Search

Este artículo presenta los resultados de un estudio exploratorio de la forma en que los maestros de educación especial comprenden que las narrativas digitales, basadas en talleres, mejorarían el desarrollo profesional en relación con la educación inclusiva. El estudio evalúa la usabilidad de la plataforma Smart Ecosystem for Learning and Inclusion (SELI) para apoyar a los docentes durante el proceso de narración digital basada en talleres. Utilizamos un enfoque de diseño de investigación de método mixto paralelo convergente con 47 profesores de secundaria que trabajan con personas discapacitadas en la República Dominicana. Los resultados de este estudio indicaron que la plataforma de aprendizaje inteligente SELI había demostrado una buena usabilidad para apoyar a los docentes durante el proceso pedagógico de la narración digital basada en talleres. Además, surgen dos temas sobre cómo la narración digital basada en talleres puede contribuir al desarrollo profesional de los docentes para promover la educación inclusiva. Los temas resultantes son la expresión, la escucha y el aprendizaje a través de la narración digital; e impulsar el cambio con la narración digital para crear entornos más inclusivos. Los maestros fueron optimistas respecto a la implementaión de narrativas digitales. Los maestros reflexionaron en términos del potencial impacto de las narrativas digitales en inclusión en el aula, como promotoras del cambio, construyendo aprendizaje significativo y promoviendo una práctica influyente, This research presents the results of an exploration of special education teachers’ understanding of how their participation in workshop-based digital storytelling (DST) would enhance their professional development concerning inclusive education. This study evaluates the usability of the Smart Ecosystem for Learning and Inclusion (SELI) platform for supporting teachers during the workshop-based digital storytelling process. We used a convergent parallel mixed-method research design approach with 47 secondary school teachers working with disabled people in the Dominican Republic. The results of this study indicated that the SELI smart learning platform had shown good usability in supporting teachers during the workshop-based digital storytelling pedagogical process. Besides, two themes emerge regarding how workshop-based digital storytelling can contribute to teacher professional development for promoting inclusive education. The resulting themes are expressing, listening, and learning through digital storytelling; and driving change with digital storytelling to create more inclusive environments. Teachers who participated in the interviews were optimistic about DST implementation. They expressed that the workshop worked for multiple ways of expression, listening from and connecting with other stories, and learning through DST. Teachers could reflect their idea about using DST in terms of its potential impact on inclusion in the classrooms for driving change, building meaningful learning, and influential practice when used in the classroom

