Prosecutors to lift the confidentiality of the data and freezing of assets in order to safeguard the interests of the public. In the third chapter, the special investigative acts on corruption offences as provided for in Article 255 CCP are presented. In particular, the covert investigation, the removal of confidentiality, the registration of non-dwelling activity and the correlation of personal data are presented.

Η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες αποτελεί αναντίλεκτα ένα πολυδαίδαλο και συχνά δισεπίλυτο πρόβλημα της σύγχρονης πραγματικότητας, καθότι αποτελεί μια σοβαρή απειλή εις βάρος του χρηματοπιστωτικού τομέα κάθε χώρας. Επομένως, η εύρεση και η συνεπακόλουθη υιοθέτηση ικανών και αποτελεσματικών θεραπευτικών μέτρων με απώτερο στόχο την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, δύναται να συμβάλλει στην ακεραιότητα και τη σταθερότητα των διαφόρων χρηματοοικονομικών συστημάτων, για την παγκόσμια ασφάλεια, την οικονομική ανελικτική πορεία αλλά και τη βιώσιμη ανάπτυξη των χωρών. Στο πλαίσιο αυτό, ο ρόλος των Τραπεζικών Ιδρυμάτων ενέχει κεφαλαιώδη σημασία στην προληπτική καταπολέμηση της νομιμοποίησης παράνομων εσόδων, καθότι αυτά υπέχουν υποχρέωσης για έγκαιρη αναγνώριση ύποπτων συναλλαγών, ιδιαίτερα σε χώρες που θεωρούνται χρηματοοικονομικά κέντρα. Επίσης, νευραλγικό ρόλο στο πλαίσιο του προληπτικού ελέγχου διαθέτουν οι αρμόδιες Εποπτικές Αρχές κάθε χώρας, οι οποίες κατευθύνουν, αλλά και ελέγχουν την πιστή εφαρμογή των προβλεπόμενων από τον Νόμο μέτρων, με ταυτόχρονη δυνατότητα επιβολής διοικητικών κυρώσεων, στις περιπτώσεις μη προσήκουσας και/ή παράλειψης εφαρμογής των υποχρεώσεων από τα εποπτευόμενα Τραπεζικά Ιδρύματα. Ωστόσο, το ερώτημα που αναφύεται είναι το αν τα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα έχουν (και) αστική ευθύνη στις περιπτώσεις μη προσήκουσας και/ή ορθής εφαρμογής των προληπτικών τους υποχρεώσεων. Τούτων λεχθέντων, σκοπός της παρούσας διπλωματικής διατριβής είναι μέσω κριτικής και ενδελεχούς ανάλυσης, να προταθεί απάντηση στα δύο βασικά ερωτήματα που τίθενται, ήτοι κατά πόσον ο προληπτικός έλεγχος, που στοχεύει στην καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, επιφέρει στην πραγματικότητα τα επιθυμητά αποτελέσματα τόσο σε διεθνές, ενωσιακό όσο, και σε κυπριακό επίπεδο και αν τα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα υπέχουν αστικής ευθύνης στη βάση της μη προσήκουσας και/ή ορθής εφαρμογής των προληπτικών τους υποχρεώσεων. Money laundering is undoubtedly a multifaceted and often intractable problem of modern reality, as it poses a serious threat to the financial sector of any country. Therefore, the identification and consequent adoption of adequate and effective remedial measures with the ultimate objective of combating money laundering, can contribute to the integrity and stability of the various financial systems, for global security, economic prosperity, and sustainable development of countries. In this context, the role of banking institutions is of key importance in the preventive fight against money laundering, as they have an obligation to identify suspicious transactions in a timely manner, especially certain countries that are considered to be financial centers. Additionally, the competent Supervisory Authorities of each country play a key role in the framework of preventive control, as they direct and control the implementation of the legal measures. At the same time, they have the possibility of imposing administrative sanctions in cases of inadequate and/or omitted implementation of the obligations by the supervised Banking Institutions. However, the question that arises is whether Financial Institutions have (also) civil liability in cases of inadequate and/or improper implementation of their preventive obligations. That said, the objective of this thesis is to provide, through a critical and thorough analysis, an answer to the two main questions raised, namely whether the preventive control, which aims to combat money laundering, is efficient and/or adequate at an international, EU and Cypriot level and secondly, whether the Financial Institutions can be held accountable for civil liability on the basis of failure to properly and/or incorrectly implement their preventive obligations.

Η παρούσα εργασία εξετάζει το θέμα της διαφθοράς στη σύγχρονη κοινωνία, λαμβάνοντας υπόψη πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα. Επίσης, εκτός από τον ορισμό του φαινομένου, καταγράφονται οι αιτίες της διαφθοράς καθώς και μορφές της ώστε να δομηθεί το κατάλληλο θεωρητικό υπόβαθρο. Στο ίδιο πλαίσιο παρουσιάζονται και δυο μελέτες περιπτώσεων. Εμβαθύνοντας την ανάλυση, διεξάγεται μια εμπειρική έρευνα μέσω ανάλυσης παλινδρόμησης, ώστε να διερευνηθεί αν η διαφθορά (μετρούμενη από το δείκτη αντίληψης της διαφθοράς) μπορεί να προβλεφθεί από δυο δείκτες, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και το σκορ δημοκρατίας. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης παλινδρόμησης δείχνουν ότι ο συντελεστής του κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι θετικός, άρα αύξηση στο επίπεδο δημοκρατικής ανάπτυξης οδηγεί σε αύξηση του δείκτη αντίληψης διαφθοράς, και άρα μειώνει τα επίπεδα διαφθοράς. Επίσης, το σκορ δημοκρατίας έχει επίσης θετική σχέση με το δείκτη αντίληψης διαφθοράς. Για να εμβαθύνει η ανάλυση, εισάγεται και μια επεξηγηματική μεταβλητή, η οποία είναι το νομικό σύστημα της χώρας., This thesis examines the political and economic issues of corruption in modern society, taking into consideration different aspects in this interdisciplinary phenomenon. Further on, the determinants that have been attributed as causes of this persistent problem are being presented in order to structure a full resolution framework. Deepening the analysis, an empirical research is being conducted via regression analysis in an attempt to explore whether corruption as measured by the Corruption Perceptions Index could be predicted by a series of indicators, which are GDP per capita) and democracy score. The regression results show that coefficient for GDP per capita is positive, implying that an increase in the level of economic development results in higher levels of the Corruption Perceptions Index and lower levels of corruption respectively. Also, the democracy score appears to have a positive relation with Corruption Perception Index as well. In order to deepen the analysis, a dummy variable is introduced, i.e. the form of the legal system in a country.

Σημείωση: διατίθεται συμπληρωματικό υλικό σε ξεχωριστό αρχείο.

