Search

Düşük sağlık okuryazarlığı, tüm yaş grupları arasında kötü sağlık durumunun önemli bir nedenidir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'nin Şanlıurfa ilindeki kırsal ve kentsel ortaokuldaki çocuklar arasında sağlık okuryazarlığı düzeyini ve bununla ilişkili faktörleri araştırmaktır. Bu çalışma Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ndeki kentsel ve kırsal alanlarda 12-15 yaş arası çocuklar arasında gerçekleştirilen . kesitsel tipte bir çalışmadır. Veri toplama için Sağlık Okuryazarlığı Anketi (HLS-EU-Q47) kullanılmıştır. Bu çalışmada, HLS-EU-Q47'nin genel iç tutarlılığı (Cronbach's alpha); 0.916 olarak bulunmuştur. Çalışmaya 18 okuldan toplam 1.997 kişi katıldı,% 47.2'si kadın,% 52.8'i erkekti. Katılımcının yaşı 12 ile 15 arasında değişmekte idi. Öğrencilerin ölçülen ağırlık, boy ve VKİ ortalamaları (SD) sırasıyla 47.2 ± 10.7 kg, 154.4 ± 7.8 cm ve 19.6 ± 3.5 kg / m2 idi. Obezite, aşırı kilo ve düşük kilo prevalansı sırasıyla% 6.5,% 13.8 ve% 6.3 idi. Günlük kahvaltı, meşrubat, meyve ve diş fırçalama sıklığı sıklığı sırasıyla% 53.6,% 14.4,% 39.3 ve% 38.5 idi. Genel olarak, bu çalışmada sağlık okuryazarlığı düzeyi çocuklar arasında çok düşük tespit edildi.

Ebeveynlere matematik dersinde herhangi bir destek sunulmadığı halde ebeveynlerin çocuklarının evde ve okulda öğrenmelerini denetlemeleri ve desteklemeleri beklenmektedir. Fakat ebeveynlerin ihtiyaç duydukları desteğe dair herhangi bir gündem oluşturulmamaktadır. Ebeveynlerin matematik dersinde duydukları destek ihtiyacı öğrencinin okul seviyesi arttıkça artmakta iken ebeveynlere verilen destekler okul seviyesi arttıkça azalmaktadır. Bu bağlamda, mevcut araştırma ile ortaokul matematiğinde çember konusunun öğrenme ve öğretme sürecine ebeveynlerin bilişsel katılımının çocukların gelişimine ve ebeveyn çocuk etkileşimine katkısı araştırılmıştır.Yapılan bu çalışma nitel bir araştırma olup eylem araştırması yöntemi kullanılmıştır. Çalışma 6.sınıf ebeveynlerine yönelik olarak planlanmıştır. Çalışmanın örneklemini 2021-2022 eğitim – öğretim yılının bahar döneminde İstanbul’da seçilen bir okuldan gönüllü katılan ebeveynler oluşturmuştur. Uygun örnekleme yönteminin kullanıldığı araştırma beş katılımcı ile tamamlanmıştır. Çalışmanın veri toplama araçlarını öğrencilere ve ebeveynlerine uygulanan başarı testleri, uygulama sonrası öğrenci ve ebeveynler ile yapılan çevrimiçi görüşmeler, katılımcılara yönelik gözlemler ve hem öğrencilerin hem de ebeveynlerin doldurmuş oldukları günlükler oluşturmaktadır. Katılımcılar ile iki hafta süren bir eğitim uygulaması yapılmıştır ve çalışmaya katılan ebeveynlere 16 ders saati boyunca 6.sınıf çember konusu öğretilmiştir. Bu dersler vasıtasıyla ebeveynlere yalnızca çember konusunun öğretilmesi değil aynı zamanda nasıl öğretebileceklerine dair de yönlendirmelerde bulunulmuştur. Çok fazla geçmiş bilgi istememesi ve çalışma programına uygunluğu nedeniyle çember konusunun anlatılması uygun görülmüştür. Çalışmadan önce ve sonra yapılan ön ve son testler ile birlikte günlük ve görüşme kayıtları da araştırma bulgularını desteklemek üzere kullanılmıştır. Araştırma bulguları, ilkokul mezunu ebeveynde ve öğrencisinde matematikteki temel işlemlerde eksikliklerinin olmasından kaynaklı istendik düzeyde başarı değişimi elde edilememiştir. Ortaokul mezunu ebeveynin işlem sorularında geliştiği görülürken kavramsal bilgilerde sorun yaşadığı ortaya çıkmıştır. Ortaokul mezunu ebeveynin öğrencisinin de ebeveynin öğrenebildiği ve öğretebildiği kadarıyla kendisini geliştirebildiği ve kavramaya dair sorulan sorularda ebeveyni gibi yanlışlıklar yaptığı ortaya çıkmıştır. Lise mezunu ebeveynlerden biri tam gelişim sağlamış, çember konusunu rahatlıkla anlamış ve öğrencisine de aktarabilmiştir. Lise mezunu diğer ebeveynin ise öğrencisi ile iletişiminde sorunlar yaşadığı ve sorunları çözme bakımından öğrenci merkezli ders anlatımına geçtiği ortaya çıkmıştır. Bu ebeveynin de öğrencisinin de çember konusunda olumlu bir gelişim gösterdiği de ortaya çıkan sonuçlar arasındadır. Üniversite mezunu ebeveynin ise çember konusunu bildiği ve sadece tekrar etmiş olduğu ortaya çıkmıştır. Üniversite mezunu ebeveynin öğrencisi dersleri sıkılarak yapmış olsa da öğrencisinin başarı testlerinde