Search

Deze vernieuwde handleiding is bedoeld om groene professionals te helpen en inspiraren bij het ontwerp, de aanleg en het onderhoud van 'de levende tuin'. De eerdere handleiding de levende tuin is een basisboek dat uitgaat van de elementen die worden gebruikt bij de inrichting van een tuin zoals verharding, omheining, gazon en beplanting. Centraal staan de keuzes die bijdragen aan een meer levende tuin in plaats van een versteende tuin. De nieuwe handleiding is een vervolg dat uitgaat van de behoeften en wensen van de klant. En ook antwoord geeft op de vraag "Wat kan ik allemaal nog meer met een levende tuin?" Met veel praktische tips en bijpassende voorbeelden van groene oplossingen op vragen en wensen van diverse opdrachtgevers. Beide handleidingen kunt u zowel samen als individueel gebruiken.

AVBS werd op de Floraliën door de jury beloond met de Grote Ereprijs geschonken door KMLP, de organisator van de Gentse Floraliën. Deze prijs is een erkenning voor de 86 Vlaamse sierteelt- en boomkwekerijbedrijven in de AVBS groepsstand en voor de Vlaamse sierteeltsector in het algemeen.

In het kader van het project ‘B(l)oeiend Oost-Vlaanderen’, een samenwerking tussen Toerisme Oost-Vlaanderen, het Proefcentrum voor Sierteelt, de gemeente Wetteren en de Koninklijke Maatschappij voor Landbouw en Plantkunde, worden partnergemeenten gestimuleerd en ondersteund om perkplanten aan te planten op openbare plaatsen. Door hun rijke en lange bloei zorgen perkplanten voor kleur en sfeer, wat zowel door lokale bewoners als bezoekers wordt geapprecieerd.

Welgeteld één Japanse Zelkova is er in Leiderdorp te vinden, maar die werd in 2008 tijdens een verkiezing prompt tot de boom met de grootste X-factor van het dorp verkozen. Ivette van der Wiel van de gemeente Leiderdorp vertelt erover en werpt zich zo meteen op als ambassadeur voor deze bijzondere soort.

Jan Willem Zwart, directeur van de botanische tuin De Kruidhof heeft als favoriete boom Alnus glutinosa. Hij omschrijft deze els als het symbool van de oeroude Fryske wâlden waar elzensingels dienst deden - en nog altijd doen - als afrastering.

Connie Ettema, hovenier en tuinontwerper, heeft Enkianthus campanulatus als favoriet houtig gewas. Als belangrijkste eigenschappen noemt ze het mooie blad, de fraaie bloei en de felle herfstkleur. 'Plus de opvallende gelaagdheid in de groeiwijze.'

Ton van Beek, architect en buitenruimteontwerper bij [delacourt][vanbeek], kiest voor Amelanchier als zijn boomkwekerijfavoriet. De tegenwoordig veel aangeplante heester wordt door hem vooral gewaardeerd om de sterke seizoensbeleving. 'Elk jaargetijde is hij interessant.'

De laatste jaren is er een aantal dingen verdwenen uit de groene wereld waar we misschien niet zo rouwig om hoeven te zijn. Iets waar wij als redactie wel verdrietig over zijn, is de ondergang van het fenomeen Boom van het Jaar. Oké, formeel gezien bestaat dat predicaat nog steeds, maar er is werkelijk niet een groenbeheerder, boomverzorger of landschapsarchitect die de boom van 2015 zonder de hulp van Google kan benoemen. Ik heb het even voor u opgezocht; het was Magnolia kobus.

Deze minder bekende Pterocarya stenoptera vertakt zich, net als de bekendere Pterocarya fraxinifolia, laag, dus we begrijpen goed dat Lodewijk Baljon deze uitkiest als klimboom. Ook de sierwaarde is groot door het lange geveerde blad en de rijke bloei. De lange vruchtkatjes blijven ook in de winter aan de boom hangen en samen met de diepgegroefde schors geven deze de boom ook een goed winterbeeld.

Beschrijving van een aantal bijzondere bomen : de GMC- geslachten, Gymnocladus, Maclura en Cercidiphyllum die wel bekendheid genieten, maar geen gemeengoed zijn in de boomkwekerij of in een gemeentelijk bomenbestand.

Laat tien mensen een boom tekenen en de kans is groot dat er negen keer een lollystok wordt getekend met een breed eivormige kroon. Beheerders en ontwerpers zijn niet anders dan die negen tekenaars en passen graag dit soort bomen toe. Op het eerste gezicht is dit soort bomen er in overvloed. De Liquidambar is zo’n boom, maar ook landgenoot Nyssa sylvatica past in dit profiel.

