Search

Bu tez çalışması Batman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından BTÜBAP-2022-YL-08 nolu proje ile desteklenmiştir., Bu çalışmada, siyah sarımsak ile kekiğin zatürre patojen bakterileri üzerine antimikrobiyal ve antioksidatif sinerjik etkileri araştırılmıştır. Çalışmamızda su ve etil alkol ekstrelerinin antimikrobiyal aktivitelerini belirmek için agar kuyu difüzyon, minimum inhibisyon konsantrasyonu (MIC) ve minimum bakterisidal konsantrasyonu (MBC) testleri yapılmıştır. Bu şekilde toplam fenolik, flavonoid, ve antioksidan kapasite (DPPH-2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl, CUPRAC-Cupric Reducing Antioxidant Capacity, FRAP-Fluorescence recovery after photobleaching) belirlenmiştir. Agar kuyu difüzyon testinde beyaz sarımsağın (BS) su ekstraktında (SE) en yüksek etki gösterdiği bakteri Staphylococcus aureus (34.64 mm zon çapı) iken, BS etil alkol(EE) ekstraktı uygulanan bakterilerde en yüksek Pseudomonas aeruginosa ve Klebsiella pneumoniae (30.48mm zon çapı) olduğu görülmüştür. Siyah sarımsak su ekstraktı (SSSE) uygulanan bakterilerde sadece Staphylococcus aureus (9.44 mm zon çapı) üzerinde etkili olurken, siyah sarımsak etil alkol ekstraktının (SSEE’nin) en etkili olduğu bakteri Pseudomonas aeruginosa (18.17mm zon çapı aralığı) olduğu belirlenmiştir. Kekiğin su ekstraktının (KSE) en etkili olduğu bakteri Klebsiella pneumoniae (23.50mm zon çapı) iken, etil alkol ekstraktının (KEE) en etkili olduğu bakteri ise Pseudomonas aeruginosa (20.62 mm zon çapı) olarak tespit edilmiştir. BS+KSE en etkili olduğu bakteri Klebsiella pneumoniae (22.34mm zon çapı) iken, BS+KEE’nin (23.79mm zon çapı) en etkili olduğu bakteri yine Klebsiella pneumoniae olduğu verisine ulaşılmıştır. SS+KSE’nin sadece Pseudomonas aeruginosa bakterisine etkili (8.52 mm zon çapı) iken, SS+KEE’nin en etkili olduğu bakteri Acinetobacter baumannii (38.50 mm zon çapı) olarak tespit edilmiştir. MBC testi verilerine göre, BSSE (0.012 mg/mL) tüm bakteri izolatlarında etkili iken, MIC testi için en etkili olduğu bakteri Staphylococcus aureus (0.094 mg/mL) olarak bulunmuştur. MBC testinin BSEE (0.012 mg/mL) Pseudomonas aeruginosa hariç diğer tüm bakterilerde etki gösterirken, MIC BSEE’nin (0.023 mg/mL) en etkili olduğu bakteri Staphylococcus aureus bilgisi elde edilmiştir. MBC testinin SSSE’de (0,188 mg/mL) en etkili olduğu bakteri Pseudomonas aeruginosa iken, MIC SSSE’de (0.750 mg/mL) sadece Klebsiella pneumoniae bakterisine etki etmiştir. MBC testinin SSEE (0.012 mg/mL) tüm bakteri izolatlarında etkili iken, MIC SSEE’nin (0.047 mg/mL) en etkili olduğu bakteri Staphylococcus aureus olarak bulunmuştur. MBC testinin KSE‘de (0.375 mg/mL) en etkili olduğu bakteriler Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus ve Acinetobacter baumannii iken, MIC KEE’nin hiçbir bakteri izolatında etkili olmadığı görülmüştür. MBC testinin KEE’de (0.375 mg/mL) tüm bakterilerde etkili iken, MIC KEE’nin (0.023 mg/mL) en etkili olduğu bakteri Staphylococcus aureus olduğu verisine ulaşılmıştır. MBC testinin BS+KSE (0.012 mg/mL) en etkili olduğu bakteriler Klebsiella pneumoniae ve Staphylococcus aureus iken, MIC BS+KSE (0.375 mg/mL) en etkili olduğu bakteri Staphylococcus aureus tespiti yapılmıştır. MBC testinin BS+KEE (0,012 mg/mL) en etkili olduğu bakteriler Klebsiella pneumoniae ve Staphylococcus aureus iken, MIC BS+KEE (0.023 mg/mL) en etkili olduğu bakteriler Staphylococcus aureus ve Acinetobacter baumannii olduğu bilgisine ulaşılmıştır. MBC testinin SS+KSE (0.012 mg/mL) en etkili olduğu bakteri Staphylococcus aureus iken, MIC SS+KSE (0.188 mg/mL) sadece Staphylococcus aureus bakterisinde etkili olmuştur. MBC testinin SS+KEE (0.012 mg/mL) en etkili olduğu bakteriler Staphylococcus aureu ve Acinetobacter baumannii iken, MIC SS+KEE (0.023 mg/mL) en etkili olduğu bakteriler Pseudomonas aeruginosa ve Staphylococcus aureus olduğu tespit edilmiştir. Biyokimyasal testlerde araştırılan ekstraktlar arasında, en yüksek fenolik madde miktarı değerleri KSE 1.184 mgGAE/mL, en yüksek flavonoid madde miktarı değerleri KSE 0.129 mg rutin eşdeğeri/mL olduğu görülmüştür. Antioksidan testlerde ise, en yüksek DPPH radikal giderme aktivitesi değerleri BS+KEE kombinasyonunda 0.198 mg Troloks eşdeğeri/mL, en yüksek CUPRAC aktivitesi değerleri KSE 4.318 mg Troloks eşdeğeri/mL ve en yüksek FRAP aktivitesi değerleri KSE 2.633 mg Troloks eşdeğeri/mL olarak tespit edilmiştir. Yapılan araştırma sonucunda, zengin biyokimyasal ve antioksidatif özellikleri belirlenen tıbbi bitkilerin, yalnız ve birlikte kullanımının patojen pnömoni izolatlarına karşı antimikrobiyal özellikleri yorumlanmıştır. Bu tıbbi bitkilerin pnömoni kökenli hastalarda kullanılan ilaçları destekleyici olarak kullanılması faydalı olabileceği kanısına varılmıştır., In this study, antimicrobial and