Search

Background and Study Aim. This study was conducted to examine the relationship between burnout levels and mindfulness of students who are active athletes. Material and Methods. Descriptive analysis and correlational research model were utilized in the study. As data collection tools in the study, "Personal Information Form" including demographic information of the students was requested at first. Two scales were used: The "Athlete Burnout Scale," developed by Raedeke and Smith and adapted into Turkish by Kelecek et al.; The "Athlete Mindfulness Scale," developed by Thienot et al. and adapted into Turkish by Tingaz. The research group consisted of a total of 378 people, 96 women and 282 men, who were selected by random sampling method, actively practicing sports. In the study, t-test was used for pairwise comparisons and ANOVA test was used for multiple comparisons. Pearson Correlation analysis was used to determine the relationship between mindfulness and burnout levels. Results. In the study, it was found that there were significant differences in burnout levels depending on the gender variable and in some mindfulness sub-dimensions depending on the branch variable. In addition, it was determined that there was a significant negative relationship between burnout levels and mindfulness levels. Conclusions. The study found that active sports students with high mindfulness levels had lower levels of burnout, indicating that mindfulness may play a role in reducing burnout. While there were differences in mindfulness sub-dimensions based on age and sport type, overall mindfulness levels did not differ significantly., Передумови та мета дослідження. Це дослідження було проведено, щоб вивчити зв’язок між рівнем вигорання та усвідомленістю студентів, які є активними спортсменами та навчаються в університеті.Матеріал і методи. У дослідженні використовувалися описовий аналіз і кореляційна модель дослідження. Як інструмент збору даних у дослідженні спочатку була запропонована «Форма персональної інформації», що містить демографічну інформацію про студентів. Було використано дві шкали: «Шкала вигорання спортсмена», розроблена Редеке та Смітом і адаптована на турецьку мову Келечеком та ін.; «Шкала уважності спортсмена», розроблена Thienot et al. і адаптовано на турецьку мову Тінгазом.. Дослідницька група складалася з 378 осіб, у тому числі 96 жінок і 282 чоловіків, які були відібрані методом випадкової вибірки. Усі учасники були студентами університету, які активно займалися спортом. У дослідженні t-критерій використовувався для попарних порівнянь, а тест ANOVA використовувався для множинних порівнянь. Кореляційний аналіз Пірсона використовувався для визначення зв’язку між усвідомленістю та рівнем вигорання.Результати. Під час дослідження було виявлено значні відмінності в рівнях вигорання залежно від гендерної змінної та в деяких підвимірах усвідомленості залежно від галузевої змінної. Крім того, було встановлено, що існує значний негативний зв’язок між рівнем вигорання та рівнем усвідомленості.Висновки. Дослідження показало, що активні спортивні студенти з високим рівнем усвідомленості мали нижчий рівень вигорання, що вказує на те, що уважність може відігравати певну роль у зменшенні вигорання. Хоча існували відмінності у підвимірях усвідомленості залежно від віку та виду спорту, загальні рівні усвідомленості істотно не відрізнялися.

Objective: It is known that exercise has positive effects on inflammatory biomarkers. However, the results on the effect of specific exercises such as core exercises on inflammatory markers are limited. Therefore, the aim of this study is to examine the acute effects of core exercise on inflammatory biomarkers interleukin 6 (IL-6), C-reactive protein (CRP) and albumin.Materials and Methods: In this study, the experimental method, one of the quantitative data collection methods, was used. The research sample consists of 11 elite amputee football players aged between 19-36. Participants were randomly divided into two groups as core exercise group (EG) and control group (KG). At week 0 of the study, blood samples of the participants were taken before and after the aerobic exercise (AY). The same procedure was repeated after an 8-week (3 days a week) exercise program. Within the scope of blood measurements, IL-6, CRP and albumin values were checked. SPSS package program 25 was used for the statistical processes of the research. As a result of the normality analysis of the data, it was determined that the data were not normally distributed and the Wilcoxon Test, one of the non-parametric tests, was applied. The level of significance in the study was determined as p=0.05.Results: According to the results of the study, a significant difference was found between the levels of p=0.043 and p=0.028 between acute IL-6 levels before and after the 0th and 8th weeks of EG, respectively. A significant difference was found between the levels of acute albumin before and after the 0th and 8th weeks of AR at the level of p=0.041 before the AR. Acute CRP levels did not change before and after 0th and 8th weeks (p>0.05). A significant difference was found between the levels of p=0.043 and p=0.043 between acute IL-6 levels before and after the 0th and 8th weeks of CG, respectively. No statistically significant difference was found between the albumin and CRP levels of KG.Conclusion: Core exercise had a positive effect on IL-6 and albumin levels in amputee football players. For this reason, it is recommended to include core exercises in the routine football training program of amputee football players., Amaç: Egzersizin inflamatuar biyo-belirteçler üzerine olumlu etkileri olduğu bilinmektedir. Fakat core egzersiz gibi spesifik egzersizlerin inflamatuar belirteçler üzerindeki etkisine yönelik sonuçlar sınırlıdır. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, core egzersizin inflamatuar biyo-belirteçler olan interlökin 6 (IL-6), C-reaktif protein (CRP) ve albümine akut etkisinin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Bu çalışmada nicel veri toplama metotlarından deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırma örneklemini, yaşları 19-36 arasında değişen 11 elit ampute futbolcu oluşturmaktadır. Katılımcılar core egzersiz grubu (EG) ve kontrol grubu (KG) olarak iki gruba rastgele yöntemle ayrıldı. Araştırmanın 0.haftasında, katılımcıların kan örnekleri aerobik yüklenme (AY) öncesinde ve sonrasında alındı. 8 haftalık (haftada 3 gün) egzersiz programı sonrasında aynı işlem tekrarlandı. Kan ölçümleri kapsamında IL-6, CRP ve albümin değerlerine bakılmıştır. Araştırmanın istatistiksel işlemleri için SPSS paket program 25 kullanılmıştır. Verilerin normallik analizi sonucunda verilerin normal dağılmadı tespit edilmiş ve non-parametrik testlerden Wilcoxon Testi uygulanmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi p=0,05 olarak belirlenmiştir. Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre EG’nun 0. ve 8. hafta AY öncesi ve sonrası akut IL-6 seviyeleri arasında sırasıyla p=0.043 ve p=0.028 düzeyinde anlamlı fark tespit edilmiştir. 0. ve 8. hafta AY öncesi ve sonrası akut albümin seviyeleri arasında AY öncesi p=0.041 düzeyinde anlamlı fark tespit edilmiştir. 0. ve 8. hafta AY öncesi ve sonrası akut CRP seviyeleri değişmemiştir (p>0.05). KG’nun 0. ve 8. hafta AY öncesi ve sonrası akut IL-6 seviyeleri arasında sırasıyla p=0.043 ve p=0.043 düzeyinde anlamlı fark tespit edilmiştir. KG’nun albümin ve CRP seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmemiştir. Sonuçlar: Core egzersiz ampute futbolcularda IL-6 ve albumin değerlerine olumlu etki etmiştir. Bu nedenle core egzersizlerin, ampute futbolcuların rütin futbol antrenman programına dahil edilmesi önerilmektedir.

