Search

This article addresses the question of how hometown associations (HTAs, hereafter) transform into meaningful spaces, or homes, for internal migrant groups in Turkey and how they are perceived within this context. While previous research has primarily focused on the functions, transnational and translocal interactions, and contributions of HTAs to the migrants' origin, spatial factors have often been overlooked. Utilising ethnographic research conducted from 2013 to 2018 and a review of existing literature on the topic of 'home' studies, this study examines how migrants create a sense of 'home' in HTAs, with a particular focus on the role of face-toface interactions, objects, and practices. The research findings demonstrate that the transformation of HTAs into a 'home' is achieved through the actions of the association leaders and the utilisation of home-making practices and objects. These processes and interactions are crucial for fostering a sense of familiarity and comfort among migrants. Furthermore, the article underscores that migrants seek this sense of belonging, which significantly influences their identities. Ultimately, the spatial analysis of fellow townsmen associations demonstrates that the associations are not merely a physical structure; they are also an emotional labour, the implementation of which, objects, and interactions play a crucial role. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Social Sciences Research / Sosyal Bilimler Arastirmalari Dergisi is the property of ODU Journal of Social Sciences Research and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Trakya Journal of Education is the property of Trakya Journal of Education and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

The state of war in Syria forces people to migrate. The outbreak of the Syrian civil war in 2011 resulted in Syrians migrating to Turkey. According to December 22, 2022, data, there are 3 million 543 thousand 837 Syrians with temporary protection status in Turkey. Approximately 88 thousand of them live in Kilis. The ratio to the local population is about 60 per cent. However, this ratio has been observed to be around 97 per cent in 2017. This study investigated why the Syrian, which has significantly decreased, migrated from Kilis. The aim of the study is to determine whether their expectations are met in the provinces when they leave Kilis. Due to its relevance to the subject, interviews were conducted with Syrians who had migrated from Kilis using qualitative research methods. The data collection instrument used was a semi-structured interview. The purposive sampling technique was used within the scope of the study. The result of the research showed that Syrians had problems making a living due to the lack of job opportunities in Kilis, and they found the solution by going to another place where they could make a living thanks to their social capital. In addition, it was also concluded that although they can make a living where they go, Syrians do not fully feel the belonging they feel in Kilis. Finally, although there are studies about Syrians in Kilis, none has addressed the reasons for the migration of Syrians living in Kilis to other places. In this way, the unique value of the study becomes apparent. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

In our changing and developing world, areas of social impact are also evolving. With the advent of computers and the internet, individuals have begun exploring new virtual environments. People now have the opportunity to create and develop virtual identities, conveying them through digital codes. Although real-world identities have stable elements, virtual identities are transforming, transcending time and space. Virtual identity can now be structured by adding or removing desired attributes. Social characteristics and group formations are being transferred to the virtual realm, forming virtual communities. Membership in these virtual communities, associated with a sense of belonging, represents a new phenomenon called virtual belonging. This study highlights virtual belonging, contrasting with the often-discussed outcomes of isolation and detachment from society in virtuality studies. The focus is on virtual identities and belonging, aiming to make a significant contribution to the field in our digitizing world. By exploring such a topic, which is gaining new dimensions, this study seeks to provide valuable insights into the evolving nature of social connections and identity in the digital age. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Nigde University Journal of Physical Education & Sport Sciences / Nigde Üniversitesi Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi is the property of Journal of Physical Education & Sports Science and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Hatay was damaged after the earthquakes of 2023 February, and many lives and property were lost in the city. Some Hatay residents were forced to migrate from the city. In this study, my aim is to try tounder stand and explain the effects of the earthquakes of 6 February Kahramanmaraş and 20 February Hatay on the feelings and thoughts of Hatay answho had to leave the city on their feelings and thoughts about Hatayness and the culture of living together, which they have built together in the process of interaction since the earliest periods. In present study, qualitative research method, in-depth interview and participant observation techniques were employed. Fifteen people, comprising five men and ten women were interviewed in-person in Eskişehir, while those who migrated to other cities in Türkiye were interviewed over online. The field survey was conducted on 8-15 April 2024. It is remarkable how strongly the narratives’ depictions of Hatay ness and culture of living together are expressed. Of course, one could assume that the occurrence of such strong emotions was influenced by the earthquake tragedy. However, this is only partially true. It is stated in present study that Hatayness is much more than just a romantic intensity of feeling that one feels following an earthquake. Looking at the ancient history of Hatay, the city’s strategic location at the intersection of the oldest trader outes attracted many people, and those who came to the city for trade purposes settled in the city eventually. Hatay has become a model city, known as the city of civilizations in the modern world, where people living together have developed a culture of coexistence and respect for diversity via interaction in shared living areas. Moreover, the fact that Hatay joined the motherland through the efforts of Atatürk, Tayfur Sökmen and the Hatayans any further increased the loyalty and belonging to the city and made the city special in this regard. When the findings of the study are evaluated in general, it can be said that urban belonging and loyalty, which came to the forefront in the aftermath of the earthquake, arose from the culture of living together, which was built in a historical and relational process and passed down between generations for centuries, and became even more prominent after the earthquake. In addition, three main themes emerged in then arratives: culinary culture, attachment to place and the culture of living together. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