antioxidative synergistic effects of black garlic and thyme on pneumonia pathogenic bacteria were investigated. In our study, agar well diffusion, minimum inhibition concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) tests were performed to determine the antimicrobial activities of water and ethyl alcohol extracts. In this way, total phenolic, flavonoid, and antioxidant capacity (DPPH-2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl, CUPRAC (Cupric Reducing Antioxidant Capacity), FRAP-(Fluorescence recovery after photobleaching) were determined. Staphylococcus aureus (34.64 mm zone diameter) was the bacteria in which white garlic (WG) showed the highest effect in water extract (WE) in the agar well diffusion test, while Pseudomonas aeruginosa and Klebsiella pneumoniae (30.48 mm zone diameter) had the highest effect in bacteria applied WG ethyl alcohol extract (EE) has been found. While black garlic water extract (BGWE) was effective only on Staphylococcus aureus (9.44 mm zone diameter) in bacteria applied, it was determined that black garlic ethyl alcohol extract (BGEE) was the most effective bacteria Pseudomonas aeruginosa (18.17 mm zone diameter range). The most effective bacterium was Klebsiella pneumoniae (23.50 mm zone diameter), while water extract (TWE) of thyme was most effective, while Pseudomonas aeruginosa (20.62 mm zone diameter) was determined to be the most effective bacterium by ethyl alcohol extract (TEE). While the bacteria that WG+TWE was most effective was Klebsiella pneumoniae (22.34mm zone diameter), the bacteria that WG+TEE (23.79mm zone diameter) was most effective was again Klebsiella pneumoniae. While BG+TWE was effective only against Pseudomonas aeruginosa bacteria (8.52 mm zone diameter), the bacteria that BG+TEE was most effective was Acinetobacter baumannii (38.50 mm zone diameter). According to MBC test data, WGWE (0.012 mg/mL) was effective in all bacterial isolates, while Staphylococcus aureus (0.094 mg/mL) was found to be the most effective bacteria for MIC test. While MBC test was effective on all bacteria except WGEE (0.012 mg/mL) Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus information was obtained for which MIC WGEE (0.023 mg/mL) was the most effective. While Pseudomonas aeruginosa was the most effective bacteria in MBC test in BGWE (0.188 mg/mL), it only affected Klebsiella pneumoniae bacteria in MIC BGWE (0.750 mg/mL). While BGEE (0.012 mg/mL) of the MBC test was effective in all bacterial isolates, the bacteria that MIC BGEE (0.047 mg/mL) was most effective was found to be Staphylococcus aureus. While the bacteria that the MBC test was most effective in TWE (0.375 mg/mL) were Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus and Acinetobacter baumannii, MIC TEE was not found to be effective in any bacterial isolate. While the MBC test was effective in TEE (0.375 mg/mL) in all bacteria, it was found that Staphylococcus aureus was the most effective bacteria in MIC TEE (0.023 mg/mL). While the bacteria Klebsiella pneumoniae and Staphylococcus aureus were the most effective in MBC test with WG+TWE (0.012 mg/mL), the bacteria Staphylococcus aureus was detected for which MIC WG+TWE (0.375 mg/mL) was the most effective. While the bacteria that MBC test WG+TEE (0.012 mg/mL) is the most effective are Klebsiella pneumoniae and Staphylococcus aureus, MIC WG+TEE (0.023 mg/mL) is the most effective bacteria Staphylococcus aureus and Acinetobacter baumannii. Staphylococcus aureus was the most effective bacteria in MBC test BG+TWE (0.012 mg/mL), while MIC BG+TWE (0.188 mg/mL) was effective only on Staphylococcus aureus bacteria. Staphylococcus aureus and Acinetobacter baumannii were found to be the most effective bacteria in MBC test BG+TEE (0.012 mg/mL), while Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus were found to be the most effective bacteria with MIC BG+TEE (0.023 mg/mL). Among the extracts investigated in biochemical tests, the highest phenolic content values were found to be TWE 1.184 mg GAE/mL, and the highest flavonoid content values were TWE 0.129 mg routine equivalent/mL. In antioxidant tests, the highest DPPH radical scavenging activity values were determined as 0.198 mg Trolox equivalent/mL in the WG+TEE combination, the highest CUPRAC activity values were found to be 4.318 mg Trolox equivalent/mL for TWE and the highest FRAP activity values for TWE were 2.633 mg Trolox equivalent/mL. . As a result of the research, the antimicrobial properties of medicinal plants, whose rich biochemical and antioxidant properties were determined, against pathogen pneumonia isolates were interpreted when used alone or together. It has been concluded that the use of these medicinal plants as a supplement to the drugs used in patients with pneumonia may be beneficial.

