Search

Sunulan çalışmada; koç sperma sulandırıcısına eklenen 25 mM, 50 mM ve 100 mM L-karnitin ve 0,25 mM, 0,50 mM ve 1 mM Alfa lipoik asitin bireysel ve birlikte kullanılarak, inkübasyon boyunca spermanın yaşam süresini nasıl etkileyeceği ve spermatozoonların dişi genital kanaldaki olası ömrünün artırılabilmesi amaçlanmıştır.Sperma, beş adet Kıvırcık ırkı koçtan elektro-ejakülatör yöntemi kullanılarak alındı. En az +++ mass aktivite, %70 motililite ve 1,5 x109 spermatozoon/ml özelliğinde olan sperma örnekleri birleştirilerek (pooling) 16 eşit hacme bölündü. Biri kontrol olmak üzere içinde L-karnitin, Alfa lipoik asit veya her ikisinin karışımlarının farklı yoğunluklarını içeren sulandırıcılardan biri ile iki aşamalı sulandırma tekniğine göre sulandırılarak payet yöntemine göre donduruldu. Pooling, sulandırma, ekilibrasyon, eritme sonrası (0. saat) ve inkübasyon sonrası 3. ve 6. saatlerde spermanın motilite, plazma membran fonksiyon bütünlüğü (HOST) ve akrozomal bütünlüğü (PSA) değerlendirildi.Dondurma-eritme ve inkübasyon aşamalarına bağlı olarak, motilite, plazma membran fonksiyonel ve akrozom bütünlüğünün her işlemde azaldığı görüldü. Eritme sonrası aşamada sadece Alfa lipoik asit içeren grupların spermatolojik değerlerinin kontrol grubu ile benzerlik gösterdiği (P>0.05), L-karnitin eklenmesinin akrozomal bütünlüğü anlamlı bir şekilde koruduğu (P 0.05). Addition of L-carnitine significantly maintained acrosomal integrity (P

Bu çalışmada tek başına ya da 1 mM sistein ile kombine edilen alabalık seminal plazmasının (ASP) farklı dozlarının (%0, %1, %10, %15) koç spermasının dondurulması ve eritme sonrası inkübasyon direnci üzerine etkilerinin belirlemesi amaçlanmıştır. Sperma, on baş Kıvırcık ırkı koçtan elektro-ejakülatör ile gün aşırı alındı ve birleştirildi (pooling). Pooling sonrası ortalama motilite, plazma membran bütünlüğü, akrozom ve DNA hasarı oranları sırasıyla %83,00; %89,80; %8,20; %3,40 olarak değerlendirildi. Pooling sonrası sekiz eşit hacimde bölünen sperma, %0, %1, %10, %15 oranında ASP içeren sisteinli ve sisteinsiz sulandırıcılarla final hacim 1:5 (sperma/sulandırıcı) olacak şekilde sulandırıldı ve sıcaklığı bir saat içinde 5 ºC'a indirildi. Ardından spermaya %0, %1, %10, %15 ASP ilave edilen sisteinli ve sisteinsiz sulandırıcı B (%6 gliserol) eklenerek iki saat boyunca ekilibrasyona bırakıldı. Ekilibrasyon sonrası sperma 0,25 mLhacimli payetlere çekilerek programlanabilir dondurma cihazıyla donduruldu ve sıvı azot tankında saklandı. Eritme sonrası ve inkübasyonun 3 ila 5. saatlerinde motilite, HOST, akrozomal hasar ve DNA hasarı oranları saptandı. Eritme sonrası ve inkübasyonun 3. saatinde motilite ve plazma membran bütünlüğünün %10 ASP-sistein içeren sulandırıcı ile daha yüksek oranda korunduğu saptandı (P

Bu çalışmada TRIS-sitrik asit yumurta sarısı (%20) temel sulandırıcısına 2,5mM, 5mM metiyonin, 1mM, 2mM sistein, 1mM, 2mM bütil hidroksitolüen (BHT) eklenerek sulandırılan ve dondurulan koç spermasında çözüm sonrası bazı spermatolojik parametreler üzerine antioksidanların etkileri ve karşılaştırılması amaçlandı. Sperma, beş baş Kıvırcık ırkı koçtan üreme sezonunda, elektro-ejakülatör ile haftada iki kez alındı ve birleştirildi. Pooling sonrası ortalama hacim (ml), motilite (%), yoğunluk (x109/ml), plazma membran bütünlüğü (HOST, %), akrozomal (%), diğer morfolojik (%) ve toplam morfolojik (%) bozukluk oranları sırasıyla 3,92, 84,0, 1,96, 93,8, 5,60, 0,4 ve 6,0 bulundu. Sulandırılan sperma örnekleri bir saat içinde 5ºC'a indirildi ve %6 gliserol eklendikten sonra iki saat boyunca ekilibrasyona tabi tutuldu. Sperma, payette (0,25ml) 200x106 spermatozoon olacak şekilde çekildi ve dondurma cihazıyla dondurularak (-120 oC) analize kadar sıvı azotun içinde saklandı.Çözdürme sonrası motilite, HOST, akrozomal bozukluk, diğer ve toplam morfolojik bozukluk muayeneleri yapıldı. Motilite ve HOST oranları, kontrol ile tüm antioksidan grupları arasında fark (P

Bu çalışmanın amacı tekrarlayan tohumlamalara rağmen, gebe kalmayan ve bu nedenle sürüden çıkarılması gereken döl tutmayan (repeat breeder) olarak tanımlanan ineklerde uygulanacak embriyo transferi sonucunda elde edilecek gebelik oranlarının araştırılmasıdır. Ayrıca, taşıyıcı olarak kullanılacak ineklerde korpus luteum kalitesi, embriyo gelişim safhası-kalitesi ve kan progesteron seviyelerinin gebe kalma üzerindeki etkisinin belirlenmesi de hedeflenmiştir.Çalışmada Holstein ırkından yaşları 3-8 arası değişen, rastgele seçilmiş 87 baş inek kullanılmıştır. Döl tutmayan inekler (n=45); en az bir doğum yapmış, seksüel siklusları düzenli olan, genital organlarında klinik bir bozukluk bulunmayan ve anormal bir akıntı göstermeyen, ancak en az üç defa veya daha fazla sayıda suni tohumlama yapılmasına rağmen gebe kalmayan ineklerden seçilmiştir. Kontrol grubunu (n=42) oluşturacak inekler ise, doğum sonrası hiç suni tohumlama işlemine tabi tutulmayan hayvanlardan oluşturulmuştur. Taşıyıcı ineklere transferden 24 gün önce PGF2α uygulaması yapılmıştır. Bu uygulamadan sonra, inekler takibe alınmış ve östrus belirtileri gösteren hayvanlar kayıt altına alınıp taşıyıcı adayı olarak belirlenmiştir. Deneme grubunda transfer yapılan toplam 45 taşıyıcı döl tutmayan inekten 16'sı gebe kalmıştır. Kontrol grubunda ise, 42 taşıyıcı ineğe yapılan embriyo transfer işleminden sonra 21 inek gebe kalmıştır. Yapılan istatistiksel analiz sonucu deneme ve kontrol gruplarında gebelik oranları sırasıyla %35,6 ve %50 olarak belirlenmiştir. İki grup arasında istatistksel fark bulunmuştur (p0,05). Ayrıca embriyo safha ve kaliteleri de değerlendirilmiştir. Buna göre embriyo safha ve kalitesinin gebelik üzerinde önemli bir etkisi olmadığı görülmüştür (p>0,05). Her iki grup içerisinde örneklem gruplar oluşturularak kan progesteron değerlerine bakılmıştır. Kan progesteron seviyesinin de gebelik üzerinde etkisi olmadığı saptanmıştır (p>0,05).Sonuç olarak döl tutmayan inekler için embriyo transferinin bir tedavi yöntemi olarak uygulanabileceği, özellikle yüksek süt verimli ineklerin gebe bırakılmasında kullanılabileceği kanısına varılmıştır. Böylece tercihen üstün özelliklere sahip ineklerin embriyolarının döl tutma problemi yaşayan özellikle yüksek süt verimli ineklere transferi ile bu hayvanların gebe bırakılarak sonraki laktasyondada yüksek süt veriminden yararlanılarak ekonomik fayda sağlanabileceği kanısına varılmıştır. Bunun yanı sıra, taze embriyo transferi için taşıyıcı olarak kullanılacak ineklerde korpus luteum büyüklüğü ile kan progesteron değerinin ve transfer edilen embriyo safha-kalitesinin gebelik oranları üzerinde etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Embriyo Transferi, Holştayn, İnfertilite, Repeat Breeder The aim of this study is to compare pregnancy rate via applying embryo transfer to the cows which is not being pregnant and should be removed from herd as repeat breeder in spite of inseminating frequently. It is also aimed to determine the affect of corpus luteum quality, embryo stage-quality and blood progesterone levels on pregnancy in cows which are used as recipients.In this study, 87 randomly selected Holstein cows that ages ranging from 3-8 were utilised. The repeat breeder cows (n=45) were selected from at least one giving birth, having regular sexual cycle, missing clinical worsening into genital organ, not displaying an abnormal discharge. On the other hand, It was selected from non-pregnant cows which inseminated artificially 3 times or more. Besides, cows that will form the control group (n=42) were slected from the cows not applying any artificial insemination postnatally. The PGF2α application was performed to all recipient cows which are considered to benefit from as a recipient in control and testing groups just 24 days before flushing day. Subsequent to this application, the cows were followed and showing an eustrous indications animals were recorded and determined as candidate recipient. 16 out of 45 recipient repeat breeder cows were become preganant in testing group which has already transferred. On the other hand, in control group 21 out of 42 recipient cows were become pregnant after embryo transfer procedure. In consequence of statisctal analyses, the pregnancy rates were observed amongst testing and control groups respectively 35,6% and 50%. There was a significant difference between pregnancy rates (p0,05). Furthermore, the quality and phase of embryo was evaluated. Accordingly, the quality and phase of embryo has no significant effect on pregnancy (p>0,05). Within both groups was created sampling groups to obsreved blood progesterone value. The level of blood progesterone was determined no effect on pregnancy (p>0,05).As a result, it has been concluded that embryo transfer can be used to concevie especially for high-yielding cows as a treatment method for repeat breeder cow. Thereby, by the transfer from cows with high superior characteristics to cow which have fertilization problems, specially high milk yielding cows, can economically be benefit obtained by utilizing the high milk yield in the later lactation. Moreover, it was determined that cow's corpus luteum size, blood progesterone level and transferred embryo stage-quality were not influenced on pregnancy rates in cows utilized as recipients for fresh embryo transfer.Key Words: Embryo Transfer, Holstein, Infertility, Repeat Breeder 83

Bu çalışmada, L-karnitinin (LC) dondurma-eritme sonrası teke sperması üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Ergin tekelerden elde edilen sperma örnekleri pooling yapıldı ve beş eşit hacme bölündü. Farklı konsantrasyonlarda LC içeren (2.5mM /5mM/ 7.5mM/ 10 mM) ve içermeyen (kontrol) sulandırıcılar ile sulandırıldı ve donduruldu. Gruplara ait spermatozoa motilitesi, plazma membran fonksiyonel bütünlüğü (HOST), akrozomal bütünlük (PSA-FITC) ve malondialdehit konsantrasyonu belirlendi. Eritme sonrası motilite değerleri; LC5 (L-karnitin 5mMol) ve LC7,5 (L-karnitin 7,5mMol) gruplarında kontrol grubuna göre daha üstün bulundu (P

Suni tohumlama yönteminin başarısı, birçok diğer etken ile birlikte, uygulayıcının spermayı doğru zamanda genital kanala vermesinden geçmektedir. Süt hayvancılığında ıslah sonucu meydana gelen metabolizma artışı, üreme hormonlarının miktarında ve yarılanma sürelerinde değişikliklere sebep olmaktadır. Bu durum, östrus bulgularının ve dolayısıyla elde edilecek gebelik sonuçlarının doğrudan azalmasına neden olmaktadır. Sürü devamlılığı ve üretim verimliliği açısından son derece önemli olan gebelik, en ideal ve kısa yoldan ulaşılması gereken nihai hedeftir. Bu amaçla sabit zamanlı suni tohumlama için kullanılan yöntemler (presynch, ovsynch, ve ovsynch modifikasyonları olan G6G, G7G, v.b.) yıllar boyunca araştırılmış ve günümüzde geliştirilmeye devam etmektedir. Bu çalışmada, progesteron destekli ovsynch senkronizasyonu ile aynı planının ilk hormonu olan GnRH enjeksiyonu yerine PMSG ile gerçekleştirilen indüksiyon sonrasında elde edilecek östrus cevapları ve buna bağlı olarak elde edilecek gebelik oranlarının araştırılması planlanmıştır. Bu amaçla ticari olarak süt üretimi yapan entansif bir işletmede, aynı koşullarda bakım, besleme ve barındırılması gerçekleştirilen toplam 139 baş sütçü Simmental inek kullanıldı. Çalışmaya dâhil edilen hayvanlar; üretim kayıtları bilinen, düzenli olarak cinsel aktivite gösteren, en az bir doğum geçmişi olan ve herhangi bir hastalık geçmişi bulunmayan hayvanlar arasından seçildi. Çalışma sonucunda, PMSG grubunda (68 baş) iç ve dış östrus bulguları gösteren hayvanların sayısı 61 baş (%89,71) olarak tespit edilmiş; östrus bulguları gösteren hayvanların da 55 tanesinde (%90,16) gebelik sonucu elde edilmiştir. GnRH ile başlanan senkronizasyon grubunda (71 baş) ise; toplam östrus tespit edilen hayvan sayısı 56 (%78,87), gebelik elde edilen hayvan sayısı 45 (%80,35) olarak belirlenmiştir. Gerçekleştirilen istatistiki analiz sonucunda, iki senkronizasyon modelinde de östrus yanıt oranları ve östrusa gelen hayvanlardaki gebelik oranları arasında istatistiksel anlamlılık değerinde fark bulunamamıştır (P>0,05). Bu sonuçlar, ovsynch yönteminde kullanılan ilk GnRH yerine PMSG’nin başarı ile kullanılabileceğini ortaya koymaktadır. Gerçekleştirilen bu çalışmanın, PMSG kullanılarak planlanacak çeşitli senkronizasyon yöntemlerinin daha fazla hayvana uygulanması ile, elde edilecek yeni metotlara yol gösterici nitelikte olacağı öngörülmektedir. The success rate of artificial insemination depends on, besides other factors, transferring sperm to the genital tract on the right time. Increases on metabolic rates that caused from genetic reclamation have leaded to a decrease in the amounts and effective half-life of the reproductive hormones. This fact reduces the estrous symptoms and causes a decrease on pregnancy rates. As pregnancy is a key factor for production and continuity of the herd, it is the final target to reach in the shortest and the most effective way. For this purpose, fixed time artificial insemination methods (presynch, ovsynch, G6G, G7G, etc.) have been researched over the years. This study aims for replacing the first GnRH injection with PMSG that is being used in ovsynch synchronisation method and research the impacts over estrous symptoms and pregnancy rates. With this design, 139 Simmental dairy cows that are fed, maintained and sheltered under the same conditions were used in the study. Animals that possess production records, primiparus state, sexual activity and without a disease history were used in the study. As the result of the study; 61 cows (89.71%) in the PMSG study group that exhibit internal and external estrous signs were found. 55 of these animals (90.16%) were found to be pregnant after artificial inseminations. The animals that were in GnRH study group yielded 56 (78.87%) estrous sign rate and 45 (80.35%) of these animals presented a positive pregnancy after the study. There were no statistical difference found after analysing the results of the study between two groups in terms of occurance of estrous symptoms and pregnancy for the study (P

Bu çalışmada embriyo transferi sırasında taşıyıcı Holstein ırkı ineklerin kan progesteron seviyelerinin gebelik oranları üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla, 5 üstün genetik özelliklere sahip donör inek ve 36 taşıyıcı inek hayvan materyali olarak kullanıldı. Donörlerde süperovulasyon östrusun 9. gününde başlayan 12 saat ara ve 4 gün süreyle uygulanan FSH hormonu ile sağlandı. Uterus yıkaması bir hafta sonra gerçekleştirildi. Taşıyıcı hayvanlar 11 gün ara ile iki kez uygulanan prostaglandin enjeksiyonu ile senkronize edildi. Transfer günü taşıyıcı ineklerden kan örnekleri alındı ve kan progesteron seviyelerine göre taşıyıcılar üç gruba (Grup 1 (8ng/ml)] ayrıldı. Çalışmada sadece birinci kalite blastosist (Grade I) evresindeki embriyolar kullanıldı. Gebelik muayeneleri embriyo transferi sonrası 30. günde ultrasonla yapıldı. Sonuçların istatistiksel olarak değerlendirilmesinde SPSS programı (SPSS 23, Chicago, IL, USA) kullanıldı. Embriyo transferi zamanında taşıyıcı hayvanların kan progesteron seviyesinin ölçülmesinin gebelik oranlarının geliştirilmesi için önemli olduğu belirlendi (P8ng/ml kan progesteron seviyesine sahip olan hayvanlara yapılacak embriyo transferlerinin gebelik oranlarını artıracağı tespit edildi. In this study, it was aimed to determine the effect of blood progesterone levels on pregnancy rates of recipient Holstein cows during embryo transfer. For this purpose, 5 donor cows with superior genetic characteristics and 36 recipient cows were used. Superovulation in donors was achieved with FSH, which was administered for 4 days, with an interval of 12 hours, starting on the 9th day of estrus. Flushing was made one week later. Recipients were synchronized with two prostaglandin injections administered 11 days apart. Blood samples were collected from the recipients on the day of transfer and the recipients were divided into three groups (Group 1 (8ng/ml)] according to their blood progesterone levels. Blastocyst (Grade I) stage embryos were used in the study. SPSS program (SPSS 23, Chicago, IL, USA) was used for statistical analysis. The measurements of blood progesterone level of recipients at the time of embryo transfer were found important to improve pregnancy rates (P8ng/ml would increase the pregnancy rates.

