Search

Frontier settlements played a key role in the formation of Israeli society and its territorial project. In the pre-statehood years and during the first decades after the establishment of the state of Israel, settling the frontiers formed one of the main national objectives, securing the nation’s control over space while promoting a unified local identity. Appropriately, settlement practices and discourse focused on pioneer rural communities and industrial towns, with a clear emphasis on housing units and residential estates. With the privatisation of the local economy, the national settlement development mechanism was privatised as well, the former state-led enterprise was harnessed to the interests of the market, and the earlier focus on housing was thus replaced by a property-oriented approach. This article studies the transformations in Israeli frontier settlement practices while analysing their changing modes of spatial production and the terminology they relied on. Studying the development process of Tzur-Yitzhak and Harish, two Israeli localities on the border with the occupied Palestinian West Bank, this article demonstrates how they first emerged as small-scale rural settlements and eventually turned into corporate-led projects. Presenting the geopolitical and societal interests behind both case studies, as well as the manner their proposed planning altered over the years, this article illustrates the transforming modes of production and the evolution of the local settlement terminology, demonstrating the shift from a pioneer-oriented to a market-led frontier settlement.

PRIF Report, 2022/03, To this day, cultural genocide is not covered by the UN Genocide Convention, nor is it codified as a crime in international law. The authors offer a look at the genesis of the convention and show that the political interests of former colonial powers are largely to blame for this regulatory gap. Taking as an example the cultural genocide committed against Indigenous peoples in Canada, Mannitz and Drews demonstrate how such interests obstruct not only claims for reparations but also the development of societal discourse and debates that could serve to process historical injustice and present-day conflicts.

In this article, we aim to identify the actors and unpack the discourses and administrative practices used to increase current mobilities of people (Jewish immigrants, investors, tourist visitors, and evicted residents) and explore their impact on the continuity of the settler-colonial regime in pre-1948 Palestinian urban spaces which became part of Israel. To render these dynamics visible, we explore the case of Acre—a pre-1948 Palestinian city located in the north-west of Israel which during the last three decades has been receiving about one hundred Jewish immigrant families annually. Our findings reveal a dramatic change in the attempts to judaise the city: Mobility policies through neoliberal means have not only been instrumental in continuing the processes of displacement and dispossession of the Palestinians in this so-called ‘mixed city,’ but have also recruited new actors and created new techniques and opportunities to accelerate the judaisation of the few Palestinian spaces left. Moreover, these new mobility policies normalise judaisation of the city, both academically and practically, through globally trendy paradigms and discourses. Reframing migration-led development processes in cities within a settler-colonialism approach enables us to break free from post-colonial analytical frameworks and re-centre the native-settler relations as well as the immigrants-settlers’ role in territorial control and displacement of the natives in the neoliberal era.

Les voyageurs ont célébré la position stratégique de l’île de Crète aux portes de la Méditerranée orientale, et la richesse de sa production agricole. Mais pour les Vénitiens l’île de rêve fut parfois difficile. Ils ont dû s’accommoder d’un territoire d’un accès souvent malaisé, au climat excessif, au relief abrupt et à forte activité sismique, ils ont dû compter avec les épidémies, les pirates et les famines. Cette toile de fond doit rester présente dans les esprits et elle explique la longue stagnation des effectifs démographiques. Néanmoins, en administrateurs pointilleux les fonctionnaires vénitiens nous ont laissé des recensements précis et fréquents et leurs ingénieurs cartographes ont dressé des cartes détaillées de l’île et des établissements humains. The travellers celebrated the strategic position of the island of Crete at the gateway to the eastern Mediterranean, and the wealth of its agricultural production. But for the Venetians the dream island was sometimes difficult. They had to cope with a territory of often difficult access, excessive climate, steep terrain and high seismic activity, they had to rely on epidemics, pirates and famines. This background must remain present in people's minds and explains the long stagnation of demographic numbers. Nevertheless, as punctilious administrators, Venetian officials have left us accurate and frequent censuses and their mapping engineers have drawn up detailed and quite useful maps of the island and human settlements. Οι ταξιδιώτες επαίνεσαν την στρατηγική θέση της Κρήτης στις πύλες της Ανατολικής Μεσογείου και τον πλούτο της αγροτικής παραγωγής της. Αλλά για τους Βενετούς, το νησί των ονείρων ήταν πολλές φορές δύσκολο. Έπρεπε να ζουν σε μια περιοχή με δύσκολη πρόσβαση, υπερβολικό κλίμα, απότομο έδαφος και υψηλή σεισμική δραστηριότητα, έπρεπε να μετράνε με τις επιδημίες, τους πειρατές και τους λιμούς. Αυτό το υπόβαθρο πρέπει να παραμείνει παρόν στο μυαλό των ανθρώπων και εξηγεί τη μακρά στασιμότητα των δημογραφικών αριθμών. Παρόλα αυτά, όπως οι προσεχτικοί διοικητικοί υπάλληλοι της Βενετίας μας έχουν αφήσει ακριβείς και συχνές απογραφές και οι μηχανικοί χαρτογράφοι της προετοίμασαν λεπτομερείς και χρησιμότατους χάρτες του νησιού και των οικισμών της.