The study, investigation and analysis of the scholarly heritage produced in the history of Islamic thought has many difficulties in itself. Because in the past, writing and printing techniques were not as developed as they are today, and not all works were recorded by official authorities, which has caused doubts about the authenticity of some works today. Such doubts often prevent a correct understanding of the scholarly heritage and cause major distortions that can damage scholarly traditions. One of the scholars who has been subjected to such misunderstandings and the criticisms arising from them is al-Ghazālī, one of the cornerstones of the history of Islamic thought. Due to his influential position in Islamic thought, many ideas and works have been attributed to al-Ghazālī, sometimes by his opponents and sometimes by his followers, in an attempt to find a ground of legitimacy. The fact that al-Ghazālī has written in many different scientific fields and he has gone some intellectual changes facilitated the attribution of some ideas and works to him, although they did not belong to him. One of the works that is subject to the issues we mentioned is Ma‘ārij al-quds fī madārij ma‘rifat al-nafs, which is frequently used to determine al-Ghazālī's views in contemporary studies in the fields of kalām, Sufism, and philosophy. The fact that this work is frequently used by researchers in their studies shows that there is a general acceptance about its attribution to al-Ghazālī. However, with the exception of some parts of the work, its content and basic thought differ from the most fundamental views that al-Ghazālī defended in his other books, and even contain obvious contradictions to them. In addition, the negative interaction created by this work has caused al-Ghazālī to be subjected to many unfair criticisms and has caused dilemmas in the identification of his views. As far as I have been able to determine as a result of the literature review, there has not been a comprehensive study in Turkey, the Arab world and the Western world about the attribution of the work to al-Ghazālī. This has necessitated an independent study of the work in order to analyze the scholarly heritage properly. Since the historical data of the past periods was used to determine the work's belonging, due to the difficulties involved, I have focused on the the analysis of classical works, tabakat works and manuscripts and also the analysis of the opinions and references mentioned in the work. As a result of the examinations and analyses, many authors of classical Tabaqat works have been identified who have given al-Ghazālī's biography in their works. None of these works attributed Ma‘ārij al-quds to al-Ghazālī. As a matter of fact, there is no reference to alGhazālī's Ma‘ārij al-quds from his own works, nor is there any reference to any of his works from this work. Moreover, although there are many scholars in the postGhazālī period who criticized al-Ghazālī for his works, there is no reference to Ma‘ārij al-quds in these criticisms. In Ma‘ārij al-quds, there is a different style that we have not encountered in any of al-Ghazālī's works. In this work, there are pages of verbatim quotations without any scholarly critique. As is well known, al-Ghazālī took a stand against information that was not filtered and obtained only through imitation, and severely criticized those who had such a style. In Ma‘ārij al-quds, pages of verbatim quotations from the works of Ibn Sīnā (d. 428/1037), Imam al-Ghazālī (d. 505/1111), and Rāghib al-Isfahānī (d. 502/1108) were identified. In order to better demonstrate that these quotations are verbatim, the quotations are given in comparison with the works from which the quotations are taken. In addition to all these, this work has been compared with the methodology and basic thought of al-Ghazālī’s works that are certain to belong to him, considering its content. As a result, based on the incompatibility of the content of the work with al-Ghazālī's basic thought and methodology and the presence of pages of quotations in the work, as well as other evidence obtained, it is concluded that this work does not belong to him. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Social & Cultural Studies / Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi is the property of Journal of Social & Cultural Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Içtimaiyat is the property of Ictimaiyat and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences is the property of Turkiye Klinikleri and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Bu çalışmada, erken dönemde çocukların aidiyet düzeylerini ölçmeye yönelik, “Çocuklar İçin Aidiyet Ölçeği”nin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 48-72 ay aralığındaki 88 çocuk oluşturmaktadır. Ölçeğin güvenirlik ve geçerliliğinin sınanması için açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi gerçekleştirilmiştir. Verilerin temel bileşen analizi için uygunluğunun sınanması için Kaiser Mayet Olkin ve Barlett Küresellik testleri uygulanmıştır. Ölçme sonuçlarının güvenirliği için ise ölçeğin cronbach alfa değerlerine bakılmıştır. Araştırmanın sonucunda, Kaiser Mayer Olkin değerinin .711 olduğu, Barlett Küresellik değerinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p