Son yıllarda üreme biyoteknolojilerinden in vitro embriyo üretimi sığırlarda yaygın olarak kullanılmakta ve her geçen günde artarak devam etmektedir. Bu kapsamda in vitro fertilizasyon aşamasında kullanılan sperma kalitesinin önemi de artmaktadır. Sunulan çalışmanın amacı 37oC/30 sn, 50oC/15 sn ve 70oC/5 sn su banyosunda çözündürülen Brown Swiss ırkına ait dondurulmuş spermaların Percoll ve Swim up ayrıştırma yöntemleriyle ayrıştırılmış deneme grupları ve herhangi bir ayrıştırma işlemi yapılmamış kontrol grubuyla karşılaştırarak Percoll ve Swim up yöntemlerinin spermanın motilitesi, ölü ve canlı oranları, akrozomal yapısı ve plazma membran bütünlüğü üzerindeki etkilerini incelemektir. 37oC/30 sn, 50oC/15 sn ve 70oC/5 sn sürede çözündürme koşullarında FITC-PSA ortalama değerleri sırasıyla Percoll grubunda %32,35, %41,35 ve %56,30; Swim-up grubunda %25,25, %32,45 ve %63,90; Kontrol grubunda %17,90, %18,35 ve %17,45’tır. Aynı sıcaklıklarda ölü hücre oranları sırasıyla Percoll grubunda %31,38, %14,95 ve %30,65; Swim up grubunda %15,85, %13,60 ve %13,50; Kontrol grubunda %35,58, %46,18 ve %35,82’tir. Aynı sıcaklıklarda canlı hücre oranları sırasıyla Percoll grubunda %68,63, %85,05 ve %69,35; Swim up grubunda %69,15, %86,40 ve %86,50; Kontrol grubunda %68,43, %53,83 ve %64,18’tir. Aynı sıcaklıklar için motilite oranları sırasıyla Percoll grubunda %55,75, %58,50 ve %48,25; Swim up grubunda %59,75, %55,75 ve %54,75; Kontrol grubunda %49,25, %45,75 ve %48,75’tir. Aynı sıcaklıklarda HOST sonuçları sırasıyla Percoll grubunda %73,95, %69,50 ve %42,20; Swim up grubunda %77,55, %72,00 ve %50,15; Kontrol grubunda %62,65, %70,50 ve %50,60’tır. Sonuç olarak, yardımcı üreme teknikleri uygulanırken sperma ayrıştırma yöntemlerinden yararlanılması ve çözündürme işleminin pratik olması ve çözündürme sürecinin uzamasından kaynaklanacak olumsuz etkiden korunmak maksadıyla 37°C’nin kullanılmasının uygun olacağı sonucuna varılmıştır. In recent years, in vitro embryo production from reproductive biotechnologies has been widely used in cattle and continues to increase day by day. In this context, the importance of semen quality used in the in vitro fertilization phase is also increasing. The aim of the present study is to compare the frozen semen of Brown Swiss breed thawed in 37°C/30 sec, 50°C/15 sec, and 70°C/5 sec water bath with the experimental groups, separated by Percoll and Swim-up separation methods, and the control group without any separation process. In this way, the effects of Percoll and Swim-up methods on sperm motility, dead and viable ratios, acrosomal structure, and plasma membrane integrity are examined. At 37°C/30 sec, 50°C/15 sec and 70°C/5 sec thawing conditions, the mean FITC-PSA values were 32.35%, 41.35% and 56.30% in the Percoll group; 25.25%, 32.45% and 63.90% in the swim-up group; 17.90%, 18.35% and 17.45% in the control group, respectively. Dead cell rates at the same temperatures were 31.38%, 14.95% and 30.65% in the Percoll group; 15.85%, 13.60%, and 13.50% in the Swim-up group; 35.58%, 46.18%, and 35.82% in the control group, respectively. In addition, at the same temperatures, viable cell rates were 68.63%, 85.05%, and 69.35% in the Percoll group; 69.15%, 86.40%, and 86.50% in the Swimup group; 68.43%, 53.83%, and 64.18% in the control group, respectively. Furthermore, at the same temperatures, the motility rates were 55.75%, 58.50%, and 48.25% in the Percoll group; 59.75%, 55.75%, and 54.75% in the Swim-up group; 49.25%, 45.75%, and 48.75% in the control group, respectively. Lastly, at the same temperatures, the HOST results were 73.95%, 69.50%, and 42.20% in the Percoll group; 77.55%, 72.00%, and 50.15% in the Swim up group; 62.65%, 70.50%, and 50.60% in the control group, respectively. As a result, it was concluded that 37°C would be the optimum temperature in order to benefit from semen separation methods when applying assisted reproductive techniques, to make the thawing process practical, and to avoid the negative effects that may arise from the prolongation of the thawing process.

DNA hasarının belirlenebilmesi, sperma saklama yöntemlerinin geliştirilmesi açısından önemlidir. Biz çalışmamızda farklı liyofilizasyon medyumları kullanılarak saklanan sperm hücrelerinin DNA bütünlüğünün değerlendirilmesinde akridin oranj (AO) ve therminal deoxynucleotidyl transferase-medited dUDP nick and labelling (TUNEL) floresan boyama yöntemlerini kullandık. Koçlardan alınan sperma dört gruba bölündü ve her bir grup: I) %10 fötal buzağı serumu (FCS) içeren TCM 199 solüsyonu II) %10 FCS ve 0,2 mol/L trehaloz içeren TCM 199 solüsyonu III) 50 mmol/L NaCl ve EGTA [Ethylen glycol-bis (β-aminoethyl ether)-N, N, N, N,-tetraacetic acid] 10 mmol/L Tris solüsyonu ve IV) %20 yumurta sarısı ve %7 gliserol içeren Tris bazlı solüsyonlardan biri ile konsantrasyonu 10 x 106 spermatozoa/100 μL olacak şekilde sulandırıldı. Taze alınan spermada DNA fragmentasyon oranı AO ve TUNEL yöntemlerinde sırasıyla %2,0 ±1,2 ve %3,8±3,7 olarak tespit edildi (P>0.05). AO ve TUNEL yöntemiyle değerlendirilen liyofilizasyon sonrası DNA bütünlüğüne sahip spermatozoa oranlarının, sulandırıcı farklılığına göre etkilenmediği tespit edildi (P>0.05). Aynı şekilde her iki boyama yöntemi karşılaştırıldığında, liyofilizasyon sonrası elde edilen DNA bütünlüğünün değerlendirilmesinde AO ve TUNEL sonuçlarının istatistiksel olarak farklı olmadığı belirlendi (P>0.05). Çalışmamızın sonuçları; sulandırıcı gruplarından her birinin koç spermasının liyofilizasyonu için uygun olduğunu ve her iki boyama yönteminin de tercih edilebileceğini göstermektedir. The ability to detect nuclear damage is an important tool for the development of sperm preservation methods. We used the acridine orange (AO) and the therminal deoxynucleotidyl transferase-medited dUDP nick and labelling (TUNEL) assay to evaluation of DNA status of sperm cells preserved with different lyophilization media. Collected ram semen were divided into four groups and diluted to a 10x106 spermatozoa/100μL with one of the extender: I) TCM 199 contained 10% fetal calf serum (FCS), II) TCM 199 contained 10% FCS and 0,2 mol/L trehaloz, III) 10 mmol/L Tris contained 50 mmol/L NaCl and EGTA [Ethylen glycol-bis (β-aminoethyl ether)-N, N, N, N,-tetraacetic acid] and IV) Tris based semen extender contained 20% egg yolk and 7% glycerol and then diluted semen were lyophilized. Freshly collected semen DNA fragmentation rate was 2,0% ±1,2 and 3,8%±3,7 obtained by AO and TUNEL assay, respectively (P>0.05). The DNA integrity of rehydrated spermatozoa as determined by AO and TUNEL assays were not affected by freeze-drying extender (P>0.05). Similar results were obtained by AO and TUNEL assays after rehydration (P>0.05). The results of this study showed that each of the diluent groups is suitable for lyophilization of ram semen and that both staining methods can be preferred.

Bu çalışmada arı spermasının (Apis mellifera) dondurulmasında metiyonin ve sisteaminin etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Sperma olgun erkek arılardan toplandı ve pooling yapıldı. Pooling yapılan sperma beş eşit hacme bölündü ve farklı konsantrasyonlarda metiyonin (2.5 and 5 mM) ve sisteamin (2.5 and 5 mM) içeren ve içermeyen (kontrol) sulandırıcılar ile sulandırıldı. Eritme sonrası motilite değerleri; Metiyonin5, Sisteamin2,5 ve Sisteamin5 gruplarında kontrol grubuna göre daha üstün bulundu (P

Bu çalışmada, Sazan Balığı (Cyprinus carpio) pullu derisinden elde edilen kollajen içerikli sıvı özütün teke spermasının dondurulabilirliği üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada, toplam 36 ejakülat altı baş tekeden gün aşırı elektro-ejakülatör ile alındı. En az +++ mass aktivite, %70 motilite ve 2x109 spermatozoon/mL özelliğe sahip sperma örnekleri birleştirilerek her grup için 4 eşit kısma bölündü. Sperma iki aşamalı sulandırma methodu ile final konsantrasyonu 1/5 (sperma/sulandırıcı) olacak şekilde; kollajen içermeyen kontrol grubu (K)ve farklı konsantrasyonda kollajen içeren (%1, %5 ve %10; sırasıyla K1, K5 ve K10) Tris-Na sitrat sulandırıcısı ile sulandırıldı. Payetlerprogramlanabilir dondurma makinasında donduruldu ve daha sonra sıvı azot içine aktarıldı. Her gruptan en az 3 payet 37ºC/30sn’de eritilerek eritme sonrası değerlendirmeler yapıldı. Sperma taze ve dondurma sonrası aşamalarda; motilite, plazma membran bütünlüğü Hypo-Osmotic Swelling Test (HOST) ve akrozom hasarı yönünden FITC-Pisum sativum agglutinin (FITC-PSA) boyama ile değerlendirildi. Eritmesonrası deney gruplarının motilite değerleri karşılaştırıldığında, kollajen içeren grupların motilitelerinin kollajen içermeyen kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu gözlemlendi (P0.05). Sonuç olarak; teke spermasının dondurulmasında kullanılan sulandırıcılara%1, %5 ve %10 oranında kollajenin katılmasının motilite ve plazma membran bütünlüğü üzerine olumlu etkisi gözlemlendi., Bu çalışmada, Sazan Balığı (Cyprinus carpio) pullu derisinden elde edilen kollajen içerikli sıvı özütün teke spermasının dondurulabilirliği üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada, her tekeden sperma gün aşırı elektro-ejakülatör yöntemiyle toplam 6 kez alındı. En az +++ mass aktivite, %70 motilite ve 2x109 spermatozoon/ml özelliğe sahip sperma örnekleri pooling (birleştirilerek) yapılarak 4 eşit hacime bölündü. Sperma iki aşamalı sulandırma methodu ile final konsantrasyonu 1/5 (sperma/sulandırıcı) olacak şekilde; kollajen içermeyen Kontrol grubu ve farklı konsantrasyonda Kollajen içeren (K%1, K%5 ve K%10) yumurta sarılı sulandırıcı ile sulandırıldı.Tris-sodyum sitrat sulandırıcısına yumurta sarısı (%20) (kontrol) ve farklı oranlarda kollajen (K%1, K%5 ve K%10) ilave edilen toplam 4 sulandırıcı grubu hazırlanarak; spermalar sulandırıldı. Programlanabilir dondurma makinasında dondurulan payetler sıvı azot içine aktarıldı. Her gruptan en az 3 payet 37ºC/30sn’de eritilerek eritme sonrası değerlendirmeler yapıldı. Sperma taze aşamada ve eritme sonrası aşamalarda; motilite, plazma membran bütünlüğü Hypo-Osmotic Swelling Test (HOST) ve akrozom hasarı yönünden FITC-Pisum sativum agglutinin (FITC-PSA) boyama ile değerlendirildi. Eritme sonrası sulandırıcı gruplarının motilite değerleri karşılaştırıldığında, kollajen içeren grupların motilitelerinin kollajen içermeyen kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu (P0.05). Motilite ile paralellik gösteren plazma membran bütünlüğünün, kollajen ilave edilen gruplarda kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu tespit edildi (P0.05).Sonuç olarak; teke spermasının dondrulumasında kullanılan sulandırıcılara %1, %5 ve %10 oranında kollajenin katılmasının motilite, plazma membran ve akrozom bütünlüğü üzerine olumlu etkisi gözlemlendi.

Bu çalışma iki temel bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde ovariohisterektomi yöntemiyle elde edilen köpek ovaryumlarının +4 °C ve +38,5 °C taşıma sıcaklığında transportunun maturasyona üzerine etkilerinin neler olduğu hedeflenmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde ise köpek oositlerinin in vitro olgunlaştırılması için medyumuna katılan %0,3 BSA ve % 5 FCS protein kaynaklarının etkilerinin karşılaştırılması amacıyla planlanmıştır. Ovario-histerektomi yapılmış köpeklerden alınan ovaryum çiftlerinden biri +4 °C'da diğeri +38,5 °C'da antibiyotik katkılı (Gentamisin Sülfat, 50 mg/ml) PBS solüsyonunu içeren iki farklı kab içersinde 2 saat süresinde laboratuvar ortamına getirilmiştir. Ovaryumlar çevresindeki fazla yağ ve dokudan arındırıldıktan sonra yıkanıp (+38 ºC) PBS içine konuldu. Slicing yöntemiyle elde edilen oositler yıkama petrilerine aktarıldı. In vitro olgunlaştırma için ayrılacak oositlerin seçiminde sağlam bir zona pellusida, en az 3-4 sıra kumulus hücresi, homojen ve zona içini dolduran koyu renkli vitellüs varlığı kriterleri göz önünde bulunarak oosit seçimleri yapıldı. Her iki ısı derecesi içinde üçerli çalışma grupları en az iki saat öncesinden hazırlanmış, üzeri mineral yağ (Sigma) ile örtülmüş, antibiyotik katılmış (Gentamisin Sülfat, 50 mg/ml) +38 °C ve %5 CO2 'liinkübatör ortamında bekletilmiş bulunan altı farklı olgunlaşma medyumuna (Hepes Modifikasyonlu TCM 199, Sigma M-2520) aktarılmıştır. +4 ºC Taşıma Sıcaklığı İçin; 1. Grup (Kontrol):TCM 199+2,2 gr/lt NaHCO3+0,23 mM Na Pyruvate (pH: 7,3; Ozmalite:288 mOsmol), 2. Grup (BSA):TCM199+% 0,3 BSA (Fraction V, Sigma A8806)+ 2,2 gr/lt NaHCO3+0,23 mM Na Pyruvate (pH: 7,3; Ozmalite:288 mOsmol), 3. Grup(FCS):TCM199+%5 FCS (Fetal Calf Serum Biochrom S 0115)+ 2,2 gr/lt NaHCO3+0,23 mM Na Pyruvate (pH: 7,3; Ozmalite:288 mOsmol) +38,5 ºC Taşıma Sıcaklığı İçin; 4. Grup (Kontrol):TCM 199+2,2 gr/lt NaHCO3+0,23 mM Na Pyruvate (pH: 7,3; Ozmalite:288 mOsmol), 5. Grup (BSA):TCM199+% 0,3 BSA (Fraction V ,Sigma A8806)+ 2,2 gr/lt NaHCO3+0,23 mM Na Pyruvate (pH: 7,3; Ozmalite:288 mOsmol), 6. Grup (FCS):TCM199+%5 FCS (Fetal Calf Serum Biochrom S 0115)+ 2,2 gr/lt NaHCO3+0,23 mM Na Pyruvate (pH: 7,3; Ozmalite:288 mOsmol) Daha sonra oositler Germinal Vezikül (GV) aşamasından MII aşamasına gelebilmesi için % 5 CO2 ve % 100'e yakın nemin sağlandığı +38,5 ºC'lık inkübatör ortamında 72 saat olgunlaştırıldı. Olgunlaşma süresinin sonunda oositlerin kumulüs hücreleri vorteks kullanılarak mekanik olarak uzaklaştırıldı. Ardından % 0,7 lik KCl solüsyonunda 4-5 dakika bekletildikten sonra lam-lamel arasında sıkıştırılarak sabitlendi. Hoechst 33258 solüsyonu ile boyandı. Oositlerin değerlendirilmesinde Ki Kare testi kullanıldı. P

Pet hayvanlarında biyoteknolojik çalışmalar son yıllarda hız kazanmaya başlamıştır. Köpeklerde başarısız yardımcı üreme teknikleriyle ilgili oluşan sorular, muhtemelen köpek türlerinin reproduktif fizyolojisine ait yetersiz bilgiden kaynaklanmaktadır. Bu konuda yapılan araştırmaların hız kazanmasında duygusal nedenler önemlidir. Fakat diğer taraftan pet biyolojisindeki uygulamalar, insan hastalıkları için model oluşturmaktadır. Bunun ötesinde gamet kriyopreservasyonunun gelişmesi, nesli tükenmekte olan türlerin korunması ve genetik banka oluşturulması için önemlidir. Köpek oositlerindeki düşük maturasyon oranlarına rağmen, bu tezde, partenogenetik aktivasyonun etkileri, vitrifiye matur oositlerde test edilmiştir. Köpek oositleri, Yıldırım Belediyesi Sokak Hayvanları Bakım ve Rehabilitasyon merkezinden alınan, 10 adet sağlıklı köpekten toplanmıştır. Ovaryumların tekrarlı parçalanmasından sonra, seçilen kumulus oosit kompleksleri, 5%CO2 inkübatörde, mineral yağla kaplanmış 500 µl TCM-199 içeren dört-gözlü petrilerde, 39°C'de, 72 saat boyunca maturasyona bırakılmıştır. Maturasyondan sonra oositler, 0%, 10%, 20% etilen glikol içeren 50 ml PBl içinde sırasıyla, 10, 10 dakika ve 30 saniye muamele edilmiştir. Oositler, 30 µl VS3 içeren kriyoviallere yerleştirilerek sıvı nitrojende dondurulmuştur. Bu grubun oositleri (n=257) vitrfiye oosit 'VO' olarak gruplanmıştır. Çözdürme sonrasında, oositler ionomisinle 5 dakika ve sikloheksimid ile 3 saat muamele ederek partenogenetik aktivasyona bırakılmıştır. Sonrasında oositler 72 saat kültüre edilerek nükleer maturasyon değerlendirilmiştir. Kontrol grubu olarak kullanılan oositler (n=257), 'FO' olarak gruplandırılmıştır. maturasyondan sonra, oositler direkt olarak ionomisin ve sikloheksimid ile muamele edilerek aktivasyona bıkarılmıştır ve 72 saat kültüre edilmiştir. Tüm oositler Hoechst33342 ile 30 dakika boyandıktan sonra nükleer maturasyon oranları faz kontrast mikroskopta değerlendirilmiştir. Maturasyon oranları (MI+MII) gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunamamıştır (p>0,05). Maturasyon sonrasında, vitrifiye köpek oositlerinde partenogenetik aktivasyona bağlı nükleer değerlendirmeye çalışması bulunmamaktadır. Fakat bu uygulamada elde edilen düşük maturasyon oranlarının, ileri moleküler çalışmalarla açıklanması gerektiği kanısındayız. Biotechnologic researches in pet animals have been run up in recent years. Raised questions about unsuccesful assisted reproductive technologies in canid species are probably related with poor information in reproductive physiology of canid species. The studies about this subject has been thought to be motivated by emotional reasons. But on the other hand the applications in pet biology is accepted as model for human diseases. Apart from this, development of gamete cryopreservation is an important tool for genetic bank and conservation of endangered species. In spite of low maturation rates of canine oocytes, the results of parthenogenetic activation has been tried to maturated and vitrified-warmed canine oocytes in this thesis. Oocytes were collected from 10 healthy bitches at Yıldırım Municipality Stray Animals Sterilization and Rehabilitation Center. After slicing of ovaries, selected cumulus oocyte complexes were maturated for 72 h at 39°C in four-well petri dishes containing 500 µl TCM-199 under mineral oil in a 5%CO2 incubator. After maturation, oocytes were exposed to 50 ml PBl containing 0%, 10%, 20% ethylene glycol for 10, 10 minutes and 30 seconds respectively. They were vitrified in cryovials containing 30 µl VS3 in liquid nitrogen. The oocytes in this group (n=257) were grouped as vitrified oocyted 'VO'. After warming, the oocytes were parthenogenetically activated with ionomycin for 5 minutes and followed by cycloheximide for 3 hr. Oocytes were then cultured for 72 hr and assessed for nuclear maturation. The oocytes (n=257), grouped as fresh oocytes 'FO' were used as control group. After maturation, oocytes were directly incubated with ionomycin and cycloheximide for parthenogenetic activation and cultured for 72 h. All oocytes were stained with Hoechst33342 for 30 min and nuclear maturation rates were assessed using a phase contrast microscope. Maturation rates (MI+MII) between groups had not been found statistically different (p>0,05). To our knowledge there is no information available about the influence of parthenogenetic activation on nuclear maturation after vitrification of maturated canine oocytes. However, low maturation rates should be clarified by further molecular studies.

