Search

Bu çalışmanın amacı, ilk ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin algılarına göre okulun bürokratikleşme düzeyi ile öğretmen profesyonelliği arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla, ilk ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin okullarının bürokratikleşme düzeyi ve profesyonelliklerine ilişkin algı düzeylerine; öğretmenlerin okullarının bürokratikleşme düzeyi ve profesyonelliklerine ilişkin algılarının cinsiyet, kıdem, görev, okul düzeyi, sendika üyeliği değişkenlere göre anlamlı farklılık gösterip göstermediğine; farklı bürokratikleşme düzeyine sahip okullarda görev yapan öğretmenlerin profesyonelliklerine ilişkin görüşlerine ve bürokratikleşme düzeyinin öğretmen profesyonelliğini ve alt boyutlarını etkileyip etkilemediğine bakılmıştır.Araştırma, tarama modeli benimsenerek gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında nicel ve nitel veri toplama tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırmanın nicel araştırmanın örneklemini Antalya ili merkez ilçelerinde bulunan ilk ve ortaokullarında görev yapan 515 öğretmen oluşturmaktadır. Nitel araştırma farklı bürokratikleşme düzeyine sahip okullardan seçilen 14 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Nicel araştırmanın verileri, Öztürk (2001) tarafından geliştirilen `Okulların Bürokratik Özellikleri Ölçeği` ve araştırmacı tarafından geliştirilen `Öğretmen Profesyonelliği Ölçeği` aracılığıyla toplanmıştır. Nitel araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak elde edilmiştir. Nicel araştırma sonuçlarına göre, Antalya il merkezindeki ilk ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin çalıştıkları okulların bürokratikleşme düzeyine ve profesyonelliklerine ilişkin algıları `yüksek` düzeydedir. Öğretmen algılarına göre okullarının bürokratikleşme düzeyi, profesyonelliğinin tüm alt boyutlarını anlamlı şekilde yordamaktadır. Nitel araştırma sonuçlarına göre yüksek bürokratikleşme düzeyinde görev yapan öğretmenler profesyonelliğin mesleki gelişim, meslektaş ilişkileri ve özerklik süreçlerinde meslektaşları ile paylaşımı ve onların desteğini önemserken, düşük bürokratikleşme düzeyinde görev yapan öğretmenler daha bireysel davranmaktadırlar ve mesleki bağlılıkları daha düşük düzeydedir. The purpose of this study is to investigate the relationships between the level of bureaucratization of schools and professionalism of teachers according to the perceptions of primary and secondary school teachers. For this purpose, it was examined that participating teachers' perceptions about the level of bureaucratization of schools and professionalism of teachers; whether this perception differentiate according to gender, seniority, assignment, level of school and union membership; whether level of bureaucratization of schools affect professionalism of teachers and its dimensions.The research was conducted by survey model adopted. Quantitative and qualitative data collection techniques were used during the data collection phase. The research sample of the study consists of 515 teachers working at primary and secondary schools in the central county of Antalya. Qualitative data was collected through conversing 14 teachers working at school that have different level of bureaucratization. The data was collected by `The Scale for the Bureaucratic Characteristics of Schools` developed by Öztürk (2001) and `Teacher professionalism Inventory` developed by the researcher. According to the quantitative results, the perceptions of the teachers who are working at central Antalya elementary and secondary schools towards the bureaucracy level of schools they work in and professionalism have been found as `high` level. The bureaucracy level of schools can predict professionalism all sub dimensions. According to the qualitative results, the teachers working at the level of low bureaucratization behave more individually and their occupational devotion is at the lower level while the teachers working at the level of high bureaucratization give importance to sharing with their colleagues and their support in the process of occupational development, colleague relationships and autonomy of professionalism. 218