The purpose of this study was to examine the relationships among the physical activity, exercise, selfesteem, and quality of life in the university employees with and without a chronic disease. 294 (female:103, male:191) individuals working at İnönü University, of whom 92 had a chronic disease and 202 had nochronic diseases, participated in the study. The Exercise Addiction Scale, the Motivation Scale for Participation in Physical Activity, the International Physical Activity Survey, the Rosenberg Self-Esteem Scale and the Nottingham Health Profile (NHP) Scale which measures the quality of life, were used in the data collection. SPSS package program was used for the data analysis. One-way analysis of variance (ANOVA) was used to evaluate the data obtained from the scales. As a result of our study, in terms of exercise addiction it was found that the physical activity levels and the motivation for participation in the physical activity of the “addicted” group and “highly addicted” group were high and as the individuals’ exercise addiction increased, their self-esteem also increased. When the results of the Nottingham Health Profile Scale, which measures the quality of life of the participants, were examined, it was found that the quality of life of the “normal” group and “highly addicted” group were high and as the individuals’ motivation for participation in the physical activity increased, their self-esteem also increased. It was observed that as the motivation of individuals for participation in the physical activity increased, their quality of life also increased. Moreover, it was found that the exercise addiction, physical activity level and quality of life of the individuals with nochronic disease were at a better level than those with chronic disease., Bu çalışma, kronik hastalığı olan ve olmayan üniversite çalışanlarının fiziksel aktivite, egzersiz, benlik saygıları ve yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya İnönü Üniversitesinde çalışan 92’si kronik hastalığı olan ve 202’si kronik hastalığı olmayan toplam 294 (kadın:103, erkek:191) kişi katılmıştır. Verilerin toplanmasında ise Fiziksel Aktivite KatılımMotivasyonu Ölçeği, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi, Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği, Rosenberg Öz Saygı Ölçeği ve yaşam kalitesini ölçen Nottingham Sağlık Profili Ölçeği (NHP) kullanılmıştır. Verilerinanalizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen verilerin değerlendirilmesinde, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmalarımız sonucu egzersiz bağımlılığında, “bağımlı” grup ve “yüksek düzeyde bağımlı” grubun fiziksel aktivite düzeylerinin ve fiziksek aktiviteye katılım motivasyonlarının yüksek olduğu, bireylerin egzersiz bağımlılıkları arttıkça öz saygılarının da arttığı görülmüştür. Katılanların yaşam kalitelerini ölçen Nottingham sağlık profili ölçeği sonuçlarına bakıldığında “normal” grubun ve “yüksek düzeyde bağımlı” grubun yaşam kalitelerinin yüksek olduğu, fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu arttıkça bireylerin öz saygıları artmaktadır. Bireylerin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu artıkça yaşam kalitelerinin de arttığı görülmektedir. Ayrıca kronik hastalığı olmayan bireylerin egzersiz bağımlılıklarının, fiziksel aktivite düzeylerinin ve yaşam kalitelerinin kronik hastalığı olanlara göre daha iyi düzeyde olduğu görülmüştür.

