Search

Bu araştırma değişik azot seviyelerinin keten (Linum usitatissimum) bitkisinde verim ve bazı verim özellikleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada altı değişik azot dozu (0, 4, 8, 12, 16 ve 20 N kg da-1) incelenmiştir. Araştırmada bitki boyu (cm), teknik sap uzunluğu (cm), dal sayısı (adet bitki-1), kapsül sayısı (adet bitki-1), biyolojik ve tane verimi (g saksı-1) gibi özellikler incelenmiştir. Sonuçlar; azot dozlarının bin tane ağırlığı, kapsüldeki tane sayısı ve bitki boyu dışında kalan özellikler üzerinde önemli etkilerinin olduğunu göstermiştir. Tane verimi açısından en uygun azot dozunun 16 kg da-1 olduğu belirlenmiştir.

Bu tez çalışması Batman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından BTÜBAP-2021-YL-013 nolu proje ile desteklenmiştir., Biyobozunabilirliği düşük olan sentetik fiberler yerine biyobozunabilirliği yüksek doğal fiberler kullanarak, kullanım sonrası çevresel problemlere neden olmayacak yeni kompozit malzemeler geliştirmek ve yenilenebilir kaynakların kullanımına yönelmek ekonomik ve ekolojik olarak oldukça önem taşımaktadır. Bu yüksek lisans tez çalışmasının temel amacı ekonomik ve ekolojik olarak önem taşıyan doğal fiber takviyeli kompozitlerin mekanik özelliklerinin daha iyi anlaşılabilmesi ve kullanımlarının yaygınlaştırılmasını sağlamaktır. Bu doğrultuda jüt, keten ve rami doğal fiberler kullanılarak kompozit malzemeler ve bu fiberlerin farklı varyanslarında hibrit kompozit malzemeler el yatırma yöntemi ile üretilmiştir. Toplam 11 farklı üretim yapılmış olup üretilen malzemelerin yoğunlukları ile çekme ve eğilme dayanımları incelenmiştir. Ayrıca mekanik testler sonucunda meydana gelen kırılma yüzeyleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile incelenerek hasar analizleri yapılmıştır. Üretilen malzemelerin yoğunluk değerlerinin 1,12 g/cm3 ile 1,37 g/cm3 arasında değiştiği gözlemlenmiştir. Rami fiber takviyeli kompozitin ortalama çekme gerilmesi (52,4 MPa) ve eğilme gerilmesinin (148,5 MPA) keten fiber takviyeli kompozit ve jüt fiber takviyeli kompozitten daha yüksek olduğu görülmüştür. Jüt/rami hibrit kompozitlere ait çekme ve eğilme gerilmeleri, rami fiber takviyeli kompozit ile jüt fiber takviyeli kompozitin çekme ve eğilme gerilmeleri arasında elde edilmiştir. Ancak jüt/keten hibrit kompozitlerden K9 (2K+2J+2K) numunesinin çekme ve eğilme gerilmeleri keten fiber takviyeli kompozit ile jüt fiber takviyeli kompozitin çekme ve eğilme gerilmelerinden daha yüksek çıkmıştır. Kırılma yüzeylerine ait SEM görüntüleri incelendiğinde ise fiberler ve polyester matris arasındaki bağlantının iyi olduğu, kopma hasarının büyük oranda fiber kırılması şeklinde meydana geldiği ve sadece bazı küçük bölgelerde matris çatlamalarının olduğu görülmüştür., It is economically and ecologically very important to develop new composite materials that will not cause environmental problems after use by using natural fibers with high biodegradability instead of synthetic fibers with low biodegradability and to turn to the use renewable resources. The main purpose of this master's thesis is to better understand the mechanical properties of natural fiber reinforced composites, which are economically and ecologically important, and to expand their use. In this direction, composite materials using jute, flax and ramie natural fibers and hybrid composite materials in different variances of these fibers were produced by hand lay-up method. A total of 11 different productions were made and the densities and tensile and flexural strengths of the produced materials were examined. In addition, fracture surfaces formed as a result of mechanical tests were examined by scanning electron microscopy (SEM) and damage analyses were made. It was observed that the density values of the produced materials varied between 1.12 g/cm3 and 1.37 g/cm3. It was observed that the average tensile stress (52.4 MPa) and flexural stress (148.5 MPA) of ramie fiber reinforced composite were higher than flax fiber reinforced composite and jute fiber reinforced composite. Tensile and flexural stresses of jute/ramie hybrid composites were obtained between the tensile and flexural stresses of ramie fiber reinforced composite and jute fiber reinforced composite. However, the tensile and flexural stresses of the K9 (2K+2J+2K) sample, one of the jute/flax hybrid composites, were higher than the tensile and flexural stresses of the flax fiber reinforced composite and the jute fiber reinforced composite. When the SEM images of the fracture surfaces were examined, it was seen that the connection between the fibers and the polyester matrix was good, the rupture damage was mostly in the form of fiber breakage, and there were matrix cracks only in some small areas.

Ülkemizde yağ bitkilerinin arz ettiği öneme binaen bu bitkilerde yapılacak çalışmaların da önemi fazladır. Keten (Linum usitatissimum L.) bitkisi, uygun olmayan koşulları iyi değerlendirebilen yağ bitkilerinin başında gelen bir bitkidir. Dolayısıyla bu bitki üzerinde yetiştirme tekniğine yönelik olarak yapılacak çalışmaların yanında fizyolojik çalışmalarında yapılması özel önem arz etmektedir. Keten bitkisi iki farklı tohum rengine sahiptir. Tohum rengi, keten yağının bileşiminde bulunan bitkisel yağ kompozisyonu ile ilişkilidir. Ketende tane renginin birkaç gen tarafından kontrol edildiği ve markör özellik taşıdığı yapılan çalışmalarda tespit edilmiştir. Bu araştırmada; tane rengi ve tane ağırlığının tohumun biyolojik gücüne etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada bitki materyali olarak; sarı ve kahverengi taneye sahip iki keten hattı ve 1000 tane ağırlığı bakımından küçük ve büyük olmak üzere iki farklı keten grubu kullanılmıştır. Deneme; Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre 3 tekerrür olarak, 22±1°C‘ye ayarlı inkübatörde yürütülmüştür. Araştırma sonucu; tohumun çimlenme gücü üzerine tane renginin etkisinin çok önemli olduğu, tane büyüklüğünün etkisinin ise önemsiz olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre keten bitkisinde kahverengi tohumların çimlenme gücünün daha yüksek olabileceği, 1000 tane ağırlığı ile çimlenme gücü arasında ise doğrudan bir ilişkinin olmadığı sonucuna varılmıştır.

