Search

Bu çalışmanın amacı, zeytin çekirdeği antioksidan bileşiklerinden elde edilen mikroenkapsüllerin su aktivitesi, renk, partikül özellikleri, yığın özellikleri ve rekonstitüsyon özelliklerinin belirlenmesi ve mikrokapsüllerin -20°C, 4°C ve 25°C olmak üzere üç farklı sıcaklıkta 6 ay süre ile depolanmasıyla polifenol ve antioksidan içeriğindeki değişimin kinetik modellemeyle incelenmesidir. Mikrokapsüllerin 0,43 su aktivitesi değerine, az kırmızılık içeren parlak açık sarı renge ve homojen olmayan oyuklu partiküllere sahip olduğu gözlenmiştir. Higroskobik (%32,47) ve yüksek kekleşme özelliğine (%61,32) sahip olduğu, ıslanabilirlik (52 dk) ve dağılabilirliğinin (%34,44) düşük olduğu ve uygun yığın yoğunluğu (0,26 g/cm3 ) ve sıkıştırılmış yoğunluk (%0,33 g/cm3 ) değerlerini sergilediği belirlenmiştir. Mikrokapsüllerin akabilirlik (CI:22,65) ve yapışkanlık (HR:1,29) davranışları kabul edilebilir düzeydedir. Ayrıca depolama sonucunda polifenol ve antioksidan içeriğindeki değişimin (yüzey polifenol miktarı ve mikroenkapsülasyon etkinliği hariç) birinci dereceden kinetik modelle en iyi açıklanabildiği bulunmuştur. Her depolama sıcaklığında incelen tüm bileşiklere ait kinetik katsayılar (reaksiyon hız sabiti (k), yarılanma süresi (t1/2) ve Q10 değeri) hesaplanmıştır. Depolama boyunca mikrokapsüllerin polifenol ve antioksidan içeriğindeki korunumun en iyi olduğu sıcaklığın 4°C, en kötü olduğu sıcaklığın ise -20°C olduğu belirlenmiştir. Zeytin çekirdeği antioksidan bileşiklerinden elde edilen mikroenkapsüllerin özellikle 4°C’de depolanan gıdaların hem fonksiyonelliğinin artırılması hem de raf ömrünün uzatılması amacıyla kullanıma uygun olduğu düşünülmektedir., The aim of this study was to determine the water activity, color, particle properties, bulk properties and reconstitution properties of microencapsules obtained from olive stone antioxidants, and to investigate the changes in polyphenol and antioxidant contents by kinetics modeling after storage of microcapsules in three different temperatures as -20°C, 4°C and 25°C for 6 months. It was observed that the microcapsules had a water activity value of 0.43, a bright light yellow color with low redness and inhomogeneous hollow particles. It was determined that they had hygroscopic (32.47%) and high caking properties (61.32%), their wettability (52 min) and dispersibility (34.44%) were low and they exhibited suitable bulk (0.26 g/cm3 ) and tapped density (0.33 g/cm3 ) values. the flowability (CI: 22.65) and cohesiveness (HR: 1.29) behaviors of the microcapsules were acceptable. in addition, it was found that the changes in polyphenol and antioxidant contents (except surface polyphenol content and microencapsulation efficiency) during storage were best explained by first-order kinetic model. Kinetic coefficients (reaction rate constant (k), half time (t1/2) and Q10 value) of all compounds examined at each storage temperature were calculated. Preservation of polyphenol and antioxidant contents of microcapsules during storage was found to be best at 4ºC and worst at -20°C. It is thought that microcapsules obtained from olive stone antioxidants are especially suitable for use in order to increase the functionality and extend the shelf life of the foods stored at 4°C.

Küresel boyuttaki çevre ve enerji sorunlarını çözmek için sürdürülebilir enerji teknolojileri ile ilgili çalışmalar giderek artmaktadır. Bu bağlamda, gazlaştırma teknolojileri çeşitli avantajlar sunmaktadır. Gazlaştırma sistemlerinin verimliliği, kullanılan yakıt türü ve miktarı, gazlaştırıcı ajanı, gazlaştırıcının boyutsal özellikleri (çap ve uzunluk), basıncı ve sıcaklığı gibi çeşitli faktörlere oldukça bağlıdır. Deneysel optimizasyon süreçleri daha gerçekçi olmakla beraber zaman alıcıdır. Ayrıca, yüksek sıcaklık ve basınçlarda çalışan bir reaktör tehlikeli ve maliyetli olabilmektedir. Bu sebeple, çeşitli matematiksel modelleme tekniklerini içeren süreç benzeşim programları kullanılmaktadır. Ayrıca, yapay zeka yaklaşımlarından biri olan yapay sinir ağları (YSA) süreç modelleme teknikleri içerisinde oldukça dikkat çekicidir, ve bu yöntemin diğer modelleme teknikleri ile birlikte kullanıldığı çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Diğer taraftan, gazlaştırıcı tasarım parametrelerini ve çalışma koşullarını dikkate alan reaksiyon kinetiği temelli kombine bir YSA modeli henüz geliştirilmemiştir.Bu tez çalışmasında, yedi farklı dolaşımlı akışkan yatak gazlaştırıcının Aspen PLUS® süreç benzeşim programı kullanılarak modellenmesi ve doğrulanması gerçekleştirilerek parametrik çalışmaları yapıldı. Gazlaştırıcı çapı, gazlaştırıcı uzunluğu, gazlaştırıcı sıcaklığı, hava/yakıt oranı ve yakıt türünün etkilerini incelemek için parametrik analiz gerçekleştirildi ve YSA’nın eğitimi için bir veri seti oluşturuldu. Sentez gazının bileşimi ve ısıl değeri, YSA modeli kullanılarak tahmin edildi. Böylelikle, hem tasarım parametrelerini hem de çalışma koşullarını dikkate alan yeni bir YSA modeli ilk kez geliştirildi.Bu tez kapsamında, boyutsal parametrelerin sentez gazının özellikleri üzerinde önemli bir etkisi olmasına rağmen, gazlaştırıcı sıcaklığının da önemli bir parametre olduğu saptandı. Ayrıca, YSA modelinin sentez gazının özelliklerini (bileşim, alt ısıl değer ve ekserji) büyük bir doğrulukla (R2 > 0.99 ve OMYH < %3) tahmin ettiği bulundu. Bu çalışma sonucunda, yapay zeka yaklaşımının dolaşımlı akışkan yataklı gazlaştırıcıların tasarımında ve geliştirilmesinde etkili bir şekilde kullanılabileceği kanıtlandı. Studies on sustainable energy technologies are increasing to solve global environmental and energy problems. Gasification technologies offer several environmental and technological advantages in this context. The efficiency of gasification systems is highly dependent on several factors, such as the type and amount of fuel used, the gasification agent, gasifier dimensions (diameter and length), pressure, and temperature. Experimental optimization approaches are more realistic but also more time consuming. In addition, a reactor operating at high temperatures and pressures could be dangerous and expensive. Therefore, process simulation programs that incorporate various mathematical modeling techniques are used. On the other hand, artificial neural networks (ANN), which belong to artificial intelligence approaches, are quite remarkable among process modeling techniques, and there are many studies in which this method is used together with other modeling techniques. In addition, no combined ANN model based on reaction kinetics has yet been developed that takes into account the design parameters and operating conditions of the gasifier.In this study, seven different circulating fluidized bed gasifiers were modeled and validated using the Aspen PLUS® process simulation program, followed by parametric studies. Parametric analysis was used to examine the effects of gasifier diameter, gasifier length, gasifier temperature, air/fuel ratio, and fuel type in order to create a data set for training of ANN. This was the first time a model was developed that accounted for both design and operating variables. In this dissertation study, it was found that in addition to the dimensional parameters, which have a significant effect on syngas properties, gasifier temperature is also an important parameter. Moreover, it was found that the ANN model predicts the syngas properties (composition, lower heating value, and exergy) with high accuracy (R2 > 0.99 and MAPE < 3%). As a result of this study, it was proved that the artificial intelligence approach can be effectively used in the design and development of circulating fluidized bed gasifiers.