This study was conducted to examine the effect of the reaction times of the teams on the team standings in the Sitting Volleyball Turkish Cup held on December 7-9 in Adana. The population of the study was composed of 57 male athletes from the six teams participating in the Turkish Cup (Adana Ayyıldız, Alges Alaplı, Karaman GSİM, Karabük GSİM, Karadeniz Ereğli Municipality, Kahramanmaraş Metropolitan Municipality Sports Club) Hubbard Scientific Reaction Timer was used for data collection. Both right and left hand auditory and visual reaction times of theathletes were recorded. The data were analyzed by using SPSS 20.0 package program and t-test was used to assess the obtained data. The significance level was taken as 0.01. According to the results of our study, it was found that the team having the best auditory and visual reaction times was Karadeniz Ereğli Municipality; the auditory reaction times of the athletes were better than the visual reaction times; the left hand reaction times (both auditory and visual) were better than the righth and reaction times; while the teams with the best reaction times were placed near the top, the teams with the lowest reaction times were placed near the bottom in the tournament., Bu çalışma 7-9 Aralık tarihleri arasında Adana ilinde yapılan Oturarak Voleybol Türkiye Kupasında yer alan takımların reaksiyon zamanlarının turnuva başarı sıralamasına etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmamızın evrenini Türkiye Kupasında yer alan altı takımın (Adana Ayyıldız, Alges Alaplı, Karaman GSİM, Karabük GSİM, Karadeniz Ereğli Belediye, Kahramanmaraş Büyükşehir Belediye Spor Kulübü) toplam 57 erkek sporcusu oluşturmuştur. Verilerin toplanılmasında Hubbard Scientific Reaction Timer kullanılmıştır. Sporcuların hem sağ el hem de sol el işitsel ve görsel reaksiyon süreleri alınmıştır. Alınan veriler SPSS 20.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiş, elde edilen verilerin değerlendirilmesinde t-testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.01 olarak alınmıştır. Araştırmalarımız sonuçlarına göre, en iyi işitsel ve görsel reaksiyon süresine sahip takımın Karadeniz Ereğli Belediye olduğu, sporcuların işitsel reaksiyon süresinin görsel reaksiyon süresinden daha iyi olduğu, sol el reaksiyon sürelerinin (hem işitsel hem de görsel) sağ el reaksiyon sürelerinden daha iyi olduğu son olarak da en iyi reaksiyon sürelerine sahip takımların turnuvayı üst sıralarda en düşük reaksiyona sahip takımların ise turnuvayı alt sıralarda tamamladığı araştırmalarımız sonucu tespit edilmiştir.

Buçalışma Engellilerde Egzersiz ve Spor Öğretmenliği bölümü öğrencilerin kaygı veumutsuzluklarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır.Araştırmamızınevrenini Malatya İnönü Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde 2015/2016 ile2018/2019 yılları arsında Engellilerde Egzersiz Ve Spor Öğretmenliği bölümüokuyan 272 (138 Erkek, 134 Kadın) öğrenci oluşturmuştur. Veri toplanmasında,Beck, Weissman, Lester ve Trexler tarafından 1971 yılında geliştirilmiş BeckUmutsuzluk ölçeği (BUÖ) ve yine 1988 yılında Beck ve ark’ncaoluşturulan BeckKaygı Ölçeği (BKÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 20.0 paketprogramı kullanılmış, ölçeklerden elde edilen verilerin değerlendirilmesindet-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır.Araştırmasonuçlarımıza gore 2015-16 yılı öğrencilerinin kaygı ve umutsuzluk düzeyleriyüksek bulunmuştur. Bu öğrencilerden 4.sınıf öğrencilerinin kaygı ve umutsuzlukdüzeylerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. 2018-19 yılı öğrencilerinin kaygı veumutsuzluk düzeylerinin yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmaya katılanöğrencilerin tamamına baktığımızda cinsiyetlere göre erkek öğrencilerinumutsuzluk düzeylerinde, sınıflara göre ise 3. ve 4. Sınıf öğrencilerinin kaygıdüzeylerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir., This study was conducted to examine theanxiety and hopelessness levels of the students studying at the department ofexercise and sports education for the disabled.The population of the study was composedof 272 (138 males, 134 females) students studying at the Department of Exerciseand Sports Coaching for the Disabled in the 2015/2016 and 2018/2019 academicyear at Malatya Inonu University, Faculty of Sports Sciences. The BeckHopelessness Scale (BHS) developed by Beck, Weissman, Lester and Trexler in1971 and the Beck Anxiety Scale (BAS) developed again by Beck et al. in 1988were used to collect data. SPSS 20.0 package program was used to analyze thedata; t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) were used to evaluate thedata obtained from the scales.According to our results, the anxiety andhopelessness levels of students of the 2015/16 academic year were found to behigh. Of these students, the anxiety and hopelessness levels of the 4th gradestudents were determined to be high. It was observed that the anxiety levels ofthe male students of the 2018/19 academic year were high. When all the studentsparticipating in the study are considered, it was found that, in terms ofgender, the hopelessness levels of the male students were high and; in terms ofgrade, the anxiety levels of the 3rd and 4th gradestudents were high.