gelişimi ön plana çıkmıştır. Çalışma sonuçları olarak, ebeveynlerin öğrenim düzeyine bağlı olarak konuları öğrenebildikleri, mevcut bilgileri üzerinden çocuklarına faydalı olabildikleri ve çocuklarına yardım edebileceklerine dair inançlarının ve öz güvenlerinin arttığı tespit edilmiştir. Ayrıca ebeveynlerin çocuklarını daha iyi anladıkları ve ebeveyn merkezli işlenen derslerin daha verimli olduğu, sunulan eğitim programından memnun kaldıkları ve eğitime devam etmek istedikleri sonuçlarına varılmıştır. Aynı şekilde öğrencilerin de ebeveynlerinin kendilerine yardım edebileceklerine dair inançlarının arttığı, çember konusunda başarılarının ve öz güvenlerinin arttığı, öğrenci merkezli işlenen derslerde daha mutlu oldukları ve dersi daha verimli işledikleri, anlayamadıkları yerleri ebeveynlerine rahatlıkla sorabildikleri tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin yapılan bu çalışmadan memnun kaldıkları ve ebeveynleri ile eğitime devam etmek istedikleri sonuçlarına da varılmıştır.Çalışmanın örneklemi ve süresi daha geniş tutularak daha kapsamlı çalışmaların yapılması önerilmektedir. Ayrıca okullar veya halk eğitim merkezleri aracılığıyla ebeveynlere matematik derslerinde gerekli desteklerin sağlanması ve öğretmenlerin ebeveyn eğitimine yönelik farkındalıklarını artıracak çalışmaların yapılması da önerilmektedir. Parents are expected to supervise and support their children's learning at home and school, although no support is offered in mathematics lessons. However, there is no plan regarding the support parents need. While parents' need for help in mathematics lessons increases as the student's school level increases, the support given to parents decreases as the school level increases. In this context, the contribution of parents' cognitive participation in the learning and teaching process of the circle subject in secondary school mathematics to the development of children and parent-child interaction was investigated in the present study.This study is qualitative research, and the action research method was used. The study was planned for 6th-grade parents. The study sample consisted of parents who voluntarily attended a school in Istanbul in the spring term of the 2021-2022 academic year. The study, in which a convenient sampling method was used, was completed with five participants. The data collection tools of the survey are achievement tests applied to students and their parents, online interviews with students and parents after the application, observations for the participants, and diaries filled by both students and parents. A two-week training application was conducted with the participants, and the 6th-grade circle subject was taught to the parents participating in the study for 16 lesson hours. Through these lessons, parents were not only taught the subject of the circle but also how they could teach it. It was deemed appropriate to explain the circle subject because it did not require too much background information and was suitable for the study program. Pre-tests and post-tests before and after the study and diary and interview recordings were used to support the research findings.The research findings showed that the desired level of development could not be achieved in the parents who were primary school graduates. The student of the primary school graduate parent did not develop at the desired level either. While it was seen that the secondary school graduate parents improved in the operational questions, it was revealed that they had problems with conceptual information. It has been shown that the student of a secondary school graduate parent can improve as much as the parent can learn and teach and make mistakes like his parents in the questions asked about comprehension. While providing full development, one of the high school graduate parents quickly understood the circle subject and could transfer it to his student. It has been revealed that high school graduate parent has problems communicating with their student and has switched to student-centered lectures to solve the issues. It was revealed that the university graduate parent knew about the circle subject and only repeated it. Although the student of the university