Search

The study consists of the determination and evaluation of the wastecomposition, leachate and biodegradable waste characterization in the dump sitein Akhisar district, Manisa. Considering the wastes to be disposed of between2018 and 2020 on the site, biomass energy potential based on biogas content andmethane gas has been determined using the LandGEM model. It was seen that 59%of the waste brought to the site for disposal was biodegradable and 26% werecomposed of basic recyclable materials. The water content of the biodegradablewaste in the site was 73% on average and the organic content of the dry matterwas 68%. The mean of the stored wasteheight was 2.5 m, and there was no methane gas detected in the profile.However the acidic and acetogenicbacteria were observed in the profile samples. The BOD/COD value in theleachate was calculated as 0.37 and it is concluded that a conventionalbiological treatment would not be suitable. Approximately 207000 tons of wastewill come to the landfill between 2018 and 2020. According to the LandGEMmodel, the methane gas potential of the stored waste is 5,288.383 m3 in totaland the highest methane gas production is found to be 418000 m3 in 2021. Thesevalues express the gross energy generation potential of 1.694 GWh and net 96.69KW electrical energy.

Enerji ihtiyacının büyük birçoğunluğunu yabancı ülkelerden temin eden Türkiye’de çöp gazı santrallerininkurulu gücü 151,7 MW olup ülke kurulugücündeki payı %0,2 civarındadır. Sunulan çalışmada, Türkiye Ege Bölgesindeoluşacak evsel katı atıkların 20 yıllık süre zarfında depolanması durumundaoluşacak metan gazı ve bu gazdan elde edilebilecek elektrik enerjisi eşdeğeribelirlenmiştir. Bunun için Ege Bölgesi’ndeki sekiz il için biyobozunur atıkmiktarları 1998-2016 TUİK verilerinden faydalanmak suretiyle 2018-2038 yıllarıiçin hesaplanmıştır. Yıllar içinde oluşacak metan gazı miktarını hesaplamakiçin LandGEM v.3.0 programı kullanılmış olup, oluşacak metan gazı miktarıönümüzdeki 100 yıl için program tarafından belirlenmiştir. Elde edilenveriler doğrultusunda yıllık ortalama elektrik enerjisi üretim potansiyeliİzmir için 125,98 GWh, Manisa ili için 53,26 GWh, Aydın ili için 30,56 GWh veDenizli ili için 25,18 GWh olarakhesaplanmıştır.. Muğla ili için oluşacak metan gazının ortalama elektrik enerjikarşılığı 19,47 GWh iken, bu değerler Afyonkarahisar, Kütahya ve Uşak illeriiçin sırasıyla 9,11 GWh, 6,86 GWh, ve 9,12 GWh olarak hesaplanmıştır. Yapılan hesaplamalar sonucunda, metan gazından eldeedilebilecek elektrik ile, Ege Bölgesindeki hane içi elektrik ihtiyacının %1.6(Kütahya) ila %5 lik (Manisa) birkısmını karşılayabileceği sonucuna varılmıştır. Elde edilen busonuçlar 20. yılın sonunda depolamanın tamamlandığı öngörüsüyle hesaplanmışolup, kentte depolamanın devam ettiği düşünüldüğünde daha yüksek miktardaelektrik ihtiyacının karşılanması mümkündür.

Sunulan çalışmada ağır metallerce kirleniş deniz sedimentinden Cr, Cu, Pb ve Zn metallerinin biyoliç yöntemiyle uzaklaştırılmasında kullanılan sülfür miktarının etkisi araştırılmıştır. Biyoliç prosesinde mikrobiyel aktivite için Acidithiobacillius thiooxidans kullanılmıştır. Yapılan deneylerde bir litrelik erlenler içinde %0.5 (w/v) oranında katı madde (sediment) konsantrasyonuyla çalışılmış ve farklı testlerde %0.25, %0.5, %1, ve %1.5 (w/v) oranında eklenen sülfür miktarıyla deneyler yürütülerek optimum sülfür dozu belirlenmiştir. Biyoliç işleminin sonunda, metallerin toplam çözünmesinin yanı sıra, sedimentte bağlı bulundukları kimyasal dağılım formlarındaki değişim de tespit edilmiştir. pH değerinin neredeyse sabitlendiği 48 günlük biyoliç periyodunun sonunda, tüm metallerde en yüksek çözünürlüğün 0.5% (w/v) oranında sülfür eklenen erlenlerde gerçekleştiği görülmüştür. Daha yüksek oranda eklenen sülfürün biyoliç yönteminde inhibe edici etkisi olduğu, daha az sülfürün ise mikrobiyel aktivite için yeterli olmadığı sonucuna varılmıştır. Ağır metallerin kirli sedimentten giderilme oranı sırasıyla Zn>Cu>Cr>Pb şeklinde tespit edilmiştir

WOS: 000343633000002, The Cr, Cu, Zn, and Ni accumulations in three different grass types were investigated with doses of 0% (control), 5%, 10%, 25%, and 50% tannery sludge compost (TSC) application to soil. The pot experiments showed that 5% and 10% TSC amendment enhanced the grass seed mixture (GSM) and Ecopalmix species while 50% TSC disrupted the plant growth. The TSC addition considerably increased the Cr concentrations in plants depending on the extreme Cr level in the TSC. The order of metals mobility according to the transfer coefficient (T-c) values was found as Zn > Cu > Cr > Ni.

