Search

Objective: In this study, it was aimed to evaluate the applications made through the Central Physician Appointment System(CPAS) to a family health center. Material and Method: The target population of the intervention study where surveillance data was analyzed was constituted by 18,276 people who applied to a family health center between the years of 2018 and 2019. In the intervention study, face-to-face interviews were conducted. As educational materials; brochures, posters and information notes were used. Results: A statistically significant difference was found between the pre-intervention period, the intervention period, and the post-intervention period in terms of the percentage of appointments (p=0.006). Conclusion: The percentage of applications with primary care appointments increased as a result of the intervention. However, the rate of applications by making an appointment through the CPAS is still very low. In order to further increase the use of the CPAS, comprehensive public education and awareness trainings can be recommended. Amaç: Bu çalışmada, bir aile sağlığı merkezine Merkezi Hekim Randevu Sistemi’yle (MHRS) yapılan başvuruların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Sürveyans verisinin analiz edildiği müdahale niteliğindeki çalışmanın evrenini 2018-2019 yılları arasında bir aile sağlığı merkezine başvuran 18.276 kişi oluşturmuştur. Müdahele çalışmasında yüz yüze görüşme yapılmıştır. Eğitim materyalleri olarak; broşür, poster ve bilgi notu kullanılmıştır. Bulgular: Müdahale öncesi dönem, müdahale dönemi ve müdahale sonrası dönem arasında randevulu başvuru yüzdeleri yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p=0,006). Sonuç: Müdahale sonucunda birinci basamak randevulu başvuru yüzdesi artmıştır. Bununla birlikte, MHRS sisteminden randevu alarak başvuru oranı hala çok düşüktür. MHRS'nin kullanımını daha fazla artırabilmek için geniş kapsamlı halk eğitimleri ve farkındalık eğitimleri önerilebilir.

Araştıran,sorgulayan, problemlerin çözümünde bilimsel yöntemleri kullanabilen bireyleryetiştirmek fen eğitiminin temel amaçlarındandır. Bunun gerçekleşebilmesi,ancak öğretim sürecinin iyi düzenlenmesi, uygun öğretim yöntem, teknik ve araçlarınkullanılması ile mümkündür. Okullarda kullanılan öğretim araçlarının başındaders kitapları gelmektedir. Ders kitaplarının niteliği, kullanılan dil, görseller,yer verilen etkinlikler öğrenmeyi etkilemektedir. Bu çalışmanın konusunu, 2013yılında revize edilen program doğrultusunda hazırlanan ders kitaplarındakietkinlikler oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı, 2013 Fen Bilimleri dersi programınıntemel yaklaşımı olan araştırmaya dayalı öğrenmeye göre hazırlanmış olan derskitaplarında yer alan etkinliklerin bu stratejiye uygunluğunun değerlendirilmesidir.Araştırma betimsel bir çalışmadır ve doküman incelemesi yapılmıştır. Bu doğrultuda,Marmara Bölgesinde dağıtımı yapılan 5., 6. ve 7. sınıf kitapları olmak üzeretoplam 5 kitap incelenmiştir. Kitaplarda yer alan etkinliklerin incelenmesi içinbir etkinlik değerlendirme tablosu oluşturulmuş ve etkinlikler betimsel analizile değerlendirilmiştir. İnceleme sonuçlarına göre, ders kitaplarında yer alanetkinliklerin genel olarak araştırmaya dayalı fen öğrenimini desteklemedurumlarının yetersiz olduğu ve 5. sınıftan itibaren ders kitaplarının araştırmayıdestekleme durumlarının sınıf düzeyleri arttıkça azaldığı tespit edilmiştir., Science education focuses ontraning individuals, who investigate, question, and utilize scientific methodsduring problem solving. It could only be achieved by arrangment of properlearning process, and usage of suitable teaching methods, techniques, andtools. Textbooks are among most critical teaching tools at school. Quality ofcontent, the language, visuals, and the activities withintext books effectlearning. This study contains activities in science books, which were preparedaccording to the revised curriculum in 2013. The aim of the study is todetermine if activities within secondary school science textbooks are in linewith the strategy of 2013 science lesson curriculum, in which the basicapproach is inqury based learning. This was a descriptive study and documentanalysis was used.. In that sense, a total of 5 books distributed in Marmararegion for 5th, 6th, and 7th grades are studied. An activity evaluation tablewas constructed in order to study activities in these books, and activitieswere evaluated through descriptive analysis. According to study results,activities in textbooks are mainly found ineffective in terms of supportinginqury based learning, and the amount of ineffectiveness increases each yearfrom 5th grade onwards.

İçerdiği yağ, protein, karbonhidrat, vitaminler ve mineral maddeler sebebiyle insanlar ve hayvanlar için değerli bir besin kaynağı olan yerfıstığı yazlık yetiştirilen, kumsal toprakları seven yağlı tohumlu bitkilerden biridir. Türkiye’de sadece çerezlik olarak tüketilmektedir. Oysa yağındaki tat ve dayanıklılık özellikleri bakımından pek çok bitkisel yağdan daha üstün olduğundan yağlık olarak da tüketilebilmektedir. Dünyada tek yıllık yağ bitkileri arasnda soya, kolza ve ayçiçeğinden sonra en fazla üretilen yağ bitkisidir. Ülkemizde diğer yağlı tohumlu bitkilerde olduğu gibi, yerfıstığı veriminin arttırılması, potansiyel alanlarda üretiminin de yaygınlaştırılarak, yağ içeriği yüksek çeşitlerin geliştirilmesinin yanında, yoğun çerezlik olarak tüketilmesi hususu da göz önüne alınarak çerezliğe uygun çeşitlerin geliştirilmesi, üretilmesi ve yaygınlaştırılması için destek ve teşviklerin artırılarak sağlanması gerekir. Bu çalışmada yerfıstığının çerezlik yağlık olarak kullanımının nedenleri belirlenmiştir. Ekim alanları, yerfıstığı için devlet teşvikleri araştırılmıştır. Sorunlar ve çözüm yolları ortaya konulmuştur.

Ormanlar, geçmişten günümüze tüm toplumların bir şekilde ondan faydalandığı en önemli doğal kaynaklardandır. Tarihi süreçte öncelikle ekonomik değeriyle gündeme gelen orman kaynkaları, günümüz değişen koşullarında artık ekolojik ve sosyal fonksiyonları ile önplana çıkmaktadır. Bu yadsınamaz gerçek, ormanların insanoğlu için vazgeçilemez yaşam kaynaklarından biri olduğu savını güçlendirmektedir. Ormanların küresel ölçekte dağılımı, insanoğlunun müdahil olamadığı bir süreçte şekillenmiş olmakla birelikte, bu önemli kaynağa sahip olabilme şansına sahip ülkelerde de bu kaynağın mülkiyetinin farklı ellerde toplandığı görülmektedir. Dünya ölçeğinde halen kamu mülkiyeti en büyük paya sahip olmakla birlikte, özel ve ortak mülkiyet de önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışma ile de ormanlar üzerinde %56 gibi yüksek bir oranda özel mülkiyetin görüldüğü Amerika Birleşik Devletleri’ndeki orman mülkiyet yapısı incelenmektedir

