Search

Avrupa ekin saparısı olarak bilinen Cephus pygmeus L. (Hymenoptera: Cephidae) ülkemizde buğday alanlarında sık görülmeye başlanan önemli zararlılardan biridir. Bu çalışma, Yozgat ili ve ilçelerindeki buğday alanlarında ekin saparısı C. pygmeus)’un larva bulaşıklık oranları ile bazı buğday çeşitlerindeki zarar durumu ve ürün kayıplarının belirlenmesi amacıyla 2020 yılında yürütülmüştür. Larva bulaşıklık oranları, toplam 36 buğday tarlasından alınan buğday saplarının incelenmesi ile (her bir tarla için 1/4 m²’lik çerçeve ile 2 m²’lik alan) belirlenmiştir. Bazı buğday çeşitlerinde Ekin saparılarından kaynaklanan zarar durumu 16 farklı çeşitte ürün kayıpları ise iki ekmeklik (Ekiz, Esperia) ve makarnalık (Eminbey, Kızıltan-91) buğday çeşidinde yürütülmüştür. Ekin saparısı larva bulaşıklık oranları ilçelere göre değişmekle beraber, en yüksek bulaşıklık %25.6 ile Saraykent ilçesinde, en düşük ise Şefaatli ilçesinde %1.2 olarak belirlenmiştir. Zararlının başak boyu, başaktaki tane sayısı ve tane ağırlıkları üzerindeki etkisi çeşitlere ve larva bulaşıklık oranlarına göre değişiklik göstermiştir. Tanelerdeki ağırlık azalmalarından doğan ürün kayıpları %0.2 (Esperia çeşidi) ile 5.9 (Ekiz çeşidi) arasında değişiklik göstermiştir. Bulaşık sap oranları, tanelerdeki ağırlık azalmaları dikkate alınarak ekin saparısından kaynaklı ürün kayıplarının ortalama %1.5 dolaylarında olduğu ve ekomik bir kaybın çok fazla söz konusu olmadığı tespit edilmiştir. Ancak yüksek larva yoğunluğu belirlenen alanlarda mayıs ayından itibaren periyodik surveylerle zararlının populasyon yoğunluğu gözlem altında tutulması uygun olacaktır., Cephus pygmeus L. (Hymenoptera: Cephidae), known as the European Wheat Stem Sawfly, is one of the most common pestobserved in wheat fields in our country.. This study was carried out to determine the larvae infestation rates of C. pygmeus, the damage status and crop losses in some wheat cultivars, in wheat fields in Yozgat province and its districts in 2020. Larval infestation was recorded by examining the wheat stems collected from 36 wheat fields (2 m² area with 1/4 m² quadrat for each field). The damage caused by C. pygmeus in some wheat cultivars was recorded for 16 different cultivars and afterwards crop loss were noted for two bread (Ekiz, Esperia) and two durum (Eminbey, Kızıltan-91) wheat cultivars. Although infestation rates of wheat stem sawfly larvae varied according to the districts, the highest (25.6%) and the lowest (1.2%) infestation rate was recorded for Saraykent and Şefaatli districts, respectively. The effect of the pest on the spike length, number of grains per spike and grain weight varied according to the cultivars and larvae infestation rates. Crop losses due to weight reduction in grains varied between 0.2% (Esperia cultivar) and 5.9% (Ekiz cultivar). Considering larval infestation rate in stems and the weight reductions in the grains, it was determined that the crop losses due to the pest are ~1.5%, which means no economic losses are exerted by the pest currently. However, in areas with high larvae density, it would be appropriate to keep the pest population density under observation with periodic surveys starting from May.

Önemli depolanmış ürün zararlılarından un biti Tribolium confusum (Jacquelin du val) (Coleoptera: Tenebrionidae) depolanmış tahıl, tahıl ürünleri ve diğer gıda maddelerinde önemli kayıplara neden olmaktadır. Zararlılarla mücadelede kimyasalların olumsuz etkilerinden dolayı alternatif mücadele yöntemleri son yıllarda ön plana çıkmaktadır. Zararlı mücadelesinde alternatif yöntemler içerisinde bitkisel yağlar önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmada 3 farklı kekik yağının 3 farklı dozunun Tribolium confusum üzerine etkileri belirlenmiştir. Bu çalışma Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümüne ait laboratuvarda kontrollü koşullarda (25 ± 50C sıcaklık ve %65 ± 5 orantılı nem) 2021 yılında yürütülmüştür. Çalışmada kullanılan uçucu yağların farklı dozları (%0.1; %0.5 ve %1.0) içerisine erginler yerleştirilmiş plastik kaplara 2 ml gelecek şekilde erginler üzerine püskürtme yapılmıştır. İkinci metot olarak ise T. confusum’un besleneceği besin üzerine püskürtme yapılmıştır. Çalışmada kullanılan farklı kekik yağlarının ergine püskürtülerek yapılan uygulamada 4. gün sonundaki LD90 değeri incelendiğinde T. spicata var. spicata’nın değeri 1.75, O. majarona’nın değeri 0.11 ve O. saccatum’nın değeri 0.98 olarak bulunmuştur. LT90 değerlerine bakıldığında T. spicata var. spicata, O. majarona ve O. saccatum yağlarının %0.1 dozunda LT90 değerleri sırasıyla 8.36; 4.81; 8.99 olarak bulunurken, %1 dozunda sırasıyla 6.82; 1.90; 4.33 olarak bulunmuştur. Besine püskürtme şeklinde yapılan uygulamanın sonuçları da ergine püskürtme uygulamasına benzer şekilde bulunmuştur. Ancak ergin üzerine püskürtme uygulaması, T. confusum besinine püskürtme uygulamasına oranla daha etkili olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak bazı kekik yağlarının T. confusum üzerinde laboratuvar koşullarında etkili olduğu belirlenmiştir.

Honey bees play an important role in crop pollination of bitter gourd flowers. An experiment was conducted at Coimbatore District to observe the foraging activity and pollination efficiency of Indian bee (A. cerana indica) in Bitter gourd (Momordica charantia L.). The foraging activity and number of foragers/ flower/ min was recorded in male and female bitter gourd flower. Bitter gourd fruit set and yield was assessed under three conditions pollinator exclusion, bee pollination and open pollination. No. of foragers/ flower/ minute (abundance of pollinators) and floral handling time in seconds (foraging rate) of Indian bees recorded on male flower (0.88 bees) and (6.52 sec) was higher than in female flower (0.57 bees) and (3.61 sec) respectively. The peak foraging activity of A. cerana indica noticed between 08:00-10:00 hours with 1.2 foragers/ 5 mins. Pollination efficiency index of Indian bee was 747035.5. Foraging activity at the hive entrance was maximum at 08:00 to 10:00 hours. Colony growth parameter of A. cerana indica was increased 67.85% in respect of the sealed honey area and 15.07% in respect of the adult population. The results of pollination studies show, the number of fruits/plant (17.4 fruits) and fruit yield per hectare (41.13 t/ha) was higher in managed bee pollinated plot than to open pollination condition (16.2 fruits) and (37.25 t/ha) and no fruit set was recorded in pollination exclusion condition., Bal arıları, acı kabak çiçeklerinin mahsul tozlaşmasında önemli bir rol oynamaktadır. Acı kabakta (Momordica charantia L.) Hint arısının (A. cerana indica) yiyecek arama aktivitesini ve tozlaşma etkinliğini gözlemlemek için Coimbatore Bölgesinde bir deney yapılmıştır. Erkek ve dişi acı kabak çiçeğinde yiyecek arama aktivitesi ve toplayıcı/çiçek/dk sayısı kaydedilmiştir. Acı kabak meyve tutumu ve verimi, tozlayıcı dışlama, arı tozlaşması ve açık tozlaşma olmak üzere üç koşul altında değerlendirilmiştir. Hint arılarının erkek çiçek (0.88 arı) ve (6.52 sn) dişi çiçekten (0.57 arı) daha yüksek olduğu kaydedilmiştir. (3.61 sn) sırasıyla. A. cerana indica'nın pik arama aktivitesi, 1.2 toplayıcı / 5 dakika ile 08:00-10:00 saatleri arasında fark edildi. Hint arısının tozlaşma verimlilik indeksi 747035,5 olmuştur. Kovan girişinde yiyecek arama faaliyeti en fazla 08:00-10:00 saatleri arasında olmuştur. A. cerana indica'nın koloni büyüme parametresi kapalı bal alanına göre %67.85, ergin popülasyona göre ise %15.07 artmıştır. Tozlaşma çalışmalarının sonuçları, idareli arı ile tozlanan parsellerde meyve/bitki sayısı (17,4 meyve) ve hektar başına meyve veriminin (41,13 t/ha), açık tozlaşma koşuluna (16,2 meyve) ve (37,25 t/ha) göre daha yüksek olduğunu göstermektedir ve tozlaşma dahil edilmedğinde hiçbir meyve tutumu kaydedilmemiştir.

Amaç: Çalışmada Sakarya İli Arifiye, Serdivan ve Sapanca İlçelerinde dış mekân süs bitkilerinde, Coccoidea üstfamilyasına ait türlerin ve doğal düşmanlarının tespiti amaçlanmıştır.Materyal ve Yöntem: Nisan-eylül ayları arasında yapılan örneklemelerde dış mekân süs bitkilerinde bulunan, Coccoidea üstfamilyasına bağlı türlerin, üzerinde bulunduğu dal, yaprak, gövde kesiti ile birlikte alınarak, laboratuvarda, 25±1°C sıcaklık, %65±10 nem, 16 saat aydınlık ve 8 saat karanlık koşullara ayarlı, iklim odasında kültüre alınmıştır. Günlük kontroller yapılarak, bu familyaya ait türler, belirlenmiştir. Bu çalışma, 2018 yılında yürütülmüştür.Araştırma Bulguları: Tespit edilen türler ve bulunduğu konukçular, Ceroplastes sinensis Del, Guercio, 1900 [konukçu bitki: Acer saccharum Marsh. (Aceraceae), Diaspidiotus prunorum (Laing, 1931) [konukçu bitki: Hedera helix L. (Araliaceae)], Euonymus alatus (Thunb.) Siebold (Celastraceae)], Lepidosaphes ulmi (Linnaeus) [konukçu bitki: Euonymus japonicus Thunb. (Celastraceae)], Icerya purchasi (Maskell) [konukçu bitki: Pittosporum sp. (Pittosporaceae)], Parthenolecanium corni (Bouché) [konukçu bitki: Acer negundo L. (Aceraceae)], Planococcus vovae (Nasonov) [konukçu bitki: Cupressocyparis leylandii (Jacks & Dallim) (Cupressaceae)], Pseudaulacaspis pentagona (Targioni-Tozzetti) [konukçu bitki: Morus platanifolia (Moraceae)], Unaspis euonymi (Comstock) [konukçu bitki: Euonymus japonicus Thunb. (Celastraceae)]’dir. Doğal düşmanlarından Adalia bipunctata (L.), Chilocorus bipustulatus (L.), Coccinella septempunctata (L.), Exochomus quadripustulatus (L.) (Coleoptera: Coccinellidae); Chrysoperla carnea (Neuroptera: Chrysopidae) ve Cybocephalus sp. (Coleoptera: Nitidulidae) predatör türler saptanmıştır.Sonuç: Çalışmada altı farklı familyaya ait konukçu bitkilerde sekiz tür tespit edilmiştir. Predatörler zararlı popülasyonunu baskı altında tutacak popülasyonda bulunmamıştır., Objective: In this study, it was aimed to determine the species belonging to the Coccoidea superfamily and their natural enemies in outdoor ornamental plants in Arifiye, Serdivan and Sapanca Districts of Sakarya Provinces in 2018.Materials and Methods: In the samples made between April and September, the species belonging to the Coccoidea species found in outdoor ornamental plants were taken together with the leaf, branch and stem parts on which they were found, in the laboratory and cultured in a climatic chamber with temperature at 25±1°C, humidity 65±10%, 16 hours light and 8 hours dark. Species were determined by daily controls. The study was carried out in 2018.Results The species with host plants were identified as Ceroplastes sinensis Del, Guercio, 1900 [host plant: Acer saccharum Marsh. (Aceraceae), Diaspidiotus prunorum (Laing, 1931) [host plant: Hedera helix L. (Araliaceae)], Euonymus alatus (Thunb.) Siebold (Celastraceae)], Lepidosaphes ulmi (Linnaeus) [host plant: Euonymus japonicus Thunb. (Celastraceae)], Icerya purchasi (Maskell) [host plant: Pittosporum sp. (Pittosporaceae)], Parthenolecanium corni (Bouché) [host plant: Acer negundo L. (Aceraceae)], Planococcus vovae (Nasonov) [host plant: Cupressocyparis leylandii (Jacks & Dallim) (Cupressaceae)], Pseudaulacaspis pentagona (Targioni-Tozzetti) [host plant: Morus platanifolia (Moraceae)], Unaspis euonymi (Comstock) [host plant: Euonymus japonicus Thunb. (Celastraceae)]. Among natural enemies; Adalia bipunctata (L.), Chilocorus bipustulatus (L.), Coccinella septempunctata (L.), Exochomus quadripustulatus (L.) (Coleoptera: Coccinellidae); Chrysoperla carnea (Neuroptera: Chrysopidae) and Cybocephalus sp. (Coleoptera: Nitidulidae) predatory species were identified.Conclusion: In the study, eight species of host plants belonging to six different families were determined. Predators have not been in the population to suppress the pest population.

This study affords the experimental evidences elucidate the putative mechanism of the bee comb establishing. Furthermore, the first time discerned skewed triangular prism in the bottom of the cells ab initio built up by Apis mellifera carpatica indicates that the traditional rhombic dodecahedra is not mandatory element of the comb architecture. The revealed oddity is inherent to about one third of the whole number of the cells constitute the analyzed patterns. The building abnormality presumably developed from the primeval manner of cells construction and may be triggered with the volatile natural factors e.g. geographic location and climatic zone, variety of floral shapes, duration of active season as well as bee race. Disclosed constructional diversity mirror the reaction of the colonies on the highlighted disturbances and might be stipulated by the bees’ ability to engineering prowess., Bu çalışma, arı peteği kurmanın varsayımsal mekanizmasını aydınlatan deneysel kanıtlar sunmaktadır. Ayrıca, Apis mellifera carpatica tarafından ab initio olarak inşa edilen hücrelerin alt kısmında ilk kez fark edilen çarpık üçgen prizma, geleneksel eşkenar dörtgen dodecahedra'nın tarak mimarisinin zorunlu öğesi olmadığını gösterir. Ortaya çıkan tuhaflık, analiz edilen kalıpları oluşturan tüm hücre sayısının yaklaşık üçte birine özgüdür. Bina anormalliği muhtemelen ilkel hücre yapımı tarzından gelişmiştir ve uçucu doğal faktörlerle tetiklenebilir, örn. coğrafi konum ve iklim bölgesi, çiçek şekillerinin çeşitliliği, aktif mevsim süresi ve arı ırkı. Açıklanan yapısal çeşitlilik, kolonilerin vurgulanan rahatsızlıklar üzerindeki tepkisini yansıtır ve arıların mühendislik hünerleri tarafından şart koşulabilir.