Hz. İbrahim ve ailesinin kabirlerine ev sahipliği yapan Filistin’in kadim şehirlerinden Halil şehri tarih boyu çeşitli devletlerin hükümranlığında bulunmuştur. Eski dönem Yahudi krallıkları, Romalılar, Hz. Ömer’in halifeliği döneminde İslam fethi, Emevîler, Abbasiler ve Fâtımîler sonrası Haçlıların şehri ele geçirmesi, Eyyübiler ve Memlükler nihayetinde Osmanlıların hâkim olduğu şehirde 1967’den bu yana İsrail işgali süregelmektedir.İslam hakimiyetinde bir arada yaşamanın en güzel örneklerini sergileyen Halil şehri, İsrail tarafından planlı bir Yahudileştirme faaliyetine maruz kalmaktadır. Kurulan yerleşim birimleri ve insanların eski şehirden zorla göç etmesine sebep olacak öldürme, tutuklama, kısıtlama, hakaret ve aşağılama gibi faaliyetlerle İsrail, Halil eski şehrinde ırka dayalı bir ayrımcılık (apartheid) politikası uygulamaktadır. Harem-i İbrahim’in büyük bir kısmının Yahudi sinagoguna çevrilmesi ve Müslümanların burada ibadet etmelerinin engellenmesi bu projenin en önemli adımlarındandır.--------------------ISRAELI SETTLEMENTS IN HEBRON CITY (AL-KHALIL) AND ONGOING JUDAIZATION EFFORTSPalestinian ancient city of Hebron (Al-Khalil), home to the Cave of Machpelah which it contains graves of Abraham and his family, has been under rule of various states throughout history. Old Jewish kingdoms, Romans, Islamic conquests during the caliphate of Omar, the Umayyads, the Abbasids and the Crusaders, the Fatimis, Eyyubis, Mamlûks and the Ottomans ultimately dominated in the city until the occupation of Israel since 1967.Hebron, which exhibits the best examples of coexistence under Islamic rule, is subjected to a planned Judaization process by Israel. The ongoing and intense settlement activity in the occupied West Bank city of Hebron confirms Israel’s deliberate policy to empty it of its Arab inhabitants and Judaize it.Israel implements a racial discrimination (apartheid) policy in Hebron’s old city. Palestinians in Hebron face in everyday oppression such as killing, arresting, restraining, insulting, humiliating and forced displacement.

