Search

Otizm spektrum bozukluğu (OSB); sosyal becerilerde, öğrenme becerilerinde, dil becerilerinde gerileme ve ardışık anlamsız tekrar hareketleri ile karakterize nörogelişimsel bir bozukluktur. Otizm prevalansı ülkeler ve eyaletlere göre değişiklik göstermekle (% 0.5-5) birlikte, dünya genelinde görülme sıklığında, hızlı ve dramatik bir artış görülmektedir. Bu çalışmada VPA ile indükleme metodu ile sıçanlarda RAT deney hayvanı otizm modellemesi gerçekleştirilmiştir. Çalışma ile hastalık grubunda otizmde görülen davranış bozukluklarının meydana gelip gelmediği, beyinde meydana gelen nöroimmünopatolojik değişikliklerin, beyin dokusunda IL1β, IL6, TNFα, GPX, MDA, ve CASP3 düzeyelerinin, CC2D1A ve CASP3 gen ekspresyonları (RT-PCR) ile otizm arasındaki ilişkilerin belirlenmesi ve elde edilen verilerin kontrol grubu ile istatistiksel olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bunlara ilaveten modern tıp tedavilerinde kullanılan fingolimod, suramin, ve N-asetil sistein ile alternatif ve tamamlayıcı tıp tedavilerinde kullanılan kurkumin, resveratrolün otizmde görülen davranış bozukluklar üzerine iyileştirici etkilerinin olup olmadığının, ve ayrıca CC2D1A ve CASP3 gen ekspresyon seviyeleri üzerine olan etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada kullanılan toplam 30 adet dişi sıçanlardan 25’ine otizm modellemesi için VPA indüksiyonu uygulanmış iken, 5’ine VPA indüksiyonu uygulanmamıştır. Yirmibeş adet anne sıçanlardan doğan otistik bebek sıçanlardan 48’i hastalık grubunu, 5 adet sağlıklı anne sıçanlardan doğan 8 bebek sıçanlar ise sağlıklı kontrol grubunu oluşturmuştur. Hastalık Grubunu oluşturan, yavru sıçanlar (48), herbiri 8’er adet yavru sıçanlar içeren 6 alt gruba ayrılmıştır ki; bunlardan beşi tedavi grubunu; biri ise hastalık (tedavi) kontrol grubunu oluşturmuştur. Beş tedavi gruplarının her birine, beş ajanlardan birisi verilmiştir. Hastalık (tedavi) kontrol grubuna hiçbir ajan verilmemiştir. Hastalık grubu ile tedavi gruplarından elde edilen veriler kendilerine ait kontrol gruplarından elde edilen veriler ile karşılaştırılmış ve istatistiksel analizler yapılmıştır. Kognitif fonkisyonları değerlendirmek için Water Maze Davranış testi uygulanarak skorlanmıştır. Sakrifikasyon işlemi sonrası elde edilen beyin doku materyallerinden ELISA yöntemi ile IL1β, IL6, TNFα GPX, MDA, ve CASP3 düzeyleri ölçülmüştür. Beyin dokularından RT-PCR yöntemi ile CC2D1A ve CASP3 gen ekspresyon düzeyleri belirlenmiştir. Beyin dokularından elde edilen materyallerden hazırlanan ve hematoksilen eozin (H&E) ile boyanan slaytların histopatolojik mikroskobik incelemeleri yapılmıştır. Hastalık Grubu ile Kontrol grubu Davranış test sonuçları istatistiksel olarak anlamlı farklı bulunmuştur (p0,05). Histopatolojik incelemelerde beyinde kramatolizis, fokal glial hücre infiltrasyonu, nöronofaji alanları, nöronal vakuolizasyonlar, nöroenflamasyon belirlenmiştir. Beyinde görülen histopatolojik anormal bulguların iyileştirici etkilerine ait fingolimod, suramin, ve N-asetil sistein, kurkumin ve reseveratrol tedavi grupları, ile hastalık (tedavi) kontrol grupları sonuçlarının karşılaştırmasında; bütün tedavi grupları istatisiksel anlamlı farklı bulunmuştur. Beyinde görülen histopatolojik anormallikler için en güçlü iyileştirici etkinin fingolimod tedavi grubunda olduğu belirlenmiştir. Tedavi grupları ile tedavi kontrol gruplarından elde edilen bütün ELISA ölçüm sonuçları karşılaştırmalı olarak incelendiğinde; fingolimod tedavi grubu ile tedavi kontrol grubu sonuçlarında sadece GPX (p0,05) ve N-asetil sistein (p>0,05) tedavi gruplarında istatiksel anlamlı farklar bulunmamıştır. Bütün tedavi grupları içinde, fingolimodun CC2D1A gen ekspresyonu baskılamada en güçlü etkiye sahip olduğu kurkumin ve resveratrolün ise sırası ile aynı etkiye sahip oldukları bulunmuştur. Otistik beyinde farklı nörö-immünopatolojik değişiklikler meydana gelmektedir. Çalışmadan; otistik davranış bozuklukları gelişimi ve gen ekspresyonlarının, beyinde meydana gelen bu patolojik değişiklikler ile tetiklendiği sonucu çıkarılabilir. Ayrıca aşağıdaki sonuçlar da elde edilmiştir; 1. Modern tıp tedavilerinde kullanılan fingolimod ile tamamlayıcı ve alternatif tıp tedavilerinde kullanılan kurkumin ve resveratrolün; otizm ile ilişkili oduğu bulunan CC2D1A gen eskpresyon seviyelerini baskılayıcı etkilerinin olduğu, fingolimodun represyonda en güçlü etkiye sahip olduğu, fingolimod ile resveratrolün otistik bozuklukların iyileştirilmesinde en etkili iki ajan oldukları, 2. Suramin verilmesinin davranış bozukluklarını olumsuz olarak etkilediği, 3. CC2D1A gen eskpresyon seviyesinin kiritk öneme sahip olduğu, ve hipo veya hiper ekspresyonun otizm sürecinde negatif sonuçları tetiklediği Sonuçlarına ulaşılmıştır. Autism spectrum disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by regression in social skills, learning skills, language skills and successive pointless repetition. Although the prevalence of autism varies by countries and states (0.5-5 %), there is a rapid and dramatic increase in the incidence worldwide. VPA induced animal model of autism in rats was carried out in this study. Determination of whether autistic behaviour disorders exist or not, neuro-immunohistopathologic changes occured in the brain, IL1β, IL6, TNFα, GPX, MDA, and CASP3 levels in the brain tissue, relationship between autism and CC2D1A, CASP3 gene expression levels (RT-PCR) in the Control Group, and compare the obtained data statistically with Control Group were aimed in the study. In additon to these, investigation of whether fingolimod, suramin, and N-acetyl sistein used in the modern medicine treatments, and curcumin, resveratrol used in the complementary and alternative medicine treatments, have ameliorating effect on the autistic behaviour disorders or not, effects on the expression levels of CC2D1A and CASP3 genes, and comparison of results obtained from both the two treatment groups, with each other also were aimed in the study. Of the totally 30 female rats used in the study, while 25 were induced by VPA for autism modelling, 5 were not induced by VPA. Fourty eight pups delivered from the 25 mother rats were included to disease group, and eight pups delivered from 5 healty mother rats were included to the healthy control group. All the pups included to the disease group (48) were devided in to six subgroups that; five of them were consisted treatment groups and the one was disease (treatment) control group. One of the five agents were administered to each of the five treatment groups. No agent was administered to the disease (treatment) control group. Data obtained from the patient and treatment groups were statistically compared with control groups of each ones. Water Maze behaviour test were performed and scored in order to asses cognitive functions. IL1β, IL6, TNFα, GPX, MDA, and CASP3 levels were assayed by ELISA method in the brain tissue materials obtained after sacrification procedure. Expression levels of CC2D1A and CASP3 genes were determined in the brain tissue by RT-PCR method. Histopathologic microscobic examinations were made with slides prepared from brain tissue materials and stained with hematoxylin-eosin (H&E). Behaviour test results of the disease group and control group were found statistically significanty different (p0,05). Chromatrolysis, focal glial cell infiltration, areas of neuronophagy, neuronal vacuolation, neuro inflammation were found in the brain with histopathological examinations. Results of ameliorative effects of histopathological abnormal brain findings; fingolimod, suramin, and N-acetyl sistein treatment groups compared with each treatment control group; all the treatment groups were found statistically different. The strongest ameliorative effect for histopathological brain abnormalities were found in the fingolimod treatment group. When all the ELISA assay results evaluated comperatively obtained from treatment groups and treatment control groups; only GPX (p0,05) and N-acetyl sistein (p>0,05) treatment groups. Of all the treatment groups fingolimod has the strongest repressor effect on the CC2D1A gene expression, and curcumin and resveratrol have the same effect respectively. Different neuro-immunopathologic changes occured in the autistic brain. Development of autistic behavior disorders and gene expressions may be triggered by these pathologic changes, can be concluded from the study. In additon, the following results were also obtained; 1. Fingolimod used for modern medicine therapies, curcumin and resveratrol used in the alternative and complementary therapies were found as repressors of the CC2D1 gene, and fingolimod was the strongest repressor effect, fingolimod and resveratrol was found as the most effective two agents for amelioriation of the autistic disorders. 2. Suramin administration effected behaviour disorders as negativeley. 3. Expression elvels of CC2D1A gen has ciritical value, and hipo or hiper expressions trigerring negative results with survive of autism.

