Search

Oyun, çocuğun farklı gelişim alanlarına katkı sağlayan önemli bir etkinlik ve çocuklar için bir anlaşma yoludur. Çocuğun fiziksel ve zihinsel gelişimine katkı sağlarken nesnelerle ilişki kurmasına da yardımcı olur. Aynı zamanda çocuğun özgürleşmesi, bireyselleşmesi ve toplumsallaşmasında önemli bir etkiye sahiptir. Oyunlar özellikle çocukların toplum kurallarını öğrenmesini, hayata hazırlanmasını ve yeni nesillere kültürün aktarılmasını da sağlamaktadır. Zaman içerisinde, özellikle tarım toplumundan sanayileşmeye geçiş ile birlikte kalabalık ve ev dışında olan oyun ortamları yerini daha az sayıda çocuğun bulunduğu, sınırlı oyun alanlarına bırakmıştır. Bu değişimi sonraki yıllarda bilgi toplumuna geçiş izlemiştir. Gerek sanayileşme ve beraberinde gelen şehirleşme gerekse teknoloji alanında yaşanan gelişmeler gerçek dünyada oyun alanlarının daralması ile sonuçlanmıştır. Gerçek dünyanın sunduğu oyun alanları bu kadar daralırken diğer tarafta sanal dünyanın sunduğu oyun alanları ise bir hayli genişlemiştir.

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’deki Çocuk İzlem Merkezlerinde görev alan adli görüşmecilerin ikincil travmatik stres, tükenmişlik ve mesleki doyum düzeyleri ile ilişkili değişkenlerin saptanmasıdır. Yirmi altı Çocuk İzlem Merkezi’nde aktif hizmet sunan 106 adli görüşmeciden oluşan örneklem grubuna Kişisel ve Mesleki Bilgi Formu, Yardım Çalışanları İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği, Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri uygulanmıştır. Elde edilen veriler; bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis testi, Tukey testi, Games-Howell testi ve Dunn-Bonferroni testi ile değerlendirilmiştir. Tanımlayıcı istatistik bulguları sonucunda, katılımcıların büyük bir oranının çalışma alanına özgü olarak düzenli şekilde süpervizyon desteği almadığı (%90,6) ve aldığı ücreti yeterli bulmadığı (%87,7) tespit edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda mesleki doyum ile yaş, cinsiyet, meslekte çalışma süresi, kişisel travmatik yaşantı geçmişi değişkenleri, tükenmişlik ile yaş, eğitim durumu, vaka tartışmalarında bulunma, yeterli düzeyde fiziksel egzersizde bulunma, düzenli ve sağlıklı beslenme, 30 günde yürütülen adli görüşme sayısı değişkenleri, ikincil travmatik stres ile adli görüşmeci olarak çalışma süresi, yeterli düzeyde fiziksel egzersizde bulunma, düzenli ve sağlıklı beslenme değişkenleri, stresle etkili başaçıkma tarzı ile cinsiyet değişkeni, psikolojik belirti düzeyi ile yaş ve yeterli düzeyde fiziksel egzersizde bulunma değişkenleri arasında anlamlı düzeyde fark olduğu saptanmıştır. Adli görüşmecilerdeki eşduyum yorgunluğuna yönelik olarak koruyucu ve destekleyici hizmetlerin geliştirilmesi, konu ile ilgili yeni çalışmaların yapılması gerekli görülmüştür. The purpose of this study is to determine variables related to secondary traumatic stress, burnout and job satisfaction levels of the professionals who work in Child Advocacy Centers in Turkey. Personal and Vocational Information Form, Scale of Life Quality for Professional Aides, Scale of Stress Coping Styles and Brief List of Symptoms are presented to 106 forensic interviewers who are actively providing services in 26 Child Advocacy Centers. The data obtained were analyzed using t test for independent samples, one-way analysis of variance, Mann Whitney U, Kruskal Wallis, Tukey, Games-Howell and Dunn-Bonferroni tests. Substantial rate of the participants’re (90,6%) not supported with supervision regularly in their working areas, and again substantial percentage of them (87,7%) don’t seem that they’re paid sufficiently. It’s found that there’re meaningful level of effect of age, gender, occupational time, personal traumatic life history variables on job satisfaction; meaningful level of effect of educational status, case discussions, adequate physical exercise, regular and healthy nutrition, the number of judicial interviews conducted in the last 30 days variables on burnout; meaningful level of effect of working time as a forensic interviewer, adequate physical exercise, regular and healthy nutrition variables on secondary traumatic stress; meaningful level of effect of gender variable on the way of coping effectively with stress; meaningful level of effect of age and adequate physical exercise variables on the level of psychological symptoms. It’s observed that it is necessary to improve supportive, protective services for forensic interviewers against compassion fatigue and to conduct., Bu çalışma Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Adli Psikoloji Anabilim Dalında 2020 yılında kabul edilen "Cinsel İstismar Mağduru Çocukların Adli Görüşmesini Yürüten Profesyonellerin İkincil Travmatik Stres, Tükenmişlik ve Mesleki Doyum Düzeyleri ile İlişkili Değişkenler: Türkiye Örneği" başlıklı doktora tezinin bir kısmından üretilmiştir., {"references":["Akgöz, S., Özçakır, A., Kan, İ., Tombul, Ö.B.B.K., Altınsoy, S. & Sivrioğlu, Y. (2005).Uludağ Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi'nde Çalışan Hemşirelerin Mesleki Doyumları, Türkiye Klinikleri Journal of Medical Ethics Law and History, 13(2):86-96.","Atan, M. & Tekingündüz, S. (2014). Ambulans Çalışanlarının (112) Tükenmişlik, Algılanan İş Stresi ve İş Tatminlerinin Kişisel Özelliklere Göre İncelenmesi, E-Journal of New World Sciences Academy, 9(3):54-69.","Azar, S.T. (2000). Preventing