Forests, which account for a third of the world's land surface, are of vital importance for plenty of living organisms as a natural habitat. In addition to economic contribution, a variety of main characteristics, such as biodiversity, erosion prevention, carbon absorption, sustainability of water resources, landscape and aesthetic appearance increase the crucial value of forests. Forests, which are one of the essential zones that need to be protected for the future of the world, are damaged by many biotic and abiotic factors, and some of them are in danger of extinction. It is known that insects, one of the biotic factors, cause significant damage for some years depending on ecological conditions, and are also vectors of some fungal disease agents. This study was conducted to determine the harmful insects that cause drying in the oak and wild cherry trees in Emirgan Grove of Sarıyer district, one of the most important recreation areas in Istanbul, Turkey's most populous metropolitan city, as well as the beneficial insect species found in this area between 2017 and 2018. Insects that make sawdust on the stems of drying trees, mostly English oak (Quercus robur L.), were obtained from the barks of trunks and galleries, which were up to 2 meters above ground level. Among the insect species obtained, Scolytus mali (Bechstein, 1805), Scolytus scolytus (Fabricius, 1775), Xyleborus monographus (Fabricius, 1792), Xyleborinus saxesenii (Ratzeburg, 1837) (Coleoptera, Curculionidae, Scolytinae), Platypus cylindrus (Fabricius,1792) (Col.: Platypodidae) harmful beetle species, Corticeus fasciatus (Fabricius, 1790) (Coleoptera: Tenebrionidae), Aulonium ruficorne (Olivier, 1790), Colydium elongatum (Fabricius, 1787) (Coleoptera: Colydiidae), Rhizophagus depressus (Fabricius, 1793) (Coleoptera: Rhizophagidae) and Epuraea sp. (Coleoptera: Nitidulidae have been identified as predatory species., Dünyanın karasal yüzeyinin üçte birini oluşturan ormanlar, doğal yaşama alanı olarak pek çok canlı için hayati öneme sahiptir. Ekonomik katkısının yanında sağladığı biyolojik çeşitlilik, erozyonu önleme, kar-bon emilimi, su kaynaklarının sürdürülebilmesi, peyzaj ve estetik görünüm gibi birçok özellikler ormanla-rın hayati önemini artırmaktadır. Dünyanın geleceği için korunması gereken öncelikli alanlarından biri olan ormanlar biyotik ve abiyotik birçok faktör nedeniyle zarar görmekte ve bir bölümüde yok olma tehlikesi altındadır. Biyotik faktörlerden biri olan böceklerin ekolojik koşullara bağlı olarak bazı yıllar önemli dere-cede zarar oluşturduğu ve bazı fungal hastalık etmenlerine de vektörlük yaptığı bilinmektedir. Bu çalışma Türkiye’nin nüfus bakımından en büyük şehri olan İstanbul’un önemli mesire alanlarından Sarıyer ilçe-sindeki Emirgan Korusu’nun meşe ve yabani kiraz ağaçlarında kurumalara neden olan zararlı böcekler ile bu alanda rastlanan avcı böcek türlerini belirlemek amacıyla 2017 ve 2018 yıllarında yürütülmüştür. Ço-ğunluğunu saplı meşe (Quercus robur L.)’lerin oluşturduğu kuruyan ağaçlarının gövdesinde talaş çıkaran böcekler, yerden itibaren 2 metre yüksekliğindeki gövde kabuğu ve gövde içerisindeki galerilerden elde edilmiştir. Elde edilen böcek türlerinden Scolytus mali (Bechstein, 1805), Scolytus scolytus (Fabricius, 1775), Xyleborus monographus (Fabricius, 1792), Xyleborinus saxesenii (Ratzeburg, 1837) (Coleoptera, Curculionidae, Scolytinae), Platypus cylindrus (Fabricius, 1792) (Coleoptera: Platypodidae) zararlı; Corti-ceus fasciatus (Fabricius, 1790) (Coleoptera:Tenebrionidae), Aulonium ruficorne (Olivier, 1790), Colydium elongatum (Fabricius, 1787) (Coleoptera: Colydiidae) ve Rhizophagus depressus (Fabricius, 1793) (Cole-optera: Rhizophagidae) Epuraea sp. (Coleoptera: Nitidulidae) ise avcı türler olarak belirlenmiştir.

Bu çalışma, fındık yeşil kokarcası (FYK) Palomena prasina L. (Hemiptera: Pentatomidae)’nın kışlamış erginlerinin fındıkta kafeslere alınarak üreme kabiliyetini, yumurta bırakma ritmini ve yumurta paket sayısındaki değişimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. FYK'nın kışlayan erginleri bahçe içerisinde seçilmiş dallarda kafeslere alınmış olup, her kafese birer çift kışlamış ergin yerleştirilerek çalışma 20 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Nisan-Haziran (18 Nisan-22 Haziran) aylarında günlük gözlemler yapılmış ve zararlının arazi koşullarında fındık meyveleri ile beslenmesi sonucunda dişi başına 94.88 yumurta bıraktığı tespit edilmiştir. Dişilerde yumurta bırakma süresi ortalama 32 gün olarak bulunmuştur. Dişi başına düşen ortalama yumurtlama sayısı 4.38 olup, FYK'nın Nisan ayının son haftasından Haziran ayının üçüncü haftasına kadar yumurta bıraktığı tespit edilmiştir. Her yumurtlama için gereken süre değişkenlik göstermekte olup, ortalama süre minimum 5 gün, maksimum 11.47 gün olarak bulunmuştur. Son yumurta bırakma ve ölüm arasında geçen süre ortalama 12.25 gün olarak bulunurken, kışlayan dişilerde ölümlerin ortalama 54.3 günde gerçekleştiği tespit edilmiştir. Zararlının kafes koşullarında bıraktığı 79 adet yumurta paketinin çoğunun 28’li ve 14’lü paketler olduğu ve böceğin bıraktığı yumurta paketlerinde ortalama 21.62 adet yumurta olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, zararlının üreme davranışlarının belirlenmesi, yaşam tablolarının, popülasyon modellerinin ve biyolojik mücadele önlemlerinin geliştirilmesi gibi biyolojik araştırmalara katkı sağlayacaktır., This study was conducted to determine the fecundity, oviposition rhythm and clutch number variations of overwintering adult green shield bug (GSB) Palomena prasina (Hemiptera: Pentatomidae) in cages in hazelnut. The adults of GSB collected from hazelnut orchards were taken into cages on selected branches, one pair of overwintering adults were placed in each cage and the study was carried out with 20 repetitions. Daily observations were made during April-June (April 18-June 22) and it was found that the pest laid 94.88 eggs per female as a result of feeding on hazelnut fruits under field conditions. Oviposition period of females was found as 32 days on average. The average number of egg clutches laid per female is 4.38 and it was found that GSB laid eggs from the last week of April until the third week of June. The time required for each oviposition was varied and the average time was found as minimum 5 days and maximum 11.47 days. While postoviposition period was found as 12.25 days on average, death was found to occur on day 54.3 on average in overwintering females. It was found that most of the 79 clutches laid by the pest under cage conditions were included 28 and 14 eggs and there were an average of 21.62 eggs in the clutches laid by the bug. As a result, the determination of reproductive behaviours of the pest will also contribute to biological researches aiming to develop life tables, population models and biological control measures.

Balmumu güvesi, Tunus'taki arıcılar için çok fazla zarara ve kayba neden olan bal arısı zararlılarından biridir. Balmumu ve balı kirlettikleri bilinmesine rağmen böcek öldürücülerin kullanımı giderek daha fazla kullanılmaktadır. Bu çalışmada, iki Kuzey Afrika ortak bitkisi Thymbra capitata L. ve Mentha pulegium L.'nin büyük mum güvesi (GWM) G. mellonella üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Ayrıca büyük balmumu güvesinin gelişme aşamalarının sürelerini de belirlenmiştir. Sonuçlar, 30 ila 33°C arasında değişen bir sıcaklık altında, yumurtalardan GWM'li yetişkinlere kadar olan toplam sürenin 51 gün sürdüğünü göstermiştir. Fumigant testi, test edilen larva dönemlerinde her iki yağın da toksisitesini göstermiştir. İkinci larva dönemi, 4. evreye göre daha hassastır. Dahası, M. pulegium, 2. larva dönemine karşı, sırasıyla, 48. saatte 41.829 ve 456.276 µl / Lair'de bir LC50 ile T. capitata'dan daha toksik olduğu belirlenmiştir. Bu bulgulara göre uçucu yağlar, mum güvelerini kontrol altına almak için böcek ilaçlarına iyi bir alternatif sunmaktadır., The wax moth is one of the honeybee pests that cause a lot of damage and loss for the beekeepers in Tunisia. The use of insecticides is more and more used although they are known to contaminate wax and honey. This study aims to test the essential oils of two North African common plants Thymbra capitata L. and Mentha pulegium L. efficacy as alternative method by fumigation on instars of Galleria mellonela L. We also determined the duration of the development stages of the great wax moth (GWM) presented in Tunisia. Results showed that under a temperature ranged between 30 and 33°C, the total duration from eggs to adults of GWM lasted 51 days. The fumigant test showed the toxicity of both oils on larvae instars tested. The second larvae instar was more susceptible than the 4th instar. Moreover, M. pulegium was more toxic against the 2nd larvae instar than T. capitata with an LC50 at 48h of 41.82 and 456.27 µl/L air, respectively. The essential oils present a good alternative to the insecticides to control wax moths.

Ulaşım ağları peyzajları bölerek biyoçeşitlilik üzerinde birçok olumsuz etkiye yol açmaktadır. Ekolojik köprüler parçalanmış peyzajların birleştirilerek yaban hayvanların güvenli geçişine imkan tanımaktadır. Ekolojik köprülerin yer seçiminde yaban hayatı araç kazalarından vericilerle hayvanların izlenmesine kadar birçok yöntem kullanılmaktadır. Fakat bu yöntemler hem maliyetli hem de uzun zaman alabilmektedir. Bunun sebepten dolayı ekolojik geçitlerin potansiyel yerlerinin belirlenmesinde CBS tabanlı modellerden faydalanılmaktadır. Bu çalışma için örnek alan olarak seçilen İzmir-Çeşme Otoyolu’nda CBS/Habitat Uygunluk/Bağlantı modeli kullanılarak ekolojik köprüler için potansiyel yer tespitleri yapılmıştır. Hedef tür olarak yaban domuz Sus Scrofa seçilmiştir. Peyzaj koridorlarının ve bağlantı düğümlerinin konumsal haritaları en az maliyetli yöntem ile belirlenmiştir. Çekirdek alan üzerindeki bağlantılar dentrik ağ bağlantısı oluşturmuştur. Bağlantı düğümlerine göre otoyolun yaklaşık olarak %8’inin potansiyel ekolojik köprü için en uygun yer olduğu tespit edilmiştir. Ekolojik köprüler için tahsis edilen kısıtlı bütçe ve yüksek maliyetler yüzünden en uygun yerin seçilmesi gerekmektedir. Bağlantı modelleri ekolojik köprü yer seçiminde birçok konumsal verinin kullanılabilmesi, geliştirilebilmesi, kısa sürede sonuç vermesi ve potansiyel alanların tespit edilmesi gibi birçok avantaj sağlayabilecektir., Transport networks divide landscapes, causing many negative impacts on biodiversity. Ecological bridges allow safe passage of wildlife by connecting fragmented landscapes. In the spatial selection of ecological bridges, many methods are used, from wildlife vehicle collision to tracking animals with collar. However, these methods are both costly and time consuming. For this reason, GIS-based models are used in determining the potential locations of ecological passages.. Potential spatial locations were mapped for ecological bridges by using the GIS/Habitat Suitability/Connectivity model on the İzmir-Çeşme Highway, which was selected as a case area for this study. Wild boar Sus Scrofa was selected as the target species. Spatial maps of landscape corridors and connection nodes were determined with the at least cost method. The corridors between the core areas have formed a dentric network connection. According to the connection nodes, it has been determined that approximately 8% of the highway is the most suitable location for potential ecological bridges. Due to the limited budgets and high costs required for the construction of ecological bridges, the most suitable location should be selected. In ecological bridge location selection, connection models can provide many advantages such as the ability to use and develop many different spatial data, to extrapolate in a short time and to identify potential areas.

Bu çalışma, Erzincan ve Gümüşhane illerinde yetiştirilen ılıman iklim meyve türleri ve sekonder konukçularda bulunan yaprakbiti türleri ile bunların parazitoitlenme oranlarının tespit edilmesi amacıyla 2011-2013 yıllarında yapılmıştır. Örneklemeler, yaprakbiti popülasyonunun yoğun olduğu ilkbahar (mayıs-haziran) ve sonbahar aylarında (eylül-ekim) iki haftada bir, yoğunluğun azaldığı yaz aylarında (temmuz-ağustos) ise ayda bir kez yapılmıştır. Yaprakbiti türlerinin belirlendiği bahçelerden yaprakbiti ile bulaşık ve özellikle de mumyalaşmış yaprakbitlerinin bulunduğu koloniler parazitoit çıkartma kutularına konulmuş, elde edilen toplam parazitli birey sayısı, o örnekte bulunan yaprakbiti sayısına oranlanarak % parazitoitlenme oranı tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda ılıman iklim meyve türlerinde zarar yapan 12, sekonder konukçularda ise 2 adet olmak üzere toplam 14 yaprakbiti türü ve bunların parazitoitlenme oranları tespit edilmiştir.