Objective: Autism spectrum disorder (ASD) is an important neurodevelopmental disorder, that manifests itself in the decline of the social interaction and communication, learning, and language skills in early childhood. The aim of this study was to measure the general knowledge of the parents have children diagnosed with ASD , to determine their attitudes towards vaccination, to determinate the rate and reason of anti- vaccination.Material and Methods: The study was carried out by conducting a survey, by means of talking face to face one of ASD diganosed children’s parents.Results: According to the data obtained, when compared to the control group’s and ASD parents; have higher level of knowledege about vaccines, and preference of vaccination refusal, have higher rate of doubt related with Ingredients of vaccines, and believe that; there was a temporarly connection between onset of autism, and especially live viral vaccines.Conlcusion: Thoughts, worries, and drawbaks of the families should be evaluated during the routine control of cihildren dignosed as ASD, by child and adolescent psychatrists., Amaç: Otizm spektrum bozukluğu (OSB), erken çocukluk dönemlerinde sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinde yetersizlik, kısıtlı ilgi alanı ve stereotipik davranış örüntüleri ile karakterize nörogelişimsel önemli bir bozukluktur. Bu çalışmanın amacı OSB tanısı almış çocuğu olan ebeveynlerin aşılar hakkında genel bilgilerini ölçme, aşıya karşı tutumlarını belirleme, aşı karşıtlığının oranı ve nedenlerini saptamaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışma, OSB tanılı çocukları olan ebeveynlerden birisi ile, yüz yüze görüşmek sureti ile, anket yaparak gerçekleştirilmiştir.Bulgular: Elde edilen verilere göre; kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, otizmli çocukları olan ebeveynlerin; aşılar hakkındaki bilgi düzeylerinin, ve aşı reddi tercihlerinin daha yüksek olduğu, aşıların içeriklerinden daha çok şüphe duydukları, özellikle canlı virus aşılaması ile otizmin başlaması arasında, zamansal ilişki olduğuna inandıkları belirlenmiştir.Sonuç: OSB tanılı çocukların rutin çocuk-ergen psikiyatristleri tarafından, rutin kontrollerinde; ailelerin aşılar hakkındaki düşünceleri, kaygıları ve kaçınmaları değerlendirilmelidir.

Koronavirüsler, insanlarda ve hayvanlarda çeşitli derecelerde enterik, hepatik, respiratuvar ve sistemik tutulumlar yapabilen büyük bir virüs ailesidir. İnsanlarda enfeksiyona neden olduğu bilinen altı koronavirüsten dördü ( HCoV 229E, HCoV NL63, HCoV HKU1 ve HCoV OC43) immunkompetan bireylerde hafif üst solunum yolu enfeksiyonuna neden olmaktadır. SARS-CoV (Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus) ve MERS-CoV (Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus) zoonotik virüslerdir ve şiddetli alt solunum yolu enfeksiyonu ve hatta ölüme neden olabilmektedir. Çin’de 31 Aralık 2019’da etiyolojisi bilinmeyen pnömoni vakaları bildirilmiştir. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından yeni tip koronavirüse bağlı pnömoni vakaları 11 Şubat 2020’de COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) olarak adlandırılmıştır (WHO Report-1, 2020) Önceden 2019-nCov olarak bilinen virüs Koronavirüs Çalışma Grubu tarafından Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) olarak yeniden adlandırmıştır (Gorbalenya vd, 2020). Türkiye’de ilk COVID-19 vakası 11 Mart 2020’de bildirilmiştir. SARS-CoV-2’ nin Betacoronavirus olduğu ve yarasa kökenli bat-SL-CoVZC45 ve bat-SL-CoVZXC21 ile oldukça yakın ilişki gösterdiği tespit edilmiştir. Bu sonuç; yarasaların SARS-CoV-2 için olası rezervuar konakçılar olduğunu düşündürmektedir.