De Nyssa sylvatica of tupeloboom is bij liefhebbers voornamelijk bekend om zijn fel oranjerode najaarsverkleuring. Dat de boom veel meer goede eigenschappen heeft en breed kan worden toegepast, is veel minder bekend.

Binnen de systematische indeling van het regnum vegetabile – het plantenrijk – behoort het geslacht Nyssa tot de orde van de Cornales en daarbinnen tot de familie van de Nyssaceae, de Tupelo’s. Het geslacht Nyssa bestaat uit dertien soorten, waarvan er zeven in de tropische gebieden van Midden- Amerika en in Zuidoost-Azië tot in Indonesië voorkomen. De overige zes soorten komen voor in de meer gematigde streken van het noordelijk halfrond in Noord-Amerika en China. De meest bekende species is Nyssa sylvatica, en van deze makker zijn momenteel negen CV’s bekend. Verder is het zo dat de hoofdpersoon en zijn CV’s (zijn, want Nyssa is een mannelijke boom) eigenlijk de enige makkers van de clan zijn die in drogere maar wel vruchtbare gronden goed groeien, terwijl de andere species een zeer vochtige standplaats vragen, zelfs tot moerasachtige omstandigheden.

Beschrijving en karakteristieken van het geslacht Pterocarya, waarbij ook aandacht voor de specie Pterocarya stenoptera.

Beschrijving van de bodembedekker Pulmonaria, oftewel Longkruid, waarbij aandacht voor de verzorging, beplanting en cultivars.

De Amsterdamse bomenconsulent Hans Kaljee is een groot iepenliefhebber en in Nederland een belangrijke Ulmusdeskundige. De iep is voor Amsterdam een zeer dankbare boom, omdat hij goed groeit op plekken waar de meeste andere boomsoorten niet verder komen dan een kwarrend bestaan.

Het oude centrum van Roermond heeft de laatste vijftien jaar een ware metamorfose doorgemaakt. Een voorlopige bekroning van die metamorfose is het opnieuw inrichten van de Singelring. De bekroning van die renovatie wordt bepaald door tachtig Gleditsia triacanthos ‘Skyline’. Groenbeheerder René Camp en zijn wethouder Raja Fick Moussaoui willen met plezier de boomambassadeur-sjerp voor deze valse christusdoorn omgorden.

Na de 1ste editie van Boomzorg 2015, stampvol met allochtone makkers nu, op speciaal verzoek van het opperhoofd Hein wederom een deel van het feuilleton over één geslacht en een die een ieder wél kent en waar bij voorkeur, zelfs een paar autochtone of inheemse makkers in zitten. Het geslacht Alnus voldoet aan deze gunningseisen. ‘Oh ja, in de volksmond gewoon elzen hé’.

Op de Rode Loper, het nieuwe entreegebied van Amsterdam, kan natuurlijk niets anders dan een iep met rode herfstkleuren worden toegepast. Hans Kaljee, hoofdstedelijk bomenconsulent, koos na een bezoek aan Amerika voor Ulmus ‘Frontier’, in zijn woorden een schattig boompje waarvan je op het eerste gezicht bijna niet gelooft dat het een iep is.

Een nicheboom, maar wel een boom van de toekomst. Vraag dendroloog en vakspecialist bomen Jaap Smit naar de Tetradium daniellii (bijenboom) en hij wordt vanzelf enthousiast. Smit breekt in deze nieuwe rubriek (zie kader) een lans voor zijn lievelingsboom. ‘Tetradium daniellii is een probleemoplosser die niets extra’s kost en nog bijzonder is óók.’

Binnen de systematische indeling van het regnum vegetabile – het plantenrijk – behoort het geslacht Tetradium tot de orde van de Sapindales en daarbinnen tot de familie van de Rutaceae, of, in gewoon Nederlands, de ruitachtigen. Andere, wat bekendere geslachten binnen deze grote familie zijn bijvoorbeeld Citrus, Euodia, Phellodendron en Skimmia. Het geslacht Tetradium kent ca. 50 soorten, verspreid over Oost-Azië en hier niet of nauwelijks winterhard, met uitzondering van enkele Chinese exemplaren. Tetradium daniellii is daar één van.