Bu araştırma, 2014 ve 2015 yazlık ekim döneminde Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü’ ne ait uygulama alanlarında farklı ekim zamanlarında fosforlu gübre dozlarının ketenin tarımsal ve kalite özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amacı ile yürütülmüştür. Deneme, Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Deseni’ ne göre kurulmuş ve ekim zamanı ana parselde, fosfor dozları alt parsellerde olacak şekilde 3 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Araştırmada, 3 farklı ekim zamanı (7-10 Nisan, 22-25 Nisan ve 7-10 Mayıs, her yıl 15 gün ara ile) ve 3 fosfor dozu (Kontrol, 4 ve 8 kg P2O5 da-1) kullanılmıştır. Denemede bitki boyu, teknik sap uzunluğu, dal sayısı, kapsül sayısı, kapsülde tane sayısı, bin tane ağırlığı, tohum verimi, ham yağ oranı ve ham yağ verimi gibi özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda, 2014 ve 2015 yıllarında en yüksek tohum verimi sırasıyla 77.2 ve 80.7 kg da-1 ile ilk ekim zamanında ve 8 kg da-1 fosfor uygulamalarından elde edilirken, üçüncü ekim zamanında 8 kg da-1 fosfor uygulamaları ile aralarında istatistiksel bir farklılığın olmadığı belirlenmiştir. Bu çalışmada en yüksek ham yağ verimi ise 2014 yılında (21.2 kg da-1) ilk ekim zamanında ve 8 kg da-1 fosfor gübresi uygulamalarından elde edilirken, 2015 yılında (26.0 kg da-1) ikinci ekim zamanında ve 8 kg da-1 fosfor gübresi uygulamalarından elde edilmiştir. Korelasyon analizi sonuçlarına göre; bitki boyu ile teknik sap uzunluğu (rp=0.652), kapsülde tane sayısı (rp=0.405), tohum verimi (rp=0.374) ve yağ verimi (rp=341) arasında, tohum verimi ile yağ verimi arasında katsayısı rp=0.645, yağ oranı ile yağ verimi arasında da katsayısı rp=0.658 olan p, This research was carried out in order to determine the effects of phosphorus fertilizer doses at different sowing times on the agronomic and quality characteristics of flax at the experimental fields of Van Yuzuncu Yil University, Faculty of Agriculture, Department of Field Crops in 2014 and 2015 years. The experiment was arranged according to the split plot design in randomized complete block design with 3 replications, sowing time into the main plots and phosphorus doses in the sub plots was placed. In the research, three sowing times (7-10 April, 22-25 April and 7-10 May, 15 days interval) and 3 different doses of phosphorus (Control, 40 and 80 kg ha-1 P2O5) were used. In the experiment, plant height, technical stem length, number of branches, number of capsule, number of seeds in capsule, thousand seed weight, seed yield, crude oil ratio and crude oil yield were investigated. As a result of the research, the highest seed yield in 2014 and 2015, respectively; while it is obtained at the time of first planting with 772.0 and 807.0 kg ha-1 and 80 kg ha-1 phosphorus fertilizer applications, at the time of the third sowing, it was determined that there was no statistical difference between 80 kg ha-1 phosphorus applications. In this study, The highest crude oil yield was obtained in 2014 (212.0 kg ha-1) at the first planting time and 80 kg ha-1 phosphorus fertilizer applications, also it was obtained in 2015 (260.0 kg ha-1) at the second sowing time and 80 kg ha-1 phosphorus fertilizer applications. Correlation analysis results showed positive significant correlations (p

Hidrojeller, ilaç salınımında, tarımsal alanda, biyomedikal alanda, gıda korumasında ve doku uygulamalarında etkin ve yaygın olarak kullanılan polimerik jellerdir. Hidrojellerin yumuşak ve esnek özellikte olması disiplinler arası yaklaşımın ilerlemesini önemli ölçüde sağlamaktadır. Fakat hidrojeller uygulanan mekanik kuvvetler altında düşük dirence sahiptir. Bu durum hidrojellerin kullanımı sırasında kırılmalara neden olmaktadır. Bu bağlamda, tekstil takviyeli hidrojel kompozitler hidrojellerin mekanik problemlerini çözmek için disiplinler arası bir yaklaşım sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı mekanik özellikleri iyileştirilmiş dokuma kumaş takviyeli hidrojel kompozit yapıların incelenmesidir. Bu bağlamda, hidrojel iplik formunda olan polivinil alkol (PVA), uygulanan mekanik kuvvete karşı direncini artırmak için mukavemetli pamuk, keten, yün, viskon ipliklerle güçlendirildi. Bu nedenle, kumaş takviyeli hidrojel kompozitlerin üretimi için PVA/Pamuk, PVA/Keten, PVA/Yün, PVA/Viskon karışımlı dokuma kumaşlar hazırlandı. Hibrit dokuma kumaşlar, farklı oranlarda glutaraldehit ve boraks çözeltileri ile muamele edildi. Hibrit dokuma kumaşta bulunan PVA iplikleri çapraz bağlı jel yapılara dönüşürken, pamuk, keten, yün ve viskon iplikler, takviye elemanı olarak dokuma kumaşlarda kalmıştır. İplik ve kumaşla güçlendirilmiş hidrojel kompozitlerinin karakterizasyonları Fourier-transform kızılötesi spektroskopi (FT-IR), termogravimetrik analiz (TGA), X-ışını kırınımı (XRD), taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile gerçekleştirildi. Hidrojel kompozitlerdeki çapraz bağlayıcı oranına ve su içeriklerine bağlı olarak numunelerin şişme dereceleri ve mekanik özellikleri incelendi. Tüm sonuçlar göz önüne alındığında, doğal lif takviyeli dokuma kumaşlar hidrojel kompozitlerin mekanik özelliklerini önemli ölçüde artırmıştır. Bu tezde sunulan yayımlanmış her makalenin bulguları, gelecekteki çalışmalar için birtakım önemli çıkarımlara sahiptir. Hydrogels are one of the most widely used polymeric gels and have been extensively used for drug delivery, agricultural and biomedical fields, food preservation, and tissue applications. Hydrophilic, soft, and flexible properties of hydrogels provide a significant opportunity to advance the understanding of interdisciplinary approach. However, hydrogels have low resistance under the applied mechanical forces. This situation results in hydrogels to break during usage. In this regard, textile reinforced hydrogel composite presents an interdisciplinary approach to solve mechanical problems of hydrogels. The aim of this thesis is to investigate development of woven fabric reinforced hydrogel composite structure with enhanced mechanical properties. In this respect, polyvinyl alcohol (PVA) in yarn form was reinforced with another durable cotton, flax, wool and viscose yarns to produce a hydrogel composite structure with improved resistance to the applied mechanical forces. For this purpose, PVA/Cotton (Co), PVA/Flax (F), PVA/Wool (W), PVA/Viscose (VI) blended woven fabrics were manufactured for the forming fabric reinforced hydrogel composites. The hybrid woven fabrics were treated with different concentrations of glutaraldehyde and borax solutions. PVA yarns in the hybrid woven fabric turned into crosslinked gel structures, whereas cotton, flax, wool and viscose yarns remained in the woven fabrics as a reinforcing element. The characterizations of yarn and fabric reinforced hydrogel composites have been carried out by Fourier-transform infrared spectroscopy (FT-IR), thermogravimetric analysis (TGA), X-ray diffraction (XRD), and scanning electron microscope (SEM). The swelling degree and mechanical properties of the samples were investigated with respect to the crosslinker ratio and water contents in the hydrogel composites. Considering all results, natural fiber woven fabric reinforcement significantly increased the mechanical properties of hydrogel composites. The findings of each article presented in this thesis have a number of significant implications for future researchs. YÖK 100/200 Domestic Doctorate Program RWTH Aachen University (Germany) Erasmus Mobility Programme University of Boras (Sweden) Erasmus Mobility Programme