Osmanlı Devleti, on sekizinci yüzyıldan itibaren askeri, siyasi ve iktisadi gücünü yitirmeye başlamıştır. Bu dönemde ortaya çıkan milliyetçilik akımı, Balkan coğrafyasında kısa sürede etkisini göstererek Balkan devletlerinin bir bir çözülmeye başlamasına neden olmuştur. Bu bakımdan, on sekizinci yüzyıldan yirminci yüzyıla kadar olan iki yüz yıllık sürede Balkan tarihi, dünya tarihinde ayrı bir konuma sahip olmuştur. Özellikle 1912-1913 tarihleri arasında cereyan eden Balkan Harbi sonunda Osmanlı Devleti tarihinin en ağır yenilgisine uğrayarak, sınırlarını Adriyatik kıyılarından Meriç Nehri'ne kadar çekmek zorunda kalmıştır. Böylelikle Osmanlı Devleti, Rumeli topraklarını kaybetmeye başlamıştır. Devamında ise milliyetçilik ve emperyalizm karşısında Osmanlı Devleti'nin mağlubiyeti toprak kaybıyla sınırlı kalmamış, bu süre zarfında yaşanan savaş ve mezalimler yüzbinlerce muhacirin Anadolu'ya yönelik yüksek oranda kitlesel göç hareketlerini de beraberinde getirmiştir. Bunun sonucunda ise muhacirlere yönelik iskân konusu gerek Osmanlı Devleti gerekse Türkiye Cumhuriyeti için en önemli sorunlardan birisi haline gelmiştir. Bu kapsamda araştırmaya, Bulgaristan'dan Türkiye'ye farklı dönemlerde göç etmiş olan toplulukların yerleştikleri şehirlerden birisi olan Konya ili ve belirlenen dört köy kapsamındaki muhacirler ele alınmıştır. Çalışmanın problemi ve kurgusu bağlamında, gerekli literatür taranmış, derinlemesine mülakat ve odak grup görüşmeleri tekniğiyle göç süreci ve sonrası anlaşılmaya çalışılmıştır. Yapılan alan çalışması kapsamında; muhacirlerin kültür algısı, aidiyet oluşumları, ekonomik ve sosyal özellikleri ve yerli halk ile ilişkileri üzerine tespitler yapılmıştır. Kapsamlı bir literatür taraması ve alan çalışmaları sonucunda, Konya ili ve köylerinde yaşayan Bulgaristan muhacirleri, diğer göçmen topluluklardan farklı olarak, kültürel ve sosyal bütünleşme bağlamında bağdaşmış, ancak aidiyet noktasında kendilerini hala muhacir olarak gördükleri tespit edilmiştir., The Ottoman Empire began to lose its military, political and economic power from the eighteenth century. The nationalist movement that emerged in this period caused the Balkan states to begin to dissolve in a short time in the Balkans. In this respect, the Balkan history has a distinct position in the history of the world in the two hundred years from the eighteenth century to the twentieth century. At the end of the Balkan War, which took place between 1912-1913, the Ottoman Empire had to suffer the most severe defeat in its history and to pull its borders from the Adriatic coast to the Meriç River. Thus, the Ottoman Empire, began to lose the territory of Rumeli. On the other hand, the defeat of the Ottoman Empire against nationalism and imperialism was not limited to the loss of land, during which war and atrocities brought hundreds of thousands of immigrants with a high rate of mass migration towards Anatolia. As a result of the Settlement should subject the Ottoman Empire towards refugees has become one of the most important issues for both the Republic of Turkey. In this context, in research, in different periods from Bulgaria to Turkey one of the cities where they settle in the community who have migrated within the scope of Konya and refugees identified four villages were discussed. In the context of the problem and editing of the study, the necessary literature has been reviewed, in-depth interviews and focus group interviews were tried to be understood through the migration process and after. Within the scope of the field study; The perceptions of the immigrants on their culture, their belonging, their economic and social characteristics and their relations with the indigenous people were determined. As a result of a comprehensive literature review and field studies, the Bulgarian immigrants living in the province of Konya and their villages were found to be different in terms of cultural and social integration, but not to other immigrant communities.