graduate parent did the lessons by being bored, the development of the student in the achievement tests came to the fore.According to the study results, it has been determined that parents can learn the subjects depending on their education level and that they can benefit their children through their existing knowledge and their belief and self-confidence to help their children increase. In addition, it has been concluded that parents understand their children better and parent-centered lessons are more efficient, they are satisfied with the education program offered, and they want to continue education. In the same way, it was concluded that the students' belief that their parents could help them increased, their success and self-confidence increased, and they were happy and more productive in student-centered lessons. They could easily ask their parents about the things they could not understand. We're satisfied with this study and want to continue working.It is recommended to conduct more comprehensive studies by keeping the sample and duration of the survey more extensive. It is recommended to provide the necessary support to parents in mathematics lessons through schools or public education centers and to carry out studies to increase teachers' awareness of parent education.

Yüksek Lisans Tezi, Zihinsel yetersizliği olan çocuklar (ZYÇ) bilişsel ve duyuşsal beceriler, öz bakım becerileri ve toplumsal uyum becerileri yanı sıra mahremiyet eğitimi becerilerinin geliştirilmesi ile ilgili desteğe ihtiyaç duyarlar. Bu eğitimin doğumdan başladığı göz önüne alındığında en önemli aktörün ebeveynler olduğu görülmektedir. ZYÇ’de mahremiyet becerilerinin geliştirilmesinde ebeveynlerin bu konudaki tavır ve tutumları ile bilgileri oldukça önemlidir. Ayrıca ebeveynlerin, çocuklarının günlük yaşam içerisinde mahremiyet ile ilgili ipuçlarına verdikleri tepkiler çocukların mahremiyet edinimini etkilemektedir. Alanda yapılan gözlemlerde ZYÇ’ye sahip ebeveynlerin, çocuklarına verdikleri mahremiyet eğitiminde desteğe ihtiyaç duyduğu görülmektedir. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından 2017 yılında yapılan, Mahremiyet Eğitimi Çalıştayı Sonuç Raporunda da özellikle ZYÇ’nin ebeveynlerinin bu konudaki bilgi ve becerilerinin geliştirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Alanyazın tarandığında bu konuda geliştirilmiş ihtiyacı tam olarak karşılayan bir eğitim programı olmadığı görülmüştür. Bu araştırmada ZYÇ’nin ebeveynlerinin mahremiyet eğitimi ile ilgili duyuşsal ve bilişsel özelliklerinin yanı sıra becerilerinin geliştirilmesi için bir ebeveyn eğitim programı hazırlanmıştır. Bu kapsamda araştırmanın amacı, ZYÇ’nin ebeveynlerine verilen mahremiyet eğitiminin ebeveynlerin mahremiyet eğitimi ile ilgili bilişsel düzeylerine ve duyuşsal özelliklerine etkisini ortaya çıkarmaktır. Bu amaç doğrultusunda; 1) ZYÇ’nin ebeveynlerine verilen mahremiyet eğitiminin ebeveynlerin mahremiyet eğitimiyle ilgili duyuşsal özelliklerine, 2) ZYÇ’nin ebeveynlerine verilen mahremiyet eğitiminin ebeveynlerin mahremiyet eğitimi ile ilgili bilişsel düzeylerine, 3) ZYÇ’ın ebeveynlerine verilen mahremiyet eğitiminin ebeveynlerin mahremiyet eğitimi ile ilgili davranışlarına etkisini incelemektir. Bu çalışmanın araştırma modeli nicel ve nitel araştırmaların birlikte kullanıldığı karma araştırma yöntemidir. Araştırmanın nicel boyutunda deneysel araştırma yaklaşımlarından ön-test son-test deney kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Bu doğrultuda, Türkiye’nin 20 farklı ilinde yaşayan ZYÇ’ye sahip ebeveynlerin çalışmaya katılımı sağlanmıştır. Araştırmanın katılımcıları kolay ulaşılabilir örneklem tekniği ile belirlenen 61 ebeveyn içerisinden ön-test puanları birbirine en yakın 30 ebeveyn deney grubuna, 31 ebeveyn kontrol grubuna rastgele atanarak belirlenmiştir. Araştırmanın verileri ZYÇ’nin Ebeveynlerinin Mahremiyet Eğitimine Yönelik Duyuşsal Özellikler Ölçeği, Mahremiyet Eğitimine İlişkin Ebeveyn Bilişsel düzeyleri testi, ZYÇ’ın Ebeveynlerinin Çocukları ile Yaşantılarında Mahremiyet Davranışları Senaryoları Formu ve Yansıtıcı Öğrenme Günlükleri aracılığı ile toplanmıştır. Elde edilen veriler parametrik dağılım gösterdiği için verilerin analizinde Bağımsız Örneklem