Burnout in Professionals and Paraprofessionals Who Work with Child Abuse and Neglect Cases: a Cognitive Behavioral Approach to Supervision, Journal of Clinical Psychology, 56(5):643-663.","Baird, S. & Jenkins, S.R. (2003). Vicarious Traumatization, Secondary Traumatic Stress, and Burnout in Sexual Assault and Domestic Violence Agency Staff, Violence and Victims, 18(1):71-86.","Basım, H.N. & Şeşen, H. (2006). Mesleki Tükenmişlikte Bazı Demografik Değişkenlerin Etkisi: Kamu'da Bir Araştırma, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(2):15-23.","Bektaş, M. & Karagöz, Ş. (2017). Stresle Başa Çıkma Tarzlarının Yalnızlığa Etkisi: Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Örneği, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21):342-355.","Birinci, G.G. & Erden, G. (2016). Yardım Çalışanlarında Üstlenilmiş Travma, İkincil Travmatik Stres ve Tükenmişliğin Değerlendirilmesi, Türk Psikoloji Dergisi, 31(77):10-26.","Bonach, K. & Heckert, A. (2012). Predictors of Secondary Traumatic Stress Among Children's Advocacy Center Forensic Interviewers, Journal of Child Sexual Abuse, 21(3):295-314.","Brady, P.Q. (2017). Crimes Against Caring: Exploring the Risk of Secondary Traumatic Stress, Burnout, and Compassion Satisfaction Among Child Exploitation Investigators, Journal of Police and Criminal Psychology, 32(4):305-318.","Brady, P.Q., Fansher, A.K. & Zedaker, S.B. (2019). Are Parents at a Higher Risk for Secondary Traumatic Stress? How Interviewing Child Victims Impacts Relationships with Forensic Interviewer's Friends and Family, Child Abuse & Neglect, 88:275-287.","Büyükbodur, Ç.A. (2018). \"Sosyal Hizmet Uzmanlarında Psikolojik Dayanıklılık ve İkincil Travmatik Stresin İncelenmesi\", Doktora Tezi, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi/Sosyal Hizmet Bölümü, Ankara.","Cornille, T.A. & Meyers, T.W. (1999). Secondary Traumatic Stress Among Child Protective Service Workers: Prevalence, Severity and Predictive Factors, Traumatology, 5(1):15-31.","Çakıroğlu, M. (2018). \"Ceza İnfaz Kurumları ve Denetimli Serbestlik Müdürlüklerinde Görev Yapan Psikologlarda İkincil Travmatik Stresle ile İlişkili Faktörler\", Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.","Demirci-Aygün, Ö. (2019). \"Kalp-Damar Hastanesi Çalışanlarında Görülen İkincil Travmatizasyon, Eş Duyum Yorgunluğu ve Tükenmişlik Belirtilerinin Sıklığı ile Bu Sorunlarla İlişkili Risk ve Koruyucu Faktörler: Siyami Ersek Örneği\", Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Bilgi Üniversitesi/Lisansüstü Programlar Enstitüsü, İstanbul.","Derogatis, L.R. (1992). The Brief Symptom Inventory-BSI: Administration, Scoring and Procedures Manual-II. Clinical Pscyhometric Research Inc.","Dunkley, J. & Whelan, T.A. (2006). Vicarious Traumatisation: Current Status and Future Firections, British Journal of Guidance & Counselling, 34(1):107-116.","Erdener, M. (2019). \"Afet Alanında Çalışan Profesyonellerin Psikolojik Dayanıklılık ve İkincil Travmatik Stres Düzeylerinin İncelenmesi\", Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.","Erükçü, G. & Akbaş, E. (2013). Mağdur Çocuklarla Adli Mülakat Teknikleri, Journal of Society & Social Work, 24(1):199-207.","Figley, C.R. (1995). \"Compassion Fatigue: Toward a New Understanding of the Costs of Caring\", Secondary Traumatic Stress: Self-care Issues for Clinicians, Researchers, and Educators.","Figley, C.R. (1999). \"Compassion Fatigue: Toward a New Understanding of the Costs of Caring\" (Ed. B.H. Stamm), Secondary Traumatic Stress: Self-Care Issues for Clinicians, Researchers, & Educators (2nd Ed.), pp. 3-28, Lutherville, MD: Sidran Press.","Gürdil, G. (2014). \"Üstlenı̇lmı̇ş Travma ve İ̇kı̇ncı̇l Travmatı̇k Stresı̇n Travmatı̇k Yaşantılara Müdahale Eden Bı̇r Grup Üzerı̇nde Geştalt Temas Bı̇çı̇mlerı̇ Çerçevesı̇nde Değerlendı̇rı̇lmesı̇\", Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.","Horwitz, M. (1998). Social Worker Trauma: Building Resilience in Child Protection Social Workers, Smith College Studies in Social Work, 68(3):363-377. Kâhil, A. (2016). \"Travmatik Yaşantıları Olan Bireylere Yardım Davranışında Bulunan Profesyonel ve Gönüllülerin İkincil Travmatik Stres Düzeylerinin İncelenmesi\", Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi, Ankara.","Kamu Hastaneleri Genel Müdürlüğü (2022). Çocuk İzlem Merkezi (ÇİM) Listesi, 22.05.2022, https://khgmsaglikhizmetleridb.saglik.gov.tr/TR-43119/cocuk-izlem-merkezi-cim-listesi.html","Killian, K.D. (2008). Helping Till It Hurts? A Multimethod Study of Compassion Fatigue, Burnout, and Self-Care in Clinicians Working with Trauma Survivors, Traumatology, 14(2):32-44.","Linn, L.S., Yager, J., Cope, D. & Leake, B. (1985). Health Status, Job Satisfaction, Job Stress and Life Satisfaction Among Academic and Clinical Faculty. JAMA, 254(19):2775-2782.","Manga, Ş. (2019). \"Adana Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne Bağlı Kuruluşlarda Travma Mağdurları ile Çalışanların Kaygı Düzeyleri ve Yaşam Doyumlarının Sosyodemografik Değişkenler Açısından Araştırılması\", Yüksek Lisans Tezi, Yakın Doğu Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kıbrıs.","Maslach, C. & Leiter, M.P. (1997). The Truth About Burnout. San Francisco: Jossey-Bass.","Mccann, I.L. & Pearlman L.A. (1990). Vicarious Traumatization: a Framework for Understanding the Psychological Effects of Working with Victims, Journal of Traumatic Stress, 3(1):131-149.","Nur, D. (2011). Kamu Hastanelerinde Çalışan Sağlık Personelinde İş Doyumu ve Stres İlişkisi, Klinik Psikiyatri Dergisi, 14(4):230-240.","Pak, M.D., Özcan, E. & İçağasıoğlu, A.