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Çerçevesinde Mülkiyet Hakkı İhlallerinden Doğan Hukuksal Sorunlar ve Çözüm Önerileri adlı bu tez Yusuf GÜNEŞ tarafından, İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Doktora Programında hazırlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları çerçevesinde Türkiye'de mülkiyet hakkı ihlallerini ortaya koyarak bu ihlallerden doğan hukuksal sorunları incelemek ve olası çözüm yolları önermektir. Çalışmanın ilk bölümü konuya giriş mahiyeti taşımaktadır. İkinci bölümde genel anlamda ve evrensel düzeyde mülkiyet hakkı ve özellikle taşınmaz mülkiyeti kavramı sosyal, ekonomik, politik, felsefi ve hukuksal yönleri ile ele alınmıştır. Üçüncü bölümde ise, AİHS ve AİHM kararları çerçevesinde taşınmaz mülkiyeti kavramı vb. ele alınmıştır. Dördüncü bölümde, Türk hukukunda taşınmaz mülkiyeti ve özellikle ormanlar üzerinde mülkiyet hakkı ele alınmıştır. Çalışmanın 5. ve son bölümünde AİHS ve AİHM kararları çerçeveside Türkiye'de ortaya çıkan taşınmaz mülkiyeti hakkı ihlalleri ve bunlara karşı çözüm yolları incelenmiştir. Çalışma, sonuç ve öneriler yapılarak sonlandırılmıştır. Bu doktora çalışması bir sözel analiz çalışmasıdır. Çalışma, hukuk disiplinleri dikkate alındığında bir özel hukuk çalışması olmakla birlikte, kamu hukuku literatürü ve konuya kamu hukuku müdahalesine de yer veren bir niteliktedir. Zira, AİHS ve AİHM başlı başına özel mülkiyete vaki kamu müdahalesini ve bundan doğan ihlalleri inceleyen bir yapıya sahiptir. Konunun niteliği gereği bu yapıya uygun olarak tezin içeriği belirlenmiş ve buna göre çalışma yürütülmüştür. Kullanılan literatür ise, uluslararası literatür başta olmak üzere, yerli literatüre de sıkça yer verilmiştir. Aynı zamanda hem özel hukuk hem de kamu hukuku literatüründen yararlanmıştır. The study titled `Legal Problems Arises from Property Rights Violations Regarding the European Human Rights Conventions and the Resolutions of European Court of Human Rights and Recommended Solutions for them` has been carried out by Yusuf GÜNEŞ as a thesis at the private law graduate program of Institute of Social Science in Istanbul University. The purpose of this study is to investigate legal problems arises from property rights violations in Turkey regarding the European Human Rights Conventions and the Resolutions of European Court of Human Rights and to make recommendations of potential solutions for them. In the first part, an introduction to the study is in. In the second part, the concept of property right, particularly real property, in general and at global level, is investigated from the point of social, economic, political, philosophical and legal view. In the third part of the study, the concept of property rights on real propert with respet to EHRC and EHRC Decisions. In the fourth part of the study, the concepr of property rights on real property, particularly forest ownership, in Turkish legal system have been studied. In the fifth and the last part of the study, property righs conflicts on real estate in Turkey regarding EHRC and EHRC Decisions and potential solutiıns for them have been analysed. The study end with outcomes and potential solutions. This doctorate study is a qualitative analyses. With respect to legal disciplines this study falls into private law, although it allows public law literatures and public law interventions to the study when necessary. Because, EHRC and ECHR's Decisions have an institutional structure that investigate public law interventions and violations arise from public interventions into property rights. Due to the characteristics of the study, the contents of the thesis is specified and the study has been conducted. The literature used are international publications at first and domestic literatures have often been examined. Also, literature for both public law and private law have been examined at the same time. 408

Uluslararası sözleşmeler, birden fazla devletin belli bir konuda akdettikleri iki veya çok taraflı antlaşmalardır ve üye ülkeler için bağlayıcı hükümler içerirler. Türkiye yıllardan beri çevre ve doğal kaynaklarla ilgili birçok sözleş- meye imza atmış ve taraf olmuştur. Bunlar arasında özellikle CİTES Sözleşmesi (Nesli Tehlikede Olan Yabani Hayvan ve Bitki Türlerinin Uluslar arası Ticaretine İlişkin Sözleşme), Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi ve Barselona Sözleşmesi (Akdeniz’in Kirliliğe Karşı Korunması Sözleşmesi) ilk akla gelenlerdir. Bir sözleşmenin hangi şartlarla Türk İç Hukuku’nun bir parçası olduğu, 1982 Anayasası’nın 90. maddesinde belirtilmiştir. Ancak, gerek hukuk sistemlerinin ve iç hukukun farklı olması, gerekse üzerinde çok düşünülmeden imzalanmış olması, birçok sözleşmenin iç hukuka uyarlanmasında zorluklara neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, çevre ve doğal kaynaklar konusunda taraf olunan uluslararası sözleşmelerin iç hukuka uyarlanması ve uygulamasında ortaya çıkan hukuksal sorunlar ve bunların çözümü için yeni görüşler ortaya koymaktır. Çalışmanın birinci bölümünde uluslararası sözleşmelerin devletler hukukundaki yeri ele alınmıştır. İkinci bölümde uluslararası sözleşmelerin Türk İç Hukuku’ndaki yeri ve üçüncü bölümde ise, sözleşmelerin Türk İç Hukuku’na uyarlanmasında ortaya çıkan sorunlar irdelenmiştir. Son bölümde ise bu sorunların nasıl çözümlenebileceğine ilişkin önerilerde bulunulmuştur.