t testi kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda ise uygulanan programa ilişkin katılımcı görüşlerinin belirlenmesinde içerik analizi yaklaşımından yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda; ZYÇ’lerin ebeveynlerinin ihtiyaçları doğrultusunda geliştirilen “Mahremiyet eğitimi Programı” uygulanan deney grubu ile kontrol grubu arasında mahremiyet eğitimi ile ilgili olumlu duyuşsal özelliklerini ve bilişsel düzeylerini artırmada ayrıca mahremiyetle ilgili yanlış yaptıkları davranışlarını düzeltmede anlamlı düzeyde fark oluşmuştur., Children with intellectual disabilities (IQC) need support for the development of cognitive and affective skills, self-care skills and social adaptation skills, as well as privacy education skills. Considering that this education starts from birth, it is seen that the most important factor is the parents. Parents' attitudes, attitudes and knowledge on this issue are very important in developing privacy skills in children with intellectual disabilities. In addition, the reactions of the parents to the clues about privacy in their children's daily life affect the children's acquisition of privacy. When the literature was scanned, it was seen that there was no training program developed on this subject that fully met the needs. In this study, a parent education program was prepared to improve the cognitive and affective characteristics as well as skills of the parents of children with intellectual disability. In this context, the purpose of this study is to reveal the effect of privacy education given to parents of children with intellectual disability on their cognitive levels, affective characteristics and reactions to clues about privacy education. In accordance with this purpose; 1) The affective characteristics of the privacy education given to the parents of children with intellectual disabilities related to the parents' privacy education, 2) The cognitive levels of the privacy education given to the parents of children with intellectual disabilities related to the privacy education of the parents, 3) To examine the effect of privacy education given to parents of mentally disabled children on parents' behaviors related to privacy education. The research was conducted in the mixed research method in which quantitative and qualitative researches were used together. In the quantitative dimension of the research, one of the experimental research approaches, pre-test post-test experimental control group design was used. Accordingly, parents with mentally disabled children living in 20 different provinces of Turkey were included in the study. The participants of the study were determined by randomly assigning pre-test scores from among 61 parents determined by the easily accessible sampling technique to the 30 parent experiment group and 31 parent control group. The data of the study were collected through the Affective Characteristics Scale for the Privacy Education of the Parents of Mentally Disabled Children, the Parental Cognitive Level Test for Privacy Education, the Privacy Behaviors Scenarios Form for the Parents of the Parents of Mentally Disabled Children and their Reflective Learning Diaries. Since the data obtained show a parametric distribution, Independent Sample t test was used in the analysis of the data. In the qualitative aspect of the research, content analysis approach was used in determining the opinions of the participants regarding the applied program. As a result of the research; It has been determined that the Privacy Education Program, developed in line with the needs of the parents of mentally disabled children, improves parents' cognitive behaviors regarding privacy education. While the education given to parents improved their attitudes towards privacy education and their self-efficacy perceptions positively, it decreased their anxiety. The training program implemented was effective in ensuring that parents react correctly to the clues regarding privacy education. Accordingly, the Privacy Education Program for the Parents of Mentally Disabled Children, which was developed with this research, can be used to provide privacy education to the parents of mentally disabled children.