Στην συγκεκριμένη διατριβή ερευνώνται τα ακόλουθα ερωτήματα ποιοι είναι οι παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα των κυβερνήσεων, πως αξιολογούνται οι κυβερνητικές επιδόσεις, που χρησιμοποιούνται αυτές για να ληφθούν μέτρα για την κυβέρνηση. Επίσης ποια είναι η χρηστή και η κακή διακυβέρνηση, τα θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά για την κάθε μια από αυτές, ερευνώντας τι σημαίνει συναίνεση, λογοδοσία, διαφάνεια, απόκριση, κράτος δικαίου καθώς και αποτελεσματικότητα. Εξετάζονται ακόμη οι δείκτες της οικονομικής ελευθερίας και της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Η Διακυβέρνηση με τις εφαρμογές της, αφορά τη συνολική δραστηριότητα και λειτουργία και των τριών κρατικών εξουσιών, την σύνθεση και τις σχέσεις μεταξύ συντελεστών διακυβέρνησης και αστικών περιοχών, δίνοντας νέες δυνατότητες στην σταθεροποίηση των συνταγματικών αρχών και δικαιωμάτων του κράτους δικαίου. Η διακυβέρνηση αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι αποτελείται: από τη μεγαλύτερη και πιο βελτιωμένη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και τη δημόσια ζωή, την ενίσχυση της καθαρότητας και την καταπολέμηση της διαφθοράς, την αποτελεσματικότητα και τη λογοδοσία του κράτους, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, τη συνολική προαγωγή του επιπέδου ζωής και την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης., In this thesis the following questions are explored: what are the factors that determine the quality of governments, how are government performance measures used to measure government performance. Also what are good and bad governance, the positive and negative characteristics of each of them, exploring what consensus, accountability, transparency, responsiveness, rule of law and effectiveness mean. Indicators of economic freedom and global governance are still being examined. Governance, with its applications, concerns the overall activity and functioning of all three state powers, the composition and relationships between governance and urban areas, giving new opportunities for the consolidation of constitutional principles and the rule of law. Governance is typically said to consist of: greater and more improved citizen participation in public and public life, enhancing cleanliness and fighting corruption, efficiency and accountability of the state, utilizing new technologies, promoting it overall standard of living and achieving sustainable development.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εκτενής παρουσίαση όλου του εύρους του οικονομικού εγκλήματος και της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα. Παράλληλα, στόχος είναι το να δειχτούν οι βλαβερές συνέπειες των φαινομένων αυτών στην οικονομία, μέσα από την διάβρωση του κοινωνικού ιστού που αυτά προκαλούν. Για να συμβεί αυτό, λαμβάνει χώρα μια λεπτομερής παράθεση των εννοιών των φαινομένων αυτών, η οποία συμπληρώνεται από την παρουσίαση των εμπεριστατωμένων μελετών διαφόρων σημαντικών διεθνών οργανισμών για το συγκεκριμένο θέμα. Έτσι, καταρχάς αναφορικά με την έννοια του οικονομικού εγκλήματος, ένας ορισμός του φαινομένου αυτού θα μπορούσε να είναι ο εξής: «το έγκλημα που αναφέρεται στην ιδιοκτησία και εμπεριέχει την παράνομη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας της περιουσίας που ανήκει σε ένα φυσικό πρόσωπο, σε ένα άλλο, για ίδιον όφελος». Από την άλλη πλευρά, η έννοια της διαφθοράς αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών που γίνεται αντιληπτό διαφορετικά σε διάφορες κοινωνίες και εποχές και επηρεάζεται από την κουλτούρα, πλέον διαδεδομένος δείκτης είναι ο Δείκτης Αντίληψης για την διαφθορά (Corruption Perceptions Index, CPI). Ο δείκτης αυτός εκδίδεται ετησίως για 177 κράτη από την Μη Κυβερνητική Οργάνωση « Διεθνή Διαφάνεια» και βαθμολογεί τις χώρες στην κλίμακα 1-10. Χαρακτηρίζεται ως «ο δείκτης των δεικτών», καθώς προκύπτει ως το αποτέλεσμα 13 αυτόνομων ερευνών, οι οποίες στο σύνολο τους συνθέτουν αλληλοδραστικά το φαινόμενο της διαφθοράς. Σημειώνεται ότι στον συγκεκριμένο δείκτη η Ελλάδα βρίσκονταν στην 58η θέση για το 2016 τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό κάθε κοινωνίας. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι το κόστος για την ελληνική οικονομία υπολογίζεται σε περίπου τρία δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Για τον λόγο αυτό, τα τελευταία χρόνια έχει λάβει χώρα μια προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς, μέσα από την δημιουργία δράσεων και την ίδρυση φορέων με σκοπό αυτό. Σημειώνεται ότι αυτήν την στιγμή, υπάρχουν και λειτουργούν μέσα στην ελληνική δημόσια διοίκηση τέσσερις Ειδικές Υπηρεσίες (Εσωτερικών Υποθέσεων) Για Την Καταπολέμηση Της Διαφθοράς, δεκαπέντε Αυτοτελή Ελεγκτικά Σώματα Για Την Καταπολέμηση Της Διαφθοράς Και τρεις ανεξάρτητες αρχές με συνταγματική κατοχύρωση. Ωστόσο, προκειμένου η κατάσταση στην ελληνική οικονομία και κοινωνία να παρουσιάσει διαρκή και σημαντική πρόοδο, θα πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες όλων των εμπλεκομένων, παράλληλα με την δημιουργία ηθικής συνείδησης των πολιτών ενάντια στην διαφθορά., The purpose of this paper is to provide a comprehensive overview of the whole range of financial crime and corruption in the public sector. At the same time, the aim is to show the harmful effects of these phenomena on the economy, through the erosion of the social fabric they cause. For this to happen, a detailed citation of the concepts of these phenomena takes place, supplemented by the presentation of the in-depth studies of various important international organizations on this issue. Thus, first of all, with regard to the concept of financial crime, a definition of this phenomenon could be as follows. Crime of ownership and involving the illicit transfer of ownership of property belonging to one individual to another, for its own benefit. On the other hand, the concept of corruption refers to a wide range of behaviors that are perceived differently in different societies and times and influenced by culture, a more prevalent indicator being the Corruption Perceptions Index (CPI). This index is issued annually to 177 states by the Non Transparency International Nonprofit Organization and scores the countries on 1-10 scale. It is characterized as the "indicator of indicators", as it results as the result of 13 autonomous surveys, which together make the corruption phenomenon interactive. It is noted that in this indicator Greece was in 58th place for 2016 the customs, customs and culture of each society. It is also worth noting that the cost to the Greek economy is estimated at around three billion euro per year. For this reason, an effort has been made in recent years to combat corruption, through the creation of actions and the establishment of agencies for this purpose. It is noted that four Special Services (Internal Affairs) Anti-Corruption, Fifteen Independent Audit Bodies for Fighting Corruption and Three Independent Authorities with Constitutional Valuation exist and operate within the Greek public administration. However, in order for the situation in the Greek economy and society to show lasting and significant progress, the efforts of all those involved should continue, along with the creation of citizens' moral awareness of corruption.