&nbsp

ÖZET

Anahtar Kelimeler: Hadis, İletişim, Ahlâk, Etik, İletişim Ahlâkı, Râvî, Rivâyet, Haber, Habercilik, Medya Etiği, Basın Yayın Meslek İlkeleriÖZETHADİSLERDE İLETİŞİM AHLÂKI“Hadislerde İletişim Ahlâkı” adlı tezimizde, Hadis Bilimi’nde, gazete, televizyon, internet gibi kitle iletişim araçlarının insanlar üzerinde meydana getirdiği birtakım olumsuzluklar karşısında ne gibi çözümler üretilebileceği konusunu incelemeye çalıştık. Bu bağlamda Resûl-i Ekrem’in (s.a.s.) iletişim ahlâkına esas olan söz ve tavsiyelerini, O’nun fert, aile ve toplumla iletişim kurarken dikkat ettiği ölçü ve esasları tesbit ederek hadislerde öngörülen “iletişim ahlâkı ilkeleri”ni belirlemeye gayret ettik. İletişimde bilgi-haber nakli, habercinin özellikleri gibi teknik mevzuları ise bu konularda zengin bir muhtevaya sahip olan hadis usûlünden istifade ederek ele aldık.Girişte tez konusunun amacı, kavramları ve kaynaklarını genişçe işledik. Birinci bölümde asıl konuya bir hazırlık ve mesnet olmak üzere teorik açıdan İslâm Ahlâkı’nı ele aldık ve ahlâkın kaynağı, ahlâkta yaptırım gücü, sorumluluk ve bağlayıcılık hususlarında İslâm Ahlâkı ile günümüzdeki iletişim ahlâkı (medya etiği/basın yayın meslek ilkeleri) arasında mukayese yaptık.İkinci ve üçüncü bölümde hadislere göre, iletişimde doğruluk üzere bulunma, haberde doğruluğu araştırma; haberin naklinde tarafsız olma, çıkar ilişkisi gözetmeme, yanlış bilgiyi düzeltme, mahremiyetlere saygılı davranma; ürün ve hizmetlerin tanıtım/reklâmında aldatıcı unsurlardan uzak durma; mesajlarda yararlılık ilkesini esas alma; mesajları iletirken şahıs, zaman, mekân unsurlarına dikkat etme ve mesajları düzenlerken uygun üslûp kullanmanın ne kadar önemli olduğunu ve Hz. Peygamber ve sahâbenin bütün bu ilkeleri büyük bir titizlikle uyguladıklarını gördük. Diğer yandan yalancılık, insanların şeref ve haysiyetlerini rencide etme, insanlar arasında ayrımcılık yapma, müstehcen davranış ve müstehcenlik edebiyatı, meşru olmayan şiddet, ajitasyon gibi iletişim ihlalleri karşısında Hz. Peygamber’in almış olduğu tedbir ve koymuş olduğu yasaklamaların bu tür ihlalleri önlemede ne kadar etkili ve başarılı olduğunu müşahede ettik.Netice itibariyle, hadislerde iletişim ahlâkına esas teşkil eden Resûlullah’ın söz ve uygulamalarının, insan fıtratına uygun olduğu, evrensel bir niteliğe sahip bulunduğu ve günümüzdeki kitle iletişim organlarına etik ilkeler konusunda yol gösterici olduğu sonucuna ulaştık.Keywords: Hadith, Communication, Morality, Ethic, Communication Ethics, Narrator, Narration, News, News Casting, Media Ethics, Media and Press Work EthicsABSTRACTCOMMUNICATION ETHICS IN HADITHIn this thesis named “Communication Ethics in Hadith” we have tried to research what kinds of solutions can the discipline of Hadith offer for the problems that the mass communication vehicles such as newspaper, Television, and internet cause. In this context we have tried to determine the principles and criteria that the Prophet Muhammad (PBUH) observed in his dealings with individuals, community and his family members, and through evaluating his sayings and advises we tried to determine the principles of communication ethics in hadith. We discussed the technical issues such as news, news report and the characteristics of the news reporter through benefiting from hadith methodology which is quite rich in this subject.In the introduction we discussed the objective, concepts and sources of the subject. In the first chapter we discussed Islamic Ethics from theoretical aspect in order to establish a basis and ground for the subject and we compared Islamic ethics and contemporary communication ethics (media ethics/press and publishing work ethics) from the perspective of the source of ethics, the power of sanctions, responsibility and binding power. In the second and third chapters we learned the importance of accuracy, truthfulness in communication, searching the accuracy in the news, neutrality in the report, not observing ones own benefit, correcting the wrong information, respecting privacies; staying away from deceptive elements in the advertisement of products and services; observing the principle of efficacy in the messages; observing the elements of person, time and location in the transmission of the messages and how important it is to use proper language in the organization of the messages and we found out that the Prophet and his companions applied all these principles meticulously in their lives. On the other hand we observed how effective and successful has been the preventive measures and prohibitions that the Prophet imposed in the prevention of communication violations such as lying, offending the honor and dignity of individuals, discrimination, obscene and obscene literature, illegitimate violence, agitation.As a result we reached the conclusion that the sayings and advises of the Messenger of Allah are appropriate for human nature and in universal character hence can provide guidance to today’s mass media vehicles regarding ethical principles.

Türkiye'de ilköğretim programı 2004-2005 öğretim yılında yeniden yapılandırılmış ve kademeli olarak ilköğretimin birinci ve ikinci kademesinde uygulanmıştır. Eğitim programlarındaki bu köklü ve kapsamlı reform ölçme ve değerlendirme sürecinde de değişiklere gidilmesini zorunlu kılmıştır. Bu nedenle liselere yerleştirmede yapılan Ortaöğretim Kurumları Sınavı (OKS) kaldırılmış olup yerine Seviye Belirleme Sınavı uygulamaya konulmuştur.Sınav sisteminin yeni olması, başarılı bir şekilde uygulanabilmesi ve varsa uygulamada aksaklıkların belirlenerek çözüm yollarına gidilmesi adına öğretmen ve öğrenci görüşlerinin önemli olduğu düşünülmektedir. Bu amaçla bu araştırmada fen ve teknoloji öğretmenlerinin ve öğrencilerin SBS'ye yönelik görüşleri tespit edilmiş ve demografik özelliklere göre bu görüşlerin farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir.Bu çalışma 8. sınıf öğrencilerine uygulanan Seviye Belirleme Sınavı (SBS)'na yönelik öğretmen ve öğrenci görüşlerini belirlemeyi amaçlayan tarama modeline dayalı bir araştırmadır. Araştırma Kocaeli ilinde gerçekleştirilmiş olup evrenini Kocaeli ilinde görev yapmakta olan Fen ve Teknoloji öğretmenleri ile ilköğretim ikinci kademe öğrencileri, örneklemini ise ilköğretim okullarındaki Fen ve Teknoloji öğretmenleri ile ilköğretim 8.sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Verilerin toplanması amacıyla araştırmacı tarafından `Öğretmen Ölçeği' ve `Öğrenci Ölçeği' olmak üzere iki farklı ölçek geliştirilmiş ve bu ölçekler toplam 220 Fen ve Teknoloji öğretmeni ve 650 8.sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Bazı ölçeklerin geri dönmemesi bazılarının da dikkatsiz ve eksik bir şekilde doldurulması sebebiyle öğretmen ölçeğinden 187, öğrenci ölçeğinden ise 530 tanesi değerlendirilmeye alınmıştır. Elde edilen veriler SPSS 11.5 programı ile analiz edilmiştir.Araştırmanın sonuçlarına göre Seviye Belirleme Sınavlarının 6., 7. ve 8. sınıflarda uygulamasının liselere yerleştirmede daha adaletli ve telafi edilebilir olduğu ancak öğrencilerin erken yaşlarda sınav stresi ve kaygısı içerisine soktuğu belirtilmiştir. Ayrıca öğretmenlere göre SBS'de çıkan Fen ve Teknoloji dersi sorularının o yılki kazanımlarla kısmen örtüştüğü ve öğrencilere göre ise Fen ve Teknoloji dersinde işlenilen konulardan sorular sorulduğu belirtilmiştir. Bunların dışında öğretmenlerin ve öğrencilerin SBS ile ilgili görüşlerinde demografik özelliklere göre anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Primary education programme in Turkey in 2004-2005 academic year has been restructured. This radica and comperehensive reform in the education program necessitated the changer in the process of measure and avaulation. For this reason, OKS (Secondary Education Exam) which is applied to place the students to high school was replaced by SBS.In order to apply the new exam system successfully and to find solutions if there is any failure in application, the ideas of the students and teachers are considered important. With this purpose in this study the appinions of the science and technology teachers and students about SBS were identified. Moreover, whether these apinions vary according to various demographic characteristics was examined.This study is a research based on screening model which aims to determine the teachers' and students' views on SBS that is applied to 8th grade students. This research took place in the province of Kocaeli. Its universe consists of science and technology teachers working in Kocaeli and of the secondary school students. The sampling group consists of science and technology teachers working in the primary schools and of the 8th grade students. In order to collect data, two different questionnaires were developed: ?Sorvey of Teachers? and ?Questionnaires of Students?. These surveys were applied to 220 Science and Technology teachers and 650 8th grade students. As some of the questionnaires didn?t come back and some of them were filled carelessly and deficiently, 187 of the ?Sorvey of Teachers? and 530 of the ?Questionnaires of Students? were evaluated. The data obtained was analyzed with SPSS for Windows 11.5 programme.According to the results of this study, ıt is stated that the application of SBS in 6th, 7th and 8th grade is a more equitable and compensatable technique in highscool placements. However, it is stated that SBS causes exam stress and anxiety at early ages. It is also indicated that according to the teachers, science and technology questions in SBS overlop partially with that year?s gains. According to the students, the questions asked in SBS where about the subjects which were studied in science and technology lessons. In addition, meaningful differences according to demographic features were found in the opinions of the teachers and students. 123