Ç. (2017). Acil Servis Çalışanlarının İkincil Travmatik Stres Düzeyi ve Psikolojik Dayanıklılığı, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(52):629-644.","Perron, B.E. & Hiltz, S.B. (2006). Burnout and Secondary Trauma Among Forensic Interviewers of Abused Children, Child and Adolescent Social Work Journal, 23(2):216-234.","Piyal, B., Çelen, Ü., Şahin, N. & Piyal B. (2000). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde Çalışanların İş Doyumu, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 53(4):241-250.","Saakvitne, K.W. (2002). Shared Trauma: The Therapist's Increased Vulnerability. Psychoanalytic Dialogues The International Journal of Relational Perspectives, 12(3):443-449.","Salston, M. & Figley, C.R. (2003). Secondary Traumatic Stress Effects of Working with Survivors of Criminal Victimization, Journal of Traumatic Stress, 16(2):167-174.","Schauben, L.J. & Frazier, P.A. (1995). Vicarious Trauma: the Effects on Female Counselors of Working with Sexual Violence Survivors, Psychology of Women Quarterly, 19(1):49-64.","Sevimli, F. & İşcan, Ö.F. (2005). Bireysel ve İş Ortamına Ait Etkenler Açısından İş Doyumu, Ege Akademik Bakış Dergisi, 5(1):55-64.","Smart, D., English, A., James, J., Wilson, M., Daratha, K.B. Childers, B. & Magera, C. (2014). Compassion Fatigue and Satisfaction: A Cross Sectional Survey Among US Healthcare Workers, Nursing & Health Sciences, 16(1):3-10.","Stamm, B.H. (2010). The Concise ProQOL Manual (2nd Ed.). ProQOL.org, Pocatello, ID.","Şahin, N.H. & Durak, A. (1994). Kısa Semptom Envanteri (Bried Symptom Inventory-BSI): Türk Gençleri İçin Uyarlanması, Türk Psikoloji Dergisi, 9(31):44-56.","Şahin, N.H. & Durak, A. (1995). Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği: Üniversite Öğrencileri İçin Uyarlanması, Türk Psikoloji Dergisi, 10(34):56-73.","Tansel, B., Tunç, A. & Gündoğdu, M. (2015). Çocuk Şube Müdürlüğünde Çalışan Polis Memurlarının İkincil Travmatik Stres Düzeylerinin İncelenmesi, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2):676-688.","Taycan, O., Erdoğan, S.T. & Çelik, Ç. (2013). Doğu Anadolu Bölgesi'nde Yer Alan Bir İlde Devlet Hizmet Yükümlülüğünün Hekimler Üzerindeki Etkileri ve Tükenmişlik, Türk Psikiyatri Dergisi, 24(3):182-191.","Tehrani, N. (2007). The Cost of Caring-the Impact of Secondary Trauma on Assumptions, Values and Beliefs, Counseling Psychology Quarterly, 20(4):325-339.","Tümkaya, S. (2016). Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeyleri ve Kullandıkları Başa Çıkma Davranışları, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(11):26-36. Türkiye İstatistik Kurumu (2020, 21 Temmuz). Güvenlik Birimine Gelen veya Getirilen Çocuk İstatistikleri, 2015-2019, 22.05.2022, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Guvenlik Birimine-Gelen-veya-GetirilenCocuk-Istatistikleri-2015-2019-33632","Türkiye İstatistik Kurumu (2022, 20 Nisan). İstatistiklerle Çocuk, 2021, 23.05.2022, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Cocuk-2021-45633","Ulukol, B., Kahilogulları, A., Torunoglu, M.A., Kocak, O.F., Oral, R., Yüksel, F., Celik, S. & Akdag, R. (2013). \"A New Project; A Structured Child Protection Service in Turkey\", International Congress of Pediatrics, 24-29 Ağustos 2013, Australia: Melbourne.","Ünal, S., Karlıdağ, R. & Yoloğlu, S. (2001). Hekimlerde Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeylerinin Yaşam Doyumu Düzeyleri ile İlişkisi, Klinik Psikiyatri, 4(2):113-118. World Health Organization (2020, 8 June). Child Maltreatment, 22.05.2022, https://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/child-maltreatment","Yeşil, A. (2010). \"112 Acil Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Sağlık Çalışanlarında Ruhsal Travma ve İlişkili Sorunların Yaygınlığı\", Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.","Yeşil, A., Aker, A.T. & Sezgin, U. (2009). Hemodiyaliz Tedavisi Gören Hastalara Bakım Veren Ekipte Ruhsal Belirtiler, Düşünen Adam, 22(1-4):9-17.","Yılmaz, B., Gökçe, G., Karancı, N., Gökler, I. & Aker, T. (devam eden çalışma). Yardım Çalışanları için Yaşam Kalitesi Ölçeği-5 (The Profesional Quality of Life Versiyon 5), Türkçe Uyarlama Çalışması. TÜBİTAK Araştırma Projesi.","Yüksel, F., Keser, N., Odabaş, E., Kars, G.B., Yurtkulu, F., Daşkafa, F., Arslan, F. & Cayrat,E. (2013). Çocuk İstismarı ve Çocuk İzlem Merkezleri, Tıbbi Sosyal Hizmet Dergisi, 12(2):18-23."]}

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de 2010 yılındanitibaren faaliyet göstermekte olan Çocuk İzlem Merkezlerinin hangi paydaşkurumlarla, ne tür işbirliği içerisinde olduğunu belirtmek ve Çocuk İzlemMerkezlerinin işleyişinde geliştirilmesi gerekli görülen yönler hakkında bilgisunmaktır. Buradan hareketle, öncelikle Çocuk İzlem Merkezleri tanıtılarak bumerkezlerin hangi kurumlarla, ne tür işbirliği içerisinde bulunduğu açıklanıpçocuk yüksek yararının optimal düzeyde sağlanması yönünden, paydaş kurumlarlayapılan işbirliğinin önemine vurgu yapılmıştır. Ardından, Çocuk İzlemMerkezlerinin işleyişinde karşılaşılabilen aksaklıkların neler olabildiğibelirtilerek merkezlerin işleyişinde geliştirilmesinde yarar olabileceğidüşünülen hususlara değinilmiştir.

