Search

Metalo-organski sustavi predstavlju zanimljivo područje istraživanja zbog raznih fizikalnih i kemijskih svojstava koje je moguće ostvariti uvođenjem metalnog centra, a koja su teško ostvariva u organskim sustavima. Uvođenje metalnog centra također rezultira većom kompleksnošću sustava te su iz stanovišta kristalnog inženjerstva metalo-organski sustavi slabije izučeni od organskih. Postavlja se pitanje koliko je prilikom razvoja strategija za supramolekulsku sintezu u metalo-organskim sustavima moguće osloniti se na veliko empirijsko znanje stečeno za organske sustave. Cilj ovog istraživanja je izučavanje postojanosti izabranih supramolekulskih sintona u metaloorganskim sustavima. U tu svrhu priređeni su ß -diketonatni koordinacijski spojevi s ligandima koji sadrže laktamske i amidne funkcionalne skupine za izučavanje postojanosti supramolekulskih sintona ostvarenih vodikovim vezama te halogene elemente za izučavanje postojanosti halogen···halogen interakcija tipa-II. Računi molekulskih elektrostatskih potencijala provedeni su na optimiziranim geometrijama priređenih spojeva kako bi se dobilo bolje razumijevanje čimbenika koji utječu na postojanost izabranih supramolekulskih sintona te ishod supramolekulske sinteze. Metal-organic systems offer a variety of physical and chemical properties which are not easily accessable in purely organic systems. Unfortunately, within the context of crystal engineering the metal-organic systems have not received the same attention as their organic counterparts, and the reason for this lies in their inherently greater degree of structural complexity compared to many metal-free systems. The question whether it is possible to rely on the vast amount of knowledge obtained in the organic setting to develop supramolecular synthesis strategies for the metal-organic setting arises. The main aim of this research is to determine the robustness of selected supramolecular synthons in the metal-organic setting. ß -diketonato coordination compounds were prepared with ligands that contain lactam and amide functional groups to study the robustness of hydrogen-bond synthons and halogen atoms to study the robustness of type-II halogen···halogen interactions. Molecular electrostatic potentials were calculated on optimized geometries of the prepared compounds to gain a better understanding of the factors that influence synthon robustness and supramolecular synthesis outcomes.

Istražene su reakcije te su ispitani uvjeti priprave novih kompleksnih spojeva niklova(II) klorida, niklova(II) bromida i niklova(II) jodida s aminopirazinom (NH2-pyz) i klorpirazinom (Cl-pyz). Pripravljeni su sljedeći spojevi [NiCl2(NH2-pyz)4] (1), [NiCl2(NH2-pyz)2]n (2), [NiBr2(NH2-pyz)4] (3),[NiBr2(NH2-pyz)2]n (4), [NiI2(NH2-pyz)2]n (5), [NiCl2(Cl-pyz)2]n (6) i [NiBr2(Cl-pyz)2]n (7). Spojevi su okarakterizirani kemijskom analizom, infracrvenom spektroskopijom, termogravimetrijskom analizom i difrakcijom rentgenskog zračenja na praškastom uzorku. Spoju 1 je rentgenskom strukturnom analizom određena kristalna i molekulska struktura. Vodikove veze diktiraju način slaganja molekula u supramolekulskim strukturama spojeva s aminopirazinom, dok do udruživanja spojeva s klorpirazinom dolazi preko halogenskih veza. The reaction conditions of nickel(II) chloride, nickel(II) bromide and nickel(II) iodide with aminopyrazine and chloropyrazine were investigated. The following complexes were prepared: [NiCl2(NH2-pyz)4] (1), [NiCl2(NH2-pyz)2]n (2), [NiBr2(NH2-pyz)4] (3),[NiBr2(NH2-pyz)2]n (4), [NiI2(NH2-pyz)2]n (5), [NiCl2(Cl-pyz)2]n (6) i [NiBr2(Cl-pyz)2]n (7). Compounds were characterized by chemical analysis, infrared spectroscopy, thermogravimetric analysis and X-ray powder diffraction. Compound 1 was structurally characterized by single crystal X-ray diffraction method. Supramolecular structure of aminopyrazine based complexes rely on hydrogen bonds, while halogen bond acts as main driving force in assembling of chloropyrazine based complexes.