KISA SÜRELİ SAKLANAN TAVŞAN SPERMASININ SPERMATOLOJİK PARAMETRELERİ ÜZERİNE TAXİFOLİNİN ETKİLERİ* Selcan SEVİMErciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri EnstitüsüDölerme ve Suni Tohumlama Anabilim DalıYüksek Lisans Tezi, Ocak 2020Danışman : Prof. Dr. Serpil SARIÖZKANÖZETBu çalışmanın amacı, tavşan spermasının kısa süreli saklanması süresince (0., 6., 12., ve 24. saat) taxifolinin spermatolojik parametreler üzerine etkisini araştırmaktır. Araştırmada sperma vericisi olarak 8 adet ergin Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Sperma suni vajen yardımıyla haftada üç kez alındı. Tavşanlardan alınan ejakulatlar 37oC'de değerlendirildikten sonra karıştırıldı. Sperma örnekleri 4 ayrı gruba ayrıldı. Daha sonra sperma numuneleri Kontrol (K-Tris), Tris+10 µl taxifolin (10 TT), Tris+100 µl taxifolin (100 TT) ve Tris+500 µl taxifolin (500 TT) ile sulandırıldı. Sulandırılmış sperma numuneleri 4oC' de 24 saat süreyle kısa süreli saklandı. Saklama süresinin ardından bazı spermatolojik parametreler (motilite, akrozom anomali oranı, toplam anormal spermatozoa oranı ve HOST) yönünden analiz edildi. Deneysel çalışmalar 10 kez tekrar edildi. Çalışmanın sonucunda, tüm deneysel gruplarda 24. saat sonunda anormal spermatozoa oranında artış ve plazma membran bütünlüğü ile motilite oranında düşme saptandı. Kontrol grubu verileriyle karşılaştırıldığında 100 TT grubunda 6., (%82,50) 12. (%80) ve 24. (%77,50) saatlerde istatistiki olarak en yüksek motilite oranını verdi (P

Tez çalışmasında, koç spermasının sulandırma sıvısına FCS (%15) ve farklı mM'lerde sisteamin eklenerek spermanın düşük sıcaklıklarda saklanması ve eritilmesi sonrasında, spermada gözlenen olumlu ya da olumsuz değişiklikler incelendi. Çalışma için 5 baş koçtan elektroejakülatör yardımı ile sperma alındı ve alınan spermalar spermatolojik özellikleri incelenerek her hayvandan eşit hacimde olacak şekilde bir araya getirildi. Sonuç değerlendirmeleri yapıldıktan sonra 6 eşit hacime ayrıldı. Birincisi kontrol grubu olmakla birlikte, ikinci gruba %15 FCS, üçüncü gruba 3 mM sisteamin, dördüncü gruba 3 mM sisteamin + %15 FCS, beşinci gruba 6 mM sisteamin ve altıncı gruba 6 mM sisteamin + %15 FCS olacak şekilde toplamda altı grup oluşturuldu. Sıvı azotla dondurma aşamaları takip edilerek payetlere çekilen sperma örnekleri, ekilibrasyon sonrası ve eritme sonrası aşamalarda; faz-kontrast mikroskobu, CASA (Computer Asisted Semen Analysis-Bilgisayar Destekli Sperma Analiz Sistemi), HOST, Hancock yöntemleri kullanılarak kalite ve morfolojik değerlendirmeye tabi tutuldu. Çalışmada 6 mM sisteamin eklenmiş gruplarda (5 ve 6. gruplar) motilitenin düştüğü ve ölü spermatozoa sayısının arttığı, bunun yanında diğer grupların (kontrol grubu, 2, 3 ve 4.grup) motilite ve morfolojilerinde dikkate değer değişimlerin olmadığı görüldü. Sonuç olarak FCS (%15) ve düşük mM'lerde sisteaminin, koç spermasının dondurulmasında toksik etki yaratmadığı ve sulandırıcılara eklenebileceği görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Koç sperması, donma-eritme, antioksidan, sisteamin, FCS. In the thesis study, positive and negative changes in semen were observed after storing spermatozoa at lower temperatures by adding different molarity cysteamine and FCS (15%) in sperm diluents. For the study, semen was taken from 5 rams with the help of electro-ejaculator. Spermatological quality of collected sperm were invastigate after that mixed with pooling system and the results were divided into 6 equal volumes. While the first was the control group, a total of six groups were formed by adding 15% FCS to the second group, 3 mM cysteamine to the third group, 3 mM cysteamine + 15% FCS to the fourth group, 6 mM cysteamine to the fifth group and 6 mM cysteamine + 15% FCS in the sixth group. Samples of semen taken into straws following the steps of freezing with liquid nitrogen, after equilibration and post-melting stages; quality and morphology evaluations were performed using phase-contrast microscopy, CASA (Computer Assisted Semen Analysis), HOST, Hancock methods. In the study, 6 mM cysteamine supplemented groups (groups 5 and 6) decreased motility and increased number of dead spermatozoa, also there were no significant changes in the motility and morphology of the other groups (control group, 2, 3 and 4). As a result, it was observed that cysteamine in low molarities and FCS (15%) did not have toxic effects on freezing of ram semen and these substances could be added to diluents.Key words: Ram sperm, freezing- thawing, antioxidant, cysteamine, FCS. 90

Bu çalışmada Kayseri İli Yahyalı ilçesinde soy kütüğüne üye süt sığırcılık işletmelerinde yapılan suni tohumlama uygulamaları, bu uygulamaların başarısı, suni tohumlama uygulamaları sırasında karşılaşılan problemler ve bunlara ait çözüm önerilerinin getirilmesi amaçlandı. Bu çalışma, Kayseri ili Yahyalı ilçesi Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine üye 16 süt sığırı işletmesinde yürütüldü. Araştırma materyalini, yetiştiricilerden yüz yüze anket yoluyla elde edilen veriler oluşturmuştur. Çalışmada 16 süt sığırı işletmesi; ilkine buzağılama yaşı (hedef değer; ≤25 ay), buzağılama aralığı (hedef değer

Sunulan çalışmada amaç; saha şartlarında, aile işletmeleri olarak adlandırılan işletmelerde bakılan ve çeşitli şikâyetlerle Veteriner Hekimlere gelen ineklerde, progesteron salan intravaginal cihazın farklı zaman aralıklarında vaginada tutulması ve farklı zaman aralıklarında sabit zamanlı suni tohumlama yapılması sonucu, gebelik başarılarının karşılaştırılmasıdır. İnekler, rastgele 3 ayrı gruba ayrılmıştır. 1. gruba alınan 56 ineğe (n= 56), 0. Gün GnRH + Progesteron implantların (PRID®) takılması, 8. Gün PGF2α, 9. Gün Progesteron implantların çıkartılması + PGF2α, 48-72. Saatlerde 2 tohumlama.2. gruba alınan 50 ineğe (n=50), 0. Gün GnRH + Progesteron implantların takılması, 8. Gün PGF2α, 9. Gün Progesteron implantların çıkartılması + PGF2α, 56. Saatte 1 tohumlama. 3. gruba alınan 53 ineğe (n= 53), 0. Gün GnRH + Progesteron implantların takılması, 5. Gün Progesteron implantların çıkartılması + PGF2α, 6. Gün PGF2α, 56. Saatte 1 tohumlama uygulaması yapıldı. Çalışma gruplarına alınan ineklere ait bilgiler ve hayvan sahiplerinden alınan anemnez bulguları kayıt altına alınmıştır. Grup 1'de kullanılan hayvanlardan 31'i Simental, 19'si Holstein ve 6'sı da Montofon'dur. Yaş ortalaması 57,05±27,40 ay, VKS ortalaması 2,75±0,43 olarak kaydedilmiştir. Süt verimlerinin ortalaması ise 16,66±5,28 kg olarak kaydedilmiştir. Grup 2'de kullanılan hayvanlardan 31'i Simental, 14'ü Holstein ve 5'i de Montofon'dur. Yaş ortalaması 45,48±26,81 ay, VKS ortalaması 2,74±0,37 olarak kaydedilmiştir. Süt verimlerinin ortalaması ise 13,46±3,05 kg olarak kaydedilmiştir. Grup 3'de kullanılan hayvanlardan 26'sı Simental, 19'u Holstein ve 8'i de Montofon'dur. Yaş ortalaması 44,73±20,25 ay, VKS ortalaması 2,70±0,34 olarak kaydedilmiştir. Süt verimlerinin ortalaması ise 15,35±4,60 kg olarak kaydedilmiştir. Senkronizasyon yapılan tüm ineklerin suni tohumlaması yapıldıktan 35 gün sonra ultrasonografi cihazıyla gebelik teşhisleri yapılmıştır. Gebelik oranı ise Grup 1 de % 41,07, Grup 2 de % 42,Grup 3 de % 52.83 olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak; çalışmadaki her üç grubunda gebelik oranları birbirine yakın bulundu. Progesteron ile senkronizasyonun birçok üreme problemini çözebileceği kanısına varılmıştır.Anahtar Kelimeler: İnek, Progesteron, Aile işletmesi, Senkronizasyon, SuniTohumlama The purpose of the presented study; The results of this study are to compare the success of pregnancy in cows that are examined in the so-called family businesses in field conditions and to the Veterinarians with various complaints, keeping the progesterone releasing intravaginal device in the vagina at different time intervals and performing fixed time artificial insemination at different times. The cows were randomly divided into 3 groups. On day 0, insertion of GnRH + Progesterone implants (PRID®) on day 0 to 56 cows (n = 56), on day 8 PGF2α, day 9 Progesterone implants removal + PGF2α, 2 insemination at 48 and 72 hours. In the second group, 50 cows (n = 50) were implanted with GnRH + Progesterone implants on day 0, PGF2α on the 8th day, Progesterone implants + PGF2α on the 9th day, insemination was performed at 56th hour. In the third group, 53 cows (n = 53) were implanted with GnRH + Progesterone implants on day 0, removal of Progesterone implants + PGF2α, Day 6 PGF2α, and insemination at 56th hour. The information about the cows included in the study groups and the anemnesis findings obtained from the animal owners were recorded. Of the animals used in Group 1, 31 were Simental, 19 Holstein and 6 Montofon. The mean age was 57.05 ± 27.40 months and the mean VKS was 2.75 ± 0.43 years. The average milk yield was recorded as 16.66 ± 5.28 kg. Of the animals used in Group 2, 31 were Simental, 14 Holstein and 5 Montofon. The mean age was 45.48 ± 26.81 months and the mean VKS score was 2.74 ± 0.37. The average milk yield was recorded as 13.46 ± 3.05 kg. 26 of the animals used in Group 3 were Simental, 19 Holstein and 8 Montofon. The mean age was 44.73 ± 20.25 months and the mean VKS was 2.70 ± 0.34 years. The average milk yield was recorded as 15.35 ± 4.60 kg. Pregnancy diagnoses were performed 35 days after the artificial insemination. Pregnancy rate was 41.07% in Group 1, 42% in Group 2 and 52.83% in Group 3. As a result; pregnancy rates were similar in all three groups. It has been concluded that synchronization with progesterone can solve many reproductive problems.Keywords: Cow, Progesterone, Family business, Synchronization, ArtificialInsemination 83

Hayvanlardan elde edilen verimlerin ekonomik sürdürülebilirliğinin sağlanabilmesiiçin yüksek bir dölverimi elde etmek ve kuşaklar boyunca aktarılmasını kontrol altına almakgereklidir. Bu yüzden androlojik muayene sistematiği (AMS) sürü reprodüktif yönetimindeönemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada, Ankara Keçisi Tekelerinde aşım sezonundayapılan androlojik muayene parametrelerinin, reprodüktif özellikler üzerine etkisininaraştırılması için amaçlanmıştır. Hayvan materyali olarak TAGEM tarafından yürütülen'Türkiye Yerli Evcil Hayvan Genetik Kaynakları Koruma Projesi' kapsamında 'UluslararasıHayvancılık Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü'(UHAEM) bünyesinde korunan AnkaraKeçilerinden dölverimi kanıtlanmış 6 adet teke (1-3 yaşlarında) ve 61 adet dişi kullanılmıştır.Araştırmada sezon içerisinde AMS uygulanan tekelerin morfometrik testis ölçümleri, sunivajen yardımıyla haftada 2 kere, 3'er tekrar olmak üzere toplam 36 ejakülatın spermatolojiközellik verileri ile, elde sıfat yöntemiyle çiftleştirilen 61 adet dişi birey üzerinden ilk sıfatcanlı ağırlığı, gebe kalma oranı, ikizlik oranı, yavru verimi, canlı ağırlık artışlarıparametreleri ile karşılaştırılarak aralarındaki korelasyon incelenmiştir. Yapılan korelasyonanalizi sonucunda annenin doğum ağırlığı ile yaşı ve sıfat ağırlığı arasında pozitifkorelasyonlar bulunmuştur. Tekelerin skrotal çevre uzunluğu, yaşı ve toplam testikülerhacmi arasında da istatistiksel olarak önemli korelasyonlar saptanmıştır (p

Bu çalışmada Türkiye Jokey Kulübü Derneği At Yetiştiriciliği ve Islahı İktisadi İşletmesi'ne ait hara ve aşım istasyonlarında kullanılan safkan İngiliz aygırlarının aşım kitabı verileri incelenmiştir. 2012-2016 yıllarını kapsayan 5 aşım sezonu boyunca yetiştirme programına ve aşım kitaplarına dahil olan 9-23 yaşları arasında 15 safkan aygır seçilmiş belirtilen sezonlara ait aşım kitaplarında bulunan parametreler aygır bazında derlenerek ve reprodüktif performans açısından değerlendirilmiştir. Rutin bir androlojik muayene sistemi uygulanmamış aygırlarda reprodüktif performansın yardımcı parametreler ile değerlendirilerek ortaya konulması ve elde edilen bulguların aygırların ileriki reprodüktif performansları için bir kaynak sağlaması hedeflenmiştir. 2012 aşım sezonunda ortalama gebelik oranı (%), siklus başına gebelik oranı (%) ve canlı tay oranı (%) sırasıyla %93,06±0,99, %72,42±2,47 ve %72,11±2,71 iken 2016 yılında bu parametreler %86,73±1,69, %65,27±4,65 ve %65,3±5,10 olarak hesaplanmıştır. Gebelik oranında yıllara bağlı görülen bu düşüş istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p

Küçükbaş hayvancılık Türk milletinin varoluşundan beri uğraştığı önemli bir hayvancılık faaliyetidir. Günümüze kadar uzanan tarihsel süreçte birçok atasözü ve deyimde de kendine yer bulmuş olması koyunculuğun kültürümüzün bir parçası olduğunun göstergesidir. Toplum yapısı, coğrafi şartlarla beraber değerlendirildiğinde ülkemiz için en uygun hayvancılık tipinin de küçükbaş hayvancılık olduğu değerlendirilmektedir. Son yıllarda genel ekonomik koşullara bağlı olarak, koyunculuktan sağlanan gelirler arasında etin birinci sırayı alması ile koyun ve kuzu etinin üretimini artırmaya yönelik araştırmalar yoğunluk kazanmıştır.Türkiye'de yerli koyunların yapağı, et ve süt verimini artırmak amacıyla kültür ırkları ile farklı melezleme çalışmaları yapılmıştır. Ancak, geliştirilen yeni koyun tipleri yeterince yaygınlaştırılamadığı gibi bazıları da tamamen yok olmuştur. Diğer taraftan, bölgenin şartlarına uyum sağlamış, dayanıklı ve kanaatkâr olan bazı yerli koyun genetik kaynakları yeterince ilgi gösterilmediği için yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalmışlardır. Bu problemin çözümü amacıyla çeşitli adımlar atılmış olup, 2005 yılında Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından ilk olarak 11 farklı koyun ırkında halk elinde koyun ıslah projeleri Türkiye'nin değişik bölgelerinde uygulamaya konulmuştur. Kangal Akkaraman koyunu, Orta Anadolu'nun yaygın (otokton) ırkı olan Akkaraman ırkının en iri tipi olup yoğun olarak Sivas ve Malatya illerinde yetiştirilmektedir. Halk elinde ıslah projesi kapsamında, bu genotipin verim düzeylerinin yetiştirici koşullarında tespit edilmiş ve artırılmıştır.Kangal Akkaraman Koyun IrkıYayılma Alanı: İç Anadolu Bölgesinde Sivas ve çevre illerVerim Yönü: Kombine, et ve süt Genel Özellikleri: Akkaraman ırkının alt varyetesi olan Kangal Koyunu diğer varyetelere ve Akkaraman ırkına göre bölgenin doğal şartlarına uyumlu, dayanıklı ve daha iri yapılı ve verimi daha yüksek koyundur. Göz etrafında, ayaklarda ve incik çevresindeki siyah lekelerden ve burunun bombeli oluşu ile Akkaraman ve diğer varyetelerden ayrılır.Fiziksel Özellikleri: Burun etrafında siyah lekeler vardır ve bombelidir. Göz etrafında bazen siyah lekeler olabilir. Kulaklar uzun ve sarkıktır. Baş uzun, dar ve çıplaktır. Göğüsler erkeklerde geniş dişilerde dardır. Gövde yandan bakıldığında dikdörtgen şeklindedir. Ayaklarda kıl yoktur (çıplaktır) bazen ayaklar üzerinde siyah lekeler görülür. Bacaklar uzun ve sağlamdır. Vücut rengi (post) genelde beyaz (kirli beyaz), krem, yer yer vücut örtüsünde siyah lekeler görülebilir. Kuyruk ağırlığı 4-8 kg, ergin koçların kuyruk ağırlığı 20 kg' a kadar çıkabilir. İnce olan kuyruk ucu esas olan yağlı kısmın üzerine ''S'' şeklinde bir kıvrım oluşturur. Yapağı kaba ve karışık şekildedir.Dişide cidago yüksekliği; doğumda 35-40 cm., 3 aylıkta 48-52 cm., 6 aylıkta 65-70 cm., 12 aylıkta 70-75 cm., 36 aylıkta 73-80 cm. Canlı ağırlık: doğumda 2,5-4,5 kg., 3 aylıkta 18-23 kg., 6 aylıkta 35-40 kg., 12 aylıkta 50-55 kg., 36 aylıkta 70-75 kg.Erkekte cidago yüksekliği; doğumda 35-40 cm., 3 aylıkta 50-55 cm., 6 aylıkta 65-70 cm., 12 aylıkta 75-80 cm., 36 aylıkta 80-90 cm. Canlı ağırlık; doğumda 4-5 kg., 3 aylıkta 20-25 kg., 6 aylıkta 40-45 kg., 12 aylıkta 70-75 kg., 36 aylıkta 90-115 kg.Gebelik Süresi ve Doğum: kangal koyunlarında 145-155 gündür. Yeni doğan kuzuların vücutları hemen kurutularak, emmeye başlaması ve ağız sütünü almaları sağlanır.Döl Verimi: Östrüs siklusu gün ışığının ve sıcaklığın azaldığı son baharda olur. Siklusları 16-17 gün, östrüsları ise 16 saattir. Doğumu takip eden ikinci sıfat sezonunda Koç'a bırakılır ki bu da 15-16 aylık yaşa tekabül etmektedir. Doğum oranı elde sıfat yönteminde %94'tür. Ortalama yavru sayısı 1.30'dur. (ikizlik oranı %30) Yaşama gücü oranı 30. günde %96, 90. günde %90 (sütten kesimde). Büyüme; doğum ağırlığı 4,8 kg (tekizlerde) 90. günde 24 kg., 180. günde 36 kg canlı ağırlığa ulaşmaktadır.Beslenme: Kangal koyununun beslenmesi daha çok meraya bağlıdır. Doğumdan sonra kuzular bir hafta süreyle analarıyla birlikte içeride kalmalı, sonra mera ve iklim müsait ise anneleriyle birlikte dışarı salınmalıdır.Sunulan çalışmada Kangal Akkaraman Koçlarına ait mevsim içi ve mevsim dışı testosteron hormonu seviyeleri ile spermatolojik özelliklerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Bu amaçla zara ilçesinde yer alan işletmede barındırılan ve ırk özelliklerini taşıyan 6 adet koç seçilmiştir. Koçlardan nisan ve eylül aylarında kan ve sperma alınarak androlojik özellikleri belirlenecektir. Ovine livestock is an important livestock activity that the Turkish nation has been dealing with since its existence. The fact that many proverbs and idioms have found their place in the historical process which has survived until today is an indication that sheep is part of our culture. When the social structure is evaluated together with the geographical conditions, it is considered that the most suitable type of animal husbandry for our country is ovine livestock. In recent years, due to the general economic conditions, she had first place in the production of sheep, and she has intensified researches to increase sheep and lamb meat production.wool of local sheep in Turkey, with culture breeds different hybridization studies in order to increase meat and milk production is made. However, the new sheep types developed have not been sufficiently popularized and some have completely disappeared. On the other hand, some domestic sheep's genetic resources, which are adaptable to the conditions of the region and are durable and persuasive, face the risk of extinction because of insufficient attention. The various steps taken in order to solve this problem, in 2005 the Food, Agriculture and the first 11 people in the hands of different sheep breeds by the Ministry of reclamation projects have been implemented in various regions of Turkey. Kangal Akkaraman sheep is the largest type of Akkaraman race which is common (autochthonous) race of Central Anatolia and it is grown in Sivas and Malatya provinces intensively. Within the scope of the breeding project in the hands of the people, the yield levels of this genotype were determined and increased in breeder conditions.Kangal Akkaraman Sheep RacePropagation Area: Sivas and surrounding provinces in Central Anatolia RegionYield: Combined meat and milkGeneral Characteristics: Kangal Sheep, which is the sub-variety of Akkaraman, is resistant to the natural conditions of the region according to other varieties and Akkaraman breed, it is durable and larger and yields higher yield. It is distinguished from Akkaraman and other varieties by the black spots around the eyes, around the eyes and the curved nose.Physical Properties: There are black spots around the nose and it is bombed. There may be sometimes black spots around the eye. The ears are long and drooping. The head is long, narrow and naked. Breasts are narrow in broad females in males. The body is rectangular when viewed from the side. There are no hair on the feet (naked) and sometimes there are black spots on the feet. The legs are long and firm. Body color (post) is usually white (dirty white), cream, black spots on the body cover can be seen in places. The tail weight is 4-8 kg, the tail weight of adult coaches can reach up to 20 kg. on the greasy part of the tail end of the thin substantially 'S' 'which forms a loop. The fleece is coarse and mixed.Height of female cidago; 35-40 cm in birth, 48-52 cm in 3 months, 65-70 cm in 6 months, 70-75 cm in 12 months, 73-80 cm in 36 months. Live weight: 2,5-4,5 kg at birth, 18-23 kg at 3 months, 35-40 kg at 6 months, 50-55 kg at 12 months, 70-75 kg at 36 months.Height of the man in the cidago; 35-40 cm in the birth, 50-55 cm in 3 months, 65-70 cm in 6 months, 75-80 cm in 12 months, 80-90 cm in 36 months. Live weight; 4-5 kg at birth, 20-25 kg at 3 months, 40-45 kg at 6 months, 70-75 kg at 12 months, 90-115 kg at 36 monthsPregnancy Period and Birth: 145-155 days in kangal sheep. The newborn lambs are immediately dried, allowing them to start sucking and to take their mouth milk.Progeny Yield: The oestrus cycle occurs in the last spring when daylight and temperature decrease. Their cycles are 16-17 days and their estruses are 16 hours. It is left to Koç in the second adjective season following the birth, which corresponds to the age of 15-16 months. The birth rate is 94% in the adjective method. The average number of offspring is 1.30. The survival rate is 96% at day 30 and 90% at 90 days (weaning). Growth; birth weight 4,8 kg (singlets) 90 days at 24 kg, 180 days at 36 kg live weight reaches.Nutrition: The feeding of the Kangal sheep is more dependent on the pasture. After birth, the lambs should stay inside for a week with their mothers, then they should be released with their mothers if the pasture and climate are available.In the present study, it was aimed to determine spermatological features of Kangal Akkaraman Coaches with seasonal and non-seasonal testosterone hormone levels.For this purpose, 6 rams with race characteristics were selected in the enterprise located in zara district. Blood and semen from the coach in April and September will be determined andrological properties will be determined. 36