Introduction:Exposure to environmental tobacco smoke has several adverse effects onchild health. We aimed to determine awareness, attitudes and behaviors ofparents about the effects of tobacco smoke exposure among children. Method: Atotal of 286 parents, whose children admitted to the Social PediatricsDepartment, received a survey including questions about adverse effects ofsmoking on children, attitudes and behaviors of parents for protecting theirchild from smoking. Results: Tobacco using ratio were 16.3% and 46.3% inmothers and in fathers; respectively. Although 96.9% of the parents stated thatthey prefer to sit in the non-smoking section of public open spaces such ascafes / restaurants, 51% stated that they allow their guests to smoke at home.Smoking incidence was significantly higher in families whose monthly income wasbelow the poverty line (p, Sigara dumanına pasif maruziyetin çocuk sağlığı üzerine birçok olumsuz etkisi bulunmaktadır. Amacımız ebeveynlerin sigaranın çocuklara etkileri konusunda bilgi ve farkındalıklarını değerlendirmek, çocuklarını sigaradan korumak adına aldıkları önlemleri ve gelecek stratejilerini belirlemektir. Yöntem: Sosyal Pediatri Polikliniğine çocuklarını sağlıklı çocuk izlemine getiren 286 ebeveyn için sigaranın çocuğa etkileri ve ailelerin önlem amaçlı tutumları konusunda sorular içeren anket formu yüz yüze doldurulmuştur. Bulgular: Araştırmamızda annelerin %16,3’ü, babaların %46,3’ü halen sigara kullandıklarını belirtmiştir. Ebeveynlerin %96,9’u kafe/restoran gibi kamuya açık alanlarda sigara kullanılmayan bölümde oturmayı tercih ettiklerini belirtmelerine rağmen %51’i eve gelen misafirlerin evdesigara içmelerine izin verdiklerini ifade etmiştir. Yoksulluk sınırının altında aylık geliri olan ailelerde sigara içme sıklığı anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p

Purpose: To evaluate the awareness of human papillomavirus (HPV) infection and attitude of the vaccination of the medical doctors among HPV vaccination.Material and Methods: A total of 147 medical doctors (98 from the department of Obstetrics and Gynecology and 49 from the department of pediatrics) were enrolled into this study. A survey which measure the knowledge and attitude about HPV infection and vaccination received by the participants. Statistical analyses were performed to evaluate and compare the knowledge and attitude of the medical doctors.Results: The average ages of the Obstetrician and Gynecologists and pediatricians were 28.2 and 29.2; respectively. The rate of willingness of self-vaccination for HPV in Obstetrician and Gynecologists and Pediatrician groups were 74% and %71; respectively. The recommendation rates in Obstetrician and Gynecologists and Pediatrician groups were 85% and 78%; respectively.Conclusion: The mortality related cervix cancer may be decreased by increasing the awareness of HPV infection and HPV vaccination of the medical doctors who may recommend the HPV vaccine to the parents for their children., Amaç: Hekimlerin human papillomavirus (HPV) ile ilgili farkındalıkları ve HPV aşısının uygulanması konusundaki yaklaşımlarını değerlendirmek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 147 hekim (98 kadın doğum hekimi, 49 çocuk-aile hekimi dahil edilmiştir. Katılımcılara, araştırmacılar tarafından geliştirilen HPV enfeksiyonu ve HPV aşısı hakkında bilgi ve yaklaşımları değerlendirmek için hazırlanan bir anket formu uygulanmış ve toplanan veriler analiz edilmiştir.Bulgular: Araştırmaya dahil edilen kadın doğum hekimlerinin yaş ortalaması 28.2 yıl, çocuk-aile hekimlerinin 29.2 yıl olup her iki grupta da kadın cinsiyet ağırlıklıdır. Kadın doğum hekimlerinin %74’ü, çocuk hekimlerinin %71’i aşıyı kendilerine yaptırmayı düşündüğünü ifade etmiştir. Kadın doğum hekimlerinin %85’i, çocuk-aile hekimlerinin %78’i aşıyı önerdiklerini ifade etmişlerdir.Sonuç: Toplumda görülen serviks kanserine bağlı ölümler, çocuklara ve ailelere danışmanlık yapacak pozisyonda olan hekimlerin, HPV enfeksiyonu ve HPVaşısı konusunda bilgi düzeylerinin artırılmasıyla, aşının önerilme oranlarını artırarak önlenebilir.

Background/aim: The aim is to evaluate the long-term outcome of asymptomatic patients who underwent surgical correction for midgut volvulus. Materials and methods: Seven patients managed surgically for midgut volvulus in the last 3 years were included. Demographic features, symptoms at presentation, diagnoses, surgical procedures, and complications were recorded. Patients were then contacted for followup and evaluation of long-term outcomes. General physical conditions, anthropometric parameters, feeding habits, and defecation histories were evaluated. Laboratory examinations were performed. Color Doppler ultrasonography (CDUS) was performed to evaluate blood flow in the superior mesenteric artery (SMA). Results: In total, seven patients were identified. The median age at admission was 3 days (0?90 days). Mean age at follow-up was 17 ± 2 months. Growth parameters were normal in all cases. Four patients had low levels of ferritin and transferrin saturation. One patient had microcytic anemia. Another patient had low serum zinc level. One patient who had ileal resection had a high level of steatorrhea in stool examination. In CDUS, SMA blood flow volume was low in all cases. Peak-systolic velocity and resistance index were low in all but one case. Conclusion: Despite uneventful postoperative courses, all patients operated on for midgut volvulus showed mild laboratory changes and decreased blood flow in the SMA in long-term follow-up.

Objective: To investigate the frequency of smoking among adolescent students; determine the leading socio-cultural factors that encourage smoking and the tendencies of the students about this subject; measuring to what extent they are aware of the harms of smoking and evaluating the efficiency of different education models attended by students and pediatrician that oppose smoking. Methods: Total 391 students from the 7th and 8th class were taken as samples. Firstly, the experience and the frequency of smoking were investigated. In addition, a situation inquiry was held for examining sociodemographic and other factors that may have any effect about smoking. Afterwards, two different education programs opposing to smoke as an intervention were applied. First a conference was given about the harms of smoke by a pediatrician and then, volunteers were specified among the adolescents for peer education about the harms of smoke and prevention of using it. Results: Among the students 7,7% are smoking. 