Orman varlığı, artan nüfus ve endüstrileşme baskısı nedeniyle, gün geçtikçe nitelik ve nicelik olarak azalmakta ve mevcut olanının korunması acil koruma tedbirlerinin alınmasını gerektirmektedir. Ormanları korumanın bir yolu da yasal yollan kullanarak gerekli korumayı sağlamaktır. Bu anlamda, ilk akla gelen yasal yollardan biri de ormanlardan yararlanmada zarar verici eylemleri yasaklamak ve bu yasakları ihlal edenleri bir cezai müeyyide ile cezalandırmaktır. Bu çalışmada amaç, ormanlara zarar veren ve suç teşkil eden eylemleri ceza genel hukuku çerçevesinde incelemektir. Bu incelemede, orman mevzuatında yer alan boşlukları ortaya koymak ve bunları doldurmak için gerekli değişikliklerin yapılması amacıyla ilgili şahıs ve kurumlan bilgilendirmek hedeflenmiştir. Over the years, forests lands have been decreasing depending upon development and population pressure. Because of that pressure, it is essential to protect those forests from development, overexploitation, and destruction. There are several institutions available to protect those forests. One of them is the legal institution that provides us some methods to sustain current forest assets. Here, the criminal law is the one that fits best to ban activities degrades the forests. Criminal law is a kind of strict branch of the law that strictly restricts human beings' activities and punishes the one who violates the related statute. The activities that violate forest statute are called `forest crimes`. These crimes were enacted particularly to prohibit the activities that destruct forests. In this study, I discuss the pros and cons of forest crimes mentioned above in terms of the general theory of criminal law. Then, I criticise those crimes and make recommendations to policy makers deal with this issue. The origin of forest crimes can be derived from the initial restrictions that came in to use in the Ottoman Empire era. About 15. century, first restrictions on forests took place without any punishment. Then, around 16. and 17. century, the first punishment such as fine was put into execution. Then, in the second half of the 19 th. Century (1870), the first forest statute about forest crimes was enacted. That statute became the main outline that was used to enact meodern forest statutes such as Forest Statute of 1936 Number 31 16 and the Forest Statute of 1956 Number 6831. The first modern forest statute consists of forest crimes was enacted in 1936 and regulated almost all forest crimes committed on forest lands. This statute was largely inspired by the forest statute of 1 870 and extended its contents by creating several new forest crimes such as smuggling forest materials. This statute was enforced by the year IX1956 and the new forest code numbered 6831 was enacted and regulated the activities violates the statute. Originally, this code did not bring any innovation up until 1995. At the year of 1995, the capital punishment was considered as a punishment for the first time and arsony on the forest was punished more severely than that of before. To sum, forest crimes have been examined depending upon general crime theory and some recommendations have been made to policy makers deal with this issue. 253