Hangi açıdan bakılırsa bakılsın, Çin, ekonomik ve yönetsel sistemiyle ve yaşadığı dönüşümlerle, sosyal bilimler açısından ilgi çekici bir araştırma konusudur. Bu çalışma, Çin'in 1978 sonrasında belirginleşen başkalaşım dinamikleri ve bunun yönetsel alandaki yansımaları üzerine odaklanmaktadır. Çin'de, 1949 Devriminden sonra kurulan sistemin işçi-köylü ittifakına dayandığı ve eşitlikçi politikaların esas alındığı, bununla birlikte orta-sınıfın siyasal ve yönetsel yaşamda giderek ağırlığını arttırdığı görülmektedir. Orta-sınıfın olgunlaşmasının yoğun etkisi altında bulunan yönetim sistemini ise `bürokratizm' kavramıyla özetlemek mümkündür. `Bürokratik sosyalizm', dayandığını iddia ettiği işçi sınıfı ve yoksul köylülüğün siyasal-örgütsel katılım ve denetimini engelleyerek, burjuva sınıfsallaşmasına kapıları açma gibi bir paradoksa da sahiptir. Bu paradoks, burjuvalaşma eğilimiyle belirgin bir orta-sınıf algılaması temelinde açıklık kazanmaktadır. 1978 sonrası Çin'in yeni burjuvazisinin, ağırlıklı olarak, bürokratik sosyalizmin getirdiği koşullara kendisini uyarlamış ve bu yapı içinde olgunlaşmasını sağlamış orta-sınıf unsurlarından oluştuğu söylenebilir. Parti-devlet bünyesinde burjuvalaşan orta-sınıfların, Deng Xiaoping liderliğinde vücuda getirdiği sistem ise bir tür devlet kapitalizmidir. Bürokratik sosyalizmden devlet kapitalizmine doğru başkalaşım, bu olguyu ortaya çıkaran aktör kadar, bu aktörün yönetsel yapıyla etkileşimleri üzerine düşünmeyi de gerekli kılmaktadır. Bu bağlamda, ekonomik ve mali desantralizasyon ile ilgili olarak Mao döneminde yaşanan parti içi çatışma dikkat çekicidir. Bununla birlikte, Çin'in reel sosyalist ülkeler arasında ademimerkeziyet ilkesinin en ileri uygulandığı ülke olması gerçeği, iki açıdan önem arz etmektedir: Ademimerkeziyet, bir yandan, orta-sınıfın güçlenmesini sağlayarak bürokratik sosyalizmden devlet kapitalizmine doğru başkalaşımı beslemiş, diğer yandan, geçiş sürecinin siyasal alt-üst oluşlar yaşanmaksızın gerçekleşmesine olanak vermiştir. Söz konusu başkalaşımın dinamikleri, bürokratik sosyalizm olarak tanımladığımız yapıda nüve halinde bulunduğundan ötürü, `metamorfoz' kavramı, devlet kapitalizmine doğru dönüşümün nedenlerini ve beslenme kaynaklarını kapsayan bir açıklama modeli olarak geliştirilmeye çalışılmıştır. Bu açıklama modeli, bahsedilen dönüşüm ile yönetim sistemi arasındaki içsel bağıntıları ve dönüşümün sınıfsal kaynağını daha anlaşılır kılacağı iddiasını taşımaktadır; aynı zamanda, `yönetici elitler' eksenli açıklama modeline, Mao ve Deng dönemlerini dar bir bakış açısıyla birleştiren açıklamalara ve başkalaşımın dinamiğini serbest pazarı geliştirme adına atılan ilk adımların zincirleme etkilerinde gören yaklaşımlara eleştirel bir tutumu içermektedir.Anahtar kelimeler: Çin, bürokratik sosyalizm, devlet kapitalizmi, metamorfoz No matter from which perspective, China is an interesting research subject for social sciences with its economic and administrative system and actual transformation. This study is focusing on China?s metamorphosis dynamics and its reflections on the administrative sphere. Visibly the system in China founded after 1949 Revolution is based on worker-peasant alliance and essentially implemented egalitarian politics, however middle-class had been intensified its power in political and administrative life gradually. It is possible to describe its administrative system which had been under heavy effect of middle-class maturation as `bureaucratism?. Despite the claim of depending on working class and poor peasantry, `bureaucratic socialism? has a paradox because of its hindering nature for political and organizational participation and supervision of them while opening the doors for bourgeois class maturation. This paradox becomes clearer via a middle-class comprehension which is evident with its inclination to become bourgeoisie. It is possible to claim that the new bourgeoisie of post-1978 is heavily consisted of middle-classes which have adopted themselves to the conditions brought by bureaucratic socialism and have ripped in this structure. The system constituted under Deng Xiaoping leadership by middle-classes which have ripped inside party-state is a kind of state capitalism. Metamorphosis from bureaucratic socialism to state capitalism requires thinking about not only the actor who created this fact but the interactions between this actor and administrative structure as well. In this context, the conflict related to economic and fiscal decentralization inside the party during Mao era is attracting attentions. However, the fact that China was the advanced country among real socialist countries in terms of decentralization principle bears importance with two dimensions: From one side, decentralism has fed metamorphosis from bureaucratic socialism to state capitalism by