ÖzetBuçalışma Türkiye’deki Engellilerde Beden Eğitimi ve Spor alanında yapılan UluslararasıKongreler de sunulan bildirilerin incelenerek, yeni yapılacak çalışmalarakaynak oluşturması ve yöntem önerileri sunmak amacıyla yapılmıştır. 2011,2014 ve 2017 yıllarında yapılmış olan uluslararası engellilerde beden eğitimive spor kongrelerinin internette yayınlanan ve basım yapılarak yayınlananbildiri özet kitapları incelenerek tasnif edilmiştir. Buüç kongreye 362’si erkek, 133’ü kadın araştırmacılardan oluşan 495 araştırmacı197 bildiri ile katılmışlardır. Kongrelere 38 davetli konuşmacı katılmıştır.127’si sözel, 32’si poster bildirilerden oluşan sunumlar yapılmıştır. 70bildiri Türkçe, 31 bildiri İngilizce olarak sunulmuştur. 96 Bildiri de hemTürkçe hem de İngilizce olarak Kongre Özet Kitabında yayınlanmıştır. Bildirilerin79’ü nicel ve 118’i nitel araştırmalardan oluşmuştur. Bildirilerin 36’sıbedensel, 47’si zihinsel, 19’u işitme, 11’i görme, 74’ü çoklu ve diğer engelgruplarından, 10 bildiride engelli olmayan grupla yapılan çalışmalardanoluşmuştur. Sonuç,yapılan çalışmaların tüm engel grupları (bedensel, görme, işitme, zihinsel vediğer) için yetersiz olduğu, engelliler ve spor konulu kongrelerde engelliolmayanlarla ilgili bildirilerin de sunulduğu ( n=10 %5) görülmüştür. Nitel araştırmalarınfazlalığı dikkat çekmektedir. Sonraki kongrelerde alanlar ve yöntemlerbelirlenerek araştırmaların yönlendirilmesi, yapılarak, engel gruplarının vearaştırma alanlarının eşit dağılımı sağlanabilir., This study was conducted with the purpose of constituting a sourcefor the future studies and offering the method suggestions through theexamination of the Papers Presented at the International Congresses in theField of Physical Education and Sports for the Disabled in Turkey. The abstract proceedings books (published online and printed) of theinternational congresses held in 2011, 2014, and 2017 in the field of physicaleducation and sports for the disabled were examined and classified. 495 researchers, of whom 362 were male and 133 were female,participated in these three congresses with 197 papers. 38 invited speakersparticipated in the congresses. 127 oral and 32 poster paper presentations weremade. Of the papers presented, 70 were in Turkish and 31 were in English. 96papers were published both in Turkish and English in the abstract proceedings book.Of the papers presented, 79 were quantitative and 118 were qualitativeresearches. Of the studies conducted; 36 were in the group of physicaldisability, 47 were in the group of mental disability, 19 were in the group ofhearing disability, 11 were in the group of vision disability, 74 were in thegroup of multiple disability and the other disability groups, and 10 were inthe group of the non-disabled. In conclusion, it was seen that the studies were insufficient forall disability groups (physical, visual, hearing, mental, and other), and thepapers regarding the non-disabled were also presented in the congresses, themed“the disabled and sports” (n = 10 5%). It is noteworthy that the qualitativeresearches are more than the quantitative ones. In the future congresses, anequal distribution of the disability groups and research fields can be ensuredthrough determining the fields and methods and directing the researches.

Bu çalışma spor yapan ve yapmayan hafif zihinsel engelliöğrencilerin bazı motorik ve kuvvet parametrelerinin karşılaştırılması amacıylayapılmıştır. AraştırmayaMalatya Turgut Özal İlköğretim ve İş okulunda eğitim gören 24’ü spor yapan ( 19erkek, 5 kız), 25’i spor yapmayan (19 erkek, 6 kız) toplam 49 hafif zihinselengelli kişi katılmıştır. Araştırmada spor yapan ve yapmayan öğrencilerin, boyuzunlukları, vücut ağırlıkları, durarak uzun atlama, dikey sıçrama, el kavrama,sırt ve bacak kuvvetlerinin ölçümleri alınmıştır. Verilerin analizinde spss20.0 paket programı kullanılmıştır. Yapılan Normallik analizi sonucu, verilernormal dağıldığı için parametrik testlerden olan t-testi kullanılmıştır. Araştırmalarımızsonucunda spor yapmayan bireylerin yapanlara göre BKI’lerinin daha fazlaolduğu, Spor yapan ile spor yapmayan erkekler arasında ve spor yapan ileyapmayan kadınlar arasında anlamlı bir farklılık çıkmamıştır. Fakat hemerkeklerde hem de kadınlarda farklılık çıkmamasına karşın araştırdığımız tümparametrelerde spor yapan bireylerin yapmayanlardan olumlu anlamda daha iyiortalamalara sahip olduğu görülmüştür., This study was carried out to comparesome motoric and power parameters of the people with mild mental disabilitieswho do and do not do sports. 49individuals with mild mental disabilities, 24 of whom do sports (19 males, 5females) and 25 of whom do not do sports (19 males, 6 females), studying atMalatya Turgut Özal Elementary Labor School, participated in the study. In thestudy, the following measurements were taken from the students who do and donot do sports: the height, body weight, standing long jump, vertical jump, handgrip, back and leg strength. SPSS 20.0package program was used for the data analysis. Since as a result of normalityanalysis the data was normally distributed; the t-test, one of the parametrictests, was used. Asa result of our study; it was found that the BMIs of the individuals who do notdo sports were higher than the individuals who do sports and there was nosignificant difference between the men who do and do not do sports and betweenthe women who do and do not do sports. However, although there was nodifference in both males and females, it was seen that the individuals who dosports had a better average in all parameters of the study than those who donot.