Copyright of Art-E is the property of Suleyman Demirel University, Faculty of Fine Arts and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakültesi Dergisi DTCF Dergisi is the property of Ankara Universitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakultesi (DTCF Dergisi) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of RumeliDE Journal of Language & Literature Research / RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi is the property of RumeliDE Uluslararasi Hakemli Dil & Edebiyat Arastirmalari Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Education for Life / Yaşadıkça Eğitim Dergisi is the property of Istanbul Kultur Universitesi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Afyon Kocatepe University Journal of Social Sciences / Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi is the property of Afyon Kocatepe University (AKU) Sosyal Bilimler Enstitusu and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Aidiyet, bireyin kendisini bir konu, yer ve toplulukla ilişkilendirerek bir grubun parçası olarak algılaması durumu olarak tanımlanabilir. Kurumsal aidiyet ise bireyin herhangi bir kuruma dair hissettiği bütünleşme ve özdeşleşme boyutu olup, çalışanın, kendini kurumu ile özdeşleştirmesi ve kurumsal faaliyetlere aktif katılım isteği göstermesi olarak belirtilebilir. Günümüzde yaşanan hızlı değişim ve gelişim, maddi alanda olduğu gibi manevi alanda da etkili olmaktadır. Bu nedenle din görevlilerinin kurumsal aidiyet bilincine sahip olması son derece önemlidir. Bu bağlamda çalışmanın amacı; “Din görevlilerinin kurumsal aidiyet düzeyleri ile iş performansları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunup bulunmadığının” test edilmesidir. Nicel araştırma yöntemine göre yürütülen araştırmada tarama modeli uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini, Çorum İl müftülüğüne bağlı toplam 1494 din hizmetleri sınıfı personeli; örneklemini ise bu kişiler arasından seçilen 320 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket formu kullanılmıştır. Anket formunun bir bölümünde katılımcı din görevlilerinin demografik nitelikleri ve kişisel bilgilerini belirlemeye yönelik 6 soru bulunmaktadır. İkinci bölümünde Demir (2022) tarafından geliştirilen “Kurumsal Aidiyet Ölçeği” yer almaktadır. Ölçek yüksek derecede güvenilirlik değerine sahip olup, Cronbach Alpha değeri 0,93’ tür. Alt boyutlar olarak da Psikolojik Sahiplenme 0,93; Özdeşleşme 0,83 ve Algılanan İçsel Statü 0,86 ile yüksek derecede güvenlik değerlerine sahiptir. Ölçekte toplam 27 madde bulunmaktadır. Üçüncü bölümde ise “İş Performansı Ölçeği” yer almaktadır. Görev Performansı ve Bağlamsal Performans olmak üzere iki boyut ve 16 maddeden oluşan ölçekte yer alan 9 madde Goodman ve Syvantek tarafından görev performansını belirlemek üzere; diğer 7 madde ise Jawahar ve Carr tarafından geliştirilmiştir. Ölçeğin Türkçeye uyarlanması ile geçerlik ve güvenirlik çalışmaları Bağcı (2014) tarafından yapılmıştır. Yüksek derecede güvenilirlik değerine sahip olan ölçeğin Cronbach Alpha katsayısı 0,90; Görev Performansı alt boyutu için 0,89; Bağlamsal Performans alt boyutu için 0,83’ tür. Veriler SPSS ortamında frekans analizlerine, homojenlik testine ve korelasyon analizine tabi tutularak değerlendirilmiştir. Katılımcıların kurumsal aidiyet boyutlarına ilişkin bulgulara göre en yüksek ortalamaya sahip olan faktörün Özdeşleşme boyutu; İş performansı boyutlarında da en yüksek ortalamaya sahip olan faktörün Bağlamsal Performans olduğu görülmektedir. Korelasyon analizleri verilerine göre de kurumsal aidiyet boyutları ile iş performansı boyutları arasındaki korelasyon katsayılarının en yükseğinin 0,52 çıkması orta düzeyde bir ilişki olduğunu göstermektedir. Demografik faktörler (cinsiyet, yaş, medeni durum, öğrenim durumu, kıdem) olarak bakıldığında da aralarında anlamlı fark görülmeksizin bütün gruplarda kurumsal aidiyette en yüksek ortalamaya sahip faktör “özdeşleşme”; iş performansında ise “Bağlamsal Performans” olduğu görülmektedir. İstisna olarak medeni durum gruplarından boşanmış/dul grubu ile eğitim gruplarından lisansüstü mezunları grubunda iş performansının boyutları açısından en yüksek ortalamaya sahip olan faktörün Görev Performansı olduğu görülmektedir. Araştırmada ulaşılan sonuçlardan, katılımcıların kurumsal aidiyet boyutlarından olan “özdeşleşme”ye ilişkin bulgular Koç (2020) ve Uygur'un (2007) araştırma sonuçları ile örtüşmekte, Öztop’un (2014) sonuçları ile örtüşmemektedir. Araştırmada korelasyon analizi ile elde edilen kurumsal aidiyet düzeyi ile iş performansı arasındaki pozitif yönde doğrusal ilişki şeklindeki bulgular konuya ilişkin olarak yapılan diğer bazı çalışmalardan Arı ve Şahin (2016) ve Uludağ (2018) tarafından yapılan araştırmaların sonuçları ile de benzerlik içermektedir. Bu veriler ışığında; değişkenler arasında çok yüksek düzeyde bir ilişki olmasa da pozitif bir ilişkinin bulunmuş olmasına dayanılarak “kurumsal aidiyet düzeyi arttığında iş performansının da artacağını” söylemek mümkündür. Din görevlilerinin kurumsal aidiyet duygularını arttırabilmek için, kurumsal açıdan kurum kültürünün aidiyet duygusunu geliştirecek nitelikte kurgulanması bir öneri olarak sunulabilir.

Modernleşme ve küreselleşmeyle birlikte kentleşme eğilimleri artmış, yaşam biçimlerinde ve mekânsal tezahürde dönüşümler yaşanmıştır. Çeşitli istatistiki veriler dünya nüfusunun yarısından fazlasının kentlerde yaşadığını göstermektedir. Hızla yayılım gösteren kentsel yaşam pratikleri beraberinde pek çok kentsel sorunu getirmiştir. Kentleşme olgusu ve kentsel sorunların konu edildiği bu çalışma kapsamında Gürcistan’ın başkenti olan Tiflis’te kentleşme eğilimlerine odaklanılmıştır. Sovyetler Birliği’nden ayrıldıktan sonra Gürcistan, şiddetli siyasi ve sosyo-ekonomik problemlerle karşı karşıya kalmıştır. 1991 yılında bağımsızlığına kavuşan Gürcistan’da serbest piyasa ekonomisi modeline geçilmiştir. Belirli bir kent politikasına sahip olmayan ülkede kentleşmenin ilk görünümleri Gürcistan’ın başkenti Tiflis’te yaşanmıştır. Bu perspektiften hareketle, çalışma kapsamında Tiflis’in iki farklı Mtatsminda ve Nadzaladevi semtlerinde, kentleşme ve kentsel sorunların incelenmesi araştırma konusu olarak belirlenmiş ve anket tekniğinden yararlanarak veriler toplanmış ve analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular ışığında Tiflis kentinin demografik ve ekonomik özellikleri, toplumsal ilişkileri, göç deneyimleri, aidiyet duygusu, kentlilik algısı ve kentsel sorunları sosyolojik perspektiften hareketle incelenmiştir.