Küresel ısınmaya karşı alınan önlemlerin başında, farklı ekonomik sektörler için sera gazı emisyonu kontrolü gelmektedir. Türkiye’nin de taraf olduğu Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi’ne göre; taraflar ekonomik sektörlerden salınan sera gazı miktarlarını yıllık olarak raporlamakla yükümlüdürler. Atık sektörü, insan kaynaklı sera gazı emisyonunun %3’ünü, atık su arıtımı ise atık sektöründen kaynaklanan sera gazı emisyonunun %20’sini oluşturmaktadır. Anaerobik Sindirim (AS) organik materyallerden enerji üretimi ve atık bertarafı için olumlu sonuçları kanıtlanmış bir teknolojidir. Organik katı atıklar, arıtma çamurları ve lignoselülozik atıklar biyogaz üretimi amacıyla kullanılmaktadır. Bu çalışmada substrat olarak yüksek mahsul verimine sahip istilacı bir lignoselülozik biyokütle olarak su sümbülü (Eichhornia crassipes) ve evsel atık çamuru (aşı) AS ile laboratuvar ölçekli deneysel biyogaz üretimi gerçekleştirilmiştir. Optimum biyogaz üretimi ve yüksek verimde metan oluşumunu gerçekleştirmek için substrat konsantrasyonunun (0, 10, 20, 30, 40 ve 50 g/L), atık çamur konsantrasyonunun (33,4 g/L) etkileri farklı sindirim sıcaklıklarında (35, 40, 45, 50 ve 55°C) incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre 35°C’de 30 g/L substrat ve 33,4 g/L atık çamur konsantrasyonunda en yüksek biyogaz verimine ulaşılmıştır (metan içeriği: %81,1 ve biyogaz üretimi: 163,2 mL/g TUK (toplam uçucu katı). Substrat ve aşı konsantrasyonları ve sıcaklık su sümbülü ve atık çamur ile gerçekleştirilen metan üretiminin kinetik analizi için önemli parametrelerdir. Kinetik analiz sonuçları, reaktör tasarımında, ölçek büyütmede ve optimum koşulların belirlenmesinde kullanılabilir. Metan üretim potansiyelini karşılaştırmak için kullanılan kinetik modeller arasında en iyi uyumu modifiye Gompertz modeli göstermiştir. Maksimum metan üretimi için optimum sindirim sıcaklığı belirlemek için kullanılan Ratkowsky modelinde optimum sıcaklık yaklaşık 43°C olarak bulunmuştur. Elde edilen verilere bakıldığında yüksek metan üretim hızı için su sümbülünün atık çamur ile anaerobik sindirilmesinin optimum substrat ve aşı konsantrasyonlarında ve sıcaklıkta gerçekleştirilmesi gerektiği anlaşılmıştır. Anaerobik sindirim, mikroorganizmalar tarafından yürütülen biyokimyasal bir süreçtir ve süreç kararsızlığı, mikrobiyal metabolizmanın bozulmasından kaynaklabilmektedir. Mikroorganizmaların organizasyonunu ve davranışını birden çok ölçekte incelemek, proses istikrarsızlığının mikrobiyolojik mekanizmalarını aydınlatmaya yardımcı olabilmektedir. Mikrobiyota analizi sonuçları incelendiğinde, beklenildiği üzere arke sayısının bakteri sayısından yaklaşık olarak 1 log (10 kat) fazla olduğu görülmüştür. Deneysel çalışmalarda, farklı substrat (0, 10, 20, 30, 40 ve 50 g/L), sabit atık çamur konsantrasyonun (33,4 g/L) etkilerine ve sabit substrat + atık çamur konsantrasyonunda farklı sindirim sıcaklıklığında (35, 40, 45, 50 ve 55°C) mikrobiyal florada büyük ölçekte değişim görülmüştür. PCoA plot grafiğine göre tür çeşitliliği en fazla 35°C’de 30 g/L substrat ve 33.4 g/L atık çamur ve 50°C’de 30 g/L substrat ve 33,4 g/L atık çamur konsantrasyonunda olmuştur. En az tür çeşitliliği ise 35°C’de 0 g/L substrat ve 33,4 g/L atık çamur konsantrasyonunda görülmüştür. Bu sonuçlar kümülatif biyogaz ve metan verimiyle örtüşmektedir., Greenhouse gas emission control for different economic sectors comes first among the measures taken against global warming. To which Turkey is a signatory to the United Nations Framework Convention on Climate Change based, the parties are obliged to report annually the number of greenhouse gases emitted from the economic sector. The waste sector accounts for 3% of human-induced greenhouse gas emissions, and wastewater treatment accounts for 20% of greenhouse gas emissions from the waste sector. Anaerobic Digestion (AD) is a proven technology for energy production and waste disposal from organic materials. Organic solid wastes, treatment sludges and lignocellulosic wastes are used for biogas production. In this study, laboratory-scale biogas production was carried out with AD of water hyacinth (Eichhornia crassipes) as invasive lignocellulosic biomass with high crop yield and AD of domestic waste sludge (inoculum). The effects of substrate concentration (0, 10, 20, 30, 40 and 50 g/L TS (total solid)) and waste sludge concentration (33.4 g/L TS) to achieve optimum biogas production and efficient methane formation at different digestion temperatures (35, 40, 45, 50 and 55°C). In this study, the highest biogas yield was achieved at 35°C with 30 g/L TS of substrate and 33,4 g/L TS of waste sludge concentration (81,1% of methane content and biogas production of 163,2 mL/g TVS (total volatile solid). Substrate and inoculum concentrations and temperature are important parameters for the kinetic analysis of methane production by water hyacinth and waste sludge. Kinetic analysis results can be used in reactor design, scale-up and for determining optimum conditions. Among the kinetic models used to compare methane production potential, the modified Gompertz model showed the best fit. In the Ratkowsky model used to determine the optimum digestion temperature for maximum methane production, the optimum temperature was approximately 43°C. Considering the obtained data, it was revealed that anaerobic digestion of water hyacinth with waste sludge should be performed at optimum substrate and vaccine concentrations and temperatures for high methane production rate. Anaerobic digestion is a biochemical process carried out by microorganisms, and process instability is due to the disruption of microbial metabolism. Examining the organization and behavior of microorganisms at multiple scales can help elucidate the microbiological mechanisms of process instability. When the results of microbiota analysis were examined, it was observed that the number of archaea was approximately 1 log (10 times) more than the number of bacteria, as expected. In experimental studies, different substrates (0, 10, 20, 30, 40, and 50 g/L) were affected by the effects of fixed waste sludge concentration (33.4 g/L) and constant substrate + waste sludge concentration at different digestion temperatures (35, 40, 45, 50 and 55 °C), a large-scale change in microbial community was observed. According to the PCoA plot, the species diversity was highest at 30 g/L substrate and 33.4 g/L waste sludge at 35°C, and 30 g/L substrate and 33,4 g/L waste sludge at 50°C. The least species diversity was observed at 35°C at 0 g/L substrate and 33,4 g/L waste sludge concentration. These results are consistent with the cumulative biogas and methane yields.

