Search

In juli 2021 werden grote delen van Limburg, Duitsland en België getroffen door extreme regenval en overstromingen. Het gevolg was een watercrisis die ongekend was in deze periode van het jaar. De gebeurtenis van de zomer van 2021 was bijzonder door de combinatie van factoren die tegelijkertijd optraden: de hoeveelheid neerslag, de omvang van het gebied waarin deze neerslag viel, het jaargetijde en de karakteristieken van het gebied waarin de neerslag viel. Deze gebeurtenis kan als “nieuw” worden beschouwd. Nieuw in termen van mogelijke gevolgen en ook nieuw omdat deze gebeurtenis niet in de huidige klimaatstresstesten wordt beschouwd. Binnen NKWK klimaatbestendige stad 2022 is een methode opgesteld om voor bovenregionale gebeurtenissen voor een gebied op te stellen. Deze aanpak richt zich op bovennormatieve wateroverlast gebeurtenissen, waarbij expert kennis met statistiek gecombineerd wordt. De methodiek maakt het mogelijk om de gebeurtenissen ten opzichte van andere gebeurtenissen te plaatsen.

Eind 2020 heeft de Kamer de motie Dijkstra en Geurts aangenomen. Met deze motie werd de regering verzocht om (1) in beleidsvorming en -uitvoering, zoals de Agenda voor het Waddengebied en het bijbehorende Uitvoeringsprogramma, te zorgen dat de positie en activiteiten van economische sectoren, zoals de pootaardappelsector, maar ook breder de akkerbouw en toerisme, voldoende worden geborgd; en (2) met betrokkenheid van (agrarische) ondernemers en bewoners een impactanalyse te maken voor de Waddenagenda en het bijbehorende Uitvoeringsprogramma, voordat deze definitief worden vastgesteld, waaruit de gevolgen voor economische sectoren in de regio duidelijk wordt. Dit rapport beschrijft een methodiek van de impactanalyse ten behoeve van het Uitvoeringsprogramma (IenW, 2020).

In juli 2021 werden grote delen van Limburg, Duitsland en België getroffen door extreme regenval en overstromingen. Het gevolg was een watercrisis die ongekend was in deze periode van het jaar. Het ging hierbij niet zozeer om het volume neerslag maar de combinatie van factoren die tegelijkertijd optrad. Het weerpatroon, de hoeveelheid neerslag, de omvang van het gebied waarin deze neerslag viel en het gebied waarin de neerslag viel maakte deze gebeurtenis uniek. Deze gebeurtenis kan als nieuw worden beschouwd. Nieuw in termen van mogelijke gevolgen die niet onderkend zijn. Nieuw omdat deze gebeurtenis niet is voorzien in statistieken die ten grondslag liggen aan het normeren en beoordelen van stedelijke en regionale watersystemen, en van regionale en primaire waterkeringen. En ook nieuw omdat deze gebeurtenis niet in de klimaatstresstesten wordt beschouwd. In dit NKWK onderzoek is een methode opgesteld om voor deze extreme neerslag bovenregionale credible gebeurtenissen samen te stellen. Hierin wordt gebruik gemaakt van statistische informatie en expertschattingen. De methode is zo opgesteld dat de uitkomsten kunnen worden vergeleken met de bestaande statistieken en scenario’s die al worden gebruikt. Daardoor kan met deze methode voor een gebied worden bepaald of deze ‘nieuwe’ gebeurtenis relevant is voor beleidskeuzes en operationeel beheer. Het gaat hierbij om vraagstukken over risico analyses voor het ontwerpen en dimensioneren van watersystemen en waterkeringen, ruimtelijke vraagstukken zoals locatiekeuzes en ontwerpkeuzes (w.o. invulling geven aan water en bodem sturend principes), en om crisisbeheersing en herstel. De methode is ontwikkeld en getest met behulp van twee cases. De eerste case was rondom Den Bosch, waarbij ook gekeken is naar de interactie met de Maas en het effect op de Aa en de Dommel. De tweede case was het Amsterdam Rijn-Kanaal en NoordZeeKanaal systeem (ARK/NZK). De resultaten zijn praktische bouwstenen voor de opzet van een bovenregionale s

Deze notitie is geschreven op verzoek van RWS/WVL. Het doel van de notitie is om de rol te bespreken van de discontovoet bij het bepalen van de economische optimale overstromingskansen die op basis van een maatschappelijke kosten-batenanalyse worden afgeleid. De notitie is bedoeld om (beleids-)vragen te beantwoorden die verwacht worden naar aanleiding van de evaluatie van de waterwet in het algemeen, en de normering van primaire waterkeringen in het bijzonder. Deze evaluatie vindt in 2023 plaats. Uit een inventarisatie en analyse door Deltares van de factoren die wezenlijk veranderd zijn sinds de berekening van de economische optimale overstromingskansen en die daardoor het meeste invloed op de hoogte van die optimale kansen hebben, komt de wijziging in discontovoet als een van de belangrijkste gewijzigde factoren naar voren (De Bruijn en De Grave, 2021). RWS/WVL zal de inhoud van deze notitie nog in een breder kader plaatsen; daarom is een beschrijving van de context buiten de notitie gehouden.

