Search

Konukçu besininin kalite ve kantitesi parazitoit nesillerinin gelişimini etkilemektedir. Konukçu besininin ekto-larval parazitoit Bracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) üzerindeki etkisini belirlemek için konukçu Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae) larvaları farklı besinlerde yetiştirilmiştir. Çalışmada kullanılan besinler mısır unu + kepek (kontrol), yulaf unu + kepek, çavdar unu + kepek, keçiboynuzu unu+ kepek, siyez unu + kepek ve patates unu + kepek (1:1)’dir. B. hebetor’un en az yumurta bıraktığı besin (3.5 ± 0.41) keçiboynuzu unu+ kepek karışımıdır. B. hebetor’un gelişen larva oranının en yüksek olduğu besin mısır unu + kepek (%70.74) ve siyez unu + kepek (%65.69) karışımlarıdır. Larval gelişim için en uygun konukçu besinleri ise patates unu + kepek (66.59 ± 1.34) ve siyez unu + kepek (61.87 ± 1.26 sa) karışımlarıdır. Pupa gelişme süresi için en uygun besinler patates unu + kepek (212.02 ± 4.08 sa) ve çavdar unu + kepek (220.85 ± 3.09 sa) olarak bulunmuştur. Parazitoitin toplam gelişme süresi dikkate alındığında benzer olarak patates unu + kepek (330.21 ± 4.86 sa) ve çavdar unu + kepek (341.62 ± 4.63 sa) uygun besinler olarak bulunmuştur. Keçiboynuzu unu + kepek besin karışımı hariç dişi parazitoitlerin yaşam süresi erkek parazitoitlerin yaşam süresinden daha uzun bulunmuştur. Parazitoitin cinsiyet oranınında konukçu besinlerinden etkilendiği saptanmıştır. En yüksek doğurganlık ise 242 birey ile patates unu + kepek karışımında bulunmuştur. Bu çalışma sonuçlarının önemli zararlıların parazitoiti olan B. hebetor’un kitle üretimine katkı sağlayacağı kanısındayız., The quantity and quality of host insect diets is strongly related with the development of parasitoid offspring. To evaluate the prediction that effects of host artificial diets on the ecto-larval parasitoid Bracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae); Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae) larvae were reared with different host diets. We used corn flour + bran (control), oat flour + bran, rye flour + bran, carob flour + bran, einkorn flour + bran, and potato flour + bran (1:1) as host diet. The number of eggs laid by the parasitoid B. hebetor was lowest (3.5 ± 0.41) on carob flour+ bran. The rate of developing larvae was highest on corn flour+bran (70.74%) and einkorn flour+bran (65.69%). Potato flour + bran (66.59 ± 1.34 h) and einkorn flour + bran (61.87 ± 1.26 h) are the best host diet for the parasitoid larval development time. The most suitable diet for pupal development time is potato flour + bran (212.02 ± 4.08 h) and rye flour + bran (220.85 ± 3.09 h). Considering the total development time, simirlarly potato flour + bran (330.21 ± 4.86 h) and rye flour + bran (341.62 ± 4.63 h) are suitable diets. Female parasitoids showed longer longevity than male parasitoids for all host nutrients, except in the case of carob flour + bran. The sex ratios of the parasitoids were affected for each host diet. The highest fecundity was obtained in mixture of potato flour + bran with 242 individuals. The results of this study can contribute to the improvement of the mass rearing of B. hebetor for the biological control of different pests.

International audience; Egg parasitoids are considered as efficient biological control agents and are used worldwide for control of several pests in many crops. Ooencyrtus pityocampae Mercet (Hymenoptera: Encyrtidae) is a polyphagous egg parasitoid which parasitises Thaumetopoea pityocampa Denis & Schiffermüller (Lepidoptera: Notodontidae) eggs. To implement a biocontrol of pine processionary moth with these parasitoids, it is first necessary to rear O. pityocampae. Because of allergy risks and problems of long life cycle and behavior, Thaumetopoea pityocampa is not easy to rear so the use of substitute host is unavoidable. In this project, Philosamia ricini Danovan (Lepidoptera: Saturniidae), Halyomorpha halys Stål (Hemiptera: Pentatomidae) and Nezara viridula L. (Hemiptera: Pentatomidae) were evaluated all three as substitute hosts. Different biological characteristics of O. pityocampae were determined for each one at 25 ± 1°C, 65 ± 5% RH, and a photoperiod of 16:8 h (L: D): development time, emergence rate, longevity, parasitism rate and fecundity. Results show that all three can be used to rear O. pityocampae.