In this study, insecticidal effects of 13 Entomopathogenic fungi (EPF) isolates recovered from Adana Province [Nine Fusarium spp., three Beauveria bassiana (B. bassiana) and one Purpureocillium lilacinum (P. Lilacinum) isolates] was tested against the adults of Sitophilus oryzae (S. oryzae) (L.) (Coleoptera: Curculionidae) under controlled conditions at 25±2 °C. Single (1x107conidia mL-1) and multiple-dose (1x105, 1x106, 1x107, 1x108 ve 1x109 conidia mL-1) experiments were conducted and mortality rates were recorded on 5th, 7th, 9th and 14th days after treatment (DAT). P. lilacinum-224, B. bassiana-310 and Fusarium sp.-339 were the most efficient isolates in single-dose experiments and included in the multiple-dose bioassay. All the isolates caused high mortality (%100) at both 1x108 and 1x109 doses 14th DAT in the multiple-dose experiment. The calculated LC50 and LC95 values of the selected isolates were ranged between 889 and 16.231 conidia adult-1. The results showed that all isolates tested in multiple-dose experiments have a great potential for the control of the adults of S. oryzae. However, further studies are needed to reveal their efficacy under storage conditions., Bu çalışmada, Adana ilinden elde edilen 13 Entomopatojen fungus (EPF) izolatının [dokuz Fusarium spp., üç Beauveria bassiana (B. bassiana) ve bir Purpureocillium lilacinum (P. Lilacinum)] insektisit etkisi Sitophilus oryzae (S. oryzae) (L.) (Coleoptera: Curculionidae) erginlerine karşı kontrollü koşullar altında 25±2 oC'de test edilmiştir. Tekli (1x107conidia mL-1) ve çoklu doz (1x105, 1x106, 1x107, 1x108 ve 1x109 conidia mL-1) denemeleri yapılmış ve ölüm oranları uygulamadan sonraki 5., 7., 9. ve 14. günlerde kaydedilmiştir. Tekli doz denemelerinde en etkili izolatlar olarak P. lilacinum-224, B. bassiana -310 ve Fusarium sp.-339 izolatları olmuştur ve bu izolatlar çoklu doz denemelerine dahil edilmişlerdir. Tüm izolatlar, çoklu doz denemelerinde 1x108 ve 1x109 uygulama dozunda uygulamadan sonraki 14. günde yüksek ölüm oranı (% 100) meydana getirmişlerdir. Seçilen izolatların hesaplanan LC50 ve LC95 değerleri 889 ve 16.231 conidia ergin-1 arasında değişmiştir. Sonuçlar, çoklu doz denemelerinde test edilen tüm izolatların, S. oryzae erginlerinin kontrolünde büyük bir potansiyele sahip olduğunu göstermiştir. Bununla beraber, bu izolatların depo koşulları altında etkinliklerini belirlenmesi için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

The scarab beetle, Epicometis (Tropinota) hirta (Poda) (Coleoptera: Scarabaeidae), is a serious pest that feeds and destroys developing and blossoming flowers of apple plants. The pest has recently been reported more frequently from apple orchards in Turkey. The control of the adults of E. hirta is challenging due to the restrictions on the application of the chemicals used against the adults during the flowering period of apple orchards in Turkey. Other control methods fail to achieve desired results in the control of the adults. Therefore, there is an increasing need for more sustainable and environmentally-friendly control methods against the adults of E. hirta. In the present study, the pathogenicity of Turkish entomopathogenic nematode (EPN) isolates was evaluated using adults of this pest under laboratory conditions, toward developing an EPN-based integrated E. hirta control plan. Virulence of local EPN isolates against E. hirta was tested in 12-well bioassay plates containing sterile soil treated with different EPN concentrations (0, 190 and 380 IJs adult-1) and then incubated at 25 or 30 oC. All the EPNs isolates caused high mortality ranging from 45 to 100% at 25 oC, or 60 to 100% at 30oC, respectively. The local Steinernema carpocapsae (Weiser) (Nematoda: Rhabditida) isolate E76-S from Turkey was the most efficient, achieving the maximum mortality rate (100%) at both temperatures. The evidence of this study gave promising results for the control of the adults of E. hirta using local EPN isolates but further studies should be carried out in field conditions to determine the field performance of EPNs., Bakla Zınnı, Epicometis (Tropinota) hirta (Poda) (Coleoptera: Scarabaeidae), elma ağaçlarının tomurcuk ve açan çiçeklerinde beslenen ve ciddi tahribatlara neden olan önemli bir zararlıdır ve son zamanlarda Türkiye'deki elma bahçelerindeki artan bir sıklıkta bildirilmektedir. Türkiye'deki elma bahçelerinin çiçeklenme döneminde bu zararlıya karşı kullanılan kimyasalların uygulanmasına ilişkin kısıtlamalar nedeniyle E. hirta erginlerinin kontrolü oldukça zordur. Bu zararlıya karşı diğer mücadele yöntemleri kullanarak, E. hirta erginlerinin kontrolünde istenen sonuçları elde edilememektedir. Bu nedenle, E. hirta'nın erginlerine karşı daha sürdürülebilir ve çevre dostu kontrol yöntemlerine ihtiyaç artmaktadır. Bu çalışmada entomopatojen nematodların da içerisinde yer aldığı entegre bir mücadele programı oluşturulmasına yönelik, yerel entomopatojen nematod (EPN) izolatlarının E. hirta erginleri üzerindeki patojenisitesi laboratuvar koşulları altında değerlendirilmiştir. Yerel EPN izolatlarının E. hirta erginleri üzerindeki virülensi, farklı EPN konsantrasyonlarda (0, 190 ve 380 IJ ergin-1) ve sıcaklıkta (25 veya 30 °C’de) içerisinde steril toprak bulunan (12) well-platelerde test edilmiştir. Test edilen EPN izolatları, 25° C'de %45-100 ve 30°C'de %60-100 arasında değişen ölümlere neden olmuştur. Steinernema carpocapsae (Weiser) (Nematoda: Rhabditida) E76-S izolatı her iki sıcaklıkta da maksimum ölüm oranı (%100) meydana getirerek en etkili izolat olmuştur. Bu çalışmanın sonuçları, yerel EPN izolatları kullanarak E. hirta erginlerinin kontrolü için umut verici sonuçlar vermiştir, ancak EPN'lerin arazi koşullarındaki etkinliğini belirlemek için arazi koşullarında çalışmalar yapılmasına ihtiyaç vardır.

Coccinellid species (Coccinellidae: Coleoptera) are important components of biological control in programmes of sustainable plant protection practices, and well-known predators in agroecosystems, In this study, the suppession of predatory coccinellid species on seasonal populations dynamics of aphid and mite species in apple, cherry, and hazelnut orchards were determined in two distinguishing agricultural areas. Coccinellid beetle populations of pest species were observed in apple and cherry orchards of Bolu province, and hazelnut orchards of Düzce province of Turkey throughout the growing seasons of 2015 and 2016. The specimens were sampled by Steiner's funnel, mouth aspirator, and hand-picking. A total of twenty-three coccinellid species belonging to 13 genera were determined. The coccinellids consisted of 13 species in apple orchards, 19 species in cherry orchards, and 5 species in hazelnut orchards. Stethorus gilvifrons Mulsant (21.1%) was the most abundant coccinellid, followed by Adalia bipunctata L. (14%), Coccinella septempunctata L. (8.8%), and Psyllobora vigintiduopunctata L. (8.8%) in rank order of abundance in apple orchards. S. gilvifrons (21.1%), Scymnus pallipediformis Gunther (13%), and S. apetzi Mulsant (12.2%) in cherry orchards; Chilocorus renipustulatus Scriba (59.1%) and Propylea quatuordecimpunctata L. (22.7%) were the most common coccinellid species in hazelnut orchards. Aphid populations were higher during May through August of both years. Mite populations were higher between July and September. These results are discussed considering current thinking on the importance of biological control as part of an integrated pest management program., Coccinellid türleri (Coccinellidae: Coleoptera) sürdürülebilir bitki koruma programlarında biyolojik mücadelenin önemli bileşenleridir ve tarımsal alanlarda iyi bilinen predatör türleri barındırırlar. Bu çalışmada, elma, kiraz ve fındık alanlarındaki predatör coccinellid türlerin yaprakbiti ve akar türleri üzerindeki sezonsal değişimlerinin etkisi belirlenmiştir. Coccinellid popülasyonlarının zararlılar üzerine etkisi Bolu ilide elma ve kiraz bahçelerinde, Düzce ilinde ise fındık bahçelerinde 2015 ve 2016 yıllarının üretim sezonları arasında takip edilmiştir. Örneklemeler Steiner hunisi, ağız aspiratörü ve elle toplama şeklinde yapılmıştır. Çalışma sonucunda toplam 13 cinse ait 23 coccinellid türü tespit edilmiştir. Elma bahçelerinde 13 tür, kiraz bahçelerinde 19 tür ve fındık bahçelerinde ise beş coccinellid türü belirlenmiştir. Elma bahçelerinde en yaygın tür olarak belirlenen Stethorus gilvifrons Mulsant (21.1%), Adalia bipunctata L. (14%), Coccinella septempunctata L. (8.8%) ve Psyllobora vigintiduopunctata L. (8.8%) takip etmiştir. Kiraz bahçelerinde S. gilvifrons (21.1%), Scymnus pallipediformis Gunther (13%) ve S. apetzi Mulsant (12.2%), fındık bahçelerinde ise Chilocorus renipustulatus Scriba (59.1%) ve Propylea quatuordecimpunctata L. (22.7%) sırasıyla en yaygın türler olarak tespit edilmiştir. Yaprakbiti popülasyonları çalışmanın her iki yılında da Mayıs-Ağustos ayları arasında en yüksek seviyelerine ulaşmıştır. Akar popülasyonları ise en yüksek seviyeye Temmuz ve Eylül aylarında ulaşmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgular, entegre zararlı yönetiminin bir parçası olarak biyolojik mücadelenin önemi hakkındaki mevcut düşünceler dikkate alınarak tartışılmıştır.

Uçan bireylerin %20-30 NaOH çözeltisi ile ışıkla uyarılan temasına dayanan eşek arısı kolonilerinin ortadan kaldırılması için ucuz, çok yönlü ve etkili bir yöntem bildirilmektedir. Daha da önemlisi, bu alkali solüsyonla temastan kurtulan böcekler, zehiri yuvaya taşır., A cheap, versatile and effective method of hornets’ colony elimination based on the light-provoked contact of flying individuals with the 20-30% solution of NaOH is reported. Importantly, the insects survived from touching with this alkali solution transported the poison to the nest.

Trypanosoma is a protozoan infection that has the potential to harm both humans and animals in practically every corner of the world. Cattle, buffaloes, sheep, and goats, including members of the family Camelidae, are among the ruminants that may be infected with the pathogen. The economic impact of this condition in various countries throughout the world was evaluated in this review research, which ran from 2018 to 2022. Iran, Syria, Iraq, Eastern Thailand, Nicaragua, Central Africa, Nigeria, Uganda, Indonesia, Philippines, Ecuador, Brazil, and Saudi Arabia were among the countries where the disease was studied in depth. In Pakistan, it is dire need to investigate it in wide range. In addition to the differences in diagnostic procedures, including blood smears, buffy coat smears, giemsa stained, serological testing, hematocrit centrifugation, and molecular analysis, PCR are used in these countries, the prevalence of trypanosoma is also different in each of these countries. In the United States, the prevalence of trypanosoma is the same as it is in other countries. In the current research, an investigation on the distribution and prevalence of trypanosoma infection in various countries was carried out using information from previously published research. The published literature from 2000 to 2022 was gathered using Google Scholar and PubMed. A total of 16 papers were published between 2018 and 2022 that looked at the frequency and distribution of trypnosoma infection around the world. According to published data, camel trypanosomiasis is more common in Saudi Arabia than in other countries, and PCR is used to diagnose the disease in approximately 85 percent of clinical and non-clinical cases. As a result, accurate diagnostic tests should be used to initiate or maintain quick medication or management of the condition, since failure to do so in the early stages may result in high mortality.

Böcek tozlayıcıları, tozlaşma ve diğerleri dahil olmak üzere birçok temel ekosistem hizmeti sağlar. Bununla birlikte, tozlaşan böcekler şu anda birçok türün düşüşle karşı karşıya kalmasıyla eşi görülmemiş bir ölçekte potansiyel tehditlerle karşı karşıya. Bal arısı Apis mellifera, etkilenen böcek tozlaştırıcılarının yaklaşık %68'ini oluşturur. Neonicotinoides grubuna özel atıfta bulunulan irrasyonel İnsektisit uygulaması bu düşüşün ana nedenlerinden biridir. Mevcut çalışmanın temel amacı, bazı insektisit uygulamalarının bakla çiçeğini ziyaret eden arıların aktivitesi üzerindeki etkisini araştırmaktır. Test edilen insektisitler, bazı organofosfatların yanında tiyametoksam, asetamiprid, tiakloprid (neonikotinoidler), spinosinler A ve D. Bakla çiçeklerini insektisit uygulaması sonrasında ziyaret eden arıların günlük aktivitelerinde meydana gelen değişimler kayıt altına alınmış ve çiçeklenme döneminin sonuna kadar uygulama öncesindeki aktiviteleri ile karşılaştırılmıştır., Insect pollinators provide many essential ecosystem services including pollination, and many others. However, pollinating insects are currently facing potential threats on an unprecedented scale with many species facing decline. Honeybee Apis mellifera comprise nearly 68% of those affected insect pollinators. Irrational Insecticides application, with special reference to neonicotinoides group is one of the main causes of this decline. The main objective of the current study is to investigate the impact of some insecticides application on the activity of broad bean flower-visiting bees. Tested inseticides were thiamethoxam, acetamiprid, thiacloprid (neonicotinoids), spinosyns A and D, beside some organophosphates. Changes in the daily activity of bees visiting broad bean flowers following insecticide application was recorded and compared to their activity before application, throughout until the end of blooming season.

Bu çalışmada, Çanakkale ili Bozcaada ilçesi karınca faunası taksonomik olarak araştırılmıştır. 2018-2019 yıllarında 10 günlük arazi çalışmasında; emgi şişesi ve döküntü eleme yöntemleri ile 37 farklı lokaliteden elde edilen 622 karınca örneği değerlendirilmiştir. Elde edilen karınca örneklerinin değerlendirilmesi sonucu 4 altfamilya, 22 cinse ait 73 takson tespit edilmiştir. Tespit edilen 1 altfamilya (Ponerinae Lepeletier de SaintFargeau, 1835), 10 cins (Bothriomyrmex Emery, 1869, Chalepoxenus Menozzi, 1923, Colobopsis Mayr, 1861, Monomorium Mayr, 1855, Myrmoxenus Ruzsky, 1924, Oxyopomyrmex André, 1881, Ponera Latreille, 1804, Solenopsis Westwood, 1839, Temnothorax Mayr, 1861 ve Trichomyrmex Mayr, 1865) ve 60 takson Bozcaada karınca faunası için yeni kayıttır. Çalışmada elde edilen türlerin her zaman bulunması mümkün olan işçi kastlarına ait tür tayin anahtarı hazırlanmış, teşhislerinde problem yaşanan taksonların ve muhtemel yeni türlerin taksonomik ve diagnostik karakterleri ve diğer yakın taksonlar ile farkları ile birlikte fotoğrafları da verilmiştir. Araştırılan 12 habitatın tamamında tespit edilen Lepisiota frauenfeldi (Mayr, 1855), ekolojik toleransı en yüksek tür olarak belirlenmiştir. Sadece birer habitattan tespit edilen takson sayısının ise 22 olduğu belirlenmiştir. Kayıt edilen 73 taksondan 2’sinin (Chalepoxenus muellarianus (Finzi, 1922) ve Myrmoxenus cf. kraussei) diğer karınca yuvalarında sosyal parazit olarak yaşayan taksonlar oldukları saptanmıştır. Bozcaada karınca faunası Gökçeada ve Sisam adalarının karınca faunaları ile karşılaştırması yapılmış ve üç adanın birbirine olan benzerliği Bray-Curtis benzerlik analizi ile incelenmiştir. Bu analize göre Bozcaada karınca faunası % 52,87 ile Gökçeada karınca faunası ile benzer iken, % 44,12 oran ile de Sisam adası ile benzer olduğu saptanmıştır. In this study, ant fauna of Bozcaada district of Çanakkale province was investigated taxonomically. During the 10-days field study in 2018-2019, 622 ant samples obtained from 37 different localities by suction bottle and litter sifting methods were evaluated. As a result of the evaluation of the ant samples obtained, 73 taxa belonging to 4 subfamilies and 22 genera were determined. Detected 1 subfamily (Ponerinae Lepeletier de Saint-Fargeau, 1835), 10 genera (Bothriomyrmex Emery, 1869, Chalepoxenus Menozzi, 1923, Colobopsis Mayr, 1861, Monomorium Mayr, 1855, Myrmoxenus Ruzsky, 1924, Oxyopomyrmex André, 1881, Ponera Latreille, 1804, Solenopsis Westwood, 1839, Temnothorax Mayr, 1861 and Trichomyrmex Mayr, 1865) and 60 taxa are new records for Bozcaada ant fauna. The species determination keys belonging to the worker castes that are always possible to find the species obtained in the study have been prepared, photographs of taxa that have problems in their diagnosis and possible new species with taxonomic and diagnostic characters and differences with other close taxa have also been provided. Lepisiota frauenfeldi (Mayr, 1855), which was identified from all 12 habitats studied, was determined to be the species with the highest ecological tolerance. The number of taxa identified from only one habitat was determined to be 22. It has been determined that 2 (Chalepoxenus muellarianus (Finzi, 1922) and Myrmoxenus cf. kraussei) of the 73 taxa recorded are taxa that live as social parasites in other ant nests. The ant fauna of Bozcaada was compared with the ant faunas of Gökçeada and Samos Island, and the similarity of the three islands to each other was investigated by Bray-Curtis similarity analysis. According to this analysis, it was found that the Bozcaada ant fauna is similar to the Gökçeada ant fauna with 52.87%, while it is similar to the Samos island with 44.12%.