Η εργασία αυτή σκοπό έχει να περιγράψει και να καταδείξει τον ρόλο και την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης και της απονομής της δικαιοσύνης στην ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου. Περιγράφεται ο ρόλος της διοικητικής επιστήμης και η σχέση της δημόσιας διοίκησης με τον πολίτη και την ανάπτυξη της προσωπικότητας του και η σημασία του ρόλου της δημόσιας διοίκησης στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη Η έννοια της δικαιοσύνης και η αξία του δικαίου αναπτύσσονται αναδεικνύοντας την σπουδαιότητα και αναγκαιότητα του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και για την υποστήριξη και διατήρηση ενός κατάλληλου περιβάλλοντος επιχειρηματικού και επενδυτικού για την ανάπτυξη και την καινοτομία Περιγράφεται η σύγχρονη Ελληνική Πραγματικότητα που είναι αποτέλεσμα της έντονης εξάρτησης που υπάρχει μεταξύ κράτους - πολιτικής και κοινωνίας που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τον εξουσιαστικό χαρακτήρα της Δημόσιας Διοίκησης έναντι του πολίτη που παίζει το ρόλο περισσότερο του διοικούμενου με σχεδόν μηδενική δυνατότητα επιρροής. Εξετάζεται πώς η δημόσια διοίκηση και η δικαιοσύνη συμβάλλουν στην ανάπτυξη του Τουριστικού Κλάδου που στη χώρα μας αποτελεί περίπου το 20% του ΑΕΠ.. Παρατηρούνται βασικά μεγέθη του Ελληνικού τουρισμού και ερευνάται η αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης στην ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου. Αναλύονται και ερευνώνται τα προβλήματα και ιδιαίτερα οι καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης και εντοπίζονται η αρρυθμία της δημόσιας διοίκησης και το κλίμα καθεστώτος αρνησιδικίας στην απονομή της δικαιοσύνης ως τροχοπέδη στην οικονομία στο σύνολό της, έχοντας καθηλώσει τον τουριστικό κλάδο σε ύφεση με έλλειψη μεγάλων επενδύσεων. Παρουσιάζονται τα ευρήματα πρωτογενούς έρευνας με θέμα ‘’Ο ρόλος και η αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης και της Απονομής της Δικαιοσύνης στην Ανάπτυξη της Οικονομίας στο Σύνολό της και στην Ανάπτυξη του Τουριστικού Κλάδου’’ και εξετάζεται μελέτη περίπτωσης αντιδικίας εμπορικής επιχείρησης στον τουριστικό κλάδο με τη δημόσια διοίκηση και η εμπειρία της από την επαφή της με το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης καθώς επίσης και πως επηρεάστηκε εν συνόλω η εξέλιξή της. Προτείνεται η συνέχιση και υλοποίηση της εθνικής στρατηγικής για την διοικητική μεταρρύθμιση με τους 4 βασικούς πυλώνες της που είναι οι Διοικητικές Δομές, οι Διοικητικές Λειτουργίες, το Ανθρώπινο Δυναμικό και η ενίσχυση της Διαφάνειας και της Λογοδοσίας. Τονίζεται ότι η άσκηση αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης προϋποθέτει ισχυρή και συνεκτική στρατηγική που πρέπει να προσδιορίζεται με σαφήνεια και να περιορίζονται οι σχέσεις και επιρροές της πολιτικής ηγεσίας με την δημόσια διοίκηση κάνοντας πράξη το διαχωρισμό των λειτουργιών του κράτους με εξειδίκευση, διαφοροποίηση και επιτυχή συγχρονισμό, αυξάνοντας την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα., This thesis is aimed at describing and demonstrating the role and effectiveness of public administration and justice in the development of the tourism industry. The description focuses on the role of administrative science and the relationship between public administration and the citizen and the development of his personality, as well as the importance of the public administration’s role in the socioeconomic development. The notion of justice and its value are explicated by highlighting the importance and necessity of the judicial system in terms of the development of one’s personality and individual rights and freedoms, but also in terms of supporting and maintaining an appropriate business and investment environment fostering growth and innovation. Also described is the modern Greek reality, an aftereffect of the intense interdependence between the State, the politics and society, a fact which further highlights the authoritative role of public administration towards the citizen, who is led to assume the role of the ruled being able to hold virtually zero influence. The ways in which public administration and justice contribute in the development of the Tourism industry, which accounts for 20% of the country’s GDP are also examined. Basic figures of Greek tourism are observed and the effectiveness of public administration in the development of the tourism industry is explored. Analysis focuses on the delays in issuing court decisions, while the public administration’s arrhythmia and the “Denial of Justice” climate are identified as a hindrance to the economy as a whole, placing the tourism industry into a recession characterized by a lacking of large investments. The findings of primary research on "The Role and Effectiveness of Public Administration and the Award of Justice in the Development of the Economy as a whole and the Development of the Tourism Sector" are presented and a case study of a dispute between a commercial enterprise in the tourism sector and the public administration is examined, showcasing the enterprise’s experience of contact with the justice system as well as how its overall development was affected. Lastly, the thesis recommends the continuation and implementation of the national strategy for administrative reform under its 4 pillars, namely Administrative Structures, Administrative Functions, Human Resources and Transparency and Accountability. It is emphasized that effective public administration requires a strong and coherent, clearly defined strategy and that the relations and influences of political leadership with public administration are reduced by conducting the separation of state functions with specialization, diversification and successful synchronization, increasing the Efficiency and effectiveness.