Bu çalışma 2019 yılında Uşak Üniversitesi Ziraat Fakültesi araştırma ve uygulama tarlasında yürütülmüştür. Çalışmada yurtdışı kökenli bazı keten (Linum usitatissimum L.) çeşit ve hatlarının Uşak ili ekolojik koşullarındaki verim ve bazı tarımsal özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Bazı tarımsal karakterlerde; dekara verim (kg/da), bitki boyu (cm),teknik sap uzunluğu (cm), kapsül sayısı (adet/bitki), dal sayısı (adet/bitki), kapsüldeki tohum sayısı (adet/kapsül) ölçümler yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; dekara verim değerleri 80-185,3 kg/da; bitki boyu değerleri 39,9-65,9 cm; teknik sap uzunluğu 28,6-46,7 cm, bin dane ağırlığı 5,2-6,1 g, kapsül sayısı 6,20-41,17 adet/bitki arasında değişmiştir. Bu sonuçlara göre Uşak ilinde; Lırkskoppe, Fibra, Ötztaler, Plenny ve yerli çeşit Sarı-85 verim ve tarımsal özellikler bakımından en iyi sonuçların alındığı çeşitler olarak belirlenmiştir.

Keten (Linum usitatissimum L.), 13 cins ve 300 türü içeren Linaceae familyasına bağlı bir türdür. Bu çalışma, 2019 yılında Diyarbakır koşullarında 5 farklı azot (kontrol, 6.0, 7.5, 10.0 ve 12.0 kg/da) ve fosfor dozu (kontrol, 3.0, 5,0, 7.5, ve 10.0 kg/da) uygulamalarının bazı verim ve kalite bileşenleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak Sarı-85 çeşidi kullanılmış ve bitki boyu, bitkide dal sayısı, teknik sap uzunluğu, bitkide kapsül sayısı, kapsülde tohum sayısı, biyolojik verim, tohum verimi, bin tohum ağırlığı, sabit yağ oranı, sabit yağ verimi, yağ asidi kompozisyonu gibi özellikler incelenmiştir. Gübre dozlarına göre bitki boyu 47.73-38.90 cm, bitkide dal sayısı 5.76-3.86 adet/bitki, teknik sap uzunluğu 30.06-26.66 cm, kapsül sayısı 25.67-13.40 adet/bitki, kapsülde tohum sayısı 7.16-5.86 adet/kapsül, biyolojik verim 189.10-102.20 kg/da, tohum verimi 46.72-24.35 kg/da, bin tane ağırlığı 6.26-3.91 gr, sabit yağ oranı % 37.75-% 23.05 sabit yağ verimi 17.23-5.72 kg/da arasında saptanmıştır. Flax (Linum usitatissimum L.) is a species of the genus Linaceae that contains 13 genera and 300 species. In this study, some yield and quality components of 5 different nitrogen (control, 6.0, 7.5, 10.0 and 12.0 kg / da) and phosphorus doses (control, 3.0, 5.0, 7.5, and 10.0 kg / da) application in Diyarbakır in 2019. In order to determine the optimum nitrogen and phosphorus doses, randomized blocks were carried out in 3 replications according to the experimental design. Sarı-85 cultivar was used as material in the research and plant height, number of branches in the plant, technical stem length, number of capsules in the plant, number of capsules in the plant, biological yield, seed yield, thousand seed weight, constant oil ratio, constant oil yield, fatty acid composition properties were examined. According to fertilizer doses, plant height was between 47.73 cm and 38.90 cm, number of branches per plant between 5.76 (pieces/plant) and 3.86 (pieces/plant), technical stalk length between 30.06 cm and 26.66 cm, number of capsules between 25.67 (pieces/plant) and 13.40 (pieces/plant), number of seeds per capsule between7.16 (pieces/capsule) and 5.86 (pieces/capsule), biological yield from 102.20 (kg/da) to 189.10 (kg/da), seed yield from 24.35 (kg/da) to 46.72 (kg/da), thousand grain weight from 3.91 g to 6.26 g, fatty oil content of between 37.75% and 23.05% fatty oil yield was determined between 17.23 (kg/da) and 5.72 (kg/da). 51