Obesity, which is one of the most important healthproblems of today, is the excessive increase of body fat mass compared to leanmass. In addition to health problems, women with visual impairments today areparticularly concerned about the deterioration of their physical appearance andneed to struggle with psychological and sociological problems stemming from thenegative attitudes of society. The negative attitude displayed in the societyagainst persons who have much body weight or obese is described as Fatphobia. Peoplewho are visually impaired and who have obesity problems have a tendency tosocial behavior with a lack of confidence in time, decreased sense of self,somatoform disorders, emotional disorders, anxiety disorders, depression andeating disorders. 50 visuallyimpaired women ranging in age from 20 to 70 were included to study. Fatphobiasurvey and Beck depression scale were administered to each participant. Inaddition, participants' body mass index, exercise habits, eating habits, dailynumber of main meals, smoking habits, working and marital status weredetermined.According to exercise habits, when the results ofthe fatphobia survey were examined, it was seen that the people who haveexercise habits 45 minutes or more in a day had a higher level of fatphobia. Thissuggests that people with fatphobia tend to exercise more.When the results of the fatphobia survey wereanalyzed according to marital status and smoking habits, it was seen thatmarried people and non-smokers had more fatphobia. As the number of mealsdecreases, it is observed that fatphobia increases in workers who work in a joband eat irregularly. When the relationship between the Spearmancorrelation test and the parameters is examined, it is seen that there is amedium-strong correlation between exercise habit and fatphobia (R:0.629,p=0.001). Similarly, there is a moderate relationship between body mass indexand Beck Depression Inventory and body mass index (R:0.528, p=0.001) andself-weight assessment (R:0.494, p=0.001). It has also been found that there isa strong correlation between body mass index and self-weight assessment(R:0.771, p=0.001). Especially in developingcountries, social, physical and psychological problems caused by obesitytogether with disability are emerging as an important health problem. Insociety, it is necessary to develop and actively implement training programsaimed at acquiring regular nutrition and exercise habits in order to preventindividuals from exhibiting negative attitudes towards people with a higherbody weight and to apply healthy living criteria consciously., Günümüzünen önemli sağlık sorunlarının başında gelen obezite, beden yağ kütlesininyağsız kütleye oranla aşırı artmasıdır. Sağlık problemlerinin yanı sıragünümüzde özellikle görme engelli kadınlar fiziksel görünüşlerininbozulmasından dolayı endişe duyarlar ve toplumun sergilediği olumsuztutumlardan kaynaklı psikolojik ve sosyolojik sorunlarla da mücadele etmelerigerekmektedir. Toplumda vücut ağırlığı fazla olan ya da obez kişilere karşısergilenen olumsuz tutum “Kilofobi” (Fatphobia) olarak nitelendirilmektedir.Görme engelli olup ta hem de obezite sorunu yaşayan kişilerde toplumsaldavranış yaklaşımı ile birlikte zamanla güven duygu eksikliği, benlikduygusunda azalma, somatoform bozuklukları, duygu durum bozuklukları, anksiyetebozuklukları, depresyon, yeme bozuklukları görülmektedir. Çalışmaya yaş ortalaması 20 ile 70arasında değişen 50 görme engelli kadın dahil edilmiştir. Her bir katılımcıyakilofobi anketi ve Beck depresyon ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca katılımcılarınvücut kitle indeksi, egzersiz alışkanlıkları, yeme alışkanlıkları, günlük anaöğün sayıları, sigara alışkanlıkları, çalışma ve medeni durumlarıbelirlenmiştir.Egzersizalışkanlığına göre kilofobi anketi sonuçları incelendiğinde günde 45 dakika veüzeri egzersiz yapma alışkanlığı olan kişilerde kilofobi değerlerinin dahayüksek olduğu görülmüştür. Bu durum kilofobisi olan kişilerin daha fazlaegzersiz yapma eğiliminde olduğunu düşündürmüştür.Medenidurum ve sigara alışkanlığına göre kilofobi anketi sonuçları incelendiğindeevli olanların ve sigara kullanmayanların daha fazla kilofobiye sahip olduklarıgörülmüştür.Öğün sayısı azaldıkça kilofobinin arttığı, bir işte çalışanlarda vedüzensiz beslenenlerde kilofobinin daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Spearmankorelasyon testi ile parametreler arasındaki ilişki incelendiğinde, egzersizalışkanlığı ile kilofobi arasında orta-kuvvetli bir korelasyonun olduğugörülmüştür (R:0.629, p=0.001). Benzer olarak vücut kitle indeksi ile orta veBeck Depresyon Envanteri ile vücut kitle indeksi arasında (R:0.528, p=0.001) vekendi kilosunu değerlendirme arasında orta dereceli (R:0.494, p=0.001) birilişki vardır. Ayrıca vücut kitle indeksi ile kendi kilosunu değerlendirmearasında kuvvetli bir korelasyon olduğu görülmüştür (R:0.771, p=0.001). Özelliklegelişmekte olan ülkelerde engellilikle birlikte obezitenin neden olduğu sosyal,fiziksel ve psikolojik problemler önemli bir sağlık sorunu olarak karşımızaçıkmaktadır. Toplumda bireylerin vücut ağırlığı fazla olan kişilere karşıolumsuz tutum sergilemelerini önlemek ve bilinçli bir şekilde sağlıklı yaşam kriterleriniuygulayabilmeleri için düzenli beslenme ve egzersiz alışkanlığınınkazandırılması amaçlı eğitim programlarının geliştirilerek aktif olarakuygulanması sağlanılmalıdır.

This research was made in order to determine if doingsports contributed to the Self Esteemand Body Image of hearing impairedwrestlers in the level of national team and if it did, in what level thiscontribution was.40 Hearing Impaired top level male Wrestlers in thepreparatory camp for Gearing Impaired World Championship in Iran between 6-10 of May, 2016. In data collection, Coopersmith Self Esteem Scale and BodyImage Perception Scale were used.In data analysis, SPSS 21.0 package program was used.For inter-group differences, independent t-test and interparameter PersonCorrelation analyses were made. In conclusion of this study, it was seen thatthe levels of self esteem and body image perception were higher in hearingimpaired people doing sports compared to those who didn’t do sports. It wasseen that the sport of wrestling affected the emotional qualities of hearingimpaired individuals.