Τα τελευταία χρόνια επικρατεί έντονος προβληματισμός στους επιστημονικούς κύκλους αναφορικά με το αν η ισχύς της θεμελιώδους αρχής περί ισότιμης πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας επηρεάζεται από την καταβολή πληρωμών εκ μέρους των χρηστών. Επιστημονικές μελέτες φανερώνουν ότι η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το διαθέσιμο εισόδημα, οι μεταβολές του οποίου, συνεπάγονται και σε αντίστοιχες διαφοροποιήσεις στη δυνατότητα πρόσβασης σε διαγνωστικές και θεραπευτικές υπηρεσίες. Έτσι στο χώρο των υπηρεσιών υγείας, η συνεχής αύξηση της ζήτησης σε συνδυασμό με διάφορους κοινωνικό-οικονομικούς παράγοντες ελαχιστοποιούν τη δύναμη του ασθενή - καταναλωτή ενώ αντίθετα ενισχύουν αυτή του πάροχου των υπηρεσιών υγείας. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι πολύ εύκολο να αναπτυχθούν φαινόμενα παραοικονομικών δραστηριοτήτων στις συναλλαγές που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη, σε βάρος τόσο του κράτους όσο και των πολιτών. Στην χώρα μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης, η οποία έπληξε και τον χώρο της υγείας, η δημόσια χρηματοδότηση μειώθηκε ενώ οι ιδιωτικές δαπάνες με τη μορφή πρόσθετων πληρωμών, μέρος των οποίων αποτελούν οι άτυπες πληρωμές. αυξήθηκαν. Στην παρούσα εργασία αναλύεται το εννοιολογικό και θεωρητικό υπόβαθρο της παραοικονομίας στην υγεία εστιάζοντας περισσότερο στο φαινόμενο των άτυπων πληρωμών. Επιπροσθέτως γίνεται μελέτη των αιτιών και των συνθηκών καταβολής των ανεπίσημων ιδίων πληρωμών στο σύστημα υγείας, όπως και των λόγων για τους οποίους οι ασθενείς προβαίνουν στις πρακτικές αυτές. Τέλος η εργασία περιλαμβάνει και αναλύει τα αποτελέσματα έρευνας με τη χρήση ερωτηματολογίου που πραγματοποιήθηκε σε διάφορες περιοχές της Αττικής σκιαγραφώντας αντιπροσωπευτικά την παρούσα κατάσταση., In recent years, there has been ignited a scientific debate as to whether the validity of the fundamental principle of equal access to health services is affected by out of pocket payments. Scientific studies have shown that the access to health services depends to a large extent on disposable income, whose variations also entail corresponding differences in accessibility to diagnostic and therapeutic services. Thus, in the sector of healthcare services, the continuous increase in demand, in combination with various socio-economic factors minimizes patients’ influence and contrarily enhances healthcare providers’ authority. Under these circumstances, the development of undereconomic activity in healthcare transactions is enforced, causing financial loss to the state and the citizens as well. In Greece, over the last years, due to the financial crisis, which has also hit the healthcare sector, public funding has been decreased. However private health expenditure, in the form of out of pocket expenditures, part of which are the informal payments, has been increased. The present thesis analyzes the conceptual and theoretical background of black economy in healthcare sector with a special focus on the phenomenon of informal payments. In addition, this paper examines the causes, the conditions and the reasons which push patients to informal payments. Finally, this master thesis includes and analyzes the results of a survey conducted in various regions of Attica, using a questionnaire, illustrating the current situation.

Η διαφθορά στις μέρες μας θεωρείται ένα αναπόφευκτο και καθόλα ανατρέψιμο φαινόμενο, το οποίο, επηρεάζει και ταλαντεύει τόσο τον κοινωνικό όσο και τον οικονομικό τομέα σε όλες τις χώρες ανά το παγκόσμιο συμπεριλαμβανομένου και της μικρής μας Κύπρου. Η παρούσα μελέτη λοιπόν, ασχολήθηκε με το πρόσημο της σχέσης μεταξύ της διαφθοράς στο σύνολό της και της εισοδηματικής ανισότητας σε διάφορες χώρες ανά το παγκόσμιο. Η μεθοδολογία της παρούσας μελέτης, χρησιμοποιεί στοιχεία από διάφορες βάσεις δεδομένων, τα οποία, παρατηρούνται διαχρονικά, χρησιμοποιώντας ένα πάνελ για τις χρονολογίες 1984-2013. Στόχος, είναι να μελετηθεί το κατά πόσον η διαφθορά επηρεάζει την εισοδηματική ανισότητα μέσα σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο. Οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες για όλες τις χώρες του δείγματος οι οποίες ανέρχονται στις 118. Το οικονομετρικό μοντέλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε είναι το εξής: IncomeInequalityit = αi + βt + γ1corruptionit + γ2lgdpit + γ3tradeit + γ4hcit + γ5fdiit + γ6inflationit + γ7democracyit + εit Οι μεταβλητές οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν είναι: η εισοδηματική ανισότητα η οποία είναι και η εξαρτημένη μεταβλητή του μοντέλου και οι μεταβλητές διαφθορά (κυρίως πολιτική διαφθορά), κατά κεφαλήν ΑΕΠ, άνοιγμα εμπορίου, ανθρώπινο κεφάλαιο, άμεσα ξένες επενδύσεις, πληθωρισμός και ο δείκτης δημοκρατίας οποίες είναι οι ανεξάρτητες ματαβλητές του μοντέλου. Η μελέτη αυτή μετά την πραγματοποίηση των απαραίτητων παλινδρομήσεων κατέληξε στο ότι η διαφθορά στο σύνολό της όπως επίσης και το άνοιγμα εμπορίου, το ανθρώπινο κεφάλαιο, οι άμεσα ξένες επενδύσεις, ο πλυθωρισμός και ο δείκτης δημοκρατίας σε μια χώρα i κατά την χρονική περίοδο t, παρουσιάζουν μια θετική σχέση με την εισοδηματική ανισότητα. Δηλαδή, όσο η κάθε μία από αυτές τις μεταβλητές αυξάνεται, αυξάνεται και η εισοδηματική ανισότητα. Σε αντίθεση, με την μεταβλητή του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η οποία παρουσιάζει μια αρνητική σχέση με την εισοδηματική ανισότητα. Όσον δηλαδή αυξάνεται το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μειώνεται η εισοδηματική ανισότητα. Εν κατακλείδι, η μελέτη αυτή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διαφθορά είναι ένα μη αναγκαίο και ταυτόχρονα αχρείαστο μέσο για την επίτευξη της προσωπικής επιτυχίας του κάθε ατόμου ξεχωριστά καθώς και στο σύνολο τους όπως επίσης και της επίτευξης της στοχοθέτησης των διαφόρων κυβερνήσεων. Το φαινόμενο της διαφθοράς υφίσταται από τα βάθη των αιώνων, αλλά αυτό δεν το καθιστά αδύνατο για κανέναν να το ανατρέψει, με απώτερο σκοπό τη διαφάνεια και την ίση μεταχείριση των ατόμων και της κοινωνίας ευρύτερα. Completed