Objective: Sports-related dental-orofacial-injuriescan be reduced significantly through training on primary prevention and usingproper equipment before engaging in sporting activities. This study aimed todetermine the level of knowledge regarding dental trauma and prevention bymouthguards among the students in the Faculty of Sport Sciences.Materials and Method: This was a descriptive study conducted at Ankara,Gazi, and Hacettepe Universities. Although intended to include all students at the faculties (N=3097), onlythose who were at the faculty and volunteered (28.2%) on the day the data were gatheredparticipated. Data were gathered via a questionnairecomprising 31 questions on sociodemographic characteristics, dental trauma history,mouthguard use, and knowledge of dental trauma.Results: In total, 875 students with a mean age of 22.5±2.9(60.3% male) participated. Of these students, 20.6% had dental trauma history, 72.0%had first aid and emergency training, and 20.9% had oral dental injuriestraining. Of the students, 69.5% had heard about mouthguards, although only19.7% of these had used them. Mouthguards were mostly used in professionalsports activities such as far-eastern sports and ice hockey. The average numberof true answers out of ten dental trauma-related questions was 2.75±1.68 and66.6% stated they wished to learn more about the topic.Conclusion: Results showed a lack-of-knowledge about both dental trauma andmouthguards and inadequate use of mouthguards in sports activities. Therefore,basic information about these topics should be implemented in the curriculum toinstruct students before they graduate., Amaç: Sporla ilgili diş ve orofasiyal yaralanmalar, birincil korunma eğitimlerive spor aktivitesi sırasında uygun ekipmanın kullanılmasıyla önemli ölçüdeazaltılabilir. Bu çalışmanın amacı, Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin diştravması ve ağız koruyucuları ile korunma konusundaki bilgi düzeylerinibelirlemektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Ankara, Gazi ve HacettepeÜniversitelerinde yürütülmüş tanımlayıcı bir araştırmadır. Fakültelerin tümöğrencilerinin (N=3097) dahil edilmesi planlanan çalışmaya, veritoplanan gün okulda olan gönüllüler (tüm öğrencilerinin %28.2) katılmıştır. Veriler öğrencilerin sosyodemografik özelliklerine, dental travma hikayelerine,ağız koruyucu kullanım durumlarına ve dental travma bilgilerine ilişkin toplam31 sorudan oluşan bir anket aracılığı ile toplanmıştır. Bulgular: Yaş ortalaması22.5±2.9 olan (%60.3 erkek) 875 öğrenci katılmıştır. Tüm öğrencilerin%20.6'sında dental travma öyküsü ve %72.0'ının ilk yardım ve acil durumeğitimi, %20.9'unun oral-dental yaralanma eğitimi almış olduğu öğrenilmiştir.Öğrencilerin %69.5'i ağız koruyucusunu duymuşken, %19.7'si kullandığınıbelirtmiştir. Ağız koruyucusu kullanımı en sık profesyonel olarak uzak doğusporları yapan ve buz hokeyi oynayan sporcularda görülmüştür. Öğrencileringenel dental travma doğru bilgi puanı 2.75±1.68 olarak bulunmuştur ve %66.6öğrenci bu konu hakkında daha fazla bilgi edinmek istediklerini belirtmiştir. Sonuç: Bulgular,öğrencilerin hem dental travma hem de ağız koruyucuları hakkında yetersizbilgileri ve spor etkinliklerinde ağız koruyucularının yetersiz kullanımıolduğunu göstermiştir. Her iki konuda da temel bilgilerin, öğrencilerinmezuniyet öncesi bilgi edinebilmeleri için müfredatlarına eklenmesi gerektiğidüşünülmektedir.

The purpose of this study was to evaluate 7th grade students’ physical activity level by using a pedometer. Data were collected from 72 teenagers who voluntarily provided data which were collected three different times a) in a week long b) just for the weekend c) the day that student’ attend physical education class for a week recording period. The participants’ demographic profiles were as follows: 7th grade students (35 boys’ M age 12.48 years; BMI=19.38 kg/m2; 37 girls’ M age 12.59 years; BMI=21.15 kg/m2) from a middle school located in Ankara. Repeated measures one-way ANOVA were used to examine differences in total steps/day between sex and activity groups which were a week long, a weekend and physical education week day. The total sample took 8339 steps/day, boys 9154 steps/day, versus girls 8735 steps/day. Steps computed for week days, weekends and physical education class day there were a significant difference between steps/day F (1-71) = 8.868 p, Bu araştırmanın amacı, 7.sınıf öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerini pedometre kullanarak değerlendirmektir. Araştırmaya, Ankara ili Çankaya ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulundan 72 gönüllü -35 erkek, 37 kız- 7.sınıf öğrencisi katıldı. Erkek öğrencilerin yaş ortalaması 12.48, vücut kütle indeksi (VKİ) 19.38 kg/m2 iken kız öğrencilerin yaş ortalaması 12.59, VKİ ise 21.15 kg/m2’dir. Çalışma öncesi, öğrencilere pedometre kullanımı ve uygulama sürecinde ne yapacakları anlatıldı. Öğrenciler, her sabah pedometreyi sıfırladı. Gece yatana kadar geçen sürede attıkları adım sayılarını, bir hafta boyunca onlara verilen günlük adım sayı tablosuna kaydederek tabloyu beden eğitimi öğretmenlerine teslim ettiler. Bir hafta boyunca –hafta içi, hafta sonu ve beden eğitimi dersinin olduğu gün- öğrencilerin attıkları adım sayılarının ortalamaları arasındaki toplam adım/gün farklarını incelemek için tekrarlanan ölçümlerde tek yönlü varyans analizi ve bağımsız gruplarda t testi kullanılarak veri analizi yapıldı. Yapılan analizler sonucunda 7.sınıf öğrencilerinin hafta içi günde ortalama 8339 adım/gün adım attıkları tespit edildi. Haftanın diğer günleri ile beden eğitimi ve spor dersinin olduğu güne [F(1-71)= 8.868 p