Copyright of Mediterranean Journal of Sport Science (MJSS) is the property of Mediterranean Journal of Sport Science (MJSS) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Fenerbahce University Journal of Health Sciences (FBU-JOSH) / Fenerbahçe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi is the property of Fenerbahce University Journal of Health Sciences (FBU-JOSH) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

This study aimed to reveal the relationship between community capacity and social capital with quantitative data. For this purpose, a survey was conducted with 324 people in the rural area of Erzurum by using the random sampling method. Structural Equation Modeling was used for quantitative analysis. Structural Equation Modeling results revealed that there is a very high positive correlation between Community Capacity and Social Capital. It has been seen that the "Trust" dimension of social capital affects Community Capacity positively and at a very high level. Individuals living in rural areas see their community members as honest and reliable. Another dimension of social capital, "Memberships and Networks", affects Community Capacity positively and at a very high level. This shows that neighborly relations and cooperation in rural areas are strong. Again, the "Rural Values and Norms" dimension affects Community Capacity positively and at a very high level. Being honest in rural life style is seen as an important value. Finally, it has been determined that the "Belonging" dimension of social capital affects the Community Capacity positively and at a very high level. Within the scope of Community Capacity, it has been seen that the individuals living in the village are loyal to each other, their neighborly relations are high and they have high common aspects. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

İslâmî ilimlerin neredeyse tamamının temelleri hicrî birinci ve ikinci asırda atılmıştır. Hicrî birinci asırdan itibaren İslam dünyasının genişlemesiyle birlikte sözlü bilgilerin yazıya aktarılmasına yönelik kolektif bir çabanın varlığı dikkat çekmektedir. Hz. Peygamber’in s.a.v. insanlığı İslam’a daveti ile beraber yazı yazma kültüründe önceleri benzeri görülmemiş artış gözlenmiştir. İslam dini ile birlikte dünya tarih sahnesi hummalı bir yazı faaliyetine tanık olmuştur. Sözlü kültürden yazılı kültüre geçişin hızlandığı özellikle 2./8. yüzyıllarda akāid-kelâm, fıkıh ve fıkıh usûlü, tasavvuf, tefsir, hadîs ile ilgili bu ilimlerin taşıyıcısı olan dil ve din biliminin kurucu metinleri telif edilmiştir. Temel ilkeleri içeren kurucu metinler sayesinde ilimler, derinleşerek gelişme fırsatı yakalamıştır. Bir metnin kurucu ve kök sayılabilmesi için ağacın meyvesi olarak kurduğu bir sistemin olması gerekir. Bu anlamda el-Fıkhü’l-ekber, itidalli ve savunulabilir bir inanç sistemi kurmuştur. En özlü akāid metinleri ile en hacimli kelâm kitapları arasında organik bir bağ vardır. Yolun sonunda hedeflerin yazılmasından ibaret olan akîde metinleri, iman esaslarının sayılması iken, kelâm metinleri, iman gayesine götüren yolun yürüyüşünü temsil eder. Yürünecek yolları bitirerek yolun sonunu işaret eden el-Fıkhü’l-ekber, İslam düşüncesinin dönüm noktalarından ilki ve en önemlisidir. Bu çalışmada akāid ilminin kurucu metni el-Fıkhü’l-ekber’in yazarına aidiyeti bağlamında kelâm ilmine katkısı tartışılacaktır. Bu metin, İslam düşüncesinin ilerleyen safhalarında yazılacak Ehl-i sünnet kelâmına yön vermiştir. Bu çalışmada sözü edilen kurucu metnin iç ve dış bağlamlarıyla birlikte Ebû Hanîfe’ye (öl. 150/767) nispeti dirayet yönü ile teyit edilecektir. Ayrıca Osmanlı döneminde el-Fıkhü’l-ekber şerhlerindeki artışın nedeni gösterilecektir. Nitekim her bir şerh, telifin müellife aidiyetini güçlendirmektedir. Şerhlerde metnin Ebû Hanîfe’ye ait olmadığına dair tek bir cümle bulunmamakta, tam tersine aidiyetin sıhhatine vurgu yapılmaktadır. Elbette burada ilgili metnin tüm şerhlerine yer verilmeyecek, çoğunlukla baskıları yapılmış çalışmalara ağırlık verilecektir. El-Fıkhü’l-ekber’de ilahiyat, nübüvvet ve ahiret konuları yer almaktadır. Burada teolojik tartışmaların ve kelâmî kavramlar tarihine ilişkin sorunların şerhlerde ele alınış biçimi gösterilecektir. Bu makalede örnek olarak ele alınan yöntem çerçevesinde nübüvvet ve ahiret konularını ve kavramlarını yine şerhler bağlamında değerlendirilmesine yönelik ileri çalışmalara bir hazırlık yapılmış olacaktır. Burada önemle belirtilmesi gereken husus, metni şerh eden ulemadan hiçbirinin konu veya kavramın Ebû Hanîfe döneminde ele alınmadığına işaret etmemiş olmasıdır. Kaldı ki erken dönemden 7./13. Yüzyıl gibi geç döneme kadar gerek kelâm, gerekse bibliyografya kitapları el-Fıkhü’l-ekber’in Ebû Hanîfe’ye aidiyetinde herhangi bir kuşku duymamıştır.