Aygırlar, dondurulmuş sperma başarısı düşük olan türlerdendir. Bu nedenle aygır sperması dondurulmasında çözüm sonu başarıyı artırabilecek yöntem, teknik ve sulandırıcıların optimizasyonu, üzerinde çalışılması gereken bir konudur. Bu çalışmada aygır sperma dondurma sulandırıcısına ilave edilen Spermin ve Spermidin adlı poliaminlerin aygır spermasının uzun süreli saklanması ve çözüm sonu spermatolojik parametreler üzerindeki etkisi değerlendirilmiş ve standart sulandırıcıya (INRA 96, yumurta sarısı, gliserol) katılabilecek en uygun poliamin ve miktarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 4 baş ergin Arap aygırı kullanıldı. Aygırlardan iki günde bir suni vajina yöntemiyle sperma alındı. Alınan spermalar 13 eşit hacme bölündü. Kontrol ve deney grubu sulandırıcılarıyla sulandırılarak donduruldu. Kontrol sulandırıcısı olarak INRA96 (%95,5), yumurta sarısı (%2) ve gliserol (%2,5) kullanıldı. Deney grubu sulandırıcıları ise kontrol sulandırıcısına farklı dozlarda Spermin ve Spermidin (0,1 mg/ml; 0,2 mg/ml; 0,4 mg/ml; 1 mg/ml; 2 mg/ml; 4 mg/ml) eklenerek hazırlandı. Kontrol ve deney grubu sulandırıcılarıyla dondurulan aygır spermaları çözdürülerek motilite, progresif motilite, spermatozoon hareket özellikleri, anormal spermatozoon oranı, plazma membran bütünlüğü, kapasitasyon indeksi, akrozom sağlamlığı ve DNA fragmentasyon indeksi parametleri açısından muayene edildi. Çalışma her bir aygır için 5 defa tekrar edildi. Muayeneler sonucunda motilite, progresif motilite ve spermatozoon hareket özellikleri bakımından Spermin'in farklı dozlarının, Spermidin'in ise 0,4 mg/ml dozunun sayısal olarak daha olumlu sonuçlar gösterdiği; fakat bu sonuçların istatistiksel olarak Kontrol grubuyla benzer olduğu belirlendi. Aynı parametreler için 4 mg/ml Spermin ve Spermidin eklenen sulandırıcı gruplarının diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı ve düşük değerlere sahip olduğu belirlendi (p

Güney Amerika develerinde Androlojik Muayene Sistematiği ile Elde Edilen Ultrasonografik BulgularSkrotal ultrasonografi, lokal kan dolaşımının işlevselliğini belirlemenin yanı sıra skrotum içerisindeki patolojik bulguların tespitini sağlamaktadır. Bu çalışmanın hedefi, androlojik muayene sistematiğinin yardımcı bir teşhis yöntemi olan skrotal ultrasonografi tekniği kullanılarak, alpakalarda karşılaşılan patolojik bulguların görülme sıklığını araştırmaktır. Çalışmada kullanılan erkek hayvanların %20'sinde (9/45) testiküler ve/veya epididimal kist görülmüştür. Bu kistik lezyonlar, üretilen seminal sıvının drenajıyla ilgili bir defektin sonucu olarak ortaya çıkabilmektedir (rete testisin tubular ektazisi), kalıtsal olarak aktarılmış olabilir (kistik dejenerasyon) (2/9) veya epididimal yapı üzerinde kendini gösterebilir (epididimal kist) (3/9). Kistik lezyonlar çoğunlukla monolateral seyretmelerinın bir sonucu olarak skrotal asimetriyi artırabilirler (P

YÖK Tez No: 606959 Çalışmada koç sperma sulandırıcısı olarak Tris-yumurta sarısı sulandırıcısına %1 ve %2,5 çiçek balı veya çam balı ilavelerinin etkisi araştırıldı. Bu amaçla 5 baş Kıvırcık ırkı koçtan alınan sperma %1 çiçek balı, %2,5 çiçek balı veya %1 çam balı, %2,5 çam balı ve bal içermeyen (kontrol) sulandırıcılarla iki aşamada sulandırılarak payet yöntemine göre donduruldu. Spermatolojik incelemeler donma öncesi (ekilibrasyon) ve eritme sonrası tekrarlandı. Çalışma gruplarında spermatozoon canlılığı (motilite, kinetik hız parametreleri, hız oranları ve mitokondriyal aktivite) ve morfolojik bütünlüğü (sıvı fikzasyon, akış sitometresi ve florasan boyama) ekilibrasyon ve eritme sonrası aşamalarında değerlendirildi. Sunulan çalışmada, çiçek balının özellikle %2,5 yoğunluğunun (CICB%2,5) eritme sonrası spermatozoon canlılığını daha iyi koruduğu, bal ilavelerinin morfolojik bütünlüğü kısmen koruduğu, Hancock sıvı fikzasyon yöntemine göre %1,0 çiçek balının akrozomal bütünlüğü önemli oranda koruduğu saptanmıştır. Toplam 10 tekrar sonrası %1 ve %2,5 çiçek balı ilavelerinin koç sperma sulandırıcılarında kullanılabilir özellikte olduğu sonucuna varıldı. Effects of the addition of flower honey as 1.0% (v/v) and 2.5% (v/v) or honeydew honey as 1.0% (v/v) and 2.5% (v/v) to Tris-egg yolk extender were investigated in the current study. Semen collected from 5 Kıvırcık rams were pooled and divided to 5 equal aliquots. Then the samples were frozen with straw method after two step dilution method with extender contaning, no honey, 1.0% (v/v) flower honey, 2.5% (v/v) flower honey, 1.0% (v/v) honeydew honey, or 2.5% (v/v) honeydew honey. Equilibrated and post-thawed semen viability parameters (motility, kinetic velocity parameters, velocity rates and mitochondrial activity) and morphological integrity (Hancock fixation, flow cytometry and fluorescent dyeing) were evaluated. In the present study, post-thaw viability was better protected with flower honey especially with 2.5% concentration (CICB%2.5). Post-thaw membrane integrity was partially protected with all honey supplemented groups. Hancock fixation results showed that, supplementation of 1.0% (v/v) flower honey results in better post-thaw acrosome integrity compared to other groups (P

Sunulan çalışmanın amacı, biberiyeden (rosmarinus officinalis) ekstrakte edilen karnosik asidin dondurulmuş çözdürülmüş Malaklı Çoban Köpeği spermasındamotilite, morfoloji, canlılık ve membran bütünlüğü parametrelerine etkisini belirlemektir.Bu çalışma beş erkek hayvan ile yapıldı, alınan ejakülatların spermatozoon bakımından zengin kısmı kullanıldı ve beş eşit gruba bölündü. Kontrol grubu temel Tris sulandırıcısıyla sulandırıldı ve 10 µM, 50 µM, 100 µM, 200 µM karnosik asit içeren gruplar oluşturuldu. Bir buçuk saat boyunca ekilibrasyonun ardından, payetler azot buharında donduruldu ve daha sonra sıvı azot içinde depolandı. Ardından dondurulmuş payetler sıcak suda çözdürüldü ve motilite, morfoloji, canlılık ve membran bütünlüğü parametreleri değerlendirildi.En yüksek motilite ve H-E değerleri 10 μM'lık grupta elde edildi ve sırasıyla % 65.00±2.23 ve % 69.83±0.70 olarak belirlendi, en düşük anormal spermatozoon oranı ise 9.50±1.52 ile yine 10 μM'lık gruptan elde edildi ve bu gruplardaki farklar (p

Bu çalışmanın amacı, dondurulmuş spermanın -152 ° C derin dondurucuda sıvı azot içinde depolanmasının geleneksel yöntemlerde kullanılan depolama yöntemine alternatif bir çözüm olup olmayacağının araştırılmasıdır. Farklı günlerde iki boğadan toplam 80 payet toplandı. Aynı günde toplanan spermalar iki farklı gruba ayrıldı. Çalışmanın deney grubu bir hafta boyunca -152 ° C'de saklanan spermadan ve kontrol grubu da geleneksel şekilde -196 ° C'de saklanmış spermalardan oluşturuldu. Deney süresinin sonunda donmuş sperma, 30 saniye boyunca 37 ° C buhar banyosunda -196 ° C ve -152 ° C sıcaklık derecelerinde çözdürüldü. Sonra CASA sistemi kullanılarak spermanın hareketsel parametreleri ve morfolojik özelikleri incelendi.CASA sistemi kullanılarak yapılan değerlendirmenin sonucunda, -196 ° C'de dondurulmuş ve saklanmış spermanın hareketi ve ilerleme hareketi (%69.66, %37.61) -152 ° C'de (% 54.54,% 28.72) depolanan değerlerden daha yüksek bulundu (p 0.05). Anormal sperma oranı göz önüne alındığında, sıvı nitrojende depolanan sperm için % 32 ve -152°C'de buzdolabında saklanan spermanın %45 olduğu saptandı. Sperma değerlendirilmesinden sonra alınan verilerin istatistiksel analizi sonucunda, -152°C derin dondurucuda depolanan spermaların çözüm sonu spermatolojik parametrelerinin kabul edilebilir aralıklarda olduğu saptandı. The purpose of this study is to control if storing frozen semen in liquid nitrogen in a frozen freezer in -152 °C is an alternative solution to storing with conventional methods. 80 samples were collected from two bulls in different dates. Semen collected in the same day were separated into two different groups. Experimental group of the study was composed of semen kept in -152 °C for one week and the control group was composed of semen preserved in -196 °C in conventional methods. At the end of the experiment period, the frozen semen were thawed in 37 °C steam bath from -152 °C and -196 °C. Afterwards CASA system was used to examine sperm parameters. (Motility parameters, Morphology parameters). In the end of the evaluation made by CASA, the values of movement and advancement movement of sperm frozen and kept in -196 °C were (%69.66, %37.61) and higher than the values of samples stored in -152 °C (% 54.54,% 28.72), (P 0.05). When the abnormal sperm ratio is taken into consideration, for the sperm kept in liquid nitrogen it was 32% and for the sperm kept in -152 °C in freezer was 45% of the sperm liquid. As a result of the statistical analysis of the data obtained after the sperm evaluation, it is observed that after the melting of the ice, the sperm kept in -152 centigrade degrees had lower kinetic (movement) values than the sperm kept in -196 centigrade degrees. Besides, the data obtained from this research revealed that the sperm kept in -152 °C is above international normospermic levels. 48

Amaç: Sunulan çalışmanın amacı sütçü düvelerde suni tohumlamadan (ST) sonraki 28'inci günde serum PAG düzeyleri üzerine senkronizasyon protokollerinin etkisini araştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmada 158 baş Siyah Alaca düve kullanılmıştır. Grup 1 (PGF)'e (n=70) 11 gün arayla iki doz prostaglandin F2α (PGF2α) uygulandı. Grup 2 (GNRH)'ye (n=61) gonadotropin salgılatıcı hormon (GnRH) temelli ovulasyon senkronizasyon protokolü (ovsynch veya cosynch) uygulandı. Grup 3 (Kontrol, n=27) ise çalışma döneminde doğal östrus göstererek tohumlanan hayvanlardan oluşturuldu. Grup 1 ve grup 2 arasında gebelik ve konsepsiyon oranları karşılaştırıldı. Tüm hayvanlardan ST'den sonraki 28'inci günde kuyruk venasından kan alındı. Kan örnekleri 2200 devirde 15 dk sanrifüj edilerek serumları çıkarıldı ve serumlar analiz yapılana kadar -20 oC'de saklandı. ST'den sonraki 28 ve 35'inci günlerde ultrasonografi (USG) ile 60 ve 120'nci günlerde ise rektal palpasyon ile gebelik kontrolleri yapıldı. Serum PAG analizi amacıyla, ST'den sonraki 28'inci gün USG bulgularına göre, 61 adet gebe (G1: 20; G2: 20: G3:21) ve 19 adet boş hayvanın (G1: 6; G2: 7: G3:6) serumu kullanıldı. Serum PAG düzeyleri spektrofotometre ile optik yoğunlukları (OD) tespit edilerek değerlendirildi. Testte iki adet negatif kontrol vardı. Örneklerin OD değerlerinden negatif kontrollerin OD değerlerinin ortalaması çıkarılarak S-N (Sample minus negative control) değeri elde edildi. Testteki renk yoğunluğu ile serum PAG düzeyi orantılı olduğu için S-N değerleri PAG düzeyinin göstergesi olarak kullanıldı. Bulgular: Gebelik oranları Grup 1'de % 28,60; Grup 2'de % 32,80 idi. Konsepsiyon oranları Grup 1'de % 44,40; Grup 2'de % 38,50 idi. Ortalama serum PAG (S-N) düzeyi Grup 1'de 3,34±0,14; Grup 2'de 3,21±0,13; Grup 3'te ise 3,37±0,148 olarak tespit edildi. Gruplar arasında gebelik oranı, konsepsiyon oranı ve ortalama PAG (S-N) düzeyleri bakımından tespit edilen farklılıklar istatiki olarak önemli bulunmadı. ST'den sonraki 60'ıncı günde gebeliği pozitif olan hayvanların %5,56'sında gebeliğin 120'nci gününe kadar fetal ölüm şekillendi. Fetal ölüm tespit edilen hayvanların ST'den sonraki 28'inci günde serum PAG (S-N) düzeyleri 3,79±0,87 iken sağlıklı gebeliklerde 3,24±0,08 idi. Fetal ölüm şekillenen ve şekillenmeyen hayvanların serum PAG (S-N) düzeylerinde tespit edilen farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunmadı.Sonuç: Gruplar arasında, ST'den sonraki 28'inci günde, ortalama serum PAG düzeyleri bakımından farklılık bulunmamaktadır. Gebeliğin 60-120'nci günleri arasında fetal ölüm şekillenen ve şekillenmeyen gruplar arasında, gebeliğin 28'inci günündeki serum PAG düzeyleri bakımından farklılık bulunmamaktadır. Ayrıca gebelik ve konsepsiyon oranları bakımından da iki senkronizasyon grubu arasındaki sonuçların benzer olduğu tespit edilmiştir.Anahtar kelimeler: Cosynch, Düve, Fetal ölüm, Ovsynch, PAG, PGF2α Objectives: The objectives of the present study is to investigate the effect of synchronization methods on serum PAG levels on the 28th day after artificial insemination (AI) in the dairy heifers.Material and Methods: One hundered fifty eight Holstein heifers were used in the study. Two doses of prostaglandin F2α (PGF2α) were administered to Group 1 (PGF) (n = 70) for 11 days interval. Gonadotropin-releasing hormone (GnRH) based ovulation synchronization protocols (Ovsynch or cosynch) was applied to Group 2 (GNRH) (n = 61). Group 3 (control, n = 27) was formed from animals that showed natural estrus during the study period. The pregnancy and conception rates were compared between Group 1 and Group 2. Blood samples were collected from all animals on the 28th day after AI from the tail vein. Blood samples were centrifuged at 2200 g for 15 min and the sera were stored at -20 °C until analysis. Ultrasonography (USG) was performed on the 28th and 35th days after AI and rectal palpation at 60 and 120 days for pregnancy diagnosis. For serum PAG analysis, 61 pregnant (G1: 20; G2: 20: G3: 21) and 19 open (G1: 6; G2: 7: G3:6) animals' sera were used according to USG findings on the 28th day after AI. Serum PAG levels were assessed by spectrophotometric determination of optical densities (OD). There were two negative controls in the test. The OD values of the samples were subtracted from the mean OD values of the negative controls to obtain a value of S-N (Sample minus negative control). The S-N values were used as a measure of the PAG level as the color intensity in the test was proportional to the serum PAG level. Results: Pregnancy rates were 28,60 % in group 1 and 32,80 in group 2. Conception rates were 44,40 % in group 1 and 38,50 in group 2. The mean serum PAG (S-N) level was 3,34±0,14 in group 1; 3,21±0.13 in group 2 and 3,37±0.14 in group 3. The differences between the groups at pregnancy rates, conception rates and mean serum PAG (S-N) levels were not statistically significant. Fetal deaths occurred in 5,56 % of pregnant animals from 60 to 120 days of gestation. The serum PAG (S-N) levels of the fetal deaths in the 28th days after AI were 3,79±0,87, while the healthy pregnancies were 3,24±0,08. Serum PAG (S-N) levels were not statistically different between no loss and fetal death groupsConclusion: There were no difference the serum PAG levels on the 28th days after AI between three groups. Circulating concentrations of PAG on day 28 of pregnancy were not different between no loss and fetal deaths groups between day 60 to 120 of the pregnancy. In addition, pregnancy and conception rates were found to be similar between the two synchronization groups.Key Word: Cosynch Fetal death, Ovsynch, PAG, PGF2α 65