Amaç: Üriner sistem infeksiyonları (ÜSİ), hastanede yatan hastalarda en sık görülen infeksiyonlardır. ÜSİ’larından sorumlu etkenler genellikle bakteriler olmakla birlikte, %10’unda fungal etkenler saptanmakta, bunlar arasında da Candida türleri ilk sırada yer almaktadır. Bu çalışmada hastanede yatan hastalarda kandidüri için risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya Ağustos 2012 – Ağustos 2013 tarihleri arasında Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde yatan ve idrar kültürlerinde kandida türleri üreyen 18 yaş üstü hastalar dahil edildi. Her hasta için genel risk faktörleri, üriner sisteme yönelik risk faktörleri, kateter kullanım bilgileri, fizik muayene bulguları, biyokimyasal ve mikrobiyolojik laboratuar bulguları izlem formumuza kaydedildi. İzole edilen candida türleri Phoenix yeast ID otomatize sistem ile tiplendirildi. Integral system yeast plus kiti ile antifungal duyarlılık testleri gerçekleştirildi. Bulgular: Çalışmaya 45’i kandidüri saptanan çalışma grubu, 45’i bakteriüri saptanan kontrol grubu olmak üzere 90 hasta alındı. Araştırılan risk faktörlerinden DM (p=0.057), üriner kateter kullanımı (p=0.015), son 30 gün içerisinde invaziv girişim öyküsü (p=0.024) , hastanede yatış süresi (p=0.017), antibiyotik kullanımı (p=0.001), yoğun bakım ünitesinde yatış öyküsü (p=0.058) çalışma grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı derecede sık tespit edildi. En sık izole edilen Candida türü C.albicans'tır. Sonuç: Antibiyotiklerin kontrollü kullanımının, üriner katater girişiminin uygun endikasyonlarda yapılmasının, diyabetik hastalarda kan şekeri regülasyonun sağlanmasının ve gerek hastane gerekse yoğun bakım ünitelerinde yatış sürelerinin kısaltılmasının kandidüri sıklığının azaltılmasında etkili olacağı düşünülmüştür. Aim: Urinary tract infections (UTI) are the most common infections in hospitalized patients. Although the bacteries are the most common agents of UTI, fungal agents are isolated from %10 of all cases and Candida species are most common in these cases. This study is aimed to determine the risk factors of candiduria in hospitalized patients. Patients and Method: This study included the patients above 18 years old people who had positive urine cultures for Candida spp. between August 2012- August 2013. We recorded the general risk factors, physical examination findings, biochemical and microbiological laboratory results for each patient. Candida species which are isolated from the patient identified with Phoenix yeast ID automatize system and antifungal sensitivity tested with integral system yeast plus kit. Results: The study included 90 patients; the study group 45 patients who had candiduria, and control group 45 patient who had bacteriuria. Among investigated risk factors, DM (p=0.057), urinary catheter usage (p=0.015), invasive procedure performed in last 30 days (p=0.024), long term hospitalization (p=0.017), antibiotic usage (p=0.001), history of intensive care unite (ICU) admition (p=0.058) were found more frequent in study group then the control group. The most frequent isolated Candida species was C.albicans. Conclusion: Controlled use of antibiotics, performing urinary catheterization with ap propriate indications, regulation of blood sugar in diabetic patients and the shortest appropriate period of hospitalization are thought to be effective in reducing frequency of candidiuria.

Ülkemizde, moleküler mikrobiyoloji tanı laboratuvarlarında yapılan HBV DNA ve HCV RNA viral yük saptama testlerinin ulusal bir dış kalite kontrol programında değerlendirilmesi amacıyla MOTAKK (Moleküler Tanıda Kalite Kontrol) Ulusal Programı başlatılmıştır. ISO 17043:2010 (Uygunluk değerlendirmesi- Yeterlilik deneyi için genel şartlar) standartlarına uyularak hazırlanan bu program, ülkemizde yapılan moleküler tanı testlerinin, daha standart ve doğru yapılmasına katkıda bulunarak, yurt dışından sağlanan dış kalite kontrol (DKK) programlarının yerini almayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada, MOTAKK DKK Programı kapsamındaki HBV DNA ve HCV RNA viral yük 2015 ve 2016 sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yapılan çağrılar MOTAKK web sayfası (www.motakk.org) üzerinden ilan edilmiştir. Web sayfası üzerinden kayıt olan katılımcı laboratuvarlara, 2015 ve 2016 yıllarında birer kalite kontrol paneli gönderilmiştir. Çevrimlerde kullanılan paneller, HBV, HCV, HIV, HAV, Parvovirüs B19 ve CMV serolojik belirteçleri negatif olan plazma ile dilüsyon yapılan değişik viral yüklere sahip örnekler ile hazırlanmış, negatif örneklerle beraber soğuk zincirde katılımcı laboratuvarlara ulaştırılmıştır. Laboratuvarlar ilgili testleri 2-3 hafta içerisinde sonuçlandırarak, MOTAKK web sayfasına sonuçlarını girmiştir. MOTAKK tarafından geliştirilen bir yazılım ile katılımcı laboratuvarların sonuçları ISO 13528’e uygun olarak analiz edilerek sonuç raporları oluşturulmuş ve web sayfasına yüklenerek katılımcılara iletilmiştir. Katılımcılar, çalışma sonucunu diğer laboratuvar sonuçları ile karşılaştırmalı olarak değerlendirme imkanına sahip olmuş ve referans değerlere ve ortalama sonuçla ilgili farklılıkları görerek kullandıkları testleri tekrar değerlendirmiştir. HBV DNA ve HCV RNA DKK programına, 2015-2016 yıllarında 70-73 laboratuvar katılmıştır. Katılımcılar, program araçlarına yüksek uyum göstererek kayıt, sonuç girme ve sonuç raporlarının alınmasını aksaksız olarak gerçekleştirmişlerdir. HBV panelinde; 2015 yılında katılımcı laboratuvarların %72.6-89.1’inin, 2016 yılında ise %84.7-90.3’ünün 1 standart sapma (SS) aralığında yer aldığı görülmüştür. HCV panelinde ise; katılımcıların %70.8-89.1’i 1 SS’de, ikinci çağrının yapıldığı 2016 yılında ise, %84.7-90.3’ünün 1 SS’nin içerisinde yer aldığı görülmüştür. Bu proje ile Türkiye’de HBV DNA ve HCV RNA ile ilgili ilk kez ulusal bir DKK programı hazırlanmış ve başarıyla uygulanmıştır. MOTAKK, DKK programı sonuç raporlarında sağlanan bilgiler, yurt dışından sağlanan kalite kontrol programı sonuç raporlarının sağladığı tüm bilgileri karşılamakta; ek olarak kullanılan teknolojilerin ve ticari ürünlerin sağlıklı karşılaştırmalarına olanak sağlamaktadır. MOTAKK, as a national external quality control program has been launched to evaluate the molecular detection of viral infections including HBV DNA and HCV RNA in molecular microbiology diagnostic laboratories in Turkey. This program is prepared in compliance with ISO 17043:2010 (Conformity assessment general requirements for proficiency testing) standards, and aims to take the place of external quality control programs from abroad, contributing to standardization and accuracy of molecular diagnostic tests in our country. The aim of this study was to evaluate 2015 and 2016 results of the MOTAKK External Quality Control Program for HBV DNA and HCV RNA viral load . The calls were announced on the web page of MOTAKK (www.motakk.org). The quality control samples were sent to participating laboratories in 2015 and 2016. Main stocks were prepared from patients with chronic hepatitis B and C who had viral load detection with reference methods according to WHO reference materials for viral load studies to improve quality control sera. From these main stocks, samples with different viral loads were prepared from dilutions of plasma with HBV, HCV, HAV, HIV, Parvovirus B19 and CMV negative serologic markers. Quality control samples were sent to the participating laboratories along with the negative samples in the cold chain. The laboratories accomplished the related tests within 2-3 weeks and entered their results on the MOTAKK web page. These results were analysed according to ISO 13528 (Statistical methods for use in proficiency testing by interlaboratory comparison) and scoring reports were created by a software developed by MOTAKK and sent to participating labs. Each laboratory evaluated their own results in comparison with the other laboratory results, reassessed the tests via observing the distance from the mean result and the reference values. The number of laboratories participating in the HBV DNA and HCV RNA external quality control program was 70-73 in 2015-2016. Participants were able to comply with the program tools, registering, entering results and receiving the results reports without problem. In HBV panel, 72.6-89.1% and 84.7-90.3% of the participant laboratories were in 1 standard deviation (SD) in 2015-2016, respectively. In HCV panel, 70.8-89.1% and 84.7-90.3% of the participant laboratories were in 1 SD in 2015-2016, respectively. A national external quality control program for HBV DNA and HCV RNA in Turkey has been prepared for the first time with this project and implemented successfully. All the data provided in the MOTAKK external quality control program final report, compensate all the data provided by the quality control program final reports from abroad; additionally, the report allows comparison of used technologies and commercial products.