The objective of this study was to determine the effect of the Teaching Personal and Social Responsibility (TPSR) model upon bringing responsibility behaviors in students via physical activities and to examine whether students take their responsibility behaviors outside the gym or not. The study group consisted of 55 students receiving education in the 10th grade of Ankara Turkish Volleyball Federation (TVF) Sports High School. In the study, mixed methods pattern with embedded quasi-experimental pretest-posttest control group was used. While the students in the experimental group applied the TPSR program for 32 hours, the students in the control group continued the present curriculum. For the results; in the analysis of quantitative data, the descriptive statistics obtained from the Personal and Social Responsibility Scale and the One-Way Covariance Analysis (ANCOVA), and the percentage analysis obtained from the student behavior assessment rubric were used. In the analysis of qualitative data, content analysis method was used for reflection time assessment form and semi-structured individual interviews. The results of ANCOVA and percentage analysis showed that there were significant differences between the total scores of the experimental group and the control group; posttest and retention test scores significantly increased in students in the experimental group and decreased in students in the control group. As a result of the content analysis, the data acquired from the reflection time form and interviews presented some evidences concerning the responsibility behaviors. It was determined that parent cooperation had positive contributions to taking responsibility behaviors outside the gym and encouraging them. As a consequence, the TPSR model of 32 hours was effective upon bringing responsibility behaviors in Sport High School students., Bu çalışmanın amacı, öğrencilere fiziksel aktivite yoluyla sorumluluk davranışlarını kazandırmada Bireysel ve Sosyal Sorumluluk Modelinin (BSSM) [Teaching Personal and Social Responsibility Model (TPSR)] etkisini belirlemek ve öğrencilerin sorumluluk davranışlarını spor salonu dışına aktarıp aktarmadıklarını incelemektir. Araştırma grubunu Ankara Türkiye Voleybol Federasyonu (TVF) Spor Lisesi’nin 10. sınıfında öğrenim gören 55 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada, gömülü yarı-deneysel ön-test son-test kontrol gruplu karma yöntemler deseni kullanılmıştır. Deney grubundaki öğrencilere 32 saatlik BSSM programı uygulanırken, kontrol grubundaki öğrencilerle mevcut öğretim programına devam edilmiştir. Bulgular için; nicel verilerin analizinde, Bireysel ve Sosyal Sorumluluk Ölçeğinden elde edilen tanımlayıcı istatistik ve Tek Yönlü Kovaryans Analizi (ANCOVA), öğrenci davranışı değerlendirme rubriğinden elde edilen yüzdelik analizi; nitel verilerin analizinde, yansıtma zamanı değerlendirme formu ve yarı-yapılandırılmış görüşmeler için içerik analizi yönteminden yararlanılmıştır. ANCOVA ve yüzdelik analizi sonuçlarında, deney ve kontrol gruplarının toplam puanları arasında anlamlı farklar olduğu, deney grubu öğrencilerinin son-test ve kalıcılık testi toplam puanlarında anlamlı bir şekilde artış olduğu, kontrol grubu öğrencilerinin toplam puanlarında ise düşüş olduğu gözlenmiştir. İçerik analizi sonucunda, yansıtma zamanı formundan ve görüşmelerden elde edilen veriler, sorumluluk davranışlarının kazanımına ilişkin kanıtlar ortaya koymuştur. Sorumluluk davranışlarının spor salonu dışına aktarımında ve teşvik edilmesinde veli işbirliğinin olumlu yönde katkıları olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Spor Lisesindeki öğrencilere sorumluluk davranışlarının kazandırılmasında 32 saatlik BSSM etkili olmuştur.