Binnen de systematische indeling van het regnum vegetabile – het plantenrijk - behoort het geslacht Gymnocladus tot de orde van de Fabales en daarbinnen tot de familie Leguminosae of Fabaceae (synoniem) en de onderfamilie van de Caesalpiniaceae. Bijzonder is dat het geslacht Gymnocladus dus wel behoort tot de Leguminosae, de peulvruchtachtigen, maar niet tot de Papilionaceae, de vlinderbloemigen, zoals bijvoorbeeld Robinia. Andere geslachten binnen de peulvruchtfamilie zijn onder andere de judasboom Cercis, de valse christusdoorn Gleditsia en de johannesbroodboom Ceratonia. De geslachtsnaam van deze bijzondere species is afgeleid van het Grieks: gymnos = naakt en klados = tak. Samengevoegd is dat dan ‘naakte tak’, oftewel een bladverliezende boom. De soortnaam dioica betekent ‘tweehuizig. ’Weet u het nog?’ Het kleine geslacht kent een vijftal soorten, waarvan twee in de gematigde zone van het noordelijk halfrond en een drietal subtropische tot tropische makkers. De bekendste van de vijf is ongetwijfeld Gymnocladus dioica.

‘Chanticleer’ en ‘Conference’, wie kent ze niet? De twee bekendste peren van de wereld, de een voor de sier en de ander voor het sap! Beide komen ruim aan bod in dit deel van het feuilleton dat geheel gewijd is aan het geslacht Pyrus, oftewel de peer!

Aandacht en tips voor de verzorging van Paenoia ranunculaceae, de kruidachige pioen.

Het is een boom met twee gezichten. Die prachtige dikke, kale takken in de winter, en in de zomer die enorme lappen van bladeren die het zonlicht zo prachtig gefilterd op stadsgevels kunnen laten vallen. Tuin- en landschapsontwerper Frans van der Steen treedt op als ambassadeur van de Gymnocladus dioica, oftewel de doodsbeenderenboom.

Binnen de systematische indeling van het Regnum Vegetabile – het plantenrijk – behoort het geslacht Zelkova tot de orde van de Urticales en daarbinnen tot de familie van de Ulmaceae, de iepachtigen. Andere, bekendere geslachten binnen deze grote familie zijn o.a. Ulmus, Celtis en Planera. Het geslacht Zelkova kent zes soorten, waarvan een in Europa, op het eiland Sicilië; de andere soorten komen voor vanaf de Kaukasus tot in China, Korea en Japan.

Al decennia lang behoort Hydrangea tot de meest populaire heesters. Met name de boerenhortensia is geliefd, maar de pluimhortensia volgt in rap tempo. De uitbundige bloei en de vele kleurschakeringen zijn bij vrijwel geen enkele andere heester te vinden.

Sorbus is een algemeen bekende boom, maar de enorme diversiteit is minder bekend. Vooral in bladvormen en -kleuren is er keuze. En naast een rijke bloei is er vaak een overdaad aan bessen, soms gecombineerd met een herfstverkleuring. Dat maakt boomkweker Albert Leemreize enthousiast.

Vitex was lange tijd een onbekende heester, maar treedt langzaam naar de voorgrond. Terecht, want de gezonde heester heeft decoratief blad en een rijke nazomerbloei. Op een zonnige, warme standplaats is er jaarlijks overdadige bloei, weet kweker Carles Wennink

Nothofagus is een meerstammige heester tot kleine boom. Vanwege zijn grillige habitus is de plant uitermate geschikt om als karakteristieke solitair aan te planten. Maar ook opgeknipte boomvormen zijn mogelijk en zelfs toepassingen als haag. Mascha Hol van Heijderhoff Hovenier is enthousiast.

Polygala is met name te vinden in de groep kuipplanten. Deze liefhebber van zon en warmte is matig bestand tegen de Nederlandse kou, maar de rijke bloei kan toch een reden zijn om de plant aan te schaffen. 'Wie handig is, overwintert hem vorstvrij', aldus Lieuwe Westra.

De Hollandse iep is een Belg! Ulmus x hollandica ‘Belgica’ is… Zo begon, waarde lezers het deel van het feuilleton over één van de genera van deze belangrijke bomenfamilie in Nederland: het geslacht Ulmus (zie Boomzorg nr. 1 van 2014). Om uw nachtmerries niet verder op te wekken zal uw schrijver zich in dit deel beperken tot de, naast Ulmus, meest bekende geslachten, Celtis, Planera, nou… bekend ?? en Zelkova om aan u voor te stellen.

Aandacht en tips voor de verzorging van Heuchera.