Bu tez çalışması Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 2017FEBE066 nolu proje ile desteklenmiştir. Kimyasal özellikleri pamuğa benzer olan keten liflerinin iyi mukavemet özellikleri, yüksek ısıl iletkenlik ve düzgün yüzey özellikleri bulunmaktadır. Ancak düşük buruşmazlık açısı, zayıf boyut stabilitesi, sert tutum ve düşük elastikiyet gibi sakıncaları bu liflerden elde edilen tekstil yüzeylerinin kullanımını kısıtlamaktadır. Bu nedenle tez çalışmasında kumaşların performans özelliklerinin geliştirilmesinde kullanımı giderek artan sol-jel yönteminin keten kumaşlarda da denenmesi, farklı çinko tuzları ve mm nano tozları ile kaplamaların fonksiyonel özelliklerinin arttırılması ve etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, üç farklı çinko tuzu (çinko asetat, çinko nitrat ve çinko sülfat) ve iki farklı çinko oksit nano tozu ile sol-jel yöntemine göre iki farklı konsantrasyonda hazırlanan kaplamalar keten kumaşlara emdirme-kurutma-fiksaj yöntemleriyle uygulanmıştır. Kaplama sonrası kumaşların % ağırlık değişimleri, ultraviyole koruma faktörleri, antibakteriyel özellikleri, buruşmazlık açıları, kopma mukavemeti ve kopma uzaması değerleri, eğilme uzunluğu ve eğilme rijitliği değerleri ve beyazlık-sarılık değerleri standartlara uygun şekilde belirlenmiştir. Ayrıca kaplamaların lif yüzeyinde oluşturduğu film tabakası ve kaplamaların element içerikleri sırasıyla Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ve Enerji Dispersiv X-Işını analizi (EDX) aracılığıyla incelenmiştir. Çalışma sonucunda keten kumaşlarda buruşmazlık, antibakteriyel etkinlik ve ultraviyole koruyuculuk tek adımda elde edilebilmiş ve fiziksel özelliklerde önemli sayılabilecek bir değişim gözlenmemiştir. Fonksiyonel etkinlik bakımından çinko oksit nano tozları, çinko tuzlarından daha elverişli bulunmuştur. Linen fabrics whose chemical properties are similar to cotton fabrics have good strength, high thermal conductivity and smooth surface properties. On the other hand, the disadvantages like low wrinkle recovery angle, poor dimensional stability, stiff handle and low eleasticity limit the usage of textile surfaces derived from linen fibers. Thereby, in this thesis study, it was aimed for sol-gel process, that has gained importance in the enhancement of performance properties of cotton, to be studied linen fabrics as well, to enhance functional properties of the coatings with the help of different zinc salts and zinc oxide nano powders and to compare the effects. In the study, sol-gel coatings prepared by doping three different zinc salts (zinc acetate, zinc nitrate and zinc sulphate) and two different zinc oxide nano powders were applied to linen fabrics by pad-dry-cure method. Then, add on % values, ultraviolet protection factors, antibacterial properties, wrinkle recovery angles, tensile strength and elongation at break values, bending length and bending rigidity values and whiteness-yellowness values were determined according to the standart test methods. Moreover, the coating film layer on the fiber surfaces and elemental content of the coatings were evaluated by scanning electron microscopy (SEM) and energy dispersive X-ray analysis respectively. As a result of the study, antiwrinkle effect, antibacterial activity and ultraviolet protection effect could be obtained in one step and in terms of physical properties any considerable changes were not observed. From the point of functional efficiency, zinc oxide nano powders were found to be more favorable than zinc salts.

Neolitik Cag’dan itibaren Anadolu’da en yaygin kullanilan bitkilerden birisi ketendir. Ketenin ozellikle tohumu gunluk yasamda yakin zamana dek kullanilmistir. Ancak keten tohumuna Hititce metinlerde rastlanmamistir. Eski Yakin Dogu calismalarinda oldugu gibi susam ve keten arasindaki benzerligin bu duruma neden oldugu soylenebilir. Hititce metinlerde gecen ve genellikle susam ile iliskilendirilen Sumerce ve Akadca birtakim kelimelerin keten tohumu olarak okunabileceklerine dikkat edilmelidir.

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergeye istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Bu çalışma, ilkbahar üretim sezonunda Diyarbakır şartlarına uyum sağlayacak keten (Linum usitatissimum L.) genotiplerinin ve en uygun ekim zamanlarının belirlenmesi amacıyla tesadüf blokları bölünmüş parseller deneme desenine göre 4 tekrarlı olarak 2018 yılında Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme alanında yürütülmüştür. Araştırmada 8 farklı keten genotipi (Sandra, Zoltan, Norman, Sarı-85, TRE-KVD16-7, Milas-2, Mikael, Leinsman) 2 farklı ekim zamanında (15 Nisan ve 5 Mayıs) ekilerek genotipler, verim ve yağ kalitesi yönünden incelenmiştir. Çalışmada bitki boyu, bitkide kardeş sayısı, bitkide dallanma sayısı, kapsül sayısı, bitkide tohum verimi, 1000 dane ağırlığı, ham yağ oranı ve yağ asitleri miktarı gibi özellikler incelenmiştir. Çalışma sonucunda, bitki boyu 53.25- 31.43cm, bitkide dal sayısı 11.6 - 6.11 adet/bitki, kapsül sayısı 41.72 - 16.35 adet/bitki, ham yağ oranı %29.10-47.29; linolenik asit oranı %37.66-50.09; oleik asit oranı % 22.83-30.06; linoleik asit oranı %11.40-19.78, palmitik asit oranı %5.87-7.37 arasında değişmiştir. This study was carried out in order to determine suitable for sowing conditions the flax (Linum usitatissimum L.) genotypes, in Dicle University Faculty of Agriculture in 2018. Two different sowing times were established according to the randomized complete block split plot design and four replications. In the study, 8 different flax genotypes (Sandra, Zoltan, Norman, Sarı-85, Tre-Kvd16-7, Milas-2, Mikael, Leinsman) were examined in terms of yield and oil components. In this study were examined in terms of properties such as plant height, branch height, first branch height, number of capsules, seed yield in the plant, 1000 grain weight, yield, crude oil content and the amount of fatty acids. According to the results of study, plant height were changed from, 53.25 to 31.43 cm; number of branches from 11.6 to 6.11 number/plant; capsule number varied between 41.72-16.35 number/plant. Raw oil ratios varied between 29.10- 47.29 %, linolenic acid 37.66-50.09 %, oleic acid 22.83-30.06%, linoleic acid 11.40% -19.79, palmitic acid 5.87-7.37 % . Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü(DÜBAP)

Bu tez çalışmasında Ulucak Höyüğün Neolitik Dönem Tabakalarında (MÖ 6500-5670) ele geçen ağırşak, tezgâh ağırlığı ve ilişkili diğer buluntular analiz edilerek, söz konusu yerleşimdeki tekstil üretimi değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu tezin merkezini oluşturan ağırşak ve tezgâh ağırlıkları, hem tipolojik ve teknolojik açıdan hem de bunların tabakalar ve mekânlar arası dağılımı göz önüne alınarak çalışılmıştır. Bu araştırma ile Ulucak Neolitik sakinlerinin ne zaman tekstil üretimine başladığı, üretimin niteliği ve yoğunluğunda tabakalar arası ve mekanlar arası değişimin olup olmadığı sorunsalı açıklığa kavuşturulmuştur. By analysing of spindle whorles, loomweights and other related finds from Neolithic occupation at Ulucak Höyük (6500-5670 cal.BC) this thesis aims to make an assessment of the textile production in the settlement in question. Spindle whorles and loomweights which represent the crucial finds of this research have been studied both in terms of their typological and technological aspects, and also their distribution through the levels and buildings. This research elucidates the main questions such as when Neolithic inhabitants at Ulucak started to produce textiles, and also if the intensity and quality of this production has been displayed changes through time and space. 89