Triple P- Positive Parenting Program is an international effective parenting intervention that helps children and parents regulate their own behavior. In this study, the effect of Triple P on behavior problems of 48-72 month-old children who showed behavior problems according to the self-reports of their parents and teachers was examined. In addition, examining the effects of the program on parent-child relationship and on parents' discipline methods is another main aim of the study. A total of 47 parents, including the experimental group (23 parents) and waiting group (24 parents), were included in the study designed with mixed method. After intervention, children's behavior problems and parents' dysfunctional discipline decreased and there were improvements in the parent-child relationship. On the other hand, positive changes were observed in parenting skills and positive parental perception, strategies to cope with behavior problems, parental efficiency, setting and applying rules within the family, being planned, and co-parenting communication. It was determined that these effects continued in the follow-up tests conducted two months later. At the end of the intervention, parents positively evaluated the content, materials and duration of Positive Parenting Program and reported that they were satisfied with the program. It was determined through both quantitative results and interviews and home visits that parents have beliefs about maintaining change and can reflect the outcomes on their daily lives. The findings support that Positive Parenting Program is a universal parent intervention program, so suggestions have been made to the relevant partners to spread the program in different regions and provinces of Turkey. Olumlu Ebeveynlik Programı, çocukların ve ebeveynlerin kendi davranışlarını düzenlemelerine yardımcı olan uluslararası etkili bir ebeveynlik müdahalesidir. Bu araştırmada Olumlu Ebeveynlik Programı’nın, ebeveyn ve öğretmenlerinin öz bildirimlerine göre davranış problemleri gösteren 48-72 aylık çocukların davranış problemlerine etkisi incelenmiştir. Ayrıca programın ebeveyn-çocuk ilişkisi ve ebeveynlerin disiplin yöntemlerine olan etkisini incelemek de araştırmanın diğer temel amacıdır. Karma yöntemle tasarlanmış çalışmaya deney (23 ebeveyn) ve bekleme grubunda (24 ebeveyn) yer almak üzere toplam 47 ebeveyn dahil olmuştur. Eğitim sonrasında çocukların davranış problemleri ve ebeveynlerin işlevsiz disiplin yöntemlerinde azalma; ebeveyn-çocuk ilişkisinde ise iyileşmeler meydana gelmiştir. Bununla birlikte ebeveynlik becerileri ve olumlu ebeveyn algısı, davranış problemleriyle baş etme stratejileri, ebeveyn yeterliliği, aile içi kurallar oluşturma ve uygulama, planlı olma ve çocukları ilgilendiren konularda eşler arası iletişimde olumlu anlamda değişimler görülmüştür. Bu etkilerin iki ay sonra yapılan izleme testlerinde de devam ettiği belirlenmiştir. Eğitimin sonunda ebeveynler Olumlu Ebeveynlik Programı’nın içeriği, materyalleri ve süresini olumlu şekilde değerlendirerek; programdan memnun kaldıklarını bildirmişlerdir. Ebeveynlerin değişimi sürdürmeye dair inançlarının olduğu ve edindikleri kazanımları günlük hayatlarına yansıtabildikleri hem nicel ölçümler hem de yapılan görüşmeler ve ev ziyaretleri aracılığıyla tespit edilmiştir. Bulgular, Olumlu Ebeveynlik Programı’nın evrensel bir ebeveyn müdahale programı olduğunu destekler niteliktedir bu nedenle Türkiye’nin farklı bölge ve illerinde programın yaygınlaştırılmasına yönelik ilgili paydaşlara öneriler sunulmuştur.