123

YÖK Tez No: 579020 Karbon emisyonu 20. yüzyılın son çeyreğinde giderek artmış, ülkeler daha etkin bir şekilde ve Birleşmiş Milletler bünyesinde uluslararası kararlar almaya başlamıştır. Bu durum aynı zamanda, uluslararası anlaşmaların imzalanmasında ve ulusal hukuk üzerinde etkili olmuş, ülkelerin kendi içinde yeni bir mevzuat hazırlanmasını zorunlu hâle getirmiştir. Bunun devamında birçok ülkede önemli hukuki düzenlemeler yapılarak yürürlüğe konulmuştur. Ülkemizde ise bu konu henüz başlangıç aşamasında olup farklı kurumlarda konuyla ilgili çeşitli düzenlemeler yapılmaya başlanmış, fakat yapılan düzenlemeler mevzuattaki eksiklikleri giderecek düzeyde olmamıştır. O nedenle, Türkiye'de öncelikli olarak orman karbon hakkı ve orman karbonu piyasasının hukuki yapısının ortaya konulması ve devamında ormancılıkla ilgili mevzuatta değişiklikler yapılarak bu ihtiyacın giderilmesi gerekliliği ortaya çıkmıştır. Orman karbonu piyasası ile ilgili mevzuatın oluşturulması için her şeyden önce (1) karbon elementinin eşya hukuku açısından analiz edilmesi ve (2) mevcut kaynaklardan yararlanarak Türkiye'nin karbon emisyonu ve karbon tutma kapasitesinin ortaya konulması gerekmektedir. Ayrıca Türkiye'nin temiz enerji konusunda gerçekleştirdiği ve gerçekleştirmeyi planladığı temiz enerji projelerinin katkısının da hesaba katılması gerekmektedir. Bu şekilde elde edilecek bulgular, genelde Türkiye'nin özel olarak da Orman Genel Müdürlüğünün uluslararası karbon piyasalarından ne ölçüde yararlanabileceğini ortaya koyacaktır. Mevzuatımızda çevre, orman, doğa koruma, karbonla ilgili olarak doğrudan veya dolaylı düzenlemeler mevcuttur. Her ne kadar henüz kanun veya yönetmelik düzeyinde karbon ile ilgili doğrudan düzenlemeler mevcut değilse de, çevre mevzuatında dağınık ve farklı yaklaşımlarla karbon salınımı veya tutumundan söz edildiği görülmektedir. Bu dağınık ve farklı hükümler, karbon piyasasında ülkemizin yerini ve durumunu, avantaj ve dezavantajlarını doğru olarak ortaya koyacak durumda değildir. Bu nedenle, günümüzün en önemli sorunlarından biri olan ve iklim değişikliği problemini çözmeyi amaçlayan yasal düzenlemelere ihtiyaç olduğu açıktır. Bu bağlamda tezin amacı, ulusal düzeyde karbonun eşya hukukundaki yerinin belirlenmesi ve karbon piyasasının oluşturulmasına ilişkin hukuki öneriler geliştirmektir. Bu amaçla öncelikli olarak literatür taraması yapılmıştır. Bu konuda mevcut mevzuat derlenmiş ve irdelenmiştir. Ayrıca yargı içtihatları incelenerek mevcut uyuşmazlıkların hangi konularda yoğunlaştığı ve yargı uygulamasının ne yönde olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmalar sırasında elde edilen bulguların ışığında ülkemizde orman karbonunun hukuki yapısı hakkında önemli bir boşluk olduğu ortaya çıkmıştır. Örneğin karbon piyasasının kurulması durumunda öncelikle mevzuatın oluşturulması gerektiği, farklı genel müdürlüklerde farklı yetkilerin olduğu ve ulusal mevzuatta yeterli hükümlerin olmadığı tespit edilmiştir. Karbonun üretilmesinden piyasasının oluşturulmasına kadar farklı aşamaları içeren sürecin her aşamasına ilişkin mevzuat hazırlanırken yapılacak çalışmaların uluslararası sözleşmeler ve ulusal mevzuat çerçevesinde ele alınması ve mevcut mevzuattaki boşlukların giderilmesi gerektiği ortaya konulmuştur. Orman karbonu hakkı ve eşya hukukundaki yeri, karbon sertifikasının niteliği, karbonun borsada işlem görebilmesi için ticaret hukuku vb. alandaki tanımlar ile işleyiş ve yetkiler konusunda boşluklar mevcuttur. Orman karbon kredisinin satışı yapılmak istendiğinde bunun sertifikalandırılıp borsada ticarete konu edilmesi önemlidir. Sertifikalandırma için uluslararası sertifikasyonlara başvurulmaktadır. Türkiye'de bir sertifikalandırma sisteminin olmaması bir eksikliktir. AB, Amerika, Almanya ve Yeni Zelanda kendi ülkelerinde sertifikalandırma sistemlerini kurmuşlar ve uluslararası başvurulara da açık hâle getirmişlerdir. Dolayısıyla Türkiye'de de bir sertifikalandırma sisteminin kurulmasının teşvik edilmesi ve bu yönde yapılabilecek çalışmaların desteklenmesi gerekmektedir. Tez kapsamında bu hususa da yer verilmiştir. Ormanda tutulan karbon (ağaçta/toprakta, ölü örtüde, kuru gövde, dal ile, diri örtüde, vs.) birikimi semere kavramının bir alt ayrımı olarak hasılat kavramı içinde yer almalıdır. Orman karbonunun hukuki durumu, asıl eşyadan ayrılmadan önceki ve asıl eşyadan ayrıldıktan sonraki durumuna göre ayrı ayrı değerlendirilmelidir. Sonuç olarak, Türkiye'de orman karbon piyasası ile ilgili mevzuatta önemli bir boşluk vardır. Bu boşluk, öncelikli olarak Tarım ve Orman Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü bünyesinde "Orman Karbon Yönetimi Dairesi Başkanlığı" adlı bir daire başkanlığı kurularak giderilmelidir. Daire Başkanlığı ile birlikte Anayasanın 169.maddesi 4.fıkrası, 6831 sayılı kanunun 1.md.,2.md.,4.md.,ve 26.md. ile 4 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 334 ve 338.maddelerine ve Çevre Kanununa karbon projelerini destekleyecek hükümler eklenerek yasal düzenlemeye gidilmelidir. Carbon emissions have increased steadily in the last quarter of the 20th century while countries have made more efficient actions to take international decisions within the United Nations. This has also had an impact on the signing of international agreements and on national law, making it necessary to prepare new legislation within the country. This is followed by significant legal arrangements in many countries. In Turkey, this issue is in its early stages and various regulations have started to be made in different institutions, but the regulations have not been in a level to meet the deficiencies in the legislation. Therefore, Turkey has made it a priority to put forth the legal structure of forest carbon rights and forest carbon markets. Turkey also continues to make changes to the legislation on forestry to solve this requirement. First, to form the legislation on forest carbon markets, it is necessary (1) to analyze the carbon element in terms of the law of property and (2) to put forth the carbon emissions and carbon sequestration capacity in Turkey utilizing available resources. In addition, the contribution of Turkey's clean energy projects carried out and planned to be carried out on clean energy must be taken into account. The findings, which will be obtained in this way, will reveal to what extent Turkey, General Directorate of Forestry in particular can benefit from the international carbon market. In our legislation, there are direct or indirect arrangements regarding environment, forest, nature protection, and carbon. Although there are no direct regulations on carbon at this level of law in Turkey, carbon emission or sequestration is mentioned in the environmental legislation with various approaches. These various provisions are not enough to represent position and situation, advantages and disadvantages of our country accurately in the carbon market. Therefore, it is clear that there is a need for legal regulations, which aims to solve the climate change problem, one of the most important problems of our time. In this context, the aim of the thesis is to determine the place of carbon in effective laws at the national level and to develop legal proposals for the creation of carbon markets. For this purpose, literature review was carried out as a priority. The current legislation on this issue was compiled and reviewed. In addition, by examining the jurisprudence of the judiciary, it was examined to determine what issues the current disputes are concentrated on and the direction of judicial practice. In the light of the findings obtained through these studies, it was revealed that there is a significant gap in the legal structure of forest carbon in Turkey. For example, in the case of the establishment of the carbon markets, it was determined that the legislation should be established first. It was also detected that there are different powers in different general directorates and there are not sufficient provisions in national legislation. The legislation on every stage of the process, from the production of carbon to the creation of the markets, has been dealt with within the framework of international conventions and national legislation, and the gaps in the legislation should be addressed. There are gaps in the definitons of the fields of forest carbon rights and property law, the nature of the carbon certificate, the trade law in order to be able to process carbon in the stock market, etc. and in the operation and authorization. . When it is necessary to sell forest carbon credit, it is important to certify and trade in the stock exchange. International certifications are applied for the certification. Turkey does not have a certification system. The EU, America, Germany, and New Zealand have established certification systems in their own countries and have made them open to international applications. Thus, encouraging the establishment of a certification system in Turkey and supporting the work that can be done in this direction is necessary. . This issue is also included in the thesis. The carbon retained in the forest (tree/soil, forest litter, dry body, branch, understorey, etc.) accumulation must be included in the concept of income as a sub-separation of the concept of production. The legal status of forest carbon should be evaluated separately according to the situation of either before or after leaving the original goods. As a result, there is a significant gap in the legislation related to forest carbon market in Turkey. This gap should be eliminated by establishing a department called "Department of Forest Carbon Management" within the General Directorate of Forestry of the Ministry of Agriculture and Forestry. Legal arrangements should be made including provisions to Article 169.4 of the Constitution, articles 1, 2, 4 and 26 of Law No. 6831, and the Articles 334 and 338 of Presidential Decree No.4, and the Environmental Law to support carbon projects.