Bu araştırma ile Türkiye'deki güreş antrenman ve müsabaka alanlarının hijyenik durumları, güreşçilerin ferdi hijyen alışkanlıklar, güreş alanlarının çevre hijyeni ve tesis görevlilerinin temizlik uygulamaları araştırılmıştır. Türkiye'deki güreş salonları ve Güreş Eğitim Merkezlerinin fiziki ve hijyenik durumunda farklılıklar gözlenmiştir. Yeni yapılan Güreş Eğitim Merkezlerinin eski güreş salonları ve eğitim merkezlerine göre hijyenik açıdan iyi durumda olduğu görülmüştür. Güreşçiler çalışmalar esnasında yeterli ilk yardım malzemeleri ve sağlık elemanı olmadan çalışma yapmak durumundadırlar. Alman fiziki ve tıbbi tedbirlerin ülke genelindeki güreş tesislerinde yetersiz olduğu tesbit edilmiştir. Araştırmaya katılan güreşçilerin, güreş yaşları ve öğrenim durumlarının artışı ile ferdi hijyene daha çok riayet ettikleri gözlenmiştir. Aynı şekilde güreşçilerin, güreş başarılarıyla hijyen alışkanlıkları arasında da bir ilişki belirlenmiştir. Güreşçilerin kişisel vücut bakımına (tırnak ve sakal temizliği, cilt bakımı) dikkat etmemeleri ve tesis görevlilerinin güreş çalışma alanlarım ve minder brandasını yetersiz temizlemeleri sebebiyle, güreşçilerin bir kısmmda deri hastalıkları ortaya çıkmıştır. Güreşçilerin yetersiz ısınması, fiziki emniyet tedbirlerinin alınmaması ve minder üzerinde kalabalık güreşçi grubuyla çalışma yapılması ile güreşçilerin büyük bir kısmında sakatlıklar oluşmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, faal Güreş Eğitim Merkezleri ile yeni yapılan Güreş Eğitim Merkezleri ve güreş salonlarının fiziki yapı ve hijyenik özelliklerine dikkat edildiği belirlenmiş, Güreş Eğitim Merkezlerindeki güreşçilerin ise, bazı temel hijyen alışkanlıklarına sahip oldukları gözlenmiştir. This research was carried out to determine the hygienic situations of the wrestling training and racing complexes in Turkey, the wrestlers' personal hygienic habits, the environmental hygiene of the wresting complex and the cleaning applications of the workers in the complex. It has been observed that there are differences between the physical and hygienic situations of wrestling complexes and Wrestling Training Centers. It has also been seen that the newly built Wrestling Training Centers are in a better situation in terms of hygiene than the older ones. The wrestlers have to do exercise without adequate first aid materials and health-personnel. It has been found that the physical and medical precautions are inadequate in wrestling complexes nationwide. It has been found that the wrestlers involved in the research obey more to the personal hygiene in parallel to their age and education. Similarly, a relation has been found between the wrestlers' success and their hygienic habits. Some wrestlers have skin diseases due to the wrestlers' not caring for their bodies (cleaning their nails, beard, skin), the complex-workers' not cleaning the wrestling complexes and wrestling- wing as well. Due to the fact that the precautions for heating the wrestlers and physical safety and the fact that a crowded pairs of wrestlers have to do exercise on the same wrestling- mat, a great number of wrestlers have been injured. According to the results of the research, it has been determined that the hygienic features and physical structure of the active Wrestling Training Centers and the newly-built complexes are taken into consideration and that wrestlers in these centers have some basic hygienic habits. 122

Bu araştırmanın amacı, yarışma sezonu içerisinde iki farklı antrenman sıklığında yapılan pliyometrik egzersizinin, anaerobik performans üzerindeki etkilerini incelemektir. Bu nedenle bir spor kulübünün yaşları 15 ile 17 arasında değişen genç erkek basketbol takımı oyuncuları çalışmaya alınmıştır. Toplam 18 sporcu tarafsız ve eşit sayıda n=6 iki deney ve bir kontrol grubu olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Deney gruplarından biri haftada bir gün diğeri ise haftada üç gün süreyle rutin basketbol antrenmanını takiben drop jump pliyometrik egzersizini uygulamış ve ardından gerdirme egzersizi yaparak çalışmayı tamamlamıştır. Kontrol grubu ise rutin basketbol antrenmanı sonrası gerdirme egzersizini yaparak çalışmayı sonlandırmıştır. Çalışma sekiz hafta boyunca devam etmiştir. Sekiz haftalık egzersiz öncesinde ve sonrasında ölçümler yapılmıştır. Anaerobik güç ve kapasite Wingate anaerobik test ile kaydedilmiştir. Çalışmada üç grup arasındaki istatistiksel karşılaştırmalar, KruskalWallis test yöntemine göre bağımlı değişkenlerin ortalama değerleri alınarak hesaplanmış ve bağımlı değişkenlerin anlamlı etkileri için Mann-Whitney U testi ile Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek testi yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi p =0,05 olarak tespit edilmiştir. Çalışmalar sonunda pliyometrik egzersiz gruplarının anaerobik güç ve kapasite çalışma öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı gelişme göstermiştir p =0,05 . Haftada üç gün pliyometrik egzersiz yapan grup kontrol grubu ve haftada bir gün pliyometrik egzersiz yapan gruba göre anaerobik güç ve kapasite değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı artış sağlamıştır p =0,05 . Anahtar Kelimeler: Pliyometrik Antrenman, Anaerobik Performans, Basketbol, The purpose of this study was to determine the effects of plyometric training in two different trainingfrequencies between the competition seasons on vertical jump performance, anaerobic capability. Malebasketball players aged 15-17 participated in this study. A total of 18 basketball players were dividedinto three groups as unbiased and in equal number n=6 ; two experimental and one control group.One of these groups applied the drop jump plyometric exercise following the basketball training routineonce a week while the other two groups did it three times a week, and, then, the training wascompleted with a stretching exercise. The study of the control group was completed with a stretchingexercise after the routine. The training took eight weeks. Some measurements were taken before andafter the eight weeks of the training session. Anaerobic power and capacity was recorded by theWingate anaerobic test. Statistical comparisons among the three groups in this study were calculatedby taking mean values of dependent variables, and Mann-Whitney U test, and Wilcoxon signed ranktest was used for significance effects of dependent variables. Significance level was determined asp