This study aims to determine the differentiations in urban-specific attitudes and behaviors of individuals regarding urbanization as a result of urban transformation practices and physical and social change of urban space in Yükseltepe and Şehit Kubilay neighborhoods of Keçiören district of Ankara. In this context, the opinions and experiences of the participants participating in the research on urbanization; It has been tried to determine who is from the city, what the most important profile of the urban individual is, whether they feel urban or not, the length of stay in the place where they live and the sense of belonging. The research is a field study based on quantitative method. In the stage of obtaining the sample from the research universe, the probability-based sampling technique was applied. In order to obtain the research data, a face-to-face survey technique was applied and a survey was conducted with 405 people. According to the findings, it has been concluded that although the previous social structure of the research region has slum behavior patterns, as a result of urban transformation practices, the social change of the urban space and its integration with the city, bring urbanization with it. At the same time, as the duration of residence in Ankara increases, the rate of feeling of belonging to the place of residence also increases. As a result, as the length of time individuals live in the city increases, both the sense of belonging increases and the adaptation to the living space and social integration occur. Thus, more city-specific socio-cultural experience and equipment are gained in the urbanization process. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Sports Sciences Research / Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi is the property of Journal of Sport Sciences Researches / Spor Bilimleri Arastirmalari Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of GRID - Architecture, Planning & Design Journal is the property of GRID - Architecture, Planning & Design Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Çalışma, Muhammed b. Mustafa el-Alâî’ye (ö. 1234/1818) nispet edilen Şerḥ-i İrâde-i cüzʾiyye risâlesinin ona aidiyeti üzerine yoğunlaşacaktır. Muhammed b. Mustafa el-Alâî’nin kendisine ait olduğunu söylediği ve ona nispet edilen Şerḥ-i İrâde-i cüzʾiyye risâlesi aslında Dâvûd-i Karsî’nin (ö. 1169/1756) Risâle fi’l-iḫtiyârâti’l-cüzʾiyye ve’l-irâdâti’l-ḳalbiyye adlı risâlesinin kısmen değiştirilmiş bir versiyonudur. Alâî, Karsî’nin risâlesinden ihtiyaç duymadığı bazı bağlam ve konuları çıkararak ve gerekli gördüğü bazı başlıkları da Ebû Saîd el-Hâdimî’nin (ö. 1176/1762) el-Berîḳatu’l-maḥmûdiyye eserinden eklemeler yaparak oluşturduğu Şerḥ-i İrâde-i cüzʾiyye risâlesi, içerik açısından dikkate alındığında intihalin en bariz görüldüğü bir eser niteliğindedir. Osmanlı ilim düşüncesi dikkate alındığında irade ve insan fiilleri konusunda büyük bir literatürün ortaya konulduğu ve bu metinlerin konu hakkında belli bir fikrin yerleşmesinde etkisi olduğu bilinmektedir. Belli bir dönemde telif edilen risâlelerin muhteva olarak sonraki risâle ve eserlerin muhtevasını etkilemiş olması ve bu nedenle kısmî tedâhüllerin olması sıkça karşılaşılan bir durumdur. Fakat başkasına ait bir telif üzerinde tikel bir değişiklik yaparak eseri kendisine nispet etmek ilmî olarak kabul edilemez bir durumdur. Araştırmanın konusu olan Alâî’nin risâlesi de ikinci türden bir risâle hüviyetindedir. Risâlenin tamamına yakın bir bölümü Karsî’nin konu hakkındaki risâlesi kısmen değiştirilerek oluşturulmuş ve Dâvûd-i Karsî’ye herhangi bir atıfta bulunulmamıştır. Bu çalışmada amaçlanan ise Alâî’nin kendisine nispet ettiği bu risâlenin aslında Karsî’ye ait olduğunu karşılaştırmalı tablolar üzerinden ortaya koymaktır. Bu bağlamda hem Karsî hem de Alâî’ye ait her iki metin tablolar üzerinden baştan sona kadar karşılaştırılmış; ortak ve farklı noktalar tespit edilerek gösterilmeye çalışılmıştır. Karşılaştırmalar neticesinde risâlenin Karsî’ye aidiyeti kesin şekilde tespit edildiğinden bahsi geçen intihal olgusunun bizzat Alâî tarafından mı, yoksa başka birisi tarafından mı yapıldığı sorusuna dikkat çekilmiştir. Ayrıca Alâî’nin Ebû Saîd el-Hâdimî’den kaynak göstermeden alıntı yaptığı yerler de tespit edilerek metin üzerinde farklı bir renkle gösterilmiştir. Son olarak bütünsel bir bakış imkânı sunması için Alâî’ye ait risâlenin tahkiki de yapılmıştır. Metnin tahkikinde Karsî’nin metninde mevcut olup Alâî’nin metninde olmayan ve anlamı tamamlayan kelimeler ile cümleler köşeli parantez içinde gösterilmiştir. Ayrıca Karsî’nin metninde metin-şerh ayrımı olduğundan Alâî’nin risâlesindeki bu ayrım da tespit edilmiş böylece metin bold ve parantez içinde gösterilirken şerh ise normal yazı stiliyle gösterilmiştir. Çünkü bu metin-şerh ayrımının gösterilmesi, metnin anlaşılması ve bütünlüğü açısından elzem bir durum arz etmektedir.