Tomatoes are the most familiar and the most common greenhouse vegetable crop in Turkey, as well as worldwide. Main whitefly species problematic in the greenhouses, where tomatoes grown primarily, is Bemisia tabaci Genn. (Hemiptera: Aleyrodidae) in Mediterranean Region of Turkey. Serangium parcesetosum Sicard (Coleoptera: Coccinellidae) is proved as a coccinellid predator of B. tabaci and a voracious feeder by several studies. The hypothesis “the outcome of a biological control program is determined by the initial pest to predator ratio” was examined on caged tomato in greenhouses. The current study showed the influence of initial whitefly density on the whitefly population growth rate, which was independent of the absence or presence of S. parcesetosum (P> 0.05) for the whitefly density × predator release interaction). No significant differences in whitefly suppression from S. parcesetosum predation were monitored between the two initial whitefly densities in both years. The density of the pest was reduced by S. parcesetosum in high and moderate initial whitefly density cages 2-3 weeks after releasing the ladybird beetles. During the experiment, copulating adults, larvae, and pupae of the predatory ladybird beetle were observed in both predator-releasing cages. These results indicated that S. parcesetosum can survive and reproduce on tomato plants in greenhouse production during the spring months in Mediterraenean region of Turkey., Domates, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de en yaygın olarak yetiştirilen örtü altı sebzesidir. Türkiye'nin Akdeniz Bölgesi'nde domates yetiştirilen seralarda sorun olan yaygın beyazsinek türü Bemisia tabaci Genn. (Hemiptera: Aleyrodidae)’dir. Yürütülen çeşitli çalışmalar ile Serangium parcesetosum Sicard (Coleoptera: Coccinellidae)'un B. tabaci’nin oburca beslenen bir coccinelld avcısı olduğu kanıtlanmıştır. “Biyolojik mücadelenin sonucu, salım zamanı uygulanan av/avcı oranına göre belirlenir” hipotezi, domates serasında kafes içerisindeki domatesler üzerinde incelenmiştir. Bu çalışmada, beyazsineğin başlangıç yoğunluğunun populasyon artışına olan etkisi avcı, S. parcesetosum salımından bağımsız olarak etki göstermiştir (P> 0.05 beyazsinek yoğunluğu x avcı salım interaksiyonu). Her iki yılda da beyazsinek başlangıç yoğunlukları ile avcı S. parcesetosum etkileşiminde beyaz sineğin kontrol altına alınmasında önemli bir fark görülmedi. Beyazsineğin başlangıç yoğunluğu orta ve yüksek olan her iki kafeslerdede avcı, S. parcesetosum salındıktan 2-3 hafta sonra beyazsinek yoğunluğu avcı tarafından azaltılmıştır. Çalışma süresince, avcı gelin böceği, S. parcesetosum’un çiftleşen erginleri, larvaları ve pupaları, avcının salımının yapıldığı tüm kafeslerde görüldü. Bu sonuçlar, S. parcesetosum'un Türkiye'de ilkbahar aylarında örtü altında yetiştirilen domates bitkilerinin üzerinde Beyazsinekle beslenerek yaşayabildiğini ve çoğalabildiğini ortaya koymuştur.

Propolis (bee glue) is considered among bee products with medicinal properties. The majority of plants in Egypt are field crops which cultivated by farmers. Such crops may supply bee colonies with nectar/pollen, but are not good sources for resin due to their short life cycles. This study aimed to explore potential sites for producing high amounts of propolis from bee colonies based on a remote sensing analysis. The study was performed on a Governorate with intensive agricultural activity in Egypt (Assiut Governorate). The methodology depended on isolating trees from the satellite image using unsupervised classification followed by supervised classification based on numerous geographical coordinates of trees. Trees were transferred into points, and then point density was calculated to classify the study location into classes according to density. Sites with the very high numbers of trees were especially recommended for producing propolis on a commercial scale by beekeepers. Giving more attention to propolis production can enhance the income of beekeepers and maximize the economic benefit from bee colonies., Propolis (arı tutkalı), tıbbi özellikleri olan arı ürünleri arasında sayılmaktadır. Mısır'daki bitkilerin çoğu, çiftçiler tarafından yetiştirilen tarla bitkileridir. Bu tür mahsuller, nektar/polen ile arı kolonilerine besin sağlayabilir, ancak kısa yaşam döngüleri nedeniyle reçine için iyi kaynaklar değildir. Bu çalışma, uzaktan algılama analizine dayalı olarak arı kolonilerinden yüksek miktarda propolis üretmek için potansiyel alanları keşfetmeyi amaçladı. Çalışma Mısır'da yoğun tarımsal faaliyet gösteren bir Valilik (Assiut Valiliği) üzerinde gerçekleştirilmiştir. Metodoloji, ağaçların çok sayıda coğrafi koordinatlarına dayalı olarak denetimli sınıflandırmanın ardından denetimsiz sınıflandırma kullanılarak uydu görüntüsünden ağaçların yalıtılmasına dayanıyordu. Ağaçlar noktalara aktarılmış ve daha sonra çalışma yerinin yoğunluğa göre sınıflara ayırmak için nokta yoğunluğu hesaplanmıştır. Çok yüksek sayıda ağaç bulunan alanlar, özellikle arıcılar tarafından ticari ölçekte propolis üretimi için tavsiye edildi. Propolis üretimine daha fazla önem verilmesi, arıcıların gelirini artırabilir ve arı kolonilerinden ekonomik faydayı en üst düzeye çıkarabilir.

Dört botanik ekstraktın (Çözücü ekstraksiyonu) etkinliğini değerlendirmek için yapılan bir deneyde, Tatlı bayrak (Acorus hint kamışı), Zerdeçal (Curcuma longa), Tatlı fesleğen (Ocimum basilicum), tıbbi Coleus (Coleus forskohlii) üç Essential ile karşılaştırıldığında yağları (Steam distilasyon) yani, Okaliptüs (Eucalyptus globulus), Nane (Mentha piperita) ve Limon otu (Cymbopogan citratus) büyük mum güvesi Galleria mellonella'ya mücadelesi için karşılaştırılmıştır. Tatlı fesleğen, O. basilicum'un %5 oranında G. mellonella'ya karşı maksimum %89.29 larva ölüm oranı ile etkili, bunu %65.71 ölüm oranı ile Tatlı bayrak (A. hint kamışı), azalan etkinlik sırasına göre %56.66 ölüm oranı ile tıbbi coleus (C. forskohlii) ve %45.47 ölüm oranı ile Zerdeçal (C. longa) takip etmektedir. Denenen uçucu yağlar arasında Nane yağı (M. piperita) %80.24 larva ölümü ile sonuçlanmıştır. Bunu %69.05 ölüm oranı ile Okaliptüs yağı (E. globulus) ve Limon otu yağı, C. citratus (%50.48) izlemiştir. Tatlı fesleğen, O. basilicum (%21.81) ile yapılan botanik tedavi, G. mellonella tarafından minimum petek ağırlığı kaybı ve ardından Sweet flag, A. kalamus (%29.04) ile sonuçlandı. Uçucu yağlar arasında, Nane yağı, M. piperita (%24.56), daha az petek ağırlığı kaybı sağladı, ve bu da tedavinin larva hasarını kontrol etmedeki etkinliğini göstermektedir., In an experiment conducted to evaluate the efficacy of four botanical extracts (Solvent extraction) viz., Sweet flag (Acorus calamus), Turmeric (Curcuma longa), Sweet basil (Ocimum basilicum), Medicinal Coleus (Coleus forskohlii) in comparison with three Essential oils (Steam distillation) viz., Eucalyptus (Eucalyptus globulus), Peppermint (Mentha piperita) and Lemongrass (Cymbopogan citratus) against the greater wax moth, Galleria mellonella, it was observed that Sweet basil, O. basilicum at 5% was found to be effective against G. mellonella with a maximum of 89.29% larval mortality followed by Sweet flag (A. calamus) with 65.71% mortality. Medicinal coleus, (C. forskohlii) with 56.66% mortality and Turmeric (C. longa) with 45.47% mortality in the descending order of efficacy. Among essential oils tried, Peppermint oil (M. piperita) has resulted in 80.24% larval mortality, followed by Eucalyptus oil (E. globulus) with 69.05% mortality and Lemongrass oil, C. citratus (50.48%). The botanical treatment with Sweet basil, O. basilicum (21.81%) resulted in minimum comb weight loss by G. mellonella followed by Sweet flag, A. calamus (29.04%). Among the essential oil, Peppermint oil, M. piperita (24.56%) afforded less comb weight loss, indicating the effectiveness of treatment in controlling the larval damage.

Keeping honey bee colonies in isolated areas can cause inbreeding. The inbreeding over a long period is good for the purity of bee subspecies but also has some negative effects including the low performance of colonies. This study was performed on hybrid honey bee colonies placed in an isolated location for about five years to check the effects of inbreeding on them. The bees were able to mate with each other during this period of time without introducing new bee queens or bee packages. Some morphological characteristics and parameters were studied to test the purity of the bees and the presence of any negative effects due to inbreeding. The results showed the presence of variations between studied colonies without any negative effects on bee morphology, hygienic behavior, bee larvae development, brood rearing activity, and food storing activity. The study highlighted the absence of deleterious effects on honey bees due to inbreeding under isolation conditions., Bal arısı kolonilerinin izole alanlarda tutulması akrabalı üremeye neden olabilir. Akrabalı yetiştirmenin uzun bir süre boyunca yapılması, arı alt türlerinin saflığı için iyidir ancak aynı zamanda kolonilerin düşük performansı da dahil olmak üzere bazı olumsuz etkileri de vardır. Bu çalışma, akrabalı yetiştirmenin etkilerini kontrol etmek için yaklaşık beş yıl boyunca izole bir yere yerleştirilen hibrit bal arısı kolonileri üzerinde yapıldı. Arılar, bu süre zarfında yeni ana arılar veya arı paketleri sunmadan birbirleriyle çiftleşebildiler. Arıların saflığını ve akrabalı yetiştirmeden kaynaklanan olumsuz etkilerin varlığını test etmek için bazı morfolojik özellikler ve parametreler incelenmiştir. Sonuçlar, arı morfolojisi, hijyenik davranış, arı larva gelişimi, yavru yetiştirme aktivitesi ve gıda depolama aktivitesi üzerinde herhangi bir olumsuz etki olmaksızın çalışılan koloniler arasında varyasyonların varlığını göstermiştir. Çalışma, izolasyon koşulları altında akrabalı yetiştirme nedeniyle bal arıları üzerinde zararlı etkilerin olmadığını vurguladı.

Species identification of scale insects is usually made during the adult female period. However, early nymphal stages are targeted in the control of these pests. Plum Lecanium, Sphaerolecanium prunastri (Boyer de Fonscolombe) (Hemiptera: Coccidae) is an economically important pest of stone fruits, almonds, and ornamental Prunus species in Turkey as well as worldwide. The first–instar, second–instar male and female, and third–instar female of plum scale are redescribed and illustrated. We present diameters, position, distribution, and number of pors (simple, bilocular, trilocular pores, micro–ducts, tubular ducts, spiracular disc–pores), and marginal setae in all immature stages of Plum Lecanium that have not been given descriptions from different authors previously. We recorded the presence of heavy rimmed pores in second–instar males and females. An identification key is provided for all instars and adult females., Kabuklubitlerde tür teşhisi genellikle ergin dişi döneminde yapılmaktadır. Oysa bu zararlıların mücadelesinde genç nimf dönemleri hedef alınmaktadır. Erik Koşnili, Sphaerolecanium prunastri (Boyer de Fonscolombe) (Hemiptera: Coccidae) Türkiye’de olduğu gibi dünyada da taş çekirdekli meyve ağaçları, badem ve süs eriklerinin önemli bir zararlısıdır. Bu çalışmada erik koşnlinin birinci, ikinci dönem (♂, ♀) ve üçüncü dönem nimfleri tanımlanmış, ve çizimleri yapılmıştır. Her dönemin sahip olduğu karakterlerin büyüklüğü, pozisyonu, dağılımı, salgı bezleri (basit, bilocular, trilocular porlar, tüp şeklindeki porlar, stigma disk porları), vücut kenar kıllarının boyutu ile sayısı tespit edilmiştir. Bu karakterler, daha önceki çalışmaların verileri ile karşılaştırılmıştır. İkinci dönem erkek ve dişi nimflerdeki kalın çerçeveli porların varlığı ilk defa bu çalışmada ortaya konmuştur. Ergin dişiyi de içeren tüm biyolojik dönemlerinin teşhis anahtarı da sunulmuştur.