Dudak-damak yarığı, çeşitli nedenlerle konjenital olarak ortaya çıkabilen ve çocuğun farklı gelişim alanlarını etkileyen orofasiyel bir anomalidir. Yapısal olarak görülen bu farklılık, çocukların dil ve konuşma gelişimlerinin yaşıtlarından daha geriden seyretmesine neden olabilmektedir. Erken dönemde çocukların dil gelişiminde anneler kritik bir role sahiptir. Annenin çocuğa zengin bir dil ortamı sunması ve anne-çocuk arasındaki güçlü etkileşimin çocukların dil gelişimini olumlu yönde etkilediği bilinmektedir. Bu çalışmada, DDY'li çocuğu olan annelere verilen çevrimiçi ebeveyn eğitiminin annelerin iletişim becerileri ve çocuğun dil becerileri üzerindeki etkileri incelenmiştir. Çalışmaya ifade edici dilde gecikmeler yaşayan ve 18-32 ay arasında olan 21 DDY'li çocuk ile anneleri katılmıştır. Eğitim öncesinde Anne-Çocuk İletişimini Değerlendirme (AÇİD) anketi ve çocukların dil gelişimini değerlendirmek amacıyla Türkçe İletişim Gelişim Envanteri-II (TİGE-II) formu anneler tarafından doldurulmuştur. Ardından annelerin çocuklarıyla serbest oyun oynadıkları videolar araştırmacıya gönderilmiştir. Dört hafta boyunca çevrimiçi olarak verilen eğitim sürecinde annelere yeni iletişimsel stratejiler öğretilmiştir. Eğitim sonrasında AÇİD anketi ve TİGE-II formu tekrar doldurulmuş ve anne-çocuk oyun videoları yeniden çekilerek araştırmacıya gönderilmiştir. Çalışmanın sonucunda annelerin eğitim sonrasında pozitif davranışlarında anlamlı düzeyde artış olduğu ve negatif davranışlarında anlamlı düzeyde azalış olduğu görülmüştür. Annelerin eğitim sonrası bilgi ve yeterliliklerine dair inançları ve olumlu duyguları da anlamlı düzeyde artmıştır. Annelerin eğitime ilişkin olumlu değerlendirme skorları yüksek bulunmuştur. Çocukların dil gelişiminde ise TİGE-II skorlarına göre eğitim sonrasında anlamlı düzeyde artış görülmüştür. Bu çalışma annelerin çevrimiçi ebeveyn eğitimi ile yeni beceriler kazanabildiğini ve DDY'li çocukların erken dönemde ebeveyn temelli programlarla desteklendiğinde dil becerilerinde önemli kazanımlar elde edebileceğini ortaya koymuştur. Cleft lip-palate can affect language development in children besides many other areas of development. Mothers have a critical role in language development in early childhood. It is known that language-rich environment provided by a mother to a child and strong interaction between mother and child have positive effect on language development. In this study, mothers of children with cleft lip-palate attended an online parent training that focused on supporting communication skills of mothers. The effects of the training on communication skills of mothers and language skills of their children were investigated. 21 children, aged between 18 and 32 months, with cleft lip-palate and expressive language delay and their mothers participated in the study. Before the training, mothers filled in the survey for Anne-Çocuk İletişimini Değerlendirme (AÇİD) anketi and Türkçe İletişim Gelişim Envanteri-II [Turkish Communication Development Inventory-II] (TİGE-II) intended to assess language development of the children. After the baseline data, mother-child interaction videos recorded during free play are collected. During the four-week online parent training, the mothers were taught new communication strategies. After the completion of the training, the mothers filled in the EMCC survey and TİGE-II form once again and they sent new mother-child playtime videos to the researcher. After the training, there has been significant increase in the positive communicative behaviors of mothers and significant decrease in the negative ones. The mothers' belief in and positive attitude towards their own knowledge and adequacy has increased significantly after the training. The positive evaluative scores for the training were also high. Significant increase was observed in language development of children after the training according to TİGE-II scores. Study reveals that mothers can acquire new skills through online parent training and significant outcomes can be achieved in language skills when children with cleft lip-palate are supported in early childhood through parent-based programs.