The effect of solid concentration on bioleaching of metals from sediment was tested in this study in order to assess the Cr, Cu, Pb, and Zn pollution levels after the process. The solid contents of 10, 5, and 2.5% (w/v) were used in the bioleaching tests. After 48 days of flask experiments, Zn, Cr, and Cu, solubilizations were over 90% with 2.5% solid content. The metal pollution remained in the sediment after bioleaching is assessed by using the Pollution Index (PI) due to the values of Ecotox Thresholds of EPA. Bioleaching with 5% and 2.5% solid contents provided low PI values as 0.88 and 0.5 at the end of the experimental period.

Four acid digestion procedures were applied to certified samples to offer a proper method for determination of Cr, Cu, Pb and Zn in soils and sediments. EPA's Acid Digestion Procedure 3050B and three low pressure microwave heating programmes modified in this study were tested by using two standard referencematerials; Estuarine Sediment-1646a and San Joaquin Soil-2709. Short digestion time, less acid consumption, and high extraction efficiency were noted as the advantages of microwave digestion procedures. According to the results, San Joaquin Soil was efficiently extracted with the second microwave heating programme named as P2 (84.4% Cr, 96.9% Cu, 102.3% Pb, 90.1% Zn) where Estuarine Sediment gave the most accurate results (99.8% Cr, 103.9% Cu, 97.4% Pb, 96.3% Zn) with the third microwave extraction procedure (P3).

Sucul sedimentlerdeki ağır metal kirliliği, son yıllarda önem kazanan araştırma konularından biri haline gelmiştir. Sunulan çalışmanın amacı İzmir iç Körfez sedimentlerindeki mevcut ağır metal kirliliğini belirlemek ve bu metallerin kirli sedimentlerden biyolojik sızma yöntemiyle arıtılmasını sağlamaktır.Çalışmanın ilk kısmında, İzmir iç Körfezi'ndeki 7 farklı istasyondan alınan sediment örneklerinde toplam Cr, Cu, Pb, ve Zn konsantrasyonları tespit edilmiş, daha sonra da bu örneklerin kimyasal bağlanma formları incelenmiştir. Toplam metal konsantrasyonlarını belirlemek için mikrodalga parçalama yöntemi, bağlanma formları için ise BCR Ardışık Ekstraksiyon yöntemi kullanılmış ve değişken, indirgenebilir, organiklere bağlı (oksitlenebilir) ve kalıntı formlara bağlı metallerin konsantrasyonları ve oranları belirlenmiştir.İkinci bölümde, sediment örnekleri kullanılarak biyolojik sızma deneyleri erlenler içinde gerçekleştirilmiş olup deneylerde Thiobacillus ferrooxidans ve Thiobacillus thiooxidans türü bakteriler kullanılmıştır. Biyolojik sızma deneylerinde test edilen parametler bakteri türü, katı/sıvı oranı, sülfür (substrat) miktarı ve partikül boyutudur. Deneylerin sonunda metallerin kimyasal bağlanma formlarındaki değişimler de incelenmiştir.Karakterizasyon çalışması, İzmir iç Körfez sedimentlerinde yoğun bir metal kirliliği olduğunu ortaya koymaktadır. Metallerin bağlanma formları birbirilerine göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Biyolojik sızma deneyler 30 0C'de 48 gün boyunda sürdürülmüştür. Kullanılan bakterilerden T. thiooxidans, optimum katı/sıvı oranı ve sülfür ilavesi, ve ince partikül boyutundaki sediment örnekleri ile başarılı sonuçlar elde edilmiştir. In recent years, heavy metals pollution in aquatic sediments has gained great importance through environmental concerns. The presented study aims to point out the current heavy metal pollution in the sediments of Izmir inner Bay followed by the remediation of metal contaminated sediments with bioleaching method.In the first part of the study, sediment samples collected from 7 points in Izmir inner Bay are characterized by means of their bulk selected metals (Cr, Cu, Pb, Zn) concentrations and the chemical distributions of these metals according to their binding fractions are determined. Total metal contents of the sediments are determined by using microwave acid digestion and the BCR Sequential Extraction Scheme is used for determination of metals bound as four fractions: exchangeable, reducible, oxidizable, and residual.In the second part, bioleaching experiments are conducted in flasks by using the sediment samples. Two major Thiobacilli strains (Thiobacillus ferrooxidans & Thiobacillus thiooxidans) are used for bioleaching and the effects of bacteria type, solid/liquid ratio, sulfur addition rate (as substrate), and the sediment particle size are studied. The changes in chemical distribution of the heavy metals after bioleaching are also observed and reported.The characterization studies point out that there is high pollution of heavy metals in the sediments of Izmir inner Bay and the binding forms of metals are different from each other. Bioleaching experiments lasted for 48 days under 300C. The use of T. thiooxidans, optimum solid content, optimum sulfur addition, and fine particles perform satisfactory results for heavy metals removal. 127