This study was carried out in Eskişehir in 2015 and 2016 to determine the prevalence and density of Bangasternus planifrons (Brulle, 1832) (Coleoptera: Curculionidae)] in safflower (Carthamus tinctorius L.) cultivation areas. The data obtained from the surveys and samplings carried out in Çifteler, Mahmudiye, Sivrihisar, and Tepebaşı districts, where safflower cultivation was intense, were evaluated. B. planifrons was detected in all of Çifteler, Mahmudiye, Sivrihisar, and Tepebaşı districts in 2015, and the infestation rates were determined as 30.40%, 40.40%, 44.36%, and 43.40%, respectively. Similar to the previous year, infestation rates of 15.72%, 35.00%, 28.92%, and 30.13% were determined, respectively. In the districts of Çifteler, Mahmudiye, Sivrihisar, and Tepebaşı, the density of the pest in 2015 was 4.67, 4.16, 5.68, and 3.23 adult individuals/plants while it was 5.16, 3.70, 7.44 and 5.66 adult individuals/plants in 2016. It has been determined by our study that larvae cause damage by feeding on newly formed seeds and economic loss in the safflower., Bu çalışma, Bangasternus planifrons (Brulle) (Coleoptera: Curculionidae)]’nin aspir (Carthamus tinctorius L.) ekiliş alanlarındaki yaygınlık ve yoğunluğunu belirlemek amacıyla Eskişehir ilinde 2015 ve 2016 yıllarında gerçekleştirilmiştir. Aspir ekilişinin yoğun olarak yapıldığı Çifteler, Mahmudiye, Sivrihisar ve Tepebaşı ilçelerinde yapılan sürvey ve örneklemelerden elde edilen veriler değerlendirilmiştir. B. planifrons, 2015 yılında Çifteler, Mahmudiye, Sivrihisar ve Tepebaşı ilçelerinin tamamında tespit edilmiş ve sırasıyla %30.40, 40.40, 44.36 ve 43.40 bulaşma oranları belirlenmiştir. Zararlının bir önceki yıla benzer şekilde 2016 yılında da sırasıyla %15.72, 35.00, 28.92 ve 30.13 bulaşma oranları saptanmıştır. Çifteler, Mahmudiye, Sivrihisar ve Tepebaşı ilçelerinde zararlının 2015 yılındaki yoğunluğu sırasıyla ortalama 4.67, 4.16, 5.68 ve 3.23 adet ergin birey/bitki; 2016 yılında ise sırasıyla ortalama 5.16, 3.70, 7.44 ve 5.66 adet ergin birey/bitki olarak saptanmıştır. Larvalarının yeni oluşan tohumlarda beslenmesi ile zarar oluşturduğu ve üründe ekonomik kayba neden olduğu çalışmamız ile saptanmıştır.

Kırmızı et tüketimi insanların sağlıklı beslenmesinde ve ülkelerin gelişmişlik düzeyinin belirlenmesinde önemli bir faktördür. Bu çalışma Siirt ili Merkez ilçede kırmızı et tüketim alışkanlığını ve tüketimi etkileyen faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Veriler tesadüfi örnekleme metoduyla belirlenen 161 kişi ile yüzyüze anket yapılarak elde edilmiştir. Deneklerin yaklaşık olarak yarısı kadınlardan oluşmakta ve çoğunluğu Siirt ilinde sadece ikamet ettiklerini belirtmiştir. Araştırmaya katılanların çoğunluğu lise-lisans derecesine sahip, evli ve orta yaşlı insanlardan oluşmaktadır. Katılımcılar genellikle koyun etini, orta fiyatlı etleri ve alım yeri olarak da kasabı tercih etmektedirler. Katılımcıların kırmızı eti tercih etmesinde alışkanlık başta olmak üzere lezzetli ve sağlıklı olması gibi faktörler de etkili olmuştur. Tüketiciler kırmızı et satın alırken alım yerinin hijyenik olmasına ve ürünlerin etiketli olmasına daha çok dikkat etmişlerdir. Tüketicilerin et tüketim miktarları üzerine ailedeki birey sayısı, aylık ortalama gelir ve aylık ortalama gıda harcaması etkili olmuştur. Sonuç olarak Siirt ilinde daha çok koyun etinin tüketildiği ve bu durumun bölgede küçükbaş hayvancılığın yaygın olmasından ve dolayısıyla alışkanlıktan kaynaklandığı düşünülmektedir., Red meat consumption is an important factor in healthy eating of people and determining the level of development of countries. This study was conducted to investigate the red meat consumption habits and the factors affecting red meat consumption in Siirt City Center. Data were obtained by surveying face to face from 161 people which are determined with random sampling method. Approximately half of the participants consisted of women and the majority stated that they lived only in Siirt province. The majority of the participants were married and middle-aged people with a high-school degree. Participants generally prefer sheep meat, medium-priced meats and butchers as their place of purchase. Factors such as being delicious and healthy, especially habit, were effective in the participants' preference for red meat. Consumers have paid more attention to the hygienic place of purchase and labeling of products when buying red meat. The number of individuals in the family, average monthly income and average monthly food expenditure were effective on the meat consumption of consumers. As a result, sheep meat is consumed more in Siirt province and this situation is thought to be due to the widespread sheep and goat breeding in the region.

In this paper, a remotely controllable, differentially driven wheeled mobile robot was developed in order to build 2D maps of unknown indoor environments; this system would eliminate the need to pre-explore such environments. Main aim of the study is to develop a system with high accuracy by using minimum number of sensors and a processor with low cost especially for comparatively small indoor areas. The distance traveled was calculated using the wheel odometry method. Obstacles surrounding the robot, the distance traveled, and the robot’s orientation were obtained using an ultrasonic distance sensor, optical encoder, and a 3D orientation sensor (also known as an Attitude and Heading Reference System –AHRS), respectively. In addition, the characteristics of the system hardware components were empirically explored, and the errors resulting from the sensors were evaluated. The non-linearity percentage error arising from the encoder was defined and then compensated for. The hysteresis behavior of the ultrasonic distance sensors was also empirically tested. All of the tasks were conducted by using a low-cost FPGA (Field Programmable Gate Arrays) board. This study used the graphical development platform, National Instruments (NI) LabVIEW, and it’s FPGA Module which is used for programming of embedded systems instead of the text-based HDLs (Hardware Description Languages). This distinguishes the proposed system from similar prior studies.

Toprakmikroflorasının önemli bir kısmı Bacilluscinsi bakterilerden oluşur. Bu bakterilerden elde edilen amilazların daha fazlastabilite, yüksek verimlilik ve düşük üretim maliyetine sahip olma gibiözellikleri vardı. Bundan dolayı topraktan izole edilen Bacillus cereus WYS01, Bacillusthuringiensis VITLW1, Bacillusthuringiensis ES2I3P, Bacillus cereusTG16 mikroorganizmalardan α-amilazın izolasyonu ve karakterizasyonunugerçekleştirilmiştir. Yapılan araştırmada bütün bakterilerin maksimum enzimüretiminin 36. saatte, pH 7.0 ve 40 ºC’de olduğu tespit edildi.Mikroorganizmalar arasında spesifik aktivitesi en yüksek olan Bacillus cereus WYS01’tur. Enzimaktivitesine sıcaklık ve pH gibi önemli etkisi olan parametrelere bakıldı. Bacillus thuringiensis VITLW1, Bacillus thuringiensis ES2I3P ve Bacillus cereus TG16 bakterilerinin 40ºC de, Bacillus cereus WYS01’in ise60 ºC de maksimum aktiviteyi gösterdiği tespit edildi. Bütün mikroorganizmalaren fazla pH7.0 da α-amilaz aktivitesini gerçekleştirdi. Bu çalışmadaendüstriyel ve biyoteknolojik yönden önemi olan amilazın bakteriler tarafındanelde edildiği belirlendi., An important part of the soilmicroflora is made up of Bacillus bacteria.Amylases obtained from these bacteria are known to have greater stability,higher productivity and lower production costs. Therefore, isolation andcharacterization of α-amylase from Bacilluscereus WYS01, Bacillus thuringiensisVITLW1, Bacillus thuringiensisES2I3P, Bacillus cereus TG16microorganisms isolated from soil was carried out. Inthestudy, the maximumenzyme production of all bacteria was determined to be at pH7.0and 40 ºC at the36th hour. Bacilluscereus WYS01 hadthe highest specific activity among microorganisms. The parameters which haveimportant effects on the enzyme activity such as temperature and pH wereinvestigated. It was seen that Bacillusthuringiensis VITLW1, Bacillusthuringiensis ES2I3P and Bacilluscereus TG16 bacteria showed maximum activity at 40 ºC while this was 60 ºCfor Bacillus cereus WYS01. Allmicroorganisms carried out α-amylase activity at pH7.0. In this study, it wasdetermined that amylase, which is important for industrial and biotechnologicalaspects, was obtained by bacteria.

The treated sludge can be applied to arable soils if they do not contain heavy metals and toxic substances. This preliminary study was carried out in order to investigate the effects of application of treated sludge and Fe fertilizer on the yield and Fe content of maize. the trial was conducted in randomized plots design with three replications as pot experiment and C-955 hybrid maize was grown for silage. As basic fertilization, 200 mg kg -1 N, 100 mg kg -1 P and 150 mg kg -1 K were applied to all of the pots. Treatments were (C) control, (T1) 5 mg kg -1 Fe (Fe in sludge) + 10 mg kg -1 Fe (FeSO 4 ,7H 2 O), (T2) 10 mg kg -1 Fe (Fe in sludge) + 5 mg kg -1 Fe (FeSO 4 ,7H 2 O), (T3) 15 mg kg -1 Fe (Fe in sludge) and (T4) 15 mg kg -1 Fe (FeSO 4 ,7H 2 O). Applications of sludge and Fe increased wet weight, dry weight, plant height, leaf number and the content of N, K, Fe, Zn and Cu of maize plant. It was concluded that application of 15 mg kg -1 Fe in sludge is sufficient for Fe need of maize. However, the obtained results from this study were valid only for this study soil and sewage sludge and should be used without generalization as they can vary under different conditions such as soil and climate. Therefore, further researches are needed on this field., Arıtma çamurlarının tehlikeli ağır metaller ve toksik maddeler içermemesi durumunda, topraklarda kullanılabilirliği mümkündür. Bu ön çalışmada mısır bitkisine arıtma çamuru ile birlikte uygulanan demirli gübrelemenin bu bitkinin verim ve bitki besin elementi içeriği üzerine olan etkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma saksı denemesi olarak 3 tekrarlamalı olarak tesadüf parselleri deneme desenine göre yürütülmüş ve saksılarda C-955 silajlık hibrit mısır çeşidi yetiştirilmiştir. Denemede saksılara temel gübreleme sabit dozda 200 mg kg –1 N, 100 mg kg –1 P ve 150 mg kg –1 K olarak uygulanmıştır. Deneme konuları olarak; (K) % 100 toprak, (T1) 5 mg kg –1 Fe (arıtma çamuru demiri) + 10 mg kg –1 Fe (FeSO 4 .7H 2 O), (T2) 10 mg kg –1 Fe (arıtma çamuru demiri) + 5 mg kg –1 Fe (FeSO 4 .7H 2 O), (T3) 15 mg kg –1 Fe (arıtma çamuru demiri) ve (T4) 15 mg kg –1 Fe (FeSO 4 .7H 2 O) belirlenmiştir. Araştırma sonucunda arıtma çamuru ve arıtma çamuru demir kombinasyonları kontrole oranla mısır bitkisinin yaş ağırlığı, kuru ağırlığı, bitki boyu, yaprak sayısı ve bitkinin N, K, Fe, Zn ve Cu içeriğini arttırdığı belirlenmiştir. Ayrıca bitkinin demir ihtiyacını karşılamak için arıtma çamurundaki 15 mg kg –1 Fe uygulamasının yeterli olacağı sonucuna varılmıştır. Bununla beraber, bu çalışmadan elde edilen sonuçlar bu deneme toprağı ve arıtma çamuru için geçerlidir ve toprak ve iklim gibi farklı koşullar altında değişebileceğinden konuda geniş kapsamlı çalışmalar yapılmalıdır.

Bu çalışmada, farklı biçim zamanlarının yeşil ve mor fesleğen (Ocimum basilicum L.) tiplerinde bazı verim ve kalite özelliklerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Denemeler Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü’nün Bornova/İzmir’de bulunan deneme tarlasında 2013 ve 2014 yılları yetiştirme dönemlerinde iki yıl süreyle yürütülmüştür. Araştırmada, her iki fesleğen tipinde de ilk hasat, bitkilerin tarlaya şaşırtılmasından 40 gün sonra yapılmıştır ve daha sonra 15 günlük aralarla toplam altı hasat gerçekleştirilmiştir. Çalışmada bitki boyu (cm), yeşil herba verimi (kg da -1 ), drog herba verimi (kg da -1 ), drog yaprak verimi (kg da -1 ), uçucu yağ oranı (%) ve uçucu yağ verimi (l da -1 ) özellikleri incelenmiştir. Tüm özellikler bakımından elde edilen değerler için iki yıl üzerinden birleştirilmiş varyans analizleri yapılmıştır. Varyans analizi sonuçları tüm özellikler bakımından hem populasyon hem de biçim zamanı ortalamaları arasında önemli farklılıkların bulunduğunu göstermiştir. Tüm özelliklere ilişkin populasyon x biçim zamanı interaksiyonları önemli bulunurken populasyon x biçim zamanı x yıl interaksiyonları ise önemsiz olmuştur. Biçim zamanları bakımından ortalama drog yaprak verimleri ilk yıl (2013) 201,25- 295,90 kg da -1 , ikinci yıl (2014) 221,62-343,91kg da -1 değerleri arasında ve ortalama uçucu yağ verimleri de ilk yıl (2013) 1,35- 2,35 L da -1 ikinci yıl da (2014) 1,43-2,94 L da -1 arasında değişmiştir. En yüksek ortalama değerler yeşil renkli fesleğende ve çoğunlukla 2. biçim zamanında (dikimden itibaren 55 gün sonra), 3. biçim zamanında (dikimden itibaren 70 gün sonra) ve 4. biçim zamanında (dikimden itibaren 85 gün sonra) elde edilirken; en düşük ortamalar ise uçucu yağ oranı dışındaki özellikler yönünden mor fesleğen populasyonunda çoğunlukla 5. biçim zamanında (dikimden itibaren 100 gün sonra) ve 1. biçim zamanında (dikimden itibaren 40 gün sonra)gerçekleşmiştir. Drog herba verimi, drog yaprak verimi ve uçucu yağ verimi bakımından eş zamanlı olarak 2. biçim zamanında (dikimden itibaren 55 gün sonra) ve 4. biçim zamanında (dikimden itibaren 85 gün sonra) yeşil fesleğen populasyonunda yüksek ortalamalar elde edilmiştir. Sonuçta, kıyı Ege Bölgesi koşullarında yapılacak fesleğen üretimlerinde yüksek yaprak ve yağ verimleri eldesi için yeşil fesleğenin kullanılması ve hasadın da 2. veya 4. biçim zamanlarında yapılması önerilmiştir., In this study, it was aimed to research the effect of different harvest periods on the some yield and quality characteristics of in purple and green sweet basil (Ocimum basilicum L.). The field experiments were conducted in the experimental fields of Department of Field Crops, Faculty of Agriculture, Ege University, Bornova/Izmir in the growing seasons of the 2013 and 2014. In the trials, two genotypes of basil (purple and green) plants were firstly harvested after 40 days from transfering to the field and six different harvesting times were performed with 15 days interval. The plant height (cm), fresh herbage yield (kg da -1 ), drug herbage yield (kg da -1 ), drug leaves yield (kg da -1 ), essential oil content (%) and essential oil yield (l da -1 ) were determined. For all characteristics, the combined variance analyses were carried out for mean values over two years. Results from variance analyses indicated to be significant differences among means of both harvest intervals and populations for all characteristics studied. The population x harvest times x year interactions were found not to be significant while the population x harvest time interaction were significant for all characteristics. For harvesting intervals, mean drug leaf yields varied between 201.25 and 295.90 kg da -1 in the first year (2013), 221.62 and 348.91 kg da -1 in the second (2014) year and mean essential oil yields varied between 1.35-2.35 l da -1 in the first year, 1.43-2.94 l da -1 in the second year. The highest means were found in the green population of basil at the 2 nd harvest (harvested after 55 days from transfering to the field), 3 rd harvest (harvested after 70 days from transfering to the field) and 4 th harvest times for all characteristics. The lowest means were mostly obtained from the all characteristics except essential oil content in purple population at the times of 5 th harvest (harvested after 100 days from transfering to the field) and 1 st harvest (harvested after 40 days from transfering to the field) harvest times. The highest means were simultaneously achieved in the green population of basil at the 2 nd harvest (harvested after 55 days from transfering to the field) and 4 th harvest (harvested after 85 days from transfering to the field) harvest times for drug herbage yield, drug leaf yield and essential oil yield. As a result, the use of green population of basil and the realizing of harvest at the 2 nd harvest (harvested after 55 days from transfering to the field) or 4 th harvest (harvested after 85 days from transfering to the field) times were suggested to obtain high yields of drug leaf and essential oil for commercial productions of basil at the coastal Aegean Region.

