Search

Voor Konsumenten Kontakt zijn in augustus en september 1992 zevenenveertig monsters zachte kaas (Brie en Camembert) chemisch en microbiologisch onderzocht. Het chemisch onderzoek bestond uit het bepalen van de gehaltes aan vocht en vet. Het microbiologische gedeelte bestond uit een onderzoek naar de aanwezigheid en/of het gehalte aan Staphy/ococcus aureus, Listeria monocytogenes en Escherichia coli.

In 1988 heeft het RIKILT monsters boter en botervet voor niveau-vergelijkend onderzoek aan de controlestations COZ te Leusden en BKCF te Leeuwarden gestuurd. Het onderzoek wordt zoveel mogelijk onder vergelijkbare omstandigheden en op hetzelfde tijdstip uitgevoerd, volgens een vast jaarprogramma. Er zijn geen niveauverschillen tussen de laboratoria aangetoond voor het vocht-, vetvrije melkdrogestof-, zout-, fosfatase- en diacetylgehalte in boter en het peroxide- en vochtgehalte (Karl Fischer) en de refractiewaarde van botervet. Niveauverschillen werden aangetoond in de pH-waarde en het koper- en vrije vetzurengehalte. De niveauverschillen waren gering. Het resultaat is beter dan vorig jaar en kan in zijn totaliteit goed genoemd worden.

In 1988 heeft het RIKILT monsters kaas , stremsel en melk voor niveauvergelijkend onderzoek aan de controlestations COZ te Leusden en BKCF te Leeuwarden gestuurd. Het onderzoek werd zoveel mogelijk onder vergelijkbare omstandigheden en op hetzelfde tijdstip uitgevoerd volgens een vast jaarprogramma. De monsters 48+ kaas werden onderzocht op vocht, vet, zout en nitraat (2 methoden). Er zijn geen niveauverschillen tussen de laboratoria aangetoond. Ook is er geen systematisch verschil aangetoond tussen de routine- en de referentiemethode voor nitraat. De monsters 40+ kaas werden onderzocht op vocht, vet, zout en pH. Er zijn geen niveauverschillen tussen de laboratoria aangetoond. De monsters dieetkaas werden onderzocht op natrium, kalium, ammonium en chloride (2 methoden). Er is niveauverschil tussen de laboratoria aangetoond voor natrium. Dit niveauverschil is klein nl. max. 0,009% absoluut. Er zijn geen niveauverschillen aangetoond voor kalium, ammonium en chloride (2 methoden). Tussen de 2 methoden (routine en referentie) voor chloride is geen systematisch niveauverschil aangetoond voor a

Doel van dit onderzoek was: vergelijking van peroxidewaarden gevonden volgens de methode Loftus Hills en Thiel (NEN 3729), ten opzichte van waarden gevonden volgens de methode Wheeler (NEN 3730). Volgens de Ontheffingsbeschikking uitvoer botervet, melkvet en gesmolten boter van 1966 mag de peroxidewaarde max. 1 meq per kg bedragen. Volgens de Nederlandse praktijkrichtlijn NPR 3700 kunnen lagere peroxidewaarden beter bepaald worden met de methode Loftus Hills en Thiel. Vindt men echter meer dan 1 meq/kg dan moet men de methode Wheeler toepassen. We hebben in een breed traject de uitkomsten van beide methodes met elkaar vergeleken.

Vergelijkend onderzoek "van reinheid in smeltkaas" tussen het RIKILT en het Zuivelcontrole Instituut te Leusden. Op verzoek van de RZI zijn een 14-tal blikken smeltkaas (WFP) van 3 reeds eerder op reinheid gecontroleerde dagproduktles van de firma Vonk te Roermond onderzocht. Dit om na te gaan of er sprake is van een strengere beoordeling door het RIKILT van reinheidswatjes ten opzichte van het ZCI.

In 1981 heeft het RIKILT regelmatig aan alle Botercontrolestations voor verschillende bepalingen boter-en botervetmonsters ter onderzoek gestuurd. 10 maal een botermonster voor vocht, vetvrije drogestof, zout en pH. 10 maal een botervetmonster voor RMI·l-getal, refractie, vrij vetzuur, peroxide en vocht volgens Karl Fischer. 10 maal een botermonster voor koper. Het Rijkszuivelstation in Melle en Office Nationale du Lait et ses Derives, Gembloux hebben eveneens het vochtgehalte in botervet volgens Karl Fischer bepaald.

Onderzoek naar het terugvinden van verklikstoffen in boterconcentraat en een vergelijkend onderzoek tussen het RIKILT en BCS "Friesland" van de gevonden waarden. De verklikstoffen [beta]-apo-8-caroteen zure ethylester , vanille, [beta]-sitosterol, stigmasterol en triglyceriden van n-heptaanzuur zijn kwantitatief onderzocht volgens de gebruikelijke methoden van het RIKILT en BCS "Friesland".

Uit een vrieshuis werden een beperkt aantal, gedurende verschillende tijden bewaarde, monsters boter en stierenvlees betrokken. De steekproefgrootte is niet toereikend voor een generaliserend oordeel hoe de situatie in de Nederlandse diepvrieshuizen is. De monsters werden chemisch, sensorisch en in het geval van boter ook microbiologisch onderzocht. Het chemisch onderzoek was gericht op parameters die een indicatie geven van ontleding en oxidatie (ransheid) van het vet.