Istražene su reakcije te su ispitani uvjeti priprave novih kompleksnih spojeva niklova(II) klorida, niklova(II) bromida i niklova(II) jodida s aminopirazinom (NH2-pyz) i klorpirazinom (Cl-pyz). Pripravljeni su sljedeći spojevi [NiCl2(NH2-pyz)4] (1), [NiCl2(NH2-pyz)2]n (2), [NiBr2(NH2-pyz)4] (3), [NiBr2(NH2-pyz)2]n (4), [NiI2(NH2-pyz)2]n (5), [NiCl2(Cl-pyz)2]n (6) i [NiBr2(Cl-pyz)2]n (7). Spojevi su okarakterizirani kemijskom analizom, infracrvenom spektroskopijom, termogravimetrijskom analizom i difrakcijom rentgenskog zračenja na praškastom uzorku. Spoju 1 je rentgenskom strukturnom analizom određena kristalna i molekulska struktura. Vodikove

U svrhu istraživanja povezivanja kompleksnih spojeva halogenskim interakcijama priređen je niz spojeva bakrovog(II) klorida i srebrovog(I) nitrata s različitim mono- i disupstituiranim halogeno derivatima piridina (2-kloropiridinom, 2- bromopiridinom, 2-iodopiridinom, 2, 6- dikloropiridinom, 2, 6-dibrimopiridinom, 2, 5- dikloropiridinom, 2, 5-dibromopiridinom, 3, 5- dikloropiridinom, 3, 5-dibromopiridinom). Određivanjem molekulske i kristalne strukture priređenih bakrovih(II) spojeva ustanovljeno je da je najzastupljenije povezivanje halogenskom interakcijom tipa II. Nadalje, u slučajevima kada je moguće prirediti dva bakrova(II) spoja s istim halogeno derivatom piridina uvijek je moguće prevesti spoj s dominantnim halogenskim interakcijama u spoj kod kojeg su uz halogenske interakcije prisutne i vodikove veze, odnosno, spoj s izraženim halogenskim interakcijama tipa II (CClClC) u spoj s halogenskim interakcijama s halogenidnim ionom kao akceptorom (CClClCu). Kod spojeva srebrovog(I) nitrata također su najzastupljenije halogenske interakcije tipa II, no nitratni ion s velikim koordinacijskim i supramolekulskim potencijalom uvjetuje nastajanje kompleksne vrste te posljedično i njezine supramolekulske arhitekture.

Većina je sintetskih kemičara u pravilu vjerna uobičajenim reakcijama koje se odvijaju u otopini iako za mnoge ne postoji poseban razlog za uporabu otapala, štoviše u mnogo slučajeva sinteze organskih i organometlnih spojeva, reakcije u čvrstom stanju uspješnije su i selektivnije [1]. Posljednjih desetak godina mehanokemijske sintetske metode [2], poput mljevenja u tarioniku ili kugličnom mlinu, naveliko su popularne u supramolekulskoj i organometalnoj sintetskoj kemiji. Stvaranje sustava koji se temelje na kovalentnim, koordinacijskim ili supramolekulskim vezama mljevenjem pruža jedinstvenu priliku sinteze u čvrstom stanju koja je brza, velikog iskorištenja i koja se lako može kontrolirati. Takav oblik sinteze izrazito je prihvatljiv za okoliš uz izbjegavanje prekomjerne uporabe otapala i zagrijavanja na visokim temperaturama. Praškasti produkti mehanokemijske sinteze mogu se lako izolirati te izučavati primjenom modernih analitičkih metoda u čvrstom stanju. Ovo predavanje predstavit će mljevenje kao sintetsku metodu stvaranja novih materijala, biti će popraćeno primjerima sinteze liganada i koordinacijskih spojeva te supramolekulske sinteze višekomponentnih sustava [3-5]. Posebna će pažnja biti posvećena mehanokemijskoj sintezi kokristala kojima su molekule u kristalu međusobno povezane halogenskim vezama [5].