Karbon emisyonu 20. yüzyılın son çeyreğinde giderek artmış, ülkeler daha etkin bir şekilde ve Birleşmiş Milletler bünyesinde uluslararası kararlar almaya başlamıştır. Bu durum aynı zamanda, uluslararası anlaşmaların imzalanmasında ve ulusal hukuk üzerinde etkili olmuş, ülkelerin kendi içinde yeni bir mevzuat hazırlanmasını zorunlu hâle getirmiştir. Bunun devamında birçok ülkede önemli hukuki düzenlemeler yapılarak yürürlüğe konulmuştur. Ülkemizde ise bu konu henüz başlangıç aşamasında olup farklı kurumlarda konuyla ilgili çeşitli düzenlemeler yapılmaya başlanmış, fakat yapılan düzenlemeler mevzuattaki eksiklikleri giderecek düzeyde olmamıştır. O nedenle, Türkiye'de öncelikli olarak orman karbon hakkı ve orman karbonu piyasasının hukuki yapısının ortaya konulması ve devamında ormancılıkla ilgili mevzuatta değişiklikler yapılarak bu ihtiyacın giderilmesi gerekliliği ortaya çıkmıştır. Orman karbonu piyasası ile ilgili mevzuatın oluşturulması için her şeyden önce (1) karbon elementinin eşya hukuku açısından analiz edilmesi ve (2) mevcut kaynaklardan yararlanarak Türkiye'nin karbon emisyonu ve karbon tutma kapasitesinin ortaya konulması gerekmektedir. Ayrıca Türkiye'nin temiz enerji konusunda gerçekleştirdiği ve gerçekleştirmeyi planladığı temiz enerji projelerinin katkısının da hesaba katılması gerekmektedir. Bu şekilde elde edilecek bulgular, genelde Türkiye'nin özel olarak da Orman Genel Müdürlüğünün uluslararası karbon piyasalarından ne ölçüde yararlanabileceğini ortaya koyacaktır. Mevzuatımızda çevre, orman, doğa koruma, karbonla ilgili olarak doğrudan veya dolaylı düzenlemeler mevcuttur. Her ne kadar henüz kanun veya yönetmelik düzeyinde karbon ile ilgili doğrudan düzenlemeler mevcut değilse de, çevre mevzuatında dağınık ve farklı yaklaşımlarla karbon salınımı veya tutumundan söz edildiği görülmektedir. Bu dağınık ve farklı hükümler, karbon piyasasında ülkemizin yerini ve durumunu, avantaj ve dezavantajlarını doğru olarak ortaya koyacak durumda değildir. Bu nedenle, günümüzün en önemli sorunlarından biri olan ve iklim değişikliği problemini çözmeyi amaçlayan yasal düzenlemelere ihtiyaç olduğu açıktır. Bu bağlamda tezin amacı, ulusal düzeyde karbonun eşya hukukundaki yerinin belirlenmesi ve karbon piyasasının oluşturulmasına ilişkin hukuki öneriler geliştirmektir. Bu amaçla öncelikli olarak literatür taraması yapılmıştır. Bu konuda mevcut mevzuat derlenmiş ve irdelenmiştir. Ayrıca yargı içtihatları incelenerek mevcut uyuşmazlıkların hangi konularda yoğunlaştığı ve yargı uygulamasının ne yönde olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmalar sırasında elde edilen bulguların ışığında ülkemizde orman karbonunun hukuki yapısı hakkında önemli bir boşluk olduğu ortaya çıkmıştır. Örneğin karbon piyasasının kurulması durumunda öncelikle mevzuatın oluşturulması gerektiği, farklı genel müdürlüklerde farklı yetkilerin olduğu ve ulusal mevzuatta yeterli hükümlerin olmadığı tespit edilmiştir. Karbonun üretilmesinden piyasasının oluşturulmasına kadar farklı aşamaları içeren sürecin her aşamasına ilişkin mevzuat hazırlanırken yapılacak çalışmaların uluslararası sözleşmeler ve ulusal mevzuat çerçevesinde ele alınması ve mevcut mevzuattaki boşlukların giderilmesi gerektiği ortaya konulmuştur. Orman karbonu hakkı ve eşya hukukundaki yeri, karbon sertifikasının niteliği, karbonun borsada işlem görebilmesi için ticaret hukuku vb. alandaki tanımlar ile işleyiş ve yetkiler konusunda boşluklar mevcuttur. Orman karbon kredisinin satışı yapılmak istendiğinde bunun sertifikalandırılıp borsada ticarete konu edilmesi önemlidir. Sertifikalandırma için uluslararası sertifikasyonlara başvurulmaktadır. Türkiye'de bir sertifikalandırma sisteminin olmaması bir eksikliktir. AB, Amerika, Almanya ve Yeni Zelanda kendi ülkelerinde sertifikalandırma sistemlerini kurmuşlar ve uluslararası başvurulara da açık hâle getirmişlerdir. Dolayısıyla Türkiye'de de bir sertifikalandırma sisteminin kurulmasının teşvik edilmesi ve bu yönde yapılabilecek çalışmaların desteklenmesi gerekmektedir. Tez kapsamında bu hususa da yer verilmiştir. Ormanda tutulan karbon (ağaçta/toprakta, ölü örtüde, kuru gövde, dal ile, diri örtüde, vs.) birikimi semere kavramının bir alt ayrımı olarak hasılat kavramı içinde yer almalıdır. Orman karbonunun hukuki durumu, asıl eşyadan ayrılmadan önceki ve asıl eşyadan ayrıldıktan sonraki durumuna göre ayrı ayrı değerlendirilmelidir. Sonuç olarak, Türkiye'de orman karbon piyasası ile ilgili mevzuatta önemli bir boşluk vardır. Bu boşluk, öncelikli olarak Tarım ve Orman Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü bünyesinde `Orman Karbon Yönetimi Dairesi Başkanlığı` adlı bir daire başkanlığı kurularak giderilmelidir. Daire Başkanlığı ile birlikte Anayasanın 169.maddesi 4.fıkrası, 6831 sayılı kanunun 1.md.,2.md.,4.md.,ve 26.md. ile 4 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 334 ve 338.maddelerine ve Çevre Kanununa karbon projelerini destekleyecek hükümler eklenerek yasal düzenlemeye gidilmelidir.Anahtar kelimeler: İklim, İklim Değişikliği, Karbon Piyasası, Orman Karbon Hakkı Carbon emissions have increased steadily in the last quarter of the 20th century while countries have made more efficient actions to take international decisions within the United Nations. This has also had an impact on the signing of international agreements and on national law, making it necessary to prepare new legislation within the country. This is followed by significant legal arrangements in many countries. In Turkey, this issue is in its early stages and various regulations have started to be made in different institutions, but the regulations have not been in a level to meet the deficiencies in the legislation. Therefore, Turkey has made it a priority to put forth the legal structure of forest carbon rights and forest carbon markets. Turkey also continues to make changes to the legislation on forestry to solve this requirement.First, to form the legislation on forest carbon markets, it is necessary (1) to analyze the carbon element in terms of the law of property and (2) to put forth the carbon emissions and carbon sequestration capacity in Turkey utilizing available resources. In addition, the contribution of Turkey's clean energy projects carried out and planned to be carried out on clean energy must be taken into account. The findings, which will be obtained in this way, will reveal to what extent Turkey, General Directorate of Forestry in particular can benefit from the international carbon market.In our legislation, there are direct or indirect arrangements regarding environment, forest, nature protection, and carbon. Although there are no direct regulations on carbon at this level of law in Turkey, carbon emission or sequestration is mentioned in the environmental legislation with various approaches. These various provisions are not enough to represent position and situation, advantages and disadvantages of our country accurately in the carbon market. Therefore, it is clear that there is a need for legal regulations, which aims to solve the climate change problem, one of the most important problems of our time. In this context, the aim of the thesis is to determine the place of carbon in effective laws at the national level and to develop legal proposals for the creation of carbon markets. For this purpose, literature review was carried out as a priority. The current legislation on this issue was compiled and reviewed. In addition, by examining the jurisprudence of the judiciary, it was examined to determine what issues the current disputes are concentrated on and the direction of judicial practice. In the light of the findings obtained through these studies, it was revealed that there is a significant gap in the legal structure of forest carbon in Turkey. For example, in the case of the establishment of the carbon markets, it was determined that the legislation should be established first. It was also detected that there are different powers in different general directorates and there are not sufficient provisions in national legislation. The legislation on every stage of the process, from the production of carbon to the creation of the markets, has been dealt with within the framework of international conventions and national legislation, and the gaps in the legislation should be addressed. There are gaps in the definitons of the fields of forest carbon rights and property law, the nature of the carbon certificate, the trade law in order to be able to process carbon in the stock market, etc. and in the operation and authorization. . When it is necessary to sell forest carbon credit, it is important to certify and trade in the stock exchange. International certifications are applied for the certification. Turkey does not have a certification system. The EU, America, Germany, and New Zealand have established certification systems in their own countries and have made them open to international applications. Thus, encouraging the establishment of a certification system in Turkey and supporting the work that can be done in this direction is necessary. . This issue is also included in the thesis.The carbon retained in the forest (tree/soil, forest litter, dry body, branch, understorey, etc.) accumulation must be included in the concept of income as a sub-separation of the concept of production. The legal status of forest carbon should be evaluated separately according to the situation of either before or after leaving the original goods.As a result, there is a significant gap in the legislation related to forest carbon market in Turkey. This gap should be eliminated by establishing a department called `Department of Forest Carbon Management` within the General Directorate of Forestry of the Ministry of Agriculture and Forestry. Legal arrangements should be made including provisions to Article 169.4 of the Constitution, articles 1, 2, 4 and 26 of Law No. 6831, and the Articles 334 and 338 of Presidential Decree No.4, and the Environmental Law to support carbon projects. Keywords: Climate, climate change, carbon market, forest carbon right 190