Çalışmada koç ejakülatlarının kısa süreli saklanması sürecinde sperma sulandırıcısına katılan curcumin ve eugonolün spermatolojik değerler ve DNA hasarı üzerine etkilerinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada toplam 5 Merinos koçtan sun’i vagina ile alınan ejekülatlar kullanıldı. Başlıca spermatolojik özellikleri belirlenen normospermi kalitesindeki ejekülatlar birleştirilerek kullanıldı. Araştırma ve kontrol gruplarında spermalar mix ejekülat biçiminde değerlendirildi. Spermaların sulandırılması ve dozlanması, farklı curcumin (0,5, 1 ve 2 mM) ve eugonol (0,5, 1 ve 2 mM) dozları Tris ana sulandırıcısı ile yapıldı. Ayrıca antioksidan içermeyen kontrol grubu da oluşturuldu. Sulandırma işlemini takiben örneklerin +5 oC’deki 0. saat spermatozoon motilitesi, morfolojik muayene, membran bütünlüğü (HOST-Eozin testi) ve DNA hasarı belirlenip daha sonra müteakip zamanlar olan 24., 48. ve 72. saatteki spermotolojik ve DNA hasarı değişimleri kaydedildi. Çalışmamızda elde ettiğimiz verilere göre curcuminin 0.5 mM ile 1 mM ve eugenolün 1 mM lık gruplarının spermatozoon motilitesi, anormal spermatozoon oranları, HE test oranları ve DNA hasarı yönünden kontrol grubu ve diğer gruplara göre istatistiki açıdan (p

Tez çalışmasının amacı, güncel bir yöntem olan nanopartiküller ile sperm seleksiyonunun Ankara tekesi spermasında uygulanabilirliğinin araştırılmasıdır. Nanopartiküller ile sperm seleksiyonu, ya da diğer adıyla nanopürifikasyon işlemi, günümüze kadar 37ºC sıcaklıkta; insan, boğa ve domuz sperması üzerinde denenmiş bir yöntemdir. Tez çalışması kapsamında, nanopürifikasyon yönteminin saha koşullarına adapte edilebilmesi açısından farklı sıcaklıklarda (37ºC, 21ºC ve 4ºC) uygulanmasının sperma kalitesi üzerindeki etkilerinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Ön çalışma olarak doz optimizasyonu (1µg/ml, 5µg/ml, 10µg/ml ve 20µg/ml) yapılmıştır. Doz optimizasyon çalışmasının sonucunda, bilgisayar-destekli sperm analiz (CASA) ekipmanı parametreleri (total motilite-TM, progresif motilite-PM, eğrisel hız-VCL, doğrusal hız-VSL, eğrisel yol doğrusallığı-LIN, ortalama yol doğrusallığı-STR, kararsızlık-WOB, sperm başının sapma mesafesi-ALH, çapraz geçiş frekans ritmi-BCF ve hiperaktivite) açısından herhangi bir farklılık belirlenmemiştir (p>0,05). Bu nedenle, farklı sıcaklıklarda nanopürifikasyon çalışması aşamasında, daha önce nanopürifikasyon hakkında çalışma yapmış olan araştırıcılardan elde edilen bilgiler doğrultusunda 10µg/ml dozunda nanopartikül kullanılmıştır. Tez çalışması kapsamında kullanılan 3 Ankara tekesinden elektro ejakülatör yardımı ile 7'şer tekrar oluşturulacak şekilde sperma örnekleri toplanmış; bu örneklerin her biri taze sperma muayeneleri gerçekleştirildikten ve sulandırıldıktan sonra 4 gruba bölünmüştür. İlk grup kontrol grubu olarak belirlenmiş ve rutin prosedürler ile ekilibrasyon sonrası sıvı azot buharında dondurularak sıvı azot içerisinde saklanmıştır. İkinci gruba 37ºC'de, 3. gruba 21ºC'de ve 4. gruba 4ºC'de nanopürifikasyon işlemi uygulanmış; sonrasında bu gruplar da rutin prosedür doğrultusunda ekilibrasyonu takiben sıvı azot buharında dondurularak sıvı azot içerisinde saklanmıştır. Sperma örneklerinin çözüm-sonu motilite ve morfolojik parametreleri analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre; 37ºC'de nanopürifikasyon işlemi sonrası kontrol grubuna göre TM (37ºC, %72,75; Kontrol, %60,48), PM (37ºC, %9,76; Kontrol, %5,15), VCL (37ºC, 58,31 µm/s; Kontrol, 39,80 µm/s), VSL (37ºC, 26,90 µm/s; Kontrol, 15,84 µm/s), LIN (37ºC, %45,42; Kontrol, %38,08) ve akrozom bütünlüğü (37ºC, %65,29; Kontrol, %32,02) parametreleri yüksek bulunurken (p0,05). Bu bulgulara göre, teke spermasında nanopürifikasyon işleminin fertiliteyi etkileyen parametreler açısından faydalı olduğu ve nanopürifikasyon işleminin saha koşullarına adapte edilmesi açısından 37ºC'nin yanı sıra 21ºC sıcaklıkta da uygulanabileceği sonucuna ulaşılmıştır. The aim of the thesis study was to investigate the applicability of an up-to-date method, sperm selection with nanoparticles, on Angora buck semen. Sperm selection with nanoparticles, alias nanopurification, has been tried on human, bull and boar semen at 37ºC until today. Within the scope of the thesis study, determining the effects of application of the nanopurification method on the semen quality at different temperatures (37ºC, 21ºC and 4ºC) was targeted, in order to adapt the method to field conditions. Dose optimization (1µg/ml, 5µg/ml, 10µg/ml and 20µg/ml) was performed as a preliminary study. As a result of the döşe optimization study; no difference was observed in terms of computer-aided sperm analysis (CASA) equipment parameters (total motility-TM, progressive motility-PM, curvilinear velocity-VCL, straight line velocity-VSL, linearity-LIN, straightness-STR, wobble-WOB, amplitude of lateral head displacement-ALH, beat cross frequency-BCF and hyperactivity). Therefore, in the nanopurification in different temperatures stage of the study; in accordance with the information obtained from researchers who had previously studied nanopurification a nanoparticle dose of 10µg/ml was used. Semen samples were collected from 3 Angora bucks used in the thesis study to form 7 repetitions; each of these samples were divided into 4 groups after fresh semen analyses and dilution were completed. The first group was determined as control group and was preserved in liquid nitrogen after routine procedures of equilibration and freezing in liquid nitrogen vapour. Nanopurification procedure was applied to 2nd group at 37ºC, 3rd group at 21ºC and 4th group at 4ºC; and then these groups were preserved in liquid nitrogen after routine procedures of equilibration and freezing in liquid nitrogen vapour. Post-thaw motility and morphology parameters of the sperm samples were analysed. According to the findings; after nanopurification at 37ºC TM (37ºC, %72,75; Control, %60,48), PM (37ºC, %9,76; Control, %5,15), VCL (37ºC, 58,31 µm/s; Control, 39,80 µm/s), VSL (37ºC, 26,90 µm/s; Control, 15,84 µm/s), LIN (37ºC, %45,42; Control, %38,08) and acrosome integrity (37ºC, %65,29; Control, %32,02) parameters were higher than the control group (p0.05). According to the findings it was concluded that, nanopurification procedure on buck semen was useful in terms of parameters that affect fertility and that nanopurification can be performed at 21ºC, as well as 37ºC, in order to adapt the procedure to field conditions. 103

Koşal V, Ratlarda deneysel benign prostat hiperplazisi modelinde sperm dna hasarı tespiti. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dölerme ve Suni Tohumlama Anabilim Dalı, Veteriner Programı Doktora Tezi, Van, 2018. Bu çalışmada testosteron hormonu kullanılarak oluşturulan benign prostat hiperplazisi modelinde sperm DNA hasarının tespit edilmesi amaçlandı. Bunun için ortalama 200 gr canlı ağırlığa ulaşmış erkek Albino Wistar Ratlar kullnıldı. Hayvanlar her bir grupta 6 rat olacak şekilde üç gruba ayrıldı. 1. Grup; placebo, 2. Grup; günlük 3 mg/kg dozunda, 3. Grup; günlük 5 mg/kg dozunda testosteron 30 gün süre ile intramusculer olarak yapıldı. Uygulamalar sonunda sacrifiye edilen ratlardan sperma örnekleri alındı. Sperm DNA hasarı, motilite, anormal sperm oranı ve yoğunluk analizleri yapıldı. Sperm DNA hasarı tespitinde COMET yönteminden faydalanılarak hazırlanan preperatlar 0 (hasarsız), 1 (az hasarlı), 2 (hasarlı), 3 (orta hasarlı), 4 (çok hasarlı) olarak derecelendirilerek her grup için yaklaşık 2000 adet sperm sayıldı. Derecelendirme sonucu üç farklı hasar tespit yöntemi kullanılarak hasar oranları tespit edildi. Sperm DNA hasar oranları; 1. grupta %3.87454, 2. grupta %9.35852, 3. grupta %15.2616. Arbitrary unite göre; 1. grupta %1.199262, 2. grupta %4.08116, 3. grupta %6.29845. Genetik hasar indeksine göre; 1. grupta %5.5351, 2. grupta %17.0475, 3. grupta %27.374 değerlerinde hasar boyutu gözlendi. Bu verilerin istatistiksel olarak anlamlı olup kullanılan testosteron miktarına bağlı alarak sperm DNA hasarının arttığı tespit edildi (p0.05). Anormal sperm oranı 1. grup %5.75, 2. grup %11.88, 3. grup %17 değerlerine sahipti. Uygulanan testosteron düzeyine bağlı olarak anormal sperm oranında artış tespit edildi (p

Amaç: Koyunculukta yüksek verim alabilmek için koç spermasının dölleme yeteneği yüksek olmalıdır. Güçlü bir antioksidan olan kuersetinin farklı türlerde sperma üzerine olumlu etkisi olduğu görülmüştür. Bu tezin amacı kuersetin maddesini kullanarak Merinos ırkı koç spermasının döl verimini yükselterek dölleme yeteneğinin arttırılmasıdır.Materyal ve Metod:Merinos koçlardanalınan ejakülatlardan uygun özellik (sperm yoğunluğu ≥3×109 spermatozoa/ml; motilite ≥% 80) gösterenler spermanın sulandırılması işleminde kullanıldı.Spermaların sulandırılmasında Tris sulandırıcı kullanıldı. Ejakülatlar 32ºC'de 4 eşit hacme bölündü.Farklı dozlarda kuersetin(15, 30, 45 µg/mL) katılarak 3 grup oluşturuldu. 4'üncü grup olan kontrol grubuna antioksidan(kuersetin) katılmadı. Spermalar Tris sulandırıcısıyla ml'de yaklaşık 4×108 spermatozoa olacak şekilde sulandırıldı ve donduruldu. Çözdürüldükten sonra 60µl sperma, 10µl FITC-PNA ve 2.5µl PI ile ana karışım hazırlanarak 20 dakikada 370C'de inkübasyona bırakıldı. Ardından 10µl Hancock solüsyonuyla muamele edildikten sonrareaksiyon sonlandırıldı. Örnekten 2.5µl'lik miktar alınarak floresan mikroskopta 400'lük büyütmede 200 adet sperm sayıldı.Yeşil renk veren spermler hasar görmüş akrozom, yeşil renk vermeyen spermler ise hasar görmemiş akrozom olarak değerlendirildi. Çalışma 6 replikasyondan oluşturuldu.Bulgular: 15, 30, 45µg/mL dozlarında kuersetin katılan üç grup ile kuersetin katılmayan kontrol grubunda hasar görmeyen akrozom bütünlüğünün yüzdelerine bakıldı. 15µg/mL grubunda %39,16±2,65b, 30µg/mL grubunda %40,83±0,30b, 45µg/mL grubunda %20,83±2,95c, kontrol grubunda %54,83±3,38a bulunmuştur.Sonuç:Farklı dozlarda (15, 30, 45µg/mL) katılan kuersetin maddesi ile oluşturulan üç grubunda yüzdesi kontrol grubuna göre daha düşük çıktı. Kuersetinin bu dozlarda akrozom bütünlüğü üzerine toksik etki ettiği görüldü.Anahtar Kelimeler: Akrozom,Koç, Kuersetin,Sperma Aim:In the sense of achieving high efficiency in sheep, ram sperm must have high fertilization ability. Quercetin, a potent antioxidant, has been shown to have a positive effect on semen in different species. This thesis aims to improve the efficiency of the Merinos racial ram sperm using quercetin.Material and Method: The ejaculates collected from Merinosrams were used for the dilution of the sperm (sperm density ≥3×109 spermatozoa/ml, motility≥80%). Tris diluent was used to dilute the semen. The ejaculates were divided into 4 equal volumes at 32°C. Three groups were formed by adding quercetin (15, 30, 45 μg/mL) at different doses. Antioxidant (quercetin) did not participate in the 4th group(the control group). Spermatozoa were diluted and frozen to approximately 4x108 spermatozoa per ml with Tris diluent. After thawing, the master mix was prepared with 60μl semen, 10μl FITC-PNA and 2.5μl PI and allowed to incubate at 370C for 20 minutes. The reaction was then terminated after treatment with 10μL Hancock solution. An amount of 2.5μl of the sample was taken and 200 sperm were counted at 400 magnification on a fluorescent microscope. Sperm that gave a green color were evaluated as damaged acrosome, and sperm that did not give green color were regarded as undamaged acrosome. The study consisted of 6 replicates.Results:In terms of the undamaged percentage of acrosomal integrity was assessed in the control group and quercetin groups (15, 30, and 45μg/mL). Findings: 39.16±2.65b in the 15μg/mL group, 40.83±0.30b in the 30μ/mL group, 20.83±2.95c in the 45μg/mL group and 54.83±3.38a in the control group .Conclusion: The percentage of the three groups formed with the quercetin substance added at different doses (15, 30, 45μg/mL) was lower than the control group. Quercetin has been shown to toxicize acrosome integrity at these doses.Key Words: Acrosome, Quercetin,Ram, Semen 53

Bu çalışmada, repeat breeder ineklerde endometritis oranının histopatolojik muayene ile belirlenmesi ve endometritise neden olabilecek mikrobiyolojik ajanlar ile bunlara karşı kullanılabilecek antibiyotiklerin etkinliğini araştırmak amaçlanmıştır.Konya ilindeki mezbahalara kesim amacıyla getirilen 53 adet repeat breeder inekten ve 10 adet döl tutma problemi olmayan inekten alınan toplam 63 uterus örneği makroskobik, histopatolojik ve mikrobiyolojik yöntemlerle incelendi. Repeat breeder teşhisiyle kesime sevkedilen ineklerin kesim öncesi canlı muayenesi ve kesim sonrası genital organların makroskopik muayenesi yapılmıştır. Uterus lumeninden alınan svap örneklerinin %7 koyun kanlı agara ve MacConkey agara ekimi yapıldı. Aerobik ve mikroaerofilik şartlarda 37°C'de 48 saat süreyle inkube edildi. İzole edilen koloniler Gram boyama metodu ile boyandı. İzolatlar Vitec 2 compact cihazına yerleştirilerek identifikasyonları yapıldı. İdentifiye edilen bakterilerin antibiyogram testi Kirby-Bauer Disk Diffüzyon yöntemi ile yapıldı. Histopatolojik muayene için tespiti yapılan dokular parafin bloklara gömüldü. Mikrotom ile 5µ kalınlığında kesilerek preparatlar hazırlandı. Preparatlar hematoksilen-eozin ile boyandıktan sonra ışık mikroskobunda incelendi.Çalışmada değerlendirilen uteruslardan, 22'sinde endometritis tespit edildi. Bunlardan 5'inde kataral endometritis, 5'inde purulent endometritis, 5'inde kronik nonpurulent endometritis, 6'sında kronik purulent endometritis ve 1'inde ise granulamatöz endometritis tespit edildi. Mikrobiyolojik incelemede ise 11 uterusta bakteri izole edilirken, en çok Streptecoccus spp. ve Escherichia coli izole edildi. Çalışmada bakteri izole edilen örneklerin %57,15'inde endometritis belirlenirken, %42,85'inde endometritis saptanmamıştır. Antibiyogram sonucuna göre ise identifiye edilen bakterilerin tümünün Amoksisilin/Klavulanik asit ve Florfenikol'e duyarlı olduğu tespit edildi. Bununla birlikte Penisilin G'ye karşı direncin arttığı belirlendi.Sonuç olarak, endometritis tanısında mikrobiyolojik muayene bulgularının tek başına yeterli olmayacağı, klinik muayene bulgularının histopatolojik ve mikrobiyolojik bulgularla birlikte değerlendirilmesinin endometritislerin tespitinde daha yararlı olacağı kanaatine varılmıştır. In this study, it was aimed to determine the ratio of endometritis in repeat breeder cows by histopathological examination and to investigate the microbiological agents which may cause endometritis and the effectiveness of antibiotics against cows without fertility problems.A total of 63 uterus specimens taken from 53 repeat breeder cows and 10 cows without fertility problems were searched by macroscopic, histopathological and microbiological methods for slaughtering in Konya province. A macroscopic examination of the antemortem and postmortem genital organs were performed for the cows who were transferred to the slaughter for the repeat breeder diagnosis. Swap specimens which was taken from the uterine lumen were made with %7 Sheep Blood Agar and MacConkey Agar cultured. It was incubated at 37 ° C aerobic and microaerophilic conditions for 48 hours. The isolated colonies were stained with a method of Gram-staining. Isolates were identified and placed with the Vitek 2 compact device. The antibiogram test of the identified bacteria was made with the Kirby-Bauer disc diffusion method. The tissues that were fixed for histopathological examination were embedded in paraffin blocks. Preparations were cut with mikrotomom and 5 µ thick. The preparations were stained with haematoxylin-eosin and than examined at the light microscope.In the study, Endometritis was detected in 22 of the uterus evaluated. In the study, Endometritis was detected in 22 of the uterus evaluated. Among these, 5 were determened to have catarrhal endometritis, 5 to purulent endometritis, 5 to chronic nonpurulent endometritis, 6 to chronic purulent endometritis and 1 to granulomatous endometritis. In the microbiological examination, bacteria were isolated at 11 of the uteri, most were Streptococcus spp. and Escherichia coli. The study revealed endometritis in 57,15% of bacteria isolated specimens, and endometritis and was not detected in 42,85%. According to the antibiotic, it was detected that all of the bacteria identified were sensitive to amoxicillin/clavulanic acid and fluorphenicol. However, the resistance against penicillin G was defined.In conclusion, microbiological examination findings in endometritis alone would not be sufficient and it was concluded that evaluation of clinical examination findings together with histopathological and microbiological findings would be more useful in detecting endometritis. 53

Bu çalışmada, Afyonkarahisar’da yetiştirilen 18-20 aylık yaşta 10 baş Pırlak koç kullanıldı. Koçların 1 yıl süre ile aylık olarak morfometrik testis ölçümleri, spermatolojik özellikler, spermatozoa DNA hasarı, bazı biyokimyasal parametreleri ve hormon düzeyleri ile birlikte iklimsel veriler değerlendirildi. Morfometrik testis ölçüleri ağustos ile ekim ayları arasındaki dönemde diğer aylara göre yüksek bulunurken (p