Bu yüksek lisans çalışmasının amacı Avrupa Birliği (AB) ve Türkiye'nin Suriye Mülteci Krizi'ne yönelik politikalarını incelemektir. Tez, uluslararası toplumun mültecilere karşı sorumlulukları ve göç ve iltica alanındaki Türk-AB politikaları bağlamında AB ve Türkiye tarafından belirtilen temel meseleleri ve problemleri ortaya koymaktadır. Bu çalışma, AB ve Türkiye'nin politikalarının Suriyeli mültecilere etkili çözümler sunmak için yeterli olup olmadığını değerlendirecektir. AB ve Türkiye arasındaki ilişki çok uzun bir geçmişe sahiptir. Bu ilişki zaman zaman olumlu ya da olumsuz olarak etkilenmiştir. Suriye mülteci krizi hem komşu devlet olarak Türkiye'yi hem de uluslararası bir aktör olarak AB'yi etkilemiştir. Bu bağlamda, Türkiye ve AB göç ve iltica politikalarını geliştirmiştir. Ayrıca, Türkiye ile AB arasındaki ilişki Suriye mülteci krizinden çarpıcı biçimde etkilenmiştir. Türkiye ile AB arasındaki ilişkide birçok sorun olsa da, Türkiye-AB ilişkileri her iki aktörün de Suriye mülteci krizini çözümlemek için çaba göstermelerinden ötürü devam etmiştir. This masters thesis aims to analyze the EU's and Turkey's policy responses to the Syrian Refugee Crisis. The thesis introduces the main issues and problems indicated by the EU and Turkey within the context of the responsibilities of international society towards the refugees and Turkish-EU policy responses in the field of migration and asylum. This study will evaluate whether the EU's and Turkey's policies are adequate to bring effective solutions for Syrian refugees or not. The relationship between Turkey and the EU has an extremely long history. It has been affected positively or negatively at times. Syrian refugee crisis affected both Turkey, as a neighboring state and the EU as an international actor. In this regard, Turkey and the EU developed their migration and asylum policy. Moreover, the relationship between Turkey and the EU has been dramatically affected by Syrian refugee crisis. Even though there are many problems in the relationship between Turkey and the EU, Turkey-EU relations continued as both actors sought to deal with the Syrian refugee crisis. 138

Evrenos Gazi, Osmanlı Devleti'nin kuruluşunda rol oynamış ve Balkanlardaki birçok bölgenin Osmanlıların egemenliğine girmesini sağlamış önemli kişilerden biridir. Evrenos Gazi fetihle birlikte gelen zenginliğini fethettiği bölgeler için harcamış ve sayısız mimari eser inşa ettirmiştir. İpsala'dan başlayarak üs merkezleri ve önemli şehirler olan Gümülcine, Serez, Selanik ve Yenice-i Vardar'da vakıflar ve vakıflar bağlamında aş evleri, hamamlar, camiler, kaplıcalar, su yolları inşa ettirmiştir. Evrenos Gazi'nin bu faaliyetleri onun nesli boyunca da devam ettirilmiş ve Evrenosoğulları yüzyıllarca Balkan topraklarını imar ve iskana uğraşmışlardır. Fethettikleri bölgelerde Müslim ve gayri Müslim ayrımı yapmadan halkın hizmetine sayısız eser sunmuşlardır.Çalışma iki ana kısımdan oluşmaktadır. Birinci bölüm Evrenos Gazi'nin tanıtılmasını, uç beyleri ve gaza hareketi ile Osmanlı Devleti'nin kuruluşu bağlamında tartışılan Gaza Tezini içermektedir. Ayrıca bu bölümde Osmanlı Devleti'nin Balkanlara geçişi ve Evrenos Gazi'nin fetih güzergahı ile fetihleri anlatılmıştır. Evrenos Gazi'nin Osmanlı sultanları gözünde anlatıldığı kısım ise onun siyasi ve mali gücünü içermektedir.Çalışmanın ikinci kısmında ise Evrenos Gazi'nin kurduğu vakıf sistemi ve Evrenosoğulları tarafından İpsala, Gümülcine, Serez, Yenice-i Vardar, Selanik ve diğer şehirlerde yaptırılan mimariler tanıtılmıştır. Çalışma Evrenos Gazi tarafından fethedilen bölgeler ile sınırlandırılmıştır. Çalışmada ayrıca tablolar ve Heath W. Lowry tarafından çekilen fotoğraflardan da yararlanılmıştır. Bu çalışma bir mimari tarih çalışması değildir. Çalışmanın amacı; Evrenosoğulları'nın Balkanlardaki iskanın bir parçası olarak gerçekleştirdikleri imar faaliyetlerinin bölgenin Osmanlılaşmasına etkilerini göstermektir.Anahtar Kelimeler: Evrenos Gazi, Evrenosoğulları, Balkanlar, İskân, İmar Faaliyetleri Evrenos Gazi is one of the most crucial people who played a role in the founding of the Ottoman State and which made many regions in the Balkans enter Ottoman domination. Evrenos Gazi spent his fortune thanks to conquests and built numerous architectural works. He had built soup kitchens, baths, mosques, hot springs and waterways tied to his vakıfs in the base centers as well as important cities such as Ipsala, Gumulcine, Serez, Selanik and Yenice-i Vardar. Evrenos Gazi's activities continued throughout his lifetime, and the Evrenosoğulları dealt with reconstruction and settlement of Balkan lands for centuries. They put countless architectural works into service of the Balkan people without exception for Muslims and non-Muslims,The study consists of two main parts. The first part contains the introduction of Evrenos Gazi, the frontiersman and ghaza movement. Then, the Gaza Argument is discussed in the context of the establishment of the Ottoman State. Furthermore, the