Η θεωρία παιγνίων είναι διαδεδομένη στην οικονομία. Έχοντας, εδώ και πολύ καιρό εισβάλει στις βιομηχανικές οργανώσεις, το μοντέλο της θεωρίας παιγνίων είναι πλέον ένας κοινός τόπος σε διεθνή, μακροοικονομικά και δημόσια χρηματοοικονομικά, και συγκεντρώνει την ιστορία ανάπτυξης και την οικονομική ιστορία. Πολλοί μοντελιστές χρησιμοποιούν τη θεωρία παιγνίων διότι τους επιτρέπει να σκέφτονται σαν οικονομολόγοι, όταν η θεωρία της τιμής δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Τα μοντέλα της θεωρίας παιγνίων, δηλαδή, επιτρέπουν στους οικονομολόγους να μελετούν τις επιπτώσεις του ορθολογισμού, της ιδιοτέλειας και της ισορροπίας τόσο στις αγορές αλληλεπιδράσεων που μοντελοποιούνται/προσομοιώνονται ως παίγνια (όπου οι μικροί αριθμοί, οι κρυφές πληροφορίες, οι κρυφές ενέργειες ή οι ελλιπείς συμβάσεις είναι παρούσες) όσο και στις μη εμπορικές αλληλεπιδράσεις (όπως ανάμεσα σε έναν ρυθμιστή και μια επιχείρηση, σε ένα αφεντικό και έναν εργαζόμενο, και ούτω ο καθεξής). Πολλοί οικονομολόγοι φαίνεται να εκτιμούν ότι η θεωρία παιγνίων μπορεί να συμπληρώσει τη θεωρία της τιμής με αυτόν τον τρόπο, αλλά παρ 'όλα αυτά τη βρίσκουν περισσότερο ως ένα εμπόδιο εισόδου παρά ως ένα χρήσιμο εργαλείο (Gibbons, 2009)., Game theory is prevalent in the economy. Having, long ago invaded in the industry organizations, the model of game theory is now a commonplace in international macroeconomic and public finance, and brings the story development and economic history. Many modelers use game theory because it allows them to think like economists, when the theory of value cannot be applicable. The models of game theory, that is, allow economists to study the effects of rationalism, self-interest and balance in the markets’ interactions which are modeled/simulated as games (where the small numbers, the hidden information, hidden actions or incomplete contracts present) and in the non-commercial interactions (such as these between a controller and a business, a boss and an employee, and so on). Many economists seem to believe that game theory can complement the theory of value in this way, but nevertheless felt it more as a barrier to entry than as a useful tool (Gibbons, 2009).

Η Διαφθορά, συνήθως γνωστή ως η κατάχρηση της δημόσιας εξουσίας για προσωπικό όφελος υπάρχει σε όλο τον κόσμο, και είναι ευρέως διαδεδομένη. Ενώ η διαφθορά είναι γνωστό σε όλους ότι υπάρχει, η κατανόησή της για τις βλαβερές συνέπειες της έχει αυξηθεί ουσιαστικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Η διαφθορά έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ δαπανηρή για την οικονομική ανάπτυξη των χωρών. Στρεβλώνει την εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών, και περιορίζει την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών. Η διαφθορά συνδέεται με κλειστές, αδιαφανείς διαδικασίες, αποκλείοντας τους πολίτες από την ανοικτή συμμετοχή στη διακυβέρνηση, αφήνοντας τους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες λιγότερο υπόλογους. Η παρούσα διπλωματική εργασία που διεξάγεται στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού προγράμματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ασχολείται με τις απόψεις, στάσεις και αντιλήψεις των εργαζομένων του Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα σχετικά με το φαινόμενο της διαφθοράς ιδίως στον δημόσιο τομέα. Μετά την αναφορά στον εννοιολογικό προσδιορισμό της διαφθοράς, τις διαστάσεις, μορφές και τους τύπους, τις πηγές και τις επιπτώσεις της στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή γίνεται αναφορά στον τρόπο μέτρησής της. Επίσης παρουσιάζεται βιβλιογραφική επισκόπηση παλαιότερων ερευνών σχετικά με την επίδραση των προσωπικών χαρακτηριστικών στο βαθμό αντίληψής της διαφθοράς. Από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε μέσω προσωπικών συνεντεύξεων καταγράφηκε ο βαθμός αντίληψης της διαφθοράς τόσο γενικά όσο και ειδικά σε συγκεκριμένους τομείς. Παράλληλα ερευνήθηκε η στάση των εργαζομένων έναντι του φαινομένου, η ανοχή τους και οι απόψεις τους σχετικά με τις πηγές δημιουργίας του, η αποτελεσματικότητα των μέτρων αντιμετώπισης, καθώς επίσης και οι προτάσεις τους για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σχετικά με την αντιμετώπιση του φαινομένου. Η σχετική βιβλιογραφία καθώς και τα συμπεράσματα παλαιότερων ερευνών επαληθεύονται από τα αποτελέσματα της έρευνας που διενεργήθηκε. Συγκεκριμένα κατέδειξαν την αναγνώριση εκ μέρους των εργαζομένων της σημαντικότητας της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα. Επίσης υπέδειξαν τα Πολιτικά κόμματα, τα Μ.Μ.Ε και τις Συνδικαλιστικές ηγεσίες ως τους πιο διεφθαρμένους θεσμούς. Ταυτόχρονα θεωρούν ότι οι προσωπικές επαφές είναι σημαντικές όσον αφορά στις συναλλαγές στο δημόσιο τομέα. Αισθάνονται ότι τα μέτρα αντιμετώπισης της διαφθοράς δεν επαρκούν, ενώ είναι διατεθειμένοι να λάβουν δράση απαντώντας ότι θα κατήγγειλαν περιστατικά διαφθοράς. Τέλος θεωρούν η ανεπάρκεια στη δικαιοσύνη αποτελεί πρωταρχική πηγή διαφθοράς ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται η σημαντικότητά της ως μέτρο αντιμετώπισης. Λέξεις κλειδιά: διαφθορά, δημόσιος τομέας, εργαζόμενοι, απόψεις, στάσεις, αντιλήψεις Corruption, commonly known as the abuse of public power for private gain, is a worldwide and widespread phenomenon. While corruption was always known to exist, the understanding of the harmful effects which poses has increased substantially in recent decades. Corruption not only has been proven to be very costly for the economic development of countries but also, distorts the application of laws and regulations and limits the quality of public services. Corruption is associated with closed, non-transparent procedures, excluding citizens from open participation in governance and leaving politicians and bureaucrats less liable. The main objective of this dissertation, conducted as part of the Master's program at the University of Patras, is to determine the attitudes, opinions and perceptions of private and public sector employees towards the phenomenon of corruption in public sector. This study starts with a reference to the conceptual definition of corruption, the dimensions, shapes, types and sources of corruption, its impact on social, economic and political life and corruption’s measurement indicators. Also, a throughout literature review presenting previous research on the effect of personal characteristics on the degree of perception of corruption is shown. From the survey conducted through personal interviews, the degree of perception of corruption both in general and in specific areas was recorded. Alongside with the perception of corruption, was investigated the attitude of employees towards the phenomenon, their tolerance and their views on the sources of its creation and finally, the perception of effectiveness, as well as, their proposals for response measures regarding the treatment of corruption. Previous research findings verify the results of this study. Specifically, the results indicate that public and private sector employees identify the importance of corruption in the public sector. Also, is suggested that political parties, media and trade union leaderships are the most corrupt institutions. Simultaneously, the respondents of this research believe that personal contacts are important, regarding the transactions with the public sector. They feel that corruption measures are inadequate and are willing to take action in response by denouncing corruption cases. Finally, they consider the failure of justice as a primary source of corruption and show its importance as a response measure. Key words: corruption, public sector, employees, views, attitudes, perceptions.

Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να εξετάσει τον τρόπο που αποτυπώνονται τα θέματα που αφορούν το χώρο της Υγείας μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ειδικότερα μέσα από τα δημοσιεύματα του έντυπου Τύπου. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι τα μέσα επικοινωνίας έχουν έναν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας, αφού λειτουργούν σαν δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών, της κυβερνητικής πολιτικής και των επαγγελματιών της υγείας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας στην Ελλάδα με τις παθογένειες και τις χρονίζουσες δυσλειτουργίες του, δίνει άφθονο υλικό στην αρθρογραφία των εφημερίδων, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Η ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης και η ανάγκη του κοινού για ενημέρωση σε θέματα φροντίδας και υπηρεσιών υγείας, δημιούργησαν κατάλληλο έδαφος ανάπτυξης φαινομένων όπως η «ιατρικοποίηση», η «καπηλεία» της ασθένειας και η διαφθορά, προς θρίαμβο της «βιομηχανίας της υγείας». Το ερώτημα είναι κατά πόσον η δημοσιογραφία και οι εκδοτικές επιχειρήσεις διαχειρίζονται την πληροφορία-είδηση μέσα στα πλαίσια της δεοντολογίας και της ηθικής και απεικονίζουν την πραγματικότητα, δίχως πρόθεση παραπλάνησης και υπερβολής. Η εργασία αυτή, στο θεωρητικό της τμήμα αναλύει τη σημασία της ενημέρωσης για θέματα υγείας και εξετάζει τη δύναμη των ΜΜΕ, καθώς και τις στρεβλώσεις, εκούσιες και συχνά κατευθυνόμενες, που επηρεάζουν το κοινό και προκαλούν σύγχυση ή οδηγούν σε αναίτια ζήτηση υπηρεσιών υγείας, επιβαρύνοντας το ήδη κλυδωνιζόμενο και ανεπαρκές οικοδόμημα του Ε.Σ.Υ.Στο δεύτερο μέρος της εργασίας μέσα από τη συγκέντρωση δημοσιευμάτων καταγράφεται και αναλύεται σύμφωνα με το πρότυπο Σύστημα Λογαριασμών Υγείας του ΟΟΣΑ (SHA), η σχετική ειδησεογραφία, κατά την περίοδο 2008-2010. Τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι ο χώρος της υγείας στην Ελλάδα χρήζει άμεσων και δραστικών παρεμβάσεων, ιδιαίτερα σήμερα, που η ανεπάρκεια των πόρων μεγιστοποιεί την ήδη ελλειματική και πολυδάπανη λειτουργία της. Παρόλο που οι δύο επιλεγείσες για τη μελέτη μας εφημερίδες εκφράζουν αντίθετους πολιτικούς χώρους, καταγράφουν, με μικρές μόνο διαφοροποιήσεις, τα ίδια προβλήματα με τον ίδιο καυστικό τρόπο, γεγονός που αποδεικνύει ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό., This thesis attempts to examine the way that reflected the issues concerning the health care through media and especially through the articles of the printed press. There is no doubt media play a dominant role in our lives, they act as a channel of communication among citizens, government health policy and health professionals. The National Health System in Greece, with the lingering pathologies and dysfunctions, gives plenty of material for articles almost on a daily basis. Meanwhile, the development of medical science and the public’s need for information on healthcare services, created a suitable ground where phenomena as “medicalisation” and “disease mongering” growth to triumph of the “health industry”. The question is whether journalism and publishing companies manage information-news morally ad reflect reality without the intention of misleading and exarrerating. This work in its theoretical part analyzes the importance of health information and examines the power of media and its distortions, deliberate and often directed, affecting public and cause confusion or lead to induced demand health services charging the already battered and weak National Health System. In the second part of this work, through the collection of a number of articles, recorded and analyzed with the OECD’ s model, the System of Health Accounts. The survey results show that the sector of health in Greece requires direct and active interventions. Although the two selected newspapers for our study expressing opposing political spheres, they recorded - with only minnor variations – the same problems with the same way, which means the problem is a fact.

Η κατοχή φυσικών πόρων από μία χώρα μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη και μείωση του επιπέδου φτώχειας. Ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη οικονομική ανάπτυξη, συνέχιση της φτώχειας, καθώς και εμφύλιες συγκρούσεις. Η κατοχή φυσικών πόρων μπορεί να είναι είτε ευλογία είτε κατάρα, δεδομένου ότι η κατοχή και διαχείριση φυσικών πόρων συνδέεται με αυξημένα επίπεδα διαφθοράς. Σημαντικό ρόλο στην ύπαρξη διαφθοράς σε χώρες που κατέχουν φυσικούς πόρους διαδραματίζει το επίπεδο δημοκρατικών θεσμών, αφού σε χώρες με υψηλά επίπεδα δημοκρατίας υπάρχει θετική σχέση μεταξύ φυσικών πόρων και δείκτη διαφθοράς. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να καταδειχθεί η σχέση μεταξύ της κατοχής, διαχείρισης και εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και διαφθοράς. Για τον σκοπό αυτό επιλέχθηκε η δευτερογενής έρευνα. Παράλληλα, διεξήχθη και εμπειρική έρευνα, κατά την οποία έγινε προσπάθεια να προσδιοριστούν οι παράγοντες που επηρεάζουν το επίπεδο διαφθοράς στην Ευρώπη, μέσω ετήσιων ιστορικών παρατηρήσεων για το 2007 για τα επίπεδα διαφθοράς στην Ευρώπη. Ενώ η δευτερογενής έρευνα κατέδειξε την άρρηκτη σχέση μεταξύ φυσικών πόρων και διαφθοράς, η εμπειρική έρευνα κατέληξε στο ότι, το επίπεδο των φυσικών πόρων ως προς το ποσοστό του ΑΕΠ και το επίπεδο δημοκρατίας δεν επηρεάζουν το επίπεδο διαφθοράς. Ως εκ τούτου, περαιτέρω έρευνα σε αυτό το πεδίο θεωρείται απαραίτητη.