Erken doğum sonrası dönem, emzirmeyi başlatmak ve desteklemek için kritik bir zamandır. Bu dönemde annelerin emzirme ile ilgili bilgilendirilmeye ihtiyacı olduğu gibi babalarında bu konuda bilgiye ihtiyacı vardır. Annenin bebeğini emzirme becerisine olan güvenini ölçmek için emzirme özyeterlik ölçeği kullanılırken babaların annelere emzirme desteği konusunda güvenini, annelerin ise doğum sonu dönemde eş desteğini değerlendiren bir araç yoktur. Bu durumdan yola çıkarak araştırma iki aşamada gerçekleşmiştir. Birinci aşamasında “Doğum Sonu Eş Destek Ölçeği” ve “Paternal Emzirme Özyeterlik Ölçeği’nin” Türkçe geçerlilik ve güvenilirliğinin belirlenmesi amacı ile metodolojik ve ikinci aşamada erken postpartum dönemde ebeveynlere verilen emzirme eğitiminin etkisinin saptanması amacıyla kontrollü bir müdahale araştırması olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın birinci aşamasının araştırma grubunu İzmir Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde 02.01.2019 - 29.03.2019 tarihleri arasında miadında ve tekil doğum yapan, bebeği yanında olan ve iletişim kurulabilen anneler ve eşlerinden oluşmuştur. Örnek büyüklüğünün hesaplanmasında ölçek çalışmalarında idealde olması gereken sayı, ölçekteki soru sayısının 10 katına denk gelen kişi ile çalışmaktır. Bu nedenle 200 anne ve 200 baba ile araştırmanın ilk aşaması tamamlanmıştır. Doğum Sonu Eş Destek Ölçeği’nin Cronbach alpha katsayısı 0.871, Paternal Emzirme Özyeterlik Ölçeği’’nin Cronbach alpha katsayısı 0.930 olarak belirlenmiş ve ölçeklerin güvenirliği yüksek bulunmuştur (0.80≤α, Early postpartum period is critical term to start and support the breastfeeding. As the mothers need to be informed about breastfeeding in that period, the fathers also need information about the issue. While breastfeeding self-efficacy scale is used to measure the confidence of the mother in her breastfeeding skill, there is no instrument evaluating the confidence of the fathers in their support in mothers’ breastfeeding and the partner support in postpartum period. From this point of view, the study was carried out in two phases. While, in the first phase, a methodological study was conducted to define the validity and reliability of the Turkish form of “Postpartum Partner Support Scale (PPSS)” and “Paternal Breastfeeding Self-Efficacy Scale (PBSS)”, a controlled interventional study was conducted, in second phase, to determine the effect of breastfeeding training given to parents in early postpartum period. The research group of the first phase of the study consisted of the mothers who gave single birth, in due time, accompanied the infant and could be communicated, in Obstetrics Clinic of Tepecik Training and Research Hospital in İzmir Health Sciences University between 02.01.2019-29.03.2019, and their spouses. In the calculation of the population size, the ideal number in the scale studies is to study with individuals equivalent to 10 times the number of questions in the scale. For that reason, the first stage of the study was completed with 200 mothers and 200 fathers. The Cronbach alpha coefficient of PPSS was found as 0.871 and the Cronbach alpha coefficient of the PBSS was determined as 0.930, and the reliability of the scales was found high (0.80≤α

Devran, B. Lise Öğrencileri ve Ebeveynlerine Verilen Beslenme Eğitiminin Beslenme Bilgi ve Davranışları Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Başkent Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme veDiyetetik Doktora Tezi, Ankara, 2018.Bu araştırma, lise öğrencileri ve ebeveynlerine verilen beslenme eğitiminin öğrencilerin beslenme davranışları üzerindeki etkilerini belirlemek amacı ile planlanmıştır. Araştırma, Özel Hürriyet Koleji'nde 2017-2018 eğitim öğretim yılı ders dönemine kayıtlı 14-18 yaş arası lise 2. sınıf öğrencileri ve ebeveynleri üzerinde yürütülmüştür. Çalışmaya katılmayı kabul eden öğrenci ve ebeveynlere Ekim ve Kasım 2018 aylarında ayda iki kez olacak şekilde toplamda 4 kez sağlıklı beslenme konusunda eğitim verilmiştir. Eğitim süresi her eğitim seansında 20 dadika beslenme eğitimi, 40 dakika