Objective: In this study, we aimed to evaluate the patients who applied to various clinics in our hospital with gastrointestinal complaints in terms of intestinal parasites, retrospectively.Methods: Totally 41967 stool samples of patients applied to Parasitology laboratory in Konya Education and Research Hospital in January 2010-December 2012 were investigated under microscope after multiplexing by native lugol and formol ethyl acetate method. Trichrome dying was performed to the suspected samples. The stool samples, in which Entamoeba histolytica /E.dispar cannot be differentiated, were investigated by ELISA method in order to identify adhesin antigens. Results: Intestinal parasite was determined in 2145 (5.11%) of 41.967 patients who applied to our laboratory in 3 years. 39.4%, 44.3% and 16.2% of positive patients were 0-15, 16-50 and >50 years old, respectively. Blastocyctis hominis, Entamoeba spp and Giardia intestinalis were found in 59.9%, 25% and 13.7% of the positive samples, respectively. Entamoeba spp and Giardia intestinalis were found most frequently in 0-15 years old patients, while Blastocyctis hominis was found most frequently in 15-49 years old patients. There was a statistically significant difference between these parasites and age groups (p, Amaç: Bu çalışmada hastanemizin çeşitli kliniklerine gastrointestinal yakınmalar ile başvuran hastaların, bağırsak parazitleri açısından retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntemler: Ocak 2010-Aralık 2012 tarihleri arasında Konya Eğitim Araştırma Hastanesi Parazitoloji laboratuarına başvuran toplam 41967 hastanın dışkı örneği mikroskobik olarak nativ lugol ve formol etil asetat yöntemiyle çoklaştırma sonrası incelenmiştir. Şüpheli örneklere trikrom boyama yapılmıştır. Entamoeba histolytica /E.dispar ayrımı yapılamayan örneklere dışkıda adezin antijen saptamaya yönelik ELISA yöntemi çalışılmıştır.Bulgular: Laboratuarımıza üç yıllık dönemde başvuran 41.967 hastaların 2145'inde (%5,11) bağırsak paraziti saptanmıştır. Parazit saptanan tüm olgular yaş gruplarına göre değerlendirildiğinde %39,4'ü 0-15 yaş arasında, %44,3'ü 16-50, %16,2'si 50 yaş üstündedir. Parazit saptanan olguların %59,9 'unda Blastocystis hominis, %25'inde Entamoeba spp, %13,7'sinde Giardia intestinalis bulunmuştur. Entamoeba spp ve Giardia intestinalis en sık 0-15 yaş arasında, Blastocystis hominis en fazla 15-49 yaş arasında bulunmuş ve üç parazitte yaş grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p

Brusellozis, dünya çapında en yaygın zoonozlardan biri olmayı sürdürmektedir. İnsan brusellozu bir çoklu sistem hastalığıdır ve çok çeşitli klinik bulgularla karşımıza gelebilir. Bazen enfeksiyon serolojik olarak pozitif olmasına rağmen asemptomatik olabilir. Burada 26 yaşında mezbaha işçisi bir erkek hastada, brusellozisi takiben gelişen derin ven trombozu (DVT) olgusu sunuldu. Hasta bir haftadır devam eden halsizlik, ateş ve sağ bacağında ağrı ve şişlik şikayeti ile başvurdu. Renkli doppler ultrasonografisinde sağ femoral ve popliteal venlerin trombüsle tıkalı olduğu görüldü. Brusella tanısı Rose-Bengal, tüp aglütinasyon, brucellacapt and enzim immunoassay anti-brucella abortus Ig M, G testleri ile, başka bir kurumda konmuştu. Nadiren de olsa bazı enfeksiyöz ajanların vasküler patolojilere neden olabildiği bildirilmiştir. Bunlar bazan hayatı tehdit edici olabilmektedir. Bu enfeksiyonların seyri esnasında vasküler komplikasyonlar gelişebileceği akılda tutulmalıdır ve hasta yakından izlenmelidir. Yine DVT ve benzeri patolojilerle başvuranlarda, diğer risk faktörleri yanında brusella ve salmonella gibi enfeksiyon ajanları da araştırılmalıdır., Brucellosis continues to be one of the most widespread zoonoses worldwide. Human brucellosis is a multisystem disease that may present with a broad spectrum of clinical manifestations, but it may also be asymptomatic with only serological evidence of infection. In this paper, a case report is presented of deep venous thrombosis (DVT) developing after a diagnosis of acute brucellosis in a young slaughterhouse worker. A 26-year-old man was diagnosed with DVT which had presented with the complaints of weakness and fever and a one-week history of pain and swelling in the right leg. Ultrasound revealed that the right femoral and popliteal veins were occluded with thrombi. Brucella was diagnosed using Rose-Bengal, tube agglutination, the Brucellacapt test and an enzyme-linked immunoassay using anti-Brucella abortus IgM/G antibody detection at another institution. Although rare, some infectious agents may cause vascular pathologies. These conditions may be life-threatening. Thus, it should be kept in mind that vascular complications may occur during infectious disease and patients should be monitored. Additionally, patients presenting with symptoms of DVT or similar vascular pathologies should be assessed for infectious agents, particularly Brucella and Salmonella, as well as other risk factors