Ooencyrtus pityocampae (Mercet) (Hymenoptera: Encyrtidae) is a solitary, thelytokous, synovigenic and polyphagous egg parasitoid which mainly attacks lepidopteran and hemipteran hosts. Releases this parasitoid may be an appropriate way of decreasing insect pest populations. For this, it is first necessary to rear the parasitoid. Because of allergy risks and problems of life cycle and behavior, Thaumetopoea pityocampa, natural host of O. pityocampae, is not easy to rear so the use of substitute host is essential. In this study, three substitute hosts were evaluated, Philosamia ricini (Danovan) (Lepidoptera: Saturniidae), Halyomorpha halys (Stål) (Hemiptera: Pentatomidae) and Nezara viridula (Linnaeus) (Hemiptera: Pentatomidae). Experiments were conducted at 25 ± 1°C, 65 ± 5% RH, and a photoperiod of 16:8 h (L: D). Different biological characteristics of O. pityocampae were determined for each substitute host. Results show that P. ricini, N. viridula and H. halys can be used to rear O. pityocampae.

Chemical control with synthetic insecticides, the most preferred method against insectpests in agricultural ecosystems. Chemical control is considered effective, easier and relativelyinexpensive method for many farmers. However, serious major problems are associated withchemical control. Pest resistance to chemicals is one of the important problems in chemical pestcontrol management programmes. It is common for insect and mite pests to develop resistance againstchemical insecticide, whereas as resistance against natural enemies is known. Moreover, themechanisms of resistance for natural enemies is also different to insect pest. Unlike insect pest, thedevelopment of insecticide resistance in natural enemy populations is seen as an advantage and alsovaluable in integrated pest management. In the literature review, results of the several studies willclarify to this subject., Sentetik kökenli inseksitlerle yapılan kimyasal mücadele, tarımsal ekosistemlerde zararlılarakarşı tercih edilen mücadele seçeneklerinin başında gelmektedir. Kimyasal mücadele özellikleüreticiler tarafından etkili, kolay uygulanabilir ve ucuz bir yöntem olarak görülse de beraberindeönemli ciddi sorunlara yol açmaktadır. Zararlı böceklerde görülen direnç, bu problemlerin başlıcalarıarasında yer almaktadır. İnsektisitlere direnç gelişimi zararlı türlerin yanında bazı doğal düşmanlardada belirlenmiştir. Ancak doğal düşmanlarda görülen direnç mekanizmaları, zararlı böceklerdeolduğundan biraz daha farklıdır. Zararlılardaki durumun aksine, doğal düşman popülasyonlarındadirenç gelişimi bir avantaj olarak görülmektedir ve entegre mücadele stratejisi kapsamında dirençlidoğal düşmanların kimyasal mücadele ile birlikte kullanılabilirliği konusuna, bu derlemede yerverilen araştırma sonuçlarıyla bir düzeyde açıklık getirilmeye çalışılmıştır.

Bu çalışmada yumurta parazitoidi Trichogramma pintoi Vogelé (Hymenoptera: Trichogrammatidae) 25±1ºC sıcaklık % 60-70 orantılı nem ve 16: 8 aydınlık: karanlık koşulların sağlandığı iklim odasında yetiştirilmiştir. Denemelerde parazitoidin ergin dönemi hariç diğer gelişme dönemleri farklı farklı nispi nem oranlarına (% 20-30, % 50-60, % 70-80) tabi tutulmuş ve parazitoitin gelişimi incelenmiştir. Parazitoid yumurta ve larva dönemindeyken, farklı nem koşulları parazitoidin gelişimini etkilememiştir. Ancak parazitoid pre-pupa ve pupa dönemindeyken nispi nemin düşürülmesi parazitoid geliĢimini olumsuz etkilemiştir. Parazitoid pre-pupa dönemindeyken nispi nemin % 20-30‟a düşürülmesi çıkış oranında kontrole göre % 9.68‟lik azalmaya neden olmuştur. Benzer şekilde parazitoid pupa dönemindeyken de nispi nemin % 20-30 ile % 50-60‟a düşürülmesi çıkış oranında sırası ile % 22.82 ve % 7.62‟lik bir azalmaya neden olmuştur. Diğer taraftan aynı nispi nem oranları gelişme süresinde sırası ile % 17.74 ve % 2.60‟lık bir artışa neden olmuştur. Nispi nem parazitoidin farklı gelişme dönemleri için son derece önemlidir. Bu çalışmanın sonuçları, laboratuvar koşullarında uygun nem değerinin sağlanması parazitoid T.pintoi‟nin kitle üretim tekniğinin iyileştirilmesine katkı sağlayabilecektir., In this study, the egg parasitoid Trichogramma pintoi Vogelé (Hymenoptera: Trichogrammatidae) was reared in a controlled climate room at 25±1 ºC, 60-70% RH and 16 L:8D. During the experiment, different stages, except for adults, were subjected to various relative humidity levels (20-30%, 50-60%, 70-80%) and its development was examined. During the egg and larval stages, the various relative humidities did not have any effect on the parasitoid‟s development. However, its development was adversely affected by reduced relative humidity levels during the pre-pupal and pupal stages. Decreasing humidity levels to 20-30% at the pre-pupal stage resulted in a 9.68% reduction in the emergence ratio of adults compare with the control. Similarly, the percentage of adult emergence from the pupal stage was decreased by 22.82% and 7.62% by lowering relative humidity levels to 20-30% and 50-60%, respectively. On the other hand, the same order of humidity levels prolonged pupal development time by 17.74% and 2.60 %, respectively. Relative humidity is therefore very important for the different developmental stages of the parasitoid. The results of this study showed that maintaining suitable humidity levels under laboratory conditions can help to improve mass-rearing techniques for T. pintoi.

