Search

Dit rapport verkent de mogelijkheden om de inname van groenten en fruit in zorginstellingen te verhogen. Met aanvullend de vraag of (i) de biologische variant en/of (ii) de regionale herkomst meerwaarde biedt. Er zijn mogelijkheden om de consumptie van groenten en fruit te vergroten, vooral wanneer er meerdere eetmomenten ontwikkeld worden. Producten uit de streek bieden meerwaarde vanwege de (verse) smaak en leiden ertoe dat de zorginstellingen goed ingebed raken in de regionale economie.

Ongeveer de helft van het eiwitrijke veevoer in Nederland wordt geïmporteerd van buiten Europa. Het overgrote deel van deze grondstoffen bestaat uit soja- en palmproducten. Op Europees niveau zijn we voor 96% van onze sojabehoefte en voor 70% van onze totale eiwitbehoefte afhankelijk van import van buiten Europa. In de teeltgebieden, met name in Zuid-Amerika, leidt de grootschalige teelt van deze gewassen tot grote ecologische en sociale schade; door ontbossing van natuurgebieden en daarmee gepaard gaande CO2- uitstoot en biodiversiteitsverlies, door uitputting van de bodem, vervuiling van drinkwater, bedreiging van de lokale voedselvoorziening en gedwongen landonteigening. Regionale eiwitteelt biedt een enorme kans voor de Nederlandse landbouw door het sluiten van kringlopen en het verminderen van milieuschade en sociaal onrechtvaardige omstandigheden. Om knelpunten en kennisvragen te identificeren die een (snelle) transitie naar het gebruik van meer regionaal eiwitrijk veevoer in de weg staan, richtte Milieudefensie in 2015 de Raad voor Regionaal Veevoer op. Dit rapport geeft de bevindingen weer van de Raad voor Regionaal Veevoer, inclusief haar aanbevelingen richting overheid, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties.

Ongeveer de helft van het eiwitrijke veevoer in Nederland wordt geïmporteerd van buiten Europa. Het overgrote deel van deze grondstoffen bestaat uit soja- en palmproducten. Op Europees niveau zijn we voor 96% van onze sojabehoefte en voor 70% van onze totale eiwitbehoefte afhankelijk van import van buiten Europa. In de teeltgebieden, met name in Zuid-Amerika, leidt de grootschalige teelt van deze gewassen tot grote ecologische en sociale schade; door ontbossing van natuurgebieden en daarmee gepaard gaande CO2- uitstoot en biodiversiteitsverlies, door uitputting van de bodem, vervuiling van drinkwater, bedreiging van de lokale voedselvoorziening en gedwongen landonteigening. Regionale eiwitteelt biedt een enorme kans voor de Nederlandse landbouw door het sluiten van kringlopen en het verminderen van milieuschade en sociaal onrechtvaardige omstandigheden. Om knelpunten en kennisvragen te identificeren die een (snelle) transitie naar het gebruik van meer regionaal eiwitrijk veevoer in de weg staan, richtte Milieudefensie in 2015 de Raad voor Regionaal Veevoer op. Dit rapport geeft de bevindingen weer van de Raad voor Regionaal Veevoer, inclusief haar aanbevelingen richting overheid, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties.

Ecosysteemdiensten kunnen inkomen genereren waardoor het bedrijfsleven in staat is te profiteren van de natuur en eraan bij te dragen. Een voorwaarde hierbij is dat een ondernemer inzicht heeft in de waarde van de ecosysteemdiensten die hij aan de natuur ontleent. Alleen dan kan deze langdurige investeringen toezeggen voor het leveren van de voor hem waardevolle diensten

De intensivering van de varkenshouderij in Europa in de tweede helft van de vorige eeuw betekende niet overal een krachtige trendbreuk met de huishoudelijke varkenshouderij van daarvoor. Op Corsica ontstond er een ontwikkeling naar gespecialiseerde bedrijven, geënt op de tradities van seizoensgebonden familiehouderij met huisslacht en vleesverwerking in de winter. Dit is het tweede artikel over dit onderwerp. Het gaat over de economische positie van de Corsicaanse varkenshouder als 'ketenhouder' (homme filière), het specifieke product en de producent-consument-relaties (markt). Het artikel gaat in op de 'aanbodmarkt', die onlosmakelijk verbonden is met het authentieke product. Het perspectief zit in levende netwerken met de kenners en liefhebbers onder de toeristen.

Lokaalvoedselflevoland.nl, PPO Wageningen UR en het Centrum voor Biologische Landbouw ontwikkelden rond Almere een website die agrarische bedrijven en consumenten met elkaar in contact brengt. Intussen is de site verbreed naar heel Flevoland, en doen al 60 bedrijven mee.