Ένα από τα θέματα που έχουν απασχολήσει οικονομολόγους, αλλά και πολιτικούς και κοινωνικούς επιστήμονες γενικότερα, είναι γιατί μερικές χώρες αναπτύσσονται και μερικές άλλες παραμένουν υπανάπτυκτες. Οι εξηγήσεις που έχουν δοθεί κατά καιρούς είναι πολλές και αρκετά διαφορετικές. Σήμερα είναι κοινή άποψη όλων ότι οι θεσμοί αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στην ανάπτυξη και ευημερία μιας χώρας, καθώς είναι αυτοί που διαμορφώνουν τα κίνητρα των ατόμων της κοινωνίας και δημιουργούν ένα αίσθημα εμπιστοσύνης και σταθερότητας παρέχοντας με αυτό τον τρόπο μια δομή στην καθημερινότητα. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής είναι να εξετάσει την επίδραση του ευρώ στους οικονομικούς θεσμούς. Με τον όρο οικονομικοί θεσμοί εννοούνται θεσμοί όπως, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, το νομικό σύστημα (κοινό ή αστικό), ο έλεγχος και καταπολέμηση της διαφθοράς, η αγορά χρήματος, η ελευθερία της επιλογής, το κράτος δικαίου και ο θεσμός της ανταγωνιστικής αγοράς. Αρχικά, αναλύονται οι οικονομικοί θεσμοί και η επίδραση που έχουν στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας ενώ στη συνέχεια μελετώνται τα πλεονεκτήματα της Νομισματικής Ένωσης και η επίδραση του ευρώ στους θεσμούς και την ευημερία μιας χώρας. Τέλος παρουσιάζεται μια εμπειρική ανάλυση για το αν τελικά η συμμετοχή μιας χώρας στην Ευρωζώνη επηρεάζει τους θεσμούς., One of the issues that are under discussion within economists, political and social scientists is why some countries grow and some others remain undeveloped. The explanations given at times are quite numerous and diverse. Today it is a common view that all institutions are the key to the development and prosperity of a country, as they shape the incentives of individuals in society and create a feeling of trust and stability, providing therefore a structure to everyday life. The purpose of this study is to examine the effect of the Euro on financial institutions. Using the term economic institutions, we mean institutions such as property rights, the legal system (common law-civil-law), control and fight against corruption, money market, freedom of choice, rule of law and the institution of a competitive market. First, we analyze economic institutions and their impact on the economic development of a country and secondly we study the advantages of Monetary Union and the euro's effect on the institutions and prosperity of a country. Finally, we analyze empirically whether the participation of a country in the Euro zone affects the institutions.

Η παρούσα εργασία εξετάζει αν μια οικονομική κρίση αυξάνει ή μειώνει τη διαφθορά καθώς και την προβλεπτική της δύναμη τόσο σε θεωρητικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη ενότητα γίνεται αναφορά για τη σημασία της διαφθοράς και των οικονομικών θεσμών στην οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Αναπτύσσονται οι αιτίες και οι διάφορες μορφές του φαινομένου της διαφθοράς καθώς επίσης και οι δείκτες μέτρησης αυτής. Παράλληλα, παρουσιάζονται έρευνες γύρω από το φαινόμενο αυτό. Η δεύτερη ενότητα είναι αφιερωμένη στις οικονομικές κρίσεις και τις επιπτώσεις τους. Επίσης, γίνεται μια ιστορική αναδρομή των παγκόσμιων κρίσεων και στην συνέχεια αναλύεται η κρίση στη χώρα μας. Στην τρίτη ενότητα, παρουσιάζεται μια εμπειρική ανάλυση προκειμένου να ερευνήσουμε τη σχέση των οικονομικών κρίσεων και της διαφθοράς. Χρησιμοποιούμε ως μεταβλητές το δείκτη διαφθοράς για το έτος 2011, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, τους δείκτες ανεργίας για το 2010 και το αν μια χώρα έχει civil ή common law. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε το δεύτερο υπόδειγμα με αντικατάσταση της ανεξάρτητης μεταβλητής του δείκτη ανεργίας του 2010 με το δείκτη του 2009. Τα ίδιο ακριβώς επαναλαμβάνουμε και για την ανεργία του 2008. Τέλος, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα των αναλύσεων., This study examines whether economic crisis increases or decreases corruption and the predictive power of both theoretical and research level. Specifically, in the first section a reference to the importance of corruption and economic institutions in economic growth and prosperity. Causes and various forms of corruption are developed as well as the indicator measures. At the same time, we are representing other researches of this phenomenon. The second section is devoted to economic crises and their effects. Also the history of the global crisis is provided and then the crisis in our country is following. The third section presents an empirical analysis to investigate the relationship between economic crisis and corruption. We use variables as the Corruption Perceptions Index for 2011, per capita GDP, Unemployment rates for 2010 and whether a country has a Civil or Common law. Then we use the second model by replacing the independent variable in the unemployment rate in 2010 with the index of 2009. The same is repeated for unemployment in 2008. Finally the empirical results are represented.

Η παραδοσιακή οικονομική θεωρία για να εξηγήσει της διαφορές στα επίπεδα ανάπτυξης μεταξύ των χωρών εστιάζει στους συντελεστές παραγωγής, στην τεχνολογική πρόοδο και στην αποτελεσματική αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού. Η θεώρηση αυτή τα νεότερα χρονιά δεν κατορθώνει να απεικονίσει με ακρίβεια τον ρυθμό ανάπτυξης παγκοσμίως και τις διαφορές που εμφανίζονται ανά χώρα, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη της τους θεσμικούς παράγοντες. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι να εξετάσει από την πλευρά της Νέας Θεσμικής Οικονομικής Θεωρίας τον ρόλο των οικονομικών (νομικό σύστημα, ύπαρξη κράτους δικαίου, προστασία περιουσίας κλπ.) και πολιτικών θεσμών (ποιότητα δημοκρατίας, κατανομή πολιτικής δύναμης κλπ.) για την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Αρχικά αναλύονται σε θεωρητικό επίπεδο η σημασία και οι διαφορές μεταξύ πολιτικών και οικονομικών θεσμών και στη συνέχεια εξετάζεται το αν και κατά πόσο οι πολιτικοί θεσμοί μπορούν δυνητικά να επηρεάσουν τους οικονομικούς θεσμούς. Τέλος παρουσιάζεται μια εμπειρική ανάλυση για το αν καλύτεροι πολιτικοί θεσμοί οδηγούν και σε καλύτερους οικονομικούς θεσμούς. Οι παράγοντες που παρουσιάζονται είναι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και τα επίπεδα διαφθοράς σε μια χώρα σε σχέση με το κατά κεφαλήν εισόδημα, το νομικό πλαίσιο (αστικό ή κοινό δίκαιο) και η ποιότητα της δημοκρατίας. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν δίνουν μια εικόνα για την επίπτωση των πολιτικών θεσμών στους οικονομικούς θεσμούς σε ένα χρονικό πλαίσιο πέντε χρόνων.