Bu çalışmada, Don Hellison tarafından geliştirilen “Bireyselve Sosyal Sorumluluk” modeline uygun olarak öğrencilerin sorumlulukdavranışlarını belirlemek amacıyla “Bireysel ve Sosyal Sorumluluk DavranışlarıÖlçeği (BSSD-Ö)” geliştirilmiş ve bu ölçek aracılığıyla cinsiyet, yaş ve sporyapma yılı değişkenlerine göre bireysel ve sosyal sorumluluk düzeyleriincelenmiştir. Sorumluluğun bireysel ve sosyal boyutuna ilişkin 52 maddeden oluşan dört kategorili Likert tipli denemelikölçek, Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) için 330 lise öğrencisine uygulanmıştır. Analiz sonucunda 52 maddeden oluşandenemelik ölçekten işlemeyen maddelerçıkartılarak 14 maddeye indirilmişve iki faktörden oluşan nihai ölçek oluşturulmuştur. Eldeedilen ölçek doğrulayıcı faktör analizi (DFA) için farklı 250 lise öğrencisineuygulanmıştır. İki faktörlü olan BSSD-Ö’nün AFA ve DFA sonuçları ve içtutarlılık katsayılarının güvenirlik ve geçerliliklerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu belirlenmiştir.Sporcu öğrencilerin sorumluluk davranışlarında; cinsiyet ve yaş değişkenlerinegöre toplam puanlarında anlamlı bir farklılık bulunmamış, spor yapma yılıtoplam puanlarında ise anlamlı farklılıklar bulunmuştur., Inthis study, “Personal and Social Responsibility Behaviors Scale (PSRB-S)” wasdeveloped in order to determine students’ responsibility behaviors inaccordance with “Personal and Social Responsibility” model developed by DonHellison and students’ personal and social responsibility levels were examinedin terms of gender, age and years of sport practicethrough this scale. Pertaining to personal and social dimension of responsibility,four-category Likert type trial scale consisting of 52 items and ExploratoryFactor Analysis (EFA) were applied to 330 high-school students. Items that didnot apply as a result of the analysis were omitted from 52-item trial scale andthe scale was reduced to 14 items. A final scale consisting of two factors wascreated. Obtained scale was applied to different 250 high-school students forConfirmatory Factor Analysis (CFA). It has been determined that EFA and CFAresults of two-factor PSRB-S and reliability and validity of internalconsistency coefficients are at an acceptable level. It was not detected asignificance difference in total scores of athlete students’ responsibilitybehaviors in terms of gender and age variableswhile there were significant difference in their total scores of years of sportpractice.

Bu araştırmada, Antrenörlük Davranışı Değerlendirme Ölçeği’nin sekiz versiyonundan birisi olan “tercih edilen antrenör davranışlarının sporcu versiyonu”nu Türkçeye uyarlayarak sporcuların tercih ettikleri antrenör davranışlarının belirlenmesi için bir tanı aracı elde etmek amaçlanmıştır. Ölçek, doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ve açımlayıcı faktör analizi (AFA) için 300 sporcu öğrenciye uygulanmıştır. Analizler sonucunda, ölçek özgün hali ile karşılaştırıldığında uyarlanan ölçek maddelerinin faktör boyutundaki dağılımlarında farklılık olduğu tespit edilmiştir. AFA’dan elde edilen bulgular, uyarlanan ölçeğin beş faktörden oluştuğunu ve faktör yapısının kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermektedir. Güvenirlik çalışması kapsamında iç tutarlık katsayısı.79 olarak hesaplanmıştır. Test–tekrar test güvenirlik çalışması için hesaplanan Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısının anlamlı olduğu belirlenmiştir. Ölçek, Türk kültüründe kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtır, This study aims to obtain a diagnostic tool for the purpose of determining the coaching behaviors preferred by athletes by adapting the “athlete version of preferred coaching behaviors”, which is one of the eight versions of the Coaching Behavior Assessment Questionnaire, into Turkish. The questionnaire has been applied to 300 athlete students for confirmatory factor analysis (CFA) and exploratory factor analysis (EFA). As a result of the analyses, a difference was observed in the factor distributions of the adapted questionnaire items, compared to the original version of the questionnaire. The findings that were obtained from the EFA show that the adapted questionnaire consists of five factors and has an acceptable factor structure. In the scope of the reliability study, internal consistency coefficient was calculated as .79. Pearson Moments Correlation Coefficient that was calculated for test-retest reliability study was determined to be significant. This questionnaire is a valid and reliable tool for the Turkish culture