Onderzoek in het kader van de PPS ‘Multifunctionele Landbouw’ Wat is de omvang en dynamiek rond stadslandbouw in Nederland, is de betekenis van stadslandbouw nader te duiden? De casus is in Almere uitgevoerd.

Milieudefensie heeft Alterra en Livestock Research, beide onderdeel van Wageningen University and Research centre, eerder gevraagd in meer detail het aandeel regionaal eiwit in het totale veevoergebruik in de Nederlandse veehouderij in beeld te brengen voor de jaren 2011 en 2013. Wij hebben destijds daarbij twee aspecten onderscheiden: het percentage regionaal geproduceerd eiwit in (1) het totale Nederlandse veevoer en (2) in het eiwitrijke veevoer met een ruw eiwitgehalte van meer dan 157 g/kg per grondstof. Voor 2014 hebben we het tweede aspect, het aandeel van regionaal geteeld eiwitrijk veevoer in het Nederlandse veevoerrantsoen, opnieuw onderzocht. Hierbij definiëren we ‘regionaal eiwit’ als die ingrediënten die het veevoerrantsoen van eiwit voorzien en die afkomstig zijn van gewassen die geteeld zijn in geografisch Europa.

Milieudefensie heeft Alterra en Livestock Research, beide onderdeel van Wageningen University and Research centre, eerder gevraagd in meer detail het aandeel regionaal eiwit in het totale veevoergebruik in de Nederlandse veehouderij in beeld te brengen voor de jaren 2011 en 2013. Wij hebben destijds daarbij twee aspecten onderscheiden: het percentage regionaal geproduceerd eiwit in (1) het totale Nederlandse veevoer en (2) in het eiwitrijke veevoer met een ruw eiwitgehalte van meer dan 157 g/kg per grondstof. Voor 2014 hebben we het tweede aspect, het aandeel van regionaal geteeld eiwitrijk veevoer in het Nederlandse veevoerrantsoen, opnieuw onderzocht. Hierbij definiëren we ‘regionaal eiwit’ als die ingrediënten die het veevoerrantsoen van eiwit voorzien en die afkomstig zijn van gewassen die geteeld zijn in geografisch Europa.

Onderzoek in het kader van de PPS ‘Multifunctionele Landbouw’ Wat is de omvang en dynamiek rond stadslandbouw in Nederland, is de betekenis van stadslandbouw nader te duiden? De casus is in Almere uitgevoerd.

De onderzoeksvraag is hoe bestaande bedrijven het concept ‘verkoop van vlees van eigen dieren’ toepassen, wat de financiële haalbaarheid ervan is, en wat de succes- en faalfactoren en randvoorwaarden zijn. Als afbakening is gekozen voor de verkoop van vlees van eigen runderen. Omdat dit onderzoek gaat over versproducten wordt ingezoomd op de verkoop van vers vlees.

In dit rapport staat de vraag centraal hoe de voedselvoorziening van Arnhem en omgeving momenteel georganiseerd is en hoe het aandeel regionaal voedsel kan worden vergroot. Wat is het huidige gebruik van regionaal voedsel, hoe kunnen we dat veranderen en waarom eigenlijk?

Regionale of lokale producten worden gezien als tegenwicht van ons globaal georganiseerd voedselsysteem. Maar de logistiek van regionale producten is ingewikkeld doordat producten bij een aantal bedrijven moeten worden opgehaald. Eén bedrijf dat veel verschillende producten teelt maakt de logistiek een stuk makkelijker. Maar kan dat uit voor zo’n bedrijf?

Streekproducten en boerderijwinkels hebben een grote marktpotentie. Uit eerder onderzoek blijkt dat in boerderijwinkels vooral groenten, fruit, eieren en kaas wordt verkocht. Vlees wordt minder verkocht, laat staan vers vlees. Boeren, tuinders en onderzoekers waren benieuwd hoe de verkoop van die versproducten, zoals dat vlees van eigen dieren zich heeft ontwikkeld. Wat is het rendement, wat gaat goed en wat kan beter?

Regionaal voedsel staat momenteel volop in de belangstelling. De regionale of lokale producten worden gezien als tegenwicht tegenover ons globaal georganiseerd voedselsysteem. Veel gebruikte argumenten voor een meer regionaal georiënteerd voedselsysteem zijn herkenbaarheid (herkenbaar vs. anoniem product) en duurzaamheid (veel vs. weinig voedselkilometers). Het tweede argument, de duurzaamheid, richt zich vooral op de afstand van boer naar bord. Deze afstand –boer naar bord- zou bij regionale producten kleiner zijn en daarmee zou vanzelfsprekend de impact (bijv. in energie verbruik of Carbon Foot Print) ook wel kleiner zijn. Een aantal studies (o.a. Sukkel et al, 2010) laten zien dat een regionaal georiënteerd voedselsysteem niet per definitie leidt tot een betere duurzaamheid in termen van lager energieverbruik of Carbon Foot Print. De studies laten zien dat de sleutel tot verdere verduurzaming van regionale voedselsystemen ligt in de logistiek/distributie van boer naar bord en in het aantal ketenschakels