Bu çalışma biberiyeden (rosmarinus officinalis) elde edilen karnosik asitin epididimal manda spermasının kısa sürelisaklamasında motilite, anormal spermatozoon oranları ve HOST/HE test oranları üzerine etkisini belirlemek amacıylayapılmıştır. Sulandırılan spermalar kesim sonrası alınan 36 baş (4-5 yaşlı) Anadolu Mandası testisinden elde edildi. Her 6testisten toplanan spermalar 5 eşit parçaya bölünerek gruplar oluşturuldu ve çalışma 6 kez tekrar edildi. Gruplar 12.5, 25, 50ve 100 μg/ml karnosik asit ve antioksidan içermeyen Tris sulandırıcısından oluşturuldu. Sperma + 4 0C’ye düşürüldü ve 0.,24. ve 48. saatlerde spermatolojik veriler değerlendirildi. Motilite yönünden 0. saatte gruplar arasında herhangi bir farktespit edilmemiş 24. saat bulgularında ise kontrole göre tüm gruplardaki motilite değerleri yüksekti. Bunun yanında 48. saatmotilite değerleri ise 12.5, 25 ve 50 μg/ml lik gruplarda kontrol grubuna göre yüksekti. Bu değerlerin istatistiki açıdanönemliydi (p, This study was conducted to determine the effect of carnosic acid, extracted from rosemary (rosmarinus officinalis), toepididymal buffalo sperm to short-term motility, abnormal spermatozoon rates and HOS test ratio. Semen samples wereobtained from 36 (4-5 year old) Anatolian buffalos after the slaughtering. Semen were collected from each 6 testes theywere divided into 5 equal parts and groups were formed and the study was repeated 6 times. The groups were composedwith the Tris extender containing carnosic acid 12.5, 25, 50 and 100 μg / ml and no-additive (control). Semen were cooledto +4 0C and spermatological data was evaluated at 0, 24 and 48. hours. Although there was no difference between thegroups at the 0.h when evaluated in terms of motility, in 24. h motility values were higher in all groups than control.Besides, 48.h motility values were higher in groups of 12.5, 25 and 50 μg / ml than control. these values were statisticallysignificant (p

Bu çalışmanın amacı, kısa süreli saklanan (0., 6., 12., 24. ve 48. saat) rat epididimal spermasında farklı saklama derecelerinin (4oC ve 37oC) ve karnitinin spermatolojik parametreler üzerine etkisini araştırmaktır. Araştırmada sperma donörü olarak 10 adet 8-10 haftalık yaş ve 200-250 g ağırlıklarında Wistar-Albino erişkin rat kullanıldı. Epididimisler anestezi altındaki ratlardan cerrahi teknikle alındı. Epididimal sperma numuneleri önce 4 ayrı gruba ayrıldı, numuneler Tris (T) ve Tris + 2 mM karnitin (TC) ile sulandırıldı. Ardından sulandırılan sperma numuneleri 4oC (T - TC) ve 37oC (T - TC) de 48 saat süreyle kısa süreli saklandı. Saklama süresinin ardından motilite ve anormal spermatozoa oranı analiz edildi. Uygulama 10 kez tekrar edildi. Çalışmanın sonucunda, tüm deneysel gruplarda 48. saat sonunda anormal spermatozoa oranında artış ve motilite oranında düşme saptandı. Her iki sıcaklık derecesinde motilite ve spermatozoa morfolojik yapısının karnitin katılan gruplarda (TC) daha iyi korunduğu belirlendi. Sonuç olarak, 4oC deki motilite oranı 37oC ye kıyasla daha yüksek ve anormal spermatozoa oranı ise daha düşük bulundu. Anahtar Kelimeler: Rat, epididimal sperma, karnitin, kısa süreli saklama, spermatolojik parametreler The aim of this study was to investigate the effects of different storage temperatures (4oC and 37oC) and carnitine on spermatological parameters in liquid stored (0, 6, 12, 24 and 48 h) rat epididmal semen. In the study, as semen donor 8 to 10 weeks aged and 200-250 g weighted 10 Wistar-Albino rats were used. Epididymides of the rats were removed by surgical technique under anaesthesia. Firstly, epididymal semen samples were divided into four groups and samples were diluted with Tris (T) and Tris + 2 mM carnitine (TC). Then diluted semen samples stored in liquid up to 48 h at 4oC (T - TC) and 37oC (T - TC). After the storage time, the percentage of motility and abnormal spermatozoa were analyzed. Applications were replicated ten times. In the result of this study, the percentage of abnormal spermatozoa increased and the percentage of motility decreased at the end of the 48 h in all experimental groups. At both temperatures, it was determined that motility and morphologic structure of spermatozoa were better protected in carnitine supplemented groups (TC). In conclusion, the percentage of motility at 4oC were higher and the percentage of abnormal spermatozoa were lower than at 37 oC.Keywords: Rat, epididymal semen, carnitine, liquid storage, spermatological parameters 68

Konteyner içerisinde muhafaza edilen boğa sperması, eritme işlemleri sırasında ve sonrasında farklı çevre ısılarından zarar görmektedir. Saha koşullarında eritme sonrası 12°C ve daha düşük çevre ısılarına maruz kalan boğa spermasının bu işlemlerden zarar gördüğü saptanmıştır. Ancak farklı eritme teknikleri sonrası belirtilen soğuk şokunun ne derecede etkilendiği konusunda görüş birliği yoktur. Sunulan çalışmada soğuk şoklarına karşı daha dirençli ve saha koşullarında kolaylıkla kullanılabilir yeni bir eritme tekniğini geliştirebilmek amaçlanmıştır. Çalışmada, 4 baş Holştayn ırkı boğaya ait aynı sulandırıcıda payet yöntemine göre dondurulmuş spermalar kullanıldı. Her bir boğaya ait spermalar; 37°C'de 45 saniyede (Grup A=Kontrol Grubu), 50°C'de 15 saniyede (Grup B) ve 70°C'de 5 saniyede (Grup C) eritildi ve tüm gruplara eritme sonrası soğuk şoku (5°C'de 300 saniye) uygulandı. Spermatozoon motilitesi ve morfolojik incelemeler sonrasında sperma numunesi 35°C'de 120 dakika süre ile medyum içerisinde inkübe edildi ve spermatolojik incelemeler tekrarlandı. Motilite ve morfolojik bozuklukların oranı faz kontrast mikroskop ile değerlendirilirken, motilite oranı ve spermatozoon hızı ise bilgisayar destekli Sperma Analiz Cihazı (SFA-500) ile değerlendirildi. Spermatozoonların morfolojik incelemelerinde (akrozom, diğer ve toplam) Hancock solüsyonundan yararlanıldı. Çalışmada, soğuk şoku ve inkübasyon sonrası motilite değerlerinde ve morfolojik bulgularında konvansiyonel Grup A (37°C'de 45 sn.) ve yüksek eritme ısısı (70°C'de 5 sn.) grup C arasında herhangi bir fark saptanamadı. Grup B'de (50°C'de 15 sn.) elde edilen akrozom ve toplam morfolojik bozukluk oranları Grup A ve C'ye göre önemli oranda yüksek bulundu. Storage of bull semen in a container is damaged due to different environmental temperatures during post-thawing processes. It was confirmed that bull semen are damaged from these processes when exposed to 12oC or low environmental temperatures post-thawing in field conditions. However, there isn't an agreement on how much the stated cold shock is affected after different post-thawing temperatures. In this study, it is aimed to develop a thawing technique that is more resistant to cold shocks and practicable in field conditions. In this study, four Holstein bulls were used to frozen semen in 0.25 ml straws. Semen of each bulls were thawed in 45 seconds at 37oC (Group A=Control group), in 15 seconds at 50oC (Group B) and 5 seconds at 70oC (Group C) and post-thawing cold shock (300 seconds at 5oC) were applied to all groups. After spermatozoa motility and morphological examinations are performed sperm samples were incubated at 35oC for 120 minutes and spermatological traits were repeated. Semen samples from the control and treatment groups were placed in an incubator taking into consideration the medium conditions (Modified buffered Hepes medium) and the time needed for spermatozoa to reach the fertilization site. Motility and morphological defects rates were determined with phase contrast microscopy and motility rate and speed with sperm fertility analyzer (SFA-500). The Hancock solution was used for morphologic examination of spermatozoa (acrosome, other and total). In Computer aided sperm fertility analyzer, motility and movement were performed in according to the technique. No significant difference was observed between group A (conventional) and C, with respect to both motility and morphological abnormalities, cold shock and after the incubation. With respect to acrosomal and total morphological defects rate in group B a significant increase was observed in comparison with the group A and C. 63

Çalışmada, koç sperma sulandırıcısına kolesterol (2 mg CLC/120x106 spermatozoon) ve iodiksanol (%5, Visipaque 320TM) ilavelerinin donma eritme sonrası spermatolojik özelliklere ve in vitro fertilizasyon sonuçlarına etkileri incelendi. Kıvırcık ırkı 5 baş koçtan elektro-ejakülatörle alınan spermalar, pooling sonrası 4 eşit hacime ayrılarak gruplar oluşturuldu. Final gliserol oranı %5 olan Tris sulandırıcısına kolesterol (CLC, grup 1), iodiksanol (grup 2), kolesterol-iodiksanol kombinasyonu (grup 3) ilave edildi ve 4. hacim kontrol grubunu oluşturdu. Minipayetlerde donma sonrası, faz kontrast mikroskopta motilite ve HOST, bilgisayar destekli sperma analiz cihazında (CASA) ise total motilite ve progresif motilite incelendi. HOST, sıvı fikzasyon ve floresan boyama sonrası spermatolojik özellikler incelendi. 37oC'de 4 saatlik inkübasyon sonrası ve 46oC'de 15 dakikalık termal stres testi (TST) sonrası spermatolojik özellikler CASA yardımıyla incelendi. Her gruba ait eritilmiş spermalarla IVF sonrası yarıklanma ve 8 günlük kültür sonrası blastosiste ulaşma oranları saptandı. Spermatolojik incelemelerde 10 tekrar gerçekleştirildi ve toplam 806 oosit IVF çalışmalarında kullanıldı. Çalışmada kolesterol (1. Grup) ve kolesterol-iodiksanol kombinasyonunun (3. Grup), gliserolizasyon ve ekilibrasyon sonrası spermatozoon motilitesine zarar verdiği, eritme sonrası membran bütünlüğünü ve viabiliteyi, inkübasyonun 4. saatinde ise motiliteyi ve progresif motiliteyi koruduğu bulundu. Ancak kolesterol içeren gruplarda (1. ve 3. gruplar) inkübasyon başlangıcında ve TST sonrası progresif motilite ve fertilize olmuş oosit oranları düşük bulundu. İnkübasyon başlangıcında ve TST sonrası progresif motiliteler ve ayrıca IVF çalışmalarında başarılı sonuçlar iodiksanol grubunda (2, grup) saptandı.Koç spermasının dondurulmasında gerçekleştirelecek yeni çalışmalar için sulandırıcılarda CLC veya CLC-iodiksanol kombinasyonunun `daha düşük gliserol oranlarında` kullanılmasının önerilebileceği sonucuna varıldı. Anahtar Kelimeler: Koç sperması, donma, kolesterol, iodiksanol, IVF.Bu çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: 43724 Effect of adding cholesterol (2 mg CLC/120x106 spermatozoon) and iodixanol (Visipaque 320TM) to ram semen extenders on post thaw spermatological traits and in vitro fertilization results were investigated in this study. The study groups were established by pooling and splitting into 4 equal parts of semen collected by electro-ejaculator from 5 Kivircik rams. Cholesterol (CLC, group 1), iodixanol (group 2), cholesterol-iodixanol combination (group 3) were added to tris extender with a final 5% glycerol rate and the last group served as the control (group 4). Total and progressive motility were observed by CASA and motility value by using phase contrast microscope. Spermatological properties were evaluated by HOST and fluorescent staining. After incubating at 37oC for 4 hours and at 46oC for 15 minutes for Thermal Stress Test (TST), spermatological traits were observed by CASA. With semen samples of each group, IVF was performed. Cleavage and blastocyst rates after 8 days of culture were determined. Spermatological examinations were repeated 10 times and 806 oocytes were used in IVF studies Group 1 and group 3 were observed to deteriorate spermatozoa motility after glycerolisation and equilibration but improved post-thaw motility, progressive motility, membrane integrity and viability at the fourth hour of incubation. However in the cholesterol groups (Group 1 and 3), fertilized oocytes and progressive motility rates at the beginning of incubation and after TST were low. These values were most successful in iodixanol containing group (Group 2). In conclusion, CLC or CLC-iodixanol combination could be used in extenders at lower glycerol concentrations in new studies to freeze ram semen.Key Words: Ram semen, cryopreservation, cholesterol, iodixanol, IVF.The present work was supported by the Research Fund of Istanbul University. Project No. 43724 107

Sperma dondurulması işleminde antioksidan maddeler gamet hücrelerini reaktif oksijen türevlerine (ROT) karşı koruma amacıyla tercih edilmektedir. Bu çalışmada Saanen teke spermasının sisteaminsiz (Kontrol), farklı molaritede sisteamin (5 mM, 10 mM) ve yumurta sarısı (%17) içeren sulandırıcı ile sulandırılıp dondurulması ve eritme sonrası spermatolojik özelliklerin saptanması amaçlanmıştır. Ejakülatlar 5 adet Saanen tekesinden çiftleşme mevsiminde (Eylül- Ocak) elektroejakülatör yardımıyla alınmıştır. Çalışma 7 defa tekrarlanmıştır (n=7). Spermanın makroskobik ve mikroskobik muayeneleri yapıldıktan sonra ejekülatlar birleştirilmiştir (pooling). Sperma 2 eşit hacime bölünmüş, bir grubun seminal plazması ayrılmamış (A) diğer grubun seminal plazması 2000 g'de 5 dakika santrifüj edilerek ayrılmıştır (B). Çalışmada her bir grup kendi içinde 3 alt gruba bölünmüştür (Grup A0, A5, A10, B0, B5, B10). Bu amaçla toplamda 6 grup oluşturulmuştur; Grup A0, B0 (Kontrol), A5, B5 (5mM sisteamin), A10, B10 (10 mM sisteamin). Sulandırılan spermalar 5°C'de ekilibrasyona bırakılmıştır. Daha sonra 0,25 ml'lik payetlere çekilerek −110°C'de dondurulmuş ve −196°C'de saklanmıştır. Dondurulan spermalar su banyosunda 37°C'de 30 sn'de çözündürülmüştür. Çözündürme sonrası değerlendirmelere göre antioksidan içeren (A5, A10, B5, B10) ve içermeyen gruplarda (A0, B0) spermatozoon motilitesi sırasıyla %45,00, %42,14, %45,71, %36,43 ve %46,43, %45,00 olarak kaydedilmiştir. Aralarında istatiksel bir fark bulunmamıştır. Fakat seminal plazmanın varlığına ve grupların farklılığına bakılmaksızın, ekilibrasyon sonrası 10 mM sisteamin varlığının spermatozoon motilitesine zarar verdiği (p

Sentetik polimer polivinil alkolün (PVA) küçük konsantrasyonlarının kriyoprotektan solüsyonlarında buz oluşumunu inhibe ettiği bulunmuştur. Bu araştırmada, 3 farklı moleküler ağırlıktaki polivinil alkol (PVA) ile farklı konsantrasyonlarının Ankara keçisi spermasının dondurulabilirliğini değerlendiren bir metodoloji tanımlamayı amaçlanmıştır. Çalışma öncesinde PVA'ün sperma üzerinde sitotoksiste incelemesi MTT ve Neutral Red testi ile belirlendi. Sperma sulandırıcısının çekirdeklenme sıcaklığı HD kamera (JVC, everio HDAVC) ve testo termometresi (Testo 926, Almanya) ile kaydedildi. Çalışmada kullanılan hayvanların seçimi bütünleştirilmiş androlojik muayene sistemine (BAMS) göre yapıldı. Erkek üreme organlarının ölçümleri, elektronik kumpas (Watan, Türkiye), skrotal çevre mezüro ile (Mesitaş, Türkiye) ve görüntülemeler ultrason (MyLabVetTM One, ESAOTE S.p.A.) ile gerçekleştirildi. Spermatolojik parametrelerin belirlenmesi için spermalar transrektal dijital masaj ile alındı. Toplamda 24 hayvana uygulanan BAMS sonrasında, yedi adet olgun Ankara (2,75 ± 1,42 yaş) tekesinden 75 ejakülat suni vajen yardımıyla hafta iki kez toplandı. Sperma alınmasından hemen sonra, taze spermatolojik parametreler kaydedildi. Sperm üç farklı PVA kopolimer 9, 18 ve 100 kDa ile sulandırıldı; Tris yumurta sarısı sulandırıcısına sırasıyla % 0,001, 0,01, 0,1, 1 ve 2 PVA eklenmiştir. Sulandırma sonrası, örnekler 3 saat + 4 ° C ekilibrasyona bırakıldı. Soğutulan örnekler otomoatik sperma doldurma ve kapatma cihazı ile paketlendi ve programlanabilir dondurma makinesi (Digitcool 5300, IMV, Fransa) içinde donduruldu. Çözüm sonrasında aşağıdaki parametreler değerlendirildi: Motilite, progresivite ve kinetik parametreler SCA (Sperm class analyser, Microptics, Spain) ile, canlı spermatozoa, intakt akrozom ile mitokondriyel aktivite plaka okuyucu (SpectraMax® MiniMax ™ 300 Görüntüleme Sitometresi, ABD) ile değerlendirildi.Çözüm sonu en yüksek motilite, doz gruplarından bağımsız olarak en yüksek PVA (18kDa) 67,72 ± 3,06; doza göre ise PVA (18kDa) %0,1 64,18 ± 1,36; gruplarında elde edildi (P0,694; 0,953). Canlı spermatozoa oranları PVA 9, 18 ve 100 için sırasıyla 82,17 ± 1,01; 83,453 ± 1,175; 82,424 ± 1,083 olarak tespit edildi. Kullanılan üç PVA konsantrasyonunun hiçbiri, çözüm sonu spontan AR'nunu indüklememiştir (P>0,001). Grup ve doz etkisinden bağımsız olarak intakt akrozom oranları PVA 9, 18 ve 100 için sırasıyla; 10,83 ± 0,92; 12 ± 1,02; 10,97 ± 0,97 olarak bulundu (P>0,659; 0,975). Sentetik PVA polimerleri buz bloke edici maddeler olarak antifriz proteinlerinden çok daha ucuza üretilebilir ve sperm kriyoprezervasyonunu iyileştirmek için yeni fırsatlar sunabilirler. PVA 100 kDa eklenmesi sperm kinetik parametreler için yararlı iken, PVA 18 kDa grubu ile daha uygun hareket özellikleri elde edilmiştir. % 0,001, 0,01, 0,1 ve 1 w/w'lik (FTS: PVA) PVA kopolimer konsantrasyonları, 100 ml'lik bir hacimde spermanın dondurulması için gereken gliserol konsantrasyonunu sırasıyla % 0, 1, 1 ve 2 w/w düşürmüştür. Small concentrations of the synthetic polymer polyvinyl alcohol (PVA) were found to inhibit the formation of ice in cryoprotectant solutions. In this research, we aim to define a methodology to evaluate the freezability of Angora goat semen diluted with 3 different molecular weighted polyvinyl alcohol (PVA). Sperm diluent seeding temperature was recorded with HD camera (JVC, everio HD-AVC) and testo thermometer (Testo 926, Germany). Selection of animals was done according to the integrated andrological evaluation system. Monitoring of the male reproductive organs measurement was done with a caliper (Watan, Turkey), SCC with tape (Mesitaş, Turkey) monitoring with ultrasound (US) (MyLabVetTM One, ESAOTE S.p.A.). Initial sperm collected through TDM. In total, 75 ejaculates from seven mature Angora bucks (2 years old) were collected twice a week by an artificial vagina. Immediately after collection, sperm samples were diluted with three different PVA co-polymers 9, 18 and 100 kDa; 0,001 %, 0,01; 0,1; 1 and 2 added to Tris-egg yolk diluent respectively. After dilution semen was loaded into 0,25 ml French straws and cooled down to + 4C in three hours, frozen in a programmable freezing machine (Digitcool 5300,IMV, France). After post-thaw, following parameters were evaluated; Motility, progressivity and kinetic parameters with computer assisted sperm analysis system (CASA), live spermatozoa, intact acrosome and mitochondiral activity with a plate reader (SpectraMax® MiniMax™ 300 Imaging Cytometer, ABD). Highest motility was found in PVA 18 group with 67,72 ± 3,06 % regardless of the dosage and was also highest in PVA 100 0,1 % with 64,18 ± 1,36 % (P0,694,0,953). The live spermatozoa ratios for PVA 9, 18 and 100 were 82,17 ± 1,01; 83,453 ± 1,175; 82,424 + 1,083, respectively. None of the three PVA concentrations used induced spontaneous AR (P>0,001). Independent of group and dose effect, intact acrosomal ratios for PVA 9, 18 and 100 were; 10,83 ± 0,92; 12 ± 1,02; Was found to be 10,97 ± 0,97 (P>0,659, 0,975). Synthetic PVA-derived ice blocking agents can be produced much less expensively than antifreeze proteins, offering new opportunities for improving sperm cryopreservation. While the addition of PVA 100 kDa was beneficial for sperm kinetic parameters, with PVA 18 kDa group, more proper motion characteristics were obtained. PVA copolymer concentrations of 0,001, 0,01, 0,1, and 1 % w/w (FTS: PVA) decreased the concentration of glycerol required to freezing seeding temperature in a 100ml volume by 0, 1, 1, and 2 % w/w, respectively. 134

Study question Is severe early ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) completely prevented with the GnRH agonist trigger and 1500 IU hCG luteal rescue protocol? Summary answer Severe early OHSS can occur even after the GnRH agonist trigger and 1500 IU hCG luteal rescue protocol. What is known already Prior studies including over 200 women who received the GnRH agonist trigger and 1500 hCG luteal rescue protocol have reported complete prevention of severe early OHSS. Only a few late OHSS cases have been reported and it has been suggested that this protocol can be safely applied to any women under risk. Study design, size, duration This retrospective cohort study included all women who were at high risk of OHSS and were given the GnRH agonist trigger plus hCG luteal rescue protocol between December 2008 and August 2012 in the two participating centers. Participants/materials, setting, methods There were 23 women with a mean estradiol level of 4891 ± 2214 pg/ml and a mean number of >12 mm follicles of 20 ± 6 on the day of ovulation triggering. OHSS was categorized according to the Golan criteria. Main results and the role of chance Overall 6 of the 23 (26%) women developed severe OHSS. Five women had severe early OHSS requiring ascites drainage and hospitalization and three of these women did not undergo embryo transfer. The number of follicles measuring 10-14 mm on the day of triggering was significantly different between women who developed severe early OHSS and those who did not. Limitations, reasons for caution The small number of women with severe early OHSS may have prevented identification of other significant risk factors. Wider implications of the findings Although the GnRH agonist plus 1500 IU hCG luteal rescue protocol significantly decreases the risk of severe OHSS, this life threatening complication can still occur in high-risk patients. It would be prudent to avoid hCG luteal rescue and freeze all embryos for future transfer in such women particularly when there are ≥18 follicles with 10-14 mm diameters even with few larger follicles.