Buçalışmada Karadeniz’de Sinop yarımadası civarında yakalanan izmarit balığı (Spicara smaris) etinin amino asitiçeriği ve bu balığın boy ağırlık ilişkisi belirlenmiştir. Amino asitiçeriğinin belirlenmesinde; bir karışımdaki istenen maddeyi ileri düzeydeayırıp tanımlayabilir ve ölçebilir özellikteki LC-MS / MS (Sıvı KromatografiKütle Spektrometresi) cihazı kullanılmış ve bu yöntemle izmarit balıkları içinsonuçlar ilk kez rapor edilmiştir. Bu çalışmada esansiyel (EAA) ve esansiyelolmayan (NEAA) toplam 19 adet amino asit tespit edilmiştir. Esansiyel aminoasitler toplam amino asit miktarının %52,44’ünü oluşturmuştur. İzmarit etindeen yüksek oranda tespit edilen EAA miktarları sırasıyla lysin (2,10±0,215 g/100g), leucine (1,68±0,115 g/100 g), arginine (1,18±0,030 g/100 g) ve valine (1,09±0,070g/100 g) şeklindedir. İzmarit etinde en yüksek oranda tespit edilen NEAAmiktarları ise sırasıyla glutamic asit (2,88±0,010 g/100 g), aspartik asit(2,16±0,280 g/100 g), alanine (1,32±0,000 g/100 g) ve glycine (1,05±0,060 g/100g) şeklindedir. Araştırmada incelenen balıkların ağırlık - boy ilişkisi W =0,0044TL3,3423, R2 = 0,990, N = 45, P < 0,05 şeklindehesaplanmıştır. Ağırlık boy - ilişkisi (WLR) denkleminin korelasyon katsayısı (r) istatistiksel olarak sıfırdan farklı(P < 0,05), b değeri iseistatistiksel olarak b = 3 den (izometrik büyüme) farklı bulunmuştur (Pauly ttest P < 0,05). Bu sonuçlarKaradeniz’de uzatma ağlarıyla avlanan izmarit balıklarının AA bakımından zenginve pozitif allometrik büyüme özelliği gösterdiğini ortaya koymuştur., In this study, the amino acid content and the weight - lengthrelationship (WLR) of the picarel (Spicarasmaris) caught off Sinop peninsula in the Black Sea were determined.Determination of amino acid content of picarel; the LC-MS / MS (LiquidChromatography Mass Spectrometry) devices was used and the results obtainedfrom this method were reported for the first time for picarel. A total of 19amino acids were identified as essential (EAA) and non-essential amino acids (NEAA).The EAAs composed for 52.44% of the total values of amino acids. The highestamounts of EAA detected in the meat of picarel were lysine (2.10 ± 0.215 g / 100 g), leucine (1.68 ± 0.115g / 100 g),arginine (1.18 ± 0.030 g and valine (1.09 ± 0.070 g / 100 g), respectively. Thehighest amounts of NEAA in the meat of picarel were determined as glutamic acid(2.88 ± 0.010 g / 100 g),aspartic acid (2.16 ± 0.280 g / 100 g), alanine (1.32 ± 0.000 g / 100 g ) and glycine (1.05 ±0.060 g / 100 g),respectively. The weight – length relationship (WLR) of the fish was calculatedas W = 0.0044TL3.3423, R2 = 0.990, N = 45, P < 0.05.The correlation coefficient (r) ofthe WLR equation was statistically different from zero (P < 0.05) and also b value was statistically different fromb = 3 (isometric growth) (Pauly ttest P < 0.05). These results show that the picarel caught in the Black Seahave rich AA contents and show positive allometric growth.

Power Quality problems, which have become an important consumer issue in recent years, are defined as changes in voltage, current, or frequency in the power system. Among the factors affecting energy quality in grid-connected PV systems are island mode operation, current and voltage harmonics, transients, flicker, interruption, DC offset, notches, frequency changes, voltage sag / swell, voltage imbalances in the system and power factor. Because of the power quality problems, several transmission and distribution losses can occur due to both the consumers and the generators. Also, the integration of PV power plants to the main grid will cause several power quality problems, and a reliable operation of the grid with PV power plants is a significant issue for distributed generation. Thus, the first step in preparing a reliable algorithm for detecting power quality events occurring in the current grid is to model a power system in which power quality impairments can be analyzed. In this work, the power quality disturbances that occur in the low-voltage grid that is fed through both the main grid and the grid-connected PV system are modeled and investigated. Developed electric power distribution model includes simulation of voltage sags caused by three phase fault, transformer energization and asynchronous motor switching, voltage swells caused by three phase fault, transients due to large capacitor bank switching, harmonics and notches caused by the load connected via the power converter. Examination of the power quality disturbances with simulation clearly revealed the resulting waveforms, the response of the electrical power system to the fault conditions. Another advantage of the realized study is that the developed model can be used to measure the performance of the PV connected distributed generation system in fault detection and classification studies.

It is generally preferred to use of plant species that have a natural spread in a region as a beverage. It is known that, different plants are used in making herbal coffee in our country. Especially in times of war and for economical reasons, it was not possible for our people to reach a cup of coffee made from coffee beans, and in such cases it was tried to benefit from different plants. Chickpea (Cicer arietinum L., known as “nohut” in Turkish), which is a member of the Fabaceae family, is one of the most important legumes as a source of vegetable protein and one of those herbal coffees. In this study we compiled the information we obtained about chickpea coffee such as how to make it, how to serve it and its features etc. in Işıkeli village of Biga (Çanakkale). We believe that, this study will contribute to the survival of the chickpea coffee tradition as the traditional usage of chickpea is about to disappear nowadays., Genellikle yerel bir içecek olarak bir bölgede doğal yetişen bitki türlerinin kullanılması tercih edilir. Ülkemizdebitkisel kahve yapımında farklı bitkilerin kullanıldığı bilinmektedir. Özellikle savaş zamanlarında ve ekonomiknedenlerle, halkımızın kahve çekirdeklerinden yapılmış bir fincan kahveye ulaşması mümkün olmamış ve bu gibidurumlarda farklı bitkilerden faydalanmaya çalışılmıştır. Fabaceae familyasının bir üyesi olan Nohut (Cicerarietinum L.), bitkisel protein kaynağı olarak en önemli baklagillerden biridir ve bitkisel kahve yapımındakullanılır. Bu çalışmada, Biga’nın (Çanakkale) Işıkeli köyünde nohut kahvesi hakkında elde edilen bilgiler ile nasılyapıldığı ve nasıl servis edildiği hakkındaki bilgiler derlenmiştir. Bu çalışma ile günümüzde geleneksel kullanımıyok olmak üzere olan nohut kahvesi geleneğinin hayatta kalmasına katkıda bulunulacağı düşünülmüştür.

Salıncak burçlarına, çaplama işlemi ve ardından kumlama işlemi uygulanmıştır. Yüzey pürüzlülük ve sıkılıkdeğerleri ölçülen burçlar çıkma işlemine tabi tutularak çıkma mukavemetleri belirlenmiştir. Benzetim için SolidWorks programı kullanılarak modellenmiş ve programın simülasyon kısmında çözdürülmüştür. Çelik salıncak ilealüminyum burç arasında ki sürtünme katsayısı 0,61 iken 8681,7 Newton, 0,3 iken 4102, 2 olarak bulunmuştur.Analizde ideal 179 mikron sıkılığında iken çıkan von mises gerilmesi 317,8 ve 370,4 mPa malzemelerin akmagerilmeleri ortalamalarında çıkarak burcun yerinden çıkma kuvvetleri hakkında muhakeme yapmamızı sağlıklıhale getirmiştir. Analizlere bakıldığında sıkılık değerleri kadar sürtünme katsayısının da etkili olduğu ortayaçıkmıştır. Surface roughness and firmness values were determined by bending the measured bushings. It was modeledusing the Solid Works program for simulation and solved in the simulation part of the program. The coefficientof friction between the steel bushing and the aluminum bushing was 0.61, while the 8681.7 Newtons were 0.3and 4102, 2, respectively. In the analysis, von mises stress, which was obtained at an ideal 179 micron, made ithealthy for us to make reasoning about the displacement force of the bushing by averaging the yield stresses of317,8 and 370,4 mPa materials. When the analyzes were examined, it was found that the coefficient of frictionwas as effective as the tightness values.

Bu çalışma, 18 ekmeklik buğday çeşidinin Boluekolojik koşullarında verim, verim unsurları ve kalite özelliklerininbelirlenmesi amacıyla 2016-2017 ve 2017-2018 vejetasyon dönemlerinde tesadüfblokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmadaçeşitlerin bitki boyu, başaklanma süresi, başak uzunluğu, başakta başakçıksayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, bin tane ağırlığı,hektolitre ağırlığı, protein oranı, yaş gluten oranı ve tane verimi değerleriincelenmiştir. İncelenen tüm özellikler bakımından çeşitler arasındaistatistiki olarak önemli farklılıklar elde edilmiştir. İki yılın ortalamasınagöre çeşitlerin bitki boyları 80.7-112 cm, başaklanma süreleri 135.7-146.1 gün,başak uzunlukları 7.3-10 cm, başakta başakçık sayıları 16.5-21.2 adet, başaktatane sayıları 27.2-49.7 adet, başakta tane ağırlıkları 0.93-2.25 g, bin taneağırlıkları 35.8-47.2 g, hektolitre ağırlıkları 69.3-80.9 kg, protein oranları% 12.6-16.2, yaş gluten oranları % 24.9-34.6 ve tane verimleri 515.2-790.7kg/da arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, en yüksek tane verimiLucilla, Rumeli ve Aslı çeşitlerinden elde edilmiştir. &nbsp, This study was conductedduring 2016-2017 and 2017-2018 under the ecological conditions of Bolu with theobjective to determine the yield, yield components and quality traits of 18bread wheat varieties. This study was done according to randomized completeblock design with four replications. In this study, data was recorded onparameters of varieties such as plant height, heading time, spike length,number of spikelets per spike, number of grains per spike, grain weight perspike, 1000 kernel weight, hectoliter weight, protein content, wet glutencontent, and grain yield. There was a statistically significant differenceamong the varieties based on the traits recorded. Two years average dataindicated a plant height of 80.7-112 cm, heading time of 135.7-146.1 days,spike length of 7.3-10.0 cm, number of spikelets per spike of 16.5-21.2, numberof grains per spike of 27.2-49.7, grain weight per spike of 0.93-2.25 g,hectoliter weight of 69.3-80.9 kg, protein contents of 12.6-16.2%, wet glutencontents of 24.9-34.6%, and grain yield of 515.2-790.7 kg/da. The highestyielding varieties were Lucilla, Rumeli and Aslı.

Geleneksel yöntemlerle yapılan tasarım ve çizim teknikleri, bilgisayar teknolojisinin gelişmesiyle hızlı bir şekildedijitalleşmektedir. Bu süreçte özellikle mimari uygulama projeleri, detay çizimleri, üç boyutlu modeller vefotogerçekçi görüntüler (render) bilgisayar destekli tasarım programlarında gerçekleştirilmektedir. “YapıRessamlığı” mimari çizim odaklı eğitim verilen bir ön lisans programı olması sebebiyle bu teknolojikgelişmelerden direkt etkilenmektedir. Bu çalışmada “Yapı Ressamlığı” ön lisans programında Bilgisayara DestekliTasarım (BDT) derslerinin süreçsel gelişiminden bahsedilerek, yapılan anket çalışmasıyla öğrencilerin BDTdersleri kapsamında öğrendikleri programlarla ilgili izlenimleri ortaya çıkarılmıştır. Anket sonuçlarına göre derskapsamında öğretilen programların, öğrenci tarafından daha çok benimsenip kullanıldığı görülürken özelliklemezuniyet sonrası kullanacaklarını düşündükleri Autocad, Sketch Up ve Photoshop yazılımlarına daha çok ilgigösterdikleri sonucu ortaya çıkmıştır. Design and drawing techniques made with traditional methods are rapidly digitalized by the development ofcomputer technology. Within this period, especially architectural application projects, detail drawings, three-dimensional models and photorealistic images (render) are carried out in computer-aided design programs. Since,“Architectural Drafting” is an associate degree program that has a education style focuses on architectural drawing,it is directly influenced by these technological developments. In this study, the process development of theComputer Assisted Design (CAD) courses in the “Architectural Drafting” associate degree program is discussedand the students' impressions about the programs they learned within the CAD courses were revealed by thequestionnaires. According to the results of the questionnaires, it is seen that the programs taught in the course havebeen adopted and used more by the students and they show more interest to the softwares like Autocad, Sketch Upand Photoshop that can be used after graduation.

Geçmişimizden bize emanet edilen, günümüzde ise gelecek kuşaklarımıza bırakma borcumuz olan mimari eserleriaraştırmak, onları yaşatmak hepimizin görevidir. Restorasyon konusunda çeşitli örnek mimari yapıları bulunanTaraklı geçmişten günümüze kadar gelen, Osmanlı mimarisine ait örnekleriyle kültürel mirasımızın var olduğuönemli bir yerleşim birimidir. Taraklı’nın sahip olduğu anıtsal ve sivil yapıların etkin bir restorasyonu için fizikselyapısı, tarihsel mimari değerleri ve çevresiyle ile birlikte ele alınıp incelenmiştir. Ali Pektaş Evi’nin rölöve analizçalışmaları yapılarak restitüsyon önerisi doğrultusunda restorasyon çalışmaları proje ve resimlerle desteklenmiş,uygulama aşamasında uygulanan tekniklerle birlikte yapının özgünlüğü bozulmadan gerekli denetim altındakontrolleri yapılarak çalışmalar tamamlanmıştır., It is our duty of all of us to investigate and keep alive the architectural works that have been entrusted to us in ourpast and which we owe to our future generations. Taraklı, which has various examples of architecturalconstructions regarding restoration, is an important settlement unit where the cultural heritage is present withexamples belonging to Ottoman architecture coming from the past to the present day. The physical structure ofTaraklı for the effective restoration of monumental and civil structures is studied and studied together with itshistorical architectural values and surroundings. Ali Pektaş House's restoration analysis works were carried outand the restoration work was supported with projects and pictures by the restitution suggestion and studies werecompleted with necessary controls under the supervision without deteriorating the originality of the constructiontogether with the techniques applied during the application phase. The restoration works of Ali Pektaş House havebeen completed with necessary controls under the supervision without deterioration of the originality of therestoration work done with the projects and pictures and the techniques applied with application techniques.