Bu çalışmada, limon kabuğu örneklerinin mikrodalga, sıcak hava ve mikrodalga ile sıcak havanın kombinasyonlarıyla gerçekleştirilen kurutma işlemlerinin kuruma performansları araştırılmıştır. Çalışmada üç farklı sıcaklık değeri (40, 50 ve 60°C) ve üç farklı mikrodalga gücü (90, 180 ve 360 W) kullanılmıştır. Kurutma koşullarının kuruma hızı ile kuruma süresine etkileri tespit edilmiştir. Limon kabuklarının kuruma kinetiğini en iyi ifade eden modellerin Page ve Modifiye Page modelleri olduğu belirlenmiştir. Sıcaklık ve mikrodalga gücünün artışıyla birlikte örneklerin kuruma hızı artarken, kuruma süreleri azalmıştır. 60°C sıcak hava ile 360 W mikrodalga kombinasyonuyla yapılan kurutma işleminin en yüksek kuruma hızına sahip olduğu görülmüştür. Bu koşul 24 dakika ile en kısa kuruma süresine sahip kurutma işlemi olmuştur. Kurutma işlemlerinin limon kabuklarının rengine olan etkisi L*, a*, b*, Hue açısı, Kroma ve ∆E* değerleri belirlenerek taze ve kuru örnekler arasındaki renk farklılıkları incelenmiştir. Yüksek mikrodalga gücünün örneklerin renginde kararmalara neden olmasından dolayı limon kabuklarının kurutulmasında 90 ve 180 W kullanılmasının daha uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Yapılan tüm kurutma işlemlerinin sonucunda taze örneklere göre kuru örneklerde toplam fenolik madde miktarının arttığı, antioksidan aktivitenin ise azaldığı saptanmıştır. Kuruma süresi en uzun olan 40°C sıcak havada yapılan kurutmada antioksidan aktivitedeki azalma %85.54 ile en fazladır. 60°C sıcak hava ile 360 W mikrodalga kombinasyonu ile yapılan kurutma işlemi, toplam fenolik maddenin %186.11 ile en fazla artış olduğu kurutma koşul olarak saptanmıştır, In this study, the drying performance of lemon peel samples was investigated by drying processes with microwave, hot air and their combinations. Three different temperatures (40, 50 and 60°C) and three different microwave powers (90, 180 and 360 W) were used. Effects of drying conditions on drying rate and drying time were determined. Page and Modified Page models were found to be the best expressing models of the drying kinetics of lemon peels. With the increase in temperature and microwave power, the drying rate increased, while the drying time decreased. It was observed that the drying process performed with the combination of 60°C hot air and 360 W microwave had the highest drying rate with the shortest drying time of 24 minutes. The effect of drying processes on the color of lemon peels was determined by determining the L*, a*, b*, Hue angle, Chroma and ∆E* values and the color differences between fresh and dry samples. Due to the darkening of the samples under high microwave power, it was concluded that the use of 90 and 180 W is more suitable than 360 W. Total amount of phenolic substances increased in the dried samples compared to the fresh samples, while the antioxidant activity decreased. At 40°C, which has the longest drying time, the decrease in antioxidant activity was the highest with 85.54%. The drying process performed with the combination of 60°C and 360 W was the drying condition in which the total phenolic content increased the most with 186.11%.

Bu çalışmada, optimum koşullarda (59°C-455 J g-1) termosonikasyon uygulanan bulanık çilek nektarında depolama süresince meydana gelen bazı kalite değişimleri değerlendirilmiş ve modellenmiştir. pH (3.40-3.78), kalıntı polifenol oksidaz-(PFO) aktivitesi (24%-11%), toplam fenolik-(TF) (688.7-543.2 mg L-1), toplam monomerik antosiyanin-(TMA) içeriği (142.5-84.4 mg L-1), antosiyanin ve renksiz fenolik bileşik içeriklerindeki değişimler, 4°C'de üç ay depolama süresince belirlenmiştir. Depolama ile kalıntı PFO aktivitesinde gözlenen önemli düzeydeki azalma (%54), nektarın fenolik içeriğindeki azalma ile ilişkilendirilebilir. Nektarın pH ve TP değerlerindeki değişimler arasında yüksek korelasyon olduğu tespit edilmiştir (R2=0.983). TMA içeriği ve antosiyanin bileşik içerikleri (pelargonidin-3-O-glukozit, pelargonidin-3-O-rutinosit, siyanidin-3-glukozit) azalırken, klorojenik asit, p-kumarik asit, elajik asit, kaempferol, kuersetin, (±)-kateşin, (-)-epikateşin içerikleri 30 ve 60. günler arasında artış göstermiştir. Pelargonidin-3-O-glucoside depolama sonunda %36 azalmıştır (k=6.09x10-5 L (mg gün)-1). PFO aktivitesi (R2=0.986), TP (R2=0.902), TMA (R2=0.968), pelargonidin-3-glukozit (R2=0.858), pelargonidin-3-rutinozit (R2=0.965) ve (-)-epikateşin gallat (R2=0.871) parçalanmalarının ikinci dereceden kinetik model ile en yüksek uyum gösterdiği belirlenmiştir. TMA içeriğinin yarısı 99 günde parçalanıyorken, TF içeriğinin yarılanma süresi 303 gündür., In this study, some quality changes in the optimally thermosonicated (59°C-455 J g-1) cloudy strawberry nectar during storage were evaluated and modelled. The changes of pH (3.40-3.78), residual polyphenol oxidase-(PPO) activity (24%-11%), total phenolic-(TP) content (688.7-543.2 mg L-1), total monomeric anthocyanin-(TMA) content (142.5-84.4 mg L-1), anthocyanin, and colorless phenolic compounds were analyzed during three months of storage at 4°C. The significant decrease (54%) which was observed in residual PPO activity can be related with the decrease in phenolic content of nectar. A high correlation was determined between the changes in pH and TP of nectar (R2=0.983). While TMA content and anthocyanin compounds (pelargonidin-3-O-glucoside, pelargonidin-3-O-rutinoside, cyanidin-3-glucoside) were decreasing, chlorogenic acid, p-coumaric acid, ellagic acid, kaempferol, quercetin, (±)-catechin and (-)-epicatechin were increasing between the days 30 and 60. Pelargonidin-3-O-glucoside was decreased 36% at the end of storage (k=6.09x10-5 L (mg day)-1). It was determined that the increase in PPO activity (R2=0.986), degradations of TP (R2=0.902), TMA (R2=0.968), pelargonidin-3-glucoside (R2=0.858), pelargonidin-3-rutinoside (R2=0.965), and (-)-epicatechin gallate (R2=0.871) were best fitted to second-order kinetic model. The half-time of TP content was 303 days, while the half of TMA content was degrading in 99 days.