Amaç: Trichomonas vaginalis vajinal mukozada nekrotik ülserler ve yüzeysel defektlerle beraber köpüklü, yeşilimsi kötü kokulu akıntı ile karekterize olan trichomoniasise neden olan bir protozoondur. Trichomoniasis insandan insana seksüel temasla taşınır ve hemen hemen dünyanın her tarafında görülür. Bu çalışmanın amacı 18-45 yaş grubu vajinal akıntı şikayeti olan ve 1 Eylül-15 Aralık 2003 tarihleri arasında Konya Sosyal Sigortalar Kurumu Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniği'ne başvuran 70 kadında Trichomonas vaginalis sıklığının belirlenmesidir. Yöntemler: Örnekler bir spekulum ve steril pamuklu eküvyonlu çubuklar yardımı ile vajen posterior forniksinden alındı. Bütün örnekler ışık mikroskobu altında nativ preparat, Gram ve Giemsa boyama metodları ile incelendi. Bulgular: Yetmiş örneğin 6'sı (%9) Trichomonas vaginalis, 9'u (%13) Gardnerella vaginalis biri Mobilincus spp. ve 11'i (%16) Candida spp. pozitif bulundu. Sonuç: Ttrichomoniasis kesin tanısı kültür metodu ile yapılmasına rağmen direkt mikroskobi ile vajinal smear incelemesinin enfeksiyonun tanısında önemli bir role sahip olduğu söylenebilir. Direkt mikroskobik inceleme trichomoniasis tedavisine başlamaya karar vermekte yardımcı olacaktır., 2012, Cilt 36, Sayı 3, Sayfa(lar) 182-184 [ Türkçe Özet ] [ Tam Metin ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] Microscopic Examination of Vaginal Discharge Specimens for Trichomonas vaginalis and Other Micro-Organisms in 18-45 Age Group Women Recep Keşli1, Bayram Pektaş2, Mehmet Özdemir3, Oğuzhan Günenc4, Erkan Coşkun5, Mahmut Baykan3, Bülent Baysal3 1Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarı, Konya, Türkiye 2Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Parazitoloji Laboratuvarı, Konya, Türkiye 3Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Konya, Türkiye 4Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Konya, Türkiye 5Fulya Jinemed Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, İstanbul, Türkiye Keywords: Vaginal discharge, trichomoniasis, Trcihomomnas vaginalis, microscopic examination -------------------------------------------------------------------------------- Objective: Trichomonas vaginalis is a protozoon that causes trichomoniasis which is characterised by a foamy yellowish odorous discharge and superficial defects and necrotic ulcers in vaginal mucosa. Trichomoniasis is transmitted from human to human by sexual contact and can be seen in almost every part of the world. The aim of this study was to determine the incidence of Trichomonas vaginalis in 18-45 years age group women with vaginal discharge complaints who applied to the Gynaecology Outpatient Clinic of Konya Social Insurance Instution Hospital during September 1-December 15 2003. Methods: Samples were taken from posterior fornix of the vagina with the aid of a speculum and sterile cotton swabs. All the samples were examined by wet mount preparations, Gram and Giemsa staining method under the light microscope. Results: Of seventy samples 6 (9%) were positive for Trichomonas vaginalis, 9 (13%) for Gardnerella vaginalis, one for Mobiluncus spp. and 11 (16%) for Candida spp. Conclusion: It is possible to say that, in spite of a definite diagnosis of trichomoniasis made by cultivation method, examining the vaginal smear by direct microscope also has an important role in the diagnosis of infection. Direct microscopic examination will help in deciding whether to begin the treatment of trichomoniasis.

Bu çalışma fusidik asitin stafilokoklara in-vitro etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya alınan suşlar Temmuz 2001- Haziran 2002 tarihleri arasında Afyon SSK Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda değerlendirmeye alınan çeşitli klinik örneklerden izole edilmiştir. Metisilin ve fusidik asit direnci agar disk difüzyon yöntemi ile araştırılmıştır. İzole edilen 122 stafilokok suşunun 46’sı (%38) Staphylococcus aureus, 76’sı (%62) koagülaz negatif stafilokok (KNS) olarak tanımlanmıştır. S. aureus suşlarının 29’u (%63) ve KNS’ların 50’si (%66) metisiline dirençli bu¬lunmuştur. Metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) suşlarının 2’si (%7), metisilin duyarlı Staphylococcus aureus (MSSA) suşlarının 1’i (%6), metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokok (MRKNS) suşlarının 16’sı (%32) ve metisilin duyarlı koagülaz negatif stafilokok (MSKNS) suşlarının 3’ü (%12) fusidik asite dirençli bulunmuştur. Bu sonuçlar, fusidik asitin stafilokokal enfeksiyonların tedavisinde tercihte gözardı edilmemesi gereken bir antibiyotik olduğunu göstermektedir. This study was carried out in order to determine the in-vitro effect of fusidic acid on stapyhlococci. The investigated strains were isolated from various clinical materials which evaluated in Microbiology Laboratory of Afyon Social Insurance Instution Hospital during the period from July 2001 to June 2002. Methicillin and fusidic acid resistance were investigated by agar disk diffusion method. Of the isolated 122 Stapylococcus strains 46 (38%) were identified as Staphylococcus aureus, 76 (62%) were coagulase negative staphylococci (CNS). Twenty nine (63%) of Staphylococcus aureus and 50 (66%) of coagulase negative Staphylococcus strains were methicillin resistant. Two (7%) of methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) strains, 1 (6%) of methicillin sensitive Staphylococcus aureus (MSSA) strains, 16 (32%) of methicillin resistant coagulase negative Staphylococcus (MRCNS) strains and 3 (12%) of methicillin sensitive coagulase negative Staphylococcus (MSCNS) strains were found to be resistant to fusidic acid. These results indicated that fusidic has not to be excluded in preference of the antibiotic treatment of staphylococcal in-fections.

IV ÖZET Çalışma anaerop infeksiyon şüphesi olan hastalardan alman çeşitli örneklerden (yara, cerahat, abse, diyabetik ayak, kan.... vb) izole edilen anaerop bakterilerin tanımlanarak, beta laktamaz enzimi üretiminin sıklığının ve anti anaerop etkinliği bilinen antimikrobiklere karşı (imipenem, metronidazol, piperasilin / (tazobaktam, sefoksitin, klindamisin ve penisilin G) duyarlılıklarının belirlenmesi amacıyla planlandı. 100 klinik örnekten izole edilen 40 anaerop bakteriden 11 'inin Bacteroides fragilis grubu (6' sı B.ovatus, 3'ü B. thetaiotamicron, 2'si B. aggepthii) 2'sinin esmer pigmentli Gram negatif çomak (l'i Prevotella melaninogenica, l'i Porphyromonas asaccharolytica) 2'sinin Fusobacterium türüne ait (l'i F. mortiferum, l'i F. varium) l'inin Veilloneila parvula 18'inin Gram pozitif sporsuz çomaklar (7'si Bifidobacterium spp, 6'sı Actinomyces israelii, l'i A. naeslundii, 2'si Propionibacterium acnes, l'i P. granulosum, l'i Eubacterium aerofaciens) 5 'inin Gram pozitif sporlu çomaklar (2'si Clostridium bifermentans, 2'si C. butyricum, l'i C. ramosum) l'inin Peptostreptococus productus olduğu tespit edildi. İzole edilen suşların 10'unun beta laktamaz enzimi oluşturduğu belirlendi. Beta laktamaz enzimi varlığının en sık B. fragilis grubunda, bu grubun üyelerinden B. thetaiotamicron da olduğu görüldü. İzole edilen suşların tamamının MİK değeri E test yöntemi ile belirlendi. İzole edilen bütün suşlardan en yüksek oranda direncin penisiline olduğu (% 67,5) belirlendi. Sonra sırasıyla klindamisine (% 52,5) sefoksitin'e (% 25), metronidazole (% 25) piperasilin / tazobaktam'a (% 22,5) imipenem'e (% 2,5) oranlarında direnç belirlendi. Sonuçta anaerop bakteriler sık görülen infeksiyon etkenleri arasında düşünülmelidir. Bölgemiz gibi antimikrobiklerin gelişigüzel kullanıldığı dirençV gelişiminin çok olduğu bölgelerde antimikrobiklere karşı duyarlılık deneyleri yapılmalıdır. E-test yönteminin anaerop bakterilerin duyarlılık deneylerinde kolay uygulanabilir, hızlı sonuç veren ve güvenilir bir yöntem olduğu söylenebilir. Anahtar Kelimeler: Anaerop bakteriler, Beta îaktamaz enzimi, Duyarlılık deneyleri, E-test. -^sSSST`220 VI SUMMARY THE IDENTIFICATION OF ANAEROBIC BACTERIA ISOLATED FROM VARIOUS CLINICAL MATERIALS AND ANTIBIOTIC SUSCEPTIBILITY TESTS MADE WITH E-TEST METHOD. This study was carried out to identify anaerobic bacteria isolated from various materials (wound, pus, abscess, diabetic foot, blood etc.) of suspected patients with anaerobic infection, and to determine the incidence of the beta lactamase production and antibiotic susceptibility against to well-known antibiotics (imipenem, metronidazol, piperacillin/tazobactam, cefoxitin, clindamycin and penicillin G) Of fourty anaerobic bacteria isolated from 100 clinical specimens, 1 1 were in the group of Bacterioides fragilis (6 B. ovatus, 3 B. thetaiotamicron, 2 B. eggerthii); two were black pigmented Gram-negative rods (one Prevotella meianinogenica, one Porphyromonas asaccharolytica); two were from the Fusobacterium spp (one F. mortiferum, one F. varium); one was Veillonella parvula; 18 were Gram positive non spore forming rods (seven Bifidobacterium spp, six Actinomyces israelii, one A. naeslundi; two were Propionibacterium acnes, one was P. granulosus, one was Eubacterium aerofaciens); five were Gram positive spore forming rods (two Clostridium bifermentans, two C. butyricum, one C. ramosum); and one was Peptostreptococcus productus. Beta lactamase production was detected in 10 of the strains studied. It was obsorved that the production of beta lactamase was most frequent in B. fragilis group, particularly in B. thetaiotamicron. MIC values of all of the isolated strains were determined with E-test method. The highest rate of resistance was detected in the strains against to penicillin G (67,5 %), followed as 52,5 % clindamycin, 25 % cefoxitin 25 % metronidazol, 22,5 % piperacillin / tazobactam and 2,5 % imipenem, respectively. The results suggest that anaerobic bacteria should be considered as the causal agents of the frequent infections. Therefore, it is neccessary to performe antibiotic-VÎI susceptibility tests for the anaerobic bacteria isolated from the patients who in the regions like our area where antimicrobials are commonly mis used. On the basis of our study, it is possible to say that E-test is easy to use, receiving rapid results, and a reliable method for determining the susceptibilities of anaerobic bacteria. Key words: Anaerobic bacteria, Beta lactamase, Susceptibility tests, E-test. 122