ensuring middle-class maturation, and from the other side, has given possibility for a transition process without political disorder. Since the mentioned dynamics of transition exists inside the structure which we called bureaucratic socialism as nucleus, the term `metamorphosis? is tried to developed as an explanation model which includes the reasons of transformation and resources of it. This explanation model has a claim of supplying a clearer understanding about internal connections between mentioned transformation and administrative system, and class base of the transformation. At the same time, this model has a critical attitude to the explanation model based on `elite administrators?, the explanations which units Mao and Deng eras from constrained perspectives and the approach which assesses the dynamic of transformation like a chain reaction which began from the first steps towards free market.Key words: China, bureaucratic socialism, state capitalism, metamorphosis 164

Yirminci yüzyılın ortalarından itibaren tüm dünyada, küreselleşme, rekabet, bilişim ve iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin baskısıyla, pek çok ülke, ekonomik, siyasal, ve idari sistemlerinde köklü değişim ve dönüşümler gerçekleştirmişlerdir. Bu küresel değişim dalgası ülkelerin çeşitli kurumlarını ve kurumların toplumla olan ilişkilerinin yönünü de değiştirmiştir. Ulaşacağı sonuçları hala kestirilemeyen bu süreç; tarihsel, ekonomik, toplumsal, siyasal ve kültürel yapıyla yakından ilgili olan ve ayrıca toplum ve devlete ilişkin bir faaliyet alanı olan kamu yönetimini de kaçınılmaz olarak derinden etkilemiştir. Ülkelerin kamu yönetimlerindeki bu değişim ve dönüşümü temel alarak hazırlanan bu çalışmanın teorik ve uygulama olmak üzere iki yönü bulunmaktadır. Çalışmanın teorik kısmında öncelikle geleneksel kamu yönetimi sistemi anlayış, yapı, işleyiş ve faaliyet alanı olarak ele alınmış, daha sonra bu sistem üzerinde gerçekleştirilen reform modellerine değinilmiştir. Daha sonra, tüm dünya kamu yönetimi sistemlerinde olduğu gibi Türkiye'de de ilgi gören ve çeşitli açılardan uygulanmaya çalışılan yeni anlayış, yapı süreç, yöntem ve hedefler gibi stratejik yönleriyle ele alınmıştır. Teorik kısmı oluşturan bu iki bölümde çalışmanın uygulama kısmına kavramsal altyapı oluşturmak gibi amaçlar güdülmüştür. Uygulama kısmında, Türkiye'deki kamu yöneticilerinin bu yeni anlayış çerçevesinde öngörülen reformlara karşı tutumları ve algıları tespit edilmeye çalışılmıştır. Elde edilen tespitler ve ayırma analizleri sonuçlarına göre, Türk kamu yöneticilerinin yeni kamu yönetimi reformlarına karşı tutumlarına bakarak Yeni Kamu Yönetimi Yönelimli mi veya Geleneksel Kamu Yönetimi Yönelimli mi olduklarını tahminleme imkânı veren bir fonksiyon geliştirilmiştir. Bu durumun istatistiki açıdan anlamlı olduğu görülmüş ayrıca, bu fonksiyonda önemli ayırıcı noktalar ayrıntılarıyla tespit edilmiştir, Most countries fulfill changing and transformation in their economic, political, and administrative systems due to pressure of globalization, communication technologies, and competition, which occur in world from middle of twentieth century. This wave of global changing transforms country?s various institutions and direction of institutions-society relation. This ongoing process considerably affects public management systems that related to society, economic, political, cultural structure and interaction of government between in society. This study, which deals with changing and transformation in countries?s public management systems, has essentially two aspects as theoretical and empirical. In theoretical section, firstly it is dealt with structure, comprehension and operation of the traditional public management, and it is examined the public management reform models. Secondly new comprehension of public management which be partially applied in Turkey as all of other public management systems in world is dealt with strategic aspects as structures, processes, method, aims and targets. In empirical section of study, it is examined attitudes and perceptions of Turkish public managers against reforms which be arranged according to new tendencies. A function is developed which enable estimation that public managers tend to the traditional public management or the new public management compared to their attitudes against new public management reforms. It is noticed that this finding is statistically significant and it is determined considerable distinctive points in this function.