Tek hücreli, basit organizmalar olan mikroalgler, sahip oldukları karakteristik özellikleri sayesinde gıda, çevre teknolojileri, enerji, kozmetik, ilaç, akuakültür gibi çeşitli endüstrilerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Mikroalglere ve uygulama alanlarına olan ilgi her geçen gün artış gösterse de endüstriyel çaptaki üretimlerde çeşitli sorunlarla karşı karşıya kalınabilmektedir. Organizmaların büyüme kinetiği ve hedef ürün eldesi proseslerdeki temel aşamalardan olup, bu aşamalarda meydana gelebilecek herhangi bir problem, sistemin tamamını olumsuz etkilemektedir. Bu problemleri önlemek için izlenebilecek yollardan biri, hücrelerin büyümesini ve ürün miktarını etkileyen parametrelerin kullanımıyla kinetik modeller geliştirilmesidir. Matematiksel modeller ile üretim sırasında elde edilen sonuçların sayısal olarak ifadesi sağlanmakta ve böylece ölçek büyütmede ve benzer proseslerde kullanılabilecek güvenilir veriler elde edilmektedir. Bu makalede, mikroalg hücrelerinin büyümesi ve ürün üretimine dair geliştirilen kinetik modeller substrat, ışık ve sıcaklık parametreleri açısından değerlendirilerek literatürde kullanılan modeller özetlenmiştir.

Bu tez çalışması Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 2014FBE018 nolu proje ile desteklenmiştir. Bu çalışmada, golden cinsi elma dilimlerinin ultrases destekli ozmotik kurutma ve ozmotik kurutma işlemleriyle dehidrasyon yeteneği ve modellenmesi, renk, yoğunluk ve tekstür özellikleri üzerine olan etkilerinin araştırılarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla 35 kHz frekansa sahip ultrases dalgası veren ultrasonik banyo kullanılarak, ultrases ve ozmotik kurutma ön işlemleri, süre (30, 60, 90, 120, 150, 210, 270, 330 dakika) ve sıcaklık (30, 40 ve 50 °C) faktörlerinin etkisi yorumlanmıştır. Çalışmada, elma dilimlerinin dehidrasyon kinetiğini incelemek amacıyla Peleg modeli kullanılmıştır. Sıcaklık arttıkça örneklerin Peleg modeli kinetik sabitlerinden K1 artmış, K2 ve K3 anlamlı bir değişim göstermemiş, K4 azalmıştır, denge su kaybında anlamlı bir değişim olmamış, denge şeker kazanımı artmıştır. Çalışmada, sıcaklık, ozmotik kurutma, ultrases desteği ve ön işlem süresinin elma dilimlerinin su kaybı,şeker kazanımı, ağırlık kaybı; katı yoğunluk, görünen yoğunluk, gözeneklilik değerleri; tekstür ve renk parametreleri (L*, a*, b*, ΔE) üzerindeki etkileri değerlendirilmiştir. Ozmotik kurutma ve ozmotik kurutmanın ultrases enerjisi ile kombine olduğu uygulamalarda, sıcaklık ve işlem süresinin artmasıyla su kaybı, şeker kazanımı ve ağırlık azalması değerleri artmıştır. En yüksek artış her iki işlem için 50 °C‟de 330 dakikada gerçekleşmiştir. En yüksek değişimlerin 330 dakikalık ön işlem sonunda katı yoğunlukta her iki işlem için 30 °C‟de, görünen yoğunluk ve gözeneklilik değerlerinde ultrases destekli işlemde 40 °C‟de, ozmotik kurutma işleminde 50 °C‟de olduğu, tekstür özelliği olan delme ve sıkıştırma değerlerinde her iki işlem için 50 °C‟de olduğu hesaplanmıştır. Renk parametreleri olan L*, b*, ΔE değerlerinde istatistik açısından fark olmadığı, en yüksek değişimin a* değerinde 330 dakika ultrases destekli işlemde 50 °C‟de olduğu tespit edilmiştir. In this study, it is aimed to investigate the effects of golden apple slices on dehydration ability and modeling, color, density and texture properties with ultrasound assisted osmotic dehydration and osmotic dehydration processes. For this purpose, using the ultrasonic bath that gives an ultrasound wave with a frequency of 35 kHz, the time (30, 60, 90, 120, 150, 210, 270, 330 minutes) and temperature (30, 40 and 50 °C) factors in ultrasound and osmotic dehydration pretreatments, the effect has been interpreted. In the study, Peleg model was used to examine the dehydration kinetics of apple slices. As the temperature increased, the Peleg model kinetic constants of the samples K1 increased, K2 and K3 did not show any significant change, K4 decreased, there was no significant change in balance water loss, balance sugar gain increased. In the study, temperature, osmotic dehydration, ultrasound support and apple slices of pretreatment time, water loss, sugar gain, weight loss; solid density, apparent density, porosity values; effects on texture and color parameters (L *, a *, b *, ΔE) were evaluated. In applications where osmotic dehydration and osmotic dehydration is combined with ultrasound energy, the values of water loss, sugar gain and weight loss have increased with increasing temperature and processing time. The highest increase occurred in 330 minutes at 50 °C for both processes. After 330 minutes of pretreatment, the highest variations in solid density were observed at 30 °C for both processes, the highest variations in apparent density and porosity were observed at 40 °C in ultrasound assisted process and 50 °C in osmotic dehydration and the highest variations in texture values were determined at 50 °C for both processes. It was determined that there was no statistical difference in L*, b*, ΔE color parameters and the highest change in a* value was at 330 minutes 50 °C ultrasound assisted

YÖK Tez No: 537223 Kontrollü polimerik ilaç taşıma sistemleri günümüzde üzerinde yoğun bilimsel araştırmaların olduğu önemli bir alandır. Bu durumun temel nedenlerinden biri yeni ilaç molekülü tasarlamanın zorluğudur. Var olan molekülü daha etkili bir şekilde kullanabilmek, hedeflendirmek ve dozlama aralığını geniĢletmek daha önemli hale gelmiĢtir. Bu çalıĢmada, oral, transdermal ve mukozal yolla farklı uygulama alanları olan film türü ilaç taşıyıcı örnekleri çalışılmıştır. Doğal bir polimer olan jelatin ilaç taşıma sistemlerinde geniş kullanım alanı bulan bir hammaddedir. Ancak, mekanik dayanımı zayıf, sulu ortamdaki stabilitesi düşüktür. Bu sebeple mekanik dayanımını arttırmak için doğal bir polisakkarit olan kitosan eklenerek filmler hazırlanmıĢtır. Sulu ortamdaki stabilitesini arttırmak için de çeşitli çapraz bağlayıcılar hali hazırda kullanılmaktadır. Ancak, kullanılan bu çapraz bağlanma reaktifleri (gluteraldehit,karbodimid gibi) toksik etkili olup tercih edilmemektedir. Bu tezde, son yıllarda yeni yeni kullanım alanı bulan doğal bir çapraz bağlayıcı olan genipin kullanılmıĢtır. Filmler çözelti dökme yöntemi ile hazırlanmıştır. SEM (Scanning Electron Microscope) fotoğrafları çekilerek morfolojileri incelenmiş, DMA (Dynamic Mechanical Analyzer) ile mekaniközelliklerine bakılmıştır. Mekanik test sonuçlarına göre çapraz bağlanmanın malzemenin viskoelastik davranıĢını direkt etkilediği tespit edilmiştir. Yapılan şişme testlerinde ise genipin konsantrasyonu artışının jelatin konsantrasyonu artışından daha fazla filmlerin su tutma özelliklerini değiştirdiği görülmüştür. pH değişimininde malzemenin şişme davranışınıetkilediği tespit edilmiştir. Ninhidrin testi ile çapraz bağlanma oranları belirlenmiş ayrıca gravimetrik olarak şişme özellikleri incelenmiştir. C13 NMR analizleri yaptırılarak çapraz bağlanma net olarak ortaya konmuştur. Filmlere model ilaç