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2015, Günlük yaşamda tekstil ürünleri ayrılmaz bir parçamızdır. Gün boyu üzerimizde bulunan giysiler bakım yapılarak bir sonraki kullanım için hazır hale getirilirler. Her tekstil ürünü üretildiği life, formuna, aksesuarlarına ve benzeri özelliklerine göre bakım gerektirir. Bu nedenden dolayı giysilerde doğru bakım yapılabilmesi amacıyla bakım etiketleri bulunur. Bazı tekstil ürünlerinin bakım etiketlerinde ‘sadece kuru temizleme’ ibaresi bulunmaktadır. Bu ürünler genellikle suyun zarar vereceği düşünülen ürünlerdir. Kuru temizleme işleminin ana aşamaları ön işlem (leke çıkarma), temizleme ve ütülemedir. Özellikle muamele edilecek giysi leke barındırıyorsa bir leke çıkarıcı / kimyasal kullanılması gerekmektedir ve giysi makinede işlem görmesi öncesinde ön işleme tabi tutulmalıdır. Kuru temizleme işleminde yaygın olarak kullanılan perkloretilen solventinin zararlarından dolayı kuru temizleme işlemine alternatif yöntemler de geliştirilmiştir. Bunlardan biri de ıslak temizlemedir. Islak temizleme işleminde çözücü olarak solvent kullanılmaz. Bunun yerine sulu ortamda liflerin zarar görmesini engelleyici çeşitli kimyasallar ve çok hasssas hareketler yapan bilgisayar kontrollü makineler kullanılır. Bu bilgilerin ışığında ‘sadece kuru temizleme’ etiketli ürünlerin evde bakımı üzerine çalışmalar yapılmıştır. Hassas tekstil ürünlerinin ev tipi makinelerde uygun bir şekilde muamele edilebilmesi için gerekli koşulların belirlenmesi amaçlanmıştır. Ev tipi makinelerde yapılacak bu işlemin tekstil ürünün formunu koruması, kırışıklık ve koku gidermesi hedeflenmiştir. Yapılan çalışmalar üç ana sınıfa ayrılabilir. Bunlar, ön çalışmalar, piyasadaki benzer amaç taşıyan ev tipi ürünlerin incelenmesi ve ana çalışmadır. Ön çalışmalarda, 11 kg çamaşır makinesi ve 7 kg ısı pompalı buharlı kurutma makinesi kullanılmıştır. Yapılan ön çalışmaların sonucunda, giysi formunun bozulmadan korunması açısından kurutma makinesinin daha etkili olduğu belirlenerek, çalışmalara kurutma makinesinde devam edilmiştir ve bu çalışmalarda ısı pompalı kurutma makinesinde buharın kırışıklık açmada etkili bir parametre olduğu ortaya koyulmuştur. Ayrıca yapılan çalışmalarla kırışık açmada gerdirmenin de önemli bir parametre olduğu belirlenmiştir. Piyasadaki diğer ürünlerin araştırmasında dolap tipi bir ürün ve tek parça giysi için tasarlanmış bir ürün test edilmiştir. Tek parça giysi için tasarlanan üründe kıyafet, farklı yönlerdeki mandallar ile gerdirilerek asılmakta, 10 dakika süresince bir kapsül yardımıyla hoş koku verilmektedir. İncelenen dolap tipi ürün ise, tazeleme, kırışıklık giderme, hijyen ve kurutma fonksiyonlarına sahip kabin tipi ısı pompası sistemi ile çalışan bir üründür. Ürünün yükleme kapasitesi 5 kg’dır. Cihazda bulunan buhar ünitesi ile koku molekülleri yok edilerek tazeleme yapılmaktadır. Kırışıklık açma buhar yardımıyla gerçekleştirilmektedir. Bakteriler buhar ve sıcak hava ile yok edilerek hijyen sağlanmaktadır. Deneysel çalışma bölümünde, ön çalışmada edinilen bilgilerden faydalanılarak bir deney tasarımı yapılmıştır. Deney tasarımında kullanılan parametreler buhar süresi, buhar debisi ve yerleşim olarak belirlenmiştir. Bunun yanı sıra kuru temizleme etiketli özelliğe sahip %100 ipek gömlek ve %100 keten gömlek olmak üzere iki ayrı tekstil tipi ile çalışılmıştır. Deneyler 7 kg ısı pompalı buharlı kurutma makinesinde yürütülmüştür. İncelenen deney çıktıları, % koku uzaklaştırma, kırışıklık ve boyutsal değişimdir. Ölçüm için AATCC strandartları kullanılmıştır. Koku uzaklaştırma etkisi hem sübjektif hem objektif olarak değerlendirilmiştir. Subjektif değerlendirme Arçelik Merkez Ar-Ge’de geliştirilen yönteme göre panelistler tarafından yapılmıştır. Objektif değerlendirme için ise GC-MS cihazı kullanılmıştır. Deney sonuçları Minitab 17 programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Yapılan analize göre her iki kumaş tipi için de kırışıklık gidermede en etkin parametrenin yerleşim olduğu belirlenmiştir. Yapılan optimizasyon çalışmaları sonucunda ipek gömlek ve keten gömlek için birer adet optimum koşul belirlenmiştir. Belirlenen optimum koşullarda yapılan test sonuçları, benzer amaçlı ticari ürünlerle kıyaslandığında koku uzaklaştırma performansı açısından benzer sonuçlar elde edildiği, kırışıklık giderme performansının ise incelenen ticari ürünlere göre daha iyi olduğu belirlenmiştir. Geliştirilen algoritmaların kullanımı ve ütüleme işleminin enerji tüketimiyle, konvansiyonel yıkama, kırıtma ve ütüleme işleminin enerji tüketimi ve süreleri kıyaslanmıştır. Buna göre geliştirilen algoritmalar ütüye harcanan süreyi yıkama ve kurutma işlemi sonrasında ütülemeye göre oldukça kısaltmıştır. Harcanan enerji miktarı da diğer işlemlere kıyasla belirgin seviyede düşüktür. Deneyler esnasında belirli bölgelere yapay kırışıklıklar yapılarak çalışılmıştır. İpek ve keten için geliştirilen optimum işlem koşulları belirlendikten sonra numuneler bir gün giyilimiş ve üzerlerinde oluşan doğal kırışıklıklar ile deney yapılmıştır. Bu deneylere göre de belirlenen optimum koşulların deneyler esnasında kullanılan yapay kırışıklık oluşturulmuş numunelerle örtüşen sonuçlar verdiği görülmüştür., Textiles are the integral parts of our daily lives. Clothes which we wear all day, need to be maintained for the next usage. Every textile product need to be cared according to their features like its fiber, form, accesories and other specialities. Due to this reason, there are care labels on garments with the purpose of accurate maintenance. Sometimes, there could be ‘dry clean only’ expression on the care labels. Generally, these labels belong to the clothes which might be affected by water adversely. They become more sensetive to abrasion when they absorb water. Water is not used in dry cleaning. In the cleaning phase of dry cleaning, generally perchloroethylene is used as main washing medium. There are three main phases of dry cleaning. These stages are, pretreatment (stain removal), cleaning and ironing. Especially, if the garment has a stain, a pretreatment process is required before the dry cleaning operation. One or more chemicals might be used for the pretreatment process. However, perchloroethylene is a solvent which is harmful for human health. Therefore, some other alternative cleaning methods are developed to solve this problem. One of these methods is wet cleaning. In wet cleaning process, water is used as medium instead of the solvent. Some chemicals are added in water for preventing shrinkage, felting and other damages that arise from water. Moreover this process is done by computer controlled machines which make sensetive movements. In the light of this information, studies were conducted on home care of garments that have ‘dry clean only’ care label. Determining the requirements of suitable treatment of delicate clothes in domestic machines was intended. It was aimed to maintain the textile products’ form, remove the wrinkles and odors by using this domestic treatment. These studies can be devided in three parts. These are, the preliminary studies, analysis of the domestic products with similar objectives and the main study. In preliminary studies, 11 kg washing machine and 7 kg heat pump drying machine were used. In washing machine, some detergents were examinated by using a gentle washing programme. In drying machine some home dry cleaning kits and different drying styles with different conditions were tested. At the end of these studies, the drying machine was determined to be more effective in terms of protection against deterioration of the garment forms and the rest of the studies were performed in the drying machine. In these studies, it revealed that the steam is an effective parameter for removing wrinkles. Moreover, it was determined that, also stretching is a significant factor for wrinkle removal. A product which is designed for a single cloth and a cabinet type product were examinated in the scope of the analysis of other products. A garment is stretching with latches and treated with a chemical during 10 minutes for wrinkle removal and giving fragrance in the single garment type product. The cabinet type product is a device which works with a heat pump system and has refreshment, wrinkle removal, hygiene and drying functions. Loading capacity of the product is 5 kgs. Refreshment is performed by a steam unit of the device. This process includes elimination of odor molecules. Also, wrinkle removal process is done by steam. Moreover, hygiene is provided by eliminating bacteria due to the steam and hot air. In the main study section, a design of experiment is created by using the outputs of preliminary studies. Design parameters were steam duration, steam flow rate and textile placement in the tumble dryer. The resulting set of experiments were done with 100% silk shirt and 100% linen shirt, individually. Experimentals were carried out in 7 kg heat pump tumble drier. Odor removal percentage, wrinkle recovery and dimentional change are the outputs of experiments. Odor removal performance was evaluated both subjectively and objectively. Subjective evaluation was performed by panelists. They compared treated samples with referances and numerate them according to their odor intensity. After the programme optimization, odor removal performance of determined programme was done objectively. GC-MS was used for the objective measurement of odor removal percentage. AATCC appearance of fabrics after repeated home laundering replicas were used for wrinkle evaluation. Residual wrinkle amount of threated shirts were scored according to this replicas. Dimentional changes were determined by measuring length and width of the shirts before and after the tumble drier process. No significant dimentional change was determined. Minitab 17 was used for analysis of experimental results. According to the analysis, it was determined that the most effective parameter is textile placement for wrinkle removal, for both silk and linen. Afterwards the analysis, optimization studies were conducted for determining the optimum process parameters. In the end of the optimisation, two optimum algorithms were determined one each for silk and linen shirts. For silk, 18 minutes steam duration, 19.7 g/min steam flow rate and stretching; for linen, 18 minutes steam duration, 25.5 g/min steam flow rate and free settlement conditions were optimum. Similar odor removal performance results were obtained when optimum test results were compared with other commercial products. While commercial product removes %90 of odor, optimum condition removes %88.3 of odor. Furthermore, wrinkle removing performance of optimum conditions were better than this commercial products. While the wrinkle score of the shirts which processed with determined condion were 4.2, the score of commercial product was 3. The energy consumption and time duration of the determined optimum programmes with subsequent ironing and convantional washing, tumble drying, ironing processes were compared. It was shown that processing with optimum programmes shorthened the ironing time. Besides, energy consumptions of the optimized conditions were signally decreased. 79 minutes were spent for washing, tumble drying and ironing silk shirts, although 23,5 minutes were spent for determined programme on tumble dryer and ironing of silk shirts. Energy consumptions were 0.526 kWh and 0.245 kWh respectively. Washing, tumble drying and ironing took 78 minutes for linen shirt and process of optimum programme and ironing continued 24 minutes. For the process including washing, tumble drying and ironing consumed 0.637 kWh, determined optimum programme and ironing spent 0.299 kWh energy. During the experimentals, wrinkles were made artificially at specified locations. After determining the optimum processing conditions, this conditions were tested with natural wrinkles of one day worn silk and linen shirts. The results of natural wrinkle specimens coincided with artificial wrinkled specimens. According to this comparison, natural wrinkled specimens had same recovery results for linen shirt. Besides, recovery results of silk shirts were better than artificial ones. Because for silk specimens daily wrinkles were smoother than the linens., Yüksek Lisans, M.Sc.