transition of the Ottoman State to the Balkans and the conquest of Evrenos Ghazi are explained in this part. The other part of the study explains Evrenos Gazi's account in the eyes of the Ottoman sultans describing his political and financial power. In the second part of the study, the vakıfs established by Evrenos Gazi and the architectural works built by Evrenosoğullari in Ipsala, Gumulcine, Serez, Yenice-i Vardar, Selanik and other cities are identified. The study is limited to territories conquered by Evrenos Gazi. The study also benefits from the tables and photos taken by Heath W. Lowry. This study is not a kind of an architectural history. This study aims to show the effects of being Ottoman of Balkans region thanks to architectural activities established by Evrenos Gazi and his descendants.Keywords: Evrenos Gazi, Evrenosoğullari, Balkans, Settlement, Archtitectural Works 118

Anadolu coğrafyası Türk vatanı haline gelirken Türkiye Selçuklu Sultanlarının uyguladığı İskân Politikası'nın katkısının olup olmadığını belirlemek çalışmamızın problemini oluşturmuştur. Bu problem doğrultusunda Türkiye Selçuklu Sultanlarının uyguladığı iskân politikasının hangi nedenlerle ve nasıl uyguladığını tespit etmek çalışmamızın amacını oluşturmuştur. Araştırma sorularımızdan yola çıkılarak Türkiye Selçuklu Devleti'ni anlatan birinci el kaynaklar tespit edilmiştir. Tespit edilen birinci el kaynaklarda iskân politikasıyla ilgili olan bölümler alınmıştır. Birinci el kaynakların değerlendirilmesi yapıldıktan sonra makale, bildiri, tez gibi Türkiye Selçuklularıyla ilgili kaynaklar incelenerek çalışmanın yöntemi oluşturulmuştur. İskân politikasıyla ilgili ulaşılan ekonomik,sosyal,dini,askeri,siyasi bilgilerin yanı sıra iskân edilen topluluklar, Bizans Devleti'nin durumu, Büyük Selçuklu Devleti'nin Anadolu topraklarına gelmesinin nedenleri de çalışma sırasında ortaya çıkan bulgular olmuştur. Çalışma sonucunda Selçuklu Sultanlarının siyasi, dini, askeri, ekonomik, sosyal nedenlerle iskân politikasını uygulayarak Anadolu'nun Türkleşme sürecine katkı sağladığı tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Selçuklular,Anadolu,İskân Anatolia Turkish citizens when coming into Turkey to determine whether the contribution of the Housing Policy implemented by the Seljuk sultan has created the problem of our study. The problem of settlement policy in line with Turkey exerted by the Seljuk Sultan to identify reasons and how to apply what has been the aim of our study.In the direction of this problem Settlement policy applied by the Seljuk Sultan of Turkey the purpose of our efforts to determine what causes and how Turkey Seljuk Empire describing the initiation of our study was to investigate the problem primary sources were identified In the first hand sources identified, sections related to settlement policy were taken. After the first hand sources were evaluated, the method of studying the resources by explaining the Seljuks such as articles, papers, theses In addition to the economic, social, religious, military and political information on the political arena, settlements, the situation of the Byzantine Empire, and the reasons for the arrival of the Great Seljuk State on the Anatolian lands have also been findings. As a result of the study, it was determined that Seljuk sultans contributed to the Turkification process of Anatolia by applying settlement policy for political, religious, military, economic and social reasons.Key Words: Seljuk's, Anatolia, Settlement 150

Göç kavramı insanlık tarihi kadar eski bir olgudur. İnsanlık tarihinin her döneminde çeşitli nedenlerle göç etme gereksinimi duyulmuştur. Anadolu toprakları ilk çağlardan itibaren verimli topraklar ve zengin su kaynaklarına sahip olması, geçiş yolları üzerinde olması sebepleri ile her dönemde göçlere ev sahipliği yapmıştır. Küreselleşmenin ortaya çıkması ile beraberde uluslararası alanda göç hareketleri hız kazanmıştır. Çalışmanın temel amacı Türkiye'nin göç politikalarını tarihsel akış içerisinde ele alarak Suriyelilerin yerleştirilmesi sürecinde izlenen politikaların incelenmesidir. Çalışmada öncelikle göç olgusunun kavramsal çerçevesi çizilmiş, Türkiye'de yürütülen göç politikalarının tarihsel seyri incelenmiştir. Ardından güncel bir konu olan Suriyelilerin göçüne ilişkin temel düzenlemeler ele alınmış ve son bölümde Suriyelilerin yerleştirilme tipolojilerine yer verilmiştir. Suriyelilerin entegrasyonuna önem verilmesi gerekliliği ve toplumsal kabul seviyesinin