Araştırma güreş ve halter sporu ile uğraşan sporcuların sağlıklarını korumalarına yönelik edindikleri, kişisel hijyen alışkanlıkları ile öz bakım uygulamalarını ve çalışma ortamlarının temizliğine ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tipte olup, evrenini Türkiye’nin yedi coğrafi bölgesinde bulunan güreş ve halter spor dallarıyla uğraşan sporcular oluşturmuştur. Araştırmanın örneklem grubunu ise rastgele random örneklem yöntemiyle seçilen ve araştırmaya katılmayı kabul eden 149 güreşci ve 141 halterci olmak üzere toplam 290 sporcu oluşturmuştur. Veriler sporculardan yüz yüze anket yöntemiyle toplanmıştır. Anket kişisel bilgilere ait altı soru ile kişisel hijyen alışkanlıklarına ve özbakım uygulamalarına ait 18 soru olmak üzere toplam 24 sorudan oluşmaktadır. Anketin kapsam geçerliliği ve güvenirliği test edilmiştir. Cronbach’s güvenirlik katsayısı 0,69 bulunmuştur. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında kodlandıktan sonra istatistik olarak frekans f , yüzde % , çapraz tablo Croostab , farklılıkları test etmek içinde ki-kare X2 işlemleri uygulanmıştır. İşlem sonucunda her soru için % dağılımları ve görüşler arası farklılıkları tespit için % 95 güven aralığında değerlendirilip P< 0,05 değeri anlamlı kabul edilmiştir. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde, sporcuların genel olarak hijyen ve öz bakımlarına önem verdikleri, ancak bayan sporcular ile erkek sporcular arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olduğu, bayan sporcuların erkeklere göre hijyen ve öz bakımlarına daha çok dikkat ettikleri tespit edilmiştir P, The aim of this research is to define the opinions of sportsmen, who are interested inwrestling and weight lifting, concerning the individual hygiene routine and self-care methods and thecleanness of the places in which they are practising.The type of the research is descriptive and cross-sectional and the population of theresearch is composed of sportsmen who are interested in wrestling and weight lifting in 7 regions ofTurkey. The sample group of the research is composed of 290 sportsmen 149 wrestler and 141 weightlifters who are selected with random sampling method and who accepted to take part in the research..The data of the research has been obtained by face-to-face questionnaire method. The questionnaireis composed of 24 questions 6 of which are to obtain individual information and 18 of which are toobtain information about their individual hygiene routine and self-care methods. The comprehensibilityand content validity of the questionnaire has been tested. The Cronbach’s reliability coefficient hasbeen found out as 0,69The data obtained were computerized and then put through statistic operation. As astatistical operation frequency f and percentage % , Cross table Croostab and in order to test thedifferences X-square X2 were applied. After the operation the percentage dispersion of each questionwas evaluated on 95 % confidence interval and the value P< 0,05 has been accepted as meaningful

Çalışmanın amacı; görme engelli bireylerde sporun denge ve yürüme mesafesi üzerine etkisini incelemektir. Çalışmaya yaş ortalaması 14,31 ± 4,12 olan, 35 erkek, 23 kadın olmak üzere toplam 58 deneğin katılımı ile gerçekleşmiş olup iki gruba ayrılmıştır. 1. Grup; 5 yıl deneyimli n=31 görme engelli milli goalboll ve yüzme sporcularından, 2. Grup kontrol grubu olarak n=27 görme engelli sedanter deneklerden oluşmaktadır. Her iki grup arasında görme engel derecelerine göre B1 hiç görmeyen , B2 el şeklini algılayabilirler ancak görme keskinliği 20/600’den daha iyi değildir ve B3 20/600-60/600 görme gücüne sahiplerdir şeklinde sınıflandırma yapılmıştır. Katılımcıların denge ve yürüme mesafeleri Berg denge skalası ve 6 dakika yürüme testi ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizlerinde ikili karşılaştırmalar için Mann Whitney U testi, çoklu karşılaştırmalar için Kruskal Wallis H testi ve post hoc testi olarak Mann Whitney U kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p, The aim of this study was to investigate the effect of sports on balance and walking distance in visual impairment peoples. The average age of the study was 14,31 ± 4,12 with the participation of 58 individuls, 35 men and 23 women and assigned to two groups. Group 1, included 31 subjects who have visual impairments and become to graded the B1, B2 and B3 in national goalball and swimming team,experienced 5 years,, and group 2, included 27 sedantary subjects who have visually impairments and become to graded the B1 total blind , B2 they may perceive the shape of the hand, but the visual acuity is not better than 20/600 and B3 20 / 600-60 / 600 have sight The subject’s balance and walking distance were assessed with Berg balance scale and 6 minute walking test. The data were evaluated using Mann Whitney U test for paired comparisons, Kruskal Wallis H test for multiple comparisons and Mann Whitney U as post hoc test were used in the analyzes of the data. The level of significance was taken as p

Aim: The purpose of the study is to examine the effects of the physical activity, exercise and sports on the anaerobic and coordination parameters of the individuals with mild mental disabilities. Material and Methods: 31 men with mild mental disabilities participated in the study. The physical activity, exercise and sports program was administered to the participant group for 8 weeks. In the study, pre-test and post-test values of the 8-week program of physical activity, exercise and sports were compared. Qualitative evaluation of the data was conducted using SPSS 20.0 statistical package program. The changes in the anaerobic and coordination parameters were analyzed with the paired sample t-test. The significance level was taken as p