Koronavirüsler, insanlarda ve hayvanlarda çeşitli derecelerde enterik, hepatik, respiratuvar ve sistemik tutulumlar yapabilen büyük bir virüs ailesidir. İnsanlarda enfeksiyona neden olduğu bilinen altı koronavirüsten dördü ( HCoV 229E, HCoV NL63, HCoV HKU1 ve HCoV OC43) immunkompetan bireylerde hafif üst solunum yolu enfeksiyonuna neden olmaktadır. SARS-CoV (Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus) ve MERS-CoV (Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus) zoonotik virüslerdir ve şiddetli alt solunum yolu enfeksiyonu ve hatta ölüme neden olabilmektedir. Çin’de 31 Aralık 2019’da etiyolojisi bilinmeyen pnömoni vakaları bildirilmiştir. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından yeni tip koronavirüse bağlı pnömoni vakaları 11 Şubat 2020’de COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) olarak adlandırılmıştır (WHO Report-1, 2020) Önceden 2019-nCov olarak bilinen virüs Koronavirüs Çalışma Grubu tarafından Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) olarak yeniden adlandırmıştır (Gorbalenya vd, 2020). Türkiye’de ilk COVID-19 vakası 11 Mart 2020’de bildirilmiştir. SARS-CoV-2’ nin Betacoronavirus olduğu ve yarasa kökenli batSL-CoVZC45 ve bat-SL-CoVZXC21 ile oldukça yakın ilişki gösterdiği tespit edilmiştir. Bu sonuç; yarasaların SARS-CoV-2 için olası rezervuar konakçılar olduğunu düşündürmektedir., Coronaviruses (CoVs) are large family of viruses that can cause enteric, hepatic, respiratory and systemic disease in animals and humans. Six coronavirus species are known to cause human infection in humans, four of these ( HCoV 229E, HCoV NL63, HCoV HKU1 and HCoV OC43) cause mild upper respiratory tract infections in immunocompetent individuals. SARS-CoV (severe acute respiratory syndrome coronavirus) and MERS-CoV (Middle East respiratory syndrome coronavirus) were zoonotic viruses and can lead to severe lower respiratory tract infections, even death. Pneumonia cases with unknown aetiology were reported in China on 31th December 2019. The novel coronavirus-induced pneumonia was announced as Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) by World Health Organisation (WHO) on 11th February 2020 (WHO Report-1, 2020). The previously known 2019-nCov was renamed Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus-2 (SARS-CoV-2) by the Coronavirus Study Group (Gorbalenya vd, 2020). The first COVID-19 case had been reported on 11th March 2020 in Turkey. It was detected that SARS-CoV-2 is a betacoronavirus and shows fairly close relatedness with two batderived CoV-like coronaviruses; bat-SL-CoVZC45 and bat-SL-CoVZXC21. This result suggests that; bats are the potential reservoir hosts for SARS-CoV-2.