yükseltilmesi için yapılması gerekenler üzerinde durulmuştur. Bu çalışmada Türkiye'nin göçe kaynaklık eden ülkeden, transit ülkeye; transit ülkeden, hedef ülke olmasına giden süreçte ortaya çıkan göç olayları ve yasal düzenlemeler incelenmektedir. The concept of migration is as old as human history. In every period of human history, it is necessary to migrate due to various reasons. The Anatolian lands have been home to immigrants in every period because of the fact that they have fertile lands and rich water resources from the first ages and they are on transit routes. With the emergence of globalization, immigration movements in the international arena have gained momentum. Since Turkey's immigration policy during the Tanzimat period examined in the study of historical processes of migration and Syrian reviled place to place. The main objective of the study is to examine Turkey's immigration policies by addressing the Syrians to be placed in historical perspective in the policy process. The conceptual framework of the study were drawn primarily migration, the historical trend of migration policies carried out in Turkey were examined. Then, the basic regulations on the migration of the Syrians, which is a current topic, were discussed and in the last part, placement typologies of the Syrians were included. The necessity of attaching importance to the integration of the Syrians and the necessity to raise the level of social acceptance are emphasized. In this study, the source of Turkey's migration from countries, transit countries; from the transit country to the destination country, and the legal regulations. 122

Göç, güvenlik kaygısı en temeli olmak üzere;savaşlar, sürgünler, açlık, işsizlik ve geçim sıkıntısı gibi insani hakları köken alan bir kavramdır. Toplumsal, siyasal ve ekonomik etkileriyle birlikte değerlendirildiğinde göç, çeşitli neden-sonuç ilişkilerini barındırmaktadır. Göç politikası ve göç yönetimi, beraberinde iskân olgusunu da getirmektedir. Bu çalışmada, imparatorluktan ulus-devlet düzenine geçerek bir değişim ve dönüşüm sürecine giren Cumhuriyet Türkiyesi'nin erken döneminde uyguladığı iskân politikası sosyal, ekonomik, siyasal ve kültürel açılardan değerlendirilecektir. Erken Cumhuriyet döneminde uygulanan geçici politikalardan edinilen tecrübelerle hazırlanan ve günümüzde bile temel alınan 2510 sayılı İskân Kanunu'nun, ulusal ve uluslararası boyutuyla kanun öncesi dönemi ve tek partili dönemi kapsayan süreç içindeki yeri incelenecektir. Migration is a concept that is founded on wars, exiles, hunger, unemployment and financial difficulties and most basically security concerns. When evaluated alongside with its political and economic impacts, migration comprises various cause-effect relations. Migration policy and migration management accompany the phenomenon of settlement. This study analyzes the settlement policy implemented at the early-stage of the Republic of Turkey which went into a change and transformation process from Empire to the nation-state system. The settlement law no 2510 which was prepared on the basis of the experience acquired from the temporary policies implemented during the early Republic period and has its validity even today, will be analyzed regarding its national and international dimension, the pre-law period and its place in the process of one-party period. 132

Roma İmparatorluğu genişleyen sınırlarıyla birlikte barbar toplumlarla sınır komşusu durumuna gelmişti. Başlangıçta barbar kavimlerinin imparatorluk sınırlarından geçişlerine askeri ve özellikle tarımsal ekonomideki ihtiyacından dolayı göz yumulmuştur. Ancak kavimler göçüyle birlikte Hunların önünden kaçan Germen topluluklarının geçiş için oluşturduğu baskı İmparatorlukta tartışmalara neden olmuş ancak askeri ve tarımsal insan kaynağı açığı imparatorluk bürokrasisinin baskın gelmesiyle büyük Germen kitlelerinin foedarity olarak kabulünü sağlamıştır. Kendi liderleri öncülüğünde hareket etme imkânı tanınan Germen topluluklar başta askeri olmak üzere imparatorluğun bütün önemli bürokrasisinde hızla güçlenerek yükselmişlerdir. Bu yükseliş Roma yönetiminin ele geçirilmesine devam etmiştir. Roma İmparatorluğu'nun sahip olduğu çok geniş sınırlar ve devasa güç bundan sonraki dönemlerde de başka kavimlerin iştahını kabartmış, Avarlar, Slavlar, Bulgarlar İmparatorluğu sürekli tehdit ve baskı altında tutmuştur. Doğu sınırlarındaki durum da çok farklı olmamış, Sasani ve Arap baskı ve tehdidi imparatorluğu çok zor duruma sokmuştur.