Ağır Metallerin Kirlenmiş Sedimentten Biyoliç Yöntemiyle Giderilmesinde Sülfür Konsantrasyonun Etkisi

Sunulan çalışmada ağır metallerce kirleniş deniz sedimentinden Cr, Cu, Pb ve Zn metallerinin biyoliç yöntemiyle uzaklaştırılmasında kullanılan sülfür miktarının etkisi araştırılmıştır. Biyoliç prosesinde mikrobiyel aktivite için Acidithiobacillius thiooxidans kullanılmıştır. Yapılan deneylerde bir litrelik erlenler içinde %0.5 (w/v) oranında katı madde (sediment) konsantrasyonuyla çalışılmış ve farklı testlerde %0.25, %0.5, %1, ve %1.5 (w/v) oranında eklenen sülfür miktarıyla deneyler yürütülerek optimum sülfür dozu belirlenmiştir. Biyoliç işleminin sonunda, metallerin toplam çözünmesinin yanı sıra, sedimentte bağlı bulundukları kimyasal dağılım formlarındaki değişim de tespit edilmiştir. pH değerinin neredeyse sabitlendiği 48 günlük biyoliç periyodunun sonunda, tüm metallerde en yüksek çözünürlüğün 0.5% (w/v) oranında sülfür eklenen erlenlerde gerçekleştiği görülmüştür. Daha yüksek oranda eklenen sülfürün biyoliç yönteminde inhibe edici etkisi olduğu, daha az sülfürün ise mikrobiyel aktivite için yeterli olmadığı sonucuna varılmıştır. Ağır metallerin kirli sedimentten giderilme oranı sırasıyla Zn>Cu>Cr>Pb şeklinde tespit edilmiştir