Bu çalışma, L-arjinin'in koçlarda bazı üreme parametreleri ve spermanın saklanabilirliği üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın 1. aşamasında 7 hafta boyunca gün aşırı 5 mg/kg dozunda L-arjinin enjeksiyonlarını müteakip koçların ereksiyon süreleri, spermatolojik özellikleri ve seminal plazma arginaz aktiviteleri incelendi. Çalışmanın 2. aşamasında ise sperma örneklerine 0,1, 0,5, 1, 5 ve 10 mM dozlarında in vitro L-arjinin ilave edildikten sonra örnekler kısa ve uzun süreli saklama işlemlerine tabi tutuldu. Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, L-arjinin'in i.m. enjeksiyonları ereksiyon süresi (3. haftadan sonra p

Preimplantation genetic diagnosis is the detection of inherited diseases and the sex of embryos before implantation in the practice of human medicine as well as in veterinary medicine. The introduction of experimental animal embryo biopsy techniques has been a milestone in the developmental process of preimplantation genetic diagnosis techniques. The aim of the present study was to evaluate in vivo and in vitro development of embryos after biopsy in an experimental mouse model and to perform comparisons across different biopsy techniques (blastomere biopsy and trophectoderm biopsy). At the end of the study, no significant difference was observed between the blastomere biopsy group and the control group in terms of in vitro development, embryo quality, and fetal development, whereas embryo quality and in vivo development were negatively affected in the trophectoderm biopsy group (P < 0.05). TUBITAKTurkiye Bilimsel ve Teknolojik Arastirma Kurumu (TUBITAK) [KAMAG-107G027] This research was supported by grant number KAMAG-107G027 from TUBITAK.

Bu araştırmada, ülkemize özgü bir ırk olan Akkaraman koç spermasının dondurulması ve çözdürülmesinde, kolesterol (ch) ve kolesterolün oluşumunda ara ürün olan 7- dehidrokolesterolün (7-dhc) tris sulandırıcısına eklenerek hazırlanmış solüsyonlarla elde edilecek in vitro sonuçların değerlendirilmesi amaçlandı. Araştırmada üç baş koç kullanıldı. Koçlardan haftada iki defa suni vajen yardımıyla sezon içinde sperma alındı. Her bir koçtan alınan nativ ejakülatlar birleştirildi. Birleştirilen ejekülatlar 7 eşit gruba bölündü (split ejekulat); biri kontrol grubu olarak ayrıldı; üçü ch'nin; diğer üçü de 7-dhc'nin farklı konsantrasyonları (1,5, 2,5, 3,5 mg/120x106) ile hazırlanarak tris sulandırıcısı oluşturuldu. Deneydeki sulandırıcı grupları ile dozlanan spermalar + 4 derecede 2 saat alışıma bırakıldı. Alışım süresi sonunda payetler sıvı azot buharında – 120oC 'de 15 dakikada dondurulduktan sonra sıvı azot içinde saklandı. Dondurulduktan 2 ay sonra her deneydeki gruplar için payetler 37oC'deki su banyosunda 35 saniyede çözdürüldü. Çözdürme sonrası spermatozoa motilitesi, anormal spermatazoa oranı sperma analiz cihazında (CASA) değerlendirildi. Plazma membran bütünlüğünün değerlendirilmesi için HOS test, DNA fragmentasyonu için COMET, spermatazoa canlılığı SYBR-14/PI, akrozom bütünlüğü FITC-PNA/PI, mitokondriyel aktivitasyon JC-1/PI; apoptozisin tespiti için Annexin V/PI yöntemi uygulandı. Ayrıca, antioksidan etkisinin değerlendirilmesi için lipit peroksidasyona (LPO) bakıldı.Çözüm sonrası motilite, ölü/canlı, akrozom hasarı, ve HOS test yönünden 7dhc grupları ile ch grupları arasında istatistiksel olarak aralarında bir fark bulunmazken; kontrol gruplarına göre istatistiksel olarak fark bulunmuştur (p0,05). Ayrıca, apoptosis yönünden veriler incelendiğinde canlı ve erken apoptosis hücrelerinde istatistiksel farklılıklar görülürken (p0,05).Sonuç olarak; Ch ve 7-dhc'nin koç spermasını dondurma (soğuk şoku) ve çözdürme prosedürlerine karşı koruduğu, 7-dhc'nin ch yerine koç spermasının sulandırılması ve dondurulmasında kullanılabileceği; ayrıca, ch ve 7-dhc ile elde edilen in vitro sonuçların dölverimlerinin de alınarak sağlamasının yapılması gerektiği sonucuna varıldı. In this research the evaluation of in vitro results of cholesterol (ch) and 7-dehydrocholesterol (7-dhc) which intermediates formation of cholesterol added to tris extenders in freezing-thawing of Akkaraman ram semen, a particular breed in our country, was aimed. In this reseasrch 3 rams were used. Semen was collected from the bucks by artificial vagina, twice a week, during the breeding season. The native ejaculates from each ram were mixed. The mixed ejaculates were divided into seven groups (split ejaculates). One of these was seperated as control, three were diluted with tris which have different concentrations of ch,and the other three were diluted with tris which have different 7-dhc concentrations (1,5, 2,5, 3,5). Extender groups in the experiment were equilibrated in +4°C Straws were frozen in liquid nitrogen vapour (-120 °C) and kept in liquid nitrogen at the end of equilibration period. 2 months after the straws were frozen, they were thawed in 37°C water bath for 35 seconds. Post-thaw spermatological parameters (motility, abnormal spermatozoa) were evaluated with the sperm analyser (CASA). HOS test for evaluating plasma membrane integrity, COMET for detecting DNA fragmentation, SYBR-14PI for detecting live/dead spermatozoa ratio, FITC-PNA/PI for evaluating acrosomal integrity, JC-1 with fluorescent stains for determining mitochondrial activity and Annexin V/PI method with flow cytometry for detecting apoptosis were performed. Besides, antioxidant effect was examined by lipid peroxidation. After thawing, there was no significant difference between 7-dhc and ch groups in terms of motility, live/dead spermatozoa ratio, acrosome defect, mitochondrial activation, and HOS tests; however statistically significant difference was detected when these were compared with control groups (p0,05). As a result, it was concluded that ch and 7-dhc protect ram semen from freezing (cold shock) and thawing procedures; 7-dhc can be used instead of ch for extending and freezing ram semen. In vitro results obtained with ch and 7-dhc should be double-checked with fertility results. 113

İlk kez 1973 yılında bakteriler üzerinde yapılmış ve biyoteknoloji çalışmaları içerisinde önemli bir yeri olan transgenezis çalışmaları; günümüzde hastalıklara model hayvan oluşturma, organ transplantasyonu ve transgenik hayvanların süt gibi doğal ve kolay elde edilebilen ürünlerinden değerli proteinlerin üretilmesini amaçlamaktadır. Transgenik hayvan üretimi için çeşitli yöntemler geliştirilmiş, ancak tavşanlarda pronüklear gen enjeksiyonu (PNI), intrasitoplazmik gen enjeksiyonu (ISI) ve intrasitoplazmik sperm enjeksiyonu ile transgenezis (ICSI-t) tekniklerinin birbirleri ile karşılaştırılması yönünde bir çalışmaya henüz rastlanılmamıştır. Tez çalışmasında, tavşanlarda in vivo gelişmiş oositlere ICSI-t, in vivo gelişmiş embriyolara PNI ve ISI yöntemleri ile gen transferi uygulanarak, bu 3 tekniğin ve farklı gen konsantrasyonlarının transgenik tavşan embriyosu üretimi üzerine etkinliği araştırıldı. Gen konstraktı olarak yeşil floresan protein (GFP) geni taşıyan hiperaktif plazmid (pmhyGENIE-3) kullanıldı. Tavşan başına 75 IU HMG ve 100 IU hCG ile süperovulasyon uygulandı ve hCG uygulamasından 15-16 saat sonra genel anestezi altında laparatomi yapıldı. Ovidukt yıkaması ile elde edilen oosit ve embriyolarda 10 ve 20 ng/µl olmak üzere 2 farklı gen miktarı, 3 yöntem için denendi. Embriyolar, TCM-199 medyumunda in vitro kültüre edilerek 24., 48., 72., 96. ve 120. saatlerde bölünme, gelişme durumları ile gen ekspresyonları kontrol edildi.Çalışma sonucunda en düşük blastosist oranları ICSI-t ve ISI gruplarında görülürken, en yüksek blastosist oranlarına PNI grubunda ulaşıldı. PNI 10 ng/µl grubunda blastosist oranı %42,1, GFP ekspresyonu görülen blastosist oranı %37,5; PNI 20 ng/µl grubunda blastosist oranı %12,9, GFP ekspresyonu görülen blastosist oranı %75,0 olarak saptandı. Altı grup içerisinde, en iyi grubun PNI 10 ng/µl grubu olduğu görüldü. Transgenesis studies carried out on bacteria for the first time in 1973 have a major role in biotechnology field. Today the aims to produce transgenic animals are to produce model animals for human diseases, organ transplantation and obtaining valuable proteins. New techniques have been developed for production of transgenic animals, however there is no published study about comparing pronuclear gene injection (PNI), intracytoplasmic gene injection (ICI) and intracytoplasmic sperm injection transgenesis (ICSI-t) on rabbits.In the thesis study, the efficacy of 3 methods and 2 different gene concentratitons (10 and 20 ng/µl) to produce transgenic rabbit embryos by transferring genes into oocytes and embryos developed in vivo were researched. The hyperactive plasmide (pmhyGENIE-3) that carries green fluorescent protein (GFP) was used as a gene construct. For superovulation, 75 IU HMG and 100 IU hCG were used. After 15-16 hours from hCG injection, oocytes and embryos were flushed from oviducts laparatomically under general anesthesia. After gene injections, embryos were cultured in vitro in TCM-199 media. The developmental status and gene expressions were checked in 24th, 48th, 72th, 96th and 120th hours. The lowest blastocyst rates were obtained in ICSI-t and ICI groups, while the PNI groups had the highest blastocyst rates. In PNI 10 ng/µl and 20 ng/µl groups, blastocyts rates were 42,1% and 12,9%; and GFP+ blastocyst rates were 37,5% and 75,0%, respectively. PNI 10 ng/µl group was found to be the best group of 6 all. 71

The aim of this study was to evaluate the effects of lyophilized egg yolk extender on ram semen cryopreservation. Ejaculates with a thick consistency, rapid wave motion (3-5 on a 0-5 scale) and >75% initial motility were pooled. Sperm were diluted to final concentration of 1/5 (semen/extender) in lyophilized egg yolk or fresh egg yolk extenders using two-step dilution method. The equilibrated semen was frozen in 0.25 mL straws. Semen samples were assessed for sperm motility, plasma membrane functional integrity using hypoosmotic swelling test (HOST), damaged acrosome using FITC-Pisum sativum agglutinin (PSA-FITC) and DNA integrity using terminal deoxynucleotidyl transferase-mediated dUTP nick-end labeling (TUNEL) at three time points: after dilution with extender A, equilibration and post-thaw. The results showed that freezing and thawing procedures (dilution, equilibration and thawing) had negative effects on motility (P < 0.001), plasma membrane integrity (P < 0.001), acrosome integrity (P < 0.001) and DNA integrity (P < 0.001). In the study, there were no significant differences between lyophilized and fresh egg yolk extenders when comparing motility, plasma membrane integrity, acrosome integrity and DNA integrity between groups. In conclusion, lyophilized egg yolk extender provided similar cryoprotective effects with fresh egg yolk extender to cryopreserve ram semen.

Bu araştırma, gliserol, DMSO, 1,2 propanediol ve etilen glikol içeren sulandırıcılarla dondurulan koç spermasının değerlendirilmesi ve koyun embriyonik gelişimi üzerine etkilerinin karşılaştırılması amacıyla planlanmıştır. Araştırmada koçlardan sperma elektroejakülasyon yöntemi ile alınmıştır. Sperma alma işlemi aşım mevsimi içinde 5 kez tekrarlanmıştır. Sperma örneklerinin spermatolojik özellikleri incelendikten sonra örnekler bir tüpte toplanmıştır (pooling). Pooling yapılan sperma 1:1 oranında sulandırıcı A ile sulandırıldıktan sonra 4 eşit hacme bölünmüştür ve sulandırıcı B ile 1:1 oranında sulandırılmıştır.Eritme sonrası; motilite, HOST, akrozomal bozukluk (FITC-PSA), akrozomal bozukluk (Gimza) ve DMB oranlarına ait ortalama spermatolojik değerler %6 gliserol içeren grupta sırasıyla 53.3±0.9, 68.3±0.8, 55.3±0.9, 50.5±1.3 ve 3.6±0.3; %6 DMSO içeren grupta sırasıyla 15.3±0.9, 30.4±0.8, 55.6±1.0, 51.7±1.6 ve 3.6±0.2; %6 1,2 propanadiol içeren grupta sırasıyla 40.6±0.8, 52.2±0.8, 49.7±0.9, 44.6±1.3 ve 3.8±0.2; %6 etilen glikol içeren grupta sırasıyla 43.3±0.9, 56.7±0.71, 51.3±0.5, 47.5±0.8 ve 3.9±0.2 olarak tespit edilmiştir.Gruplar arasında motilite, HOST ve akrozomal bozukluk oranları yönünden istatistiksel farklılık önemli bulunmuş (P0.05).%6 Gliserol içeren sulandırıcılarla dondurulmuş koç spermasıyla yapılan IVF'de, 2-4 hücre, 8-16 hücre, morula ve blastosist oranları sırasıyla %79.25, %65.87, %41.27 ve %25.40 bulunmuştur. %6 DMSO grubunda sırasıyla, %38.16, %24.14, %6.90 ve %0 , %6 1,2 propanediol grubunda sırasıyla %72.19, %57.80, %25.69 ve %15.60 ve etilen glikol grubunda ise sırasıyla, %61.94, %56.25, %21.89 ve %11.46 saptanmıştır.%6 Gliserol grubu diğer gruplara göre eritme sonrası motilite ve plazma membran fonksiyonel bütünlüğü daha iyi korumuştur. %40 ve üzerinde motiliteye sahip sperma kullanılarak yapılan IVF sonrası taze spermaya benzer düzeyde bölünme oranı elde edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Koç, sperma, kriyoprotektan, in vitro fertilizasyon, embriyo This study was planned with the aim of evaluating the ram sperm that were cryopreserved with extenders which include glycerol, DMSO, 1,2 propanediol and ethylene glycol and comparing the affects on sheep embriyonic development.Sperm was collected from rams by means of electroejaculator. A total of 5 sperm collection was done during breeding season. After determining the spermatological characteristics of each sperm samples, all samples were collected in one tube (pooled). After pooling, sperm was divided into 4 groups after diluted 1:1 ratio with extender A and diluted 1:1 ratio with extender B.After thawing; general mean rates of motility, HOST, defected acrosome (FITC-PSA), defected acrosome (Giemsa) and DMB in 6% glycerol group were 53.3±0.9, 68.3±0.8, 55.3±0.9, 50.5±1.3 ve 3.6±0.3; in 6% DMSO group were 15.3±0.9, 30.4±0.8, 55.6±1.0, 51.7±1.6 ve 3.6±0.2; in 6% 1,2 propanediol were 40.6±0.8, 52.2±0.8, 49.7±0.9, 44.6±1.3 ve 3.8±0.2; in 6% ethylene glycol group were 43.3±0.9, 56.7±0.71, 51.3±0.5, 47.5±0.8 ve 3.9±0.2 respectively.Between these groups, the statistical differences were significant in terms of motility, HOST and defected acrosome (P0.05)In IVF; 2-4 cell, 8-16 cell, morula and blastosist values in 6% glycerol group were 79.25%, 65.87%, 41.27% and 25.40% respectively. In 6% DMSO group were 38.16%, 24.14%, 6.90% and 0%; in 6% 1,2 propanediol group were 72.19%, 57.80%, 25.69% and 15.60%; in 6% ethylene glycol group were 61.94%, 56.25%, 21.89% and 11.46% respectively.The use of 6% glycerol showed better results in motility and plasma membrane functional integrity on post-thaw. Sperm has 40% and above motility showed same clevage rates as fresh sperm in IVF.Key Words: Ram, sperm, cryoprotectant, in vitro fertilization, embryo 96