In France, there are three major lepidopterous pests in the forest area: Thaumetopoea pityocampa, Thaumetopoea processionea (Thaumetopoeidae) and Lymantria dispar (Lymantriidae). These pests invade new forest sites because of global warming. Biological control is one of the main control methods that should be applied in forest. Three egg parasitoids, Ooencyrtus pityocampae, Ooencyrtus masii and Ooencyrtus kuvanae (Hymenoptera: Encyrtidae), can be used to control these pests. However, it is difficult to rear these parasitoids on their natural hosts in laboratory because of pest univoltine cycle and Thaumetopoea allergen characteristic. Therefore, alternative hosts are needed to rear parasitoids. Several potential hosts were tested in our laboratory. Philosamia ricini (Lepidoptera: Saturniidae) was selected for beneficial insects mass-rearing. This alternative host has several advantages: it’s easy to rear on widespread host plants (Ligustrum vulgare or Ailanthus spp.), it is not subject to diapause, it has big eggs attractive for many parasitoids species and is a multivoltine species. In this study, biological characteristics (emergence rate, development time, longevity and fecundity) of O. pityocampae and O. kuvanae were investigated on the new alternative host, P. ricini, under laboratory conditions (25±1°C, 70±5% R.H and 16L: 8D). Thus, we conclude that P. ricini has great potential for the rearing of O. pityocampae and O. kuvanae. Therefore, we can develop biological control programs on these three lepidopterous pests.