Amaç: Afyon bölgesinde yaşayan gebelerde Toxoplasma gondii TOXO , Rubella ve Cytomegalovirus CMV için IgM ve IgG antikor varlığı ve IgG avidite düzeyleri ile Herpes simpleks virüs 2 HSV ’a karşı IgM ve IG antikor varlığının retrospektif olarak incelenmesi ve seroprevalanslarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem ve Gereçler: Bu çalışmaya Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde takip edilen gebe kadınların serumlarında Toksoplazma, Rubella ve CMV’a karşı IgG ve IgM antikor varlığı Enzyme Immunoassay EIA metodu ile VIDAS,Biomerieux /France çalışılmıştır. HSV Tip 2 antikorlarına EIA metodu ile MiniVIDAS Biomerieux /France bakılmıştır. Ayrıca, CMV IgG avidite testi VIDAS / Biomerieux France, TOXO IgG avidite testi VIDAS/ Biomerieux SA/69280 France, RUB IgG avidite testi ise Dia.Pro Diagnostic Bioprobes Srl./Via G. Italy ile çalışılmıştır.Bulgular: Toplam 1284 gebe kadının serum örneğinde Toksoplazma IgG, Rubella IgG, CMV IgG ve HSV Tip 2 IgG seropozitifliği sırasıyla; % 23.4, % 94.5, % 96.0 ve % 7.0 olarak bulunmuştur. Toksoplazma, rubella, sitomegalovirus ve HSV-2’ye karşı IgM seropozitiflik oranları ise sırasıyla % 1.5, % 2.5, % 2.3, ve % 1.7 olarak belirlenmiştir. Çalışmaya alınan gebe kadınların yaş, gravide ve parite sayıları değerlendirildiğinde yaş ortalaması 29.6±7.65 1645 , gebelik sayısı ortalaması 2.18±0.33 , doğum sayısı ortalaması ise 1.2±0.78 , olarak hesaplanmıştır.Sonuç: Afyon ili ve çevresinde yaşayan gebelerde toksoplazma, rubella, sitomegolvirus ve herpes tip 2 virusları için bulunan seropozitiflik oranları ülkemizde daha önce belirlenmiş oranlarla genel olarak uyumludur. Test sonuçlarına göre en yüksek seropozitiflik oranı rubella, en yüksek seronegatiflik oranı ise Toxoplasma gondii için bulunmuştur. Bu taramaların gebelerde sadece IgM takibi şeklinde gerçekleştirilmesi önerilebilir. Ancak konjenital enfeksiyonların ciddi sonuçlar doğurabilmeleri nedeniyle tüm gebeliklerde bu taramaların yapılması riskli doğumların vakit geçirilmeden sonlandırılması açısından büyük önem taşımaktadır. CMV seropozitifliğinin yüksek bulunmuş olması bölgede düşük sosyoekonomik düzeyi işaret etmektedir. HSV-2 için daha önceki çalışma sonuçlarına göre daha düşük bir seropozitiflik oranı belirlenmiştir, Aim: To determine seroprevalence and presence of IgM and IgG antibodies and IgG avidity levels for Toxoplasma gondii, Cytomegalovirus CMV , Rubella, Herpes simpleks virus HSV 2 and presence of IgM and IgG antibodies against Herpes simplex virus in pregnant women who live in Afyon region.Material and Methods: Toxoplasma gondii IgG- IgM, Cytomegalovirus CMV IgG-IgM, Rubella IgG-IgM Herpes simpleks virus2 IgG-IgM antibodies in serum of one 1284 pregnant women who followed by Afyon Kocatepe University medical faculty hospital were detected by Enzyme Immunoassay EIA method using VIDAS Biomerieux / France . HSV type 2 antibodies were detected by EIA method using MiniVIDAS Biomerieux /France . In addition, CMV IgG avidity tests were measured using VIDAS / Biomerieux France, TOXO IgG avidity tests were measured using VIDAS/ Biomerieux SA/69280 France, RUB IgG avidity tests were measured using Dia.Pro Diagnostic Bioprobes Srl./Via G. Italy.Results: SSeropozitivity of toxoplasma IgG, rubella IgG, CMV IgG, HSV type 2 IgG were detected % 23.4, % 94.5, % 96.0 ve % 7.0 respectively. Seropozitivity of toxoplasma IgM, rubella IgM, CMV IgM, HSV type 2 IgM were detected % 1.5, % 2.5, % 2.3, ve % 1.7 respectively. Furthermore, the values of age, gravida and parity of the pregnant women in the study were calculated as 29.6±7.65 , 2.18±0.33 , 1.2±0.78 respectively.Conclusion: In this study, TORCH group seropositivity rates are similar Turkey data in pregnant women living in Afyon and around. According to test results, the highest seropositivity rate was found for rubella. The highest seronegativity rate was found to Toxoplasma gondii. IgM follow-up is only advisable for high risk pregnancies due to economic reasons.However, making these screening in pregnancy has a great importance in terms of ending the risky birth. CMV seropositivity was found to be quite high. This status indicates low socioeconomic level in the region. The low seropositivity rates of HSV-2 is an indicator that polygamy is low in region

Amaç: Otizm spektrum bozukluğu (OSB), erken çocukluk dönemlerinde sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinde yetersizlik, kısıtlı ilgi alanı ve stereotipik davranış örüntüleri ile karakterize nörogelişimsel önemli bir bozukluktur. Bu çalışmanın amacı OSB tanısı almış çocuğu olan ebeveynlerin aşılar hakkında genel bilgilerini ölçme, aşıya karşı tutumlarını belirleme, aşı karşıtlığının oranı ve nedenlerini saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, OSB tanılı çocukları olan ebeveynlerden birisi ile, yüz yüze görüşmek sureti ile, anket yaparak gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Elde edilen verilere göre; kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, otizmli çocukları olan ebeveynlerin; aşılar hakkındaki bilgi düzeylerinin, ve aşı reddi tercihlerinin daha yüksek olduğu, aşıların içeriklerinden daha çok şüphe duydukları, özellikle canlı virus aşılaması ile otizmin başlaması arasında, zamansal ilişki olduğuna inandıkları belirlenmiştir. Sonuç: OSB tanılı çocukların rutin çocuk-ergen psikiyatristleri tarafından, rutin kontrollerinde; ailelerin aşılar hakkındaki düşünceleri, kaygıları ve kaçınmaları değerlendirilmelidir., Objective: Autism spectrum disorder (ASD) is an important neurodevelopmental disorder, that manifests itself in the decline of the social interaction and communication, learning, and language skills in early childhood. The aim of this study was to measure the general knowledge of the parents have children diagnosed with ASD , to determine their attitudes towards vaccination, to determinate the rate and reason of anti- vaccination. Material and Methods: The study was carried out by conducting a survey, by means of talking face to face one of ASD diganosed children’s parents. Results: According to the data obtained, when compared to the control group’s and ASD parents; have higher level of knowledege about vaccines, and preference of vaccination refusal, have higher rate of doubt related with Ingredients of vaccines, and believe that; there was a temporarly connection between onset of autism, and especially live viral vaccines. Conlcusion: Thoughts, worries, and drawbaks of the families should be evaluated during the routine control of cihildren dignosed as ASD, by child and adolescent psychatrists.

Otizm Spektrum Bozukluğu öğrenme, konuşma becerilerinde ve sosyal becerilerde gerileme, ardışık anlamsız tekrar hareketleri gibi davranış bozuklukları ile karakterize nöro gelişimsel bir bozukluktur. Otizmin etiyolojisi kesin olarak bilinememektedir. Bireylerde nöron sayısında azalma ve nöronal değişiklikler görülmektedir. Araştırmalar doğrultusunda otizmde CD68 immün reaktivitesinin mikroglia aktivasyonu ile glial fibriler asidik protein (GFAP) immün reaktivitesinin ise reaktif astrogliozis ile ilişkili olduğu vurgulanmaktadır. Çalışma modelde meydana gelen davranış bozuklukları ve beyinde meydana gelen nöroenflamasyonu belirlemek üzere yapıldı. 20'si çalışma, 5'i ise kontrol grubu toplam 25 adet rat kullanıldı. Çalışma grubunu oluşturan 20 ratın için otizm modeli oluşturmadan önce ve sonrasında olmak üzere davranış testi yapılarak skorları kaydedildi. Daha sonra 20 ratın sağ ventrikül bölgesi ile stereotaksi cihazı kullanılarak tespit edildi. Bu noktada belirlenen bölgeye tek doz propiyonik asit (PPA) (4 µl, 0,26 M solüsyonu) 10. günde sağ ventrikülden verildi. Ratlar 21. günde sakrifikasyon işleminin ardından hipokampüs dokusu elde edilerek incelemeler yapıldı. Davranış testi neticesinde önce-sonra zaman ortalamaları arasında istatistik olarak anlamlı bir farklılık vardır (p=0,001, Autism Spectrum Disorder is a neurodevelopmental disorder characterized by behavioral disorders such as learning, speech and social skills, and sequential nonsense repeat movements. The etiology of autism is not known precisely. A decrease in the number of neurons and neuronal changes are observed in individuals. In line with the studies, it is emphasized that CD68 immune reactivity in autism is associated with microglia activation and glial fibrillar acidic protein (GFAP) immune reactivity with reactive astrogliosis. The study was conducted to determine the behavioral disorders and neuroinflammation that occurred in the model. A total of 25 rats, 20 of which were study and 5 were the control group were used. The scores of the 20 rats in the study group were recorded by performing a behavioral test before and after creating an autism model. Then, the right ventricle area of 20 rats was fixed using a stereotaxy device. At this point, a single dose of propionic acid (PPA) (4 µl, 0,26 M solution) was administered from the right ventricle on the 10th day to the designated area. Hippocampus tissue was obtained after the sacrification process on the 21st day of the rats and examined. As a result of the behavior test, there is a statistically significant difference between the averages of before and after time (p = 0,001

