Search

Van lerarenopleidingen wordt verwacht dat ze studenten voorbereiden op het werken in scholen. Leraren krijgen te maken met allerlei ontwikkelingen in de samenleving, zoals een veranderend perspectief op het leraarschap en complexe maatschappelijke vraagstukken (OECD, 2018). Beroepsopleidingen, waaronder lerarenopleidingen, hebben wendbare curricula nodig om te kunnen inspelen op ontwikkelingen. In onderzoeksliteratuur wordt deze wendbaarheid ‘responsiviteit’ genoemd (Hoeve et al., 2019). Een responsief curriculum wordt opgevat als een curriculum dat meebeweegt met en anticipeert op veranderingen in de samenleving, verschillende beroepscontexten en diversiteit in de studentpopulatie (Van Bemmel et al., 2021).Het curriculum, ofwel plan voor leren (Van den Akker, 2013), van een lerarenopleiding bestaat uit een plan voor leren op school en op het werk, omdat het opleiden van leraren op de hogeschool en in de beroepspraktijk plaatsvindt (Van Velzen & Timmermans, 2014). Bij een curriculumontwerp zijn twee aspecten van belang. Ten eerste kan een curriculum vanuit verschillende perspectieven worden ontworpen, namelijk vanuit inhoudelijk (taken en inhoud), ruimtelijk (locatie), instrumenteel (hulpmiddelen), temporeel (volgorde, planning) en sociaal (actoren, rollen en groeperingsvormen) perspectief (Bouw et al., 2021). Ten tweede kent een curriculum in elkaar geneste schaalniveaus (Van den Akker, 2013), waarbij responsiviteit op elk niveau een andere betekenis heeft en ontwerpbeslissingen op het ene niveau gevolgen hebben voor het andere niveau (Bouw et al., 2021). In dit onderzoek onderscheiden we twee niveaus: het gehele curriculum of delen ervan. De onderzoeksvraag luidt: Welke (deel)oplossingen zijn er voor het ontwerpen van een responsief curriculum voor lerarenopleidingen?In deze multiple case study onderzoeken we hoe responsieve (deel)oplossingen in een curriculumontwerp kunnen worden vormgegeven (zie Figuur 1). Daarbij hanteren we een kijkkader met drie aspecten van responsiviteit, namelijk meebewegen met en anticiperen op veranderingen in de samenleving, verschillende beroepscontexten en diversiteit in de studentpopulatie en vijf verschillende ontwerpdimensies, namelijk de inhoudelijke, ruimtelijke, instrumentele, temporele en sociale ontwerpdimensie. Figuur 1. Onderzoeksdesign.Multiple case studyDe caseselectie van de multiple case study (Yin, 2013) is gebaseerd op de theorie over responsiviteit en eerder onderzoek. Er worden minimaal 18 cases geselecteerd op basis van onderstaande selectiecriteria:• Responsief: het curriculum beweegt mee met en anticipeert op 1) veranderingen in de samenleving; 2) verschillende beroepscontexten; en 3) diversiteit in de studentpopulatie.• Context: lerarenopleidingen (primair onderwijs en voortgezet onderwijs/mbo) in het hbo;• Curriculum niveau: gehele curriculum of delen ervan;• Variatie: in doelgroep (voltijd/deeltijd/duaal), geografische spreiding en opleidingskarakteristieken (bekostigde en niet-bekostigde opleidingen); • Het project wordt uitgevoerd in 2022-2023.Per case wordt er één interview afgenomen met een sleutelfiguur (of sleutelfiguren) met voldoende overzicht over het curriculum. Daarnaast worden er documenten verzameld, zoals ontwerpdocumenten, (cursus)handleidingen en websites. Er vindt eventueel een korte site visit plaats.Data-analyseDe data van beide studies worden geanalyseerd met behulp van een template (Brooks & King, 2012). Het template is gebaseerd op een ontwikkeld raamwerk uit een voorafgaande exploratieve studie (Van Bemmel et al., 2021) en codes die tijdens de analyse ontstaan. Op het moment van indienen zijn er nog geen resultaten bekend.Discussievragen1. Met welke selectiecriteria vind ik responsieve ontwerpoplossingen? 2. Hoe kan ik de rijke variëteit aan data structureren en analyseren om er vervolgens over te rapporteren?3. Hoe kan de kwaliteit van de casestudies worden verhoogd?Bouw, E., Zitter, I., & de Bruijn, E. (2021). Multilevel design considerations for vocational curricula at the boundary of school and work. Journal of Curriculum Studies, 00(00), 1–19. https://doi.org/10.1080/00220272.2021.1899290Brooks, J., & King, N. (2012). Qualitative psychology in the real world: The utility of template analysis. British Psychological Society Annual Conference.Hoeve, A., Kuijer‐Siebelink, W., & Nieuwenhuis, L. F. M. (2019). Innovative Work‐Based Learning for Responsive Vocational Education and Training (VET): Lessons From Dutch Higher VET. In The Wiley Handbook of Vocational Education and Training (pp. 415–432). https://doi.org/10.1002/9781119098713OECD. (2018). The Future of Education and Skills: Education 2030. In OECD. https://doi.org/10.1111/j.1440-1827.2012.02814.xVan Bemmel, R., Zitter, I., & de Bruijn, E. (2021, juli). Het ontwerpen van een curriculum voor lerarenopleidingen in het hoger beroepsonderwijs: de betekenis van responsiviteit. Paperpresentatie tijdens de Onderwijs Research Dagen, Online.Van den Akker, J. (2013). Curricular Development Research as a Specimen of Educational Design Research. In N. Nieveen & T. Plomp (Eds.), Educational Design Research (pp. 52–71). SLO. https://doi.org/10.1007/978-1-4614-3185-5_11Van Velzen, C., & Timmermans, M. (2014). What can we learn from the shift towards a more school centred model in Netherlands? In K. Jones & E. White (Eds.), Developing Outstanding Practice in School-based Teacher Education (pp. 56–63). Critical Publishing.Yin, R. K. (2013). Case study research (5th ed.). Sage Publications Inc.