The effects of commercial thyme (Origanum vulgare L.), sage (Salvia officinalis L.), garlic (Allium sativum L.), sesame (Sesame indicum L.) , rosemary (Rosmarinus officinalis L., syn. Salvia rosmarinus Spenn.), lemon (Citrus limon (L.) Osbeck) and mustard (Brassica nigra L.) essential oils (Botalife Natural and Aromatic Products Inc., Türkiye) on disease severity were investigated in simultaneous inoculation of Meloidogyne incognita (Kofoid and White, 1919) Chitwood, 1949 and Fusarium oxysporum f.sp. radicis lycopersici (Jarvis & Shoemaker) (FORL) on tomato. Nematicide (Velum®, Fluopyram, Bayer Crop Production Inc., Türkiye) and fungicide (Cebir®, Fludioxonil + Metalaxyl, Hektaş Crop Production Inc., Türkiye) were used as positive controls. The negative control was only plants with nematode and fungus inoculation. The study was set up in a randomized plot design with 5 replications for each essential oil. In simultaneous inoculations, 1000 M. incognita second juvenile larvae/1ml and 3x106 spore/ml FORL were used for each seedling. The essential oil applications were applied to the soil at a dose of 1000 ppm for each pot, one day after the nematode and fungus inoculation. The study was terminated after 60 days, and the evaluation was based on gall, egg mass, and disease severity. Fungal growth and nematode development on roots were found lower in all tested oils applications than in negative control but fungicidal and nematicidal activity varied. Thyme and garlic essential oils had the highest control effect on nematode and fungus with 55.20% in simultaneous inoculation and this effect was higher than only nematicide (38.84%) and only fungicide (33.20%) applications. Sage (38.84%), rosemary (33.28%), and mustard (38.92%) essential oils were found to suppress disease severity higher than sesame (22.16%) and lemon (22.16%). It has been determined that thyme and garlic essential oils are good alternatives to manage root-knot nematode and FORL disease complexes., Domateste, ticari kekik (Origanum vulgare L.), adaçayı (Salvia officinalis L.), sarımsak (Allium sativum L.), susam (Sesame indicum L.), biberiye (Rosmarinus officinalis L., syn. Salvia rosmarinus Spenn.), limon (Citrus limon (L.) Osbeck) ve hardal (Brassica nigra L.) esansiyel yağlarının (Botalife Natural and Aromatic Products Inc., Türkiye) eş zamanlı Meloidogyne incognita (Kofoid and White, 1919) Chitwood, 1949 ve Fusarium oxysporum f.sp. radicis lycopersici (Jarvis & Shoemaker) (FORL) inokulasyonunda hastalık şiddeti üzerine etkileri araştırılmıştır. Pozitif kontrol olarak nematisit (Velum®, Fluopyram, Bayer Crop Production Inc., Türkiye) ve fungisit (Cebir®, Fludioxonil + Metalaxyl, Hektaş Crop Production Inc., Türkiye) kullanılmıştır. Negatif kontrol sadece nematod ve fungus inokulasyonu yapılan bitkilerden oluşmuştur. Çalışma, her bir uçucu yağ için 5 tekerrürlü tesadüf parselleri deneme deseninde kurulmuştur. Eş zamanlı inokulasyonlarda her bir fide için 1000 M. incognita ikinci dönem larva/1ml ve 3x106 spor/ml FORL kullanılmıştır. Uçucu yağ uygulamaları, nematod ve fungus inokulasyonundan bir gün sonra her saksı için 1000 ppm dozunda toprağa uygulanmıştır. Çalışma 60 gün sonra sonlandırılmış ve değerlendirme gal, yumurta paketi ve hastalık şiddetine göre yapılmıştır. Köklerde fungus büyümesi ve nematod gelişimi, test edilen tüm yağ uygulamalarında negatif kontrole göre daha düşük bulunmuştur, ancak fungus gelişimi ve nematod aktivitesi değişiklik göstermiştir. Kekik ve sarımsak uçucu yağları eş zamanlı inokulasyonda nematod ve fungus üzerinde %55.20 ile en yüksek kontrol etkisine sahip olmuş ve bu etki sadece nematod (%38.84) ve sadece fungisit (%33.20) uygulamalarından daha yüksek bulunmuştur. Adaçayı (%38.84), biberiye (%33.28) ve hardal (%38.92) esansiyel yağlarının, susam (%22.16) ve limona (%22.16) göre hastalık şiddetini daha fazla baskıladığı bulunmuştur. Kekik ve sarımsak esansiyel yağlarının kök ur nematodu ve FORL hastalık komplekslerini yönetmek için iyi birer alternatif olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada, yemlere katılan kekik (300 ppm), biberiye (300 ppm) uçucu yağlarının tek başlarına ve 300 ppm ile 400 ppm karışımlarının broyler performansı, piliç etinin oksidasyonu ve duyusal özellikleri üzerine etkileri incelenmesi, amaçlanmıştır. Toplam 450 adet Ross 308 erkek broyler civciv kontrol, kekik, biberiye, kekik ve biberiye karışımı-1 ve kekik ve biberiye karışımı-2 olarak beş gruba ayrılmıştır. Her grup, dokuz civcivden oluşan 10 replikasyona ayrılmıştır. Kontrol hariç diğer grupların yemlerine, sırasıyla 300 ppm kekik uçucu yağı, 300 ppm biberiye uçucu yağı, 300 ppm kekik ve biberiye uçucu yağ karışımı (150+150), 400 ppm kekik ve biberiye uçucu yağ karışımı (200+200) katılmıştır. Denemenin 42. gününde kesilen piliçlerin göğüs ve but etlerinde, sırasıyla 7-8 gün depolamadan (+4˚C'de) önce ve sonra, malondialdehit düzeyleri ölçülmüştür. Lezzet panelinde etin duyusal özellikleri incelenmiştir. Denemenin 1., 7., 14., 28., 35. günlerinde canlı ağırlık, canlı ağırlık kazancı, yem tüketimi, ve yemden yararlanma oranı açısından farklar önemsizdir. Denemenin 21. gününde, biberiye uçucu yağ grubunun canlı ağırlık değeri karışım-300 ve karışım-400 grubundan yüksek bulunmuştur. Deneme sonunda yem tüketimi, karkas randımanı ve göğüs ile but etlerinin duyusal özellikleri açısından önemli fark görülmemiştir. 