Halverwege het voorjaar verschijnt de sierlijke bloeiwijze bij Halesia. Zijn Nederlandse naam sneeuwklokjesboom verwijst naar de vorm van de bloem die sterk lijkt op die van het bekende bolgewas. In volle bloei is Halesia een echte blikvanger. Groenadviseur en tuinontwerper Leo Schoolkate gebruikt het liefst H. carolina.

Cornus kousa is sinds een tiental jaren behoorlijk in populariteit gestegen. De rijke bloei, de kleurrijke vruchten en de warme herfstverkleuring zijn drie sierwaardes. Als meerstammige heester of kleine boom is het een blikvanger in elke tuin.

Viburnum ‘Pragense’ is een bladhoudende en zeer winterharde Viburnum. Het glanzende blad en de voorjaarsbloei zijn sierwaarden. Johan van Tuinen gebruikt de heester graag als solitair. ‘Maar ook in een gemengde haag voldoet hij prima.’

Sinds een tiental jaren is lavendel niet meer uit de tuin weg te denken. De geurende plant vindt gretig aftrek, niet alleen als meerjarige heester in de volle grond, óók als visueel aantrekkelijk product voor eenmalige zomeraanplant in potten en bakken. Landschapsarchitect William de Bruijn snapt wel waarom.

Op 17 september 2015 was het dan zover: de bekendmaking van de Inspiratieboom van 2015. Tijdens de Boom Innovatie Dag 2015, een NWST-symposium in het Inspyrium van Ebben Boomkwekers BV in Cuijk, vond de geweldige apotheose van de verkiezingsstrijd plaats tussen een achttal bomen: de uitverkiezing tot Inspiratieboom van 2015. De kandidaten zijn, in alfabetische volgorde, zoals u van uw schrijver gewend bent: Gleditsia triacanthos ‘Skyline’, Gymnocladus dioica, Nyssa sylvatica, Pterocarya stenoptera, Prunus sargenti ‘Rancho’, Ulmus x ‘Frontier’ en Zelkova serrata

Op 17 september 2015 organiseerden de vakbladen Boomzorg, Stad + Groen en Boom in Business voor de vijfde maal de Boom Innovatie Dag, ditmaal in het Ebben Inspyrium in Cuijk. De dag was zeer geslaagd met een hoge opkomst van zo’n driehonderd bezoekers en met de zaakkundige dagvoorzitter Henry Kuppen aan het stuur. De regen kon de sfeer op het demoterrein buiten niet verstoren.

Aandacht en tips voor de verzorging van Nepeta, gekend als kattenkruid.

Ze hebben uiteindelijk gezamenlijke doelen: de freesia meer sierwaarde geven én de teelt van freesia’s meer lonend maken. Twee vooraanstaande freesiakwekers en een grote vermeerderaar investeerden daartoe in een groeicel van vier vierkante meter. Uit dit onderzoek op dit piepkleine stukje tafel, moet over een paar jaar iets groots en revolutionairs voortkomen.

Stichting Veldleeuwerik heeft onder het Duurzaamheidsthema Biodiversiteit een groot aantal maatregelen geformuleerd waarmee ondernemers die biodiversiteit kunnen stimuleren. Daaronder vallen ook een aantal maatregelen met betrekking tot akkerranden. Doel van deze helpdeskvraag is om een beknopte, wetenschappelijke en praktische onderbouwing te geven van de effectiviteit van deze maatregelen. Eventuele vragen, tegenstrijdigheden en witte vlekken in de beschikbare kennis worden ook benoemd.

Ongetwijfeld kent iedereen dit lied van Hans de Booy uit 1982. Maar niets is minder waar: er is méér dan alleen Annabelle, de meest populaire hortensia. En ze kunnen op meer plekken staan dan in de tuin of als gedroogde versie in de vaas thuis. Voor de openbare ruimte zouden ze ongeschikt zijn en met name teveel water, voeding en onderhoud vragen. Maar dit berust op een misverstand volgens hortensia-experts. Zij zetten boeiend sortiment uiteen en geven een top tien voor toepassing in de openbare ruimte.

In de praktijk van het verplanten van grote bomen wordt nogal eens de opmerking gemaakt: ‘Voor dat geld plant ik wel 20 nieuwe (kleine) bomen!’ Dat klinkt op zich logisch, maar wordt hier niet voorbijgegaan aan de waarde van grote volwassen bomen? En wat is die waarde dan? Kortom: waarom zou je überhaupt grote bomen verplanten?