Bacillus thuringiensis is the bacterium most commonly used for biopesticide production due to parasporal crystal formation during its growth cycle. As a consequence of repeated use, B. thuringiensis biopesticides may cause the development of resistance in the pests. Therefore, it is necessary to explore new B. thuringiensis strains with a certain degree of bioactivity. In this study (2012-2013), the bioactivity of native B. thuringiensis strains from the Aegean Region of Turkey were tested against second instar larvae of Ephestia kuehniella and Plodia interpunctella. The bioactivity of 21 B. thuringiensis strains with cry1, cry2 or cry9 gene was determined as percent mortality according to Abbott’s formula. The highest mortality rates were 42 and 63% in E. kuehniella and P. interpunctella, respectively. These mortality rates were equal to or 1.8 times greater than that of B. thuringiensis subsp. kurstaki. In addition, plasmid profiles of B. thuringiensis strains changed between 5-18 kb. Moreover, SDS-PAGE analysis of the most toxic strains indicated the presence of Cry1 and Cry2 proteins. Two different cry2 gene profiles containing either cry2Aa1 or combination of cry2Aa1 and cry2Ab2 genes were detected by PCR analysis. In addition, partial DNA sequence analysis of cry2A genes indicated phylogenetic differences among the toxic strains and B. thuringiensis subsp. kurstaki. As a result, these B. thuringiensis strains may be used to control both E. kuehniella and P. interpunctella as alternative biopesticides in cases of insect resistance to currently used B. thuringiensis preparations., Bacillus thuringiensis üreme döngüsü sırasında kristal oluşturması nedeniyle biyopestisit üretimi için en çok kullanılan bakteridir. Bacillus thuringiensis biyopestisitlerinin tekrarlayan kullanımları zararlılarda direnç gelişimine neden olabileceğinden, belirli düzeyde biyoakiviteye sahip yeni B. thuringiensis izolatlarının araştırılmasına ihtiyaç vardır. Bu çalışmada, Ege Bölgesin’den elde edilen doğal B. thuringiensis izolatlarının biyoaktivitesi Ephestia kuehniella ve Plodia interpunctella’nın ikinci dönem larvalarına karşı 2012-2013 yıllarında araştırılmıştır. cry1, cry2 ya da cry9 geni taşıyan 21 B. thuringiensis izolatının biyoaktivitesi Abbott formülüne göre yüzde ölüm olarak belirlenmiştir. En yüksek ölüm oranları, E. kuehniella ve P. interpunctella’ ya karşı sırasıyla %42 ve %63 bulunmuştur. Bu ölüm oranları, B. thuringiensis subsp. kurstaki’ninkine eşit veya B. thuringiensis subsp. kurstaki’ninkinden 1.8 kat daha yüksektir. Buna ek olarak, B. thuringiensis izolatlarının plazmit profilleri 5-18 kb arasında değişmiştir. Ayrıca, en toksik izolatların SDS-PAGE analizi Cry1 ve Cry2 proteinlerinin varlığını göstermiştir. PCR analizi ile ya cry2Aa1 veya cry2Aa1 ve cry2Ab2 genlerinin kombinasyonunu içeren iki farklı cry2 gen profili belirlenmiştir. Ayrıca, cry2A genlerinin kısmi DNA sekans analizi, toksik izolatlar ve B. thuringiensis subsp. kurstaki arasındaki filogenetik farklılıkları göstermiştir. Sonuç olarak, bu B. thuringiensis izolatları bilinen B. thuringiensis preperasyonlarına karşı böcek direnci olması durumunda alternatif biyopestisitler olarak hem E. kuehniella hem de P. interpunctella’yı kontrol etmek için kullanılabilir.

La processionnaire du pin et le Bombyx disparate sont des ravageurs très répandus dans la forêt française. Dans le cadre du développement de la protection intégrée en forêt, le biocontrôle est un outil incontournable. L'objectif est, à terme, de remplacer l’utilisation des pesticides par des méthodes alternatives. Nous envisageons une lutte à l’aide de parasitoïdes oophages indigènes tels que Ooencyrtus pityocampae (Mercet) et Ooencyrtus kuvanae (Howard) (Hymenoptera: Encyrtidae). Pour pouvoir étudier ces parasitoïdes, il est nécessaire de les élever en grand nombre. Toutefois, les ravageurs visés étant urticants et univoltines, il est difficile de les utiliser directement pour produire les parasitoïdes. C’est pourquoi, un hôte de substitution a été recherché qui réponde à la fois aux besoins des deux parasitoïdes, à la qualité de leurs descendants, et ayant des coûts de production minimaux. Plusieurs hôtes de substitution ont été testés dans notre laboratoire ainsi que par d’autres auteurs. Philosamia ricini est l’espèce qui semble le mieux répondre à nos attentes. Les caractéristiques biologiques, en conditions de laboratoire (25°C, 75%HR, 16L :8D) seront présentées pour O. pityocampae et O. kuvanae.