Amaç: Bu çalışma anaerobik enfeksiyondan şüphelenilen hastalardan elde edilerek Afyon Kocatepe Üniversitesi ANS Uygulama ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilen çeşitli klinik örneklerden izole edilen Gram negatif anaerop çomakların tanımlanması ve antibiyotik direnç profillerinin E test yöntemi ile belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem: İki yüz yirmi sekiz klinik örnek Tıbbi Mikrobiyoloji laboratuvarında 1 Kasım 2014 ile 30 Ekim 2015 tarihleri arasında anaerop bakteri izolasyonunun yapılması için incelendi. Örneklerin, %5 defibrine koyun kanı ilave edilmiş Scheadler agar ve Scheadler buyyon kullanılarak, kültürleri yapıldı. İzole edilen anaerop Gram negatif basiller, konvansiyonel yöntemler ve Vitek 2 (ANC ID Card, bioMerieux, Fransa) kartları kullanılarak identifiye edildi. Penicillin G, klindamisin, sefoksitin, metronidazol, moksifloksasin, imipenem, meropenem, ertapenem ve doripenem direnç oranları her bir izolat için E-test metodu ile belirlendi. Bulgular: Toplam olarak izole edilen 28 anaerop gram negatif çomaklardan, 14’ü B.fragilis grubuna, 9’u Prevotella grubuna ve 5’i de Fusobacterium grubuna ait olarak tanımlanmıştır. En yüksek direnç oranı penisiline karşı (%78.5) bulunurken, klindamisin ve sefoksitin direnç oranları ise sırası ile %17.8, %21.4 olarak bulunmuştur. Metronidazol, moksifloksasin, imipenem, meropenem, ertapenem ve doripeneme karşı ise direnç saptanmamıştır. Sonuç: Çalışmamızda yüksek oranda penisiline karşı yüksek oranda direnç görüldüğünden empirik tedavide penisilin tercih edilmemelidir. Sefoksitin empirik tedavide tercih edilebilir ama antibiyotik duyarlılık testlerinin yapılması daha doğru ve faydalı olacaktır. Karbapenem grubu antibiyotikler ve metronidazole karşı direnç gözlenmemiştir, bu nedenle, bu antibiyotikler gelecekte dirençli suşlar ile meydana gelecek enfeksiyonların tedavisi için saklanmalıdır. Bu Tez Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü Tarafından 14.SAĞ.BİL.09 Numaralı Proje ile Desteklenmiştir.

Amaç: Bu çalışma anaerobik enfeksiyondan şüphelenilen hastalardan elde edilerek Afyon Kocatepe Üniversitesi ANS Uygulama ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilen çeşitli klinik örneklerden izole edilen Gram negatif anaerop çomakların tanımlanması ve antibiyotik direnç profillerinin E test yöntemi ile belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Gereç ve yöntem: İki yüz yirmi sekiz klinik örnek Tıbbi Mikrobiyoloji laboratuvarında 1 Kasım 2014 ile 30 Ekim 2015 tarihleri arasında anaerop bakteri izolasyonunun yapılması için incelendi. Örneklerin, %5 defibrine koyun kanı ilave edilmiş Scheadler agar ve Scheadler buyyon kullanılarak, kültürleri yapıldı. İzole edilen anaerop Gram negatif basiller, konvansiyonel yöntemler ve Vitek 2 (ANC ID Card, bioMerieux, Fransa) kartları kullanılarak identifiye edildi. Penicillin G, klindamisin, sefoksitin, metronidazol, moksifloksasin, imipenem, meropenem, ertapenem ve doripenem direnç oranları her bir izolat için E-test metodu ile belirlendi.Bulgular: Toplam olarak izole edilen 28 anaerop gram negatif çomaklardan, 14'ü B.fragilis grubuna, 9'u Prevotella grubuna ve 5'i de Fusobacterium grubuna ait olarak tanımlanmıştır. En yüksek direnç oranı penisiline karşı (%78.5) bulunurken, klindamisin ve sefoksitin direnç oranları ise sırası ile %17.8, %21.4 olarak bulunmuştur. Metronidazol, moksifloksasin, imipenem, meropenem, ertapenem ve doripeneme karşı ise direnç saptanmamıştır. Sonuç: Çalışmamızda yüksek oranda penisiline karşı yüksek oranda direnç görüldüğünden empirik tedavide penisilin tercih edilmemelidir. Sefoksitin empirik tedavide tercih edilebilir ama antibiyotik duyarlılık testlerinin yapılması daha doğru ve faydalı olacaktır. Karbapenem grubu antibiyotikler ve metronidazole karşı direnç gözlenmemiştir, bu nedenle, bu antibiyotikler gelecekte dirençli suşlar ile meydana gelecek enfeksiyonların tedavisi için saklanmalıdır.Anahtar kelimeler: Anaerop Gram negatif çomaklar, antibiyotikler ve direnç profilleri, E-test yöntemi Objective: This study was carried out with the purpose of defining by using the E test method and determining the antibiotic resistance profiles of Gram-negative anaerobic bacilli isolated from various clinical specimens obtained from patients with suspected anaerobic infections and referred to Medical Microbiology Laboratory of Afyon Kocatepe University, ANS Application and Research Hospital.Material and methods: Two hundred and seventy eight clinical specimens were examined for isolation of the anaerobic bacteria in Medical Microbiology Laboratory between the 1st November 2014 and 30th October 2015. Specimens were cultivated by using Scheadler agar that 5% defibrinated sheep blood added, and Scheadler broth. The isolated anaerobic Gram-negative bacilli were identified conventional methods and Vitek 2 (ANC ID Card, bioMerieux, France) cards. Antibiotic resistance rates against to penicillin G, clindamycin, cefoxitin, metronidazole, moxifloxacin, imipenem, meropenem, ertapenem and doripenem were determined with E-test method for each isolate.Results: Of the isolated twenty-eight anaerobic gram negative bacilli fourteen were identified as the B. fragilis group, 9 were Prevotella group, and 5 were Fusobacterium group. The highest resistance rate was found against penicillin (78.5%) and resistance rates against clindamycin and cefoxitin were found as 17.8% and 21.4%, respectively. Against to the; metronidazole, moxifloxacin, imipenem, meropenem, ertapenem and doripenem, no resistance was found. Conclusion: Since high rate resistance has been detected against to penicillin in the study penicillin should not be preferred in empirical treatment. Cefoxitin can be preferred in empirical treatment; however, carrying out the antibiotic sensitivity testing will be more proper and beneficial. No resistance was observed against carbapenem group antibiotics and metronidazole; so that reason, these antibiotics should be reserved for treatment of infectious caused by resistant strains in the future.Keywords: Anaerobic Gram-negative bacilli, antibiotics and resistance profiles, E-test method