Araştırmanın amacı, ilköğretim okullarında görev yapan beden eğitimi öğretmenlerinin tükenmişlik düzeylerini saptamak ve cinsiyet, medeni durum, mesleki hizmet yılı, haftalık ders yükü açısından karşılaştırmaktır. Araştırmaya, Ankara’da görev yapan 127 beden eğitimi öğretmeni katılmıştır. Veri toplama aracı olarak, Maslach Tükenmişlik Ölçeği (Maslach Burnout Inventory) (Maslach ve Jackson, 1981), verilerin analizinde ise tanımlayıcı istatistik, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda beden eğitimi öğretmenlerinin; duygusal tükenme ve duyarsızlaşma boyutlarında düşük, kişisel başarı boyutunda yüksek tükenmişlik düzeyinde oldukları görülmüştür. Beden eğitimi öğretmenlerinin tükenmişlik düzeyleri; cinsiyet, medeni durum ve haftalık ders yükü değişkenlerine göre karşılaştırıldığında, duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarı boyutlarında anlamlı bir fark bulunmazken; duyarsızlaşma boyutunda, mesleki hizmet yılına göre anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur., The purpose of this study was to determine burnout levels of physical education (PE) teachers, who work at primary schools in Ankara, and to compare teachers’ burnout levels regarding gender, marital status, working experience, and workload. The study was included 127 physical education teachers. Maslach Burnout Inventory (Maslach & Jackson 1981) was used to gather data. Descriptive statistics, t-test and ANOVA were used for data analyses. The results showed that physical education teachers were at low level in emotional exhaustion and depersonalization subtests whereas at high level in personal accomplishment subtest. As we compared total scores regarding gender, marital status and workload there were no significant differences among teachers’ burnout levels in subtests. However, there was a significant difference in depersonalization subtest regarding working experience.

The aim of this study is to adapt the Questionnaire of Personal and Social Responsibility, developed by Li et al (2008), into Turkish and thus gaining a measure tool for teachers of physical education and sport when they use the model of personal and social responsibility (TPSR) during their courses. Scale was administered to 250 students for exploratory factor analysis (EFA), and 210 students for confirmatory factor analysis (CFA). The result of analysis showed that there were differences between the factor loadings of original scale of items and this adapted one. The findings of EFA indicated that scale included only one factor and the structure of factor is acceptable. This one factor was named after as “behaviors of responsibility”. Internal consistency coefficient was calculated as .925 concerning reliability. In addition, Pearson Product-Moment Correlation Coefficient, calculated for reliability of test-re-test, was determined as significant. The findings of CFA showed that the structure developed in EFA was acceptable. Adapted scale consists of 14 items and in six Likert type. Scale is a reliable and valid tool that may be used in Turkish culture., Bu araştırmada, Li ve diğ. (2008) tarafından geliştirilen Bireysel ve Sosyal Sorumluluk Ölçeği’ni Türkçeye uyarlayarak beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin ders uygulamalarında bireysel ve sosyal sorumluluk (BSSÖ) modelini kullanırken değerlendirme yapabilmeleri için bir ölçme aracı elde etmek amaçlanmıştır. Ölçek, açımlayıcı faktör analizi (AFA) için 250 öğrenciye, doğrulayıcı faktör analizi (DFA) için 210 öğrenciye uygulanmıştır. Analizler sonucunda, uyarlanan ölçek maddelerinin faktör boyutundaki dağılımlarında özgün hali ile karşılaştırıldığında farklılık olduğu tespit edilmiştir. AFA’dan elde edilen bulgular, uyarlanan ölçeğin bir faktörden oluştuğunu ve faktör yapısının kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermektedir. Uyarlanan ölçeğin bir faktörlü yapısına “sorumluluk davranışları” ismi verilmiştir. Güvenirlik çalışması kapsamında iç tutarlık katsayısı .925 olarak hesaplanmıştır. Test–tekrar test güvenirlik çalışması için hesaplanan Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısının anlamlı olduğu belirlenmiştir. DFA’dan elde edilen bulgular, AFA’da oluşan yapının kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermiştir. Uyarlanan ölçek 14 maddeden oluşmaktadır ve 6’lı Likert tipindedir. Ölçek Türk kültüründe kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtır.