Bacillus thuringiensis üreme döngüsü sırasında kristal oluşturması nedeniyle biyopestisit üretimi için en çok kullanılan bakteridir. Bacillus thuringiensis biyopestisitlerinin tekrarlayan kullanımları zararlılarda direnç gelişimine neden olabileceğinden, belirli düzeyde biyoakiviteye sahip yeni B. thuringiensis izolatlarının araştırılmasına ihtiyaç vardır. Bu çalışmada, Ege Bölgesin'den elde edilen doğal B. thuringiensis izolatlarının biyoaktivitesi Ephestia kuehniella ve Plodia interpunctella'nın ikinci dönem larvalarına karşı 2012-2013 yıllarında araştırılmıştır. cry1, cry2 ya da cry9 geni taşıyan 21 B. thuringiensis izolatının biyoaktivitesi Abbott formülüne göre yüzde ölüm olarak belirlenmiştir. En yüksek ölüm oranları, E. kuehniella ve P. interpunctella' ya karşı sırasıyla %42 ve %63 bulunmuştur. Bu ölüm oranları, B. thuringiensis subsp. kurstaki'ninkine eşit veya B. thuringiensis subsp. kurstaki'ninkinden 1.8 kat daha yüksektir. Buna ek olarak, B. thuringiensis izolatlarının plazmit profilleri 5-18 kb arasında değişmiştir. Ayrıca, en toksik izolatların SDS-PAGE analizi Cry1 ve Cry2 proteinlerinin varlığını göstermiştir. PCR analizi ile ya cry2Aa1 veya cry2Aa1 ve cry2Ab2 genlerinin kombinasyonunu içeren iki farklı cry2 gen profili belirlenmiştir. Ayrıca, cry2A genlerinin kısmi DNA sekans analizi, toksik izolatlar ve B. thuringiensis subsp. kurstaki arasındaki filogenetik farklılıkları göstermiştir. Sonuç olarak, bu B. thuringiensis izolatları bilinen B. thuringiensis preperasyonlarına karşı böcek direnci olması durumunda alternatif biyopestisitler olarak hem E. kuehniella hem de P. interpunctella'yı kontrol etmek için kullanılabilir. Bacillus thuringiensis is the bacterium most commonly used for biopesticide production due to parasporal crystal formation during its growth cycle. As a consequence of repeated use, B. thuringiensis biopesticides may cause the development of resistance in the pests. Therefore, it is necessary to explore new B. thuringiensis strains with a certain degree of bioactivity. In this study , the bioactivity of native B. thuringiensis strains from the Aegean Region of Turkey were tested against second instar larvae of Ephestia kuehniella and Plodia interpunctella. The bioactivity of 21 B. thuringiensis strains with cry1, cry2 or cry9 gene was determined as percent mortality according to Abbott's formula. The highest mortality rates were 42 and 63% in E. kuehniella and P. interpunctella, respectively. These mortality rates were equal to or 1.8 times greater than that of B. thuringiensis subsp. kurstaki. In addition, plasmid profiles of B. thuringiensis strains changed between 5-18 kb. Moreover, SDS-PAGE analysis of the most toxic strains indicated the presence of Cry1 and Cry2 proteins. Two different cry2 gene profiles containing either cry2Aa1 or combination of cry2Aa1 and cry2Ab2 genes were detected by PCR analysis. In addition, partial DNA sequence analysis of cry2A genes indicated phylogenetic differences among the toxic strains and B. thuringiensis subsp. kurstaki. As a result, these B. thuringiensis strains may be used to control both E. kuehniella and P. interpunctella as alternative biopesticides in cases of insect resistance to currently used B. thuringiensis preparations.

Parasitoids have a complex realtionships with interspesific and intraspesific species within their environment. Their relationships with host herbivor and host plants have an important place in parasitoid ecology. The host plants have direct and indirect effects on the survival of parasitoids. These effects may vary according to the chemical and morphological properties of the host plant. Chemical and morphological characteristics of a plant determine its quality. Plant quality having a tremendous role for the suitability of host herbivor for parasitoid. In this article, the effects of host plant quality on the performance and behavioural activities of parasitoids have been described, Parazitoitler, bulundukları çevrede gerek tür içi ve gerek türler arasıyla karmaşık ilişkiler içerisindedirler. Konukçu herbivor ve konukçu bitkilerle olan ilişkileri parazitoit ekolojisinde önemli bir yer tutmaktadır. Konukçu bitkilerin parazitoitler üzerinde doğrudan ve dolaylı etkileri sözkonusudur. Bu etkiler, bitkilerin sahip olduğu kimyasal ve morfolojik özelliklere göre değişebilmektedir. Bir bitkinin kimyasal ve morfolojik özellikleri onun kalitesini de belirlemektedir. Bitki kalitesi ise konukçu herbivorun, parazitoit için uygunluğu üzerinde sonderece önemli bir role sahiptir. Bu yazıda konukçu bitki kalitesinin parazitoitler üzerindeki etkilerine değinilmiştir

