Search

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. Volume : 18_082_1 Issue : Pagination : VIII, 47

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. Volume : 20_031_1 Issue : Pagination : IX, 114 + 36 p. bijl.

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. Volume : 22_037_1 Issue : Pagination : VII, 27 + 24 p. bijl.

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. Volume : 19_013_1 Issue : Pagination : IX, 141 + 72 p. bijl.

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. Volume : 22_046_1 Issue : Pagination : VII, 23

The first part of this work is an explorative review of the state-of-practice regarding the dimensioning of trash racks in culverts and pump/turbine intakes. A historic review of the use of trash racks in channels, their types, the classification of debris and the processes that produce debris, are explained. Relevant methodologies for the prediction of yearly amounts of debris, and for the dimensioning of the trash screens, bar dimensions, and for bar spacings is given. The limitations of these classical methodologies are thoroughly discussed and put into context through worked-out examples. These examples are thought to be representative for the theory being discussed and applicable to problems of relevance in Flanders. The second part of this work proposes a change in perspective regarding trash racks/screens in culverts and pump intakes: from trapping debris to divert/exclude towards a bypass, using screens. This proposal is made in an attempt to remedy the shortcomings in the methodologies needed to calculate the yearly amount of debris that may accumulate on the trash rack, the blockage percentage resulting from the dimensioning of the bar spacings, and the oversizing of the trash racks in case of clogging. Worked-out examples are also given there. The third part of this work is dedicated to discuss the issue of fish migration/diversion/exclusion at intakes and channels in relation to the design of screens. The techniques presented for trash rack bar spacing dimensioning for culverts are usually favourable for fish migration (that is, the spacings are at least as big as the spacings required for fish migration) but, in general, this is not the only requirement for fish migration: hydrodynamics, and many other stressors, may deter fish from passing through the screen, regardless of the bar spacing. On the other hand, the dimensioning of screens for fish exclusion/diversion seldom agrees with the classical dimensioning techniques discussed in the first part, thus a brief discussion on behavioural fish exclusion facilities are made in order to put this contrasting ideas into context. Worked-out examples are also given here. The last part presents a short discussion over the different approaches presented and gives recommendations for future studies related to the dimensioning of in-channel screens. It is important to mention that a dedicated manual for the dimensioning of screens lacks in Flanders. Hopefully, this text may serve as a sketch for a manual for the design of in-channel screens for the region of Flanders. For rapid access and use of the classical methods herein proposed, the author suggests to review section 2.1 and in particular Table 3 for a rapid dimensioning of the trash screen area given a yearly amount of debris that may travel with the flow, or just by using the intake���s area. The dimensioning of the trash rack bar spacings can be made using Figure 7; and in case an estimation of the flow velocities are needed then Figure 6 may come in handy. The bar spacing dimensions and flow velocities must be revised against the recommended values for fish migration/exclusion given in Table 5 and in Table 6. The latter tables can be used directly for the estimation of the bar spacings, in case information about the flow conditions is scarse. A workflow for the design of trash screens is presented in Figure 22, following the discussions held in the text. Lastly, the word ���trashrack��� and ���screen��� will be used indifferently thorough this text. In principle, a ���trashrack��� is a particular type of ���screen��� but in the context of floating debris collection/diversion they mean the same., Title : FHR reports. Flanders Hydraulics Research: Antwerp Volume : 21_016_1 Issue : Pagination : VII, 36 + app.

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen Volume : 20_041_1 Issue : Pagination : VII, 25

Title : WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen Volume : 19_126_1 Issue : Pagination : VII, 47

De afgelopen jaren is er binnen Hogeschool Rotterdam hard gewerkt aan het bevorderen van het studiesucces en het verhogen van het rendement in het onderwijs. De vele maatregelen hebben echter nog niet geresulteerd in het bereiken van het gestelde doel op het gebied van studiesucces. Zo behaalde van cohort 2013 slechts 38% van de studenten binnen vijf jaar hun diploma, terwijl de streefwaarde van de hogeschool op 50% ligt. Een van de maatregelen om meer studenten succesvol de studie te laten doorlopen, betreft het bindend studieadvies (BSA). Over het BSA zijn er de laatste jaren verschillende beleidsvoorstellen besproken, zowel op landelijk niveau, vanuit het ministerie van OCW, als binnen de hogeschool zelf. Om een beargumenteerd besluit te kunnen nemen over de hoogte van de BSA-norm, hebben het college van bestuur en de Centrale Medezeggenschapsraad van Hogeschool Rotterdam een onafhankelijke adviescommissie ingesteld, de commissie Studiesucces. Deze commissie kreeg als opdracht een (gedragen) advies uit te brengen over studiesuccesbevorderende maatregelen, waaronder ook de BSA-maatregel. Deze opdracht was als volgt geformuleerd: Het doel is om tot adequaat beleid te komen op het gebied van het verhogen van studiesucces, waarbij aandacht wordt besteed aan onder andere de BSA als studiesucces verhogende maatregel.