Bir yayın haberleşme yönteminde bir kaynaktan çoklu kullanıcılara mesaj iletimi için genellikle içerisindeşifreleme yöntemlerinin kullanıldığı şemalardan yararlanılır. Bu şema yapıları anahtar sunucu işlemleri açısındanmerkezi ve de-merkezi olmak üzere ikiye ayrılır. Bu çalışmada günümüzde yaygın olarak kullanılan iki merkeziyöntem olan Mantıksal Anahtar Hiyerarşisi (MAH) ve Tek Yönlü Fonksiyon Ağacı (TFA) şemalarınadeğinilmiştir. Yayın haberleşme için bir şema önerilmiş ve kullanıcı ekleme/çıkarma işlemlerinde anahtar iletimsayıları-boyutları ve kullanıcılarda bulunan anahtar sayıları-boyutları açılarından mevcut şemalar ilekarşılaştırılmıştır. In a broadcast communication method,the schemes in which encryption methods are used are often used totransmit messages from a source to multiple users. These schemes are divided into central and de-central interms of key server operations. In this work, two central methods which are widely used nowadays arementioned: Logical Key Hierarchy (LKH) and One Way Function Tree (OFT) schemes. A scheme for broadcastcommunication is proposed and compared with the existing schemes in terms of numbers-sizes of keytransmissions in user joining/removing and numbers-sizes of keys in the user.

Waspaloy gibi işlenebilirliği zor malzemelerin işleme verimliliğini artırmak için, kesme sıvısı kullanımı büyükönem taşımaktadır. Ancak, aşırı kesme sıvısı kullanımı çevre, çalışan sağlığı ve üretim maliyeti gibi konulardaimalatçıları endişelendirmektedir. Bu endişeleri minimuma indirmek için kullanılan alternatif yöntemlerdenbirisi de Minimum Miktarda Yağlama (MMY) sistemidir. Bununla beraber, kesme sıvısı miktarının azaltılmasıiçin çalışmalar artarak devam etmektedir. Bu çalışmada, MMY sisteminde kullanılan kesme sıvısının içerisinenanopartikül katkı maddesi eklenerek kullanılan kesme sıvısı miktarını daha da azaltmak amaçlanmıştır. Buamaç doğrultusunda, Waspaloy süper alaşımı; kuru, MMY ve NanoMMY (hacimce %1 Al 2 O 3 ) şartları altındaişlenmiş ve soğutma/yağlama yöntemleri arasındaki farklar ortaya konulmuştur. Frezeleme deneyleri esnasındaçıktı olarak takım aşınması seçilmiştir. Kesme parametresi olarak ise üç farklı kesme hızı (20, 40, 60 m/dak) veüç farklı ilerleme hızı (0,05-0,10 ve 0,15 mm/dev) seçilmiştir. Deney sonuçlarının analizine göre, optimumaşınma değeri 20 m/dak kesme hızı, 0,05 mm/dev ilerleme ve NanoMMY şartları altında gerçekleşmiştir. The use of cutting fluids is of great importance in order to increase the machinability efficiency of difficult-to-cut materials such as Waspaloy. However, the use of extreme cutting fluid is concerned by manufacturers in suchissues as the environment, human health and production cost. One of the alternative methods to minimize theseconcern is the Minimum Quantity Lubrication (MQL) system. Moreover, researches are continued to reduce theamount of cutting fluids. In this study, it was intended to further reduce the amount of cutting fluid sonanoparticle was added to the contents of the cutting fluid in the MQL system. For this purpose, Waspaloymilling experiment were carried out under dry, MQL and NanoMQL (1 vol% Al 2 O 3 ) conditions and the differences between cooling/lubrication methods have been revealed. Tool wear was selected as outputparameter during milling experiments. Three different cutting speeds (20, 40, 60 m/min) and three different feedrates (0.05, 0.10 and 0.15 mm/rev) were selected as cutting parameters. According to the analysis of theexperiment results, the optimum wear value was 20 m/min cutting speed, 0.05 mm/rev feed rate and NanoMMYcutting conditions.

Alüminyum alaşımları günümüzde, yüksek dayanım ve ağırlık oranı, iyi korozyon ve yorulma direnci nedeniyle,otomotiv ve havacılık sanayinde, plastik enjeksiyon kalıplarında yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Buçalışmada, 80x80x30 mm ebatlarında 5754-H111 temperlenmiş alüminyumun alaşımına, kaplamalı ve kaplamasızkesici uçlarla yüzey frezeleme işlemi uygulanmış ve yüzey frezeleme işlemi esnasında kesme parametrelerininyüzey pürüzlülüğü üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Deneylerde Taguchi L 27 ortogonal dizini ile üç faklı kesici uç(Kaplamasız, Al 2 O 3 -TiCN-TiN kaplamalı, TiAlN Nano kaplamalı), kesme hızı (250, 350, 550 m/dak), ilerlemeoranı (0.1, 0.2, 0.35 mm/diş) ve üç faklı kesme derinliği (1, 1.5, 2 mm) kullanılmıştır. Deneyler sonunda eldeedilen değerler, sinyal-gürültü oranı (S/N), varyans analizi (ANOVA), üç boyutlu grafikler ve regresyon metodukullanılarak değerlendirilmiştir. Deneylerden sonra en düşük yüzey pürüzlülüğü; kaplamasız kesici uç, 1 mmkesme derinliği, 350 m/dak kesme hızı ve 0.35 mm/diş ilerleme oranında elde edilmiştir. Bu kesme şartları içinyüzey pürüzlülük değerleri hesaplamalarda 0.26 ?m olarak bulunmuş, doğrulama deneylerinde 0.29 ?m olarakölçülmüştür. Aluminum alloys have been widely used in plastic injection molds in the automotive and aerospace industries dueto their high strength and weight ratio, and good corrosion and fatigue resistance. In this study, 5754-H111tempered aluminum alloy piece with 80x80x30 mm dimensions was machined with face milling operation usingcoated and uncoated inserts. The effects of cutting parameters on surface roughness during face milling wereinvestigated. In the experiments, different inserts (uncoated, Al 2 O 3 -TiCN-TiN coated, TiAlN Nano coated), cuttingspeeds (250, 350, 550 m/min), feed rates (0.1, 0.2, 0.35 mm/tooth) and cutting depths (1, 1.5, 2 mm) — eachhaving three conditions — were used with the Taguchi L 27 orthogonal array. The values obtained at the end of the experiments were evaluated using signal-to-noise ratio (S/N), variance analysis (ANOVA), three-dimensionalgraphs, and regression analyses. The minimum surface roughness was obtained using the uncoated insert at 1 mmcutting depth, 350 m/min cutting speed and 0.35 mm/tooth feed rate. The surface roughness values for these cuttingconditions were found as 0.26 ?m in the calculations and measured as 0.29 ?m in the verification experiments.

Bu çalışmada, sürekli iletim kipinde çalışan azaltan da-da dönüştürücüsü için ikinci mertebeden bir kayma kipdenetleyicisinin tasarımı sunulmuştur. Önerilen denetleyici doğrusal olmayan bir denetim türü olup, sabitanahtarlama frekansında çalışmaktadır. Yük ve giriş gerilimi değişimleri altında önerilen denetleyiciningeçerliliği PSIM benzetim sonuçları ile doğrulanmıştır., In this study, the design of a second-order sliding mode controller is presented for the buck converter incontinuous conduction mode. The proposed controller is a nonlinear control type and operates at a fixedswitching frequency. The validity of the proposed controller under load and input voltage variations is verifiedby the PSIM simulation results

Teknolojinin hızla gelişmesiyle birlikte cihazların uzaktan kontrol ihtiyacı hızla artmıştır. Cihazların bir ağüzerinden uzaktan etkileşebilir hale getirilmesi nesnelerin interneti sayesinde mümkündür. Bu çalışmadaüzerinde ESP8266 wifi modül barındıran Nodemcu V3 geliştirme kartı tercih edilerek cihazların uzaktankontrolü sağlanmıştır. Burada NodemCU V3, android yazılım tabanlı uzaktan yönetim uygulaması ve bir prizdenoluşan akıllı bir sistemin entegrasyonu sağlanmıştır. ESP8266 modülü ile yönetilmek istenen cihazlar kontroledilebilmektedir. Kullanılan sensörler ESP8266 aracılığıyla anlık olarak veri iletmektedir. İnsanların çoğugünlük yaşamlarını evleri dışında geçirdiği için ev ortamında karşılaşabileceği gaz kaçağı, cihazların prizdeunutulması, ışıkların açık bırakılması vb. olumsuz durumlarda ister internet tarayıcısı üzerinden isterse mobiluygulama üzerinden prizlerin uzaktan kontrolünü sağlayabileceklerdir. Bu şekilde daha güvenli ve ekonomik biryaşam imkânı sağlanmış olacaktır., With the rapid development of technology, the need for remote control of devices has increased rapidly.Remotely interacting devices over a network is possible through the Internet of Things. In this work, remotecontrol of the devices is provided by using the NodemCU V3 development card. The integration of NodemCUV3, Android software based remote management application and an intelligent system consisting of a socket isprovided. With the ESP8266 module, devices that need to be managed can be controlled. The sensors used,transmits data instantaneously through ESP8266. Since most people spend their daily lives outside their homes,they will be able to remotely control the power outlets through both the Internet browser and the mobileapplication, in cases of gas leakages, plugged in devices, open lights, etc. In this way, a safer and moreeconomical life will be provided.

Sanayi faaliyetleri, birçok ağır metalin su ortamına karışmasına neden olmaktadır. Ağır metaller bitkiler üzerinde ciddi toksik etkiler gösterirler. Bu çalışmada, kadmiyum Cd , krom Cr ve kurşun Pb metallerinin Ceratophyllum demersum L. ve Pogostemon erectus Dalzell Kuntze üzerine morfolojik etkileri ve medyan etkili konsantrasyon EC50 değerleri araştırılmıştır. 5 gün sonunda elde edilen veriler istatistiksel olarak Probit Analizi ile değerlendirilmiştir. C. demersum’da EC50 değerleri Cd için 1.403 mg/L 1.018-1.864 , Cr için 8.473 mg/L 6.198 - 11.667 ve Pb için 78.349 mg/L 49.622-112.981 olarak tespit edilmiştir. P. erectus’da EC50 değerleri Cd için 0.879 mg/L 0.590 - 1.252 , Cr için 1.120 mg/L 0.729 - 1.646 ve Pb için 1.727 mg/L 1.144 - 2.653 olarak bulunmuştur. EC50 değerleri bakımından C. demersum ve P. erectus için en toksik ağır metaller Cd > Cr > Pb olarak kaydedilmiştir. Ağır metallerin yüksek seviyelerde uygulanması bitki üzerindeki toksik etkiyi artırmıştır. Genel olarak, metal toksisitesi altındaki bitkilerde kloroz, yaprak dökülmesi, yumuşama ve ölümler gözlenmiştir. Bu çalışma, bu bitkiler ile yapılacak olan fitoremediasyon çalışmalarına önemli katkılar sunabilir, Sanayi faaliyetleri, birçok ağır metalin su ortamına karışmasına neden olmaktadır. Ağır metaller bitkiler üzerinde ciddi toksik etkiler gösterirler. Bu çalışmada, kadmiyum Cd , krom Cr ve kurşun Pb metallerinin Ceratophyllum demersum L. ve Pogostemon erectus Dalzell Kuntze üzerine morfolojik etkileri ve medyan etkili konsantrasyon EC50 değerleri araştırılmıştır. 5 gün sonunda elde edilen veriler istatistiksel olarak Probit Analizi ile değerlendirilmiştir. C. demersum’da EC50 değerleri Cd için 1.403 mg/L 1.018-1.864 , Cr için 8.473 mg/L 6.198 - 11.667 ve Pb için 78.349 mg/L 49.622-112.981 olarak tespit edilmiştir. P. erectus’da EC50 değerleri Cd için 0.879 mg/L 0.590 - 1.252 , Cr için 1.120 mg/L 0.729 - 1.646 ve Pb için 1.727 mg/L 1.144 - 2.653 olarak bulunmuştur. EC50 değerleri bakımından C. demersum ve P. erectus için en toksik ağır metaller Cd > Cr > Pb olarak kaydedilmiştir. Ağır metallerin yüksek seviyelerde uygulanması bitki üzerindeki toksik etkiyi artırmıştır. Genel olarak, metal toksisitesi altındaki bitkilerde klorozis, yaprak dökülmesi, yumuşama ve ölümler gözlenmiştir. Bu çalışma, bu bitkiler ile yapılacak olan fitoremediasyon çalışmalarına önemli katkılar sunabilir.

In the present investigation, a streamfunction-vorticity form for Boussinesq-Stokes liquids (with suspended particles) is suitably used to examine the problem of 2-D unsteady incompressible flow in a square cavity with moving top and bottom wall. A new algorithm is used for this form in order to compute the numerical solutions for high Reynolds numbers up to Re=2500. This algorithm is conducted as a combination of the multi-time-stepping temporal differential transform and the spatial finite difference methods. Convergence of the time-series solution is ensured by multi-time-stepping method. The classical benchmark results of the Newtonian liquid are recovered as a limiting case and the decelerating influence of the suspended particle on the Newtonian liquids’ flow field is clearly elaborated. Bu çalışmada Boussinesq-Stokes tipi akışkanların kapalı bölgede zamana bağlı akışı incelenmiştir. Problem, zaman değişkenine çok adımlı diferansiyel dönüşüm metodu konum değişkenlerine sonlu fark metodu uygulanarak çözülmüştür. Elde edilen zamana bağlı seri çözümünün yakınsaklığı çok adımlı metot uygulanarak sağlanmıştır. Sonuçlar, Newtonian akışkanlar için grafiklerle literatür ile karşılaştırılarak metodun etkinliği gösterilmiş, şüpheli parçacıkların Newtonian akışkanlar üzerine olan yavaşlatıcı etkisi ise grafiklerle incelenmiştir.