42. günde biberiye uçucu yağı ve karışım-400 gruplarının canlı ağırlık değerleri ile karışım-400 grubunun canlı ağırlık kazancı değeri kontrole göre yüksek bulunmuştur. Karışım-400 grubunun yemden yararlanma oranı değeri kontrole göre iyileşmiştir. Göğüs ve but etlerinin MDA (Malondialdehit) düzeylerinde, depolama (+4C) başlangıcında önemli fark bulunmamıştır. Depolamanın 7-8. günlerinde biberiye-300 ve karışım-400 gruplarının MDA düzeylerinin kontrol göre düşük olduğu saptanmıştır. This study aimed to determine the effect of individual (300 ppm) and combined (300, 400 ppm) oregano and rosemary volatile oil supplementation to broiler performance, oxidation and sensory attributes of broiler meat. A total of 450 Ross 308 male chicks were divided into 5 groups: control, oregano, rosemary, oregano and rosemary mix-1 and oregano and rosemary mix-2, with 9 chicks of 10 replications. Except control, other groups' feeds were supplemented with volatile oils of 300 ppm oregano, 300 ppm rosemary, 300 ppm oregano and rosemary mix (150+150), and 400 ppm oregano and rosemary mix (200+200), respectively. On 42nd day, malondialdehyde levels were measured in breast and thigh muscles of slaughtered chickens, before and after 7-8 day storage at +4˚C. Meat sensory attributes were investigated in a tasting panel. No significant difference in live weight, live weight gain, feed consumption, and feed conversion ratio on days 1, 7, 14, 28, and 35 was observed. On 21 st day, rosemary group's live weight was higher than mix-300 and mix-400 groups. At trial's end, no significant difference was determined in feed consumption, carcass yield, sensory attributes of breast and thigh muscles. On 42nd day, rosemary and mix-400 groups' live weight, and mix-400 group's live weight gain was found higher than control. Mix-400 group's feed conversion ratio was better than control. There was no significant difference between breast and thigh muscles' malondialdehyde levels before +4˚C storage. Malondialdehyde levels were lower in rosemary and mix-400 groups compared to control on the 7-8 days of storage.

Wooden products come into our lives more and more day by day, but they also bring some question marks about whether the wooden surfaces that are in contact with are hygienically safe. Two different anti-bacterial properties of wood material, passive and active, can be mentioned. The passive antibacterial property is due to the inherent porosity and hygroscopicity of the wood. However, the active anti-bacterial property of wood is related to the extractive substances in the wood. The aim of this study is to investigate the antibacterial properties of woods treated with laurel (Laurus nobilis) and thyme (Origanum onites) extracts for use in hygienically sensitive areas by direct diffusion method. Ten different bacterial strains were used to perform the experiments. The wooden discs used in the experiments were sterilized by autoclave after they were prepared from poplar (Populus tremula) wood with low active anti-bacterial properties. Bacterial strains prepared with 0.5 McFarland concentration were inoculated on Mueller-Hinton agar Petri dishes by swabbing method. The wood discs were then placed directly on the inoculated agar surface. After 24 hours of incubation at 37 °C, the zone of inhibition on the agar around the discs was measured in mm. As a result, it was determined that thyme extracts applied to poplar wood reduced bacterial growth. Thus, it has been determined that the use of wood species with low antibacterial properties by treating them with thyme extracts will give positive results in hygienically sensitive areas., Ahşap ürünler gün geçtikçe hayatımıza daha çok girmekle birlikte temas edilen ahşap yüzeylerin hijyenik olarak güvenli olup olmadığı ile ilgili bazı soru işaretlerini de beraberinde getirmektedir. Ahşap malzemenin pasif ve aktif olmak üzere iki farklı anti-bakteriyel özelliğinden bahsedilebilir. Burada, pasif anti-bakteriyel özellik ahşabın doğası gereği olan porozif yapısı ve higroskopisiteden kaynaklanmaktadır. Ancak, ahşabın aktif anti-bakteriyel özelliği ise odun içeriğinde bulunan ekstraktif maddeler ile ilişkilidir. Bu çalışmanın amacı, hijyenik açıdan hassas alanlarda kullanılmak üzere defne (Laurus nobilis) ve kekik (Origanum onites) ekstraktları ile muamele edilmiş odunların anti-bakteriyel özelliklerinin direk difüzyon yöntemi ile incelenmesidir. Deneyleri gerçekleştirmek için 10 farklı bakteri suşu kullanılmıştır. Deneylerde kullanılan ahşap diskler aktif anti-bakteriyel özellikleri düşük kavak (Populus tremula) ağacından hazırlandıktan sonra otoklav ile sterilize edilmiştir. Bakteri suşları 0,5 McFarland’da hazırlanarak sürüntü sürme yöntemiyle Mueller-Hinton agar petri kaplarına aşılanmıştır. Daha sonra odun diskleri doğrudan aşılanmış agar üzerine yerleştirilmiştir. 37 °C’de 24 saat inkübasyondan sonra, disklerin etrafındaki agar üzerindeki inhibisyon bölgesi mm olarak not edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, kavak odununa uygulanan kekik ekstraktlarının bakteriyel büyümeyi azalttığı tespit edilmiştir. Böylece, anti-bakteriyel özelliği düşük olan ağaç türlerinin kekik ekstraktları ile muamele edilerek hijyenik açıdan hassas alanlarda kullanımının olumlu sonuçlar vereceği tespit edilmiştir.