Assessing workplace learning by workplace educators is a complex and inherently social process, as the workplace is a participatory learning environment. We therefore propose seeing assessment as a process of judgement embedded in a community of practice and to this purpose apply the philosophy of inferentialism to unravel the judgement process of workplace educators by approaching it as an interrelated system of judgements, actions and reasons. Since we aimed at studying a process, we applied a longitudinal holistic case study design. Results show that educators are engaged in a constant judgement process during which they use multiple and adaptive frames of reference when forming their judgement about students. Further, we found that during this process educators form an overarching image of students which develops throughout placement, and that their judgements go hand in hand with their actions relating to fostering independent practice.

To contribute to the awareness of supporting workplace learning, the aim of this empirical study is to operationalise how students are invited to learn at workplaces. More specifically, this study explores workplace affordances that facilitate student physiotherapists’ and student nurses’ learning. The term affordances is used to refer to all activities, direct and indirect interactions in which students are engaged while learning at workplaces (Billett, 2001). The qualitative research method enabled the researchers to identify affordances that are provided at workplaces to support students’ learning. We specifically focus on affordances in students’ work activities in interaction with their supervisors, and other colleagues. Seven students and their supervisors were observed during a twenty-week internship experience at workplaces in physiotherapy and nursing. First, the researchers familiarized their selves with the raw data by means of reading through multiple interview transcripts and observational field notes. A sub-set of data was selected to start exploring and describing the data (Brooks & King, 2014). Explanation of the data involved all authors and was an iterative process of multiple cycles of organising, discussing, and interpreting data to allow a preliminary understanding of our results (Miles et al., 2019). In the round table session, we plan to discuss these preliminary results. Questions will structure the discussion during the session. Participants are invited to help to discuss emerging themes and relations in our work in progress.

Een literatuurstudie laat zien hoe het begeleiden van leren op de werkplek invulling kan krijgen vanuit drie begeleidingsperspectieven: 1) voordoen van beroepsmatig handelen, 2) toevertrouwen van beroepsmatig handelen en 3) stimuleren van beroepsmatige participatie (Ceelen, Khaled, Nieuwenhuis, & De Bruijn, in voorbereiding). In een interview-studie is verkend hoe het beoordelen van leren op de werkplek gezien kan worden als een continu proces van oordeelsvorming bestaand uit een aaneengeschakelde reeks van mini-oordelen over de beroepsuitoefening van de student (De Vos, Baartman, Van Der Vleuten, & De Bruijn, 2019). Praktijkopleiders baseren de keuzes die ze maken ten aanzien van de beoordelen en begeleiding van studenten op deze mini-oordelen en zorgen hiermee voor een adaptieve context waarbinnen begeleiden en beoordelen elkaar aanvullen. De resultaten van de deelstudies in het kader van twee promotieonderzoeken laten zien hoe het begeleiden en beoordelen van het leren op de werkplek in elkaar grijpt. Zo kan een goede student snel een complexere taak worden toevertrouwd en kan een zwakke student meer directe feedback en ondersteuning ontvangen.

Een veldstudie geeft concrete inzichten in manieren waarop drie studenten fysiotherapie en vier studenten verpleegkunde tijdens hun stage begeleid worden op de werkplek. Het doel van de studie is om inzicht te krijgen in de wijze waarop de werkgemeenschap het leren van studenten – al dan niet bewust – uitlokt op de werkplek. De dataverzameling bestaat uit een combinatie van observaties en interviews. Tijdens het rondetafelgesprek worden deelnemers gevraagd om concreet mee te denken over een analysevraagstuk. We vragen om feedback en suggesties te geven voor de prioritering en de verdere analyse van de data.

Item does not contain fulltext Higher education providers need to deliver graduates with the conceptual understanding required for professional life. Conceptual understanding entails a synthesis of relevant facts, theories and practices that influence occupational performance. To help align curricula with individual student differences, this study investigates differences in international business undergraduates’ conceptual understanding with regard to study progress. Seventy-four international business students of a bachelor’s programme in the Netherlands participated. Students were presented with a complex business problem. They then wrote essays in which they explicated their conceptual understanding of the case. Using a rubric, six components of conceptual understanding were graded on a 5-point scale ranging from negligible to extraordinary. Results indicated three types of conceptual understanding: limited, developing and extensive. Their relationship with study progress was nonlinear, indicating that effects other than curriculum may account for differences between students. Suggestions are made to account for differences, and recommendations are made regarding curriculum development. 07 oktober 2019 14 p.