olarak seçilen metilen mavisi, kafein ve ranitidin değişik oranlarda eklenerek farklı pH değerlerinde ilaç salım özellikleri incelenmiştir. Filmlerden ilaçların salımı değişen pH ve model ilaca göre değişkenlik göstermiş ve bu veriler kullanılarak ilaç salım kinetikleri çıkarılmıştır. Sonuç olarak, %1,5 genipin içeren filmlerde ≈%65‟lik bir çapraz bağlanma oranına ulaşılmıştır. C13 NMR sonucu da çapraz bağlanma olduğu sonucunu desteklemiştir. Genipinin doğal bir çapraz bağlayıcı olarak jelatin ve kitosan için rahatlıkla tercih edilebilir olduğu net olarak ortaya konmuştur. Model ilaçlar açısından, jelatin-kitosan esaslı genipin çapraz bağlayıcılı ince film ilaç taşıyıcı sistemi, MB için düşük pH‟larda istenilen salım hızına göre daha kontrol edilebilir sıfırncı derece kinetikle ilerleyen bir sistem oluşturmuştur. Kafein için %0,50 ve %0,75 oranında genipin içeren ince filmler gerek düĢük gerekse yüksek pH değerlerinde tercih edilebilir sonuçlar ermiĢtir. Ranitidin için ise, %1,5 genipin içeren ince filmler göreceli olarak yüksek pH için tercih edilebilir bir salım kinetiği ortaya koymuştur. Nowadays, Controlled polymeric drug delivery systems are an important area of intensive scientific research. One of the main reasons for this situation is the difficulty of designing a new drug molecule. It has become more important to use the existing molecule more effectively, to target it and to expand the dosing range. In this study, film-type drug carrier samples with different applications were studied by oral, transdermal and mucosal routes. As a natural polymer, gelatin is a raw material which is widely used in drug delivery systems. However, its mechanical strength is poor and its stability in the aqueous environment is low. For this reason, chitosan, a natural polysaccharide, was added to increase the mechanical strength and the films were prepared. Various crosslinkers are also readily used to enhancestability in the aqueous medium. However, these cross-linking reagents (such as gluteraldehyde, carbodimide) are toxic and not preferred. In this thesis, genipin, which is a new cross-linking agent, were used. The films were prepared by the solution casting method. SEM (Scanning Electron Microscope) photographs were taken and their morphology was examined and their mechanical properties were examined by DMA (Dynamic Mechanical Analyzer). According to mechanical test results, cross-linking directly affects the viscoelastic behavior of the material. In the swelling tests, it was observed that the increase of the genipin concentration changed the water retention properties of the films more than the increase in gelatin concentration. It has been determined that the material affects the swelling behavior of pH. Cross-linking rates were determined by Ninhidrin test and also gravimetric swelling properties were examined. C13 NMR analyzes were supported to determine the cross-linking. The drug release properties at different pH values were investigated by adding methylene blue, caffeine and ranitidine, which were selected as model drugs, to the films in different ratios. The release of drugs from the films varied according to the changing pH and model drug, and the drug release kinetics were determined using these data. As a result, a cross-linking rate of 65% was achieved in films containing 1.5% genipin. The C13 NMR result also supported the result of cross-linking. It is clear that genipine is readily preferable for gelatin and chitosan as a natural cross-linker. For model drugs, the gelatinchitosan-based genipin crosslinked thin-film drug delivery system provided a zero-degree kinetic progressive system for the MB at lower pHs than the desired release rate. Thin films containing 0.50% and 0.75% genipin for caffeine had preferable results both at low and high pH values. For ranitidine, thin films containing 1.5% genipin revealed a preferable release kinetics for relatively high pH.

Bu çalışmada, limon ve portakal kabuğu örneklerinin mikrodalga gücü,sıcak hava ve sıcak hava-mikrodalga kombinasyonu kullanılarak yapılankurutmalara ait kuruma performansları incelenmiştir. 40, 50 ve 60°C olmak üzereüç farklı sıcaklık ile 90, 180 ve 360 W mikrodalga gücü ayrı ayrı ve kombinasyonşeklinde kullanılmıştır. Bu kurutma koşullarının örneklerin kuruma süresi vekuruma hızına olan etkileri belirlenmiştir.Çalışmada örneklerin kurutma kinetiğini incelemek amacıyla Page,Modifiye Page, Henderson ve Pabis, Lewis ve Logaritmik modeller kullanılmıştır.Kullanılan bu modeller arasında limon ve portakal kabuğuna ait kurutmakinetiğini en iyi ifade eden modellerin Page ve Modifiye modeller olduğu tespitedilmiştir.Çalışmada farklı koşullarda kurutma işlemi gerçekleştirilerek antioksidanaktivite ve toplam fenolik madde içeriğindeki değişimler belirlenmiş ve farklıkoşullar altında yapılan kurutmalarının bu örnekler üzerinde etkisi incelenmiştir.Farklı kurutma yöntemleri ve kurutma koşullarının limon ve portakal kabuklarınınrengine olan etkisi L*, a*, b*, Hue açısı, Kroma ve ∆E* değerleri belirlenerek tazeve kuru örnekler arasındaki renk değişimleri incelenmiş, mikrodalga ve sıcakhavanın renk parametreleri üzerindeki etkileri değerlendirilmiştir.Sonuç olarak, limon ve portakal kabuklarına sıcak havayla birlikteuygulanan mikrodalga gücünün kuruma süresini kısalttığı, kuruma hızını ve etkindifüzyon katsayısını arttırdığı belirlenmiştir. Örneklerin kurutma sonrası genelolarak rengini koruduğu tespit edilirken 360 W ile yapılan tüm kurutmalardalimon ve portakal kabukları kararmıştır. Limon ve portakal kabuklarınınkurutulması sonucu antioksidan aktivite değerlerinde düşüş meydana gelmiştir.Toplam fenolik madde miktarlarına bakıldığında ise kurutma işlemleri sonucutüm örneklerde artış tespit edilmiştir.ANAHTAR KELİMELER: Limon Kabuğu, Portakal Kabuğu, Kurutma,Mikrodalga, Sıcak Hava, Kinetik Modelleme In this study, drying performances of lemon and orange peel samples fordrying using microwave power, hot air and their combinations were investigated.Microwave power of 90, 180 and 360 W with three different temperatures of 40,50 and 60 °C was used separately and in combination. The effects of these dryingconditions on drying time and drying rate of the samples were determined.Page, Modified Page, Henderson and Pabis, Lewis and Logarithmicmodels were used to examine the drying kinetics of the samples in the study.Among these models, Page and Modified models were found to be the bestexpressing drying kinetics of lemon and orange peel.In this study, changes in antioxidant activity and total phenolic contentwere determined by drying under different conditions and the effects of dryingconditions on these samples were examined. The effects of different dryingmethods and drying conditions on the color of lemon and orange peels wereexemined by dertermining L*, a*, b*, Hue angle, Chroma and ∆E* values of colorchanges between fresh and dried samples and the effects of microwave and hot airon color parameters were evaluated. .As a result, it was determined that the microwave power applied to lemonand orange peels together with hot air shortened the drying time, increased thedrying rate. While the samples were found to maintain their color after drying ingeneral, lemon and orange peels were darkened in all dryings performed with 360W. Drying of lemon and orange peels decreased antioxidant activity values. Whenthe total amount of phenolic substances were analyzed, an increase was observedin all samples as a result of drying processes.KEYWORDS: Lemon Peel, Orange Peel, Drying, Microwave, Hot Air,Kinetic Modelling 144