This study aimed to determine the antioxidant activity and chemical composition of essential oils obtained from thyme and rosemary. In our study, the yield for thyme essential oil was determined as 1.34% and the yield for rosemary essential oil was determined as 0.40%. It has been determined that there are components such as carvacrol, gamma-terpinen, thymol, terpineol, alpha-pinene, borneol, linalol in thyme essential oil. The most important components of rosemary essential oil are components such as eucalyptol, camphor, carvacrol, endo-borneol, delta-3-karen, terpineol, bornylacetate, o-simene. In addition, the total phenol content, antioxidant activity (DPPH) and p-anisidine values of essential oils were determined. Total phenol contents and DPPH IC50 values were found to be 18.72±0.37 mg GAE/g DW and 4.74 µg extract/mL for thyme, whereas 12.11±0.29 mg GAE/g DW and 2.75 µg extract/mL for rosemary. Our study also showed good antioxidant activity of thyme and rosemary essential oils. As a result, these properties show that thyme and rosemary essential oils have a very strong potential applicability as antioxidant agents for the food and pharmaceutical industries. Bu çalışmada, kekik ve biberiyeden elde edilen bu uçucu yağların antioksidan aktivitesinin ve kimyasal bileşiminin belirlenmesi amaçlamıştır. Çalışmamızda kekik uçucu yağı için verim %1.34 ve biberiye uçucu yağı için verim %0.40 olarak belirlenmiştir. Kekik uçucu yağında karvakrol, gamma terpinen, timol, terpineol, alfa-pinen, borneol, linalol gibi bileşenler mevcut olduğu belirlenmiştir. Biberiye uçucu yağının en önemli bileşenleri ise ökaliptol, kamfor, karvakrol, endo-borneol, delta-3- karen, terpineol, bornil-asetat, o-simen olarak tespit edilmiştir. Ayrıca, uçucu yağlara ait toplam fenol içeriği, serbest radikalleri yakalama aktivitesi (DPPH) ve p-anisidin değerleri belirlenmiştir. Toplam fenol içerikleri ve DPPH IC50 değerleri, kekik için sırasıyla 18,72±0,37 mg GAE/g DW ve 4,74 µg ekstrakt/mL bulunurken biberiye için 12,11±0,29 mg GAE/g DW ve 2,75 µg ekstrakt/mL olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak elde edilen bulgular, kekik ve biberiye uçucu yağlarının iyi antioksidan aktivite değerine sahip olduğunu göstermektedir. Bu özellikler kekik ve biberiye uçucu yağlarını gıda ve ilaç endüstrileri için antioksidan ajanlar olarak çok güçlü bir potansiyel sahip olduğunu göstermektedir.

In the study, weed species, densities and frequency of thyme (Origanum onites L.) located in the production areas in Manisa Province were investigated. Surveys; It was carried out in two different periods in 705 decare area in 21 fields randomly selected in 2013. In weed counts, 1/4 m-2 frames were thrown according to the size of the field and counts of weeds were made on the basis of species. From the data obtained, weed density and frequency of occurrence in m-2 were determined. As a result of the surveys, 50 different weed species belonging to 26 families were identified. Among these species, it was determined that two of them are parasite (Cuscuta campestris L., Orabanche gracilis sm.) Species, four of them are narrow-leaved, others are broad-leaved weed species. It has been determined that among the broad-leaved weeds, the most intense one is Convolvulus arvensis L. (1.15 plant m-2) and it is followed consecutively by Lactuca serriola L. (1.03 plant m-2), Lactuca saligna(0.75 plant m-2), Soncus asper (0.62 plant m-2), Portulaca oleracea L. (0.58 plant m-2); In narrow leaf weeds, themost intense one is Cyperus rotundus L. (2.67 plant m-2) and it is followed consecutively by Cynedon dactylon L. (0.39 plant m-2) and Sorghum halapense L. (0.13 plant m-2). On the other hand, C. arvensis (99%), L. serriola (63%), C. rotundus (49%), S. asper (36%) were among the most common weeds., Çalışmada, Manisa İli kekik (Origanum spp.) üretim alanlarında bulunan yabancı ot türleri,yoğunlukları ve rastlanma sıklıkları araştırılmıştır. Surveyler; 2013 yılında,tesadüfü olarak seçilen 21 tarlada 705 dekar alanda, iki farklı dönemdeyürütülmüştür. Yabancı ot sayımlarında tarla büyüklüğüne göre, 1/4 m2’likçerçeveler atılarak yabancı otların tür bazında sayımları gerçekleştirilmiştir.Sayımlarda geniş yapraklı yabancı otlar tüm bitki olarak, dar yapraklıların isesapları sayılarak değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerden m2’dekiyabancı ot yoğunluğu ve rastlanma sıklığı belirlenmiştir. Surveyler sonucunda 25 familyaya ait 46 farklı yabancı ot türü saptanmıştır. Söz konusu türler içerisindeikisinin parazit (Cuscuta campestrisL., Orabanche gracilis sm.) tür,dördünün dar yapraklı, diğerlerinin geniş yapraklı yabancı ot türlerindenolduğu belirlenmiştir. Genişyapraklı yabancı otlar içerisinde en yoğun Convolvulus arvensis L.(1,15 adet/m2), bunu sırasıylaLactuca serriola (1,03 adet/m2), Lactuca saligna L. (0,75 adet/m2), Soncus asper (0,62 adet/m2), Portulaca oleracea L. (0,58 adet/m2)türlerinin takip ettiği; dar yapraklı yabancı otlarda ise en yoğun Cyperus rotundus L. (2,67 adet/m2)türünün olduğu, bunu Cynedon dactylon(0,39 adet/m2) ve Sorghumhalapense L., (0,13 adet/m2)’nin takip ettiği belirlenmiştir.Yabancı otlardan en sık Convolvulusarvensis L. (% 99), Lactuca serriola(% 63), Cypeus rotundus L. (% 49), Sonchus asper L. (% 36) türlerine saptanmıştır.