Bu çalışmada Havaciva bitkisi (Alkanna tinctoria)'nin selülozik ve protein elyaf boyar maddesi olarak kullanılabilirliği araştırılmıştır. Çalışmada öncelikle havaciva bitkisinin kökündeki total madde miktarı tespit edilmiş, daha sonra aseton ve etanol çözücüleriyle havaciva kökünden kırmızı ve mavi renkli 2 ayrı boyar madde ekstraksiyonu elde edildi. Karışımlardaki bazı bileşenlerin yapısı spektroskopik yöntemlerle belirlendi. Önce havaciva kökünden elde edilen kırmızı bileşenle sonra da mavi bileşenle boyanmaya hazır 194 adet yün, keten ve pamuklu kumaş pH : 2, 4, 6 ve 8'de mordanlı ve mordansız boyama yöntemleriyle boyandı. Mordanlı boyama AlK(SO4)2.12H2O, FeSO4.7H2O, CuSO4.5H2O, K2Cr2O7, AgNO3, CoCl2.6H2O ve Önal-1 mordan sistemi kullanılarak ön, birlikte ve son mordanlama yöntemleriyle gerçekleştirildi. 20 adet Ahşap numune de havaciva kökünden elde edilen bitki ekstraktı ile mordansız ve birlikte mordanlama yöntemiyle AlK(SO4)2.12H2O, FeSO4.7H2O, CuSO4.5H2O, K2Cr2O7, AgNO3, CoCl2.6H2O, SnCl2.2H2O, ZnCl2, Ni(NO3)2.6H2O ve ÖNAL-1 mordanı kullanılarak boyandı. Böylece havaciva kökündeki renk veren maddeler farklı çözücü ortamında kalitatif olarak ayrılmış ve elde edilen boyar maddelerle elyaf numuneler mordanlı ve mordansız boyama yöntemleriyle boyamaları gerçekleştirilmiş ve ışık, yıkama ve sürtünme haslık değerleri tespit edilmiştir. Toplam 582 adet numune boyanmış olup, bu numunelerin renk kodları ve haslık analizleri yapılarak optimum boyama reçeteleri elde edilmiş ve sonuçlar yorumlanmıştır. Havaciva köküyle yapılan boyamalar sonucunda haslık analizlerinin yüksek olduğu, elde edilen renklerin parlak ve canlı olduğu görülmüştür. Böylece havaciva bitkisinin selülozik ve protein elyaf boyar maddesi olarak kullanılabilirliği tespit edilmiştir. Sonuçların olumlu çıkmasıyla doğal bitkisel boyar madde olarak kullanılabilecek ve ülke ekonomisine katkıda bulunulabilecek bitkilere yeni bir alternatif getirilmiştir. In this work, the employability of the Alkanet plant (Alkanna tinctoria) is searched as cellulosic and protein fiber dyestuff. The work firstly, the total substance amount is determined in the root of Alkanet. Then two different dyestuff extractions in red and blue colours are gained from the Alkanet root with acetone and ethanol solvents. Mixture of some components of the structure was determined by spectroscopic methods. 194 wool, linen and cotton fabric ready to be dyed with the red component at first and then the blue one gained from the Alkanet root are dyed with mordanting and without mordanting dyeing methods at pH: 2, 4, 6 and 8. With mordanting dyeing is performed by being used AlK(SO4)2.12H2O, FeSO4.7H2O, CuSO4.5H2O, K2Cr2O7, AgNO3, CoCl2.6H2O and the Onal-1 mordant system with the preliminary together and final mordantation methods. 20 wood examples are also dyed by being used AlK(SO4)2.12H2O, FeSO4.7H2O, CuSO4.5H2O, K2Cr2O7, AgNO3, CoCl2.6H2O, SnCl2.2H2O, ZnCl2, Ni(NO3)2.6H2O ve ÖNAL-1 mordant withs the plant extract gained from the Alkanet root in the methods of without mordanting and together mordantion. Thus, substances giving colour in the Alkanet root are set apart as quantitative in different solvent environment and fiber examples are dyed with dyestuff gained in the methods of with and without mordanting and then their light, washing and friction fastness values are determined. In total 582 examples are dyed and their optimum dyeing prescriptions are gainded by being made these examples'colour codes and fastness analyses and the dyeing with the Alkanet root, it is seen that their fastness analyses are high and the colours gained are glare and lusty. Consequently, the employability of the Alkanet plant is determined as cellulosic and protein fiber dyestuff. Because of the positive results, a new alternative is brought to the plants which will be used as naturel herbal dyestuff and will make a contribution to the contribution to the country economy. 108