It is known that in a digitalized and globalized world, human perception, thinking and understanding are highly influenced by 'virtual communities'. Today, individuals carry all kinds of daily activities to digital platforms. Social media are places where individuals express their opinions, maintain personal relationships or spend time in general. Individuals do not hesitate to exhibit their identities in social media and to add meaning to these virtual media. The R/Place event of Reddit, one of the world's known forum sites, also includes many sociological issues. In the event, which was held with the participation of different countries, the meanings attributed to the event by individuals and user behaviours on the digital platform emerged as a situation that should be examined. An event that is held on social media and has the potential to be perceived only as a 'game' by some circles has turned into a digital battleground for millions of people and groups have struggled to exist with various symbols. In this study, R/Place activity was tried to be examined from a sociological perspective. The situations in the activity were examined within the framework of the sub-concepts related to the concept of identity. The subject was handled with a hermeneutic approach with content analysis method. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Individuals encounter at least one negative experience or traumatic event in their lifetime and react differently to these experiences. While some develop vulnerability in the face of such events, others grow stronger. Psychological resilience is the individual's ability to display healthy development despite negative experiences or to positively adapt to challenging situations. Risk factors and protective factors play an important role in the development of resilience. Therefore, the current study aimed to investigate the effect of burnout as a risk factor and the sense of belonging as a protective factor in explaining psychological resilience. Particularly, this study mainly investigated the mediating role of burnout in the relationship between the sense of belongingness and psychological resilience among university students who had experienced at least one traumatic event. The age of the participants varied between 17 and 35 (M = 24.17, SD = 3.90). General Belongingness Scale, the Resilience Scale for Adults (RSA), and the Burnout Measure, Short Version were used as data collection tools. In data analysis, Pearson Product Moment Correlation and Structural Equation Modeling were performed. It was found that the fit indices established in the research provided good fits and the obtained coefficients were statistically significant. The theoretical model confirmed that burnout plays an intermediary role and significantly affects the relationship between the general sense of belongingness and psychological resilience. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Fenerbahce University Journal of Health Sciences (FBU-JOSH) / Fenerbahçe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi is the property of Fenerbahce University Journal of Health Sciences (FBU-JOSH) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkish Journal of Social Research / Turkiye Sosyal Arastirmalar Dergisi is the property of Turkish Journal of Social Research and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Higher Education / Yüksekögretim Dergisi is the property of Deomed Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Folklor / Edebiyat is the property of Cyprus International University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Old age, as one of the important periods of life, is surrounded by the values of culture in which one lives. Agedness is an important phenomenon containing the cultural codes about various value judgements, attitudes and behaviors, daily life relations, differing role patterns and expectations in a culture. Each culture develops its own values and practices in relation to the phenomenon of agedness, and those values are specific to the culture of living. This study aims to determine the values related to old age in rural areas. Old people or aged people are the sources of experience and of memory in a society. In line with these values, it is desired to explain how the elderly define old age, the sources of belonging and motivation. Within the scope of the study, field research was conducted in some villages of Göle, Posof, Damal, Çıldır, Hanak districts of Ardahan Province. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Sosyologca is the property of Sosyologca and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of KADER is the property of Kelam Arastirmalari Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Kentlerin canlılığının, içinde bulunan birey ve onun eylemlerinden kazanıldığı düşünüldüğünde söz konusu “canlı” olma durumuna ilişkin anlamın dönüşmekte olduğunu söylemek mümkündür. Bu anlam dönüşümünün başlangıcı yeni değildir. Ancak günümüzde eriştiği konum itibari ile bir kırılma süreci yaşanmaktadır. Kırılma; içe dönük, kendi hâlinde, duyulmayan hatta gündelik hayatın aktifliği nedeniyle kimi zaman duyulamayan bir biçimde gerçekleşebilmektedir. Her anlamda abartılmış ve gerçek dışı bir ölçek içerisinde yer edinmeye çalışan birey, kimi zaman kendini kentten yalıtarak özgür alanını oluşturmak istemekte; kimi zaman ise bu aşkın ölçeğe karşı, yine benzer özgürlük arayışı içinde, kendini ifade etmeye çalışmaktadır. Ölçekler arası iletişim kaybı ile bireysel, mekânsal, kültürel ve toplumsal bağlamda karşılaşılabilmektedir. Kent-birey döngüsünde yaşanan karşılıklı iletişimsizlik durumu, kent içinin boş kütleler bütünü olmasına neden olabilmekte; kentin canlılığı da bu anlamda kendisini sorgulatabilmektedir. Bu döngüde birey de kentin canlı ya da cansız olma durumundan etkilenmektedir. Çalışma kapsamında bu ana yaklaşım doğrultusunda bir eleştirel okuma, durum çalışması deseni çerçevesinde hazırlanmıştır. İletişimsizliğin özündeki “yalıtmak” ve bununla ilişkili olarak “yalıtılmak” eylemlerini çözümleyebilmenin, kenti, mekânı, bireyi anlamlandırmada zorunlu bir gereksinime dönüştüğü düşünülmektedir. Araştırma bu eylemlerin kamusal mekândaki yansımaları üzerinden geliştirilerek sınırlandırılmıştır. Yeni anlamların oluşumuna yönelik potansiyel durumlar, bu temelde kent üzerinden tartışılmıştır. Bu bütüncül durum içerisinde mekân üretimine yönelik olarak oluşan kendine özgü dilin, psikolojiden sosyolojiye birçok disiplinde tartışılabileceği düşünülmektedir.

Copyright of Megaron is the property of KARE Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Society & Social Work is the property of Journal of Society and Social Work and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Higher Education & Science / Yüksekögretim ve Bilim Dergisi is the property of Zonguldak Bulent Ecevit Universitesi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Bu çalışma, son yıllarda artan kimlik ve etnisite tartışmalarına, yüzyıldan fazla zaman önce Türkiye topraklarına gelen Çerkes kimliği ışığında bir değerlendirme sunmak amacıyla hayata geçirilmiştir. Çerkesler 1800’lü yıllardan bu yana Türkiye’de varlık gösteren etnik guruplardan birini meydana getirmektedirler. Literatürdeki çeşitli kaynaklarda Çerkeslere, “Türkiye’deki mevcut kültüre en fazla uyum sağlayabilmiş etnik grup” olarak yer verilmiştir. Bu veri Çerkeslerin sosyal kimlik anlayışlarını ve kimlik tanımlamalarındaki dönüşümü inceleme gerekliliğini doğurmuş, bu çalışmada da bu inceleme, Sosyal Kimlik Kuramı bağlamında gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın alan araştırması kısmında, etkin şekilde Kocaeli Kafkas Kültür Derneği’nde varlık gösteren bireylerin, kimlik ve aidiyet tanımlamaları sorgulanarak, Sosyal Kimlik Kuramı bağlamında değerlendirilmiştir. Çalışmanın neticesinde; bir kültürü ayakta tutan ve devamını sağlayan dil gibi en temel unsurlardan birini günümüze sağlıklı bir biçimde taşıyamamış olmasına rağmen, hâlâ etkili şekilde ayakta duran ve diğer kültür unsurlarını ve pratiklerini sürekli kılmayı başarmış olan Çerkes toplumunun, bu başarıyı nasıl elde ettiğine dair verilere ulaşılmış ve bu veriler sosyal kimlik kuramı bağlamında değerlendirilmiştir.