Uit verschillende media en projecten blijkt dat er een groeiende belangstelling is vanuit zowel consument als verwerker voor regionale producten gemaakt van biologisch graan. In Gelderland werken natuurorganisaties samen voor het lokaal beheren van natuurgronden, om op die manier biodiversiteit te verhogen. Die gronden zijn van belang om graangewassen te kunnen telen, o.a. voor stro en veevoer. Op deze natuurakkers kan graan geteeld worden voor de verkoop als regionaal product, o.a. in de vorm van brood en meel.

Intergovernmental agencies and development organizations, including Cordaid, consider interventions directed at seed security of utmost importance to support smallholders recovering from conflict situations and disasters, and to contribute to revitalisation of local agricultural production and food security. There is, however, considerable debate about the most appropriate type and strategic level of intervention to enhance smallholders’ seed security in conflict and post-conflict areas. Given the co-existence of different types of interventions and agencies directed at providing seed security, the governance of seed security has become very relevant, questioning what collaborative arrangements between government, business and civil society can help to effectively address seed insecurity. Donors and development practitioners often prefer certified or improved seed to seed from the informal sector. However, farmers’ evaluation criteria can differ from criteria developed by breeders or those setting seed certification standards, and the agro-ecological conditions under which varieties are selected may differ from those on-farm, thus affecting crop performance.

Uit verschillende media en projecten blijkt dat er een groeiende belangstelling is vanuit zowel consument als verwerker voor regionale producten gemaakt van biologisch graan. In Gelderland werken natuurorganisaties samen voor het lokaal beheren van natuurgronden, om op die manier biodiversiteit te verhogen. Die gronden zijn van belang om graangewassen te kunnen telen, o.a. voor stro en veevoer. Op deze natuurakkers kan graan geteeld worden voor de verkoop als regionaal product, o.a. in de vorm van brood en meel.

In dit rapport staat de vraag centraal hoe de voedselvoorziening van Arnhem en omgeving momenteel georganiseerd is en hoe het aandeel regionaal voedsel kan worden vergroot. Wat is het huidige gebruik van regionaal voedsel, hoe kunnen we dat veranderen en waarom eigenlijk?

Regionaal voedsel staat momenteel volop in de belangstelling. De regionale of lokale producten worden gezien als tegenwicht tegenover ons globaal georganiseerd voedselsysteem. Veel gebruikte argumenten voor een meer regionaal georiënteerd voedselsysteem zijn herkenbaarheid (herkenbaar vs. anoniem product) en duurzaamheid (veel vs. weinig voedselkilometers). Het tweede argument, de duurzaamheid, richt zich vooral op de afstand van boer naar bord. Deze afstand –boer naar bord- zou bij regionale producten kleiner zijn en daarmee zou vanzelfsprekend de impact (bijv. in energie verbruik of Carbon Foot Print) ook wel kleiner zijn. Een aantal studies (o.a. Sukkel et al, 2010) laten zien dat een regionaal georiënteerd voedselsysteem niet per definitie leidt tot een betere duurzaamheid in termen van lager energieverbruik of Carbon Foot Print. De studies laten zien dat de sleutel tot verdere verduurzaming van regionale voedselsystemen ligt in de logistiek/distributie van boer naar bord en in het aantal ketenschakels

De onderzoeksvraag is hoe bestaande bedrijven het concept ‘verkoop van vlees van eigen dieren’ toepassen, wat de financiële haalbaarheid ervan is, en wat de succes- en faalfactoren en randvoorwaarden zijn. Als afbakening is gekozen voor de verkoop van vlees van eigen runderen. Omdat dit onderzoek gaat over versproducten wordt ingezoomd op de verkoop van vers vlees.

Intergovernmental agencies and development organizations, including Cordaid, consider interventions directed at seed security of utmost importance to support smallholders recovering from conflict situations and disasters, and to contribute to revitalisation of local agricultural production and food security. There is, however, considerable debate about the most appropriate type and strategic level of intervention to enhance smallholders’ seed security in conflict and post-conflict areas. Given the co-existence of different types of interventions and agencies directed at providing seed security, the governance of seed security has become very relevant, questioning what collaborative arrangements between government, business and civil society can help to effectively address seed insecurity. Donors and development practitioners often prefer certified or improved seed to seed from the informal sector. However, farmers’ evaluation criteria can differ from criteria developed by breeders or those setting seed certification standards, and the agro-ecological conditions under which varieties are selected may differ from those on-farm, thus affecting crop performance.