Bu tez çalışmasının amacı, Origanum onites L. (İzmir kekiği) bitkisinin elit çeşitlerinde in vitro klonal mikroçoğaltım prosedürü için başarılı bir protokol oluşturmaktır. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü tarafından tescil ettirilen Origanum onites L. türüne ait 2 çeşidin (Ceylan 2002 ve Tayşi 2002) nod eksplantları, ön yıkama ve farklı sterilizasyon yöntemlerine tabi tutulmuşlardır. Ceylan 2002 çeşidinde en yüksek sterilizasyon başarısı (%100); 1 dk boyunca %70’lik etil alkol uygulaması ardından 15 dk boyunca %20’lik çamaşır suyu uygulaması, 1 dk boyunca %70’lik etil alkol uygulaması ardından 20 dk boyunca %20’lik çamaşır suyu uygulaması ve 1 dk boyunca %70’lik etil alkol uygulaması ardından 20 dk boyunca %30’luk çamaşır suyu uygulamasından elde edilmiştir. Tayşi 2002 çeşidinde ise en yüksek sterilizasyon başarısına (%90); 1 dk boyunca %70’lik etil alkol uygulaması ardından 20 dk boyunca %30’luk çamaşır suyu uygulamasında ulaşılmıştır. Farklı konsantrasyon ve kombinasyonlarda BAP, IBA ve NAA ile desteklenmiş MS besin ortamlarının sürgün rejenerasyonu, ortalama sürgün uzunluğu ve ortalama yaprak sayısı üzerinde etkisinin belirlenmesi amacıyla steril edilen nod eksplantları 20 farklı besin ortamında kültüre alınmıştır. Ceylan 2002 çeşidinde en yüksek sürgün rejenerasyon yüzdesi (%13,33), en yüksek ortalama sürgün uzunluğu (0,12 cm) ve en yüksek ortalama yaprak sayısı (0,87 adet), 2,0 mg/L BAP ile desteklenmiş 0,3 g/L aktif karbon içeren MS besin ortamında elde edilmiştir. Tayşi 2002 çeşidinde herhangi bir sürgün rejenerasyonu elde edilememiştir. Ceylan 2002 çeşidinde altkültür sayısının çoğaltım katsayısına, ortalama sürgün uzunluğuna, ortalama yaprak sayısına, ortalama kök sayısı ve uzunluğuna ve nod başına elde edilen sürgün sayısına etkisini değerlendirmek amacıyla, sürgün rejenerasyon denemelerinden elde edilen eksplantlar 4 haftalık aralıklarla 9 kez altkültüre alınmıştır. En yüksek çoğaltım katsayısı (3,40), 4. altkültürde elde edilmiştir. Eksplant başına elde edilen ortalama sürgün uzunluğu (3,82 cm) ve yaprak sayısı (13,85 adet) 3. altkültürde en yüksek düzeye ulaşmıştır. Eksplant başına elde edilen en yüksek ortalama kök sayısı (0,81 adet) ve kök uzunluğu (1,99 cm) değerleri 6. altkültürde elde edilmiştir. En yüksek nod başına elde edilen sürgün sayısı (0,47 adet) değerine 8. altkültürde ulaşılmıştır. Ceylan 2002 çeşidine ait rejenere sürgünlerde farklı konsantrasyonlarda IBA ve aktif karbon içeren MS ve ½ MS temelli besin ortamlarının kök rejenerasyonuna, eksplant başına elde edilen ortalama kök sayısına ve ortalama kök uzunluğuna etkisini değerlendirmek amacıyla, eksplantlar 16 farklı besin ortamında kültüre alınmıştır. En yüksek kök rejenerasyon yüzdesi (%100), 0,5 mg/L IBA ile desteklenmiş 1,0 g/L aktif karbon içeren MS besin ortamında, 1,0 mg/L IBA ile desteklenmiş 1,0 g/L aktif karbon içeren ½ MS besin ortamında ve 2,0 mg/L IBA ile desteklenmiş 1,0 g/L aktif karbon içeren ½ MS besin ortamında kültüre alınan rejenere sürgünlerden elde edilmiştir. Sürgün başına elde edilen en yüksek ortalama kök sayısı (12,03 adet) değeri, 2,0 mg/L IBA ile desteklenmiş 1,0 g/L aktif karbon içeren MS besin ortamında elde edilmiştir. Sürgün başına elde edilen en yüksek ortalama kök uzunluğu (2,72 cm) değeri ise, 0,5 mg/L IBA ile desteklenmiş 1,0 g/L aktif karbon içeren MS besin ortamında elde edilmiştir. Ceylan 2002 çeşidine ait rejenere sürgünlerde aktif karbon miktarının gövde kalınlığı ve sürgün uzunluğu üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla, eksplantlar 16 farklı besin ortamında kültüre alınmıştır. En yüksek ortalama gövde kalınlığı değeri (2,02 mm) ve en yüksek ortalama sürgün uzunluğu (10,02 cm) değeri 1,0 g/L aktif karbon içeren besin ortamlarında elde edilmiştir. Köklendirilmiş bitkicikler, %16,25 başarı yüzdesi ile aklimatize edilmiştir. Ceylan 2002 çeşidine ait rejenere sürgünlerde farklı konsantrasyonlarda IBA ve 1,0 g/L aktif karbon içeren besin ortamlarının uçucu yağ miktarı ve bileşenleri üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla, iyi gelişmiş köklü bitkiciklerin uçucu yağ analizi GC-MSD cihazı ile gerçekleştirilmiştir. En yüksek uçucu yağ oranı (%2,00) değeri, 2,0 mg/L IBA ile desteklenmiş MS besin ortamlarından elde edilen rejenere sürgünlerde gözlemlenmiştir. En yüksek timol oranı (%65,33) değerine, 0,5 mg/L IBA ile desteklenmiş ½ MS besin ortamlarından elde edilen rejenere sürgünlerde; en yüksek karvakrol oranı (%6,82) değerine ise 2,0 mg/L IBA ile desteklenmiş MS besin ortamlarından elde edilen rejenere sürgünlerde ulaşılmıştır., This thesis study aims to establish a successful protocol for in vitro clonal micropropagation procedure in elite cultivars of Origanum onites L. (İzmir oregano). Node explants of 2 cultivars (Ceylan 2002 and Tayşi 2002) belonging to Origanum onites L. species registered by Ege University Faculty of Agriculture Department of Field Crops are subjected to pre-washing and different sterilization methods. The highest sterilization success (100%) in Ceylan 2002 cultivar is obtained from the application of 70% ethyl alcohol for 1 minute, followed by the application of 20% bleach for 15 minutes, application of 70% ethyl alcohol for 1 minute, followed by the application of 20% bleach for 20 minutes and application of 70% ethyl alcohol for 1 minute, followed by the application of 30% bleach for 20 minutes. The highest sterilization success (90%) in Tayşi 