KISA ÖZET BÜROKRATİK ORGANİZASYONLARDA SİYASİ HİMAYECİLİK ('POLITICAL CLİENTELISM'): BİR KAMU TEŞEBBÜSÜ ÖRNE?İ Elif Ayşem Özkul Bu tez mevcut siyasi himayecilik ('political clientelism') ilişkilerini ve bu ilişkilerin büyük boyutlu bürokratik organizasyon yapılarının içinde nasıl işlediğini göstermeyi amaçlamaktadır. Konu, Türkiye'deki bir kamu iktisadi teşebbüsünden elde edilen, bilgisayar sisteminde dosyalanmış bir veri seti aracılığıyla incelenmiştir. Veri seti 1992-95 yılları arasında kuruma yapılmış olan şahsi taleplerden oluşmaktadır. Dosya kayıtlan kurumun alt kademelerinde çalışanların özel taleplerini ve bu talepleri devlet teşekkülünün genel müdürüne ileten politikacıların adlarını ve bağlı oldukları partileri kapsamaktadır. Bu veri seti ışığında çalışma kişisel, bürokratik ve siyasi dayanışmaların nasıl meydana geldiğini ve sürdürüldüğünü ve devlet memurlarınca terfi, iş değiştirme ve nakil amaçlarıyla nasıl kullanıldığını incelemektedir. Bu araştırma aynı zamanda siyasi himayeciliğin ('political clientelism') gayri resmi kalmakla beraber organizasyon yapısı içinde nasıl kurumsallaştığını da göstermektedir. ABSTRACT Clientelism In Bureaucracies: A Case Study In A Turkish State Enterprise by ElifAysem Özkul This thesis analyzes contemporary forms of clientelism and the ways they penetrate large scale bureaucratic organizations. Clientelism is examined in the context of one of the largest state enterprises in Turkey through a unique set of data - a computerized file on particularistic requests submitted to the organization between the years 1 992- 95. This file contains records of all special requests made by employees in the lower rungs of the organization, and includes the name and party affiliation of `mediating` politicians who have intervened on their behalf to the general manager of the state enterprise. Using this data, the study explores how the cultivation and maintenance of personal, bureaucratic and political alliances are mobilized for purposes of career advancement, job change and geographical mobility by public employees. This research also describes how clientelism constitutes an institutionalized, albeit 'informal', organizational component of state enterprises in Turkey. IV 105

ÖZET `Merkezi planlı ekonomilerin krizine alternatif açıklamalar` bağlamında yaptığım bu çalışma, sözü edilen krizin temel öğelerini ayrıştırmamızı sağlamıştır. Bunun da ötesinde bu çalışma bu öğelere değişik kuramlar tarafından verilen öncelik ve ağırlıklar konusunda belli sonuçlara ulaştırmıştır. I.Kısım'ın ilk bölümünde ele alman, merkezi planlı ekonomilerin krizi bağlamında reformcular, reform modelleri ve kriz kuramlarına ilişkin sınıflandırmalar, bize herhangi bir tarihsel olgunun bir sosyal bilimci tarafından incelenebileceği yöntemsel çeşitliliği de sergilemektedir. Bu bölümde sınıflandırma girişimleri kapsamında ilk yer verilen Kornai, oluşturduğu yöntemle, kendi teorik çerçevesini oluşturan piyasa sosyalizmi modelinin henüz hiç uygulanamadığını, devlet-dışı sektöre önem verilmeyen bir yaklaşımın güdük kalacağını, bürokrasinin inisiyatifi elden bırakmama güdüsüyle plan-piyasa ilişkisinde varolan sistem içinde gerçek bir piyasa sosyalizminin vücut bulamayacağını, devletin rolünün makro düzeyde iktisadi yönetimle sınırlandırılması gerektiğini ima eden bir