12,8% of them tried to smoke at least once. Alcohol drinking is frequent in students who smoke. The 3 (10%) of 30 students who stated that they are smoking, gave up smoking after education conference, while 4 of them (14,8%) gave up after peer education. During peer education students become more conscious about the effects of smoking. Conclusion: In addition to the ongoing training conferences in the context of formal education programs in schools, performing peer education and managing teams opposed to smoking in schools will maximize the efficiency of both programs. Key words: Adolescence, Cigarette, School Health, Peer Education, Amaç: İlköğretim öğrencileri arasında sigara kullanımının sıklığını saptamak, sigara kullanımına yol açan sosyokültürel faktörler ile öğrencilerin bu konudaki tutumlarını belirlemek, sigaranın sağlığa zararları ile ilgili bilgi düzeylerini ölçmek ve çocuk hekimi ve öğrencilerin katıldığı sigara karşıtı farklı eğitim modellerinin etkinliğini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Bireyler ve Yöntem: Araştırmaya 7., 8. ve lise 1. sınıfta okuyan 391 öğrenci alınmıştır. İlk önce sigara içme deneyimi ve sıklığı belirlenmiştir. Ek olarak sosyodemografik faktörlerin ve öğrencilerin sigara içmesini etkileyeceği düşünülen faktörlerin incelenmesi için durum saptama anketi yapılmıştır. Daha sonra müdahale olarak sigara karşıtı eğitim amacıyla iki farklı program uygulanmıştır. İlk olarak çocuk doktoru tarafından sigaranın zararları ile ilgili seminer verilmiş ve ardından ergenler arasında gönüllüler belirlenerek sigaranın zararları ve kullanımının engellenmesi konusunda akran eğitimi yapılmıştır. Müdahalelerin etkisinin değerlendirilebilmesi için her iki program sonrasında öğrencilerin bilgi ve tutumlarını saptamak üzere anketler uygulanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %7,7'si sigara içmektedir ve %12,8'i en az bir kez sigara içmeyi denemiştir. Yaşla birlikte sigara içme sıklığı da artmaktadır. Sigara içen öğrencilerde alkol kullanma sıklığı daha fazladır. Eğitim modelleri uygulanmadan önce sigara içtiğini belirten 30 öğrenciden üçü (%10) eğitim semineri sonunda, dördü de (%14,8) akran eğitimi sonunda sigara içmeyi bırakmıştır. Akran eğitimi sürecinde öğrencilerin bilgi düzeylerinin arttığı ve sigaranın sağlık üzerine etkisi konusunda daha çok bilinçlendiği görülmüştür. Sonuç: Halen okullardaki eğitim programları kapsamında verilen eğitim seminerlerine ek olarak akran eğitimi uygulaması ve okullarda sigara karşıtı ekiplerin oluşturulması her iki programın da etkinliğini artıracaktır. Anahtar kelimeler: Ergen, Sigara, Okul Sağlığı, Akran Eğitimi

Amaç: Obezite vücutta aşırı yağ depolanması ile ortaya çıkan enerji metabolizması bozukluğudur. Çocukluk çağında başlayan obezitenin erişkin dönemde de devam etmesi ve sağlık için risk oluşturması söz konusudur. Gereç ve yöntem: Bu araştırmada Ankara ili Mamak ilçesine bağlı bir ilköğretim okulunda ve lisede 6-17 yaş grubundaki 1510 çocuğun boy ve ağırlıkları ölçülerek vücut kitle indeksi (VKI) ve relatif vücut kitle indeksi (RVKI) hesaplanmış, obez olanların günlük beslenmeleri ve aktiviteleri bir anket formu ile değerlendirilmiştir. Bulgular: RVKI değerlerine göre tüm çocukların % 4.8’i obezdi. Obezlerin % 81.9’unda RVKI 121- 140, diğerlerinde ise 140’tan büyüktü. Obez çocukların % 55.6’sının kız çocuk olduğu görüldü. Obezite sıklığı 6-12 yaş arasındaki çocuklarda % 4.4, 12-17 yaş arasındaki çocuklarda % 5.4 olarak saptandı. Ayrıca antropometrik ölçümler Neyzi standartlarına göre değerlendirildiğinde erkek çocukların % 1.9’unun, kız çocukların ise % 3.7’sinin ağırlık persentillerinin 97’nin üzerinde olduğu saptandı. RVKI değerlerine göre obezite tanısı konan öğrencilerin % 90.3’ünde ailede obezite öyküsü, % 82.3’ünde ailede kalp hastalığı, diabet, hipertansiyon gibi hastalıklar vardı. Anketin analizinde obez çocukların aktivite düzeylerinin düşük olduğu ve hatalı beslenme alışkanlıklarına sahip oldukları belirlendi. Sonuç: Bu araştırma obezitenin okul çocuklarında önemli bir sorun olduğunu, genetik yatkınlığın yanında beslenme alışkanlıklarının ve fizik aktivitelerindeki yetersizliğin de obezite oluşumunda etken olabileceğini göstermiştir.

ÖZET Ulukol B., 0 - 6 Aylık sağlıklı çocuklarda eritropoezisin serum transferin reseptörü ile değerlendirilmesi ve diğer tanı yöntemleri ile serum transferin reseptörü arasındaki ilişkinin incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Epidemiyoloji Programı Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara, 2000. Bu çalışma 0-6 aylık sağlıklı bebeklerde tam kan sayımı, serum transferrin reseptörü (STR) ve ferritin düzeyi ile eritropoezisi incelemek, bu bebeklerde anemi ve demir eksikliği sıklığım saptamak ve demir eksikliği için risk oluşturan faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı, metodolojik bir araştırma olarak planlanan çalışmaya Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Sosyal Pediatri Bölümü, Sağlam Çocuk Polikliniğinde izlenmekte olan 0-6 ay arasındaki 198 bebek ile, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde doğan 16 bebek alınmıştır. Zamanında doğmuş, sağlıklı, hiç demir preparau kullanmayan bebeklerin fizik muayeneleri yapılarak tam kan sayımı, STR ve ferritin düzeyleri ölçülmüştür. Ek olarak sosyodemografik faktörleri ve bebeğin sağlığım etkileyeceği düşünülen faktörleri incelemek üzere ailelerine anket uygulanmıştır. Tamamen sağlıklı görünen bu bebeklerin tam kan sayımında hemoglobin, ortalama eritrosit volümü, ve diğer eritrosit indislerinin beklenen değerlerin altında olduğu saptanmıştır. Referans değerlere göre değerlendirildiğinde 0-3 ay grubundaki bebeklerde anemi sıklığının, 4-6 ay grubu bebeklerde ise mikrositoz sıklığının arttığı görülmektedir. STR ve ferritin düzeyleri incelendiğinde her iki değişkenin de çok geniş bir dağılımının olduğu saptanmıştır. Tam kan sayımı parametreleri ile karşılaştırılarak incelendiğinde STR düzeyi, STR/ferritin oram ve STR/log Ferritin (STR indeksi)'nin demir eksikliği tanısı için özellikle 4-6 aylık bebeklerde yüksek sensitiviteye sahip olduğu saptanmıştır. Bebeklerde demir eksikliği ile ilişkili olabilecek aktörler incelendiğinde yalnızca ek gıda ile beslenmeye başlama ve alt- orta sosyoekonomik düzeyde yaşama ile demir eksikliği arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen bu bilgiler sağlıklı görünen bebeklerde de demir eksikliği sıklığının yüksek olması nedeniyle erken ek gıda başlanmasının engellenmesi, anne sütü ile beslenmenin teşvik edilmesi ve demir profilaksisine erken dönemde başlanması gerektiğini düşündürmektedir. Anahtar kelimeler: Bebek, demir eksikliği, anemi, serum transferrin reseptörü, ferritin Destekleyen Kurumlar: Ankara Üniversitesi Araştırma Fonu VI ABSTRACT Ulukol B., Evaluation of erythropoiesis in 0-6 month old healthy babies with serum transferrin receptor level and relation between serum transferrin receptor level and other diagnostic tests, Hacettepe University Health Sciences Institute Master of Science Thesis in Epidemiology, Ankara, 2000. This research aimed to determine firstly the erythropoiesis in healthy babies aged 0-6 months by complete blood count (CBC), serum transferrin receptor (STR) and ferritin levels and secondly the frequency of anaemia, iron deficiency and the risk factors that contribute to this deficiency. Planned as a descriptive and methodological research. Hundred and ninety eight babies between 0-6 months who attended to the Ankara University School of Medicine, Paediatrics Department, Social Paediatrics well-baby clinic and 16 newborn from the Obstetrics and Gynaecology Department