Ekoturizm genel anlamda turizm faaliyetinin bir alt türü olup doğal hayatla ve doğal kaynaklarla uyumlu sürdürülebilir bir turizm faaliyetini ifade etmektedir. Ekoturizm gerek uluslararası düzeyde ve gerekse ulusal düzeyde yeni ortaya çıkmış bir faaliyettir. Politika, yönetim ve hukuk metinlerine girişi de aynı şekilde son derece yenidir. Uluslararası düzeyde ekoturizm en geniş katılımı ve yaygın etkisi ile ilk kez, 2002 tarihli Quebec Ekoturizm Zirvesi ile dünya gündemine gelmiş ve alınan kararlar bir Ekoturizm Deklarasyonu ile ilan edilmiştir. Gerek ekoturizm yönetimi ve gerekse ekoturizm hukuku bakımından temel ve önemli hükümlerin yer aldığı söz konusu zirve Deklarasyonu, bir anlamda ekoturizmin temeli ve hatta anayasası olarak nitelendirilebilecek niteliktedir. Ulusal düzeyde ise ekoturizm ilk kez, 9. Beş yıllık kalkınma planında yer almıştır. Ancak, ekoturizmin genel anlamda turizm faaliyetinin bir alt türü olması nedeniyle, niteliğine uyduğu ölçüde, daha önceki kalkınma planlarında da kendine yer bulduğunu belirtmek gerekir. Benzer şekilde hukuksal temeli bakımından da ekoturizm kavramı ilk olarak 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 8. maddesinde yer almış ise de, niteliğine uygun olduğu ölçüde, ilgili sair mevzuatta daha önceden beri yer bulmuştur. Fakat birçok niteliği bakımından mevcut mevzuat ve yönetsel metinler günümüz ihtiyacını karşılamaktan son derece uzaktır.Ülkemizde orman arazileri üzerinde ekoturizm faaliyetinin idari ve hukuksal temelleri ise henüz tam anlamıyla açıklığa kavuşturulmamıştır. Çalışmada bu sahaya ışık tutması amaçlanmaktadır.Bu kapsamda, çalışmanın temel amacı, ekoturizm kavramının idari ve hukuksal temellerini ortaya koymak, hükmü bulunmayan konularda öneriler geliştirmek ve alternatif bir ekoturizm yapısı ortaya koyarak mevcut mevzuatın güncellenmesi amacıyla önerilerde bulunmaktır. Çalışmanın ilk kısmında genel anlamda turizm hukuku ve yönetimi ve bunların gelişimine yer verilmiş; ikinci kısmında ekoturizm kavramı ve kavramın hukuksal ve yönetsel olarak gelişimine yer verilmiştir. Çalışmanın devamında ekoturizm hukukunun temelleri açıklanmış ve son bölümde ise orman arazileri üzerinde ekoturizm faaliyetinin yönetsel ve hukuksal temellerine değinilmiştir. Çalışma, sonuç ve öneriler kısmı ile sonlandırılmıştır. Ecotourism in general is a subbranche of tourism concept and has a meaning of a tourism activity in harmony with natural life and natural resources in a sustainable manner. Ecotourism, at both international and national level, has been assigned as a newly emerged tourism activities. It has just recently been entered into political, administrative and legal documents. At international level, ecotourism came to public agenda for the first time with the Quebec Ecotourism Summit held in 2002 Canada attracting widely participants form all over the World and the decision made by the delegations of the Summit have been declared as Quebec Ecoturism Declaration. That Declaration, having significant legal provisions about both ecotourism management and ecotourism laws, is to be considered as a fundamental document and its constitutions in a sense. At national level ecotourism was put into 9th.-Fifth years country development plan for the first time. On the other hand, since ecotourism is considered as a subcategory of the tourism activities in general, provisions placed into former country development plans have been considered as including ecotourism activities as long as it is appropriate for it. Similar to that, legal basis of ecotourism activities can be traced back to the article 8 of the Law on Tourism Encouragement, No: 2634 and relevant other laws are also applicable for ecotourism as long as it is appropriate for its characteristics. But, actual legal provisions and administrative documents are far from meeting the expectation of present day ecotourism activities. On the other hand, legal and administrative basis of ecotourism activities have not yet been investigated satisfactorily in Turkey. This study is significantly important in this respect as well. In light of the above summary information the purpose of this study is to investigate legal and administrative basis of ecotourism activities, to make recommendations about the issues not provisioned in current legislation, to develop alternative administrative structure for ecotourism and to update present legislation. In the first part of the study tourism laws and administration and their developments have been investigated; in the second part the concept of ecotourism and its legal and administrative development have been studied; following that legal basis of ecotourism activities have been explained and in the last section the possibilities of ecotourism investment in forestlands and its legal and administrative basis have been discussed. Then the study has ended conclusion and recommendations about ecotourism administration and its legal basis. 146