Copyright of IDA: International Design & Art Journal is the property of IDA: International Design & Art Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Atebe is the property of Social Sciences University of Ankara and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Belonging is a universal desire that is active in establishing, maintaining and developing interpersonal relationships. Researchers conceptualize the feeling of belonging as a fundamental component of the interpersonal relationship as a sense of self-perception, the environment, or participation in a system. On the other hand, belonging has been considered and evaluated as a need from the first periods. Because in the emergence of the concept of belonging in primitive societies, important data have been revealed in terms of the determinant of social experiences on belonging. It is vital to belong to a group in order to perform basic life activities such as security, housing and defense among people in these communities. All this reveals the individual's need for belonging. In this article, after focusing on the concept of belonging sociologically, concepts including the phenomenon of belonging were identified in the Qur'an. We tried not to exceed the limits of our article in both the determination and explanations of the concepts. Because doing all the analyses on the subject exceeds the purpose and limits of our work. In addition, semantic analyses were carried out in the relevant places while the necessary content analyses of the concepts were carried out. The concepts were tried to be explained by taking into account classical Arabic dictionaries and first period interpretations. The use of the concept in the poetry of the câhiliye was noted and a connection was tried to be established regarding the later periods. On the other hand, references were made to foreign sources where necessary. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Culture & Communication / Kültür ve İletişim is the property of Imge Publishing House and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