were taken as study groups. Complete physical examination, CBC, STR and ferritin levels were assessed in healthy full term babies who never received iron supplementation. Another questionnaire was applied to the families for socio-demograpbic factors, which could effect the well being of the study group. Although seemed totally healthy and routine follow-ups were done, the CBC of these babies showed a decline in haemoglobin, mean corpuscular volume and other erythrocyte indexes. Compare with the reference criteria, anaemia frequency in 0 - 3 month old babies group and microcytosis in 4 - 6 month old group were found to increase. When STR and ferritin levels taken into consideration a wide range of distribution among these two criteria had been determined. Serum transferrin receptor levels, STR/Ferritin ratio and STR/ log ferritin (STR Index) when compared with CBC parameters showed a high sensitivity for iron deficiency anaemia in 4-6 month old babies. Only early weaning practices and living in low and middle socio-economic status were found statistically significant for babies with iron deficiency anaemia. The results of this research showed an increase in the frequency of iron deficiency anaemia in healthy babies too. In order to prevent this situation, one can considered an attitude change in early weaning towards feeding with breast-milk and iron supplementation in early months of life. Keywords: Infant, iron deficiency, anaemia, serum transferrin receptor, ferritin Supported by Ankara University 114

AMAÇ: Bu çalışmada DEHB ile günümüz teknolojisi, ekran maruziyeti, oyun alışkanlıkları, dijital oyun bağımlılığı ve ebeveynlerin internet güvenliği, bilinçli internet kullanımı arasındaki ilişkiyi saptamayı amaçlamaktadır.YÖNTEM: Araştırmanınçalışma grubu Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi (AÜTF) Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıklarına başvuran ve burada ilk kez DEHB tanısı alan hastalar arasından, kontrol grubu ise AÜTF Sosyal Pediatri Bilim Dalı polikliniğine başvuran, herhangi bir yakınması olmayan çocuklar arasından seçilmiştir. Vaka ve kontrol gruplarının örneklem büyüklüğü Epiİnfo 7 elektronik istatistik programında StatCalc- Sample Size and Power menüsü kullanılarak hesaplanmıştır. Fleiss w/CC'ye göre örneklem büyüklüğü vaka ve kontrol gruplarında 46 kişi olmak üzere toplam 92 kişi olarak belirlenmiştir(78).Her iki grup ebeveyn ve çocukların demografik bilgileri, ekran maruziyetinin sorgulanması, dijital oyun alışkanlıklarının değerlendirilmesi, `ebeveyn internet güvenliği ve bilinçli internet kullanımının değerlendirilmesi` başlıklı standart anket formu ile sorgulanmıştır. Kontrol grubu belirlenmeden önce kontrol grubu ebeveynlerine ayrıca `Yenilenmiş Conners Ebeveyn Değerlendirme Ölçeği` uygulanmıştır. DEHB açısından risk taşıyan çocuklar çalışma dışı bırakılmıştır.Çocukların oynadıkları oyunlar PEGİ sınıflandırmasına uygun olarak gruplara ayrılmış, hem içindeki bulundukları gruplar hem de her grupta yer alan oyun sayıları dikkate alınarak değerlendirilmiş ayrıca dijital oyun bağımlılığı ölçeği ile politetik tanıya göre oyun bağımlılığı değerlendirilmiştir.SONUÇLAR: Çalışmamızda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve kontrol grupları arasında sosyodemografik özelliklere açısından karşılaştırıldığında çocuğun yaşı, baba eğitim düzeyi, anne ve baba sağlık durumları, evde yaşayan çocuk sayısı, aylık gelir, anne ve baba yaşları, evde yaşayan çocuk sayısı, tek çocuk olma durumu ve ilk çocuk olma durumu açısından anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. DEHB grubunda annenin eğitim düzeyi kontrol grubuna gore anlamlı olarak düşük saptanmıştır.Literatürle uyumlu olarak DEHB grubunda kız-erkek oranı 1/3 bulunmuştur. Ekran maruziyet süreci değerlendirildiğinde AAP'nin önerdiği 18 ay erken ekran maruziyeti için sınır değer kabul edildiğinde erken ekran maruziyeti sıklığı DEHB grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. Dijital medyayla tanışmanın her iki grupta da en sık olarak televizyon aracılığıyla gerçekleştiği, her iki grupta da dijital medyanın avutma aracı olarak kullanıldığı görülmüştür.Oyun alışkanlıkları açısından bakıldığında DEHB grubunda 2 saat ve üzerinde oyun oynama sıklığı, aralıksız oyun oynama sıklığı kontrol grubuna gore daha fazla saptanmıştır. DEHB grubu daha çok online oyunlar tercih ederken, kontrol grubunun daha çok offline oyunlar tercih ettiği görülmüştür.Dijital Oyun bağımlılığı ölçeği doğrultusunda DEHB grubunda oyun bağımlılığı sıklığı kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. DEHB grubunda şiddet içeren oyun oynama sıklığı kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksektir.Video oyun türleri DEHB grubunun açısından savaş, strateji, dövüş ve yarış oyunlarını kontrol grubuna göre daha sık oynadığı saptanmıştır.DEHB ve kontrol gruplarının ebeveynlerinin internet güvenliği ve bilinçli internet kullanım bilgisi karşılaştırıldığında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Ancak DEHB ve kontrol gruplarının ebeveynlerinin güvenli ve bilinçli internet kullanımı vetutumları açısından karşılaştırıldığında DEHB grubu ebeveynlerinin bu konudaki bilgi düzeyleri normal olsa da doğru davranış sergileme sıklığı,kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük saptanmıştır.ÖNERİLER:DEHB ile ekran maruziyeti, dijital oyun alışkanlıkları arasındaki nedensel ilişkiyi net olarak ortaya koyabilmek için erken çocukluk çağını da içine alan prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır. Ebeveynlerin internet güvenliği ve bilinçli internet kullanımı konusundaki bilgilerini arttırmaya yönelik toplumsal çalışmalar yapılmalıdır. Ebeveyn internet güvenliği ve bilinçli internet kullanım bilgisi ve bu konudaki doğru davranışlarını ölçmeyi hedefleyen ölçek geliştirilme gerekliliği mevcuttur.Anahtar Sözcükler: Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, ekran maruziyeti, dijital oyunlar, internet OBJECTIVE: This article aims to determine the relationship between ADHD-related technology, screen exposure, game habits, digital game addiction, and parents' internet security, and conscious internet use.METHOD:The study group of the study was based on Ankara University Faculty of Medicine (AÜTF) Pediatric Mental Health and Diseases, and among the patients who were diagnosed with ADHD for the first time, and the control group was AÜTF Social Pediatrics DepartmentStatCalc - Sample Size and Strength values are calculated. According to Fleiss w / CC, to arrange the sample size as a total of 92 people, including 46 people in case and control groups (77).Both groups were questioned by standard questionnaire forms titled `Parental and demographic information, questioning screen exposure, use of digital game habits,` parental internet security and conscious internet usage `. `Revised Conners Parental Rating Scale` was applied. Children at risk in ADHD were excluded from the study.The games that children play are divided into groups in accordance with the PEGI classification, and the number of games included in the group is evaluated