2002 variety is obtained from the application of 70% ethyl alcohol for 1 minute, followed by the application of 30% bleach for 20 minutes. In order to determine the effect of MS nutrient media supplemented with BAP, IBA and NAA in different concentrations and combinations on shoot regeneration, average shoot length and average leaf number, sterilized node explants are cultured in 20 different nutrient media. In Ceylan 2002 cultivar, the highest shoot regeneration percentage (13,33%), the highest average shoot length (0,12 cm) and the highest average leaf number (0,87), is achieved in MS nutrient medium containing 0,3 g/L activated carbon supplemented with 2,0 mg/L BAP. No shoot regeneration is achieved in Tayşi 2002 cultivar. Explants obtained from shoot regeneration experiments are subcultured 9 times in order to evaluate the effect of subculture number on propagation coefficient, average shoot length, average number of leaves, average root number and length and shoot number per node in Ceylan 2002 cultivar. The highest propagation coefficient (3,40) is obtained in the 4th subculture. Average shoot length (3,82 cm) and number of leaves (13,85) per explant obtained reached the highest level in the 3rd subculture. The highest average root number (0,81) and root length (1,99 cm) per explant are obtained in the 6th subculture. The highest number of shoots per node (0,47) is reached in the 8th subculture. In order to evaluate the effect of MS and ½ MS based nutrient media containing different concentrations of IBA and activated carbon on root regeneration, average root number per explant and average root length in regenerated shoots of Ceylan 2002 cultivar, explants were cultured in 16 different media. Highest percentage of root regeneration (100%) is obtained from regenerated shoots cultured in MS nutrient medium containing 1,0 g/L activated carbon supplemented with 0,5 mg/L IBA, in ½ MS nutrient medium containing 1,0 g/L activated carbon supplemented with 1,0 mg/L IBA and in ½ MS nutrient medium containing 1,0 g/L activated carbon supplemented with 2,0 mg/L IBA. The highest average root number per explant (12,03) value is obtained in MS nutrient medium containing 1,0 g/L activated carbon supplemented with 2,0 mg/L IBA. The highest average root length (2,72 cm) is achieved in MS medium containing 1,0 g/L activated carbon supplemented with 0,5 mg/L IBA. In the experiments carried out to determine the effect of activated carbon concentration on stem thickness and shoot length in regenerated shoots of Ceylan 2002, explants are cultured in 16 different media. The highest average stem thickness value (2,02 mm) and the highest average shoot length (10,02 cm) are obtained in nutrient media containing 1,0 g/L activated carbon. The rooted plantlets are acclimatized with 16,25% success percentage. In order to evaluate the effect of nutrient media containing different concentrations of IBA and 1,0 g/L activated carbon on the amount and components of essential oil in regenerated shoots of Ceylan 2002 variety, essential oil analysis of well-developed rooted plantlets is carried out with GC-MSD device. The highest essential oil content (2.00%) is observed in regenerated shoots obtained from MS nutrient media supplemented with 2,0 mg/L IBA. The highest thymol ratio (65.33%) is found in regenerated shoots obtained from ½ MS nutrient media supplemented with 0,5 mg/L IBA; the highest carvacrol ratio (6.82%) is achieved in regenerated shoots obtained from MS nutrient media supplemented with 2,0 mg/L IBA.

Amaç: Bu tez çalışmasında, Türkiye'nin Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinden toplanan ve halk arasında yaygın bir şekilde çay ve baharat olarak kullanılan bazı türlerin Clevenger aparatı ile uçucu yağları hazırlanmıştır. Bu türlere özgü bileşenler piyasadan temin edilerek bu türleri içeren bir GC-MS miktarsal tayin yöntemi geliştirilip valide edilmesi amaçlanmıştır. Ayrıca bu türlerin bu bileşenler bakımından içerikleri belirlenmiştir. Gereç ve Yöntem: α-Pinen, kamfen, α-fellandren, p-simen, limonen, ökaliptol (1,8-sineol), β-osimen, γ-terpinen, linalol, kafur, sitronellal, menton, borneol, mentol, α-terpineol, cis-geraniol, pulegon, L-karvon, linalil asetat, bornil asetat, timol, karvakrol, β-karyofillen bileşenleri ile bir GC-MS yöntemi geliştirilmiş ve doğrulanmıştır. Clevenger aparatı kullanılarak bazı türlerin hidrodestilasyon yöntemi ile uçucu yağları elde edilmiştir. Daha sonra GC-MS ile bu uçucu yağların içerikleri belirlenmiştir. Bulgular: Çalışılan Thymbra türlerinin hepsinde ortak ana bileşenin karvakrol, Salvia ve Mentha türlerinde ökaliptol (1,8-sineol), Origanum türlerinde p-simen ve Lavandula türlerinde linalol olduğu görülmüştür. Thymus pubescens var. crateicola türünün timol, Cyclotrichium origanifolium türünün pulegon, Achillea vermicularis türünün ökaliptol, Teucrium polium türünün β-karyofillen, Zizphora clinopdioides türünün pulegon bileşenleri açısından zengin olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Ülkemizin Doğu ve Güneydoğu bölgelerinde yetişen ve halk arasında yaygın olarak kullanılan Thymus, Thymbra, Salvia, Satureja, Lavandula, Origanum, Mentha, Achillea, Teucrium, Ziziphora, Cyclotrichium, Stachys cinslerine ait bazı türlerin uçucu yağlarının majör bileşenleri tespit edilip kaynak tür olma potansiyelleri yönünden analizleri gerçekleştirilmiştir. Özellikle Thymbra türlerinin karvakrol, Cyclotrichium