Search

In Dutch education one often uses 'texts with questions' to train reading skills: students study a text in advance and then answer questions, while the text is still available. In this eye-tracking study reading processes of eighth grade (n = 17), tenth grade (n = 16) and twelfth grade (n = 19) preacademic students within this task were observed. It was investigated how younger and older preacademic students (N = 52) differ in their reading and answering processes and how initial text reading influences answering. Results: twelfth graders read texts initially faster than eighth graders, but not faster than tenth graders. Participants generally showed few signs of strategic reading. In the answering process older students knew better where to locate answers in the text and answered more questions correctly than younger students.

In leeslessen Nederlands in het secundair onderwijs wordt vaak de tekst met vragen gebruikt om leerlingen te toetsen en trai- nen in tekstbegrip. Daarbij is de gedachte doorgaans: wie goed vooraf leest, maakt de vragen ook goed. In deze studie wordt de re- latie tussen het vooraf lezen van teksten en het beantwoorden van bijbehorende vragen onderzocht door analyse van de oogbewe- gingen. Vertrekpunt vormt de aanname in de Constructie-Integratietheorie van Kintsch (1998) dat lezers voor een dieper tekstbegrip meer aandacht besteden aan kernzinnen dan aan niet-kernzinnen. Er is onderzocht in hoe- verre vwo 4-leerlingen (N = 16) tijdens vooraf lezen meer leestijd schenken aan kernzinnen dan aan niet-kernzinnen en in hoeverre dit verband houdt met het antwoorden. Uit de re- sultaten blijkt dat deelnemers tijdens vooraf lezen meer tijd besteden aan kernzinnen, maar op dieper tekstbegripsniveau kon geen relatie tussen vooraf lezen en antwoorden worden vastgesteld. Deelnemers lezen vooraf over het algemeen lineair en construeren pas tijdens het antwoordproces een dieper tekst- begrip. De vraag is daarmee in hoeverre de huidige inrichting van deze taak tekstbegrip b

Vereenvoudiging van teksten is complex. In dit corpusonderzoek gaan we na welk gevolg het streven naar begrijpelijkheid heeft voor de markering van samenhang, in het bijzonder de talige uitdrukking van causale coherentierelaties. Daartoe vergelijken we in een corpusanalyse twee recente Bijbelvertalingen: de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) voor relatief ervaren lezers en de Bijbel in Gewone Taal (BGT) voor lezers met een lage geletterdheid. De resultaten wijzen uit dat de BGT veelvuldig causale inferenties expliciteert die NBV-lezers zelf moeten maken, maar anderzijds ook zinnen herordent waardoor causale relaties verdwijnen. De BGT kiest vooral voor causaliteitsmarkering tussen korte finiete zinnen (want, daarom); de NBV gebruikt daarnaast varianten met een hogere informatiedichtheid: om-te-constructies en zinnen met causale woordgroepen (vanwege/ door…). Verder voert de BGT regelmatig syntactische vereenvoudiging door (meer daaromverbindingen), zonder dat dit altijd tot conceptuele vereenvoudiging leidt. Een effectstudie moet uitwijzen of genoemde ingrepen daadwerkelijk een gunstig effect hebben op de begrijpelijkheid.

This article focuses on the influence of connectives (because, so) and layout (continuous placement of sentences versus each sentence beginning on a new line) on the quality of students’ mental representations. By using multiple comprehension tasks, we found that cohesive text features have different effects on each facet of deeper text comprehension. On local comprehension tasks (i.e. bridging inference questions), all students performed better after reading history texts containing connectives than after reading texts without these markers. On global comprehension tasks (i.e. sorting tasks), pre-vocational students performed better when coherence relations were marked, regardless of layout, while pre-un iversity students did not need connectives as long as texts were presented in a natural, continuous way. These findings indicate that connectives are an important factor in creating comprehensible texts, in particular for pre-vocational students. Finally, we conclude there is a mismatch between these findings and the current practice in designing optimal educational texts, at least in the Netherlands.

Schrijven is een effectief middel om te leren, en vindt plaats in alle vakken. Hoe kunnen taal- en vakdocenten door interactie en feedback bijdragen aan het schrijfproces en -resultaat van hun leerlingen? Hoe kunnen leerlingen en studenten leren om adequate school- en vaktaal te gebruiken en hun tekst goed te structureren? Taalgericht vakonderwijs biedt mogelijkheden om leerlingen zich deze vaardigheden eigen te laten maken. Expliciete instructie en op de leerling afgestemde feedback zijn hierbij essentieel, oftewel: de interactie tussen docent en leerling speelt een belangrijke rol.

Veel middelbare scholieren vinden de teksten in hun schoolboeken saai en moeilijk. Ook de feiten spreken voor zich. 17,7 procent van de scholieren in het voorgezet onderwijs is laaggeletterd. Een kwart daarvan zit op het vmbo (OECD, 2010). En: minder dan een derde van de vmbo’ers leest vrijwillig (Land, 2009; Raukema, Schram & Stalpers, 2002). Aandacht voor leesvaardigheid blijft dus onverminderd relevant. Maar er is ook reden om de huidige lees- en toetsmaterialen eens tegen het licht te houden met de vraag: schotelen we de leerlingen eigenlijk wel optimaal begrijpelijke lesmaterialen voor?