Bu araştırma 2006-2007 ve 2007-2008 yıllarında Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında yürütülmüştür. Araştırma Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemede ekim zamanı ana parsellere, çeşitler alt parsellere yerleştirilmiştir. Araştırmada on bir keten çeşidinin (Sarı-85, Avangarc, Raulin, Dakota, Linda, Flanders, Royal, Norman, Mcbregor ve Atalanta )ve üç farklı ekim zamanının (birinci yılda 9 kasım, 17 kasım, 24 kasım ve II. yılda 8 kasım, 16 kasım, 24 kasım) verim ve kalite özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla denemede çiçeklenme gün sayısı, olgunlaşma gün sayısı, bitki boyu, teknik sap uzunluğu, dal sayısı, bitkideki kapsül sayısı, kapsülde tohum sayısı, bin tane ağırlığı, verim ve ham yağ oranı gibi özellikler incelenmiştir.Elde edilen verilere göre; tohum verimi ve ham yağ oranı bakımından çeşitler ile ekim zamanları arasındaki farklılıkların yanı sıra çeşit x ekim zamanı interaksiyonları da önemli bulunmuştur. Dekara en yüksek tohum verimi I. ekim zamanında Sarı-85 çeşidinde (220.06 kg/da), en düşük tohum verimi ise III. ekim zamanında Mc Bregor çeşidinden (100.51 kg/da) elde edilmiştir. En yüksek yağ oranı II. ekim zamanında Sarı-85 çeşidinde (% 40.95), en düşük yağ oranı III. ekim zamanında Linda çeşidinde (% 32.817) saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre Tekirdağ koşullarında keten tohum verimi bakımından I. Ekim zamanını (8-9 Kasım) ve Sarı-85 çeşidini önermek mümkündür.Anahtar Kelimeler: Keten, Çeşit, Ekim zamanı, Tohum verimi, Ham Yağ Oranı This research was conducted at Applying Research Field, Faculty of Agriculture University of Namik Kemal in 2006-2007 and 2007-2008. The research was conducted using a randomized complete block, split block design with three replicates. Sowing time and cultivars in the research were employed to be main and sub plots respectively. The aim of this research was to determine of effects of three different sowing times (first year November 9, November 17, November 24 and second year November 8, November 16, November 24 ) of eleven linseed cultivars (Sarı-85, Avangarc, Raulin, Dakota, Linda, Flanders, Royal, Norman, Mcbregor and Atalanta) on seed yield and quality components. In the study flowering days number, maturity days number, plant height, technical stem length, branch number, capsule number, the number of seeds per capsule, 1000 seed weight, seed yield and linseed oil content.According to the results of the research; differences between cultivars and sowing times and cultivar x sowing time interactions were significant in term of seed yield and raw oil content. Sarı-85 cultivar has showed the highest values in first sowing times (November 9) for seed yield. Mc Bregor cultivar has showed the lowest values in third sowing times (November 24) for seed yield. Sarı-85 cultivar has showed the highest values in second sowing time (November 17) for oil content. Linda cultivar has showed the lowest values in third sowing time (November 24) for oil content. Sarı-85 cultivar in the November 8-9 had the higher seed yield than the other cultivars.Keywords: Linseed, Cultivar, Sowing Date, Seed Yield, Crude Oil Content 62