sistem oluşturmaktadır. Aynı bölümde piyasa ve bölüşüm temelinde bir sınıflandırma yapan Boratav, yaşanan Yugoslavya (özyönetim) ve Macaristan deneyimlerinin başarısız kaldığı noktaların altını çizerek kendi `hipotetik` modelini kurmaktadır. Bu bölümün üçüncü sınıflandırması Arın'a aittir. Arın, sınıflandırmasını reform modellerinin süreç içinde evrildikleri ve merkezi planlama sisteminden giderek uzaklaştıkları görüşü temelinde örmüştür. Szelenyi ise dördüncü bölümde reform modellerini üç başlık altında toplamıştır: Çevrimsel kriz kuramı, Genel kriz kuramı ve geçiş krizi kuramı. Kendisi ise yaygın büyümeden yoğun büyümeye geçiş sorunu işleyen geçiş krizi kuramına yakın durmaktadır. Ayrıca `Sovyet sisteminin Üçüncü Dünyacı eleştirisinde de Sovyet sisteminin bunalımı teknikçi ideoloji, işçi-köylü ittifakının bozulması ve merkezi planlı ekonomilerin dış dünyadan yeterince yalıtılmaması temelinde geliştiği tasarlanlanmaktadır. Birinci bölümün son teması ise liberal kriz açıklamalarından yapısal kriz hipotezine uzanan panoramik bir görüntü vermektedir. I.Kısım'ın ikinci bölümünde ele aldığımız büyümenin tıkanması üzerine yapılan tartışmalara göre, 1979-82 yılları ansı Sovyetler Birliği ve Doğu Avrupa ülkelerinde `düşüş ve ekonomik kriz` dönemi olarak adlandırılıyor. îkinci bölümde ise Sovyetler Birliği'nin büyümesindeki düşüşü ampirik olarak ele alıp, bu düşüşü somutlayan bir çalışmaya yer veriliyor. II.Kısım'da ise Sovyetler Birliği ve Doğu Avrupa'da krizin `Sovyet resmi tezleri`, `bürokratik yozlaşma`, `devlet kapitalizmi` eleştirisi, piyasa sosyalizmi kuramı ve liberal tezler bağlamında elealınıyor. Yaklaşımları kollektivist mülkiyetli toplumların sosyo ekonomik karakterlerinin analizleri doğrultusunda tasniflendiği bu Kısım'da, ele alınan kuramların kollektivist ekonomilerin krizlerini açıklarken ağırlıklı olarak ele aldıkları temalar incelenmektedir. Ağırlıklı olarak ele alınan temalar, tek tek her kuramın kendi özgün incelemesi bağlamında irdelenmiştir. Ayrıca her kuramın kendi çerçevesini oluştururken saptadıkları özgün etmenlere de yer verilmiştir. Ele alınan kuramların ayrıştıkları ve ortaklaştıkları noktalar ele alınarak, yeni bir kriz kuramları sınıflandırması temellendirilmeye çalışılmıştır. Ağırlıklı olarak hemen her kuramın kendi özgün değerlendirmelerine tabi tuttuğu ve bu çalışmada ele alınan temalar fiyatlandırma mekanizma, bürokrasi, merkezi planlama, piyasa, yoğun-yaygın büyüme, yatırım politikaları, ücret politikalarıdır. Aynı zamanda her kuramın merkezi planlı ekonomileri kendi teorik çerçeveleri içindeki değerlendirmelerine de yer verilmiştir..I SUNUŞ: Merkezi planlı ekonomilerin krizine alternatif açıklamalar getiren değişik kuramların incelendiği bu çalışmada, Sovyetler Birliği' nde ve Doğu Avrupa ülkelerinde yaşanan toplumsal krizin özellikle ekonomik dinamiklerine ilişkin değişik kuramların farklı yaklaşımlarının incelenmesi hedefleniyor. Bu çalışmada, merkezi planlı ekonomilerin krizine yönelik açıklamaların sınıflandırılmasında resmi Sovyet tezleri, `bürokratik yozlaşma`, `devlet kapitalizmi` eleştirisi, piyasa sosyalizmi ve liberal batılı tezler olarak nitelediğim değişik kuramlar, krizin dinamiklerine ve tezahür ediş biçimine yönelik yaklaşımlarında pek çok noktada ortak bir payda tutturuyorlar; farklılık daha ziyade krizin dinamikleri ve tezahür