İnsanın hadsiz ihtiyaçları içerisinde bir kısmı kaçınılmaz olma bakımından diğerlerinden çok daha önceliklidir. Aciz ve zayıf olarak yaratılmış insan tabiatının kaçınılması mümkün olmayan bu ihtiyaçlarından birisi de onun herhangi bir mercie ait olma (aidiyet) ihtiyacıdır. Adı ne olursa olsun; din, millet, vatan, bayrak vb. tüm bunlar insanın varoluşu ile beraber gelen aidiyet duygusunun yansımalarıdır. Bu makale Kuveytli roman yazarı Suûd Sen’ûsî’nin Sâku’l-bâmbû romanında Kuveyt’e ev hizmetçisi olarak gelen Filipinli bir kadının, ev sahibesinin oğlu ile nikâhlı ama gizli bir ilişkiden dünyaya gelen bir çocuğun bunalımlarını nasıl yansıttığını ele alacaktır. Çocuk fiziki yapısı ile Araplara benzediği için Filipinler’de kendini yabancı hissederken, pasaportunu taşıdığı Kuveyt’e yıllar sonra geri döndüğünde de bu kez Filipinli olmasından dolayı akrabaları tarafından dışlanmıştır. Roman, Filipin-Kuveyt ve Hristiyan-Müslüman aidiyetleri arasındaki belirsizlikten dolayı bulantılı ruh hali taşıyan Jose karakteri özelinden Güney Doğu Asya’dan Körfez ülkelerine rızık telaşı için gelen işçilerin sosyoekonomik sorunlarına dikkat çekmeye çalışmaktadır. Girişte Körfez ülkelerinde nüfusun yarısından fazlasını teşkil eden yabancı işçilerin bu ülkelere geliş hikâyesine göz atılacaktır. Daha sonrasında ise kısaca romanın özeti verilecek ve ana teması olan “aidiyetsizlik bunalımı” tahlil edilecektir. Özet: Suriye ve Mısır 1973 yılında daha önceki savaşlarda kaybettikleri topraklarını ve uluslararası sahnede rencide olan itibarlarını geri almak için İsrail’e karadan ve havadan saldırı başlatmıştır. Bu saldırı karşısında İsrail’in zor durumda kalacağını anlayan başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere bazı batılı ülkeler İsrail’e her türlü askeri yardımı göstermiştir. Bu yardımlar sayesinde Suriye ve Mısır orduları hedefledikleri amaçlarına ulaşamamıştır. Batılı ülkelerin İsrail’e göstermiş oldukları bu tutum elinde büyük miktarda petrol rezervi bulunan başta Suudi yönetimi olmak üzere diğer körfez ülkelerinin tepkisini çekmiştir. Ellerinde askeri olarak pek güçlü bir seçenek bulunmayan körfez ülkeleri ellerindeki petrolü ilk defa politik bir koz olarak kullanmayı denemişlerdir. Petrol ihraç eden bu ülkeler tepki olarak petrol üretimlerini azaltmışlardır. Bunun bir sonucu olarak ham petrol fiyatları yükselmiş ve sanayileşmiş ve dolayısıyla da petrole bağımlı hale gelmiş batılı ülkelerin ekonomisi bu karardan olumsuz etkilenmiştir. Buna karşılık olarak Körfez Ülkeleri petrol fiyatlarının üç dört kat yükselmesinden dolayı ani ve devasa bir servete kavuşmuştur. Elde ettikleri bu serveti pek çok alanda kalkınmaya yönlendiren Körfez Ülkeleri yabancı iş gücüne ihtiyaç duymuştur. Eğitim, sağlık, şehircilik vb. alanlarda ihtiyaç duyulan kalifiye eleman ihtiyacı ilk etapta Mısır, Suriye, Sudan gibi diğer Arap ülkelerinden karşılanmıştır. Ancak yıllar ilerledikçe petrol fiyatlarında gerileme yaşanmış ve dolayısıyla da petrol gelirleri azalmıştır. Bu azalma sadece petrole dayalı ekonomileri olan Körfez Ülkelerini daha ucuz iş gücü aramaya sevk etmiştir. İlk başta Arap ülkelerinden sağlanan yabancı istihdam, yönünü ekonomik olarak çok zayıf durumda olan Uzak Doğu Asya ülkelerine çevirmiştir. Başta Filipinler olmak üzere Endonezya, Bangladeş ve Malezya gibi ülkelerden çok düşük ücretle işçi hizmet sektöründe çalışmak için Körfez Ülkelerine göç etmiştir. Çok düşük ücretlerle çalıştırılan bu kesim haksızlıklara ve ayrımcılıklara maruz kalmıştır. Sosyal haklardan mahrum bırakılan Uzak Doğu Asya kökenli yabancı iş gücünün karşı karşıya kaldığı haksızlıklar zaman içerisinde pek çok acı verici hikâyelerin de konusu olmuştur. Hayatı ve insanı tüm ayrıntıları ile yansıtmayı amaç edinen Modern roman, mağdur ve mazlum bu kesimin hikâyelerini tema edinmiştir. Kuveytli yazar Suûd es-Sen’ûsî’nin 2012 yılında yayımladığı Sâku’l-Bâmbû (Bambu Çubuğu) romanı bu romanlardan biridir. Eser yayımlandıktan kısa bir süre içerisinde Arap dünyasında ilgiye mazhar olmuş ve 2013 yılında Uluslararası Arap Romancıları ödülüne layık görülmüştür. Beş bölüm ve bir “son”dan oluşan romanda her bir bölüm kendi içerisinde 1,2,3… şeklinde başlıklara ayrılmıştır. Orta hacimli kabul edebileceğimiz eserde yazar, Filipinli bir anne ve Kuveytli bir babadan dünyaya gelen Jose’nin dilinden “vatansızlık”ın bunalımını, otobiyografik bir atmosferde aktarmaktadır. Jose’ye ait hatıra ve günlüklerin İbrahim Selâm adında bir çevirmenin Filipin dilinden Arapçaya tercüme edilmiş olarak gösterilmesi hatta eserin girişinde bu çevirmene ait özgeçmiş içeren bir önsözün bulunması eserin gerçekçiliğini artırmak amaçlı olduğu düşüncesini uyandırmaktadır. Filipinlerden çalışmak için Kuveyt’e gelen Josephine, 1985 yılında ülkenin en saygın ailelerinden birinin yanına yerleştirilmiştir. Evin sahibi olan yaşlı kadının Raşit adında bir oğlu bulunmaktadır. Raşit, evlerinde hizmetçi olarak çalışan Josephine’e ilgi duymuş ve onunla ülkemizde “imam nikâhı” olarak bilinen bir nikâhla gizlice evlenmiştir. Zira Kuveyt’te evde hizmetçilik yapan bir yabancı kadınla Kuveytli bir erkeğin evlenmesi ailenin saygınlığına ve şerefine gölge düşürecek büyük bir ayıp kabul edilmektedir. Ev içinde ve dışında ancak gizlilikle bir araya gelebilen çiftin gizledikleri evlilik en nihayetinde aylar sonra ortaya çıkmıştır. Josephine ile birlikte evden kovulan Raşit kendine geçici olarak başka bir ev bulmuştur. Çocuklarının doğması ile birlikte annesinin tavrının değişeceğini düşünen Raşit ve eşi hayal kırıklığına uğramıştır. Daha sonra annesinin asla razı olmayacağını anlayan Raşit en sonunda yaşadığı bu bunalımlı vaziyete direnme gücünü kaybetmiş ve eşini çocuğuyla beraber Filipinler’e geri göndermiştir. Bu gelişmeyle birlikte Jose ya da diğer adıyla İsa’nın, -kurgunun özellikle masaya yatırdığı- “kimlik bunalımı” sorunu çok yönlü olarak ele alınmaktadır. Henüz yaşını doldurmadan Kuveyt’ten annesi ile beraber ayrılan Jose’nin yıllar sonra yirmili yaşlarda tekrar “vatan özlemi” ile Kuveyt’e dönünceye kadar geçen sürede başından geçen “ailevi olumsuzluklar” ve “yerli yerince oturamamış, merciini bulamamış aidiyet duygusunun kendisinde meydana getirdiği bunalımlar” romana ayrıntılı ve derinlikli olarak yansıtılmıştır. İlginç bir rastlantı sonucu Filipinler’de Jose’nin babasının en yakın arkadaşlarından Gassân ile tanışması ile hayalindeki Cennet “Kuveyt”e dönüş gerçekleşmiştir. Filipinler’de kendi yakın çevresinde Kuveytli bir babadan dünyaya geldiği ve sima olarak da Araplara benzediği için “Arabo” olarak anılan “İsa”nın “Jose”ya doğru yolculuğu büyük bir ümitle başlamıştır. Ancak Filipinler’de yaşadığı bunalımın belki de daha fazlası Kuveyt’te kendisini beklemektedir. Zira babası Irak ordusunun Kuveyt’i işgal ettiği yıllarda öldürülmüştür. Babasının annesi her ne kadar torunu “Jose”yi ilk başta sıcak karşılamış olsa da Kuveyt’te yabancılara karşı uygulanan dışlayıcı tavır onu kendi kanından olan torununa karşı olumsuz tavır sergilemesine neden olmuştur. Eser, neredeyse bir asırdır devam eden “Arap toplumu eleştirisi romanları” geleneğinin devamıdır. Gayet anlaşılır dili ve muğlaklıktan uzak sade üslubu ile derin psikolojik analizlerde bulunabilmesi ve epizot sonlarında sorunları çözümsüz bırakarak gerilimi canlı tutması ve bu şekilde sürükleyiciliği sağlaması eserin kurgusal sağlamlığını pekiştirmiştir. Aynı zamanda bir Gayr-i Müslim’in Müslümanlar arasında kendisini nasıl hissettiğini ya da hissedebileceğini göstermesi açısından roman, din psikolojisi ve din sosyolojisi alanında araştırma yapanlar için Arap toplumu içerisinden kurgusal malzeme sunmaktadır.

Copyright of Megaron is the property of KARE Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of bilig: Journal of Social Sciences of the Turkish World is the property of bilig: Journal of Social Sciences of the Turkish World and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Motif Academy Journal of Folklore is the property of Motif Yayincilik and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

This study aims to explore the relationships between the perceptions of the touris ts visiting the Odunpazari region through the tour, the perceptions of authenticity and the level of attachment to Odunpazari. The study was conducted on a sample of 400 people who came to Eskişehir in April and May 2019 via tours and reached by simple random sampling method. The results of the research show that there is a positive relationship among these variables. These findings provide insight into how tourists perceive the authenticity of attractions and how their level of attachment to them, and emphasize the importance of their use for marketing purposes. [ABSTRACT FROM AUTHOR]