Sinds in 2008 afspraken zijn gemaakt tussen het ministerie OCW, de Vereniging van Nederlandse Samenwerkende Universiteiten (VSNU) en de Vereniging Hogescholen (HBO-raad) over de verbetering van het studiesucces, hebben alle universiteiten maatregelen genomen om de studieuitval en vertraging te beperken. Veel van deze maatregelen hebben een structurerend en dwingend karakter. Met duidelijke deadlines, strengere regels en een stevige aansturing van het leerproces wordt de vrijblijvendheid in het hoger onderwijs teruggedrongen. Deze maatregelen hebben volgens critici tot verschoolsing geleid. De maatregelen lijken niettemin in het universitaire onderwijs effect te sorteren; alle universiteiten halen inmiddels de studiesuccesdoelstellingen en het rendement is spectaculair verbeterd. Men kan stellen dat veel van de genomen maatregelen gebaseerd zijn op behavioristische principes, waarbij de leeromgeving zo wordt ingericht dat het gewenste gedrag wordt gestimuleerd of afgedwongen. De vraag is wat dit doet met de motivatie van studenten. In de zelfdeterminatietheorie waarschuwt men voor het gebruik van beloningen, omdat daarmee de intrinsieke motivatie uitdooft. Juist nu alle opleidingen learners for life willen opleiden, die ook blijven studeren zonder een dwingende structuur, rijst de vraag of behavioristische principes de uiteindelijke leerdoelen niet in de weg zitten. Het gegeven dat enerzijds studiesucces wordt bevorderd door maatregelen als structuur en deadlines, die gericht zijn op de extrinsieke motivatie, en dat anderzijds intrinsieke motivatie gevaar loopt uit te doven, noemen we de motivatieparadox. Deze paradox proberen we in dit artikel nader te analyseren, waarbij we tot de conclusie komen dat er een “best of two worlds” mogelijk is. We stellen dat behavioristisch ogende studiesuccesmaatregelen deel uit kunnen maken van een pakket aan maatregelen dat erop gericht is studenten te helpen meer intrinsieke of autonome motivatie voor de studie te ontwikkelen. Daarbij is onder meer van belang hoe zulke maatregelen door de studenten worden ervaren: als straffen en beloningen die hen in het gareel moeten houden, of als hulpmiddelen op weg naar een zelfstandig en volwaardig lidmaatschap van de academische gemeenschap.

Sinds in 2008 afspraken zijn gemaakt tussen het ministerie OCW, de Vereniging van Nederlandse Samenwerkende Universiteiten (VSNU) en de Vereniging Hogescholen (HBO-raad) over de verbetering van het studiesucces, hebben alle universiteiten maatregelen genomen om de studieuitval en vertraging te beperken. Veel van deze maatregelen hebben een structurerend en dwingend karakter. Met duidelijke deadlines, strengere regels en een stevige aansturing van het leerproces wordt de vrijblijvendheid in het hoger onderwijs teruggedrongen. Deze maatregelen hebben volgens critici tot verschoolsing geleid. De maatregelen lijken niettemin in het universitaire onderwijs effect te sorteren; alle universiteiten halen inmiddels de studiesuccesdoelstellingen en het rendement is spectaculair verbeterd. Men kan stellen dat veel van de genomen maatregelen gebaseerd zijn op behavioristische principes, waarbij de leeromgeving zo wordt ingericht dat het gewenste gedrag wordt gestimuleerd of afgedwongen. De vraag is wat dit doet met de motivatie van studenten. In de zelfdeterminatietheorie waarschuwt men voor het gebruik van beloningen, omdat daarmee de intrinsieke motivatie uitdooft. Juist nu alle opleidingen learners for life willen opleiden, die ook blijven studeren zonder een dwingende structuur, rijst de vraag of behavioristische principes de uiteindelijke leerdoelen niet in de weg zitten. Het gegeven dat enerzijds studiesucces wordt bevorderd door maatregelen als structuur en deadlines, die gericht zijn op de extrinsieke motivatie, en dat anderzijds intrinsieke motivatie gevaar loopt uit te doven, noemen we de motivatieparadox. Deze paradox proberen we in dit artikel nader te analyseren, waarbij we tot de conclusie komen dat er een “best of two worlds” mogelijk is. We stellen dat behavioristisch ogende studiesuccesmaatregelen deel uit kunnen maken van een pakket aan maatregelen dat erop gericht is studenten te helpen meer intrinsieke of autonome motivatie voor de studie te ontwikkelen. Daarbij is onder meer van belang hoe zulke maatregelen door de studenten worden ervaren: als straffen en beloningen die hen in het gareel moeten houden, of als hulpmiddelen op weg naar een zelfstandig en volwaardig lidmaatschap van de academische gemeenschap.

Shipping contributes to emissions of harmful gases. With the aim of reducing such emissions, various research projects (e.g., FellowSHIP) have investigated the use of hydrogen and fuel cells (FCs) in shipping. Under the direction of NTNU Oceans, the International Energy Agency ? Hydrogen Implementing Agreement (IEA-HIA; unofficially known as the IEA Hydrogen Technology Collaboration Programme or ?IEA Hydrogen?) Task 39: Hydrogen in Maritime Transport supports this measure by building knowledge hub and collaborative research. As part of Task 39, this work provides an overview of possibilities and challenges of using hydrogen FCs on ships through a SWOT (Strengths, Weaknesses, Opportunities and Threats) analysis. While strengths and weaknesses are internal characteristics of hydrogen and FCs, opportunities and threats are external factors that facilitate or hinder their adoption in shipping.