together.RESULTS:RESULTS:In our study, when compared with the attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD) and sociodemographic characteristics between the control groups, the age of the child, the level of father education, the state of mother and father health, the number of children living at home, monthly income, the age of parents, the number of children living at home, single child There was no significant difference in terms of being a child and being a first child. The education level of the mother in the ADHD group was significantly lower than the control group. Consistent with the literature, the ratio of girls to boys in the ADHD group was 1/3.When screen exposure process is evaluated, the frequency of early screen exposure was found to be significantly higher in the ADHD group when compared to the control group when the limit value was accepted for the 18-month early screen exposure suggested by AAP. It was observed that meeting with digital media was the most common way in both groups through television, and digital media was used as a hunting tool in both groups.In terms of game habits, the frequency of playing games for 2 hours or more in ADHD group, and the frequency of playing games without interruption were higher than the control group. While the ADHD group preferred more online games, it was seen that the control group preferred more offline games. In line with the Digital Game addiction scale, the frequency of game addiction was significantly higher in the ADHD group compared to the control group. The frequency of playing violent games in the ADHD group is significantly higher than in the control group. It was determined that video game types played war, strategy, fighting and racing games more frequently in terms of ADHD group than control group.When the internet security and conscious internet usage knowledge of parents of ADHD and control groups were compared, there was no statistically significant difference. However, when the parents of the ADHD and control groups were compared in terms of safe and conscious internet use and attitudes, the frequency of the behavior of the ADHD group parents on this subject was normal, but the frequency of correct behavior was significantly lower than the control group.RECOMMENDATIONS: Prospective studies including early childhood are needed to clearly reveal the causal relationship between ADHD and screen exposure, digital game habits. Social studies should be conducted to increase parents' knowledge on internet security and conscious internet use. Parental internet security and conscious internet usage knowledge and the need to develop a scale aiming to measure their correct behavior in this regard are available.Keywords: Attention deficit and hyperactivity disorder, screen exposure, digital games, internet 121

Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye çocuk izlem merkezlerinde görev alan adligörüşmecilerin ikincil travmatik stres, tükenmişlik ve mesleki doyum düzeyleri ile ilişkilideğişkenlerin saptanmasıdır. Kurum uygulama izni alınan 26 çocuk izlem merkezinde aktifhizmet sunan ve çalışmaya katılmaya gönüllü olan 106 adli görüşmeciden oluşan örneklemeKişisel ve Mesleki Bilgi Formu, Yardım Çalışanları İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği, StresleBaşaçıkma Tarzları Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri sunulmuştur. Elde edilen veriler;bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Mann Whitney Utesti, Kruskal Wallis testi, Tukey testi, Games-Howell testi, Dunn-Bonferroni testi, çokludoğrusal regresyon analizi ve korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir.Tanımlayıcı istatistik ışığında, katılımcıların büyük bir oranının (%90,6) çalışmaalanına özgü olarak düzenli şekilde süpervizyon desteği almıyor olduğu, yine büyük biroranının (%87,7) icra ettiği iş karşılığında kendisine ödenen ücreti yeterli bulmadığı tespitedilmiş olup vardiya düzeni açısından Türkiye çocuk izlem merkezleri arasında birstandardizasyon bulunmadığı dikkati çekmiştir. Mesleki doyum, tükenmişlik, ikinciltravmatik stres, stresle etkili başaçıkma tarzı, stresle etkisiz başaçıkma tarzı ve psikolojikbelirti düzeyi bu çalışmanın ana değişkenleri olarak kabul edilmiştir. Ana değişkenlerinbirbiriyle olan ilişkilerine bakılmış, ana değişkenler ile arasında anlamlı fark olabileceğidüşünülen bağımsız değişkenler katılımcılara alanyazın çalışmaları ışığında hazırlanmış olanKişisel ve Mesleki Bilgi Formu ile sunulmuştur. Bu form üzerinden katılımcılara, konunundaha derinlemesine incelenmesini sağlamak amaçlı bir açık uçlu soru yöneltilmiştir. Yapılananalizler sonucunda mesleki doyum ile yaş, cinsiyet, meslekte çalışma süresi, kişiseltravmatik yaşantı geçmişi değişkenleri, tükenmişlik ile yaş, eğitim durumu, vakatartışmalarında bulunma, yeterli düzeyde fiziksel egzersizde bulunma, düzenli ve sağlıklıbeslenme, 30 günde yürütülen adli görüşme sayısı değişkenleri, ikincil travmatik stres ileadli görüşmeci olarak çalışma süresi, yeterli düzeyde fiziksel egzersizde bulunma, düzenli vesağlıklı beslenme değişkenleri, stresle etkili başaçıkma tarzı ile cinsiyet değişkeni, psikolojikbelirti düzeyi ile yaş ve yeterli düzeyde fiziksel egzersizde bulunma değişkenleri arasındaanlamlı düzeyde fark olduğu saptanmıştır. Katılımcıların mesleki doyum düzeyi arttıkçastresle etkili başaçıkma tarzı kullanma düzeyinin arttığı; stresle etkisiz başaçıkma tarzıkullanma ve psikolojik belirti düzeylerinin azaldığı tespit edilmiştir. Tükenmişlik düzeyiarttıkça stresle etkisiz başaçıkma tarzı kullanma ve psikolojik belirti düzeylerinin arttığı;stresle etkili başaçıkma tarzı kullanma düzeyinin ise azaldığı saptanmıştır. İkincil travmatikstres düzeyi arttıkça psikolojik belirti düzeyinin de arttığı bulunmuştur. Stresle etkilibaşaçıkma tarzı kullanma düzeyi arttıkça psikolojik belirti düzeyinin azaldığı, stresle etkisizbaşaçıkma tarzı kullanma düzeyi arttıkça psikolojik belirti düzeyinin arttığı saptanmıştır.Ana değişkenler arasında çoklu ilişkilerin belirlenmesine yönelik yapılan çoklu doğrusalregresyon analizine göre; mesleki doyumu stresle etkili başaçıkma tarzı ve psikolojik belirtidüzeyinin yordadığı, tükenmişlik, ikincil travmatik stres ve stresle etkisiz başaçıkma tarzınıpsikolojik belirti düzeyinin yordadığı, stresle etkili başaçıkma tarzını mesleki doyumunyordadığı, psikolojik belirti düzeyini ise stresle etkisiz başaçıkma tarzı, tükenmişlik veikincil travmatik stresin yordadığı belirlenmiştir.Katılımcıların en fazla oranlarda, yönetimsel ile yasal düzenleme ve makro yönetselsistem ile ilgili sorun ve çözüm önerileri belirttiği görülmüştür. Türkiye çocuk izlemmerkezleri işleyişinin yazılı bir düzenleme ile standardize edilmesi, kurumsal desteğin ve işmotivasyonunun artırılması, adli görüşmecilerdeki eşduyum yorgunluğuna yönelik olarakkoruyucu ve destekleyici hizmetlerin geliştirilmesi, konu ile ilgili yeni çalışmalarınyapılması gerekli görülmüştür.Anahtar Sözcükler: Adli Görüşmeci, İkincil Travmatik Stres, Tükenmişlik, MeslekiDoyum, Stresle Başaçıkma Tarzı. The main purpose of this