soru-cevap olacak şeklinde toplamda 60 dakikalık eğitimler şeklinde planlanmıştır. Eğitim konuları sağlıklı beslenme, adölesan beslenmesi ve sık konuşulan konular olarak belirlenmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden öğrenci ve ebeveynlerin, sosyo-demografik özellikleri, besin seçimi, beslenme alışkanlıkları, 3 günlük besin tüketim kayıtları, besin tüketim sıklıkları, fiziksel aktivite ve antropometrik ölçümlerini (vücut ağırlığı, boy uzunluğu, bel çevresi, bel/boy oranı, beden kütle indeksi) içeren anket formları eğitim öncesi, sonrası ve 2 ay bekleme süresi sonrası uygulanmıştır. Kız ve erkek öğrencilerin bel çevresi, erkek öğrencilerin BKİ değerleri, kız öğrencilerin bel/boy oranlarının 2 ay bekleme sonrasında arttığı saptanmıştır (p0.05) saptanmıştır. Eğitime katılan ebeveynlerin çocuklarının ortalama karbonhidrat ve folat vitamin alımları 2 ay bekleme sonrası düştüğü, A vitamini alımının arttığı tespit edilmiştir (p 0.05) of students were found to have increased. It was determined that average carbohydrateand folate intake of students decreased while vitamin A intake increased after 2 months waiting time (p

Bu araştırmanın amacı, sosyoekonomik düzeyi düşük okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 4-6 yaş çocuklarından oluşan, hem anne destekli, hem de anne desteksiz sosyal beceri eğitimi alan ve almayan toplam üç grubun, sosyal becerileri ve benlik kavramlarını eğitimin bitiminde ve kazanımların kalıcılığını test etmek amacı ile eğitimin bitiminden üç ay sonrasında incelemektir. Araştırma toplam 131 olmak üzere, 59 kız, 72 erkek çocuk ile çocukların 39 annesini kapsamaktadır. Araştırmada veriler, Purdue Okul Öncesi Çocuklar için Benlik Kavramı Ölçeği (POBKÖ) ve Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ) ile toplanmıştır. Ayrıca araştırmacı tarafından çocukların ve anne babalarının demografik bilgilerini edinmek amacıyla geliştirilmiş olan Aile Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırma sonunda, anne desteksiz sosyal beceri eğitimi alan çocuklara yönelik yapılan çalışmalardan iki ay sonrasında çocukların benlik kavramlarında ve toplam sosyal becerilerinde anlamlı artış gözlenmiştir. Anne destekli sosyal beceri eğitimi alan çocukların ise sonuçları kabul etme becerileri ve kişilerarası becerilerinde olumlu ilerlemeler olmuş, hiçbir müdahalede bulunulmayan kontrol grubunda ise bu gelişmelere rastlanmamıştır. Ayrıca eğitimin bitiminden üç ay sonraki izleme çalışmalarında, her iki deney grubundaki çocukların kazanılan sosyal beceri ve benlik kavramı düzeylerini koruduğu görülmüştür., The purpose of this research is to evaluate the social skills levels and self concepts of three groups of preschool children between the ages 4 and 6 of low socio economic status at the termination of the education programmes and also after three months to check the permanence of the acquired skills. In the research, one group received without mother assisted, one group mother assited social skills training and the third group received no training. The sample consists of 59 girls and 72 boys and their 39 mothers, a total of 131 who participated voluntarily to the programs. The data of the research was collected by using Purdue Self Concept Scale for Preschool (PSCS) and Social Skills Evaluation Measurement Scale (SSEM). A Family Information Form developed by the researcher was also used to collect data about demographics of the families. The results of the study have shown that after the end of the program in two months, the children that were subject to only social skills training showed improvements in their self concepts and total social skills. The children who received mother assisted social skills training showed improvements in interpersonal skills and accepting the results of behavior skills. However, the control group that was not subject to any intervention did not show improvements in terms of social skills and self concept. Also, three months after the programs have ended, it was seen that the children in both experimental groups have kept their social skills levels and self concepts.