Nickel is a necessary metal for living beings; however, the increase in concentration is known to increase the risk of cancer. Red macro algae Gracilaria verrucosa which is used in anti-inflammatory and anti-aging areas, is also used as a biosorbent for removal of heavy metal. In this study, experiments were tested in order to remove Nickel heavy metal from aqueous solution using a fixed bed column with dried Gracilaria verrucosa as an adsorbent. Nickel studies with biological material in continuous system; initial concentration, flow rate and dosage were investigated using fixed bed column. Optimum biosorption value is found by using 0,6 g biosorbent at 0,2 ml/min flow rate and 200 ppm Ni concentration. Collected experimental data were defined by three different kinetic models which are Thomas, Adams-Bohart and Yoon-Nelson, and modeled by using MATLAB Surface Fitting Tool. According to collected modeled data, it is decided that system adapted and showed better fit to Thomas model. Removed Gracilaria verrucosa was investigated for evolution. Following calorie analysis of microorganism, it is forested since the Gracilaria verrucosa is appropriate for refused dried fuel and it is evaluated as an additional fuel for cement industry. Eventually, with the aid of column experiments, used algal biomass Gracilaria verrucosa showed an effective removal from Ni contamination. It is resulted hat waste microorganism occurred after experiments can be recycled as an additional fuel., Nikel, canlılar için gerekli bir metaldir; ancak, ortamdaki konsantrasyon artışının kanser riskini arttırdığı bilinmektedir. Anti-inflamatuar ve anti-aging alanında da kullanılan, kırmızı makro alg Gracilaria verrucosa, biyosorbent olarak ağır metal gideriminde de kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Nikel ağır metalinin sulu çözeltiden uzaklaştırılabilmesi için sabit yataklı kolonda gerçekleştirilmiş ve kurutulmuş Gracilaria verrucosa kullanılmıştır. Başlangıç konsantrasyonu, akış hızı ve adsorbent miktarı incelenmiştir. Optimum biyosorpsiyon değeri; 0,6 g adsorbent kullanıldığında, 0,2 ml/dak akış hızında ve 200 ppm Ni konsantrasyonunda bulunmuştur. Toplanan veriler, üç farklı kinetik model; Thomas, Adams-Bohart ve Yoon-Nelson ile tanımlanmış olup, MATLAB Surface Fitting Tool kullanılarak modellenmiştir. Modelleme verilerine göre, sistemin Thomas modeline uyum gösterdiğine karar verilmiştir. Kolondan temizlenen Gracilaria verrucosa'nın, biyosorpsiyon sonrasında ne şekilde değerlendirileceği araştırılmış, yapılan kalori analizleri sonucunda atıktan türetilmiş yakıt teknik özelliklerine uygun olduğu ve çimento tesislerinde ek yakıt olarak değerlendirilebileceği öngörülmüştür. Sonuç olarak, sürekli sistemde yapılan deneylerde, kullanılan Ni kirliliğindeki algal biyokütle Gracilaria verrucosa'nın etkin bir giderim sağladığı görülmüş, deneyler sonrasında oluşan atığın ek yakıt olarak değerlendirilebileceği sonucuna varılmıştır.

Fukoksantin, Chromophyta, kahverengi algler, ve diatomlarda bulunan kahverengi renkte bir pigmenttir. Bu molekül antioksidan, anti-enflamatuar, anti-kanser, anti-obezite ve anti-diyabetik faaliyetleri gibi potansiyel biyoaktivite düzeylerine sahip olması bakımından büyük ilgi çekmektedir. Phaeodactylum tricornutum suşu yüksek miktarda fukoksantin taşıyan bir diatomdur ancak bu mikroalgden fukoksantin üretimi için yapılan çalışmalar az sayıdadır. Mevcut çalışmada P. tricornutum'dan fukoksantin üretimi için optimum koşulların tespiti, büyüme ve ürün üretiminin kinetik modellemesi ve fotobiyoreaktörlerde akış profilinin simulasyonu amaçlanmıştır. İlk olarak 1 L'lik şişelerde kimyasal ve fiziksel üretim parametreleri incelenmiş ve sonuç olarak 45 µE.m-2.s-1 ışık şiddetinde, 18 oC sıcaklıkta, F/2 besin ortamında ve 3 L/dk havalandırma hızında üretim optimize edilmiştir. Takiben karıştırmalı tank, panel ve hava kaldırmalı fotobiyoreaktör olmak üzere 2 L'lik 3 farklı fotobiyoreaktörde; sabit "hacimsel güç tüketim hızı", "oksijen kütle transfer katsayısı" ve "karışma zamanı" olmak üzere 3 farklı ölçek büyütme stratejisi araştırılmıştır. En iyi fukoksantin verimi 2,22 mg/g hücre olarak "sabit hacimsel güç tüketim hızı" stratejisinin uygulandığı panel fotobiyoreaktörde elde edilmiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda ölçek büyütme stratejisi ile 7 L'lik panel fotobiyoreaktörde üretim gerçekleştirilmiş ve ulaşılan maksimum fukoksantin miktarı 4,11 mg/g hücre olarak belirlenmiştir. Online kontrolün sağlandığı 2 L'lik fotobiyoreaktörde üretimin biyokütle ve ürün açısından kinetik modellemesi yapılmıştır. Ayrıca 2 L'lik fotobiyoreaktörler için akış profili ANSYS V7.1 ile simule edilmiş ve fotobiyoreaktör tasarım parametreleri değerlendirilmiştir., Fucoxanthin is a brown pigment that found in Chromophyta, brown macroalgae and diatoms. This molecule has a great interest because it has potential bioactivity levels such as antioxidant, anti-inflammattory, anti-cancer, anti-obesity and anti-diabetic activities. Phaeodactylum tricornutum is a diatom that carries high amonut of fucoxanthin as its major carotenoid but the studies about fucoxanthin production from this microalga are limited. In this thesis, kinetical modelling of fucoxanthin production and simulation of fluid dynamics in photobioreactors were aimed. Firstly, chemical and physical production parameters were studied in 1 L bottles and as a result, production was optimized unnder the light intensity of 45 µE.m-2.s-1 at 18 oC, in F/2 nutrient medium and wtih the aeration rate of 3 L/. Subsequently, in three different photobioreactors as stirred tank, panel, airlift photobioreactors with the volume of 2 L, three different scale up strategies as constant "volumetric power consumption rate", "oxygen mass transfer coefficient", "mixing time" were studied. The best fucoxanthin yield was obtained as 2,22 mg/g cell at panel photobioreactor with "constant volumetric power consumption rate" strategy. In the aspect of the results obtained, production was carried out with a 7 L panel photobioreactor using constant P/V scale up starategy and maximum fucoxanthin amount was found 4,11 mg/g cell. A 2 L photobioreactor provided by online control was used for kinetic modeling of biomass and product. In addition, the flow profile for the 2 L photobioreactor was simulated with ANSYS V17.1 and photobioreactor design parameters were evaluated.