Plants, herbivorous ve natural enemies consist of complex trophic relationships. Both herbivorous and carnivorous arthropods use plant volatiles when foraging for food. Herbivorous are attracted by the plant volatiles. Plants emit various compound of chemical against attack by herbivore. In response to herbivory, plants emit a blend that may be quantitatively and qualitatively different from the blend emitted when intact. This induced volatile blend alters the interactions of the plant with its environment. Natural enemies (parasitoids ve predators) of herbivore positively affected the result of herbivore feeding in plants caused chemicals. In addition, these natural enemies are used, the signals directly by herbivore, to find hosts or prey. Tritrophic interactions between plants, herbivores and natural enemies should be studied for successful applications of biological control, Bitkiler, herbivorlar ve doğal düşmanlar arasında karmaşık trofik ilişkiler mevcuttur. Hem herbivorlar hem de doğal düşmanlar, besinlerini bulmada bitkisel kaynaklı kimyasallardan faydalanır. Bitkiler salgılamış oldukları kimyasallarla herbivorları cezbeder. Bitkiler herbivorların saldırısına uğradıklarında da çeşitli bileşimlerde kimyasallar salgılayıp, yayarlar. Bu yayılan kimyasallar, herbivor saldırısı olmadığı durumlarda ortaya çıkan kimyasallardan nitelik ve nicelik olarak farklıdır. Bu şekilde bitkiler tarafından salgılanan uçucu kimyasal bileşikler, bitkinin çevresi ile olan ilişkilerinin değişimine yol açmaktadır. Doğal düşmanlar (parazitoitler ve predatörler), herbivorların beslenmesi sonucu bitkilerin meydana getirdiği kimyasallardan olumlu şekilde etkilenebilmektedir. Ayrıca doğal düşmanlar doğrudan herbivorlar tarafından gelen sinyalleri de, konukçularını ya da avlarını bulmada kullanabilmektedir. Başarılı biyolojik mücadele uygulamaları için bitkiler, herbivorlar ve doğal düşmanlar arasında mevcut trofik ilişkilerin çalışılması gerekmektedir

Bu çalışmada kullanılan koinobiont larva parazitoti Venturia canescens Grav. (Hymenoptera: Ichneumonidae), Ungüvesi Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera : Pyralidae) üzerinde; idiobiont larva parazitoiti Bracon hebetor Say (Hymenoptera : Braconidae), Kurumeyve güvesi Plodia interpunctella Hubner (Lepidoptera: Pyralidae) üzerinde ve koinobiont yumurta-larva parazitoiti Chelonus oculator Panzer (Hymenoptera : Braconidae), Pamuk yaprakkurdu Spodoptera littoralis Boisd. (Lepidoptera: Noctuidae) üzerinde yetiştirilmiştir. Bu üç parazitoite, bitkisel kökenli insektisit Neem Azal®-T/S ve Spruzit® Neu'nun gelişime ve davranışa olan yanetkileri; bitkisel kökenli ekstrakt Hotpepper wax ve Orange guard'ın ise davranışa olan yanetkileri laboratuar koşullarında belirlenmiştir.Parazitoitlerin konukçuları olan Ephestia kuehniella Zeller, Plodia interpunctella Hubner ve Spodoptera littoralis Boisd. üzerinde Neem Azal®-T/S ve Spruzit® Neu'nun LC50 ve LC25 değerleri belirlenmiştir. Yanetki çalışmalarında Neem Azal® T/S ve Spruzit® Neu'nun iki subletal dozu (LC50 ve LC25), parazitlenmiş konukçulara uygulanmış ve uygulamaların parazitoitlerin gelişmine etkileri belirlenmiştir. Spruzit® Neu'nun yüksek letal dozunda (LC50) parazitoit gelişimi olmamıştır. Bitkisel insektisitlerin diğer uygulamalarında ise parazitoitlerin gelişme süresi, çıkış oranı, yaşam süresi ve ergin büyüklüğü önemli ölçüde olumsuz etkilenmiştir. Sonuçlar bitkisel kökenli insektisit uygulamalarında, parazitoit gelişiminin Neem Azal® T/S'da Spruzit® Neu'ya göre daha az etkilenebileceği yönündedir.Bitkisel kökenli insektisit ve ekstraktların parazitoitlerin davranışlarına etkisi üç farklı yöntemle belirlenmiştir. Bunlar; parazitoitin konukçuyu elde etme davranışı, hava akışlı Y tüp olfaktometrede seçim testi ve ilaç uygulaması yapılmış konukçularda süreye bağlı olarak parazitlenen konukçu sayısının belirlenmesidir. Uygulamalarda bitkisel kökenli insektisit Neem Azal® T/S ve Spruzit® Neu'nun LC50 ve LC25 dozları ve bitkisel kökenli ekstrakt Hotpepper wax ve Orange guard'ın ise uygulama dozları kullanılmıştır. Davranış denemelerinin sonucunda, uygulanan bitkisel insektisit ve ekstraktların parazitoitlere uzaklaştırıcı etkisinin olduğu bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Venturia canescens, Bracon hebetor, Chelonus oculator, yanetki, gelişme, davranış In this study, koinobiont larval parasitoid Venturia canescens Grav. (Hymenoptera: Ichneumonidae), idiobiont larval parasitoid Bracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) and koinobiont egg-larval parasitoid Chelonus oculator Panzer (Hymenoptera: Braconidae) were reared on Ephestia kuehniella Zeller (Mediterranean flour moth) (Lepidoptera: Pyralidae), Plodia interpunctella Hubner (Indian Meal Moth) (Lepidoptera: Pyralidae), Spodoptera littoralis Boisd. (Cotton leafworm) (Lepidoptera : Noctuidae), respectively. Development and behavioral side effect of Neem Azal® T/S ve Spruzit® Neu and behavioral side effect of Hotpepper wax and Orange guard were examinated for three parasitoid in the laboratory conditions.LC50 and LC25 values for the Neem Azal® ?T/S and Spruzit® Neu were determined in the host of parasitoids such as Ephestia kuehniella Zeller, Plodia interpunctella Hubner and Spodoptera littoralis Boisd. In the study of side effect, two sublethal dose of Neem Azal® ?T/S and Spruzit® Neu were applied on parasitized host. The effect of this application was examinated on the development of parasitoid. There were no development at LC50 dose of Sprizut Neu. The other applications of botanical insecticides have a negatif effect on the development, emergence ratio, longevity and adult size of parasitoids. The results show that, the development of parasitoids is effected less than Neem Azal® ?T/S, Spruzit® Neu used in botanical insecticide applications.The effect of botanical insecticides and extracts on behaviour were determined with three methods. These are foraging behavior, choice test Y-tube olfactometer and number of parasitized host depending on time in which insecticide are applied. The results of these experiments show that these botanical insecticides and extracts have repellent effect on parasitoids.Key Words: Venturia canescens, Bracon hebetor, Chelonus oculator, side effect, development, behaviour 123