study is to determine variables related to secondary traumatic stress, burnout and job satisfaction levels of the professionals who work in Child Advocacy Centers in Turkey. Personal and Vocational Information Form, Scale of Life Quality for Professional Aides, Scale of Stress Coping Styles and Brief List of Symptoms are presented to 106 forensic interviewers who are actively providing services and volunteered to participate in the study, in 26 child advocacy centers, where preliminary permission is taken. The data obtained were analyzed using t-test for independent samples, one-way analysis of variance (ANOVA), Mann Whitney U test, Kruskal Wallis test, Tukey test, Games-Howell test, Dunn-Bonferroni test, multilinear regression analysis and correlation analysis.Findings of descriptive statistics revealed that substantial rate (90,6%) of the participants are not supported with supervision regularly in their working areas, and again substantial percentage of them (87,7%) do not deem that they are paid sufficiently. It is also observed that there is no standardized practice among child advocacy centers in terms of work shifts. Job Satisfaction, Burnout, Secondary Traumatic Stress, the way of coping effectively with stress, coping not effectively with stress, psychologic symptoms are taken as main variables of this study. The relations between main variables are analyzed and independent variables that are considered to have meaningful relations with main variables are presented to the participants via Personal and Vocational Information Forms. Through this form, an open end question is directed to the participants. At the end of analysis, it is found that there are meaningful level of effect of age, gender, occupational time, personal traumatic life history variables on job satisfaction; meaningful level of effect of educational status, case discussions, adequate physical exercise, regular and healthy nutrition, the number of judicial interviews conducted in the last 30 days variables on burnout; meaningful level of effect of working time as a forensic interviewer, adequate physical exercise, regular and healthy nutrition variables on secondary traumatic stress; meaningful level of effect of gender variable on the way of coping effectively with stress; meaningful level of effect of age and adequate physical exercise variables on the level of psychological symptoms. It is determined that when the job satisfaction level increases, the way of coping effectively with stress increases, the usage of not effectively coping with stress methods and the level of psychological symptoms decreases. It is determined that when the burnout level increases, the usage of ways not effectively coping with stress, and level of psychological symptoms also increases, while the way of coping effectively with stress decreases. It is found that when the secondary traumatic stress level increases, the level of psychological symptoms also increases. It is found that when the way of coping effectively with stress increases, the level of psychological symptoms decreases; and while the ways not effectively coping with stress increases the level of psychological symptoms increases. According to the multilinear regression analysis conducted to determine multiple relations among main variables; it is determined that effectively coping with stress and the level of psychological symptoms predict the job satisfaction; the level of psychological symptoms predicts the burnout, secondary traumatic stress and not effectively coping with stress predict; the job satisfactions predicts the effectively coping with stress; and not effectively coping with stress, burnout, secondary traumatic stress predict the level of psychological symptoms.It is observed that most of the participants, to a large extent, have stressed administrative and legal problems and proposed administrative solutions at macro level. It is observed that it is necessary to standardize the operation of the child advocacy centers in Turkey with a written regulation, to increase the level of institutional support and job motivation, to improve supportive and protective services for forensic interviewers against compassion fatigue and to conduct new studies on this topic. Key Words: Forensic Interviewer, Secondary Traumatic Stress, Burnout, Job Satisfaction, the Way Coping with Stress. 189

Çocuk suçluluğu; çocuk ve suçluluk olarak toplum tarafından hiçbir zaman yan yana gelmemesi beklenen, dilenen iki kelime olup, kanunlarla suç olarak tanımlanmış davranışların çocuk tarafından gerçekleştirilmesidir. Çocuk Hakları Evrensel Beyannamesi'ne göre 18 yaşın altındaki herkes çocuktur. Çocuk Mahkemeleri, esasen Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yargılanması gereken suçlarda çocuklar hakkında açılan davalara bakmakla görevlidir. Bu çalışmada Ankara 2. Çocuk Mahkemesi'nde yargılanmış ve 2011-2015 yılları arasında karara bağlanmış dava dosyaları incelenerek, çocukları suça sürükleyen faktörleri belirlemek ve çocuk suçluluğuna ait profil çıkarmak amaçlanmıştır.Araştırmamızın sonucunda 125 çocuk (%100) üzerinden yapılan değerlendirmede çocukların 106'sının (%84,8) erkek olduğu, 104'ünün (%83,2) 15-17 yaşları arasında olduğu, 19'unun (%20,2) suhsal veya fiziksel bir hastalığının olduğu, 37'sinin (%31,9) ailesinin parçalanmış-dağılmış aile olduğu tespit edilmiştir.Çocuk suçluluğu ile mücadelede eğitim, aile destek programları ve çocuğun sosyal yaşama yeniden kazandırılması çalışmaları çok önemlidir. Çalışma bulgularımız çocuk suçluluğunun tanımlanmasında değerli bulgular sunmakta olup, sorunun çözümünde yapılacak müdahaleler için ve konu hakkında yapılacak daha geniş kapsamlı çalışmalara veri tabanı olarak kullanılması çalışmanın amacına ulaşmasında önemli bir basamak olacaktır. Juvenile delinquency; they are the terms that are never expected and wished come side by side, but also it is detemined as the crimes, which are defined by laws, and actualized by a child. According to the Universal Declaration of the Rights of the Child, anyone under the age of 18 is a child. The juvenile courts are primarily responsible for the proceeding against children for crimes that need to be tried by the Criminal Court of First Instance. In this study, the case files which were tried in Ankara 2nd Juvenile Court and decided between 2011 and 2015 were examined and it was aimed to determine the factors that lead children to crime and to draw a profile of juvenile delinquency.As a result of the study, 106 (84.8%) of the children were male, 104 (83.2%) were between the ages of 15-17 and 19 (20.2%) were evaluated in 125 (100%) children had a mental physical illness and 37 (31.9%) of them were broken down families.In the fight against juvenile delinquency, education, family suupport programs and efforts to bring the child back to social life are very important. The results of our study provide valuable findings valuable findings in the definition of juvenile delinquency, also it will be a great step and a database in order to take prevention to solve this problem. 107