ıır'iı: rumma Mumu M rho prag-anam in- mn'ws mam-rm: rıca-day ra?men. 243132]. Jr .ı's puasıhl'sı ru maid-aır if an Mcnnmisramzy Dam-m pla-MW and appu'écaş'm. Tadı'na-.tw approach Mı m emphasize- armed mmm; aı'1ı:ı| sunulma-ın. ııı.-Hah in- J'mı'n dare-gw: me ”Emil-in: in WI: mur. Hmw. phy-ah ıda-catia" dms rrcır My Emma I'aamr'ng spur-rs branches and the mamı'aıspsu—fnam Elx-ardaa, nur .ı|-ı'm carers nan-25m Jr.—5 - m mm w'i'rr'ch pmymmquumr mıı-ııı rna—nanm: durun;-mr ur mış hum- hımy. Filmli-ır mum: fs nur Ina CMT-dar uf rhEI muıcı'es ar ma- infürmarr'ün, şirr'ı'ı'ş and attitudes ı'rrıpaaun' in ma mind at ma- inan-Tuhaf: but mm mm. ün rha- omer hand. ı'm-ıı- rı'n'uıf is not Mr I Magic-af Emmi-7r. :.th his ıiı'ıfFEır-rrıı'n and andı-' War-ins. Thus, Iha principles nfnau'ıîı'n-n and nenni-alnımı- proyu useful Enramhşngaşf ı'mm mm In rims Hah-HH EHE mm m hı?-hg FIM-Mü'- Hal ı'ır I"S pan-ihm Ea Hah Hull ma phy-sicil Mutaf-bn ncm-fifl: basndan Şlm Whu ııı-Humma r'ı'1 lı'ııa Mum

Araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmenliği programında öğrenim gören öğrencilerin eleştirel düşünme düzeylerini saptamak ve öğrencilerin eleştirel düşünme düzeylerini cinsiyet, sınıf düzeyi ve üniversite giriş puan türü değişkenleri açısından karşılaştırmaktır. Araştırma, beden eğitimi ve spor öğretmenliği programı 2006-2007 eğitim-öğretim yılının güz ve bahar dönemlerinde birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıf düzeylerinde öğrenim gören 530 öğrenciyi kapsamış ve araştırmaya sekiz üniversite dahil olmuştur. Verilerin toplanmasında, Goodwin Watson ve Edward Glaser (1964) tarafından geliştirilmiş, Çıkrıkçı (1993); Çıkrıkçı- Demirtaşlı (1996) tarafından Türkçe’ye uyarlama çalışması yapılmış olan “Watson-Glaser Eleştirel Düşünme Gücü Ölçeği (W-GEAYGÖ) ” kullanılmıştır. Araştırmanın yapılacağı üniversite rektörlüklerinden gerekli izinler alındıktan sonra araştırmacılar tarafından bizzat üniversitelere gidilerek öğrencilerden ölçeği doldurmaları istenmiş, veriler bu yolla toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler hesaplanmış, karşılaştırmalarda tek yönlü ve iki yönlü varyans analizi tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin eleştirel düşünme puanları ortalamasının 55.85 ±7.02 olduğu ve öğrencilerin orta düzeyde eleştirel düşünme becerisine sahip oldukları görülmüştür. Sınıf düzeyine göre öğrencilerin eleştirel düşünme düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu (p .05). Sonuç olarak, beden eğitimi öğretmeni yetiştiren programlardan mezun olan öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerinin yüksek olması için bu programlar eleştirel düşünmeyi teşvik edecek nitelikte olmalıdır