Bu çalışmada, Palancı-I ayçiçeği çeşidi tohumlarına ait çekirdek içlerine dört farklı dozda (kontrol, % 1.0, 1.5 ve 2.0) etil metansülfonat (EMS) uygulanmış ve çekirdek içleri farklı NaCl dozu (0.0, 1.25, 2.5 ve 5.0 g/L) içeren besi ortamlarında 4 hafta süreyle in vitro koşullarda kültüre alınmıştır. Elde edilen bitkiciklerin boyu (cm), yaş ağırlığı (g), kök uzunluğu (cm), yaprak sayısı (adet), yaprak eni ve boyu (mm), boğum sayısı (adet), toplam klorofil içeriği (µg/g) ve prolin içeriği (Mmol/g YA) incelenmiştir. Boğum sayısı ve yaprak sayısı hariç incelenen tüm özelliklerde artan tuz dozları ve EMS uygulamalarının etkisi istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Genel olarak, artan NaCl konsantrasyonlarına bağlı olarak prolin içeriği hariç, diğer incelenen özelliklerde azalma gözlenmiştir. Yine uygulanan yüksek EMS dozları toplam klorofil içeriği hariç incelenen diğer özelliklerde önemli seviyede düşüşlere sebep olmuş ancak prolin içeriğini etkilememiştir. Sonuç olarak, EMS uygulamaları artan NaCl dozlarının olumsuz etkilerini azaltmıştır. Four ethyl methanesulphonate (EMS) doses (control, 1.0, 1.5 ve 2.0 %) were exposed to kernels of Palancı-I sunflower variety and this kernels were cultured on MS medium added different 4 NaCl doses (0.0, 1.25, 2.5 ve 5.0 g/L) in in vitro for 4 weeks. In this study, plantlet height (cm), plantlet fresh weight (g), root length (cm), leaf number (number), leaf width and length (mm), node number (number), total chlorophyll content (µg/g) and proline content (Mmol/g FW) were investigated. Except for node number and leaf number the effects of EMS applications and salinity levels significantlly affected to all characteristics. Generally, according to increasing NaCl concentrations, other characters decreased except proline content. The higher EMS doses caused significantly declines in investigated characters except total chlorophyll content but weren’t affect proline content. It was concluded that EMS treatments decreased negative effects of increasing NaCl doses.

Son yıllarda yaşanan sosyo ekonomik gelişmelerle birlikte kent hayatı daha önemli hale gelmiştir. Kentleşme hareketlerinin doğal doku üzerinde meydana getirdiği tahribat ve baskılar zaman zaman istenmeyen ve geri dönüşü mümkün olmayan sonuçlara sebep olmaktadır. Günümüzde korunan alanlarda bu durumdan nasibini almaktadır. Bu çalışmada bir koruma bölgesi olan Fethiye-Göcek Özel Çevre Koruma Bölgesi’nde yaşanan kentleşmenin etkileri eski fotoğraflar ve röportajlar üzerinden değerlendirilmiştir. Çalışma kapsamında temin edilen eski fotoğraflarla kentleşme hareketlerinin nasıl şekillendiği görsel olarak ortaya konmuş ve yapılan röportajlarda bu değişimlerin etkileri belirlenmiştir. Bir koruma alanı olan bölgede koruma-kullanma dengesinin sağlanması ve koruma statüsünün devamının sağlanması için yapılacak imar planları ekolojik temele dayandırılmalıdır The A with the socio-economic developments that have happened in the recent years, urban life has become ever more important. The constraints and damage on the fabric of nature that urbanization causes sometimes brings undesirable and irreversible consequences. Even the conservation areas get their share of this today. In this study, the effects of urbanization on Fethiye-Gocek Private Environmental Conservation Area has been evaluated through old photographs and interviews. The urbanizations effects have been shown visually with photographs that have been gathered as part of the research and the effects of these changes have been identified through the interviews. To ensure a balance in the conservation of the area and continue the conservation status of the area, new zoning plans should be based on ecological foundation.

SorgumSudanotu (Sorghum bicolorSorghum sudanense) greengo çeşidinde farklı tuzdozlarının çimlenme ve fide gelişimine etkisini belirlemek amacıyla yürütülen bu araştırmada, tohumlarpetri kabında, karanlık ortamda 201C’de çimlendirilmiştir. Çalışmada petri kaplarına 16 farklı tuz(NaCl) dozu (0, 20, 40, 60, 80, 100, 120, 140, 160, 180, 200, 220, 240, 260, 280, 300 mM NaCl)uygulanmıştır. Deneme tesadüf parselleri deneme desenine göre 10 tekrarlı olarak kurulmuştur.Çalışmada, çimlenme oranı (%), ortalama çimlenme gün sayısı (gün), radikula (kökçük) ve plumula(sapçık) uzunluğu (cm), radikula ve plumulanın yaş ve kuru ağırlıkları (g) belirlenmiştir. Çimlenme oranıverileri homojen olmadıklarından, Kruskal-Wallis ile analiz edilmiş ve karşılaştırma için Dunn testikullanılmıştır. Homojenlik gösteren diğer özellikler ise tesadüf parselleri deneme deseninde analizedilmiş ve Tukey çoklu karşılaştırma testi ile ortalamalar karşılaştırılmıştır. Yapılan istatistik analizsonucunda incelenen tüm parametrelerin tuz uygulamasından önemli derecede etkilendiğibelirlenmiştir. Araştırmada incelenen tüm parametreler birlikte değerlendirildiğinde,SorgumSudanotu melezinin (Sorghum bicolorSorghum sudanense) greengo çeşidinin çimlenme vefide gelişimi bakımından 220 mM NaCl dozuna kadar olan (0-200 mM aralığında) tuz uygulamalarınıtolere edebildiği sonucuna varılmıştır. In this study the seeds were germinated at 20 1 C in the petri dishes, which was aimed todetermine the effect of different salt doses to germination and seedling growth in aSorghumSudangrass (Sorghum bicolorSorghum sudanense) cultivar called ‘‘greengo’’. Sixteen differentsalt doses (0, 20, 40, 60, 80, 100, 120, 140, 160, 180, 200, 220, 240, 260, 280, 300 mM NaCl) were appliedto the petri dishes. The experiment was established in randomized plots experimental design with 10replications. In the study, germination rate (%), number of days of germination (days), length of radicleand plumula (cm), fresh and dry weights (g) of radicle and plumula were determined. Since thegermination rate data were not homogeneous, they were analyzed with Kruskal-Wallis and forcomparison the Dunn test was used. Other parameters showing homogeneity were analyzed inrandomized plot design and the means were compared by Tukey multiple comparison test. It wasdetermined that all of the parameters examined in the statistical analysis were effected significantly bysalt application. When all of the examined parameters were evaluated together, it was concluded thatthe greengo cultivar which belong to SorghumSudangrass can tolerate salt application up to a dose of220 mM NaCl (between 0-200 mM) in terms of germination and seedling growth.

The aim of this study is to reveal the current situation of honey bee biological diversity in Düzce province, which stands out in beekeeping with Rhododendron flora, chestnut flora and Yığılca ecotype in the Western Black Sea. In this context, geometric morphometric analyzes were carried out on 1440 worker honey bee samples collected from apiaries established by local producers in the districts of Düzce Province. By using the BAB BsPro200 program, landmark markings were made on the right front wings of the prefixes, and datasets were obtained from 31 morphological character measures, including angle, length and index values of 19 different wing veining regions. Discriminant function analysis (DFA) was applied on individual data and colony averages, intra and intergroup variations were determined. According to the discriminant function analysis (DFA), Merkez, Akçakoca and Cumayeri districts differed significantly from each other and from other districts on the coordinate plane. It was observed that the group centers of Gümüşova-Çilimli and Kaynaşlı-Yığılca districts overlapped in two groups and clustered close to Gölyaka district. According to the UPGMA dendogram created based on the colony averages of the districts; while Akçakoca, Yığılca, Merkez, Çilimli and Gümüşova were grouped together, Cumayeri, Gölyaka and Kaynaşlı formed a different group together. The results of this study showed that the center and districts of Düzce were affected by queen bee trade and migratory beekeeping activities., Bu çalışmanın amacı Batı Karadeniz’ de yer alan orman gülü, kestane florası ve Yığılca ekotipi ile arıcılıkta öne çıkan Düzce ili bal arısı biyolojik çeşitliliğinin mevcut durumunu ortaya koymaktır. Bu kapsamda Düzce İline ait ilçelerde yerel üreticiler tarafından kurulmuş arılıklardan toplanan 1440 işçi arı örneği geometrik morfometrik yöntemle incelendi. BAB BsPro200 programı kullanılarak, örneklerin sağ ön kanatlarına 19 landmark yerleştirildi. Landmarkların koordinatlarına göre açı, uzunluk ve indeks değerlerini içeren toplamda 31 morfometrik karakterin ölçümü otomatik olarak elde edildi. Bu morfometrik karakterlerin bireysel verileri ve koloni ortalamaları Diskriminant Fonksiyon Analizi (DFA) ile değerlendirilerek gruplar arası varyasyonlar belirlendi. Diskriminant Fonksiyon Analizi (DFA)’ne göre Merkez, Akçakoca ve Cumayeri ilçeleri koordinat düzlemi üzerinde birbirlerinden ve diğer ilçelerden belirgin olarak ayrıldı. Gümüşova-Çilimli ve Kaynaşlı-Yığılca ilçelerine ait grup merkezlerinin ikili gruplar şeklinde üst üste çakıştığı ve Gölyaka İlçesi ile yakın kümelendikleri gözlendi. Koloni ortalamaları baz alınarak popülasyonlar arasındaki mahalanobis uzaklıklarına göre oluşturulan UPGMA dendrogramında; Akçakoca, Yığılca, Merkez, Çilimli ve Gümüşova birlikte gruplanırken, Cumayeri, Gölyaka ve Kaynaşlı ise birlikte ayrı bir grup oluşturdu. Bu çalışma sonuçları Düzce merkez ve ilçelerinin ana arı ticareti ve göçer arıcılık faaliyetlerinden etkilendiğini göstermektedir.

Bitkisel ve hayvansal üretimde, humik maddelerin çözünür formları olan sodyum veya potasyum bileşikleri kullanılır. Hayvansal üretimde hayvanlar için önemli olan sodyum içeriği nedeniyle sodyum humatlar kullanılmaktadır. Bu çalışma, şeker şurubuna eklenen sodyum humatın ergin bal arılarının gelişimi, kuluçka üretimi ve bal verimindeki etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Deney kolonileri rastgele seçilmiş ve her grupta 6 tekerürlü koloni ile 5 çalışma grubu oluşturulmuştur. Çalışmada 1 litre 1: 1 oranında sükroz şurubuna 4 farklı doz sodyum humat (5 cc, 10 cc, 20 cc, 50 cc / L ve kontrol 0 cc / L) ilave edilerek deney kolonilerine verilmiştir. En yüksek kuluçka üretimi 10 cc'lik dozda elde edilmiştir. Ayrıca yüksek doz (50 cc) kuluçka üretimini olumsuz etkilemiştir. Ortalama bal verimi 5 cc, 10 cc, 20 cc, 50 cc ve kontrol grupları için sırasıyla 19.15 ± 1.48, 26.35 ± 1,83, 22.50 ± 1.86, 8.75 ± 1.29 ve 18.50 ± 1.57 kg / koloni olarak belirlendi. En yüksek bal verimi 10 cc grubundan elde edildi. Bu grup için bal verimi, kontrol grubuna göre % 29.79 daha yüksekti., In plant and animal production, sodium or potassium compounds which are soluble forms of humic substances are used. Sodium humates are used because of the sodium content which is important for animals in animal production. This study was carried out to investigate the effects of sodium humate added to sugar syrup in the development of adult honey bees, brood production and honey yield. Experimental colonies were randomly selected, and 5 study groups were formed with 6 colonies in each group. In the study, 4 different doses of sodium humate (5 cc, 10 cc, 20 cc, 50 cc/L and control 0 cc/L) were added to 1 liter 1:1 ratio of sucrose syrup and given to the experimental colonies. The highest brood production was obtained at a dose of 10 cc. In addition to, high dose (50 cc) negatively affected brood production. The average honey yield for the 5 cc, 10 cc, 20 cc, 50 cc and control groups was determined as 19.15±1.48, 26.35±1,83, 22.50±1.86, 8.75±1.29 and, 18.50±1.57 kg/colony, respectively. The highest honey yield was obtained from the group of 10 cc. For this group, the honey yield was 29.79 % higher than the control group.

For honeybees (Apis mellifera), food richness and experience put significant impacts in making foraging decisions. Bees that trace food-rich source they start establishing spatiotemporal memories, which assist them to revisit particular site on following days. There were two aims of conducting present research. Our first aim was to explore whether or not the different levels of food richness or rewards (10%, 30%, and 50% sugar solution) at a feeding source affect the number of forager bees for their visitation once the conditions are switched to unrewarding. While our second aim was to investigate that how the previous experiences affect bees for their foraging duration. For our first aim, we hypothesized that the switching of condition from high to low level of food richness at experienced feeding site (FA) will result gradual reduction in number of bees on particular food source. Moreover, concerning to our second aim, we predicted that the foraging efficiency of bees will increase with the experiences of the previous visits. Regarding our hypothesis, results show that the bees persist visiting those feeding sites that offer food-rich sources. However, the decrease in food richness consequence gradual decline in number of bees at feeding site, but the most remarkable thing is that they persist visiting their foraging trips for several days even if they are unrewarded with food-rich sources. These results also affirm our prediction that foraging efficiency of bees in term of trip duration will increase with the experiences of previous visits. In conclusion, bees exhibit considerable attachment with experienced feeding site that stop providing food anymore, and foraging duration of bees decreases with the experience., Bal arıları (Apis mellifera) için, gıda zenginliği ve deneyimi yiyecek arama kararları vermede önemli etkiler yaratmaktadır. Gıda açısından zengin kaynakları izleyen arılar, sonraki günlerde belirli bir bölgeyi tekrar ziyaret etmelerine yardımcı olan uzamsal-anıları oluşturmaya başlarlar. Mevcut araştırmanın iki amacı vardı. İlk amacımız, bir beslenme kaynağındaki farklı gıda zenginliği veya ödül seviyelerinin (% 10,% 30 ve% 50 şeker çözeltisi), koşulların yerine getirilmeye başlandığında ziyaretçileri için yem arılarının sayısını etkileyip etkilemediğini araştırmaktı. . İkinci hedefimiz önceki deneyimlerin arıları yiyecek arama süreleri üzerinde nasıl etkilediğini araştırmaktı. İlk amacımız olarak, durumun deneyimli beslenme sahasında (FA) yüksek gıda zenginliğinden düşük seviyeye değiştirilmesinin, belirli gıda kaynağı üzerindeki arı sayısında kademeli bir azalmaya yol açacağını varsaydık. Ayrıca, ikinci hedefimizle ilgili olarak, önceki ziyaretlerin deneyimleri ile arıların yemleme verimliliğinin artacağını öngördük. Hipotezimizle ilgili olarak, sonuçlar, arıların gıda açısından zengin kaynaklar sunan beslenme bölgelerini ziyaret etmeye devam ettiğini göstermektedir. Bununla birlikte, gıda zenginliğindeki azalma, beslenme alanındaki arıların sayısında kademeli bir düşüşe neden olur, ancak en dikkat çekici şey, gıda açısından zengin kaynaklarla ele alınmasalar bile, birkaç gün boyunca yiyecek arama gezilerini ziyaret etmeye devam etmeleridir. Bu sonuçlar, arıların yolculuk süresi boyunca yem arama etkinliğinin önceki ziyaretlerin deneyimleriyle artacağına dair öngörümüzü de doğrulamaktadır. Sonuç olarak, arılar artık yiyecek vermeyi bırakan deneyimli beslenme alanı ile önemli ölçüde bağlantı gösterirler ve deneyim ile arıların yemleme süresi azalır.