Diprion pini (L.) (Hymenoptera: Diprionidae)’nin Birlik (Ankara) ormanında Tachinidae familyasına ait Drino gilva Hartig ve Diplostichus janitrix Hartig (Diptera: Tachinidae) olmak üzere iki parazitoiti tespit edilmiştir. Bunlardan D. janitrix Türkiye Tachinidae faunası için yeni kayıttır. Drino gilva (Hartig) and Diplostichus janitrix (Hartig) (Diptera: Tachinidae) were reared from the larvae of Diprion pini (Linnaeus) (Hym.: Diprionidae) in Birlik (Ankara) Forest. D. janitrix was recorded for the first time in Turkey.

Bu çalışma ile yumurta-larva parazitoiti Chelonus oculator'un konukçusu Cadra cautetta üzerinde dört farklı sıcaklık derecesinde (15±1°C, 20±1°C, 25±1°C, 3Q±1°C ) %60-70 orantılı nem ve 16:8 aydınlık:karanlık koşullarda bazı biyolojik özellikleri incelenmiş, ayrıca 25°C'de, parazitoitin temel parazhleme davranışlan ve süperparazttizmin etkileri belirlenmiştir. Parazitoitin en uzun yaşam süresi 43± 0.89 gün ile 20°C'de, en kısa yaşam süresi 17.12±1 gün ile 30°C'de belirlenmiştir. Parazitoitin gelişme süresi sıcaklığın 15°C'den 20, 25 ve 30°C'ye çıkmasıyla kısalmıştır. Dişi parazitoitin gerçek doğurganlığı 25°C'de en yüksek seviyededir. Ayrıca sıcaklık artışının parazitoitin ergin büyüklüğünü olumlu yönde etkilediği bulunmuştur. Cinsiyet oranının 15°C dışında diğer üç sıcaklık derecesinde erkekler lehinde olduğu belirlenmiştir. Parazitoitin gelişme eşiği 12.5°C, termal konstantı ise 489.3gün derece olarak hesaplanmıştır. Parazitoitin parazrtlenmiş ve parazitlenmemiş konukçularda davranışları test edilmiş, parazitoitin parazitlenmiş konukçuları algıladığı ve bu nedenle de farklı tepkilerde bulunduğu belirlenmiştir. Süperparazitizm 'çalışmalarında iki parazitleme arasındaki süre, konukçu yoğunluğu, çiftleşmenin süperparazitizme olan etkisi belirlendikten sonra konukçu yumurtaları 1, 2, 3 kez parazitletilmiş. ve parazitletme sonucu oluşan bireylerin gelişme süreleri, ergin büyüklükleri ve çıkış oranlan belirlenmiştir. Sonuçlara göre, 2 ve 3 kez parazitletilmiş konukçulardan çıkış yapan parazitoitlerin gelişme süreleri, 1 kez parazitletilen konukçulardan çıkış yapan parazitoitlerin gelişme sürelerinden daha uzun bulunmuştur. Parazitoitin ergin büyüklüğü de süperparazitizmden etkilenmiştir. İki ve üç kez parazitletilmiş konukçulardan çıkış yapan parazitoitler, bir kez parazitletilen konukçulardan çıkış yapan parazhoitlerden daha küçüktürler. Bir kez parazitletilen konukçularda %63.25'lik, iki kez parazitletilen konukçularda % 42.79'luk, üç kez parazitletilen konukçularda %37.50'lik başarılı bir parazitoit çıkışı saptanmıştır. 