In this study, the optimum cultivation temperature, light intensity, and aeration rate conditions for the growth of a diatom, Phaeodactylum tricornutum, in the F/2 medium were confirmed to be 22°C, 341 µmol m-2s-1, and 3.5 L min-1, respectively with the help of Response Surface Methodology. The Ratkowsky's square root model, the Monod-type expression, and their conjunction showed the best fit to the experimental data with the smallest average relative deviation values of 2.09, 1.90, and 4.17%, respectively. The optimum Soxhlet extraction conditions applied to the stock total lipid fraction were determined as n-hexane/biomass ratio of 300/1, HRL of 6 and extraction time of 6 h. Chloroform/methanol (1/1) mixture was found to present the highest total lipid yield of 61.1%. Using this lipid fraction, the optimum transesterification reaction conditions were confirmed to be a methanol/oil molar ratio of 2000/1, a sodium hydroxide/oil weight percentage of 100% and a reaction time of 16 h. The fatty acid methyl ester (FAME) and reaction yields implied that n-hexane was more selective for targeted triacylglycerols, whereas chloroform/methanol extracted lipid contained many impurities, which could not be converted to biodiesel. The fatty acid composition profile of P. tricornutum proved that the higher proportions of palmitoleic acid and palmitic acid, and smaller proportions of myristic acid and eicosapentaenoic acid (EPA) existed in its lipid content. The optimization studies revealed that the maximum FAME yield of 99.7% was achieved with the lipid phase obtained from the biomass cultivated at a temperature of 10°C, a light intensity of 431 µmol m-2 s-1 and an aeration rate of 3.0 L min-1. Besides the biodiesel potential of P. tricornutum, it was concluded that the extracts, obtained using conventional ethanol/water extraction applied to the biomass remaining after the Soxhlet extraction, exhibited a high total phenolic content and antioxidant capacity., Bu çalışmada, bir diyatome olan Phaeodactylum tricornutum'un F/2 ortamında büyümesi için optimum yetiştirme sıcaklığı, ışık şiddeti ve havalandırma hızı koşulları, Cevap Yüzey Yöntemi yardımıyla, sırasıyla 22°C, 341 μmol m-2s-1 ve 3.5 L min-1 olarak tespit edilmiştir. Ratkowsky'nin karekök modelinin, Monod-tipi ifadenin ve bunların birleşiminin sırasıyla %2.09, 1.90 ve 4.17 ile en küçük ortalama bağıl sapma değerlerini sağlayarak deneysel sonuçlara en iyi uyumu gösterdiği saptanmıştır. Stok biyokütleden elde edilen stok toplam lipit fraksiyonuna uygulanan optimum Soxhlet ekstraksiyon koşulları; n-hegzan/biyokütle oranı 300/1, ısıtma hızı seviyesi 6 ve ekstraksiyon süresi 6 saat olarak belirlenmiştir. Kloroform/metanol (1/1) karışımının %61.1 ile en yüksek toplam lipit verimi sağlayan çözgen sistemi olduğu sonucuna varılmıştır. Stok toplam lipit fraksiyonunu kullanılarak, optimum transesterifikasyon tepkimesi koşulları; 2000/1 metanol/yağ molar oranı, %100 sodyum hidroksit/yağ ağırlığı yüzdesi ve 16 saat tepkime süresi olarak belirlenmiştir. Yağ asidi metil esteri (YAME) ve tepkime verimlerinin daha yüksek olması, n-hegzanın, kloroform/metanol (1/1) karışımına kıyasla trigliserit açısından daha seçici olduğunu ve bu karışım ile ekstrakte edilen lipitlerin biyodizele dönüştürülemeyen birçok safsızlığı içerdiğini göstermiştir. P. tricornutum'un yağ asidi kompozisyonunun daha yüksek oranlarda palmitoleik asit, palmitik asit ve daha küçük oranlarda miristik asit ve eikosapentaenoik asit (EPA)'ten oluştuğu kanıtlanmıştır. RSM ile yapılan optimizasyon çalışmaları, %99.7 maksimum YAME verimine 10°C sıcaklık, 431 μmol m-2 s-1 ışık şiddeti ve 3.0 L min-1 havalandırma hızı koşullarında yetiştirilen biyokütleden elde edilen yağ fazı ile ulaşıldığı sonucunu ortaya koymuştur. P. tricornutum'un biyodizel potansiyelinin yanı sıra, Soxhlet ekstraksiyonundan sonra kalan biyokütleye uygulanan geleneksel etanol/su ekstraksiyonu yoluyla elde edilen özütlerinin, toplam fenolik içerik ve antioksidan kapasitesinin yüksek olduğu sonucuna varılmıştır.

TEZ10317 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 65-69) var. xii, 71 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada Akridin Oranj’ın Lemna gibba ve Ulva lactuca kullanılarak adsorpsiyon ile uzaklaştırılması çalışılmıştır. Çalışmada pH’ın etkinliği her iki bitki için araştırılmış ve optimum pH Lemna gibba için 9 ve Ulva lactuca için 2 olarak belirlenmiştir. Adsorpsiyona sıcaklığın etkisi incelenerek, sıcaklık arttıkça Lemna gibba’nın adsorpsiyon kapasitesi artarken, Ulva lactuca’nın adsorpsiton kapasitesinin azaldığı belirlenmiştir. Sonuçlar doğrultusunda izoterm modelinin Langmuir izoterm modeline uygun olduğu görülmüştür. Zamana bağlı olarak yapılan adsorpsiyon deneylerinde, Ulva lactuca için denge adsoprsiyon zamanı 50 dakika, Lemna gibba için denge adsorpsiyon zamanı ise 40 dakika olarak belirlenmiştir. Kinetik modelin Pseudo-second order kinetik modeline uygun olduğu belirlenmiştir. In this study, adsorption of Acridine Orange using Lemna gibba and Ulva lactuca was studied. The effect of pH on adsorption was investigated for Lemna gibba and Ulva Lactuca. The optimum pH for each plants was determined to be 9 and 2 respectively. The effects of temperature was researched. It was found that adsorption capacity of Lemna gibba increases with increasing temperature whereas adsorption capacity of Ulva lactuca decreases with increasing temperature. It was found that experimental results was suitable the Langmuir isotherm model. According to the test results, we found that the equilibrium adsorption time for Ulva lactuca was 50 minutes, for Lemna gibba was 40 minutes. It was found that kinetic model was suitable the Pseudo-second order model. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FBE2013YL1.