ÖZETAnadolu, tarihi boyunca yüzden fazla uygarlığa sahip olmuş, ender topraklardan biridir. Bu yüzden jeolojik, coğrafi ve stratejik konumunun üzerinde birçok çalışma yapılmıştır.Anadolu’da dokumacılık, Neolitik Çağ’a kadar uzanmakta ve bu çağ Anadolu ve Trakya’da dört yüze yakın yerleşme ile temsil edilmektedir. Dokumacılığın nerede başladığı konusunda bugüne değin farklı görüşler ileri sürülmüştür. Yapılan arkeolojik kazılar, okunan belgeler bu görüşleri desteklemiştir.1962 yılında Konya’nın 152 km güney-doğusunda, Çatalhöyük’te, Melleart ve Burnham tarafından bulunan Neolitik dokuma parçaları Ankara Arkeoloji Müzesinde sergilenmektedir. Bu buluntuların M.Ö. 6000 yılına ait oldukları belirtilmektedir.. Ancak bu kalıntıların teknik bakımdan ileri olmaları, bunlardan önce dokunmuş parçaların da bulunması gerektiği için dokumacılık tarihinin daha öncelere dayanması gerekmektedir.Yapılmış olan çalışmanın birinci bölümünde, tarih öncesi çağlardan başlayarak dokumacılık eyleminin tarihçesi ve bu görüşleri kanıtlayan arkeolojik kazılar ve antik medeniyetlerin giysileri ve mitolojide dokumacılık irdelenmiştir.İkinci bölümde, tekstil elyafı olarak keten ele alınmış, diğer bast lifleri ile birlikte incelenmiş, Türkiye’deki ve dünyadaki tarihçesi araştırılmıştır.Üçüncü bölümde keten dokumacılığının Anadolu’daki dünü, bugünü ve yapılmış olan alan araştırması sonuçları irdelenmiş, gidilmiş olan yörelerden alınan örnek keten dokumalar laboratuarda incelenmiş ve analizleri yapılmış ve Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Dokuma Atölyesinde yirmi dört farklı örnek dokunmuş ve öneri kataloğu oluşturulmuştur.SUMMARYThroughout the history of mankind, Anatolia (Asia Minor) has been one of the very few places that was home to more than 100 civilizations. Consequently, many studies were conducted on Anatolia’s geographical and strategic prominence.Weaving in Asia Minor goes back to the Neolithic period when there were about 400 settlements in Thrace and Anatolia. There are various opinions on where weaving originated from. Archaeological excavations and deciphered documents supported these opinions.Melleart and Burnham’s excavations in 1962 near Çatalhöyük, 162 km southeast of Konya, yielded fabric fragments from 6000 BC. They are currently exhibited in the Archaeological Museum in Ankara. That the weaving of these fabric segments was technically advanced, suggets that the history of weaving in Anatolia dates back even before that period.This volume on linen fabrics is broken into three parts :In the first part, weaving was studied from prehistoric times through today. Archaeological excavations and their findings, clothing of antiquity and weaving in mythology were presented.In the second part, linen was studied as a textile fiber, investigated along with the other bast fibres, and its history in Turkey and the world was reviewed.In the third part, weaving of linen in Anatolia was investigated and conducted field work was presented. Sample linen segments from the different regions visited were analyzed and the results were tabulated. Finally, 24 sample linen segments were weaved at the waving workshop of Marmara University Fine Arts Faculty and an offer catalog was prepared.

Het proefschrift is een verslag van het eerste multidisciplinaire onderzoek naar fiscale fraudebestrijding. Het biedt een kijk achter de schermen van het openbaar bestuur: hoe heeft fiscale fraudebestrijding de laatste 25 jaar vormgekregen, wie zijn betrokken en bestaat er een kloof tussen sturingsbehoefte en sturend vermogen? Dit proefschrift belicht de fiscale fraudebestrijding vanuit vijf invalshoeken: de politieke, de juridische, de economische, de wetenschappelijke en de sociaal-psychologische rationaliteit. Het laat zien hoe en waar deze rationaliteiten met elkaar kunnen botsen. Het analyseert ook hoe de fiscale fraudebestrijding zich sinds de jaren '70 heeft ontwikkeld. Hierin weerspiegelt zich de veranderende kijk op het functioneren van het openbaar bestuur. In deze multidisciplinaire studie wordt de volledige fiscaal-strafrechtelijke keten doorgelicht. De samenwerking tussen de Belastingdienst, de FIOD, het Openbaar Ministerie en de Zittende Magistratuur wordt geanalyseerd, met verrassende resultaten. Tegen het decor van opsporingsambtenaren, rechercheurs, officieren van justitie en rechters krijgt de lezer een 'kijk achter de schermen'. De praktijk wordt mede gereconstrueerd aan de hand van de vraag: zijn er grenzen aan sturing? De bevindingen zijn relevant voor de de aanpak van fraude in het algemeen. Ook zijn ze interessant voor de discussie over het functioneren van en de aansturing van de politie en het Openbaar Ministerie. Het onderzoek is geplaatst in de bredere context van ontwikkelingen binnen het openbaar bestuur.

6-O-geschützte Cellulosederivate wurden mit Diphenylketen in Gegenwart verschiedener Basen unter milden Bedingungen umgesetzt. Trotz Verwendung hoher Überschüsse von Diphenylketen pro Monomereinheit konnte ein Acylierungsgrad von 1 nicht überschritten werden. Diese neuartigen Cellulosederivate wurden elementaranalytisch und mit einer neuentwickelten quantitativen IR-spektroskopischen Methode bezüglich des Substitutionsgrades charakterisiert. Auch das Substitutionsmuster erwies sich als interessant. Durch eine Methylierungsanalyse konnte gezeigt werden, daß jede Monomereinheit eine freie Hydroxylgruppe aufweist, wodurch auf Cellulose basierende Materialien zugänglich sind, in denen jede Monomereinheit drei verschiedene orthogonale Schutzgruppen aufweist. Exemplarisch konnte die letzte freie Hydroxylgruppe allyliert werden.