Dit verslag dient als hulpmiddel voor het maken van het jaarverslag 1981 van de niveaucontroles in kaas. Variantie-analyses van de chemische bepalingen in kaas. Alle varianties zijn getoetst met de F-toets.

Vergelijkend onderzoek tussen Controlestation voor Melkprodukten en RIKILT betreffende vocht, vet, suiker en melkzuur in gecondenseerde melk en vocht, vet, onoplosbaarheidscijfer, zuurheidsgraad en melkzuur in volle melkpoeder.

In 1988 heeft het RIKILT in het kader van het Rijkstoezicht op de laboratoria van de zuivelcontrole instellingen (COZ-Leusden en BKCF Leeuwarden) monsters boter en kaas opgevraagd. De monsters worden door het RIKILT telefonisch opgevraagd nadat ze door de controle instelling onderzocht zijn. De monsters kaas zijn onderzocht op het vocht-, vet- en zoutgehalte; de monsters boter op het vochtgehalte. Het BKCF vindt gemiddeld meer vocht in kaas dan het RIKILT. Voor het overige zijn er geen systematische niveauverschillen geconstateerd. Er zijn echter voor alle onderzochte parameters, behalve voor vocht in boter tussen COZ (Leusden) en RIKILT, in enkele series systematische verschillen aangetoond tussen de controlestations en het RIKILT. Het totale resultaat is beter dan vorig jaar en goed te noemen.

Dit verslag geeft de resultaten van een vergelijkend onderzoek tussen het controlestation voor Melkprodukten en het RIKILT betreffende de bepaling van vocht, vet, suiker en melkzuur in gecondenseerde melk en de bepaling van vocht, vet, onoplosbaarheidscijfer, zuurheidsgraad en melkzuur in volle melkpoeder.

Het tijdig signaleren van eventuele niveauverschillen en het bewaken van de analysespreiding bij een bepaling in kaas door de Kaascontrolestations en het RIKILT. Aan alle Kaascontrolestations zijn in 1981 door het RIKILT de volgende monsters ter onderzoek gestuurd: 20 monsters kaas (7 VV, 6 40+ en 7 20+) voor vocht-, vet-, zout- en pH- of nitraatbepaling; 10 monsters stremseloplossing voor stremkrachtbepaling; 10 monsters melk voor fosfatasebepaling. Sinds mei 1981 worden de stremselmonsters ook gestuurd naar de Coöperatieve Stremselfabriek in Leeuwarden. Naar de Kaascontrolestations in Leusden en Leeuwarden zijn bovendien nog gestuurd: 10 monsters dieetkaas voor natrium-, kalium-, ammonium- en chloridebepaling; 10 monsters smeltkaas voor fosfor- en citroenzuurbepaling.

Dit verslag dient als hulpmiddel voor het maken van het jaarverslag 1982 en 1983 van de niveaucontroles in kaas.

Onderzoek naar het verloop van peroxidewaarden na 4 en na 10 dagen, bij bewaaromstandigheden van 5° ± 2°C (koelkast ) en 22° + 5°C (kamertemperatuur). De analyses werden tegelijkertijd uitgevoerd op het fabriekslaboratorium van de fa. Smilde B.V . te Heerenveen en op het RIKILT te Wageningen om na te gaan of er tussen beide laboratoria niveauverschillen bestaan. Er werden 3 partijen botervet bemonsterd, elk monster bestond uit 6 deelmonsters. Twee deelmonsters waren voor het laboratorium van de fa. Smilde B.V. Eén deelmonster werd per post opgestuurd naar de fa. Smilde. Eén deelmonster werd per post opgestuurd naar het RIKILT. Twee deelmonsters werden door ons meegenomen en een daarvan werd de volgende dag om 10. 00 uur geanalyseerd, daarna bewaard bij 5° ± 2°C . Het andere meegenomen deelmonster werd bij kamertemperatuur bewaard. De monsters die per post verzonden waren, werden direct na aankomst geanalyseerd. De twee meegenomen monsters werden na 4 en na 10 dagen nog eens onderzocht.

Doel van dit onderzoek is: het gebruik van de potentiometrische titratiemethode bij de chloridebepaling in dieetkaas te toetsen door deze te vergelijken met de gravimetrische methode zoals voorgeschreven in NEN 3773. In 1981 hebben 3 laboratoria in 10 verschillende maanden van 10 monsters dieetkaas (elke maand één) het chloridegehalte in duplo volgens beide onderzoekmethoden bepaald. Het niveau en de analysespreiding van beide onderzoekmethoden zijn met elkaar vergeleken.

Variatie-analyses van de chemische bepalingen in boter.

Variatie-analyses van de chemische bepalingen in boter. Alle variaties zijn getoetst met de F-toets.

Een efficiëntere werkverdeling door het opsparen van kaasmonsters waardoor het rendement van de afdeling hoger wordt. Om vast te stellen of het vochtgehalte in de kaas verandert gedurende de bewaring bij 6°C (in de koelkast), werden kaasmonsters direkt na ontvangst en 4 of 5 dagen daarna op vochtgehalte onderzocht.