Flood protection is of major importance to many flood-prone regions and involves substantial investment and maintenance costs. Modern flood risk management often requires determining a cost-efficient protection strategy, i.e., one which has the lowest possible long run cost and which satisfies flood protection standards imposed by the regulator throughout the entire planning horizon. There are two challenges that complicate the modeling: (i) uncertainty - many of the important parameters on which the strategies are based (e.g. the sea level rise) are uncertain, and will be known only in the future, and (ii) adjustability - decisions implemented at later time stages need to adapt to the realized uncertainty values. We develop a new mathematical model addressing both issues, based on recent advances in integer robust optimization, and we apply it to the Rhine Estuary - Drechtsteden area in the Netherlands. Our approach shows, among others, that (i) considering 40% uncertainty about the sea level rise leads to a solution with less than 10% increase in the total cost, (ii) solutions taking the uncertainty into account are cheaper in the long run if the ‘bad scenarios’ for the uncertainty materialize, even if the ‘optimistic solutions’ are allowed to be repaired later on, and (iii) the optimal here-and-now investment decisions change when uncertainty and adjustability are included in the model.

In DPRD gebied wordt veel bijgebouwd en zijn ook plannen voor de aanleg van nieuwe vitale infrastructuur. Deze plannen kunnen leiden tot een verhoging van het overstromingsrisico. DPRD heeft gevraagd hoe deze plannen zich verhouden met de aannames die gemaakt zijn voor de berekeningen die ten grondslag liggen aan de normen. De opdracht bestond uit drie onderdelen: duiding van de aannames achter de normen, bepalen van het effect van nieuwbouw op de berekende optimale overstromingskans ten behoeve van de normen en analyse van de wijze waarop vitale infrastructuur meegenomen is in de berekeningen achter de normen.

Dit rapport geeft antwoord op de vraag van het Deltaprogramma Rijnmond-Drechtsteden (DPRD) wat de effecten zijn van hogere scenario's voor zeespiegelstijging op de voorkeursstrategie (VKS) DPRD en op de Deltabeslissing Rijn-Maasdelta. Deze vragen zijn deels kwalitatief en deels kwantitatief beantwoord. Tevens geeft het rapport opties voor mogelijke aanpassingen van de VKS.

Monoclinic 4C pyrrhotite (Fe7S8) is ferrimagnetic due to an ordered defect structure with alternating vacancy and vacancy-free sublattices. Its low-temperature magnetic transition near 35 K is characterized by the distinct increase in coercivity and remanent magnetization. The increase of these parameters has been attributed to changes in the domain wall structure. We present static and dynamic magnetization data of a powder sample to study the domain-wall dynamics across the low-temperature transition. The amplitude-dependent ac susceptibility and the ferromagnetic resonance spectroscopy indicate that the hardening of the domain-wall pinning at the transition occurs simultaneously with the decrease in initial saturation remanent magnetization. These two effects are explained by the enhanced inhomogeneity of the bulk material caused by the persistency of the ordered vacancies and by newly formed defects due to localized distortion of Fe(II) sites in the vacancy-free sublattice. The generated localized defects are the link between the domain wall dynamics and the low-temperature transition in 4C pyrrhotite

We quantified the contribution of GLP-1 as a mediator of the therapeutic effects of dipeptidyl peptidase 4 (DPP-4) inhibition (vildagliptin) by using the GLP-1 receptor antagonist exendin [9-39] in patients with type 2 diabetes and in healthy subjects. Thirty-two patients with type 2 diabetes and 29 age-and weight-matched healthy control subjects were treated in randomized order with 100 mg once daily vildagliptin or placebo for 10 days. Meal tests were performed (days 9 and 10) without and with a high-dose intravenous infusion of exendin [9-39]. The main end point was the ratio of the areas under the curve (AUCs) of integrated insulin secretion rates (total AUC(ISR)) and glucose (total AUC(glucose)) over 4 h after the meal. Vildagliptin treatment more than doubled responses of intact GLP-1 and glucose-dependent insulinotropic polypeptide and lowered glucose responses without changing AUC(ISR)/AUC(glucose) in healthy subjects. Vildagliptin significantly increased this ratio by 10.5% in patients with type 2 diabetes, and exendin [9-39] reduced it (both P < 0.0001). The percentage reduction in the AUC(ISR)/AUC(glucose) ratio achieved with exendin [9-39] was significantly smaller after vildagliptin treatment than after placebo treatment (P = 0.026) and was equivalent to 47 6 5% of the increments due to vildagliptin. Thus, other mediators appear to contribute significantly to the therapeutic effects of DPP-4 inhibition., We quantified the contribution of GLP-1 as a mediator of the therapeutic effects of dipeptidyl peptidase 4 (DPP-4) inhibition (vildagliptin) by using the GLP-1 receptor antagonist exendin [9-39] in patients with type 2 diabetes and in healthy subjects. Thirty-two patients with type 2 diabetes and 29 age-and weight-matched healthy control subjects were treated in randomized order with 100 mg once daily vildagliptin or placebo for 10 days. Meal tests were performed (days 9 and 10) without and with a high-dose intravenous infusion of exendin [9-39]. The main end point was the ratio of the areas under the curve (AUCs) of integrated insulin secretion rates (total AUC(ISR)) and glucose (total AUC(glucose)) over 4 h after the meal. Vildagliptin treatment more than doubled responses of intact GLP-1 and glucose-dependent insulinotropic polypeptide and lowered glucose responses without changing AUC(ISR)/AUC(glucose) in healthy subjects. Vildagliptin significantly increased this ratio by 10.5% in patients with type 2 diabetes, and exendin [9-39] reduced it (both P < 0.0001). The percentage reduction in the AUC(ISR)/AUC(glucose) ratio achieved with exendin [9-39] was significantly smaller after vildagliptin treatment than after placebo treatment (P = 0.026) and was equivalent to 47 6 5% of the increments due to vildagliptin. Thus, other mediators appear to contribute significantly to the therapeutic effects of DPP-4 inhibition.