ÖZET1. Lig Ampute Futbol Takımlarında Bacak ve El Kavrama Kuvvetinin Sportif Performansa EtkisiAmaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye 1. lig 2. grup ampute futbol takım oyuncularının bacak ve el kavrama kuvvetlerinin sportif performansa dolayısıyla da lig sıralamasına etkisinin olup olmadığını araştırmaktır. Materyal ve Metot: Çalışmaya yaş ortalamaları 32.17 ± 9.40 olan Ampute Futbol Lig'inde bulunan 8 takımdan toplam 48 futbolcu katılmıştır. Çalışmamız deneysel bir çalışma olduğu için araştırmaya katılan futbolcuların öncelikle cinsiyet, yaş, boy uzunluğu, vücut ağırlığı, ölçümleri kaydedildi. Daha sonra (TKK5402, Takei Co., Japan) dinamometresi ile futbolcuların bacak kuvveti, (TKK5401, Takei Co., Japan) dinamometresi ile el kavrama kuvvet ölçümleri yapıldı. Bulgular: Araştırmada ligde bulunan takımlar arasında yaş, boy uzunluğu ve vücut ağırlığı bakımından anlamlı bir fark bulunamazken (p>0.05), yapılan kuvvet ölçümleri sonucunda takımlar arasında bacak kuvveti (ortalaması: 88.44±21.91), sağ (ortalaması: 46.67±8.66) ve sol el (ortalaması: 44.90± 8.09) kavrama kuvvetleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulunmuştur (p0.05).Conclusion: It was observed that teams with higher mean values of leg strength, right and left hand grip strength have better sportive performances and higher rank in league rankings. In this context, it is suggested to add training and exercise programs to develop leg and hand grip strengths for amputee soccer teams' training programs.Key Words: Ampute Football, Leg Strenght, Hand Grip Strength, Sportive Performance 59

Türkiye' deki Görme Engelliler Okullarındaki Spor Yapan ve Yapmayan Görme Engelli Öğrencilerin Bazı Fizyolojik ve Motorik Özelliklerinin KarşılaştırılmasıAmaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye'deki görme engelliler okullarındaki spor yapan ve spor yapmayan görme engelli ortaöğretim (5.- 8. Sınıflar) öğrencilerinin bazı fizyolojik ve motorik özelliklerinin karşılaştırılmasıdır. Materyal ve Metot: Araştırmaya Türkiye'deki bazı görme engelliler okullarında öğrenim gören düzenli olarak spor yapan 98 (72 erkek, 26 kız) görme engelli öğrenci ile düzenli olarak spor yapmayan 189 (110 erkek, 79 kız) görme engelli öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada katılımcıların cinsiyet, yaş, boy uzunluğu, vücut ağırlığı, Beden Kitle İndeksi, çevre ölçümleri, flamingo denge testi, esneklik, durarak uzun atlama, mekik, bükülü kolla asılma, 5x10 mekik koşusu, pençe kuvveti, dikey sıçrama, karın kuvveti, sırt kuvveti, kalça fleksiyon kuvveti, kalça ekstansiyon kuvveti, bacak fleksiyon kuvveti, bacak ekstansiyon kuvveti, kol fleksiyon kuvveti ve kol ekstansiyon kuvveti gibi motorik özelliklerin ölçümleri yapıldı.Bulgular: Araştırmada spor yapan görme engelli öğrencilerle spor yapmayan görme engelli öğrenciler arasında yaş, boy uzunluğu, pençe kuveti, dikey sıçrama, denge testi, esneklik, uzun atlama, mekik, bükülü kolla asılma, 5x10 mekik koşusu, karın kuvveti, sırt kuvveti, kalça fleksiyon kuvveti, kalça ekstansiyon kuvveti, bacak fleksiyon kuvveti, bacak ekstansiyon kuvveti, kol fleksiyon kuvveti ve kol ekstansiyon kuvveti bakımından anlamlı fark bulunmuştur (p0.05).Sonuç: Araştırmamızdaki testlerin sonuçlarına bakıldığında, spor yapan görme engelli öğrencilerin spor yapmayan görme engelli öğrencilere göre daha iyi performans düzeyinde oldukları gözlenmiştir. Görme engelli öğrencilerin beden eğitimi derslerinin yanında hareketlilik-oyun ve sportif etkinliklerin içerisinde bulunmaları ya da ders müfredat programlarında daha çok hareketlilik-oyun ve sportif etkinliklere yer verilmesi önerilmektedir.Anahtar Kelimeler: Görme Engelli, Fiyolojik Özellik, Motorik Özellik, Engelliler Sporu ABSTRACTThe Comparison of the Physiological and Motoric Measures of Blind Students Who Do Sport and don't Do, in Visually İmpaired Schools of Turkey Aim: The aim of this study is to compare some of the physiological and motoric Measures of students with visual disabilities in the blind and low vision secondary school students (5.- 8. Grades) who do sports and do not play sports.Material and Method: 98 (72 male, 26 female) visually impaired students who regularly play sports and 189 (110 male, 79 female) visually impaired students who do not regularly play sports participated in the research voluntarily. In the study, participants' sex, age, height, body weight, Body Mass İndex, environmental measurements, flamingo balance test, flexibility, long jump, twisted arm hanging, 5x10 shuttle run, paw force, vertical jump, abdominal strength , Back strength, hip flexion strength, hip extension strength, leg flexion strength, leg extension strength, arm flexion strength and arm extension strength were measured.Results: İn research, there was a significant difference between visual impairment students who did sport and did not sport in age, height, paw force, vertical jump, balance test, flexibility, long jump, shuttle, twisted arm hanging, 10x5 shuttle run, abdominal strength, back strength, hip flexion force, hip extension strength, leg flexion strength, leg extension strength, arm flexion strength and arm extension force (p 0.05).Conclusion: Based on the results of the tests in our study, it was observed that the students with visual impairments who performed sports had better performance than those who did sports with visual impairments. It is suggested that visually impaired students should be involved in mobility-play and sports activities besides physical education lessons, or more mobility-games and sports activities should be included in course curriculum programs.Key Words: Visually Impaired, Physiological Feature, Motoric Feature, Disabilities Sports 95