Sürdürülebilirlik kavramı, ekonomik ve sosyal kalkınmanın ana unsurlarından biri olarak görülmekle birlikte, çevre ve doğal kaynakların gelecek kuşaklara aktarılmasını amaçlayan bir yaklaşımı da ifade etmektedir. Sürdürülebilir kalkınma firma düzeyinde incelendiğinde ise şirketlerin sürdürülebilirliği olgusuyla karşılaşılmaktadır. Bu bağlamda, şirketlerin ekonomik sürdürülebilirliği ile çevresel sürdürülebilirlik kavramlarının birlikte ele alınması ve bir anlamda uyumlulaştırılması sorunu ortaya çıkmaktadır. Günümüzde söz sahibi en önemli paydaşlardan biri olarak şirketlerin sürdürülebilirlik stratejileri de son derece önemli kabul edilmektedir.Bu çalışmada bir rüzgar enerji santrali projesinin inşaat ve işletme aşamalarında yerine getirmekle yükümlü olduğu çevre hukuku mevzuatına uygunluğu ayrıntılı olarak irdelenmiş, projenin çevresel açıdan sürdürülebilirliğinin tespiti yapılmaya çalışılmıştır.Çalışmanın amacı, çevresel sürdürülebilirlik kavramının tam olarak anlaşılmasını sağlamak ve bu kavramın, rüzgar enerjisi sektöründe olması planlanmış bir projenin inşaat sürecinde ve işletme faaliyetlerindeki eylemlerinin çevresel boyutta sürdürülebilirliğini, çevre hukuku prensipleri uyarınca eşik değerler gözetilerek değerlendirmektir.Hazırlanan tez çalışması ile şirketlerin sadece mevzuata uygunluk içim gereken yükümlülükler ele alınmıştır. Çevre bileşenleri olarak kabul edilen su, hava, flora-fauna ve toprak kapsamındaki yönetmeliklerin irdelenmesiyle çevresel açıdan sürdürülebilir olma durumunun belirlenmesi hedeflenmiştir. Sustainability has been considered both as a main instrument of socio-economic development and an approach aiming to transferring natural resources and environmental values to future generations. When examining sustainable development at a firm level, we have faced sustainability of companies. Within this context, a problem arises that the companies? environmental sustainability and economic sustainability of those should be harmonized. At present, sustainability strategies of those companies is to be considered as an important issue for their existance.In this study, the environmental responsibilities of a wind energy power plant, at both construction and production stages, has been investigated in detail with respect to whether obeying environmental legislatin or not.In light of the above summary, the purpose of this study is to explain the concept of sustainability and the criterias of a company when obeying environmental legal responsibilities, running in wind energy sector.In this master thesis, only environmental legal responsibilities of the companies have been studied. And the legislation selected for this study is the regulations addressing the environmental components as water, air, flora-fauna and soil. 180

Orman kaynaklarının sürdürülebilirliği ve etkin kullanımı birçok faktöre bağlıdır. Bunlardan en başta gelenlerinin, ormanlar üzerindeki mülkiyet hakkının türü, güvenilirliği ve malike sağladığı kullanım haklarının kapsamı ve hukuksal yapısı olduğunu söylemek mümkündür. Bu çalışmanın amacı, orman mülkiyetinin gerek kamu ve gerekse özel orman mülkiyeti kapsamında hukuksal temellerini ortaya koyarak, malikin mülkiyet hakkı yoluyla sahip olduğu kullanım haklarının türlerini, kapsamını ve her bir kullanım hakkının hukuksal niteliğini açıklamaktır. Bununla birlikte, mülkiyet türü ile kullanım haklarının orman kaynaklarının sürdürülebilirliğine olan etkisinin ortaya konulması da diğer bir hedeftir.Yukarıda sayılan amaçlara ulaşmak adına çalışmanın birinci bölümünde öncelikle mülkiyet kavramı felsefi, sosyal, ekonomik, politik ve hukuki yönleriyle ele alınmış ve bu kavramın tarihi süreçteki gelişimi ve karşılaştırmalı hukuktaki durumu irdelenmiştir.İkinci bölümde ise öncelikle Osmanlı Devleti ve Cumhuriyet dönemi Türk hukukundaki arazi mülkiyeti ve orman mülkiyeti kavramları, toprak hukuku çerçevesinde incelenmiştir. Böylece, literatürde tartışmalara konu olan Osmanlı Devleti döneminden Cumhuriyet dönemine geçişte arazi ve orman mülkiyetinin şekillenişi ayrıntılı olarak ortaya konmaya çalışılmıştır. Daha sonra ise Cumhuriyet dönemi orman mülkiyet ve kullanım hakları anlayışı, literatürdeki haklar demeti teorisi açısından irdelenmiştir.Üçüncü bölümde ise Karaavrupası Hukuku, Anglo-Sakson Hukuku ve Sosyalist Hukuktaki orman mülkiyet ve kullanım hakları, ülkemizdeki orman mülkiyeti yapısının sağlam temellere oturtulması amacıyla incelenmiştir.Çalışmanın son bölümde ise ülkemizdeki orman mülkiyet yapısı, ormanların sürdürülebilirliği ana ekseninde tartışılmış ve karşılaştırmalı hukuktan elde edilen bilgiler ışığında önerilerde bulunulmuştur. Efficient usage and sustainability of forest resources depend on various factors. Of which the most prominents are the type and security of forest ownership, the contents of those rights assigned to the owners, and its legal structure. In light of the above introductory statement, the purpose of this study is to establish the pillars of forest ownership within the context of both public and private ownership, to explain the kinds, contents and legal aspects of each right. At the same time, the influence of the types of ownership and usage rights on the sustainability of forest resources is another target of this study.To achieve the above-mentioned objectives, in the first chapter, philosophical, social, economic, political, and legal aspects of the ownership, and its historical development has been investigated by considering comparative laws.In the second part of the study, the concepts of land tenure and forest ownership have been examined by considering both the legal system of the Ottoman Empire and the Turkish Republic. Thus, the debate in the formation of the land and forest ownership during the transition period from the Ottoman Empire to the Turkish Republic has been studied in detail. Then, the concept of forest ownership and usage rights in the period of Turkish Republic have been discussed in terms of the theory of bundle of rights.In the third section, forest ownership and usage rights in European Law, Anglo-Saxon Law and the Socialist Law have been studied in order to construct property rights on strong foundations.In the last section of the study, the structure of forest ownership within the context of sustainability and then in light of the data obtained through comparative laws a series of recommendations have been made addressing sustainability issues. 320

Bu çalışmanın amacı, korunan alanların öncelikle ülke düzeyinde olmak üzere hukuksal dayanaklarını ortaya koymak ve bu alanların korunması ve kullanılması ile ilgili yasal düzenlemeleri belirlemek ve başta uygulamacılar olmak üzere, ilgili kesimlere ve şahıslara yol gösterecek önerilerde bulunmaktır.Bu tez çalışması, korunan alanların yasal dayanaklarının daha iyi anlaşılması ve uygulamada karşılaşılan sorunlara hukuksal yollarla çözüm üretilmesine yardımcı olacak verilerin elde edilmesi bakımından oldukça önemlidir.Çalışma, korunan alanların dünya ve ülke düzeyinde ortaya çıkışını ve gelişimini, oluşturulmasındaki var olan felsefi düşünceyi, belirlenmesi ile ilgili teknik, usul ve esasları, ekonomik yararlanma ile olan ilişkisinin hukuksal dayanaklarını, planlanmasını ve bu alanlarda izin verilen ve yasaklanan faaliyetleri kapsamaktadır. This study aims to research legal basis for protected areas at national level as well as analyse legislation addressing these areas in terms of conservation measures and exploitation principles in general and give a guideline for practitioners and stakeholders in particular.This thesis is significant for better understanding of legal basis of protected areas and providing new ideas for creating legal solutions for law enforcement issues.This study covers the first appearance and development of protected areas at both national and global level. The main philosophies behind such a development is also discussed in the first starting from their initial establishment, following guidelines for designation procedures, exploitation at these means and ending management planning are also investigated. Also, necessary protection measures and prohibited and permitted activities are included throughout the study. 167