Sunulan çalışmanın temel amacı, koç spermasının dondurulmasında trehaloz ve iodixanol'ün bir arada kullanılıp kullanılamayacağının araştırılmasıydı. Sperma beş Kıvırcık ırkı koçtan elektroejekülatör yardımıyla alındı ve vakit geçirmeden laboratuara ulaştırıldı. İyi kalitedeki ejekülatlar (hacim: ≥0,5 ml, kitle hareketi: ≥3, motilite : ≥%70, konsantrasyon ≥2×109/ml) birleştirildi. Birleştirilen sperma 9 eşit kısma ayrıldı ve her biri kendi sulandırıcısı ile sulandırıldı. Çalışmada temel sulandırıcı olarak tris sulandırıcısı kullanıldı. Gliserol içermeyen temel sulandırıcı 9 eşit kısma ayrıldı ve iodixanol (OptiPrepTM; Op) veya trehaloz (Tr) ilaveleri ile veya bu iki maddenin farklı kombinasyonlarının eklenmesi ile farklı sulandırıcılar hazırlandı. Sulandırıcı grupları şu şekilde oluşturuldu: Tris (kontrol), Op5 (%5 Op, v/v), Tr25 (25 mM Tr), Tr50 (50 mM Tr), TR50/OP1,25 (50 mM Tr + %1,25 Op), TR50/OP2,5 (50 mM Tr + %2,5 Op), TR50/OP5 (50 mM Tr + %5 Op), TR25/OP5 (25 mM Tr + %5 Op) ve TR12,5/OP5 (12,5 mM Tr + %5 Op) grupları. Çalışmada iki aşamalı sulandırma yöntemi kullanıldı ve gliserol 5 °C'de ikinci aşamada ilave edildi. Sulandırılmış sperma 1 saat süre ile ekilibrasyona bırakıldı, 0,25 ml payetlere yüklendi ve sıvı azot buharında donduruldu. Sunulan çalışmadan özet olarak; (1) koç spermasının dondurulması amacıyla sulandırıcıya eklenen iodixanol veya trehalozun, spermatozoonların fonksiyonel ve morfolojik bütünlüklerinin korunmasına önemli katkı sağladıkları, (2) trehalozun veya iodixanolün etkisinin ortamda bulunan diğer kryoprotektan maddelerden etkilendiği, (3) 50 mM trehaloz ilavesinin dondurma öncesinde sperma motilitesini olumsuz etkilediği, fakat 25 mM trehaloz ilavesinin eritme sonrası spermatolojik özellikleri olumlu etkilediği, (4) %5 iodixanol ilavesinin, spermatozoonların fonksiyonel ve morfolojik bütünlüklerine olumlu katkılarının yanında eritme sonrası spermatozoon dayanıklılığını arttırdığı, (5) iodixanol ve trehalozun uygun konsantrasyonlarda bir arada kullanılmasının sinerjik bir etki oluşturarak, tek başlarına kullanılmalarındaki faydalı etkilerine ek olarak eritme sonrası 4. saate kadar spermatozoonların yaşama gücünü önemli derecede arttırdığı ve (6) tris sulandırıcısına %5,0 iodixanol ve 25 mM trehalozun birlikte ilavesinin koç spermasının donma yeteneğini önemli derecede arttırdığı sonuçlarına varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Koç, Sperma, Dondurma, Iodixanol, Trehaloz The main aim of the study was to investigate if trehalose and iodixanol can be used in combination for freezing of ram semen. Semen samples were obtained by electroejaculator from five Kivircik rams and transported to the laboratory immediately. Ejaculates of good quality (volume: ≥0.5 ml, mass motility: ≥3, motility: ≥70%, sperm concentration: ≥2×109/ml) were pooled. Pooled semen was divided into 9 equal portions and diluted each with its own extender. A tris-based extender was used as the base extender. The base extender without glycerol were divided into 9 equal parts and different freezing extenders were prepared by the addition of iodixanol (OptiPrepTM; Op) or trehalose (Tr) alone, or different combinations of these substances. Extender groups were designated as follows: Tris (control), Op5 (5% Op, v/v), Tr25 (25 mM Tr), Tr50 (50 mM Tr), TR50/OP1,25 (50 mM Tr + 1,25% Op), TR50/OP2,5 (50 mM Tr + 2,5% Op), TR50/OP5 (50 mM Tr + 5% Op), TR25/OP5 (25 mM Tr + 5% Op) and TR12,5/OP5 (12,5 mM Tr + 5% Op). A two-step dilution was used and glycerol was added at 5 °C in the second step. Diluted samples were equilibrated for 1 h, loaded in 0.25 ml straws and frozen in liquid nitrogen vapor. It was concluded from the study that (1) supplementation of iodixanol or trehalose to extender for the cryopreservation of ram semen made an important contribution to the protection of morphological and functional integrity of spermatozoa, (2) the effect of trehalose or iodixanol was affected by other cryoprotective substance in the medium, (3) supplementation of 50 mM trehalose had a negative effect on spermatozoa motility before freezing, but, 25 mM trehalose could affected the post-thaw spermatological traits positively, (4) in addition to positive contributions to functional and morphological integrity of spermatozoa, supplementation of %5 iodixanol has increased the spermatozoa longevity after thawing, (5) the use of trehalose and iodixanol in combination at appropriate concentrations created a synergistic effect and increased the spermatozoa viability until the fourth hours after thawing, in addition to its positive effects when they used separately and (6) the supplementation of both 5% iodixanol and 25 mM trehalose together to tris extender significantly increased the freezability of ram semen.Keywords: Ram, Semen, Cryopreservation, Iodixanol, Trehalose 97

Kemoterapötiklerin fertilite üzerine olumsuz etkileri bilinmektedir. Bu çalışmada antikanser ilaçların infertilite üzerine oluşturduğu olumsuz etki ve bunun üzerine antioksidan maddenin koruyucu etkinliği olup olmadığı spermatolojik parametreler, oksidatif stres değerleri ve histopatolojik yöntemler ile değerlendirildi. Sunulan çalışmada antikanser bir ajan olan paklitaksel ve antioksidan resveratrol'ün Yeni Zelanda ırkı tavşan sperması üzerine etkileri araştırıldı. Deney, her grubu 8 Yeni Zelanda tavşanından oluşan 4 grup olacak biçimde dizayn edildi. Kontrol grubuna 40 ml serum fizyolojik uygulaması yapıldı. Paklitaksel grubuna 40 ml serum fizyolojik içerisinde 5mg/kg dozunda paklitaksel, resveratrol grubuna 40 ml serum fizyolojik içerisinde 4 mg/kg dozunda resveratrol, paklitaksel+resveratrol grubunda ise 40ml lik serum fizyolojik içerisinde 5 mg/kg paklitaksel + 4 mg/kg resveratrol uygulaması yapıldı. Tüm uygulamalar 8 hafta boyunca haftada bir defa İ.V. yolla yapıldı. Ejakülatlar 11 hafta boyunca alındı. Sperma motilitesi faz-kontrast mikroskop ile değerlendirildi. Sperma membran bütünlüğü, akrozom bütünlüğü ve mitokondriyel aktivite oranları sırasıyla SYBR 14/PI, FITC-PNA ve JC-1/PI boyama ile değerlendirildi. Sperma ve testis dokusunda LPO, tGSH ve total antioksidan kapasite seviyeleri sperktrofotometre ile belirlendi. Onbirinci haftada 32 dişi tavşan kullanılarak fertilite denemesi yapıldı. Fertilite denemesi sonrasında erkek tavşanlara ötenazi uygulandı ve tüm tavşanların testisleri alınıp tubul çapları ölçüldü. Spermatolojik analizler sonucunda paklitaksel'in sperma üzerine olan hasarlarını resveratrol'ün önlediği görülmüştür. Paklitaksel sperm motilitesini, yoğunluğunu, canlılığını, akrozom bütünlüğünü ve mitokondriyel aktivitesini azaltmış (P0.05). Histopatolojik değerlendirme sonucunda paklitaksel uygulamasının seminifer tubul çapı ölçülerini daralttığı (P0.05). Sonuç olarak paklitaksel'in bazı spermatolojik parametreler, biyokimyasal analizler ve seminifer tubul çapı ölçümü üzerine olumsuz etkisi olduğu belirlendi. Ayrıca resveratrol'ün paklitaksel'in negatif etkisine karşı koruyucu etkinliği olduğu tespit edildi., It is known that chemotherapeutics have adverse effects on the fertility. In this study, the negative effects of the anticancer drugs on infertility and whether antioxidant substances have protective efficacy on this matter were evaluated by sperm parameters, oxidative stress levels and histological methods. In this study, the effects of anticancer drug paclitaxel and an antioxidant resveratrol on New Zeland Rabbit semen were evaluated. The experimental design consisted of four treatment groups. Each treatment group consisted of 8 New Zeland Rabbits. The control group was administered 40 ml saline, the paclitaxel group was administered 5mg/kg paclitaxel in 40ml saline, the resveratrol group was administered 4mg/kg resveratrol within 40ml saline and the paclitaxel+resveratrol group was administered 5mg/kg paclitaxel+4mg/kg resveratrol within 40 ml saline. All administrations were i.v. and continued once a week for 8 weeks. Ejaculates were collected for 11 weeks. Sperm motility was estimated using phase-contrast microscopy. Sperm viability, sperm acrosome integrity, and sperm mitochondrial activity were performed by staining with SYBR 14/PI, FITC-PNA, and JC-1/PI respectively. LPO, tGSH and antioxidant capasity levels were determined by spectrophotometry in semen and testes tissues. At the 11 th week, fertility trial was made by using 32 female rabbits. After fertility trial, male rabbits were euthanasiad. Additionally, at the end of 11 weeks, all rabbit's testes were removed and diameters of seminiferous tubules were measured. At the result of spermatological analyses, it was observed that the damages on sperm parameters induced by paclitaxel were normalised by resveratrol. While paclitaxel decreased sperm motility, concentration, viability, acrosome integrity, and mitochondrial activity (P0.05). Histopathologically it was observed that treatment of paclitaxel decreased diameters of seminiferous tubules (P0.05). As a conclusion, the negative effects of paclitaxel was determined on some spermatological parameters, biochemical assays and diameters of seminiferous tubules. It was also determined that resveratrol prevented these negative effects of pacliaxel., Bu araştırma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 12102013 proje numarası ile desteklenmiştir.

Sunulan tez çalışmasında, Kangal köpeklerinden alınan ejakülatlar birleştirilerek 3 farklı deney grubu oluşturuldu. Her deney grubu altı farklı alt gruptan oluştu. Deney grupları temel Tris sulandırıcısıyla (T) sulandırıldı. Birinci deney grubu, %5 gliserol (G)+kuersetin (K) 50 µM (TGK50), %5G + K 200 µM (TGK200), %5 etilen glikol (E)+ K 50 µM (TEK50), %5 E+K200 µM (TEK200), %5G (TG) ve %5E (TE) içeren Tris sulandırıcılarıyla sulandırılan spermalarla oluşturuldu. İkinci deney grubu, TG + Ergotiyonin (E) 0,5 mM (TGE0.5), TG + E 2 mM (TGE2), TE + E 0,5 mM (TEE0.5), TE + E 2 mM (TEE2), %5 TG ve %5 TE içeren Tris sulandırıcılarıyla sulandırılan spermalarla oluşturuldu. Üçüncü deney grubu, TG + BME %2,5 (TGB2.5), TG+ BME %10 (TGB10), TE+ BME %2,5 (TEB2.5), TE+ BME %10 (TEB10), % 5TG ve %5 TE içeren Tris sulandırıcılarıyla sulandırılan spermalarla oluşturuldu. Üç farklı deney gruplarında sulandırılan spermalar 4oC'ta 1,5 saat ekilibrasyon sonrası sıvı azot buharında dondurularak sıvı azotta (~-196ºC) saklandı. Spermalar sulandırma ve dondurma/çözdürme sonrası subjektif spermatozoon motilitesi, çözüm sonu CASA motiliteleri, spermatozoa hareket özellikleri, spermatozoa canlılığı (SYBR-14/PI), mitokondriyal aktivitesi (JC-1/PI), akrozom bütünlüğü (FITC/PI) ve DNA bütünlüğü yönünden değerlendirildi. Birinci deney grubunda çözüm sonu subjektif motilite değerleri TGK50 (%55,70±0,71), TGK200 (%60,00±1,09), TEK200 (%56,40±1,42) gruplarında, TG (%50,70±1,70) ve TE (%51,40±0,92) gruplarına göre yüksek bulundu. Progresif motilite TGK200 (%27,14±1,08) grubunda, TE (%20,56±1,07) grubuna göre istatiksel olarak yüksekti. TGK50 ve TGK200 grupları canlılık, akrozom bütünlüğü ve mitokondriyal aktivite oranları bakımından (sırasıyla, %59,69±1,84, %60,49±2,54; %56,68±3,17, %52,67±3,57; %58,34±6,17, %57,53±6,08) TE grubuna (sırasıyla, %48,68±2,41, %37,95±1,76, %43,25±2,10) göre istatiksel olarak üstünlük gösterdi. DNA bütünlüğü korunmasında TGK200 (%95,75±0,52) grubu, TE (%93,41±0,74) grubuna göre istatiksel olarak daha yüksek koruma sağladı (P, In the presented thesis, ejaculates collected from Kangal dogs were allocated to three different experimental groups. Each experimental group comprised six subgroups, which were established by dividing the collected semen into six equal aliquots. All subgroups were diluted with a Tris-based extender (T). The first experimental group included semen samples diluted with Tris-based extenders containing 5% glycerol (G)+quercetin (K) 50 µM (TGK50), 5% G+K 200 µM (TGK200), 5% ethylene glycol (E)+K 50 µM (TEK50), 5% E+K 200 µM (TEK200), 5% G (TG) and 5% E (TE). The second experimental group included semen samples diluted with Tris-based extenders containing TG+Ergothionine (E) 0.5 mM (TGE0.5), TG+E 2mM (TGE2), TE+E 0.5 mM (TEE0.5), TE+E 2 mM (TEE2), TG and TE. The third experimental group was composed of semen samples diluted with Tris-based extenders containing TG+BME 2.5% (TGB2.5), TG+BME 10% (TGB10), TE+BME 2.5% (TEB2.5), TE+BME 10% (TEB10), TG and TE. The diluted semen samples, belonging to the three different experimental groups, were equilibrated at 4◦C for 1.5 hours and then frozen in liquid nitrogen vapour and stored in liquid nitrogen (~-194ºC). Following dilution and freeze-thawing, the semen samples were assessed for subjective sperm motility, post-thaw CASA motility, sperm motility parameters, sperm viability (SYBR-14/PI), mitochondrial activity (JC-1/PI), acrosome integrity (FITC/PI) and DNA integrity. In the first experimental group, the post-thaw subjective motility values of the TGK50 (55.70±0.71%), TGK200 (60.00±1.09%), and TEK200 (56.40±1.42%) were higher than those of the TG (50.70±1.70%) and TE (51.40±0.92%). The progressive motility rate was significantly higher in TGK200 (27.14±1.08%), when compared to TE (20.56±1.07%). In TGK50 and TGK200, the viability, acrosome integrity and mitochondrial activity rates (59.69±1.84%, 60.49±2.54%; 56.68±3.17%, 52.67±3.57%; 58.34±6.17%, and 57.53±6.08%, respectively) were significantly higher than those of TE (48.68±2.41%, 37.95±1.76%, 43.25±2.10%, respectively). The DNA integrity rate was higher in TGK200 (95.75±0.52%), compared to TE (93.41±0.74%) group (P, Bu araştırma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 13102014 proje numarası ile desteklenmiştir.

Günümüzde koyunlarda dondurulmuş sperma ile yapılan tohumlamalardan yeterli oranda fertilite elde edilememektedir. Kryopreservasyon işlemi esnasında spermatozoa değişik oranlarda osmotik basınç ve ısı stresine maruz kalır. Sperma üzerinde oluşan bu olumsuz etkilerin azaltılması için dondurma metotları ve yeni sulandırıcılar denenmektedir. Bu çalışmanın amacı, anizoosmotik ortam ve kryoprotektanların ivesi sperması üzerine olan etkisini motilite, membran ve akrozom bütünlüğü yönünden değerlendirilmesidir. Sunulan araştırmada, çiftleşme sezonu içerisinde iki adet ivesi koçtan sun'i vajen yöntemiyle alınan ejakülatlar birleştirilip kullanıldı. Çalışma iki aşamadan oluşmuştur. Birinci aşamada, sperma 75, 150, 225, 325, 425, 600 ve 900±5 milliosmollük (mOsm)/kg sükroz solüsyonuna 5 dakika maruz bırakılıp yeniden osmotik duruma getirildi. İkinci aşamada, sperma 0.5, 1.0 ve 1.5 M gliserol (Gly), dimethil sülfoksid (DMSO), ethilen glikol (EG) ve propilen glikol (PG) kryoprotektan içeren solusyonlara 5 dakika maruz bırakılıp yeniden osmotik duruma getirildi. Spermalar motilite, membran ve akrozom bütünlüğü yönünden değerlendirildi.Koç sperma motilitesi anizoozmotik stres faktörlerinden önemli derecede etkilendi (P < 0.05). Genel olarak sperm akrozom bütünlüğü, anizoozmotik ortamdan etkilenmezken, 75 mOsm'lük sükroz solüsyonu akrozom bütünlüğünü önemli oranda düşürdü. Kryoprotektanların eklenmesi ve uzaklaştırılması motilite ve akrozom bütünlüğünü etkiledi (P < 0.05). 0.5 M Gly (P > 0.05) hariç diğer oranlardaki kryoprotektanlar akzorom bütünlüğünü önemli derecede etkiledi. Sonuç olarak İvesi koç spermasının çeşitli stres faktörlere karşı geniş direnç aralığı olduğunu göstermiştir. Anahtar kelimeler: İvesi, kryoprotektan, osmotik tolerans, sperma Effective ram sperm cryopreservation protocols, which would yield acceptable fertility rates following artificial insemination (AI) in ewes, are currently lacking. During the process of cryopreservation, spermatozoa are exposed to osmotic pressure and heat stress at different rates. To reduce these negative effects on spermatozoa, new freezing methods and extenders are being tried to develop. The objective of the current studies are to compare the effects of various anisoosmatic conditions, cryoprodective agents (CAPs) on the motility, acrosome and membrane integrity of Awassi sperm. In the mating season, the sperm was collected from 2 Awassi ram than has been mixed and used. Two experiments were conducted. In experiment 1, the sperm was exposed to 75, 150, 225, 325, 425, 600 and 900±5 mOsm/kg sucrose solutions, held for 5 min and then returned to isosmotic condition. In experiment 2, the sperm was exposed to 0.5, 1.0 and 1.5 M glycerol (Gly), dimethyl sulfoxide (DMSO), ethylene glycol (EG) and propylene glycol (PG) for 5 min and then returned to isosmotic condition. The sperm was evaluated by microscopic assessment of the sperm motility, acrosome and membrane integrity. The motility of ram sperm was significantly affected from anisosmotic stress (P < 0.05). While anisosmotic stress had no effects on acrosomal integrity of ram sperm, there was a significant reduction in acrosomal integrity for ram sperm after the addition and removal of a 75 mOsm sucrose solution. The abrupt addition and removal of cryoprotectant had effect on the motility and acrosomal integrity of epididymal ram sperm (P < 0.05). There was a decrease in acrosomal integrity for ram sperm after exposure to cryoprotectant (P < 0.05) except 0.5 MGly (P > 0.05). In conclusion, the current data suggest ram sperm is resilient to vide range cryobiologiably stress conditions.Keywords: Awassi, cryoprotectans, osmotic tolerance, sperm. 44

ÖZETKaraman, E. (2006). Koyun Embriyolarının Dondurulmasında Farklı Soğutma Hızlarının Gebelik Oranına Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dölerme ve Sun'i Tohumlama Anabilim Dalı. Doktora Tezi. İstanbul.Çalışmada, koyun embriyoların kademeli bir şekilde dondurulması sırasında uygulanan farklı soğutma hızlarının gebelik üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde, mezbahadan sağlanan ovaryumlardan kazanılan oositler (n= 2990) olgunlaştırma medyumu içerisinde (TCM-199), 22 saat olgunlaştırıldı. Ardından, BSOF içerisine alınan oositler (n=1541%51,53), 20 saat süreyle İn Vitro Fertilizasyona (İVF) bırakıldı. Yarıklanma gösteren embriyolar (n=1305, %69,69), SOF medyumu içerisine alınarak 6 gün süresince İn Vitro Kültüre (İVK) bırakıldılar. İVK sonrası elde edilen embriyolar, farklı soğutma hızları denemesi için üç gruba ayrıldılar (GrupI: 0,5 ºC /dk, GrupII: 0,8 ºC /dk, GrupIII: 1 ºC /dk). Her bir grupta bulunan embriyolar (n=50), 1,5 M etilen glikol bulunan dondurma medyumu içerisinde yavaş dondurma yöntemi kullanılarak donduruldu. Embriyoların eritme sonrası canlılık oranları, 1. saate gruplara göre sırasıyla; % 96,00, % 48,00 ve % 86,00 olarak bulunurken, 24. Saatte % 36,00, % 18,00, % 6,00 ve 48. saatte ise bu değerler; % 36,00, % 8,00 ve % 6,00 olarak saptandı. Sonuçta, 0,5 ºC/dk soğutma hızının en başarılı grup olduğu (p