alanında toplumsal cinsiyet konusunun ha- lihazırdaki konumunu yansıtmasının yanın- da gelecekte bu alanda yapılacak araştırma- lara –farklı yöntemleri, yaklaşımları ve konu- ları kapsayan- bir katalizör hizmeti göreceğini de umuyoruz

Dünya çapında, beden eğitimi programlarının yeniden değerlendirilmesi gerekir. Değişen bir dünyada yaşadığımızdan, yeni pedagoji formlarının incelenmesi, teknoloji kullanımı ve beden eğitimi öğretmenlerini hazırlamak için yeni yöntemlerin incelenmesi gerekir. Beden Eğitimi Pedagojisi 2010 Küresel Toplantısı (GoFPEP 2010), davet esasına göre, 30 ülkeden 64 üniversite, enstitü ve okulu temsil eden 70’den fazla ünlü eğitimciyi, profesyonelleri, yöneticileri, iş adamlarını ve politikacıları bir araya getirdi. GoFPEP 2010’un birincil amacı 21. yy da Sağlık ve Beden Eğitimi Pedagojisi başlıklı küresel bir uzlaşma beyanına işçilik etmekti. Asıl tavsiyeler, sağlıklı bir yaşam tarzına odaklanmayı, öğrenci merkezli öğrenmeye teşvik etmeyi, bilgiyi ilerletmeyi, 21. yy beden okuryazarlığı ile öğrenenler tarafından gerek duyulan yetenekleri ve eğilimleri, sosyal adalet gibi programların teşvik edilmesini; teknoloji kullanarak değerlendirme stratejilerinin yeniden kavramsallaştırılmasını ve paydaşların çeşitliliğini birbirine bağlamayı içeriyordu. Görüş birliği raporu, sağlık ve beden eğitiminin entegrasyonuna, en iyi uygulamaların teşvik edilmesine, ortaklıkların kurulmasına, farklı şartlara duyarlılık geliştirmeye, güvenirliliği teşvik etmek için kazanma stratejilerine ve pratik ile teoriği birbirine bağlamaya çağrıda bulunuyor

B u araştırmanın amacı, Amerikan kolej futbol oyuncularının dominant el kavrama kuvvetleri ile üst beden kuvvetlerini karşılaştırarak, el kavrama kuvvetlerinin üst beden kuvvetlerini tahmin etmede kullanılıp kullanılmayacağını incelemektir. Kırk bir II. Küme Amerikan Milli Kolej Atletik Birliği futbol oyuncuları (24 savunma ve 17 hücum oyuncusu) bu çalışmaya katılmıştır. Katılımcıların kavrama kuvvetlerini belirleyebilmek için bir el kavrama dinamometresinden ve üst beden kuvvetinin tespiti için bir tekrarlı maksimum bench press testinden (1RM) yararlanılmıştır. Testlerin uygulama aşamasında katılımcıların herhangi bir ciddi sağlık sorunları ve sakatlanma problemleri olmamıştır. El kavrama kuvveti ve 1RM bench press arasındaki ilişkinin belirlenmesinde Pearson Product Correlation ve Simple Regression analizleri kullanılmış, oyuncuların pozisyonlarına göre kuvvetlerinde farklılık olup olmadığı ANOVA ile belirlenmiştir. İstatistik analizlerinde futbol oyuncularının kaldırdıkları ağırlıklar kendi beden ağırlıklarına bölünmek suretiyle elde edilen rölatif kuvvet sonuçları kullanılmıştır. Bu araştırmanın sonucu, el kavrama kuvvetinin, 1RM bench press kuvvet testi kullanılarak elde edilen üst beden kuvvetini tahmin etmede yeterli olmadığını göstermiştir (β = .248, p = .118)