ediş biçimleri noktasında değil, getirilen çözüm ya da merkezi planlı ekonomilerin sosyo-ekonomik analizlerinde ve getirilen çözüm önerilerinde ortaya çıkıyor. Bu çalışmanın birinci Kısmı'nın ilk bölümünde kriz açıklamalarını zımni de olsa içeren reform modelleri ne ya da reformculara yönelik sınıflandırmalar ile kriz kuramları çerçevesinde bir sınıflandırmaya yer veriliyor. Böylesi sınıflandırma girişimleri dökümü yapılmasındaki amaç, merkezi planlı ekonomilerin kriz sürecine yönelik geliştirilen değişik açıklamaları -her ne kadar ele alınan sınıflandırmayı yapan araştırmacının öznelliği içkin de olsa- toplu halde gözler önüne sermektir. Gözler önüne sermekten amaçlanan ise, bu çalışmayı ikinci Kısım'da yapılması hedeflenen sınıflandırma ile sınırlamamak, farklı sınıflandırmaları kendi teorik çerçeveleriyle birlikte inceleyerek farklı yaklaşımların iç nüanslarının kısmen de olsa yakalanmasını sağlamaya çalışmaktır. Birinci Kısım'ın ikinci bölümünde ise Doğu Avrupa ve Sovyetler Birliği'ndeki krizin açıklanmasına yönelik arka plan bilgisi vermesi amacıyla, zaman zaman ampirik çalışmalarla da desteklenen, ağırlığını ekonomik büyümenin oluşturduğu tartışmalara yer veriliyor. Çalışmanın ikinci Kısımı'nda ise `merkezi planlı ekonomilerin krizine alternatif açıklamaların bana göre tasnifi ele alınıyor. Bu tasnif, bütünü yakalama iddiası taşımıyor. Fakat bu Kısım'da amaçlanan liberal, sovyetik ve piyasa sosyalizmi olmak üzere üç farklı yaklaşımı ve Sovyetler Birliği ve Doğu Avrupa ülkelerini tarihsel süreç içerisinde sosyo-ekonomik ve politik karakterine yönelik analizleri açısından liberallerden, sovyetik kanal dan ve piyasa sosyalistlerinden farklı bir kanalda gören ve analizlerini `bürokratik yozlaşma` ve `devlet kapitaliz mi` eleştirisi üzerine oturtan iki ayrı kurama yer veriliyor. Buradaki amaç, merkezi planlı ekonomilerin farklı kuramlar tarafından salt iktisadi boyutuyla değil, toplumsal formasyonlarına ilişkin saptamalarla birlikte ele alınışını incelemektir. Ele aldığım bu beş ayrı kuramın kollektivist ekonomilerin krizine yönelik açıklamalarını temellendirdikleri fiyatlandırma, bürokrasi, merkeziyetçilik, yaygın-yoğun büyüme, teknolojik gelişme, emek üret-kenliği vb. gibi temalar etrafında örmek işimi kolaylaştırıyor. İkinci Kısım'daki her bölümde Sovyetler Birliği ve Doğu Avrupa ülkelerinin siyasi yapısına ilişkin özgün saptamaları -eğer varsa- ele alınmıştır, zira böylesi özgün saptamalar ortaya çıkan kriz olgusunu açıklamada bu kuramların ayırdediciliğini belirlemektedir. Bu çalışmanın amacı, merkezi planlı ekonomilerin krizine yönelik alternatif yaklaşımlarla sınırlı tutulduğu için, 1968 ve özellikle. 198S sonrası reformlarla koşut olarak hayata geçirilmeye çalışılan reform uygulamalarının sonuçları inceleme dışında tutulmuştur. Bu çalışmada her kuram temsili düzeyde ele alınmaktadır. Her kuramın kendi içinde farklı nüansları barındırdığı kabul edilmekle birlikte, temsiliyet bazında bir ortak payda oluşturulmaya çalışılmış ve her bir kuranı içinde öne çıkan ve ortak kabul gören tezler genel örgünün dokusunu oluşturmuştur. Metinde kullanılan kaynaklar atıflar, metnin akışı içinde paranteze alınacak, soyadı, tarih ve gerekiyorsa sayfa numarasının oluşturduğu bir format ile verilmiştir ve her bir bölümün sonuna kullanılan kaynakların liste si sunulmuştur. 87