origanifolium türünün pulegon ve Lavandula türlerinin linalol bileşenleri için kaynak tür olabileceği bulunmuştur. Aim: In this thesis, the essential oils of some species collected from the Eastern and Southeastern Anatolia regions of Turkey and widely used as tea and spice among the people were prepared with the Clevenger apparatus. It is aimed to develop and validate a GC-MS quantification method that includes special components are provided from the market to these species. In addition, the contents of these species in terms of these components were determined. Material and Method: A GC-MS method was developed and validated with the components which including α-Pinene, camphene, α-fellandrene, p-cymene, limonene, eucalyptol (1,8-cineol), β-ocimene, γ-terpinene, linalool, camphor, citronellal, menthone, borneol, menthol, α-terpineol, cis -geraniol, pulegon, L-carvone, linalyl acetate, bornyl acetate, thymol, carvacrol, β-caryophyllene. Essential oils of some species were obtained by hydrodistillation method using Clevenger apparatus. Then, the contents of these essential oils were determined by GC-MS. Results: It was seen that, the common main component's in all studied Thymbra species were carvacrol, in all Salvia and Mentha species were eucalyptol (1,8-cineol), in all Origanum species were p-cimen, and in all Lavandula species were linalool found.It was detected that, Thymus pubescens var. crateicola is rich in thymol, Cyclotrichium origanifolium is rich in pulegon, Achillea vermicularis is rich in eucalyptol, Teucrium polium is rich in β-caryophyllene, Zizphora clinopdioides is rich in pulegon components. Conclusion: The major components of the essential oils of some species of Thymus, Thymbra, Salvia, Satureja, Lavandula, Origanum, Mentha, Achillea, Teucrium, Ziziphora, Cyclotricium, Stachys which are grown in the Eastern and Southeastern regions of our country and are widely used among the people, were determined and analyzed in terms of their potential to be source species. It was found that especially Thymbra spp. carvacrol, Cyclotricium origanifolium spp. pulegon and Lavandula spp. can be source species for linalool components. Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü (DÜBAP) tarafından ECZACILIK.21.001 no'lu proje kapsamında desteklenmiştir.

Bu araştırma, standart beç tavuklarının (Numida meleagris) organik sistemde diyetlerine kuru kekik (Origanum vulgare L. KY) yaprak tozu ilavesinin refah parametrelerini ve kan serumunda bazı biyokimyasal özelliklerini saptamak amacıyla yürütülmüştür. Standart beç tavuğu genotipinden günlük yaşta toplam 240 karışık cinsiyette civcivler rastgele 3 tekerrürlü olmak üzere 4 deneme grubuna dağıtılmıştır. Hayvanlar on altı haftalık süre boyunca temel karma yemde kontrol (0 g/kg), 5 g/kg, 10 g/kg ve 15 g/kg KY içeren karma yemler ile beslenmişlerdir. Tonik immobilite (TI), göreceli asimetri (GA), dalgalı asimetri (DA), rektal sıcaklık (RS) ve kan serumunda bazı biyokimyasal parametreler ölçülmüştür. 6, 10, 14. haftalarda ölçülen tonik immobilite (TI), tonik immobilite induksiyon sayısı (TIS) ve rektal sıcaklık (RS) bakımından gruplar arasında önemli bir farklılık bulunmamıştır (P>0.05). Grupların, parmak phalanx uzunluğu ve tarsometatarsus genişlik ve uzunluğuna ait GA ve DA ile ilgili ortalama verileri arasında istatistiki bir farklılık gözlenmemiştir (P>0.05). Sonuç olarak, beç tavukları diyetine kekik ilavesinin tonik immobilite, rektal sıcaklık, göreceli ve dalgalı asimetri gibi refah parametreleri üzerine etkisi gözlenmemiştir.

Ballıbabagiller (Lamiaceae/Labiatae) ailesi nane, biberiye, kekik, mercanköşk, lavanta ve adaçayı gibi en fazla ticari olarak kullanılan türleri içerir. Bu türler genellikle et yemekleri, sucuk, deniz ürünleri, güveçler, salatalar, konserve yiyecekler, soslar ve çorbalarda lezzet verici olarak kullanılır. Bu çalışmada, Akseki-İbradı-Manavgat (Antalya) ilçelerinde yayılış gösteren Lamiaceae ailesine ait türlerin çeşitliliği ile bunların bölgedeki ve kaynaklardaki etnobotanik kullanımları sunulmuştur. Çalışma alanında, Lamiaceae’nin 27 cinsine ait 149 takson (131 tür) tespit edilmiştir. Bunlardan 50 takson (%33.56) Türkiye’ye özgü olan endemik bitkilerdir. Yöre halkı, kullanacakları türleri doğal popülasyonlardan toplayıp genellikle güneş altında veya gölge yerlerde kurutmaktadır. Yöre halkı, başlıca kuru Origanum onites (Türk Kekiği)’i tüketir ve satar. Yüksek yağ verimi ve etkinliği nedeniyle geleneksel olarak Origanum majorana (Akkekik)’dan damıtma ile yağ elde edilmektedir. Elde edilen bitkisel ürünler, yöre halkı tarafından şiddetli öksürük, kronik soğuk algınlığı, yaralar, mide-bağırsak bozuklukları ve cilt problemleri gibi çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır. Bitki örneklerinin aşırı bir şekilde doğadan yabanıl populasyonlardan toplanması türlerin genetik erozyona uğramasına sebep olabilir. Doğal popülasyonların sürdürülebilirliğini sağlamak için, in situ ve ex situ koruma yöntemleri gibi farklı genetik kaynak koruma programları uygulanmalıdır.

In Turkey there are much herbs there is an herb called ”Kekik”, which is used for cooking, drunk as tea, or widely used as a preservative in every day. However, when we are looking for kekik, we find much kekik, there are many Latin names such as thyme and oregano and others. I tried to find out what calls Kekik in Aegean area. And I also report traditional usage and new research trends.