TEZ10633 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 79-88) var. xiv, 89 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada Etidyum bromürün, Potamogeton crispus ve Enteromorpha spp. kullanılarak adsorpsiyonu çalışılmıştır. Çalışmada pH’ın etkisi belirlenmiş ve her iki adsorbent için optimum pH 3 olarak belirlenmiştir. Adsorpsiyona sıcaklığın etkisi 20, 30, 40°C sıcaklıkta belirlenmiştir. Sıcaklık arttıkça adsorpsiyonun arttığı gözlemlenmiştir. Maksimum adsorpsiyon kapasitesi Potamogeton crispus için sırasıyla, 0.21, 0.215 ve 0.235mMg-1, Enteromorpha spp. için sırasıyla, 0.195, 0.224 ve 0.246mMg-1 olarak bulunmuştur. Sonuçlar doğrultusunda izoterm modelinin Langmuir izoterm modeline uygun olduğu gözlemlenmiştir. Zamana bağlı olarak yapılan adsorpsiyon deneylerinde, P. crispus için denge adsoprsiyon zamanı 70 dakika, Enteromorpha spp. için denge adsorpsiyon zamanı ise 50 dakika olarak belirlenmiştir. Kinetik modelleme sonucu adsorpsiyonun, pseudo-second order ve intraparticle difüzyon modeline uygun olduğu belirlenmiştir. Bu durum, adsorpsiyonun kompleks mekanizmalar tarafından yürütüldüğünü göstermektedir. In this study, adsorption of Ethidium bromide on to Potamogeton crispus and Enteromorpha spp. was studied. Effect of pH on adsorption was determined and optimum adsorption was observed at pH 3 for both adsorbent. Effect of temperature were determined at 20, 30 and 40°C. The increasing of the temperature increased of the adsorption capacity of EtBr. The maximum adsorption capacity of the Potamogeton crispus was determined as 0.21, 0.215 and 0.235mMg-1 and 0.195, 0.224 and 0.246mMg-1 for Enteromorpha spp. Langmuir adsorption isotherm modelling is the fit experimental results. Equilibrium adsorption time was determines as 70 and 50 min for P. crispus and Enteromorpha spp. respectively.Pseudo-second order kinetic modelling and intraparticle diffusion kinetic modelling was suitable for description of the adsorption mechanisms. This result shows that adsorption mechanisms controlled by complex mechanisms. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FBE2013YL2.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2007, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2007, Balda esmerleşme reaksiyonu depolama sırasında sıcaklığa bağlı olarak meydana gelmekte, hidroksimetilfurfural (HMF) konsantrasyonu yükselerek ve renk değişerek ürünün kalitesinin düşmesine sebep olmaktadır. Balın depolandığı sıcaklıklar camsılığa geçiş sıcaklığı (Tg) ile bu sıcaklığın 100°C üzerindeki sıcaklık aralığında olduğundan kalite değişimleri incelenirken Tg’nın etkisi incelenmelidir. Bu çalışmada, balın Tg değeri nem içeriği %15-22 aralığında ayarlanarak değiştirilmiştir. Elde edilen bal örnekleri, balın Tg ile bunun 100°C üzerindeki sıcaklık aralığındaki farklı sıcaklıklarda (20-60°C) on gün depolanarak esmerleşme reaksiyonu HMF konsantrasyonu ve renk değerleri ölçülerek izlenmiştir. Esmerleşme reaksiyonunun kinetiği HMF konsantrasyonu ve toplam renk değişimi değerleri kullanılarak belirlenmiştir. Bal örneklerindeki HMF konsantrasyonu ve toplam renk değişimi değeri depolama süresinde doğrusal olarak artmıştır. Balın nem içeriği arttıkça reaksiyon hızının arttığı gözlenmiştir. Bu değişim yüksek nem içeriğinde düşük viskoziteye bağlı olarak molekül hareketliliğinin artmasından kaynaklanmıştır. HMF konsantrasyonu belirli bir depolama sıcaklığına kadar (~40-46°C) düşük hızda artmış ve bu sıcaklıktan sonra artış hızı yükselmiştir. Toplam renk değeri değişimi sıcaklık artışı ile sürekli olarak artış göstermiştir. Toplam renk değişiminin hız sabiti değerleri için Arrhenius ve WLF eşitliklerinin her ikisinin de uygun olduğu bulunmuştur. HMF hız sabiti değerleri sıcaklığa göre iki farklı bölgeye ayrıldığı için iki eşitlik te tüm sıcaklık aralığına uygulanamamıştır. Bu eşitliklerin yerine literatürde tavsiye edilen log-lojistik eşitliğinin HMF hız sabiti değerlerine uygun olduğu saptanmıştır. Ancak elde edilen eşitliklerin doğrulanması ve pratikte kullanılabilmesi için farklı ballarda daha uzun süreli depolama çalışmalarının yapılmasına ihtiyaç vardır., Browning reaction in honey occurs during storage depending on temperature and quality of the product is lowered due to the increase in concentration of hydroxymethylfurfural (HMF) and change in color. As the temperatures at which honey is stored are between its glass transition temperature (Tg) and 100°C above this temperature, effect of Tg should be investigated when quality changes are evaluated. In this study, Tg of honey was changed by adjusting moisture content in the range of 15-18%. Honey samples obtained were stored at different temperatures (20-60°C) in the range between Tg of honey and 100°C above it for ten days and browning reaction was followed by measurements of concentration of HMF and color values. Kinetics of browning reaction was determined by using concentration of HMF and total color change value. Concentration of HMF and total color change value in the honey samples increased linearly during storage time. As the moisture content of honey was increased, the rate of reaction increased. This change was due to enhanced molecular mobility with reduced viscosity at high moisture content. The concentration of HMF increased at a low rate at temperatures below a certain temperature (~40-46°C) and the rate increased after this temperature. Total color change value increased continuously with increasing temperature. Both Arrhenius and WLF equations were found applicable to reaction rate constant values for color. As rate constant values for HMF were divided into two regions according to temperature, both equations could not be applied to whole temperature range. Log-lojistic equation suggested in the literature was found applicable for the rate constants for HMF. However, storage studies with different honeys and longer time are required for validation and use in practice of the equations obtained, Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2003, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2003, Bu çalışmada, afyon alkaloidleri endüstrisi proses atıksularının anaerobik arıtılabilirliği incelenmiştir. Afyon alkaloidleri endüstrisi atıksuları biyolojik arıtılabilirliği nispeten kolay, yüksek oranda organik madde içeren, düşük pH, yüksek kimyasal oksijen ihtiyacı (KOİ) ve koyu kahverengi renkle karakterize edilen kuvvetli atıksulardır. Atıksuyun laboratuvar ölçekli havasız çamur yataklı reaktörde (HÇYR) arıtılabilirliğinin değerlendirilmesinde KOİ parametresi esas alınmıştır. Anaerobik reaktör mezofilik şartlarda 3,75 ile 10 kgKOİ/m3-gün arasında çeşitli organik yüklerde çalıştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, HÇYR çıkış suyunda 5 kgKOİ/m3-gün’lük organik yükte %87 KOİ giderimi sağlanmıştır. Deneysel çalışmada ayrıca, reaktörde oluşan biyogazdaki metan oranının %72 olduğu saptanmıştır. Yapılan modelleme çalışmasında, elde edilen deneysel verilere lineerleştirilmiş ikinci derece kinetik model ile Chen ve Hashimoto modeli uygulanmıştır. Kinetik model uygulamaları sonucunda, tahmini ve gözlenen çıkış KOİ konsantrasyonları arasında yüksek korelasyonlarda uyum gözlenmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma anaerobik ön arıtmanın alkaloid endüstrisi aerobik sisteminin geliştirilmesinde uygun bir arıtma seçeneği olduğunu göstermektedir., In this study, the anaerobic treatability of process effluent from an opium alkaloid industry by was investigated. The wastewater produced in the opium alkaloid industry was characterised by high COD contents, low pH and dark brown color. The performance of on laboratory scale up-flow anaerobic sludge blanket reactor (UASBR) was monitored by COD parameter. The anaerobic reactor was operated at different organic loading rates varying from 3,75 to 10 kgCOD/m3-day at mesophilic conditions (35±2). The results of the experimental studies have shown that COD removals of 87% are possible by operating the UASBR at 5 kgCOD/m3-day of organic loading rate. The biogas from the UASBR has an average CH4 content of 72%. Different kinetic models like linearized second-order model and methane fermentation model were applied to the experimental data. Model evaluations have indicated significantly high correlations between observed and predicted effluent COD concentrations from the models. As a result, the study has shown that anaerobic pre-treatment is a very feasible treatment option to upgrade the existing aerobic treatment systems for the industry., Yüksek Lisans, M.Sc.