Η διπλωματική διατριβή που ακολουθεί, εκπονήθηκε με σκοπό να πραγματευθεί σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, το πως η Διαφθορά των Κρατών επηρεάζει τον μελλοντικό δείκτη Κρατικού Χρέους. Ξεκινώντας, γίνεται εκτενής αναφορά στην έννοια της Διαφθοράς. Ακόμα, γίνεται αναλυτική παρουσίαση στα είδη της και στους παράγοντες δημιουργίας και συσχέτισης με το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον. Τέλος, ανάλυση γίνεται για τις συνέπειες της στην Εθνική Οικονομία. Στο επόμενο μέρος, αναλύονται θέματα μακροοικονομικής φύσεως, όπως οι Θεσμοί και η επίδραση τους στην Οικονομία, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν και Επιτόκια. Ακόμα, αναφορά γίνεται στα Κρατικά Έσοδα και στις Δημόσιες Δαπάνες καθώς και στα Ελλείμματα του Προϋπολογισμού έτσι ώστε να καταλήξουμε στην έννοια του Κρατικού Χρέους και στα επιμέρους στοιχεία του. Αμέσως μετά, γίνεται η εκτίμηση του υποδείγματος, με το οποίο ελέγχεται κατά πόσο, οικονομικά δεδομένα του 2003, μπορούν να προβλέψουν το Κρατικό Χρέος του 2008. Ως εξαρτημένη μεταβλητή χρησιμοποιούμε το Κρατικό Χρέος και ανεξάρτητες, τον Δείκτη Διαφθοράς, το Κατά Κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν και το Νομικό Πλαίσιο των Κρατών. Η διατριβή ολοκληρώνεται με την παρουσίαση των αποτελεσμάτων, την βιβλιογραφία και τους πίνακες.

Κάθε µέρα, σε όλο τον κόσµο, οι απλοί άνθρωποι είναι αυτοί πουυποφέρουν το κόστος από τις συνέπειες της διαφθοράς αφούείτε άµεσα ή έµµεσα, η ποιότητα ζωής τους επηρεάζεται από λι-γότερο ορατές µορφές διαφθοράς. Όταν ‘ισχυρές οµάδες’ αγοράζουντην επιρροή τους στις αποφάσεις της κυβέρνησης ή όταν τα δηµόσια κον-δύλια διοχετεύονται στα ταµεία της πολιτικής ελίτ, οι απλοί άνθρωποιυποφέρουν από το κόστος της διαφθοράς.

Η οργάνωση ∆ιεθνής ∆ιαφάνεια Κύπρος(∆∆Κ) είναι ένας µη κυβερνητικός, πο-λιτικά ανεξάρτητος και µη κερδοσκοπι-κός οργανισµός µε στόχο την καταπολέµηση τηςδιαφθοράς. Ορισµένες από τις κύριες προτε-ραιότητές της ∆∆Κ είναι η ευαισθητοποίηση τωνεπιζήµιων επιπτώσεων της διαφθοράς και η εν-θάρρυνση των πολιτών να συµµετάσχουν στοναγώνα εναντίον της δια-φθοράς.

Η διατριβή αυτή δημιουργήθηκε με σκοπό να πραγματευθεί τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε ερευνητικό επίπεδο πως το κρατικό χρέος και το έλλειμμα επηρεάζουν τον μελλοντικό δείκτη της διαφθοράς. Ξεκινώντας καλύπτονται θέματα μακροοικονομικής ανάλυσης που αφορούν κυρίως, τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, το διαχρονικό άθροισμα που οδηγεί στο κρατικό χρέος, τους εξωτερικούς λογαριασμούς και την επίδραση των κυβερνητικών δαπανών στους μακροοικονομικούς δείκτες όπως ο πληθωρισμός και τα επιτόκια. Το δεύτερο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην διαφθορά. Δίνεται ο ορισμός της και αναλύονται οι παράγοντες που την επηρεάζουν σε συνάρτηση με την ανάλυση των οικονομικών θεωριών για την επίδραση που έχει η κοινωνία, το νομικό σύστημα, οι διαθέσιμοι πόροι, το μέγεθος του κράτους κ.α. στην διαφθορά και αντιστρόφως. Έπειτα εκτιμούνται τα δύο υποδείγματα, που έχουν στόχο να ελέγξουν κατά πόσο μπορούν τα οικονομικά δεδομένα του 2005 να προβλέψουν την διαφθορά του 2010. Το πρώτο υπόδειγμα έχει σαν ανεξάρτητες μεταβλητές το κρατικό χρέος, τον πληθυσμό, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και το νομικό σύστημα και ως εξαρτημένη τον δείκτη διαφθοράς του 2010. Το δεύτερο υπόδειγμα διαφέρει από το πρώτο ως προς την αντικατάσταση της ανεξάρτητης μεταβλητής, του κρατικού χρέους, από το έλλειμμα ή το πλεόνασμα του κρατικού τομέα. Τέλος παρουσιάζονται τα συμπεράσματα των αναλύσεων και οι πίνακες δεδομένων.

Διπλωματική εργασία που υποβλήθει στο τμήμα Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης. Summarization: The rapid growth of Foreign Direct Investment (FDI) is a significant economic phenomenon of this century as various studies conclude that FDI improve the financial status of the host country. However, notable differences in the distribution of these funds, on a global scale, raise questions with regards to the criteria and the environment that would attract such FDIs. This dissertation aims to enhance our understanding by examining the degree to which elements of Southern Europeans economies, affect the inflow of FDIs. More specifically, this dissertation we will focus on the juxtapositions in culture, corruption and trust in public institutions between the home countries and the host countries. The data are analyzed by means of econometric regressions. Περίληψη: Η ταχεία εξάπλωση των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) αποτελεί ένα σημαντικό οικονομικό φαινόμενο του αιώνα καθώς πολλές μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι ΑΞΕ βελτιώνουν την οικονομική κατάστασης της χώρας υποδοχής. Η ύπαρξη όμως, μεγάλων διαφορών στην διανομή αυτών των εισροών, σε παγκόσμιο επίπεδο, δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με τους παράγοντες και το περιβάλλουν που καθορίζουν την προσέλκυση ΑΞΕ. Η παρούσα εργασία θα προσπαθήσει να απαντήσει αυτό ακριβώς το θέμα, εξετάζοντας τις χώρες της Νότιας Ευρώπης και το κατά πόσο τα χαρακτηριστικά τους επηρεάζουν την εισροή των ΑΞΕ. Πιο συγκεκριμένα, θα μελετηθούν διαφορές μεταξύ των χωρών που πραγματοποιούν τις ΑΞΕ και των χωρών υποδοχής αναφορικά με την εθνική κουλτούρα, τη διαφθορά και την εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Η ανάλυση των δεδομένων θα πραγματοποιηθεί με τη χρήση οικονομετρικών υποδειγμάτων.