İmparatorluğun maruz kaldığı istila ve tehditlerin amacı farklı olabilmiştir. Zira Avarlar ile birlikte hareket eden Slavlar yağma ve ganimet elde etme niyetinden çok yerleşmek amacıyla işgallerde bulunmuşlardır. İmparatorluğun genel stratejisinde tehdidin en büyüğü doğudan algılandığı için Balkanların biraz daha esnek bırakılmasına yol açmış, bu durumu iyi değerlendiren Slav toplulukları da imparatorluk topraklarına yerleşmişlerdir. Doğu'nun en büyük tehdit unsuru olan Sasanilerin bertaraf edilmesi Bizans'ı rahatlatmamış, arkasından gelen Arap İslam akınları, onu çok uzun sürecek yeni sorunların içine sokmuştur.Bizans'ın iskân yapısını ve politikasını sadece siyasi olaylar şekillendirmemiştir. Sosyal ve iktisadi olaylar da bunda oldukça etkili olmuştur. Zira tarihin en büyük iç isyanlarından biri olan Nika İsyanı, İmparatorluğun nüfusunun tükenmesinde etkili olan bir örnek olarak gösterilebilir. Yine dini ve mezhep farklılıkları ve mücadelesi de Bizans'ın nüfus hareketi üzerinde etkili olmuştur. Ayrıca 541'deki büyük Veba salgını ve Constantinopolis büyük depremleri, doğal afetlerin imparatorluğun nüfus gücü ve iktisadi yapısında oluşturduğu tahribatların örnekleridir. Bizans imparatorluğu normal ve olağan üstü durumlarda nüfus gücünü sağlam tutmak için gerekli politikaları sürdürmüştür. Şüphesiz sürdürdüğü bu politikalarda zaman zaman başarısız olabilmiş, menfi sonuçlarıyla karşılaşabilmiştir. Bu durum da bir yerde kaçınılmaz olmuştur. Çünkü farklı toplulukları kendi toplumu ve devleti içinde istihdam etmek ve yerleştirmek oldukça zor ve riskleri büyük olan bir politikadır. The Roman Empire, came to the border neighbor with barbarian societies along with its expanding borders. Initially, connived at the transition of the barbarian tribes to the borders of the empire due to the military and especially the need for the agricultural economy. However, the oppression of the germen communities that escaped from the front of the Huns along with the migration of the tribes, caused the controversy in the Empire. However, due to the imperial bureaucracy's dominance of military and agricultural human resources, the massive germen masses were recognized as feudality. The Germen communities, which were allowed to act on led by their own leaders, rose rapidly in all major bureaucracies of the empire, especially in the military. This rise has been reached until the Roman government seized by them. Roman Empire's vast borders and enormous power in the following periods also raised the appetite of other tribes, like Avars, Slavs, and Bulgarians that constantly threatened and oppressed the Empire. The situation in the eastern borders has not been so different, Sasani and Arab repression and threats have put into the empire in a difficult position. The invasion and threats that the Empire was exposed to could have been different. Because, the Slavs who acted with Avars have occupied themselves in order to settle rather than to ransack and to pillage. In the general strategy of the Empire, because of the greatest danger of the threat was perceived from the East and leaving the Balkans to be somewhat more flexible, the Slavic communities who took advantage of this situation also settled in the empire lands. The dismissal of the Sasanids, the greatest threat to the East, has not relieved Byzantium, and the subsequent Arab Islamic raids have brought it into new challenges that will last very long.Not only political events have shaped Byzantine settlement and politics. Social and economic events have also been quite effective on settlement. Likewise, the Nika rebellion, one of the greatest internal revolts in history, can be seen as an example of the depletion of the population of the empire. The religious and sectarian differences and struggle also influenced the Byzantine population movement. In addition, the great plague epidemic in 541 and the great earthquakes in Constantinople are examples of the destruction of natural disasters in the empire's population power and economic structure. The Byzantine Empire maintained the necessary policies to keep the population strength at substantial level in normal and extraordinary situations. Undoubtedly, in these policies he sustained, he could sometimes fail and face the negative consequences. This situation has become inevitable somewhere. Because it is a politics with a great deal of risk and difficulty to employ and place different communities within their own society and state. 133