2005, 92 sayfa Anahtar kelimeler: Chelonus oculator, sıcaklık, biyoloji, davranış, süperparazitizm. this study, some biological relations between an egg-larval parasitoid Chelorms oculator and a host Cadra cautella were investigated at four different temperatures (15±l°C, 20±1°C, 25±1°C, 30±1°CX 60-70 % relative humidity and 16L:8D photoperiod. In addition oppositional behaviour and the effect of superparasttism were determined at 25°C. Adult longevity was 43±0.89 days at 20°C, whereas it decreases to 17±1 days at 30°C. Development time decreased significantly with increasing temperature within the range of 15-30°C. The realised fecundity of the female parasitoid was found to be high at 2S°C. However, The size of the adult parasitoid was affected positively with increasing temperature. The sex ratio was male biased, except at 15°C. The temperature threshold for Chelorms oculator was 12.5°C and the number of degree- days required for their development was 489.3. The behaviour of parasitoid on parasitized and unparasitized host was tested. It was seen that Parasitoid perceived the parasitized hosts and showed different reactions to these hosts. In the study of superparasitism, firstly the effects of the time on two parasitisation, host density and mating were determined on the superparasitism. Parasitoid were reared from eggs of Cadra cautella containing 1, 2, and 3 parasitoid eggs. The effects of superparasitism on the development times, adult size and survival rates were investigated. As a result, development time was found to be significantly longer when the host was two or three times parasitized, as opposed to one parasitoid eggs. Abo parasitoid adult size was affected by superparastism, with significantly smaller parasHoids eclosing from host containing two or three, as opposed to one parasitoid egg. Chelorms achieved to eclose from singly parasitized host in a rate of 63.25 %, which decreased to 42.79 %, in the host with two eggs, and 37.50 % in the host with three eggs. 2005, 92 pages Key Words: Chelorms oculator, temperature, biology, behaviour, superparasitism. 101

Bitkisel insektisitlerden azadirachtin ve pyrethrum’un Venturia canescens’in gelişimine ve davranışına etkileri, bitkisel ekstraktlardan capsaisin ve d-Limonene’nin ise parazitoitin davranışına etkileri belirlenmiştir. Davranış çalışmalarında parazitoit Y tüp olfaktometre ile ikili seçim testine tabi tutulmuştur. Denemelerde azadirachtin ve pyretrum için LC50 ve LC25 değerleri Ephestia kuehniella’nın üçüncü ve beşinci dönem larvalarında belirlenmiştir. E. kuehniella’nın üçüncü ve beşinci dönem larvaları parazitletildikten sonra aynı bitkisel insektisitlerin LC50 ve LC25 dozları ile muamele edilmiştir. Sonuçta, azadirachtin’in her iki dozunda da parazitoitin gelişme süresinde artış, buna karşın yaşam süresi ve çıkış oranında azalma belirlenmiştir. Pyrethrum, parazitoit için çok daha toksik bulunmuştur. Pyrethrum’un LC50 dozu, V. canescens’de %100 ölüme neden olmuştur. Pyrethrum’un LC25 dozu ise parazitoit çıkışını önemli ölçüde azaltmış, parazitoitin gelişme süresini uzatmış ve yaşam süresini kısalmıştır. Buna ilaveten bitkisel insektisit ve ekstraktların parazitoit erginleri üzerinde uzaklaştırıcı etkisi bulunmaktadır. Bu çalışmanın sonuçları, azadirachtin, pyrethrum, capsaicin and d-Limonene’nin parasitoid V. canescens ile birlikte kullanımının uygun olmadığını göstermektedir